ಒಂದು ಓಂಕಾರ, ಮೂಲ ಶಕ್ತಿ, ದೈವಿಕ ಗುರುವಿನ ಅನುಗ್ರಹದಿಂದ ಅರಿತುಕೊಂಡಿತು
ನಿರ್ಗತಿಕರ ಅಧಿಪತಿಯಾದ ನಾರಾಯಣನು ರೂಪಗಳನ್ನು ಪಡೆದು ಎಲ್ಲರ ಮೇಲೆ ಪ್ರಭುತ್ವವನ್ನು ಸ್ಥಾಪಿಸಿದ್ದಾನೆ.
ಅವನು ಎಲ್ಲಾ ಮನುಷ್ಯರ ನಿರಾಕಾರ ರಾಜ ಮತ್ತು ವಿವಿಧ ರೂಪಗಳನ್ನು ಸೃಷ್ಟಿಸಿದ ರಾಜ.
ಎಲ್ಲಾ ಕಾರಣಗಳ ಸೃಷ್ಟಿಕರ್ತನಂತೆ ಅವನು ತನ್ನ ಖ್ಯಾತಿಗೆ ನಿಜ.
ಅಗ್ರಾಹ್ಯ ಮತ್ತು ಎಲ್ಲಾ ರಹಸ್ಯಗಳನ್ನು ಮೀರಿದ ಆ ಭಗವಂತನ ವ್ಯಾಪ್ತಿಯನ್ನು ದೇವತೆಗಳು ಮತ್ತು ದೇವತೆಗಳು ಸಹ ತಿಳಿಯಲು ಸಾಧ್ಯವಿಲ್ಲ.
ಗುರು ನಾನಕ್ ದೇವ್ ಅವರು ಭಗವಂತನ ನಿಜವಾದ ಹೆಸರನ್ನು ನೆನಪಿಟ್ಟುಕೊಳ್ಳಲು ಜನರನ್ನು ಪ್ರೇರೇಪಿಸಿದರು, ಅವರ ರೂಪ ಸತ್ಯವಾಗಿದೆ.
ಕರ್ತಾರ್ಪುರದಲ್ಲಿ ಧರ್ಮಸ್ಥಳವಾದ ಧರ್ಮಶಾಲೆಯನ್ನು ಸ್ಥಾಪಿಸಲಾಯಿತು, ಇದು ವಾಸಸ್ಥಾನವಾಗಿ ಪವಿತ್ರ ಸಭೆಯಿಂದ ವಾಸಿಸುತ್ತಿತ್ತು.
ವಹಿಗುರು ಎಂಬ ಪದವನ್ನು (ಗುರುನಾನಕ್ ಅವರಿಂದ) ಜನರಿಗೆ ತಿಳಿಸಲಾಯಿತು.
ಪವಿತ್ರ ಸಭೆಯ ರೂಪದಲ್ಲಿ ಸತ್ಯದ ನಿವಾಸದ ದೃಢವಾದ ಅಡಿಪಾಯವನ್ನು ಚಿಂತನಶೀಲವಾಗಿ ಹಾಕಲಾಯಿತು (ಗುರು ನಾ-ನಕ್ ದೇವ್ ಅವರಿಂದ)
ಮತ್ತು ಅವರು ಗುರುಮುಖ-ಪಂಥ್ (ಸಿಖ್ ಧರ್ಮ) ಅನ್ನು ಘೋಷಿಸಿದರು, ಇದು ಅನಂತ ಸಂತೋಷಗಳ ಸಾಗರವಾಗಿದೆ.
ಅಲ್ಲಿ, ಸಮೀಪಿಸಲಾಗದ, ಅಗ್ರಾಹ್ಯ ಮತ್ತು ಅತೀಂದ್ರಿಯವಾದ ನಿಜವಾದ ಪದವನ್ನು ಅಭ್ಯಾಸ ಮಾಡಲಾಗುತ್ತದೆ.
ಸತ್ಯದ ಆ ನಿವಾಸವು ಎಲ್ಲಾ ನಾಲ್ಕು ವರ್ಣಗಳಿಗೆ ಬೋಧಿಸುತ್ತದೆ ಮತ್ತು ಎಲ್ಲಾ ಆರು ತತ್ವಗಳು (ಭಾರತೀಯ ಮೂಲದ) ಅದರ ಸೇವೆಯಲ್ಲಿ ಲೀನವಾಗಿ ಉಳಿಯುತ್ತವೆ.
ಗುರುಮುಖರು (ಅಲ್ಲಿ) ಸಿಹಿಯಾಗಿ ಮಾತನಾಡುತ್ತಾರೆ, ವಿನಮ್ರವಾಗಿ ಚಲಿಸುತ್ತಾರೆ ಮತ್ತು ಭಕ್ತಿಯ ಅನ್ವೇಷಕರು.
ಅವಿನಾಶಿ, ಮೋಸ ಮಾಡಲಾಗದ ಮತ್ತು ಅಂತ್ಯವಿಲ್ಲದ ಆ ಮೂಲ ಭಗವಂತನಿಗೆ ನಮಸ್ಕಾರಗಳು.
ಗುರುನಾನಕ್ ಅವರು ಇಡೀ ಪ್ರಪಂಚದ ಜ್ಞಾನದಾತ (ಗುರು).
ನಿಜವಾದ ಗುರುವು ನಿರಾತಂಕ ಚಕ್ರವರ್ತಿ, ಅಗ್ರಾಹ್ಯ ಮತ್ತು ಗುರುವಿನ ಎಲ್ಲಾ ಗುಣಗಳಿಂದ ತುಂಬಿದೆ.
ಅವನ ಹೆಸರು ಬಡವರ ಪೋಷಕ; ಅವನು ಯಾರೊಂದಿಗೂ ಬಾಂಧವ್ಯವನ್ನು ಹೊಂದಿಲ್ಲ ಅಥವಾ ಅವನು ಯಾರನ್ನೂ ಅವಲಂಬಿಸಿಲ್ಲ.
ನಿರಾಕಾರ, ಅನಂತ ಮತ್ತು ಅಗ್ರಾಹ್ಯ, ಅವರು ಸ್ತುತಿಗೆ ಅರ್ಹವಾದ ಎಲ್ಲಾ ಗುಣಲಕ್ಷಣಗಳನ್ನು ಹೊಂದಿದ್ದಾರೆ
ನಿಜವಾದ ಗುರುವಿನ ಪಾಂಡಿತ್ಯವು ಶಾಶ್ವತವಾಗಿದೆ ಏಕೆಂದರೆ ಅವರ ಮುಂದೆ ಎಲ್ಲರೂ (ಅವರ ಪ್ರಶಂಸೆಗೆ) ಯಾವಾಗಲೂ ಇರುತ್ತಾರೆ.
ನಿಜವಾದ ಗುರುವು ಎಲ್ಲಾ ಅಳತೆಗಳನ್ನು ಮೀರಿದೆ; ಅವನನ್ನು ಯಾವುದೇ ತಕ್ಕಡಿಯಲ್ಲಿ ತೂಗಲಾಗುವುದಿಲ್ಲ.
ಏಕರೂಪವು ಅವನ ರಾಜ್ಯವಾಗಿದೆ, ಇದರಲ್ಲಿ ಶತ್ರುಗಳಿಲ್ಲ, ಮಿತ್ರನೂ ಇಲ್ಲ ಮತ್ತು ಗದ್ದಲದ ಕೂಗು ಇಲ್ಲ
ನಿಜವಾದ ಗುರು ವಿವೇಚನೆಯುಳ್ಳವನು; ನ್ಯಾಯವನ್ನು ವಿತರಿಸುತ್ತಾನೆ ಮತ್ತು ಅವನ ರಾಜ್ಯದಲ್ಲಿ ಯಾವುದೇ ದೌರ್ಜನ್ಯ ಮತ್ತು ದಬ್ಬಾಳಿಕೆಯನ್ನು ವಿಧಿಸಲಾಗುವುದಿಲ್ಲ.
ಅಂತಹ ಮಹಾನ್ ಗುರು (Ndnak) ಇಡೀ ಪ್ರಪಂಚದ ಸ್ಪಷ್ಟ ಆಧ್ಯಾತ್ಮಿಕ ಗುರು.
ಹಿಂದೂಗಳು ಗಂಗಾ ಮತ್ತು ಬನಾರಸ್ ಅನ್ನು ಆರಾಧಿಸುತ್ತಾರೆ ಮತ್ತು ಮುಸ್ಲಿಮರು ಮೆಕ್ಕಾ-ಕಾಬಾವನ್ನು ಪವಿತ್ರ ಸ್ಥಳವೆಂದು ಪರಿಗಣಿಸುತ್ತಾರೆ. ಆದರೆ ಮ್ರಡಾರಿಗ್ (ಡ್ರಮ್) ಮತ್ತು ರಾಬಾದ್ (ತಂತಿ ವಾದ್ಯ) ಜೊತೆಯಲ್ಲಿ (ಬಾಬಾ ನಾನಕ್) ಸ್ತುತಿಗಳನ್ನು ಹಾಡಲಾಗುತ್ತದೆ.
ಭಕ್ತರ ಪ್ರೇಮಿ, ತುಳಿತಕ್ಕೊಳಗಾದವರನ್ನು ಮೇಲೆತ್ತಲು ಬಂದಿದ್ದಾರೆ.
