ವಾರನ್ ಭಾಯಿ ಗುರುದಾಸ್ ಜಿ

ੴ ਸਤਿਗੁਰ ਪ੍ਰਸਾਦਿ ॥

ಒಂದು ಓಂಕಾರ್, ಮೂಲ ಶಕ್ತಿ, ದೈವಿಕ ಬೋಧಕನ ಅನುಗ್ರಹದಿಂದ ಅರಿತುಕೊಂಡಿತು

ਪਉੜੀ ੧

ਸਤਿਗੁਰ ਨਾਨਕ ਦੇਉ ਆਪੁ ਉਪਾਇਆ ।

ದೇವರೇ ನಿಜವಾದ ಗುರುನಾನಕನನ್ನು ಸೃಷ್ಟಿಸಿದ.

ਗੁਰ ਅੰਗਦੁ ਗੁਰਸਿਖੁ ਬਬਾਣੇ ਆਇਆ ।

ಗುರುವಿನ ಸಿಖ್ ಆಗಿ, ಗುರು ಅಂಗದ್ ಈ ಕುಟುಂಬವನ್ನು ಸೇರಿಕೊಂಡರು.

ਗੁਰਸਿਖੁ ਹੈ ਗੁਰ ਅਮਰੁ ਸਤਿਗੁਰ ਭਾਇਆ ।

ನಿಜವಾದ ಗುರುವಿಗೆ ಇಷ್ಟವಾದ ಗುರು ಅಮರ್ ದಾಸ್ ಗುರುವಿನ ಸಿಖ್ ಆದರು.

ਰਾਮਦਾਸੁ ਗੁਰਸਿਖੁ ਗੁਰੁ ਸਦਵਾਇਆ ।

ನಂತರ ಗುರುಗಳ ಸಿಖ್ಖರಾದ ರಾಮ್ ದಾಸ್ ಗುರು ಎಂದು ಕರೆಯಲ್ಪಟ್ಟರು.

ਗੁਰੁ ਅਰਜਨੁ ਗੁਰਸਿਖੁ ਪਰਗਟੀ ਆਇਆ ।

ಅದರ ನಂತರ ಗುರು ಅರ್ಜನ್ ಗುರುಗಳ ಶಿಷ್ಯರಾಗಿ ಬಂದರು (ಮತ್ತು ಗುರುವಾಗಿ ಸ್ಥಾಪಿಸಲ್ಪಟ್ಟರು).

ਗੁਰਸਿਖੁ ਹਰਿਗੋਵਿੰਦੁ ਨ ਲੁਕੈ ਲੁਕਾਇਆ ।੧।

ಹರಗೋಬಿಂದ್, ಗುರುವಿನ ಸಿಖ್ ಅನ್ನು ಯಾರಾದರೂ ಬಯಸಿದರೂ ಸಹ ಮರೆಮಾಡಲು ಸಾಧ್ಯವಿಲ್ಲ (ಮತ್ತು ಇದರರ್ಥ ಎಲ್ಲಾ ಗುರುಗಳು ಒಂದೇ ಬೆಳಕನ್ನು ಹೊಂದಿದ್ದರು).

ਪਉੜੀ ੨

ਗੁਰਮੁਖਿ ਪਾਰਸੁ ਹੋਇ ਪੂਜ ਕਰਾਇਆ ।

ಗುರುಮುಖ್ (ಗುರುನಾನಕ್) ದಾರ್ಶನಿಕರ ಕಲ್ಲಾಗುವ ಮೂಲಕ ಎಲ್ಲಾ ಶಿಷ್ಯರನ್ನು ಪೂಜ್ಯರನ್ನಾಗಿ ಮಾಡಿದರು.

ਅਸਟ ਧਾਤੁ ਇਕੁ ਧਾਤੁ ਜੋਤਿ ਜਗਾਇਆ ।

ದಾರ್ಶನಿಕನ ಕಲ್ಲು ಎಲ್ಲಾ ಸರಿಯಾದ ಲೋಹಗಳನ್ನು ಚಿನ್ನವಾಗಿ ಪರಿವರ್ತಿಸುತ್ತದೆ ಎಂದು ಅವರು ಎಲ್ಲಾ ವರ್ಣಗಳ ಜನರನ್ನು ಬೆಳಗಿಸಿದರು.

ਬਾਵਨ ਚੰਦਨੁ ਹੋਇ ਬਿਰਖੁ ਬੋਹਾਇਆ ।

ಶ್ರೀಗಂಧದ ಮರವಾಗುವುದರ ಮೂಲಕ ಅವನು ಎಲ್ಲಾ ಮರಗಳನ್ನು ಪರಿಮಳಯುಕ್ತವಾಗಿಸಿದನು.

ਗੁਰਸਿਖੁ ਸਿਖੁ ਗੁਰ ਹੋਇ ਅਚਰਜੁ ਦਿਖਾਇਆ ।

ಶಿಷ್ಯನನ್ನು ಗುರುವನ್ನಾಗಿ ಮಾಡುವ ವಿಸ್ಮಯವನ್ನು ಸಾಧಿಸಿದರು.

ਜੋਤੀ ਜੋਤਿ ਜਗਾਇ ਦੀਪੁ ਦੀਪਾਇਆ ।

ಒಂದು ದೀಪವು ಇನ್ನೊಂದು ದೀಪದಿಂದ ಬೆಳಗುವ ಹಾಗೆ ತನ್ನ ಬೆಳಕನ್ನು ವಿಸ್ತರಿಸಿದ.

ਨੀਰੈ ਅੰਦਰਿ ਨੀਰੁ ਮਿਲੈ ਮਿਲਾਇਆ ।੨।

ನೀರಿನೊಂದಿಗೆ ಬೆರೆಯುವ ನೀರು ಒಂದಾಗುತ್ತಿದ್ದಂತೆ, ಅಹಂಕಾರವನ್ನು ಅಳಿಸಿ, ಸಿಖ್ ಗುರುವಿನಲ್ಲಿ ವಿಲೀನಗೊಳ್ಳುತ್ತಾನೆ.

ਪਉੜੀ ੩

ਗੁਰਮੁਖਿ ਸੁਖ ਫਲੁ ਜਨਮੁ ਸਤਿਗੁਰੁ ਪਾਇਆ ।

ನಿಜವಾದ ಗುರುವನ್ನು ಭೇಟಿ ಮಾಡಿದ ಆ ಗುರುಮುಖನ ಜೀವನ ಯಶಸ್ವಿಯಾಗುತ್ತದೆ.

ਗੁਰਮੁਖਿ ਪੂਰ ਕਰੰਮੁ ਸਰਣੀ ਆਇਆ ।

ಗುರುವಿನ ಮುಂದೆ ಶರಣಾದ ಗುರುಮುಖನು ಧನ್ಯನು ಮತ್ತು ಅವನ ಅದೃಷ್ಟವು ಪರಿಪೂರ್ಣವಾಗಿದೆ.

ਸਤਿਗੁਰ ਪੈਰੀ ਪਾਇ ਨਾਉ ਦਿੜਾਇਆ ।

ನಿಜವಾದ ಗುರು, ಆತನಿಗೆ ತನ್ನ ಪಾದದ ಸುತ್ತಲೂ ಸ್ಥಾನವನ್ನು ನೀಡುವ ಮೂಲಕ (ಭಗವಂತನ) ಹೆಸರನ್ನು ಸ್ಮರಿಸುವಂತೆ ಮಾಡಿದ್ದಾನೆ.

