ਪੰਜਾਬੀ 
English 
پنجابی 
Español 
Français 
Deutsch 
Português 
Bahasa Indonesia 
Türkçe 
Tiếng Việt 
Filipino 
Svenska हिंदी संस्कृत 
Nederlands 
Română 
Magyar 
Polski 
Čeština 
Afrikaans 
Italiano Català 
Shqip 
Gaeilge Cymraeg 
Slovenčina 
Slovenščina 
Dansk 
Eesti 
Latviešu 
Lietuvių 
Norsk 
Malti 
Íslenska Galego 
Kreyòl Ayisyen 
Latin 
Bahasa Melayu 
Kiswahili 
Hrvatski 
Suomi 
Русский मराठी ગુજરાતી తెలుగు ಕನ್ನಡ தமிழ் മലയാളം 
বাংলা 
Ελληνικά 
日本語 
中文 اردو سنڌي 
فارسی 
العربية 
עברית 
한국어 وارن ڀائي گرداس جي
صفحو - 10
ੴ ਸਤਿਗੁਰ ਪ੍ਰਸਾਦਿ ॥
ik oankaar satigur prasaad |هڪ اونڪر، بنيادي توانائي، خدائي بزرگ جي فضل جي ذريعي محسوس ڪيو
ਪਉੜੀ ੧
paurree 1(روز = ڪاوڙ دودولڪا = عاجز. سوريتا = گولي. جانم دي = ڄمڻ سان. ساواڻي = راڻي.)
ਧ੍ਰੂ ਹਸਦਾ ਘਰਿ ਆਇਆ ਕਰਿ ਪਿਆਰੁ ਪਿਉ ਕੁਛੜਿ ਲੀਤਾ ।
dhraoo hasadaa ghar aaeaa kar piaar piau kuchharr leetaa |ڇوڪرو دھرو مسڪرائي پنهنجي گهر ( محل) ۾ آيو ۽ سندس پيءُ پيار ڀري کيس پنهنجي گود ۾ آڻي ڇڏيو.
ਬਾਹਹੁ ਪਕੜਿ ਉਠਾਲਿਆ ਮਨ ਵਿਚਿ ਰੋਸੁ ਮਤ੍ਰੇਈ ਕੀਤਾ ।
baahahu pakarr utthaaliaa man vich ros matreee keetaa |اهو ڏسي ڏاڏيءَ کي ڪاوڙ اچي وئي ۽ سندس هٿ جهلي کيس پيءُ (بادشاهه) جي گود مان ڪڍي ڇڏيو.
ਡੁਡਹੁਲਿਕਾ ਮਾਂ ਪੁਛੈ ਤੂੰ ਸਾਵਾਣੀ ਹੈ ਕਿ ਸੁਰੀਤਾ ।
dduddahulikaa maan puchhai toon saavaanee hai ki sureetaa |خوف وچان هن پنهنجي ماءُ کان پڇيو ته هوءَ راڻي آهي يا ٻانهي؟
ਸਾਵਾਣੀ ਹਾਂ ਜਨਮ ਦੀ ਨਾਮੁ ਨ ਭਗਤੀ ਕਰਮਿ ਦ੍ਰਿੜ੍ਹੀਤਾ ।
saavaanee haan janam dee naam na bhagatee karam drirrheetaa |اي پٽ! (هن چيو ته) مان راڻي پيدا ٿيس پر مون خدا کي ياد نه ڪيو ۽ نه عبادت جو ڪم ڪيو (۽ اهو ئي تنهنجي ۽ منهنجي مصيبت جو سبب آهي).
ਕਿਸੁ ਉਦਮ ਤੇ ਰਾਜੁ ਮਿਲਿ ਸਤ੍ਰੂ ਤੇ ਸਭਿ ਹੋਵਨਿ ਮੀਤਾ ।
kis udam te raaj mil satraoo te sabh hovan meetaa |انهيءَ ڪوشش سان بادشاهي ملي سگهي ٿي (ڌرو پڇيو) ۽ دشمن ڪيئن دوست ٿي سگهن ٿا؟
ਪਰਮੇਸਰੁ ਆਰਾਧੀਐ ਜਿਦੂ ਹੋਈਐ ਪਤਿਤ ਪੁਨੀਤਾ ।
paramesar aaraadheeai jidoo hoeeai patit puneetaa |رب جي پوڄا ڪرڻ گهرجي ۽ اهڙيءَ طرح گنهگار به مقدس بڻجي وڃن ٿا (ماءُ چيو).
ਬਾਹਰਿ ਚਲਿਆ ਕਰਣਿ ਤਪੁ ਮਨ ਬੈਰਾਗੀ ਹੋਇ ਅਤੀਤਾ ।
baahar chaliaa karan tap man bairaagee hoe ateetaa |اهو ٻڌي ۽ پنهنجي ذهن ۾ بلڪل بيزار ٿي، ڍرو سخت نظم و ضبط ڪرڻ لاءِ (جنگل ڏانهن) نڪري ويو.
ਨਾਰਦ ਮੁਨਿ ਉਪਦੇਸਿਆ ਨਾਉ ਨਿਧਾਨੁ ਅਮਿਓ ਰਸੁ ਪੀਤਾ ।
naarad mun upadesiaa naau nidhaan amio ras peetaa |رستي ۾، بابا نارد کيس عقيدت جي ٽيڪنڪ سيکاريو ۽ دھرو، رب جي نالي جي سمنڊ مان امرت کي ڀريو.
ਪਿਛਹੁ ਰਾਜੇ ਸਦਿਆ ਅਬਿਚਲੁ ਰਾਜੁ ਕਰਹੁ ਨਿਤ ਨੀਤਾ ।
pichhahu raaje sadiaa abichal raaj karahu nit neetaa |(ڪجهه وقت کان پوءِ) بادشاهه (اتن پد) کيس واپس گهرايو ۽ کيس (ڌرو) هميشه لاءِ حڪومت ڪرڻ لاءِ چيو.
ਹਾਰਿ ਚਲੇ ਗੁਰਮੁਖਿ ਜਗ ਜੀਤਾ ।੧।
haar chale guramukh jag jeetaa |1|گرومخ جيڪي گم ٿيڻ لڳيون آهن يعني جيڪي بڇڙائيءَ کان منهن موڙي، دنيا کي فتح ڪن ٿا.
ਪਉੜੀ ੨
paurree 2
ਘਰਿ ਹਰਣਾਖਸ ਦੈਤ ਦੇ ਕਲਰਿ ਕਵਲੁ ਭਗਤੁ ਪ੍ਰਹਿਲਾਦੁ ।
ghar haranaakhas dait de kalar kaval bhagat prahilaad |پرهلاد، بزرگ، ديوتا (بادشاهه) هارانخس جي گهر ۾ پيدا ٿيو، جيئن هڪ لوٽس الڪائن (بنجر) زمين ۾ پيدا ٿئي ٿو.
ਪੜ੍ਹਨ ਪਠਾਇਆ ਚਾਟਸਾਲ ਪਾਂਧੇ ਚਿਤਿ ਹੋਆ ਅਹਿਲਾਦੁ ।
parrhan patthaaeaa chaattasaal paandhe chit hoaa ahilaad |جڏهن هن کي مدرسي ۾ موڪليو ويو، برهمڻ پروهت خوش ٿيو (ڇاڪاڻ ته بادشاهه جو پٽ هاڻي سندس شاگرد هو).
ਸਿਮਰੈ ਮਨ ਵਿਚਿ ਰਾਮ ਨਾਮ ਗਾਵੈ ਸਬਦੁ ਅਨਾਹਦੁ ਨਾਦੁ ।
simarai man vich raam naam gaavai sabad anaahad naad |پرهلاد پنهنجي دل ۾ رام جو نالو ياد ڪندو هو ۽ ٻاهر به رب جي واکاڻ ڪندو هو.
ਭਗਤਿ ਕਰਨਿ ਸਭ ਚਾਟੜੈ ਪਾਂਧੇ ਹੋਇ ਰਹੇ ਵਿਸਮਾਦੁ ।
bhagat karan sabh chaattarrai paandhe hoe rahe visamaad |ھاڻي سڀ شاگرد خدا جا عقيدتمند ٿي ويا، جيڪا سڀني استادن لاءِ خوفناڪ ۽ شرمناڪ صورتحال ھئي.
ਰਾਜੇ ਪਾਸਿ ਰੂਆਇਆ ਦੋਖੀ ਦੈਤਿ ਵਧਾਇਆ ਵਾਦੁ ।
raaje paas rooaaeaa dokhee dait vadhaaeaa vaad |پادري (استاد) بادشاهه کي خبر ڏني يا شڪايت ڪئي ته (اي بادشاهه تنهنجو پٽ خدا جو پرستار ٿي ويو آهي).
ਜਲ ਅਗਨੀ ਵਿਚਿ ਘਤਿਆ ਜਲੈ ਨ ਡੁਬੈ ਗੁਰ ਪਰਸਾਦਿ ।
jal aganee vich ghatiaa jalai na ddubai gur parasaad |بدمعاش شيطان جھڳڙو کڻي ورتو. پرهلاد کي باهه ۽ پاڻيءَ ۾ اڇلايو ويو پر گروءَ جي مهربانيءَ سان نه سڙيو ۽ نه ٻوڙيو ويو.
ਕਢਿ ਖੜਗੁ ਸਦਿ ਪੁਛਿਆ ਕਉਣੁ ਸੁ ਤੇਰਾ ਹੈ ਉਸਤਾਦੁ ।
kadt kharrag sad puchhiaa kaun su teraa hai usataad |هيرانيڪسياپو ڪاوڙ ۾ اچي پنهنجي ٻڍڙي تلوار ڪڍي ۽ پرهلاد کان پڇيو ته سندس گرو (رب) ڪير آهي.
ਥੰਮ੍ਹੁ ਪਾੜਿ ਪਰਗਟਿਆ ਨਰਸਿੰਘ ਰੂਪ ਅਨੂਪ ਅਨਾਦਿ ।
thamhu paarr paragattiaa narasingh roop anoop anaad |ان ئي وقت رب سائين انسان شينهن جي روپ ۾ ستون مان ٻاهر آيو. سندس شڪل وڏي ۽ شاندار هئي.
ਬੇਮੁਖ ਪਕੜਿ ਪਛਾੜਿਅਨੁ ਸੰਤ ਸਹਾਈ ਆਦਿ ਜੁਗਾਦਿ ।
bemukh pakarr pachhaarrian sant sahaaee aad jugaad |انهيءَ بڇڙي ڀوت کي هيٺ اڇلايو ويو ۽ ماريو ويو ۽ اهڙيءَ طرح اهو ثابت ٿي ويو ته رب قديم زماني کان ئي عقيدتمندن تي مهربان آهي.
ਜੈ ਜੈਕਾਰ ਕਰਨਿ ਬ੍ਰਹਮਾਦਿ ।੨।
jai jaikaar karan brahamaad |2|اهو ڏسي برهما ۽ ٻيا ديوتائون رب جي واکاڻ ڪرڻ لڳا.
ਪਉੜੀ ੩
paurree 3
ਬਲਿ ਰਾਜਾ ਘਰਿ ਆਪਣੈ ਅੰਦਰਿ ਬੈਠਾ ਜਗਿ ਕਰਾਵੈ ।
bal raajaa ghar aapanai andar baitthaa jag karaavai |بالي، راجا، پنهنجي محلات ۾ يجن انجام ڏيڻ ۾ مصروف هو.
