ವಾರನ್ ಭಾಯಿ ಗುರುದಾಸ್ ಜಿ

ੴ ਸਤਿਗੁਰ ਪ੍ਰਸਾਦਿ ॥

ಒಂದು ಓಂಕಾರ್, ಪ್ರಾಥಮಿಕ ಶಕ್ತಿ, ದೈವಿಕ ಬೋಧಕನ ಅನುಗ್ರಹದಿಂದ ಅರಿತುಕೊಂಡಿತು

ਪਉੜੀ ੧

(ರೋಸ್=ಕೋಪ ದುಧುಲಿಕ್ಕಾ=ವಿನಮ್ರ. ಸುರಿತಾ=ಗೋಲಿ. ಜನಮ್ ದಿ=ಹುಟ್ಟಿನಿಂದ. ಸವನಿ=ರಾಣಿ.)

ਧ੍ਰੂ ਹਸਦਾ ਘਰਿ ਆਇਆ ਕਰਿ ਪਿਆਰੁ ਪਿਉ ਕੁਛੜਿ ਲੀਤਾ ।

ಹುಡುಗ ಧ್ರು ತನ್ನ ಮನೆಗೆ (ಅರಮನೆ) ನಗುತ್ತಾ ಬಂದನು ಮತ್ತು ಅವನ ತಂದೆ ಪ್ರೀತಿಯಿಂದ ತುಂಬಿದ ಅವನನ್ನು ಅವನ ಮಡಿಲಿಗೆ ಹಾಕಿದನು.

ਬਾਹਹੁ ਪਕੜਿ ਉਠਾਲਿਆ ਮਨ ਵਿਚਿ ਰੋਸੁ ਮਤ੍ਰੇਈ ਕੀਤਾ ।

ಇದನ್ನು ನೋಡಿದ ಮಲತಾಯಿ ಕೋಪಗೊಂಡು ಅವನ ಕೈಯನ್ನು ಹಿಡಿದು ತಂದೆಯ (ರಾಜ) ಮಡಿಲಿಂದ ಅವನನ್ನು ತಳ್ಳಿದಳು.

ਡੁਡਹੁਲਿਕਾ ਮਾਂ ਪੁਛੈ ਤੂੰ ਸਾਵਾਣੀ ਹੈ ਕਿ ਸੁਰੀਤਾ ।

ಭಯದಿಂದ ಕಣ್ಣೀರು ಹಾಕಿದ ಅವನು ತನ್ನ ತಾಯಿಯನ್ನು ಅವಳು ರಾಣಿಯೋ ಅಥವಾ ಸೇವಕಿಯೋ ಎಂದು ಕೇಳಿದನು.

ਸਾਵਾਣੀ ਹਾਂ ਜਨਮ ਦੀ ਨਾਮੁ ਨ ਭਗਤੀ ਕਰਮਿ ਦ੍ਰਿੜ੍ਹੀਤਾ ।

ಓ ಮಗನೇ! (ಅವಳು ಹೇಳಿದಳು) ನಾನು ರಾಣಿಯಾಗಿ ಜನಿಸಿದೆ ಆದರೆ ನಾನು ದೇವರನ್ನು ಸ್ಮರಿಸಲಿಲ್ಲ ಮತ್ತು ಭಕ್ತಿಯ ಕಾರ್ಯಗಳನ್ನು ಮಾಡಲಿಲ್ಲ (ಮತ್ತು ಇದು ನಿಮ್ಮ ಮತ್ತು ನನ್ನ ದುಸ್ಥಿತಿಗೆ ಕಾರಣ).

ਕਿਸੁ ਉਦਮ ਤੇ ਰਾਜੁ ਮਿਲਿ ਸਤ੍ਰੂ ਤੇ ਸਭਿ ਹੋਵਨਿ ਮੀਤਾ ।

ಆ ಪ್ರಯತ್ನದಿಂದ ರಾಜ್ಯವನ್ನು ಹೊಂದಬಹುದು (ಧ್ರು ಕೇಳಿದರು) ಮತ್ತು ಶತ್ರುಗಳು ಹೇಗೆ ಸ್ನೇಹಿತರಾಗುತ್ತಾರೆ?

ਪਰਮੇਸਰੁ ਆਰਾਧੀਐ ਜਿਦੂ ਹੋਈਐ ਪਤਿਤ ਪੁਨੀਤਾ ।

ಭಗವಂತನನ್ನು ಪೂಜಿಸಬೇಕು ಮತ್ತು ಹೀಗೆ ಪಾಪಿಗಳು ಸಹ ಪವಿತ್ರರಾಗುತ್ತಾರೆ (ಮಾತೆ ಹೇಳಿದರು).

ਬਾਹਰਿ ਚਲਿਆ ਕਰਣਿ ਤਪੁ ਮਨ ਬੈਰਾਗੀ ਹੋਇ ਅਤੀਤਾ ।

ಇದನ್ನು ಕೇಳಿ ತನ್ನ ಮನಸ್ಸಿನಲ್ಲಿ ಸಂಪೂರ್ಣವಾಗಿ ನಿರ್ಲಿಪ್ತನಾದ ಧ್ರು ಕಠಿಣ ಶಿಸ್ತನ್ನು ಕೈಗೊಳ್ಳಲು (ಕಾಡಿಗೆ) ಹೊರಟನು.

ਨਾਰਦ ਮੁਨਿ ਉਪਦੇਸਿਆ ਨਾਉ ਨਿਧਾਨੁ ਅਮਿਓ ਰਸੁ ਪੀਤਾ ।

ದಾರಿಯಲ್ಲಿ, ಋಷಿ ನಾರದರು ಅವನಿಗೆ ಭಕ್ತಿಯ ತಂತ್ರವನ್ನು ಕಲಿಸಿದರು ಮತ್ತು ಧ್ರು ಭಗವಂತನ ನಾಮದ ಸಾಗರದಿಂದ ಅಮೃತವನ್ನು ಕ್ವಾಫ್ ಮಾಡಿದರು.

ਪਿਛਹੁ ਰਾਜੇ ਸਦਿਆ ਅਬਿਚਲੁ ਰਾਜੁ ਕਰਹੁ ਨਿਤ ਨੀਤਾ ।

(ಸ್ವಲ್ಪ ಸಮಯದ ನಂತರ) ರಾಜ (ಉತ್ತನ್‌ಪಾದ್) ಅವನನ್ನು ಹಿಂದಕ್ಕೆ ಕರೆದು (ಧ್ರು) ಶಾಶ್ವತವಾಗಿ ಆಳಲು ಕೇಳಿದನು.

ਹਾਰਿ ਚਲੇ ਗੁਰਮੁਖਿ ਜਗ ਜੀਤਾ ।੧।

ಸೋಲುತ್ತಿರುವಂತೆ ತೋರುವ ಗುರುಮುಖಿಗಳು ಅಂದರೆ ದುಷ್ಟ ಪ್ರವೃತ್ತಿಯಿಂದ ಮುಖ ತಿರುಗಿಸುವವರು ಜಗತ್ತನ್ನು ಗೆಲ್ಲುತ್ತಾರೆ.

ਪਉੜੀ ੨

ਘਰਿ ਹਰਣਾਖਸ ਦੈਤ ਦੇ ਕਲਰਿ ਕਵਲੁ ਭਗਤੁ ਪ੍ਰਹਿਲਾਦੁ ।

ಕ್ಷಾರೀಯ (ಬಂಜರು) ಭೂಮಿಯಲ್ಲಿ ಕಮಲವು ಹುಟ್ಟಿದಂತೆ, ಸಂತ ಪ್ರಹ್ಲಾದನು ರಾಕ್ಷಸ (ರಾಜ) ಹರನಖನ ಮನೆಯಲ್ಲಿ ಜನಿಸಿದನು.

ਪੜ੍ਹਨ ਪਠਾਇਆ ਚਾਟਸਾਲ ਪਾਂਧੇ ਚਿਤਿ ਹੋਆ ਅਹਿਲਾਦੁ ।

ಅವನನ್ನು ಸೆಮಿನರಿಗೆ ಕಳುಹಿಸಿದಾಗ, ಬ್ರಾಹ್ಮಣ ಪುರೋಹಿತನು ಉತ್ಸುಕನಾದನು (ಏಕೆಂದರೆ ರಾಜನ ಮಗ ಈಗ ಅವನ ಶಿಷ್ಯನಾಗಿದ್ದನು).

ਸਿਮਰੈ ਮਨ ਵਿਚਿ ਰਾਮ ਨਾਮ ਗਾਵੈ ਸਬਦੁ ਅਨਾਹਦੁ ਨਾਦੁ ।

ಪ್ರಹ್ಲಾದನು ತನ್ನ ಹೃದಯದಲ್ಲಿ ರಾಮನ ಹೆಸರನ್ನು ನೆನಪಿಸಿಕೊಳ್ಳುತ್ತಾನೆ ಮತ್ತು ಬಾಹ್ಯವಾಗಿ ಭಗವಂತನನ್ನು ಸ್ತುತಿಸುತ್ತಾನೆ.

ਭਗਤਿ ਕਰਨਿ ਸਭ ਚਾਟੜੈ ਪਾਂਧੇ ਹੋਇ ਰਹੇ ਵਿਸਮਾਦੁ ।

ಈಗ ಎಲ್ಲಾ ಶಿಷ್ಯರು ಭಗವಂತನ ಭಕ್ತರಾದರು, ಇದು ಎಲ್ಲಾ ಶಿಕ್ಷಕರಿಗೆ ಭೀಕರ ಮತ್ತು ಮುಜುಗರದ ಪರಿಸ್ಥಿತಿಯಾಗಿದೆ.

ਰਾਜੇ ਪਾਸਿ ਰੂਆਇਆ ਦੋਖੀ ਦੈਤਿ ਵਧਾਇਆ ਵਾਦੁ ।

ಪುರೋಹಿತರು (ಶಿಕ್ಷಕರು) ರಾಜನಿಗೆ ವರದಿ ಮಾಡಿದರು ಅಥವಾ ದೂರಿದರು (ಓ ರಾಜ ನಿಮ್ಮ ಮಗ ದೇವರ ಭಕ್ತನಾಗಿದ್ದಾನೆ).

ਜਲ ਅਗਨੀ ਵਿਚਿ ਘਤਿਆ ਜਲੈ ਨ ਡੁਬੈ ਗੁਰ ਪਰਸਾਦਿ ।

ದುಷ್ಟ ರಾಕ್ಷಸನು ಜಗಳವನ್ನು ಎತ್ತಿಕೊಂಡನು. ಪ್ರಹ್ಲಾದನನ್ನು ಬೆಂಕಿ ಮತ್ತು ನೀರಿನಲ್ಲಿ ಎಸೆಯಲಾಯಿತು ಆದರೆ ಗುರುವಿನ (ಭಗವಂತನ) ಕೃಪೆಯಿಂದ ಅವನು ಸುಟ್ಟುಹೋಗಲಿಲ್ಲ ಅಥವಾ ಮುಳುಗಲಿಲ್ಲ.

ਕਢਿ ਖੜਗੁ ਸਦਿ ਪੁਛਿਆ ਕਉਣੁ ਸੁ ਤੇਰਾ ਹੈ ਉਸਤਾਦੁ ।

ಕೋಪಗೊಂಡ ಹಿರಣ್ಯಕ್ಷಪು ತನ್ನ ದ್ವಿಮುಖ ಖಡ್ಗವನ್ನು ತೆಗೆದುಕೊಂಡು ಪ್ರಹ್ಲಾದನನ್ನು ತನ್ನ ಗುರು (ಭಗವಂತ) ಯಾರು ಎಂದು ಕೇಳಿದನು.

ਥੰਮ੍ਹੁ ਪਾੜਿ ਪਰਗਟਿਆ ਨਰਸਿੰਘ ਰੂਪ ਅਨੂਪ ਅਨਾਦਿ ।

ಅದೇ ಕ್ಷಣದಲ್ಲಿ ಸಿಂಹದ ರೂಪದಲ್ಲಿ ಭಗವಂತನು ಸ್ತಂಭದಿಂದ ಹೊರಬಂದನು. ಅವನ ರೂಪವು ಭವ್ಯ ಮತ್ತು ಭವ್ಯವಾಗಿತ್ತು.

ਬੇਮੁਖ ਪਕੜਿ ਪਛਾੜਿਅਨੁ ਸੰਤ ਸਹਾਈ ਆਦਿ ਜੁਗਾਦਿ ।

ಆ ದುಷ್ಟ ರಾಕ್ಷಸನನ್ನು ಎಸೆದು ಕೊಲ್ಲಲಾಯಿತು ಮತ್ತು ಭಗವಂತನು ಅನಾದಿ ಕಾಲದಿಂದಲೂ ಭಕ್ತರಿಗೆ ದಯೆ ತೋರುತ್ತಾನೆ ಎಂದು ಸಾಬೀತಾಯಿತು.

ਜੈ ਜੈਕਾਰ ਕਰਨਿ ਬ੍ਰਹਮਾਦਿ ।੨।

ಇದನ್ನು ನೋಡಿದ ಬ್ರಹ್ಮ ಮತ್ತು ಇತರ ದೇವತೆಗಳು ಭಗವಂತನನ್ನು ಸ್ತುತಿಸತೊಡಗಿದರು.

ਪਉੜੀ ੩

ਬਲਿ ਰਾਜਾ ਘਰਿ ਆਪਣੈ ਅੰਦਰਿ ਬੈਠਾ ਜਗਿ ਕਰਾਵੈ ।

ಬಲಿ ಎಂಬ ರಾಜನು ತನ್ನ ಅರಮನೆಯಲ್ಲಿ ಯಜ್ಞವನ್ನು ಮಾಡುವುದರಲ್ಲಿ ನಿರತನಾಗಿದ್ದನು.

ਬਾਵਨ ਰੂਪੀ ਆਇਆ ਚਾਰਿ ਵੇਦ ਮੁਖਿ ਪਾਠ ਸੁਣਾਵੈ ।

ಬ್ರಾಹ್ಮಣನ ರೂಪದಲ್ಲಿ ಕಡಿಮೆ ಎತ್ತರದ ಕುಬ್ಜನು ನಾಲ್ಕು ವೇದಗಳನ್ನು ಪಠಿಸುತ್ತಾ ಅಲ್ಲಿಗೆ ಬಂದನು.

ਰਾਜੇ ਅੰਦਰਿ ਸਦਿਆ ਮੰਗੁ ਸੁਆਮੀ ਜੋ ਤੁਧੁ ਭਾਵੈ ।

ರಾಜನು ಅವನನ್ನು ಕರೆದ ನಂತರ ಅವನು ಇಷ್ಟಪಡುವದನ್ನು ಕೇಳಲು ಕೇಳಿದನು.

