ವಾರನ್ ಭಾಯಿ ಗುರುದಾಸ್ ಜಿ

ಪುಟ - 32

ੴ ਸਤਿਗੁਰ ਪ੍ਰਸਾਦਿ ॥

ik oankaar satigur prasaad |

ಒಂದು ಓಂಕಾರ್, ಮೂಲ ಶಕ್ತಿ, ದೈವಿಕ ಬೋಧಕನ ಅನುಗ್ರಹದಿಂದ ಅರಿತುಕೊಂಡಿತು

ਪਉੜੀ ੧

paurree 1

ਪਹਿਲਾ ਗੁਰਮੁਖਿ ਜਨਮੁ ਲੈ ਭੈ ਵਿਚਿ ਵਰਤੈ ਹੋਇ ਇਆਣਾ ।

pahilaa guramukh janam lai bhai vich varatai hoe eaanaa |

ಈ ಜಗತ್ತಿನಲ್ಲಿ ಜನಿಸಿದ ಗುರುಮುಖನು ಮುಗ್ಧ ಮತ್ತು ಅಜ್ಞಾನಿಯಾಗುತ್ತಾನೆ, ಭಗವಂತನ ಭಯದಲ್ಲಿ ತನ್ನನ್ನು ತಾನೇ ತೊಡೆದುಹಾಕುತ್ತಾನೆ.

ਗੁਰ ਸਿਖ ਲੈ ਗੁਰਸਿਖੁ ਹੋਇ ਭਾਇ ਭਗਤਿ ਵਿਚਿ ਖਰਾ ਸਿਆਣਾ ।

gur sikh lai gurasikh hoe bhaae bhagat vich kharaa siaanaa |

ಗುರುವಿನ ಬೋಧನೆಯನ್ನು ಅಳವಡಿಸಿಕೊಳ್ಳುವುದು ಗುರುವಿನ ಸಿಖ್ ಆಗುತ್ತಾನೆ ಮತ್ತು ಪ್ರೀತಿಯ ಭಕ್ತಿಯಲ್ಲಿ ತನ್ನನ್ನು ತಾನು ಉಳಿಸಿಕೊಳ್ಳುತ್ತಾನೆ, ಇ ಶುದ್ಧ ಮತ್ತು ಬುದ್ಧಿವಂತ ಜೀವನವನ್ನು ನಡೆಸುತ್ತಾನೆ.

ਗੁਰ ਸਿਖ ਸੁਣਿ ਮੰਨੈ ਸਮਝਿ ਮਾਣਿ ਮਹਤਿ ਵਿਚਿ ਰਹੈ ਨਿਮਾਣਾ ।

gur sikh sun manai samajh maan mahat vich rahai nimaanaa |

ಅದನ್ನು ಆಲಿಸಿ ಮತ್ತು ಅರ್ಥಮಾಡಿಕೊಂಡ ನಂತರ, ಇ ಗುರುಗಳ ಬೋಧನೆಗಳನ್ನು ಸ್ವೀಕರಿಸುತ್ತಾನೆ ಮತ್ತು ಕೀರ್ತಿಗಳನ್ನು ಗಳಿಸುವುದು ಸಹ ವಿನಮ್ರವಾಗಿ ಮುಂದುವರಿಯುತ್ತದೆ.

ਗੁਰ ਸਿਖ ਗੁਰਸਿਖੁ ਪੂਜਦਾ ਪੈਰੀ ਪੈ ਰਹਰਾਸਿ ਲੁਭਾਣਾ ।

gur sikh gurasikh poojadaa pairee pai raharaas lubhaanaa |

ಗುರುಗಳ ಬೋಧನೆಗೆ ಅನುಸಾರವಾಗಿ, ಅವರು ಇ ಸಿಖ್ಖರನ್ನು ಪೂಜಿಸುತ್ತಾರೆ ಮತ್ತು ಅವರ ಪಾದಗಳನ್ನು ಸ್ಪರ್ಶಿಸುತ್ತಾರೆ ಮತ್ತು ಅವರ ಸದ್ಗುಣವನ್ನು ಅನುಸರಿಸಿ, ಅವರು ಎಲ್ಲರಿಗೂ ಪ್ರಿಯರಾಗುತ್ತಾರೆ.

ਗੁਰ ਸਿਖ ਮਨਹੁ ਨ ਵਿਸਰੈ ਚਲਣੁ ਜਾਣਿ ਜੁਗਤਿ ਮਿਹਮਾਣਾ ।

gur sikh manahu na visarai chalan jaan jugat mihamaanaa |

ಗುರುವಿನ ಸೂಚನೆಯನ್ನು ಸಿಖ್ ಎಂದಿಗೂ ಮರೆಯುವುದಿಲ್ಲ ಮತ್ತು ಅವನು ತನ್ನನ್ನು ಒಬ್ಬ ಅತಿಥಿಯಾಗಿ ಪರಿಗಣಿಸುವ ವಿಧಾನವನ್ನು ಕಲಿತುಕೊಂಡು, ತನ್ನ ಜೀವನವನ್ನು (ಉದ್ದೇಶಪೂರ್ವಕವಾಗಿ) ಇಲ್ಲಿ ಕಳೆಯುತ್ತಾನೆ.

ਗੁਰ ਸਿਖ ਮਿਠਾ ਬੋਲਣਾ ਨਿਵਿ ਚਲਣਾ ਗੁਰਸਿਖੁ ਪਰਵਾਣਾ ।

gur sikh mitthaa bolanaa niv chalanaa gurasikh paravaanaa |

ಗುರುವಿನ ಸಿಖ್ ಸಿಹಿಯಾಗಿ ಮಾತನಾಡುತ್ತಾರೆ ಮತ್ತು ನಮ್ರತೆಯನ್ನು ಸರಿಯಾದ ಜೀವನ ವಿಧಾನವಾಗಿ ಸ್ವೀಕರಿಸುತ್ತಾರೆ.

ਘਾਲਿ ਖਾਇ ਗੁਰਸਿਖ ਮਿਲਿ ਖਾਣਾ ।੧।

ghaal khaae gurasikh mil khaanaa |1|

ಗುರುಮುಖ್, ಗುರು-ಆಧಾರಿತ ವ್ಯಕ್ತಿಯು ಕಷ್ಟಪಟ್ಟು ದುಡಿಮೆಯಿಂದ ಜೀವನೋಪಾಯವನ್ನು ಗಳಿಸುತ್ತಾನೆ ಮತ್ತು ಉಮ್‌ನ ಇತರ ಸಿಖ್ಖರೊಂದಿಗೆ ತನ್ನ ಆಹಾರಗಳನ್ನು ಹಂಚಿಕೊಳ್ಳುತ್ತಾನೆ.

ਪਉੜੀ ੨

paurree 2

ਦਿਸਟਿ ਦਰਸ ਲਿਵ ਸਾਵਧਾਨੁ ਸਬਦ ਸੁਰਤਿ ਚੇਤੰਨੁ ਸਿਆਣਾ ।

disatt daras liv saavadhaan sabad surat chetan siaanaa |

ಗುರುಮುಖನ ದೃಷ್ಟಿಯು ಭಗವಂತನ ದರ್ಶನಕ್ಕಾಗಿ ಅವನ ಬಯಕೆಯಲ್ಲಿ ಕುಳಿತಿರುತ್ತದೆ ಮತ್ತು ಸಬಾದ್‌ನ ಜಾಗರೂಕ ಸಾಕ್ಷಾತ್ಕಾರದ ಕಾರಣದಿಂದಾಗಿ ಅವನು ಬುದ್ಧಿವಂತಿಕೆಯನ್ನು ಪಡೆಯುತ್ತಾನೆ.

ਨਾਮੁ ਦਾਨੁ ਇਸਨਾਨੁ ਦਿੜੁ ਮਨ ਬਚ ਕਰਮ ਕਰੈ ਮੇਲਾਣਾ ।

naam daan isanaan dirr man bach karam karai melaanaa |

ಪುದೀನ, ದಾನ, ಮತ್ತು ವ್ಯಭಿಚಾರದ ಮೇಲೆ ಧ್ಯಾನದಲ್ಲಿ ದೃಢವಾಗಿರುತ್ತಾನೆ, ಅವನು ತನ್ನ ಮನಸ್ಸು, ಮಾತು ಮತ್ತು ಕಾರ್ಯಗಳಲ್ಲಿ ಸಮನ್ವಯವನ್ನು ಕಾಪಾಡಿಕೊಳ್ಳುತ್ತಾನೆ.

ਗੁਰਸਿਖ ਥੋੜਾ ਬੋਲਣਾ ਥੋੜਾ ਸਉਣਾ ਥੋੜਾ ਖਾਣਾ ।

gurasikh thorraa bolanaa thorraa saunaa thorraa khaanaa |

ಗುರುವಿನ ಸಿಖ್ ಕಡಿಮೆ ಮಾತನಾಡುತ್ತಾನೆ, ಕಡಿಮೆ ನಿದ್ರಿಸುತ್ತಾನೆ ಮತ್ತು ಸ್ವಲ್ಪ ತಿನ್ನುತ್ತಾನೆ.

ਪਰ ਤਨ ਪਰ ਧਨ ਪਰਹਰੈ ਪਰ ਨਿੰਦਾ ਸੁਣਿ ਮਨਿ ਸਰਮਾਣਾ ।

par tan par dhan paraharai par nindaa sun man saramaanaa |

ಇತರರ ದೇಹವನ್ನು (ಮಹಿಳೆ) ಮತ್ತು ಇತರರ ಸಂಪತ್ತನ್ನು ನಿರಾಕರಿಸುವ ಅವನು ಇತರರ ನಿಂದೆಗೆ ಕಿವಿಗೊಡುವುದನ್ನು ತಪ್ಪಿಸುತ್ತಾನೆ.

ਗੁਰ ਮੂਰਤਿ ਸਤਿਗੁਰ ਸਬਦੁ ਸਾਧਸੰਗਤਿ ਸਮਸਰਿ ਪਰਵਾਣਾ ।

gur moorat satigur sabad saadhasangat samasar paravaanaa |

ಅವರು ಸಬಾದ್ (ಪದ) ಮತ್ತು ಪವಿತ್ರ ಸಭೆಯಲ್ಲಿ ಗುರುವಿನ ಉಪಸ್ಥಿತಿಯನ್ನು ಸಮಾನವಾಗಿ ಸ್ವೀಕರಿಸುತ್ತಾರೆ.

ਇਕ ਮਨਿ ਇਕੁ ਅਰਾਧਣਾ ਦੁਤੀਆ ਨਾਸਤਿ ਭਾਵੈ ਭਾਣਾ ।

eik man ik araadhanaa duteea naasat bhaavai bhaanaa |

ಏಕಮನಸ್ಸಿನಿಂದ ಅವನು ಒಬ್ಬ ಭಗವಂತನನ್ನು ಆರಾಧಿಸುತ್ತಾನೆ ಮತ್ತು ದ್ವಂದ್ವತೆಯ ಭಾವನೆಯಿಲ್ಲದೆ, ಅವನು ಭಗವಂತನ ಚಿತ್ತದಲ್ಲಿ ಸಂತೋಷಪಡುತ್ತಾನೆ.