ਬਾਵਨ ਰੂਪੀ ਆਇਆ ਚਾਰਿ ਵੇਦ ਮੁਖਿ ਪਾਠ ਸੁਣਾਵੈ ।
baavan roopee aaeaa chaar ved mukh paatth sunaavai |برهمڻ جي روپ ۾ هڪ ننڍي قد وارو ٻڍو چارئي ويد پڙهي اتي آيو.
ਰਾਜੇ ਅੰਦਰਿ ਸਦਿਆ ਮੰਗੁ ਸੁਆਮੀ ਜੋ ਤੁਧੁ ਭਾਵੈ ।
raaje andar sadiaa mang suaamee jo tudh bhaavai |بادشاھه کيس اندر سڏڻ کان پوءِ چيو ته جيڪا شيءِ کيس وڻي سا گھرائي.
ਅਛਲੁ ਛਲਣਿ ਤੁਧੁ ਆਇਆ ਸੁਕ੍ਰ ਪੁਰੋਹਿਤੁ ਕਹਿ ਸਮਝਾਵੈ ।
achhal chhalan tudh aaeaa sukr purohit keh samajhaavai |هڪدم پادريءَ سکراچاريا راجا (بالي) کي سمجهايو ته هو (پڻڻ وارو) ناقابل فراموش خدا آهي ۽ هو کيس گمراهه ڪرڻ آيو هو.
ਕਰੌ ਅਢਾਈ ਧਰਤਿ ਮੰਗਿ ਪਿਛਹੁ ਦੇ ਤ੍ਰਿਹੁ ਲੋਅ ਨ ਮਾਵੈ ।
karau adtaaee dharat mang pichhahu de trihu loa na maavai |ٻڍي زمين جي اڍائي قدم ڊگھي گھر ڪئي (جيڪا بادشاھه ڏني ھئي).
ਦੁਇ ਕਰਵਾਂ ਕਰਿ ਤਿੰਨ ਲੋਅ ਬਲਿ ਰਾਜਾ ਲੈ ਮਗਰੁ ਮਿਣਾਵੈ ।
due karavaan kar tin loa bal raajaa lai magar minaavai |پوءِ ٻوڙي پنهنجي جسم کي ايترو ته وڌايو جو هاڻي هن لاءِ ٽيئي جهان ڪافي نه رهيا.
ਬਲਿ ਛਲਿ ਆਪੁ ਛਲਾਇਅਨੁ ਹੋਇ ਦਇਆਲੁ ਮਿਲੈ ਗਲਿ ਲਾਵੈ ।
bal chhal aap chhalaaeian hoe deaal milai gal laavai |بالي ان ٺڳيءَ کي ڄاڻيندي به پاڻ کي ڌوڪو ڏيڻ جي اجازت ڏني، ۽ اهو ڏسي وشنو هن کي ڳنڍيو.
ਦਿਤਾ ਰਾਜੁ ਪਤਾਲ ਦਾ ਹੋਇ ਅਧੀਨੁ ਭਗਤਿ ਜਸੁ ਗਾਵੈ ।
ditaa raaj pataal daa hoe adheen bhagat jas gaavai |جڏهن هن ٽنهي جهانن کي ٻن قدمن ۾ ڍڪي ڇڏيو، ٽئين اڌ قدم لاءِ بادشاهه بالي پنهنجي پٺڀرائي ڪئي.
ਹੋਇ ਦਰਵਾਨ ਮਹਾਂ ਸੁਖੁ ਪਾਵੈ ।੩।
hoe daravaan mahaan sukh paavai |3|بالي کي دنيا جي بادشاهي ڏني وئي جتي خدا کي تسليم ڪيو ويو هو پاڻ کي رب جي پياري عقيدت ۾ مشغول ڪيو. وشنو بالي جو دربان بڻجي خوش ٿيو.
ਪਉੜੀ ੪
paurree 4
ਅੰਬਰੀਕ ਮੁਹਿ ਵਰਤੁ ਹੈ ਰਾਤਿ ਪਈ ਦੁਰਬਾਸਾ ਆਇਆ ।
anbareek muhi varat hai raat pee durabaasaa aaeaa |هڪ شام جڏهن راجا امبريس روزو رکي رهيو هو ته درويش ديويءَ وٽ آيو
ਭੀੜਾ ਓਸੁ ਉਪਾਰਣਾ ਓਹੁ ਉਠਿ ਨ੍ਹਾਵਣਿ ਨਦੀ ਸਿਧਾਇਆ ।
bheerraa os upaaranaa ohu utth nhaavan nadee sidhaaeaa |راجا درواسا جي خدمت ڪندي پنهنجو روزو افطار ڪرڻ وارو هو پر رشي نديءَ جي ڪناري تي غسل ڪرڻ ويو.
ਚਰਣੋਦਕੁ ਲੈ ਪੋਖਿਆ ਓਹੁ ਸਰਾਪੁ ਦੇਣ ਨੋ ਧਾਇਆ ।
charanodak lai pokhiaa ohu saraap den no dhaaeaa |تاريخ جي تبديليءَ جي خوف کان (جيڪو سندس روزو بيڪار سمجھندو)، راجا اهو پاڻي پيئي، جيڪو هن رشي جي پيرن تي وهايو هو، روزو ٽوڙي ڇڏيو. جڏهن رشي کي اهو احساس ٿيو ته بادشاهه هن جي پهرين خدمت نه ڪئي آهي، تڏهن هو بادشاهه کي لعنت ڪرڻ لاءِ ڀڄي ويو.
ਚਕ੍ਰ ਸੁਦਰਸਨੁ ਕਾਲ ਰੂਪ ਹੋਇ ਭੀਹਾਵਲੁ ਗਰਬੁ ਗਵਾਇਆ ।
chakr sudarasan kaal roop hoe bheehaaval garab gavaaeaa |انهيءَ تي وشنو پنهنجي موتيءَ کي درٻاس جي طرف وڃڻ جو حڪم ڏنو ۽ اهڙيءَ طرح درواسا جي انا ختم ٿي وئي.
ਬਾਮ੍ਹਣੁ ਭੰਨਾ ਜੀਉ ਲੈ ਰਖਿ ਨ ਹੰਘਨਿ ਦੇਵ ਸਬਾਇਆ ।
baamhan bhanaa jeeo lai rakh na hanghan dev sabaaeaa |هاڻي برهمڻ درواسا پنهنجي جان بچائي ڀڄي ويو. ايستائين جو ديوتا ۽ ديوتا کيس پناهه نه ڏئي سگهيا.
ਇੰਦ੍ਰ ਲੋਕੁ ਸਿਵ ਲੋਕੁ ਤਜਿ ਬ੍ਰਹਮ ਲੋਕੁ ਬੈਕੁੰਠ ਤਜਾਇਆ ।
eindr lok siv lok taj braham lok baikuntth tajaaeaa |هو اندرا، سيوا، برهما ۽ آسمانن جي گهرن ۾ بچيل هو.
ਦੇਵਤਿਆਂ ਭਗਵਾਨੁ ਸਣੁ ਸਿਖਿ ਦੇਇ ਸਭਨਾਂ ਸਮਝਾਇਆ ।
devatiaan bhagavaan san sikh dee sabhanaan samajhaaeaa |خدا ۽ خدا کيس سمجهايو (ته امبرين کان سواءِ ٻيو ڪوبه کيس بچائي نه سگهيو).
ਆਇ ਪਇਆ ਸਰਣਾਗਤੀ ਮਾਰੀਦਾ ਅੰਬਰੀਕ ਛੁਡਾਇਆ ।
aae peaa saranaagatee maareedaa anbareek chhuddaaeaa |پوءِ هن امبرس جي اڳيان هٿيار ڦٽا ڪيا ۽ امبريس مرندڙ بابا کي بچائي ورتو.
ਭਗਤਿ ਵਛਲੁ ਜਗਿ ਬਿਰਦੁ ਸਦਾਇਆ ।੪।
bhagat vachhal jag birad sadaaeaa |4|رب العالمين دنيا ۾ عقيدتمندن لاءِ مهربان طور سڃاتو وڃي ٿو.
ਪਉੜੀ ੫
paurree 5
ਭਗਤੁ ਵਡਾ ਰਾਜਾ ਜਨਕੁ ਹੈ ਗੁਰਮੁਖਿ ਮਾਇਆ ਵਿਚਿ ਉਦਾਸੀ ।
bhagat vaddaa raajaa janak hai guramukh maaeaa vich udaasee |بادشاهه جنڪ هڪ عظيم بزرگ هو، جيڪو مايا جي وچ ۾ ان کان لاتعلق رهيو.
ਦੇਵ ਲੋਕ ਨੋ ਚਲਿਆ ਗਣ ਗੰਧਰਬੁ ਸਭਾ ਸੁਖਵਾਸੀ ।
dev lok no chaliaa gan gandharab sabhaa sukhavaasee |گن ۽ گانڌاريءَ سان گڏ هو ديوتائن جي درگاهه ڏانهن ويو.
ਜਮਪੁਰਿ ਗਇਆ ਪੁਕਾਰ ਸੁਣਿ ਵਿਲਲਾਵਨਿ ਜੀਅ ਨਰਕ ਨਿਵਾਸੀ ।
jamapur geaa pukaar sun vilalaavan jeea narak nivaasee |اتان کان، هو، دوزخ جي رهاڪن جي روئڻ ٻڌي، انهن ڏانهن ويو.
ਧਰਮਰਾਇ ਨੋ ਆਖਿਓਨੁ ਸਭਨਾ ਦੀ ਕਰਿ ਬੰਦ ਖਲਾਸੀ ।
dharamaraae no aakhion sabhanaa dee kar band khalaasee |هن موت جي ديوتا، ڌرمري کان پڇيو ته انهن جي سڀني مصيبتن کي دور ڪري.
ਕਰੇ ਬੇਨਤੀ ਧਰਮਰਾਇ ਹਉ ਸੇਵਕੁ ਠਾਕੁਰੁ ਅਬਿਨਾਸੀ ।
kare benatee dharamaraae hau sevak tthaakur abinaasee |اهو ٻڌي، موت جي ديوتا کيس ٻڌايو ته هو صرف ابدي رب جو خادم آهي (۽ هن جي حڪم کان سواء هو انهن کي آزاد نه ڪري سگهيو).
ਗਹਿਣੇ ਧਰਿਓਨੁ ਇਕੁ ਨਾਉ ਪਾਪਾ ਨਾਲਿ ਕਰੈ ਨਿਰਜਾਸੀ ।
gahine dharion ik naau paapaa naal karai nirajaasee |جنڪ پنهنجي عقيدت جو هڪ حصو پيش ڪيو ۽ رب جي نالي جي يادگيري ڪئي.
ਪਾਸੰਗਿ ਪਾਪੁ ਨ ਪੁਜਨੀ ਗੁਰਮੁਖਿ ਨਾਉ ਅਤੁਲ ਨ ਤੁਲਾਸੀ ।
paasang paap na pujanee guramukh naau atul na tulaasee |دوزخ جا سڀ گناهه برابر نه مليا، ايتري قدر جو توازن جي وزن جي برابر به نه هئا.
ਨਰਕਹੁ ਛੁਟੇ ਜੀਅ ਜੰਤ ਕਟੀ ਗਲਹੁੰ ਸਿਲਕ ਜਮ ਫਾਸੀ ।
narakahu chhutte jeea jant kattee galahun silak jam faasee |درحقيقت، گرومخ طرفان رب جي نالي جي تلاوت ۽ ياد ڪرڻ جي ميوي کي وزن نه ٿو ڏئي سگهجي.
