ഒരു ഓങ്കാർ, ആദിമ ഊർജ്ജം, ദൈവിക ആചാര്യൻ്റെ കൃപയാൽ സാക്ഷാത്കരിക്കപ്പെട്ടു
ഒരു നായയെ സിംഹാസനത്തിൽ ഇരുത്തിയാൽ പോലും അത് മാവ് മിൽ നക്കും (ഇഷ്ടപ്പെടും).
പാമ്പിന് പാൽ കൊടുത്താലും അത് വായിൽ നിന്ന് വിഷം ഒഴിക്കും.
ഒരു കല്ല് വെള്ളത്തിൽ സൂക്ഷിച്ചാൽ പോലും അതിൻ്റെ കാഠിന്യം മയപ്പെടുത്തില്ല.
സുഗന്ധദ്രവ്യവും ചന്ദനത്തിരിയും നിരസിച്ചുകൊണ്ട് കഴുത തൻ്റെ ശരീരം പൊടിയിൽ ഉരുട്ടുന്നു.
അതുപോലെ പരദൂഷണം പറയുന്നയാൾ ഒരിക്കലും (അവൻ്റെ ശീലം) പരദൂഷണം ഉപേക്ഷിക്കുന്നില്ല
അവൻ്റെ അസ്തിത്വം നശിപ്പിക്കാൻ അവനെ വേരോടെ പിഴുതെറിയുന്നു.
കാക്ക ഒരിക്കലും കർപ്പൂരം എടുക്കില്ല; ചുറ്റും മാലിന്യം കിടക്കാൻ അത് ഇഷ്ടപ്പെടുന്നു.
വെള്ളത്തിൽ കുളിച്ച ആന തലയിൽ പൊടിയിടുന്നു പോലും.
അമൃത് നനച്ചാലും കൊളോസിന്ത് (തുമ്മ) അതിൻ്റെ കയ്പ്പിൽ നിന്ന് വേർപെടുത്തുന്നില്ല.
സിൽക്ക്-പരുത്തി വൃക്ഷം നന്നായി സേവിച്ചാലും (വെള്ളം, വളം മുതലായവ) അതിൽ നിന്ന് ഫലം ലഭിക്കില്ല.
ഭഗവാൻ്റെ നെയിം ഇല്ലാത്തതിനാൽ പരിഹാസക്കാർ വിശുദ്ധ സഭയെ ഇഷ്ടപ്പെടുന്നില്ല.
നേതാവ് അന്ധനാണെങ്കിൽ, മുഴുവൻ കമ്പനിയും (അവരുടെ വിലപിടിപ്പുള്ള വസ്തുക്കൾ) കൊള്ളയടിക്കപ്പെടും.
ദൂരെ കോണിലിരുന്ന് കഴിച്ചാലും വെളുത്തുള്ളിയുടെ മണം മറയ്ക്കാൻ കഴിയില്ല.
എത്ര സോപ്പ് പ്രയോഗിച്ചാലും കറുത്ത പുതപ്പിനെ വെള്ളയാക്കാൻ കഴിയില്ല.
വിഷമുള്ള കടന്നലുകളുടെ കൂട്ടിൽ തൊടുന്നവൻ അവൻ്റെ മുഖം വീർത്തതായി കാണും.
ഉപ്പില്ലാത്ത പാകം ചെയ്ത പച്ചക്കറി തീർത്തും ഉപയോഗശൂന്യമാണ്.
യഥാർത്ഥ ഗുരുവിനെ അറിയാതെ, പരദൂഷകൻ ഭഗവാൻ്റെ നാമത്തെ അവഗണിച്ചു.
അവൻ ഇവിടെയും അവിടെയുമില്ല, എപ്പോഴും വിലപിക്കുകയും അനുതപിക്കുകയും ചെയ്യുന്നു.
മന്ത്രവാദിനി മനുഷ്യ ഭക്ഷിക്കുന്നവളാണ്, പക്ഷേ അവളും തൻ്റെ മകനോട് തെറ്റായി ചിന്തിക്കുന്നില്ല.
ഏറ്റവും നീചനായ മനുഷ്യൻ എന്ന് പോലും അറിയപ്പെടുന്ന അയാൾക്ക് തൻ്റെ മകളുടെയും സഹോദരിയുടെയും മുന്നിൽ ലജ്ജ തോന്നുന്നു.