ਗੁਰਮੁਖਿ ਹੋਦੈ ਤਾਣਿ ਨਿਤਾਣਾ ।੨।

guramukh hodai taan nitaanaa |2|

ತನ್ನ ಎಲ್ಲಾ ಅಧಿಕಾರಗಳ ಹೊರತಾಗಿಯೂ ಗುರುಮುಖ ತನ್ನನ್ನು ಸೌಮ್ಯ ಮತ್ತು ವಿನಮ್ರ ಎಂದು ಪರಿಗಣಿಸುತ್ತಾನೆ.

ਪਉੜੀ ੩

paurree 3

ਗੁਰਮੁਖਿ ਰੰਗੁ ਨ ਦਿਸਈ ਹੋਂਦੀ ਅਖੀਂ ਅੰਨ੍ਹਾ ਸੋਈ ।

guramukh rang na disee hondee akheen anhaa soee |

ಗುರುಮುಖರ ಭವ್ಯತೆಯನ್ನು ಕಾಣದವನು ಕಣ್ಣಿದ್ದರೂ ಕುರುಡ.

ਗੁਰਮੁਖਿ ਸਮਝਿ ਨ ਸਕਈ ਹੋਂਦੀ ਕੰਨੀਂ ਬੋਲਾ ਹੋਈ ।

guramukh samajh na sakee hondee kaneen bolaa hoee |

ಗುರುಮುಖನ ಕಲ್ಪನೆಯನ್ನು ಅರ್ಥಮಾಡಿಕೊಳ್ಳದ ಅವನು ತನ್ನ ಕಿವಿಗಳ ಹೊರತಾಗಿಯೂ ಕಿವುಡನಾಗಿರುತ್ತಾನೆ.

ਗੁਰਮੁਖਿ ਸਬਦੁ ਨ ਗਾਵਈ ਹੋਂਦੀ ਜੀਭੈ ਗੁੰਗਾ ਗੋਈ ।

guramukh sabad na gaavee hondee jeebhai gungaa goee |

ಅವನು ಗುರ್ಮುಖನ ಸ್ತೋತ್ರಗಳನ್ನು ಹಾಡುವುದಿಲ್ಲ, ನಾಲಿಗೆ ಇದ್ದರೂ ಮೂಕ.

ਚਰਣ ਕਵਲ ਦੀ ਵਾਸ ਵਿਣੁ ਨਕਟਾ ਹੋਂਦੇ ਨਕਿ ਅਲੋਈ ।

charan kaval dee vaas vin nakattaa honde nak aloee |

ಗುರುವಿನ ಪಾದಕಮಲಗಳ ಸುಗಂಧವನ್ನು ಹೊಂದಿರದ ಅವರು ಸುಂದರವಾದ ಮೂಗಿನ ಹೊರತಾಗಿಯೂ ಕತ್ತರಿಸಿದ ಮೂಗಿನೊಂದಿಗೆ (ಲಜ್ಜೆಯ ಮುಖದ) ಇರಬೇಕೆಂದು ಭಾವಿಸಲಾಗಿದೆ.

ਗੁਰਮੁਖਿ ਕਾਰ ਵਿਹੂਣਿਆਂ ਹੋਂਦੀ ਕਰੀਂ ਲੁੰਜਾ ਦੁਖ ਰੋਈ ।

guramukh kaar vihooniaan hondee kareen lunjaa dukh roee |

ಗುರುಮುಖ್‌ನ ಸೇವಾ ಪ್ರಜ್ಞೆಯಿಲ್ಲದ ವ್ಯಕ್ತಿಯು ಅಳುವ ಅಂಗವಿಕಲನಾಗಿದ್ದು, ಅವನ ಆರೋಗ್ಯವಂತ ಕೈಗಳ ಹೊರತಾಗಿಯೂ ಅವನು ಅಳುತ್ತಲೇ ಇರುತ್ತಾನೆ.

ਗੁਰਮਤਿ ਚਿਤਿ ਨ ਵਸਈ ਸੋ ਮਤਿ ਹੀਣੁ ਲਹਦਾ ਢੋਈ ।

guramat chit na vasee so mat heen lahadaa dtoee |

ಯಾರ ಹೃದಯದಲ್ಲಿ ಗುರುವಿನ ವಿವೇಕವು ಉಳಿಯುವುದಿಲ್ಲವೋ ಅವನು ಎಲ್ಲಿಯೂ ಆಶ್ರಯವನ್ನು ಪಡೆಯದ ಮೂರ್ಖ.

ਮੂਰਖ ਨਾਲਿ ਨ ਕੋਇ ਸਥੋਈ ।੩।

moorakh naal na koe sathoee |3|

ಮೂರ್ಖನಿಗೆ ಜೊತೆಗಾರನಿಲ್ಲ.

ਪਉੜੀ ੪

paurree 4

ਘੁਘੂ ਸੁਝੁ ਨ ਸੁਝਈ ਵਸਦੀ ਛਡਿ ਰਹੈ ਓਜਾੜੀ ।

ghughoo sujh na sujhee vasadee chhadd rahai ojaarree |

ಗೂಬೆಗೆ ಯಾವುದೇ ಚಿಂತನಶೀಲ ತಿಳುವಳಿಕೆ ಇಲ್ಲ ಮತ್ತು ನಿರ್ಜನ ಸ್ಥಳಗಳಲ್ಲಿ ವಾಸಿಸುವ ಆವಾಸಸ್ಥಾನಗಳನ್ನು ಬಿಡುತ್ತದೆ.

ਇਲਿ ਪੜ੍ਹਾਈ ਨ ਪੜ੍ਹੈ ਚੂਹੇ ਖਾਇ ਉਡੇ ਦੇਹਾੜੀ ।

eil parrhaaee na parrhai choohe khaae udde dehaarree |

ಗಾಳಿಪಟಕ್ಕೆ ಪಠ್ಯಗಳನ್ನು ಕಲಿಸಲಾಗುವುದಿಲ್ಲ ಮತ್ತು ಇಲಿಗಳನ್ನು ತಿನ್ನುವುದು ಇಡೀ ದಿನ ಹಾರುತ್ತಲೇ ಇರುತ್ತದೆ.

ਵਾਸੁ ਨ ਆਵੈ ਵਾਂਸ ਨੋ ਹਉਮੈ ਅੰਗਿ ਨ ਚੰਨਣ ਵਾੜੀ ।

vaas na aavai vaans no haumai ang na chanan vaarree |

ಶ್ರೀಗಂಧದ ತೋಟದಲ್ಲಿದ್ದರೂ ಅಹಂಕಾರದ ಬಿದಿರು ಪರಿಮಳ ಬೀರುವುದಿಲ್ಲ.

ਸੰਖੁ ਸਮੁੰਦਹੁ ਸਖਣਾ ਗੁਰਮਤਿ ਹੀਣਾ ਦੇਹ ਵਿਗਾੜੀ ।

sankh samundahu sakhanaa guramat heenaa deh vigaarree |

ಸಮುದ್ರದಲ್ಲಿ ವಾಸಿಸುತ್ತಿದ್ದರೂ ಶಂಖವು ಖಾಲಿಯಾಗಿ ಉಳಿಯುವುದರಿಂದ, ಗುರುವಿನ (ಗುರ್ಮತಿ) ಜ್ಞಾನವಿಲ್ಲದ ವ್ಯಕ್ತಿಯು ತನ್ನ ದೇಹವನ್ನು ಹಾಳುಮಾಡಿಕೊಳ್ಳುತ್ತಾನೆ.

ਸਿੰਮਲੁ ਬਿਰਖੁ ਨ ਸਫਲੁ ਹੋਇ ਆਪੁ ਗਣਾਏ ਵਡਾ ਅਨਾੜੀ ।

sinmal birakh na safal hoe aap ganaae vaddaa anaarree |

ಹತ್ತಿ-ರೇಷ್ಮೆ ಮರವು ಎಷ್ಟು ಫಲ ನೀಡುವುದಿಲ್ಲ, ಅದು ಬಣ್ಣರಹಿತವಾಗಿ ಅದರ ಶ್ರೇಷ್ಠತೆಯ ಬಗ್ಗೆ ಹೆಮ್ಮೆಪಡುತ್ತದೆ.

ਮੂਰਖੁ ਫਕੜਿ ਪਵੈ ਰਿਹਾੜੀ ।੪।

moorakh fakarr pavai rihaarree |4|

ಮೂರ್ಖರು ಮಾತ್ರ ಕ್ಷುಲ್ಲಕ ವಿಷಯಗಳ ಬಗ್ಗೆ ಜಗಳವಾಡುತ್ತಾರೆ.

ਪਉੜੀ ੫

paurree 5

ਅੰਨ੍ਹੇ ਅਗੈ ਆਰਸੀ ਨਾਈ ਧਰਿ ਨ ਵਧਾਈ ਪਾਵੈ ।

anhe agai aarasee naaee dhar na vadhaaee paavai |

ಕುರುಡನಿಗೆ ಕನ್ನಡಿ ತೋರಿಸುವ ಕ್ಷೌರಿಕನು ಎಂದಿಗೂ ಪ್ರತಿಫಲವನ್ನು ಪಡೆಯುವುದಿಲ್ಲ.

ਬੋਲੈ ਅਗੈ ਗਾਵੀਐ ਸੂਮੁ ਨ ਡੂਮੁ ਕਵਾਇ ਪੈਨ੍ਹਾਵੈ ।

bolai agai gaaveeai soom na ddoom kavaae painhaavai |

ಕಿವುಡರ ಮುಂದೆ ಹಾಡುವುದು ವ್ಯರ್ಥವಾಗುತ್ತದೆ ಮತ್ತು ಅದೇ ರೀತಿ ಜಿಪುಣನು ತನ್ನ ಮಂತ್ರವಾದಿಗೆ ನಿಲುವಂಗಿಯನ್ನು ಉಡುಗೊರೆಯಾಗಿ ನೀಡುವುದಿಲ್ಲ.

ਪੁਛੈ ਮਸਲਤਿ ਗੁੰਗਿਅਹੁ ਵਿਗੜੈ ਕੰਮੁ ਜਵਾਬੁ ਨ ਆਵੈ ।

puchhai masalat gungiahu vigarrai kam javaab na aavai |

ದಡ್ಡರನ್ನು ಯಾವುದೇ ವಿಷಯದ ಬಗ್ಗೆ ಸಮಾಲೋಚಿಸಿದರೆ, ಸಮಸ್ಯೆ ಉಲ್ಬಣಗೊಳ್ಳುತ್ತದೆ ಮತ್ತು ಅವರು ಉತ್ತರಿಸಲು ಸಾಧ್ಯವಾಗುವುದಿಲ್ಲ.

