Unus Oankar, prima vis, per gratiam divini praeceptoris effecta
(Ros=ira Dudhulikka=humilis. Surita=goli. Janam di=natus. Savani=Regina).
Puer Dhru subridens ad domum suam venit et pater plenus amore eum in sinum suum posuit.
Quo viso, noverca iratus arripiens brachium arripiens eum de patris gremio (rex) impulit.
Ille exterritus, matrem interrogavit, regina an ancilla esset?
O fili! Regina nata sum, sed non memini Dei, nec actus pietatis (et haec est causa tua, et casus mei).
Quo conatu regnum haberi potest (interrogavit Dhru) et quomodo inimici amici vertere possunt?
Colendus est Dominus, et sic etiam peccatores sancti fiunt (inquit mater).
Hoc audito atque in animo suo funditus disiunctum Dhru exivit ad severissimam disciplinam.
In via, sage devotionis artem Narad docuit, et Dhru de Oceano Nominis ebibat nectar.
Rex (Uttanpad) eum revocavit et rogavit eum ut in perpetuum regnaret.
Gurmukhs, qui videntur perdere, qui avertunt faciem a propensionibus malis, vincunt mundum.
Prahlad, Sanctus, natus in domo daemonis Haranakhas sicut lotos in terra alcalina nascitur.
Cum ad seminarium missus est, brahmin purohit elatus est (nam filius regis iam eius discipulus erat).
Meminit autem Prahlad nomen Ram in corde suo, et foris etiam laudaret Dominum.
Omnes autem discipuli Domini studiosi facti sunt, atrox et incommodum condicio omnibus doctoribus.
Sacerdos (doctor) regi retulit vel conquestus est (quod O rex filius tuus devotus Dei factus est).
Malevolus daemon sustulit rixam. Prahlad missus est in ignem et aquam sed gratia Guru (Domini) nec crematus est nec submersus.
Iratus ut erat, Hiranyaksyapu gladium ancipitem protulit et Prahlad quaesivit quisnam eius Guru (Dominus) esset.
Eodem momento Dominus Deus in forma leonis exivit de columna. Forma fuit magnifica et magnifica.
Dejectus et occisus est ille malus daemon, et sic probatum est quod Dominus sit devotus ab immemorabili tempore.
Quo viso Brahma et alii dii Dominum laudantes inceperunt.
Bali rex satagebat yajna in palatio suo.
Statura humilis pumilionum in modum brahminorum venit ibi recitans omnes quatuor Vedas.
Rex vocatum eum percontatus est ut quid vellet imperaret.
Statim sacerdos Sukracharya regem (Bali) intellexit eum (mendicum) Deum esse incomprehensibilem et venisse ut eum deciperet.
Nanus petivit duo gradus et dimidii longitudinem terrae (quae a rege concessa est).
Tunc pumilio corpus suum ita dilatavit ut nunc tres mundos ei sufficerent.
Hanc deceptionem Bali sciens se sic decipi permisit, vidensque Vishnus eum amplexus est.
Cum tres mundos in duobus gradibus texit, nam Bali rex tertium medium gradum suum dorsum obtulit.
Bali regnum inferorum datum, ubi Deo tradens se in pia Domini devotione versavit. Vishnu delectatus est esse ostiarius Bali.
Quodam vespere dum rex Ambaris jejunabat, Durvasa sapiens visitatus est
Rex in Durvasa militans ieiunium frangeret sed Rishi ad ripam fluminis lavandum ivit.
Rex veritus mutationem temporum (quod ieiunum infructuosum putaret) ieiunavit rex bibendo aquam quam in pedes Rishi infudit. Quod cum cognovisset rex, non servisset ei primogenitus, cucurrit ad maledicendum regi.
Hoc tempore Vishnus suam mortem instar disci versus Durvasam movere iussit et sic ego Durvasa remotus est.
Nunc Brahmin Durvasa ad vitam suam cucurrit. Ne dii quidem ac numina texissent.
Vitabatur in sedibus Indrae, Sivae, Brahmae et coeli.
Di et Deus intellexit (nemo praeter Ambaris servare eum).
Dein deditionem apud Ambaris et Ambaris sapientis morientem servavit.
Dominus Deus notus sit in hoc mundo tam benevolus quam studiosis.
Rex Janak magnus sanctus erat qui in Maya neglegit.
Una cum gans et gandharvs (calesiales musici) ad deorum domicilium ivit.
Inde, clamores inferni audito, ad illos ivit.
Deum Dharamrai mortis petiit, ut omnem dolorem suum levaret.
Quo audito, deus mortis dixit ei quod erat seruus eterni domini, et sine iussu suo eos liberare non poterat.
Janak partem devotionis et recordationis nomine Domini obtulit.
