വാരൻ ഭായ് ഗുരുദാസ് ജി

പേജ് - 32

ੴ ਸਤਿਗੁਰ ਪ੍ਰਸਾਦਿ ॥

ik oankaar satigur prasaad |

ഒരു ഓങ്കാർ, ആദിമ ഊർജ്ജം, ദൈവിക ആചാര്യൻ്റെ കൃപയാൽ സാക്ഷാത്കരിക്കപ്പെട്ടു

ਪਉੜੀ ੧

paurree 1

ਪਹਿਲਾ ਗੁਰਮੁਖਿ ਜਨਮੁ ਲੈ ਭੈ ਵਿਚਿ ਵਰਤੈ ਹੋਇ ਇਆਣਾ ।

pahilaa guramukh janam lai bhai vich varatai hoe eaanaa |

ഈ ലോകത്തിൽ ജനിച്ച്, ഗുരുമുഖൻ നിരപരാധിയും അജ്ഞനുമായി ഭഗവാനെ ഭയപ്പെട്ട് സ്വയം കുഴിക്കുന്നു.

ਗੁਰ ਸਿਖ ਲੈ ਗੁਰਸਿਖੁ ਹੋਇ ਭਾਇ ਭਗਤਿ ਵਿਚਿ ਖਰਾ ਸਿਆਣਾ ।

gur sikh lai gurasikh hoe bhaae bhagat vich kharaa siaanaa |

ഗുരുവിൻ്റെ ഉപദേശം സ്വീകരിക്കുന്നത് ഗുരുവിൻ്റെ സിഖ് ആയിത്തീരുകയും സ്നേഹനിർഭരമായ ഭക്തിയിൽ സ്വയം നിലനിർത്തുകയും ചെയ്യുന്നു, ഇ ശുദ്ധവും ബുദ്ധിപരവുമായ ജീവിതം നയിക്കുന്നു.

ਗੁਰ ਸਿਖ ਸੁਣਿ ਮੰਨੈ ਸਮਝਿ ਮਾਣਿ ਮਹਤਿ ਵਿਚਿ ਰਹੈ ਨਿਮਾਣਾ ।

gur sikh sun manai samajh maan mahat vich rahai nimaanaa |

അത് ശ്രവിക്കുകയും മനസ്സിലാക്കുകയും ചെയ്ത ശേഷം, ഇ ഗുരുവിൻ്റെ ഉപദേശങ്ങൾ സ്വീകരിക്കുകയും മഹത്വങ്ങൾ സമ്പാദിക്കുകയും ചെയ്യുന്നു.

ਗੁਰ ਸਿਖ ਗੁਰਸਿਖੁ ਪੂਜਦਾ ਪੈਰੀ ਪੈ ਰਹਰਾਸਿ ਲੁਭਾਣਾ ।

gur sikh gurasikh poojadaa pairee pai raharaas lubhaanaa |

ഗുരുവിൻ്റെ ഉപദേശങ്ങൾക്കനുസൃതമായി, അവൻ ഇ സിഖുകാരെ ആരാധിക്കുകയും അവരുടെ പാദങ്ങൾ സ്പർശിക്കുകയും ചെയ്യുന്നു, അവരുടെ സദ്ഗുണ പാത പിന്തുടർന്ന് അവൻ എല്ലാവരുടെയും പ്രിയങ്കരനാകുന്നു.

ਗੁਰ ਸਿਖ ਮਨਹੁ ਨ ਵਿਸਰੈ ਚਲਣੁ ਜਾਣਿ ਜੁਗਤਿ ਮਿਹਮਾਣਾ ।

gur sikh manahu na visarai chalan jaan jugat mihamaanaa |

ഗുരുവിൻ്റെ നിർദ്ദേശം സിഖുകാർ ഒരിക്കലും മറക്കില്ല, ഒപ്പം കടന്നുപോകുന്ന അതിഥിയായി സ്വയം പരിഗണിക്കുന്ന രീതി പഠിച്ച അദ്ദേഹം തൻ്റെ ജീവിതം (ഉദ്ദേശ്യപൂർവ്വം) ഇവിടെ ചെലവഴിക്കുന്നു.

ਗੁਰ ਸਿਖ ਮਿਠਾ ਬੋਲਣਾ ਨਿਵਿ ਚਲਣਾ ਗੁਰਸਿਖੁ ਪਰਵਾਣਾ ।

gur sikh mitthaa bolanaa niv chalanaa gurasikh paravaanaa |

ഗുരുവിൻ്റെ സിഖ് മധുരമായി സംസാരിക്കുകയും വിനയത്തെ ശരിയായ ജീവിതരീതിയായി അംഗീകരിക്കുകയും ചെയ്യുന്നു.

ਘਾਲਿ ਖਾਇ ਗੁਰਸਿਖ ਮਿਲਿ ਖਾਣਾ ।੧।

ghaal khaae gurasikh mil khaanaa |1|

ഗുർമുഖ്, ഗുരു-ആഭിമുഖ്യമുള്ള വ്യക്തി കഠിനാധ്വാനം കൊണ്ടാണ് ഉപജീവനമാർഗം നേടുന്നത്, കൂടാതെ ഉമിലെ മറ്റ് സിഖുകാരുമായി തൻ്റെ ഭക്ഷണസാധനങ്ങൾ പങ്കിടുന്നു.

ਪਉੜੀ ੨

paurree 2

ਦਿਸਟਿ ਦਰਸ ਲਿਵ ਸਾਵਧਾਨੁ ਸਬਦ ਸੁਰਤਿ ਚੇਤੰਨੁ ਸਿਆਣਾ ।

disatt daras liv saavadhaan sabad surat chetan siaanaa |

ഒരു ഗുരുമുഖൻ്റെ ദർശനം ഭഗവാൻ്റെ ദർശനത്തിനായുള്ള അവൻ്റെ ആഗ്രഹത്തിൽ ഉറച്ചുനിൽക്കുന്നു, കൂടാതെ സബാദിനെക്കുറിച്ചുള്ള അവൻ്റെ ശ്രദ്ധാപൂർവമായ സാക്ഷാത്കാരത്തിൻ്റെ ഫലമായി അവൻ ജ്ഞാനം നേടുന്നു.

ਨਾਮੁ ਦਾਨੁ ਇਸਨਾਨੁ ਦਿੜੁ ਮਨ ਬਚ ਕਰਮ ਕਰੈ ਮੇਲਾਣਾ ।

naam daan isanaan dirr man bach karam karai melaanaa |

തുളസി, ദാനധർമ്മം, വുദു എന്നിവയെക്കുറിച്ചുള്ള ധ്യാനത്തിൽ ഉറച്ചുനിൽക്കുന്ന അദ്ദേഹം തൻ്റെ മനസ്സിലും സംസാരത്തിലും പ്രവൃത്തിയിലും ഏകോപനം നിലനിർത്തുന്നു.

ਗੁਰਸਿਖ ਥੋੜਾ ਬੋਲਣਾ ਥੋੜਾ ਸਉਣਾ ਥੋੜਾ ਖਾਣਾ ।

gurasikh thorraa bolanaa thorraa saunaa thorraa khaanaa |

ഗുരുവിൻ്റെ സിഖ് കുറച്ച് സംസാരിക്കുന്നു, കുറച്ച് ഉറങ്ങുന്നു, കുറച്ച് ഭക്ഷണം കഴിക്കുന്നു.

ਪਰ ਤਨ ਪਰ ਧਨ ਪਰਹਰੈ ਪਰ ਨਿੰਦਾ ਸੁਣਿ ਮਨਿ ਸਰਮਾਣਾ ।

par tan par dhan paraharai par nindaa sun man saramaanaa |

മറ്റുള്ളവരുടെ ശരീരവും (സ്ത്രീ) മറ്റുള്ളവരുടെ സമ്പത്തും നിരാകരിക്കുന്നത് മറ്റുള്ളവരുടെ ദൂഷണം ശ്രദ്ധിക്കുന്നത് ഒഴിവാക്കുന്നു.

ਗੁਰ ਮੂਰਤਿ ਸਤਿਗੁਰ ਸਬਦੁ ਸਾਧਸੰਗਤਿ ਸਮਸਰਿ ਪਰਵਾਣਾ ।

gur moorat satigur sabad saadhasangat samasar paravaanaa |

സബാദിലും (വാക്കിലും) വിശുദ്ധ സഭയിലും അദ്ദേഹം ഗുരുവിൻ്റെ സാന്നിധ്യം ഒരുപോലെ സ്വീകരിക്കുന്നു.

ਇਕ ਮਨਿ ਇਕੁ ਅਰਾਧਣਾ ਦੁਤੀਆ ਨਾਸਤਿ ਭਾਵੈ ਭਾਣਾ ।

eik man ik araadhanaa duteea naasat bhaavai bhaanaa |

ഏകമനസ്സോടെ അവൻ ഏകനായ ഭഗവാനെ ആരാധിക്കുന്നു, ദ്വിത്വ ബോധമില്ലാതെ, അവൻ കർത്താവിൻ്റെ ഇഷ്ടത്തിൽ സന്തോഷിക്കുന്നു.

ਗੁਰਮੁਖਿ ਹੋਦੈ ਤਾਣਿ ਨਿਤਾਣਾ ।੨।

guramukh hodai taan nitaanaa |2|

തൻ്റെ എല്ലാ ശക്തികളും ഉണ്ടായിരുന്നിട്ടും ഗുർമുഖ് സ്വയം സൗമ്യനും വിനയാന്വിതനുമാണ്.