ਘਰ ਹੀ ਵਿਚਿ ਉਦਾਸੁ ਨ ਵਿਆਪੈ ਮਾਇਆ ।

ಈಗ ನಿರ್ಲಿಪ್ತನಾಗಿರುವುದರಿಂದ ಅವನು ಮನೆಯಲ್ಲಿಯೇ ಇರುತ್ತಾನೆ ಮತ್ತು ಮಾಯೆಯು ಅವನನ್ನು ಬಾಧಿಸುವುದಿಲ್ಲ.

ਗੁਰ ਉਪਦੇਸੁ ਕਮਾਇ ਅਲਖੁ ਲਖਾਇਆ ।

ಗುರುವಿನ ಬೋಧನೆಗಳನ್ನು ಆಚರಣೆಗೆ ತರುವ ಮೂಲಕ, ಅವರು ಅದೃಶ್ಯ ಭಗವಂತನನ್ನು ಅರಿತುಕೊಂಡರು.

ਗੁਰਮੁਖਿ ਜੀਵਨ ਮੁਕਤੁ ਆਪੁ ਗਵਾਇਆ ।੩।

ತನ್ನ ಅಹಂಕಾರವನ್ನು ಕಳೆದುಕೊಂಡು, ಗುರು-ಆಧಾರಿತ ಗುರುಮುಖನು ಇನ್ನೂ ಸಾಕಾರಗೊಂಡಿದ್ದರೂ ಮುಕ್ತನಾಗಿದ್ದಾನೆ.

ਪਉੜੀ ੪

ਗੁਰਮੁਖਿ ਆਪੁ ਗਵਾਇ ਨ ਆਪੁ ਗਣਾਇਆ ।

ಗುರುಮುಖರು ತಮ್ಮ ಅಹಂಕಾರವನ್ನು ಅಳಿಸುತ್ತಾರೆ ಮತ್ತು ತಮ್ಮನ್ನು ಗಮನಿಸಲು ಎಂದಿಗೂ ಅನುಮತಿಸುವುದಿಲ್ಲ.

ਦੂਜਾ ਭਾਉ ਮਿਟਾਇ ਇਕੁ ਧਿਆਇਆ ।

ದ್ವಂದ್ವತೆಯನ್ನು ನಿವಾರಿಸಿ, ಅವರು ಒಬ್ಬನೇ ಭಗವಂತನನ್ನು ಪೂಜಿಸುತ್ತಾರೆ.

ਗੁਰ ਪਰਮੇਸਰੁ ਜਾਣਿ ਸਬਦੁ ਕਮਾਇਆ ।

ಗುರುವನ್ನು ದೇವರಂತೆ ಸ್ವೀಕರಿಸಿ, ಗುರುವಿನ ವಚನಗಳನ್ನು ರೂಢಿಸಿಕೊಂಡು ಜೀವನಕ್ಕೆ ಅನುವಾದಿಸುತ್ತಾರೆ.

ਸਾਧਸੰਗਤਿ ਚਲਿ ਜਾਇ ਸੀਸੁ ਨਿਵਾਇਆ ।

ಗುರುಮುಖರು ಸೇವೆ ಮಾಡುತ್ತಾರೆ ಮತ್ತು ಸಂತೋಷದ ಫಲವನ್ನು ಪಡೆಯುತ್ತಾರೆ.

ਗੁਰਮੁਖਿ ਕਾਰ ਕਮਾਇ ਸੁਖ ਫਲੁ ਪਾਇਆ ।

ಈ ರೀತಿಯಾಗಿ ಪ್ರೀತಿಯ ಕಪ್ ಸ್ವೀಕರಿಸಿ,

ਪਿਰਮ ਪਿਆਲਾ ਪਾਇ ਅਜਰੁ ਜਰਾਇਆ ।੪।

ಅವರು ತಮ್ಮ ಮನಸ್ಸಿನಲ್ಲಿ ಈ ಅಸಹನೀಯ ಪರಿಣಾಮವನ್ನು ಹೊಂದಿದ್ದಾರೆ.

ਪਉੜੀ ੫

ਅੰਮ੍ਰਿਤ ਵੇਲੇ ਉਠਿ ਜਾਗ ਜਗਾਇਆ ।

ಗುರುಮುಖಿಯು ಮುಂಜಾನೆ ಬೇಗನೆ ಎದ್ದು ಇತರರನ್ನು ಸಹ ಹಾಗೆ ಮಾಡುತ್ತಾನೆ.

ਗੁਰਮੁਖਿ ਤੀਰਥ ਨਾਇ ਭਰਮ ਗਵਾਇਆ ।

ಭ್ರಮೆಗಳನ್ನು ತ್ಯಜಿಸುವುದು ಅವನಿಗೆ ಪವಿತ್ರ ಸ್ಥಳಗಳಲ್ಲಿ ಸ್ನಾನಕ್ಕೆ ಸಮಾನವಾಗಿದೆ.

ਗੁਰਮੁਖਿ ਮੰਤੁ ਸਮ੍ਹਾਲਿ ਜਪੁ ਜਪਾਇਆ ।

ಗುರುಮುಖ್ ಎಚ್ಚರಿಕೆಯಿಂದ ಮತ್ತು ಗಮನವಿಟ್ಟು ಮೂಲಮಂತರನ್ನು ಪಠಿಸುತ್ತಾನೆ.

ਗੁਰਮੁਖਿ ਨਿਹਚਲੁ ਹੋਇ ਇਕ ਮਨਿ ਧਿਆਇਆ ।

ಗುರುಮುಖ ಏಕ ಮನಸ್ಸಿನಿಂದ ಭಗವಂತನ ಮೇಲೆ ಕೇಂದ್ರೀಕರಿಸುತ್ತಾನೆ.

ਮਥੈ ਟਿਕਾ ਲਾਲੁ ਨੀਸਾਣੁ ਸੁਹਾਇਆ ।

ಪ್ರೀತಿಯ ಕೆಂಪು ಗುರುತು ಅವನ ಹಣೆಯನ್ನು ಅಲಂಕರಿಸುತ್ತದೆ.

ਪੈਰੀ ਪੈ ਗੁਰਸਿਖ ਪੈਰੀ ਪਾਇਆ ।੫।

ಗುರುಗಳ ಸಿಖ್ಖರ ಪಾದಗಳ ಮೇಲೆ ಬೀಳುವ ಮತ್ತು ತನ್ನ ಸ್ವಂತ ನಮ್ರತೆಯ ಮೂಲಕ, ಅವನು ಇತರರನ್ನು ತನ್ನ ಪಾದಗಳಿಗೆ ಶರಣಾಗುವಂತೆ ಮಾಡುತ್ತಾನೆ.

ਪਉੜੀ ੬

ਪੈਰੀ ਪੈ ਗੁਰਸਿਖ ਪੈਰ ਧੁਆਇਆ ।

ಪಾದಗಳನ್ನು ಸ್ಪರ್ಶಿಸಿ, ಗುರುಗಳ ಸಿಖ್ಖರು ತಮ್ಮ ಪಾದಗಳನ್ನು ತೊಳೆಯುತ್ತಾರೆ.

