വാരൻ ഭായ് ഗുരുദാസ് ജി

പേജ് - 10


ੴ ਸਤਿਗੁਰ ਪ੍ਰਸਾਦਿ ॥
ik oankaar satigur prasaad |

ഒരു ഓങ്കാർ, ആദിമ ഊർജ്ജം, ദൈവിക ആചാര്യൻ്റെ കൃപയാൽ സാക്ഷാത്കരിക്കപ്പെട്ടു

ਪਉੜੀ ੧
paurree 1

(റോസ്=കോപം ദുധൂലിക്ക=വിനയം. സുരിത=ഗോളി. ജനം ദി=ജനനം കൊണ്ട്. സവാനി=രാജ്ഞി.)

ਧ੍ਰੂ ਹਸਦਾ ਘਰਿ ਆਇਆ ਕਰਿ ਪਿਆਰੁ ਪਿਉ ਕੁਛੜਿ ਲੀਤਾ ।
dhraoo hasadaa ghar aaeaa kar piaar piau kuchharr leetaa |

ബാലനായ ധ്രു ചിരിച്ചുകൊണ്ട് അവൻ്റെ വീട്ടിലേക്ക് (കൊട്ടാരം) വന്നു, അവൻ്റെ പിതാവ് സ്നേഹത്താൽ നിറഞ്ഞു അവനെ മടിയിൽ കിടത്തി.

ਬਾਹਹੁ ਪਕੜਿ ਉਠਾਲਿਆ ਮਨ ਵਿਚਿ ਰੋਸੁ ਮਤ੍ਰੇਈ ਕੀਤਾ ।
baahahu pakarr utthaaliaa man vich ros matreee keetaa |

ഇത് കണ്ട് രണ്ടാനമ്മ ദേഷ്യപ്പെടുകയും അവൻ്റെ കൈയിൽ പിടിച്ച് അവനെ പിതാവിൻ്റെ (രാജാവിൻ്റെ) മടിയിൽ നിന്ന് പുറത്താക്കുകയും ചെയ്തു.

ਡੁਡਹੁਲਿਕਾ ਮਾਂ ਪੁਛੈ ਤੂੰ ਸਾਵਾਣੀ ਹੈ ਕਿ ਸੁਰੀਤਾ ।
dduddahulikaa maan puchhai toon saavaanee hai ki sureetaa |

ഭയത്തോടെ കണ്ണീരോടെ അയാൾ അമ്മയോട് ചോദിച്ചു, അവൾ രാജ്ഞിയാണോ അതോ ദാസിയാണോ?

ਸਾਵਾਣੀ ਹਾਂ ਜਨਮ ਦੀ ਨਾਮੁ ਨ ਭਗਤੀ ਕਰਮਿ ਦ੍ਰਿੜ੍ਹੀਤਾ ।
saavaanee haan janam dee naam na bhagatee karam drirrheetaa |

ഹേ മകനേ! (അവൾ പറഞ്ഞു) ഞാൻ രാജ്ഞിയായി ജനിച്ചു, പക്ഷേ ഞാൻ ദൈവത്തെ ഓർത്തില്ല, ഭക്തിപ്രവൃത്തികൾ നടത്തിയില്ല (ഇതാണ് നിങ്ങളുടെയും എൻ്റെയും ദുരവസ്ഥയ്ക്ക് കാരണം).

ਕਿਸੁ ਉਦਮ ਤੇ ਰਾਜੁ ਮਿਲਿ ਸਤ੍ਰੂ ਤੇ ਸਭਿ ਹੋਵਨਿ ਮੀਤਾ ।
kis udam te raaj mil satraoo te sabh hovan meetaa |

ആ പ്രയത്നം കൊണ്ട് രാജ്യം നേടാനാകുമോ (ധ്രു ചോദിച്ചു) ശത്രുക്കൾക്ക് എങ്ങനെ മിത്രങ്ങളായി മാറാനാകും?

ਪਰਮੇਸਰੁ ਆਰਾਧੀਐ ਜਿਦੂ ਹੋਈਐ ਪਤਿਤ ਪੁਨੀਤਾ ।
paramesar aaraadheeai jidoo hoeeai patit puneetaa |

ഭഗവാനെ പൂജിക്കണം, അങ്ങനെ പാപികളും പുണ്യമായിത്തീരണം (അമ്മ പറഞ്ഞു).

ਬਾਹਰਿ ਚਲਿਆ ਕਰਣਿ ਤਪੁ ਮਨ ਬੈਰਾਗੀ ਹੋਇ ਅਤੀਤਾ ।
baahar chaliaa karan tap man bairaagee hoe ateetaa |

ഇത് കേട്ട് മനസ്സിൽ പൂർണ്ണമായി വേർപിരിഞ്ഞ ധ്രു കഠിനമായ ശിക്ഷണം സ്വീകരിക്കാൻ (കാട്ടിലേക്ക്) പോയി.

ਨਾਰਦ ਮੁਨਿ ਉਪਦੇਸਿਆ ਨਾਉ ਨਿਧਾਨੁ ਅਮਿਓ ਰਸੁ ਪੀਤਾ ।
naarad mun upadesiaa naau nidhaan amio ras peetaa |

വഴിയിൽ, നാരദ മുനി അദ്ദേഹത്തിന് ഭക്തിയുടെ വിദ്യ പഠിപ്പിക്കുകയും ധ്രു ഭഗവാൻ്റെ നാമത്തിൻ്റെ സമുദ്രത്തിൽ നിന്ന് അമൃത് കുടിക്കുകയും ചെയ്തു.

ਪਿਛਹੁ ਰਾਜੇ ਸਦਿਆ ਅਬਿਚਲੁ ਰਾਜੁ ਕਰਹੁ ਨਿਤ ਨੀਤਾ ।
pichhahu raaje sadiaa abichal raaj karahu nit neetaa |

(കുറച്ചു സമയം കഴിഞ്ഞ്) രാജാവ് (ഉത്തൻപാദ്) അവനെ തിരികെ വിളിച്ച് (ധ്രുവിനോട്) എന്നേക്കും ഭരിക്കാൻ ആവശ്യപ്പെട്ടു.

ਹਾਰਿ ਚਲੇ ਗੁਰਮੁਖਿ ਜਗ ਜੀਤਾ ।੧।
haar chale guramukh jag jeetaa |1|

തോൽക്കുന്നതായി തോന്നുന്ന ഗുരുമുഖന്മാർ, അതായത് ദുഷ്പ്രവണതകളിൽ നിന്ന് മുഖം തിരിക്കുന്ന, ലോകം കീഴടക്കുന്നു.

ਪਉੜੀ ੨
paurree 2

ਘਰਿ ਹਰਣਾਖਸ ਦੈਤ ਦੇ ਕਲਰਿ ਕਵਲੁ ਭਗਤੁ ਪ੍ਰਹਿਲਾਦੁ ।
ghar haranaakhas dait de kalar kaval bhagat prahilaad |

ക്ഷാര (തരിശു) ഭൂമിയിൽ താമര പിറക്കുന്നതുപോലെ രാക്ഷസ (രാജാവ്) ഹരനഖസിൻ്റെ ഭവനത്തിലാണ് സന്യാസിയായ പ്രഹ്ലാദൻ ജനിച്ചത്.

ਪੜ੍ਹਨ ਪਠਾਇਆ ਚਾਟਸਾਲ ਪਾਂਧੇ ਚਿਤਿ ਹੋਆ ਅਹਿਲਾਦੁ ।
parrhan patthaaeaa chaattasaal paandhe chit hoaa ahilaad |

അദ്ദേഹത്തെ സെമിനാരിയിലേക്ക് അയച്ചപ്പോൾ, ബ്രാഹ്മണ പുരോഹിതൻ ആഹ്ലാദിച്ചു (കാരണം രാജാവിൻ്റെ മകൻ ഇപ്പോൾ അദ്ദേഹത്തിൻ്റെ ശിഷ്യനായിരുന്നു).

ਸਿਮਰੈ ਮਨ ਵਿਚਿ ਰਾਮ ਨਾਮ ਗਾਵੈ ਸਬਦੁ ਅਨਾਹਦੁ ਨਾਦੁ ।
simarai man vich raam naam gaavai sabad anaahad naad |

പ്രഹ്ലാദൻ തൻ്റെ ഹൃദയത്തിൽ രാമനാമം സ്മരിക്കുകയും ബാഹ്യമായി ഭഗവാനെ സ്തുതിക്കുകയും ചെയ്യും.

ਭਗਤਿ ਕਰਨਿ ਸਭ ਚਾਟੜੈ ਪਾਂਧੇ ਹੋਇ ਰਹੇ ਵਿਸਮਾਦੁ ।
bhagat karan sabh chaattarrai paandhe hoe rahe visamaad |

ഇപ്പോൾ എല്ലാ ശിഷ്യന്മാരും ഭഗവാൻ്റെ ഭക്തരായിത്തീർന്നു, ഇത് എല്ലാ ഗുരുക്കന്മാർക്കും ഭയങ്കരവും ലജ്ജാകരവുമായ അവസ്ഥയായിരുന്നു.

ਰਾਜੇ ਪਾਸਿ ਰੂਆਇਆ ਦੋਖੀ ਦੈਤਿ ਵਧਾਇਆ ਵਾਦੁ ।
raaje paas rooaaeaa dokhee dait vadhaaeaa vaad |

പുരോഹിതൻ (അധ്യാപകൻ) രാജാവിനെ അറിയിക്കുകയോ പരാതിപ്പെടുകയോ ചെയ്തു (രാജാവേ, നിങ്ങളുടെ മകൻ ദൈവഭക്തനായിത്തീർന്നിരിക്കുന്നു).

ਜਲ ਅਗਨੀ ਵਿਚਿ ਘਤਿਆ ਜਲੈ ਨ ਡੁਬੈ ਗੁਰ ਪਰਸਾਦਿ ।
jal aganee vich ghatiaa jalai na ddubai gur parasaad |

ദുഷ്ടനായ അസുരൻ വഴക്ക് എടുത്തു. പ്രഹ്ലാദൻ തീയിലും വെള്ളത്തിലും എറിയപ്പെട്ടു, പക്ഷേ ഗുരുവിൻ്റെ (ഭഗവാൻ്റെ) കൃപയാൽ അവൻ പൊള്ളലേൽക്കുകയോ മുങ്ങിമരിക്കുകയോ ചെയ്തില്ല.

ਕਢਿ ਖੜਗੁ ਸਦਿ ਪੁਛਿਆ ਕਉਣੁ ਸੁ ਤੇਰਾ ਹੈ ਉਸਤਾਦੁ ।
kadt kharrag sad puchhiaa kaun su teraa hai usataad |

രോഷാകുലനായ ഹിരണ്യക്ഷപു തൻ്റെ ഇരുതല മൂർച്ചയുള്ള വാൾ പുറത്തെടുത്ത് പ്രഹ്ലാദനോട് തൻ്റെ ഗുരു (കർത്താവ്) ആരാണെന്ന് ചോദിച്ചു.

ਥੰਮ੍ਹੁ ਪਾੜਿ ਪਰਗਟਿਆ ਨਰਸਿੰਘ ਰੂਪ ਅਨੂਪ ਅਨਾਦਿ ।
thamhu paarr paragattiaa narasingh roop anoop anaad |

അതേ നിമിഷം ഭഗവാൻ മനുഷ്യ-സിംഹത്തിൻ്റെ രൂപത്തിൽ തൂണിൽ നിന്ന് പുറത്തുവന്നു. അവൻ്റെ രൂപം ഗംഭീരവും ഗംഭീരവുമായിരുന്നു.

ਬੇਮੁਖ ਪਕੜਿ ਪਛਾੜਿਅਨੁ ਸੰਤ ਸਹਾਈ ਆਦਿ ਜੁਗਾਦਿ ।
bemukh pakarr pachhaarrian sant sahaaee aad jugaad |

ആ ദുഷ്ടനായ രാക്ഷസനെ താഴെയിറക്കി കൊല്ലുകയും ഭഗവാൻ അനാദികാലം മുതൽ ഭക്തരോട് ദയയുള്ളവനാണെന്ന് തെളിയിക്കപ്പെടുകയും ചെയ്തു.

ਜੈ ਜੈਕਾਰ ਕਰਨਿ ਬ੍ਰਹਮਾਦਿ ।੨।
jai jaikaar karan brahamaad |2|

ഇത് കണ്ട ബ്രഹ്മാവും മറ്റ് ദേവന്മാരും ഭഗവാനെ സ്തുതിച്ചു.

ਪਉੜੀ ੩
paurree 3

ਬਲਿ ਰਾਜਾ ਘਰਿ ਆਪਣੈ ਅੰਦਰਿ ਬੈਠਾ ਜਗਿ ਕਰਾਵੈ ।
bal raajaa ghar aapanai andar baitthaa jag karaavai |

ബാലി രാജാവ് തൻ്റെ കൊട്ടാരത്തിൽ ഒരു യജ്ഞം നടത്തുന്ന തിരക്കിലായിരുന്നു.

ਬਾਵਨ ਰੂਪੀ ਆਇਆ ਚਾਰਿ ਵੇਦ ਮੁਖਿ ਪਾਠ ਸੁਣਾਵੈ ।
baavan roopee aaeaa chaar ved mukh paatth sunaavai |

ബ്രാഹ്മണരൂപത്തിൽ ഉയരം കുറഞ്ഞ ഒരു വാമനൻ നാലു വേദങ്ങളും ചൊല്ലി അവിടെ വന്നു.

ਰਾਜੇ ਅੰਦਰਿ ਸਦਿਆ ਮੰਗੁ ਸੁਆਮੀ ਜੋ ਤੁਧੁ ਭਾਵੈ ।
raaje andar sadiaa mang suaamee jo tudh bhaavai |

രാജാവ് അവനെ വിളിച്ചതിന് ശേഷം അവനോട് ഇഷ്ടമുള്ളതെന്തും ആവശ്യപ്പെടാൻ ആവശ്യപ്പെട്ടു.