ਪਉੜੀ ੩

paurree 3

ਗੁਰਮੁਖਿ ਰੰਗੁ ਨ ਦਿਸਈ ਹੋਂਦੀ ਅਖੀਂ ਅੰਨ੍ਹਾ ਸੋਈ ।

guramukh rang na disee hondee akheen anhaa soee |

ഗുരുമുഖന്മാരുടെ മഹത്വം കാണാൻ കഴിയാത്തവൻ കണ്ണുണ്ടായിട്ടും അന്ധനാണ്.

ਗੁਰਮੁਖਿ ਸਮਝਿ ਨ ਸਕਈ ਹੋਂਦੀ ਕੰਨੀਂ ਬੋਲਾ ਹੋਈ ।

guramukh samajh na sakee hondee kaneen bolaa hoee |

ഒരു ഗുർമുഖ് എന്ന ആശയം മനസ്സിലാക്കാത്തവൻ ചെവിയുണ്ടെങ്കിലും ബധിരനാണ്.

ਗੁਰਮੁਖਿ ਸਬਦੁ ਨ ਗਾਵਈ ਹੋਂਦੀ ਜੀਭੈ ਗੁੰਗਾ ਗੋਈ ।

guramukh sabad na gaavee hondee jeebhai gungaa goee |

ഹീ ഹോ ഗുർമുഖിൻ്റെ സ്തുതികൾ പാടുന്നില്ല, നാവുണ്ടെങ്കിലും മൂകനാണ്.

ਚਰਣ ਕਵਲ ਦੀ ਵਾਸ ਵਿਣੁ ਨਕਟਾ ਹੋਂਦੇ ਨਕਿ ਅਲੋਈ ।

charan kaval dee vaas vin nakattaa honde nak aloee |

ഗുരുവിൻ്റെ താമരയുടെ ഗന്ധം ഇല്ലാത്ത, മനോഹരമായ മൂക്ക് ഉണ്ടായിരുന്നിട്ടും, വെട്ടിയ മൂക്കോടെയാണ് (നാമ്രമുഖം) അദ്ദേഹം ഉണ്ടായിരിക്കേണ്ടത്.

ਗੁਰਮੁਖਿ ਕਾਰ ਵਿਹੂਣਿਆਂ ਹੋਂਦੀ ਕਰੀਂ ਲੁੰਜਾ ਦੁਖ ਰੋਈ ।

guramukh kaar vihooniaan hondee kareen lunjaa dukh roee |

ഗുർമുഖിൻ്റെ സേവനബോധമില്ലാത്ത ഒരു വ്യക്തി വിലപിക്കുന്ന വികലാംഗനാണ്, ആരോഗ്യമുള്ള കൈകൾ അതൊന്നും വകവയ്ക്കാതെ അവൻ കരഞ്ഞുകൊണ്ടേയിരിക്കുന്നു.

ਗੁਰਮਤਿ ਚਿਤਿ ਨ ਵਸਈ ਸੋ ਮਤਿ ਹੀਣੁ ਲਹਦਾ ਢੋਈ ।

guramat chit na vasee so mat heen lahadaa dtoee |

ഗുരുവിൻ്റെ ജ്ഞാനം ഹൃദയത്തിൽ നിലനിൽക്കാത്തവൻ എവിടെയും അഭയം ലഭിക്കാത്ത വിഡ്ഢിയാണ്.

ਮੂਰਖ ਨਾਲਿ ਨ ਕੋਇ ਸਥੋਈ ।੩।

moorakh naal na koe sathoee |3|

വിഡ്ഢിക്ക് കൂട്ടാളികളില്ല.

ਪਉੜੀ ੪

paurree 4

ਘੁਘੂ ਸੁਝੁ ਨ ਸੁਝਈ ਵਸਦੀ ਛਡਿ ਰਹੈ ਓਜਾੜੀ ।

ghughoo sujh na sujhee vasadee chhadd rahai ojaarree |

മൂങ്ങയ്ക്ക് ചിന്താപരമായ ധാരണകളൊന്നുമില്ല, കൂടാതെ വിജനമായ സ്ഥലങ്ങളിൽ ആവാസ വ്യവസ്ഥകൾ ഉപേക്ഷിക്കുന്നു.

ਇਲਿ ਪੜ੍ਹਾਈ ਨ ਪੜ੍ਹੈ ਚੂਹੇ ਖਾਇ ਉਡੇ ਦੇਹਾੜੀ ।

eil parrhaaee na parrhai choohe khaae udde dehaarree |

പട്ടം പാഠങ്ങൾ പഠിപ്പിക്കാൻ കഴിയില്ല, എലികൾ തിന്നുന്നത് ദിവസം മുഴുവൻ പറന്നുകൊണ്ടേയിരിക്കും.

ਵਾਸੁ ਨ ਆਵੈ ਵਾਂਸ ਨੋ ਹਉਮੈ ਅੰਗਿ ਨ ਚੰਨਣ ਵਾੜੀ ।

vaas na aavai vaans no haumai ang na chanan vaarree |

ചന്ദനത്തോപ്പിൽ ആയാലും അഹംഭാവമുള്ള മുളയ്ക്ക് സുഗന്ധം വരുന്നില്ല.

ਸੰਖੁ ਸਮੁੰਦਹੁ ਸਖਣਾ ਗੁਰਮਤਿ ਹੀਣਾ ਦੇਹ ਵਿਗਾੜੀ ।

sankh samundahu sakhanaa guramat heenaa deh vigaarree |

കടലിൽ വസിക്കുന്നുണ്ടെങ്കിലും ശംഖ് ശൂന്യമായി തുടരുന്നതിനാൽ, ഗുരുവിൻ്റെ (ഗുർമ്മതി) ജ്ഞാനമില്ലാത്ത വ്യക്തി തൻ്റെ ശരീരത്തെ നശിപ്പിക്കുന്നു.

ਸਿੰਮਲੁ ਬਿਰਖੁ ਨ ਸਫਲੁ ਹੋਇ ਆਪੁ ਗਣਾਏ ਵਡਾ ਅਨਾੜੀ ।

sinmal birakh na safal hoe aap ganaae vaddaa anaarree |

പരുത്തി-പട്ടു വൃക്ഷം എത്രമാത്രം ഫലം കായ്ക്കുന്നില്ല, നിറമില്ലാത്തത് അതിൻ്റെ മഹത്വത്തെക്കുറിച്ച് വീമ്പിളക്കാം.

ਮੂਰਖੁ ਫਕੜਿ ਪਵੈ ਰਿਹਾੜੀ ।੪।

moorakh fakarr pavai rihaarree |4|

നിസ്സാരകാര്യങ്ങളുടെ പേരിൽ വിഡ്ഢികൾ മാത്രമേ കലഹിക്കുന്നുള്ളൂ.

ਪਉੜੀ ੫

paurree 5

ਅੰਨ੍ਹੇ ਅਗੈ ਆਰਸੀ ਨਾਈ ਧਰਿ ਨ ਵਧਾਈ ਪਾਵੈ ।

anhe agai aarasee naaee dhar na vadhaaee paavai |

അന്ധനായ ഒരു വ്യക്തിക്ക് കണ്ണാടി കാണിക്കുന്ന ബാർബർ ഒരിക്കലും പ്രതിഫലം കിട്ടില്ല.

ਬੋਲੈ ਅਗੈ ਗਾਵੀਐ ਸੂਮੁ ਨ ਡੂਮੁ ਕਵਾਇ ਪੈਨ੍ਹਾਵੈ ।

bolai agai gaaveeai soom na ddoom kavaae painhaavai |

ബധിരൻ്റെ മുമ്പാകെ പാടുന്നത് വ്യർത്ഥമാണ്, അതുപോലെ പിശുക്കൻ തൻ്റെ മന്ത്രവാദിക്ക് ഒരു അങ്കി സമ്മാനമായി നൽകുന്നില്ല.

ਪੁਛੈ ਮਸਲਤਿ ਗੁੰਗਿਅਹੁ ਵਿਗੜੈ ਕੰਮੁ ਜਵਾਬੁ ਨ ਆਵੈ ।

puchhai masalat gungiahu vigarrai kam javaab na aavai |

ഏതെങ്കിലും വിഷയത്തിൽ മൂകനോട് കൂടിയാലോചിച്ചാൽ, പ്രശ്നം വഷളാകും, അയാൾക്ക് ഉത്തരം നൽകാൻ കഴിയില്ല.

ਫੁਲਵਾੜੀ ਵੜਿ ਗੁਣਗੁਣਾ ਮਾਲੀ ਨੋ ਨ ਇਨਾਮੁ ਦਿਵਾਵੈ ।

fulavaarree varr gunagunaa maalee no na inaam divaavai |

വാസനയില്ലാത്ത ഒരാൾ പൂന്തോട്ടത്തിൽ പോയാൽ, അയാൾക്ക് തോട്ടക്കാരനെ അവാർഡിനായി ശുപാർശ ചെയ്യാൻ കഴിയില്ല.

ਲੂਲੇ ਨਾਲਿ ਵਿਆਹੀਐ ਕਿਵ ਗਲਿ ਮਿਲਿ ਕਾਮਣਿ ਗਲਿ ਲਾਵੈ ।

loole naal viaaheeai kiv gal mil kaaman gal laavai |

ഒരു വികലാംഗനെ വിവാഹം കഴിച്ച ഒരു സ്ത്രീ അവനെ എങ്ങനെ ആലിംഗനം ചെയ്യും.