പരസ്പരം വഞ്ചനയുള്ള രാജാക്കന്മാർ അംബാസഡർമാർക്ക് ഒരു ദോഷവും വരുത്തിയില്ല (അവർ സുഖമായി ജീവിക്കുന്നു).
ഗംഗയിൽ (മതസ്ഥലങ്ങൾ) ചെയ്ത പാപങ്ങൾ ഇടിമിന്നൽ പോലെ കഠിനമാണ്, ഒരിക്കലും മാഞ്ഞുപോകില്ല.
പരദൂഷകൻ്റെ നഗ്നമായ നിന്ദ്യത കേട്ട് നരകത്തിലെ യമനും നടുങ്ങുന്നു.
ആരെയും കുറ്റപ്പെടുത്തുന്നത് മോശമാണ്, എന്നാൽ ഗുരുവിനെ നിന്ദിക്കുന്നത് ഏറ്റവും മോശമാണ് (ജീവിതരീതി).
ഹിർത്യക്യാപു ദൈവത്തെക്കുറിച്ച് പ്രതികൂലമായി സംസാരിച്ചു, ഒടുവിൽ അവൻ കൊല്ലപ്പെട്ടുവെന്ന് വ്യക്തമാണ്.
രാവണനും ഇതേ കാരണത്താൽ ലങ്കയെ കൊള്ളയടിക്കുകയും അവൻ്റെ പത്ത് തലകൾ കൊല്ലുകയും ചെയ്തു.
കാൻസ് തൻ്റെ മുഴുവൻ സൈന്യത്തോടൊപ്പം കൊല്ലപ്പെടുകയും അവൻ്റെ എല്ലാ ഭൂതങ്ങളും നശിക്കുകയും ചെയ്തു.
കൗരവർക്ക് അവരുടെ രാജവംശം നഷ്ടപ്പെടുകയും അവരുടെ അസംഖ്യം സൈന്യത്തെ നശിപ്പിക്കുകയും ചെയ്തു.
ഇതേ കാരണത്താൽ ദന്തവക്തറും സിയുപാലും ദയനീയ പരാജയം ഏറ്റുവാങ്ങി.
പുറം കടിക്കലിലൂടെ ഒരു വിജയവും സാധ്യമല്ലെന്ന് വേദങ്ങൾ വ്യക്തമാക്കുന്നു
. (ഈ നിന്ദ കാരണം) ദുർവാസ. യാദകളെ ശപിക്കുകയും അവരെയെല്ലാം പരാജയപ്പെടുത്തുകയും ചെയ്തു.
എല്ലാവരുടെയും രോമങ്ങൾ അണിഞ്ഞിട്ടുണ്ടെങ്കിലും കഷണ്ടിക്കാരി മുറുമുറുക്കുന്നു.
സുന്ദരിയായ സ്ത്രീ സമ്പാദ്യം ധരിക്കുന്നു, പക്ഷേ ചെവിയില്ലാത്തവൾ പിറുപിറുക്കുന്നു.
പുതുതായി വിവാഹിതരായ പെൺകുട്ടികൾ മൂക്ക് വളയങ്ങൾ ധരിക്കുന്നു, എന്നാൽ മൂക്കില്ലാത്തവർക്ക് അസ്വസ്ഥത അനുഭവപ്പെടുന്നു (മൂക്ക് മോതിരം ധരിക്കാൻ കഴിയാത്തതിനാൽ).
മാൻ കണ്ണുള്ള സ്ത്രീകൾ കോലിറിയത്തിൽ ഇട്ടെങ്കിലും ഒറ്റക്കണ്ണൻ വിലപിക്കുകയും കരയുകയും ചെയ്യുന്നു.
എല്ലാവർക്കും പ്രസന്നമായ നടത്തമുണ്ട്, പക്ഷേ മുടന്തുകൾ.
ഗുരുവിനെ അപകീർത്തിപ്പെടുത്തുന്നവർ ദു:ഖത്തിൽ ജീവിതം തള്ളിനീക്കുന്നു.
ഇലകളില്ലാത്ത കാട്ടു കാപ്പി കരിൻ പച്ചയായി വളരുന്നില്ല, പക്ഷേ അത് വസന്തകാലത്തെ കുറ്റപ്പെടുത്തുന്നു.
വന്ധ്യയായ സ്ത്രീകൾ കുഞ്ഞിനെ പ്രസവിക്കുന്നില്ല, പക്ഷേ അവൾ ഭർത്താവിനെ കുറ്റപ്പെടുത്തുന്നു.