Omnia peccata inferni ne aequalis quidem aequilibrii inventa sunt.
Nulla etenim aequilibrium fructus recitationis et recordationis Domini nomine gurmukh ponderare potest.
Ab inferno laqueus mortis abscisus est Cunctae creaturae liberatae. Liberatio et ars adipiscendi servi sunt nomine domini.
Rex HariChand habebat reginam pulchris oculis, Tara, quae domicilium consolationis suae fecerat.
De nocte ad locum, in quo sanctae congregationis forma, sanctos hymnos recitaret.
Haec postquam digressa est, rex media nocte expergefactus se abiisse intellexit.
Reginam nusquam reperire potuit, et cor stupore repletum
Nocte secuta est juvenem reginam.
Regina ad sanctam congregationem pervenit, et rex unum de calceamentis inde levavit (ut reginae infidelitatem probaret).
Regina in sanctam congregationem iturus, et unum calceamentum par factus est.
Hoc factum rex suscepit et intellexit ibi congruens calceamentum eius miraculum fuisse.
ego sacrifico congregationi sanctae.
Audiens Dominum Krishan ministratum esse et apud humilem Bidar domi mansisse, Duryodhan cavillanter observavit.
A palatiis nostris relictis, quantam felicitatem et consolationem in servi domo pervenisti?
Etiam Bhikhaum, Dohna et Karan viros magnos in omnibus atriis decoratos agnovistis.
Omnes anxii sumus te invenire te in casa vixisse”.
Tunc subridens Dominus Krishan rogavit regem ut prodiret et auscultaret diligenter.
Nullam amorem et devotionem in te video (unde non venio ad te).
Nullum cor, video, vel fractionem amoris quem Bidar gerit in corde suo.
Dominus indiget devotione amandi, et nihil aliud.
Daropati per capillos trahens, Dusasanai eam in ecclesiam induxit.
Servam Dropati nudam nudare iussit suis.
Hoc viderunt omnes quinque Pandavs que fuit uxor.
Clamans, penitus abjectus et inops, lumina clausit. Uno animo Krishna in auxilium invocavit.
Servi autem vestimenta de corpore tollebant, sed plures stratis vestimentis castelli circumdederunt eam; servi defessi sunt sed vestium stratis numquam desinunt.
Servi nunc stabant, frustra abortivo conatu se pudere sentiebant.
Cum domum pervenisset, Dropati interrogatus est a Domino Krishna an in conventu servata esset.
Illa timide respondit, "Quoniam pater orphanorum fama perennis vives."
Sudama, brahman pauper, amicus Krishna a pueritia notus erat.
Eius uxor Brahmin eum semper afflixit cur ad dominum Krishna non accessit ut suam inopiam sublevaret.
haesitat et cogitabat quomodo posset re- venire ad Krishna, qui ei occurreret Domino.
Pervenit ad oppidum Duaraka et stetit ante portam principalem (krishna palatii).
Quem procul videns Krishna, Dominum adoravit, et relicto throno Sudama venit.
Primo circumambulabat Sudamam, deinde tangens pedes amplexus est eum.
Lavans pedes illam, accepit aquam, et fecit Sudama sedere in throno;
Tunc Krishna de salute sua amanter quaesivit et loquebatur de tempore quo in servitio Guru (Sandipani) erant.
Krishna postulavit oryzam a Sudama uxore missam et postquam comederunt, exivit ut Sudama amicum suum videret.
Etsi omnia quattuor bona (iustitia, opes, plenitudo cupiditatis et libertatis) a Krishna Sudamae datae sunt, humilitas tamen Krishna eum penitus inopem effecit.
In piae devotionis immersi questus, devotus Jaidev caneret cantica Domini (Govind).
Magnalia a Deo patrata describeret atque ab eo maxime amabatur.
Ille (Jaidev) nihil velle scivit et inde librum suum ligans vesperi domum rediret.
Deus, virtutum omnium conditorio, Ipse devotus in forma omnia carmina pro eo scripsit.
Jaidev elati essent videndi et legendi illa verba.
Jaidev vidit arborem miram in silva alta.
Omnia et singula folia carmina Domini Govindi in eo scripta habebant. Hoc mysterium intellegere non potuit.
Ob amorem erga pium, Deus eum personaliter amplexus est.
Deus et sanctus nullum habent velamen medium.
pater Namdev vocatus est ad faciendum opus quod vocavit Naamdev
Dixit Namdev ad serviendum Thakur, Domino, lacte.
Post lavacrum Namdev lac vaccae nigrae mammae intulit.
Thakur lavit, aquam Thakur in caput suum lavabat.
Complicatis autem manibus Dominum rogabat ut lac haberet.
Constans in cogitationibus orans, in persona coram ipso Dominus apparuit.
Namdev Dominus plenum lactis phialam bibit.