ਅਛਲੁ ਛਲਣਿ ਤੁਧੁ ਆਇਆ ਸੁਕ੍ਰ ਪੁਰੋਹਿਤੁ ਕਹਿ ਸਮਝਾਵੈ ।

ತಕ್ಷಣವೇ ಪುರೋಹಿತ ಶುಕ್ರಾಚಾರ್ಯನು ರಾಜನಿಗೆ (ಬಲಿ) ಅವನು (ಭಿಕ್ಷುಕ) ಮೋಸ ಮಾಡದ ದೇವರು ಮತ್ತು ಅವನನ್ನು ಮೋಸಗೊಳಿಸಲು ಬಂದಿದ್ದಾನೆ ಎಂದು ಅರ್ಥಮಾಡಿಕೊಂಡನು.

ਕਰੌ ਅਢਾਈ ਧਰਤਿ ਮੰਗਿ ਪਿਛਹੁ ਦੇ ਤ੍ਰਿਹੁ ਲੋਅ ਨ ਮਾਵੈ ।

ಕುಬ್ಜ ಭೂಮಿಯ ಎರಡೂವರೆ ಮೆಟ್ಟಿಲು ಉದ್ದವನ್ನು ಬೇಡಿದನು (ಅದನ್ನು ರಾಜನಿಂದ ನೀಡಲಾಯಿತು).

ਦੁਇ ਕਰਵਾਂ ਕਰਿ ਤਿੰਨ ਲੋਅ ਬਲਿ ਰਾਜਾ ਲੈ ਮਗਰੁ ਮਿਣਾਵੈ ।

ಆಗ ಕುಬ್ಜನು ತನ್ನ ದೇಹವನ್ನು ತುಂಬಾ ವಿಸ್ತರಿಸಿದನು, ಈಗ ಅವನಿಗೆ ಮೂರು ಲೋಕಗಳು ಸಾಕಾಗುವುದಿಲ್ಲ.

ਬਲਿ ਛਲਿ ਆਪੁ ਛਲਾਇਅਨੁ ਹੋਇ ਦਇਆਲੁ ਮਿਲੈ ਗਲਿ ਲਾਵੈ ।

ಈ ಮೋಸವನ್ನು ತಿಳಿದೂ ಬಲಿಯು ತನ್ನನ್ನು ತಾನು ಮೋಸಗೊಳಿಸಲು ಅವಕಾಶ ಮಾಡಿಕೊಟ್ಟನು ಮತ್ತು ಇದನ್ನು ನೋಡಿದ ವಿಷ್ಣುವು ಅವನನ್ನು ಅಪ್ಪಿಕೊಂಡನು.

ਦਿਤਾ ਰਾਜੁ ਪਤਾਲ ਦਾ ਹੋਇ ਅਧੀਨੁ ਭਗਤਿ ਜਸੁ ਗਾਵੈ ।

ಅವನು ಮೂರು ಲೋಕಗಳನ್ನು ಎರಡು ಹಂತಗಳಲ್ಲಿ ಆವರಿಸಿದಾಗ, ಮೂರನೆಯ ಅರ್ಧ ಹೆಜ್ಜೆಗೆ ರಾಜ ಬಲಿ ತನ್ನ ಬೆನ್ನನ್ನು ಅರ್ಪಿಸಿದನು.

ਹੋਇ ਦਰਵਾਨ ਮਹਾਂ ਸੁਖੁ ਪਾਵੈ ।੩।

ಬಲಿಗೆ ಭೂಲೋಕದ ರಾಜ್ಯವನ್ನು ನೀಡಲಾಯಿತು, ಅಲ್ಲಿ ಅವನು ದೇವರಿಗೆ ಶರಣಾಗಿ ಭಗವಂತನ ಪ್ರೀತಿಯ ಭಕ್ತಿಯಲ್ಲಿ ತನ್ನನ್ನು ತೊಡಗಿಸಿಕೊಂಡನು. ವಿಷ್ಣುವು ಬಲಿಯ ದ್ವಾರಪಾಲಕನಾಗಲು ಸಂತೋಷಪಟ್ಟನು.

ਪਉੜੀ ੪

ਅੰਬਰੀਕ ਮੁਹਿ ਵਰਤੁ ਹੈ ਰਾਤਿ ਪਈ ਦੁਰਬਾਸਾ ਆਇਆ ।

ಒಂದು ಸಂಜೆ ರಾಜ ಅಂಬರೀಸ್ ಉಪವಾಸ ಮಾಡುತ್ತಿದ್ದಾಗ ದೂರ್ವಾಸ ಋಷಿ ಭೇಟಿಯಾದರು

ਭੀੜਾ ਓਸੁ ਉਪਾਰਣਾ ਓਹੁ ਉਠਿ ਨ੍ਹਾਵਣਿ ਨਦੀ ਸਿਧਾਇਆ ।

ದೂರ್ವಾಸನ ಸೇವೆ ಮಾಡುವಾಗ ರಾಜನು ತನ್ನ ಉಪವಾಸವನ್ನು ಮುರಿಯಬೇಕಾಗಿತ್ತು ಆದರೆ ಋಷಿಯು ಸ್ನಾನ ಮಾಡಲು ನದಿಯ ದಡಕ್ಕೆ ಹೋದನು.

ਚਰਣੋਦਕੁ ਲੈ ਪੋਖਿਆ ਓਹੁ ਸਰਾਪੁ ਦੇਣ ਨੋ ਧਾਇਆ ।

ದಿನಾಂಕದ ಬದಲಾವಣೆಗೆ ಹೆದರಿ (ಅವನ ಉಪವಾಸವು ಫಲಪ್ರದವಾಗುವುದಿಲ್ಲ ಎಂದು ಪರಿಗಣಿಸುತ್ತದೆ), ರಾಜನು ಋಷಿಯ ಪಾದಗಳ ಮೇಲೆ ಸುರಿದ ನೀರನ್ನು ಕುಡಿದು ತನ್ನ ಉಪವಾಸವನ್ನು ಮುರಿದನು. ರಾಜನು ಮೊದಲು ತನಗೆ ಸೇವೆ ಸಲ್ಲಿಸಲಿಲ್ಲ ಎಂದು ಋಷಿ ಅರಿತುಕೊಂಡಾಗ, ಅವನು ರಾಜನನ್ನು ಶಪಿಸಲು ಓಡಿದನು.

ਚਕ੍ਰ ਸੁਦਰਸਨੁ ਕਾਲ ਰੂਪ ਹੋਇ ਭੀਹਾਵਲੁ ਗਰਬੁ ਗਵਾਇਆ ।

ಇದರ ಮೇಲೆ, ವಿಷ್ಣುವು ತನ್ನ ಮರಣವನ್ನು ದೂರ್ವಾಸನ ಕಡೆಗೆ ಚಲಿಸುವಂತೆ ಡಿಸ್ಕ್ನಂತೆ ಆದೇಶಿಸಿದನು ಮತ್ತು ಇದರಿಂದ ದೂರ್ವಾಸನ ಅಹಂಕಾರವು ದೂರವಾಯಿತು.

ਬਾਮ੍ਹਣੁ ਭੰਨਾ ਜੀਉ ਲੈ ਰਖਿ ਨ ਹੰਘਨਿ ਦੇਵ ਸਬਾਇਆ ।

ಈಗ ಬ್ರಾಹ್ಮಣ ದೂರ್ವಾಸ ಪ್ರಾಣಕ್ಕಾಗಿ ಓಡಿದ. ದೇವತೆಗಳು ಮತ್ತು ದೇವತೆಗಳು ಸಹ ಅವನಿಗೆ ಆಶ್ರಯ ನೀಡಲು ಸಾಧ್ಯವಾಗಲಿಲ್ಲ.

ਇੰਦ੍ਰ ਲੋਕੁ ਸਿਵ ਲੋਕੁ ਤਜਿ ਬ੍ਰਹਮ ਲੋਕੁ ਬੈਕੁੰਠ ਤਜਾਇਆ ।

ಇಂದ್ರ, ಶಿವ, ಬ್ರಹ್ಮ ಮತ್ತು ಸ್ವರ್ಗಗಳ ವಾಸಸ್ಥಾನಗಳಲ್ಲಿ ಅವನನ್ನು ತಪ್ಪಿಸಲಾಯಿತು.

ਦੇਵਤਿਆਂ ਭਗਵਾਨੁ ਸਣੁ ਸਿਖਿ ਦੇਇ ਸਭਨਾਂ ਸਮਝਾਇਆ ।

ದೇವರುಗಳು ಮತ್ತು ದೇವರು ಅವನಿಗೆ ಅರ್ಥಮಾಡಿಕೊಂಡರು (ಅಂಬಾರಿಗಳನ್ನು ಹೊರತುಪಡಿಸಿ ಯಾರೂ ಅವನನ್ನು ಉಳಿಸಲು ಸಾಧ್ಯವಿಲ್ಲ).

ਆਇ ਪਇਆ ਸਰਣਾਗਤੀ ਮਾਰੀਦਾ ਅੰਬਰੀਕ ਛੁਡਾਇਆ ।

ನಂತರ ಅವರು ಅಂಬಾರಿಗಳ ಮುಂದೆ ಶರಣಾದರು ಮತ್ತು ಅಂಬಾರಿಗಳು ಸಾಯುತ್ತಿರುವ ಋಷಿಯನ್ನು ರಕ್ಷಿಸಿದರು.

ਭਗਤਿ ਵਛਲੁ ਜਗਿ ਬਿਰਦੁ ਸਦਾਇਆ ।੪।

ಭಗವಂತನಾದ ಭಗವಂತನು ಭಕ್ತರಿಗೆ ಉಪಕಾರಿ ಎಂದು ಲೋಕದಲ್ಲಿ ಪ್ರಸಿದ್ಧನಾದನು.

ਪਉੜੀ ੫

ਭਗਤੁ ਵਡਾ ਰਾਜਾ ਜਨਕੁ ਹੈ ਗੁਰਮੁਖਿ ਮਾਇਆ ਵਿਚਿ ਉਦਾਸੀ ।

ರಾಜ ಜನಕನು ಮಾಯೆಯ ನಡುವೆ ಅಸಡ್ಡೆ ಹೊಂದಿದ್ದ ಮಹಾನ್ ಸಂತ.

ਦੇਵ ਲੋਕ ਨੋ ਚਲਿਆ ਗਣ ਗੰਧਰਬੁ ਸਭਾ ਸੁਖਵਾਸੀ ।

ಗಣಗಳು ಮತ್ತು ಗಂಧರ್ವರು (ಕ್ಯಾಲೆಸ್ಟಿಯಲ್ ಸಂಗೀತಗಾರರು) ಜೊತೆಗೆ ಅವರು ದೇವತೆಗಳ ನಿವಾಸಕ್ಕೆ ಹೋದರು.

ਜਮਪੁਰਿ ਗਇਆ ਪੁਕਾਰ ਸੁਣਿ ਵਿਲਲਾਵਨਿ ਜੀਅ ਨਰਕ ਨਿਵਾਸੀ ।

ಅಲ್ಲಿಂದ, ಅವನು, ನರಕದ ನಿವಾಸಿಗಳ ಕೂಗನ್ನು ಕೇಳಿ, ಅವರ ಬಳಿಗೆ ಹೋದನು.

ਧਰਮਰਾਇ ਨੋ ਆਖਿਓਨੁ ਸਭਨਾ ਦੀ ਕਰਿ ਬੰਦ ਖਲਾਸੀ ।

ಅವರು ತಮ್ಮ ಎಲ್ಲಾ ದುಃಖಗಳನ್ನು ನಿವಾರಿಸಲು ಸಾವಿನ ದೇವರು ಧರಮ್ರಾಯರನ್ನು ಕೇಳಿದರು.

ਕਰੇ ਬੇਨਤੀ ਧਰਮਰਾਇ ਹਉ ਸੇਵਕੁ ਠਾਕੁਰੁ ਅਬਿਨਾਸੀ ।

ಇದನ್ನು ಕೇಳಿದ ಮರಣದ ದೇವರು ಅವನಿಗೆ ತಾನು ಶಾಶ್ವತ ಭಗವಂತನ ಸೇವಕ ಎಂದು ಹೇಳಿದನು (ಮತ್ತು ಅವನ ಆದೇಶವಿಲ್ಲದೆ ಅವನು ಅವರನ್ನು ಬಿಡುಗಡೆ ಮಾಡಲು ಸಾಧ್ಯವಿಲ್ಲ).

ਗਹਿਣੇ ਧਰਿਓਨੁ ਇਕੁ ਨਾਉ ਪਾਪਾ ਨਾਲਿ ਕਰੈ ਨਿਰਜਾਸੀ ।

ಜನಕನು ತನ್ನ ಭಕ್ತಿ ಮತ್ತು ಭಗವಂತನ ನಾಮಸ್ಮರಣೆಯ ಒಂದು ಭಾಗವನ್ನು ಅರ್ಪಿಸಿದನು.

ਪਾਸੰਗਿ ਪਾਪੁ ਨ ਪੁਜਨੀ ਗੁਰਮੁਖਿ ਨਾਉ ਅਤੁਲ ਨ ਤੁਲਾਸੀ ।

ನರಕದ ಎಲ್ಲಾ ಪಾಪಗಳು ಸಮತೋಲನದ ಕೌಂಟರ್‌ವೈಟ್‌ಗೆ ಸಮಾನವಾಗಿಲ್ಲ ಎಂದು ಕಂಡುಬಂದಿದೆ.

ਨਰਕਹੁ ਛੁਟੇ ਜੀਅ ਜੰਤ ਕਟੀ ਗਲਹੁੰ ਸਿਲਕ ਜਮ ਫਾਸੀ ।

ವಾಸ್ತವವಾಗಿ ಯಾವುದೇ ಸಮತೋಲನವು ಗುರುಮುಖದಿಂದ ಭಗವಂತನ ಹೆಸರನ್ನು ಪಠಿಸುವ ಮತ್ತು ಸ್ಮರಿಸುವ ಫಲವನ್ನು ತೂಗುವುದಿಲ್ಲ.

ਮੁਕਤਿ ਜੁਗਤਿ ਨਾਵੈ ਦੀ ਦਾਸੀ ।੫।

ಎಲ್ಲಾ ಜೀವಿಗಳು ನರಕದಿಂದ ಮುಕ್ತಿ ಪಡೆದರು ಮತ್ತು ಸಾವಿನ ಕುಣಿಕೆಯನ್ನು ಕತ್ತರಿಸಲಾಯಿತು. ವಿಮೋಚನೆ ಮತ್ತು ಅದನ್ನು ಸಾಧಿಸುವ ತಂತ್ರವು ಭಗವಂತನ ನಾಮದ ಸೇವಕರು.