ਫੁਲਵਾੜੀ ਵੜਿ ਗੁਣਗੁਣਾ ਮਾਲੀ ਨੋ ਨ ਇਨਾਮੁ ਦਿਵਾਵੈ ।

fulavaarree varr gunagunaa maalee no na inaam divaavai |

ವಾಸನೆಯಿಲ್ಲದ ವ್ಯಕ್ತಿಯು ತೋಟಕ್ಕೆ ಹೋದರೆ, ಅವನು ತೋಟಗಾರನನ್ನು ಪ್ರಶಸ್ತಿಗೆ ಶಿಫಾರಸು ಮಾಡಲಾಗುವುದಿಲ್ಲ.

ਲੂਲੇ ਨਾਲਿ ਵਿਆਹੀਐ ਕਿਵ ਗਲਿ ਮਿਲਿ ਕਾਮਣਿ ਗਲਿ ਲਾਵੈ ।

loole naal viaaheeai kiv gal mil kaaman gal laavai |

ಅಂಗವಿಕಲನನ್ನು ಮದುವೆಯಾದ ಮಹಿಳೆ ಅವನನ್ನು ಹೇಗೆ ಅಪ್ಪಿಕೊಳ್ಳಬಹುದು.

ਸਭਨਾ ਚਾਲ ਸੁਹਾਵਣੀ ਲੰਗੜਾ ਕਰੇ ਲਖਾਉ ਲੰਗਾਵੈ ।

sabhanaa chaal suhaavanee langarraa kare lakhaau langaavai |

ಇತರರೆಲ್ಲರೂ ನ್ಯಾಯಯುತವಾದ ನಡಿಗೆಯನ್ನು ಹೊಂದಿರುವಲ್ಲಿ, ಕುಂಟರು ಅವರು ನಟಿಸಿದರೂ, ಖಂಡಿತವಾಗಿಯೂ ಕುಂಟುತ್ತಾ ಇರುತ್ತಾರೆ.

ਲੁਕੈ ਨ ਮੂਰਖੁ ਆਪੁ ਲਖਾਵੈ ।੫।

lukai na moorakh aap lakhaavai |5|

ಹೀಗಾಗಿ, ಮೂರ್ಖ ಎಂದಿಗೂ ಮರೆಯಾಗುವುದಿಲ್ಲ, ಮತ್ತು ಅವನು ಖಂಡಿತವಾಗಿಯೂ ತನ್ನನ್ನು ಬಹಿರಂಗಪಡಿಸುತ್ತಾನೆ.

ਪਉੜੀ ੬

paurree 6

ਪਥਰੁ ਮੂਲਿ ਨ ਭਿਜਈ ਸਉ ਵਰ੍ਹਿਆ ਜਲਿ ਅੰਦਰਿ ਵਸੈ ।

pathar mool na bhijee sau varhiaa jal andar vasai |

ನೂರು ವರ್ಷಗಳ ಕಾಲ ನೀರಿನಲ್ಲಿ ಉಳಿದರೂ ಕಲ್ಲು ಒದ್ದೆಯಾಗುವುದಿಲ್ಲ.

ਪਥਰ ਖੇਤੁ ਨ ਜੰਮਈ ਚਾਰਿ ਮਹੀਨੇ ਇੰਦਰੁ ਵਰਸੈ ।

pathar khet na jamee chaar maheene indar varasai |

ಸತತ ನಾಲ್ಕು ತಿಂಗಳು ಮಳೆ ಬೀಳಬಹುದು, ಆದರೆ ಗದ್ದೆಯಲ್ಲಿ ಕಲ್ಲು ಚಿಗುರುವುದಿಲ್ಲ.

ਪਥਰਿ ਚੰਨਣੁ ਰਗੜੀਏ ਚੰਨਣ ਵਾਂਗਿ ਨ ਪਥਰੁ ਘਸੈ ।

pathar chanan ragarree chanan vaang na pathar ghasai |

ಕಲ್ಲು ರುಬ್ಬುವ ಸ್ಯಾಂಡಲ್, ಸ್ಯಾಂಡಲ್‌ನಂತೆ ಎಂದಿಗೂ ಸವೆದು ಹೋಗುವುದಿಲ್ಲ.

ਸਿਲ ਵਟੇ ਨਿਤ ਪੀਸਦੇ ਰਸ ਕਸ ਜਾਣੇ ਵਾਸੁ ਨ ਰਸੈ ।

sil vatte nit peesade ras kas jaane vaas na rasai |

ರುಬ್ಬುವ ಕಲ್ಲುಗಳು ಯಾವಾಗಲೂ ವಸ್ತುಗಳನ್ನು ಪುಡಿಮಾಡುತ್ತವೆ ಆದರೆ ನೆಲದ ವಸ್ತುಗಳ ರುಚಿ ಮತ್ತು ಸದ್ಗುಣಗಳ ಬಗ್ಗೆ ಎಂದಿಗೂ ತಿಳಿದಿರುವುದಿಲ್ಲ.

ਚਕੀ ਫਿਰੈ ਸਹੰਸ ਵਾਰ ਖਾਇ ਨ ਪੀਐ ਭੁਖ ਨ ਤਸੈ ।

chakee firai sahans vaar khaae na peeai bhukh na tasai |

ರುಬ್ಬುವ ಕಲ್ಲು ಸಾವಿರಾರು ಬಾರಿ ಸುತ್ತುತ್ತದೆ ಆದರೆ ಅದು ಎಂದಿಗೂ ಹಸಿವು ಅಥವಾ ಬಾಯಾರಿಕೆಯನ್ನು ಅನುಭವಿಸುವುದಿಲ್ಲ.

ਪਥਰ ਘੜੈ ਵਰਤਣਾ ਹੇਠਿ ਉਤੇ ਹੋਇ ਘੜਾ ਵਿਣਸੈ ।

pathar gharrai varatanaa hetth ute hoe gharraa vinasai |

ಕಲ್ಲು ಮತ್ತು ಹೂಜಿಯ ನಡುವಿನ ಸಂಬಂಧವು ಹೂಜಿಗೆ ಕಲ್ಲು ಹೊಡೆದರೂ ಅಥವಾ ಪ್ರತಿಯಾಗಿಯೂ ನಾಶವಾಗಬೇಕು.

ਮੂਰਖ ਸੁਰਤਿ ਨ ਜਸ ਅਪਜਸੈ ।੬।

moorakh surat na jas apajasai |6|

ಮೂರ್ಖನಿಗೆ ಖ್ಯಾತಿ ಮತ್ತು ಅಪಖ್ಯಾತಿಯ ನಡುವಿನ ವ್ಯತ್ಯಾಸವು ಅರ್ಥವಾಗುವುದಿಲ್ಲ.

ਪਉੜੀ ੭

paurree 7

ਪਾਰਸ ਪਥਰ ਸੰਗੁ ਹੈ ਪਾਰਸ ਪਰਸਿ ਨ ਕੰਚਨੁ ਹੋਵੈ ।

paaras pathar sang hai paaras paras na kanchan hovai |

ಸಾಮಾನ್ಯ ಕಲ್ಲು ತತ್ವಜ್ಞಾನಿಗಳ ಕಲ್ಲಿನೊಂದಿಗೆ ಸಂಪರ್ಕದಲ್ಲಿರಬಹುದು ಆದರೆ ಅದು ಚಿನ್ನವಾಗಿ ರೂಪಾಂತರಗೊಳ್ಳುವುದಿಲ್ಲ.

ਹੀਰੇ ਮਾਣਕ ਪਥਰਹੁ ਪਥਰ ਕੋਇ ਨ ਹਾਰਿ ਪਰੋਵੈ ।

heere maanak patharahu pathar koe na haar parovai |

ವಜ್ರಗಳು ಮತ್ತು ಮಾಣಿಕ್ಯಗಳನ್ನು ಕಲ್ಲುಗಳಿಂದ ಹೊರತೆಗೆಯಲಾಗುತ್ತದೆ ಆದರೆ ಎರಡನೆಯದನ್ನು ಹಾರವಾಗಿ ಕಟ್ಟಲಾಗುವುದಿಲ್ಲ.

ਵਟਿ ਜਵਾਹਰੁ ਤੋਲੀਐ ਮੁਲਿ ਨ ਤੁਲਿ ਵਿਕਾਇ ਸਮੋਵੈ ।

vatt javaahar toleeai mul na tul vikaae samovai |

ಆಭರಣಗಳನ್ನು ತೂಕದಿಂದ ತೂಗಲಾಗುತ್ತದೆ ಆದರೆ ಎರಡನೆಯದು ಆಭರಣಗಳೊಂದಿಗೆ ಮೌಲ್ಯದಲ್ಲಿ ಸಮನಾಗಿರುವುದಿಲ್ಲ.

ਪਥਰ ਅੰਦਰਿ ਅਸਟ ਧਾਤੁ ਪਾਰਸੁ ਪਰਸਿ ਸੁਵੰਨੁ ਅਲੋਵੈ ।

pathar andar asatt dhaat paaras paras suvan alovai |

ಎಂಟು ಲೋಹಗಳು (ಮಿಶ್ರಲೋಹಗಳು) ಕಲ್ಲುಗಳ ನಡುವೆ ಉಳಿಯುತ್ತವೆ ಆದರೆ ಅವು ತತ್ವಜ್ಞಾನಿಗಳ ಕಲ್ಲಿನ ಸ್ಪರ್ಶದಿಂದ ಚಿನ್ನವಾಗಿ ಬದಲಾಗುತ್ತವೆ.

ਪਥਰੁ ਫਟਕ ਝਲਕਣਾ ਬਹੁ ਰੰਗੀ ਹੋਇ ਰੰਗੁ ਨ ਗੋਵੈ ।

pathar fattak jhalakanaa bahu rangee hoe rang na govai |

ಕ್ರಿಸ್ಟಲ್ ಸ್ಟೋನ್ ಹಲವು ಬಣ್ಣಗಳಲ್ಲಿ ಹೊಳೆಯುತ್ತದೆ ಆದರೆ ಇನ್ನೂ ಕೇವಲ ಕಲ್ಲು ಉಳಿದಿದೆ.

ਪਥਰ ਵਾਸੁ ਨ ਸਾਉ ਹੈ ਮਨ ਕਠੋਰੁ ਹੋਇ ਆਪੁ ਵਿਗੋਵੈ ।

pathar vaas na saau hai man katthor hoe aap vigovai |

ಕಲ್ಲಿಗೆ ಪರಿಮಳವೂ ಇಲ್ಲ, ರುಚಿಯೂ ಇಲ್ಲ; ಕಠಿಣ ಹೃದಯವು ತನ್ನನ್ನು ತಾನೇ ನಾಶಪಡಿಸುತ್ತದೆ.

