വാരൻ ഭായ് ഗുരുദാസ് ജി

ੴ ਸਤਿਗੁਰ ਪ੍ਰਸਾਦਿ ॥

ഒരു ഓങ്കാർ, ആദിമ ഊർജ്ജം, ദൈവിക ആചാര്യൻ്റെ കൃപയാൽ സാക്ഷാത്കരിക്കപ്പെട്ടു

ਪਉੜੀ ੧

ਗੁਰਮੁਖਿ ਏਕੰਕਾਰ ਆਪਿ ਉਪਾਇਆ ।

ഏകൻകർ, മറ്റാരുമല്ല, ഗുരുമുഖിനെ സൃഷ്ടിച്ചു (ലോകത്തെ മോചിപ്പിക്കാൻ).

ਓਅੰਕਾਰਿ ਅਕਾਰੁ ਪਰਗਟੀ ਆਇਆ ।

ഓങ്കാർ രൂപമെടുക്കുന്നത് പ്രകടമായി.

ਪੰਚ ਤਤ ਵਿਸਤਾਰੁ ਚਲਤੁ ਰਚਾਇਆ ।

അഞ്ച് മൂലകങ്ങളുടെ വിപുലീകരണത്തിലൂടെ (കൂടാതെ) ഈ ലോകം സൃഷ്ടിക്കപ്പെട്ടിരിക്കുന്നു.

ਖਾਣੀ ਬਾਣੀ ਚਾਰਿ ਜਗਤੁ ਉਪਾਇਆ ।

ജീവിതത്തിൻ്റെ നാല് ഖനികളും നാല് പ്രഭാഷണങ്ങളും (പാരാ, പശ്യന്തി, മാധ്യമം, വൈഖരി) സൃഷ്ടിച്ചു.

ਕੁਦਰਤਿ ਅਗਮ ਅਪਾਰੁ ਅੰਤੁ ਨ ਪਾਇਆ ।

അവൻ്റെ വിനോദങ്ങൾ അപ്രാപ്യവും പരിധിയില്ലാത്തതുമാണ്; അവരുടെ അതിരുകടന്നതൊന്നും അപ്രാപ്യമാണ്.

ਸਚੁ ਨਾਉ ਕਰਤਾਰ ਸਚਿ ਸਮਾਇਆ ।੧।

ആ സ്രഷ്ടാവിൻ്റെ പേര് സത്യം എന്നാണ്, അവൻ എപ്പോഴും സത്യത്തിൽ മുഴുകിയിരിക്കുന്നു.

ਪਉੜੀ ੨

ਲਖ ਚਉਰਾਸੀਹ ਜੂਨਿ ਫੇਰਿ ਫਿਰਾਇਆ ।

എൺപത്തിനാല് ലക്ഷം ജീവജാലങ്ങളിൽ ആത്മാക്കൾ ഫലമില്ലാതെ അലയുന്നു.

ਮਾਣਸ ਜਨਮੁ ਦੁਲੰਭੁ ਕਰਮੀ ਪਾਇਆ ।

പുണ്യപ്രവൃത്തികൾ കൊണ്ടാണ് അപൂർവമായ മനുഷ്യശരീരം ലഭിച്ചത്.

ਉਤਮੁ ਗੁਰਮੁਖਿ ਪੰਥੁ ਆਪੁ ਗਵਾਇਆ ।

ഗുരുവിൻ്റെ ഏറ്റവും മഹത്തായ പാതയിലൂടെ സഞ്ചരിക്കുമ്പോൾ, സ്വയം അഹംഭാവം നഷ്ടപ്പെട്ടു.

ਸਾਧਸੰਗਤਿ ਰਹਰਾਸਿ ਪੈਰੀਂ ਪਾਇਆ ।

വിശുദ്ധ സഭയുടെ അച്ചടക്കം പാലിക്കുന്നത് (ഗുരുവിൻ്റെ) കാൽക്കൽ വീഴുന്നു.

ਨਾਮੁ ਦਾਨੁ ਇਸਨਾਨੁ ਸਚੁ ਦਿੜਾਇਆ ।

ഗുരുമുഖന്മാർ ഭഗവാൻ്റെ നാമം, ദാനധർമ്മം, വുദു, സത്യസന്ധമായ പെരുമാറ്റം എന്നിവ സ്വീകരിച്ചു.

ਸਬਦੁ ਸੁਰਤਿ ਲਿਵ ਲੀਣੁ ਭਾਣਾ ਭਾਇਆ ।੨।

മനുഷ്യൻ തൻ്റെ ബോധത്തെ വചനത്തിൽ ലയിപ്പിക്കുകയും കർത്താവിൻ്റെ ഇഷ്ടം സ്വീകരിക്കുകയും ചെയ്തു.

ਪਉੜੀ ੩

ਗੁਰਮੁਖਿ ਸੁਘੜੁ ਸੁਜਾਣੁ ਗੁਰ ਸਮਝਾਇਆ ।

ഗുരു പഠിപ്പിച്ച ഗുരുമുഖം നന്നായി പരിശീലിപ്പിച്ചതും അറിവുള്ളതുമാണ്.

ਮਿਹਮਾਣੀ ਮਿਹਮਾਣੁ ਮਜਲਸਿ ਆਇਆ ।

താൻ ഈ ലോകസഭയിൽ അതിഥിയായാണ് വന്നിരിക്കുന്നതെന്ന് അവൻ മനസ്സിലാക്കുന്നു.

ਖਾਵਾਲੇ ਸੋ ਖਾਣੁ ਪੀਐ ਪੀਆਇਆ ।

ഭഗവാൻ നൽകിയത് അവൻ തിന്നുകയും കുടിക്കുകയും ചെയ്യുന്നു.

ਕਰੈ ਨ ਗਰਬੁ ਗੁਮਾਣੁ ਹਸੈ ਹਸਾਇਆ ।

ഗുരുമുഖൻ അഹങ്കാരിയല്ല, ഭഗവാൻ നൽകിയ സന്തോഷത്തിൽ സന്തോഷിക്കുന്നു.

ਪਾਹੁਨੜਾ ਪਰਵਾਣੁ ਕਾਜੁ ਸੁਹਾਇਆ ।

ഒരു നല്ല അതിഥിയായി ഇവിടെ താമസിച്ചിരുന്ന ഭഗവാൻ്റെ കൊട്ടാരത്തിൽ ആ അതിഥിയെ മാത്രമേ സ്വീകരിക്കുകയുള്ളൂ.