ਸਭਨਾ ਚਾਲ ਸੁਹਾਵਣੀ ਲੰਗੜਾ ਕਰੇ ਲਖਾਉ ਲੰਗਾਵੈ ।

sabhanaa chaal suhaavanee langarraa kare lakhaau langaavai |

മറ്റെല്ലാവർക്കും ന്യായമായ നടത്തം ഉള്ളിടത്ത്, മുടന്തൻ എങ്ങനെ നടിച്ചാലും, തീർച്ചയായും മുടന്തനായി കാണപ്പെടും.

ਲੁਕੈ ਨ ਮੂਰਖੁ ਆਪੁ ਲਖਾਵੈ ।੫।

lukai na moorakh aap lakhaavai |5|

അങ്ങനെ, വിഡ്ഢി ഒരിക്കലും മറഞ്ഞിരിക്കുന്നില്ല, അവൻ തീർച്ചയായും സ്വയം തുറന്നുകാട്ടുന്നു.

ਪਉੜੀ ੬

paurree 6

ਪਥਰੁ ਮੂਲਿ ਨ ਭਿਜਈ ਸਉ ਵਰ੍ਹਿਆ ਜਲਿ ਅੰਦਰਿ ਵਸੈ ।

pathar mool na bhijee sau varhiaa jal andar vasai |

നൂറുവർഷത്തോളം വെള്ളത്തിൽ കിടന്നാലും കല്ല് നനയില്ല.

ਪਥਰ ਖੇਤੁ ਨ ਜੰਮਈ ਚਾਰਿ ਮਹੀਨੇ ਇੰਦਰੁ ਵਰਸੈ ।

pathar khet na jamee chaar maheene indar varasai |

നാല് മാസം തുടർച്ചയായി മഴ പെയ്തേക്കാം, പക്ഷേ പാടത്ത് ഒരു കല്ലും മുളയ്ക്കില്ല.

ਪਥਰਿ ਚੰਨਣੁ ਰਗੜੀਏ ਚੰਨਣ ਵਾਂਗਿ ਨ ਪਥਰੁ ਘਸੈ ।

pathar chanan ragarree chanan vaang na pathar ghasai |

ഒരു കല്ല് പൊടിക്കുന്ന ചെരിപ്പ്, ഒരിക്കലും ചെരുപ്പ് പോലെ കെട്ടുപോകില്ല.

ਸਿਲ ਵਟੇ ਨਿਤ ਪੀਸਦੇ ਰਸ ਕਸ ਜਾਣੇ ਵਾਸੁ ਨ ਰਸੈ ।

sil vatte nit peesade ras kas jaane vaas na rasai |

പൊടിക്കുന്ന കല്ലുകൾ എല്ലായ്പ്പോഴും പദാർത്ഥത്തെ പൊടിക്കുന്നു, പക്ഷേ മണ്ണിൻ്റെ രുചിയെയും ഗുണങ്ങളെയും കുറിച്ച് ഒരിക്കലും അറിയില്ല.

ਚਕੀ ਫਿਰੈ ਸਹੰਸ ਵਾਰ ਖਾਇ ਨ ਪੀਐ ਭੁਖ ਨ ਤਸੈ ।

chakee firai sahans vaar khaae na peeai bhukh na tasai |

അരക്കൽ കല്ല് ആയിരക്കണക്കിന് തവണ ചലിക്കുന്നു, പക്ഷേ അതിന് വിശപ്പും ദാഹവും അനുഭവപ്പെടില്ല.

ਪਥਰ ਘੜੈ ਵਰਤਣਾ ਹੇਠਿ ਉਤੇ ਹੋਇ ਘੜਾ ਵਿਣਸੈ ।

pathar gharrai varatanaa hetth ute hoe gharraa vinasai |

കല്ലും കുടവും തമ്മിലുള്ള ബന്ധം കുടത്തിൽ കല്ല് അടിച്ചാലും തിരിച്ചും നശിച്ചാലും കുടം നശിക്കണം.

ਮੂਰਖ ਸੁਰਤਿ ਨ ਜਸ ਅਪਜਸੈ ।੬।

moorakh surat na jas apajasai |6|

പ്രശസ്തിയും അപകീർത്തിയും തമ്മിലുള്ള വ്യത്യാസം വിഡ്ഢി മനസ്സിലാക്കുന്നില്ല.

ਪਉੜੀ ੭

paurree 7

ਪਾਰਸ ਪਥਰ ਸੰਗੁ ਹੈ ਪਾਰਸ ਪਰਸਿ ਨ ਕੰਚਨੁ ਹੋਵੈ ।

paaras pathar sang hai paaras paras na kanchan hovai |

സാധാരണ കല്ല് തത്ത്വചിന്തകൻ്റെ കല്ലുമായി ബന്ധപ്പെട്ടിരിക്കാം, പക്ഷേ അത് സ്വർണ്ണമായി രൂപാന്തരപ്പെടുന്നില്ല.

ਹੀਰੇ ਮਾਣਕ ਪਥਰਹੁ ਪਥਰ ਕੋਇ ਨ ਹਾਰਿ ਪਰੋਵੈ ।

heere maanak patharahu pathar koe na haar parovai |

കല്ലുകളിൽ നിന്ന് വജ്രങ്ങളും മാണിക്യങ്ങളും വേർതിരിച്ചെടുക്കുന്നു, പക്ഷേ രണ്ടാമത്തേത് മാലയായി ചരടാക്കാനാവില്ല.

ਵਟਿ ਜਵਾਹਰੁ ਤੋਲੀਐ ਮੁਲਿ ਨ ਤੁਲਿ ਵਿਕਾਇ ਸਮੋਵੈ ।

vatt javaahar toleeai mul na tul vikaae samovai |

ആഭരണങ്ങൾ തൂക്കം കൊണ്ടാണ് തൂക്കുന്നത്, എന്നാൽ രണ്ടാമത്തേതിന് ആഭരണങ്ങളുമായി മൂല്യം തുല്യമാക്കാൻ കഴിയില്ല.

ਪਥਰ ਅੰਦਰਿ ਅਸਟ ਧਾਤੁ ਪਾਰਸੁ ਪਰਸਿ ਸੁਵੰਨੁ ਅਲੋਵੈ ।

pathar andar asatt dhaat paaras paras suvan alovai |

എട്ട് ലോഹങ്ങൾ (ലോഹങ്ങൾ) കല്ലുകൾക്കിടയിൽ അവശേഷിക്കുന്നു, പക്ഷേ തത്ത്വചിന്തകൻ്റെ കല്ലിൻ്റെ സ്പർശനത്താൽ അവ സ്വർണ്ണമായി മാറുന്നു.

ਪਥਰੁ ਫਟਕ ਝਲਕਣਾ ਬਹੁ ਰੰਗੀ ਹੋਇ ਰੰਗੁ ਨ ਗੋਵੈ ।

pathar fattak jhalakanaa bahu rangee hoe rang na govai |

ക്രിസ്റ്റൽ സ്റ്റോൺ പല നിറങ്ങളിൽ തിളങ്ങുന്നു, പക്ഷേ ഇപ്പോഴും വെറും കല്ലായി അവശേഷിക്കുന്നു.

ਪਥਰ ਵਾਸੁ ਨ ਸਾਉ ਹੈ ਮਨ ਕਠੋਰੁ ਹੋਇ ਆਪੁ ਵਿਗੋਵੈ ।

pathar vaas na saau hai man katthor hoe aap vigovai |

കല്ലിന് സുഗന്ധമോ രുചിയോ ഇല്ല; കഠിനഹൃദയൻ സ്വയം നശിപ്പിക്കുന്നു.

ਕਰਿ ਮੂਰਖਾਈ ਮੂਰਖੁ ਰੋਵੈ ।੭।

kar moorakhaaee moorakh rovai |7|

വിഡ്ഢി തൻ്റെ വിഡ്ഢിത്തത്തെക്കുറിച്ച് വിലപിച്ചുകൊണ്ടേയിരിക്കുന്നു.

ਪਉੜੀ ੮

paurree 8

ਜਿਉਂ ਮਣਿ ਕਾਲੇ ਸਪ ਸਿਰਿ ਸਾਰ ਨ ਜਾਣੈ ਵਿਸੂ ਭਰਿਆ ।

jiaun man kaale sap sir saar na jaanai visoo bhariaa |

തലയിൽ രത്‌നമുണ്ടെങ്കിലും അതറിയാതെ പാമ്പിൽ വിഷം നിറഞ്ഞിരിക്കുന്നു.

ਜਾਣੁ ਕਥੂਰੀ ਮਿਰਗ ਤਨਿ ਝਾੜਾਂ ਸਿੰਙਦਾ ਫਿਰੈ ਅਫਰਿਆ ।

jaan kathooree mirag tan jhaarraan singadaa firai afariaa |

മാനിൻ്റെ ശരീരത്തിൽ കസ്തൂരി അവശേഷിക്കുന്നുണ്ടെന്ന് അറിയാം, പക്ഷേ അത് കുറ്റിക്കാട്ടിൽ ഭ്രാന്തമായി മണക്കുന്നു.

ਜਿਉਂ ਕਰਿ ਮੋਤੀ ਸਿਪ ਵਿਚਿ ਮਰਮੁ ਨ ਜਾਣੈ ਅੰਦਰਿ ਧਰਿਆ ।

jiaun kar motee sip vich maram na jaanai andar dhariaa |

മുത്ത് ഷെല്ലിൽ വസിക്കുന്നു, പക്ഷേ ഷെല്ലിന് രഹസ്യം അറിയില്ല.