ਕਰਿ ਮੂਰਖਾਈ ਮੂਰਖੁ ਰੋਵੈ ।੭।

kar moorakhaaee moorakh rovai |7|

ಮೂರ್ಖನು ತನ್ನ ಮೂರ್ಖತನದ ಬಗ್ಗೆ ದುಃಖಿಸುತ್ತಾನೆ.

ਪਉੜੀ ੮

paurree 8

ਜਿਉਂ ਮਣਿ ਕਾਲੇ ਸਪ ਸਿਰਿ ਸਾਰ ਨ ਜਾਣੈ ਵਿਸੂ ਭਰਿਆ ।

jiaun man kaale sap sir saar na jaanai visoo bhariaa |

ತಲೆಯಲ್ಲಿ ರತ್ನವಿದ್ದು ಅದು ತಿಳಿಯದಿದ್ದರೂ ಹಾವು ವಿಷದಿಂದ ತುಂಬಿರುತ್ತದೆ.

ਜਾਣੁ ਕਥੂਰੀ ਮਿਰਗ ਤਨਿ ਝਾੜਾਂ ਸਿੰਙਦਾ ਫਿਰੈ ਅਫਰਿਆ ।

jaan kathooree mirag tan jhaarraan singadaa firai afariaa |

ಜಿಂಕೆಗಳ ದೇಹದಲ್ಲಿ ಕಸ್ತೂರಿ ಉಳಿದಿದೆ ಎಂದು ತಿಳಿದಿದೆ, ಆದರೆ ಅದು ಪೊದೆಗಳಲ್ಲಿ ಉನ್ಮಾದದಿಂದ ವಾಸನೆಯನ್ನು ತೆಗೆದುಕೊಳ್ಳುತ್ತದೆ.

ਜਿਉਂ ਕਰਿ ਮੋਤੀ ਸਿਪ ਵਿਚਿ ਮਰਮੁ ਨ ਜਾਣੈ ਅੰਦਰਿ ਧਰਿਆ ।

jiaun kar motee sip vich maram na jaanai andar dhariaa |

ಮುತ್ತು ಚಿಪ್ಪಿನಲ್ಲಿ ನೆಲೆಸಿದೆ ಆದರೆ ಚಿಪ್ಪಿಗೆ ರಹಸ್ಯ ತಿಳಿದಿಲ್ಲ.

ਜਿਉਂ ਗਾਈਂ ਥਣਿ ਚਿਚੁੜੀ ਦੁਧੁ ਨ ਪੀਐ ਲੋਹੂ ਜਰਿਆ ।

jiaun gaaeen than chichurree dudh na peeai lohoo jariaa |

ಹಸುವಿನ ಬೆರಳಿಗೆ ಅಂಟಿಕೊಂಡ ಉಣ್ಣಿ ಅದರ ಹಾಲನ್ನು ತೆಗೆದುಕೊಳ್ಳುವುದಿಲ್ಲ ಆದರೆ ರಕ್ತವನ್ನು ಮಾತ್ರ ಹೀರುತ್ತದೆ.

ਬਗਲਾ ਤਰਣਿ ਨ ਸਿਖਿਓ ਤੀਰਥਿ ਨ੍ਹਾਇ ਨ ਪਥਰੁ ਤਰਿਆ ।

bagalaa taran na sikhio teerath nhaae na pathar tariaa |

ನೀರಿನಲ್ಲಿ ವಾಸಿಸುವ ಕ್ರೇನ್ ಎಂದಿಗೂ ಈಜುವುದನ್ನು ಕಲಿಯುವುದಿಲ್ಲ ಮತ್ತು ಕಲ್ಲು, ವಿವಿಧ ಯಾತ್ರಾ ಕೇಂದ್ರಗಳಲ್ಲಿ ಅದರ ಶುದ್ಧೀಕರಣದ ಹೊರತಾಗಿಯೂ ಈಜಲು ಮತ್ತು ದಾಟಲು ಸಾಧ್ಯವಿಲ್ಲ.

ਨਾਲਿ ਸਿਆਣੇ ਭਲੀ ਭਿਖ ਮੂਰਖ ਰਾਜਹੁ ਕਾਜੁ ਨ ਸਰਿਆ ।

naal siaane bhalee bhikh moorakh raajahu kaaj na sariaa |

ಅದಕ್ಕಾಗಿಯೇ, ಬುದ್ಧಿವಂತ ಜನರ ಸಹವಾಸದಲ್ಲಿ ಭಿಕ್ಷೆ ಬೇಡುವುದು, ಹೂಟ್ಸ್ ಜೊತೆಗೆ ರಾಜ್ಯವನ್ನು ಆಳುವುದು ಉತ್ತಮ.

ਮੇਖੀ ਹੋਇ ਵਿਗਾੜੈ ਖਰਿਆ ।੮।

mekhee hoe vigaarrai khariaa |8|

ಏಕೆಂದರೆ ತಾನೊಬ್ಬನೇ ನಕಲಿ, ಶುದ್ಧನಾದವನನ್ನೂ ಹಾಳುಮಾಡುತ್ತಾನೆ.

ਪਉੜੀ ੯

paurree 9

ਕਟਣੁ ਚਟਣੁ ਕੁਤਿਆਂ ਕੁਤੈ ਹਲਕ ਤੈ ਮਨੁ ਸੂਗਾਵੈ ।

kattan chattan kutiaan kutai halak tai man soogaavai |

ನಾಯಿ, ಕಚ್ಚುತ್ತದೆ ಮತ್ತು ನೆಕ್ಕುತ್ತದೆ ಆದರೆ ಹುಚ್ಚು ಹಿಡಿದರೆ, ಒಬ್ಬರ ಮನಸ್ಸು ಅದಕ್ಕೆ ಹೆದರುತ್ತದೆ.

ਠੰਢਾ ਤਤਾ ਕੋਇਲਾ ਕਾਲਾ ਕਰਿ ਕੈ ਹਥੁ ਜਲਾਵੈ ।

tthandtaa tataa koeilaa kaalaa kar kai hath jalaavai |

ಕಲ್ಲಿದ್ದಲು ತಣ್ಣಗಿರಲಿ ಅಥವಾ ಬಿಸಿಯಾಗಿರಲಿ ಕೈಯನ್ನು ಕಪ್ಪಾಗಿಸುತ್ತದೆ ಅಥವಾ ಸುಡುತ್ತದೆ.

ਜਿਉ ਚਕਚੂੰਧਰ ਸਪ ਦੀ ਅੰਨ੍ਹਾ ਕੋੜ੍ਹੀ ਕਰਿ ਦਿਖਲਾਵੈ ।

jiau chakachoondhar sap dee anhaa korrhee kar dikhalaavai |

ಹಾವು ಹಿಡಿದ ಮೋಲ್ ಅದನ್ನು ಕುರುಡು ಅಥವಾ ಕುಷ್ಠರೋಗಿಯನ್ನಾಗಿ ಮಾಡುತ್ತದೆ.

ਜਾਣੁ ਰਸਉਲੀ ਦੇਹ ਵਿਚਿ ਵਢੀ ਪੀੜ ਰਖੀ ਸਰਮਾਵੈ ।

jaan rsaulee deh vich vadtee peerr rakhee saramaavai |

ಶಸ್ತ್ರಚಿಕಿತ್ಸೆ ಮಾಡಿದಾಗ ದೇಹದಲ್ಲಿ ಗಡ್ಡೆ ನೋವು ನೀಡುತ್ತದೆ ಮತ್ತು ಅದನ್ನು ಮುಟ್ಟದೆ ಇರಿಸಿದರೆ ಅದು ಮುಜುಗರಕ್ಕೆ ಕಾರಣವಾಗುತ್ತದೆ.

ਵੰਸਿ ਕਪੂਤੁ ਕੁਲਛਣਾ ਛਡੈ ਬਣੈ ਨ ਵਿਚਿ ਸਮਾਵੈ ।

vans kapoot kulachhanaa chhaddai banai na vich samaavai |

ದುಷ್ಟ ಮಗನನ್ನು ತಿರಸ್ಕರಿಸಲು ಸಾಧ್ಯವಿಲ್ಲ ಅಥವಾ ಕುಟುಂಬದಲ್ಲಿ ಹೊಂದಾಣಿಕೆ ಮಾಡಿಕೊಳ್ಳಲು ಸಾಧ್ಯವಿಲ್ಲ.

ਮੂਰਖ ਹੇਤੁ ਨ ਲਾਈਐ ਪਰਹਰਿ ਵੈਰੁ ਅਲਿਪਤੁ ਵਲਾਵੈ ।

moorakh het na laaeeai parahar vair alipat valaavai |

ಆದ್ದರಿಂದ, ಮೂರ್ಖನನ್ನು ಪ್ರೀತಿಸಬಾರದು ಮತ್ತು ಅವನ ಕಡೆಗೆ ದ್ವೇಷವನ್ನು ತಪ್ಪಿಸಬೇಕು, ಅವನ ಕಡೆಗೆ ನಿರ್ಲಿಪ್ತತೆಯನ್ನು ಕಾಪಾಡಿಕೊಳ್ಳಬೇಕು.

ਦੁਹੀਂ ਪਵਾੜੀਂ ਦੁਖਿ ਵਿਹਾਵੈ ।੯।

duheen pavaarreen dukh vihaavai |9|

ಇಲ್ಲದಿದ್ದರೆ, ಎರಡೂ ರೀತಿಯಲ್ಲಿ, ಸಂಕಟ ಸಂಭವಿಸುತ್ತದೆ.