മേഘങ്ങളുടെ മഴയ്ക്ക് ആൽക്കലൈൻ ഫീൽഡ് വളരാനും ഉൽപ്പാദിപ്പിക്കാനും കഴിയില്ല.
ഗുണഭോക്താക്കൾക്ക് ദുഷ്ടന്മാരുടെ കൂട്ടുകെട്ടിൽ തിന്മകളും നാണക്കേടുകളും ലഭിക്കും.
സമുദ്രത്തിൽ, ഒരാൾക്ക് ഷെല്ലുകളിൽ നിന്ന് പോലും ധാരാളം മുത്തുകൾ ലഭിക്കുന്നു, അതായത് നല്ലവരുമായുള്ള സഹവാസം നല്ല ഫലങ്ങൾ നൽകുന്നു.
ഗുരുവിനെ അപകീർത്തിപ്പെടുത്തിക്കൊണ്ട് ജീവിതം മുഴുവൻ വ്യർത്ഥമായി കടന്നുപോകുന്നു.
ആകാശത്തെ സ്പർശിക്കുന്ന പർവതങ്ങൾക്കും വലിയ ഭാരമില്ല (നന്ദികെട്ടവനെക്കാൾ).
ദൃശ്യമായ കോട്ടകളും അവൻ (നന്ദികെട്ട വ്യക്തി) പോലെ ഭാരമുള്ളതല്ല;
നദികൾ ലയിക്കുന്ന സമുദ്രങ്ങളും അവനെപ്പോലെ ഭാരമുള്ളവയല്ല;
ഫലവൃക്ഷങ്ങളും അവനെപ്പോലെ ഭാരമുള്ളവയല്ല
ആ അസംഖ്യം ജീവികൾ അവനെപ്പോലെ ഭാരമുള്ളവയല്ല.
സത്യത്തിൽ നന്ദികെട്ടവൻ ഭൂമിയിൽ ഭാരവും തിന്മകളുടെ ദുഷ്ടനുമാണ്.
വീഞ്ഞിൽ പാകം ചെയ്ത നായയുടെ മാംസം അതിൻ്റെ ദുർഗന്ധത്തോടൊപ്പം മനുഷ്യൻ്റെ തലയോട്ടിയിൽ സൂക്ഷിച്ചിരുന്നു.
അത് രക്തം പുരണ്ട തുണി കൊണ്ട് മൂടിയിരുന്നു.
അങ്ങനെ മൂടി, തോട്ടിപ്പണിക്കാരി (ചി:തൻ) തൻ്റെ കാമത്തെ ശമിപ്പിച്ച ശേഷം ആ പാത്രം ചുമന്നുകൊണ്ടിരുന്നു.
(മ്ലേച്ഛമായ പൊതിഞ്ഞ മെറ്റീരിയൽ) കുറിച്ച് ചോദിച്ചപ്പോൾ
മാംസം മറയ്ക്കാനാണെന്ന് പറഞ്ഞ് അവൾ സംശയം തീർത്തു
അതിൻ്റെ മലിനീകരണം ഒഴിവാക്കാൻ നന്ദികെട്ട വ്യക്തിയുടെ കാഴ്ചയിൽ നിന്ന്.
ഒരു പണക്കാരൻ്റെ വീട്ടിൽ കള്ളൻ കയറി.
നാലു മൂലകളും ശ്രദ്ധയോടെ വീക്ഷിച്ചുകൊണ്ട് അവൻ മുകളിലത്തെ മുറിയിലേക്ക് വന്നു.
പണവും സ്വർണവും പെറുക്കി ഒരു പൊതിയിൽ കെട്ടി; എന്നിട്ടും അവൻ്റെ അത്യാഗ്രഹം അവനെ വൈകിപ്പിച്ചു.
അത്യാഗ്രഹത്തിൽ അക്ഷമനായി അവൻ ഒരു ഉപ്പു പാത്രത്തിൽ പിടിച്ചു.
അതിൽ നിന്ന് ഒരല്പം അവൻ എടുത്തു രുചിച്ചു; അവൻ എല്ലാം അവിടെ ഉപേക്ഷിച്ച് പുറത്തേക്കിറങ്ങി.
ആ കള്ളനും അറിയാമായിരുന്നു, നന്ദികെട്ടവൻ ഒരു താളം പോലെ (കർത്താവിൻ്റെ കോടതിയിൽ) അടിക്കപ്പെടുന്നു.