ਮੁਕਤਿ ਜੁਗਤਿ ਨਾਵੈ ਦੀ ਦਾਸੀ ।੫।
mukat jugat naavai dee daasee |5|سموري مخلوق دوزخ مان آزاد ٿي وئي ۽ موت جو ڦڙو ڪٽي ويو. آزاديءَ ۽ ان کي حاصل ڪرڻ جو طريقو رب جي نالي جا ٻانها آهن.
ਪਉੜੀ ੬
paurree 6
ਸੁਖੁ ਰਾਜੇ ਹਰੀਚੰਦ ਘਰਿ ਨਾਰਿ ਸੁ ਤਾਰਾ ਲੋਚਨ ਰਾਣੀ ।
sukh raaje hareechand ghar naar su taaraa lochan raanee |بادشاهه هريچند کي خوبصورت اکين واري هڪ راڻي تارا هئي، جنهن پنهنجي گهر کي آرام جو گهر بڻايو هو.
ਸਾਧਸੰਗਤਿ ਮਿਲਿ ਗਾਵਦੇ ਰਾਤੀ ਜਾਇ ਸੁਣੈ ਗੁਰਬਾਣੀ ।
saadhasangat mil gaavade raatee jaae sunai gurabaanee |هوءَ رات جو ان جاءِ تي ويندي هئي، جتي جماعت جي صورت ۾ پاڪ ڪلام پڙهندي هئي.
ਪਿਛੈ ਰਾਜਾ ਜਾਗਿਆ ਅਧੀ ਰਾਤਿ ਨਿਖੰਡਿ ਵਿਹਾਣੀ ।
pichhai raajaa jaagiaa adhee raat nikhandd vihaanee |هوءَ وڃڻ کان پوءِ، بادشاهه اڌ رات جاڳي پيو ۽ محسوس ڪيائين ته هوءَ هلي وئي آهي.
ਰਾਣੀ ਦਿਸਿ ਨ ਆਵਈ ਮਨ ਵਿਚਿ ਵਰਤਿ ਗਈ ਹੈਰਾਣੀ ।
raanee dis na aavee man vich varat gee hairaanee |هن کي راڻي ڪٿي به نه ملي ۽ هن جي دل حيران ٿي وئي
ਹੋਰਤੁ ਰਾਤੀ ਉਠਿ ਕੈ ਚਲਿਆ ਪਿਛੈ ਤਰਲ ਜੁਆਣੀ ।
horat raatee utth kai chaliaa pichhai taral juaanee |ايندڙ رات هو نوجوان راڻي جي پٺيان لڳو.
ਰਾਣੀ ਪਹੁਤੀ ਸੰਗਤੀ ਰਾਜੇ ਖੜੀ ਖੜਾਉ ਨੀਸਾਣੀ ।
raanee pahutee sangatee raaje kharree kharraau neesaanee |راڻي مقدس جماعت وٽ پهتي ۽ بادشاهه اتان پنهنجو هڪ جوڙو لاهي (ته جيئن هو راڻي جي ڪفر ثابت ڪري سگهي).
ਸਾਧਸੰਗਤਿ ਆਰਾਧਿਆ ਜੋੜੀ ਜੁੜੀ ਖੜਾਉ ਪੁਰਾਣੀ ।
saadhasangat aaraadhiaa jorree jurree kharraau puraanee |جڏهن وڃڻ جي باري ۾، راڻي مقدس جماعت تي ڌيان ڏنو ۽ هڪ جوڙو جوڙو بڻجي ويو.
ਰਾਜੇ ਡਿਠਾ ਚਲਿਤੁ ਇਹੁ ਏਹ ਖੜਾਵ ਹੈ ਚੋਜ ਵਿਡਾਣੀ ।
raaje dditthaa chalit ihu eh kharraav hai choj viddaanee |بادشاهه هن ڪارنامي کي ساراهيو ۽ محسوس ڪيو ته اتي سندس ملندڙ چندن هڪ معجزو هو.
ਸਾਧਸੰਗਤਿ ਵਿਟਹੁ ਕੁਰਬਾਣੀ ।੬।
saadhasangat vittahu kurabaanee |6|مان مقدس جماعت تي قربان آهيان.
ਪਉੜੀ ੭
paurree 7
ਆਇਆ ਸੁਣਿਆ ਬਿਦਰ ਦੇ ਬੋਲੈ ਦੁਰਜੋਧਨੁ ਹੋਇ ਰੁਖਾ ।
aaeaa suniaa bidar de bolai durajodhan hoe rukhaa |اهو ٻڌي ته ڪرشن جي خدمت ڪئي وئي هئي ۽ بيدر جي گهر ۾ رهجي ويو هو، دريوڌن طنزيه انداز ۾ چيو.
ਘਰਿ ਅਸਾਡੇ ਛਡਿ ਕੈ ਗੋਲੇ ਦੇ ਘਰਿ ਜਾਹਿ ਕਿ ਸੁਖਾ ।
ghar asaadde chhadd kai gole de ghar jaeh ki sukhaa |اسان جي وڏن محلات کي ڇڏي، نوڪر جي گهر ۾ توهان کي ڪيتري خوشي ۽ آرام حاصل ٿيو؟
ਭੀਖਮੁ ਦੋਣਾ ਕਰਣ ਤਜਿ ਸਭਾ ਸੀਗਾਰ ਵਡੇ ਮਾਨੁਖਾ ।
bheekham donaa karan taj sabhaa seegaar vadde maanukhaa |تو ڀِڪَم، دُهِن ۽ ڪرن کي به ڇڏي ڏنو، جيڪي سڀ درٻار ۾ سينگاريل عظيم انسان آهن.
ਝੁੰਗੀ ਜਾਇ ਵਲਾਇਓਨੁ ਸਭਨਾ ਦੇ ਜੀਅ ਅੰਦਰਿ ਧੁਖਾ ।
jhungee jaae valaaeion sabhanaa de jeea andar dhukhaa |اسان سڀ اهو ڏسي پريشان ٿي ويا آهيون ته توهان هڪ جھوپڙي ۾ رهندا آهيو“.
ਹਸਿ ਬੋਲੇ ਭਗਵਾਨ ਜੀ ਸੁਣਿਹੋ ਰਾਜਾ ਹੋਇ ਸਨਮੁਖਾ ।
has bole bhagavaan jee suniho raajaa hoe sanamukhaa |پوءِ مسڪرائيندي، ڪرشن بادشاهه کي اڳتي اچڻ لاءِ چيو ۽ غور سان ٻڌو.
ਤੇਰੇ ਭਾਉ ਨ ਦਿਸਈ ਮੇਰੇ ਨਾਹੀ ਅਪਦਾ ਦੁਖਾ ।
tere bhaau na disee mere naahee apadaa dukhaa |مون کي تو ۾ محبت ۽ عقيدت نظر نٿي اچي (ان ڪري مان تو وٽ نه آيو آهيان).
ਭਾਉ ਜਿਵੇਹਾ ਬਿਦਰ ਦੇ ਹੋਰੀ ਦੇ ਚਿਤਿ ਚਾਉ ਨ ਚੁਖਾ ।
bhaau jivehaa bidar de horee de chit chaau na chukhaa |مون ڏٺو ته ڪنهن به دل ۾ بيدر جي دل ۾ محبت جو هڪ حصو به نه آهي.
ਗੋਬਿੰਦ ਭਾਉ ਭਗਤਿ ਦਾ ਭੁਖਾ ।੭।
gobind bhaau bhagat daa bhukhaa |7|رب کي محبت جي عقيدت جي ضرورت آهي ۽ ٻيو ڪجهه به ناهي.
ਪਉੜੀ ੮
paurree 8
ਅੰਦਰਿ ਸਭਾ ਦੁਸਾਸਣੈ ਮਥੇਵਾਲਿ ਦ੍ਰੋਪਤੀ ਆਂਦੀ ।
andar sabhaa dusaasanai mathevaal dropatee aandee |دروپتي کي وارن کان ڇڪي، دوسانائي کيس مجلس ۾ وٺي آيو.
ਦੂਤਾ ਨੋ ਫੁਰਮਾਇਆ ਨੰਗੀ ਕਰਹੁ ਪੰਚਾਲੀ ਬਾਂਦੀ ।
dootaa no furamaaeaa nangee karahu panchaalee baandee |هن پنھنجن ماڻھن کي حڪم ڏنو ته ٻانهي دروپتي کي ننگا لاھي ڇڏيو.
ਪੰਜੇ ਪਾਂਡੋ ਵੇਖਦੇ ਅਉਘਟਿ ਰੁਧੀ ਨਾਰਿ ਜਿਨਾ ਦੀ ।
panje paanddo vekhade aaughatt rudhee naar jinaa dee |پنجن پانڊو جن جي هوءَ زال هئي، انهن اهو ڏٺو.
ਅਖੀ ਮੀਟ ਧਿਆਨੁ ਧਰਿ ਹਾ ਹਾ ਕ੍ਰਿਸਨ ਕਰੈ ਬਿਲਲਾਂਦੀ ।
akhee meett dhiaan dhar haa haa krisan karai bilalaandee |روئيندي، بلڪل اداس ۽ لاچار، هن اکيون بند ڪيون. اڪيلو ذهن ۾ هن ڪرشن کي مدد لاء سڏيو.
ਕਪੜ ਕੋਟੁ ਉਸਾਰਿਓਨੁ ਥਕੇ ਦੂਤ ਨ ਪਾਰਿ ਵਸਾਂਦੀ ।
kaparr kott usaarion thake doot na paar vasaandee |نوڪر هن جي جسم مان ڪپڙا لاهي رهيا هئا، پر هن جي چوڌاري ڪپڙن جا وڌيڪ پرت ٺهيل هئا. نوڪر ٿڪجي ويا پر ڪپڙن جا پرت ختم نه ٿيا.
ਹਥ ਮਰੋੜਨਿ ਸਿਰੁ ਧੁਣਨਿ ਪਛੋਤਾਨਿ ਕਰਨਿ ਜਾਹਿ ਜਾਂਦੀ ।
hath marorran sir dhunan pachhotaan karan jaeh jaandee |نوڪر هاڻي پنهنجي ان ناڪام ڪوشش تي ڪاوڙيل ۽ مايوس ٿي ويا هئا ۽ محسوس ڪندا هئا ته پاڻ شرمسار ٿي ويا آهن.
ਘਰਿ ਆਈ ਠਾਕੁਰ ਮਿਲੇ ਪੈਜ ਰਹੀ ਬੋਲੇ ਸਰਮਾਂਦੀ ।
ghar aaee tthaakur mile paij rahee bole saramaandee |گهر پهچڻ تي، دروپتي رب ڪرشن کان پڇيو ويو ته ڇا هوء اسيمبليء ۾ بچايو ويو آهي؟
ਨਾਥ ਅਨਾਥਾਂ ਬਾਣਿ ਧੁਰਾਂ ਦੀ ।੮।
naath anaathaan baan dhuraan dee |8|هن شرمساريءَ سان جواب ڏنو، ”توهان سالن کان وٺي بي اولادن جو پيءُ ٿيڻ جي شهرت تي قائم رهيا آهيو.
ਪਉੜੀ ੯
paurree 9
ਬਿਪੁ ਸੁਦਾਮਾ ਦਾਲਿਦੀ ਬਾਲ ਸਖਾਈ ਮਿਤ੍ਰ ਸਦਾਏ ।
bip sudaamaa daalidee baal sakhaaee mitr sadaae |سداما هڪ غريب برهمڻ هو، جيڪو ننڍپڻ کان ڪرشن جو دوست هو.