ಅವನು ಸ್ವತಃ ಅದ್ಭುತವಾಗಿದೆ (ಏಕೆಂದರೆ ಅವನ ಶಕ್ತಿಗಳ ಹೊರತಾಗಿಯೂ ಅವನು ಅಹಂಕಾರರಹಿತನಾಗಿರುತ್ತಾನೆ).
ಅವನ ಪ್ರಯತ್ನದಿಂದ ಎಲ್ಲಾ ನಾಲ್ಕು ವರ್ಣಗಳು ಒಂದಾಗಿವೆ ಮತ್ತು ಈಗ ವ್ಯಕ್ತಿಯು ಪವಿತ್ರ ಸಭೆಯಲ್ಲಿ ಮುಕ್ತನಾಗುತ್ತಾನೆ.
ಗಂಧದ ಸುವಾಸನೆಯಂತೆ, ಅವನು ಯಾವುದೇ ಭೇದಭಾವವಿಲ್ಲದೆ ಪ್ರತಿಯೊಬ್ಬರನ್ನು ಸುಗಂಧಗೊಳಿಸುತ್ತಾನೆ.
ಎಲ್ಲರೂ ಆತನ ಆದೇಶದಂತೆ ನಡೆದುಕೊಳ್ಳುತ್ತಾರೆ ಮತ್ತು ಆತನನ್ನು ಬೇಡವೆಂದು ಹೇಳುವ ಅಧಿಕಾರ ಯಾರಿಗೂ ಇರುವುದಿಲ್ಲ.
ಅಂತಹ ಮಹಾನ್ ಗುರು (ನಾನಕ್) ಇಡೀ ಪ್ರಪಂಚದ ಸ್ಪಷ್ಟ ಆಧ್ಯಾತ್ಮಿಕ ಗುರು.
ಅಲೆಗಳು ಗಂಗಾನದಿಯಿಂದ ತನ್ನಿಂದ ತಾನೇ ಉತ್ಪತ್ತಿಯಾಗುವುದರಿಂದ ಗುರುನಾನಕ್ ಆತನನ್ನು (ಗುರು ಅಂಗದ್) ತನ್ನ ಅಂಗಗಳಿಂದ ಸೃಷ್ಟಿಸಿದನು.
ಆಳವಾದ ಮತ್ತು ಭವ್ಯವಾದ ಗುಣಲಕ್ಷಣಗಳೊಂದಿಗೆ ಮೂರ್ತಿವೆತ್ತಿರುವ ಅವರು (ಅಂಗದ್) ಗುರುಮುಖರಿಂದ (ಅಗ್ರಾಹ್ಯ) ಪರಮಾತ್ಮನ (ಪರಮಾತ್ಮ) ರೂಪವೆಂದು ಕರೆಯಲ್ಪಟ್ಟರು.
ಅವನು ಸ್ವತಃ ಸುಖ-ದುಃಖಗಳನ್ನು ಕೊಡುವವನಾಗಿದ್ದರೂ ಯಾವುದೇ ಕಳಂಕವಿಲ್ಲದೆ ಯಾವಾಗಲೂ ಇರುತ್ತಾನೆ.
ಗುರು-ಶಿಷ್ಯರ ನಡುವಿನ ಪ್ರೀತಿ ಎಷ್ಟಿತ್ತೆಂದರೆ ಶಿಷ್ಯ ಗುರು, ಗುರು ಶಿಷ್ಯನಾದ.
ಮರವು ಹಣ್ಣನ್ನು ಸೃಷ್ಟಿಸುವ ರೀತಿಯಲ್ಲಿ ಮತ್ತು ಹಣ್ಣಿನಿಂದ ಮರವನ್ನು ಸೃಷ್ಟಿಸುವ ರೀತಿಯಲ್ಲಿ ಇದು ಸಂಭವಿಸಿತು, ಅಥವಾ ತಂದೆಯು ಮಗನ ಮೇಲೆ ಸಂತೋಷಪಡುತ್ತಾನೆ ಮತ್ತು ಮಗ ತಂದೆಯ ಆಜ್ಞೆಯನ್ನು ಪಾಲಿಸುವುದರಲ್ಲಿ ಸಂತೋಷಪಡುತ್ತಾನೆ.
ಅವನ ಆತ್ಮಸಾಕ್ಷಿಯು ಪದದಲ್ಲಿ ವಿಲೀನಗೊಂಡಿತು ಮತ್ತು ಪರಿಪೂರ್ಣವಾದ ಅತೀಂದ್ರಿಯ ಬ್ರಹ್ಮವು ಅವನನ್ನು ಅಗ್ರಾಹ್ಯ (ಭಗವಂತ) ನೋಡುವಂತೆ ಮಾಡಿತು.
ಈಗ ಗುರು ಅಂಗದ್ ಅವರು ಬಾಬಾ ನಾನಕ್ (ಅವರ ವಿಸ್ತೃತ ರೂಪ) ಎಂದು ಸ್ಥಾಪಿಸಿದರು.
ಪರಾಸ್ (ತತ್ವಜ್ಞಾನಿಗಳ ಕಲ್ಲು ಗುರುನಾನಕ್) ಅವರನ್ನು ಭೇಟಿಯಾದ ಗುರು ಅಂಗದ್ ಸ್ವತಃ ಪರಾಸ್ ಆದರು ಮತ್ತು ಗುರುವಿನ ಮೇಲಿನ ಪ್ರೀತಿಯಿಂದಾಗಿ ಅವರನ್ನು ನಿಜವಾದ ಗುರು ಎಂದು ಕರೆಯಲಾಯಿತು.
ಗುರುಗಳು ಹಾಕಿಕೊಟ್ಟ ಬೋಧನೆಗಳು ಮತ್ತು ನೀತಿ ಸಂಹಿತೆಗಳ ಪ್ರಕಾರ ಬದುಕುತ್ತಾ, ಅವರು ಚಪ್ಪಲಿಯನ್ನು (ಗುರುನಾನಕ್) ಭೇಟಿಯಾಗಿ ಸ್ಯಾಂಡಲ್ ಆದರು.
ಬೆಳಕು ಬೆಳಕಿನಲ್ಲಿ ಮುಳುಗಿದೆ; ಗುರುವಿನ (ಗುರ್ಮತ್) ಜ್ಞಾನದ ಆನಂದವನ್ನು ಪಡೆಯಲಾಯಿತು ಮತ್ತು ದುಷ್ಟ ಮನಸ್ಸಿನ ನೋವುಗಳು ಸುಟ್ಟು ನಾಶವಾದವು.
ವಿಸ್ಮಯವು ವಿಸ್ಮಯವನ್ನು ಭೇಟಿ ಮಾಡಿತು ಮತ್ತು ಅದ್ಭುತವಾಯಿತು (ಗುರುನಾನಕ್) ವಿಸ್ಮಯದಿಂದ ತುಂಬಿತು.
ಮಕರಂದವನ್ನು ಕ್ವಾಫ್ ಮಾಡಿದ ನಂತರ ಸಂತೋಷದ ಕಾರಂಜಿ ಹಾರಿಹೋಗುತ್ತದೆ ಮತ್ತು ನಂತರ ಅಸಹನೀಯವನ್ನು ಹೊರುವ ಶಕ್ತಿಯನ್ನು ಪಡೆಯಲಾಗುತ್ತದೆ.
ಪವಿತ್ರ ಸಭೆಯ ಹೆದ್ದಾರಿಯಲ್ಲಿ ಚಲಿಸುವಾಗ, ಸತ್ಯವು ಸತ್ಯದಲ್ಲಿ ವಿಲೀನಗೊಂಡಿದೆ.
ವಾಸ್ತವವಾಗಿ ಲಹಾನಾ ಬಾಬಾ ನಾನಕ್ ಅವರ ಮನೆಯ ಬೆಳಕಾಯಿತು.
ಗುರುಮುಖ್ (ಅಂಗದ್) ತನ್ನ ಸಬಾದ್ (ಪದ) ಅನ್ನು ಸಬಾದ್ಗೆ ಹೊಂದಿಸಿ ಅದನ್ನು ಆಭರಣವನ್ನಾಗಿ ಮಾಡಲು ತನ್ನ ವಿಕಾರವಾದ ಮನಸ್ಸನ್ನು ಕೆಣಕಿದ್ದಾನೆ.
ಅವನು ಭಕ್ತಿಯನ್ನು ಪ್ರೀತಿಸುವ ಭಯದಲ್ಲಿ ತನ್ನನ್ನು ತಾನೇ ಶಿಸ್ತು ಮಾಡಿಕೊಂಡಿದ್ದಾನೆ ಮತ್ತು ಅಹಂಕಾರದ ಅರ್ಥವನ್ನು ಕಳೆದುಕೊಳ್ಳುತ್ತಾನೆ, ಎಲ್ಲಾ ರೀತಿಯ ಗೊಂದಲಗಳಿಂದ ತನ್ನನ್ನು ತಾನು ರಕ್ಷಿಸಿಕೊಂಡಿದ್ದಾನೆ.
ಅಧ್ಯಾತ್ಮದ ಮೇಲೆ ಪಾಂಡಿತ್ಯವನ್ನು ಸಾಧಿಸುವುದರ ಜೊತೆಗೆ ತಾತ್ಕಾಲಿಕವಾಗಿ, ಗುರುಮುಖ್ ಒಂಟಿತನದಲ್ಲಿ ನೆಲೆಸಿದ್ದಾರೆ.