ਮਜਲਸ ਕਰਿ ਹੈਰਾਣੁ ਉਠਿ ਸਿਧਾਇਆ ।੩।

അവൻ നിശബ്ദനായി ഇവിടെ നിന്ന് നീങ്ങുകയും അസംബ്ലിയെ മുഴുവൻ അത്ഭുതപ്പെടുത്തുകയും ചെയ്യുന്നു (മറ്റുള്ളവർക്ക് ഈ ലോകം വിടാൻ വളരെ ബുദ്ധിമുട്ടാണ്).

ਪਉੜੀ ੪

ਗੋਇਲੜਾ ਦਿਨ ਚਾਰਿ ਗੁਰਮੁਖਿ ਜਾਣੀਐ ।

ഈ ലോകത്തെ കുറച്ചു ദിവസത്തേക്ക് വിശ്രമിക്കാനുള്ള സ്ഥലമായാണ് ഗുരുമുഖ് അറിയുന്നത്.

ਮੰਝੀ ਲੈ ਮਿਹਵਾਰਿ ਚੋਜ ਵਿਡਾਣੀਐ ।

ഇവിടെ സമ്പത്തിൻ്റെ സഹായത്തോടെ പലതരം കായിക ഇനങ്ങളും വിജയങ്ങളും അരങ്ങേറുന്നു.

ਵਰਸੈ ਨਿਝਰ ਧਾਰਿ ਅੰਮ੍ਰਿਤ ਵਾਣੀਐ ।

ഈ ലോകത്തുതന്നെ, ഗുരുമുഖന്മാർക്കായി അമൃതിൻ്റെ നിർത്താതെ മഴ പെയ്യുന്നു.

ਵੰਝੁਲੀਐ ਝੀਗਾਰਿ ਮਜਲਸਿ ਮਾਣੀਐ ।

ഓടക്കുഴലിൻ്റെ രാഗത്തിൽ (അടക്കാത്ത ഈണം) അവർ അസംബ്ലിയുടെ ആനന്ദം ആസ്വദിച്ചുകൊണ്ടേയിരിക്കുന്നു.

ਗਾਵਣਿ ਮਾਝ ਮਲਾਰਿ ਸੁਘੜੁ ਸੁਜਾਣੀਐ ।

നന്നായി പരിശീലിച്ചവരും അറിവുള്ളവരുമായ ആളുകൾ ഇവിടെ മജ്ഹ്, മൽഹർ സംഗീതം പാടുന്നു, അതായത് അവർ വർത്തമാനകാലം ആസ്വദിക്കുന്നു.

ਹਉਮੈ ਗਰਬੁ ਨਿਵਾਰਿ ਮਨਿ ਵਸਿ ਆਣੀਐ ।

അവരുടെ ഈഗോ നഷ്ടപ്പെടുകയും മനസ്സിനെ നിയന്ത്രിക്കുകയും ചെയ്യുന്നു.

ਗੁਰਮੁਖਿ ਸਬਦੁ ਵੀਚਾਰਿ ਸਚਿ ਸਿਞਾਣੀਐ ।੪।

വചനത്തെ ധ്യാനിക്കുമ്പോൾ, ഗുരുമുഖൻ സത്യം തിരിച്ചറിയുന്നു.

ਪਉੜੀ ੫

ਵਾਟ ਵਟਾਊ ਰਾਤਿ ਸਰਾਈਂ ਵਸਿਆ ।

ഒരു വഴിയാത്രക്കാരൻ, വഴിയിൽ ഒരു സത്രത്തിൽ നിർത്തി.

ਉਠ ਚਲਿਆ ਪਰਭਾਤਿ ਮਾਰਗਿ ਦਸਿਆ ।

പിന്നെ പറഞ്ഞ വഴിയിലൂടെ മുന്നോട്ട് നീങ്ങി.

ਨਾਹਿ ਪਰਾਈ ਤਾਤਿ ਨ ਚਿਤਿ ਰਹਸਿਆ ।

അവൻ ആരോടും അസൂയപ്പെടുകയോ ആരോടും ഭ്രമിക്കുകയോ ചെയ്തിട്ടില്ല.

ਮੁਏ ਨ ਪੁਛੈ ਜਾਤਿ ਵਿਵਾਹਿ ਨ ਹਸਿਆ ।

മരണാസന്നനായ ഒരാളുടെ ജാതി (ഐഡൻ്റിറ്റി) ചോദിച്ചില്ല, വിവാഹ ചടങ്ങുകൾക്കും മറ്റും സാക്ഷ്യം വഹിക്കുന്നതിൽ അദ്ദേഹത്തിന് സന്തോഷം തോന്നിയില്ല.

ਦਾਤਾ ਕਰੇ ਜੁ ਦਾਤਿ ਨ ਭੁਖਾ ਤਸਿਆ ।

അവൻ സന്തോഷത്തോടെ കർത്താവിൻ്റെ സമ്മാനങ്ങൾ സ്വീകരിച്ചു, ഒരിക്കലും വിശപ്പും ദാഹവും ഉണ്ടായില്ല.

ਗੁਰਮੁਖਿ ਸਿਮਰਣੁ ਵਾਤਿ ਕਵਲੁ ਵਿਗਸਿਆ ।੫।

ഭഗവാനെ നിരന്തരം സ്മരിക്കുന്നതിനാൽ ഗുരുമുഖൻ്റെ താമര മുഖം എപ്പോഴും പൂത്തുനിൽക്കുന്നു.

