ಒಂದು ಓಂಕಾರ್, ಮೂಲ ಶಕ್ತಿ, ದೈವಿಕ ಗುರುವಿನ ಅನುಗ್ರಹದಿಂದ ಅರಿತುಕೊಂಡಿತು
ಪ್ರೇಮಿಗಳಾದ ಲಾನಾ ಮತ್ತು ಮಜಾನು ಪ್ರಪಂಚದ ಎಲ್ಲಾ ಭಾಗಗಳಲ್ಲಿ ಚಿರಪರಿಚಿತರು.
ಸೋರತ್ ಮತ್ತು ಬಿಜ್ಜಳರ ಅತ್ಯುತ್ತಮ ಹಾಡನ್ನು ಪ್ರತಿ ದಿಕ್ಕಿನಲ್ಲಿ ಹಾಡಲಾಗುತ್ತದೆ.
ಬೇರೆ ಬೇರೆ ಜಾತಿಯವರಾದರೂ ಸಾಸ್ಸಿ ಮತ್ತು ಪುನ್ನು ಅವರ ಪ್ರೀತಿ ಎಲ್ಲೆಡೆ ಮಾತನಾಡುತ್ತಾರೆ.
ಮಹಿವಾಲ್ನನ್ನು ಭೇಟಿಯಾಗಲು ಹೆಚ್ಟಿಯಲ್ಲಿ ಚೆನಾಬ್ ನದಿಯನ್ನು ಈಜುತ್ತಿದ್ದ ಸೋಹ್ನಿಯ ಖ್ಯಾತಿ ಎಲ್ಲರಿಗೂ ತಿಳಿದಿದೆ.
ರಂಝಾ ಮತ್ತು ಹಿರ್ ಪರಸ್ಪರರ ಪ್ರೀತಿಗೆ ಹೆಸರುವಾಸಿಯಾಗಿದ್ದಾರೆ.
ಆದರೆ ಎಲ್ಲಕ್ಕಿಂತ ಶ್ರೇಷ್ಠವಾದದ್ದು ಶಿಷ್ಯರು ತಮ್ಮ ಗುರುವನ್ನು ಹೊಂದಿರುವ ಪ್ರೀತಿ. ಅವರು ಅದನ್ನು ಬೆಳಗಿನ ಅಮೃತ ಘಳಿಗೆಯಲ್ಲಿ ಹಾಡುತ್ತಾರೆ.
ಅಫೀಮು ತಿನ್ನುವವರು ಅಫೀಮು ತಿನ್ನುವುದಿಲ್ಲ ಮತ್ತು ಅದನ್ನು ತಿನ್ನಲು ಒಟ್ಟಿಗೆ ಕುಳಿತುಕೊಳ್ಳುತ್ತಾರೆ.
ಜೂಜುಕೋರರು ಆಟದಲ್ಲಿ ತೊಡಗುತ್ತಾರೆ ಮತ್ತು ತಮ್ಮ ಪಾಲನ್ನು ಕಳೆದುಕೊಳ್ಳುತ್ತಾರೆ.
ಕಳ್ಳರು ಕಳ್ಳತನವನ್ನು ಬಿಡುವುದಿಲ್ಲ ಮತ್ತು ಸಿಕ್ಕಿಬಿದ್ದರೆ ಶಿಕ್ಷೆಯನ್ನು ಅನುಭವಿಸುತ್ತಾರೆ.
ದುಷ್ಕರ್ಮಿಗಳು ಕೆಟ್ಟ ಹೆಸರುವಾಸಿಯಾದ ಮಹಿಳೆಯರ ಮನೆಯಿಂದ ದೂರ ಉಳಿಯುವುದಿಲ್ಲ, ಆದರೆ ಅವರು ತಮ್ಮ ಬಟ್ಟೆಗಳನ್ನು ಸಹ ಅವರಿಗೆ ಒದಗಿಸಲು ಮಾರುತ್ತಾರೆ.
ಪಾಪಿಗಳು ಶಿಕ್ಷೆಯನ್ನು ತಪ್ಪಿಸಲು ಪಾಪ ಅನು ಪರಾರಿಯಾಗುತ್ತಾರೆ.
ಆದರೆ, ಈ ಎಲ್ಲದಕ್ಕೂ ವ್ಯತಿರಿಕ್ತವಾಗಿ, ಗುರುವಿನ ಸಿಖ್ಖರು, (ಅವರ ಒಡನಾಟವು ಹಾನಿಕರದಿಂದ ದೂರವಿದೆ) ತಮ್ಮ ಗುರುವನ್ನು ಪ್ರೀತಿಸುತ್ತಾರೆ ಮತ್ತು ಅವರು ಅವರ ಎಲ್ಲಾ ಪಾಪಗಳಿಂದ ಅವರನ್ನು ಮುಕ್ತಗೊಳಿಸುತ್ತಾರೆ.
ಉದ್ಯಾನದಲ್ಲಿ ಸುಗಂಧವನ್ನು ಆನಂದಿಸುವಾಗ ಕಪ್ಪು ಜೇನುನೊಣವು ನಾಶವಾಗುತ್ತದೆ.
ಪತಂಗವು ಭಯವಿಲ್ಲದೆ ಜ್ವಾಲೆಯ ಮೇಲೆ ತನ್ನನ್ನು ತಾನೇ ಸುಡುತ್ತದೆ ಆದರೆ ಕೊನೆಯವರೆಗೂ ಜ್ವಾಲೆಯ ಮುಖವನ್ನು ನೋಡುತ್ತಾ ಹೋಗುತ್ತದೆ.
ಮಾಧುರ್ಯದಿಂದ ಮುಳುಗಿದ ಜಿಂಕೆಗಳು ಕಾಡುಗಳಲ್ಲಿ ಅಲೆದಾಡುತ್ತಲೇ ಇರುತ್ತವೆ.