ਅਛਲੁ ਛਲਣਿ ਤੁਧੁ ਆਇਆ ਸੁਕ੍ਰ ਪੁਰੋਹਿਤੁ ਕਹਿ ਸਮਝਾਵੈ ।
achhal chhalan tudh aaeaa sukr purohit keh samajhaavai |

ഉടൻ തന്നെ പുരോഹിതനായ ശുക്രാചാര്യൻ രാജാവിനെ (ബാലി) താൻ (യാചകൻ) വഞ്ചിക്കാത്ത ദൈവമാണെന്നും അവനെ വഞ്ചിക്കാൻ വന്നതാണെന്നും മനസ്സിലാക്കി.

ਕਰੌ ਅਢਾਈ ਧਰਤਿ ਮੰਗਿ ਪਿਛਹੁ ਦੇ ਤ੍ਰਿਹੁ ਲੋਅ ਨ ਮਾਵੈ ।
karau adtaaee dharat mang pichhahu de trihu loa na maavai |

കുള്ളൻ ഭൂമിയുടെ രണ്ടര അടി നീളം ആവശ്യപ്പെട്ടു (അത് രാജാവ് അനുവദിച്ചു).

ਦੁਇ ਕਰਵਾਂ ਕਰਿ ਤਿੰਨ ਲੋਅ ਬਲਿ ਰਾਜਾ ਲੈ ਮਗਰੁ ਮਿਣਾਵੈ ।
due karavaan kar tin loa bal raajaa lai magar minaavai |

അപ്പോൾ കുള്ളൻ തൻ്റെ ശരീരം വളരെയധികം വികസിപ്പിച്ചു, ഇപ്പോൾ അദ്ദേഹത്തിന് മൂന്ന് ലോകങ്ങളും അപര്യാപ്തമായിരുന്നു.

ਬਲਿ ਛਲਿ ਆਪੁ ਛਲਾਇਅਨੁ ਹੋਇ ਦਇਆਲੁ ਮਿਲੈ ਗਲਿ ਲਾਵੈ ।
bal chhal aap chhalaaeian hoe deaal milai gal laavai |

ഈ വഞ്ചന അറിഞ്ഞിട്ടും ബാലി സ്വയം വഞ്ചിക്കപ്പെടാൻ അനുവദിച്ചു, ഇത് കണ്ട വിഷ്ണു അവനെ ആലിംഗനം ചെയ്തു.

ਦਿਤਾ ਰਾਜੁ ਪਤਾਲ ਦਾ ਹੋਇ ਅਧੀਨੁ ਭਗਤਿ ਜਸੁ ਗਾਵੈ ।
ditaa raaj pataal daa hoe adheen bhagat jas gaavai |

രണ്ട് പടികളിലായി മൂന്ന് ലോകങ്ങളും കവർച്ച ചെയ്തപ്പോൾ, മൂന്നാമത്തെ അർദ്ധ പടിക്കായി ബാലി രാജാവ് സ്വന്തം പുറം വാഗ്ദാനം ചെയ്തു.

ਹੋਇ ਦਰਵਾਨ ਮਹਾਂ ਸੁਖੁ ਪਾਵੈ ।੩।
hoe daravaan mahaan sukh paavai |3|

ദൈവത്തിനു കീഴടങ്ങി ഭഗവാൻ്റെ സ്‌നേഹനിർഭരമായ ഭക്തിയിൽ സ്വയം വ്യാപൃതനായ ബാലിക്ക് നെതർലോകത്തിൻ്റെ രാജ്യം ലഭിച്ചു. ബാലിയുടെ വാതിൽ കാവൽക്കാരനാകുന്നതിൽ വിഷ്ണു സന്തോഷിച്ചു.

ਪਉੜੀ ੪
paurree 4

ਅੰਬਰੀਕ ਮੁਹਿ ਵਰਤੁ ਹੈ ਰਾਤਿ ਪਈ ਦੁਰਬਾਸਾ ਆਇਆ ।
anbareek muhi varat hai raat pee durabaasaa aaeaa |

ഒരു സായാഹ്നത്തിൽ അംബരീസ് രാജാവ് ഉപവസിക്കുമ്പോൾ ദുർവാസ മഹർഷി അദ്ദേഹത്തെ സന്ദർശിച്ചു

ਭੀੜਾ ਓਸੁ ਉਪਾਰਣਾ ਓਹੁ ਉਠਿ ਨ੍ਹਾਵਣਿ ਨਦੀ ਸਿਧਾਇਆ ।
bheerraa os upaaranaa ohu utth nhaavan nadee sidhaaeaa |

ദുർവാസാവിനെ സേവിക്കുമ്പോൾ രാജാവ് നോമ്പ് തുറക്കാനിരുന്നെങ്കിലും ഋഷി കുളിക്കാനായി നദീതീരത്തേക്ക് പോയി.

ਚਰਣੋਦਕੁ ਲੈ ਪੋਖਿਆ ਓਹੁ ਸਰਾਪੁ ਦੇਣ ਨੋ ਧਾਇਆ ।
charanodak lai pokhiaa ohu saraap den no dhaaeaa |

തീയതി മാറ്റത്തെ ഭയന്ന് (അത് തൻ്റെ വ്രതാനുഷ്ഠാനം ഫലശൂന്യമായി കണക്കാക്കും) രാജാവ് ഋഷിയുടെ പാദങ്ങളിൽ ഒഴിച്ച വെള്ളം കുടിച്ച് വ്രതം അവസാനിപ്പിച്ചു. രാജാവ് ആദ്യം തന്നെ സേവിച്ചിട്ടില്ലെന്ന് മനസ്സിലാക്കിയ ഋഷി രാജാവിനെ ശപിക്കാൻ ഓടി.

ਚਕ੍ਰ ਸੁਦਰਸਨੁ ਕਾਲ ਰੂਪ ਹੋਇ ਭੀਹਾਵਲੁ ਗਰਬੁ ਗਵਾਇਆ ।
chakr sudarasan kaal roop hoe bheehaaval garab gavaaeaa |

ഇതിൽ, വിഷ്ണു തൻ്റെ മരണം ഡിസ്ക് പോലെ ദുർവാസൻ്റെ അടുത്തേക്ക് നീങ്ങാൻ ഉത്തരവിടുകയും അങ്ങനെ ദുർവാസൻ്റെ അഹംഭാവം നീങ്ങുകയും ചെയ്തു.

ਬਾਮ੍ਹਣੁ ਭੰਨਾ ਜੀਉ ਲੈ ਰਖਿ ਨ ਹੰਘਨਿ ਦੇਵ ਸਬਾਇਆ ।
baamhan bhanaa jeeo lai rakh na hanghan dev sabaaeaa |

ഇപ്പോൾ ബ്രാഹ്മണൻ ദുർവാസാവ് പ്രാണരക്ഷാർത്ഥം ഓടി. ദേവന്മാർക്കും ദേവന്മാർക്കും പോലും അദ്ദേഹത്തിന് അഭയം നൽകാൻ കഴിഞ്ഞില്ല.

ਇੰਦ੍ਰ ਲੋਕੁ ਸਿਵ ਲੋਕੁ ਤਜਿ ਬ੍ਰਹਮ ਲੋਕੁ ਬੈਕੁੰਠ ਤਜਾਇਆ ।
eindr lok siv lok taj braham lok baikuntth tajaaeaa |

ഇന്ദ്രൻ, ശിവൻ, ബ്രഹ്മാവ്, സ്വർഗം എന്നിവയുടെ വാസസ്ഥലങ്ങളിൽ നിന്ന് അവനെ ഒഴിവാക്കി.

ਦੇਵਤਿਆਂ ਭਗਵਾਨੁ ਸਣੁ ਸਿਖਿ ਦੇਇ ਸਭਨਾਂ ਸਮਝਾਇਆ ।
devatiaan bhagavaan san sikh dee sabhanaan samajhaaeaa |

ദൈവങ്ങളും ദൈവവും അവനെ മനസ്സിലാക്കി (അംബരിസിനൊഴികെ ആർക്കും അവനെ രക്ഷിക്കാൻ കഴിയില്ല).

ਆਇ ਪਇਆ ਸਰਣਾਗਤੀ ਮਾਰੀਦਾ ਅੰਬਰੀਕ ਛੁਡਾਇਆ ।
aae peaa saranaagatee maareedaa anbareek chhuddaaeaa |

എന്നിട്ട് അംബരിസിന് മുന്നിൽ കീഴടങ്ങുകയും അംബരിസ് മരണാസന്നനായ മുനിയെ രക്ഷിക്കുകയും ചെയ്തു.

ਭਗਤਿ ਵਛਲੁ ਜਗਿ ਬਿਰਦੁ ਸਦਾਇਆ ।੪।
bhagat vachhal jag birad sadaaeaa |4|

ഭഗവാൻ ഭഗവാൻ ഭക്തരോട് ദയയുള്ളവനായി ലോകത്തിൽ അറിയപ്പെട്ടു.

ਪਉੜੀ ੫
paurree 5

ਭਗਤੁ ਵਡਾ ਰਾਜਾ ਜਨਕੁ ਹੈ ਗੁਰਮੁਖਿ ਮਾਇਆ ਵਿਚਿ ਉਦਾਸੀ ।
bhagat vaddaa raajaa janak hai guramukh maaeaa vich udaasee |

ജനക് രാജാവ് മായയുടെ നടുവിൽ നിസ്സംഗനായി നിലകൊണ്ട മഹാനായ സന്യാസിയായിരുന്നു.

ਦੇਵ ਲੋਕ ਨੋ ਚਲਿਆ ਗਣ ਗੰਧਰਬੁ ਸਭਾ ਸੁਖਵਾਸੀ ।
dev lok no chaliaa gan gandharab sabhaa sukhavaasee |

ഗാനരംഗങ്ങളോടും ഗന്ധർവ്വന്മാരോടും (കലെസ്റ്റൽ സംഗീതജ്ഞർ) അദ്ദേഹം ദേവന്മാരുടെ വാസസ്ഥലത്തേക്ക് പോയി.

ਜਮਪੁਰਿ ਗਇਆ ਪੁਕਾਰ ਸੁਣਿ ਵਿਲਲਾਵਨਿ ਜੀਅ ਨਰਕ ਨਿਵਾਸੀ ।
jamapur geaa pukaar sun vilalaavan jeea narak nivaasee |

അവിടെ നിന്ന്, നരകവാസികളുടെ നിലവിളി കേട്ട് അവൻ അവരുടെ അടുത്തേക്ക് പോയി.

ਧਰਮਰਾਇ ਨੋ ਆਖਿਓਨੁ ਸਭਨਾ ਦੀ ਕਰਿ ਬੰਦ ਖਲਾਸੀ ।
dharamaraae no aakhion sabhanaa dee kar band khalaasee |

മരണത്തിൻ്റെ ദേവനായ ധരംറായിയോട് അവരുടെ എല്ലാ കഷ്ടപ്പാടുകളും ഒഴിവാക്കണമെന്ന് അദ്ദേഹം ആവശ്യപ്പെട്ടു.

ਕਰੇ ਬੇਨਤੀ ਧਰਮਰਾਇ ਹਉ ਸੇਵਕੁ ਠਾਕੁਰੁ ਅਬਿਨਾਸੀ ।
kare benatee dharamaraae hau sevak tthaakur abinaasee |

ഇത് കേട്ട്, മരണദേവൻ അവനോട് പറഞ്ഞു, താൻ നിത്യനായ കർത്താവിൻ്റെ വെറുമൊരു ദാസനാണെന്ന് (അവൻ്റെ ഉത്തരവില്ലാതെ അവന് അവരെ മോചിപ്പിക്കാൻ കഴിയില്ല).

ਗਹਿਣੇ ਧਰਿਓਨੁ ਇਕੁ ਨਾਉ ਪਾਪਾ ਨਾਲਿ ਕਰੈ ਨਿਰਜਾਸੀ ।
gahine dharion ik naau paapaa naal karai nirajaasee |

ജനക് തൻ്റെ ഭക്തിയുടെയും ഭഗവാൻ്റെ നാമ സ്മരണയുടെയും ഒരു ഭാഗം അർപ്പിച്ചു.

ਪਾਸੰਗਿ ਪਾਪੁ ਨ ਪੁਜਨੀ ਗੁਰਮੁਖਿ ਨਾਉ ਅਤੁਲ ਨ ਤੁਲਾਸੀ ।
paasang paap na pujanee guramukh naau atul na tulaasee |

നരകത്തിലെ എല്ലാ പാപങ്ങളും സന്തുലിതാവസ്ഥയുടെ എതിർഭാരത്തിന് പോലും തുല്യമല്ലെന്ന് കണ്ടെത്തി.

ਨਰਕਹੁ ਛੁਟੇ ਜੀਅ ਜੰਤ ਕਟੀ ਗਲਹੁੰ ਸਿਲਕ ਜਮ ਫਾਸੀ ।
narakahu chhutte jeea jant kattee galahun silak jam faasee |

വാസ്തവത്തിൽ, ഒരു സന്തുലിതാവസ്ഥയ്ക്കും ഗുരുമുഖൻ ഭഗവാൻ്റെ നാമം പാരായണത്തിൻ്റെയും സ്മരണയുടെയും ഫലങ്ങൾ തൂക്കിനോക്കാൻ കഴിയില്ല.

ਮੁਕਤਿ ਜੁਗਤਿ ਨਾਵੈ ਦੀ ਦਾਸੀ ।੫।
mukat jugat naavai dee daasee |5|

എല്ലാ ജീവജാലങ്ങളും നരകത്തിൽ നിന്ന് മോചിതരായി, മരണത്തിൻ്റെ കുരുക്ക് മുറിഞ്ഞു. മുക്തിയും അത് നേടാനുള്ള വിദ്യയും ഭഗവാൻ്റെ നാമത്തിൻ്റെ ദാസന്മാരാണ്.

