وارن ڀائي گرداس جي

صفحو - 4

ੴ ਸਤਿਗੁਰ ਪ੍ਰਸਾਦਿ ॥

ik oankaar satigur prasaad |

هڪ اونڪر، بنيادي توانائي، خدائي بزرگ جي فضل جي ذريعي محسوس ڪيو

ਵਾਰ ੪ ।

vaar 4 |

وار چار

ਓਅੰਕਾਰਿ ਅਕਾਰੁ ਕਰਿ ਪਉਣੁ ਪਾਣੀ ਬੈਸੰਤਰੁ ਧਾਰੇ ।

oankaar akaar kar paun paanee baisantar dhaare |

اونڪر جي شڪل ۾ تبديل ٿي هوا، پاڻي ۽ باهه پيدا ڪئي.

ਧਰਤਿ ਅਕਾਸ ਵਿਛੋੜਿਅਨੁ ਚੰਦੁ ਸੂਰੁ ਦੇ ਜੋਤਿ ਸਵਾਰੇ ।

dharat akaas vichhorrian chand soor de jot savaare |

پوءِ هن زمين ۽ آسمان کي جدا ڪري انهن جي وچ ۾ سج ۽ چنڊ جا ٻه شعلا اڇلايا.

ਖਾਣੀ ਚਾਰਿ ਬੰਧਾਨ ਕਰਿ ਲਖ ਚਉਰਾਸੀਹ ਜੂਨਿ ਦੁਆਰੇ ।

khaanee chaar bandhaan kar lakh chauraaseeh joon duaare |

اڳتي هلي زندگيءَ جون چار کاڻيون پيدا ڪندي هن 84 لک نسلن ۽ انهن جي جانورن جي جنس پيدا ڪئي.

ਇਕਸ ਇਕਸ ਜੂਨਿ ਵਿਚਿ ਜੀਅ ਜੰਤ ਅਣਗਣਤ ਅਪਾਰੇ ।

eikas ikas joon vich jeea jant anaganat apaare |

هر نسل ۾ اڳتي هلي بيشمار جاندار پيدا ٿين ٿا.

ਮਾਣਸ ਜਨਮੁ ਦੁਲੰਭੁ ਹੈ ਸਫਲ ਜਨਮੁ ਗੁਰ ਸਰਣ ਉਧਾਰੇ ।

maanas janam dulanbh hai safal janam gur saran udhaare |

انهن سڀني مان، انسان جو جنم نادر آهي. ڪنهن کي گهرجي ته هن ئي جنم ۾، پاڻ کي آزاد ڪري گرو جي آڏو سر تسلیم خم ڪري.

ਸਾਧਸੰਗਤਿ ਗੁਰ ਸਬਦ ਲਿਵ ਭਾਇ ਭਗਤਿ ਗੁਰ ਗਿਆਨ ਵੀਚਾਰੇ ।

saadhasangat gur sabad liv bhaae bhagat gur giaan veechaare |

هڪ مقدس جماعت ڏانهن وڃڻ گهرجي؛ شعور کي گرو جي ڪلام ۾ ضم ٿيڻ گهرجي ۽ صرف هڪ پيار ڪندڙ عقيدت پيدا ڪرڻ گهرجي، گرو جي ڏيکاريل رستي تي هلڻ جو ارادو ڪرڻ گهرجي.

ਪਰਉਪਕਾਰੀ ਗੁਰੂ ਪਿਆਰੇ ।੧।

praupakaaree guroo piaare |1|

انسان پرهيزگار ٿيڻ سان گرو جو پيارو ٿي وڃي ٿو.

ਸਭ ਦੂੰ ਨੀਵੀ ਧਰਤਿ ਹੈ ਆਪੁ ਗਵਾਇ ਹੋਈ ਉਡੀਣੀ ।

sabh doon neevee dharat hai aap gavaae hoee uddeenee |

زمين سڀ کان وڌيڪ عاجز آهي جيڪا انا کي ڇڏي مضبوط ۽ مستحڪم آهي.