ਪਉੜੀ ੬

ਸੁਖੁ ਰਾਜੇ ਹਰੀਚੰਦ ਘਰਿ ਨਾਰਿ ਸੁ ਤਾਰਾ ਲੋਚਨ ਰਾਣੀ ।

ರಾಜ ಹರಿಚಂದ್‌ಗೆ ಸುಂದರವಾದ ಕಣ್ಣುಗಳಿರುವ ತಾರಾ ಎಂಬ ರಾಣಿ ಇದ್ದಳು, ಅವಳು ತನ್ನ ಮನೆಯನ್ನು ಸೌಕರ್ಯಗಳ ವಾಸಸ್ಥಾನವನ್ನಾಗಿ ಮಾಡಿಕೊಂಡಿದ್ದಳು.

ਸਾਧਸੰਗਤਿ ਮਿਲਿ ਗਾਵਦੇ ਰਾਤੀ ਜਾਇ ਸੁਣੈ ਗੁਰਬਾਣੀ ।

ರಾತ್ರಿಯಲ್ಲಿ ಅವಳು ಪವಿತ್ರ ಸಭೆಯ ರೂಪದಲ್ಲಿ ಪವಿತ್ರ ಸ್ತೋತ್ರಗಳನ್ನು ಪಠಿಸುವ ಸ್ಥಳಕ್ಕೆ ಹೋಗುತ್ತಿದ್ದಳು.

ਪਿਛੈ ਰਾਜਾ ਜਾਗਿਆ ਅਧੀ ਰਾਤਿ ਨਿਖੰਡਿ ਵਿਹਾਣੀ ।

ಅವಳು ಹೋದ ನಂತರ, ಮಧ್ಯರಾತ್ರಿಯಲ್ಲಿ ರಾಜನು ಎಚ್ಚರಗೊಂಡನು ಮತ್ತು ಅವಳು ಹೋಗಿದ್ದಾಳೆಂದು ಅರಿತುಕೊಂಡನು.

ਰਾਣੀ ਦਿਸਿ ਨ ਆਵਈ ਮਨ ਵਿਚਿ ਵਰਤਿ ਗਈ ਹੈਰਾਣੀ ।

ಅವನು ಎಲ್ಲಿಯೂ ರಾಣಿಯನ್ನು ಕಾಣಲಿಲ್ಲ ಮತ್ತು ಅವನ ಹೃದಯವು ಆಶ್ಚರ್ಯದಿಂದ ತುಂಬಿತು

ਹੋਰਤੁ ਰਾਤੀ ਉਠਿ ਕੈ ਚਲਿਆ ਪਿਛੈ ਤਰਲ ਜੁਆਣੀ ।

ಮರುದಿನ ರಾತ್ರಿ ಅವರು ಯುವ ರಾಣಿಯನ್ನು ಹಿಂಬಾಲಿಸಿದರು.

ਰਾਣੀ ਪਹੁਤੀ ਸੰਗਤੀ ਰਾਜੇ ਖੜੀ ਖੜਾਉ ਨੀਸਾਣੀ ।

ರಾಣಿ ಪವಿತ್ರ ಸಭೆಯನ್ನು ತಲುಪಿದರು ಮತ್ತು ರಾಜನು ಅವಳ ಒಂದು ಚಪ್ಪಲಿಯನ್ನು ಅಲ್ಲಿಂದ ಎತ್ತಿದನು (ಇದರಿಂದ ಅವನು ರಾಣಿಯ ದ್ರೋಹವನ್ನು ಸಾಬೀತುಪಡಿಸಬಹುದು).

ਸਾਧਸੰਗਤਿ ਆਰਾਧਿਆ ਜੋੜੀ ਜੁੜੀ ਖੜਾਉ ਪੁਰਾਣੀ ।

ಹೋಗುವಾಗ, ರಾಣಿ ಪವಿತ್ರ ಸಭೆಯ ಮೇಲೆ ಕೇಂದ್ರೀಕರಿಸಿದಳು ಮತ್ತು ಒಂದು ಸ್ಯಾಂಡಲ್ ಜೋಡಿಯಾಯಿತು.

ਰਾਜੇ ਡਿਠਾ ਚਲਿਤੁ ਇਹੁ ਏਹ ਖੜਾਵ ਹੈ ਚੋਜ ਵਿਡਾਣੀ ।

ರಾಜನು ಈ ಸಾಹಸವನ್ನು ಎತ್ತಿಹಿಡಿದನು ಮತ್ತು ಅಲ್ಲಿ ಅವಳ ಹೊಂದಾಣಿಕೆಯ ಸ್ಯಾಂಡಲ್ ಒಂದು ಪವಾಡ ಎಂದು ಅರಿತುಕೊಂಡ.

ਸਾਧਸੰਗਤਿ ਵਿਟਹੁ ਕੁਰਬਾਣੀ ।੬।

ನಾನು ಪವಿತ್ರ ಸಭೆಗೆ ಬಲಿಯಾಗಿದ್ದೇನೆ.

ਪਉੜੀ ੭

ਆਇਆ ਸੁਣਿਆ ਬਿਦਰ ਦੇ ਬੋਲੈ ਦੁਰਜੋਧਨੁ ਹੋਇ ਰੁਖਾ ।

ಭಗವಾನ್ ಕೃಷ್ಣನಿಗೆ ಸೇವೆ ಸಲ್ಲಿಸಲಾಯಿತು ಮತ್ತು ವಿನಮ್ರ ಬೀದರ್ನ ಮನೆಯಲ್ಲಿ ಉಳಿದುಕೊಂಡಿದ್ದಾನೆ ಎಂದು ಕೇಳಿದ ದುರ್ಯೋಧನನು ವ್ಯಂಗ್ಯವಾಗಿ ಹೇಳಿದನು.

ਘਰਿ ਅਸਾਡੇ ਛਡਿ ਕੈ ਗੋਲੇ ਦੇ ਘਰਿ ਜਾਹਿ ਕਿ ਸੁਖਾ ।

ನಮ್ಮ ಭವ್ಯವಾದ ಅರಮನೆಗಳನ್ನು ತೊರೆದು, ಸೇವಕನ ಮನೆಯಲ್ಲಿ ನೀವು ಎಷ್ಟು ಸಂತೋಷ ಮತ್ತು ಸೌಕರ್ಯವನ್ನು ಪಡೆದಿದ್ದೀರಿ?

ਭੀਖਮੁ ਦੋਣਾ ਕਰਣ ਤਜਿ ਸਭਾ ਸੀਗਾਰ ਵਡੇ ਮਾਨੁਖਾ ।

ಎಲ್ಲಾ ಆಸ್ಥಾನಗಳಲ್ಲಿ ಅಲಂಕೃತರಾದ ಮಹಾಪುರುಷರೆಂದು ಗುರುತಿಸಲ್ಪಟ್ಟ ಭಿಖೌಮ್, ದೋಹ್ನಾ ಮತ್ತು ಕರಣ್‌ಗಳನ್ನು ಸಹ ನೀವು ತ್ಯಜಿಸಿದ್ದೀರಿ.

ਝੁੰਗੀ ਜਾਇ ਵਲਾਇਓਨੁ ਸਭਨਾ ਦੇ ਜੀਅ ਅੰਦਰਿ ਧੁਖਾ ।

ನೀವು ಗುಡಿಸಲಿನಲ್ಲಿ ವಾಸಿಸುತ್ತಿರುವುದನ್ನು ಕಂಡು ನಾವೆಲ್ಲರೂ ದುಃಖಿತರಾಗಿದ್ದೇವೆ.

ਹਸਿ ਬੋਲੇ ਭਗਵਾਨ ਜੀ ਸੁਣਿਹੋ ਰਾਜਾ ਹੋਇ ਸਨਮੁਖਾ ।

ನಂತರ ಮುಗುಳ್ನಗುತ್ತಾ, ಶ್ರೀಕೃಷ್ಣನು ರಾಜನನ್ನು ಮುಂದೆ ಬರಲು ಮತ್ತು ಎಚ್ಚರಿಕೆಯಿಂದ ಕೇಳಲು ಕೇಳಿದನು.

ਤੇਰੇ ਭਾਉ ਨ ਦਿਸਈ ਮੇਰੇ ਨਾਹੀ ਅਪਦਾ ਦੁਖਾ ।

ನಾನು ನಿನ್ನಲ್ಲಿ ಪ್ರೀತಿ ಮತ್ತು ಭಕ್ತಿಯನ್ನು ಕಾಣುವುದಿಲ್ಲ (ಹಾಗಾಗಿ ನಾನು ನಿಮ್ಮ ಬಳಿಗೆ ಬಂದಿಲ್ಲ).

ਭਾਉ ਜਿਵੇਹਾ ਬਿਦਰ ਦੇ ਹੋਰੀ ਦੇ ਚਿਤਿ ਚਾਉ ਨ ਚੁਖਾ ।

ನಾನು ನೋಡುವ ಯಾವ ಹೃದಯವೂ ಬೀದರ್ ಅವರ ಹೃದಯದಲ್ಲಿ ಹೊಂದಿರುವ ಪ್ರೀತಿಯ ಒಂದು ಭಾಗವೂ ಇಲ್ಲ.

ਗੋਬਿੰਦ ਭਾਉ ਭਗਤਿ ਦਾ ਭੁਖਾ ।੭।

ಭಗವಂತನಿಗೆ ಪ್ರೀತಿಯ ಭಕ್ತಿ ಬೇಕು ಮತ್ತು ಬೇರೇನೂ ಇಲ್ಲ.

ਪਉੜੀ ੮

ਅੰਦਰਿ ਸਭਾ ਦੁਸਾਸਣੈ ਮਥੇਵਾਲਿ ਦ੍ਰੋਪਤੀ ਆਂਦੀ ।

ದರೋಪತಿಯನ್ನು ಕೂದಲಿನಿಂದ ಎಳೆದುಕೊಂಡು, ದುಶಾಸನೈ ಅವಳನ್ನು ಸಭೆಗೆ ಕರೆತಂದನು.

ਦੂਤਾ ਨੋ ਫੁਰਮਾਇਆ ਨੰਗੀ ਕਰਹੁ ਪੰਚਾਲੀ ਬਾਂਦੀ ।

ಸೇವಕಿ ದ್ರೋಪತಿಯನ್ನು ಸಂಪೂರ್ಣವಾಗಿ ಬೆತ್ತಲೆಯಾಗಿಸಲು ಅವನು ತನ್ನ ಜನರಿಗೆ ಆಜ್ಞಾಪಿಸಿದನು.

ਪੰਜੇ ਪਾਂਡੋ ਵੇਖਦੇ ਅਉਘਟਿ ਰੁਧੀ ਨਾਰਿ ਜਿਨਾ ਦੀ ।

ಆಕೆ ಪತ್ನಿಯಾಗಿದ್ದ ಐವರು ಪಾಂಡವರೂ ಇದನ್ನು ನೋಡಿದರು.

ਅਖੀ ਮੀਟ ਧਿਆਨੁ ਧਰਿ ਹਾ ਹਾ ਕ੍ਰਿਸਨ ਕਰੈ ਬਿਲਲਾਂਦੀ ।

ಅಳುತ್ತಾ, ಸಂಪೂರ್ಣವಾಗಿ ಹತಾಶಳಾಗಿ ಮತ್ತು ಅಸಹಾಯಕಳಾಗಿ, ಅವಳು ಕಣ್ಣು ಮುಚ್ಚಿದಳು. ಏಕಮನಸ್ಸಿನಿಂದ ಅವಳು ಸಹಾಯಕ್ಕಾಗಿ ಕೃಷ್ಣನನ್ನು ಕರೆದಳು.

ਕਪੜ ਕੋਟੁ ਉਸਾਰਿਓਨੁ ਥਕੇ ਦੂਤ ਨ ਪਾਰਿ ਵਸਾਂਦੀ ।

ಸೇವಕರು ಅವಳ ದೇಹದಿಂದ ಬಟ್ಟೆಗಳನ್ನು ತೆಗೆಯುತ್ತಿದ್ದರು ಆದರೆ ಬಟ್ಟೆಯ ಹೆಚ್ಚಿನ ಪದರಗಳು ಅವಳ ಸುತ್ತಲೂ ಕೋಟೆಯನ್ನು ರಚಿಸಿದವು; ಸೇವಕರು ದಣಿದರು ಆದರೆ ಬಟ್ಟೆಯ ಪದರಗಳು ಎಂದಿಗೂ ಕೊನೆಗೊಳ್ಳಲಿಲ್ಲ.

ਹਥ ਮਰੋੜਨਿ ਸਿਰੁ ਧੁਣਨਿ ਪਛੋਤਾਨਿ ਕਰਨਿ ਜਾਹਿ ਜਾਂਦੀ ।

ಸೇವಕರು ಈಗ ತಮ್ಮ ಸ್ಥಗಿತಗೊಳಿಸುವ ಪ್ರಯತ್ನದಲ್ಲಿ ಹತಾಶೆಗೊಂಡರು ಮತ್ತು ಹತಾಶೆಗೊಂಡರು ಮತ್ತು ತಾವೇ ನಾಚಿಕೆಪಡುತ್ತಾರೆ ಎಂದು ಭಾವಿಸಿದರು.

ਘਰਿ ਆਈ ਠਾਕੁਰ ਮਿਲੇ ਪੈਜ ਰਹੀ ਬੋਲੇ ਸਰਮਾਂਦੀ ।

ಮನೆಗೆ ತಲುಪಿದ ನಂತರ, ದ್ರೌಪತಿಯನ್ನು ಭಗವಾನ್ ಕೃಷ್ಣನು ಸಭೆಯಲ್ಲಿ ಉಳಿಸಲಾಗಿದೆಯೇ ಎಂದು ಕೇಳಿದನು.

ਨਾਥ ਅਨਾਥਾਂ ਬਾਣਿ ਧੁਰਾਂ ਦੀ ।੮।

ಅವಳು ನಾಚಿಕೆಯಿಂದ ಉತ್ತರಿಸಿದಳು, "ನೀವು ಬಹುವಾರ್ಷಿಕ ಕಾಲದಿಂದಲೂ ತಂದೆಯಿಲ್ಲದವರ ತಂದೆ ಎಂಬ ನಿಮ್ಮ ಖ್ಯಾತಿಗೆ ತಕ್ಕಂತೆ ಜೀವಿಸುತ್ತಿದ್ದೀರಿ."

ਪਉੜੀ ੯

ਬਿਪੁ ਸੁਦਾਮਾ ਦਾਲਿਦੀ ਬਾਲ ਸਖਾਈ ਮਿਤ੍ਰ ਸਦਾਏ ।

ಬಡ ಬ್ರಾಹ್ಮಣನಾದ ಸುದಾಮನು ಬಾಲ್ಯದಿಂದಲೂ ಕೃಷ್ಣನ ಸ್ನೇಹಿತನೆಂದು ತಿಳಿದಿದ್ದನು.