ਪਉੜੀ ੬
paurree 6

ਸੁਖੁ ਰਾਜੇ ਹਰੀਚੰਦ ਘਰਿ ਨਾਰਿ ਸੁ ਤਾਰਾ ਲੋਚਨ ਰਾਣੀ ।
sukh raaje hareechand ghar naar su taaraa lochan raanee |

ഹരിചന്ദ് രാജാവിന് സുന്ദരമായ കണ്ണുകളുള്ള താര എന്ന രാജ്ഞി ഉണ്ടായിരുന്നു, അവൾ തൻ്റെ വീടിനെ സുഖസൗകര്യങ്ങളുടെ വാസസ്ഥലമാക്കി.

ਸਾਧਸੰਗਤਿ ਮਿਲਿ ਗਾਵਦੇ ਰਾਤੀ ਜਾਇ ਸੁਣੈ ਗੁਰਬਾਣੀ ।
saadhasangat mil gaavade raatee jaae sunai gurabaanee |

രാത്രിയിൽ അവൾ വിശുദ്ധ സഭയുടെ രൂപത്തിൽ വിശുദ്ധ സ്തുതികൾ ചൊല്ലുന്ന സ്ഥലത്തേക്ക് പോകും.

ਪਿਛੈ ਰਾਜਾ ਜਾਗਿਆ ਅਧੀ ਰਾਤਿ ਨਿਖੰਡਿ ਵਿਹਾਣੀ ।
pichhai raajaa jaagiaa adhee raat nikhandd vihaanee |

അവൾ പോയതിനുശേഷം, അർദ്ധരാത്രിയിൽ ഉണർന്ന രാജാവ് അവൾ പോയി എന്ന് മനസ്സിലാക്കി.

ਰਾਣੀ ਦਿਸਿ ਨ ਆਵਈ ਮਨ ਵਿਚਿ ਵਰਤਿ ਗਈ ਹੈਰਾਣੀ ।
raanee dis na aavee man vich varat gee hairaanee |

അയാൾക്ക് രാജ്ഞിയെ എവിടെയും കണ്ടെത്താനായില്ല, അവൻ്റെ ഹൃദയം ആശ്ചര്യത്താൽ നിറഞ്ഞു

ਹੋਰਤੁ ਰਾਤੀ ਉਠਿ ਕੈ ਚਲਿਆ ਪਿਛੈ ਤਰਲ ਜੁਆਣੀ ।
horat raatee utth kai chaliaa pichhai taral juaanee |

അടുത്ത രാത്രി അവൻ യുവ രാജ്ഞിയെ പിന്തുടർന്നു.

ਰਾਣੀ ਪਹੁਤੀ ਸੰਗਤੀ ਰਾਜੇ ਖੜੀ ਖੜਾਉ ਨੀਸਾਣੀ ।
raanee pahutee sangatee raaje kharree kharraau neesaanee |

രാജ്ഞി വിശുദ്ധ സഭയിൽ എത്തി, രാജാവ് അവളുടെ ചെരുപ്പുകളിലൊന്ന് അവിടെ നിന്ന് ഉയർത്തി (രാജ്ഞിയുടെ അവിശ്വസ്തത തെളിയിക്കാൻ).

ਸਾਧਸੰਗਤਿ ਆਰਾਧਿਆ ਜੋੜੀ ਜੁੜੀ ਖੜਾਉ ਪੁਰਾਣੀ ।
saadhasangat aaraadhiaa jorree jurree kharraau puraanee |

പോകാനൊരുങ്ങിയപ്പോൾ, രാജ്ഞി വിശുദ്ധ സഭയിൽ ശ്രദ്ധ കേന്ദ്രീകരിച്ചു, ഒരു ചെരുപ്പ് ഒരു ജോഡിയായി.

ਰਾਜੇ ਡਿਠਾ ਚਲਿਤੁ ਇਹੁ ਏਹ ਖੜਾਵ ਹੈ ਚੋਜ ਵਿਡਾਣੀ ।
raaje dditthaa chalit ihu eh kharraav hai choj viddaanee |

രാജാവ് ഈ നേട്ടം ഉയർത്തിപ്പിടിക്കുകയും അവളുടെ ചെരിപ്പ് ഒരു അത്ഭുതമാണെന്ന് മനസ്സിലാക്കുകയും ചെയ്തു.

ਸਾਧਸੰਗਤਿ ਵਿਟਹੁ ਕੁਰਬਾਣੀ ।੬।
saadhasangat vittahu kurabaanee |6|

ഞാൻ വിശുദ്ധ സഭയ്‌ക്കുള്ള ബലിയാണ്.

ਪਉੜੀ ੭
paurree 7

ਆਇਆ ਸੁਣਿਆ ਬਿਦਰ ਦੇ ਬੋਲੈ ਦੁਰਜੋਧਨੁ ਹੋਇ ਰੁਖਾ ।
aaeaa suniaa bidar de bolai durajodhan hoe rukhaa |

ഭഗവാൻ കൃഷ്ണനെ സേവിക്കുകയും വിനീതനായ ബിദറിൻ്റെ വീട്ടിൽ താമസിക്കുകയും ചെയ്തുവെന്ന് കേട്ട ദുര്യോധനൻ പരിഹാസത്തോടെ പറഞ്ഞു.

ਘਰਿ ਅਸਾਡੇ ਛਡਿ ਕੈ ਗੋਲੇ ਦੇ ਘਰਿ ਜਾਹਿ ਕਿ ਸੁਖਾ ।
ghar asaadde chhadd kai gole de ghar jaeh ki sukhaa |

ഞങ്ങളുടെ മഹത്തായ കൊട്ടാരങ്ങൾ വിട്ട്, ഒരു സേവകൻ്റെ വീട്ടിൽ നിങ്ങൾ എത്രമാത്രം സന്തോഷവും ആശ്വാസവും നേടി?

ਭੀਖਮੁ ਦੋਣਾ ਕਰਣ ਤਜਿ ਸਭਾ ਸੀਗਾਰ ਵਡੇ ਮਾਨੁਖਾ ।
bheekham donaa karan taj sabhaa seegaar vadde maanukhaa |

എല്ലാ കോടതികളിലും അലംകൃതരായ മഹാപുരുഷന്മാരായി അംഗീകരിക്കപ്പെട്ട ബിഖും, ദോഹ്ന, കരൺ എന്നിവരെപ്പോലും നിങ്ങൾ ഉപേക്ഷിച്ചു.

ਝੁੰਗੀ ਜਾਇ ਵਲਾਇਓਨੁ ਸਭਨਾ ਦੇ ਜੀਅ ਅੰਦਰਿ ਧੁਖਾ ।
jhungee jaae valaaeion sabhanaa de jeea andar dhukhaa |

നിങ്ങൾ ഒരു കുടിലിൽ താമസിച്ചുവെന്ന് ഞങ്ങൾ എല്ലാവരും വേദനിച്ചു.

ਹਸਿ ਬੋਲੇ ਭਗਵਾਨ ਜੀ ਸੁਣਿਹੋ ਰਾਜਾ ਹੋਇ ਸਨਮੁਖਾ ।
has bole bhagavaan jee suniho raajaa hoe sanamukhaa |

എന്നിട്ട് പുഞ്ചിരിയോടെ, കൃഷ്ണൻ രാജാവിനോട് മുന്നോട്ട് വരാനും ശ്രദ്ധയോടെ കേൾക്കാനും ആവശ്യപ്പെട്ടു.

ਤੇਰੇ ਭਾਉ ਨ ਦਿਸਈ ਮੇਰੇ ਨਾਹੀ ਅਪਦਾ ਦੁਖਾ ।
tere bhaau na disee mere naahee apadaa dukhaa |

ഞാൻ നിന്നിൽ സ്നേഹവും ഭക്തിയും കാണുന്നില്ല (അതിനാൽ ഞാൻ നിങ്ങളുടെ അടുക്കൽ വന്നിട്ടില്ല).

ਭਾਉ ਜਿਵੇਹਾ ਬਿਦਰ ਦੇ ਹੋਰੀ ਦੇ ਚਿਤਿ ਚਾਉ ਨ ਚੁਖਾ ।
bhaau jivehaa bidar de horee de chit chaau na chukhaa |

ഞാൻ കാണുന്ന ഒരു ഹൃദയത്തിനും ബിദർ ഹൃദയത്തിൽ വഹിക്കുന്ന സ്നേഹത്തിൻ്റെ ഒരു അംശം പോലുമില്ല.

ਗੋਬਿੰਦ ਭਾਉ ਭਗਤਿ ਦਾ ਭੁਖਾ ।੭।
gobind bhaau bhagat daa bhukhaa |7|

ഭഗവാന് സ് നേഹപൂര് ണ്ണമായ ഭക്തി വേണം, മറ്റൊന്നുമല്ല.

ਪਉੜੀ ੮
paurree 8

ਅੰਦਰਿ ਸਭਾ ਦੁਸਾਸਣੈ ਮਥੇਵਾਲਿ ਦ੍ਰੋਪਤੀ ਆਂਦੀ ।
andar sabhaa dusaasanai mathevaal dropatee aandee |

ദരോപതിയെ മുടിയിൽ പിടിച്ച് വലിച്ചുകൊണ്ട് ദുശാസനായി അവളെ നിയമസഭയിലേക്ക് കൊണ്ടുവന്നു.

ਦੂਤਾ ਨੋ ਫੁਰਮਾਇਆ ਨੰਗੀ ਕਰਹੁ ਪੰਚਾਲੀ ਬਾਂਦੀ ।
dootaa no furamaaeaa nangee karahu panchaalee baandee |

ദ്രോപതി എന്ന ദാസിയെ നഗ്നയാക്കാൻ അദ്ദേഹം തൻ്റെ ആളുകളോട് ആജ്ഞാപിച്ചു.

ਪੰਜੇ ਪਾਂਡੋ ਵੇਖਦੇ ਅਉਘਟਿ ਰੁਧੀ ਨਾਰਿ ਜਿਨਾ ਦੀ ।
panje paanddo vekhade aaughatt rudhee naar jinaa dee |

അവൾ ഭാര്യയായിരുന്ന അഞ്ച് പാണ്ഡവരും ഇത് കണ്ടു.

ਅਖੀ ਮੀਟ ਧਿਆਨੁ ਧਰਿ ਹਾ ਹਾ ਕ੍ਰਿਸਨ ਕਰੈ ਬਿਲਲਾਂਦੀ ।
akhee meett dhiaan dhar haa haa krisan karai bilalaandee |

കരഞ്ഞുകൊണ്ട്, തീർത്തും നിരാശയോടെ, നിസ്സഹായയായി, അവൾ കണ്ണുകൾ അടച്ചു. ഏകമനസ്സോടെ അവൾ കൃഷ്ണനോട് സഹായത്തിനായി അപേക്ഷിച്ചു.

ਕਪੜ ਕੋਟੁ ਉਸਾਰਿਓਨੁ ਥਕੇ ਦੂਤ ਨ ਪਾਰਿ ਵਸਾਂਦੀ ।
kaparr kott usaarion thake doot na paar vasaandee |

വേലക്കാർ അവളുടെ ശരീരത്തിൽ നിന്ന് വസ്ത്രങ്ങൾ അഴിച്ചുമാറ്റുകയായിരുന്നു. വേലക്കാർ തളർന്നു, പക്ഷേ വസ്ത്രങ്ങളുടെ പാളികൾ ഒരിക്കലും അവസാനിച്ചില്ല.

ਹਥ ਮਰੋੜਨਿ ਸਿਰੁ ਧੁਣਨਿ ਪਛੋਤਾਨਿ ਕਰਨਿ ਜਾਹਿ ਜਾਂਦੀ ।
hath marorran sir dhunan pachhotaan karan jaeh jaandee |

വേലക്കാർ തങ്ങളുടെ അലസിപ്പിക്കൽ ശ്രമത്തിൽ നിരാശരും നിരാശരും ആയിരുന്നു, അവർ സ്വയം ലജ്ജിക്കുന്നതായി തോന്നി.

ਘਰਿ ਆਈ ਠਾਕੁਰ ਮਿਲੇ ਪੈਜ ਰਹੀ ਬੋਲੇ ਸਰਮਾਂਦੀ ।
ghar aaee tthaakur mile paij rahee bole saramaandee |

വീട്ടിലെത്തിയ ദ്രോപതിയോട് ശ്രീകൃഷ്ണൻ സഭയിൽ വെച്ച് രക്ഷിക്കപ്പെട്ടോ എന്ന് ചോദിച്ചു.

ਨਾਥ ਅਨਾਥਾਂ ਬਾਣਿ ਧੁਰਾਂ ਦੀ ।੮।
naath anaathaan baan dhuraan dee |8|

അവൾ നാണത്തോടെ മറുപടി പറഞ്ഞു, “നിത്യകാലം മുതൽ നിങ്ങൾ പിതാവില്ലാത്തവരുടെ പിതാവ് എന്ന പ്രശസ്തിക്ക് അനുസൃതമായി ജീവിക്കുന്നു.”

ਪਉੜੀ ੯
paurree 9

ਬਿਪੁ ਸੁਦਾਮਾ ਦਾਲਿਦੀ ਬਾਲ ਸਖਾਈ ਮਿਤ੍ਰ ਸਦਾਏ ।
bip sudaamaa daalidee baal sakhaaee mitr sadaae |

ദരിദ്രനായ ബ്രാഹ്മണനായ സുദാമാവ് കുട്ടിക്കാലം മുതൽ കൃഷ്ണൻ്റെ സുഹൃത്താണെന്ന് അറിയപ്പെട്ടിരുന്നു.

ਲਾਗੂ ਹੋਈ ਬਾਮ੍ਹਣੀ ਮਿਲਿ ਜਗਦੀਸ ਦਲਿਦ੍ਰ ਗਵਾਏ ।
laagoo hoee baamhanee mil jagadees dalidr gavaae |

തൻ്റെ ദാരിദ്ര്യ നിർമ്മാർജ്ജനത്തിനായി എന്തുകൊണ്ടാണ് ശ്രീകൃഷ്ണൻ്റെ അടുക്കൽ പോകാത്തതെന്ന് അദ്ദേഹത്തിൻ്റെ ബ്രാഹ്മണഭാര്യ എപ്പോഴും ശല്യപ്പെടുത്തി.