ಎಲ್ಲಾ ಪರಿಣಾಮಗಳಿಗೆ ಮತ್ತು ಎಲ್ಲಾ ಶಕ್ತಿಗಳಿಗೆ ಕಾರಣವಾಗಿದ್ದರೂ ಸಹ ಅವನು ವಂಚನೆಗಳಿಂದ ತುಂಬಿದ ಜಗತ್ತಿನಲ್ಲಿ ಉಳಿಯುತ್ತಾನೆ.
ಸತ್ಯ, ಸಂತೃಪ್ತಿ, ಕರುಣೆ ಧರ್ಮ, ಶ್ರೀಮಂತಿಕೆ ಮತ್ತು ವಿವೇಚನಾಶೀಲ ಬುದ್ಧಿವಂತಿಕೆ (ವಿಚಾರ) ಅವರು ಶಾಂತಿಯನ್ನು ತಮ್ಮ ಅಭಯವನ್ನಾಗಿ ಮಾಡಿಕೊಂಡಿದ್ದಾರೆ.
ಕಾಮ, ಕ್ರೋಧ ಮತ್ತು ವಿರೋಧವನ್ನು ಚೆಲ್ಲುವ ಅವನು ದುರಾಶೆ, ವ್ಯಾಮೋಹ ಮತ್ತು ಅಹಂಕಾರವನ್ನು ತಿರಸ್ಕರಿಸಿದನು.
ಅಂತಹ ಯೋಗ್ಯ ಮಗ ಲಹಾನ (ಅಂಗದ್) ಬಾಬಾ (ನಾನಕ್) ಕುಟುಂಬದಲ್ಲಿ ಜನಿಸುತ್ತಾನೆ.
ಗುರು (ನಾನಕ್) ಅವರ ಅಂಗದಿಂದ ಗುರು ಅಂಗದ ಹೆಸರಿನಲ್ಲಿ ಅಮೃತ ಹಣ್ಣುಗಳ ಮರವು ಅರಳಿದೆ.
ಒಂದು ದೀಪವು ಮತ್ತೊಂದು ದೀಪವನ್ನು ಬೆಳಗಿಸುವಂತೆ, (ಗುರುನಾನಕರ) ಬೆಳಕಿನೊಂದಿಗೆ (ಗುರು ಅಂಗದ) ಜ್ವಾಲೆಯನ್ನು ಬೆಳಗಿಸಲಾಗುತ್ತದೆ.
ವಜ್ರವು ವಜ್ರವನ್ನು ಮಾಟದ ಮೂಲಕ ಕತ್ತರಿಸಿದೆ (ಬಾಬಾ ನಾನಕ್) ಸರಳ_ಮನಸ್ಸಿನ (ಗುರು ಅಂಗದ್) ನಿಯಂತ್ರಣಕ್ಕೆ ತಂದಿದೆ.
ಈಗ ನೀರು ನೀರಿನೊಂದಿಗೆ ಬೆರೆತಿದೆ ಎಂದು ಅವುಗಳನ್ನು ಪ್ರತ್ಯೇಕಿಸಲಾಗುವುದಿಲ್ಲ.
ಸತ್ಯವು ಯಾವಾಗಲೂ ಸುಂದರವಾಗಿರುತ್ತದೆ ಮತ್ತು ಸತ್ಯದ ಮರಣದಲ್ಲಿ ಅವನು (ಗುರು ಅಂಗದ್) ತನ್ನನ್ನು ತಾನೇ ರೂಪಿಸಿಕೊಂಡಿದ್ದಾನೆ.
ಅವನ ಸಿಂಹಾಸನವು ಸ್ಥಿರವಾಗಿದೆ ಮತ್ತು ರಾಜ್ಯವು ಶಾಶ್ವತವಾಗಿದೆ; ಪ್ರಯತ್ನಗಳ ಹೊರತಾಗಿಯೂ ಅವುಗಳನ್ನು ಸ್ಥಳಾಂತರಿಸಲಾಗುವುದಿಲ್ಲ.
ಟೌರ್ ಪದವನ್ನು ಗುರು (ನಾನಕ್) ಅವರು (ಗುರು ಅಂಗದ್ ಅವರಿಗೆ) ಹಸ್ತಾಂತರಿಸಿದ್ದಾರೆ ಎಂಬಂತೆ ಟಂಕಸಾಲೆಯಿಂದ ನಾಣ್ಯವನ್ನು ಬಿಡುಗಡೆ ಮಾಡಲಾಗಿದೆ.
ಈಗ ಸಿದ್ಧನಾಥರು ಮತ್ತು ಅವತಾರಗಳು (ದೇವರ) ಇತ್ಯಾದಿಗಳು ಅವನ ಮುಂದೆ ಕೈಮುಗಿದು ನಿಂತಿದ್ದಾರೆ.
ಮತ್ತು ಈ ಆಜ್ಞೆಯು ನಿಜ, ಬದಲಾಗದ ಮತ್ತು ಅನಿವಾರ್ಯ.
ಭಗವಂತನು ಮೋಸ ಮಾಡಲಾಗದವನು, ಅವಿನಾಶಿ ಮತ್ತು ದ್ವಂದ್ವವಲ್ಲದವನು, ಆದರೆ ತನ್ನ ಭಕ್ತರ ಮೇಲಿನ ಪ್ರೀತಿಯಿಂದಾಗಿ ಅವನು ಕೆಲವೊಮ್ಮೆ ಅವರಿಂದ ಭ್ರಮೆಗೊಳ್ಳುತ್ತಾನೆ ('ಗುರು ಅಮರ್ ದಾಸ್ ಪ್ರಕರಣದಂತೆ).
ಅವನ ಭವ್ಯತೆ ಎಲ್ಲಾ ಮಿತಿಗಳನ್ನು ಮೀರಿದೆ ಮತ್ತು ಎಲ್ಲಾ ಗಡಿಗಳನ್ನು ಮೀರಿದೆ, ಅವನ ವ್ಯಾಪ್ತಿಯ ಬಗ್ಗೆ ಯಾರಿಗೂ ತಿಳಿದಿಲ್ಲ.
ಎಲ್ಲಾ ಕೌಡಕ್ಟ್ ಸಂಹಿತೆಗಳಲ್ಲಿ, ಗುರುವಿನ ನೀತಿ ಸಂಹಿತೆ ಅತ್ಯುತ್ತಮವಾಗಿದೆ; ಅವನು ಗುರುವಿನ (ಅಂಗದ್) ಪಾದಕ್ಕೆ ಬೀಳುವ ಮೂಲಕ ಇಡೀ ಜಗತ್ತನ್ನು ಅವನ ಸ್ವಂತ ಪಾದಗಳಿಗೆ ನಮಸ್ಕರಿಸುವಂತೆ ಮಾಡಿದನು.
ಗುರ್ಮುಲ್ಟ್ಗಳ ಆನಂದದ ಫಲವು ಅಮರತ್ವದ ಸ್ಥಿತಿಯಾಗಿದೆ ಮತ್ತು ಅಮೃತ (ಗುರು ಅಂಗದ್) ಗುರು ಅಮರ್ ದಾಸ್ ಮರದಲ್ಲಿ ಮಕರಂದ ಹಣ್ಣು ಬೆಳೆದಿದೆ.
ಗುರುವಿನಿಂದ ಶಿಷ್ಯನು ಹೊರಹೊಮ್ಮಿದನು ಮತ್ತು ಶಿಷ್ಯನು ಗುರುವಾದನು.
ಗುರು ಅಂಗದ್ ಕಾಸ್ಮಿಕ್ ಸ್ಪಿರಿಟ್ (ಪುರಖ್) ಪರಮ ಚೈತನ್ಯವನ್ನು ವ್ಯಕ್ತಪಡಿಸಿದ ನಂತರ, (ಗುರು ಅಮರ್ ದಾಸ್), ಸ್ವತಃ ಪರಮ ಬೆಳಕಿನಲ್ಲಿ ವಿಲೀನಗೊಂಡರು.
ಗ್ರಹಿಸಬಹುದಾದ ಪ್ರಪಂಚವನ್ನು ಮೀರಿ, ಅವನು ತನ್ನನ್ನು ತಾನು ಸಮಸ್ಥಿತಿಯಲ್ಲಿ ಸ್ಥಾಪಿಸಿಕೊಂಡನು. ಹೀಗೆ, ಗುರು ಅಮರ್ ದಾಸ್ ನಿಜವಾದ ಸಂದೇಶವನ್ನು ಸಾರಿದ್ದಾರೆ.
ಪದದಲ್ಲಿ ಪ್ರಜ್ಞೆಯನ್ನು ಹೀರಿಕೊಳ್ಳುತ್ತಾ, ಶಿಷ್ಯನು ಗುರು ಮತ್ತು ಗುರು ಶಿಷ್ಯನಾದನು.
ವಾರ್ಡ್ ಮತ್ತು ನೇಯ್ಗೆ ಪ್ರತ್ಯೇಕ ಹೆಸರುಗಳು ಆದರೆ ಯಾಮ್ ರೂಪದಲ್ಲಿ ಅವು ಒಂದೇ ಮತ್ತು ಒಂದು, ಬಟ್ಟೆ ಎಂದು ಕರೆಯಲಾಗುತ್ತದೆ.