ನಾಲಿಗೆಯ ರುಚಿಯಿಂದ ಮೇಲುಗೈ ಸಾಧಿಸಿದ ಮೀನು ಸ್ವತಃ ಕೊಕ್ಕೆ ಹಿಡಿಯುತ್ತದೆ.
ತನ್ನ ಹೆಣ್ಣಿನ ಮೇಲಿನ ಆಸೆಯಿಂದ ಗಂಡು ಆನೆ ಸಿಕ್ಕಿಬಿದ್ದು ಜೀವನ ಪರ್ಯಂತ ನರಳುತ್ತದೆ.
ಅಂತೆಯೇ, ಗುರುವಿನ ಸಿಖ್ಖರು ತಮ್ಮ ಗುರುವನ್ನು ಪ್ರೀತಿಸುತ್ತಾರೆ ಮತ್ತು ತಮ್ಮ ನಿಜವಾದ ಆತ್ಮದಲ್ಲಿ ತಮ್ಮನ್ನು ತಾವು ಸ್ಥಿರಗೊಳಿಸಿಕೊಳ್ಳುತ್ತಾರೆ.
ಕೆಂಪು ಕಾಲಿನ ಪಾರ್ಟ್ರಿಡ್ಜ್ (ಚಕೋರ್) ಚಂದ್ರನನ್ನು ಪ್ರೀತಿಸುತ್ತದೆ ಮತ್ತು ಆದ್ದರಿಂದ ತನ್ನ ನೋಟವನ್ನು ಕಳೆದುಕೊಳ್ಳದೆ ಅದನ್ನು ನೋಡುತ್ತದೆ.
ರಡ್ಡಿ ಶೆಲ್ಡ್ರೇಕ್ (ಚಾಕವಿ) ಸೂರ್ಯನನ್ನು ಪ್ರೀತಿಸುತ್ತಾನೆ ಮತ್ತು ಸೂರ್ಯನ ಬೆಳಕಿನಲ್ಲಿ ತನ್ನ ಪ್ರಿಯತಮೆಯನ್ನು ಭೇಟಿಯಾಗುತ್ತಾನೆ.
ಕಮಲವು ನೀರನ್ನು ಪ್ರೀತಿಸುತ್ತದೆ ಮತ್ತು ನೀರಿಗೆ ತನ್ನ ಅರಳಿದ ಮುಖವನ್ನು ತೋರಿಸುತ್ತದೆ.
ಮಳೆಗಾಲದ ಹಕ್ಕಿಗಳು, ನವಿಲುಗಳು ಕೂಡ ಮೋಡಗಳನ್ನು ಕಂಡು ಕಿರುಚುತ್ತವೆ.
ಹೆಂಡತಿ ತನ್ನ ಗಂಡನನ್ನು ಪ್ರೀತಿಸುತ್ತಾಳೆ ಮತ್ತು ತಾಯಿ ಮಗನನ್ನು ನೋಡಿಕೊಳ್ಳುತ್ತಾಳೆ.
ಹಾಗೆಯೇ ಸಿಖ್ ಗುರುವನ್ನು ಪ್ರೀತಿಸುತ್ತಾನೆ ಮತ್ತು ಈ ಪ್ರೀತಿಯು ಅವನೊಂದಿಗೆ ಕೊನೆಯವರೆಗೂ ಇರುತ್ತದೆ.
ಸೌಂದರ್ಯ ಮತ್ತು ಕಾಮದ ಸ್ನೇಹವು ಪ್ರಪಂಚದಾದ್ಯಂತ ತಿಳಿದಿದೆ.
ಮತ್ತು ಹಸಿವು ಮತ್ತು ರುಚಿ ಪೂರಕವಾಗಿದೆ ಎಂದು ಇದು ತುಂಬಾ ಪ್ರಾಯೋಗಿಕವಾಗಿದೆ.
ದುರಾಸೆ ಮತ್ತು ಸಂಪತ್ತು ಕೂಡ ಒಂದಕ್ಕೊಂದು ಬೆರೆತು ಭ್ರಮೆಯಲ್ಲಿ ಉಳಿಯುತ್ತವೆ.
ಡೋಜಿಂಗ್ ವ್ಯಕ್ತಿಗೆ, ಒಂದು ಸಣ್ಣ ಹಾಸಿಗೆ ಕೂಡ ರಾತ್ರಿಯನ್ನು ಕಳೆಯಲು ಸಂತೋಷವಾಗಿದೆ.
ಕನಸಿನಲ್ಲಿ, ಒಬ್ಬ ವ್ಯಕ್ತಿಯು ಘಟನೆಗಳ ಪ್ರತಿಯೊಂದು ಬಣ್ಣವನ್ನು ಆನಂದಿಸುತ್ತಾನೆ.
ಅಂತೆಯೇ, ಸಿಖ್ ಮತ್ತು ಗುರುಗಳ ಪ್ರೀತಿಯ ಕಥೆಯು ವರ್ಣನಾತೀತವಾಗಿದೆ
ಮಾನಸ ಸರೋವರದ ಹಂಸವು ಮುತ್ತುಗಳು ಮತ್ತು ಆಭರಣಗಳನ್ನು ಮಾತ್ರ ಎತ್ತಿಕೊಳ್ಳುತ್ತದೆ.
ನೈಟಿಂಗೇಲ್ ಮತ್ತು ಮಾವಿನ ಮರವು ಪರಸ್ಪರ ಪ್ರೀತಿಯನ್ನು ಹೊಂದುತ್ತದೆ ಮತ್ತು ಆದ್ದರಿಂದ ಅದು ಹಾಡುತ್ತದೆ.