ਲਾਗੂ ਹੋਈ ਬਾਮ੍ਹਣੀ ਮਿਲਿ ਜਗਦੀਸ ਦਲਿਦ੍ਰ ਗਵਾਏ ।

ಅವನ ಬಡತನವನ್ನು ನಿವಾರಿಸಲು ಅವನು ಏಕೆ ಶ್ರೀಕೃಷ್ಣನ ಬಳಿಗೆ ಹೋಗಲಿಲ್ಲ ಎಂದು ಅವನ ಬ್ರಾಹ್ಮಣ ಹೆಂಡತಿ ಯಾವಾಗಲೂ ಅವನನ್ನು ಪೀಡಿಸುತ್ತಿದ್ದಳು.

ਚਲਿਆ ਗਣਦਾ ਗਟੀਆਂ ਕਿਉ ਕਰਿ ਜਾਈਐ ਕਉਣੁ ਮਿਲਾਏ ।

ಅವರು ಗೊಂದಲಕ್ಕೊಳಗಾದರು ಮತ್ತು ಭಗವಂತನನ್ನು ಭೇಟಿಯಾಗಲು ಸಹಾಯ ಮಾಡುವ ಕೃಷ್ಣನಿಗೆ ಮರು-ಪರಿಚಯವನ್ನು ಹೇಗೆ ಪಡೆಯಬಹುದು ಎಂದು ಯೋಚಿಸಿದರು.

ਪਹੁਤਾ ਨਗਰਿ ਦੁਆਰਕਾ ਸਿੰਘ ਦੁਆਰਿ ਖਲੋਤਾ ਜਾਏ ।

ಅವನು ದುವಾರಕ ಪಟ್ಟಣವನ್ನು ತಲುಪಿದನು ಮತ್ತು ಮುಖ್ಯ ದ್ವಾರದ ಮುಂದೆ (ಕೃಷ್ಣನ ಅರಮನೆಯ) ನಿಂತನು.

ਦੂਰਹੁ ਦੇਖਿ ਡੰਡਉਤਿ ਕਰਿ ਛਡਿ ਸਿੰਘਾਸਣੁ ਹਰਿ ਜੀ ਆਏ ।

ಅವನನ್ನು ದೂರದಿಂದ ನೋಡಿದ ಶ್ರೀಕೃಷ್ಣನು ನಮಸ್ಕರಿಸಿ ತನ್ನ ಸಿಂಹಾಸನವನ್ನು ಬಿಟ್ಟು ಸುದಾಮನ ಬಳಿಗೆ ಬಂದನು.

ਪਹਿਲੇ ਦੇ ਪਰਦਖਣਾ ਪੈਰੀ ਪੈ ਕੇ ਲੈ ਗਲਿ ਲਾਏ ।

ಮೊದಲು ಅವನು ಸುದಾಮನ ಸುತ್ತಲೂ ಪ್ರದಕ್ಷಿಣೆ ಮಾಡಿದನು ಮತ್ತು ನಂತರ ಅವನ ಪಾದಗಳನ್ನು ಸ್ಪರ್ಶಿಸಿದನು.

ਚਰਣੋਦਕੁ ਲੈ ਪੈਰ ਧੋਇ ਸਿੰਘਾਸਣੁ ਉਤੇ ਬੈਠਾਏ ।

ಅವನು ತನ್ನ ಪಾದಗಳನ್ನು ತೊಳೆದು ಆ ನೀರನ್ನು ತೆಗೆದುಕೊಂಡು ಸುದಾಮನನ್ನು ಸಿಂಹಾಸನದ ಮೇಲೆ ಕೂರಿಸಿದನು.

ਪੁਛੇ ਕੁਸਲੁ ਪਿਆਰੁ ਕਰਿ ਗੁਰ ਸੇਵਾ ਦੀ ਕਥਾ ਸੁਣਾਏ ।

ಆಗ ಕೃಷ್ಣನು ಪ್ರೀತಿಯಿಂದ ಅವನ ಯೋಗಕ್ಷೇಮವನ್ನು ವಿಚಾರಿಸಿದನು ಮತ್ತು ಗುರುವಿನ (ಸಾಂದೀಪನಿ) ಸೇವೆಯಲ್ಲಿ ಒಟ್ಟಿಗೆ ಇದ್ದ ಸಮಯದ ಬಗ್ಗೆ ಮಾತನಾಡಿದನು.

ਲੈ ਕੇ ਤੰਦੁਲ ਚਬਿਓਨੁ ਵਿਦਾ ਕਰੇ ਅਗੈ ਪਹੁਚਾਏ ।

ಕೃಷ್ಣನು ಸುದಾಮನ ಹೆಂಡತಿ ಕಳುಹಿಸಿದ ಅನ್ನವನ್ನು ಕೇಳಿದನು ಮತ್ತು ತಿಂದು ತನ್ನ ಸ್ನೇಹಿತ ಸುದಾಮನನ್ನು ಬಿಡಿಸಲು ಹೊರಬಂದನು.

ਚਾਰਿ ਪਦਾਰਥ ਸਕੁਚਿ ਪਠਾਏ ।੯।

ಕೃಷ್ಣನು ಸುದಾಮನಿಗೆ ಎಲ್ಲಾ ನಾಲ್ಕು ವರಗಳನ್ನು (ಸದಾಚಾರ, ಸಂಪತ್ತು, ಬಯಕೆಯ ನೆರವೇರಿಕೆ ಮತ್ತು ಮುಕ್ತಿ) ನೀಡಿದ್ದರೂ, ಕೃಷ್ಣನ ವಿನಯವು ಅವನನ್ನು ಸಂಪೂರ್ಣವಾಗಿ ಅಸಹಾಯಕನನ್ನಾಗಿ ಮಾಡಿತು.

ਪਉੜੀ ੧੦

ਪ੍ਰੇਮ ਭਗਤਿ ਜੈਦੇਉ ਕਰਿ ਗੀਤ ਗੋਵਿੰਦ ਸਹਜ ਧੁਨਿ ਗਾਵੈ ।

ಪ್ರೀತಿಯ ಭಕ್ತಿಯಲ್ಲಿ ಮುಳುಗಿದ ಭಕ್ತ ಜೈದೇವ್ ಭಗವಂತನ (ಗೋವಿಂದ) ಹಾಡುಗಳನ್ನು ಹಾಡುತ್ತಾನೆ.

ਲੀਲਾ ਚਲਿਤ ਵਖਾਣਦਾ ਅੰਤਰਜਾਮੀ ਠਾਕੁਰ ਭਾਵੈ ।

ಅವನು ದೇವರಿಂದ ಸಾಧಿಸಲ್ಪಟ್ಟ ಅದ್ಭುತವಾದ ಸಾಹಸಗಳನ್ನು ವಿವರಿಸುತ್ತಾನೆ ಮತ್ತು ಅವನಿಗೆ ಬಹಳವಾಗಿ ಪ್ರೀತಿಸಿದನು.

ਅਖਰੁ ਇਕੁ ਨ ਆਵੜੈ ਪੁਸਤਕ ਬੰਨ੍ਹਿ ਸੰਧਿਆ ਕਰਿ ਆਵੈ ।

ಅವನಿಗೆ (ಜೈದೇವ್) ಇಷ್ಟವಿಲ್ಲ ಎಂದು ತಿಳಿದಿದ್ದರು ಮತ್ತು ಆದ್ದರಿಂದ ಅವರ ಪುಸ್ತಕವನ್ನು ಬೈಂಡ್ ಮಾಡುವುದು ಸಂಜೆ ಮನೆಗೆ ಮರಳುತ್ತದೆ.

ਗੁਣ ਨਿਧਾਨੁ ਘਰਿ ਆਇ ਕੈ ਭਗਤ ਰੂਪਿ ਲਿਖਿ ਲੇਖੁ ਬਣਾਵੈ ।

ಭಕ್ತನ ರೂಪದಲ್ಲಿ ಸಕಲ ಪುಣ್ಯಗಳ ಭಂಡಾರವಾದ ಭಗವಂತ ಅವನಿಗಾಗಿ ಎಲ್ಲಾ ಹಾಡುಗಳನ್ನು ಬರೆದನು.

ਅਖਰ ਪੜ੍ਹਿ ਪਰਤੀਤਿ ਕਰਿ ਹੋਇ ਵਿਸਮਾਦੁ ਨ ਅੰਗਿ ਸਮਾਵੈ ।

ಜೈದೇವ್ ಆ ಮಾತುಗಳನ್ನು ನೋಡಿದಾಗ ಮತ್ತು ಓದಿದಾಗ ಉತ್ಸುಕನಾಗುತ್ತಾನೆ.

ਵੇਖੈ ਜਾਇ ਉਜਾੜਿ ਵਿਚਿ ਬਿਰਖੁ ਇਕੁ ਆਚਰਜੁ ਸੁਹਾਵੈ ।

ಜೈದೇವ್ ಆಳವಾದ ಕಾಡಿನಲ್ಲಿ ಅದ್ಭುತವಾದ ಮರವನ್ನು ನೋಡಿದನು.

ਗੀਤ ਗੋਵਿੰਦ ਸੰਪੂਰਣੋ ਪਤਿ ਪਤਿ ਲਿਖਿਆ ਅੰਤੁ ਨ ਪਾਵੈ ।

ಪ್ರತಿಯೊಂದು ಎಲೆಯ ಮೇಲೂ ಗೋವಿಂದನ ಹಾಡುಗಳನ್ನು ಬರೆಯಲಾಗಿತ್ತು. ಅವನಿಗೆ ಈ ರಹಸ್ಯವನ್ನು ಅರ್ಥಮಾಡಿಕೊಳ್ಳಲಾಗಲಿಲ್ಲ.

ਭਗਤਿ ਹੇਤਿ ਪਰਗਾਸੁ ਕਰਿ ਹੋਇ ਦਇਆਲੁ ਮਿਲੈ ਗਲਿ ਲਾਵੈ ।

ಭಕ್ತನ ಮೇಲಿನ ಪ್ರೀತಿಯಿಂದಾಗಿ, ದೇವರು ಅವನನ್ನು ಪ್ರತ್ಯಕ್ಷವಾಗಿ ಅಪ್ಪಿಕೊಂಡನು.

ਸੰਤ ਅਨੰਤ ਨ ਭੇਦੁ ਗਣਾਵੈ ।੧੦।

ದೇವರು ಮತ್ತು ಸಂತರ ನಡುವೆ ಯಾವುದೇ ಮುಸುಕು ಇಲ್ಲ.

ਪਉੜੀ ੧੧

ਕੰਮ ਕਿਤੇ ਪਿਉ ਚਲਿਆ ਨਾਮਦੇਉ ਨੋ ਆਖਿ ਸਿਧਾਇਆ ।

ನಾಮದೇವ್ ಅವರ ತಂದೆಯನ್ನು ಕೆಲವು ಕೆಲಸಕ್ಕೆ ಕರೆದರು, ಆದ್ದರಿಂದ ಅವರು ನಾಮದೇವ್ ಅವರನ್ನು ಕರೆದರು.

ਠਾਕੁਰ ਦੀ ਸੇਵਾ ਕਰੀ ਦੁਧੁ ਪੀਆਵਣੁ ਕਹਿ ਸਮਝਾਇਆ ।

ಭಗವಂತನಾದ ಠಾಕೂರನಿಗೆ ಹಾಲಿನೊಂದಿಗೆ ಬಡಿಸಲು ನಾಮದೇವನಿಗೆ ಹೇಳಿದನು.

ਨਾਮਦੇਉ ਇਸਨਾਨੁ ਕਰਿ ਕਪਲ ਗਾਇ ਦੁਹਿ ਕੈ ਲੈ ਆਇਆ ।

ಸ್ನಾನದ ನಂತರ ನಾಮದೇವ್ ಕಪ್ಪು-ಟೀಟ್ ಹಸುವಿನ ಹಾಲನ್ನು ತಂದರು.

ਠਾਕੁਰ ਨੋ ਨ੍ਹਾਵਾਲਿ ਕੈ ਚਰਣੋਦਕੁ ਲੈ ਤਿਲਕੁ ਚੜ੍ਹਾਇਆ ।

ಠಾಕೂರನಿಗೆ ಸ್ನಾನ ಮಾಡಿಸಿ, ಅವನು ಠಾಕೂರನನ್ನು ತೊಳೆಯಲು ಬಳಸಿದ ನೀರನ್ನು ತನ್ನ ತಲೆಯ ಮೇಲೆ ಹಾಕಿದನು.

ਹਥਿ ਜੋੜਿ ਬਿਨਤੀ ਕਰੈ ਦੁਧੁ ਪੀਅਹੁ ਜੀ ਗੋਬਿੰਦ ਰਾਇਆ ।

ಈಗ ಕೈಮುಗಿದು ಹಾಲು ಕೊಡುವಂತೆ ಭಗವಂತನನ್ನು ಬೇಡಿಕೊಂಡನು.

ਨਿਹਚਉ ਕਰਿ ਆਰਾਧਿਆ ਹੋਇ ਦਇਆਲੁ ਦਰਸੁ ਦਿਖਲਾਇਆ ।

ಅವನು ಪ್ರಾರ್ಥಿಸಿದಾಗ ಅವನ ಆಲೋಚನೆಗಳಲ್ಲಿ ದೃಢವಾಗಿ, ಭಗವಂತ ಅವನ ಮುಂದೆ ಪ್ರತ್ಯಕ್ಷನಾದ.

ਭਰੀ ਕਟੋਰੀ ਨਾਮਦੇਵਿ ਲੈ ਠਾਕੁਰ ਨੋ ਦੁਧੁ ਪੀਆਇਆ ।

ನಾಮದೇವ ಭಗವಂತನಿಗೆ ಹಾಲು ತುಂಬಿದ ಬಟ್ಟಲನ್ನು ಕುಡಿಯುವಂತೆ ಮಾಡಿದನು.

ਗਾਇ ਮੁਈ ਜੀਵਾਲਿਓਨੁ ਨਾਮਦੇਵ ਦਾ ਛਪਰੁ ਛਾਇਆ ।

ಮತ್ತೊಂದು ಸಂದರ್ಭದಲ್ಲಿ ದೇವರು ಸತ್ತ ಹಸುವನ್ನು ಜೀವಂತಗೊಳಿಸಿದನು ಮತ್ತು ನಾಮದೇವನ ಗುಡಿಸಲಿಗೆ ಹುಲ್ಲು ಹಾಸಿದನು.

ਫੇਰਿ ਦੇਹੁਰਾ ਰਖਿਓਨੁ ਚਾਰਿ ਵਰਨ ਲੈ ਪੈਰੀ ਪਾਇਆ ।

ಮತ್ತೊಂದು ಸಂದರ್ಭದಲ್ಲಿ, ದೇವರು ದೇವಾಲಯವನ್ನು ತಿರುಗಿಸಿದನು (ನಾಮದೇವ್ ಪ್ರವೇಶವನ್ನು ಅನುಮತಿಸದ ನಂತರ) ಮತ್ತು ಎಲ್ಲಾ ನಾಲ್ಕು ಜಾತಿಗಳು (ವರ್ಣಗಳು) ನಾಮದೇವನ ಪಾದಗಳಿಗೆ ನಮಸ್ಕರಿಸಿದನು.