(ഒരാളുടെ) ഉപ്പ് ഭക്ഷിച്ച മനുഷ്യൻ ദാസനായി വെള്ളം കൊണ്ടുവന്ന് ധാന്യം പൊടിക്കുന്നു.
അത്തരമൊരു വിശ്വസ്തൻ, യുദ്ധക്കളത്തിൽ യജമാനന് വേണ്ടി കൊല്ലപ്പെടുന്നു.
വിശ്വസ്തരായ പുത്രന്മാരും പുത്രിമാരും കുടുംബത്തിൻ്റെ എല്ലാ നാണക്കേടുകളും കഴുകുന്നു.
ഉപ്പു തിന്നുന്ന വേലക്കാരൻ എപ്പോഴും കൂപ്പുകൈകളുമായി നിൽക്കുന്നു.
ഉപ്പു തിന്ന വ്യക്തിയെ വഴിയാത്രക്കാരൻ അഭിനന്ദിക്കുന്നു.
എന്നാൽ നന്ദികെട്ടവൻ പാപങ്ങൾ ചെയ്യുകയും അവൻ തൻ്റെ ജീവിതം വ്യർത്ഥമായി നഷ്ടപ്പെടുകയും മരിക്കുകയും ചെയ്യുന്നു.
ഹിന്ദു പെരുമാറ്റച്ചട്ടത്തിൽ പശുവിൻ്റെ മാംസം നിരോധിച്ചിരിക്കുന്നതിനാൽ;
പന്നിയിറച്ചിക്കെതിരെയും പണത്തിൻ്റെ പലിശയ്ക്കെതിരെയും മുസൽമാൻ പ്രതിജ്ഞയെടുക്കുന്നു;
അമ്മായിയപ്പന്, മരുമകൻ്റെ വീട്ടിലെ വെള്ളം പോലും വീഞ്ഞുപോലെ നിഷിദ്ധമാണ്;
സ്കാൻവെഞ്ചർ പണത്തിന് ബുദ്ധിമുട്ടാണെങ്കിലും മുയലിനെ ഭക്ഷിക്കുന്നില്ല;
ചത്ത ഈച്ച മധുരത്തിൻ്റെ രുചി മോശമാക്കുകയും മധുരം വിഷമാകുകയും ചെയ്യുന്നതുപോലെ,
അതുപോലെ, മതപരമായ സ്ഥലത്തിൻ്റെ സമ്പാദ്യത്തിൽ ഒരാളുടെ കണ്ണ് വെക്കുന്നത് പഞ്ചസാര പുരട്ടിയ വിഷം കഴിക്കുന്നതിന് തുല്യമാണ്.
മനസ്സിൽ കൊതിക്കുന്നവൻ എപ്പോഴും ദുഃഖിതനാണ്.
അവൻ സ്വർണ്ണത്തിൽ തൊടുന്നു, അത് മണ്ണിൻ്റെ പിണ്ഡമായി മാറുന്നു.
പ്രിയ സുഹൃത്തുക്കളും പുത്രന്മാരും സഹോദരന്മാരും മറ്റെല്ലാ ബന്ധുക്കളും അവനിൽ അസന്തുഷ്ടരാകുന്നു.
അത്തരം ദുഷിച്ച ചിന്താഗതിക്കാരൻ എപ്പോഴെങ്കിലും കണ്ടുമുട്ടലിൻ്റെയും വേർപിരിയലിൻ്റെയും ശാപം അനുഭവിച്ചറിയുന്നു, അതായത്, ട്രാൻസ്മിഗ്രേഷൻ്റെ കഷ്ടപ്പാടുകൾ അനുഭവിക്കുന്നു.
അവൻ ഉപേക്ഷിക്കപ്പെട്ട ഒരു സ്ത്രീയെപ്പോലെ അലഞ്ഞുനടക്കുകയും (ലോഡിൻ്റെ) വാതിൽക്കൽ നിന്ന് വിവാഹമോചനം നേടുകയും ചെയ്യുന്നു.
അവൻ കഷ്ടത, വിശപ്പ്, ദാരിദ്ര്യം എന്നിവ അനുഭവിക്കുന്നു, (ശാരീരിക) മരണശേഷം അവൻ നരകത്തിൽ എത്തുന്നു.