ਧੀਰਜੁ ਧਰਮੁ ਸੰਤੋਖੁ ਦ੍ਰਿੜੁ ਪੈਰਾ ਹੇਠਿ ਰਹੈ ਲਿਵ ਲੀਣੀ ।

dheeraj dharam santokh drirr pairaa hetth rahai liv leenee |

حوصلي، ڌرم ۽ سڪون ۾ تمام گهڻي جڙيل آهي، اهو پيرن هيٺان آرام سان رهي ٿو.

ਸਾਧ ਜਨਾ ਦੇ ਚਰਣ ਛੁਹਿ ਆਢੀਣੀ ਹੋਈ ਲਾਖੀਣੀ ।

saadh janaa de charan chhuhi aadteenee hoee laakheenee |

اوليائن جي پيرن کي ڇهڻ سان، اڳ اڌ پئسو ملندو هو، هاڻي لکن ۾ پئجي وڃي ٿو.

ਅੰਮ੍ਰਿਤ ਬੂੰਦ ਸੁਹਾਵਣੀ ਛਹਬਰ ਛਲਕ ਰੇਣੁ ਹੋਇ ਰੀਣੀ ।

amrit boond suhaavanee chhahabar chhalak ren hoe reenee |

پيار جي مينهن ۾ ڌرتي لذت سان ڀرجي ويندي آهي.

ਮਿਲਿਆ ਮਾਣੁ ਨਿਮਾਣੀਐ ਪਿਰਮ ਪਿਆਲਾ ਪੀਇ ਪਤੀਣੀ ।

miliaa maan nimaaneeai piram piaalaa pee pateenee |

صرف عاجز جلال سان سينگاريا ويندا آهن ۽ زمين، رب جي محبت جو پيالو ڀرڻ سان سير ٿيندو آهي.

ਜੋ ਬੀਜੈ ਸੋਈ ਲੁਣੈ ਸਭ ਰਸ ਕਸ ਬਹੁ ਰੰਗ ਰੰਗੀਣੀ ।

jo beejai soee lunai sabh ras kas bahu rang rangeenee |

زمين تي مختلف قسم جي نباتات، مٺي ۽ تلخ ذائقي ۽ رنگن جي وچ ۾، جيڪو پوکيندو آهي سو لڻندو آهي.

ਗੁਰਮੁਖਿ ਸੁਖ ਫਲ ਹੈ ਮਸਕੀਣੀ ।੨।

guramukh sukh fal hai masakeenee |2|

گرومخ (زمين وانگر پنهنجي عاجزي ۾) لذت جو ميوو حاصل ڪندا آهن.

ਮਾਣਸ ਦੇਹ ਸੁ ਖੇਹ ਹੈ ਤਿਸੁ ਵਿਚਿ ਜੀਭੈ ਲਈ ਨਕੀਬੀ ।

maanas deh su kheh hai tis vich jeebhai lee nakeebee |

انسان جو جسم راھ جيان آهي پر ان ۾ زبان (پنهنجي فائدي لاءِ) قابل تعريف آهي.

ਅਖੀ ਦੇਖਨਿ ਰੂਪ ਰੰਗ ਰਾਗ ਨਾਦ ਕੰਨ ਕਰਨਿ ਰਕੀਬੀ ।

akhee dekhan roop rang raag naad kan karan rakeebee |

اکيون شڪلين ۽ رنگن کي ڏسن ٿيون ۽ ڪن آوازن جو خيال رکن ٿا- موسيقي ۽ ٻي صورت ۾.

ਨਕਿ ਸੁਵਾਸੁ ਨਿਵਾਸੁ ਹੈ ਪੰਜੇ ਦੂਤ ਬੁਰੀ ਤਰਤੀਬੀ ।

nak suvaas nivaas hai panje doot buree tarateebee |

نڪ بوءَ جو گهر آهي ۽ اهڙيءَ طرح اهي پنج ئي رڳا (جسم جا) ان لذت ۾ مشغول رهن ٿا (۽ بيڪار ٿي وڃن ٿا).