ಅದೇ ಹಾಲು ಮೊಸರು ಆಗುತ್ತದೆ ಮತ್ತು ಮೊಸರಿನಿಂದ ಬೆಣ್ಣೆಯನ್ನು ವಿವಿಧ ರೀತಿಯಲ್ಲಿ ಬಳಸಲಾಗುತ್ತದೆ.
ಕಬ್ಬಿನ ರಸದಿಂದ ಉಂಡೆ ಸಕ್ಕರೆ ಮತ್ತು ಸಕ್ಕರೆಯ ಇತರ ರೂಪಗಳನ್ನು ತಯಾರಿಸಲಾಗುತ್ತದೆ.
ಹಾಲು, ಸಕ್ಕರೆ, ತುಪ್ಪ ಇತ್ಯಾದಿಗಳನ್ನು ಬೆರೆಸಿ ಅನೇಕ ರುಚಿಕರವಾದ ಭಕ್ಷ್ಯಗಳನ್ನು ತಯಾರಿಸಲಾಗುತ್ತದೆ.
ಅಂತೆಯೇ ಬೀಟೆ, ವೀಳ್ಯದೆಲೆ, ಕ್ಯಾಟೆಚು ಮತ್ತು ಸುಣ್ಣವನ್ನು ಬೆರೆಸಿದಾಗ ಅವು ಸುಂದರವಾದ ಬಣ್ಣವನ್ನು ಉಂಟುಮಾಡುತ್ತವೆ.
ಅದೇ ರೀತಿ ಮೊಮ್ಮಗ ಗುರು ಅಮರ್ ದಾಸ್ ಅವರನ್ನು ಅಧಿಕೃತವಾಗಿ ಸ್ಥಾಪಿಸಲಾಗಿದೆ.
ಹೂವಿನೊಂದಿಗೆ ಎಳ್ಳು ಬೆರೆಸಿದ ಎಣ್ಣೆಯು ಪರಿಮಳಯುಕ್ತ ಎಣ್ಣೆಯಾಗುವಂತೆ, ಗುರು ಮತ್ತು ಶಿಷ್ಯರ ಭೇಟಿಯು ಹೊಸ ವ್ಯಕ್ತಿತ್ವವನ್ನು ಉಂಟುಮಾಡುತ್ತದೆ.
ಹಲವಾರು ಪ್ರಕ್ರಿಯೆಗಳನ್ನು ದಾಟಿದ ನಂತರ ಕಾಟನ್ ವಿವಿಧ ಪ್ರಭೇದಗಳ ಬಟ್ಟೆಯಾಗುತ್ತದೆ (ಅಂತೆಯೇ ಗಮ್ ಅನ್ನು ಭೇಟಿಯಾದ ನಂತರ ಸಿಪಲ್ ಉನ್ನತ ಸ್ಥಾನವನ್ನು ಪಡೆಯುತ್ತದೆ) .
ಗುರುವಿನ ಋತವು ಮಾತ್ರ ಗುರುವಿನ ವಿಗ್ರಹವಾಗಿದೆ ಮತ್ತು ಈ ಪದವನ್ನು ಪವಿತ್ರ ಸಭೆಯ ದಿನದ ಅಮೃತ ಘಳಿಗೆಯಲ್ಲಿ ಸ್ವೀಕರಿಸಲಾಗುತ್ತದೆ.
ಪ್ರಪಂಚದ ಪ್ರಭುತ್ವವು ಸುಳ್ಳು ಮತ್ತು ಸತ್ಯವನ್ನು ಹೆಮ್ಮೆಯಿಂದ ಹಿಡಿಯಬೇಕು.
ಅಂತಹ ಸತ್ಯವಂತನ ಮುಂದೆ, ಹುಲಿಯನ್ನು ನೋಡಿದ ಜಿಂಕೆಗಳ ಗುಂಪು ತಮ್ಮ ನೆರಳಿನಲ್ಲೇ ಸಾಗುತ್ತಿದ್ದಂತೆ ದೇವತೆಗಳು ಮತ್ತು ದೇವತೆಗಳು ಓಡುತ್ತಾರೆ.
ಜನರು, ಭಗವಂತನ ಚಿತ್ತವನ್ನು ಸ್ವೀಕರಿಸಿ (ಪ್ರೀತಿಯ) ಮೂಗಿನ ಪಟ್ಟಿಯನ್ನು ಧರಿಸಿ (ಶಾಂತವಾಗಿ) ಗುರು ಅಮರ್ ದಾಸ್ ಅವರೊಂದಿಗೆ ಚಲಿಸುತ್ತಾರೆ.
ಗುರು ಅಮರ್ ದಾಸ್ ಅವರು ಸತ್ಯ ಸಂಗಾತಿಯಾಗಿದ್ದಾರೆ, ಒಬ್ಬ ಗುರುಮುಖವನ್ನು ಆಶೀರ್ವದಿಸಿ, ಗುರು ಆಧಾರಿತ.
ನಿಜವಾದ ಗುರು (ಅಂಗದ್ ದೇವ್) ಸತ್ಯವಂತ ಗುರು ಆಗುವುದರಿಂದ, ಅಮರ್
ಅದ್ಭುತ ಸಾಧನೆ ಮಾಡಿದ್ದಾರೆ. ಅದೇ ಬೆಳಕು, ಅದೇ ಆಸನ ಮತ್ತು ಅದೇ ಭಗವಂತನ ಸಂಕಲ್ಪ ಅವನಿಂದ ಹರಡುತ್ತಿದೆ.
ಆತನು ಮಾತಿನ ಭಂಡಾರವನ್ನು ತೆರೆದಿದ್ದಾನೆ ಮತ್ತು ಪವಿತ್ರ ಸಭೆಯ ಮೂಲಕ ಸತ್ಯವನ್ನು ಪ್ರಕಟಿಸಿದ್ದಾನೆ.
ಶಿಷ್ಯನನ್ನು ಅಥೆಂಟಿಕ್ ಮಾಡಿ, ಗುರುಗಳು ನಾಲ್ಕೂ ವರ್ಣಗಳನ್ನು ಅವನ ಪಾದದಲ್ಲಿ ಇಟ್ಟಿದ್ದಾರೆ.
ಈಗ ಗುರುಮುಖಿಗಳೆಲ್ಲರೂ ಒಬ್ಬನೇ ಭಗವಂತನನ್ನು ಆರಾಧಿಸುತ್ತಾರೆ ಮತ್ತು ದುಷ್ಟ ಬುದ್ಧಿವಂತಿಕೆ ಮತ್ತು ದ್ವಂದ್ವತೆಯು ಅವರಲ್ಲಿ ಅಳಿಸಿಹೋಗಿದೆ.
ಈಗ ಕುಟುಂಬದ ಕರ್ತವ್ಯ ಮತ್ತು ಗುರುಗಳ ಉಪದೇಶವೆಂದರೆ ಮಾಯೆಯ ನಡುವೆ ಬದುಕುತ್ತಿರುವಾಗ ನಿರ್ಲಿಪ್ತವಾಗಿರಬೇಕು.
ಪರಿಪೂರ್ಣ ಗುರು ಪರಿಪೂರ್ಣ ಭವ್ಯತೆಯನ್ನು ಸೃಷ್ಟಿಸಿದ್ದಾನೆ.
ಮೂಲ ಭಗವಂತನನ್ನು ಆರಾಧಿಸಿದ ನಂತರ ಅವರು ಎಲ್ಲಾ ಯುಗಗಳಲ್ಲಿ ಪದವನ್ನು ಹರಡುವಂತೆ ಮಾಡಿದರು ಮತ್ತು ಯುಗಗಳ ಮುಂಚೆಯೇ ಅಂದರೆ ಕಾಲದ ಆಗಮನದ ಮೊದಲು
ನಾಮ (ಭಗವಂತ) ಸ್ಮರಣಿಕೆ, ದಾನ ಮತ್ತು ಶುದ್ಧೀಕರಣಗಳ ಬಗ್ಗೆ ಜನರಿಗೆ ಕಲಿಸುವುದು ಮತ್ತು ಕಲಿಸುವುದು, ಗುರುಗಳು ಅವರನ್ನು ಪ್ರಪಂಚದಾದ್ಯಂತ (ಸಾಗರ) ಕರೆದೊಯ್ದಿದ್ದಾರೆ.
ಹಿಂದೆ ಒಂದು ಕಾಲಿನಲ್ಲೇ ಉಳಿದಿದ್ದ ಧರ್ಮಕ್ಕೆ ಗುರುಗಳು ದುಡ್ಡು ಕೊಟ್ಟರು.
ಸಾರ್ವಜನಿಕ ಸಂಪತ್ತಿನ ದೃಷ್ಟಿಯಿಂದ ಇದು ಉತ್ತಮವಾಗಿದೆ ಮತ್ತು ಈ ರೀತಿಯಲ್ಲಿ ಅವರು ತಮ್ಮ (ಆಧ್ಯಾತ್ಮಿಕ) ತಂದೆ ಮತ್ತು ಅಜ್ಜ ತೋರಿಸಿದ ,, ಮಾರ್ಗವನ್ನು ಮತ್ತಷ್ಟು ವಿಸ್ತರಿಸಿದರು.