ਅੰਮ੍ਰਿਤ ਵਾਣੀ ਚਖਿ ਮਨੁ ਵਸਿ ਆਇਆ ।

ನಂತರ ಅವರು ಅಮೃತ ಪದವನ್ನು (ಗುರುವಿನ) ರುಚಿ ನೋಡುತ್ತಾರೆ, ಅದರ ಮೂಲಕ ಮನಸ್ಸನ್ನು ನಿಯಂತ್ರಿಸಲಾಗುತ್ತದೆ.

ਪਾਣੀ ਪਖਾ ਪੀਹਿ ਭਠੁ ਝੁਕਾਇਆ ।

ನೀರು ತರುತ್ತಾರೆ, ಸಂಗಟಿಗೆ ಬೀಸುತ್ತಾರೆ ಮತ್ತು ಅಡುಗೆಮನೆಯ ಬೆಂಕಿ ಪೆಟ್ಟಿಗೆಯಲ್ಲಿ ಕಟ್ಟಿಗೆ ಹಾಕುತ್ತಾರೆ.

ਗੁਰਬਾਣੀ ਸੁਣਿ ਸਿਖਿ ਲਿਖਿ ਲਿਖਾਇਆ ।

ಅವರು ಗುರುಗಳ ಕೀರ್ತನೆಗಳನ್ನು ಕೇಳುತ್ತಾರೆ, ಬರೆಯುತ್ತಾರೆ ಮತ್ತು ಇತರರನ್ನು ಬರೆಯುವಂತೆ ಮಾಡುತ್ತಾರೆ.

ਨਾਮੁ ਦਾਨੁ ਇਸਨਾਨੁ ਕਰਮ ਕਮਾਇਆ ।

ಅವರು ಭಗವಂತನ ನಾಮಸ್ಮರಣೆ, ದಾನ ಮತ್ತು ಶುದ್ಧೀಕರಣವನ್ನು ಅಭ್ಯಾಸ ಮಾಡುತ್ತಾರೆ.

ਨਿਵ ਚਲਣੁ ਮਿਠ ਬੋਲ ਘਾਲਿ ਖਵਾਇਆ ।੬।

ಅವರು ನಮ್ರತೆಯಿಂದ ನಡೆದುಕೊಳ್ಳುತ್ತಾರೆ, ಸಿಹಿಯಾಗಿ ಮಾತನಾಡುತ್ತಾರೆ ಮತ್ತು ತಮ್ಮ ಕೈಯಿಂದ ಗಳಿಸಿದ ಹಣವನ್ನು ತಿನ್ನುತ್ತಾರೆ.

ਪਉੜੀ ੭

ਗੁਰਸਿਖਾਂ ਗੁਰਸਿਖ ਮੇਲਿ ਮਿਲਾਇਆ ।

ಗುರುವಿನ ಸಿಖ್ಖರು ಗುರುವಿನ ಸಿಖ್ಖರನ್ನು ಭೇಟಿಯಾಗುತ್ತಾರೆ.

ਭਾਇ ਭਗਤਿ ਗੁਰਪੁਰਬ ਕਰੈ ਕਰਾਇਆ ।

ಪ್ರೀತಿಯ ಭಕ್ತಿಗೆ ಬದ್ಧರಾಗಿ ಗುರುಗಳ ಜಯಂತಿಗಳನ್ನು ಆಚರಿಸುತ್ತಾರೆ.

ਗੁਰਸਿਖ ਦੇਵੀ ਦੇਵ ਜਠੇਰੇ ਭਾਇਆ ।

ಅವರಿಗೆ, ಗುರುವಿನ ಸಿಖ್ ದೇವರು, ದೇವತೆ ಮತ್ತು ತಂದೆ.

ਗੁਰਸਿਖ ਮਾਂ ਪਿਉ ਵੀਰ ਕੁਟੰਬ ਸਬਾਇਆ ।

ತಾಯಿ, ತಂದೆ, ಸಹೋದರ ಮತ್ತು ಕುಟುಂಬದವರು ಸಹ ಗುರುಗಳ ಸಿಖ್ಖರಾಗಿದ್ದಾರೆ.

ਗੁਰਸਿਖ ਖੇਤੀ ਵਣਜੁ ਲਾਹਾ ਪਾਇਆ ।

ಗುರುವಿನ ಸಿಖ್ಖರನ್ನು ಭೇಟಿ ಮಾಡುವುದು ಕೃಷಿ ವ್ಯವಹಾರ ಮತ್ತು ಸಿಖ್ಖರಿಗೆ ಇತರ ಲಾಭದಾಯಕ ಉದ್ಯೋಗವಾಗಿದೆ.

ਹੰਸ ਵੰਸ ਗੁਰਸਿਖ ਗੁਰਸਿਖ ਜਾਇਆ ।੭।

ಗುರುವಿನ ಸಿಖ್ಖರಂತೆ ಹಂಸದ ಸಂತತಿಯೂ ಗುರುವಿನ ಸಿಖ್ಖ.

ਪਉੜੀ ੮

ਸਜਾ ਖਬਾ ਸਉਣੁ ਨ ਮੰਨਿ ਵਸਾਇਆ ।

ಗುರುಮುಖರು ತಮ್ಮ ಹೃದಯಕ್ಕೆ ಬಲ ಅಥವಾ ಎಡಭಾಗದಲ್ಲಿರುವ ಶಕುನವನ್ನು ಎಂದಿಗೂ ತೆಗೆದುಕೊಳ್ಳುವುದಿಲ್ಲ.

ਨਾਰਿ ਪੁਰਖ ਨੋ ਵੇਖਿ ਨ ਪੈਰੁ ਹਟਾਇਆ ।

ಪುರುಷ ಅಥವಾ ಮಹಿಳೆಯನ್ನು ನೋಡುವಾಗ ಅವರು ತಮ್ಮ ಹೆಜ್ಜೆಗಳನ್ನು ಹಿಂತಿರುಗಿಸುವುದಿಲ್ಲ.

ਭਾਖ ਸੁਭਾਖ ਵੀਚਾਰਿ ਨ ਛਿਕ ਮਨਾਇਆ ।

ಅವರು ಪ್ರಾಣಿಗಳ ಬಿಕ್ಕಟ್ಟು ಅಥವಾ ಸೀನುವಿಕೆಗೆ ಗಮನ ಕೊಡುವುದಿಲ್ಲ.

ਦੇਵੀ ਦੇਵ ਨ ਸੇਵਿ ਨ ਪੂਜ ਕਰਾਇਆ ।

ದೇವಿ ಮತ್ತು ದೇವರುಗಳು ಅವರಿಂದ ಸೇವೆ ಮಾಡಲ್ಪಡುವುದಿಲ್ಲ ಅಥವಾ ಪೂಜಿಸಲ್ಪಡುವುದಿಲ್ಲ.

ਭੰਭਲਭੂਸੇ ਖਾਇ ਨ ਮਨੁ ਭਰਮਾਇਆ ।

ವಂಚನೆಗಳಲ್ಲಿ ಸಿಕ್ಕಿಹಾಕಿಕೊಳ್ಳದೆ, ಅವರು ತಮ್ಮ ಮನಸ್ಸನ್ನು ಅಲೆದಾಡಲು ಬಿಡುವುದಿಲ್ಲ.