ਪਉੜੀ ੬

ਦੀਵਾਲੀ ਦੀ ਰਾਤਿ ਦੀਵੇ ਬਾਲੀਅਨਿ ।

ദീപാവലി ഉത്സവത്തിൻ്റെ രാത്രിയിൽ വിളക്കുകൾ കത്തിക്കുന്നു;

ਤਾਰੇ ਜਾਤਿ ਸਨਾਤਿ ਅੰਬਰਿ ਭਾਲੀਅਨਿ ।

വിവിധയിനം നക്ഷത്രങ്ങൾ ആകാശത്ത് പ്രത്യക്ഷപ്പെടുന്നു;

ਫੁਲਾਂ ਦੀ ਬਾਗਾਤਿ ਚੁਣਿ ਚੁਣਿ ਚਾਲੀਅਨਿ ।

പൂന്തോട്ടങ്ങളിൽ പൂക്കൾ തിരഞ്ഞെടുത്ത് പറിച്ചെടുക്കുന്നു;

ਤੀਰਥਿ ਜਾਤੀ ਜਾਤਿ ਨੈਣ ਨਿਹਾਲੀਅਨਿ ।

തീർഥാടന കേന്ദ്രങ്ങളിലേക്ക് പോകുന്ന തീർഥാടകരെയും കാണാം.

ਹਰਿ ਚੰਦਉਰੀ ਝਾਤਿ ਵਸਾਇ ਉਚਾਲੀਅਨਿ ।

സാങ്കൽപ്പിക ആവാസ വ്യവസ്ഥകൾ ഉണ്ടാകുകയും അപ്രത്യക്ഷമാവുകയും ചെയ്യുന്നതായി കണ്ടു.

ਗੁਰਮੁਖਿ ਸੁਖ ਫਲ ਦਾਤਿ ਸਬਦਿ ਸਮ੍ਹਾਲੀਅਨਿ ।੬।

ഇവയെല്ലാം നൈമിഷികമാണ്, എന്നാൽ ഗുരുമുഖങ്ങൾ വചനത്തിൻ്റെ സഹായത്തോടെ ആനന്ദഫലത്തിൻ്റെ ദാനത്തെ പോഷിപ്പിക്കുന്നു.

ਪਉੜੀ ੭

ਗੁਰਮੁਖਿ ਮਨਿ ਪਰਗਾਸੁ ਗੁਰਿ ਉਪਦੇਸਿਆ ।

ഗുരുവിൻ്റെ ഉപദേശങ്ങൾ നന്നായി സ്വീകരിച്ച ഗുരുമുഖന്മാർക്ക് അവരുടെ മനസ്സ് പ്രബുദ്ധമായി.

ਪੇਈਅੜੈ ਘਰਿ ਵਾਸੁ ਮਿਟੈ ਅੰਦੇਸਿਆ ।

ലോകം മാതാപിതാക്കളുടെ വീട് പോലെയാണെന്ന് അവർ മനസ്സിലാക്കിയിട്ടുണ്ട്; ഇവിടെ നിന്ന് ഒരാൾക്ക് ഒരു ദിവസം പോകണം, അതിനാൽ അവരുടെ എല്ലാ സംശയങ്ങളും നീങ്ങി.

ਆਸਾ ਵਿਚਿ ਨਿਰਾਸੁ ਗਿਆਨੁ ਅਵੇਸਿਆ ।

പ്രതീക്ഷകൾക്കിടയിൽ അവർ അറ്റാച്ച്‌ഡ് ആകുകയും അറിവിൽ ഭരമേൽപിക്കുകയും ചെയ്യുന്നു.

ਸਾਧਸੰਗਤਿ ਰਹਰਾਸਿ ਸਬਦਿ ਸੰਦੇਸਿਆ ।

വിശുദ്ധ സഭയുടെ പെരുമാറ്റത്തിന് അനുസൃതമായി അവർ വചന സന്ദേശം പ്രചരിപ്പിക്കുന്നു.

ਗੁਰਮੁਖਿ ਦਾਸਨਿ ਦਾਸ ਮਤਿ ਪਰਵੇਸਿਆ ।

അവർ ഭഗവാൻ്റെ ദാസൻമാരാണെന്ന ആശയം ഗുരുമുഖന്മാരുടെ ജ്ഞാനത്തിൽ ആഴത്തിൽ വേരൂന്നിയതാണ്.

ਸਿਮਰਣ ਸਾਸਿ ਗਿਰਾਸਿ ਦੇਸ ਵਿਦੇਸਿਆ ।੭।

അവർ രാജ്യത്തോ വിദേശത്തോ എവിടെയായിരുന്നാലും ഓരോ ശ്വാസത്തിലും നിശ്വാസത്തിലും ദൈവത്തെ സ്മരിക്കുന്നു.

ਪਉੜੀ ੮

ਨਦੀ ਨਾਵ ਸੰਜੋਗੁ ਮੇਲਿ ਮਿਲਾਇਆ ।

ഒരു ബോട്ടിൽ ആകസ്മികമായി പരസ്പരം അറിയാത്ത നിരവധി ആളുകൾ കണ്ടുമുട്ടുന്നതുപോലെ, ലോകത്തിലെ ജീവജാലങ്ങൾ പരസ്പരം കണ്ടുമുട്ടുന്നു.

ਸੁਹਣੇ ਅੰਦਰਿ ਭੋਗੁ ਰਾਜੁ ਕਮਾਇਆ ।

ഒരു രാജ്യം ഭരിക്കുകയും സ്വപ്നത്തിൽ സുഖഭോഗങ്ങൾ ആസ്വദിക്കുകയും ചെയ്യുന്നതുപോലെയാണ് ലോകം.

ਕਦੇ ਹਰਖੁ ਕਦੇ ਸੋਗੁ ਤਰਵਰ ਛਾਇਆ ।

ഇവിടെ സന്തോഷവും കഷ്ടപ്പാടുകളും മരത്തിൻ്റെ തണൽ പോലെയാണ്.

ਕਟੈ ਹਉਮੈ ਰੋਗੁ ਨ ਆਪੁ ਗਣਾਇਆ ।

ഇവിടെ യഥാർത്ഥത്തിൽ അവൻ സ്വയം ശ്രദ്ധിക്കപ്പെടാത്ത അഹംഭാവത്തെ നശിപ്പിച്ചു.

ਘਰ ਹੀ ਅੰਦਰਿ ਜੋਗੁ ਗੁਰਮੁਖਿ ਪਾਇਆ ।

ഗുരുമുഖനാകുന്നത്, വ്യക്തി സ്വന്തം വീട്ടിൽ ആയിരിക്കുമ്പോൾ പോലും (കർത്താവുമായി) ഐക്യം നേടുന്നു.