ਪਉੜੀ ੧੦

paurree 10

ਜਿਉ ਹਾਥੀ ਦਾ ਨ੍ਹਾਵਣਾ ਬਾਹਰਿ ਨਿਕਲਿ ਖੇਹ ਉਡਾਵੈ ।

jiau haathee daa nhaavanaa baahar nikal kheh uddaavai |

ಆನೆಯು ತನ್ನ ದೇಹವನ್ನು ತೊಳೆದು ನೀರಿನಿಂದ ಹೊರಬರುವಾಗ, ಅದು ಅದರ ಮೇಲೆ ಕೆಸರನ್ನು ಎಸೆಯುತ್ತದೆ;

ਜਿਉ ਊਠੈ ਦਾ ਖਾਵਣਾ ਪਰਹਰਿ ਕਣਕ ਜਵਾਹਾਂ ਖਾਵੈ ।

jiau aootthai daa khaavanaa parahar kanak javaahaan khaavai |

ಗೋಧಿಯನ್ನು ತಪ್ಪಿಸುವ ಒಂಟೆ ಜಾವಾ-ಸ್ ಎಂಬ ಹೆಸರಿನ ಕಡಿಮೆ ವಿಧದ ಜೋಳವನ್ನು ತಿನ್ನುತ್ತದೆ;

ਕਮਲੇ ਦਾ ਕਛੋਟੜਾ ਕਦੇ ਲਕ ਕਦੇ ਸੀਸਿ ਵਲਾਵੈ ।

kamale daa kachhottarraa kade lak kade sees valaavai |

ಹುಚ್ಚು ಮನುಷ್ಯನ ಸೊಂಟದ ಬಟ್ಟೆಯನ್ನು ಕೆಲವೊಮ್ಮೆ ಅವನ ಸೊಂಟದ ಸುತ್ತಲೂ ಮತ್ತು ಕೆಲವೊಮ್ಮೆ ಅವನ ತಲೆಯ ಮೇಲೆ ಧರಿಸುತ್ತಾನೆ;

ਜਿਉਂ ਕਰਿ ਟੁੰਡੇ ਹਥੜਾ ਸੋ ਚੁਤੀਂ ਸੋ ਵਾਤਿ ਵਤਾਵੈ ।

jiaun kar ttundde hatharraa so chuteen so vaat vataavai |

ಆಕಳಿಸಿದಾಗ ಅಂಗವಿಕಲನ ಕೈ ಕೆಲವೊಮ್ಮೆ ಅವನ ಪೃಷ್ಠದ ಕಡೆಗೆ ಹೋಗುತ್ತದೆ ಮತ್ತು ಅದೇ ಕೆಲವೊಮ್ಮೆ ಅವನ ಬಾಯಿಗೆ ಹೋಗುತ್ತದೆ;

ਸੰਨ੍ਹੀ ਜਾਣੁ ਲੁਹਾਰ ਦੀ ਖਿਣੁ ਜਲਿ ਵਿਚਿ ਖਿਨ ਅਗਨਿ ਸਮਾਵੈ ।

sanhee jaan luhaar dee khin jal vich khin agan samaavai |

ಕಮ್ಮಾರನ ಪಿಂಕರ್‌ಗಳನ್ನು ಕೆಲವೊಮ್ಮೆ ಬೆಂಕಿಯಲ್ಲಿ ಹಾಕಲಾಗುತ್ತದೆ ಮತ್ತು ಮುಂದಿನ ಕ್ಷಣ ನೀರಿನಲ್ಲಿ ಹಾಕಲಾಗುತ್ತದೆ;

ਮਖੀ ਬਾਣੁ ਕੁਬਾਣੁ ਹੈ ਲੈ ਦੁਰਗੰਧ ਸੁਗੰਧ ਨ ਭਾਵੈ ।

makhee baan kubaan hai lai duragandh sugandh na bhaavai |

ದುಷ್ಟ ನೊಣದ ಸ್ವಭಾವ, ಇದು ಸುಗಂಧಕ್ಕಿಂತ ದುರ್ವಾಸನೆಗೆ ಆದ್ಯತೆ ನೀಡುತ್ತದೆ;

ਮੂਰਖ ਦਾ ਕਿਹੁ ਹਥਿ ਨ ਆਵੈ ।੧੦।

moorakh daa kihu hath na aavai |10|

ಹಾಗೆಯೇ ಮೂರ್ಖನಿಗೆ ಏನೂ ಸಿಗುವುದಿಲ್ಲ.

ਪਉੜੀ ੧੧

paurree 11

ಮೂರ್ಖನು ಸ್ವತಃ ಸಿಕ್ಕಿಹಾಕಿಕೊಳ್ಳುತ್ತಾನೆ ಮತ್ತು ಸುಳ್ಳುಗಾರನಾಗುತ್ತಾನೆ

ਤੋਤਾ ਨਲੀ ਨ ਛਡਈ ਆਪਣ ਹਥੀਂ ਫਾਥਾ ਚੀਕੈ ।

totaa nalee na chhaddee aapan hatheen faathaa cheekai |

ಗಿಳಿಯು ರಾಡ್ ಅನ್ನು ಬಿಡುವುದಿಲ್ಲ ಮತ್ತು ಅದರಲ್ಲಿ ಸಿಕ್ಕಿಬಿದ್ದಿದೆ ಮತ್ತು ಅಳುತ್ತದೆ.

ਬਾਂਦਰੁ ਮੁਠਿ ਨ ਛਡਈ ਘਰਿ ਘਰਿ ਨਚੈ ਝੀਕਣੁ ਝੀਕੈ ।

baandar mutth na chhaddee ghar ghar nachai jheekan jheekai |

ಮಂಗ ಕೂಡ ಕೈಬೆರಳೆಣಿಕೆಯ ಜೋಳವನ್ನು (ಹೂಜಿಯಲ್ಲಿ) ಬಿಡುವುದಿಲ್ಲ ಮತ್ತು ಮನೆಯಿಂದ ಮನೆಗೆ ಹಲ್ಲು ಕಡಿಯುತ್ತಾ ನರ್ತಿಸುತ್ತಾ ನರಳುತ್ತದೆ.

ਗਦਹੁ ਅੜੀ ਨ ਛਡਈ ਚੀਘੀ ਪਉਦੀ ਹੀਕਣਿ ਹੀਕੈ ।

gadahu arree na chhaddee cheeghee paudee heekan heekai |

ಕತ್ತೆಯು ಸಹ ಹೊಡೆದಾಗ, ಒದೆಯುತ್ತದೆ ಮತ್ತು ಜೋರಾಗಿ ಬಡಿಯುತ್ತದೆ ಆದರೆ ತನ್ನ ಮೊಂಡುತನವನ್ನು ಹೊರಹಾಕುವುದಿಲ್ಲ.

ਕੁਤੇ ਚਕੀ ਚਟਣੀ ਪੂਛ ਨ ਸਿਧੀ ਧ੍ਰੀਕਣਿ ਧ੍ਰੀਕੈ ।

kute chakee chattanee poochh na sidhee dhreekan dhreekai |

ನಾಯಿ ಹಿಟ್ಟಿನ ಗಿರಣಿ ಮತ್ತು ಅದರ ಬಾಲವನ್ನು ಎಳೆದರೂ ನೆಕ್ಕುವುದನ್ನು ಬಿಡುವುದಿಲ್ಲ, ಎಂದಿಗೂ ನೇರವಾಗಿ ತಿರುಗುವುದಿಲ್ಲ.

ਕਰਨਿ ਕੁਫਕੜ ਮੂਰਖਾਂ ਸਪ ਗਏ ਫੜਿ ਫਾਟਨਿ ਲੀਕੈ ।

karan kufakarr moorakhaan sap ge farr faattan leekai |

ಮೂರ್ಖರು ಮೂರ್ಖತನದಿಂದ ಹೆಮ್ಮೆಪಡುತ್ತಾರೆ ಮತ್ತು ಹಾವು ಹೋದಾಗ ಟ್ರ್ಯಾಕ್ ಅನ್ನು ಹೊಡೆಯುತ್ತಾರೆ.

ਪਗ ਲਹਾਇ ਗਣਾਇ ਸਰੀਕੈ ।੧੧।

pag lahaae ganaae sareekai |11|

ತಮ್ಮ ತಲೆಯನ್ನು ತೆಗೆದ ಪೇಟಗಳಿಂದ ಅವಮಾನಿತರಾಗಿದ್ದರೂ ಸಹ, ಅವರು ತಮ್ಮ ಮೇಲಾಧಾರಗಳಿಗಿಂತ ತಮ್ಮನ್ನು ತಾವು ಶ್ರೇಷ್ಠರೆಂದು ಪರಿಗಣಿಸುತ್ತಾರೆ.

ਪਉੜੀ ੧੨

paurree 12

ਅੰਨ੍ਹਾ ਆਖੇ ਲੜਿ ਮਰੈ ਖੁਸੀ ਹੋਵੈ ਸੁਣਿ ਨਾਉ ਸੁਜਾਖਾ ।

anhaa aakhe larr marai khusee hovai sun naau sujaakhaa |

ಕುರುಡು ಮೂರ್ಖನು ಕುರುಡ (ಬೌದ್ಧಿಕವಾಗಿ) ಎಂದು ಕರೆದರೆ ಕೊನೆಗೆ ಹೋರಾಡುತ್ತಾನೆ ಮತ್ತು ಕಣ್ಣು (ಬುದ್ಧಿವಂತ) ಎಂದು ಕರೆದರೆ ಹೊಗಳುತ್ತಾನೆ.

ਭੋਲਾ ਆਖੇ ਭਲਾ ਮੰਨਿ ਅਹਮਕੁ ਜਾਣਿ ਅਜਾਣਿ ਨ ਭਾਖਾ ।

bholaa aakhe bhalaa man ahamak jaan ajaan na bhaakhaa |

ಅವನನ್ನು ಸರಳ ಮನಸ್ಸಿನವರು ಎಂದು ಕರೆಯುವುದು ಅವನಿಗೆ ಒಳ್ಳೆಯದು ಆದರೆ ಅವನು ಮೂರ್ಖ ಎಂದು ಹೇಳುವವರೊಂದಿಗೆ ಮಾತನಾಡುವುದಿಲ್ಲ.

ਧੋਰੀ ਆਖੈ ਹਸਿ ਦੇ ਬਲਦ ਵਖਾਣਿ ਕਰੈ ਮਨਿ ਮਾਖਾ ।

dhoree aakhai has de balad vakhaan karai man maakhaa |

ಅವನು (ಎಲ್ಲರ) ಹೊರೆಯ ವಾಹಕ ಎಂದು ಕರೆಯಲು ನಗುತ್ತಾನೆ ಆದರೆ ಅವನು ಕೇವಲ ಎತ್ತು ಎಂದು ಹೇಳಿದಾಗ ಕೋಪಗೊಳ್ಳುತ್ತಾನೆ.

ਕਾਉਂ ਸਿਆਣਪ ਜਾਣਦਾ ਵਿਸਟਾ ਖਾਇ ਨ ਭਾਖ ਸੁਭਾਖਾ ।

kaaun siaanap jaanadaa visattaa khaae na bhaakh subhaakhaa |

ಕಾಗೆಗೆ ಹಲವು ಕೌಶಲಗಳು ಗೊತ್ತಿದ್ದರೂ ಅದು ಕರ್ಕಶವಾಗಿ ಕೂಗುತ್ತದೆ ಮತ್ತು ಮಲವನ್ನು ತಿನ್ನುತ್ತದೆ.

ਨਾਉ ਸੁਰੀਤ ਕੁਰੀਤ ਦਾ ਮੁਸਕ ਬਿਲਾਈ ਗਾਂਡੀ ਸਾਖਾ ।

naau sureet kureet daa musak bilaaee gaanddee saakhaa |

ಕೆಟ್ಟ ಪದ್ಧತಿಗಳಿಗೆ ಮೂರ್ಖನು ಉತ್ತಮ ನಡವಳಿಕೆಯನ್ನು ಸೂಚಿಸುತ್ತಾನೆ ಮತ್ತು ಬೆಕ್ಕಿನ ಮಲವನ್ನು ಪರಿಮಳಯುಕ್ತ ಎಂದು ಕರೆಯುತ್ತಾನೆ.