ਜਿਉਂ ਗਾਈਂ ਥਣਿ ਚਿਚੁੜੀ ਦੁਧੁ ਨ ਪੀਐ ਲੋਹੂ ਜਰਿਆ ।

jiaun gaaeen than chichurree dudh na peeai lohoo jariaa |

പശുവിൻ്റെ മുലകളിൽ പറ്റിപ്പിടിച്ച ടിക്ക് അതിൻ്റെ പാൽ എടുക്കുന്നില്ല, മറിച്ച് രക്തം മാത്രമാണ് കുടിക്കുന്നത്.

ਬਗਲਾ ਤਰਣਿ ਨ ਸਿਖਿਓ ਤੀਰਥਿ ਨ੍ਹਾਇ ਨ ਪਥਰੁ ਤਰਿਆ ।

bagalaa taran na sikhio teerath nhaae na pathar tariaa |

വെള്ളത്തിൽ വസിക്കുന്ന ക്രെയിൻ ഒരിക്കലും നീന്താൻ പഠിക്കുന്നില്ല, കല്ല്, വിവിധ തീർത്ഥാടന കേന്ദ്രങ്ങളിൽ വുദു ചെയ്തിട്ടും നീന്താനും അക്കരെ പോകാനും കഴിയില്ല.

ਨਾਲਿ ਸਿਆਣੇ ਭਲੀ ਭਿਖ ਮੂਰਖ ਰਾਜਹੁ ਕਾਜੁ ਨ ਸਰਿਆ ।

naal siaane bhalee bhikh moorakh raajahu kaaj na sariaa |

അതുകൊണ്ടാണ്, ജ്ഞാനികളുടെ കൂട്ടത്തിൽ ഭിക്ഷാടനം നടത്തുന്നതിലും നല്ലത്, ഹൂട്ടുകളോടൊപ്പം ഒരു രാജ്യം ഭരിക്കുന്നതാണ്.

ਮੇਖੀ ਹੋਇ ਵਿਗਾੜੈ ਖਰਿਆ ।੮।

mekhee hoe vigaarrai khariaa |8|

എന്തെന്നാൽ, സ്വയം വ്യാജനായവൻ ശുദ്ധനെയും നശിപ്പിക്കും.

ਪਉੜੀ ੯

paurree 9

ਕਟਣੁ ਚਟਣੁ ਕੁਤਿਆਂ ਕੁਤੈ ਹਲਕ ਤੈ ਮਨੁ ਸੂਗਾਵੈ ।

kattan chattan kutiaan kutai halak tai man soogaavai |

പട്ടി കടിച്ചു നക്കും എന്നാൽ ഭ്രാന്ത് പിടിച്ചാൽ മനസ്സ് പേടിക്കും.

ਠੰਢਾ ਤਤਾ ਕੋਇਲਾ ਕਾਲਾ ਕਰਿ ਕੈ ਹਥੁ ਜਲਾਵੈ ।

tthandtaa tataa koeilaa kaalaa kar kai hath jalaavai |

കൽക്കരി തണുത്തതോ ചൂടുള്ളതോ ആയാലും കൈയെ കറുത്തതാക്കുന്നു അല്ലെങ്കിൽ കത്തിക്കുന്നു.

ਜਿਉ ਚਕਚੂੰਧਰ ਸਪ ਦੀ ਅੰਨ੍ਹਾ ਕੋੜ੍ਹੀ ਕਰਿ ਦਿਖਲਾਵੈ ।

jiau chakachoondhar sap dee anhaa korrhee kar dikhalaavai |

പാമ്പ് പിടിക്കുന്ന മോളിനെ അന്ധനോ കുഷ്ഠരോഗിയോ ആക്കുന്നു.

ਜਾਣੁ ਰਸਉਲੀ ਦੇਹ ਵਿਚਿ ਵਢੀ ਪੀੜ ਰਖੀ ਸਰਮਾਵੈ ।

jaan rsaulee deh vich vadtee peerr rakhee saramaavai |

ഓപ്പറേഷൻ ചെയ്യുമ്പോൾ ശരീരത്തിലെ ട്യൂമർ വേദന നൽകുന്നു, അത് സ്പർശിക്കാതെ സൂക്ഷിച്ചാൽ അത് നാണക്കേടാണ്.

ਵੰਸਿ ਕਪੂਤੁ ਕੁਲਛਣਾ ਛਡੈ ਬਣੈ ਨ ਵਿਚਿ ਸਮਾਵੈ ।

vans kapoot kulachhanaa chhaddai banai na vich samaavai |

ദുഷ്ടനായ ഒരു മകനെ നിരാകരിക്കാനോ കുടുംബത്തിൽ പൊരുത്തപ്പെടുത്താനോ കഴിയില്ല.

ਮੂਰਖ ਹੇਤੁ ਨ ਲਾਈਐ ਪਰਹਰਿ ਵੈਰੁ ਅਲਿਪਤੁ ਵਲਾਵੈ ।

moorakh het na laaeeai parahar vair alipat valaavai |

അതിനാൽ, വിഡ്ഢിയെ സ്നേഹിക്കരുത്, അവനോടുള്ള ശത്രുത ഒഴിവാക്കണം, അവനോടുള്ള അകൽച്ച നിലനിർത്തണം.

ਦੁਹੀਂ ਪਵਾੜੀਂ ਦੁਖਿ ਵਿਹਾਵੈ ।੯।

duheen pavaarreen dukh vihaavai |9|

അല്ലെങ്കിൽ, രണ്ട് വഴികളും, കഷ്ടപ്പാടുകൾ സംഭവിക്കും.

ਪਉੜੀ ੧੦

paurree 10

ਜਿਉ ਹਾਥੀ ਦਾ ਨ੍ਹਾਵਣਾ ਬਾਹਰਿ ਨਿਕਲਿ ਖੇਹ ਉਡਾਵੈ ।

jiau haathee daa nhaavanaa baahar nikal kheh uddaavai |

ആന ദേഹം കഴുകി വെള്ളത്തിൽ നിന്ന് ഇറങ്ങുമ്പോൾ അതിന്മേൽ ചെളി എറിയുന്നു;

ਜਿਉ ਊਠੈ ਦਾ ਖਾਵਣਾ ਪਰਹਰਿ ਕਣਕ ਜਵਾਹਾਂ ਖਾਵੈ ।

jiau aootthai daa khaavanaa parahar kanak javaahaan khaavai |

ഗോതമ്പ് ഒഴിവാക്കുന്ന ഒട്ടകം ജാവ-s എന്ന് പേരുള്ള കുറഞ്ഞ ഇനം ചോളം കഴിക്കുന്നതുപോലെ;

ਕਮਲੇ ਦਾ ਕਛੋਟੜਾ ਕਦੇ ਲਕ ਕਦੇ ਸੀਸਿ ਵਲਾਵੈ ।

kamale daa kachhottarraa kade lak kade sees valaavai |

ഭ്രാന്തൻ്റെ അരക്കെട്ട് അവൻ ചിലപ്പോൾ അരയിലും ചിലപ്പോൾ തലയിലും ധരിക്കുന്നു;

ਜਿਉਂ ਕਰਿ ਟੁੰਡੇ ਹਥੜਾ ਸੋ ਚੁਤੀਂ ਸੋ ਵਾਤਿ ਵਤਾਵੈ ।

jiaun kar ttundde hatharraa so chuteen so vaat vataavai |

മുടന്തൻ്റെ കൈ ചിലപ്പോൾ അവൻ്റെ നിതംബത്തിലേക്കും അതേ കൈ ചിലപ്പോൾ അവൻ്റെ വായിലേക്കും പോകും.

ਸੰਨ੍ਹੀ ਜਾਣੁ ਲੁਹਾਰ ਦੀ ਖਿਣੁ ਜਲਿ ਵਿਚਿ ਖਿਨ ਅਗਨਿ ਸਮਾਵੈ ।

sanhee jaan luhaar dee khin jal vich khin agan samaavai |

കമ്മാരൻ്റെ പിഞ്ചറുകൾ ചിലപ്പോൾ തീയിലും അടുത്ത നിമിഷം വെള്ളത്തിലും ഇടും;

ਮਖੀ ਬਾਣੁ ਕੁਬਾਣੁ ਹੈ ਲੈ ਦੁਰਗੰਧ ਸੁਗੰਧ ਨ ਭਾਵੈ ।

makhee baan kubaan hai lai duragandh sugandh na bhaavai |

ഈച്ചയുടെ സ്വഭാവം തിന്മയാണ്, അത് സുഗന്ധത്തേക്കാൾ ദുർഗന്ധത്തെ ഇഷ്ടപ്പെടുന്നു;

ਮੂਰਖ ਦਾ ਕਿਹੁ ਹਥਿ ਨ ਆਵੈ ।੧੦।

moorakh daa kihu hath na aavai |10|

അതുപോലെ, വിഡ്ഢിക്ക് ഒന്നും ലഭിക്കുന്നില്ല.

ਪਉੜੀ ੧੧

paurree 11

വിഡ്ഢി സ്വയം കെണിയിൽ പെടുകയും കള്ളം പറയുകയും ചെയ്യുന്നു

ਤੋਤਾ ਨਲੀ ਨ ਛਡਈ ਆਪਣ ਹਥੀਂ ਫਾਥਾ ਚੀਕੈ ।

totaa nalee na chhaddee aapan hatheen faathaa cheekai |

തത്ത വടി വിടാതെ അതിൽ കുടുങ്ങി കരയുകയും വിലപിക്കുകയും ചെയ്യുന്നു.

