Unus Oankar, prima vis, per gratiam praeceptoris divini effecta
Ekankar, Lors nulli secundus, gurmukh creavit (ut mundum liberaret).
Quod Oankar formas assumens manifestatum est.
Per extensionem (et compositionem) quinque elementorum mundus hic creatus est.
Quattuor metalla vitae et quattuor orationes (para, pasyanti, madhyama, vaikhari) generatae sunt.
Ludicra eius sunt inaccessa et infinita; quorum extrema attingi non possunt.
Creatoris nomen veritas est, et semper in veritate immergitur.
Animae infructuose vagantur in octoginta quattuor lakhs specierum vitae.
Rara corpus humanum est ex actibus virtuosis.
Movens in maximo Guru viae itinere, ipse ego amisit.
Disciplinam sanctae congregationis ad pedes procumbere (de Guru).
Gurmukhs nomen Domini adoptavit, charitatem, ablutionem, et veridicam conversationem stabilire.
Homo in Verbo conscientiae suae immiscuit et voluntatem Domini accepit.
Gurmukh a Guru bene doctus et gnarus est docuit.
Intelligit se venisse ad ecclesiam huius mundi hospitem.
edit et bibit quod donatur a Domino.
Gurmukh superbus non sentit et laetatur in felicitate a Domino data.
Solus ille hospitis recipitur in atrio Domini, qui hic pro bono hospite habitavit.
Hinc tacite migrat et totum contio perculsum facit miracula (quia alii difficillime de hoc mundo sentiunt).
Gurmukh hunc mundum paucis diebus quietis locum novit.
Hic ope divitiarum multa genera ludorum et ludorum statuuntur.
In hoc ipso mundo, nam gurmukhs continuae pluviae nectaris pergit fundit.
In cantu tibiae, idest melodiae significativae, gaudent concionis jucunditate.
Personae bene institutae et scientes Majh et Malhar musici mensuras hic canunt, id est praesenti gaudent.
Ego perdunt ac regunt animos.
Verbum contemplans, Gurmukh veritatem agnoscit.
Viator, in via, in diversorio.
Concessimus deinde in viam suam indicavit.
Ille neque invidebat quoquam, neque ulli infatuatus erat.
Et ipse nec rogavit castellanus de aliquo homine moriente nec percepit aliquam delectationem testandi caeremoniarum matrimonialium etc.
Accepta laetus munera Domini numquam esuriens nec sitiens remansit.
Lotus faciei gurmukh semper in flore manet ob continuam Domini memoriam.
Lucernae accensis nocturno festo divali;
Diversae stellae in caelo apparent;
In hortis sunt ibi flores selecti decerpti;
Peregrini etiam videntur centra peregrinantes.
Loca imaginaria visa sunt existentia et evanescentia;
Omnia haec momentanea sunt, sed gurmukhs ope Verbi donum voluptatis fructum alunt.
Gurmukh qui bene cum Guru doctrinam receperunt, mentem suam illustrarunt.
Mundum quasi domum paternam intellexerunt; hinc ad unum diem et hinc omnia dubia removentur.
In spe sunt soluti et in cognitione manent.
Verbum Verbum diffundunt secundum sanctae congregationis conversationem.
Quod servi sint servi Domini in sapientia gurmukhs penitus infixum est.
Sint ubique in regione vel foris memores Dei cum omni inspiratione et exhalatione spiritus.
Sicut in navi per- forte multi sibi ignoti conveniunt, itidem creaturae in mundo obviae sunt.
Mundus talis est, quasi regnum regens et voluptatibus per quietem fruens.
Hic felicitas et aegritudo sunt sicut umbra arboris.
Hic enim morbum Ego qui se notari non fecit, decimavit.
Fit gurmukh, singuli etiam domi coniunctionem attingit (cum Domino).
Guru intellexit fatum averti non posse (unde sine solicitus opera sua ageret).
Gurmukhs artem vivendi in sancta Congregatione didicit.
Scientes jucundum verni vitae tempus habent.
Elati sunt sicut aqua tempore pluvioso (Savan), sed usque illi (gurmukhs) aquam spei et desiderii descendunt et deorsum fecerunt.
Cum his congressus est mirabiliter jucundus;
Via gurmukhs luto caret, et in atrio Domini accipitur.
Conventus per sapientiam Guru est impedimentum liberum, verum et jucundum.
Beata nativitas gurmukh et adventus eius ad hunc mundum.
Secundum sapientiam Guru suum ego suum delet et actiones (virtutum) facit.
Suo amore laboris et pia devotione moderata operatur, et fructum delectationis accipit (vitae).
Doctrinae inaccessibilis Guru in corde suo adoptat.
Servatio vexilli patientiae et LEX alte, natura fit ingenita.
Inclinavit se ante voluntatem Domini, et non patitur ullum metum vel dolorem.
Gurmukhs scit (optime) nativitatem humanam raram esse occasionem.
Inde est quod amorem sanctae congregationis colunt et omnibus delitiis gaudent.