ಪದದಲ್ಲಿ ಕರುಣೆಯನ್ನು ವಿಲೀನಗೊಳಿಸುವ ಕೌಶಲ್ಯವನ್ನು ಕಲಿಸಿ, ಅವರು ಆ ಅಗ್ರಾಹ್ಯ (ಭಗವಂತ) ನೊಂದಿಗೆ ಜನರನ್ನು ಮುಖಾಮುಖಿಯಾಗಿಸಿದ್ದಾರೆ.
ಅವನ ವೈಭವವು ಸಮೀಪಿಸಲಾಗದ, ಅಗೋಚರ ಮತ್ತು ಆಳವಾದ; ಅದರ ಮಿತಿಗಳನ್ನು ತಿಳಿಯಲಾಗುವುದಿಲ್ಲ.
ಅವನು ತನ್ನ ನಿಜತ್ವವನ್ನು ತಿಳಿದಿದ್ದಾನೆ ಆದರೆ ಅವನು ಎಂದಿಗೂ ತನಗೆ ಯಾವುದೇ ಪ್ರಾಮುಖ್ಯತೆಯನ್ನು ನೀಡಿಲ್ಲ.
ಬಾಂಧವ್ಯ ಮತ್ತು ಅಸೂಯೆಗಳಿಂದ ದೂರವಾಗಿ ಅವರು ರಾಜಯೋಗವನ್ನು (ಪರಮ ಯೋಗ) ಅಳವಡಿಸಿಕೊಂಡಿದ್ದಾರೆ.
ಅವನ ಮನಸ್ಸು, ಮಾತು ಮತ್ತು ಕ್ರಿಯೆಗಳ ರಹಸ್ಯವನ್ನು ಯಾರೂ ತಿಳಿಯಲಾರರು.
ಅವನು ದಯಪಾಲಕ (ಬಾಂಧವ್ಯವಿಲ್ಲದ) ಆನಂದಿಸುವವನು, ಮತ್ತು ಅವನು ದೇವರುಗಳ ವಾಸಸ್ಥಾನಕ್ಕೆ ಸಮಾನವಾದ ಪವಿತ್ರ ಸಭೆಯನ್ನು ರಚಿಸಿದನು.
ಅವನು ಸಹಜ ಸಮತೋಲನದಲ್ಲಿ ಹೀರಲ್ಪಡುತ್ತಾನೆ; ಅಗ್ರಾಹ್ಯ ಬುದ್ಧಿಶಕ್ತಿಯ ಮಾಸ್ಟರ್, ಮತ್ತು ನಿಜವಾದ ಗುರುವಾಗಿರುವುದರಿಂದ ಅವನು ಪ್ರತಿಯೊಬ್ಬರ ಅಸ್ತವ್ಯಸ್ತವಾಗಿರುವ ಜೀವನವನ್ನು ಕ್ರಮವಾಗಿ ಹೊಂದಿಸುತ್ತಾನೆ.
ಗುರು ಅಮರ್ ದಾಸ್ ಅವರ ಜ್ವಾಲೆಯಿಂದ ಗುರು ರಾಮ್ ದಾಸ್ ಅವರ ಜ್ಯೋತಿಯನ್ನು ಬೆಳಗಿಸಲಾಗಿದೆ. ನಾನು ಅವರಿಗೆ ವಂದಿಸುತ್ತೇನೆ.
ಗಮ್ನ ಶಿಷ್ಯನಾಗಿ ಮತ್ತು ಪ್ರಜ್ಞೆಯನ್ನು ವಿಲೀನಗೊಳಿಸಿ, ಪದವು ಹೊಡೆಯದ ಮಧುರ ಶಾಶ್ವತವಾಗಿ ಹರಿಯುವ ಪ್ರವಾಹವನ್ನು ಕ್ವಾಫ್ ಮಾಡಿದೆ.
ಗುರುವಿನ ಸಿಂಹಾಸನದಲ್ಲಿ ಕುಳಿತು, ಅವರು ಜಗತ್ತಿನಲ್ಲಿ ಪ್ರಕಟವಾಗಿದ್ದಾರೆ
ಅಜ್ಜ ಗುರುನಾನಕ್, ಮೊಮ್ಮಗ (ಗುರು ರೈನ್ ದಾಸ್) ತಂದೆ ಗುರು ಅಮರದಾಸ್, ಅಜ್ಜ ಗುರು ಅಂಗದ್ ಅವರಂತೆ (ಸಂಗತದಿಂದ) ಶ್ರೇಷ್ಠರಾಗಿದ್ದಾರೆ.
ಗುರುವಿನ ಸೂಚನೆಯಿಂದ ಎಚ್ಚರಗೊಂಡ ಅವರು ಗಾಢವಾದ ನಿದ್ರೆಯಿಂದ ಕತ್ತಲೆಯ ಯುಗವನ್ನು (ಕಲಿಯುಗ) ಜಾಗೃತಗೊಳಿಸುತ್ತಾರೆ.
ಧರ್ಮ ಮತ್ತು ಜಗತ್ತಿಗೆ ಅವನು ಆಧಾರ ಸ್ತಂಭದಂತೆ ನಿಂತಿದ್ದಾನೆ.
ಗುರುವಿನ ಪಾತ್ರೆಯನ್ನು ಏರಿದವನು ವಿಶ್ವ ಸಾಗರಕ್ಕೆ ಹೆದರುವುದಿಲ್ಲ; ಮತ್ತು ಅವನು ಅದರಲ್ಲಿ ಮುಳುಗಬಾರದು
ಇಲ್ಲಿ ಸದ್ಗುಣಗಳನ್ನು ದುಶ್ಚಟಗಳಿಗೆ ಮಾರಲಾಗುತ್ತದೆ - ಇದು ಗುರುವಿನ ಲಾಭದಾಯಕ ಅಂಗಡಿ.
ಒಮ್ಮೆ ಭೇಟಿ ನೀಡಿದರೆ ಸದ್ಗುಣಗಳ ಮುತ್ತಿನ ಮಾಲೆಯನ್ನು ತೊಟ್ಟವರಿಂದ ಯಾರೂ ಬೇರ್ಪಡುವುದಿಲ್ಲ.
ಗುರುಗಳ ಪ್ರೀತಿಯ ತೊಟ್ಟಿಯ ಶುದ್ಧ ನೀರಿನಲ್ಲಿ ತೊಳೆದವನು ಮತ್ತೆ ಮಣ್ಣಾಗುವುದಿಲ್ಲ.
ಮುತ್ತಜ್ಜನ (ಗುರು ನಾನಕ್) ಕುಟುಂಬದಲ್ಲಿ ಅವರು (ಗುರು ರಾಮ್ ದಾಸ್) ಬೇರ್ಪಟ್ಟ ಕಮಲದಂತೆ ನಿಂತಿದ್ದಾರೆ.
ಗುರುಮುಖ್ ಸತ್ಯದ ನೋಟಕ್ಕಾಗಿ ಹಾತೊರೆಯುತ್ತಾನೆ ಮತ್ತು ಸತ್ಯವನ್ನು ಸ್ವೀಕರಿಸುವವರನ್ನು ಭವಿಷ್ಯದಲ್ಲಿ ಭೇಟಿ ಮಾಡುವುದರಿಂದ ಮಾತ್ರ ಸತ್ಯವನ್ನು ಪಡೆಯಲಾಗುತ್ತದೆ.
ಕುಟುಂಬದಲ್ಲಿ ವಾಸಿಸುವ ಗುರುಮುಖನು ಕರ್ತವ್ಯನಿಷ್ಠ ಗೃಹಸ್ಥನಂತೆ ಎಲ್ಲಾ ವಸ್ತುಗಳನ್ನು ಆನಂದಿಸುತ್ತಾನೆ ಮತ್ತು ರಾಜರಂತೆ ಎಲ್ಲಾ ಸಂತೋಷಗಳನ್ನು ಅನುಭವಿಸುತ್ತಾನೆ.
ಅವನು ಎಲ್ಲಾ ಭರವಸೆಗಳ ನಡುವೆ ನಿರ್ಲಿಪ್ತನಾಗಿರುತ್ತಾನೆ ಮತ್ತು ಯೋಗದ ತಂತ್ರವನ್ನು ತಿಳಿದಿದ್ದಾನೆ, ಯೋಗಿಗಳ ರಾಜ ಎಂದು ಕರೆಯಲಾಗುತ್ತದೆ.
ಅವನು ಯಾವಾಗಲೂ ಏನನ್ನೂ ದಯಪಾಲಿಸುತ್ತಾನೆ ಮತ್ತು ಬೇಡಿಕೊಳ್ಳುವುದಿಲ್ಲ. ಅವನು ಸಾಯುವುದಿಲ್ಲ ಅಥವಾ ಅವನು ಭಗವಂತನಿಂದ ಪ್ರತ್ಯೇಕತೆಯ ನೋವನ್ನು ಅನುಭವಿಸುವುದಿಲ್ಲ.
ಅವನು ನೋವು ಮತ್ತು ಕಾಯಿಲೆಗಳಿಂದ ತೊಂದರೆಗೊಳಗಾಗುವುದಿಲ್ಲ ಮತ್ತು ಅವನು ಗಾಳಿ, ಕೆಮ್ಮು ಮತ್ತು ಶಾಖದ ಕಾಯಿಲೆಗಳಿಂದ ಮುಕ್ತನಾಗಿರುತ್ತಾನೆ.