ਹੋਵਣਹਾਰ ਸੁ ਹੋਗੁ ਗੁਰ ਸਮਝਾਇਆ ।੮।

വിധിയെ തടുക്കാനാവില്ലെന്ന് ഗുരു അവനെ മനസ്സിലാക്കിത്തന്നിരിക്കുന്നു (അതിനാൽ വിഷമിക്കാതെ ഒരുവൻ തൻ്റെ പ്രവൃത്തി ചെയ്തുകൊണ്ടേയിരിക്കണം).

ਪਉੜੀ ੯

ਗੁਰਮੁਖਿ ਸਾਧੂ ਸੰਗੁ ਚਲਣੁ ਜਾਣਿਆ ।

ഗുർമുഖുകൾ വിശുദ്ധ സഭയിൽ ജീവിതത്തിൻ്റെ സാങ്കേതികത പഠിച്ചു.

ਚੇਤਿ ਬਸੰਤ ਸੁਰੰਗੁ ਸਭ ਰੰਗ ਮਾਣਿਆ ।

ജീവിതത്തിൻ്റെ വസന്തകാലത്തിൻ്റെ ആനന്ദം അവർ ബോധപൂർവ്വം ആസ്വദിച്ചു.

ਸਾਵਣ ਲਹਰਿ ਤਰੰਗ ਨੀਰੁ ਨੀਵਾਣਿਆ ।

അവർ മഴക്കാലത്തെ (സവൻ) ജലം പോലെ ആഹ്ലാദിക്കുന്നു, പക്ഷേ ഇപ്പോഴും അവർ (ഗുർമുഖുകൾ) പ്രതീക്ഷകളുടെയും ആഗ്രഹങ്ങളുടെയും ജലത്തെ താഴേക്കും താഴേക്കും ഇറക്കി.

ਸਜਣ ਮੇਲੁ ਸੁ ਢੰਗ ਚੋਜ ਵਿਡਾਣਿਆ ।

അങ്ങനെയുള്ളവരുമായുള്ള കൂടിക്കാഴ്ച വളരെ സന്തോഷകരമാണ്.

ਗੁਰਮੁਖਿ ਪੰਥੁ ਨਿਪੰਗੁ ਦਰਿ ਪਰਵਾਣਿਆ ।

അവരുടെ ഗുരുമുഖങ്ങളുടെ വഴി ചെളിയില്ലാത്തതും ഭഗവാൻ്റെ കോടതിയിൽ സ്വീകാര്യവുമാണ്.

ਗੁਰਮਤਿ ਮੇਲੁ ਅਭੰਗੁ ਸਤਿ ਸੁਹਾਣਿਆ ।੯।

ഗുരുവിൻ്റെ ജ്ഞാനം മുഖേനയുള്ള കൂടിക്കാഴ്ച തടസ്സരഹിതവും സത്യവും ആനന്ദകരവുമാണ്.

ਪਉੜੀ ੧੦

ਗੁਰਮੁਖਿ ਸਫਲ ਜਨੰਮੁ ਜਗਿ ਵਿਚਿ ਆਇਆ ।

ഒരു ഗുർമുഖിൻ്റെ ജനനവും അവൻ ഈ ലോകത്തിലേക്കുള്ള വരവുമാണ് ബ്ലെസ്റ്റ്.

ਗੁਰਮਤਿ ਪੂਰ ਕਰੰਮ ਆਪੁ ਗਵਾਇਆ ।

ഗുരുവിൻ്റെ ജ്ഞാനത്തിന് അനുസൃതമായി അവൻ തൻ്റെ അഹംഭാവം ഇല്ലാതാക്കുകയും (പുണ്യപരമായ) പ്രവൃത്തികൾ നിറവേറ്റുകയും ചെയ്യുന്നു.

ਭਾਉ ਭਗਤਿ ਕਰਿ ਕੰਮੁ ਸੁਖ ਫਲੁ ਪਾਇਆ ।

ജോലിയോടുള്ള സ്നേഹവും സ്നേഹനിർഭരമായ ഭക്തിയും നിയന്ത്രിച്ചുകൊണ്ട് അവൻ പ്രവർത്തിക്കുന്നു, സന്തോഷഫലം (ജീവിതത്തിൻ്റെ) സ്വീകരിക്കുന്നു.

ਗੁਰ ਉਪਦੇਸੁ ਅਗੰਮੁ ਰਿਦੈ ਵਸਾਇਆ ।

ഗുരുവിൻ്റെ അപ്രാപ്യമായ ഉപദേശങ്ങൾ അവൻ ഹൃദയത്തിൽ സ്വീകരിക്കുന്നു.

ਧੀਰਜੁ ਧੁਜਾ ਧਰੰਮੁ ਸਹਜਿ ਸੁਭਾਇਆ ।

സഹനത്തിൻ്റെയും ധർമ്മത്തിൻ്റെയും പതാക ഉയർത്തിപ്പിടിക്കുന്നത് അവൻ്റെ സഹജമായ സ്വഭാവമാണ്.

ਸਹੈ ਨ ਦੂਖ ਸਹੰਮੁ ਭਾਣਾ ਭਾਇਆ ।੧੦।

അവൻ കർത്താവിൻ്റെ ഹിതത്തിനു മുന്നിൽ തലകുനിക്കുന്നു, ഒരിക്കലും ഭയമോ ദുഃഖമോ അനുഭവിക്കുന്നില്ല.

ਪਉੜੀ ੧੧

ਗੁਰਮੁਖਿ ਦੁਰਲਭ ਦੇਹ ਅਉਸਰੁ ਜਾਣਦੇ ।

മനുഷ്യ ജന്മം ഒരു അപൂർവ അവസരമാണെന്ന് (നന്നായി) ഗുരുമുഖന്മാർക്ക് അറിയാം.

ਸਾਧਸੰਗਤਿ ਅਸਨੇਹ ਸਭ ਰੰਗ ਮਾਣਦੇ ।

അതുകൊണ്ടാണ് അവർ വിശുദ്ധ സഭയോടുള്ള സ്‌നേഹം നട്ടുവളർത്തുന്നതും എല്ലാ ആനന്ദങ്ങളും ആസ്വദിക്കുന്നതും.

ਸਬਦ ਸੁਰਤਿ ਲਿਵਲੇਹ ਆਖਿ ਵਖਾਣਦੇ ।

അവരുടെ ബോധത്തെ വചനത്തിൽ ലയിപ്പിച്ച ശേഷമാണ് അവർ സംസാരിക്കുന്നത്.