ਗੁਰਸਿਖ ਸਚਾ ਖੇਤੁ ਬੀਜ ਫਲਾਇਆ ।੮।

ಗುರುಶಿಕ್ಷಕರು ಜೀವನ ಕ್ಷೇತ್ರದಲ್ಲಿ ಸತ್ಯದ ಬೀಜವನ್ನು ಬಿತ್ತಿ ಅದನ್ನು ಫಲಪ್ರದವಾಗಿಸಿದ್ದಾರೆ.

ਪਉੜੀ ੯

ਕਿਰਤਿ ਵਿਰਤਿ ਮਨੁ ਧਰਮੁ ਸਚੁ ਦਿੜਾਇਆ ।

ಜೀವನೋಪಾಯಕ್ಕಾಗಿ, ಗುರುಮುಖಿಗಳು ಧರ್ಮವನ್ನು ಮನಸ್ಸಿನಲ್ಲಿಟ್ಟುಕೊಳ್ಳುತ್ತಾರೆ ಮತ್ತು ಯಾವಾಗಲೂ ಸತ್ಯವನ್ನು ನೆನಪಿಸಿಕೊಳ್ಳುತ್ತಾರೆ.

ਸਚੁ ਨਾਉ ਕਰਤਾਰੁ ਆਪੁ ਉਪਾਇਆ ।

ಸೃಷ್ಟಿಕರ್ತನು ಸ್ವತಃ ಸತ್ಯವನ್ನು ಸೃಷ್ಟಿಸಿದ್ದಾನೆ (ಮತ್ತು ಹರಡಿದ್ದಾನೆ) ಎಂದು ಅವರಿಗೆ ತಿಳಿದಿದೆ.

ਸਤਿਗੁਰ ਪੁਰਖੁ ਦਇਆਲੁ ਦਇਆ ਕਰਿ ਆਇਆ ।

ಆ ನಿಜವಾದ ಗುರು, ಪರಮೋನ್ನತ, ಕರುಣೆಯಿಂದ ಭೂಮಿಗೆ ಇಳಿದಿದ್ದಾನೆ.

ਨਿਰੰਕਾਰ ਆਕਾਰੁ ਸਬਦੁ ਸੁਣਾਇਆ ।

ನಿರಾಕಾರವನ್ನು ಪದದ ರೂಪದಲ್ಲಿ ವ್ಯಕ್ತಿಗತಗೊಳಿಸಿ ಅವನು ಅದನ್ನು ಒಬ್ಬರಿಗಾಗಿ ಮತ್ತು ಎಲ್ಲರಿಗೂ ಪಠಿಸಿದ್ದಾನೆ.

ਸਾਧਸੰਗਤਿ ਸਚੁ ਖੰਡ ਥੇਹੁ ਵਸਾਇਆ ।

ಗುರುವು ಸತ್ಯದ ನೆಲೆ ಎಂದು ಕರೆಯಲ್ಪಡುವ ಪವಿತ್ರ ಸಭೆಯ ಎತ್ತರದ ದಿಬ್ಬವನ್ನು ಸ್ಥಾಪಿಸಿದ್ದಾರೆ.

ਸਚਾ ਤਖਤੁ ਬਣਾਇ ਸਲਾਮੁ ਕਰਾਇਆ ।੯।

ಅಲ್ಲಿ ಮಾತ್ರ ನಿಜವಾದ ಸಿಂಹಾಸನವನ್ನು ಸ್ಥಾಪಿಸಲು ಅವನು ಎಲ್ಲರಿಗೂ ನಮಸ್ಕರಿಸುವಂತೆ ಮಾಡಿದನು.

ਪਉੜੀ ੧੦

ਗੁਰਸਿਖਾ ਗੁਰਸਿਖ ਸੇਵਾ ਲਾਇਆ ।

ಗುರುವಿನ ಸಿಖ್ಖರು ಗುರುವಿನ ಸಿಖ್ಖರನ್ನು ಸೇವೆ ಮಾಡಲು ಪ್ರೇರೇಪಿಸುತ್ತಾರೆ.

ਸਾਧਸੰਗਤਿ ਕਰਿ ਸੇਵ ਸੁਖ ਫਲੁ ਪਾਇਆ ।

ಪವಿತ್ರ ಸಭೆಯ ಸೇವೆ ಅವರು ಸಂತೋಷದ ಫಲವನ್ನು ಪಡೆಯುತ್ತಾರೆ.

ਤਪੜੁ ਝਾੜਿ ਵਿਛਾਇ ਧੂੜੀ ਨਾਇਆ ।

ಕುಳಿತುಕೊಳ್ಳುವ ಚಾಪೆಗಳನ್ನು ಗುಡಿಸಿ ಮತ್ತು ಹರಡಿ ಅವರು ಪವಿತ್ರ ಸಭೆಯ ಧೂಳಿನಲ್ಲಿ ಸ್ನಾನ ಮಾಡುತ್ತಾರೆ.

ਕੋਰੇ ਮਟ ਅਣਾਇ ਨੀਰੁ ਭਰਾਇਆ ।

ಅವರು ಬಳಕೆಯಾಗದ ಹೂಜಿಗಳನ್ನು ತಂದು ನೀರು ತುಂಬಿಸುತ್ತಾರೆ (ತಣ್ಣಗಾಗಲು).

ਆਣਿ ਮਹਾ ਪਰਸਾਦੁ ਵੰਡਿ ਖੁਆਇਆ ।੧੦।

ಅವರು ಪವಿತ್ರ ಆಹಾರವನ್ನು (ಮಹಾ ಪರ್ಷದ್) ತರುತ್ತಾರೆ, ಅದನ್ನು ಇತರರಿಗೆ ಹಂಚುತ್ತಾರೆ ಮತ್ತು ತಿನ್ನುತ್ತಾರೆ.

ਪਉੜੀ ੧੧

ਹੋਇ ਬਿਰਖੁ ਸੰਸਾਰੁ ਸਿਰ ਤਲਵਾਇਆ ।

ಮರವು ಜಗತ್ತಿನಲ್ಲಿದೆ ಮತ್ತು ಅದರ ತಲೆಯನ್ನು ಕೆಳಕ್ಕೆ ಇಡುತ್ತದೆ.

ਨਿਹਚਲੁ ਹੋਇ ਨਿਵਾਸੁ ਸੀਸੁ ਨਿਵਾਇਆ ।

ಇದು ಸ್ಥಿರವಾಗಿ ನಿಂತಿದೆ ಮತ್ತು ತನ್ನ ತಲೆಯನ್ನು ಕಡಿಮೆ ಮಾಡುತ್ತದೆ.

ਹੋਇ ਸੁਫਲ ਫਲੁ ਸਫਲੁ ਵਟ ਸਹਾਇਆ ।

ನಂತರ ಅದು ಪೂರ್ಣ ಫಲವನ್ನು ಹೊಂದುತ್ತದೆ, ಅದು ಕಲ್ಲು-ಹೊಡೆತಗಳನ್ನು ಹೊಂದಿದೆ.