ഒരു തുള്ളി വിനാഗിരിയാൽ പാൽ നിറഞ്ഞ പാത്രം കേടാകുന്നു.
പഞ്ഞിയുടെ ആയിരം കുന്നുകൾ ഒരു തീപ്പൊരി കൊണ്ട് കരിഞ്ഞുപോകുന്നു.
വാട്ടർ ഗോസാമർ വെള്ളം നശിപ്പിക്കുകയും ഷെല്ലക്ക് മരത്തിൻ്റെ നാശത്തിന് കാരണമാവുകയും ചെയ്യുന്നു.
ഭ്രാന്തൻ വയറിളക്കത്താൽ ഖനനം ചെയ്യപ്പെടുന്നു, സാധാരണക്കാരൻ ക്ഷയരോഗത്താൽ (ഉപഭോഗം) നശിപ്പിക്കപ്പെടുന്നു.
വിത്തുകളോടുള്ള അത്യാഗ്രഹത്താൽ പക്ഷികൾ വലയിൽ കുടുങ്ങുമ്പോൾ,
അസഹനീയമായ (മതപരമായ സ്ഥലത്ത് നിന്ന് സമ്പാദിക്കുന്ന) സംഭരിക്കാനുള്ള ആഗ്രഹം വിശ്വാസത്യാഗിയുടെ ഹൃദയത്തിൽ നിലനിൽക്കുന്നു.
സ്റ്റോറിൻ്റെ മെറ്റീരിയലിനായി (സിഖുകാർക്ക്) കൊതിക്കുന്നത് അനുചിതമാണ്.
എന്നാൽ ഭക്ഷണവുമായി അകത്തേക്ക് പോയ ഈച്ച ശരീരം ഛർദ്ദിക്കുന്നതിനാൽ അത്തരം ആഗ്രഹമുള്ളവർ സാധനങ്ങൾ തിരികെ നൽകണം.
കണ്ണിൽ പുൽത്തകിടി ഉള്ളവൻ എങ്ങനെ സമാധാനമായി ഉറങ്ങും.
ഉണങ്ങിയ പുല്ലിൻ്റെ ചുവട്ടിൽ തീ അമർത്തിപ്പിടിക്കാൻ കഴിയാത്തതുപോലെ,
കാവിംഗിൻ്റെ ആസക്തി നിയന്ത്രിക്കാൻ കഴിയില്ല, അദ്ദേഹത്തിന് ഭക്ഷ്യയോഗ്യമല്ലാത്തത് ഭക്ഷ്യയോഗ്യമാകും.
ഗുരുവിൻ്റെ സിഖുകാർ ദശലക്ഷക്കണക്കിന് ആളുകളാണ്, എന്നാൽ ഭഗവാൻ്റെ കൃപ നേടുന്നവർ മാത്രമേ ലോക സമുദ്രം കടക്കുകയുള്ളൂ).
അവൻ (മതത്യാഗി) കോവൽ തിന്ന മരം പോലെ ദുർബലനും ശക്തിയില്ലാത്തവനുമായി മാറുന്നു.
അവൻ (പക്ഷികളെ) ഭയപ്പെടുത്താൻ വയലിൽ വെച്ചിരിക്കുന്ന ജീവനില്ലാത്ത ഭയാനകത്തിന് സമാനമാണ്.
പുക മേഘങ്ങളിൽ നിന്ന് എങ്ങനെ മഴ പെയ്യാം.
കഴുത്തിലെ ആടിൻ്റെ മുലക്കണ്ണിന് പാൽ കൊടുക്കാൻ കഴിയാത്തതുപോലെ, ഒരു ആരാധനാലയത്തിൻ്റെ മതപരമായ സമ്പാദ്യം തട്ടിയെടുക്കുന്നവൻ അതിൻ്റെ കൊതിയിൽ അങ്ങോട്ടും ഇങ്ങോട്ടും അലഞ്ഞുനടക്കുന്നു.
അത്തരമൊരു മനുഷ്യൻ്റെ കൃത്യമായ അടയാളം എന്താണ്.
ചത്ത സന്താനം ജീവനോടെ ഉണ്ടെന്ന് കരുതി അതിനെ നക്കിക്കൊണ്ടിരിക്കുന്ന പശുവിനെപ്പോലെ അങ്ങനെയുള്ള മനുഷ്യൻ വഞ്ചിക്കപ്പെട്ടിരിക്കുന്നു.