ਹੇਠਿ ਖੜਾ ਥੂ ਥੂ ਕਰੈ ਗਿਦੜ ਹਥਿ ਨ ਆਵੈ ਦਾਖਾ ।

hetth kharraa thoo thoo karai gidarr hath na aavai daakhaa |

ನರಿಯು ಮರದ ಮೇಲೆ ದ್ರಾಕ್ಷಿಯನ್ನು ತಲುಪಲು ಮತ್ತು ತಿನ್ನಲು ಸಾಧ್ಯವಾಗದೆ, ಅವುಗಳ ಮೇಲೆ ಉಗುಳುವುದು ಮೂರ್ಖನ ವಿಷಯವಾಗಿದೆ.

ਬੋਲ ਵਿਗਾੜੁ ਮੂਰਖੁ ਭੇਡਾਖਾ ।੧੨।

bol vigaarr moorakh bheddaakhaa |12|

ಮೂರ್ಖನು ಕುರಿಗಳಂತೆ ಕುರುಡು ಅನುಯಾಯಿಯಾಗಿದ್ದಾನೆ ಮತ್ತು ಅವನ ಒರಟು ಮಾತು ಪ್ರತಿಯೊಬ್ಬರೊಂದಿಗಿನ ಅವನ ಸಂಬಂಧವನ್ನು ಹಾಳುಮಾಡುತ್ತದೆ.

ਪਉੜੀ ੧੩

paurree 13

ਰੁਖਾਂ ਵਿਚਿ ਕੁਰੁਖੁ ਹੈ ਅਰੰਡੁ ਅਵਾਈ ਆਪੁ ਗਣਾਏ ।

rukhaan vich kurukh hai arandd avaaee aap ganaae |

ಮರಗಳಲ್ಲಿ ಅತ್ಯಂತ ಕೆಟ್ಟದು ಕ್ಯಾಸ್ಟರ್ ಮರವಾಗಿದೆ, ಇದು ಅನಗತ್ಯವಾಗಿ ತನ್ನನ್ನು ಗಮನಿಸುವಂತೆ ಮಾಡುತ್ತದೆ.

ਪਿਦਾ ਜਿਉ ਪੰਖੇਰੂਆਂ ਬਹਿ ਬਹਿ ਡਾਲੀ ਬਹੁਤੁ ਬਫਾਏ ।

pidaa jiau pankherooaan beh beh ddaalee bahut bafaae |

ಪಿಡ್ ಜಿಯು, ಪಕ್ಷಿಗಳ ನಡುವೆ ಬಹಳ ಚಿಕ್ಕದಾಗಿದೆ ಒಂದು ಕೊಂಬೆಯಿಂದ ಇನ್ನೊಂದು ಕೊಂಬೆಗೆ ಜಿಗಿಯುತ್ತದೆ ಮತ್ತು ಹೆಚ್ಚು ಉಬ್ಬಿಕೊಳ್ಳುತ್ತದೆ.

ਭੇਡ ਭਿਵਿੰਗਾ ਮੁਹੁ ਕਰੈ ਤਰਣਾਪੈ ਦਿਹਿ ਚਾਰਿ ਵਲਾਏ ।

bhedd bhivingaa muhu karai taranaapai dihi chaar valaae |

ಕುರಿ ಕೂಡ ಅದರ ಸಂಕ್ಷಿಪ್ತ ಸಮಯದಲ್ಲಿ ... ಯೌವನ ಜೋರಾಗಿ (ಹೆಮ್ಮೆಯಿಂದ) bleats.

ਮੁਹੁ ਅਖੀ ਨਕੁ ਕਨ ਜਿਉਂ ਇੰਦ੍ਰੀਆਂ ਵਿਚਿ ਗਾਂਡਿ ਸਦਾਏ ।

muhu akhee nak kan jiaun indreean vich gaandd sadaae |

ಕಣ್ಣು, ಕಿವಿ, ಮೂಗು ಮತ್ತು ಬಾಯಿಯಂತಹ ಅಂಗಗಳಲ್ಲಿ ಗುದದ್ವಾರವು ಒಂದು ಎಂದು ಕರೆಯಲ್ಪಡುವ ಬಗ್ಗೆ ಹೆಮ್ಮೆಪಡುತ್ತದೆ.

ਮੀਆ ਘਰਹੁ ਨਿਕਾਲੀਐ ਤਰਕਸੁ ਦਰਵਾਜੇ ਟੰਗਵਾਏ ।

meea gharahu nikaaleeai tarakas daravaaje ttangavaae |

ಹೆಂಡತಿಯಿಂದ ಮನೆಯಿಂದ ಹೊರಹಾಕಲ್ಪಟ್ಟಾಗಲೂ ಪತಿ ತನ್ನ ಬತ್ತಳಿಕೆಯನ್ನು ಬಾಗಿಲಿಗೆ ನೇತುಹಾಕುತ್ತಾನೆ (ಅವನ ಪುರುಷತ್ವವನ್ನು ತೋರಿಸಲು).

ਮੂਰਖ ਅੰਦਰਿ ਮਾਣਸਾਂ ਵਿਣੁ ਗੁਣ ਗਰਬੁ ਕਰੈ ਆਖਾਏ ।

moorakh andar maanasaan vin gun garab karai aakhaae |

ಹಾಗೆಯೇ ಮನುಷ್ಯರಲ್ಲಿ, ಎಲ್ಲಾ ಸದ್ಗುಣಗಳಿಲ್ಲದ ಮೂರ್ಖನು ತನ್ನ ಬಗ್ಗೆ ಹೆಮ್ಮೆಪಡುತ್ತಾನೆ ಮತ್ತು ಗಮನ ಸೆಳೆಯಲು ನಿರಂತರವಾಗಿ ಪ್ರಯತ್ನಿಸುತ್ತಾನೆ.

ਮਜਲਸ ਬੈਠਾ ਆਪੁ ਲਖਾਏ ।੧੩।

majalas baitthaa aap lakhaae |13|

ಅಸೆಂಬ್ಲಿಯಲ್ಲಿ, ಅವನು ತನ್ನನ್ನು ಮಾತ್ರ ನೋಡುತ್ತಾನೆ (ಮತ್ತು ಇತರರ ಬುದ್ಧಿವಂತಿಕೆಯನ್ನು ಅಲ್ಲ).

ਪਉੜੀ ੧੪

paurree 14

ਮੂਰਖ ਤਿਸ ਨੋ ਆਖੀਐ ਬੋਲੁ ਨ ਸਮਝੈ ਬੋਲਿ ਨ ਜਾਣੈ ।

moorakh tis no aakheeai bol na samajhai bol na jaanai |

ಕೈಯಲ್ಲಿರುವ ವಿಷಯವನ್ನು ಅರ್ಥಮಾಡಿಕೊಳ್ಳದ ಮತ್ತು ಚೆನ್ನಾಗಿ ಮಾತನಾಡದವನು ಮೂರ್ಖ.

ਹੋਰੋ ਕਿਹੁ ਕਰਿ ਪੁਛੀਐ ਹੋਰੋ ਕਿਹੁ ਕਰਿ ਆਖਿ ਵਖਾਣੈ ।

horo kihu kar puchheeai horo kihu kar aakh vakhaanai |

ಅವನಿಗೆ ಬೇರೆ ಯಾವುದನ್ನಾದರೂ ಕೇಳಲಾಗುತ್ತದೆ ಮತ್ತು ಅವನು ಸಂಪೂರ್ಣವಾಗಿ ವಿಭಿನ್ನವಾದ ಬಗ್ಗೆ ಉತ್ತರಿಸುತ್ತಾನೆ.

ਸਿਖ ਦੇਇ ਸਮਝਾਈਐ ਅਰਥੁ ਅਨਰਥੁ ਮਨੈ ਵਿਚਿ ਆਣੈ ।

sikh dee samajhaaeeai arath anarath manai vich aanai |

ಕೆಟ್ಟ ಸಲಹೆ, ಅವನು ಅದನ್ನು ತಪ್ಪಾಗಿ ಅರ್ಥೈಸುತ್ತಾನೆ ಮತ್ತು ಅವನ ಮನಸ್ಸಿನಿಂದ ವಿರುದ್ಧವಾದ ಅರ್ಥವನ್ನು ಹೊರತರುತ್ತಾನೆ.

ਵਡਾ ਅਸਮਝੁ ਨ ਸਮਝਈ ਸੁਰਤਿ ਵਿਹੂਣਾ ਹੋਇ ਹੈਰਾਣੈ ।

vaddaa asamajh na samajhee surat vihoonaa hoe hairaanai |

ಅವನು ಅರ್ಥವಾಗದ ದೊಡ್ಡ ಮೂರ್ಖ ಮತ್ತು ಪ್ರಜ್ಞೆಯಿಲ್ಲದವನು ಯಾವಾಗಲೂ ಆಶ್ಚರ್ಯ ಮತ್ತು ಗೊಂದಲಕ್ಕೊಳಗಾಗುತ್ತಾನೆ.

ਗੁਰਮਤਿ ਚਿਤਿ ਨ ਆਣਈ ਦੁਰਮਤਿ ਮਿਤ੍ਰੁ ਸਤ੍ਰੁ ਪਰਵਾਣੈ ।

guramat chit na aanee duramat mitru satru paravaanai |

ಅವನು ತನ್ನ ಹೃದಯದಲ್ಲಿ ಗಮ್ನ ಬುದ್ಧಿವಂತಿಕೆಯನ್ನು ಎಂದಿಗೂ ಪಾಲಿಸುವುದಿಲ್ಲ ಮತ್ತು ಅವನ ದುಷ್ಟ ಬುದ್ಧಿಯಿಂದ ತನ್ನ ಸ್ನೇಹಿತನನ್ನು ಶತ್ರು ಎಂದು ಪರಿಗಣಿಸುತ್ತಾನೆ.

ਅਗਨੀ ਸਪਹੁਂ ਵਰਜੀਐ ਗੁਣ ਵਿਚਿ ਅਵਗੁਣ ਕਰੈ ਧਿਙਾਣੈ ।

aganee sapahun varajeeai gun vich avagun karai dhingaanai |

ಹಾವು ಮತ್ತು ಬೆಂಕಿಯ ಹತ್ತಿರ ಹೋಗುವುದಿಲ್ಲ ಎಂಬ ಬುದ್ಧಿವಂತಿಕೆಯನ್ನು ಅವನು ಇಲ್ಲದಿದ್ದರೆ ತೆಗೆದುಕೊಂಡು ಬಲವಂತವಾಗಿ ಸದ್ಗುಣವನ್ನು ದುರ್ಗುಣವಾಗಿ ಪರಿವರ್ತಿಸುತ್ತಾನೆ.