ਚਲਿਆ ਗਣਦਾ ਗਟੀਆਂ ਕਿਉ ਕਰਿ ਜਾਈਐ ਕਉਣੁ ਮਿਲਾਏ ।
chaliaa ganadaa gatteean kiau kar jaaeeai kaun milaae |

ഭഗവാനെ കണ്ടുമുട്ടാൻ തന്നെ സഹായിക്കുന്ന കൃഷ്ണനെ എങ്ങനെ വീണ്ടും പരിചയപ്പെടുത്താം എന്നതിനെക്കുറിച്ച് അദ്ദേഹം ആശയക്കുഴപ്പത്തിലായി.

ਪਹੁਤਾ ਨਗਰਿ ਦੁਆਰਕਾ ਸਿੰਘ ਦੁਆਰਿ ਖਲੋਤਾ ਜਾਏ ।
pahutaa nagar duaarakaa singh duaar khalotaa jaae |

അവൻ ദുരാകാ പട്ടണത്തിലെത്തി (കൃഷ്ണൻ്റെ കൊട്ടാരത്തിൻ്റെ) പ്രധാന കവാടത്തിനു മുന്നിൽ നിന്നു.

ਦੂਰਹੁ ਦੇਖਿ ਡੰਡਉਤਿ ਕਰਿ ਛਡਿ ਸਿੰਘਾਸਣੁ ਹਰਿ ਜੀ ਆਏ ।
doorahu dekh ddanddaut kar chhadd singhaasan har jee aae |

ദൂരെ നിന്ന് അവനെ കണ്ട ഭഗവാൻ കൃഷ്ണൻ വണങ്ങി സിംഹാസനം ഉപേക്ഷിച്ച് സുദാമാവിൻ്റെ അടുത്തെത്തി.

ਪਹਿਲੇ ਦੇ ਪਰਦਖਣਾ ਪੈਰੀ ਪੈ ਕੇ ਲੈ ਗਲਿ ਲਾਏ ।
pahile de paradakhanaa pairee pai ke lai gal laae |

ആദ്യം സുദാമാവിനെ പ്രദക്ഷിണം വച്ച ശേഷം അവൻ്റെ പാദങ്ങളിൽ തൊട്ടു ആലിംഗനം ചെയ്തു.

ਚਰਣੋਦਕੁ ਲੈ ਪੈਰ ਧੋਇ ਸਿੰਘਾਸਣੁ ਉਤੇ ਬੈਠਾਏ ।
charanodak lai pair dhoe singhaasan ute baitthaae |

പാദങ്ങൾ കഴുകി ആ വെള്ളമെടുത്ത് സുദാമാവിനെ സിംഹാസനത്തിൽ ഇരുത്തി.

ਪੁਛੇ ਕੁਸਲੁ ਪਿਆਰੁ ਕਰਿ ਗੁਰ ਸੇਵਾ ਦੀ ਕਥਾ ਸੁਣਾਏ ।
puchhe kusal piaar kar gur sevaa dee kathaa sunaae |

അപ്പോൾ കൃഷ്ണൻ സ്നേഹപൂർവ്വം അവൻ്റെ ക്ഷേമത്തെക്കുറിച്ച് അന്വേഷിക്കുകയും അവർ ഗുരുവിൻ്റെ (സാന്ദീപനി) സേവനത്തിൽ ഒരുമിച്ചിരുന്ന സമയത്തെക്കുറിച്ച് സംസാരിക്കുകയും ചെയ്തു.

ਲੈ ਕੇ ਤੰਦੁਲ ਚਬਿਓਨੁ ਵਿਦਾ ਕਰੇ ਅਗੈ ਪਹੁਚਾਏ ।
lai ke tandul chabion vidaa kare agai pahuchaae |

കൃഷ്ണൻ സുദാമയുടെ ഭാര്യ അയച്ചുതന്ന ചോറ് ചോദിച്ചു ഭക്ഷണം കഴിച്ച് സുഹൃത്ത് സുദാമയെ യാത്രയാക്കാൻ പുറത്തിറങ്ങി.

ਚਾਰਿ ਪਦਾਰਥ ਸਕੁਚਿ ਪਠਾਏ ।੯।
chaar padaarath sakuch patthaae |9|

നാല് വരങ്ങളും (നീതി, സമ്പത്ത്, ആഗ്രഹ പൂർത്തീകരണം, മോക്ഷം) സുദാമാവിന് കൃഷ്ണൻ നൽകിയെങ്കിലും, കൃഷ്ണൻ്റെ വിനയം അവനെ പൂർണ്ണമായും നിസ്സഹായനാക്കി.

ਪਉੜੀ ੧੦
paurree 10

ਪ੍ਰੇਮ ਭਗਤਿ ਜੈਦੇਉ ਕਰਿ ਗੀਤ ਗੋਵਿੰਦ ਸਹਜ ਧੁਨਿ ਗਾਵੈ ।
prem bhagat jaideo kar geet govind sahaj dhun gaavai |

സ്നേഹനിർഭരമായ ഭക്തിയിൽ മുഴുകി, ഭക്തനായ ജയ്ദേവ് ഭഗവാൻ്റെ (ഗോവിന്ദൻ്റെ) ഗാനങ്ങൾ ആലപിക്കും.

ਲੀਲਾ ਚਲਿਤ ਵਖਾਣਦਾ ਅੰਤਰਜਾਮੀ ਠਾਕੁਰ ਭਾਵੈ ।
leelaa chalit vakhaanadaa antarajaamee tthaakur bhaavai |

ദൈവം ചെയ്‌ത മഹത്തായ നേട്ടങ്ങളെ അവൻ വിവരിക്കുമായിരുന്നു, അവനാൽ അത്യന്തം സ്‌നേഹിക്കപ്പെട്ടു.

ਅਖਰੁ ਇਕੁ ਨ ਆਵੜੈ ਪੁਸਤਕ ਬੰਨ੍ਹਿ ਸੰਧਿਆ ਕਰਿ ਆਵੈ ।
akhar ik na aavarrai pusatak banh sandhiaa kar aavai |

അയാൾക്ക് (ജയ്‌ദേവ്) ഇഷ്ടമില്ലെന്ന് അറിയാമായിരുന്നു, അതിനാൽ തൻ്റെ പുസ്തകം കെട്ടിവെച്ച് വൈകുന്നേരം വീട്ടിലേക്ക് മടങ്ങും.

ਗੁਣ ਨਿਧਾਨੁ ਘਰਿ ਆਇ ਕੈ ਭਗਤ ਰੂਪਿ ਲਿਖਿ ਲੇਖੁ ਬਣਾਵੈ ।
gun nidhaan ghar aae kai bhagat roop likh lekh banaavai |

ഭഗവാൻ, ഭക്തൻ്റെ രൂപത്തിലുള്ള എല്ലാ പുണ്യങ്ങളുടെയും കലവറയായ ദൈവം അവനുവേണ്ടി എല്ലാ ഗാനങ്ങളും എഴുതി.

ਅਖਰ ਪੜ੍ਹਿ ਪਰਤੀਤਿ ਕਰਿ ਹੋਇ ਵਿਸਮਾਦੁ ਨ ਅੰਗਿ ਸਮਾਵੈ ।
akhar parrh parateet kar hoe visamaad na ang samaavai |

ജയദേവ് ആ വാക്കുകൾ കാണുകയും വായിക്കുകയും ചെയ്തു.

ਵੇਖੈ ਜਾਇ ਉਜਾੜਿ ਵਿਚਿ ਬਿਰਖੁ ਇਕੁ ਆਚਰਜੁ ਸੁਹਾਵੈ ।
vekhai jaae ujaarr vich birakh ik aacharaj suhaavai |

ജയ്ദേവ് അഗാധ വനത്തിൽ ഒരു അത്ഭുതകരമായ വൃക്ഷം കണ്ടു.

ਗੀਤ ਗੋਵਿੰਦ ਸੰਪੂਰਣੋ ਪਤਿ ਪਤਿ ਲਿਖਿਆ ਅੰਤੁ ਨ ਪਾਵੈ ।
geet govind sanpoorano pat pat likhiaa ant na paavai |

ഓരോ ഇലയിലും ഭഗവാൻ ഗോവിന്ദൻ്റെ പാട്ടുകൾ എഴുതിയിരുന്നു. ഈ നിഗൂഢത അവന് മനസ്സിലാക്കാൻ കഴിഞ്ഞില്ല.

ਭਗਤਿ ਹੇਤਿ ਪਰਗਾਸੁ ਕਰਿ ਹੋਇ ਦਇਆਲੁ ਮਿਲੈ ਗਲਿ ਲਾਵੈ ।
bhagat het paragaas kar hoe deaal milai gal laavai |

ഭക്തനോടുള്ള സ്നേഹത്താൽ, ദൈവം അവനെ നേരിട്ട് ആശ്ലേഷിച്ചു.

ਸੰਤ ਅਨੰਤ ਨ ਭੇਦੁ ਗਣਾਵੈ ।੧੦।
sant anant na bhed ganaavai |10|

ദൈവത്തിനും വിശുദ്ധർക്കും ഇടയിൽ മറയില്ല.

ਪਉੜੀ ੧੧
paurree 11

ਕੰਮ ਕਿਤੇ ਪਿਉ ਚਲਿਆ ਨਾਮਦੇਉ ਨੋ ਆਖਿ ਸਿਧਾਇਆ ।
kam kite piau chaliaa naamadeo no aakh sidhaaeaa |

നാംദേവിൻ്റെ പിതാവിനെ എന്തെങ്കിലും ജോലിക്ക് വിളിച്ചതിനാൽ അദ്ദേഹം നാമദേവിനെ വിളിച്ചു.

ਠਾਕੁਰ ਦੀ ਸੇਵਾ ਕਰੀ ਦੁਧੁ ਪੀਆਵਣੁ ਕਹਿ ਸਮਝਾਇਆ ।
tthaakur dee sevaa karee dudh peeaavan keh samajhaaeaa |

ഭഗവാനായ താക്കൂറിനെ പാലിൽ സേവിക്കാൻ അദ്ദേഹം നാംദേവിനോട് പറഞ്ഞു.

ਨਾਮਦੇਉ ਇਸਨਾਨੁ ਕਰਿ ਕਪਲ ਗਾਇ ਦੁਹਿ ਕੈ ਲੈ ਆਇਆ ।
naamadeo isanaan kar kapal gaae duhi kai lai aaeaa |

കുളികഴിഞ്ഞ് നാംദേവ് കറുത്ത മുലപ്പാൽ കൊണ്ടുവന്നു.

ਠਾਕੁਰ ਨੋ ਨ੍ਹਾਵਾਲਿ ਕੈ ਚਰਣੋਦਕੁ ਲੈ ਤਿਲਕੁ ਚੜ੍ਹਾਇਆ ।
tthaakur no nhaavaal kai charanodak lai tilak charrhaaeaa |

ഠാക്കൂറിനെ കുളിപ്പിച്ച ശേഷം അദ്ദേഹം താക്കൂറിനെ കഴുകാൻ ഉപയോഗിച്ച വെള്ളം സ്വന്തം തലയിൽ വച്ചു.

ਹਥਿ ਜੋੜਿ ਬਿਨਤੀ ਕਰੈ ਦੁਧੁ ਪੀਅਹੁ ਜੀ ਗੋਬਿੰਦ ਰਾਇਆ ।
hath jorr binatee karai dudh peeahu jee gobind raaeaa |

ഇപ്പോൾ കൈ കൂപ്പി ഭഗവാനോട് പാൽ കുടിക്കാൻ അപേക്ഷിച്ചു.

ਨਿਹਚਉ ਕਰਿ ਆਰਾਧਿਆ ਹੋਇ ਦਇਆਲੁ ਦਰਸੁ ਦਿਖਲਾਇਆ ।
nihchau kar aaraadhiaa hoe deaal daras dikhalaaeaa |

അവൻ പ്രാർത്ഥിച്ചപ്പോൾ അവൻ്റെ ചിന്തകളിൽ ഉറച്ചുനിന്നു, ഭഗവാൻ അവൻ്റെ മുമ്പാകെ പ്രത്യക്ഷനായി.

ਭਰੀ ਕਟੋਰੀ ਨਾਮਦੇਵਿ ਲੈ ਠਾਕੁਰ ਨੋ ਦੁਧੁ ਪੀਆਇਆ ।
bharee kattoree naamadev lai tthaakur no dudh peeaeaa |

നാംദേവ് ഭഗവാനെ പാൽ മുഴുവൻ കുടിപ്പിച്ചു.

ਗਾਇ ਮੁਈ ਜੀਵਾਲਿਓਨੁ ਨਾਮਦੇਵ ਦਾ ਛਪਰੁ ਛਾਇਆ ।
gaae muee jeevaalion naamadev daa chhapar chhaaeaa |

മറ്റൊരവസരത്തിൽ ദൈവം ചത്ത പശുവിനെ ജീവനോടെ കൊണ്ടുവന്നു, കൂടാതെ നാംദേവിൻ്റെ കുടിലിൽ തട്ടുകെട്ടി.

ਫੇਰਿ ਦੇਹੁਰਾ ਰਖਿਓਨੁ ਚਾਰਿ ਵਰਨ ਲੈ ਪੈਰੀ ਪਾਇਆ ।
fer dehuraa rakhion chaar varan lai pairee paaeaa |

മറ്റൊരവസരത്തിൽ, ദൈവം ക്ഷേത്രം തിരിക്കുകയും (നാംദേവിന് പ്രവേശനം അനുവദിക്കാത്തതിനെ തുടർന്ന്) നാല് ജാതികളെയും (വർണ്ണങ്ങൾ) നാംദേവിൻ്റെ കാൽക്കൽ വണങ്ങുകയും ചെയ്തു.