ಸ್ಯಾಂಡಲ್ ಸಂಪೂರ್ಣ ಸಸ್ಯವರ್ಗವನ್ನು ಪ್ರೀತಿಸುತ್ತದೆ, ಮತ್ತು ಅದರ ಹತ್ತಿರ ಇರುವವರು ಪರಿಮಳಯುಕ್ತರಾಗುತ್ತಾರೆ.
ದಾರ್ಶನಿಕರ ಕಲ್ಲನ್ನು ಮುಟ್ಟಿದರೆ ಕಬ್ಬಿಣವು ಬಂಗಾರದಂತೆ ಹೊಳೆಯುತ್ತದೆ.
ಗಂಗೆಯನ್ನು ಸಂಧಿಸುವ ಅಪವಿತ್ರವಾದ ತೊರೆಗಳು ಕೂಡ ಪವಿತ್ರವಾಗುತ್ತವೆ.
ಸಿಖ್ ಮತ್ತು ಗುರುಗಳ ನಡುವಿನ ಪ್ರೀತಿಯೂ ಇದೇ ಆಗಿದೆ ಮತ್ತು ಸಿಖ್ಗೆ ಇದು ಅತ್ಯಂತ ಬೆಲೆಬಾಳುವ ವಸ್ತುವಾಗಿದೆ.
ಮೂರು ರೀತಿಯ ಸಂಬಂಧಗಳಿವೆ - ಮೊದಲು ತಂದೆ, ತಾಯಿ, ಸಹೋದರಿ, ಸಹೋದರ ಮತ್ತು ಅವರ ಸಂತಾನ ಮತ್ತು ಮೈತ್ರಿಗಳು;
ಎರಡನೆಯದಾಗಿ, ತಾಯಿಯ ತಂದೆ, ತಾಯಿಯ ತಾಯಿ, ತಾಯಿಯ ಸಹೋದರಿಯರು, ತಾಯಿಯ ಸಹೋದರರು;
ಮೂರನೆಯದಾಗಿ, ಮಾವ, ಅತ್ತೆ, ಸೋದರ ಮಾವ ಮತ್ತು ಅತ್ತಿಗೆ.
ಅವರಿಗಾಗಿ, ಚಿನ್ನ, ಬೆಳ್ಳಿ, ವಜ್ರ ಮತ್ತು ಹವಳಗಳನ್ನು ಸಂಗ್ರಹಿಸಲಾಗುತ್ತದೆ.
ಆದರೆ ಎಲ್ಲಕ್ಕಿಂತ ಪ್ರಿಯವಾದದ್ದು ಗುರುವಿನ ಸಿಖ್ಖರ ಗುರುವಿನ ಮೇಲಿನ ಪ್ರೀತಿ,
ಮತ್ತು ಇದು ಸಂತೋಷವನ್ನು ತರುವ ಸಂಬಂಧವಾಗಿದೆ.
ವ್ಯಾಪಾರಿ ವ್ಯಾಪಾರ ಮಾಡುತ್ತಾನೆ ಮತ್ತು ಅವನು ಲಾಭ ಮತ್ತು ನಷ್ಟವನ್ನು ಗಳಿಸುತ್ತಾನೆ.
ರೈತ ಕೃಷಿ ಮಾಡುತ್ತಾನೆ ಮತ್ತು ಹೀಗೆ ಹೆಚ್ಚುತ್ತಾನೆ ಅಥವಾ ಕಡಿಮೆ ಮಾಡುತ್ತಾನೆ.
ಸೇವಕನು ಯುದ್ಧಭೂಮಿಯಲ್ಲಿ ಸೇವೆ ಸಲ್ಲಿಸುತ್ತಾನೆ ಮತ್ತು ಹೊಡೆತಗಳನ್ನು ಪಡೆಯುತ್ತಾನೆ.
ಆಳುವ ಫಲಗಳು, ಯೋಗಿಯಾಗಿ ಬದುಕುವುದು, ಪ್ರಪಂಚದಲ್ಲಿ ನೆಲೆಸಿರುವುದು, ಅರಣ್ಯ
ಮತ್ತು ಕೋಟೆಗಳೆಂದರೆ, ಅಂತಿಮವಾಗಿ ಮನುಷ್ಯ ಯಮ ಜಾಲದಲ್ಲಿ ಸಿಕ್ಕಿಬೀಳುತ್ತಾನೆ ಅಂದರೆ ಅವನು ವಲಸೆ ಹೋಗುತ್ತಾನೆ.
ಆದರೆ ಸಿಖ್ ಮತ್ತು ಅವರ ಗುರುಗಳ ನಡುವಿನ ಪ್ರೀತಿಯು ನಷ್ಟವನ್ನು ಎಂದಿಗೂ ಅನುಭವಿಸುವುದಿಲ್ಲ.
ನೋಡುವ ದೃಶ್ಯಗಳು ಮತ್ತು ಪ್ರದರ್ಶನಗಳಿಂದ ಕಣ್ಣುಗಳು ತೃಪ್ತರಾಗುವುದಿಲ್ಲ;
ಕಿವಿಗಳು ಹೊಗಳಿಕೆ ಅಥವಾ ದೂಷಣೆ, ಶೋಕ ಅಥವಾ ಸಂತೋಷದಿಂದ ತೃಪ್ತರಾಗುವುದಿಲ್ಲ;
ಸಂತೋಷ ಮತ್ತು ಆನಂದವನ್ನು ಕೊಡುವದನ್ನು ತಿನ್ನುವುದರಿಂದ ನಾಲಿಗೆ ತೃಪ್ತವಾಗುವುದಿಲ್ಲ;
ಮೂಗು ಒಳ್ಳೆಯ ಅಥವಾ ಕೆಟ್ಟ ವಾಸನೆಯಿಂದ ತೃಪ್ತಿ ಹೊಂದಿಲ್ಲ;
ಅವನ ಜೀವನದ ಅವಧಿಯಿಂದ ಯಾರೂ ತೃಪ್ತರಾಗುವುದಿಲ್ಲ ಮತ್ತು ಪ್ರತಿಯೊಬ್ಬರೂ ಸುಳ್ಳು ಭರವಸೆಗಳನ್ನು ಬಿಂಬಿಸುತ್ತಾರೆ.