ਦੇਹੀ ਵਿਚਿ ਬਿਦੇਹ ਸਚੁ ਸਿਞਾਣਦੇ ।

ശരീരത്തിൽ ജീവിക്കുമ്പോൾ അവർ ശരീരരഹിതരായിത്തീരുകയും സത്യം തിരിച്ചറിയുകയും ചെയ്യുന്നു.

ਦੁਬਿਧਾ ਓਹੁ ਨ ਏਹੁ ਇਕੁ ਪਛਾਣਦੇ ।

അവർക്ക് ഇതോ അതോ ദ്വന്ദ്വമില്ല, ഒരു നാഥനെ മാത്രമേ അറിയൂ.

ਚਾਰਿ ਦਿਹਾੜੇ ਥੇਹੁ ਮਨ ਵਿਚਿ ਆਣਦੇ ।੧੧।

ചുരുങ്ങിയ സമയത്തിനുള്ളിൽ ഈ ലോകം ഒരു കുന്നായി മാറുമെന്ന് അവർ ഹൃദയത്തിൽ അറിയുന്നു, അതിനാൽ അവർ അതിനോട് ഒരു അടുപ്പവും വളർത്തിയെടുക്കുന്നില്ല.

ਪਉੜੀ ੧੨

ਗੁਰਮੁਖਿ ਪਰਉਪਕਾਰੀ ਵਿਰਲਾ ਆਇਆ ।

മറ്റുള്ളവരെ സേവിക്കുന്ന ദയാലുവായ ഒരു ഗുർമുഖ് അപൂർവ്വമായി വരുന്നു.

ਗੁਰਮੁਖਿ ਸੁਖ ਫਲੁ ਪਾਇ ਆਪੁ ਗਵਾਇਆ ।

ഗുരുമുഖൻ അഹംഭാവം ഉപേക്ഷിക്കുകയും ആനന്ദത്തിൻ്റെ ഫലം സ്വീകരിക്കുകയും ചെയ്യുന്നു.

ਗੁਰਮੁਖਿ ਸਾਖੀ ਸਬਦਿ ਸਿਖਿ ਸੁਣਾਇਆ ।

ഗുരുവിൻ്റെ (ഗുരുവിൻ്റെ) വചനത്തിൻ്റെ (ഗുരു) കഥയുടെ കഥ ഗുരുമുഖൻ മാത്രമേ പറയൂ, തൻ്റേതാണെന്ന് ഒരിക്കലും അവകാശപ്പെടുന്നില്ല.

ਗੁਰਮੁਖਿ ਸਬਦ ਵੀਚਾਰਿ ਸਚੁ ਕਮਾਇਆ ।

വചനത്തെക്കുറിച്ച് ആഴത്തിൽ ചിന്തിക്കുന്ന ഒരു ഗുർമുഖ് തൻ്റെ ജീവിതത്തിൽ സത്യം പ്രയോഗിക്കുന്നു,

ਸਚੁ ਰਿਦੈ ਮੁਹਿ ਸਚੁ ਸਚਿ ਸੁਹਾਇਆ ।

അവൻ്റെ ഹൃദയത്തിലും സംസാരത്തിലും കുടികൊള്ളുന്ന സത്യത്തെ അവൻ ഇഷ്ടപ്പെടുന്നു.

ਗੁਰਮੁਖਿ ਜਨਮੁ ਸਵਾਰਿ ਜਗਤੁ ਤਰਾਇਆ ।੧੨।

അത്തരമൊരു ഗുർമുഖ് സ്വന്തം ജീവിതം മാത്രമല്ല, അവൻ ലോകത്തെ മുഴുവൻ എത്തിക്കുന്നു.

ਪਉੜੀ ੧੩

ਗੁਰਮੁਖਿ ਆਪੁ ਗਵਾਇ ਆਪੁ ਪਛਾਣਿਆ ।

ഗുരുമുഖന് തൻ്റെ അഹംബോധം നഷ്ടപ്പെടുകയും സ്വയം തിരിച്ചറിയുകയും ചെയ്യുന്നു.

ਗੁਰਮੁਖਿ ਸਤਿ ਸੰਤੋਖੁ ਸਹਜਿ ਸਮਾਣਿਆ ।

സത്യത്തിലൂടെയും സംതൃപ്തിയിലൂടെയും ഗുരുമുഖൻ തൻ്റെ സഹജമായ സ്വഭാവത്തിലേക്ക് പ്രവേശിക്കുന്നു.

ਗੁਰਮੁਖਿ ਧੀਰਜੁ ਧਰਮੁ ਦਇਆ ਸੁਖੁ ਮਾਣਿਆ ।

സഹിഷ്ണുത, ധർമ്മം, അനുകമ്പ എന്നിവയുടെ യഥാർത്ഥ ആനന്ദം ഗുർമുഖ് മാത്രം ആസ്വദിക്കുന്നു.

ਗੁਰਮੁਖਿ ਅਰਥੁ ਵੀਚਾਰਿ ਸਬਦੁ ਵਖਾਣਿਆ ।

ഗുർമുഖുകൾ ആദ്യം വാക്കുകളുടെ പ്രാധാന്യം നന്നായി മനസ്സിലാക്കുന്നു, അതിനുശേഷം മാത്രമേ അവർ സംസാരിക്കുകയുള്ളൂ.

ਗੁਰਮੁਖਿ ਹੋਂਦੇ ਤਾਣ ਰਹੈ ਨਿਤਾਣਿਆ ।

ശക്തരാണെങ്കിലും, ഗുർമുഖുകൾ എല്ലായ്പ്പോഴും തങ്ങളെ ദുർബലരും വിനയാന്വിതരുമായി കണക്കാക്കുന്നു.

ਗੁਰਮੁਖਿ ਦਰਗਹ ਮਾਣੁ ਹੋਇ ਨਿਮਾਣਿਆ ।੧੩।

ഗുരുമുഖന്മാർ മര്യാദയുള്ളവരായതിനാൽ അവർക്ക് ഭഗവാൻ്റെ കോടതിയിൽ ആദരവ് ലഭിക്കും.