ਬਾਂਦਰੁ ਮੁਠਿ ਨ ਛਡਈ ਘਰਿ ਘਰਿ ਨਚੈ ਝੀਕਣੁ ਝੀਕੈ ।

baandar mutth na chhaddee ghar ghar nachai jheekan jheekai |

കുരങ്ങും ഒരു പിടി ധാന്യം (കുടത്തിൽ) ഉപേക്ഷിക്കുന്നില്ല, കൂടാതെ വീടുതോറും കയറി നൃത്തം ചെയ്യുകയും പല്ല് കടിക്കുകയും ചെയ്യുന്നു.

ਗਦਹੁ ਅੜੀ ਨ ਛਡਈ ਚੀਘੀ ਪਉਦੀ ਹੀਕਣਿ ਹੀਕੈ ।

gadahu arree na chhaddee cheeghee paudee heekan heekai |

കഴുതയും അടിക്കുമ്പോൾ ഉറക്കെ ചവിട്ടുകയും ചവിട്ടുകയും ചെയ്യുന്നു, പക്ഷേ അതിൻ്റെ ശാഠ്യം വിട്ടുകളയുന്നില്ല.

ਕੁਤੇ ਚਕੀ ਚਟਣੀ ਪੂਛ ਨ ਸਿਧੀ ਧ੍ਰੀਕਣਿ ਧ੍ਰੀਕੈ ।

kute chakee chattanee poochh na sidhee dhreekan dhreekai |

നായ മാവ് മില്ലും അതിൻ്റെ വാലും നക്കി വിട്ടില്ല, ഒരിക്കലും നേരെ തിരിയുകയില്ല.

ਕਰਨਿ ਕੁਫਕੜ ਮੂਰਖਾਂ ਸਪ ਗਏ ਫੜਿ ਫਾਟਨਿ ਲੀਕੈ ।

karan kufakarr moorakhaan sap ge farr faattan leekai |

പാമ്പ് പോയപ്പോൾ വിഡ്ഢികൾ വിഡ്ഢിത്തം പറയുകയും ട്രാക്ക് അടിച്ചുമാറ്റുകയും ചെയ്യുന്നു.

ਪਗ ਲਹਾਇ ਗਣਾਇ ਸਰੀਕੈ ।੧੧।

pag lahaae ganaae sareekai |11|

അവരുടെ തലപ്പാവുകളാൽ അപമാനിക്കപ്പെടുമ്പോൾ പോലും, അവർ തങ്ങളുടെ പണയത്തെക്കാൾ ശ്രേഷ്ഠരായി കണക്കാക്കുന്നു.

ਪਉੜੀ ੧੨

paurree 12

ਅੰਨ੍ਹਾ ਆਖੇ ਲੜਿ ਮਰੈ ਖੁਸੀ ਹੋਵੈ ਸੁਣਿ ਨਾਉ ਸੁਜਾਖਾ ।

anhaa aakhe larr marai khusee hovai sun naau sujaakhaa |

അന്ധനായ വിഡ്ഢി അവനെ അന്ധൻ (ബൗദ്ധികമായി) എന്ന് വിളിച്ചാൽ അവസാനം വരെ പോരാടുകയും കണ്ണുള്ളവൻ (ബുദ്ധിയുള്ളവൻ) എന്ന് വിളിച്ചാൽ ആഹ്ലാദിക്കുകയും ചെയ്യും.

ਭੋਲਾ ਆਖੇ ਭਲਾ ਮੰਨਿ ਅਹਮਕੁ ਜਾਣਿ ਅਜਾਣਿ ਨ ਭਾਖਾ ।

bholaa aakhe bhalaa man ahamak jaan ajaan na bhaakhaa |

ലാളിത്യം ഉള്ളവൻ എന്ന് വിളിക്കുന്നത് അവനു സുഖം തോന്നും എന്നാൽ താനൊരു വിഡ്ഢിയാണെന്ന് പറയുന്നവരോട് അയാൾ സംസാരിക്കില്ല.

ਧੋਰੀ ਆਖੈ ਹਸਿ ਦੇ ਬਲਦ ਵਖਾਣਿ ਕਰੈ ਮਨਿ ਮਾਖਾ ।

dhoree aakhai has de balad vakhaan karai man maakhaa |

(എല്ലാവരുടെയും) ഭാരവാഹകൻ എന്ന് വിളിക്കപ്പെടുന്നതിൽ അയാൾ പുഞ്ചിരിക്കുന്നു, പക്ഷേ താൻ ഒരു കാളയാണെന്ന് പറയുമ്പോൾ ദേഷ്യം തോന്നുന്നു.

ਕਾਉਂ ਸਿਆਣਪ ਜਾਣਦਾ ਵਿਸਟਾ ਖਾਇ ਨ ਭਾਖ ਸੁਭਾਖਾ ।

kaaun siaanap jaanadaa visattaa khaae na bhaakh subhaakhaa |

കാക്കയ്ക്ക് ധാരാളം കഴിവുകൾ അറിയാം, പക്ഷേ അത് അലറുകയും മലം തിന്നുകയും ചെയ്യുന്നു.

ਨਾਉ ਸੁਰੀਤ ਕੁਰੀਤ ਦਾ ਮੁਸਕ ਬਿਲਾਈ ਗਾਂਡੀ ਸਾਖਾ ।

naau sureet kureet daa musak bilaaee gaanddee saakhaa |

മോശം ആചാരങ്ങൾക്ക് വിഡ്ഢി നല്ല പെരുമാറ്റം എന്ന് വിളിക്കുകയും പൂച്ചയുടെ മലിനമായ മലം സുഗന്ധമുള്ളത് എന്ന് വിളിക്കുകയും ചെയ്യുന്നു.

ਹੇਠਿ ਖੜਾ ਥੂ ਥੂ ਕਰੈ ਗਿਦੜ ਹਥਿ ਨ ਆਵੈ ਦਾਖਾ ।

hetth kharraa thoo thoo karai gidarr hath na aavai daakhaa |

മരത്തിൽ മുന്തിരിപ്പഴം തിന്നാൻ കഴിയാതെ കുറുക്കൻ അവയുടെ മേൽ തുപ്പുന്നത് പോലെയാണ് വിഡ്ഢിയുടെ കാര്യം.

ਬੋਲ ਵਿਗਾੜੁ ਮੂਰਖੁ ਭੇਡਾਖਾ ।੧੨।

bol vigaarr moorakh bheddaakhaa |12|

മൂഢൻ ആടുകളെപ്പോലെ അന്ധനായ അനുയായിയാണ്, അവൻ്റെ ധിക്കാരപരമായ സംസാരം എല്ലാവരുമായുള്ള അവൻ്റെ ബന്ധത്തെ നശിപ്പിക്കുന്നു.

ਪਉੜੀ ੧੩

paurree 13

ਰੁਖਾਂ ਵਿਚਿ ਕੁਰੁਖੁ ਹੈ ਅਰੰਡੁ ਅਵਾਈ ਆਪੁ ਗਣਾਏ ।

rukhaan vich kurukh hai arandd avaaee aap ganaae |

മരങ്ങളിൽ ഏറ്റവും മോശമായത് ആവണക്കച്ചെടിയാണ്, അത് അർഹിക്കാതെ തന്നെ ശ്രദ്ധിക്കപ്പെടുന്നു.

ਪਿਦਾ ਜਿਉ ਪੰਖੇਰੂਆਂ ਬਹਿ ਬਹਿ ਡਾਲੀ ਬਹੁਤੁ ਬਫਾਏ ।

pidaa jiau pankherooaan beh beh ddaalee bahut bafaae |

പിഡ് ജിയു, പക്ഷികൾക്കിടയിൽ വളരെ ചെറുതാണ്, ഒരു കൊമ്പിൽ നിന്ന് മറ്റൊന്നിലേക്ക് ചാടുന്നു, അത് വളരെയധികം വീർപ്പുമുട്ടുന്നതായി തോന്നുന്നു.

ਭੇਡ ਭਿਵਿੰਗਾ ਮੁਹੁ ਕਰੈ ਤਰਣਾਪੈ ਦਿਹਿ ਚਾਰਿ ਵਲਾਏ ।

bhedd bhivingaa muhu karai taranaapai dihi chaar valaae |

ചെമ്മരിയാടും, അതിൻ്റെ ചുരുക്കത്തിൽ... യൗവ്വനം ഉച്ചത്തിൽ (അഭിമാനത്തോടെ) പൊട്ടിത്തെറിക്കുന്നു.

ਮੁਹੁ ਅਖੀ ਨਕੁ ਕਨ ਜਿਉਂ ਇੰਦ੍ਰੀਆਂ ਵਿਚਿ ਗਾਂਡਿ ਸਦਾਏ ।

muhu akhee nak kan jiaun indreean vich gaandd sadaae |

കണ്ണ്, ചെവി, മൂക്ക്, വായ തുടങ്ങിയ അവയവങ്ങളിൽ ഒന്ന് എന്ന് വിളിക്കപ്പെടുന്നതിൽ മലദ്വാരം അഭിമാനിക്കുന്നു.

ਮੀਆ ਘਰਹੁ ਨਿਕਾਲੀਐ ਤਰਕਸੁ ਦਰਵਾਜੇ ਟੰਗਵਾਏ ।

meea gharahu nikaaleeai tarakas daravaaje ttangavaae |

ഭാര്യ വീട്ടിൽ നിന്ന് പുറത്താക്കുമ്പോൾ പോലും ഭർത്താവ് തൻ്റെ ആവനാഴി വാതിൽക്കൽ തൂക്കിയിടുന്നു (അവൻ്റെ പുരുഷത്വം കാണിക്കാൻ).