ಆದರೆ ಸಿಖ್ಖರು ಗುರುವಿನಿಂದ ತೃಪ್ತರಾಗಿದ್ದಾರೆ ಮತ್ತು ಅವರದು ನಿಜವಾದ ಪ್ರೀತಿ ಮತ್ತು ಆನಂದ.
ಗುರುವಿನ ಮುಂದೆ ನಮಸ್ಕರಿಸದ ಮತ್ತು ಅವನ ಪಾದಗಳನ್ನು ಮುಟ್ಟದ ತಲೆ ಶಾಪಗ್ರಸ್ತವಾಗಿದೆ.
ಗುರುವನ್ನು ನೋಡುವ ಬದಲು ಇನ್ನೊಬ್ಬನ ಹೆಂಡತಿಯನ್ನು ನೋಡುವ ಕಣ್ಣುಗಳು ಶಾಪಗ್ರಸ್ತವಾಗಿವೆ.
ಗುರುವಿನ ಉಪದೇಶವನ್ನು ಕೇಳದ ಮತ್ತು ಅದರ ಮೇಲೆ ಕೇಂದ್ರೀಕರಿಸದ ಆ ಕಿವಿಗಳು (ಸಹ) ಶಾಪಗ್ರಸ್ತವಾಗಿವೆ.
ಗುರುವಿನ ಮಾತನ್ನು ಬಿಟ್ಟು ಬೇರೆ ಮಂತ್ರಗಳನ್ನು ಪಠಿಸುವ ನಾಲಿಗೆ ಶಾಪಗ್ರಸ್ತ
ಸೇವೆಯಿಲ್ಲದೆ, ತಲೆಗಳು ಶಾಪಗ್ರಸ್ತವಾಗಿವೆ, ಮತ್ತು ಪಾದಗಳು ಮತ್ತು ಇತರ ಕಾರ್ಯಗಳು ನಿಷ್ಪ್ರಯೋಜಕವಾಗಿವೆ.
ಸಿಖ್ ಮತ್ತು ಗುರುಗಳ ನಡುವೆ (ನಿಜವಾದ) ಪ್ರೀತಿ ಇದೆ ಮತ್ತು ಗುರುವಿನ ಆಶ್ರಯದಲ್ಲಿ ನಿಜವಾದ ಆನಂದವಿದೆ.
ಗುರುವಿನ ಹೊರತು ಯಾರನ್ನೂ ಪ್ರೀತಿಸಬೇಡಿ; ಎಲ್ಲಾ ಇತರ ಪ್ರೀತಿ ಸುಳ್ಳು.
ಅವನಿಗಿಂತ ಬೇರೆ ಯಾವುದೇ ರುಚಿಯನ್ನು ಆನಂದಿಸಬೇಡಿ, ಏಕೆಂದರೆ ಅದು ವಿಷಕಾರಿಯಾಗಿದೆ.
ಬೇರೆಯವರ ಗಾಯನದಿಂದ ಸಂತೋಷಪಡಬೇಡಿ, ಏಕೆಂದರೆ ಅದನ್ನು ಕೇಳುವುದರಿಂದ ಯಾವುದೇ ಸಂತೋಷವಿಲ್ಲ.
ಗುರುವಿನ ಬೋಧನೆಗೆ ಅನುಗುಣವಾಗಿಲ್ಲದ ಎಲ್ಲಾ ಕಾರ್ಯಗಳು ಕೆಟ್ಟವು ಮತ್ತು ಕೆಟ್ಟ ಫಲವನ್ನು ನೀಡುತ್ತವೆ.
ನಿಜವಾದ ಗುರುವಿನ ಮಾರ್ಗದಲ್ಲಿ ಮಾತ್ರ ನಡೆಯಿರಿ, ಏಕೆಂದರೆ ಬೇರೆಲ್ಲ ರೀತಿಯಲ್ಲಿ ಮೋಸ ಮತ್ತು ದರೋಡೆ ಮಾಡುವ ಕಳ್ಳರು ಇದ್ದಾರೆ.
ಗುರುವಿನ ಸಿಖ್ಖರ ಗುರುವಿನ ಮೇಲಿನ ಪ್ರೀತಿಯು ಅವರ ಆತ್ಮವು ಸತ್ಯದೊಂದಿಗೆ ಅವರ ಸತ್ಯವನ್ನು ಬೆರೆಯುವಂತೆ ಮಾಡುತ್ತದೆ.
ಇತರ ಭರವಸೆಗಳು (ಲಾರ್ಡ್ಸ್ ಹೊರತುಪಡಿಸಿ) ವಿನಾಶ; ಅವುಗಳನ್ನು ಹೇಗೆ ಸಾಧಿಸಬಹುದು.
ಇತರ ವ್ಯಾಮೋಹಗಳು ಭ್ರಮೆಯಾಗಿದ್ದು ಅದು ಅಂತಿಮವಾಗಿ (ಮನುಷ್ಯನನ್ನು) ದಾರಿ ತಪ್ಪಿಸುತ್ತದೆ.
ಇತರ ಕ್ರಿಯೆಗಳು ಮೋಸಗಳು, ಇವುಗಳಿಂದ ಮನುಷ್ಯ ದೋಷಗಳನ್ನು ಬೆಳೆಸಿಕೊಳ್ಳುತ್ತಾನೆ ಮತ್ತು ಅನುಭವಿಸುತ್ತಾನೆ.