ਪਉੜੀ ੧੪

ਗੁਰਮੁਖਿ ਜਨਮੁ ਸਵਾਰਿ ਦਰਗਹ ਚਲਿਆ ।

ഈ ജീവിതം ഫലപ്രദമായി ചെലവഴിക്കുന്നത് ഗുർമുഖ് മറ്റൊരു ലോകത്തേക്ക് പോകുന്നു.

ਸਚੀ ਦਰਗਹ ਜਾਇ ਸਚਾ ਪਿੜੁ ਮਲਿਆ ।

അവിടെ (യജമാനൻ്റെ) യഥാർത്ഥ കോടതിയിൽ അവന് അവൻ്റെ യഥാർത്ഥ സ്ഥാനം ലഭിക്കുന്നു.

ਗੁਰਮੁਖਿ ਭੋਜਨੁ ਭਾਉ ਚਾਉ ਅਲਲਿਆ ।

ഗുർമുഖിൻ്റെ പുനരാവിഷ്കാരം സ്നേഹമാണ്, അവൻ്റെ ആനന്ദം ഉല്ലാസരഹിതമാണ്.

ਗੁਰਮੁਖਿ ਨਿਹਚਲੁ ਚਿਤੁ ਨ ਹਲੈ ਹਲਿਆ ।

ഗുർമുഖിന് ശാന്തമായ ഹൃദയമുണ്ട്, ഉയർച്ചയിലും താഴ്ചയിലും ഉറച്ചുനിൽക്കുന്നു.

ਗੁਰਮੁਖਿ ਸਚੁ ਅਲਾਉ ਭਲੀ ਹੂੰ ਭਲਿਆ ।

അവൻ സത്യവും നന്മയും സംസാരിക്കുന്നു.

ਗੁਰਮੁਖਿ ਸਦੇ ਜਾਨਿ ਆਵਨਿ ਘਲਿਆ ।੧੪।

ഭഗവാൻ്റെ കോടതിയിലേക്ക് ഗുരുമുഖന്മാരെ മാത്രമേ വിളിക്കൂ, കർത്താവ് അവരെ അയയ്‌ക്കുമ്പോൾ മാത്രമാണ് അവർ ലോകത്തിലേക്ക് വരുന്നത്.

ਪਉੜੀ ੧੫

ਗੁਰਮੁਖਿ ਸਾਧਿ ਅਸਾਧੁ ਸਾਧੁ ਵਖਾਣੀਐ ।

ഗുർമുഖ് അവ്യക്തമായത് നിറവേറ്റുന്നു, അതിനാൽ സാധു എന്ന് വിളിക്കപ്പെടുന്നു.

ਗੁਰਮੁਖਿ ਬੁਧਿ ਬਿਬੇਕ ਬਿਬੇਕੀ ਜਾਣੀਐ ।

പാലിൽ നിന്ന് വെള്ളം വേർപെടുത്താൻ കഴിവുള്ള ഗുർമുഖിന് അത്തരം ജ്ഞാനമുണ്ട്. അതുകൊണ്ടാണ് അവനെ ജ്ഞാനി എന്ന് വിളിക്കുന്നത്.

ਗੁਰਮੁਖਿ ਭਾਉ ਭਗਤਿ ਭਗਤੁ ਪਛਾਣੀਐ ।

ഗുരുമുഖത്തിൻ്റെ ഭക്തി സ്നേഹനിർഭരമായ ഭക്തിയാണ്.

ਗੁਰਮੁਖਿ ਬ੍ਰਹਮ ਗਿਆਨੁ ਗਿਆਨੀ ਬਾਣੀਐ ।

ഗുരുമുഖന്മാർ ദൈവികമായ അറിവ് നേടുന്നതിനാൽ അവരെ അറിവുള്ളവർ (ജ്ഞാനികൾ) എന്ന് വിളിക്കുന്നു.

ਗੁਰਮੁਖਿ ਪੂਰਣ ਮਤਿ ਸਬਦਿ ਨੀਸਾਣੀਐ ।

വചനത്താൽ പൂർണ്ണമായി അടയാളപ്പെടുത്തുകയും അടയാളപ്പെടുത്തുകയും ചെയ്ത ജ്ഞാനം ഗുർമുഖുകൾക്കുണ്ട്.

ਗੁਰਮੁਖਿ ਪਉੜੀ ਪਤਿ ਪਿਰਮ ਰਸੁ ਮਾਣੀਐ ।੧੫।

ഉയർന്ന ആദരവിൻ്റെ പടവുകൾ കയറുമ്പോൾ, ഗുരുമുഖൻ പ്രിയപ്പെട്ട ഭഗവാൻ്റെ സ്നേഹത്തിൻ്റെ ആനന്ദം ആസ്വദിക്കുന്നു.

ਪਉੜੀ ੧੬

ਸਚੁ ਨਾਉ ਕਰਤਾਰੁ ਗੁਰਮੁਖਿ ਪਾਈਐ ।

സ്രഷ്ടാവായ ഭഗവാൻ്റെ യഥാർത്ഥ നാമം ഗുരുമുഖങ്ങളിൽ നിന്നാണ് ലഭിച്ചത്.

ਗੁਰਮੁਖਿ ਓਅੰਕਾਰ ਸਬਦਿ ਧਿਆਈਐ ।

ഗുരുമുഖങ്ങൾക്കിടയിൽ ഓങ്കാർ വാക്ക് ഓർമ്മിക്കപ്പെടുന്നു.

ਗੁਰਮੁਖਿ ਸਬਦੁ ਵੀਚਾਰੁ ਸਦਾ ਲਿਵ ਲਾਈਐ ।

ഗുരുമുഖങ്ങൾക്കിടയിൽ ഈ വാക്ക് ചിന്തിക്കുകയും ബോധം അതിൽ ലയിക്കുകയും ചെയ്യുന്നു.

ਗੁਰਮੁਖਿ ਸਚੁ ਅਚਾਰੁ ਸਚੁ ਕਮਾਈਐ ।

ഗുർമുഖുകളുടെ സത്യസന്ധമായ ജീവിതം നയിക്കുന്നതിലൂടെ, ജീവിതത്തിൽ സത്യം സാക്ഷാത്കരിക്കപ്പെടുന്നു.