ਭਗਤ ਜਨਾ ਦਾ ਕਰੇ ਕਰਾਇਆ ।੧੧।
bhagat janaa daa kare karaaeaa |11|

സന്യാസിമാർ ചെയ്യുന്നതും ആഗ്രഹിക്കുന്നതും കർത്താവ് നിറവേറ്റുന്നു.

ਪਉੜੀ ੧੨
paurree 12

ਦਰਸਨੁ ਦੇਖਣ ਨਾਮਦੇਵ ਭਲਕੇ ਉਠਿ ਤ੍ਰਿਲੋਚਨੁ ਆਵੈ ।
darasan dekhan naamadev bhalake utth trilochan aavai |

ത്രിലോചൻ ദിവസവും അതിരാവിലെ എഴുന്നേറ്റത് നാംദേവിനെ കാണാൻ വേണ്ടിയാണ്.

ਭਗਤਿ ਕਰਨਿ ਮਿਲਿ ਦੁਇ ਜਣੇ ਨਾਮਦੇਉ ਹਰਿ ਚਲਿਤੁ ਸੁਣਾਵੈ ।
bhagat karan mil due jane naamadeo har chalit sunaavai |

അവർ ഒരുമിച്ച് കർത്താവിൽ ശ്രദ്ധ കേന്ദ്രീകരിക്കുകയും നാമദേവ് അവനോട് ദൈവത്തിൻ്റെ മഹത്തായ കഥകൾ പറയുകയും ചെയ്തു.

ਮੇਰੀ ਭੀ ਕਰਿ ਬੇਨਤੀ ਦਰਸਨੁ ਦੇਖਾਂ ਜੇ ਤਿਸੁ ਭਾਵੈ ।
meree bhee kar benatee darasan dekhaan je tis bhaavai |

(ത്രിലോചൻ നാംദേവിനോട് ചോദിച്ചു) "എനിക്ക് വേണ്ടി പ്രാർത്ഥിക്കൂ, അങ്ങനെ ഭഗവാൻ സ്വീകരിക്കുകയാണെങ്കിൽ, അവൻ്റെ അനുഗ്രഹീതമായ ദർശനം എനിക്കും ലഭിക്കട്ടെ."

ਠਾਕੁਰ ਜੀ ਨੋ ਪੁਛਿਓਸੁ ਦਰਸਨੁ ਕਿਵੈ ਤ੍ਰਿਲੋਚਨੁ ਪਾਵੈ ।
tthaakur jee no puchhios darasan kivai trilochan paavai |

ത്രിലോചന് എങ്ങനെയാണ് ഭഗവാനെ ദർശിക്കാൻ കഴിയുക എന്ന് നാംദേവ് ഠാക്കൂറിനോട് ചോദിച്ചു.

ਹਸਿ ਕੈ ਠਾਕੁਰ ਬੋਲਿਆ ਨਾਮਦੇਉ ਨੋ ਕਹਿ ਸਮਝਾਵੈ ।
has kai tthaakur boliaa naamadeo no keh samajhaavai |

കർത്താവായ ദൈവം പുഞ്ചിരിച്ചുകൊണ്ട് നാമദേവനോട് വിശദീകരിച്ചു;

ਹਥਿ ਨ ਆਵੈ ਭੇਟੁ ਸੋ ਤੁਸਿ ਤ੍ਰਿਲੋਚਨ ਮੈ ਮੁਹਿ ਲਾਵੈ ।
hath na aavai bhett so tus trilochan mai muhi laavai |

“എനിക്ക് വഴിപാടുകളൊന്നും ആവശ്യമില്ല. എൻ്റെ സന്തോഷം കൊണ്ട് മാത്രം ഞാൻ ത്രിലോചനെ എന്നെ കാണാനിടയാക്കി.

ਹਉ ਅਧੀਨੁ ਹਾਂ ਭਗਤ ਦੇ ਪਹੁੰਚਿ ਨ ਹੰਘਾਂ ਭਗਤੀ ਦਾਵੈ ।
hau adheen haan bhagat de pahunch na hanghaan bhagatee daavai |

ഞാൻ ഭക്തരുടെ സമ്പൂർണ്ണ നിയന്ത്രണത്തിലാണ്, അവരുടെ സ്നേഹനിർഭരമായ അവകാശവാദങ്ങൾ എനിക്ക് ഒരിക്കലും തള്ളിക്കളയാനാവില്ല; പകരം എനിക്കും അവരെ മനസ്സിലാക്കാൻ കഴിയുന്നില്ല.

ਹੋਇ ਵਿਚੋਲਾ ਆਣਿ ਮਿਲਾਵੈ ।੧੨।
hoe vicholaa aan milaavai |12|

അവരുടെ സ്നേഹനിർഭരമായ ഭക്തി, വാസ്തവത്തിൽ, മധ്യസ്ഥനാകുകയും അവരെ എന്നെ കണ്ടുമുട്ടാൻ സഹായിക്കുകയും ചെയ്യുന്നു.

ਪਉੜੀ ੧੩
paurree 13

ਬਾਮ੍ਹਣੁ ਪੂਜੈ ਦੇਵਤੇ ਧੰਨਾ ਗਊ ਚਰਾਵਣਿ ਆਵੈ ।
baamhan poojai devate dhanaa gaoo charaavan aavai |

ഒരു ബ്രാഹ്മണൻ തൻ്റെ പശുവിനെ മേയാൻ ഉപയോഗിച്ചിരുന്ന ദേവന്മാരെ (ശിലാവിഗ്രഹങ്ങളുടെ രൂപത്തിൽ) ആരാധിക്കും.

ਧੰਨੈ ਡਿਠਾ ਚਲਿਤੁ ਏਹੁ ਪੂਛੈ ਬਾਮ੍ਹਣੁ ਆਖਿ ਸੁਣਾਵੈ ।
dhanai dditthaa chalit ehu poochhai baamhan aakh sunaavai |

അവൻ്റെ ആരാധന കണ്ട് ധന്ന ബ്രാഹ്മണനോട് എന്താണ് ചെയ്യുന്നതെന്ന് ചോദിച്ചു.

ਠਾਕੁਰ ਦੀ ਸੇਵਾ ਕਰੇ ਜੋ ਇਛੈ ਸੋਈ ਫਲੁ ਪਾਵੈ ।
tthaakur dee sevaa kare jo ichhai soee fal paavai |

“ഠാക്കൂറിനെ (ദൈവം) സേവിക്കുന്നത് ആഗ്രഹിച്ച ഫലം നൽകുന്നു,” ബ്രാഹ്മണൻ മറുപടി പറഞ്ഞു.

ਧੰਨਾ ਕਰਦਾ ਜੋਦੜੀ ਮੈ ਭਿ ਦੇਹ ਇਕ ਜੇ ਤੁਧੁ ਭਾਵੈ ।
dhanaa karadaa jodarree mai bhi deh ik je tudh bhaavai |

ധന്ന അഭ്യർത്ഥിച്ചു, "ഹേ ബ്രാഹ്മണൻ, താങ്കൾക്ക് സമ്മതമാണെങ്കിൽ ഒന്ന് എനിക്ക് തരൂ."

ਪਥਰੁ ਇਕੁ ਲਪੇਟਿ ਕਰਿ ਦੇ ਧੰਨੈ ਨੋ ਗੈਲ ਛੁਡਾਵੈ ।
pathar ik lapett kar de dhanai no gail chhuddaavai |

ബ്രാഹ്മണൻ ഒരു കല്ല് ഉരുട്ടി, അത് ധന്നന് നൽകി, അങ്ങനെ അവനെ ഒഴിവാക്കി.

ਠਾਕੁਰ ਨੋ ਨ੍ਹਾਵਾਲਿ ਕੈ ਛਾਹਿ ਰੋਟੀ ਲੈ ਭੋਗੁ ਚੜ੍ਹਾਵੈ ।
tthaakur no nhaavaal kai chhaeh rottee lai bhog charrhaavai |

ധന്ന താക്കൂറിനെ കുളിപ്പിച്ച് അപ്പവും മോരും നൽകി.

ਹਥਿ ਜੋੜਿ ਮਿਨਤਿ ਕਰੈ ਪੈਰੀ ਪੈ ਪੈ ਬਹੁਤੁ ਮਨਾਵੈ ।
hath jorr minat karai pairee pai pai bahut manaavai |

കൂപ്പുകൈകളോടെ ആ കല്ലിൻ്റെ കാൽക്കൽ വീണ് തൻ്റെ സേവനം സ്വീകരിക്കാൻ അപേക്ഷിച്ചു.

ਹਉ ਭੀ ਮੁਹੁ ਨ ਜੁਠਾਲਸਾਂ ਤੂ ਰੁਠਾ ਮੈ ਕਿਹੁ ਨ ਸੁਖਾਵੈ ।
hau bhee muhu na jutthaalasaan too rutthaa mai kihu na sukhaavai |

ധന്ന പറഞ്ഞു, "ഞാനും കഴിക്കില്ല, കാരണം നിങ്ങൾ ശല്യപ്പെടുത്തിയാൽ ഞാൻ എങ്ങനെ സന്തോഷിക്കും."

ਗੋਸਾਈ ਪਰਤਖਿ ਹੋਇ ਰੋਟੀ ਖਾਇ ਛਾਹਿ ਮੁਹਿ ਲਾਵੈ ।
gosaaee paratakh hoe rottee khaae chhaeh muhi laavai |

(അദ്ദേഹത്തിൻ്റെ യഥാർത്ഥവും സ്നേഹനിർഭരവുമായ ഭക്തി കണ്ട്) ദൈവം പ്രത്യക്ഷപ്പെട്ട് അവൻ്റെ അപ്പവും മോരും കഴിക്കാൻ നിർബന്ധിതനായി.

ਭੋਲਾ ਭਾਉ ਗੋਬਿੰਦੁ ਮਿਲਾਵੈ ।੧੩।
bholaa bhaau gobind milaavai |13|

വാസ്തവത്തിൽ, ധന്നയെപ്പോലെയുള്ള നിഷ്കളങ്കത ഭഗവാൻ്റെ ദൃഷ്ടി ലഭ്യമാക്കുന്നു.

ਪਉੜੀ ੧੪
paurree 14

ਗੁਰਮੁਖਿ ਬੇਣੀ ਭਗਤਿ ਕਰਿ ਜਾਇ ਇਕਾਂਤੁ ਬਹੈ ਲਿਵ ਲਾਵੈ ।
guramukh benee bhagat kar jaae ikaant bahai liv laavai |

ഒരു ഗുർമുഖ് ആയിരുന്ന വിശുദ്ധ ബെനി ഏകാന്തതയിൽ ഇരിക്കുകയും ധ്യാനാത്മകമായ ഒരു മയക്കത്തിലേക്ക് പ്രവേശിക്കുകയും ചെയ്യുമായിരുന്നു.

ਕਰਮ ਕਰੈ ਅਧਿਆਤਮੀ ਹੋਰਸੁ ਕਿਸੈ ਨ ਅਲਖੁ ਲਖਾਵੈ ।
karam karai adhiaatamee horas kisai na alakh lakhaavai |

അവൻ ആത്മീയ പ്രവർത്തനങ്ങൾ നടത്തുകയും വിനയത്തോടെ ആരോടും പറയുകയും ചെയ്യില്ല.

ਘਰਿ ਆਇਆ ਜਾ ਪੁਛੀਐ ਰਾਜ ਦੁਆਰਿ ਗਇਆ ਆਲਾਵੈ ।
ghar aaeaa jaa puchheeai raaj duaar geaa aalaavai |

വീട്ടിലേക്ക് തിരികെയെത്തുമ്പോൾ ചോദിക്കുമ്പോൾ, അവൻ തൻ്റെ രാജാവിൻ്റെ (പരമേശ്വരൻ്റെ) വാതിൽക്കൽ പോയതായി ആളുകളോട് പറയും.

ਘਰਿ ਸਭ ਵਥੂ ਮੰਗੀਅਨਿ ਵਲੁ ਛਲੁ ਕਰਿ ਕੈ ਝਤ ਲੰਘਾਵੈ ।
ghar sabh vathoo mangeean val chhal kar kai jhat langhaavai |

ഭാര്യ വീട്ടുസാമഗ്രികൾ ചോദിച്ചപ്പോൾ അവൻ അവളെ ഒഴിവാക്കുകയും ആത്മീയ പ്രവർത്തനങ്ങളിൽ സമയം ചെലവഴിക്കുകയും ചെയ്തു.

ਵਡਾ ਸਾਂਗੁ ਵਰਤਦਾ ਓਹ ਇਕ ਮਨਿ ਪਰਮੇਸਰੁ ਧਿਆਵੈ ।
vaddaa saang varatadaa oh ik man paramesar dhiaavai |

ഒരു ദിവസം ഏകാഗ്രമായ ഭക്തിയോടെ ഭഗവാനെ ഏകാഗ്രമാക്കുമ്പോൾ വിചിത്രമായ ഒരു അത്ഭുതം സംഭവിച്ചു.

ਪੈਜ ਸਵਾਰੈ ਭਗਤ ਦੀ ਰਾਜਾ ਹੋਇ ਕੈ ਘਰਿ ਚਲਿ ਆਵੈ ।
paij savaarai bhagat dee raajaa hoe kai ghar chal aavai |

ഭക്തൻ്റെ മഹത്വം നിലനിർത്താൻ, രാജാവിൻ്റെ രൂപത്തിൽ ദൈവം തന്നെ അവൻ്റെ വീട്ടിലേക്ക് പോയി.

ਦੇਇ ਦਿਲਾਸਾ ਤੁਸਿ ਕੈ ਅਣਗਣਤੀ ਖਰਚੀ ਪਹੁੰਚਾਵੈ ।
dee dilaasaa tus kai anaganatee kharachee pahunchaavai |

വലിയ സന്തോഷത്തിൽ, അവൻ എല്ലാവരെയും ആശ്വസിപ്പിക്കുകയും ചെലവുകൾക്കായി ധാരാളം പണം ലഭ്യമാക്കുകയും ചെയ്തു.