ಅನ್ಯತ್ವದ ಅರ್ಥದ ಸಹವಾಸವು ದ್ರೋಹದ ಜೀವನ ವಿಧಾನವಾಗಿದೆ; ಮತ್ತು ಅದು ಪಾಪದ ಜೀವನವನ್ನು ಹೇಗೆ ತೊಳೆಯಬಹುದು.
ಓಟಿಂನೆಸ್ ಒಂದು ತಪ್ಪು ಪಾಲಾಗಿದೆ, ಇದು ಅಂತಿಮವಾಗಿ ಒಬ್ಬನು (ಯುದ್ಧ) ಜೀವನವನ್ನು ಕಳೆದುಕೊಳ್ಳುವಂತೆ ಮಾಡುತ್ತದೆ.
ಸಿಖ್ಖರು ಮತ್ತು ಗುರುಗಳ ನಡುವಿನ ಪ್ರೀತಿಯು ಯೋಗ್ಯ ಜನರನ್ನು ಹತ್ತಿರಕ್ಕೆ ತರುತ್ತದೆ ಮತ್ತು ಅವರನ್ನು ಒಂದು (ಸಂಗತ) ಮಾಡುತ್ತದೆ.
ಕೈಕಾಲುಗಳ ಸಂಕೋಚನವು ಆಮೆಯನ್ನು ಉಳಿಸಿದಂತೆ, ಗುರುವಿನ ಅಮೃತ ದರ್ಶನವು ಸಿಖ್ಖನನ್ನು ವಿಶ್ವ ಸಾಗರದಿಂದ ರಕ್ಷಿಸುತ್ತದೆ.
ಹಂಸವು ತಾರತಮ್ಯದ ಜ್ಞಾನವನ್ನು ಹೊಂದಿರುವಂತೆ (ಹಾಲಿನಿಂದ ನೀರನ್ನು ಬೇರ್ಪಡಿಸುವ) ಗುರುವಿನ ಈ ದೃಷ್ಟಿ ತಿನ್ನಬಹುದಾದ ಮತ್ತು ತಿನ್ನಲಾಗದ ಬಗ್ಗೆ ಜ್ಞಾನವನ್ನು ನೀಡುತ್ತದೆ.
ಸೈಬೀರಿಯನ್ ಕ್ರೇನ್ನಂತೆ ತನ್ನ ಚಿಲುಮೆಗಳನ್ನು ಮನಸ್ಸಿನಲ್ಲಿಟ್ಟುಕೊಳ್ಳುತ್ತದೆ, ಗುರುಗಳು ಯಾವಾಗಲೂ ಶಿಷ್ಯರನ್ನು ನೋಡಿಕೊಳ್ಳುತ್ತಾರೆ ಮತ್ತು (ತನ್ನ ಆಧ್ಯಾತ್ಮಿಕ ಶಕ್ತಿಗಳ ಮೂಲಕ) ಅದೃಶ್ಯವನ್ನು ಮುನ್ಸೂಚಿಸುತ್ತಾರೆ.
ತಾಯಿಯು ತನ್ನ ಮಗನ ಸಂತೋಷವನ್ನು ಹಂಚಿಕೊಳ್ಳುವುದಿಲ್ಲವಾದ್ದರಿಂದ, ಗುರುಗಳಿಗೂ ಸಿಖ್ಖರ ಬೇಡಿಕೆಯಿಲ್ಲ.
ನಿಜವಾದ ಗುರು ಕರುಣಾಮಯಿ ಮತ್ತು (ಕೆಲವೊಮ್ಮೆ) ಸಿಖ್ಖರನ್ನು ಸಹ ಪರೀಕ್ಷಿಸುತ್ತಾನೆ.
ಗುರು ಮತ್ತು ಸಿಖ್ರ ನಡುವಿನ ಪ್ರೀತಿಯು ಎರಡನೆಯದನ್ನು ಲಕ್ಷಾಂತರ ಮೌಲ್ಯದ ಹುಲ್ಲಿನ ಬ್ಲೇಡ್ನಂತೆ ಮೌಲ್ಯಯುತವಾಗಿಸುತ್ತದೆ (ನಾಣ್ಯಗಳು)
ಪತಂಗವು ಜ್ವಾಲೆಯೊಂದಿಗೆ ಬೆರೆಯುವಂತೆ (ದೀಪದ) ಜ್ವಾಲೆಯನ್ನು ನೋಡುವುದು ಮತ್ತು
ಜಿಂಕೆ ತನ್ನ ಪ್ರಜ್ಞೆಯನ್ನು ಮಧುರ ಪದದಲ್ಲಿ ಹೀರಿಕೊಳ್ಳುತ್ತದೆ, ಹಾಗೆಯೇ ಪವಿತ್ರ ಸಭೆಯ ನದಿಯಲ್ಲಿ,
ಸಿಖ್ ಮೀನುಗಾರನಾಗುತ್ತಾನೆ ಮತ್ತು ಗುರುವಿನ ಬುದ್ಧಿವಂತಿಕೆಯ ಮಾರ್ಗವನ್ನು ಅಳವಡಿಸಿಕೊಳ್ಳುತ್ತಾನೆ, ಜೀವನವನ್ನು ಆನಂದಿಸುತ್ತಾನೆ.
(ಭಗವಂತನ) ಕಮಲದ ಪಾದಗಳ ಕಪ್ಪು ಜೇನುನೊಣವಾಗುವ ಮೂಲಕ, ಸಿಖ್ ತನ್ನ ರಾತ್ರಿಯನ್ನು ಮೋಹಕವಾಗಿ ಕಳೆಯುತ್ತಾನೆ.