ਸਭ ਦੂੰ ਨੀਵੇ ਚਰਣ ਹੋਇ ਆਪੁ ਗਵਾਇ ਨਸੀਬੁ ਨਸੀਬੀ ।

sabh doon neeve charan hoe aap gavaae naseeb naseebee |

انهن سڀني ۾، پيرن کي هيٺين سطح تي رکيل آهي ۽ اهي انا کي رد ڪرڻ وارا خوش قسمت آهن.

ਹਉਮੈ ਰੋਗੁ ਮਿਟਾਇਦਾ ਸਤਿਗੁਰ ਪੂਰਾ ਕਰੈ ਤਬੀਬੀ ।

haumai rog mittaaeidaa satigur pooraa karai tabeebee |

سچو گرو علاج ڪري انا جي بيماري کي ختم ڪري ٿو.

ਪੈਰੀ ਪੈ ਰਹਿਰਾਸ ਕਰਿ ਗੁਰ ਸਿਖ ਸੁਣਿ ਗੁਰਸਿਖ ਮਨੀਬੀ ।

pairee pai rahiraas kar gur sikh sun gurasikh maneebee |

گرو جا سچا شاگرد پيرن کي ڇڪيندا آهن ۽ گرو جي هدايتن تي عمل ڪندا آهن.

ਮੁਰਦਾ ਹੋਇ ਮੁਰੀਦੁ ਗਰੀਬੀ ।੩।

muradaa hoe mureed gareebee |3|

جيڪو عاجز ٿئي ٿو ۽ سڀني خواهشن لاءِ مري ٿو، اهو ئي سچو شاگرد آهي.

ਲਹੁੜੀ ਹੋਇ ਚੀਚੁੰਗਲੀ ਪੈਧੀ ਛਾਪਿ ਮਿਲੀ ਵਡਿਆਈ ।

lahurree hoe cheechungalee paidhee chhaap milee vaddiaaee |

ننڍي آڱر کي عزت ڏني ويندي آهي ۽ ان کي انگوٽي ٺاهي سينگاريو ويندو آهي.

ਲਹੁੜੀ ਘਨਹਰ ਬੂੰਦ ਹੁਇ ਪਰਗਟੁ ਮੋਤੀ ਸਿਪ ਸਮਾਈ ।

lahurree ghanahar boond hue paragatt motee sip samaaee |

ڪڪر مان ڦٽو ننڍو آهي پر ساڳيو، پر ڇل جي وات ۾ وڃڻ سان موتي بڻجي ويندو آهي.

ਲਹੁੜੀ ਬੂਟੀ ਕੇਸਰੈ ਮਥੈ ਟਿਕਾ ਸੋਭਾ ਪਾਈ ।

lahurree boottee kesarai mathai ttikaa sobhaa paaee |

زعفران جو ٻوٽو (Messua ferria) ننڍو هوندو آهي پر اهو ئي پيشاني کي تقدس جي نشان جي صورت ۾ سينگاريو ويندو آهي.

ਲਹੁੜੀ ਪਾਰਸ ਪਥਰੀ ਅਸਟ ਧਾਤੁ ਕੰਚਨੁ ਕਰਵਾਈ ।

lahurree paaras patharee asatt dhaat kanchan karavaaee |

فلسفي جو پٿر ننڍڙو آهي پر اٺن دھاتن جي مصرع کي سون ۾ تبديل ڪري ٿو.

ਜਿਉ ਮਣਿ ਲਹੁੜੇ ਸਪ ਸਿਰਿ ਦੇਖੈ ਲੁਕਿ ਲੁਕਿ ਲੋਕ ਲੁਕਾਈ ।

jiau man lahurre sap sir dekhai luk luk lok lukaaee |

ننڍي نانگ جي مٿي ۾ اهو زيور هوندو آهي، جنهن کي ڏسي ماڻهو حيران ٿي ويندا آهن.