ਲਾਗੂ ਹੋਈ ਬਾਮ੍ਹਣੀ ਮਿਲਿ ਜਗਦੀਸ ਦਲਿਦ੍ਰ ਗਵਾਏ ।
laagoo hoee baamhanee mil jagadees dalidr gavaae |هن جي برهمڻ زال هميشه هن کي پريشان ڪندي هئي ته هن پنهنجي غربت کي ختم ڪرڻ لاء لارڊ ڪرشن وٽ ڇو نه ويو.
ਚਲਿਆ ਗਣਦਾ ਗਟੀਆਂ ਕਿਉ ਕਰਿ ਜਾਈਐ ਕਉਣੁ ਮਿਲਾਏ ।
chaliaa ganadaa gatteean kiau kar jaaeeai kaun milaae |هو حيران ٿي ويو ۽ سوچي رهيو هو ته ڪيئن هن ڪرشن سان ٻيهر تعارف ڪرايو، جيڪو هن کي رب سان ملڻ ۾ مدد ڪري سگهي ٿو.
ਪਹੁਤਾ ਨਗਰਿ ਦੁਆਰਕਾ ਸਿੰਘ ਦੁਆਰਿ ਖਲੋਤਾ ਜਾਏ ।
pahutaa nagar duaarakaa singh duaar khalotaa jaae |هو دوارڪا شهر ۾ پهتو ۽ مکيه دروازي (ڪرشن جي محل جي) اڳيان بيٺو.
ਦੂਰਹੁ ਦੇਖਿ ਡੰਡਉਤਿ ਕਰਿ ਛਡਿ ਸਿੰਘਾਸਣੁ ਹਰਿ ਜੀ ਆਏ ।
doorahu dekh ddanddaut kar chhadd singhaasan har jee aae |هن کي پري کان ڏسي، ڪرشن، رب، سجدو ڪيو ۽ پنهنجو تخت ڇڏي سداما وٽ آيو.
ਪਹਿਲੇ ਦੇ ਪਰਦਖਣਾ ਪੈਰੀ ਪੈ ਕੇ ਲੈ ਗਲਿ ਲਾਏ ।
pahile de paradakhanaa pairee pai ke lai gal laae |پهرين هن سداما جي چوڌاري طواف ڪيو ۽ پوءِ سندس پيرن کي ڇهيو ۽ هن کي گلا ڪيائين.
ਚਰਣੋਦਕੁ ਲੈ ਪੈਰ ਧੋਇ ਸਿੰਘਾਸਣੁ ਉਤੇ ਬੈਠਾਏ ।
charanodak lai pair dhoe singhaasan ute baitthaae |هن پنهنجا پير ڌوئي اهو پاڻي ورتو ۽ سداما کي تخت تي ويهاريو.
ਪੁਛੇ ਕੁਸਲੁ ਪਿਆਰੁ ਕਰਿ ਗੁਰ ਸੇਵਾ ਦੀ ਕਥਾ ਸੁਣਾਏ ।
puchhe kusal piaar kar gur sevaa dee kathaa sunaae |پوءِ ڪرشن پيار سان سندس ڀلائي بابت پڇيو ۽ ان وقت جي باري ۾ ڳالهايو جڏهن اهي گرو (سنديپاني) جي خدمت ۾ گڏ هئا.
ਲੈ ਕੇ ਤੰਦੁਲ ਚਬਿਓਨੁ ਵਿਦਾ ਕਰੇ ਅਗੈ ਪਹੁਚਾਏ ।
lai ke tandul chabion vidaa kare agai pahuchaae |ڪرشن سداما جي زال کان موڪليل چانور گھرايا ۽ کائڻ کان پوءِ پنهنجي دوست سداما کي ڏسڻ لاءِ ٻاهر آيو.
ਚਾਰਿ ਪਦਾਰਥ ਸਕੁਚਿ ਪਠਾਏ ।੯।
chaar padaarath sakuch patthaae |9|جيتوڻيڪ ڪرشن طرفان سداما کي چار نعمتون (صداقت، دولت، خواهش جي پورائي ۽ آزاديءَ) ڏنيون ويون، پر ڪرشن جي عاجزي اڃا به هن کي مڪمل طور تي بيوس محسوس ڪيو.
ਪਉੜੀ ੧੦
paurree 10
ਪ੍ਰੇਮ ਭਗਤਿ ਜੈਦੇਉ ਕਰਿ ਗੀਤ ਗੋਵਿੰਦ ਸਹਜ ਧੁਨਿ ਗਾਵੈ ।
prem bhagat jaideo kar geet govind sahaj dhun gaavai |پياري عقيدت ۾ غرق ٿي، ديوتا جيديو رب (گووند) جا گيت ڳائيندو.
ਲੀਲਾ ਚਲਿਤ ਵਖਾਣਦਾ ਅੰਤਰਜਾਮੀ ਠਾਕੁਰ ਭਾਵੈ ।
leelaa chalit vakhaanadaa antarajaamee tthaakur bhaavai |هو خدا جي طرفان ڪيل شاندار ڪارناما بيان ڪندو هو ۽ هن کي تمام گهڻو پيار ڪيو ويو هو.
ਅਖਰੁ ਇਕੁ ਨ ਆਵੜੈ ਪੁਸਤਕ ਬੰਨ੍ਹਿ ਸੰਧਿਆ ਕਰਿ ਆਵੈ ।
akhar ik na aavarrai pusatak banh sandhiaa kar aavai |هن (جاديو) کي خبر نه هئي ته ائين نه ٿيندو ۽ ان ڪري سندس ڪتاب بائينڊ ڪري شام جو گهر موٽي ايندو هو.
ਗੁਣ ਨਿਧਾਨੁ ਘਰਿ ਆਇ ਕੈ ਭਗਤ ਰੂਪਿ ਲਿਖਿ ਲੇਖੁ ਬਣਾਵੈ ।
gun nidhaan ghar aae kai bhagat roop likh lekh banaavai |خدا، سڀن خوبين جو مخزن، عقيدتمند جي روپ ۾ پاڻ ئي سندس لاءِ سڀ گيت لکيا.
ਅਖਰ ਪੜ੍ਹਿ ਪਰਤੀਤਿ ਕਰਿ ਹੋਇ ਵਿਸਮਾਦੁ ਨ ਅੰਗਿ ਸਮਾਵੈ ।
akhar parrh parateet kar hoe visamaad na ang samaavai |جيديو انهن لفظن کي ڏسي ۽ پڙهي خوش ٿيندو هو.
ਵੇਖੈ ਜਾਇ ਉਜਾੜਿ ਵਿਚਿ ਬਿਰਖੁ ਇਕੁ ਆਚਰਜੁ ਸੁਹਾਵੈ ।
vekhai jaae ujaarr vich birakh ik aacharaj suhaavai |جيديو اونهي جنگل ۾ هڪ عجيب وڻ ڏٺو.
ਗੀਤ ਗੋਵਿੰਦ ਸੰਪੂਰਣੋ ਪਤਿ ਪਤਿ ਲਿਖਿਆ ਅੰਤੁ ਨ ਪਾਵੈ ।
geet govind sanpoorano pat pat likhiaa ant na paavai |هر پني تي گووند جا گيت لکيل هئا. هو اهو راز سمجهي نه سگهيو.
ਭਗਤਿ ਹੇਤਿ ਪਰਗਾਸੁ ਕਰਿ ਹੋਇ ਦਇਆਲੁ ਮਿਲੈ ਗਲਿ ਲਾਵੈ ।
bhagat het paragaas kar hoe deaal milai gal laavai |ديوتا جي محبت سبب، خدا کيس ذاتي طور تي قبول ڪيو.
ਸੰਤ ਅਨੰਤ ਨ ਭੇਦੁ ਗਣਾਵੈ ।੧੦।
sant anant na bhed ganaavai |10|خدا ۽ بزرگ جي وچ ۾ ڪوبه پردو ناهي.
ਪਉੜੀ ੧੧
paurree 11
ਕੰਮ ਕਿਤੇ ਪਿਉ ਚਲਿਆ ਨਾਮਦੇਉ ਨੋ ਆਖਿ ਸਿਧਾਇਆ ।
kam kite piau chaliaa naamadeo no aakh sidhaaeaa |نام ديو جي پيءُ کي ڪو ڪم ڪرڻ لاءِ سڏيو ويو ته هن نالو ديو کي سڏيو.
ਠਾਕੁਰ ਦੀ ਸੇਵਾ ਕਰੀ ਦੁਧੁ ਪੀਆਵਣੁ ਕਹਿ ਸਮਝਾਇਆ ।
tthaakur dee sevaa karee dudh peeaavan keh samajhaaeaa |هن نامديو کي چيو ته هو کير سان ٿڪر، رب جي خدمت ڪري.
ਨਾਮਦੇਉ ਇਸਨਾਨੁ ਕਰਿ ਕਪਲ ਗਾਇ ਦੁਹਿ ਕੈ ਲੈ ਆਇਆ ।
naamadeo isanaan kar kapal gaae duhi kai lai aaeaa |غسل ڪرڻ کان پوءِ نامديو ڪاري ڳئون جو کير کڻي آيو.
ਠਾਕੁਰ ਨੋ ਨ੍ਹਾਵਾਲਿ ਕੈ ਚਰਣੋਦਕੁ ਲੈ ਤਿਲਕੁ ਚੜ੍ਹਾਇਆ ।
tthaakur no nhaavaal kai charanodak lai tilak charrhaaeaa |ٺڪر کي غسل ڏيئي، ٺڪر کي ڌوئڻ لاءِ استعمال ٿيندڙ پاڻي، پنهنجي مٿي تي رکيائين.
ਹਥਿ ਜੋੜਿ ਬਿਨਤੀ ਕਰੈ ਦੁਧੁ ਪੀਅਹੁ ਜੀ ਗੋਬਿੰਦ ਰਾਇਆ ।
hath jorr binatee karai dudh peeahu jee gobind raaeaa |ھاڻي ھٿ ٻڌي رب کي کير ڏيڻ جي عرض ڪيائين.
ਨਿਹਚਉ ਕਰਿ ਆਰਾਧਿਆ ਹੋਇ ਦਇਆਲੁ ਦਰਸੁ ਦਿਖਲਾਇਆ ।
nihchau kar aaraadhiaa hoe deaal daras dikhalaaeaa |هن جي خيالن ۾ ثابت قدم ٿي جڏهن هن دعا ڪئي ته رب هن جي سامهون ظاهر ٿيو.
ਭਰੀ ਕਟੋਰੀ ਨਾਮਦੇਵਿ ਲੈ ਠਾਕੁਰ ਨੋ ਦੁਧੁ ਪੀਆਇਆ ।
bharee kattoree naamadev lai tthaakur no dudh peeaeaa |نام ديو صاحب کي کير جو پورو پيالو پياريو.
ਗਾਇ ਮੁਈ ਜੀਵਾਲਿਓਨੁ ਨਾਮਦੇਵ ਦਾ ਛਪਰੁ ਛਾਇਆ ।
gaae muee jeevaalion naamadev daa chhapar chhaaeaa |هڪ ٻئي موقعي تي خدا هڪ مئل ڳئون کي جياريو ۽ نامديو جي جھوپڙي کي پڻ ساڙي ڇڏيو.
ਫੇਰਿ ਦੇਹੁਰਾ ਰਖਿਓਨੁ ਚਾਰਿ ਵਰਨ ਲੈ ਪੈਰੀ ਪਾਇਆ ।
fer dehuraa rakhion chaar varan lai pairee paaeaa |هڪ ٻئي موقعي تي، خدا مندر کي گھمايو (جڏهن نام ديو کي داخل ٿيڻ جي اجازت نه هئي) ۽ سڀني چئن ذاتن (ورن) کي نامديو جي پيرن تي جهڪايو.