ਮੂਰਖ ਅੰਦਰਿ ਮਾਣਸਾਂ ਵਿਣੁ ਗੁਣ ਗਰਬੁ ਕਰੈ ਆਖਾਏ ।

moorakh andar maanasaan vin gun garab karai aakhaae |

അതുപോലെ മനുഷ്യരിൽ, എല്ലാ സദ്ഗുണങ്ങളും ഇല്ലാത്ത മൂഢൻ സ്വയം അഭിമാനിക്കുകയും ശ്രദ്ധിക്കപ്പെടാൻ നിരന്തരം ശ്രമിക്കുകയും ചെയ്യുന്നു.

ਮਜਲਸ ਬੈਠਾ ਆਪੁ ਲਖਾਏ ।੧੩।

majalas baitthaa aap lakhaae |13|

ഒരു അസംബ്ലിയിൽ, അവൻ സ്വയം മാത്രം കാണുന്നു (മറ്റുള്ളവരുടെ ജ്ഞാനമല്ല).

ਪਉੜੀ ੧੪

paurree 14

ਮੂਰਖ ਤਿਸ ਨੋ ਆਖੀਐ ਬੋਲੁ ਨ ਸਮਝੈ ਬੋਲਿ ਨ ਜਾਣੈ ।

moorakh tis no aakheeai bol na samajhai bol na jaanai |

കയ്യിലുള്ള കാര്യം മനസ്സിലാക്കുകയോ നന്നായി സംസാരിക്കുകയോ ചെയ്യാത്തവൻ വിഡ്ഢിയാണ്.

ਹੋਰੋ ਕਿਹੁ ਕਰਿ ਪੁਛੀਐ ਹੋਰੋ ਕਿਹੁ ਕਰਿ ਆਖਿ ਵਖਾਣੈ ।

horo kihu kar puchheeai horo kihu kar aakh vakhaanai |

അവനോട് മറ്റെന്തെങ്കിലും ചോദിക്കുകയും വ്യത്യസ്തമായ ഒരു കാര്യത്തെ കുറിച്ച് അവൻ മൊത്തത്തിൽ മറുപടി നൽകുകയും ചെയ്യുന്നു.

ਸਿਖ ਦੇਇ ਸਮਝਾਈਐ ਅਰਥੁ ਅਨਰਥੁ ਮਨੈ ਵਿਚਿ ਆਣੈ ।

sikh dee samajhaaeeai arath anarath manai vich aanai |

ദുരുദ്ദേശ്യത്തോടെ, അവൻ അതിനെ തെറ്റായി വ്യാഖ്യാനിക്കുകയും വിപരീത അർത്ഥം അവൻ്റെ മനസ്സിൽ നിന്ന് പുറപ്പെടുവിക്കുകയും ചെയ്യുന്നു.

ਵਡਾ ਅਸਮਝੁ ਨ ਸਮਝਈ ਸੁਰਤਿ ਵਿਹੂਣਾ ਹੋਇ ਹੈਰਾਣੈ ।

vaddaa asamajh na samajhee surat vihoonaa hoe hairaanai |

മനസ്സിലാവാത്ത ഒരു വലിയ വിഡ്ഢിയാണ് അവൻ, ബോധം ഇല്ലാത്തവൻ എന്നും ആശ്ചര്യപ്പെടുകയും ആശയക്കുഴപ്പത്തിലാകുകയും ചെയ്യുന്നു.

ਗੁਰਮਤਿ ਚਿਤਿ ਨ ਆਣਈ ਦੁਰਮਤਿ ਮਿਤ੍ਰੁ ਸਤ੍ਰੁ ਪਰਵਾਣੈ ।

guramat chit na aanee duramat mitru satru paravaanai |

അവൻ ഒരിക്കലും മോണയുടെ ജ്ഞാനത്തെ ഹൃദയത്തിൽ വിലമതിക്കുന്നില്ല, അവൻ്റെ ദുഷ്ടബുദ്ധി കാരണം സുഹൃത്തിനെ ശത്രുവായി കണക്കാക്കുന്നു.

ਅਗਨੀ ਸਪਹੁਂ ਵਰਜੀਐ ਗੁਣ ਵਿਚਿ ਅਵਗੁਣ ਕਰੈ ਧਿਙਾਣੈ ।

aganee sapahun varajeeai gun vich avagun karai dhingaanai |

പാമ്പിൻ്റെയും തീയുടെയും അടുത്തേക്ക് പോകാതിരിക്കാനുള്ള ജ്ഞാനം അവൻ മറ്റൊരു തരത്തിൽ എടുത്ത് ബലപ്രയോഗത്തിലൂടെ സദ്ഗുണത്തെ അധർമ്മമാക്കി മാറ്റുന്നു.

ਮੂਤੈ ਰੋਵੈ ਮਾ ਨ ਸਿਞਾਣੈ ।੧੪।

mootai rovai maa na siyaanai |14|

അമ്മയെ തിരിച്ചറിയാത്ത ഒരു ശിശുവിനെപ്പോലെ അവൻ പെരുമാറുന്നു, കരഞ്ഞും മൂത്രമൊഴിച്ചും പോകുന്നു.

ਪਉੜੀ ੧੫

paurree 15

ਰਾਹੁ ਛਡਿ ਉਝੜਿ ਪਵੈ ਆਗੂ ਨੋ ਭੁਲਾ ਕਰਿ ਜਾਣੈ ।

raahu chhadd ujharr pavai aagoo no bhulaa kar jaanai |

വഴി വിട്ട് പാതയില്ലാത്ത മാലിന്യത്തെ പിന്തുടരുകയും തൻ്റെ നേതാവ് വഴിതെറ്റിയതായി കരുതുകയും ചെയ്യുന്നവൻ വിഡ്ഢിയാണ്.

ਬੇੜੇ ਵਿਚਿ ਬਹਾਲੀਐ ਕੁਦਿ ਪਵੈ ਵਿਚਿ ਵਹਣ ਧਿਙਾਣੈ ।

berre vich bahaaleeai kud pavai vich vahan dhingaanai |

ബോട്ടിലിരുന്ന് അയാൾ ഒഴുക്കിലേക്ക് ആവേശത്തോടെ ചാടുന്നു.

ਸੁਘੜਾਂ ਵਿਚਿ ਬਹਿਠਿਆਂ ਬੋਲਿ ਵਿਗਾੜਿ ਉਘਾੜਿ ਵਖਾਣੈ ।

sugharraan vich bahitthiaan bol vigaarr ughaarr vakhaanai |

മാന്യന്മാരുടെ ഇടയിൽ ഇരുന്നു, മോശമായ സംസാരം കാരണം അവൻ വെളിപ്പെട്ടു.

ਸੁਘੜਾਂ ਮੂਰਖ ਜਾਣਦਾ ਆਪਿ ਸੁਘੜੁ ਹੋਇ ਵਿਰਤੀਹਾਣੈ ।

sugharraan moorakh jaanadaa aap sugharr hoe virateehaanai |

ജ്ഞാനിയെ അവൻ വിഡ്ഢിയായി കണക്കാക്കുകയും സ്വന്തം പെരുമാറ്റം ഒരു മിടുക്കനായി മറയ്ക്കുകയും ചെയ്യുന്നു.

ਦਿਹ ਨੋ ਰਾਤਿ ਵਖਾਣਦਾ ਚਾਮਚੜਿਕ ਜਿਵੇਂ ਟਾਨਾਣੈ ।

dih no raat vakhaanadaa chaamacharrik jiven ttaanaanai |

ഒരു വവ്വാലും തിളങ്ങുന്ന പുഴുവും പകലിനെ രാത്രി എന്നാണ് അദ്ദേഹം വിശേഷിപ്പിക്കുന്നത്.

ਗੁਰਮਤਿ ਮੂਰਖੁ ਚਿਤਿ ਨ ਆਣੈ ।੧੫।

guramat moorakh chit na aanai |15|

ഗമയുടെ ജ്ഞാനം ഒരിക്കലും ഒരു വിഡ്ഢിയുടെ ഹൃദയത്തിൽ വസിക്കുകയില്ല.

ਪਉੜੀ ੧੬

paurree 16

ਵੈਦਿ ਚੰਗੇਰੀ ਊਠਣੀ ਲੈ ਸਿਲ ਵਟਾ ਕਚਰਾ ਭੰਨਾ ।

vaid changeree aootthanee lai sil vattaa kacharaa bhanaa |

ഒരു പെൺ ഒട്ടകത്തിൻ്റെ തൊണ്ടയിൽ കുടുങ്ങിയ ഒരു തണ്ണിമത്തനെ സുഖപ്പെടുത്താൻ ഒരു വൈദ്യൻ, തണ്ണിമത്തൻ തൊണ്ടയിൽ തൻ്റെ കീടവും മോർട്ടറും ഉപയോഗിച്ച് കഴുത്തിന് പുറത്തേക്ക് അടിച്ച് ചതച്ചു.

ਸੇਵਕਿ ਸਿਖੀ ਵੈਦਗੀ ਮਾਰੀ ਬੁਢੀ ਰੋਵਨਿ ਰੰਨਾ ।

sevak sikhee vaidagee maaree budtee rovan ranaa |

അവൻ്റെ ഭൃത്യൻ (നോക്കിക്കൊണ്ടിരുന്ന) താൻ ഈ കലയിൽ വൈദഗ്ദ്ധ്യം നേടിയെന്ന് കരുതി, അതേ പ്രക്രിയയിലൂടെ ഒരു വൃദ്ധയായ സ്ത്രീയെ കൊന്നു, ഇത് സ്ത്രീകൾക്കിടയിൽ പൊതുവായ വിലാപത്തിന് കാരണമായി.