Loquuntur post conscientiam in Verbo.
Corporei fiunt, dum vivunt in corpore et agnoscunt veritatem.
Hanc vel illam dilemma non habent, et unum tantum Dominum noverunt.
Sciunt corde suo quod intra breve tempus mundus hic tumulus (terrae) futurus est, et ideo nullam dilectionem cum eo auget.
Raro venit gurmukh benevolus qui aliis inservit.
Gurmukh ego deserit et fructum delectationis accipit.
Solus gurmukh fabulam Verbi (magnitudinis) discipulis (Guru) narrat et numquam aliquid suum praedicare affirmat.
Verbum penitus volvens, gurmukh veritatem in vita sua exercet;
Placet vero, quae in corde pariter ac sermone residet.
Talis gurmukh non solum vitam suam nitidescit, sed totum mundum perducit.
Gurmukh ego suum amittens et seipsum agnoscit.
Gurmukh suam naturam innatam per veritatem et contentum intrat.
Solus Gurmukhus veris patientiae delitiis fruitur, LEX et misericordia.
Gurmukhs optime primum verborum momentum intellexit, et tunc demum eas exprimit.
Cum potentes sint, gurmukhs semper se infirmos et humiles reputant.
Quia gurmukhs urbani sunt, honorantur in atrio Domini.
Vita egens fructuose gurmukh ad superos pergit.
Ibi in vero curia locum suum accipit.
Convivium gurmukh est amor, et jucundum ejus est absque flirtatio.
Gurmukh cor tranquillum habet et etiam in discursibus perdurat.
verum et bonum boni loquitur.
solum gurmukhs vocantur ad atrium Domini, et solum ad mundum veniunt cum Dominus illos emittit;
Gurmukh tractabilem efficit et inde sadhu vocatur.
Gurmukh talem habet sapientiam, quae aquam a lacte separare potest. Unde dicitur sapiens.
Devotio gurmukh est devotio amoris.
Cum gurmukhs ad scientiam divinam attingunt, vocantur "scientiae";
Gurmukhs sapientiam habet a Verbo signatam et insignitam.
Ascendens gradus alta respicit, gurmukh fruitur delectatione dilecti Domini.
Verum nomen Domini creatoris a gurmukhs accipitur;
Inter gurmukhs Oankar Verbum memoratur.
Inter gurmukhs verbum ponderatur et sensus in eo immergitur;
Vivens verax vita gurmukhs, veritas in vita perficitur.
Gurmukh porta illa est liberationis per quam sponte quis ingreditur naturam suam innatam (seipsum divinum).
Qui ignobilis nominis (Dominus) ex gurmukhs assequitur, et in fine non poenitet.
De lapide philosophi in modum gurmukh unus ipse fit lapis philosophorum.
Per visum solum gurmukh omnes malae passiones intactae fiunt.
Meditatio de Domino inter gurmukhs amittit dualitatem.
In comitatu gurmukhs neque opes et pulchritudo corporis aliorum visa est neque detractio committitur.
In coetu gurmukhorum solum nomen nectaris in forma Verbi turbidum redditur et essentia acquiritur.
In comitatu gurmukhs jiva (sui) tandem fit laetus et non plorat et plorat.
Ut homo sapiens, gurmukh scientiam mundo impertit.
Amissis ego, gurmukhs interiorem se purgant.
Gurmukhs veritatem et continentiam amplectitur et libidini et irae non indulget.
Gurmukhs nullam habent inimicitiam et oppositionem contra aliquem.
Praedicans omnibus quattuor varnas, gurmukhs in aequipoise.
Beata mater gurmukh quae eum genuit et gurmukh optima inter bellatores est.
Gurmukh laudat Dominum admirabilem in forma.
Gurmukhs veras regni laudes Dei habent.
Gurmukhs arma veritatis habent quae a Domino donata sunt.
Nam gurmukhs solum pulchra via veritatis parata est.
Quorum sapientia inscrutabilis est, et ut ad ipsam haesitet.
Gurmukh securus est in mundo, sed non ita erga Dominum;
Gurmukh perfectus est; non potest aliqua forma ponderari.
Omne verbum per gurmukh verum et perfectum fit, et de eo nihil dici potest.
Sapientia gurmukhs stabilis est et non dissoluta, etiam si fiat.
Amor gurmukhorum pretiosus est et quovis pretio redimi non potest.
Via gurmukh clara et distincta; sumi et dissipari ab aliquo non potest.
Verba gurmukhs firma sunt; ebibat cum eis nectar, delendo passiones et concupiscentias carnales.
Adipiscendo fructus voluptatis omnes fructus gurmukhs acceperunt.
pulcritudine Domini induti, omnibus coloribus delectati sunt.
Semen in odorem faciunt unumquemvis fragrantiam;
Delectatione nectaris satiati nunc omnem gustum sentiant.
Conscientiam sui in Verbum, cum melodiae pulsae unum fiunt.
Nunc in interiore homine stabiliuntur, et animus nunc non miratur in omnes partes decem.