ਸਿਰਿ ਕਰਵਤੁ ਧਰਾਇ ਜਹਾਜੁ ਬਣਾਇਆ ।

ಮುಂದೆ ಅದು ಗರಗಸವನ್ನು ಪಡೆಯುತ್ತದೆ ಮತ್ತು ಹಡಗು ಮಾಡಲು ಕಾರಣವಾಗುತ್ತದೆ.

ਪਾਣੀ ਦੇ ਸਿਰਿ ਵਾਟ ਰਾਹੁ ਚਲਾਇਆ ।

ಈಗ ಅದು ನೀರಿನ ತಲೆಯ ಮೇಲೆ ಚಲಿಸುತ್ತದೆ.

ਸਿਰਿ ਕਰਵਤੁ ਧਰਾਇ ਸੀਸ ਚੜਾਇਆ ।੧੧।

ತಲೆಯ ಮೇಲೆ ಕಬ್ಬಿಣದ ಗರಗಸವನ್ನು ಹೊಂದಿರುವ ಇದು ಅದೇ ಕಬ್ಬಿಣವನ್ನು (ಹಡಗು ತಯಾರಿಕೆಯಲ್ಲಿ ಬಳಸಲಾಗುತ್ತದೆ) ನೀರಿನ ಮೂಲಕ ಸಾಗಿಸುತ್ತದೆ.

ਪਉੜੀ ੧੨

ਲੋਹੇ ਤਛਿ ਤਛਾਇ ਲੋਹਿ ਜੜਾਇਆ ।

ಕಬ್ಬಿಣದ ಸಹಾಯದಿಂದ ಮರವನ್ನು ಕತ್ತರಿಸಿ ಕತ್ತರಿಸಲಾಗುತ್ತದೆ ಮತ್ತು ಕಬ್ಬಿಣದ ಮೊಳೆಗಳನ್ನು ಅದರೊಳಗೆ ಅಂಟಿಸಲಾಗುತ್ತದೆ.

ਲੋਹਾ ਸੀਸੁ ਚੜਾਇ ਨੀਰਿ ਤਰਾਇਆ ।

ಆದರೆ ಮರವು ತನ್ನ ತಲೆಯ ಮೇಲೆ ಕಬ್ಬಿಣವನ್ನು ಹೊತ್ತುಕೊಂಡು ನೀರಿನ ಮೇಲೆ ತೇಲುವಂತೆ ಮಾಡುತ್ತದೆ.

ਆਪਨੜਾ ਪੁਤੁ ਪਾਲਿ ਨ ਨੀਰਿ ਡੁਬਾਇਆ ।

ನೀರು ಕೂಡ ಅದನ್ನು ತನ್ನ ದತ್ತುಪುತ್ರ ಎಂದು ಪರಿಗಣಿಸಿ ಅದನ್ನು ಮುಳುಗಿಸುವುದಿಲ್ಲ.

ਅਗਰੈ ਡੋਬੈ ਜਾਣਿ ਡੋਬਿ ਤਰਾਇਆ ।

ಆದರೆ ಶ್ರೀಗಂಧವನ್ನು ದುಬಾರಿ ಮಾಡಲು ಉದ್ದೇಶಪೂರ್ವಕವಾಗಿ ಮುಳುಗಿಸಲಾಗುತ್ತದೆ.

ਗੁਣ ਕੀਤੇ ਗੁਣ ਹੋਇ ਜਗੁ ਪਤੀਆਇਆ ।

ಒಳ್ಳೆಯತನದ ಗುಣವು ಒಳ್ಳೆಯತನವನ್ನು ಉಂಟುಮಾಡುತ್ತದೆ ಮತ್ತು ಇಡೀ ಜಗತ್ತು ಸಹ ಸಂತೋಷವಾಗಿರುತ್ತದೆ.

ਅਵਗੁਣ ਸਹਿ ਗੁਣੁ ਕਰੈ ਘੋਲਿ ਘੁਮਾਇਆ ।੧੨।

ಕೆಟ್ಟದ್ದಕ್ಕೆ ಪ್ರತಿಯಾಗಿ ಒಳ್ಳೆಯದನ್ನು ಮಾಡುವವನಿಗೆ ನಾನು ತ್ಯಾಗ.

ਪਉੜੀ ੧੩

ਮੰਨੈ ਸਤਿਗੁਰ ਹੁਕਮੁ ਹੁਕਮਿ ਮਨਾਇਆ ।

ಭಗವಂತನ ಆದೇಶವನ್ನು (ಇಚ್ಛೆಯನ್ನು) ಸ್ವೀಕರಿಸುವವನು ಇಡೀ ಜಗತ್ತನ್ನು ಅವನ ಆದೇಶವನ್ನು (ಹುಕಾಮ್) ಸ್ವೀಕರಿಸುವಂತೆ ಮಾಡುತ್ತಾನೆ.

ਭਾਣਾ ਮੰਨੈ ਹੁਕਮਿ ਗੁਰ ਫੁਰਮਾਇਆ ।

ಭಗವಂತನ ಚಿತ್ತವನ್ನು ಸಕಾರಾತ್ಮಕವಾಗಿ ಸ್ವೀಕರಿಸಬೇಕು ಎಂಬುದು ಗುರುಗಳ ಆದೇಶ.

ਪਿਰਮ ਪਿਆਲਾ ਪੀਵਿ ਅਲਖੁ ਲਖਾਇਆ ।

ಪ್ರೀತಿಯ ಭಕ್ತಿಯ ಬಟ್ಟಲನ್ನು ಕುಡಿಯುತ್ತಾ, ಅವರು ಅದೃಶ್ಯವನ್ನು (ಭಗವಂತ) ದೃಶ್ಯೀಕರಿಸುತ್ತಾರೆ.

ਗੁਰਮੁਖਿ ਅਲਖੁ ਲਖਾਇ ਨ ਅਲਖੁ ਲਖਾਇਆ ।

ಗುರುಮುಖರು ನೋಡಿದರೂ (ಅರಿತು) ಈ ರಹಸ್ಯವನ್ನು ಬಹಿರಂಗಪಡಿಸಲು ಹೋಗುವುದಿಲ್ಲ.

ਗੁਰਮੁਖਿ ਆਪੁ ਗਵਾਇ ਨ ਆਪੁ ਗਣਾਇਆ ।

ಗುರುಮುಖರು ಅಹಂಕಾರವನ್ನು ಸ್ವಯಂನಿಂದ ಅಳಿಸುತ್ತಾರೆ ಮತ್ತು ತಮ್ಮನ್ನು ಗಮನಿಸಲು ಎಂದಿಗೂ ಅನುಮತಿಸುವುದಿಲ್ಲ.

ਗੁਰਮੁਖਿ ਸੁਖ ਫਲੁ ਪਾਇ ਬੀਜ ਫਲਾਇਆ ।੧੩।

ಗುರುಮುಖಿಯಾದವರು ಸಂತೋಷದ ಫಲವನ್ನು ಪಡೆದುಕೊಳ್ಳುತ್ತಾರೆ ಮತ್ತು ಅದರ ಬೀಜಗಳನ್ನು ಸುತ್ತಲೂ ಹರಡುತ್ತಾರೆ.