ਭਗਤ ਜਨਾ ਦਾ ਕਰੇ ਕਰਾਇਆ ।੧੧।

ಭಗವಂತನು ಸಂತರು ಮಾಡುವ ಮತ್ತು ಬಯಸಿದ ಎಲ್ಲವನ್ನೂ ಸಾಧಿಸುತ್ತಾನೆ.

ਪਉੜੀ ੧੨

ਦਰਸਨੁ ਦੇਖਣ ਨਾਮਦੇਵ ਭਲਕੇ ਉਠਿ ਤ੍ਰਿਲੋਚਨੁ ਆਵੈ ।

ತ್ರಿಲೋಚನ್ ಅವರು ನಾಮದೇವ್ ಅವರನ್ನು ನೋಡಲು ಪ್ರತಿದಿನ ಬೇಗನೆ ಎಚ್ಚರಗೊಂಡರು,

ਭਗਤਿ ਕਰਨਿ ਮਿਲਿ ਦੁਇ ਜਣੇ ਨਾਮਦੇਉ ਹਰਿ ਚਲਿਤੁ ਸੁਣਾਵੈ ।

ಅವರು ಒಟ್ಟಾಗಿ ಭಗವಂತನ ಮೇಲೆ ಕೇಂದ್ರೀಕರಿಸಿದರು ಮತ್ತು ನಾಮದೇವ್ ಅವರಿಗೆ ದೇವರ ಮಹಾನ್ ಕಥೆಗಳನ್ನು ಹೇಳುತ್ತಿದ್ದರು.

ਮੇਰੀ ਭੀ ਕਰਿ ਬੇਨਤੀ ਦਰਸਨੁ ਦੇਖਾਂ ਜੇ ਤਿਸੁ ਭਾਵੈ ।

(ತ್ರಿಲೋಚನ್ ನಾಮದೇವ್ ಅವರನ್ನು ಕೇಳಿದರು) "ದಯವಿಟ್ಟು ನನಗಾಗಿ ಪ್ರಾರ್ಥಿಸಿ, ಇದರಿಂದ ಭಗವಂತನು ಸ್ವೀಕರಿಸಿದರೆ, ಅವನ ಆಶೀರ್ವಾದದ ದರ್ಶನವನ್ನು ನಾನು ಸಹ ಪಡೆಯಬಹುದು."

ਠਾਕੁਰ ਜੀ ਨੋ ਪੁਛਿਓਸੁ ਦਰਸਨੁ ਕਿਵੈ ਤ੍ਰਿਲੋਚਨੁ ਪਾਵੈ ।

ತ್ರಿಲೋಚನನಿಗೆ ಭಗವಂತನ ದರ್ಶನವಾಗುವುದು ಹೇಗೆ ಎಂದು ಭಗವಂತನಾದ ಠಾಕೂರನನ್ನು ನಾಮದೇವ್ ಕೇಳಿದನು.

ਹਸਿ ਕੈ ਠਾਕੁਰ ਬੋਲਿਆ ਨਾਮਦੇਉ ਨੋ ਕਹਿ ਸਮਝਾਵੈ ।

ಭಗವಂತ ದೇವರು ಮುಗುಳ್ನಕ್ಕು ನಾಮದೇವ್ಗೆ ವಿವರಿಸಿದರು;

ਹਥਿ ਨ ਆਵੈ ਭੇਟੁ ਸੋ ਤੁਸਿ ਤ੍ਰਿਲੋਚਨ ਮੈ ਮੁਹਿ ਲਾਵੈ ।

“ನನಗೆ ಯಾವುದೇ ಕೊಡುಗೆಗಳ ಅಗತ್ಯವಿಲ್ಲ. ನನ್ನ ಸಂತೋಷದಿಂದಲೇ ತ್ರಿಲೋಚನನಿಗೆ ನನ್ನ ದೃಷ್ಟಿ ಬರುವಂತೆ ಮಾಡುತ್ತಿದ್ದೆ.

ਹਉ ਅਧੀਨੁ ਹਾਂ ਭਗਤ ਦੇ ਪਹੁੰਚਿ ਨ ਹੰਘਾਂ ਭਗਤੀ ਦਾਵੈ ।

ನಾನು ಭಕ್ತರ ಸಂಪೂರ್ಣ ನಿಯಂತ್ರಣದಲ್ಲಿದ್ದೇನೆ ಮತ್ತು ಅವರ ಪ್ರೀತಿಯ ಹಕ್ಕುಗಳನ್ನು ನಾನು ಎಂದಿಗೂ ತಿರಸ್ಕರಿಸಲಾರೆ; ಬದಲಿಗೆ ನಾನೇ ಸಹ ಅವರನ್ನು ಅರ್ಥಮಾಡಿಕೊಳ್ಳಲು ಸಾಧ್ಯವಿಲ್ಲ.

ਹੋਇ ਵਿਚੋਲਾ ਆਣਿ ਮਿਲਾਵੈ ।੧੨।

ಅವರ ಪ್ರೀತಿಯ ಭಕ್ತಿ, ವಾಸ್ತವವಾಗಿ, ಮಧ್ಯವರ್ತಿಯಾಗುತ್ತಾನೆ ಮತ್ತು ನನ್ನನ್ನು ಭೇಟಿಯಾಗುವಂತೆ ಮಾಡುತ್ತದೆ.

ਪਉੜੀ ੧੩

ਬਾਮ੍ਹਣੁ ਪੂਜੈ ਦੇਵਤੇ ਧੰਨਾ ਗਊ ਚਰਾਵਣਿ ਆਵੈ ।

ಒಬ್ಬ ಬ್ರಾಹ್ಮಣ ದೇವರುಗಳನ್ನು ಪೂಜಿಸುತ್ತಿದ್ದನು (ಕಲ್ಲಿನ ವಿಗ್ರಹಗಳ ರೂಪದಲ್ಲಿ) ಧನ್ನನು ತನ್ನ ಹಸುವನ್ನು ಮೇಯಿಸುತ್ತಿದ್ದನು.

ਧੰਨੈ ਡਿਠਾ ਚਲਿਤੁ ਏਹੁ ਪੂਛੈ ਬਾਮ੍ਹਣੁ ਆਖਿ ਸੁਣਾਵੈ ।

ಅವನ ಪೂಜೆಯನ್ನು ನೋಡಿದ ಧನ್ನನು ಬ್ರಾಹ್ಮಣನನ್ನು ಅವನು ಏನು ಮಾಡುತ್ತಿದ್ದೀಯಾ ಎಂದು ಕೇಳಿದನು.

ਠਾਕੁਰ ਦੀ ਸੇਵਾ ਕਰੇ ਜੋ ਇਛੈ ਸੋਈ ਫਲੁ ਪਾਵੈ ।

"ಠಾಕೂರರ (ದೇವರ) ಸೇವೆಯು ಬಯಸಿದ ಫಲವನ್ನು ನೀಡುತ್ತದೆ" ಎಂದು ಬ್ರಾಹ್ಮಣ ಉತ್ತರಿಸಿದ.

ਧੰਨਾ ਕਰਦਾ ਜੋਦੜੀ ਮੈ ਭਿ ਦੇਹ ਇਕ ਜੇ ਤੁਧੁ ਭਾਵੈ ।

ಧನ್ನ, "ಓ ಬ್ರಾಹ್ಮಣ, ನೀನು ಒಪ್ಪಿದರೆ ನನಗೆ ಒಂದನ್ನು ಕೊಡು" ಎಂದು ವಿನಂತಿಸಿದನು.

ਪਥਰੁ ਇਕੁ ਲਪੇਟਿ ਕਰਿ ਦੇ ਧੰਨੈ ਨੋ ਗੈਲ ਛੁਡਾਵੈ ।

ಬ್ರಾಹ್ಮಣನು ಒಂದು ಕಲ್ಲನ್ನು ಉರುಳಿಸಿ, ಅದನ್ನು ಧನ್ನನಿಗೆ ಕೊಟ್ಟು ಅವನನ್ನು ತೊಡೆದುಹಾಕಿದನು.

ਠਾਕੁਰ ਨੋ ਨ੍ਹਾਵਾਲਿ ਕੈ ਛਾਹਿ ਰੋਟੀ ਲੈ ਭੋਗੁ ਚੜ੍ਹਾਵੈ ।

ಧನ್ನನು ಠಾಕೂರನಿಗೆ ಸ್ನಾನ ಮಾಡಿಸಿ ರೊಟ್ಟಿ ಮತ್ತು ಮಜ್ಜಿಗೆಯನ್ನು ನೀಡಿದನು.

ਹਥਿ ਜੋੜਿ ਮਿਨਤਿ ਕਰੈ ਪੈਰੀ ਪੈ ਪੈ ਬਹੁਤੁ ਮਨਾਵੈ ।

ಕೈಮುಗಿದು ಕಲ್ಲಿನ ಪಾದಗಳಿಗೆ ಬಿದ್ದು ತನ್ನ ಸೇವೆಯನ್ನು ಸ್ವೀಕರಿಸುವಂತೆ ಬೇಡಿಕೊಂಡನು.

ਹਉ ਭੀ ਮੁਹੁ ਨ ਜੁਠਾਲਸਾਂ ਤੂ ਰੁਠਾ ਮੈ ਕਿਹੁ ਨ ਸੁਖਾਵੈ ।

ಧನ್ನ, "ನಾನು ಸಹ ತಿನ್ನುವುದಿಲ್ಲ ಏಕೆಂದರೆ ನೀವು ಕಿರಿಕಿರಿಗೊಂಡರೆ ನಾನು ಹೇಗೆ ಸಂತೋಷಪಡುತ್ತೇನೆ."

ਗੋਸਾਈ ਪਰਤਖਿ ਹੋਇ ਰੋਟੀ ਖਾਇ ਛਾਹਿ ਮੁਹਿ ਲਾਵੈ ।

(ಅವನ ನಿಜವಾದ ಮತ್ತು ಪ್ರೀತಿಯ ಭಕ್ತಿಯನ್ನು ನೋಡಿ) ದೇವರು ಕಾಣಿಸಿಕೊಂಡು ಅವನ ರೊಟ್ಟಿ ಮತ್ತು ಮಜ್ಜಿಗೆ ತಿನ್ನಲು ಒತ್ತಾಯಿಸಲಾಯಿತು.

ਭੋਲਾ ਭਾਉ ਗੋਬਿੰਦੁ ਮਿਲਾਵੈ ।੧੩।

ವಾಸ್ತವವಾಗಿ, ಧನ್ನದಂತಹ ಮುಗ್ಧತೆಯು ಭಗವಂತನ ದೃಷ್ಟಿಯನ್ನು ಲಭ್ಯವಾಗುವಂತೆ ಮಾಡುತ್ತದೆ.

ਪਉੜੀ ੧੪

ਗੁਰਮੁਖਿ ਬੇਣੀ ਭਗਤਿ ਕਰਿ ਜਾਇ ਇਕਾਂਤੁ ਬਹੈ ਲਿਵ ਲਾਵੈ ।

ಸಂತ ಬೇನಿ, ಒಬ್ಬ ಗುರುಮುಖ್, ಏಕಾಂತದಲ್ಲಿ ಕುಳಿತುಕೊಳ್ಳುತ್ತಿದ್ದರು ಮತ್ತು ಧ್ಯಾನಸ್ಥ ಟ್ರಾನ್ಸ್‌ಗೆ ಪ್ರವೇಶಿಸುತ್ತಿದ್ದರು.

ਕਰਮ ਕਰੈ ਅਧਿਆਤਮੀ ਹੋਰਸੁ ਕਿਸੈ ਨ ਅਲਖੁ ਲਖਾਵੈ ।

ಅವರು ಆಧ್ಯಾತ್ಮಿಕ ಚಟುವಟಿಕೆಗಳನ್ನು ನಡೆಸುತ್ತಿದ್ದರು ಮತ್ತು ನಮ್ರತೆಯಿಂದ ಯಾರಿಗೂ ಹೇಳುವುದಿಲ್ಲ.

ਘਰਿ ਆਇਆ ਜਾ ਪੁਛੀਐ ਰਾਜ ਦੁਆਰਿ ਗਇਆ ਆਲਾਵੈ ।

ಕೇಳಿದಾಗ ಮನೆಗೆ ಹಿಂತಿರುಗಿ, ಅವನು ತನ್ನ ರಾಜನ (ಪರಮ ಭಗವಂತ) ಬಾಗಿಲಿಗೆ ಹೋಗಿದ್ದೇನೆ ಎಂದು ಜನರಿಗೆ ಹೇಳುತ್ತಾನೆ.

ਘਰਿ ਸਭ ਵਥੂ ਮੰਗੀਅਨਿ ਵਲੁ ਛਲੁ ਕਰਿ ਕੈ ਝਤ ਲੰਘਾਵੈ ।

ಅವನ ಹೆಂಡತಿ ಕೆಲವು ಗೃಹೋಪಯೋಗಿ ವಸ್ತುಗಳನ್ನು ಕೇಳಿದಾಗ ಅವನು ಅವಳನ್ನು ತಪ್ಪಿಸುತ್ತಾನೆ ಮತ್ತು ಆಧ್ಯಾತ್ಮಿಕ ಚಟುವಟಿಕೆಗಳಲ್ಲಿ ತನ್ನ ಸಮಯವನ್ನು ಕಳೆಯುತ್ತಾನೆ.

ਵਡਾ ਸਾਂਗੁ ਵਰਤਦਾ ਓਹ ਇਕ ਮਨਿ ਪਰਮੇਸਰੁ ਧਿਆਵੈ ।

ಒಂದು ದಿನ ಏಕಾಗ್ರಚಿತ್ತದಿಂದ ಭಗವಂತನಲ್ಲಿ ಏಕಾಗ್ರತೆಯನ್ನು ಹೊಂದುತ್ತಿರುವಾಗ ಒಂದು ವಿಚಿತ್ರ ಪವಾಡ ಸಂಭವಿಸಿತು.

ਪੈਜ ਸਵਾਰੈ ਭਗਤ ਦੀ ਰਾਜਾ ਹੋਇ ਕੈ ਘਰਿ ਚਲਿ ਆਵੈ ।

ಭಕ್ತನ ಮಹಿಮೆಯನ್ನು ಉಳಿಸಿಕೊಳ್ಳಲು, ದೇವರೇ ರಾಜನ ರೂಪದಲ್ಲಿ ಅವನ ಮನೆಗೆ ಹೋದನು.

ਦੇਇ ਦਿਲਾਸਾ ਤੁਸਿ ਕੈ ਅਣਗਣਤੀ ਖਰਚੀ ਪਹੁੰਚਾਵੈ ।

ಬಹಳ ಸಂತೋಷದಿಂದ, ಅವರು ಎಲ್ಲರಿಗೂ ಸಾಂತ್ವನ ಹೇಳಿದರು ಮತ್ತು ಖರ್ಚಿಗೆ ಹೇರಳವಾದ ಹಣವನ್ನು ಲಭ್ಯವಾಗುವಂತೆ ಮಾಡಿದರು.