കൊന്ത മരത്തിൻ്റെ കുലയെ എന്തിന് മുന്തിരിയുമായി താരതമ്യം ചെയ്യണം.
അക്ക് പഴങ്ങളെ ആരും മാമ്പഴം എന്ന് വിളിക്കാറില്ല.
ഗിഫ്റ്റ് ആഭരണങ്ങൾ സ്വർണ്ണാഭരണങ്ങൾ പോലെയല്ല.
വജ്രങ്ങൾക്ക് വില കൂടുതലായതിനാൽ പരലുകൾ വജ്രത്തിന് തുല്യമല്ല.
ബട്ടർ മിൽക്കും പാലും വെളുത്തതാണെങ്കിലും ഗുണവും രുചിയും വ്യത്യസ്തമാണ്
അതുപോലെ, വിശുദ്ധരും അവിശുദ്ധരും അവയുടെ ഗുണങ്ങളും പ്രവർത്തനങ്ങളും കൊണ്ട് വേർതിരിച്ചിരിക്കുന്നു.
ശാഖയിൽ നിന്ന് പറിച്ചെടുക്കുമ്പോൾ വെറ്റിലയ്ക്ക് പച്ചയും മഞ്ഞയും നിറമായിരിക്കും.
കഷണ്ടിയുടെ നിറമുള്ള വെറ്റില മരത്തിൽ നിന്ന് പറിച്ചെടുക്കുന്നു.
കാറ്റെച്ചു തവിട്ട് നിറവും ഇളം നിറവുമാണ്, അതിൽ ഒരു നുള്ള് ഉപയോഗിക്കുന്നു.
ചുണ്ണാമ്പ് വെളുത്തതാണ്, കത്തിച്ച് തല്ലുന്നു.
അവരുടെ അഹങ്കാരം നഷ്ടപ്പെടുമ്പോൾ (അവർ കണ്ടുമുട്ടുന്നു) അവർ ഒരേപോലെ ചുവന്ന നിറമായി മാറുന്നു.
അതുപോലെയാണ് ചതുര് വർണ്ണങ്ങളുടെ യോഗ്യതകൾ സ്വീകരിക്കുന്ന സന്യാസിമാരും ഗുരുസ്ഥാനീയരായ ഗ്മുഖന്മാരെപ്പോലെ പരസ്പര സ്നേഹത്തിൽ ജീവിക്കുന്നത്.
ചക്രവർത്തിയുടെ കൊട്ടാരത്തിൽ എല്ലാവരും സേവകർ എന്നാണ് അറിയപ്പെടുന്നത്.
നന്നായി ആയുധധാരികളായ അവർ ഏറ്റവും താഴ്മയോടെ വണങ്ങുന്നു.
സാമൂഹികവും സാംസ്കാരികവുമായ സമ്മേളനങ്ങളിൽ അവർ വീമ്പിളക്കുകയും വീമ്പിളക്കുകയും ചെയ്യുന്നു.
അവർ ആനകളെ അലങ്കരിച്ചിരിക്കുന്നു, തെരുവുകളിലും ചന്തകളിലും അവർ കുതിരകൾ നൃത്തം ചെയ്തുകൊണ്ട് കറങ്ങുന്നു.
എന്നാൽ ആരാണ് ധീരനായ പോരാളിയെന്നും ആരാണ് അവൻ്റെ കുതികാൽ പിടിക്കേണ്ടതെന്നും യുദ്ധക്കളത്തിൽ മാത്രമേ അറിയൂ.
സമാനമായി വിശ്വാസത്യാഗികൾ, കർത്താവിനോട് അടുപ്പമുള്ളതായി വേഷംമാറിയ കൊലയാളികൾ ചുറ്റും തുടരുന്നു, പക്ഷേ ആത്യന്തികമായി തിരിച്ചറിയപ്പെടുന്നു.
അമ്മ വ്യഭിചാരി ആണെങ്കിൽ മകൻ എന്തിന് അവളെക്കുറിച്ച് മോശമായി സംസാരിക്കണം.
ഒരു രത്നം പശു വിഴുങ്ങിയാൽ, അതിനെ പുറത്തെടുക്കാൻ ആരും അതിൻ്റെ വയറു കീറുകയില്ല.
ഭർത്താവ് പല വീടുകളിലും (അധാർമ്മികമായി) ആസ്വദിക്കുകയാണെങ്കിൽ, ഭാര്യ അവളുടെ പവിത്രത സംരക്ഷിക്കണം.