ਓਥਹੁ ਆਇਆ ਭਗਤਿ ਪਾਸਿ ਹੋਇ ਦਇਆਲੁ ਹੇਤੁ ਉਪਜਾਵੈ ।
othahu aaeaa bhagat paas hoe deaal het upajaavai |

അവിടെ നിന്ന് അവൻ തൻ്റെ ഭക്തനായ ബെനിയുടെ അടുക്കൽ വരികയും അനുകമ്പയോടെ അവനെ സ്നേഹിക്കുകയും ചെയ്തു.

ਭਗਤ ਜਨਾਂ ਜੈਕਾਰੁ ਕਰਾਵੈ ।੧੪।
bhagat janaan jaikaar karaavai |14|

ഇതുവഴി അവൻ തൻ്റെ ഭക്തർക്ക് കരഘോഷം ക്രമീകരിക്കുന്നു.

ਪਉੜੀ ੧੫
paurree 15

ਹੋਇ ਬਿਰਕਤੁ ਬਨਾਰਸੀ ਰਹਿੰਦਾ ਰਾਮਾਨੰਦੁ ਗੁਸਾਈਂ ।
hoe birakat banaarasee rahindaa raamaanand gusaaeen |

ലോകത്തിൽ നിന്ന് വേർപെട്ട് ബ്രാഹ്മണനായ രാമാനന്ദ് വാരണാസിയിൽ (കാശി) താമസിച്ചു.

ਅੰਮ੍ਰਿਤੁ ਵੇਲੇ ਉਠਿ ਕੈ ਜਾਂਦਾ ਗੰਗਾ ਨ੍ਹਾਵਣ ਤਾਈਂ ।
amrit vele utth kai jaandaa gangaa nhaavan taaeen |

അതിരാവിലെ എഴുന്നേറ്റ് ഗംഗയിൽ പോയി കുളിക്കും.

ਅਗੋ ਹੀ ਦੇ ਜਾਇ ਕੈ ਲੰਮਾ ਪਿਆ ਕਬੀਰ ਤਿਥਾਈਂ ।
ago hee de jaae kai lamaa piaa kabeer tithaaeen |

ഒരിക്കൽ രാമാനന്ദൻ്റെ മുമ്പിൽ തന്നെ കബീർ അവിടെ പോയി വഴിയിൽ കിടന്നു.

ਪੈਰੀ ਟੁੰਬਿ ਉਠਾਲਿਆ ਬੋਲਹੁ ਰਾਮ ਸਿਖ ਸਮਝਾਈ ।
pairee ttunb utthaaliaa bolahu raam sikh samajhaaee |

തൻ്റെ പാദങ്ങൾ തൊട്ടുകൊണ്ട് രാമാനന്ദ് കബീറിനെ ഉണർത്തി, യഥാർത്ഥ ആത്മീയ ഉപദേശമായ 'റാം' സംസാരിക്കാൻ പറഞ്ഞു.

ਜਿਉ ਲੋਹਾ ਪਾਰਸੁ ਛੁਹੇ ਚੰਦਨ ਵਾਸੁ ਨਿੰਮੁ ਮਹਕਾਈ ।
jiau lohaa paaras chhuhe chandan vaas ninm mahakaaee |

തത്ത്വചിന്തകൻ്റെ കല്ല് സ്പർശിച്ച ഇരുമ്പ് സ്വർണ്ണമാകുകയും മാർഗോസ വൃക്ഷം (അസാദിരാക്റ്റ ഇൻഡിക്ക) ചെരിപ്പുകൊണ്ട് സുഗന്ധമാക്കുകയും ചെയ്യുന്നു.

ਪਸੂ ਪਰੇਤਹੁ ਦੇਵ ਕਰਿ ਪੂਰੇ ਸਤਿਗੁਰ ਦੀ ਵਡਿਆਈ ।
pasoo paretahu dev kar poore satigur dee vaddiaaee |

അത്ഭുതകരമായ ഗുരു മൃഗങ്ങളെയും പ്രേതങ്ങളെയും പോലും മാലാഖകളാക്കി മാറ്റുന്നു.

ਅਚਰਜ ਨੋ ਅਚਰਜੁ ਮਿਲੈ ਵਿਸਮਾਦੈ ਵਿਸਮਾਦੁ ਮਿਲਾਈ ।
acharaj no acharaj milai visamaadai visamaad milaaee |

അത്ഭുതകരമായ ഗുരുവിനെ കണ്ടുമുട്ടിയ ശിഷ്യൻ അത്ഭുതകരമായി മഹാത്ഭുതനായ ഭഗവാനിൽ ലയിക്കുന്നു.

ਝਰਣਾ ਝਰਦਾ ਨਿਝਰਹੁ ਗੁਰਮੁਖਿ ਬਾਣੀ ਅਘੜ ਘੜਾਈ ।
jharanaa jharadaa nijharahu guramukh baanee agharr gharraaee |

അപ്പോൾ സ്വയം നീരുറവകളിൽ നിന്ന് ഒരു ഉറവയും ഗുർമുഖുകളുടെ വാക്കുകൾ മനോഹരമായ ഒരു രൂപവും രൂപപ്പെടുത്തുന്നു

ਰਾਮ ਕਬੀਰੈ ਭੇਦੁ ਨ ਭਾਈ ।੧੫।
raam kabeerai bhed na bhaaee |15|

ഇപ്പോൾ റാമും കബീറും ഒരുപോലെ ആയി.

ਪਉੜੀ ੧੬
paurree 16

ਸੁਣਿ ਪਰਤਾਪੁ ਕਬੀਰ ਦਾ ਦੂਜਾ ਸਿਖੁ ਹੋਆ ਸੈਣੁ ਨਾਈ ।
sun parataap kabeer daa doojaa sikh hoaa sain naaee |

കബീറിൻ്റെ മഹത്വം കേട്ട് സയിനും ശിഷ്യനായി.

ਪ੍ਰੇਮ ਭਗਤਿ ਰਾਤੀ ਕਰੈ ਭਲਕੈ ਰਾਜ ਦੁਆਰੈ ਜਾਈ ।
prem bhagat raatee karai bhalakai raaj duaarai jaaee |

രാത്രിയിൽ അവൻ സ്നേഹനിർഭരമായ ഭക്തിയിൽ മുഴുകുകയും രാവിലെ രാജാവിൻ്റെ വാതിൽക്കൽ സേവിക്കുകയും ചെയ്യും.

ਆਏ ਸੰਤ ਪਰਾਹੁਣੇ ਕੀਰਤਨੁ ਹੋਆ ਰੈਣਿ ਸਬਾਈ ।
aae sant paraahune keeratan hoaa rain sabaaee |

ഒരു രാത്രിയിൽ ചില സാധുക്കൾ അവൻ്റെ അടുക്കൽ വന്നു, രാത്രി മുഴുവൻ ഭഗവാനെ സ്തുതിച്ചു

ਛਡਿ ਨ ਸਕੈ ਸੰਤ ਜਨ ਰਾਜ ਦੁਆਰਿ ਨ ਸੇਵ ਕਮਾਈ ।
chhadd na sakai sant jan raaj duaar na sev kamaaee |

സയിന് വിശുദ്ധരുടെ കൂട്ടം വിടാൻ കഴിഞ്ഞില്ല, തൽഫലമായി, പിറ്റേന്ന് രാവിലെ രാജാവിൻ്റെ സേവനം അനുഷ്ഠിച്ചില്ല.

ਸੈਣ ਰੂਪਿ ਹਰਿ ਜਾਇ ਕੈ ਆਇਆ ਰਾਣੈ ਨੋ ਰੀਝਾਈ ।
sain roop har jaae kai aaeaa raanai no reejhaaee |

ദൈവം തന്നെ സന്യാസിയുടെ രൂപം സ്വീകരിച്ചു. രാജാവിന് അത്യധികം സന്തോഷം തോന്നുന്ന തരത്തിലാണ് അദ്ദേഹം രാജാവിനെ സേവിച്ചത്.

ਸਾਧ ਜਨਾਂ ਨੋ ਵਿਦਾ ਕਰਿ ਰਾਜ ਦੁਆਰਿ ਗਇਆ ਸਰਮਾਈ ।
saadh janaan no vidaa kar raaj duaar geaa saramaaee |

സന്യാസിമാരോട് അഭിവാദ്യം ചെയ്തുകൊണ്ട് സയീൻ മടിച്ചു മടിച്ചു രാജാവിൻ്റെ കൊട്ടാരത്തിലെത്തി.

ਰਾਣੈ ਦੂਰਹੁੰ ਸਦਿ ਕੈ ਗਲਹੁੰ ਕਵਾਇ ਖੋਲਿ ਪੈਨ੍ਹਾਈ ।
raanai doorahun sad kai galahun kavaae khol painhaaee |

രാജാവ് ദൂരെ നിന്ന് രാജാവ് അവനെ അടുത്തേക്ക് വിളിച്ചു. അവൻ തൻ്റെ വസ്ത്രങ്ങൾ അഴിച്ച് ഭഗത് സയിന് സമർപ്പിച്ചു.

ਵਸਿ ਕੀਤਾ ਹਉਂ ਤੁਧੁ ਅਜੁ ਬੋਲੈ ਰਾਜਾ ਸੁਣੈ ਲੁਕਾਈ ।
vas keetaa haun tudh aj bolai raajaa sunai lukaaee |

'നിങ്ങൾ എന്നെ കീഴടക്കി' എന്ന് രാജാവ് പറഞ്ഞു, അവൻ്റെ വാക്കുകൾ എല്ലാവരും കേട്ടു.

ਪਰਗਟੁ ਕਰੈ ਭਗਤਿ ਵਡਿਆਈ ।੧੬।
paragatt karai bhagat vaddiaaee |16|

ഭഗവാൻ തന്നെ ഭക്തൻ്റെ മഹത്വം വെളിപ്പെടുത്തുന്നു.

ਪਉੜੀ ੧੭
paurree 17

ਭਗਤੁ ਭਗਤੁ ਜਗਿ ਵਜਿਆ ਚਹੁ ਚਕਾਂ ਦੇ ਵਿਚਿ ਚਮਿਰੇਟਾ ।
bhagat bhagat jag vajiaa chahu chakaan de vich chamirettaa |

തോൽപ്പണിക്കാരൻ (രവിദാസ്) നാലു ദിക്കുകളിലും ഭഗത് (വിശുദ്ധൻ) ആയി അറിയപ്പെടുന്നു.

ਪਾਣ੍ਹਾ ਗੰਢੈ ਰਾਹ ਵਿਚਿ ਕੁਲਾ ਧਰਮ ਢੋਇ ਢੋਰ ਸਮੇਟਾ ।
paanhaa gandtai raah vich kulaa dharam dtoe dtor samettaa |

തൻ്റെ കുടുംബ പാരമ്പര്യമനുസരിച്ച്, അവൻ ചെരിപ്പുകൾ ഉരുട്ടി ചത്ത മൃഗങ്ങളെ കൊണ്ടുപോകും.

ਜਿਉ ਕਰਿ ਮੈਲੇ ਚੀਥੜੇ ਹੀਰਾ ਲਾਲੁ ਅਮੋਲੁ ਪਲੇਟਾ ।
jiau kar maile cheetharre heeraa laal amol palettaa |

ഇതായിരുന്നു അവൻ്റെ ബാഹ്യമായ ദിനചര്യ എന്നാൽ യഥാർത്ഥത്തിൽ അവൻ തുണിയിൽ പൊതിഞ്ഞ ഒരു രത്നമായിരുന്നു.

ਚਹੁ ਵਰਨਾ ਉਪਦੇਸਦਾ ਗਿਆਨ ਧਿਆਨੁ ਕਰਿ ਭਗਤਿ ਸਹੇਟਾ ।
chahu varanaa upadesadaa giaan dhiaan kar bhagat sahettaa |

അദ്ദേഹം നാല് വർണ്ണങ്ങളും (ജാതി) പ്രസംഗിക്കും. അദ്ദേഹത്തിൻ്റെ പ്രസംഗം അവരെ ഭഗവാൻ്റെ ധ്യാനാത്മകമായ ഭക്തിയിൽ ആകർഷിച്ചു.

ਨ੍ਹਾਵਣਿ ਆਇਆ ਸੰਗੁ ਮਿਲਿ ਬਾਨਾਰਸ ਕਰਿ ਗੰਗਾ ਥੇਟਾ ।
nhaavan aaeaa sang mil baanaaras kar gangaa thettaa |

ഒരിക്കൽ, ഒരു കൂട്ടം ആളുകൾ ഗംഗയിൽ പുണ്യസ്നാനം ചെയ്യാൻ കാശിയിലേക്ക് (വാരണാസി) പോയി.

ਕਢਿ ਕਸੀਰਾ ਸਉਪਿਆ ਰਵਿਦਾਸੈ ਗੰਗਾ ਦੀ ਭੇਟਾ ।
kadt kaseeraa saupiaa ravidaasai gangaa dee bhettaa |

രവിദാസ് ഒരു അംഗത്തിന് ഒരു ധേല (പകുതി) നൽകി, അത് ഗംഗയ്ക്ക് സമർപ്പിക്കാൻ ആവശ്യപ്പെട്ടു.

ਲਗਾ ਪੁਰਬੁ ਅਭੀਚ ਦਾ ਡਿਠਾ ਚਲਿਤੁ ਅਚਰਜੁ ਅਮੇਟਾ ।
lagaa purab abheech daa dditthaa chalit acharaj amettaa |

അഭിജിത്ത് നക്ഷത്രത്തിൻ്റെ (നക്ഷത്രം) ഒരു മഹത്തായ ഉത്സവം ഉണ്ടായിരുന്നു, അവിടെ പൊതുജനങ്ങൾ ഈ അത്ഭുതകരമായ എപ്പിസോഡ് കണ്ടു.