ਪਕੜਿ ਚਲਾਇਆ ਰਾਵਲੈ ਪਉਦੀ ਉਘੜਿ ਗਏ ਸੁ ਕੰਨਾ ।

pakarr chalaaeaa raavalai paudee ugharr ge su kanaa |

ആളുകൾ നടിച്ച വൈദ്യനെ പിടികൂടി രാജാവിൻ്റെ മുമ്പാകെ ഹാജരാക്കി, അയാൾ അവനെ നന്നായി തല്ലാൻ ഉത്തരവിട്ടു, അതിനുശേഷം അയാൾക്ക് ബോധം വന്നു.

ਪੁਛੈ ਆਖਿ ਵਖਾਣਿਉਨੁ ਉਘੜਿ ਗਇਆ ਪਾਜੁ ਪਰਛੰਨਾ ।

puchhai aakh vakhaaniaun ugharr geaa paaj parachhanaa |

ചോദ്യം ചെയ്തപ്പോൾ അവൻ മുഴുവൻ സാഹചര്യവും സമ്മതിച്ചു, അങ്ങനെ അവൻ്റെ വഞ്ചന വെളിപ്പെട്ടു.

ਪਾਰਖੂਆ ਚੁਣਿ ਕਢਿਆ ਜਿਉ ਕਚਕੜਾ ਨ ਰਲੈ ਰਤੰਨਾ ।

paarakhooaa chun kadtiaa jiau kachakarraa na ralai ratanaa |

ഒരു സ്ഫടികക്കഷണത്തിന് ആഭരണങ്ങൾക്കൊപ്പം റാങ്ക് ചെയ്യാൻ കഴിയാത്തതിനാൽ ജ്ഞാനികൾ അവനെ പുറത്താക്കി.

ਮੂਰਖੁ ਅਕਲੀ ਬਾਹਰਾ ਵਾਂਸਹੁ ਮੂਲਿ ਨ ਹੋਵੀ ਗੰਨਾ ।

moorakh akalee baaharaa vaansahu mool na hovee ganaa |

ഒരു മുളയ്ക്ക് ഒരിക്കലും കരിമ്പിന് തുല്യമാകാത്തതുപോലെ ഒരു വിഡ്ഢിക്ക് ബുദ്ധിയില്ല.

ਮਾਣਸ ਦੇਹੀ ਪਸੂ ਉਪੰਨਾ ।੧੬।

maanas dehee pasoo upanaa |16|

വാസ്തവത്തിൽ, അവൻ ഒരു മനുഷ്യൻ്റെ രൂപത്തിൽ ജനിച്ച ഒരു മൃഗമാണ്.

ਪਉੜੀ ੧੭

paurree 17

ਮਹਾਦੇਵ ਦੀ ਸੇਵ ਕਰਿ ਵਰੁ ਪਾਇਆ ਸਾਹੈ ਦੇ ਪੁਤੈ ।

mahaadev dee sev kar var paaeaa saahai de putai |

ഒരു ബാങ്കുദ്യോഗസ്ഥൻ്റെ മകൻ മഹാദേവനെ സേവിക്കുകയും (സമ്പത്ത് നേടാനുള്ള) വരം നേടുകയും ചെയ്തു.

ਦਰਬੁ ਸਰੂਪ ਸਰੇਵੜੈ ਆਏ ਵੜੇ ਘਰਿ ਅੰਦਰਿ ਉਤੈ ।

darab saroop sarevarrai aae varre ghar andar utai |

ഗ്രാമപാരമ്പര്യമുള്ള സാധുക്കളുടെ വേഷത്തിലാണ് സമ്പത്ത് അദ്ദേഹത്തിൻ്റെ വീട്ടിലെത്തിയത്.

ਜਿਉ ਹਥਿਆਰੀ ਮਾਰੀਅਨਿ ਤਿਉ ਤਿਉ ਦਰਬ ਹੋਇ ਧੜਧੁਤੈ ।

jiau hathiaaree maareean tiau tiau darab hoe dharradhutai |

അവരെ മർദിച്ചപ്പോൾ, അവൻ്റെ വീട്ടിൽ പണക്കൂമ്പാരം ഉയർന്നു.

ਬੁਤੀ ਕਰਦੇ ਡਿਠਿਓਨੁ ਨਾਈ ਚੈਨੁ ਨ ਬੈਠੇ ਸੁਤੈ ।

butee karade dditthion naaee chain na baitthe sutai |

വീട്ടിൽ ജോലി ചെയ്യുന്ന ഒരു ക്ഷുരകനും ഈ ദൃശ്യം കണ്ടു, അയാൾക്ക് ഉറക്കം നഷ്ടപ്പെട്ടു.

ਮਾਰੇ ਆਣਿ ਸਰੇਵੜੇ ਸੁਣਿ ਦੀਬਾਣਿ ਮਸਾਣਿ ਅਛੁਤੈ ।

maare aan sarevarre sun deebaan masaan achhutai |

അവസരം മുതലെടുത്ത് അദ്ദേഹം എല്ലാ സാധുക്കളെയും കൊന്നു, നിരപരാധികളായ ഇരകളുടെ കാര്യം കോടതിയിലെത്തി.

ਮਥੈ ਵਾਲਿ ਪਛਾੜਿਆ ਵਾਲ ਛਡਾਇਅਨਿ ਕਿਸ ਦੈ ਬੁਤੈ ।

mathai vaal pachhaarriaa vaal chhaddaaeian kis dai butai |

തലമുടിയിൽ പിടിച്ച് മർദിച്ചു. ഇനി എന്ത് ശക്തിയാലാണ് അവൻ ആ പിടിയിൽ നിന്ന് മോചിപ്പിക്കുക.

ਮੂਰਖੁ ਬੀਜੈ ਬੀਉ ਕੁਰੁਤੈ ।੧੭।

moorakh beejai beeo kurutai |17|

വിഡ്ഢി സീസണിൽ നിന്ന് വിത്ത് വിതയ്ക്കുന്നു (നഷ്ടം സഹിക്കുന്നു).

ਪਉੜੀ ੧੮

paurree 18

ਗੋਸਟਿ ਗਾਂਗੇ ਤੇਲੀਐ ਪੰਡਿਤ ਨਾਲਿ ਹੋਵੈ ਜਗੁ ਦੇਖੈ ।

gosatt gaange teleeai panddit naal hovai jag dekhai |

ഗംഗുവും എണ്ണക്കാരനും പണ്ഡിറ്റും തമ്മിലുള്ള ഒരു ചർച്ചയ്ക്ക് എല്ലാവരും സാക്ഷിയായി.

ਖੜੀ ਕਰੈ ਇਕ ਅੰਗੁਲੀ ਗਾਂਗਾ ਦੁਇ ਵੇਖਾਲੈ ਰੇਖੈ ।

kharree karai ik angulee gaangaa due vekhaalai rekhai |

സംഘത്തോട് ഒരു വിരൽ കാണിച്ച്/ പണ്ഡിറ്റ് ഭഗവാൻ ഒന്നാണെന്ന് സൂചിപ്പിച്ചു. എന്നാൽ ഗംഗു തൻ്റെ (ഗംഗയുടെ) ഒരു കണ്ണ് പുറത്തെടുക്കാൻ ആഗ്രഹിക്കുന്നുവെന്ന് കരുതി, അതിനാൽ തൻ്റെ (പണ്ഡിറ്റിൻ്റെ) രണ്ട് കണ്ണുകളും പുറത്തെടുക്കുമെന്ന് സൂചിപ്പിക്കുന്ന രണ്ട് വിരലുകൾ കാണിച്ചു.

ਫੇਰਿ ਉਚਾਇ ਪੰਜਾਂਗੁਲਾ ਗਾਂਗਾ ਮੁਠਿ ਹਲਾਇ ਅਲੇਖੈ ।

fer uchaae panjaangulaa gaangaa mutth halaae alekhai |

എന്നാൽ, ഗംഗു ഭഗവാൻ്റെ രണ്ട് മാനങ്ങളിലേക്കാണ് വിരൽ ചൂണ്ടുന്നതെന്ന് പണ്ഡിറ്റ് കരുതി - നിർഗുൺ (എല്ലാ സദ്ഗുണങ്ങൾക്കും അപ്പുറം), സഗുൺ (എല്ലാ ഗുണങ്ങളോടും കൂടി).

ਪੈਰੀਂ ਪੈ ਉਠਿ ਚਲਿਆ ਪੰਡਿਤੁ ਹਾਰਿ ਭੁਲਾਵੈ ਭੇਖੈ ।

paireen pai utth chaliaa panddit haar bhulaavai bhekhai |

പണ്ഡിറ്റ് ഇപ്പോൾ അഞ്ച് വിരലുകൾ ഉയർത്തി, തൻ്റെ രണ്ട് രൂപങ്ങളും പഞ്ചഭൂതങ്ങൾ മൂലമാണെന്ന് കാണിക്കുന്നു, പക്ഷേ, പണ്ഡിറ്റ് അഞ്ച് വിരലുകൾ കൊണ്ട് ഗംഗുവിൻ്റെ മുഖത്ത് മാന്തികുഴിയുണ്ടാക്കുമെന്ന് സൂചിപ്പിക്കുന്നതായി കണക്കാക്കുന്നു.