ਭਗਤ ਜਨਾ ਦਾ ਕਰੇ ਕਰਾਇਆ ।੧੧।
bhagat janaa daa kare karaaeaa |11|رب جيڪو ڪجهه ڪيو آهي اهو پورو ڪري ٿو ۽ سنتن جي خواهش آهي.
ਪਉੜੀ ੧੨
paurree 12
ਦਰਸਨੁ ਦੇਖਣ ਨਾਮਦੇਵ ਭਲਕੇ ਉਠਿ ਤ੍ਰਿਲੋਚਨੁ ਆਵੈ ।
darasan dekhan naamadev bhalake utth trilochan aavai |ترلوچن روز صبح سوير جاڳندو هو ته فقط نام ديو کي ڏسڻ لاءِ.
ਭਗਤਿ ਕਰਨਿ ਮਿਲਿ ਦੁਇ ਜਣੇ ਨਾਮਦੇਉ ਹਰਿ ਚਲਿਤੁ ਸੁਣਾਵੈ ।
bhagat karan mil due jane naamadeo har chalit sunaavai |اهي گڏجي رب تي ڌيان ڏيندا هئا ۽ نامديو کيس خدا جون وڏيون ڳالهيون ٻڌائيندو هو.
ਮੇਰੀ ਭੀ ਕਰਿ ਬੇਨਤੀ ਦਰਸਨੁ ਦੇਖਾਂ ਜੇ ਤਿਸੁ ਭਾਵੈ ।
meree bhee kar benatee darasan dekhaan je tis bhaavai |(ترلوچن نامديو کان پڇيو) ”مهرباني ڪري منهنجي لاءِ دعا ڪريو ته جيئن رب قبول ڪري ته مون کي به سندس برڪت وارو نظارو ملي سگهي.
ਠਾਕੁਰ ਜੀ ਨੋ ਪੁਛਿਓਸੁ ਦਰਸਨੁ ਕਿਵੈ ਤ੍ਰਿਲੋਚਨੁ ਪਾਵੈ ।
tthaakur jee no puchhios darasan kivai trilochan paavai |نامديو ٺاڪر کان پڇيو ته ٽريلوچن کي ڪيئن نظر آيو؟
ਹਸਿ ਕੈ ਠਾਕੁਰ ਬੋਲਿਆ ਨਾਮਦੇਉ ਨੋ ਕਹਿ ਸਮਝਾਵੈ ।
has kai tthaakur boliaa naamadeo no keh samajhaavai |خداوند خدا مسڪرايو ۽ نالو ديو کي سمجھايو؛
ਹਥਿ ਨ ਆਵੈ ਭੇਟੁ ਸੋ ਤੁਸਿ ਤ੍ਰਿਲੋਚਨ ਮੈ ਮੁਹਿ ਲਾਵੈ ।
hath na aavai bhett so tus trilochan mai muhi laavai |”مون کي ڪنهن به آڇ جي ضرورت ناهي. مان فقط پنهنجي خوشيءَ مان ترلوچن کي ڏيندس.
ਹਉ ਅਧੀਨੁ ਹਾਂ ਭਗਤ ਦੇ ਪਹੁੰਚਿ ਨ ਹੰਘਾਂ ਭਗਤੀ ਦਾਵੈ ।
hau adheen haan bhagat de pahunch na hanghaan bhagatee daavai |مان پوري عقيدتمندن جي قبضي ۾ آهيان ۽ انهن جي پياري دعائن کي ڪڏهن به رد نٿو ڪري سگهان. بلڪه مان پاڻ به انهن کي سمجهي نٿو سگهان.
ਹੋਇ ਵਿਚੋਲਾ ਆਣਿ ਮਿਲਾਵੈ ।੧੨।
hoe vicholaa aan milaavai |12|سندن پياري عقيدت، حقيقت ۾، ثالث بڻجي ٿي ۽ کين مون سان ملائي ٿي.
ਪਉੜੀ ੧੩
paurree 13
ਬਾਮ੍ਹਣੁ ਪੂਜੈ ਦੇਵਤੇ ਧੰਨਾ ਗਊ ਚਰਾਵਣਿ ਆਵੈ ।
baamhan poojai devate dhanaa gaoo charaavan aavai |هڪ برهمڻ ديوتا جي پوڄا ڪندو هو (پٿر جي بتن جي صورت ۾) جتي ڌن پنهنجي ڳئون چرائيندو هو.
ਧੰਨੈ ਡਿਠਾ ਚਲਿਤੁ ਏਹੁ ਪੂਛੈ ਬਾਮ੍ਹਣੁ ਆਖਿ ਸੁਣਾਵੈ ।
dhanai dditthaa chalit ehu poochhai baamhan aakh sunaavai |سندس پوڄا ڏسي، ڌن برهمڻ کان پڇيو ته هي ڇا پيو ڪرين.
ਠਾਕੁਰ ਦੀ ਸੇਵਾ ਕਰੇ ਜੋ ਇਛੈ ਸੋਈ ਫਲੁ ਪਾਵੈ ।
tthaakur dee sevaa kare jo ichhai soee fal paavai |برهمڻ جواب ڏنو ته ”ٺڪر (خدا) جي خدمت مطلوب ميوو ڏئي ٿي.
ਧੰਨਾ ਕਰਦਾ ਜੋਦੜੀ ਮੈ ਭਿ ਦੇਹ ਇਕ ਜੇ ਤੁਧੁ ਭਾਵੈ ।
dhanaa karadaa jodarree mai bhi deh ik je tudh bhaavai |ڌن عرض ڪيو ته ”اي برهمڻ، جيڪڏهن تون راضي آهين ته مهرباني ڪري مون کي ڏي.
ਪਥਰੁ ਇਕੁ ਲਪੇਟਿ ਕਰਿ ਦੇ ਧੰਨੈ ਨੋ ਗੈਲ ਛੁਡਾਵੈ ।
pathar ik lapett kar de dhanai no gail chhuddaavai |برهمڻ هڪ پٿر ڦري، ڌن کي ڏنو ۽ اهڙيءَ طرح هن کان جان ڇڏائي.
ਠਾਕੁਰ ਨੋ ਨ੍ਹਾਵਾਲਿ ਕੈ ਛਾਹਿ ਰੋਟੀ ਲੈ ਭੋਗੁ ਚੜ੍ਹਾਵੈ ।
tthaakur no nhaavaal kai chhaeh rottee lai bhog charrhaavai |دھنا ٺاڪر کي غسل ڏنو ۽ کيس ماني ۽ مکڻ پيش ڪيو.
ਹਥਿ ਜੋੜਿ ਮਿਨਤਿ ਕਰੈ ਪੈਰੀ ਪੈ ਪੈ ਬਹੁਤੁ ਮਨਾਵੈ ।
hath jorr minat karai pairee pai pai bahut manaavai |هٿ ٻڌي پٿر جي پيرن تي ڪري، هن عرض ڪيو ته سندس خدمت قبول ڪئي وڃي.
ਹਉ ਭੀ ਮੁਹੁ ਨ ਜੁਠਾਲਸਾਂ ਤੂ ਰੁਠਾ ਮੈ ਕਿਹੁ ਨ ਸੁਖਾਵੈ ।
hau bhee muhu na jutthaalasaan too rutthaa mai kihu na sukhaavai |ڌن چيو ته مان به نه کائيندس ڇو ته تون ناراض آهين ته مان ڪيئن خوش ٿيندس.
ਗੋਸਾਈ ਪਰਤਖਿ ਹੋਇ ਰੋਟੀ ਖਾਇ ਛਾਹਿ ਮੁਹਿ ਲਾਵੈ ।
gosaaee paratakh hoe rottee khaae chhaeh muhi laavai |(هن جي سچي ۽ پياري عقيدت کي ڏسي) خدا مجبور ٿي ظاهر ٿيو ۽ هن جي ماني ۽ مکڻ کائي.
ਭੋਲਾ ਭਾਉ ਗੋਬਿੰਦੁ ਮਿਲਾਵੈ ।੧੩।
bholaa bhaau gobind milaavai |13|درحقيقت، دھن وانگر معصوميت، رب جي نظر کي دستياب ڪري ٿي.
ਪਉੜੀ ੧੪
paurree 14
ਗੁਰਮੁਖਿ ਬੇਣੀ ਭਗਤਿ ਕਰਿ ਜਾਇ ਇਕਾਂਤੁ ਬਹੈ ਲਿਵ ਲਾਵੈ ।
guramukh benee bhagat kar jaae ikaant bahai liv laavai |سنت بيني، هڪ گرو مُخ، اڪيلائي ۾ ويهندو هو ۽ مراقبي ۾ داخل ٿيندو هو.
ਕਰਮ ਕਰੈ ਅਧਿਆਤਮੀ ਹੋਰਸੁ ਕਿਸੈ ਨ ਅਲਖੁ ਲਖਾਵੈ ।
karam karai adhiaatamee horas kisai na alakh lakhaavai |روحاني سرگرميون ڪندو هو ۽ عاجزي ۾ ڪنهن کي به نه ٻڌائيندو هو.
ਘਰਿ ਆਇਆ ਜਾ ਪੁਛੀਐ ਰਾਜ ਦੁਆਰਿ ਗਇਆ ਆਲਾਵੈ ।
ghar aaeaa jaa puchheeai raaj duaar geaa aalaavai |واپس گهر پهچندي جڏهن پڇندو هو ته ماڻهن کي ٻڌائيندو هو ته هو پنهنجي بادشاهه جي درگاهه تي ويو آهي.
ਘਰਿ ਸਭ ਵਥੂ ਮੰਗੀਅਨਿ ਵਲੁ ਛਲੁ ਕਰਿ ਕੈ ਝਤ ਲੰਘਾਵੈ ।
ghar sabh vathoo mangeean val chhal kar kai jhat langhaavai |جڏهن هن جي زال گهريلو سامان گهرندي هئي ته هو ان کان پاسو ڪندو هو ۽ اهڙي طرح پنهنجو وقت روحاني سرگرمين ۾ گذاريندو هو.
ਵਡਾ ਸਾਂਗੁ ਵਰਤਦਾ ਓਹ ਇਕ ਮਨਿ ਪਰਮੇਸਰੁ ਧਿਆਵੈ ।
vaddaa saang varatadaa oh ik man paramesar dhiaavai |هڪ ڏينهن جڏهن اڪيلي ذهن جي عقيدت سان رب ڏانهن ڌيان ڏنو، ته هڪ عجيب معجزو ٿيو.
ਪੈਜ ਸਵਾਰੈ ਭਗਤ ਦੀ ਰਾਜਾ ਹੋਇ ਕੈ ਘਰਿ ਚਲਿ ਆਵੈ ।
paij savaarai bhagat dee raajaa hoe kai ghar chal aavai |ڀڳت جي شان کي قائم رکڻ لاءِ، خدا پاڻ بادشاهه جي روپ ۾ سندس گهر ويو.
ਦੇਇ ਦਿਲਾਸਾ ਤੁਸਿ ਕੈ ਅਣਗਣਤੀ ਖਰਚੀ ਪਹੁੰਚਾਵੈ ।
dee dilaasaa tus kai anaganatee kharachee pahunchaavai |وڏي خوشيءَ ۾، هن سڀني کي تسلي ڏني ۽ خرچ لاءِ گهڻو پئسو مهيا ڪيو.