Alio tempore Deus vaccam mortuam ad vitam duxit et tugurium Namdev etiam stravit.
In alia vice Deus rotavit templum (postquam Naamdev introitus non licebat) et fecit omnes quatuor castellas ad pedes Namdev.
Ait Dominus quicquid a sanctis fit et desideratum.
Trilochan evigilavit diluculo cotidie justum ad videndum Namdev;
simul in Dominum et Namdev se intenderent, ei magnificas Dei fabulas dicerent.
(Interrogavit Trilochan Namdev) « Benigne orare pro me ut si Dominus suscipiat, videam etiam beatae visionis eius ».
Namdev Thakur Dominum quaesivit, quomodo Trilochan potuit Dominum videre?
Risit Dominus Deus et exposuit Naamdev;
"Nulla munera a me requiruntur". Tantum me delectat, Trilochan ut videam me.
Ego sub summa studiorum potestate eorumque amores numquam recusare possum; sed et ipse non possum intelligere.
Eorum enim pia devotio fit mediatrix et obviam fit mihi ».
Brahman deos coleret (in specie idolorum lapidearum) ubi Dhanna vaccam suam pascebat.
Quo viso, Dhanna brahman quaesivit quid faceret.
“Servitium Thakur (Dei) optatum fructum dat,” respondit brahman.
Rogavit Dhanna, "O brahman, si consentis benigne, da mihi."
Brahman lapidem volvit, Dhannae dedit et sic eum abiecit.
Dhanna Thakur lavavit et obtulit ei panem et butyrum.
Involutis manibus et procidens ad pedes lapidis pro meritis deprecatur ut recipiatur.
Dhanna dixit, "Et ego non comedam, quia quomodo possum esse felix si moleste."
(videns suam veram et piissimam devotionem) coactus est Deus apparere et comedere panem suum et butyrum.
Revera, innocentia, sicut Dhanna, visum Domini promptum facit.
Saint Beni, gurmukh, solitus sedere solebat et mentis excessum meditativum intraret.
Spirituales actiones adimpleret et in humilitate nemini umquam diceret.
Cum interrogatus domum pervenisset, indicaret se venisse ad ostium regis sui (Summi Domini).
Uxor cum peteret aliquam materiam domesticam, vitaret eam et sic vacaret vacare operationibus spiritualibus.
Quadam vero die, cum simplici devotione Domino intenderetur, factum est mirabile miraculum.
Ad custodiam gloriae pius, Deus ipse in forma Regis domum suam perrexit.
In magno gaudio omnes consolatus est, et profusas sumptus impensas praebuit.
Inde ad Beni devotum venit et eum misericorditer dilexit.
Sic suos plausus ordinat.
Brahmin Ramanand in Varanasi (Kasi) vixit.
Mane surgebat et ad Gangem lavandum iret.
Semel etiam ante Ramanand, ibi Kabir perrexit et in via iacuit.
Tangens Ramanand pedes excitavit Kabir et dixit ei loqui 'Ram', doctrina vera spiritalis.
Sicut ferrum lapideum philosophicum tactum fit aurum, et margosa arbor (Azadirachta indica) per sandalum fragrans fit.
Mirabilis Guru etiam animalia et umbras in angelos vertit.
Occurrens admirabili Guru discipulo mirabiliter migrat in Dominum magnum mirabilem.
Tum ex ipso fonte fons gurmukhs et verba figurant
Aram autem et Cabir idem facti sunt.
Audiens Kabir gloriae, conversus Sain discipulus.
Nox erat, ut immergeret pia devotione, Mane ministraret ad ostium regis.
Quadam vero nocte accessit ad eum quidam sadhus, et tota nox absumpta est in hymnis Domini
Sain non potuit relinquere comitatum sanctorum, et ideo sequenti mane regis non functus est obsequio.
Formam Sain Deus ipse assumpsit. ita regi serviebat, ut rex gauderet.
Ad sanctos iunsus bene, Sain cunctanter pervenit ad palatium regis.
E longinquo eum rex vocavit. ipse stolas suas exuit et eas Bhagat Sain obtulit.
'Tu,' inquit rex, me, et verba eius ab omnibus audita sunt.
Devoti magnitudinem Deus ipse manifestat.
Tanner (Ravidas) in omnibus quattuor partibus clarus factus est ut bhagat.
Ex traditione familiae suae calceos comitteret et animalia mortua asportaret.
Haec erat externa consuetudo, sed re vera gemma pannis obvoluta fuit.
Praedicabat omnes quattuor varnas (castes). Rapiebat eos praedicatio sua in devotione meditationis erga Dominum.
Olim coetus hominum Kasi (Varanasi) sacram suam in Gange tinget.
Ravidas unam dhelam uni membro dedit et rogat ut eam Gange offerat.