ಅವನು ಗುರುಗಳ ಬೋಧನೆಯನ್ನು ಎಂದಿಗೂ ಮರೆಯುವುದಿಲ್ಲ ಮತ್ತು ಮಳೆಗಾಲದಲ್ಲಿ ಮಳೆಹಕ್ಕಿ ಮಾಡುವಂತೆ ಪುನರಾವರ್ತಿಸುತ್ತಾನೆ.
ಗುರು ಶಿಷ್ಯರ ನಡುವಿನ ಪ್ರೇಮವು ದ್ವಂದ್ವ ಭಾವವನ್ನು ಇಷ್ಟಪಡುವುದಿಲ್ಲ.
ಕೊಡುವವರನ್ನು ಕೇಳಬೇಡಿ, ಅವರಲ್ಲಿ ನೀವು ಇನ್ನೊಬ್ಬರಿಗೆ ಮನವಿ ಮಾಡಬೇಕು
ನಂತರದ ಪದಗಳು ನಿಮ್ಮನ್ನು ಪಶ್ಚಾತ್ತಾಪ ಪಡುವಂತೆ ಮಾಡುವ ಬ್ರಷ್ಕ್ ಬ್ಯಾಂಕರ್ ಅನ್ನು ನೇಮಿಸಬೇಡಿ.
ನಿಮ್ಮನ್ನು ಮರಣದಂಡನೆಗೆ ಗುರಿಪಡಿಸುವಂತಹ ಯಜಮಾನನ ಸೇವೆ ಮಾಡಬೇಡಿ.
ಹೆಮ್ಮೆಯ ರೋಗವನ್ನು ಗುಣಪಡಿಸಲು ಸಾಧ್ಯವಾಗದ ವೈದ್ಯರನ್ನು ತೊಡಗಿಸಿಕೊಳ್ಳಬೇಡಿ.
ದುಷ್ಟ ಪ್ರವೃತ್ತಿಗಳ ಕಲ್ಮಶವನ್ನು ಶುದ್ಧೀಕರಿಸದಿದ್ದರೆ ತೀರ್ಥಕ್ಷೇತ್ರಗಳಲ್ಲಿ ದೇಹವನ್ನು ಸ್ನಾನ ಮಾಡುವುದರಿಂದ ಏನು ಪ್ರಯೋಜನ.
ಗುರು-ಶಿಷ್ಯರ ನಡುವಿನ ಪ್ರೀತಿ ಸಂತೋಷ ಮತ್ತು ನೆಮ್ಮದಿಯನ್ನು ತರುತ್ತದೆ.
ನಾಲ್ಕು ವಿಭಾಗಗಳನ್ನು (ಆನೆ, ರಥ, ಕುದುರೆ ಮತ್ತು ಪದಾತಿದಳ) ಹೊಂದಿರುವ ಸೈನ್ಯದ ಮಾಸ್ಟರ್ ಆಗಿದ್ದರೆ, ದೇಶ ಮತ್ತು ಸಂಪತ್ತು;
ರಿಧಿಗಳು ಮತ್ತು ಸಿದ್ಧಿಗಳ ಮೂಲಕ ಪವಾಡಗಳ ಸ್ವಾಧೀನದ ಕಾರಣದಿಂದಾಗಿ ಇತರರಿಗೆ ಆಕರ್ಷಣೆಯನ್ನು ಹೊಂದಿದ್ದರೆ;
ಗುಣಗಳು ಮತ್ತು ಜ್ಞಾನದಿಂದ ತುಂಬಿದ ದೀರ್ಘ ಜೀವನವನ್ನು ನಡೆಸಿದರೆ
ಮತ್ತು ಯಾರನ್ನೂ ಕಾಳಜಿ ವಹಿಸುವಷ್ಟು ಶಕ್ತಿಶಾಲಿಯಾಗಿದ್ದರೂ ಇನ್ನೂ ಸಂದಿಗ್ಧತೆಯಲ್ಲಿ ಮುಳುಗಿದ್ದರೆ,
ಭಗವಂತನ ಆಸ್ಥಾನದಲ್ಲಿ ಅವನಿಗೆ ಆಶ್ರಯವಿಲ್ಲ.
ತನ್ನ ಗುರುವಿನ ಮೇಲಿನ ಪ್ರೀತಿಯಿಂದಾಗಿ, ಸಾಮಾನ್ಯ ಹುಲ್ಲು ಕಡಿಯುವ ಸಿಖ್ ಸಹ ಸ್ವೀಕಾರಾರ್ಹನಾಗುತ್ತಾನೆ.
ಗುರುವಿನ ಹೊರತಾಗಿ ಏಕಾಗ್ರತೆ ಎಲ್ಲವೂ ದ್ವಂದ್ವ.
ಗುರು ಪದದ ಜ್ಞಾನವನ್ನು ಹೊರತುಪಡಿಸಿ ಜ್ಞಾನವು ವ್ಯರ್ಥವಾದ ಕೂಗು.
ಗುರು ಪಾದಗಳ ಹೊರತು ಪೂಜಿಸುವುದೆಲ್ಲ ಸುಳ್ಳು ಮತ್ತು ಸ್ವಾರ್ಥ.
ಗುರುವಿನ ಬೋಧನೆಯ ಸ್ವೀಕಾರವನ್ನು ಬಿಟ್ಟರೆ ಉಳಿದೆಲ್ಲ ವಿಧಾನಗಳು ಅಪೂರ್ಣ.
ಪವಿತ್ರ ಸಭೆಯಲ್ಲಿನ ಸಭೆಯನ್ನು ಹೊರತುಪಡಿಸಿ, ಇತರ ಎಲ್ಲಾ ಸಭೆಗಳು ದುರ್ಬಲವಾಗಿರುತ್ತವೆ.
ಸಿಖ್ಖರು ತಮ್ಮ ಗುರುವನ್ನು ಪ್ರೀತಿಸುತ್ತಾರೆ, ಆಟವನ್ನು (ಜೀವನದ) ಗೆಲ್ಲಲು ಚೆನ್ನಾಗಿ ತಿಳಿದಿದ್ದಾರೆ.