ਓਥਹੁ ਆਇਆ ਭਗਤਿ ਪਾਸਿ ਹੋਇ ਦਇਆਲੁ ਹੇਤੁ ਉਪਜਾਵੈ ।
othahu aaeaa bhagat paas hoe deaal het upajaavai |اتان کان هو پنهنجي عقيدتمند بيني وٽ آيو ۽ هن سان شفقت سان پيار ڪيائين.
ਭਗਤ ਜਨਾਂ ਜੈਕਾਰੁ ਕਰਾਵੈ ।੧੪।
bhagat janaan jaikaar karaavai |14|اهڙيءَ طرح هو پنهنجي عقيدتمندن لاءِ تاڙيون وڄائڻ جو بندوبست ڪري ٿو.
ਪਉੜੀ ੧੫
paurree 15
ਹੋਇ ਬਿਰਕਤੁ ਬਨਾਰਸੀ ਰਹਿੰਦਾ ਰਾਮਾਨੰਦੁ ਗੁਸਾਈਂ ।
hoe birakat banaarasee rahindaa raamaanand gusaaeen |دنيا کان لاتعلق ٿي، برهمڻ رامانند واراناسي (ڪاسي) ۾ رهندو هو.
ਅੰਮ੍ਰਿਤੁ ਵੇਲੇ ਉਠਿ ਕੈ ਜਾਂਦਾ ਗੰਗਾ ਨ੍ਹਾਵਣ ਤਾਈਂ ।
amrit vele utth kai jaandaa gangaa nhaavan taaeen |هو صبح جو سوير اٿندو هو ۽ گنگا نديءَ ڏانهن ويندو هو.
ਅਗੋ ਹੀ ਦੇ ਜਾਇ ਕੈ ਲੰਮਾ ਪਿਆ ਕਬੀਰ ਤਿਥਾਈਂ ।
ago hee de jaae kai lamaa piaa kabeer tithaaeen |هڪ ڀيري رامانند کان به اڳ ڪبير اتي ويو ۽ رستي ۾ پيو.
ਪੈਰੀ ਟੁੰਬਿ ਉਠਾਲਿਆ ਬੋਲਹੁ ਰਾਮ ਸਿਖ ਸਮਝਾਈ ।
pairee ttunb utthaaliaa bolahu raam sikh samajhaaee |سندس پيرن کي ڇهڻ، رامانند ڪبير کي جاڳايو ۽ کيس چيو ته ”رام“ ڳالهائڻ، سچي روحاني تعليم.
ਜਿਉ ਲੋਹਾ ਪਾਰਸੁ ਛੁਹੇ ਚੰਦਨ ਵਾਸੁ ਨਿੰਮੁ ਮਹਕਾਈ ।
jiau lohaa paaras chhuhe chandan vaas ninm mahakaaee |جيئن فلسفي جي پٿر سان لڳل لوهه سونا بڻجي ويندو آهي ۽ مارگوسا جو وڻ (Azadirachta indica) چندن سان خوشبودار بڻجي ويندو آهي.
ਪਸੂ ਪਰੇਤਹੁ ਦੇਵ ਕਰਿ ਪੂਰੇ ਸਤਿਗੁਰ ਦੀ ਵਡਿਆਈ ।
pasoo paretahu dev kar poore satigur dee vaddiaaee |عجيب گرو به جانورن ۽ ڀوتن کي به ملائڪن ۾ بدلائي ٿو.
ਅਚਰਜ ਨੋ ਅਚਰਜੁ ਮਿਲੈ ਵਿਸਮਾਦੈ ਵਿਸਮਾਦੁ ਮਿਲਾਈ ।
acharaj no acharaj milai visamaadai visamaad milaaee |شاندار گرو سان ملڻ، شاگرد شاندار طور تي عظيم عجيب رب ۾ ملن ٿا.
ਝਰਣਾ ਝਰਦਾ ਨਿਝਰਹੁ ਗੁਰਮੁਖਿ ਬਾਣੀ ਅਘੜ ਘੜਾਈ ।
jharanaa jharadaa nijharahu guramukh baanee agharr gharraaee |پوءِ پاڻ مان هڪ چشمو ڦٽي نڪرندو آهي ۽ گرومڪن جا لفظ سهڻي صورت اختيار ڪندا آهن
ਰਾਮ ਕਬੀਰੈ ਭੇਦੁ ਨ ਭਾਈ ।੧੫।
raam kabeerai bhed na bhaaee |15|هاڻي رام ۽ ڪبير هڪجهڙا ٿي ويا.
ਪਉੜੀ ੧੬
paurree 16
ਸੁਣਿ ਪਰਤਾਪੁ ਕਬੀਰ ਦਾ ਦੂਜਾ ਸਿਖੁ ਹੋਆ ਸੈਣੁ ਨਾਈ ।
sun parataap kabeer daa doojaa sikh hoaa sain naaee |ڪبير جي شان جو ٻڌي، سائين به شاگرد ٿيڻ لڳو.
ਪ੍ਰੇਮ ਭਗਤਿ ਰਾਤੀ ਕਰੈ ਭਲਕੈ ਰਾਜ ਦੁਆਰੈ ਜਾਈ ।
prem bhagat raatee karai bhalakai raaj duaarai jaaee |رات جو هو محبت ۾ غرق ٿيندو هو ۽ صبح جو بادشاهه جي درگاهه تي حاضري ڀريندو هو.
ਆਏ ਸੰਤ ਪਰਾਹੁਣੇ ਕੀਰਤਨੁ ਹੋਆ ਰੈਣਿ ਸਬਾਈ ।
aae sant paraahune keeratan hoaa rain sabaaee |هڪڙي رات ڪي ساڌو وٽس آيا ۽ سڄي رات رب جي راڳ ڳائڻ ۾ گذاريائين.
ਛਡਿ ਨ ਸਕੈ ਸੰਤ ਜਨ ਰਾਜ ਦੁਆਰਿ ਨ ਸੇਵ ਕਮਾਈ ।
chhadd na sakai sant jan raaj duaar na sev kamaaee |سيد صاحبن جي صحبت ڇڏي نه سگهيو ۽ نتيجي ۾ ٻئي ڏينهن صبح جو بادشاهه جي خدمت نه ڪيائين.
ਸੈਣ ਰੂਪਿ ਹਰਿ ਜਾਇ ਕੈ ਆਇਆ ਰਾਣੈ ਨੋ ਰੀਝਾਈ ।
sain roop har jaae kai aaeaa raanai no reejhaaee |خدا پاڻ سائينءَ جو روپ ورتو. هن بادشاهه جي اهڙي خدمت ڪئي جو بادشاهه ڏاڍو خوش ٿيو.
ਸਾਧ ਜਨਾਂ ਨੋ ਵਿਦਾ ਕਰਿ ਰਾਜ ਦੁਆਰਿ ਗਇਆ ਸਰਮਾਈ ।
saadh janaan no vidaa kar raaj duaar geaa saramaaee |سيدن کي خوشيءَ جي آڇ ڪري، سئن، بيحد خوشيءَ سان بادشاهه جي محل ۾ پهتو.
ਰਾਣੈ ਦੂਰਹੁੰ ਸਦਿ ਕੈ ਗਲਹੁੰ ਕਵਾਇ ਖੋਲਿ ਪੈਨ੍ਹਾਈ ।
raanai doorahun sad kai galahun kavaae khol painhaaee |بادشاهه پري کان کيس پنهنجي ڀرسان سڏيو. هن پنهنجا ڪپڙا لاهي ڀڳت سائين کي ڏنا.
ਵਸਿ ਕੀਤਾ ਹਉਂ ਤੁਧੁ ਅਜੁ ਬੋਲੈ ਰਾਜਾ ਸੁਣੈ ਲੁਕਾਈ ।
vas keetaa haun tudh aj bolai raajaa sunai lukaaee |”تو مون تي غالب اچي ويو آهي“، بادشاهه چيو ۽ سندس ڳالهيون سڀني ٻڌي ڇڏيون.
ਪਰਗਟੁ ਕਰੈ ਭਗਤਿ ਵਡਿਆਈ ।੧੬।
paragatt karai bhagat vaddiaaee |16|خدا خود عقيدتمند جي عظمت کي ظاهر ڪري ٿو.
ਪਉੜੀ ੧੭
paurree 17
ਭਗਤੁ ਭਗਤੁ ਜਗਿ ਵਜਿਆ ਚਹੁ ਚਕਾਂ ਦੇ ਵਿਚਿ ਚਮਿਰੇਟਾ ।
bhagat bhagat jag vajiaa chahu chakaan de vich chamirettaa |ٽينر (رويداس) چارئي طرفن ۾ ڀگت (سنت) جي نالي سان مشهور ٿيو.
ਪਾਣ੍ਹਾ ਗੰਢੈ ਰਾਹ ਵਿਚਿ ਕੁਲਾ ਧਰਮ ਢੋਇ ਢੋਰ ਸਮੇਟਾ ।
paanhaa gandtai raah vich kulaa dharam dtoe dtor samettaa |پنهنجي خانداني روايت موجب هو بوٽن کي ڇڪيندا هئا ۽ مئل جانورن کي کڻي ويندا هئا.
ਜਿਉ ਕਰਿ ਮੈਲੇ ਚੀਥੜੇ ਹੀਰਾ ਲਾਲੁ ਅਮੋਲੁ ਪਲੇਟਾ ।
jiau kar maile cheetharre heeraa laal amol palettaa |اهو سندس ظاهري معمول هو، پر حقيقت ۾ هو لڱن ۾ ويڙهيل جواهر هو.
ਚਹੁ ਵਰਨਾ ਉਪਦੇਸਦਾ ਗਿਆਨ ਧਿਆਨੁ ਕਰਿ ਭਗਤਿ ਸਹੇਟਾ ।
chahu varanaa upadesadaa giaan dhiaan kar bhagat sahettaa |هو سڀني چئن ورهن (ذاتن) جي تبليغ ڪندو هو. هن جي تبليغ انهن کي رب لاءِ مراقبي عقيدت ۾ رڌل بڻائي ڇڏيو.
ਨ੍ਹਾਵਣਿ ਆਇਆ ਸੰਗੁ ਮਿਲਿ ਬਾਨਾਰਸ ਕਰਿ ਗੰਗਾ ਥੇਟਾ ।
nhaavan aaeaa sang mil baanaaras kar gangaa thettaa |هڪ دفعي، ماڻهن جو هڪ گروهه ڪاسي (وارانسي) ڏانهن ويو ته سندن مقدس گنگا ۾ ڊپ ڪيو.
ਕਢਿ ਕਸੀਰਾ ਸਉਪਿਆ ਰਵਿਦਾਸੈ ਗੰਗਾ ਦੀ ਭੇਟਾ ।
kadt kaseeraa saupiaa ravidaasai gangaa dee bhettaa |رويداس هڪ دلي (اڌ پيس) هڪ ميمبر کي ڏنو ۽ کيس گنگا ڏانهن پيش ڪرڻ لاءِ چيو.
ਲਗਾ ਪੁਰਬੁ ਅਭੀਚ ਦਾ ਡਿਠਾ ਚਲਿਤੁ ਅਚਰਜੁ ਅਮੇਟਾ ।
lagaa purab abheech daa dditthaa chalit acharaj amettaa |اتي ابجيت نڪستر (اسٽار) جو هڪ وڏو ميلو هو جتي عوام اهو عجيب قسط ڏٺو.