ਜਾਣਿ ਰਸਾਇਣੁ ਪਾਰਿਅਹੁ ਰਤੀ ਮੁਲਿ ਨ ਜਾਇ ਮੁਲਾਈ ।

jaan rasaaein paariahu ratee mul na jaae mulaaee |

پارا مان ايلڪسير تيار ڪيو ويندو آهي جيڪو انمول آهي.

ਆਪੁ ਗਵਾਇ ਨ ਆਪੁ ਗਣਾਈ ।੪।

aap gavaae na aap ganaaee |4|

جيڪي انا کان پاسو ڪندا آهن اهي ڪڏهن به پنهنجو پاڻ کي نظر انداز ٿيڻ نه ڏيندا آهن.

ਅਗਿ ਤਤੀ ਜਲੁ ਸੀਅਰਾ ਕਿਤੁ ਅਵਗੁਣਿ ਕਿਤੁ ਗੁਣ ਵੀਚਾਰਾ ।

ag tatee jal seearaa kit avagun kit gun veechaaraa |

اها ڳالهه غور طلب آهي ته باهه ڪيئن گرم ۽ پاڻي ٿڌو آهي.

ਅਗੀ ਧੂਆ ਧਉਲਹਰੁ ਜਲੁ ਨਿਰਮਲ ਗੁਰ ਗਿਆਨ ਸੁਚਾਰਾ ।

agee dhooaa dhaulahar jal niramal gur giaan suchaaraa |

باهه عمارت کي پنهنجي دونھون ۽ پاڻي ان کي صاف ڪري ٿي. اها حقيقت گرو جي رهنمائي جي ضرورت آهي.

ਕੁਲ ਦੀਪਕੁ ਬੈਸੰਤਰਹੁ ਜਲ ਕੁਲ ਕਵਲੁ ਵਡੇ ਪਰਵਾਰਾ ।

kul deepak baisantarahu jal kul kaval vadde paravaaraa |

باهه جي خاندان ۽ خاندان ۾ چراغ آهي، ۽ پاڻيء سان تعلق رکي ٿو لوٽس جو هڪ وڏو خاندان.

ਦੀਪਕ ਹੇਤੁ ਪਤੰਗ ਦਾ ਕਵਲੁ ਭਵਰ ਪਰਗਟੁ ਪਾਹਾਰਾ ।

deepak het patang daa kaval bhavar paragatt paahaaraa |

اها ڳالهه سڄي دنيا ۾ مشهور آهي ته ماک باھ سان پيار ڪندو آهي (۽ سڙي ويندو آهي) ۽ ڪاري ماکي لوٽس سان پيار ڪندي آهي (۽ ان ۾ آرام ڪندي آهي).

ਅਗੀ ਲਾਟ ਉਚਾਟ ਹੈ ਸਿਰੁ ਉਚਾ ਕਰਿ ਕਰੈ ਕੁਚਾਰਾ ।

agee laatt uchaatt hai sir uchaa kar karai kuchaaraa |

باھ جو شعلو اڀري ٿو ۽ انا پرستيءَ وانگر بيڪار رويو اختيار ڪري ٿو.

ਸਿਰੁ ਨੀਵਾ ਨੀਵਾਣਿ ਵਾਸੁ ਪਾਣੀ ਅੰਦਰਿ ਪਰਉਪਕਾਰਾ ।

sir neevaa neevaan vaas paanee andar praupakaaraa |

پاڻي هيٺئين سطح تي وڃي ٿو ۽ ان ۾ پرهيزگاري جون خاصيتون آهن.

ਨਿਵ ਚਲੈ ਸੋ ਗੁਰੂ ਪਿਆਰਾ ।੫।

niv chalai so guroo piaaraa |5|

گرو ان کي پيار ڪري ٿو جيڪو فطرت سان عاجز رهي ٿو.

ਰੰਗੁ ਮਜੀਠ ਕਸੁੰਭ ਦਾ ਕਚਾ ਪਕਾ ਕਿਤੁ ਵੀਚਾਰੇ ।

rang majeetth kasunbh daa kachaa pakaa kit veechaare |

ڇو madder تيز رنگ ۽ زعفران عارضي آهي.