Ingens dies festus Abhijit naksatr (stella) ibi erat ubi publicum hoc mirabile eventum vidit.
Ipsa e manu Ganges id exiguum dhela accepit, et unum cum stamine et subtemine Ravidam esse probavit.
Nam bhagats (sancti) Deus est mater, pater et filius omnes in uno.
Ahalya uxor Gautam fuit. Sed Indhar, deum regem, aspicit, libido eam oppressit.
Domum ingressus, male- tionis cum milibus pudendums et poenitentiam egit.
Indralok (habitans Indr) desolatus est et erubescens se in stagno abscondit.
Revocatio maledictionis cum omnia illa foramina oculis facta sunt, tunc demum ad locum suum rediit.
Ahalya, quae in castitate sua stabilis manere non poterat, lapis factus est et super ripam fluminis iacebat
De Ram pedes elevata est ad caelos.
Propter benevolentiam amantibus mater similis est, et remissa peccatorum, lapsorum Redemptor dicitur.
Bonum autem facere, semper in bonis actibus redditur, qui autem bonum facit ad malum, cognoscitur virtuosus.
Magnitudinem manifesti illius possum explicare (Dominus).
Valmeel erat latro Valmiki qui viatores praetereuntes spoliaret et necaret.
Tum vero Guru servire coepit, iam mens diffidit opus.
Animus adhuc hortabatur ut homines interficeret, sed manus eius non obtemperent.
Vera Guru animum tranquillum fecit, et omnis animi voluntas ad finem venit.
Omnia mala mentis ante Guru explicavit et dixit, 'Domine, haec professio me est.'
Guru eum quaesivit ut domi quaereret quemnam familiares eius mali facinorum in morte socium sibi fore arbitrarentur.
Sed cum familia eius semper ad sacrificandum ei parata esset, nemo eorum ad munus recipiendum paratus erat.
Reversus Guru sermonem veritatis in corde suo collocavit et eum liberatum constituit. Uno saltu mundanae laqueo liberatus est.
Factus gurmukh, capax fit trans montes peccatorum saliendo.
Ajamil peccator lapsus cum meretrice vixit.
apostata factus. araneo facinorum implicatus est.
Vita eius in vanis actibus vastata est et intra terribilem mundi oceanum iactata et proiecta est.
Cum meretrice sex filios genuit. Ex eius malis factis omnes latrones periculosi facti sunt.
Septimus filius natus est, et coepit considerare nomen infantis.
Guru visitavit, qui filium suum Narayan (nomen Dei) nominavit.
In fine vitae suae, videntes nuncios mortis Ajamil pro Narayan exclamaverunt.
Pro nomine mortis nuncios ad calcem fecit. Abiit autem Ajamil in caelum, et non passus est a plaga nuntiorum mortis.
Enuntiatio Nominis Domini omnem tristitiam discutit.
Gankaa meretrix erat peccatricis quae monile criminum gerebat circa collum eius.
Olim vir magnus praeteribat qui in atrio suo constitit.
Quod videns malam fortunam suam factus est misericors, et obtulit ei psittacum singularem.
Dixit ei ut psittacus doceret nomen Ram repetere. Hanc fructuosam mercaturam fecit eamque inde abiit.
Singulis diebus, plena intentione, doceret psittacus ram dicere.
Nomen Domini liberator lapsorum. Abluit eius mala sapientia et opera.
Tempore mortis laqueum Yama rescidit — nuntius mortis non fuit in inferni mergere oceano.
Ob ius nominis (Domini) facta prorsus caret peccatis et ad caelos elevata est.
Novissimum refugium refugium, et tuentibus;
Infames Putana venenum in utroque mammis impositum.
Illa ad familiam (Nand) venit et suum amorem recentem erga familiam exprimere coepit.
Per sollertem fraudem Krishna in gremio sustulit.
Magna superbia pressit mammam in ore Krishna et exivit.
Nunc corpus suum magna ex parte dilatavit.
Krishna etiam plenum pondus trium mundorum fiebat et collo adhaesit.
Nesciens questus, et quasi mons decidit in silvam.
Krishna eam tandem liberavit et amico matris suae aequalis status ei dedit.
In loco sacro Prabhas, crux Krishna obdormivit ac pede suo super genu nixus.
Lotus signum in pede eius quasi stella illuminans.
Venator venit, et considerans oculum cervi, sagittam jecit.
Cum appropinquasset, intellexit Krishna esse. Contristatus est factus, et veniam petiit.
Krishna suam iniuriam neglexit et eum amplexatus est.
Gratiae Krishna rogavit eum ut plenum esset perseverantiae et sactuarium delinquenti dedit.
Bonum ab omnibus dicitur bonum, sed opera malorum a solo Domino corriguntur.
multos peccatores lapsos liberavit.