ಒಬ್ಬನಿಗೆ ಲಕ್ಷಾಂತರ ಬುದ್ಧಿವಂತಿಕೆಗಳು, ಪ್ರಜ್ಞೆ, ಗುಣಗಳು, ಧ್ಯಾನಗಳು, ಗೌರವಗಳು, ಜಪಗಳು,
ತಪಸ್ಸುಗಳು, ಖಂಡಗಳು, ತೀರ್ಥಕ್ಷೇತ್ರಗಳಲ್ಲಿ ಸ್ನಾನ, ಕರ್ಮಗಳು, ಧರ್ಮ ಯೋಗಗಳು,
ಸಂತೋಷಗಳು ಪವಿತ್ರ ಗ್ರಂಥಗಳ ಪಠಣವನ್ನು ಅವರ ಸಾಲಕ್ಕೆ ತಳ್ಳುತ್ತವೆ.
ಆದರೆ ಇನ್ನೂ, ಅಹಂಕಾರದಿಂದ ನಿಯಂತ್ರಿಸಲ್ಪಡುವ ಅಂತಹ ವ್ಯಕ್ತಿಯು ಇತರರು ಗಮನಿಸಬೇಕೆಂದು ಬಯಸಿದರೆ,
ಅವನು ದಾರಿ ತಪ್ಪಿದ್ದಾನೆ ಮತ್ತು ಭಗವಂತನನ್ನು (ಮತ್ತು ಅವನ ಸೃಷ್ಟಿ) ಅಳೆಯಲು ಸಾಧ್ಯವಿಲ್ಲ.
ಗುರು-ಶಿಷ್ಯರ ನಡುವೆ ಪ್ರೇಮ ಮೇಲುಗೈ ಸಾಧಿಸಿದರೆ ಅಹಂಕಾರದ ಭಾವ ಮಾಯವಾಗುತ್ತದೆ.
ಗುರುವಿನ ಸಿಖ್, (ಗುರುವಿನ) ಪಾದಗಳಿಗೆ ಬಿದ್ದು ತನ್ನ ಅಹಂಕಾರ ಮತ್ತು ಮನಸ್ಸಿನ ಆಸೆಗಳನ್ನು ತ್ಯಜಿಸುತ್ತಾನೆ.
ಅವನು ನೀರು ತರುತ್ತಾನೆ, ಸಭೆಗೆ ಅಭಿಮಾನಿಗಳು, ಹಿಟ್ಟು (ಲ್ಯಾಟಿಗರ್ಗಾಗಿ) ಮತ್ತು ಎಲ್ಲಾ ಕೈಯಾರೆ ಕೆಲಸಗಳನ್ನು ಮಾಡುತ್ತಾನೆ.
ಅವನು ಹಾಳೆಗಳನ್ನು ಸ್ವಚ್ಛಗೊಳಿಸುತ್ತಾನೆ ಮತ್ತು ಹರಡುತ್ತಾನೆ ಮತ್ತು ಒಲೆಯಲ್ಲಿ ಬೆಂಕಿಯನ್ನು ಹಾಕುವಾಗ ನಿರಾಶೆಗೊಳ್ಳುವುದಿಲ್ಲ.
ಸತ್ತ ವ್ಯಕ್ತಿಯಂತೆ ಅವನು ಸಂತೃಪ್ತಿಯನ್ನು ಅಳವಡಿಸಿಕೊಳ್ಳುತ್ತಾನೆ.
ಶ್ರೀಗಂಧದ ಬಳಿ ಇರುವಾಗ ರೇಷ್ಮೆ-ಹತ್ತಿ ಮರಕ್ಕೆ ಸಿಗುವಂತೆ ಅಂದರೆ ಅದು ಪರಿಮಳಯುಕ್ತವಾಗಿಯೂ ಗುರುವಿನ ಬಳಿ ವಾಸ ಮಾಡುವ ಫಲವನ್ನು ಪಡೆಯುತ್ತಾನೆ.
ಗುರುವನ್ನು ಪ್ರೀತಿಸುವ ಸಿಖ್ಖರು ತಮ್ಮ ಬುದ್ಧಿವಂತಿಕೆಯನ್ನು ಪೂರ್ಣಗೊಳಿಸುತ್ತಾರೆ.
ಗುರುವಿನ ಸೇವೆಯ ಫಲ ಅಪಾರ; ಅದರ ಮೌಲ್ಯವನ್ನು ಯಾರು ಅರ್ಥಮಾಡಿಕೊಳ್ಳಬಹುದು.
ಅದ್ಭುತ ಛಾಯೆಗಳ ನಡುವೆ (ಜೀವನದ) ಇದು ಅತ್ಯಂತ ಅದ್ಭುತವಾದದನ್ನು ನೋಡುವಂತೆ ಮಾಡುತ್ತದೆ.
ಮೂಕ ವ್ಯಕ್ತಿಗೆ ಸಿಹಿಯಾದಷ್ಟೇ ಸೇವೆಯ ರುಚಿ ಅದ್ಭುತವಾಗಿದೆ.
ಮರಗಳಲ್ಲಿ ಸುಗಂಧವಿರುವುದು (ದೇವರ) ದೊಡ್ಡ ಸಾಧನೆಯಾಗಿದೆ.
ಸೇವೆಯು ಅಮೂಲ್ಯ ಮತ್ತು ಹೋಲಿಸಲಾಗದದು; ಯಾವುದೇ ಅಪರೂಪದ ಈ ಸಹಿಸಲಾಗದ ಅಧ್ಯಾಪಕರನ್ನು ಸಹಿಸಿಕೊಳ್ಳುತ್ತದೆ.