ਲਇਆ ਕਸੀਰਾ ਹਥੁ ਕਢਿ ਸੂਤੁ ਇਕੁ ਜਿਉ ਤਾਣਾ ਪੇਟਾ ।
leaa kaseeraa hath kadt soot ik jiau taanaa pettaa |

ഗംഗ, സ്വയം കൈനീട്ടി ആ തുച്ഛമായ തുക, ധേല സ്വീകരിക്കുകയും, രവിദാസ് ഗംഗയുമായി വാർപ്പും നെയ്ത്തുമായി ഒന്നാണെന്ന് തെളിയിക്കുകയും ചെയ്തു.

ਭਗਤ ਜਨਾਂ ਹਰਿ ਮਾਂ ਪਿਉ ਬੇਟਾ ।੧੭।
bhagat janaan har maan piau bettaa |17|

ഭഗത്മാർക്ക് (സന്യാസിമാർ) ദൈവം അവരുടെ അമ്മയും അച്ഛനും മകനും എല്ലാം ഒന്നാണ്.

ਪਉੜੀ ੧੮
paurree 18

ਗੋਤਮ ਨਾਰਿ ਅਹਿਲਿਆ ਤਿਸ ਨੋ ਦੇਖਿ ਇੰਦ੍ਰ ਲੋਭਾਣਾ ।
gotam naar ahiliaa tis no dekh indr lobhaanaa |

ഗൗതമിൻ്റെ ഭാര്യയായിരുന്നു അഹല്യ. എന്നാൽ ദേവരാജാവായ ഇന്ദറിനെ അവൾ ദൃഷ്ടി വെച്ചപ്പോൾ കാമം അവളെ കീഴടക്കി.

ਪਰ ਘਰਿ ਜਾਇ ਸਰਾਪੁ ਲੈ ਹੋਇ ਸਹਸ ਭਗ ਪਛੋਤਾਣਾ ।
par ghar jaae saraap lai hoe sahas bhag pachhotaanaa |

അവൻ അവരുടെ വീട്ടിൽ പ്രവേശിച്ചു, ആയിരക്കണക്കിന് പുഡൻമാരോടൊപ്പമുള്ള ശാപം നേടി, പശ്ചാത്തപിച്ചു.

ਸੁੰਞਾ ਹੋਆ ਇੰਦ੍ਰ ਲੋਕੁ ਲੁਕਿਆ ਸਰਵਰਿ ਮਨਿ ਸਰਮਾਣਾ ।
sunyaa hoaa indr lok lukiaa saravar man saramaanaa |

ഇന്ദ്രലോകം (ഇന്ദ്രൻ്റെ വാസസ്ഥലം) ശൂന്യമായിത്തീർന്നു, സ്വയം ലജ്ജിച്ചു അവൻ ഒരു കുളത്തിൽ മറഞ്ഞു.

ਸਹਸ ਭਗਹੁ ਲੋਇਣ ਸਹਸ ਲੈਂਦੋਈ ਇੰਦ੍ਰ ਪੁਰੀ ਸਿਧਾਣਾ ।
sahas bhagahu loein sahas laindoee indr puree sidhaanaa |

ശാപമോക്ഷത്തിൽ ആ ദ്വാരങ്ങളെല്ലാം കണ്ണുകളായി മാറിയപ്പോൾ, അവൻ തൻ്റെ വാസസ്ഥലത്തേക്ക് മടങ്ങി.

ਸਤੀ ਸਤਹੁ ਟਲਿ ਸਿਲਾ ਹੋਇ ਨਦੀ ਕਿਨਾਰੈ ਬਾਝੁ ਪਰਾਣਾ ।
satee satahu ttal silaa hoe nadee kinaarai baajh paraanaa |

പാതിവ്രത്യത്തിൽ ഉറച്ചുനിൽക്കാൻ കഴിയാത്ത അഹല്യ കല്ലായി മാറി നദീതീരത്ത് കിടന്നു.

ਰਘੁਪਤਿ ਚਰਣਿ ਛੁਹੰਦਿਆ ਚਲੀ ਸੁਰਗ ਪੁਰਿ ਬਣੇ ਬਿਬਾਣਾ ।
raghupat charan chhuhandiaa chalee surag pur bane bibaanaa |

രാമൻ്റെ (വിശുദ്ധ) പാദങ്ങളിൽ സ്പർശിച്ചുകൊണ്ട് അവളെ സ്വർഗത്തിലേക്ക് ഉയർത്തി.

ਭਗਤਿ ਵਛਲੁ ਭਲਿਆਈਅਹੁ ਪਤਿਤ ਉਧਾਰਣੁ ਪਾਪ ਕਮਾਣਾ ।
bhagat vachhal bhaliaaeeahu patit udhaaran paap kamaanaa |

അവൻ്റെ ദയ നിമിത്തം അവൻ ഭക്തർക്ക് മാതാവിനെപ്പോലെയും പാപികളോട് ക്ഷമിക്കുന്നവനായും വീണുപോയവരുടെ വീണ്ടെടുപ്പുകാരൻ എന്ന് വിളിക്കപ്പെടുന്നു.

ਗੁਣ ਨੋ ਗੁਣ ਸਭ ਕੋ ਕਰੈ ਅਉਗੁਣ ਕੀਤੇ ਗੁਣ ਤਿਸੁ ਜਾਣਾ ।
gun no gun sabh ko karai aaugun keete gun tis jaanaa |

നന്മ ചെയ്യുന്നത് എല്ലായ്പ്പോഴും നല്ല ആംഗ്യങ്ങളാൽ തിരികെ ലഭിക്കും, എന്നാൽ തിന്മയ്ക്ക് നന്മ ചെയ്യുന്നവൻ സദ്ഗുണൻ എന്ന് അറിയപ്പെടുന്നു.

ਅਬਿਗਤਿ ਗਤਿ ਕਿਆ ਆਖਿ ਵਖਾਣਾ ।੧੮।
abigat gat kiaa aakh vakhaanaa |18|

ആ അവ്യക്തമായ (കർത്താവിൻ്റെ) മഹത്വം ഞാൻ എങ്ങനെ വിശദീകരിക്കും.

ਪਉੜੀ ੧੯
paurree 19

ਵਾਟੈ ਮਾਣਸ ਮਾਰਦਾ ਬੈਠਾ ਬਾਲਮੀਕ ਵਟਵਾੜਾ ।
vaattai maanas maaradaa baitthaa baalameek vattavaarraa |

വഴിയാത്രക്കാരെ കൊള്ളയടിക്കുകയും കൊല്ലുകയും ചെയ്യുന്ന ഒരു ഹൈവേമാൻ വാൽമീകി ആയിരുന്നു വാൽമീൽ.

ਪੂਰਾ ਸਤਿਗੁਰੁ ਭੇਟਿਆ ਮਨ ਵਿਚਿ ਹੋਆ ਖਿੰਜੋਤਾੜਾ ।
pooraa satigur bhettiaa man vich hoaa khinjotaarraa |

പിന്നീട് അവൻ യഥാർത്ഥ ഗുരുവിനെ സേവിക്കാൻ തുടങ്ങി, ഇപ്പോൾ അവൻ്റെ മനസ്സ് തൻ്റെ ജോലിയെക്കുറിച്ച് അസ്വസ്ഥനായി.

ਮਾਰਨ ਨੋ ਲੋਚੈ ਘਣਾ ਕਢਿ ਨ ਹੰਘੈ ਹਥੁ ਉਘਾੜਾ ।
maaran no lochai ghanaa kadt na hanghai hath ughaarraa |

അവൻ്റെ മനസ്സ് അപ്പോഴും ആളുകളെ കൊല്ലാൻ പ്രേരിപ്പിച്ചു, പക്ഷേ അവൻ്റെ കൈകൾ അനുസരിച്ചില്ല.

ਸਤਿਗੁਰ ਮਨੂਆ ਰਾਖਿਆ ਹੋਇ ਨ ਆਵੈ ਉਛੇਹਾੜਾ ।
satigur manooaa raakhiaa hoe na aavai uchhehaarraa |

യഥാർത്ഥ ഗുരു അവൻ്റെ മനസ്സിനെ ശാന്തമാക്കി, മനസ്സിൻ്റെ എല്ലാ ഇച്ഛാശക്തിയും അവസാനിച്ചു.

ਅਉਗੁਣੁ ਸਭ ਪਰਗਾਸਿਅਨੁ ਰੋਜਗਾਰੁ ਹੈ ਏਹੁ ਅਸਾੜਾ ।
aaugun sabh paragaasian rojagaar hai ehu asaarraa |

മനസ്സിൻ്റെ എല്ലാ തിന്മകളും ഗുരുവിൻ്റെ മുമ്പിൽ തുറന്ന് പറഞ്ഞു: കർത്താവേ, ഇത് എനിക്ക് ഒരു തൊഴിലാണ്.

ਘਰ ਵਿਚਿ ਪੁਛਣ ਘਲਿਆ ਅੰਤਿ ਕਾਲ ਹੈ ਕੋਇ ਅਸਾੜਾ ।
ghar vich puchhan ghaliaa ant kaal hai koe asaarraa |

മരണസമയത്ത് അവൻ്റെ ദുഷ്പ്രവൃത്തികൾക്ക് ഏത് കുടുംബാംഗങ്ങൾ സഹ പങ്കാളിയാകുമെന്ന് വീട്ടിൽ അന്വേഷിക്കാൻ ഗുരു അവനോട് ആവശ്യപ്പെട്ടു.

ਕੋੜਮੜਾ ਚਉਖੰਨੀਐ ਕੋਇ ਨ ਬੇਲੀ ਕਰਦੇ ਝਾੜਾ ।
korramarraa chaukhaneeai koe na belee karade jhaarraa |

എന്നാൽ അവൻ്റെ കുടുംബം അവനുവേണ്ടി ബലിയർപ്പിക്കാൻ എപ്പോഴും തയ്യാറായിരുന്നുവെങ്കിലും അവരാരും ഉത്തരവാദിത്തം ഏറ്റെടുക്കാൻ തയ്യാറായില്ല.

ਸਚੁ ਦ੍ਰਿੜਾਇ ਉਧਾਰਿਅਨੁ ਟਪਿ ਨਿਕਥਾ ਉਪਰ ਵਾੜਾ ।
sach drirraae udhaarian ttap nikathaa upar vaarraa |

മടങ്ങിയെത്തിയ ഗുരു അവൻ്റെ ഹൃദയത്തിൽ സത്യത്തിൻ്റെ പ്രഭാഷണം സ്ഥാപിക്കുകയും അവനെ മുക്തനാക്കുകയും ചെയ്തു. ഒരൊറ്റ കുതിച്ചുചാട്ടത്തിൽ അവൻ ലൗകികതയുടെ വലയിൽ നിന്ന് മോചിതനായി.

ਗੁਰਮੁਖਿ ਲੰਘੇ ਪਾਪ ਪਹਾੜਾ ।੧੯।
guramukh langhe paap pahaarraa |19|

ഗുരുമുഖനാകുമ്പോൾ, പാപങ്ങളുടെ പർവതങ്ങളിലൂടെ ചാടാൻ ഒരാൾ പ്രാപ്തനാകുന്നു.

ਪਉੜੀ ੨੦
paurree 20

ਪਤਿਤੁ ਅਜਾਮਲ ਪਾਪੁ ਕਰਿ ਜਾਇ ਕਲਾਵਤਣੀ ਦੇ ਰਹਿਆ ।
patit ajaamal paap kar jaae kalaavatanee de rahiaa |

പാപിയായ അജാമിളൻ ഒരു വേശ്യയുടെ കൂടെ ജീവിച്ചു.

ਗੁਰੁ ਤੇ ਬੇਮੁਖੁ ਹੋਇ ਕੈ ਪਾਪ ਕਮਾਵੈ ਦੁਰਮਤਿ ਦਹਿਆ ।
gur te bemukh hoe kai paap kamaavai duramat dahiaa |

അവൻ വിശ്വാസത്യാഗിയായി. അവൻ ദുഷ്പ്രവൃത്തികളുടെ ചിലന്തിവലയിൽ കുടുങ്ങി.

ਬਿਰਥਾ ਜਨਮੁ ਗਵਾਇਆ ਭਵਜਲ ਅੰਦਰਿ ਫਿਰਦਾ ਵਹਿਆ ।
birathaa janam gavaaeaa bhavajal andar firadaa vahiaa |

അവൻ്റെ ജീവിതം വ്യർത്ഥമായ പ്രവൃത്തികളിൽ പാഴാക്കുകയും ഭയാനകമായ ലോക സമുദ്രത്തിലേക്ക് വലിച്ചെറിയപ്പെടുകയും ചെയ്തു.

ਛਿਅ ਪੁਤ ਜਾਏ ਵੇਸੁਆ ਪਾਪਾ ਦੇ ਫਲ ਇਛੇ ਲਹਿਆ ।
chhia put jaae vesuaa paapaa de fal ichhe lahiaa |

വേശ്യയുടെ കൂടെയായിരിക്കുമ്പോൾ അവൻ ആറ് ആൺമക്കളുടെ പിതാവായി. അവളുടെ മോശം പ്രവൃത്തികളുടെ ഫലമായി അവരെല്ലാം അപകടകരമായ കൊള്ളക്കാരായി.

ਪੁਤੁ ਉਪੰਨਾਂ ਸਤਵਾਂ ਨਾਉ ਧਰਣ ਨੋ ਚਿਤਿ ਉਮਹਿਆ ।
put upanaan satavaan naau dharan no chit umahiaa |

ഏഴാമത്തെ മകൻ ജനിച്ചു, അവൻ കുട്ടിക്ക് ഒരു പേര് പരിഗണിക്കാൻ തുടങ്ങി.

ਗੁਰੂ ਦੁਆਰੈ ਜਾਇ ਕੈ ਗੁਰਮੁਖਿ ਨਾਉ ਨਰਾਇਣੁ ਕਹਿਆ ।
guroo duaarai jaae kai guramukh naau naraaein kahiaa |

തൻ്റെ മകന് നാരായണൻ (ദൈവത്തിൻ്റെ പേര്) എന്ന് പേരിട്ട ഗുരുവിനെ അദ്ദേഹം സന്ദർശിച്ചു.