ਓਥਹੁ ਆਇਆ ਭਗਤਿ ਪਾਸਿ ਹੋਇ ਦਇਆਲੁ ਹੇਤੁ ਉਪਜਾਵੈ ।

ಅಲ್ಲಿಂದ ಅವನು ತನ್ನ ಭಕ್ತನಾದ ಬೆಣಿಯ ಬಳಿಗೆ ಬಂದು ಅವನನ್ನು ಕರುಣೆಯಿಂದ ಪ್ರೀತಿಸಿದನು.

ਭਗਤ ਜਨਾਂ ਜੈਕਾਰੁ ਕਰਾਵੈ ।੧੪।

ಈ ರೀತಿಯಾಗಿ ಅವನು ತನ್ನ ಭಕ್ತರಿಗೆ ಚಪ್ಪಾಳೆಗಳನ್ನು ಏರ್ಪಡಿಸುತ್ತಾನೆ.

ਪਉੜੀ ੧੫

ਹੋਇ ਬਿਰਕਤੁ ਬਨਾਰਸੀ ਰਹਿੰਦਾ ਰਾਮਾਨੰਦੁ ਗੁਸਾਈਂ ।

ಪ್ರಪಂಚದಿಂದ ಬೇರ್ಪಟ್ಟ ಬ್ರಾಹ್ಮಣ ರಮಾನಂದರು ವಾರಣಾಸಿಯಲ್ಲಿ (ಕಾಶಿ) ವಾಸಿಸುತ್ತಿದ್ದರು.

ਅੰਮ੍ਰਿਤੁ ਵੇਲੇ ਉਠਿ ਕੈ ਜਾਂਦਾ ਗੰਗਾ ਨ੍ਹਾਵਣ ਤਾਈਂ ।

ಮುಂಜಾನೆ ಎದ್ದು ಗಂಗೆಗೆ ಸ್ನಾನ ಮಾಡಲು ಹೋಗುತ್ತಿದ್ದರು.

ਅਗੋ ਹੀ ਦੇ ਜਾਇ ਕੈ ਲੰਮਾ ਪਿਆ ਕਬੀਰ ਤਿਥਾਈਂ ।

ರಮಾನಂದರಿಗಿಂತ ಮುಂಚೆಯೇ ಒಮ್ಮೆ ಕಬೀರನು ಅಲ್ಲಿಗೆ ಹೋಗಿ ದಾರಿಯಲ್ಲಿ ಮಲಗಿದ್ದನು.

ਪੈਰੀ ਟੁੰਬਿ ਉਠਾਲਿਆ ਬੋਲਹੁ ਰਾਮ ਸਿਖ ਸਮਝਾਈ ।

ರಮಾನಂದರು ತಮ್ಮ ಪಾದಗಳನ್ನು ಸ್ಪರ್ಶಿಸಿ ಕಬೀರನನ್ನು ಎಬ್ಬಿಸಿದರು ಮತ್ತು ನಿಜವಾದ ಆಧ್ಯಾತ್ಮಿಕ ಬೋಧನೆಯಾದ 'ರಾಮ್' ಎಂದು ಮಾತನಾಡಲು ಹೇಳಿದರು.

ਜਿਉ ਲੋਹਾ ਪਾਰਸੁ ਛੁਹੇ ਚੰਦਨ ਵਾਸੁ ਨਿੰਮੁ ਮਹਕਾਈ ।

ದಾರ್ಶನಿಕರ ಕಲ್ಲು ಸ್ಪರ್ಶಿಸಿದ ಕಬ್ಬಿಣವು ಚಿನ್ನವಾಗುತ್ತದೆ ಮತ್ತು ಮಾರ್ಗೋಸಾ ಮರವು (ಅಜಾಡಿರಾಚ್ಟಾ ಇಂಡಿಕಾ) ಸ್ಯಾಂಡಲ್‌ನಿಂದ ಪರಿಮಳಯುಕ್ತವಾಗುತ್ತದೆ.

ਪਸੂ ਪਰੇਤਹੁ ਦੇਵ ਕਰਿ ਪੂਰੇ ਸਤਿਗੁਰ ਦੀ ਵਡਿਆਈ ।

ಅದ್ಭುತವಾದ ಗುರುವು ಪ್ರಾಣಿಗಳು ಮತ್ತು ಪ್ರೇತಗಳನ್ನು ಸಹ ದೇವತೆಗಳನ್ನಾಗಿ ಮಾಡುತ್ತಾನೆ.

ਅਚਰਜ ਨੋ ਅਚਰਜੁ ਮਿਲੈ ਵਿਸਮਾਦੈ ਵਿਸਮਾਦੁ ਮਿਲਾਈ ।

ಅದ್ಭುತ ಗುರುವನ್ನು ಭೇಟಿಯಾದ ಶಿಷ್ಯನು ಅದ್ಭುತವಾಗಿ ಮಹಾನ್ ಅದ್ಭುತ ಭಗವಂತನಲ್ಲಿ ವಿಲೀನಗೊಳ್ಳುತ್ತಾನೆ.

ਝਰਣਾ ਝਰਦਾ ਨਿਝਰਹੁ ਗੁਰਮੁਖਿ ਬਾਣੀ ਅਘੜ ਘੜਾਈ ।

ನಂತರ ಸ್ವಯಂ ಚಿಲುಮೆಗಳಿಂದ ಒಂದು ಕಾರಂಜಿ ಮತ್ತು ಗುರುಮುಖರ ಪದಗಳು ಸುಂದರವಾದ ರೂಪವನ್ನು ರೂಪಿಸುತ್ತವೆ

ਰਾਮ ਕਬੀਰੈ ਭੇਦੁ ਨ ਭਾਈ ।੧੫।

ಈಗ ರಾಮ್ ಮತ್ತು ಕಬೀರ್ ಒಂದೇ ಆದರು.

ਪਉੜੀ ੧੬

ਸੁਣਿ ਪਰਤਾਪੁ ਕਬੀਰ ਦਾ ਦੂਜਾ ਸਿਖੁ ਹੋਆ ਸੈਣੁ ਨਾਈ ।

ಕಬೀರನ ಮಹಿಮೆಯನ್ನು ಕೇಳಿ ಸೈನನೂ ಶಿಷ್ಯನಾದನು.

ਪ੍ਰੇਮ ਭਗਤਿ ਰਾਤੀ ਕਰੈ ਭਲਕੈ ਰਾਜ ਦੁਆਰੈ ਜਾਈ ।

ರಾತ್ರಿಯಲ್ಲಿ ಅವನು ಪ್ರೀತಿಯಿಂದ ಭಕ್ತಿಯಲ್ಲಿ ಮುಳುಗಿದನು ಮತ್ತು ಬೆಳಿಗ್ಗೆ ಅವನು ರಾಜನ ಬಾಗಿಲಲ್ಲಿ ಸೇವೆ ಮಾಡುತ್ತಿದ್ದನು.

ਆਏ ਸੰਤ ਪਰਾਹੁਣੇ ਕੀਰਤਨੁ ਹੋਆ ਰੈਣਿ ਸਬਾਈ ।

ಒಂದು ರಾತ್ರಿ ಕೆಲವು ಸಾಧುಗಳು ಅವನ ಬಳಿಗೆ ಬಂದರು ಮತ್ತು ಇಡೀ ರಾತ್ರಿ ಭಗವಂತನ ಸ್ತುತಿಯನ್ನು ಹಾಡಿದರು

ਛਡਿ ਨ ਸਕੈ ਸੰਤ ਜਨ ਰਾਜ ਦੁਆਰਿ ਨ ਸੇਵ ਕਮਾਈ ।

ಸೇನ್ ಸಂತರ ಸಹವಾಸವನ್ನು ಬಿಡಲು ಸಾಧ್ಯವಾಗಲಿಲ್ಲ ಮತ್ತು ಅದರ ಪರಿಣಾಮವಾಗಿ ಮರುದಿನ ಬೆಳಿಗ್ಗೆ ರಾಜನ ಸೇವೆಯನ್ನು ಮಾಡಲಿಲ್ಲ.

ਸੈਣ ਰੂਪਿ ਹਰਿ ਜਾਇ ਕੈ ਆਇਆ ਰਾਣੈ ਨੋ ਰੀਝਾਈ ।

ದೇವರೇ ಸೈನನ ರೂಪ ತಳೆದ. ಅವನು ರಾಜನ ಸೇವೆಯನ್ನು ಮಾಡಿದನು, ರಾಜನು ಸಂತೋಷಪಡುತ್ತಾನೆ.

ਸਾਧ ਜਨਾਂ ਨੋ ਵਿਦਾ ਕਰਿ ਰਾਜ ਦੁਆਰਿ ਗਇਆ ਸਰਮਾਈ ।

ಸಂತರಿಗೆ ಹರಾಜು ಹಾಕುತ್ತಾ, ಸೇನ್ ಹಿಂಜರಿಕೆಯಿಂದ ರಾಜನ ಅರಮನೆಗೆ ಬಂದರು.

ਰਾਣੈ ਦੂਰਹੁੰ ਸਦਿ ਕੈ ਗਲਹੁੰ ਕਵਾਇ ਖੋਲਿ ਪੈਨ੍ਹਾਈ ।

ರಾಜನು ದೂರದಿಂದಲೇ ರಾಜನು ಅವನನ್ನು ಹತ್ತಿರಕ್ಕೆ ಕರೆದನು. ಅವನು ತನ್ನ ನಿಲುವಂಗಿಯನ್ನು ತೆಗೆದು ಭಗತ್ ಸಾಯನಿಗೆ ಅರ್ಪಿಸಿದನು.

ਵਸਿ ਕੀਤਾ ਹਉਂ ਤੁਧੁ ਅਜੁ ਬੋਲੈ ਰਾਜਾ ਸੁਣੈ ਲੁਕਾਈ ।

‘ನೀನು ನನ್ನನ್ನು ಸೋಲಿಸಿದ್ದೀಯೆ’ ಎಂದು ರಾಜನು ಹೇಳಿದನು ಮತ್ತು ಅವನ ಮಾತುಗಳು ಎಲ್ಲರಿಗೂ ಕೇಳಿಸಲ್ಪಟ್ಟವು.

ਪਰਗਟੁ ਕਰੈ ਭਗਤਿ ਵਡਿਆਈ ।੧੬।

ಭಗವಂತನೇ ಭಕ್ತನ ಹಿರಿಮೆಯನ್ನು ವ್ಯಕ್ತಪಡಿಸುತ್ತಾನೆ.

ਪਉੜੀ ੧੭

ਭਗਤੁ ਭਗਤੁ ਜਗਿ ਵਜਿਆ ਚਹੁ ਚਕਾਂ ਦੇ ਵਿਚਿ ਚਮਿਰੇਟਾ ।

ಚರ್ಮಕಾರ (ರವಿದಾಸ್) ಎಲ್ಲಾ ನಾಲ್ಕು ದಿಕ್ಕುಗಳಲ್ಲಿ ಭಗತ್ (ಸಂತ) ಎಂದು ಪ್ರಸಿದ್ಧರಾದರು.

ਪਾਣ੍ਹਾ ਗੰਢੈ ਰਾਹ ਵਿਚਿ ਕੁਲਾ ਧਰਮ ਢੋਇ ਢੋਰ ਸਮੇਟਾ ।

ಅವರ ಕುಟುಂಬದ ಸಂಪ್ರದಾಯಕ್ಕೆ ಅನುಗುಣವಾಗಿ ಅವರು ಪಾದರಕ್ಷೆಗಳನ್ನು ಹಾಸಿಕೊಂಡು ಸತ್ತ ಪ್ರಾಣಿಗಳನ್ನು ಒಯ್ಯುತ್ತಿದ್ದರು.

ਜਿਉ ਕਰਿ ਮੈਲੇ ਚੀਥੜੇ ਹੀਰਾ ਲਾਲੁ ਅਮੋਲੁ ਪਲੇਟਾ ।

ಇದು ಅವನ ಬಾಹ್ಯ ದಿನಚರಿಯಾಗಿತ್ತು ಆದರೆ ವಾಸ್ತವದಲ್ಲಿ ಅವನು ಚಿಂದಿಯಲ್ಲಿ ಸುತ್ತಿದ ರತ್ನ.

ਚਹੁ ਵਰਨਾ ਉਪਦੇਸਦਾ ਗਿਆਨ ਧਿਆਨੁ ਕਰਿ ਭਗਤਿ ਸਹੇਟਾ ।

ಅವರು ಎಲ್ಲಾ ನಾಲ್ಕು ವರ್ಣಗಳನ್ನು (ಜಾತಿಗಳು) ಬೋಧಿಸುತ್ತಿದ್ದರು. ಅವರ ಉಪದೇಶವು ಅವರನ್ನು ಭಗವಂತನ ಧ್ಯಾನ ಭಕ್ತಿಯಲ್ಲಿ ಮುಳುಗುವಂತೆ ಮಾಡಿತು.

ਨ੍ਹਾਵਣਿ ਆਇਆ ਸੰਗੁ ਮਿਲਿ ਬਾਨਾਰਸ ਕਰਿ ਗੰਗਾ ਥੇਟਾ ।

ಒಮ್ಮೆ, ಒಂದು ಗುಂಪು ಗಂಗಾನದಿಯಲ್ಲಿ ಪವಿತ್ರ ಸ್ನಾನ ಮಾಡಲು ಕಾಶಿಗೆ (ವಾರಣಾಸಿ) ಹೋದರು.

ਕਢਿ ਕਸੀਰਾ ਸਉਪਿਆ ਰਵਿਦਾਸੈ ਗੰਗਾ ਦੀ ਭੇਟਾ ।

ರವಿದಾಸ್ ಒಬ್ಬ ಸದಸ್ಯನಿಗೆ ಒಂದು ಢೇಲವನ್ನು (ಅರ್ಧ ಪೈಸ್) ಕೊಟ್ಟು ಅದನ್ನು ಗಂಗೆಗೆ ಅರ್ಪಿಸುವಂತೆ ಕೇಳಿದನು.

ਲਗਾ ਪੁਰਬੁ ਅਭੀਚ ਦਾ ਡਿਠਾ ਚਲਿਤੁ ਅਚਰਜੁ ਅਮੇਟਾ ।

ಅಭಿಜಿತ್ ನಕ್ಷತ್ರದ (ನಕ್ಷತ್ರ) ಒಂದು ದೊಡ್ಡ ಉತ್ಸವವು ಅಲ್ಲಿ ಸಾರ್ವಜನಿಕರು ಈ ಅದ್ಭುತವಾದ ಪ್ರಸಂಗವನ್ನು ನೋಡಿದರು.