ਧਰਤੀ ਉਖਣਿ ਕਢੀਐ ਮੂਲ ਮਜੀਠ ਜੜੀ ਜੜਤਾਰੇ ।

dharatee ukhan kadteeai mool majeetth jarree jarrataare |

مٽيءَ جون پاڙون زمين ۾ پکڙيل آهن، ان کي پهرين ٻاهر ڪڍي ڳچيءَ ۾ وجهي پوءِ ڪاٺيءَ جي ٿنڀن سان ڇنڊيو ويندو آهي.

ਉਖਲ ਮੁਹਲੇ ਕੁਟੀਐ ਪੀਹਣਿ ਪੀਸੈ ਚਕੀ ਭਾਰੇ ।

aukhal muhale kutteeai peehan peesai chakee bhaare |

ان کان پوء ان کي هڪ ڳري مل ۾ ڪٽايو ويندو آهي.

ਸਹੈ ਅਵੱਟਣੁ ਅੱਗਿ ਦਾ ਹੋਇ ਪਿਆਰੀ ਮਿਲੈ ਪਿਆਰੇ ।

sahai avattan ag daa hoe piaaree milai piaare |

ان کي پاڻي ۾ اُبلڻ ۽ سينگارجڻ جي تڪليف به ٿيندي آهي ۽ پوءِ ئي محبوب جي ڪپڙن کي (تيز رنگ سان) سينگاريندي آهي.

ਪੋਹਲੀਅਹੁ ਸਿਰੁ ਕਢਿ ਕੈ ਫੁਲੁ ਕਸੁੰਭ ਚਲੁੰਭ ਖਿਲਾਰੇ ।

pohaleeahu sir kadt kai ful kasunbh chalunbh khilaare |

سفيد ٻوٽو ڪارٿامس ٽينڪٽوريا جي مٿئين حصي مان نڪرندو آهي ۽ ان جو رنگ ڳاڙهو ٿيندو آهي.

ਖਟ ਤੁਰਸੀ ਦੇ ਰੰਗੀਐ ਕਪਟ ਸਨੇਹੁ ਰਹੈ ਦਿਹ ਚਾਰੇ ।

khatt turasee de rangeeai kapatt sanehu rahai dih chaare |

ان ۾ ٽارٽ ملائڻ سان ڪپڙا رنگجي ويندا آهن ۽ صرف چند ڏينهن تائين رنگا رهندا آهن.

ਨੀਵਾ ਜਿਣੈ ਉਚੇਰਾ ਹਾਰੇ ।੬।

neevaa jinai ucheraa haare |6|

اوچتو جنم وٺندڙ آخر کٽي ٿو ۽ اوچتو هاري ٿو.

ਕੀੜੀ ਨਿਕੜੀ ਚਲਿਤ ਕਰਿ ਭ੍ਰਿੰਗੀ ਨੋ ਮਿਲਿ ਭ੍ਰਿੰਗੀ ਹੋਵੈ ।

keerree nikarree chalit kar bhringee no mil bhringee hovai |

ننڍي چيلهه ڀنگي (هڪ قسم جي گونجندڙ ماکيءَ) بڻجي وڃي ٿي ان سان گڏ رهڻ سان.

ਨਿਕੜੀ ਦਿਸੈ ਮਕੜੀ ਸੂਤੁ ਮੁਹਹੁ ਕਢਿ ਫਿਰਿ ਸੰਗੋਵੈ ।

nikarree disai makarree soot muhahu kadt fir sangovai |

بظاهر، مکڻ ڏسڻ ۾ ننڍي هوندي آهي، پر اُها (سؤ ميٽرن جي) سوت کي ڪڍي ۽ نگلندي آهي.

ਨਿਕੜੀ ਮਖਿ ਵਖਾਣੀਐ ਮਾਖਿਓ ਮਿਠਾ ਭਾਗਠੁ ਹੋਵੈ ।

nikarree makh vakhaaneeai maakhio mitthaa bhaagatth hovai |

ماکيءَ جي ماکيءَ ننڍي هوندي آهي پر ان جو مٺو ماکي واپارين وٽ وڪڻندو آهي.