ਮੂਤੈ ਰੋਵੈ ਮਾ ਨ ਸਿਞਾਣੈ ।੧੪।

mootai rovai maa na siyaanai |14|

ಅವನು ತನ್ನ ತಾಯಿಯನ್ನು ಗುರುತಿಸದ ಶಿಶುವಿನಂತೆ ವರ್ತಿಸುತ್ತಾನೆ ಮತ್ತು ಅಳುತ್ತಾನೆ ಮತ್ತು ಚುಚ್ಚುತ್ತಾನೆ.

ਪਉੜੀ ੧੫

paurree 15

ਰਾਹੁ ਛਡਿ ਉਝੜਿ ਪਵੈ ਆਗੂ ਨੋ ਭੁਲਾ ਕਰਿ ਜਾਣੈ ।

raahu chhadd ujharr pavai aagoo no bhulaa kar jaanai |

ದಾರಿಯನ್ನು ಬಿಟ್ಟು ಹೊರಟವನು ಜಾಡು ಇಲ್ಲದ ತ್ಯಾಜ್ಯವನ್ನು ಅನುಸರಿಸುತ್ತಾನೆ ಮತ್ತು ತನ್ನ ನಾಯಕನು ದಾರಿ ತಪ್ಪಿದನೆಂದು ಪರಿಗಣಿಸುತ್ತಾನೆ, ಅವನು ಮೂರ್ಖ.

ਬੇੜੇ ਵਿਚਿ ਬਹਾਲੀਐ ਕੁਦਿ ਪਵੈ ਵਿਚਿ ਵਹਣ ਧਿਙਾਣੈ ।

berre vich bahaaleeai kud pavai vich vahan dhingaanai |

ದೋಣಿಯಲ್ಲಿ ಕುಳಿತ ಅವರು ಹಠಾತ್ ಪ್ರವಾಹಕ್ಕೆ ಜಿಗಿಯುತ್ತಾರೆ.

ਸੁਘੜਾਂ ਵਿਚਿ ਬਹਿਠਿਆਂ ਬੋਲਿ ਵਿਗਾੜਿ ਉਘਾੜਿ ਵਖਾਣੈ ।

sugharraan vich bahitthiaan bol vigaarr ughaarr vakhaanai |

ಉದಾತ್ತರ ನಡುವೆ ಕುಳಿತ ಅವರು, ತಮ್ಮ ಕೆಟ್ಟ ಮಾತುಗಳಿಂದ ಬಹಿರಂಗವಾಗಿ ನಿಂತಿದ್ದಾರೆ.

ਸੁਘੜਾਂ ਮੂਰਖ ਜਾਣਦਾ ਆਪਿ ਸੁਘੜੁ ਹੋਇ ਵਿਰਤੀਹਾਣੈ ।

sugharraan moorakh jaanadaa aap sugharr hoe virateehaanai |

ಬುದ್ಧಿವಂತನನ್ನು ಅವನು ಮೂರ್ಖನೆಂದು ಪರಿಗಣಿಸುತ್ತಾನೆ ಮತ್ತು ತನ್ನ ಸ್ವಂತ ನಡವಳಿಕೆಯನ್ನು ಬುದ್ಧಿವಂತನಾಗಿ ಮರೆಮಾಡುತ್ತಾನೆ.

ਦਿਹ ਨੋ ਰਾਤਿ ਵਖਾਣਦਾ ਚਾਮਚੜਿਕ ਜਿਵੇਂ ਟਾਨਾਣੈ ।

dih no raat vakhaanadaa chaamacharrik jiven ttaanaanai |

ಹಾಗೆ, ಒಂದು ಬ್ಯಾಟ್ ಮತ್ತು ಗ್ಲೋ ವರ್ಮ್ ಅವರು ಹಗಲನ್ನು ರಾತ್ರಿ ಎಂದು ವಿವರಿಸುತ್ತಾರೆ.

ਗੁਰਮਤਿ ਮੂਰਖੁ ਚਿਤਿ ਨ ਆਣੈ ।੧੫।

guramat moorakh chit na aanai |15|

ಗಮ್ನ ಬುದ್ಧಿವಂತಿಕೆಯು ಮೂರ್ಖ ವ್ಯಕ್ತಿಯ ಹೃದಯದಲ್ಲಿ ಎಂದಿಗೂ ನೆಲೆಸುವುದಿಲ್ಲ.

ਪਉੜੀ ੧੬

paurree 16

ਵੈਦਿ ਚੰਗੇਰੀ ਊਠਣੀ ਲੈ ਸਿਲ ਵਟਾ ਕਚਰਾ ਭੰਨਾ ।

vaid changeree aootthanee lai sil vattaa kacharaa bhanaa |

ವೈದ್ಯರೊಬ್ಬರು ಹೆಣ್ಣು ಒಂಟೆಯನ್ನು ಗುಣಪಡಿಸುವ ಸಲುವಾಗಿ, ಅದರ ಗಂಟಲಿನಲ್ಲಿ ಸಿಲುಕಿಕೊಂಡಿದ್ದ ಕಲ್ಲಂಗಡಿ ಹಣ್ಣನ್ನು ಅದರ ಗಂಟಲಿನಲ್ಲಿ ಕಲ್ಲಂಗಡಿ ಹಣ್ಣನ್ನು ಕೊರಳಿನಿಂದ ಕುತ್ತಿಗೆಗೆ ಹೊಡೆದರು.

ਸੇਵਕਿ ਸਿਖੀ ਵੈਦਗੀ ਮਾਰੀ ਬੁਢੀ ਰੋਵਨਿ ਰੰਨਾ ।

sevak sikhee vaidagee maaree budtee rovan ranaa |

ಅವನ ಸೇವಕನು (ನೋಡುತ್ತಿದ್ದನು) ಅವನು ಕಲೆಯನ್ನು ಕರಗತ ಮಾಡಿಕೊಂಡಿದ್ದಾನೆ ಎಂದು ಭಾವಿಸಿದನು ಮತ್ತು ಅದೇ ಪ್ರಕ್ರಿಯೆಯಿಂದ ವಯಸ್ಸಾದ ಅಸ್ವಸ್ಥ ಮಹಿಳೆಯನ್ನು ಕೊಂದನು, ಮಹಿಳೆಯರಲ್ಲಿ ಸಾಮಾನ್ಯ ದುಃಖವನ್ನು ಉಂಟುಮಾಡಿದನು.

ਪਕੜਿ ਚਲਾਇਆ ਰਾਵਲੈ ਪਉਦੀ ਉਘੜਿ ਗਏ ਸੁ ਕੰਨਾ ।

pakarr chalaaeaa raavalai paudee ugharr ge su kanaa |

ಜನರು ನಟಿಸುತ್ತಿದ್ದ ವೈದ್ಯನನ್ನು ಹಿಡಿದು ರಾಜನ ಮುಂದೆ ಹಾಜರುಪಡಿಸಿದರು, ಅವನು ಅವನಿಗೆ ಸಂಪೂರ್ಣವಾಗಿ ಹೊಡೆಯಲು ಆದೇಶಿಸಿದನು, ಅದರ ಮೇಲೆ ಅವನು ತನ್ನ ಪ್ರಜ್ಞೆಗೆ ಬಂದನು.

ਪੁਛੈ ਆਖਿ ਵਖਾਣਿਉਨੁ ਉਘੜਿ ਗਇਆ ਪਾਜੁ ਪਰਛੰਨਾ ।

puchhai aakh vakhaaniaun ugharr geaa paaj parachhanaa |

ವಿಚಾರಣೆಗೆ ಒಳಪಡಿಸಿದಾಗ ಅವರು ಸಂಪೂರ್ಣ ಸನ್ನಿವೇಶವನ್ನು ಒಪ್ಪಿಕೊಂಡರು ಮತ್ತು ಅವರ ಸೋಗು ಬಹಿರಂಗವಾಯಿತು.

ਪਾਰਖੂਆ ਚੁਣਿ ਕਢਿਆ ਜਿਉ ਕਚਕੜਾ ਨ ਰਲੈ ਰਤੰਨਾ ।

paarakhooaa chun kadtiaa jiau kachakarraa na ralai ratanaa |

ಗಾಜಿನ ತುಂಡು ಆಭರಣಗಳೊಂದಿಗೆ ಶ್ರೇಣೀಕರಿಸಲು ಸಾಧ್ಯವಿಲ್ಲ ಎಂದು ಬುದ್ಧಿವಂತರು ಅವನನ್ನು ಹೊರಹಾಕಿದರು.

ਮੂਰਖੁ ਅਕਲੀ ਬਾਹਰਾ ਵਾਂਸਹੁ ਮੂਲਿ ਨ ਹੋਵੀ ਗੰਨਾ ।

moorakh akalee baaharaa vaansahu mool na hovee ganaa |

ಬಿದಿರು ಎಂದಿಗೂ ಸಕ್ಕರೆ-ಕಬ್ಬಿಗೆ ಸಮನಾಗಲಾರದು ಎಂಬಂತೆ ಮೂರ್ಖನಿಗೆ ಬುದ್ಧಿಯಿಲ್ಲ.

ਮਾਣਸ ਦੇਹੀ ਪਸੂ ਉਪੰਨਾ ।੧੬।

maanas dehee pasoo upanaa |16|

ವಾಸ್ತವವಾಗಿ, ಅವನು ಮನುಷ್ಯನ ರೂಪದಲ್ಲಿ ಹುಟ್ಟಿದ ಪ್ರಾಣಿ.

ਪਉੜੀ ੧੭

paurree 17

ਮਹਾਦੇਵ ਦੀ ਸੇਵ ਕਰਿ ਵਰੁ ਪਾਇਆ ਸਾਹੈ ਦੇ ਪੁਤੈ ।

mahaadev dee sev kar var paaeaa saahai de putai |

ಒಬ್ಬ ಬ್ಯಾಂಕರ್‌ನ ಮಗ ಮಹಾದೇವನಿಗೆ ಸೇವೆ ಸಲ್ಲಿಸಿದನು ಮತ್ತು (ಸಂಪತ್ತನ್ನು ಪಡೆಯುವ) ವರವನ್ನು ಪಡೆದನು.

ਦਰਬੁ ਸਰੂਪ ਸਰੇਵੜੈ ਆਏ ਵੜੇ ਘਰਿ ਅੰਦਰਿ ਉਤੈ ।

darab saroop sarevarrai aae varre ghar andar utai |

ಗ್ರಾಮೀಣ ಸಂಪ್ರದಾಯದ ಸಾಧುಗಳ ವೇಷ ಧರಿಸಿ ಅವರ ಮನೆಗೆ ಸಂಪತ್ತು ಬರುತ್ತಿತ್ತು.

ਜਿਉ ਹਥਿਆਰੀ ਮਾਰੀਅਨਿ ਤਿਉ ਤਿਉ ਦਰਬ ਹੋਇ ਧੜਧੁਤੈ ।

jiau hathiaaree maareean tiau tiau darab hoe dharradhutai |

ಅವರು ಹೊಡೆಯುತ್ತಿದ್ದಂತೆ, ಅವರ ಮನೆಯಲ್ಲಿ ಹಣದ ರಾಶಿಗಳು ಹೊರಹೊಮ್ಮಿದವು.