ಅವನು ದುಃಖ ಮತ್ತು ಸಂತೋಷಗಳನ್ನು ಸಮಾನವಾಗಿ ಸ್ವೀಕರಿಸುತ್ತಾನೆ; ಗುರುವಿನ ಜ್ಞಾನವೇ ಅವನ ಸಂಪತ್ತು ಮತ್ತು ಅವನು ಸಂತೋಷ ಮತ್ತು ದುಃಖಗಳಿಂದ ಪ್ರಭಾವಿತನಾಗಿರುವುದಿಲ್ಲ.
ಸಾಕಾರವಾಗಿರುವುದರಿಂದ ಅವನು ಇನ್ನೂ ದೇಹವನ್ನು ಮೀರಿದವನು ಮತ್ತು ಜಗತ್ತಿನಲ್ಲಿ ವಾಸಿಸುತ್ತಿರುವಾಗ ಅವನು ಜಗತ್ತನ್ನು ಮೀರಿದವನು.
ಎಲ್ಲರ ಒಡೆಯನೂ ಒಬ್ಬನೇ; ಯಾವುದೇ ದೇಹವು ಅಸ್ತಿತ್ವದಲ್ಲಿಲ್ಲ ಅಥವಾ ಭವಿಷ್ಯದಲ್ಲಿ ಇರುವುದಿಲ್ಲ.
ಗುರುವಿನ ಜ್ಞಾನದ ತೊಟ್ಟಿಯಲ್ಲಿ ವಾಸಿಸುವ ಜೀವಿಗಳನ್ನು ಪರಮ ಸಭಾಂಗಣಗಳು (ಉನ್ನತ ಕ್ರಮದ ಹಂಸಗಳು) ಎಂದು ಕರೆಯಲಾಗುತ್ತದೆ ಮತ್ತು ಅವರು ಮಾಣಿಕ್ಯ ಮತ್ತು ಮುತ್ತುಗಳನ್ನು ಮಾತ್ರ ತೆಗೆದುಕೊಳ್ಳುತ್ತಾರೆ, ಅಂದರೆ ಅವರು ಯಾವಾಗಲೂ ತಮ್ಮ ಜೀವನದಲ್ಲಿ ಒಳ್ಳೆಯತನವನ್ನು ಅಳವಡಿಸಿಕೊಳ್ಳುತ್ತಾರೆ.
ಗುರುವಿನ ಜ್ಞಾನದ ಅಧಿಕೃತರಾಗಿ, ಅವರು ಸತ್ಯದಿಂದ ಸುಳ್ಳನ್ನು ಬೇರ್ಪಡಿಸುತ್ತಾರೆ ಮತ್ತು ವೀಸಾಗಳು ಹಾಲಿನಿಂದ ನೀರನ್ನು ಬೇರ್ಪಡಿಸಬೇಕು.
ದ್ವಂದ್ವ ಭಾವವನ್ನು ತಿರಸ್ಕರಿಸಿ ಅವರು ಏಕ ಮನಸ್ಸಿನಿಂದ ಏಕ ಭಗವಂತನನ್ನು ಆರಾಧಿಸುತ್ತಾರೆ.
ಮನೆ ಹೊಂದಿರುವವರಾದರೂ, ಅವರು ತಮ್ಮ ಪ್ರಜ್ಞೆಯನ್ನು ಪದದಲ್ಲಿ ವಿಲೀನಗೊಳಿಸುತ್ತಾರೆ, ಪವಿತ್ರ ಸಭೆಯಲ್ಲಿ ಸ್ಥಾಪಿತವಾದ ಪ್ರಯತ್ನವಿಲ್ಲದ ಏಕಾಗ್ರತೆಯನ್ನು ಉಳಿಸಿಕೊಳ್ಳುತ್ತಾರೆ.
ಅಂತಹ ಪರಿಪೂರ್ಣ ಯೋಗಿಗಳು ಪರೋಪಕಾರಿ ಮತ್ತು ಪರಿವರ್ತನೆಯಿಂದ ಮುಕ್ತರಾಗಿದ್ದಾರೆ.
ಅಂತಹ ವ್ಯಕ್ತಿಗಳಲ್ಲಿ ಗುರು ರಾಮ್ ದಾಸ್ ಅವರು ಗುರು ಅಮರ್ ದಾಸ್ನಲ್ಲಿ ಸಂಪೂರ್ಣವಾಗಿ ಲೀನಗೊಂಡಿದ್ದಾರೆ ಅಂದರೆ ಅವರು ಅವರ ಘಟಕ.
ಆ ಭಗವಂತ ಕಳಂಕರಹಿತ, ಜನ್ಮ ಮೀರಿ, ಕಾಲಾತೀತ ಮತ್ತು ಅನಂತ.
ಸೂರ್ಯ ಮತ್ತು ಚಂದ್ರನ ದೀಪಗಳನ್ನು ದಾಟಿ, ಗುರು ಅರ್ಜನ್ ದೇವ್ ಭಗವಂತನ ಅತ್ಯುನ್ನತ ಬೆಳಕನ್ನು ಪ್ರೀತಿಸುತ್ತಾರೆ.
ಅವನ ಬೆಳಕು ಯಾವಾಗಲೂ ಪ್ರಕಾಶಮಾನವಾಗಿರುತ್ತದೆ. ಅವನು ಜಗತ್ತಿಗೆ ಜೀವ ಮತ್ತು ಇಡೀ ಜಗತ್ತು ಅವನನ್ನು ಪ್ರಶಂಸಿಸುತ್ತದೆ.
ಪ್ರಪಂಚದ ಎಲ್ಲರೂ ಅವನಿಗೆ ನಮಸ್ಕರಿಸುತ್ತಾರೆ ಮತ್ತು ಅವನು ಮೂಲ ಭಗವಂತನಿಂದ ನೇಮಿಸಲ್ಪಟ್ಟನು ಮತ್ತು ಎಲ್ಲರನ್ನೂ ಮುಕ್ತಗೊಳಿಸುತ್ತಾನೆ.
ನಾಲ್ಕು ವಾಮಗಳು ಮತ್ತು ಆರು ತತ್ವಗಳ ನಡುವೆ ಗುರುಮುಖನ ಮಾರ್ಗವು ಸತ್ಯವನ್ನು ಅಳವಡಿಸಿಕೊಳ್ಳುವ ಮಾರ್ಗವಾಗಿದೆ.
(ಭಗವಂತನ) ನಾಮಸ್ಮರಣೆ, ದಾನ ಮತ್ತು ವ್ಯಭಿಚಾರವನ್ನು ಸ್ಥಿರವಾಗಿ ಮತ್ತು ಪ್ರೀತಿಯ ಭಕ್ತಿಯಿಂದ ಅಳವಡಿಸಿಕೊಳ್ಳುತ್ತಾ, ಅವರು (ಗುರು ಅರ್ಜನ್ ದೇವ್) ಭಕ್ತರನ್ನು (ವಿಶ್ವ ಸಾಗರ) ದಾಟಿಸುತ್ತಾರೆ.
ಗುರು ಅರ್ಜನ್ (ಪಂಥದ) ಬಿಲ್ಡರ್.
ಗುರು ಅರ್ಜನ್ ದೇವ್ ಅವರ ತಂದೆ, ಅಜ್ಜ ಮತ್ತು ಮುತ್ತಜ್ಜನ ಸಾಲಿನ ದೀಪ.
ತನ್ನ ಪ್ರಜ್ಞೆಯನ್ನು ಪದದಲ್ಲಿ ವಿಲೀನಗೊಳಿಸಿದ ಅವರು ಗೌರವಾನ್ವಿತ ರೀತಿಯಲ್ಲಿ (ಗುರುತ್ವದ) ಕಾರ್ಯವನ್ನು ಕೈಗೊಂಡರು ಮತ್ತು ಆಶೀರ್ವದಿಸಲ್ಪಟ್ಟವರಾಗಿ, ಸಿಂಹಾಸನದ (ಭಗವಂತನ) ಅಧಿಕಾರವನ್ನು ವಹಿಸಿಕೊಂಡರು.
ಅವನು ಗುರ್ಬ್ದ್ನಿ (ದೈವಿಕ ಸ್ತೋತ್ರಗಳು) ದ ಉಗ್ರಾಣವಾಗಿದೆ ಮತ್ತು (ಭಗವಂತನ) ಸ್ತೋತ್ರದಲ್ಲಿ ಲೀನವಾಗಿದ್ದಾನೆ.
ಅವರು ಅಡೆತಡೆಯಿಲ್ಲದ ಮಧುರ ಕಾರಂಜಿಯನ್ನು ನಿರಂತರವಾಗಿ ಹರಿಯುವಂತೆ ಮಾಡುತ್ತಾರೆ ಮತ್ತು ಪರಿಪೂರ್ಣ ಪ್ರೀತಿಯ ಮಕರಂದದಲ್ಲಿ ಮುಳುಗುತ್ತಾರೆ.
ಗುರುವಿನ ಆಸ್ಥಾನವು ಪವಿತ್ರ ಸಭೆಯ ರೂಪವನ್ನು ಪಡೆದಾಗ, ಆಭರಣಗಳು ಮತ್ತು ಜ್ಞಾನದ ರತ್ನಗಳ ವಿನಿಮಯ ನಡೆಯುತ್ತದೆ.