ਪਉੜੀ ੧੪

ਸਤਿਗੁਰ ਦਰਸਨੁ ਦੇਖਿ ਧਿਆਨੁ ਧਰਾਇਆ ।

ನಿಜವಾದ ಗುರುವಿನ ದರ್ಶನವನ್ನು ಪಡೆದರೆ, ಗುರುವಿನ ಸಿಖ್ ಅವನ ಮೇಲೆ ಕೇಂದ್ರೀಕರಿಸುತ್ತಾನೆ.

ਸਤਿਗੁਰ ਸਬਦੁ ਵੀਚਾਰਿ ਗਿਆਨੁ ਕਮਾਇਆ ।

ನಿಜವಾದ ಗುರುವಿನ ಮಾತನ್ನು ಆಲೋಚಿಸಿ ಜ್ಞಾನವನ್ನು ಬೆಳೆಸಿಕೊಳ್ಳುತ್ತಾನೆ.

ਚਰਣ ਕਵਲ ਗੁਰ ਮੰਤੁ ਚਿਤਿ ਵਸਾਇਆ ।

ಅವನು ತನ್ನ ಹೃದಯದಲ್ಲಿ ಗುರುವಿನ ಮಂತ್ರ ಮತ್ತು ಪಾದಕಮಲಗಳನ್ನು ಇಟ್ಟುಕೊಳ್ಳುತ್ತಾನೆ.

ਸਤਿਗੁਰ ਸੇਵ ਕਮਾਇ ਸੇਵ ਕਰਾਇਆ ।

ಅವನು ನಿಜವಾದ ಗುರುವಿನ ಸೇವೆ ಮಾಡುತ್ತಾನೆ ಮತ್ತು ಅದರ ಪರಿಣಾಮವಾಗಿ ಇಡೀ ಜಗತ್ತು ಅವನ ಸೇವೆ ಮಾಡುತ್ತಾನೆ.

ਗੁਰ ਚੇਲਾ ਪਰਚਾਇ ਜਗ ਪਰਚਾਇਆ ।

ಗುರುವು ಶಿಷ್ಯನನ್ನು ಪ್ರೀತಿಸುತ್ತಾನೆ ಮತ್ತು ಶಿಷ್ಯನು ಇಡೀ ಜಗತ್ತನ್ನು ಸಂತೋಷಪಡಿಸುತ್ತಾನೆ.

ਗੁਰਮੁਖਿ ਪੰਥੁ ਚਲਾਇ ਨਿਜ ਘਰਿ ਛਾਇਆ ।੧੪।

ಈ ರೀತಿಯಾಗಿ, ಆ ಶಿಷ್ಯನು ಗುರುಮುಖಿಗಳ ಧರ್ಮವನ್ನು ಸೃಷ್ಟಿಸುತ್ತಾನೆ ಮತ್ತು ತನ್ನ ಆತ್ಮದಲ್ಲಿ ನೆಲೆಸುತ್ತಾನೆ.

ਪਉੜੀ ੧੫

ਜੋਗ ਜੁਗਤਿ ਗੁਰਸਿਖ ਗੁਰ ਸਮਝਾਇਆ ।

ಗುರುಗಳು ಯೋಗದ ತಂತ್ರವನ್ನು ಸಿಖ್ಖರಿಗೆ ವಿವರಿಸಿದ್ದಾರೆ.

ਆਸਾ ਵਿਚਿ ਨਿਰਾਸਿ ਨਿਰਾਸੁ ਵਲਾਇਆ ।

ಎಲ್ಲಾ ಭರವಸೆಗಳು ಮತ್ತು ಕಡುಬಯಕೆಗಳ ನಡುವೆ ನಿರ್ಲಿಪ್ತರಾಗಿರಿ.

ਥੋੜਾ ਪਾਣੀ ਅੰਨੁ ਖਾਇ ਪੀਆਇਆ ।

ಕಡಿಮೆ ಆಹಾರವನ್ನು ಸೇವಿಸಿ ಮತ್ತು ಸ್ವಲ್ಪ ನೀರು ಕುಡಿಯಿರಿ.

ਥੋੜਾ ਬੋਲਣ ਬੋਲਿ ਨ ਝਖਿ ਝਖਾਇਆ ।

ಕಡಿಮೆ ಮಾತನಾಡಿ ಮತ್ತು ಅಸಂಬದ್ಧವಾಗಿ ಮಾತನಾಡಬೇಡಿ.

ਥੋੜੀ ਰਾਤੀ ਨੀਦ ਨ ਮੋਹਿ ਫਹਾਇਆ ।

ಕಡಿಮೆ ನಿದ್ರೆ ಮಾಡಿ ಮತ್ತು ಯಾವುದೇ ವ್ಯಾಮೋಹಕ್ಕೆ ಸಿಲುಕಬೇಡಿ.

ਸੁਹਣੇ ਅੰਦਰਿ ਜਾਇ ਨ ਲੋਭ ਲੁਭਾਇਆ ।੧੫।

ಸ್ವಪ್ನದಲ್ಲಿ (ಸ್ಥಿತಿ) ಇರುವುದು ದುರಾಶೆಯಿಂದ ಮೋಹಿಸಲ್ಪಡುವುದಿಲ್ಲ; (ಅವರು ತಮ್ಮ ಕನಸಿನಲ್ಲಿ ಮಾತ್ರ ಪದಗಳ ಮೇಲೆ ಅಥವಾ ಸತ್ಸಂಗದ ಮೇಲೆ ತಮ್ಮ ಮನಸ್ಸನ್ನು ಕೇಂದ್ರೀಕರಿಸುತ್ತಾರೆ, ಅಥವಾ 'ಸುಂದರ' ವಸ್ತುಗಳನ್ನು ಅಥವಾ ಮಹಿಳೆಯರನ್ನು ಹೇಳುತ್ತಾರೆ, ಅವರು ಜೀವಂತವಾಗಿರುತ್ತಾರೆ, ಅವರು ಪ್ರೀತಿಯಲ್ಲಿ ಸಿಲುಕಿಕೊಳ್ಳುವುದಿಲ್ಲ).

ਪਉੜੀ ੧੬

ਮੁੰਦ੍ਰਾ ਗੁਰ ਉਪਦੇਸੁ ਮੰਤ੍ਰੁ ਸੁਣਾਇਆ ।

ಗುರುವಿನ ಉಪದೇಶವೇ ಯೋಗಿಯ ಕಿವಿಯೋಲೆ.

ਖਿੰਥਾ ਖਿਮਾ ਸਿਵਾਇ ਝੋਲੀ ਪਤਿ ਮਾਇਆ ।

ಕ್ಷಮೆಯು ತೇಪೆಯ ಹೊದಿಕೆಯಾಗಿದೆ ಮತ್ತು ಭಿಕ್ಷುಕನ ಕೆಟ್ಟದಲ್ಲಿ ಮಾಯೆಯ ಭಗವಂತನ ಹೆಸರು (ದೇವರು).

ਪੈਰੀ ਪੈ ਪਾ ਖਾਕ ਬਿਭੂਤ ਬਣਾਇਆ ।

ನಮ್ರತೆಯಿಂದ ಪಾದದ ಭಸ್ಮವನ್ನು ಸ್ಪರ್ಶಿಸುವುದು.

ਪਿਰਮ ਪਿਆਲਾ ਪਤ ਭੋਜਨੁ ਭਾਇਆ ।

ಪ್ರೀತಿಯ ಬಟ್ಟಲು ಎಂದರೆ ಪ್ರೀತಿಯ ಆಹಾರದಿಂದ ತುಂಬಿದ ಬಟ್ಟಲು.