ಸೇವೆಯ ಮರ್ಮವನ್ನು ದೇವರೇ, ಸರ್ವಜ್ಞನಿಗೆ ಮಾತ್ರ ತಿಳಿದಿದೆ.
ಗಂಧದ ಸಹವಾಸದಲ್ಲಿ ಇತರ ಮರಗಳು ಹೇಗೆ ಗಂಧವಾಗಿ ರೂಪಾಂತರಗೊಳ್ಳುತ್ತವೆ ಎಂಬ ರಹಸ್ಯ ಯಾರಿಗೂ ತಿಳಿದಿಲ್ಲ.
ದೀಪದಿಂದ ದೀಪವು ಪ್ರಕಾಶಿಸಲ್ಪಟ್ಟಿದೆ ಮತ್ತು ಒಂದೇ ರೀತಿ ಕಾಣುತ್ತದೆ.
ನೀರಿನಲ್ಲಿ ಸೇರುವ ನೀರನ್ನು ಯಾರೂ ಗುರುತಿಸಲು ಸಾಧ್ಯವಿಲ್ಲ.
ಚಿಕ್ಕ ಚಿಕ್ಕಮ್ಮ ಭೃಂಗಿನ್ಸೆಕ್ಟ್ ಆಗಿ ಬದಲಾಗುತ್ತದೆ; ಯಾರೂ ಅದರ ಬಗ್ಗೆ ಹೇಳಲು ಸಾಧ್ಯವಿಲ್ಲ.
ಹಾವು ತನ್ನ ಸ್ಲಫ್ ಅನ್ನು ಬಿಡುತ್ತದೆ ಮತ್ತು ಇದು ಮತ್ತೊಮ್ಮೆ ಅದ್ಭುತ ಸಾಧನೆಯಾಗಿದೆ.
ಹಾಗೆಯೇ ಗುರು-ಶಿಷ್ಯರ ನಡುವಿನ ಪ್ರೀತಿ ಅದ್ಭುತ.
ಸುಗಂಧವು ಹೂವುಗಳಲ್ಲಿ ನೆಲೆಸಿದೆ ಆದರೆ ಅದು ಹೇಗೆ ನಡೆಯುತ್ತದೆ ಎಂದು ಯಾರಿಗೂ ತಿಳಿದಿಲ್ಲ.
ಹಣ್ಣುಗಳ ರುಚಿಗಳು ವೈವಿಧ್ಯಮಯವಾಗಿವೆ, ಆದರೂ ಅದೇ ನೀರು ಅವುಗಳನ್ನು ನೀರಾವರಿ ಮಾಡುತ್ತದೆ.
ಬೆಣ್ಣೆಯು ಹಾಲಿನಲ್ಲಿ ಉಳಿದಿದೆ ಆದರೆ ಈ ರಹಸ್ಯವನ್ನು ಯಾರೂ ಅರ್ಥಮಾಡಿಕೊಳ್ಳುವುದಿಲ್ಲ.
ಗುರುಮುಖಗಳಲ್ಲಿ, ಅವರ ಶಿಸ್ತಿನ ಕಾರಣದಿಂದಾಗಿ ಅಧಿಕೃತ ಸ್ವಯಂ ಸಾಕ್ಷಾತ್ಕಾರವು ನಡೆಯುತ್ತದೆ.
ಇದಕ್ಕಾಗಿ, ಗುರುಮುಖನು ಗುರುವನ್ನು ಪ್ರೀತಿಸುವ ವಿಧಾನವನ್ನು ಅನ್ವಯಿಸುತ್ತಾನೆ,
ಸಂಗಟಿ ಮತ್ತು ಗುರುಗಳ ಸ್ತೋತ್ರ, ಗುರ್ಬಾನಿ
ದೀಪದ ಉರಿಯುವ ಜ್ವಾಲೆಯನ್ನು ನೋಡಿ ಪತಂಗಗಳು ತಮ್ಮನ್ನು ತಡೆಯಲಾರವು.
ಮೀನನ್ನು ನೀರಿನಿಂದ ಹೊರತೆಗೆದರೂ ಅದು ನೀರಿನ ಮೇಲಿನ ಪ್ರೀತಿಯನ್ನು ಬಿಟ್ಟುಕೊಡುವುದಿಲ್ಲ.
ಬೇಟೆಗಾರನ ಡ್ರಮ್ ಬೀಟ್ ಅನ್ನು ಕೇಳುತ್ತಿದ್ದಂತೆ, ಜಿಂಕೆ ಧ್ವನಿಯ ಕಡೆಗೆ ತಿರುಗುತ್ತದೆ,
ಮತ್ತು ಕಪ್ಪು ಜೇನುನೊಣವು ಹೂವಿನೊಳಗೆ ಪ್ರವೇಶಿಸಿ ಪರಿಮಳವನ್ನು ಆನಂದಿಸಲು ಸ್ವತಃ ನಾಶವಾಗುತ್ತದೆ.
ಅಂತೆಯೇ, ಗುರುಮುಖರು ಪ್ರೀತಿಯ ಆನಂದವನ್ನು ಅನುಭವಿಸುತ್ತಾರೆ ಮತ್ತು ಎಲ್ಲಾ ಬಂಧನಗಳಿಂದ ತಮ್ಮನ್ನು ತಾವು ಮುಕ್ತಗೊಳಿಸಿಕೊಳ್ಳುತ್ತಾರೆ.
ಗುರುವಿನ ಮತ್ತು ಸಿಖ್ಖರ ಕುಟುಂಬದ ವಂಶವು ಗುರುವಿನ ಬುದ್ಧಿವಂತಿಕೆಯನ್ನು ಅನುಸರಿಸಿ ಆತ್ಮವನ್ನು ಅರಿತುಕೊಳ್ಳುತ್ತದೆ.