ਲਇਆ ਕਸੀਰਾ ਹਥੁ ਕਢਿ ਸੂਤੁ ਇਕੁ ਜਿਉ ਤਾਣਾ ਪੇਟਾ ।

ಗಂಗಾ, ಸ್ವತಃ ತನ್ನ ಕೈಯನ್ನು ತೆಗೆದುಕೊಂಡು ಆ ಅತ್ಯಲ್ಪ ಮೊತ್ತವನ್ನು ಒಪ್ಪಿಕೊಂಡಳು, ಮತ್ತು ರವಿದಾಸ್ ಗಂಗೆಯೊಂದಿಗೆ ವಾರ್ಪ್ ಮತ್ತು ನೇಯ್ಗೆ ಎಂದು ಸಾಬೀತುಪಡಿಸಿದಳು.

ਭਗਤ ਜਨਾਂ ਹਰਿ ਮਾਂ ਪਿਉ ਬੇਟਾ ।੧੭।

ಭಗತ್‌ಗಳಿಗೆ (ಸಂತರು) ದೇವರು ಅವರ ತಾಯಿ, ತಂದೆ ಮತ್ತು ಮಗ ಎಲ್ಲರೂ ಒಂದೇ.

ਪਉੜੀ ੧੮

ਗੋਤਮ ਨਾਰਿ ਅਹਿਲਿਆ ਤਿਸ ਨੋ ਦੇਖਿ ਇੰਦ੍ਰ ਲੋਭਾਣਾ ।

ಅಹಲ್ಯಾ ಗೌತಮನ ಹೆಂಡತಿ. ಆದರೆ ಅವಳು ಕಣ್ಣು ಹಾಕಿದಾಗ ದೇವತೆಗಳ ರಾಜನಾದ ಇಂಧರ್, ಕಾಮವು ಅವಳನ್ನು ಮೀರಿಸಿತು.

ਪਰ ਘਰਿ ਜਾਇ ਸਰਾਪੁ ਲੈ ਹੋਇ ਸਹਸ ਭਗ ਪਛੋਤਾਣਾ ।

ಅವನು ಅವರ ಮನೆಯನ್ನು ಪ್ರವೇಶಿಸಿದನು, ಸಾವಿರಾರು ಪುಡೆಂಡಗಳೊಂದಿಗೆ ಶಾಪವನ್ನು ಪಡೆದನು ಮತ್ತು ಪಶ್ಚಾತ್ತಾಪ ಪಟ್ಟನು.

ਸੁੰਞਾ ਹੋਆ ਇੰਦ੍ਰ ਲੋਕੁ ਲੁਕਿਆ ਸਰਵਰਿ ਮਨਿ ਸਰਮਾਣਾ ।

ಇಂದ್ರಲೋಕ (ಇಂದ್ರನ ನಿವಾಸ) ನಿರ್ಜನವಾಯಿತು ಮತ್ತು ತನ್ನ ಬಗ್ಗೆ ನಾಚಿಕೆಪಟ್ಟು ಕೊಳದಲ್ಲಿ ಅಡಗಿಕೊಂಡನು.

ਸਹਸ ਭਗਹੁ ਲੋਇਣ ਸਹਸ ਲੈਂਦੋਈ ਇੰਦ੍ਰ ਪੁਰੀ ਸਿਧਾਣਾ ।

ಶಾಪವನ್ನು ಹಿಂತೆಗೆದುಕೊಂಡ ಮೇಲೆ, ಆ ರಂಧ್ರಗಳೆಲ್ಲವೂ ಕಣ್ಣಾದಾಗ, ಅವನು ತನ್ನ ವಾಸಸ್ಥಾನಕ್ಕೆ ಮರಳಿದನು.

ਸਤੀ ਸਤਹੁ ਟਲਿ ਸਿਲਾ ਹੋਇ ਨਦੀ ਕਿਨਾਰੈ ਬਾਝੁ ਪਰਾਣਾ ।

ತನ್ನ ಪರಿಶುದ್ಧತೆಯಲ್ಲಿ ಸ್ಥಿರವಾಗಿರಲು ಸಾಧ್ಯವಾಗದ ಅಹಲ್ಯಾ ಕಲ್ಲಾಗಿ ನದಿಯ ದಡದಲ್ಲಿ ಮಲಗಿದಳು.

ਰਘੁਪਤਿ ਚਰਣਿ ਛੁਹੰਦਿਆ ਚਲੀ ਸੁਰਗ ਪੁਰਿ ਬਣੇ ਬਿਬਾਣਾ ।

ರಾಮನ (ಪವಿತ್ರ) ಪಾದಗಳನ್ನು ಸ್ಪರ್ಶಿಸಿ ಅವಳನ್ನು ಸ್ವರ್ಗಕ್ಕೆ ಎತ್ತಲಾಯಿತು.

ਭਗਤਿ ਵਛਲੁ ਭਲਿਆਈਅਹੁ ਪਤਿਤ ਉਧਾਰਣੁ ਪਾਪ ਕਮਾਣਾ ।

ಆತನ ಉಪಕಾರದಿಂದಾಗಿ ಅವನು ಭಕ್ತರಿಗೆ ತಾಯಿಯಂತಿದ್ದಾನೆ ಮತ್ತು ಪಾಪಿಗಳನ್ನು ಕ್ಷಮಿಸುವವನಾಗಿ ಅವನನ್ನು ಪತಿತರನ್ನು ವಿಮೋಚಕ ಎಂದು ಕರೆಯಲಾಗುತ್ತದೆ.

ਗੁਣ ਨੋ ਗੁਣ ਸਭ ਕੋ ਕਰੈ ਅਉਗੁਣ ਕੀਤੇ ਗੁਣ ਤਿਸੁ ਜਾਣਾ ।

ಒಳ್ಳೆಯದನ್ನು ಮಾಡುವುದು ಯಾವಾಗಲೂ ಒಳ್ಳೆಯ ಸನ್ನೆಗಳಿಂದ ಹಿಂತಿರುಗುತ್ತದೆ, ಆದರೆ ಕೆಟ್ಟವರಿಗೆ ಒಳ್ಳೆಯದನ್ನು ಮಾಡುವವನು ಸದ್ಗುಣಿ ಎಂದು ಕರೆಯಲ್ಪಡುತ್ತಾನೆ.

ਅਬਿਗਤਿ ਗਤਿ ਕਿਆ ਆਖਿ ਵਖਾਣਾ ।੧੮।

ಆ ಅವ್ಯಕ್ತ (ಭಗವಂತನ) ಶ್ರೇಷ್ಠತೆಯನ್ನು ನಾನು ಹೇಗೆ ವಿವರಿಸಲಿ.

ਪਉੜੀ ੧੯

ਵਾਟੈ ਮਾਣਸ ਮਾਰਦਾ ਬੈਠਾ ਬਾਲਮੀਕ ਵਟਵਾੜਾ ।

ವಾಲ್ಮೀಲ್ ಒಬ್ಬ ರಾಜಮಾರ್ಗ ವಾಲ್ಮೀಕಿಯಾಗಿದ್ದು, ಅವನು ಹಾದುಹೋಗುವ ಪ್ರಯಾಣಿಕರನ್ನು ದರೋಡೆ ಮಾಡಿ ಕೊಲ್ಲುತ್ತಿದ್ದನು.

ਪੂਰਾ ਸਤਿਗੁਰੁ ਭੇਟਿਆ ਮਨ ਵਿਚਿ ਹੋਆ ਖਿੰਜੋਤਾੜਾ ।

ನಂತರ ಅವರು ನಿಜವಾದ ಗುರುಗಳ ಸೇವೆ ಮಾಡಲು ಪ್ರಾರಂಭಿಸಿದರು, ಈಗ ಅವರ ಮನಸ್ಸು ಅವರ ಕೆಲಸದ ಬಗ್ಗೆ ಅಸಮಾಧಾನಗೊಂಡಿತು.

ਮਾਰਨ ਨੋ ਲੋਚੈ ਘਣਾ ਕਢਿ ਨ ਹੰਘੈ ਹਥੁ ਉਘਾੜਾ ।

ಅವನ ಮನಸ್ಸು ಇನ್ನೂ ಜನರನ್ನು ಕೊಲ್ಲಲು ಒತ್ತಾಯಿಸಿತು ಆದರೆ ಅವನ ಕೈಗಳು ಅದನ್ನು ಪಾಲಿಸಲಿಲ್ಲ.

ਸਤਿਗੁਰ ਮਨੂਆ ਰਾਖਿਆ ਹੋਇ ਨ ਆਵੈ ਉਛੇਹਾੜਾ ।

ನಿಜವಾದ ಗುರುವು ತನ್ನ ಮನಸ್ಸನ್ನು ಪ್ರಶಾಂತಗೊಳಿಸಿದನು ಮತ್ತು ಮನಸ್ಸಿನ ಎಲ್ಲಾ ಇಚ್ಛೆಯು ಕೊನೆಗೊಂಡಿತು.

ਅਉਗੁਣੁ ਸਭ ਪਰਗਾਸਿਅਨੁ ਰੋਜਗਾਰੁ ਹੈ ਏਹੁ ਅਸਾੜਾ ।

ಗುರುಗಳ ಮುಂದೆ ಮನಸಿನ ಕೆಡುಕುಗಳನ್ನೆಲ್ಲ ಬಿಚ್ಚಿಟ್ಟು, ‘ಅಯ್ಯೋ ಸ್ವಾಮಿ, ಇದು ನನಗೆ ವೃತ್ತಿ’ ಎಂದರು.

ਘਰ ਵਿਚਿ ਪੁਛਣ ਘਲਿਆ ਅੰਤਿ ਕਾਲ ਹੈ ਕੋਇ ਅਸਾੜਾ ।

ಸಾವಿನ ಸಮಯದಲ್ಲಿ ಅವನ ದುಷ್ಕೃತ್ಯಗಳಿಗೆ ಯಾವ ಕುಟುಂಬದ ಸದಸ್ಯರು ಸಹ ಪಾಲುದಾರರಾಗುತ್ತಾರೆ ಎಂದು ಮನೆಯಲ್ಲಿ ವಿಚಾರಿಸಲು ಗುರುಗಳು ಕೇಳಿದರು.

ਕੋੜਮੜਾ ਚਉਖੰਨੀਐ ਕੋਇ ਨ ਬੇਲੀ ਕਰਦੇ ਝਾੜਾ ।

ಆದರೆ ಅವನ ಕುಟುಂಬವು ಅವನಿಗೆ ತ್ಯಾಗ ಮಾಡಲು ಯಾವಾಗಲೂ ಸಿದ್ಧವಾಗಿದ್ದರೂ, ಅವರಲ್ಲಿ ಯಾರೂ ಜವಾಬ್ದಾರಿಯನ್ನು ಸ್ವೀಕರಿಸಲು ಸಿದ್ಧರಿರಲಿಲ್ಲ.

ਸਚੁ ਦ੍ਰਿੜਾਇ ਉਧਾਰਿਅਨੁ ਟਪਿ ਨਿਕਥਾ ਉਪਰ ਵਾੜਾ ।

ಹಿಂತಿರುಗಿದ ನಂತರ, ಗುರುಗಳು ಅವರ ಹೃದಯದಲ್ಲಿ ಸತ್ಯದ ಉಪದೇಶವನ್ನು ಇರಿಸಿದರು ಮತ್ತು ಅವರನ್ನು ಮುಕ್ತಗೊಳಿಸಿದರು. ಒಂದೇ ನೆಗೆತದಿಂದ ಅವರು ಲೌಕಿಕತೆಯ ಜಾಲದಿಂದ ಬಿಡುಗಡೆಯಾದರು.

ਗੁਰਮੁਖਿ ਲੰਘੇ ਪਾਪ ਪਹਾੜਾ ।੧੯।

ಗುರುಮುಖನಾಗುವುದರಿಂದ, ಪಾಪಗಳ ಪರ್ವತಗಳನ್ನು ದಾಟಲು ಒಬ್ಬನು ಸಮರ್ಥನಾಗುತ್ತಾನೆ.

ਪਉੜੀ ੨੦

ਪਤਿਤੁ ਅਜਾਮਲ ਪਾਪੁ ਕਰਿ ਜਾਇ ਕਲਾਵਤਣੀ ਦੇ ਰਹਿਆ ।

ಅಜಾಮಿಳ, ಪತಿತ ಪಾಪಿಯು ವೇಶ್ಯೆಯೊಂದಿಗೆ ವಾಸಿಸುತ್ತಿದ್ದನು.

ਗੁਰੁ ਤੇ ਬੇਮੁਖੁ ਹੋਇ ਕੈ ਪਾਪ ਕਮਾਵੈ ਦੁਰਮਤਿ ਦਹਿਆ ।

ಅವನು ಧರ್ಮಭ್ರಷ್ಟನಾದನು. ದುಶ್ಚಟಗಳ ಜೇಡರ ಬಲೆಯಲ್ಲಿ ಸಿಕ್ಕಿಹಾಕಿಕೊಂಡಿದ್ದ.

ਬਿਰਥਾ ਜਨਮੁ ਗਵਾਇਆ ਭਵਜਲ ਅੰਦਰਿ ਫਿਰਦਾ ਵਹਿਆ ।

ಅವನ ಜೀವನವು ನಿರರ್ಥಕ ಕಾರ್ಯಗಳಲ್ಲಿ ವ್ಯರ್ಥವಾಯಿತು ಮತ್ತು ಭಯಾನಕ ಲೌಕಿಕ ಸಾಗರದೊಳಗೆ ಎಸೆಯಲ್ಪಟ್ಟಿತು.

ਛਿਅ ਪੁਤ ਜਾਏ ਵੇਸੁਆ ਪਾਪਾ ਦੇ ਫਲ ਇਛੇ ਲਹਿਆ ।

ವೇಶ್ಯೆಯ ಜೊತೆಯಲ್ಲಿದ್ದಾಗ, ಅವರು ಆರು ಗಂಡುಮಕ್ಕಳ ತಂದೆಯಾದರು. ಅವಳ ಕೆಟ್ಟ ಕಾರ್ಯಗಳ ಪರಿಣಾಮವಾಗಿ ಅವರೆಲ್ಲರೂ ಅಪಾಯಕಾರಿ ದರೋಡೆಕೋರರಾದರು.

ਪੁਤੁ ਉਪੰਨਾਂ ਸਤਵਾਂ ਨਾਉ ਧਰਣ ਨੋ ਚਿਤਿ ਉਮਹਿਆ ।

ಏಳನೇ ಮಗ ಜನಿಸಿದನು ಮತ್ತು ಅವನು ಮಗುವಿಗೆ ಹೆಸರನ್ನು ಪರಿಗಣಿಸಲು ಪ್ರಾರಂಭಿಸಿದನು.