ਲਇਆ ਕਸੀਰਾ ਹਥੁ ਕਢਿ ਸੂਤੁ ਇਕੁ ਜਿਉ ਤਾਣਾ ਪੇਟਾ ।
leaa kaseeraa hath kadt soot ik jiau taanaa pettaa |گنگا، پاڻ پنهنجو هٿ ڪڍي ان ٿوري رقم، دلي کي قبول ڪيو، ۽ ثابت ڪيو ته رويداس، گنگا سان هڪ آهي، جيئن تاڙي ۽ ڪپڙو.
ਭਗਤ ਜਨਾਂ ਹਰਿ ਮਾਂ ਪਿਉ ਬੇਟਾ ।੧੭।
bhagat janaan har maan piau bettaa |17|ڀوتن لاءِ خدا سندن ماءُ، پيءُ ۽ پٽ سڀ هڪ ۾ آهن.
ਪਉੜੀ ੧੮
paurree 18
ਗੋਤਮ ਨਾਰਿ ਅਹਿਲਿਆ ਤਿਸ ਨੋ ਦੇਖਿ ਇੰਦ੍ਰ ਲੋਭਾਣਾ ।
gotam naar ahiliaa tis no dekh indr lobhaanaa |احليا گوتم جي زال هئي. پر جڏهن هوءَ اکيون ٻوٽي، ديوتائن جي راجا انڌر کي، هوس هن تي غالب ٿي وئي.
ਪਰ ਘਰਿ ਜਾਇ ਸਰਾਪੁ ਲੈ ਹੋਇ ਸਹਸ ਭਗ ਪਛੋਤਾਣਾ ।
par ghar jaae saraap lai hoe sahas bhag pachhotaanaa |هو انهن جي گهر ۾ داخل ٿيو، هزارين پنڊيم سان گڏ هجڻ جي لعنت حاصل ڪئي ۽ توبه ڪئي.
ਸੁੰਞਾ ਹੋਆ ਇੰਦ੍ਰ ਲੋਕੁ ਲੁਕਿਆ ਸਰਵਰਿ ਮਨਿ ਸਰਮਾਣਾ ।
sunyaa hoaa indr lok lukiaa saravar man saramaanaa |اندرلوڪ (اندر جو گهر) ويران ٿي ويو ۽ پاڻ کان شرمسار ٿي هڪ تلاءُ ۾ لڪي ويو.
ਸਹਸ ਭਗਹੁ ਲੋਇਣ ਸਹਸ ਲੈਂਦੋਈ ਇੰਦ੍ਰ ਪੁਰੀ ਸਿਧਾਣਾ ।
sahas bhagahu loein sahas laindoee indr puree sidhaanaa |لعنت جي رد ٿيڻ تي جڏهن اهي سڀ سوراخ اکيون ٿي ويا، تڏهن ئي هو پنهنجي رهائش ڏانهن موٽي آيو.
ਸਤੀ ਸਤਹੁ ਟਲਿ ਸਿਲਾ ਹੋਇ ਨਦੀ ਕਿਨਾਰੈ ਬਾਝੁ ਪਰਾਣਾ ।
satee satahu ttal silaa hoe nadee kinaarai baajh paraanaa |اَهليا جيڪا پنهنجي عصمت ۾ ثابت قدم نه رهي سگهي، سي پٿر بڻجي درياهه جي ڪناري تي ويهي رهي.
ਰਘੁਪਤਿ ਚਰਣਿ ਛੁਹੰਦਿਆ ਚਲੀ ਸੁਰਗ ਪੁਰਿ ਬਣੇ ਬਿਬਾਣਾ ।
raghupat charan chhuhandiaa chalee surag pur bane bibaanaa |رام جي (پاڪ) پيرن کي ڇهڻ سان هوءَ آسمان ڏانهن وڌي وئي.
ਭਗਤਿ ਵਛਲੁ ਭਲਿਆਈਅਹੁ ਪਤਿਤ ਉਧਾਰਣੁ ਪਾਪ ਕਮਾਣਾ ।
bhagat vachhal bhaliaaeeahu patit udhaaran paap kamaanaa |هن جي مهربانيءَ جي ڪري هو ديوتائن لاءِ ماءُ جهڙو آهي ۽ گنهگارن کي بخشيندڙ هجڻ ڪري هن کي گرين جو ڇوٽڪارو ڏيندڙ سڏيو ويو آهي.
ਗੁਣ ਨੋ ਗੁਣ ਸਭ ਕੋ ਕਰੈ ਅਉਗੁਣ ਕੀਤੇ ਗੁਣ ਤਿਸੁ ਜਾਣਾ ।
gun no gun sabh ko karai aaugun keete gun tis jaanaa |چڱائي ڪرڻ جي موٽ هميشه چڱن اشارن سان ٿيندي آهي، پر جيڪو برائيءَ سان چڱائي ڪري ٿو، سو نيڪ سڏجي ٿو.
ਅਬਿਗਤਿ ਗਤਿ ਕਿਆ ਆਖਿ ਵਖਾਣਾ ।੧੮।
abigat gat kiaa aakh vakhaanaa |18|مان ڪيئن بيان ڪريان انهيءَ غير ظاهر (رب) جي عظمت.
ਪਉੜੀ ੧੯
paurree 19
ਵਾਟੈ ਮਾਣਸ ਮਾਰਦਾ ਬੈਠਾ ਬਾਲਮੀਕ ਵਟਵਾੜਾ ।
vaattai maanas maaradaa baitthaa baalameek vattavaarraa |والميل هڪ شاهراهه والميڪي هو، جيڪو لنگهندڙ مسافرن کي ڦري ماريندو هو.
ਪੂਰਾ ਸਤਿਗੁਰੁ ਭੇਟਿਆ ਮਨ ਵਿਚਿ ਹੋਆ ਖਿੰਜੋਤਾੜਾ ।
pooraa satigur bhettiaa man vich hoaa khinjotaarraa |پوءِ هن سچي گرو جي خدمت ڪرڻ شروع ڪئي، هاڻي هن جو ذهن پنهنجي ڪم جي باري ۾ مختلف ٿي ويو.
ਮਾਰਨ ਨੋ ਲੋਚੈ ਘਣਾ ਕਢਿ ਨ ਹੰਘੈ ਹਥੁ ਉਘਾੜਾ ।
maaran no lochai ghanaa kadt na hanghai hath ughaarraa |هن جي دماغ اڃا تائين ماڻهن کي مارڻ لاء زور ڏنو پر هن جا هٿ نه مڃيندا هئا.
ਸਤਿਗੁਰ ਮਨੂਆ ਰਾਖਿਆ ਹੋਇ ਨ ਆਵੈ ਉਛੇਹਾੜਾ ।
satigur manooaa raakhiaa hoe na aavai uchhehaarraa |سچي گروءَ سندس ذهن کي پرسڪون بڻائي ڇڏيو ۽ ذهن جي سموري خواهش ختم ٿي وئي.
ਅਉਗੁਣੁ ਸਭ ਪਰਗਾਸਿਅਨੁ ਰੋਜਗਾਰੁ ਹੈ ਏਹੁ ਅਸਾੜਾ ।
aaugun sabh paragaasian rojagaar hai ehu asaarraa |هن گرو جي اڳيان ذهن جي سڀني برائي کي ظاهر ڪيو ۽ چيو، 'اي رب، هي منهنجي لاء هڪ پيشو آهي.'
ਘਰ ਵਿਚਿ ਪੁਛਣ ਘਲਿਆ ਅੰਤਿ ਕਾਲ ਹੈ ਕੋਇ ਅਸਾੜਾ ।
ghar vich puchhan ghaliaa ant kaal hai koe asaarraa |گرو کيس گهر ۾ پڇا ڳاڇا ڪرڻ لاءِ چيو ته خاندان جا ڪهڙا ماڻهو هن جي موت تي هن جي بڇڙن ڪمن ۾ شريڪ ٿيندا.
ਕੋੜਮੜਾ ਚਉਖੰਨੀਐ ਕੋਇ ਨ ਬੇਲੀ ਕਰਦੇ ਝਾੜਾ ।
korramarraa chaukhaneeai koe na belee karade jhaarraa |پر جيتوڻيڪ هن جو خاندان هميشه هن لاءِ قربان ٿيڻ لاءِ تيار هو، انهن مان ڪو به ذميواري قبول ڪرڻ لاءِ تيار نه هو.
ਸਚੁ ਦ੍ਰਿੜਾਇ ਉਧਾਰਿਅਨੁ ਟਪਿ ਨਿਕਥਾ ਉਪਰ ਵਾੜਾ ।
sach drirraae udhaarian ttap nikathaa upar vaarraa |واپسي تي، گرو هن جي دل ۾ سچائي جو واعظ رکيو ۽ کيس آزاد ڪيو. هڪ ڦل سان هو دنياداري جي ڄار مان آزاد ٿي ويو.
ਗੁਰਮੁਖਿ ਲੰਘੇ ਪਾਪ ਪਹਾੜਾ ।੧੯।
guramukh langhe paap pahaarraa |19|گرو مُخ بنجي، گناهن جي جبلن کي پار ڪرڻ جي قابل ٿي وڃي ٿو.
ਪਉੜੀ ੨੦
paurree 20
ਪਤਿਤੁ ਅਜਾਮਲ ਪਾਪੁ ਕਰਿ ਜਾਇ ਕਲਾਵਤਣੀ ਦੇ ਰਹਿਆ ।
patit ajaamal paap kar jaae kalaavatanee de rahiaa |اجمل، زوال پذير گنهگار هڪ طوائف سان رهندو هو.
ਗੁਰੁ ਤੇ ਬੇਮੁਖੁ ਹੋਇ ਕੈ ਪਾਪ ਕਮਾਵੈ ਦੁਰਮਤਿ ਦਹਿਆ ।
gur te bemukh hoe kai paap kamaavai duramat dahiaa |هو مرتد ٿي ويو. هو بڇڙن ڪمن جي ڄار ۾ ڦاٿل هو.
ਬਿਰਥਾ ਜਨਮੁ ਗਵਾਇਆ ਭਵਜਲ ਅੰਦਰਿ ਫਿਰਦਾ ਵਹਿਆ ।
birathaa janam gavaaeaa bhavajal andar firadaa vahiaa |هن جي زندگي بيڪار ڪمن ۾ ضايع ٿي وئي ۽ خوفناڪ دنياوي سمنڊ ۾ اڇلائي وئي.
ਛਿਅ ਪੁਤ ਜਾਏ ਵੇਸੁਆ ਪਾਪਾ ਦੇ ਫਲ ਇਛੇ ਲਹਿਆ ।
chhia put jaae vesuaa paapaa de fal ichhe lahiaa |طوائف سان گڏ، کيس ڇهن پٽن جو پيءُ ٿيو. سندس بڇڙن ڪمن جي نتيجي ۾ اهي سڀ خطرناڪ ڌاڙيل بڻجي ويا.
ਪੁਤੁ ਉਪੰਨਾਂ ਸਤਵਾਂ ਨਾਉ ਧਰਣ ਨੋ ਚਿਤਿ ਉਮਹਿਆ ।
put upanaan satavaan naau dharan no chit umahiaa |ستين پٽ ڄائو ۽ ٻار جي نالي تي غور ڪرڻ لڳو.
ਗੁਰੂ ਦੁਆਰੈ ਜਾਇ ਕੈ ਗੁਰਮੁਖਿ ਨਾਉ ਨਰਾਇਣੁ ਕਹਿਆ ।
guroo duaarai jaae kai guramukh naau naraaein kahiaa |هن گرو جو دورو ڪيو جنهن پنهنجي پٽ جو نالو نارائن (خدا جو نالو) رکيو.