രാജാവ് ഏകാധിപത്യ അധികാരം പ്രയോഗിക്കുകയാണെങ്കിൽ, സേവകർ അവൻ്റെ മുന്നിൽ നിസ്സഹായരാണ്.
ഒരു ബ്രാഹ്മണ സ്ത്രീ മദ്യപിച്ചാൽ, എല്ലാവർക്കും ലജ്ജ തോന്നുന്നു, അവളുടെ മുഖത്തേക്ക് നോക്കരുത്.
ഗുരു ഒരു തട്ടിപ്പ് നടത്തിയാൽ, സിഖ് തൻ്റെ സഹനശക്തി ഉപേക്ഷിക്കരുത്.
ഭൂകമ്പസമയത്ത് ഭൂമിയിലെ ദശലക്ഷക്കണക്കിന് കോട്ടകൾ കുലുങ്ങുകയും തകരുകയും ചെയ്യുന്നു
കൊടുങ്കാറ്റ് സമയത്ത്, എല്ലാ മരങ്ങളും ആന്ദോളനം ചെയ്യുന്നു.
തീപിടിത്തത്തിൽ വനത്തിലെ എല്ലാത്തരം പുല്ലുകളും കത്തിനശിക്കുന്നു.
ഒഴുകുന്ന നദിയിൽ വെള്ളപ്പൊക്കം തടയാൻ ആർക്ക് കഴിയും.
കീറിപ്പറിഞ്ഞ ആകാശം തുണിപോലെ തുന്നിച്ചേർക്കുക എന്ന ദുഷ്കരവും മണ്ടത്തരവുമായ ദൗത്യം കുശുകുശുപ്പിൽ പ്രാവീണ്യമുള്ളവർക്ക് മാത്രമേ ചെയ്യാൻ കഴിയൂ.
കപട സമയത്ത് പൂർണ്ണമായും സമനില പാലിക്കുന്ന ആളുകൾ വിരളമാണ്.
ഒരു അമ്മ മകന് വിഷം കൊടുത്താൽ പിന്നെ ആ മകൻ മറ്റാർക്കാണ് കൂടുതൽ പ്രിയപ്പെട്ടവൻ.
കാവൽക്കാരൻ വീട് കുത്തിത്തുറന്നാൽ പിന്നെ, മറ്റാരാണ് സംരക്ഷകൻ.
തോണിക്കാരൻ ബോട്ട് മുക്കിയാൽ എങ്ങനെ അക്കരെ കടക്കും.
നേതാവ് തന്നെ ജനങ്ങളെ വഴിതെറ്റിച്ചാൽ മറ്റാരെയാണ് സഹായത്തിന് വിളിക്കുക.
സംരക്ഷണവേലി വിളകൾ തിന്നുതുടങ്ങിയാൽ വയലുകളുടെ സംരക്ഷണം മറ്റാരു ചെയ്യും.
അതുപോലെ, ഗുരു ഒരു സിഖുകാരനെ കപടമായി വഞ്ചിച്ചാൽ, ഒരു പാവം സിഖുകാരന് എന്ത് ചെയ്യാൻ കഴിയും.
പേപ്പറിലും ഉപ്പിലും വെണ്ണ പുരട്ടി അവ വെള്ളത്തിലിടാം (അലയാൻ കൂടുതൽ സമയമെടുക്കും).
എണ്ണയുടെ സഹായത്തോടെ വിളക്കിൻ്റെ തിരി രാത്രി മുഴുവൻ കത്തിക്കൊണ്ടിരിക്കും.
ചരടിൽ പിടിച്ച്, പട്ടം ആകാശത്ത് പറത്താൻ കഴിയും.
പച്ചമരുന്ന് വായിൽ വച്ചാൽ സർപ്പം കടിക്കും.
രാജാവിൻ്റെ വേഷം ധരിച്ച് പുറത്തിറങ്ങുകയാണെങ്കിൽ, ജനങ്ങളുടെ കഷ്ടപ്പാടുകൾ കേൾക്കാനും അവരെ ഇല്ലാതാക്കാനും കഴിയും.
അത്തരമൊരു നേട്ടത്തിൽ ഗുരുവിൻ്റെ സഹായത്താൽ മാത്രമേ അവൻ പരീക്ഷയിൽ വിജയിക്കുകയുള്ളൂ.