ਨਿਰਗੁਣੁ ਸਰਗੁਣੁ ਅੰਗ ਦੁਇ ਪਰਮੇਸਰੁ ਪੰਜਿ ਮਿਲਨਿ ਸਰੇਖੈ ।

niragun saragun ang due paramesar panj milan sarekhai |

അവനെ മുഷ്ടി ചുരുട്ടി കൊല്ലുമെന്ന് കാണിച്ച് സംഘികൾ അവൻ്റെ മുഷ്ടി ചുരുട്ടി. ഇപ്പോൾ പണ്ഡിറ്റിന് തോന്നി, പഞ്ചഭൂതങ്ങളുടെ ഏകത്വമാണ് സൃഷ്ടിയുടെ കാരണം എന്ന് തന്നെ മനസ്സിലാക്കാൻ.

ਅਖੀਂ ਦੋਵੈਂ ਭੰਨਸਾਂ ਮੁਕੀ ਲਾਇ ਹਲਾਇ ਨਿਮੇਖੈ ।

akheen dovain bhanasaan mukee laae halaae nimekhai |

തെറ്റിദ്ധരിച്ച് പണ്ഡിറ്റ് തൻ്റെ പരാജയം ഏറ്റുവാങ്ങി എതിരാളിയുടെ കാൽക്കൽ വീണ് സ്ഥലം വിട്ടു. വാസ്തവത്തിൽ വിഡ്ഢി തൻ്റെ കണ്ണുകൾ പുറത്തെടുത്ത് മുഷ്ടി ചുരുട്ടി ആക്രമിക്കുമെന്നായിരുന്നു ഉദ്ദേശിച്ചത് എന്നാൽ പണ്ഡിറ്റ് ഇത് വ്യത്യസ്തമായി വ്യാഖ്യാനിച്ചു.

ਮੂਰਖ ਪੰਡਿਤੁ ਸੁਰਤਿ ਵਿਸੇਖੈ ।੧੮।

moorakh panddit surat visekhai |18|

അങ്ങനെ അദ്ദേഹത്തിൻ്റെ പ്രത്യേക ചിന്താഗതി കാരണം പണ്ഡിറ്റ് പോലും ഒരു വിഡ്ഢിയാണെന്ന് തെളിയിക്കപ്പെട്ടു.

ਪਉੜੀ ੧੯

paurree 19

ਠੰਢੇ ਖੂਹਹੁੰ ਨ੍ਹਾਇ ਕੈ ਪਗ ਵਿਸਾਰਿ ਆਇਆ ਸਿਰਿ ਨੰਗੈ ।

tthandte khoohahun nhaae kai pag visaar aaeaa sir nangai |

കിണറ്റിൽ കുളിച്ച ശേഷം ഒരാൾ തലപ്പാവ് മറന്ന് നഗ്നമായി വീട്ടിലേക്ക് മടങ്ങി.

ਘਰ ਵਿਚਿ ਰੰਨਾਂ ਕਮਲੀਆਂ ਧੁਸੀ ਲੀਤੀ ਦੇਖਿ ਕੁਢੰਗੈ ।

ghar vich ranaan kamaleean dhusee leetee dekh kudtangai |

അവൻ്റെ അനുചിതമായ പെരുമാറ്റം (തല നഗ്നമായത്) കണ്ട് വിഡ്ഢികളായ സ്ത്രീകൾ കരയാനും വിലപിക്കാനും തുടങ്ങി (തലപ്പാവ് ഇല്ലാത്ത യജമാനനെ കണ്ട് അവർ കുടുംബത്തിലെ ഒരാളുടെ മരണത്തെക്കുറിച്ച് ഊഹിച്ചു).

ਰੰਨਾਂ ਦੇਖਿ ਪਿਟੰਦੀਆਂ ਢਾਹਾਂ ਮਾਰੈਂ ਹੋਇ ਨਿਸੰਗੈ ।

ranaan dekh pittandeean dtaahaan maarain hoe nisangai |

കരയുന്ന സ്ത്രീകളെ കണ്ട് മറ്റുള്ളവരും വിലപിക്കാൻ തുടങ്ങി. ആളുകൾ ഒത്തുകൂടുകയും വരികളിലിരുന്ന് കുടുംബത്തോടൊപ്പം അനുശോചനം രേഖപ്പെടുത്തുകയും ചെയ്തു.

ਲੋਕ ਸਿਆਪੇ ਆਇਆ ਰੰਨਾਂ ਪੁਰਸ ਜੁੜੇ ਲੈ ਪੰਗੈ ।

lok siaape aaeaa ranaan puras jurre lai pangai |

ഇപ്പോൾ വിലാപത്തിന് നേതൃത്വം നൽകുന്ന ക്ഷുരക സ്ത്രീ ആരെയാണ് കരയേണ്ടത്, ആരുടെ സങ്കടങ്ങൾ പറയണം, അതായത് മരിച്ചവരുടെ പേരെന്താണ് എന്ന് ചോദിച്ചു.

ਨਾਇਣ ਪੁਛਦੀ ਪਿਟਦੀਆਂ ਕਿਸ ਦੈ ਨਾਇ ਅਲ੍ਹਾਣੀ ਅੰਗੈ ।

naaein puchhadee pittadeean kis dai naae alhaanee angai |

ഈ ചോദ്യത്തിന് ഉത്തരം കണ്ടെത്തുന്നതിനായി കുടുംബത്തിലെ മരുമകൾ അമ്മായിയപ്പൻ്റെ നേരെ സൂചന നൽകി (കാരണം അവൻ നഗ്നനായ നിലയിൽ കണ്ടെത്തി.

ਸਹੁਰੇ ਪੁਛਹੁ ਜਾਇ ਕੈ ਕਉਣ ਮੁਆ ਨੂਹ ਉਤਰੁ ਮੰਗੈ ।

sahure puchhahu jaae kai kaun muaa nooh utar mangai |

അപ്പോൾ അവൻ തലപ്പാവ് ധരിക്കാൻ മറന്നുവെന്ന വസ്തുത അദ്ദേഹം വെളിപ്പെടുത്തി).

ਕਾਵਾਂ ਰੌਲਾ ਮੂਰਖੁ ਸੰਗੈ ।੧੯।

kaavaan raualaa moorakh sangai |19|

വിഡ്ഢികളുടെ അസംബ്ലിയിൽ ഇത്തരത്തിൽ കൂവൽ നടക്കുന്നു (കാരണം കാക്കകളും ഒരേ ശബ്ദം കേട്ട് സംയുക്തമായി ചീറ്റാൻ തുടങ്ങുന്നു).

ਪਉੜੀ ੨੦

paurree 20

ਜੇ ਮੂਰਖੁ ਸਮਝਾਈਐ ਸਮਝੈ ਨਾਹੀ ਛਾਂਵ ਨ ਧੁਪਾ ।

je moorakh samajhaaeeai samajhai naahee chhaanv na dhupaa |

തണലിനെയും വെയിലിനെയും പറ്റി പറഞ്ഞാലും വിഡ്ഢിക്ക് മനസ്സിലാവില്ല.

ਅਖੀਂ ਪਰਖਿ ਨ ਜਾਣਈ ਪਿਤਲ ਸੁਇਨਾ ਕੈਹਾਂ ਰੁਪਾ ।

akheen parakh na jaanee pital sueinaa kaihaan rupaa |

അവൻ്റെ കണ്ണുകളാൽ അവന് പിച്ചളയും വെങ്കലവും സ്വർണ്ണവും വെള്ളിയും തമ്മിൽ വേർതിരിച്ചറിയാൻ കഴിയില്ല.

ਸਾਉ ਨ ਜਾਣੈ ਤੇਲ ਘਿਅ ਧਰਿਆ ਕੋਲਿ ਘੜੋਲਾ ਕੁਪਾ ।

saau na jaanai tel ghia dhariaa kol gharrolaa kupaa |

നെയ്യ് പാത്രവും എണ്ണ പാത്രവും തമ്മിലുള്ള രുചി വ്യത്യാസം അവനറിയില്ല.

ਸੁਰਤਿ ਵਿਹੂਣਾ ਰਾਤਿ ਦਿਹੁ ਚਾਨਣੁ ਤੁਲਿ ਅਨ੍ਹੇਰਾ ਘੁਪਾ ।

surat vihoonaa raat dihu chaanan tul anheraa ghupaa |

രാവും പകലും അവൻ ബോധരഹിതനാണ്, അവന് വെളിച്ചവും ഇരുട്ടും ഒരുപോലെയാണ്.

ਵਾਸੁ ਕਥੂਰੀ ਥੋਮ ਦੀ ਮਿਹਰ ਕੁਲੀ ਅਧਉੜੀ ਤੁਪਾ ।

vaas kathooree thom dee mihar kulee adhaurree tupaa |

കസ്തൂരിമഞ്ഞിൻ്റെ സുഗന്ധവും വെളുത്തുള്ളിയുടെ ഗന്ധവും വെൽവെറ്റിൻ്റെയും തോലിൻ്റെയും തുന്നലും അവനു തുല്യമാണ്.

ਵੈਰੀ ਮਿਤ੍ਰ ਨ ਸਮਝਈ ਰੰਗੁ ਸੁਰੰਗ ਕੁਰੰਗੁ ਅਛੁਪਾ ।

vairee mitr na samajhee rang surang kurang achhupaa |

അവൻ ഒരു സുഹൃത്തിനെയും ശത്രുവിനെയും തിരിച്ചറിയുന്നില്ല, മാത്രമല്ല (ജീവിതത്തിൻ്റെ) ചീത്തയോ നല്ലതോ ആയ നിറത്തെക്കുറിച്ച് പൂർണ്ണമായും അശ്രദ്ധയോടെ തുടരുന്നു.