ਗੁਰਮੁਖਿ ਮੋਖ ਦੁਆਰੁ ਸਹਜਿ ਸਮਾਈਐ ।

വിമോചനത്തിൻ്റെ ആ വാതിലാണ് ഗുർമുഖ്, അതിലൂടെ ഒരാൾ സ്വയമേവ തൻ്റെ സഹജമായ സ്വഭാവത്തിലേക്ക് (ദൈവിക സ്വയം) പ്രവേശിക്കുന്നു.

ਗੁਰਮੁਖਿ ਨਾਮੁ ਅਧਾਰੁ ਨ ਪਛੋਤਾਈਐ ।੧੬।

അവൻ (കർത്താവിൻ്റെ) നാമത്തിൻ്റെ അടിസ്ഥാനം ഗുരുമുഖങ്ങളിൽ നിന്ന് നേടിയെടുക്കുന്നു, അവസാനം ഒരാൾ പശ്ചാത്തപിക്കുന്നില്ല.

ਪਉੜੀ ੧੭

ਗੁਰਮੁਖਿ ਪਾਰਸੁ ਪਰਸਿ ਪਾਰਸੁ ਹੋਈਐ ।

ഒരു ഗുരുമുഖൻ്റെ രൂപത്തിൽ തത്ത്വചിന്തകൻ്റെ കല്ലിൽ സ്പർശിക്കുന്നത് തത്ത്വചിന്തകരുടെ കല്ലായി മാറുന്നു.

ਗੁਰਮੁਖਿ ਹੋਇ ਅਪਰਸੁ ਦਰਸੁ ਅਲੋਈਐ ।

ഗുർമുഖിൻ്റെ ഒരു നോട്ടം കൊണ്ട്, എല്ലാ ദുഷിച്ച വികാരങ്ങളും തൊട്ടുകൂടാത്തതായി മാറുന്നു.

ਗੁਰਮੁਖਿ ਬ੍ਰਹਮ ਧਿਆਨੁ ਦੁਬਿਧਾ ਖੋਈਐ ।

ഗുരുമുഖങ്ങൾക്കിടയിൽ ഭഗവാനെ ധ്യാനിക്കുമ്പോൾ ദ്വൈതത്വം നഷ്ടപ്പെടും.

ਗੁਰਮੁਖਿ ਪਰ ਧਨ ਰੂਪ ਨਿੰਦ ਨ ਗੋਈਐ ।

ഗുർമുഖുകളുടെ കൂട്ടത്തിൽ മറ്റുള്ളവരുടെ സമ്പത്തും സൗന്ദര്യവും കാണുന്നില്ല, പരദൂഷണം ചെയ്യുന്നില്ല.

ਗੁਰਮੁਖਿ ਅੰਮ੍ਰਿਤੁ ਨਾਉ ਸਬਦੁ ਵਿਲੋਈਐ ।

ഗുരുമുഖങ്ങളുടെ കൂട്ടത്തിൽ വാക്കിൻ്റെ രൂപത്തിലുള്ള അമൃത് നാമം മാത്രം ചലിപ്പിക്കപ്പെടുകയും സത്ത നേടുകയും ചെയ്യുന്നു.

ਗੁਰਮੁਖਿ ਹਸਦਾ ਜਾਇ ਅੰਤ ਨ ਰੋਈਐ ।੧੭।

ഗുർമുഖുകളുടെ കൂട്ടത്തിൽ ജീവ (സ്വയം) അവസാനം സന്തോഷവാനാണ്, കരയുകയോ കരയുകയോ ഇല്ല.

ਪਉੜੀ ੧੮

ਗੁਰਮੁਖਿ ਪੰਡਿਤੁ ਹੋਇ ਜਗੁ ਪਰਬੋਧੀਐ ।

അറിവുള്ള ഒരു വ്യക്തിയെന്ന നിലയിൽ, ഗുരുമുഖം ലോകത്തിന് അറിവ് നൽകുന്നു.

ਗੁਰਮੁਖਿ ਆਪੁ ਗਵਾਇ ਅੰਦਰੁ ਸੋਧੀਐ ।

അവരുടെ അഹംബോധം നഷ്ടപ്പെട്ട്, ഗുരുമുഖന്മാർ അവരുടെ ആന്തരിക-ശുദ്ധി വരുത്തുന്നു.

ਗੁਰਮੁਖਿ ਸਤੁ ਸੰਤੋਖੁ ਨ ਕਾਮੁ ਕਰੋਧੀਐ ।

ഗുരുമുഖന്മാർ സത്യവും സംതൃപ്തിയും സ്വീകരിക്കുന്നു, കാമത്തിലും കോപത്തിലും മുഴുകുന്നില്ല.

ਗੁਰਮੁਖਿ ਹੈ ਨਿਰਵੈਰੁ ਨ ਵੈਰ ਵਿਰੋਧੀਐ ।

ഗുരുമുഖന്മാർക്ക് ആരോടും ശത്രുതയും എതിർപ്പും ഇല്ല.

ਚਹੁ ਵਰਨਾ ਉਪਦੇਸੁ ਸਹਜਿ ਸਮੋਧੀਐ ।

നാല് വർണ്ണങ്ങളോടും പ്രസംഗിക്കുമ്പോൾ, ഗുരുമുഖങ്ങൾ സമനിലയിൽ ലയിക്കുന്നു.

ਧੰਨੁ ਜਣੇਦੀ ਮਾਉ ਜੋਧਾ ਜੋਧੀਐ ।੧੮।

അവനെ പ്രസവിച്ച ഒരു ഗുർമുഖിൻ്റെ അമ്മയാണ് ബ്ലെസ്റ്റ്, യോദ്ധാക്കളിൽ ഏറ്റവും മികച്ചത് ഗുർമുഖാണ്.

ਪਉੜੀ ੧੯

ਗੁਰਮੁਖਿ ਸਤਿਗੁਰ ਵਾਹੁ ਸਬਦਿ ਸਲਾਹੀਐ ।

ഗുരുമുഖ് അത്ഭുതകരമായ ഭഗവാനെ രൂപത്തിൽ സ്തുതിക്കുന്നു.

ਗੁਰਮੁਖਿ ਸਿਫਤਿ ਸਲਾਹ ਸਚੀ ਪਤਿਸਾਹੀਐ ।

ഗുരുമുഖന്മാർക്ക് ദൈവസ്തുതികളുടെ യഥാർത്ഥ രാജ്യമുണ്ട്.