ಗುರು ಅರ್ಜನ್ ದೇವ್ ಅವರ ನಿಜವಾದ ನ್ಯಾಯಾಲಯವು ನಿಜವಾದ ಗುರುತು (ಭವ್ಯತೆ) ಮತ್ತು ಅವರು ನಿಜವಾದ ಗೌರವ ಮತ್ತು ಶ್ರೇಷ್ಠತೆಯನ್ನು ಗಳಿಸಿದ್ದಾರೆ
ಜ್ಞಾನಿಗಳ (ಗುರು ಅರ್ಜನ್ ದೇವ್) ರಾಜ್ಯವು ಅಚಲವಾಗಿದೆ.
ಅವರು ಎಲ್ಲಾ ನಾಲ್ಕು ದಿಕ್ಕುಗಳನ್ನು ಗೆದ್ದಿದ್ದಾರೆ ಮತ್ತು ಸಿಖ್ ಭಕ್ತರು ಅಸಂಖ್ಯಾತ ಸಂಖ್ಯೆಯಲ್ಲಿ ಅವನ ಬಳಿಗೆ ಬರುತ್ತಾರೆ.
ಉಚಿತ ಅಡುಗೆಮನೆ (ಲಾಟಿಗರ್) ಅಲ್ಲಿ ಗುರುವಿನ ಪದವನ್ನು ಬಡಿಸಲಾಗುತ್ತದೆ ಮತ್ತು ಇದು ಪರಿಪೂರ್ಣ ಗುರುವಿನ ಪರಿಪೂರ್ಣ ಸೃಷ್ಟಿ (ವ್ಯವಸ್ಥೆ) ಆಗಿದೆ.
ಭಗವಂತನ ಮೇಲಾವರಣದ ಅಡಿಯಲ್ಲಿ, ಗುರುಮುಖಿಗಳು ಪರಿಪೂರ್ಣ ಭಗವಂತನಿಂದ ದಯಪಾಲಿಸಲ್ಪಟ್ಟ ಪರಮ ಸ್ಥಿತಿಯನ್ನು ಪಡೆಯುತ್ತಾರೆ.
ಪವಿತ್ರ ಸಭೆಯಲ್ಲಿ, ದಿ. ವೇದಗಳು ಮತ್ತು ಕೇತೆಬಾಸ್ಗಳನ್ನು ಮೀರಿದ ಬ್ರಹ್ಮ ಶಬ್ದವು ಗುರುಮುಖರಿಂದ ಪ್ರಾಪ್ತವಾಗುತ್ತದೆ.
ಗುರುವು ಮಾಯೆಯ ನಡುವೆ ನಿರ್ಲಿಪ್ತರಾಗಿರುವ ಅಸಂಖ್ಯಾತ ಜನಕರಂತೆ ಭಕ್ತರನ್ನು ಸೃಷ್ಟಿಸಿದ್ದಾರೆ.
ಅವನ ಸೃಷ್ಟಿಯ ಶಕ್ತಿಯ ರಹಸ್ಯವನ್ನು ತಿಳಿಯಲಾಗುವುದಿಲ್ಲ ಮತ್ತು ವಿವರಿಸಲಾಗದ ಆ ಅವ್ಯಕ್ತ (ಭಗವಂತ) ಕಥೆ.
ಗುರುಮುಖಿಗಳು ತಮ್ಮ ಆನಂದ ಫಲವನ್ನು ಯಾವುದೇ ಪ್ರಯತ್ನವಿಲ್ಲದೆ ಪಡೆಯುತ್ತಾರೆ.
ಸುಖ-ದುಃಖಗಳನ್ನು ಮೀರಿ ಅವನು ಸೃಷ್ಟಿಕರ್ತ, ಪೋಷಕ ಮತ್ತು ವಿನಾಶಕ.
ಅವರು ಸಂತೋಷಗಳು, ವಿಕರ್ಷಣೆಗಳು, ರೂಪಗಳಿಂದ ದೂರವಿರುತ್ತಾರೆ ಮತ್ತು ಹಬ್ಬಗಳ ನಡುವೆಯೂ ಸಹ ಅವರು ನಿರ್ಲಿಪ್ತ ಮತ್ತು ಸ್ಥಿರವಾಗಿರುತ್ತಾರೆ.
ಚರ್ಚೆಗಳ ಮೂಲಕ ಅನಪೇಕ್ಷಿತ, ಅವರು ಬುದ್ಧಿಶಕ್ತಿ, ಮಾತಿನ ಶಕ್ತಿಗಳನ್ನು ಮೀರಿದ್ದಾರೆ; ಬುದ್ಧಿವಂತಿಕೆ ಮತ್ತು ಪ್ರಶಂಸೆ.
ಗುರುವನ್ನು (ಅರ್ಜನ್ ದೇವ್) ದೇವರಂತೆ ಮತ್ತು ದೇವರನ್ನು ಗುರುವಾಗಿ ಸ್ವೀಕರಿಸಿ, ಹರಗೋಬಿಂದ್ (ಗುರು) ಎಂದಿಗೂ ಉಲ್ಲಾಸದಿಂದ ಇರುತ್ತಾರೆ.
ವಿಸ್ಮಯದಿಂದ ತುಂಬಿರುವ ಅವನು ಸರ್ವೋಚ್ಚ: ಅದ್ಭುತದಲ್ಲಿ ಲೀನವಾಗುತ್ತಾನೆ ಮತ್ತು ಹೀಗೆ ವಿಸ್ಮಯದಿಂದ ಪ್ರೇರಿತನಾಗಿ ಅವನು ಸರ್ವೋಚ್ಚ ರ್ಯಾಪ್ಚರ್, ರ್ಯಾಪ್ಚರ್ನಲ್ಲಿ ಮುಳುಗುತ್ತಾನೆ.
ಗುರುಮುಖರ ದಾರಿಯಲ್ಲಿ ಸಾಗುವುದು ಕತ್ತಿಯ ತುದಿಯಲ್ಲಿ ತುಳಿದಂತೆ.
ಗುರುಗಳ ಉಪದೇಶವನ್ನು ಸ್ವೀಕರಿಸಿ ಶಿಷ್ಯನು ತನ್ನ ಜೀವನದಲ್ಲಿ ಅಳವಡಿಸಿಕೊಳ್ಳುತ್ತಾನೆ.
ಗುರುಮುಖರು ತಮ್ಮ ಜ್ಞಾನದ ಆಧಾರದ ಮೇಲೆ ಹಾಲಿನಿಂದ (ಸತ್ಯ) ನೀರನ್ನು (ಸುಳ್ಳು) ಶೋಧಿಸುವ ಹಂಸಗಳು.
ಆಮೆಗಳಲ್ಲಿ, ಅವರು ಅಲೆಗಳು ಮತ್ತು ಸುಂಟರಗಾಳಿಗಳಿಂದ ಪ್ರಭಾವಿತವಾಗದೆ ಉಳಿಯುತ್ತಾರೆ.
ಎತ್ತರಕ್ಕೆ ಹಾರುವಾಗ ಭಗವಂತನನ್ನು ಸ್ಮರಿಸುತ್ತಾ ಸಾಗುವ ಸೈಬೀರಿಯನ್ ಕ್ರೇನ್ಗಳಂತಿವೆ.
ಗುರುವನ್ನು ಪ್ರೀತಿಸುವ ಮೂಲಕ ಮಾತ್ರ, ಸಿಖ್ ಜ್ಞಾನ, ಧ್ಯಾನ ಮತ್ತು ಗುರ್ಬಾನಿ, ಪವಿತ್ರ ಸ್ತೋತ್ರಗಳನ್ನು ತಿಳಿದುಕೊಳ್ಳುತ್ತಾನೆ, ಅರ್ಥಮಾಡಿಕೊಳ್ಳುತ್ತಾನೆ ಮತ್ತು ಕಲಿಯುತ್ತಾನೆ.
ಗುರುಗಳ ಬೋಧನೆಗಳನ್ನು ಅಳವಡಿಸಿಕೊಂಡ ನಂತರ, ಸಿಖ್ಖರು ಗುರುಸಿಖ್ ಆಗುತ್ತಾರೆ, ಗುರುಗಳ ಸಿಖ್ಖರು ಮತ್ತು ಅವರು ಎಲ್ಲಿ ಕಂಡರೂ ಪವಿತ್ರ ಸಭೆಯನ್ನು ಸೇರುತ್ತಾರೆ.
ಪಾದಗಳಿಗೆ ನಮಸ್ಕರಿಸುವುದರಿಂದ, ಗುರುಗಳ ಪಾದಧೂಳಿಯಾಗುವ ಮೂಲಕ ಮತ್ತು ಆತ್ಮದಿಂದ ಅಹಂಕಾರವನ್ನು ತೊಡೆದುಹಾಕುವ ಮೂಲಕ ಮಾತ್ರ ವಿನಯವನ್ನು ಬೆಳೆಸಿಕೊಳ್ಳಬಹುದು.
ಅಂತಹ ವ್ಯಕ್ತಿಗಳು ಮಾತ್ರ ಗುರುಗಳ ಪಾದಗಳನ್ನು ತೊಳೆದುಕೊಳ್ಳುತ್ತಾರೆ ಮತ್ತು ಅವರ ಮಾತು (ಇತರರಿಗೆ) ಅಮೃತವಾಗುತ್ತದೆ.