ਡੰਡਾ ਗਿਆਨ ਵਿਚਾਰੁ ਦੂਤ ਸਧਾਇਆ ।

ಜ್ಞಾನವು ಮನಸ್ಸಿನ ವಿವಿಧ ಪ್ರವೃತ್ತಿಗಳ ಸಂದೇಶವಾಹಕರು ಸುಸಂಸ್ಕೃತರಾಗಿರುವ ಸಿಬ್ಬಂದಿಯಾಗಿದೆ.

ਸਹਜ ਗੁਫਾ ਸਤਿਸੰਗੁ ਸਮਾਧਿ ਸਮਾਇਆ ।੧੬।

ಪವಿತ್ರ ಸಭೆಯು ಶಾಂತವಾದ ಗುಹೆಯಾಗಿದ್ದು, ಯೋಗಿಯು ಸಮಸ್ಥಿತಿಯಲ್ಲಿ ನೆಲೆಸಿದ್ದಾನೆ.

ਪਉੜੀ ੧੭

ਸਿੰਙੀ ਸੁਰਤਿ ਵਿਸੇਖੁ ਸਬਦੁ ਵਜਾਇਆ ।

ಅತ್ಯುನ್ನತ ಜ್ಞಾನವು ಯೋಗಿಯ ಕಹಳೆ (ಸಿಂಗಿ) ಮತ್ತು ಪದದ ಪಠಣವು ಅದರ ಮೇಲೆ ಆಡುತ್ತದೆ.

ਗੁਰਮੁਖਿ ਆਈ ਪੰਥੁ ਨਿਜ ਘਰੁ ਫਾਇਆ ।

ಗುರುಮುಖರ ಅತ್ಯುತ್ತಮ ಸಭೆ ಅಂದರೆ ಆಯಿ ಪಂಥ್, ಒಬ್ಬರ ಸ್ವಂತ ಮನೆಯಲ್ಲಿ ನೆಲೆಸುವ ಮೂಲಕ ಸಾಧಿಸಬಹುದು.

ਆਦਿ ਪੁਰਖੁ ਆਦੇਸੁ ਅਲਖੁ ਲਖਾਇਆ ।

ಅಂತಹ ಜನರು (ಗುರುಮುಖರು) ಮೂಲ ಭಗವಂತನ ಮುಂದೆ ನಮಸ್ಕರಿಸುತ್ತಾರೆ ಮತ್ತು ಅದೃಶ್ಯ (ದೇವರ) ದೃಷ್ಟಿಯನ್ನು ಹೊಂದಿರುತ್ತಾರೆ.

ਗੁਰ ਚੇਲੇ ਰਹਰਾਸਿ ਮਨੁ ਪਰਚਾਇਆ ।

ಶಿಷ್ಯರು ಮತ್ತು ಗುರುಗಳು ಪರಸ್ಪರ ಪ್ರೀತಿಯಲ್ಲಿ ಮುಳುಗಿದ್ದಾರೆ.

ਵੀਹ ਇਕੀਹ ਚੜ੍ਹਾਇ ਸਬਦੁ ਮਿਲਾਇਆ ।੧੭।

ಪ್ರಾಪಂಚಿಕ ವ್ಯವಹಾರಗಳಿಂದ ಮೇಲಕ್ಕೆ ಬರುತ್ತಾ, ಅವರು ಭಗವಂತನನ್ನು ಭೇಟಿಯಾಗುತ್ತಾರೆ (ಅವರ ಅಂತಿಮ ಹಣೆಬರಹ).

ਪਉੜੀ ੧੮

ਗੁਰ ਸਿਖ ਸੁਣਿ ਗੁਰਸਿਖ ਸਿਖੁ ਸਦਾਇਆ ।

ಗುರುಗಳ ಬೋಧನೆಯನ್ನು ಆಲಿಸಿ,

ਗੁਰ ਸਿਖੀ ਗੁਰਸਿਖ ਸਿਖ ਸੁਣਾਇਆ ।

ಗುರುವಿನ ಸಿಖ್ ಇತರ ಸಿಖ್ಖರನ್ನು ಕರೆದಿದ್ದಾರೆ.

ਗੁਰ ਸਿਖ ਸੁਣਿ ਕਰਿ ਭਾਉ ਮੰਨਿ ਵਸਾਇਆ ।

ಗುರುಗಳ ಉಪದೇಶವನ್ನು ಅಳವಡಿಸಿಕೊಳ್ಳುವುದು,

ਗੁਰਸਿਖਾ ਗੁਰ ਸਿਖ ਗੁਰਸਿਖ ਭਾਇਆ ।

ಸಿಖ್ ಇತರರಿಗೆ ಅದೇ ರೀತಿ ಹೇಳಿದ್ದಾನೆ.

ਗੁਰ ਸਿਖ ਗੁਰਸਿਖ ਸੰਗੁ ਮੇਲਿ ਮਿਲਾਇਆ ।

ಗುರುಗಳ ಸಿಖ್ಖರು ಸಿಖ್ಖರನ್ನು ಇಷ್ಟಪಟ್ಟಿದ್ದಾರೆ ಮತ್ತು ಹೀಗಾಗಿ ಸಿಖ್ಖರು ಸಿಖ್ಖರನ್ನು ಭೇಟಿಯಾಗಿದ್ದಾರೆ.

ਚਉਪੜਿ ਸੋਲਹ ਸਾਰ ਜੁਗ ਜਿਣਿ ਆਇਆ ।੧੮।

ಗುರು ಮತ್ತು ಶಿಷ್ಯರ ಜೋಡಿಯು ಆಯತಾಕಾರದ ದಾಳಗಳ ವಿಶ್ವ-ಆಟವನ್ನು ಗೆದ್ದಿದೆ.

ਪਉੜੀ ੧੯

ਸਤਰੰਜ ਬਾਜੀ ਖੇਲੁ ਬਿਸਾਤਿ ਬਣਾਇਆ ।

ಚೆಸ್ ಆಟಗಾರರು ಚೆಸ್ ಚಾಪೆಯನ್ನು ಹರಡಿದ್ದಾರೆ.

ਹਾਥੀ ਘੋੜੇ ਰਥ ਪਿਆਦੇ ਆਇਆ ।

ಆನೆಗಳು, ರಥಗಳು, ಕುದುರೆಗಳು ಮತ್ತು ಪಾದಚಾರಿಗಳನ್ನು ಕರೆತರಲಾಗಿದೆ.

ਹੁਇ ਪਤਿਸਾਹੁ ਵਜੀਰ ਦੁਇ ਦਲ ਛਾਇਆ ।

ರಾಜರ ಮತ್ತು ಮಂತ್ರಿಗಳ ಗುಂಪುಗಳು ಒಟ್ಟುಗೂಡಿ ಹಲ್ಲು ಉಗುರಿನಿಂದ ಹೋರಾಡುತ್ತಿವೆ.

ਹੋਇ ਗਡਾਵਡਿ ਜੋਧ ਜੁਧੁ ਮਚਾਇਆ ।

ರಾಜರ ಮತ್ತು ಮಂತ್ರಿಗಳ ಗುಂಪುಗಳು ಒಟ್ಟುಗೂಡಿ ಹಲ್ಲು ಉಗುರಿನಿಂದ ಹೋರಾಡುತ್ತಿವೆ.