ਬੁਤੀ ਕਰਦੇ ਡਿਠਿਓਨੁ ਨਾਈ ਚੈਨੁ ਨ ਬੈਠੇ ਸੁਤੈ ।

butee karade dditthion naaee chain na baitthe sutai |

ಮನೆಯಲ್ಲಿ ಕೆಲಸ ಮಾಡುತ್ತಿದ್ದ ಕ್ಷೌರಿಕನೂ ಈ ದೃಶ್ಯವನ್ನು ನೋಡಿ ನಿಶ್ಚಿಂತೆಯಿಂದ ನಿದ್ದೆ ಕಳೆದುಕೊಂಡಿದ್ದಾನೆ.

ਮਾਰੇ ਆਣਿ ਸਰੇਵੜੇ ਸੁਣਿ ਦੀਬਾਣਿ ਮਸਾਣਿ ਅਛੁਤੈ ।

maare aan sarevarre sun deebaan masaan achhutai |

ಒಂದು ಅವಕಾಶವನ್ನು ಬಳಸಿಕೊಂಡು ಅವನು ಎಲ್ಲಾ ಸಾಧುಗಳನ್ನು ಕೊಂದನು ಮತ್ತು ಅಮಾಯಕ ಬಲಿಪಶುಗಳ ವಿಷಯವು ನ್ಯಾಯಾಲಯದ ಮೆಟ್ಟಿಲೇರಿತು.

ਮਥੈ ਵਾਲਿ ਪਛਾੜਿਆ ਵਾਲ ਛਡਾਇਅਨਿ ਕਿਸ ਦੈ ਬੁਤੈ ।

mathai vaal pachhaarriaa vaal chhaddaaeian kis dai butai |

ಅವನ ಕೂದಲನ್ನು ಹಿಡಿದು ಥಳಿಸಿದ. ಈಗ ಯಾವ ಶಕ್ತಿಯಿಂದ ಆ ಹಿಡಿತದಿಂದ ಪಾರುಮಾಡುತ್ತಾನೆ.

ਮੂਰਖੁ ਬੀਜੈ ਬੀਉ ਕੁਰੁਤੈ ।੧੭।

moorakh beejai beeo kurutai |17|

ಮೂರ್ಖರು ಋತುವಿನ ಹೊರಗೆ ಬೀಜಗಳನ್ನು ಬಿತ್ತುತ್ತಾರೆ (ಮತ್ತು ನಷ್ಟವನ್ನು ಅನುಭವಿಸುತ್ತಾರೆ).

ਪਉੜੀ ੧੮

paurree 18

ਗੋਸਟਿ ਗਾਂਗੇ ਤੇਲੀਐ ਪੰਡਿਤ ਨਾਲਿ ਹੋਵੈ ਜਗੁ ਦੇਖੈ ।

gosatt gaange teleeai panddit naal hovai jag dekhai |

ಗಂಗೂ, ಎಣ್ಣೆಗಾಯಿ ಮತ್ತು ಪಂಡಿತರ ನಡುವಿನ ಚರ್ಚೆಗೆ ಎಲ್ಲರೂ ಸಾಕ್ಷಿಯಾಗುತ್ತಿದ್ದರು.

ਖੜੀ ਕਰੈ ਇਕ ਅੰਗੁਲੀ ਗਾਂਗਾ ਦੁਇ ਵੇਖਾਲੈ ਰੇਖੈ ।

kharree karai ik angulee gaangaa due vekhaalai rekhai |

ಗ್ಯಾಂಗ್‌ಗೆ/ ಪಂಡಿತರಿಗೆ ಒಂದು ಬೆರಳನ್ನು ತೋರಿಸಿ ಭಗವಂತ ಒಬ್ಬನೇ ಎಂದು ಸೂಚಿಸಿದರು. ಆದರೆ ಗಂಗು ತನ್ನ (ಗಂಗೆಯ) ಒಂದು ಕಣ್ಣನ್ನು ಹೊರತೆಗೆಯಲು ಬಯಸುತ್ತಾನೆ ಎಂದು ಭಾವಿಸಿದನು ಮತ್ತು ಆದ್ದರಿಂದ ಅವನು ತನ್ನ (ಪಂಡಿತನ) ಎರಡೂ ಕಣ್ಣುಗಳನ್ನು ಹೊರತರುವೆನೆಂದು ಸೂಚಿಸುವ ಎರಡು ಬೆರಳುಗಳನ್ನು ತೋರಿಸಿದನು.

ਫੇਰਿ ਉਚਾਇ ਪੰਜਾਂਗੁਲਾ ਗਾਂਗਾ ਮੁਠਿ ਹਲਾਇ ਅਲੇਖੈ ।

fer uchaae panjaangulaa gaangaa mutth halaae alekhai |

ಆದರೆ ಪಂಡಿತನು ಗಂಗು ಭಗವಂತನ ಎರಡು ಆಯಾಮಗಳನ್ನು ಸೂಚಿಸುತ್ತಿದ್ದಾನೆ - ನಿರ್ಗುಣ (ಎಲ್ಲಾ ಸದ್ಗುಣಗಳನ್ನು ಮೀರಿ) ಮತ್ತು ಸಗುನ್, (ಎಲ್ಲಾ ಸದ್ಗುಣಗಳೊಂದಿಗೆ).

ਪੈਰੀਂ ਪੈ ਉਠਿ ਚਲਿਆ ਪੰਡਿਤੁ ਹਾਰਿ ਭੁਲਾਵੈ ਭੇਖੈ ।

paireen pai utth chaliaa panddit haar bhulaavai bhekhai |

ಪಂಡಿತನು ಈಗ ಐದು ಬೆರಳುಗಳನ್ನು ಎತ್ತಿ ತನ್ನ ಎರಡು ರೂಪಗಳು ಪಂಚಭೂತಗಳಿಂದಾಗಿ ಎಂದು ತೋರಿಸಲು, ಆದರೆ, ಪಂಡಿತನು ಐದು ಬೆರಳುಗಳಿಂದ ಗಂಗುವಿನ ಮುಖವನ್ನು ಗೀಚುತ್ತಾನೆ ಎಂದು ಸೂಚಿಸುತ್ತಾನೆ ಎಂದು ಪರಿಗಣಿಸಿ,

ਨਿਰਗੁਣੁ ਸਰਗੁਣੁ ਅੰਗ ਦੁਇ ਪਰਮੇਸਰੁ ਪੰਜਿ ਮਿਲਨਿ ਸਰੇਖੈ ।

niragun saragun ang due paramesar panj milan sarekhai |

ಗ್ಯಾಂಗ್‌ಗಳು ಅವನ ಮುಷ್ಟಿಯನ್ನು ಝಾಡಿಸಿ ಅವನು ತನ್ನ ಮುಷ್ಟಿಯ ಹೊಡೆತದಿಂದ ಕೊಲ್ಲುತ್ತಾನೆ ಎಂದು ತೋರಿಸಿದನು. ಈಗ ಪಂಚಭೂತಗಳ ಐಕ್ಯವೇ ಸೃಷ್ಟಿಗೆ ಕಾರಣವೆಂದು ತಿಳಿಯುವಂತೆ ಮಾಡಲಾಗುತ್ತಿದೆ ಎಂದು ಪಂಡಿತರು ಭಾವಿಸಿದರು.

ਅਖੀਂ ਦੋਵੈਂ ਭੰਨਸਾਂ ਮੁਕੀ ਲਾਇ ਹਲਾਇ ਨਿਮੇਖੈ ।

akheen dovain bhanasaan mukee laae halaae nimekhai |

ತಪ್ಪಾಗಿ ಪಂಡಿತನು ತನ್ನ ಸೋಲನ್ನು ಒಪ್ಪಿಕೊಂಡು ಎದುರಾಳಿಯ ಕಾಲಿಗೆ ಬಿದ್ದು ಸ್ಥಳದಿಂದ ನಿರ್ಗಮಿಸಿದನು. ವಾಸ್ತವವಾಗಿ ಮೂರ್ಖನು ತನ್ನ ಕಣ್ಣುಗಳನ್ನು ಹೊರಗೆ ತಂದು ಬಿಗಿಯಾದ ಮುಷ್ಟಿಯಿಂದ ಆಕ್ರಮಣ ಮಾಡುತ್ತಾನೆ ಎಂದು ಅರ್ಥೈಸಿದನು ಆದರೆ ಇದನ್ನು ಪಂಡಿತನು ವಿಭಿನ್ನವಾಗಿ ಅರ್ಥೈಸಿದನು.

ਮੂਰਖ ਪੰਡਿਤੁ ਸੁਰਤਿ ਵਿਸੇਖੈ ।੧੮।

moorakh panddit surat visekhai |18|

ಹೀಗೆ ಅವರ ನಿರ್ದಿಷ್ಟ ಚಿಂತನೆಯಿಂದಾಗಿ ಪಂಡಿತನೂ ಮೂರ್ಖನೆಂದು ಸಾಬೀತಾಯಿತು.

ਪਉੜੀ ੧੯

paurree 19

ਠੰਢੇ ਖੂਹਹੁੰ ਨ੍ਹਾਇ ਕੈ ਪਗ ਵਿਸਾਰਿ ਆਇਆ ਸਿਰਿ ਨੰਗੈ ।

tthandte khoohahun nhaae kai pag visaar aaeaa sir nangai |

ಬಾವಿಯ ಮೇಲೆ ಸ್ನಾನ ಮಾಡಿ, ಒಬ್ಬ ವ್ಯಕ್ತಿ ತನ್ನ ಪೇಟವನ್ನು ಮರೆತು ಬರಿಗೈಯಲ್ಲಿ ಮನೆಗೆ ಮರಳಿದನು.

ਘਰ ਵਿਚਿ ਰੰਨਾਂ ਕਮਲੀਆਂ ਧੁਸੀ ਲੀਤੀ ਦੇਖਿ ਕੁਢੰਗੈ ।

ghar vich ranaan kamaleean dhusee leetee dekh kudtangai |

ಅವನ ಅಸಮರ್ಪಕ ನಡವಳಿಕೆಯನ್ನು (ಬರಿ ತಲೆಯಿರುವ) ನೋಡಿದ ಮೂರ್ಖ ಮಹಿಳೆಯರು ಅಳಲು ಮತ್ತು ಅಳಲು ಪ್ರಾರಂಭಿಸಿದರು (ಮನೆಯ ಪೇಟವಿಲ್ಲದ ಯಜಮಾನನನ್ನು ನೋಡಿ ಅವರು ಕುಟುಂಬದಲ್ಲಿ ಯಾರೋ ಒಬ್ಬರು ಸತ್ತರು ಎಂದು ಊಹಿಸಿದರು).