ದೇಹದಿಂದ ಆತ್ಮವನ್ನು ವಿಮೋಚನೆಗೊಳಿಸಿದ ಗುರು (ಅರ್ಜನ್ ದೇವ್) ನದಿಯ ನೀರಿನಲ್ಲಿ ಮೀನುಗಳು ನೀರಿನಲ್ಲಿ ಉಳಿಯುವಂತೆ ತನ್ನನ್ನು ತಾನು ಸ್ಥಿರಗೊಳಿಸಿಕೊಂಡನು.
ಪತಂಗವು ಜ್ವಾಲೆಯೊಳಗೆ ಬರುತ್ತಿದ್ದಂತೆ, ಅವನ ಬೆಳಕು ಭಗವಂತನ ಬೆಳಕಿನೊಂದಿಗೆ ಬೆರೆತುಹೋಯಿತು.
ಆಪತ್ಕಾಲದಲ್ಲಿ ಜಿಂಕೆ ತನ್ನ ಪ್ರಜ್ಞೆಯನ್ನು ಏಕಾಗ್ರತೆಯಲ್ಲಿಟ್ಟುಕೊಳ್ಳುವಂತೆ ಜೀವವನ್ನು ನೋಡಿಕೊಳ್ಳುವುದು, ಗುರುವೂ ಸಹ, ದುಃಖಕ್ಕೆ ಒಳಗಾದಾಗ ಭಗವಂತನನ್ನು ಹೊರತುಪಡಿಸಿ ಬೇರೆ ಯಾರನ್ನೂ ಪ್ರಜ್ಞೆಯಲ್ಲಿ ಇಡುವುದಿಲ್ಲ.
ಕಪ್ಪು ಜೇನುನೊಣವು ಹೂವಿನ ದಳಗಳಲ್ಲಿ ಸುತ್ತುವರಿದಿದೆ • ಪರಿಮಳವನ್ನು ಆನಂದಿಸುತ್ತದೆ, ಗುರುಗಳು ಸಹ ಭಗವಂತನ ಪಾದಗಳ ಮೇಲೆ ಸಂತೋಷದಿಂದ ಏಕಾಗ್ರತೆಯನ್ನು ಇರಿಸುವ ಮೂಲಕ ದುಃಖದ ರಾತ್ರಿಯನ್ನು ಕಳೆದರು.
ಗುರುವಿನ ಉಪದೇಶವನ್ನು ಮರೆಯಬಾರದು ಎಂದು ಮಳೆಹಕ್ಕಿಯಂತೆ ಗುರು ಶಿಷ್ಯರನ್ನುದ್ದೇಶಿಸಿ ಮಾತನಾಡಿದರು.
ಗುರುಮುಖ್ (ಗುರು ಅರ್ಜನ್ ದೇವ್) ಅವರ ಆನಂದವು ಪ್ರೀತಿಯ ಆನಂದವಾಗಿದೆ ಮತ್ತು ಅವರು ಪವಿತ್ರ ಸಭೆಯನ್ನು ಧ್ಯಾನದ ನೈಸರ್ಗಿಕ ಸ್ಥಿತಿಯಾಗಿ ಸ್ವೀಕರಿಸುತ್ತಾರೆ.
ನಾನು ಗುರು ಅರ್ಜನ್ ದೇವ್ ಗೆ ಬಲಿಯಾಗಿದ್ದೇನೆ.
ನಿಜವಾದ ಗುರುವನ್ನು ಪರಮಾತ್ಮನ ಬ್ರಹ್ಮನಿಂದ ಪರಿಪೂರ್ಣ ಬ್ರಹ್ಮದ ರೂಪದಲ್ಲಿ ಸೃಷ್ಟಿಸಲಾಗಿದೆ. ಗುರುವೇ ದೇವರು ಮತ್ತು ದೇವರೇ ಗುರು; ಎರಡು ಹೆಸರುಗಳು ಒಂದೇ ಸರ್ವೋಚ್ಚ ವಾಸ್ತವತೆಯನ್ನು ಹೊಂದಿವೆ.
ತಂದೆಗಾಗಿ ಮಗ ಮತ್ತು ಮಗನಿಗಾಗಿ ತಂದೆ ಅದ್ಭುತವಾದ ಪದವನ್ನು ಸ್ವೀಕರಿಸುವ ಮೂಲಕ ಅದ್ಭುತವನ್ನು ಸೃಷ್ಟಿಸಿದರು.
ಮರವು ಹಣ್ಣಾಗುವ ಮತ್ತು ಮರವಾಗಿ ಹಣ್ಣಾಗುವ ಕ್ರಿಯೆಯಲ್ಲಿ ಅದ್ಭುತ ಸೌಂದರ್ಯವನ್ನು ಸೃಷ್ಟಿಸಲಾಗಿದೆ.
ನದಿಯ ಎರಡು ದಡಗಳಿಂದ ಒಂದು ದೂರ ಮತ್ತು ಇನ್ನೊಂದು ದಡದ ಹತ್ತಿರ ಎಂದು ಹೇಳುವುದರಿಂದ ಅದರ ನಿಜವಾದ ವ್ಯಾಪ್ತಿಯನ್ನು ಅರ್ಥಮಾಡಿಕೊಳ್ಳಲು ಸಾಧ್ಯವಿಲ್ಲ.
ಗುರು ಅರ್ಜನ್ ದೇವ್ ಮತ್ತು ಗುರು ಹರಗೋಬಿಂದ್ ವಾಸ್ತವವಾಗಿ ಒಂದೇ ಮತ್ತು ಒಂದೇ.
ಅಗ್ರಾಹ್ಯ ಭಗವಂತನನ್ನು ಬೇರೆ ಯಾರೂ ಗ್ರಹಿಸಲಾರರು ಆದರೆ ಶಿಷ್ಯ (ಹರ್ಗೋಬಿಂದ್) ಗುರುವನ್ನು ಭೇಟಿಯಾದ ನಂತರ (ಅರ್ಜನ್ ದೇವ್) ಅಗ್ರಾಹ್ಯ ಭಗವಂತನನ್ನು ದೃಶ್ಯೀಕರಿಸಿದ್ದಾರೆ.
ಗುರುಗಳ ಗುರುವಾದ ಭಗವಂತನಿಗೆ ಗುರು ಹರಗೋಬಿಂದ್ ಪ್ರಿಯ.
ನಿರಾಕಾರ ಭಗವಂತನು ಗುರುನಾನಕ್ ದೇವ್ ಅವರ ರೂಪವನ್ನು ಪಡೆದನು, ಅವರು ಎಲ್ಲಾ ರೂಪಗಳಲ್ಲಿ ಎರಡನೆಯವರಾಗಿದ್ದಾರೆ.
ಪ್ರತಿಯಾಗಿ, ಅವನು ತನ್ನ ಅಂಗಗಳಿಂದ ಅಫಿಗಡ್ ಅನ್ನು ಗಂಗಾನದಿಯಿಂದ ಸೃಷ್ಟಿಸಿದ ಅಲೆಗಳಂತೆ ಸೃಷ್ಟಿಸಿದನು.
ಗುರು ಅಂಗದರಿಂದ ಗುರು ಅಮರ್ ದಾಸ್ ಬಂದರು ಮತ್ತು ಬೆಳಕಿನ ವರ್ಗಾವಣೆಯ ಪವಾಡವನ್ನು ಎಲ್ಲರೂ ನೋಡಿದರು.
ಇಂದ ಗುರು ಅರ್ ದಾಸ್ ರಿಮ್ ದಾಸ್ ಒಂದು ರೀತಿಯಲ್ಲಿ ಅಸ್ತಿತ್ವಕ್ಕೆ ಬಂದಿತು, ಅದು ಹೊಡೆಯದ ಶಬ್ದಗಳಿಂದ ಪದವನ್ನು ತಿನ್ನುತ್ತದೆ.
ಗುರು ರಾಮ್ ಅವರ ಗುರು ಅರ್ಜನ್ ದೇವ್ 'Ws ಅವರು ಕನ್ನಡಿಯಲ್ಲಿ ಎರಡನೆಯವರ ಪ್ರತಿರೂಪದಂತೆ ತಿನ್ನುತ್ತಿದ್ದರು.
ಗುರು ಅರ್ಜನ್ ದೇವ್ ಅವರಿಂದ ರಚಿಸಲ್ಪಟ್ಟ ಗುರು ಹರಗೋವಿಂದರು ಭಗವಂತನ ರೂಪವೆಂದು ಪ್ರಸಿದ್ಧರಾದರು.
ವಾಸ್ತವವಾಗಿ ಗುರುವಿನ ಭೌತಿಕ ದೇಹವು ಗುರುವಿನ 'ವಾಕ್' ಆಗಿದ್ದು ಅದು ಪವಿತ್ರ ಸಭೆಯ ರೂಪದಲ್ಲಿ ಮಾತ್ರ ಗ್ರಹಿಸಬಹುದಾಗಿದೆ.
ಹೀಗೆ, ಸತ್ಯವು ಇಡೀ ಜಗತ್ತನ್ನು ವಿಮೋಚನೆಗೊಳಿಸಿ ಜನರನ್ನು ಭಗವಂತನ ಪಾದಗಳಿಗೆ ನಮಸ್ಕರಿಸುವಂತೆ ಮಾಡಿತು.