ਗੁਰਮੁਖਿ ਚਾਲ ਚਲਾਇ ਹਾਲ ਪੁਜਾਇਆ ।

ಗುರುಮುಖದ ಚಲನೆಯನ್ನು ಮಾಡುವ ಮೂಲಕ ಗುರುವಿನ ಮುಂದೆ ತನ್ನ ಹೃದಯವನ್ನು ತೆರೆದಿದ್ದಾನೆ.

ਪਾਇਕ ਹੋਇ ਵਜੀਰੁ ਗੁਰਿ ਪਹੁਚਾਇਆ ।੧੯।

ಗುರುಗಳು ಪಾದಚಾರಿಯನ್ನು ಮಂತ್ರಿ ಪದವಿಗೆ ಏರಿಸಿದ್ದಾರೆ ಮತ್ತು ಅವನನ್ನು ಯಶಸ್ಸಿನ ಅರಮನೆಯಲ್ಲಿ ಇರಿಸಿದ್ದಾರೆ (ಹೀಗೆ ಶಿಷ್ಯನ ಜೀವನದ ಆಟವನ್ನು ಉಳಿಸಿದ್ದಾರೆ).

ਪਉੜੀ ੨੦

ਭੈ ਵਿਚਿ ਨਿਮਣਿ ਨਿਮਿ ਭੈ ਵਿਚਿ ਜਾਇਆ ।

ನೈಸರ್ಗಿಕ ಕಾನೂನಿನ ಅಡಿಯಲ್ಲಿ (ಭಗವಂತನ ಭಯ), ಜೀವ (ಜೀವಿ) (ತಾಯಿಯಿಂದ) ಗರ್ಭಧರಿಸಲಾಗಿದೆ ಮತ್ತು ಭಯ (ಕಾನೂನು) ನಲ್ಲಿ ಅವನು ಹುಟ್ಟುತ್ತಾನೆ.

ਭੈ ਵਿਚਿ ਗੁਰਮੁਖਿ ਪੰਥਿ ਸਰਣੀ ਆਇਆ ।

ಭಯದಿಂದ ಅವನು ಗುರುವಿನ ಮಾರ್ಗದ (ಪಂಥ್) ಆಶ್ರಯದಲ್ಲಿ ಬರುತ್ತಾನೆ.

ਭੈ ਵਿਚਿ ਸੰਗਤਿ ਸਾਧ ਸਬਦੁ ਕਮਾਇਆ ।

ಪವಿತ್ರ ಸಭೆಯಲ್ಲಿ ಭಯದಿಂದ ಅವರು ನಿಜವಾದ ಪದದ ಅರ್ಹತೆಯನ್ನು ಗಳಿಸುತ್ತಾರೆ

ਭੈ ਵਿਚਿ ਜੀਵਨੁ ਮੁਕਤਿ ਭਾਣਾ ਭਾਇਆ ।

ಭಯದಲ್ಲಿ (ನೈಸರ್ಗಿಕ ನಿಯಮಗಳು) ಅವನು ಜೀವನದಲ್ಲಿ ವಿಮೋಚನೆಯನ್ನು ಪಡೆಯುತ್ತಾನೆ ಮತ್ತು ದೇವರ ಚಿತ್ತವನ್ನು ಸಂತೋಷದಿಂದ ಸ್ವೀಕರಿಸುತ್ತಾನೆ.

ਭੈ ਵਿਚਿ ਜਨਮੁ ਸਵਾਰਿ ਸਹਜਿ ਸਮਾਇਆ ।

ಭಯದಿಂದ ಅವನು ಈ ಜೀವನವನ್ನು ಬಿಟ್ಟು ಸಮಸ್ಥಿತಿಯಲ್ಲಿ ವಿಲೀನಗೊಳ್ಳುತ್ತಾನೆ.

ਭੈ ਵਿਚਿ ਨਿਜ ਘਰਿ ਜਾਇ ਪੂਰਾ ਪਾਇਆ ।੨੦।

ಭಯದಲ್ಲಿ ಅವನು ತನ್ನ ಆತ್ಮದಲ್ಲಿ ನೆಲೆಸುತ್ತಾನೆ ಮತ್ತು ಸರ್ವೋಚ್ಚ ಪರಿಪೂರ್ಣತೆಯನ್ನು ಪಡೆಯುತ್ತಾನೆ.

ਪਉੜੀ ੨੧

ਗੁਰ ਪਰਮੇਸਰੁ ਜਾਣਿ ਸਰਣੀ ਆਇਆ ।

ಗುರುವನ್ನು ದೇವರೆಂದು ಸ್ವೀಕರಿಸಿ ಭಗವಂತನಲ್ಲಿ ಆಶ್ರಯ ಪಡೆದವರು.

ਗੁਰ ਚਰਣੀ ਚਿਤੁ ਲਾਇ ਨ ਚਲੈ ਚਲਾਇਆ ।

ತಮ್ಮ ಹೃದಯವನ್ನು ಭಗವಂತನ ಪಾದದಲ್ಲಿ ಇಟ್ಟವರು ಎಂದಿಗೂ ನಾಶವಾಗುವುದಿಲ್ಲ.

ਗੁਰਮਤਿ ਨਿਹਚਲੁ ਹੋਇ ਨਿਜ ਪਦ ਪਾਇਆ ।

ಅವರು, ಗುರುವಿನ ಬುದ್ಧಿವಂತಿಕೆಯಲ್ಲಿ ಆಳವಾಗಿ ಬೇರೂರುತ್ತಾರೆ, ತಮ್ಮನ್ನು ತಾವು ಸಾಧಿಸುತ್ತಾರೆ.

ਗੁਰਮੁਖਿ ਕਾਰ ਕਮਾਇ ਭਾਣਾ ਭਾਇਆ ।

ಅವರು ಗುರುಮುಖರ ದಿನಚರಿಯನ್ನು ಅಳವಡಿಸಿಕೊಳ್ಳುತ್ತಾರೆ ಮತ್ತು ದೇವರ ಚಿತ್ತವು ಅವರಿಗೆ ಪ್ರಿಯವಾಗುತ್ತದೆ.

ਗੁਰਮੁਖਿ ਆਪੁ ਗਵਾਇ ਸਚਿ ਸਮਾਇਆ ।

ಗುರುಮುಖರಾಗಿ, ತಮ್ಮ ಅಹಂಕಾರವನ್ನು ಕಳೆದುಕೊಂಡು, ಅವರು ಸತ್ಯದಲ್ಲಿ ವಿಲೀನಗೊಳ್ಳುತ್ತಾರೆ.

ਸਫਲੁ ਜਨਮੁ ਜਗਿ ਆਇ ਜਗਤੁ ਤਰਾਇਆ ।੨੧।੨੦। ਵੀਹ ।

ಜಗತ್ತಿನಲ್ಲಿ ಅವರ ಜನ್ಮವು ಅರ್ಥಪೂರ್ಣವಾಗಿದೆ ಮತ್ತು ಅವರು ಇಡೀ ಪ್ರಪಂಚದಾದ್ಯಂತ ಸಹ.