ਗੁਰਮੁਖਿ ਸਚੁ ਸਨਾਹੁ ਦਾਦਿ ਇਲਾਹੀਐ ।

ഗുരുമുഖന്മാർക്ക് ഭഗവാൻ സമ്മാനിച്ച സത്യത്തിൻ്റെ കവചമുണ്ട്.

ਗੁਰਮੁਖਿ ਗਾਡੀ ਰਾਹੁ ਸਚੁ ਨਿਬਾਹੀਐ ।

സത്യത്തിൻ്റെ മനോഹരമായ ഹൈവേ മാത്രമാണ് ഗുരുമുഖന്മാർക്കായി ഒരുക്കിയിരിക്കുന്നത്.

ਗੁਰਮੁਖਿ ਮਤਿ ਅਗਾਹੁ ਗਾਹਣਿ ਗਾਹੀਐ ।

അവരുടെ ജ്ഞാനം അപരിമേയമാണ്, അതിൽ എത്തിച്ചേരാൻ ഒരാൾ ആശയക്കുഴപ്പത്തിലാകുന്നു.

ਗੁਰਮੁਖਿ ਬੇਪਰਵਾਹੁ ਨ ਬੇਪਰਵਾਹੀਐ ।੧੯।

ഗുർമുഖ് ലോകത്തിൽ അശ്രദ്ധനാണ്, എന്നാൽ കർത്താവിനോട് അങ്ങനെയല്ല.

ਪਉੜੀ ੨੦

ਗੁਰਮੁਖਿ ਪੂਰਾ ਤੋਲੁ ਨ ਤੋਲਣਿ ਤੋਲੀਐ ।

ഗുർമുഖ് തികഞ്ഞതാണ്; അവനെ ഒരു തുലാസിലും തൂക്കാൻ കഴിയില്ല.

ਗੁਰਮੁਖਿ ਪੂਰਾ ਬੋਲੁ ਨ ਬੋਲਣਿ ਬੋਲੀਐ ।

ഗുർമുഖിൻ്റെ ഓരോ വാക്കും സത്യവും പൂർണ്ണവുമാണ്, അവനെക്കുറിച്ച് ഒന്നും പറയാനാവില്ല.

ਗੁਰਮੁਖਿ ਮਤਿ ਅਡੋਲ ਨ ਡੋਲਣਿ ਡੋਲੀਐ ।

ഗുരുമുഖന്മാരുടെ ജ്ഞാനം സുസ്ഥിരമാണ്, അങ്ങനെ ചെയ്താലും അസ്ഥിരമാകില്ല.

ਗੁਰਮੁਖਿ ਪਿਰਮੁ ਅਮੋਲੁ ਨ ਮੋਲਣਿ ਮੋਲੀਐ ।

ഗുർമുഖുകളുടെ സ്നേഹം വിലമതിക്കാനാവാത്തതാണ്, അത് ഒരു വിലകൊടുത്തും വാങ്ങാൻ കഴിയില്ല.

ਗੁਰਮੁਖਿ ਪੰਥੁ ਨਿਰੋਲੁ ਨ ਰੋਲਣਿ ਰੋਲੀਐ ।

ഗുർമുഖിൻ്റെ വഴി വ്യക്തവും വ്യതിരിക്തവുമാണ്; ആർക്കും അതിനെ കീഴ്പ്പെടുത്താനും ചിതറിക്കാനും കഴിയില്ല.

ਗੁਰਮੁਖਿ ਸਬਦੁ ਅਲੋਲੁ ਪੀ ਅੰਮ੍ਰਿਤ ਝੋਲੀਐ ।੨੦।

ഗുർമുഖുകളുടെ വാക്കുകൾ ഉറച്ചതാണ്; അവരോടൊപ്പം ഒരാൾ വികാരങ്ങളെയും ജഡിക മോഹങ്ങളെയും ഇല്ലാതാക്കി അമൃത് കുടിക്കുന്നു.

ਪਉੜੀ ੨੧

ਗੁਰਮੁਖਿ ਸੁਖ ਫਲ ਪਾਇ ਸਭ ਫਲ ਪਾਇਆ ।

ആനന്ദഫലം പ്രാപിച്ച് ഗുരുമുഖന്മാർക്ക് എല്ലാ ഫലങ്ങളും ലഭിച്ചു.

ਰੰਗ ਸੁਰੰਗ ਚੜ੍ਹਾਇ ਸਭ ਰੰਗ ਲਾਇਆ ।

ഭഗവാൻ്റെ മനോഹരമായ നിറം ധരിച്ചുകൊണ്ട് അവർ എല്ലാ നിറങ്ങളുടെയും ആനന്ദം ആസ്വദിച്ചു.

ਗੰਧ ਸੁਗੰਧਿ ਸਮਾਇ ਬੋਹਿ ਬੁਹਾਇਆ ।

(ഭക്തിയുടെ) സൌരഭ്യത്തിൽ ലയിച്ചുകൊണ്ട് അവർ എല്ലാവരേയും സുഗന്ധമാക്കുന്നു.

ਅੰਮ੍ਰਿਤ ਰਸ ਤ੍ਰਿਪਤਾਇ ਸਭ ਰਸ ਆਇਆ ।

അമൃതിൻ്റെ ആഹ്ലാദത്തിൽ അവർ തൃപ്തരായി, ഇപ്പോൾ അവർക്ക് എല്ലാ രുചിയും ലഭിച്ചതായി തോന്നുന്നു.

ਸਬਦ ਸੁਰਤਿ ਲਿਵ ਲਾਇ ਅਨਹਦ ਵਾਇਆ ।

അവരുടെ ബോധത്തെ വചനത്തിൽ ലയിപ്പിച്ചുകൊണ്ട് അവർ അടങ്ങാത്ത ഈണവുമായി ഒന്നായി.

ਨਿਜ ਘਰਿ ਨਿਹਚਲ ਜਾਇ ਦਹ ਦਿਸ ਧਾਇਆ ।੨੧।੧੯। ਉਨੀ ।

ഇപ്പോൾ അവർ അവരുടെ ഉള്ളിൽ സ്ഥിരത പ്രാപിക്കുന്നു, അവരുടെ മനസ്സ് ഇപ്പോൾ പത്ത് ദിശകളിലും അത്ഭുതപ്പെടുന്നില്ല.