ਅੰਤਕਾਲ ਜਮਦੂਤ ਵੇਖਿ ਪੁਤ ਨਰਾਇਣੁ ਬੋਲੈ ਛਹਿਆ ।
antakaal jamadoot vekh put naraaein bolai chhahiaa |زندگيءَ جي پڇاڙيءَ ۾، اجمل موت جا قاصد ڏسي، نارائڻ لاءِ روئي.
ਜਮ ਗਣ ਮਾਰੇ ਹਰਿ ਜਨਾਂ ਗਇਆ ਸੁਰਗ ਜਮੁ ਡੰਡੁ ਨ ਸਹਿਆ ।
jam gan maare har janaan geaa surag jam ddandd na sahiaa |خدا جو نالو موت جي قاصد کي پنهنجي پيرن تي وٺي ويو. اجمل جنت ۾ ويو ۽ موت جي قاصدن جي ڪلب کان مارڻ جو شڪار نه ٿيو.
ਨਾਇ ਲਏ ਦੁਖੁ ਡੇਰਾ ਢਹਿਆ ।੨੦।
naae le dukh dderaa dtahiaa |20|رب جي نالي جو ذڪر سڀ غم دور ڪري ٿو.
ਪਉੜੀ ੨੧
paurree 21
ਗਨਿਕਾ ਪਾਪਣਿ ਹੋਇ ਕੈ ਪਾਪਾਂ ਦਾ ਗਲਿ ਹਾਰੁ ਪਰੋਤਾ ।
ganikaa paapan hoe kai paapaan daa gal haar parotaa |گنڪا هڪ گنهگار طوائف هئي، جنهن پنهنجي ڳچيءَ ۾ بدڪاريءَ جو هار پهريل هو.
ਮਹਾਂ ਪੁਰਖ ਆਚਾਣਚਕ ਗਨਿਕਾ ਵਾੜੇ ਆਇ ਖਲੋਤਾ ।
mahaan purakh aachaanachak ganikaa vaarre aae khalotaa |هڪ دفعي هڪ وڏو ماڻهو اتان لنگهي رهيو هو، جيڪو هن جي صحن ۾ اچي بيٺو.
ਦੁਰਮਤਿ ਦੇਖਿ ਦਇਆਲੁ ਹੋਇ ਹਥਹੁ ਉਸ ਨੋ ਦਿਤੋਨੁ ਤੋਤਾ ।
duramat dekh deaal hoe hathahu us no diton totaa |هن جي خراب حالت ڏسي هن کي رحم اچي ويو ۽ هن کي هڪ خاص طوطي جي آڇ ڪئي.
ਰਾਮ ਨਾਮੁ ਉਪਦੇਸੁ ਕਰਿ ਖੇਲਿ ਗਇਆ ਦੇ ਵਣਜੁ ਸਓਤਾ ।
raam naam upades kar khel geaa de vanaj sotaa |هن کيس چيو ته طوطي کي رام جو نالو ورجائڻ سيکاري. هن کي هن ثمر واري واپار کي سمجهائي پوءِ هليو ويو.
ਲਿਵ ਲਗੀ ਤਿਸੁ ਤੋਤਿਅਹੁ ਨਿਤ ਪੜ੍ਹਾਏ ਕਰੈ ਅਸੋਤਾ ।
liv lagee tis totiahu nit parrhaae karai asotaa |هر روز، پوري توجه سان، هوءَ طوطي کي رام چوڻ سيکاريندي هئي.
ਪਤਿਤੁ ਉਧਾਰਣੁ ਰਾਮ ਨਾਮੁ ਦੁਰਮਤਿ ਪਾਪ ਕਲੇਵਰੁ ਧੋਤਾ ।
patit udhaaran raam naam duramat paap kalevar dhotaa |رب جو نالو زوال وارن کي آزاد ڪرڻ وارو آهي. اهو هن جي بڇڙي حڪمت ۽ ڪمن کي ڌوئي ڇڏيو.
ਅੰਤ ਕਾਲਿ ਜਮ ਜਾਲੁ ਤੋੜਿ ਨਰਕੈ ਵਿਚਿ ਨ ਖਾਧੁ ਸੁ ਗੋਤਾ ।
ant kaal jam jaal torr narakai vich na khaadh su gotaa |موت جي وقت، هن ياما جي نڪ کي ڪٽي ڇڏيو - موت جو پيغام ڏيندڙ، هن کي دوزخ جي سمنڊ ۾ ٻڏڻ نه گهرجي.
ਗਈ ਬੈਕੁੰਠਿ ਬਿਬਾਣਿ ਚੜ੍ਹਿ ਨਾਉਂ ਰਸਾਇਣੁ ਛੋਤਿ ਅਛੋਤਾ ।
gee baikuntth bibaan charrh naaun rasaaein chhot achhotaa |(خدا جي) نالي جي امرت جي ڪري هوءَ بلڪل گناهن کان خالي ٿي وئي ۽ آسمان ڏانهن وڌي وئي.
ਥਾਉਂ ਨਿਥਾਵੇਂ ਮਾਣੁ ਮਣੋਤਾ ।੨੧।
thaaun nithaaven maan manotaa |21|(رب جو) نالو بي پناهه ماڻهن جي آخري پناهه آهي.
ਪਉੜੀ ੨੨
paurree 22
ਆਈ ਪਾਪਣਿ ਪੂਤਨਾ ਦੁਹੀ ਥਣੀ ਵਿਹੁ ਲਾਇ ਵਹੇਲੀ ।
aaee paapan pootanaa duhee thanee vihu laae vahelee |بدمعاش پوٽانا سندس ٻنهي ڳلن تي زهر ڀريو.
ਆਇ ਬੈਠੀ ਪਰਵਾਰ ਵਿਚਿ ਨੇਹੁੰ ਲਾਇ ਨਵਹਾਣਿ ਨਵੇਲੀ ।
aae baitthee paravaar vich nehun laae navahaan navelee |هوءَ (نند جي) خاندان وٽ آئي ۽ هن خاندان لاءِ پنهنجي نئين محبت جو اظهار ڪرڻ شروع ڪيو.
ਕੁਛੜਿ ਲਏ ਗੋਵਿੰਦ ਰਾਇ ਕਰਿ ਚੇਟਕੁ ਚਤੁਰੰਗ ਮਹੇਲੀ ।
kuchharr le govind raae kar chettak chaturang mahelee |هن پنهنجي هوشيار ٺڳيءَ ذريعي ڪرشن کي پنهنجي گود ۾ کنيو.
ਮੋਹਣੁ ਮੰਮੇ ਪਾਇਓਨੁ ਬਾਹਰਿ ਆਈ ਗਰਬ ਗਹੇਲੀ ।
mohan mame paaeion baahar aaee garab gahelee |هن وڏي فخر سان ڪرشن جي وات ۾ پنهنجي سيني جي ڇت کي دٻايو ۽ ٻاهر نڪري آئي.
ਦੇਹ ਵਧਾਇ ਉਚਾਇਅਨੁ ਤਿਹ ਚਰਿਆਰਿ ਨਾਰਿ ਅਠਿਖੇਲੀ ।
deh vadhaae uchaaeian tih chariaar naar atthikhelee |هاڻي هن پنهنجي جسم کي وڏي حد تائين وڌايو.
ਤਿਹੁੰ ਲੋਆਂ ਦਾ ਭਾਰੁ ਦੇ ਚੰਬੜਿਆ ਗਲਿ ਹੋਇ ਦੁਹੇਲੀ ।
tihun loaan daa bhaar de chanbarriaa gal hoe duhelee |ڪرشن به ٽنهي جهانن جو پورو وزن بڻجي هن جي ڳچيءَ ۾ لٽڪيل ۽ لڪي ويو.
ਖਾਇ ਪਛਾੜ ਪਹਾੜ ਵਾਂਗਿ ਜਾਇ ਪਈ ਉਜਾੜਿ ਧਕੇਲੀ ।
khaae pachhaarr pahaarr vaang jaae pee ujaarr dhakelee |هوءَ بيهوش ٿي، جبل وانگر هيٺ جهنگ ۾ ڪري پئي.
ਕੀਤੀ ਮਾਊ ਤੁਲਿ ਸਹੇਲੀ ।੨੨।
keetee maaoo tul sahelee |22|ڪرشن آخر کيس آزاد ڪيو ۽ کيس ماءُ جي دوست جي برابر جو درجو ڏنو.
ਪਉੜੀ ੨੩
paurree 23
ਜਾਇ ਸੁਤਾ ਪਰਭਾਸ ਵਿਚਿ ਗੋਡੇ ਉਤੇ ਪੈਰ ਪਸਾਰੇ ।
jaae sutaa parabhaas vich godde ute pair pasaare |پرڀاس جي مقدس جاءِ تي، ڪرشن پنهنجي پيرن کي گوڏن تي رکي پار ٽنگيو سمهيو هو.
ਚਰਣ ਕਵਲ ਵਿਚਿ ਪਦਮੁ ਹੈ ਝਿਲਮਿਲ ਝਲਕੇ ਵਾਂਗੀ ਤਾਰੇ ।
charan kaval vich padam hai jhilamil jhalake vaangee taare |سندس پيرن ۾ ڪمل جو نشان ستاري وانگر روشن ٿي رهيو هو.
ਬਧਕੁ ਆਇਆ ਭਾਲਦਾ ਮਿਰਗੈ ਜਾਣਿ ਬਾਣੁ ਲੈ ਮਾਰੇ ।
badhak aaeaa bhaaladaa miragai jaan baan lai maare |هڪ شڪاري آيو ۽ ان کي هرڻ جي اک سمجهي، تير اڇلايائين.
ਦਰਸਨ ਡਿਠੋਸੁ ਜਾਇ ਕੈ ਕਰਣ ਪਲਾਵ ਕਰੇ ਪੁਕਾਰੇ ।
darasan dditthos jaae kai karan palaav kare pukaare |جيئن هو ويجهو آيو، هن محسوس ڪيو ته اهو ڪرشن هو. هو غمگين ٿي ويو ۽ معافي گهرڻ لڳو.
ਗਲਿ ਵਿਚਿ ਲੀਤਾ ਕ੍ਰਿਸਨ ਜੀ ਅਵਗੁਣੁ ਕੀਤਾ ਹਰਿ ਨ ਚਿਤਾਰੇ ।
gal vich leetaa krisan jee avagun keetaa har na chitaare |ڪرشن هن جي غلط عمل کي نظرانداز ڪيو ۽ هن کي گلي ڏنو.
ਕਰਿ ਕਿਰਪਾ ਸੰਤੋਖਿਆ ਪਤਿਤ ਉਧਾਰਣੁ ਬਿਰਦੁ ਬੀਚਾਰੇ ।
kar kirapaa santokhiaa patit udhaaran birad beechaare |مهربانيءَ سان ڪرشن کيس صبر سان ڀرپور رهڻ لاءِ چيو ۽ ظالم کي پناهه ڏني.
ਭਲੇ ਭਲੇ ਕਰਿ ਮੰਨੀਅਨਿ ਬੁਰਿਆਂ ਦੇ ਹਰਿ ਕਾਜ ਸਵਾਰੇ ।
bhale bhale kar maneean buriaan de har kaaj savaare |چڱائي کي هر ڪو چڱائي ٿو چوي پر بڇڙن جا ڪم رب جي طرفان ئي درست ٿين ٿا.
ਪਾਪ ਕਰੇਂਦੇ ਪਤਿਤ ਉਧਾਰੇ ।੨੩।੧੦।
paap karende patit udhaare |23|10|هن ڪيترن ئي گنهگارن کي آزاد ڪيو آهي.