ਗੁਰੂ ਦੁਆਰੈ ਜਾਇ ਕੈ ਗੁਰਮੁਖਿ ਨਾਉ ਨਰਾਇਣੁ ਕਹਿਆ ।

ಅವರು ತಮ್ಮ ಮಗನಿಗೆ ನಾರಾಯಣ (ದೇವರ ಹೆಸರು) ಎಂದು ಹೆಸರಿಸಿದ ಗುರುಗಳನ್ನು ಭೇಟಿ ಮಾಡಿದರು.

ਅੰਤਕਾਲ ਜਮਦੂਤ ਵੇਖਿ ਪੁਤ ਨਰਾਇਣੁ ਬੋਲੈ ਛਹਿਆ ।

ತನ್ನ ಜೀವನದ ಕೊನೆಯಲ್ಲಿ, ಮರಣದ ದೂತರನ್ನು ನೋಡಿ ಅಜಾಮಿಳನು ನಾರಾಯಣನಿಗಾಗಿ ಅಳುತ್ತಾನೆ.

ਜਮ ਗਣ ਮਾਰੇ ਹਰਿ ਜਨਾਂ ਗਇਆ ਸੁਰਗ ਜਮੁ ਡੰਡੁ ਨ ਸਹਿਆ ।

ದೇವರ ಹೆಸರು ಸಾವಿನ ಸಂದೇಶವಾಹಕರನ್ನು ಅವರ ನೆರಳಿನಲ್ಲೇ ತೆಗೆದುಕೊಳ್ಳುವಂತೆ ಮಾಡಿತು. ಅಜಾಮಿಳನು ಸ್ವರ್ಗಕ್ಕೆ ಹೋದನು ಮತ್ತು ಮರಣದ ದೂತರ ಕ್ಲಬ್ನಿಂದ ಹೊಡೆತಗಳನ್ನು ಅನುಭವಿಸಲಿಲ್ಲ.

ਨਾਇ ਲਏ ਦੁਖੁ ਡੇਰਾ ਢਹਿਆ ।੨੦।

ಭಗವಂತನ ನಾಮಸ್ಮರಣೆಯು ಎಲ್ಲಾ ದುಃಖಗಳನ್ನು ದೂರ ಮಾಡುತ್ತದೆ.

ਪਉੜੀ ੨੧

ਗਨਿਕਾ ਪਾਪਣਿ ਹੋਇ ਕੈ ਪਾਪਾਂ ਦਾ ਗਲਿ ਹਾਰੁ ਪਰੋਤਾ ।

ಗಂಕಾ ದುಷ್ಕೃತ್ಯಗಳ ಹಾರವನ್ನು ಕೊರಳಲ್ಲಿ ಧರಿಸಿದ ಪಾಪಿ ವೇಶ್ಯೆ.

ਮਹਾਂ ਪੁਰਖ ਆਚਾਣਚਕ ਗਨਿਕਾ ਵਾੜੇ ਆਇ ਖਲੋਤਾ ।

ಒಮ್ಮೆ ಒಬ್ಬ ಮಹಾನ್ ವ್ಯಕ್ತಿ ಅವಳ ಅಂಗಳದಲ್ಲಿ ನಿಂತಿದ್ದನು.

ਦੁਰਮਤਿ ਦੇਖਿ ਦਇਆਲੁ ਹੋਇ ਹਥਹੁ ਉਸ ਨੋ ਦਿਤੋਨੁ ਤੋਤਾ ।

ಅವಳ ದುರವಸ್ಥೆಯನ್ನು ನೋಡಿ ಅವನು ಕರುಣಾಮಯಿಯಾದನು ಮತ್ತು ಅವಳಿಗೆ ವಿಶೇಷ ಗಿಣಿಯನ್ನು ಅರ್ಪಿಸಿದನು.

ਰਾਮ ਨਾਮੁ ਉਪਦੇਸੁ ਕਰਿ ਖੇਲਿ ਗਇਆ ਦੇ ਵਣਜੁ ਸਓਤਾ ।

ರಾಮನ ಹೆಸರನ್ನು ಪುನರಾವರ್ತಿಸಲು ಗಿಳಿಗೆ ಕಲಿಸಲು ಅವನು ಹೇಳಿದನು. ಈ ಫಲದಾಯಕ ವ್ಯಾಪಾರವನ್ನು ಅವಳಿಗೆ ಅರ್ಥಮಾಡಿಸಿ ಅವನು ಹೊರಟುಹೋದನು.

ਲਿਵ ਲਗੀ ਤਿਸੁ ਤੋਤਿਅਹੁ ਨਿਤ ਪੜ੍ਹਾਏ ਕਰੈ ਅਸੋਤਾ ।

ಪ್ರತಿ ದಿನವೂ ಸಂಪೂರ್ಣ ಏಕಾಗ್ರತೆಯಿಂದ ಗಿಳಿಗೆ ರಾಮ ಎಂದು ಹೇಳಲು ಕಲಿಸುತ್ತಿದ್ದಳು.

ਪਤਿਤੁ ਉਧਾਰਣੁ ਰਾਮ ਨਾਮੁ ਦੁਰਮਤਿ ਪਾਪ ਕਲੇਵਰੁ ਧੋਤਾ ।

ಭಗವಂತನ ನಾಮವು ಬಿದ್ದವರ ವಿಮೋಚಕ. ಇದು ಅವಳ ದುಷ್ಟ ಬುದ್ಧಿವಂತಿಕೆ ಮತ್ತು ಕಾರ್ಯಗಳನ್ನು ತೊಳೆದುಕೊಂಡಿತು.

ਅੰਤ ਕਾਲਿ ਜਮ ਜਾਲੁ ਤੋੜਿ ਨਰਕੈ ਵਿਚਿ ਨ ਖਾਧੁ ਸੁ ਗੋਤਾ ।

ಸಾವಿನ ಸಮಯದಲ್ಲಿ, ಅದು ಯಮನ ಕುಣಿಕೆಯನ್ನು ಕತ್ತರಿಸಿತು - ಸಾವಿನ ಸಂದೇಶವಾಹಕ ಅವಳು ನರಕದ ಸಾಗರದಲ್ಲಿ ಮುಳುಗಬೇಕಾಗಿಲ್ಲ.

ਗਈ ਬੈਕੁੰਠਿ ਬਿਬਾਣਿ ਚੜ੍ਹਿ ਨਾਉਂ ਰਸਾਇਣੁ ਛੋਤਿ ਅਛੋਤਾ ।

(ಭಗವಂತನ) ನಾಮದ ಅಮೃತದಿಂದಾಗಿ ಅವಳು ಸಂಪೂರ್ಣವಾಗಿ ಪಾಪಗಳಿಂದ ವಿಮುಖಳಾದಳು ಮತ್ತು ಸ್ವರ್ಗಕ್ಕೆ ಎತ್ತಲ್ಪಟ್ಟಳು.

ਥਾਉਂ ਨਿਥਾਵੇਂ ਮਾਣੁ ਮਣੋਤਾ ।੨੧।

(ಭಗವಂತನ) ನಾಮವು ಆಶ್ರಯವಿಲ್ಲದವರ ಕೊನೆಯ ಆಶ್ರಯವಾಗಿದೆ.

ਪਉੜੀ ੨੨

ਆਈ ਪਾਪਣਿ ਪੂਤਨਾ ਦੁਹੀ ਥਣੀ ਵਿਹੁ ਲਾਇ ਵਹੇਲੀ ।

ಹೆಸರುವಾಸಿಯಾದ ಪೂತನಾ ತನ್ನ ಎರಡೂ ಭುಜಗಳ ಮೇಲೆ ವಿಷವನ್ನು ಹಾಕಿದಳು.

ਆਇ ਬੈਠੀ ਪਰਵਾਰ ਵਿਚਿ ਨੇਹੁੰ ਲਾਇ ਨਵਹਾਣਿ ਨਵੇਲੀ ।

ಅವಳು (ನಂದನ) ಕುಟುಂಬಕ್ಕೆ ಬಂದಳು ಮತ್ತು ಕುಟುಂಬಕ್ಕೆ ತನ್ನ ಹೊಸ ಪ್ರೀತಿಯನ್ನು ವ್ಯಕ್ತಪಡಿಸಲು ಪ್ರಾರಂಭಿಸಿದಳು.

ਕੁਛੜਿ ਲਏ ਗੋਵਿੰਦ ਰਾਇ ਕਰਿ ਚੇਟਕੁ ਚਤੁਰੰਗ ਮਹੇਲੀ ।

ತನ್ನ ಜಾಣ ವಂಚನೆಯ ಮೂಲಕ ಕೃಷ್ಣನನ್ನು ತನ್ನ ಮಡಿಲಲ್ಲಿ ಎತ್ತಿಕೊಂಡಳು.

ਮੋਹਣੁ ਮੰਮੇ ਪਾਇਓਨੁ ਬਾਹਰਿ ਆਈ ਗਰਬ ਗਹੇਲੀ ।

ಬಹಳ ಹೆಮ್ಮೆಯಿಂದ ಅವಳು ತನ್ನ ಎದೆಯನ್ನು ಕೃಷ್ಣನ ಬಾಯಲ್ಲಿ ಒತ್ತಿ ಹೊರಗೆ ಬಂದಳು.

ਦੇਹ ਵਧਾਇ ਉਚਾਇਅਨੁ ਤਿਹ ਚਰਿਆਰਿ ਨਾਰਿ ਅਠਿਖੇਲੀ ।

ಈಗ ಅವಳು ತನ್ನ ದೇಹವನ್ನು ದೊಡ್ಡ ಪ್ರಮಾಣದಲ್ಲಿ ವಿಸ್ತರಿಸಿದಳು.

ਤਿਹੁੰ ਲੋਆਂ ਦਾ ਭਾਰੁ ਦੇ ਚੰਬੜਿਆ ਗਲਿ ਹੋਇ ਦੁਹੇਲੀ ।

ಕೃಷ್ಣನೂ ಅವಳ ಕೊರಳಿಗೆ ನೇತುಹಾಕಿಕೊಂಡು ಮೂರು ಲೋಕಗಳ ಸಂಪೂರ್ಣ ಭಾರವಾಗುತ್ತಾನೆ.

ਖਾਇ ਪਛਾੜ ਪਹਾੜ ਵਾਂਗਿ ਜਾਇ ਪਈ ਉਜਾੜਿ ਧਕੇਲੀ ।

ಪ್ರಜ್ಞೆ ತಪ್ಪಿ, ಪರ್ವತದಂತೆ ಅವಳು ಕಾಡಿನಲ್ಲಿ ಬಿದ್ದಳು.

ਕੀਤੀ ਮਾਊ ਤੁਲਿ ਸਹੇਲੀ ।੨੨।

ಕೃಷ್ಣನು ಅವಳನ್ನು ಮುಕ್ತಗೊಳಿಸಿ ತನ್ನ ತಾಯಿಯ ಸ್ನೇಹಿತನಿಗೆ ಸಮಾನವಾದ ಸ್ಥಾನಮಾನವನ್ನು ನೀಡಿದನು.

ਪਉੜੀ ੨੩

ਜਾਇ ਸੁਤਾ ਪਰਭਾਸ ਵਿਚਿ ਗੋਡੇ ਉਤੇ ਪੈਰ ਪਸਾਰੇ ।

ಪ್ರಭಾಸ್‌ನ ಪವಿತ್ರ ಸ್ಥಳದಲ್ಲಿ, ಕೃಷ್ಣನು ತನ್ನ ಮೊಣಕಾಲಿನ ಮೇಲೆ ತನ್ನ ಪಾದವನ್ನು ಇಟ್ಟು ಮಲಗಿದನು.

ਚਰਣ ਕਵਲ ਵਿਚਿ ਪਦਮੁ ਹੈ ਝਿਲਮਿਲ ਝਲਕੇ ਵਾਂਗੀ ਤਾਰੇ ।

ಅವನ ಪಾದದಲ್ಲಿನ ಕಮಲದ ಚಿಹ್ನೆಯು ನಕ್ಷತ್ರದಂತೆ ಬೆಳಗುತ್ತಿತ್ತು.

ਬਧਕੁ ਆਇਆ ਭਾਲਦਾ ਮਿਰਗੈ ਜਾਣਿ ਬਾਣੁ ਲੈ ਮਾਰੇ ।

ಒಬ್ಬ ಬೇಟೆಗಾರ ಬಂದು ಅದನ್ನು ಜಿಂಕೆಯ ಕಣ್ಣು ಎಂದು ಪರಿಗಣಿಸಿ ಬಾಣವನ್ನು ಹೊಡೆದನು.

ਦਰਸਨ ਡਿਠੋਸੁ ਜਾਇ ਕੈ ਕਰਣ ਪਲਾਵ ਕਰੇ ਪੁਕਾਰੇ ।

ಹತ್ತಿರ ಹೋದಂತೆ ಅದು ಕೃಷ್ಣನೆಂದು ಅರಿವಾಯಿತು. ಅವನು ದುಃಖದಿಂದ ತುಂಬಿದನು ಮತ್ತು ಕ್ಷಮೆಯನ್ನು ಬೇಡಿದನು.

ਗਲਿ ਵਿਚਿ ਲੀਤਾ ਕ੍ਰਿਸਨ ਜੀ ਅਵਗੁਣੁ ਕੀਤਾ ਹਰਿ ਨ ਚਿਤਾਰੇ ।

ಕೃಷ್ಣ ಅವನ ತಪ್ಪು ಕೃತ್ಯವನ್ನು ನಿರ್ಲಕ್ಷಿಸಿ ಅವನನ್ನು ಅಪ್ಪಿಕೊಂಡನು.

ਕਰਿ ਕਿਰਪਾ ਸੰਤੋਖਿਆ ਪਤਿਤ ਉਧਾਰਣੁ ਬਿਰਦੁ ਬੀਚਾਰੇ ।

ಮನೋಹರವಾಗಿ ಕೃಷ್ಣನು ಅವನನ್ನು ಪೂರ್ಣ ಪರಿಶ್ರಮದಿಂದ ಕೇಳಿದನು ಮತ್ತು ತಪ್ಪಿತಸ್ಥನಿಗೆ ಅಭಯ ನೀಡಿದನು.

ਭਲੇ ਭਲੇ ਕਰਿ ਮੰਨੀਅਨਿ ਬੁਰਿਆਂ ਦੇ ਹਰਿ ਕਾਜ ਸਵਾਰੇ ।

ಒಳ್ಳೆಯದನ್ನು ಎಲ್ಲರೂ ಒಳ್ಳೆಯವರು ಎಂದು ಹೇಳುತ್ತಾರೆ ಆದರೆ ದುಷ್ಟರ ಕೆಲಸಗಳು ಭಗವಂತನಿಂದ ಮಾತ್ರ ಸರಿಯಾಗುತ್ತವೆ.

ਪਾਪ ਕਰੇਂਦੇ ਪਤਿਤ ਉਧਾਰੇ ।੨੩।੧੦।

ಅವರು ಅನೇಕ ಪತಿತ ಪಾಪಿಗಳನ್ನು ಬಿಡುಗಡೆ ಮಾಡಿದ್ದಾರೆ.