ਅੰਤਕਾਲ ਜਮਦੂਤ ਵੇਖਿ ਪੁਤ ਨਰਾਇਣੁ ਬੋਲੈ ਛਹਿਆ ।
antakaal jamadoot vekh put naraaein bolai chhahiaa |

തൻ്റെ ജീവിതാവസാനം മരണത്തിൻ്റെ ദൂതന്മാരെ കണ്ട് അജാമിളൻ നാരായണനെയോർത്ത് കരഞ്ഞു.

ਜਮ ਗਣ ਮਾਰੇ ਹਰਿ ਜਨਾਂ ਗਇਆ ਸੁਰਗ ਜਮੁ ਡੰਡੁ ਨ ਸਹਿਆ ।
jam gan maare har janaan geaa surag jam ddandd na sahiaa |

ദൈവത്തിൻ്റെ നാമം മരണദൂതന്മാരെ അവരുടെ കുതികാൽ ഉയർത്തി. അജാമിളൻ സ്വർഗത്തിലേക്ക് പോയി, മരണത്തിൻ്റെ ദൂതന്മാരുടെ തല്ല് അനുഭവിച്ചില്ല.

ਨਾਇ ਲਏ ਦੁਖੁ ਡੇਰਾ ਢਹਿਆ ।੨੦।
naae le dukh dderaa dtahiaa |20|

ഭഗവാൻ്റെ നാമം ഉച്ചരിക്കുന്നത് എല്ലാ ദുഃഖങ്ങളെയും അകറ്റുന്നു.

ਪਉੜੀ ੨੧
paurree 21

ਗਨਿਕਾ ਪਾਪਣਿ ਹੋਇ ਕੈ ਪਾਪਾਂ ਦਾ ਗਲਿ ਹਾਰੁ ਪਰੋਤਾ ।
ganikaa paapan hoe kai paapaan daa gal haar parotaa |

ദുഷ്കർമങ്ങളുടെ മാല കഴുത്തിൽ അണിഞ്ഞ പാപിയായ വേശ്യയായിരുന്നു ഗങ്ക.

ਮਹਾਂ ਪੁਰਖ ਆਚਾਣਚਕ ਗਨਿਕਾ ਵਾੜੇ ਆਇ ਖਲੋਤਾ ।
mahaan purakh aachaanachak ganikaa vaarre aae khalotaa |

ഒരിക്കൽ അവളുടെ മുറ്റത്ത് ഒരു മഹാൻ കടന്നുപോയി.

ਦੁਰਮਤਿ ਦੇਖਿ ਦਇਆਲੁ ਹੋਇ ਹਥਹੁ ਉਸ ਨੋ ਦਿਤੋਨੁ ਤੋਤਾ ।
duramat dekh deaal hoe hathahu us no diton totaa |

അവളുടെ ദുരവസ്ഥ കണ്ട് അവൻ മനസ്സലിഞ്ഞു, അവൾക്ക് ഒരു പ്രത്യേക തത്തയെ വാഗ്ദാനം ചെയ്തു.

ਰਾਮ ਨਾਮੁ ਉਪਦੇਸੁ ਕਰਿ ਖੇਲਿ ਗਇਆ ਦੇ ਵਣਜੁ ਸਓਤਾ ।
raam naam upades kar khel geaa de vanaj sotaa |

രാമൻ്റെ പേര് ആവർത്തിക്കാൻ തത്തയെ പഠിപ്പിക്കാൻ അവൻ അവളോട് പറഞ്ഞു. ഫലവത്തായ ഈ കച്ചവടം അവളെ പറഞ്ഞു മനസ്സിലാക്കി അവൻ പോയി.

ਲਿਵ ਲਗੀ ਤਿਸੁ ਤੋਤਿਅਹੁ ਨਿਤ ਪੜ੍ਹਾਏ ਕਰੈ ਅਸੋਤਾ ।
liv lagee tis totiahu nit parrhaae karai asotaa |

എല്ലാ ദിവസവും പൂർണ്ണമായ ഏകാഗ്രതയോടെ അവൾ തത്തയെ റാം എന്ന് പറയാൻ പഠിപ്പിക്കും.

ਪਤਿਤੁ ਉਧਾਰਣੁ ਰਾਮ ਨਾਮੁ ਦੁਰਮਤਿ ਪਾਪ ਕਲੇਵਰੁ ਧੋਤਾ ।
patit udhaaran raam naam duramat paap kalevar dhotaa |

വീണുപോയവരുടെ വിമോചകനാണ് കർത്താവിൻ്റെ നാമം. അത് അവളുടെ ദുഷിച്ച ജ്ഞാനത്തെയും പ്രവൃത്തികളെയും കഴുകി കളഞ്ഞു.

ਅੰਤ ਕਾਲਿ ਜਮ ਜਾਲੁ ਤੋੜਿ ਨਰਕੈ ਵਿਚਿ ਨ ਖਾਧੁ ਸੁ ਗੋਤਾ ।
ant kaal jam jaal torr narakai vich na khaadh su gotaa |

മരണസമയത്ത്, അത് യമൻ്റെ കുരുക്ക് മുറിച്ചുമാറ്റി - മരണത്തിൻ്റെ സന്ദേശവാഹകയായ അവൾക്ക് നരക സമുദ്രത്തിൽ മുങ്ങേണ്ടി വന്നില്ല.

ਗਈ ਬੈਕੁੰਠਿ ਬਿਬਾਣਿ ਚੜ੍ਹਿ ਨਾਉਂ ਰਸਾਇਣੁ ਛੋਤਿ ਅਛੋਤਾ ।
gee baikuntth bibaan charrh naaun rasaaein chhot achhotaa |

(കർത്താവിൻ്റെ) നാമത്തിൻ്റെ അമൃതം നിമിത്തം അവൾ പൂർണ്ണമായും പാപങ്ങളിൽ നിന്ന് മുക്തയായി, സ്വർഗ്ഗത്തിലേക്ക് ഉയർത്തപ്പെട്ടു.

ਥਾਉਂ ਨਿਥਾਵੇਂ ਮਾਣੁ ਮਣੋਤਾ ।੨੧।
thaaun nithaaven maan manotaa |21|

(കർത്താവിൻ്റെ) നാമം അഭയമില്ലാത്തവരുടെ അവസാന സങ്കേതമാണ്.

ਪਉੜੀ ੨੨
paurree 22

ਆਈ ਪਾਪਣਿ ਪੂਤਨਾ ਦੁਹੀ ਥਣੀ ਵਿਹੁ ਲਾਇ ਵਹੇਲੀ ।
aaee paapan pootanaa duhee thanee vihu laae vahelee |

പേരുകേട്ട പൂതന അവളുടെ രണ്ട് മുലകളിലും വിഷം പുരട്ടി.

ਆਇ ਬੈਠੀ ਪਰਵਾਰ ਵਿਚਿ ਨੇਹੁੰ ਲਾਇ ਨਵਹਾਣਿ ਨਵੇਲੀ ।
aae baitthee paravaar vich nehun laae navahaan navelee |

അവൾ (നന്ദിൻ്റെ) കുടുംബത്തിലെത്തി, കുടുംബത്തോടുള്ള അവളുടെ പുതിയ സ്നേഹം പ്രകടിപ്പിക്കാൻ തുടങ്ങി.

ਕੁਛੜਿ ਲਏ ਗੋਵਿੰਦ ਰਾਇ ਕਰਿ ਚੇਟਕੁ ਚਤੁਰੰਗ ਮਹੇਲੀ ।
kuchharr le govind raae kar chettak chaturang mahelee |

തൻ്റെ സമർത്ഥമായ ചതിയിലൂടെ അവൾ കൃഷ്ണനെ മടിയിൽ കയറ്റി.

ਮੋਹਣੁ ਮੰਮੇ ਪਾਇਓਨੁ ਬਾਹਰਿ ਆਈ ਗਰਬ ਗਹੇਲੀ ।
mohan mame paaeion baahar aaee garab gahelee |

അഭിമാനത്തോടെ അവൾ തൻ്റെ മുലക്കണ്ണ് കൃഷ്ണൻ്റെ വായിൽ അമർത്തി പുറത്തേക്കിറങ്ങി.

ਦੇਹ ਵਧਾਇ ਉਚਾਇਅਨੁ ਤਿਹ ਚਰਿਆਰਿ ਨਾਰਿ ਅਠਿਖੇਲੀ ।
deh vadhaae uchaaeian tih chariaar naar atthikhelee |

ഇപ്പോൾ അവൾ അവളുടെ ശരീരം ഒരു പരിധിവരെ വികസിപ്പിച്ചു.

ਤਿਹੁੰ ਲੋਆਂ ਦਾ ਭਾਰੁ ਦੇ ਚੰਬੜਿਆ ਗਲਿ ਹੋਇ ਦੁਹੇਲੀ ।
tihun loaan daa bhaar de chanbarriaa gal hoe duhelee |

കൃഷ്ണൻ അവളുടെ കഴുത്തിൽ തൂങ്ങിയും ഒട്ടിയും ത്രിലോകത്തിൻ്റെയും മുഴുവൻ ഭാരമായി.

ਖਾਇ ਪਛਾੜ ਪਹਾੜ ਵਾਂਗਿ ਜਾਇ ਪਈ ਉਜਾੜਿ ਧਕੇਲੀ ।
khaae pachhaarr pahaarr vaang jaae pee ujaarr dhakelee |

ബോധരഹിതയായി, അവൾ ഒരു മലപോലെ കാട്ടിലേക്ക് വീണു.

ਕੀਤੀ ਮਾਊ ਤੁਲਿ ਸਹੇਲੀ ।੨੨।
keetee maaoo tul sahelee |22|

കൃഷ്ണൻ അവളെ മോചിപ്പിക്കുകയും അമ്മയുടെ സുഹൃത്തിന് തുല്യമായ പദവി നൽകുകയും ചെയ്തു.

ਪਉੜੀ ੨੩
paurree 23

ਜਾਇ ਸੁਤਾ ਪਰਭਾਸ ਵਿਚਿ ਗੋਡੇ ਉਤੇ ਪੈਰ ਪਸਾਰੇ ।
jaae sutaa parabhaas vich godde ute pair pasaare |

പ്രഭാസിൻ്റെ പുണ്യസ്ഥലത്ത്, കൃഷ്ണൻ കാൽമുട്ടിന്മേൽ കാൽവെച്ച് ക്രോസ് ലെഗ് ചെയ്തു ഉറങ്ങി.

ਚਰਣ ਕਵਲ ਵਿਚਿ ਪਦਮੁ ਹੈ ਝਿਲਮਿਲ ਝਲਕੇ ਵਾਂਗੀ ਤਾਰੇ ।
charan kaval vich padam hai jhilamil jhalake vaangee taare |

അവൻ്റെ പാദത്തിലെ താമര ഒരു നക്ഷത്രം പോലെ പ്രകാശിക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നു.

ਬਧਕੁ ਆਇਆ ਭਾਲਦਾ ਮਿਰਗੈ ਜਾਣਿ ਬਾਣੁ ਲੈ ਮਾਰੇ ।
badhak aaeaa bhaaladaa miragai jaan baan lai maare |

ഒരു വേട്ടക്കാരൻ വന്ന് ഒരു മാനിൻ്റെ കണ്ണായി കരുതി അമ്പ് എയ്തു.

ਦਰਸਨ ਡਿਠੋਸੁ ਜਾਇ ਕੈ ਕਰਣ ਪਲਾਵ ਕਰੇ ਪੁਕਾਰੇ ।
darasan dditthos jaae kai karan palaav kare pukaare |

അടുത്തെത്തിയപ്പോൾ അത് കൃഷ്ണനാണെന്ന് അയാൾക്ക് മനസ്സിലായി. അവൻ ദുഃഖത്താൽ നിറഞ്ഞു, ക്ഷമ യാചിച്ചു.

ਗਲਿ ਵਿਚਿ ਲੀਤਾ ਕ੍ਰਿਸਨ ਜੀ ਅਵਗੁਣੁ ਕੀਤਾ ਹਰਿ ਨ ਚਿਤਾਰੇ ।
gal vich leetaa krisan jee avagun keetaa har na chitaare |

അവൻ്റെ തെറ്റായ പ്രവൃത്തി അവഗണിച്ച് കൃഷ്ണൻ അവനെ കെട്ടിപ്പിടിച്ചു.

ਕਰਿ ਕਿਰਪਾ ਸੰਤੋਖਿਆ ਪਤਿਤ ਉਧਾਰਣੁ ਬਿਰਦੁ ਬੀਚਾਰੇ ।
kar kirapaa santokhiaa patit udhaaran birad beechaare |

കൃപയോടെ കൃഷ്ണൻ അവനോട് സഹിഷ്ണുത നിറഞ്ഞവനായിരിക്കാൻ ആവശ്യപ്പെടുകയും തെറ്റ് ചെയ്തയാൾക്ക് അഭയം നൽകുകയും ചെയ്തു.

ਭਲੇ ਭਲੇ ਕਰਿ ਮੰਨੀਅਨਿ ਬੁਰਿਆਂ ਦੇ ਹਰਿ ਕਾਜ ਸਵਾਰੇ ।
bhale bhale kar maneean buriaan de har kaaj savaare |

എല്ലാവരും നല്ലതു പറയുന്നു, എന്നാൽ തിന്മ ചെയ്യുന്നവരുടെ പ്രവൃത്തികൾ കർത്താവ് മാത്രമാണ് ശരിയാക്കുന്നത്.

ਪਾਪ ਕਰੇਂਦੇ ਪਤਿਤ ਉਧਾਰੇ ।੨੩।੧੦।
paap karende patit udhaare |23|10|

വീണുപോയ അനേകം പാപികളെ അവൻ മോചിപ്പിച്ചിരിക്കുന്നു.