ਨਿਕੜਾ ਕੀੜਾ ਆਖੀਐ ਪਟ ਪਟੋਲੇ ਕਰਿ ਢੰਗ ਢੋਵੈ ।

nikarraa keerraa aakheeai patt pattole kar dtang dtovai |

ريشم جو ڪيڙو ننڍڙو هوندو آهي پر ان جي ٿلهي مان ٺهيل ڪپڙا شادي ۽ ٻين رسمن جي موقعن تي پهچايا ويندا آهن.

ਗੁਟਕਾ ਮੁਹ ਵਿਚਿ ਪਾਇ ਕੈ ਦੇਸ ਦਿਸੰਤ੍ਰਿ ਜਾਇ ਖੜੋਵੈ ।

guttakaa muh vich paae kai des disantr jaae kharrovai |

يوگي پنهنجي وات ۾ جادوءَ جو ننڍڙو گولو وجهي پوشيده ٿي ويندا آهن ۽ ڏورانهن هنڌن تي اڻڄاڻ ٿي ويندا آهن.

ਮੋਤੀ ਮਾਣਕ ਹੀਰਿਆ ਪਾਤਿਸਾਹੁ ਲੈ ਹਾਰੁ ਪਰੋਵੈ ।

motee maanak heeriaa paatisaahu lai haar parovai |

ننڍڙا موتي ۽ جواهريءَ جون تارون بادشاهن ۽ شهنشاهن کي لڳنديون آهن.

ਪਾਇ ਸਮਾਇਣੁ ਦਹੀ ਬਿਲੋਵੈ ।੭।

paae samaaein dahee bilovai |7|

ان کان علاوه، دڙي کي کير ۾ ٿوري مقدار ۾ رينٽ ملائي ٺاهيو ويندو آهي (۽ اهڙي طرح مکڻ حاصل ڪيو ويندو آهي).

ਲਤਾਂ ਹੇਠਿ ਲਤਾੜੀਐ ਘਾਹੁ ਨ ਕਢੈ ਸਾਹੁ ਵਿਚਾਰਾ ।

lataan hetth lataarreeai ghaahu na kadtai saahu vichaaraa |

پيرن هيٺان گھاس لٽي وڃي ٿي، پر غريب ڪڏهن به شڪايت نه ڪندو آهي.

ਗੋਰਸੁ ਦੇ ਖੜੁ ਖਾਇ ਕੈ ਗਾਇ ਗਰੀਬੀ ਪਰਉਪਕਾਰਾ ।

goras de kharr khaae kai gaae gareebee praupakaaraa |

ڳئون گھاس کائڻ وقت پرهيزگار رهي ٿي ۽ غريبن کي کير ڏئي ٿي.

ਦੁਧਹੁ ਦਹੀ ਜਮਾਈਐ ਦਈਅਹੁ ਮਖਣੁ ਛਾਹਿ ਪਿਆਰਾ ।

dudhahu dahee jamaaeeai deeahu makhan chhaeh piaaraa |

کير مان دڙو ٺاهيو وڃي ٿو ۽ پوءِ ان کير مان مکڻ ۽ لذيذ مکڻ- کير وغيره تيار ڪيا وڃن ٿا.

ਘਿਅ ਤੇ ਹੋਵਨਿ ਹੋਮ ਜਗ ਢੰਗ ਸੁਆਰਥ ਚਜ ਅਚਾਰਾ ।

ghia te hovan hom jag dtang suaarath chaj achaaraa |

ان سان گڏ مکڻ (گهي) هومس، يجن ۽ ٻيون سماجي ۽ مذهبي رسمون ادا ڪيون وينديون آهن.

ਧਰਮ ਧਉਲੁ ਪਰਗਟੁ ਹੋਇ ਧੀਰਜਿ ਵਹੈ ਸਹੈ ਸਿਰਿ ਭਾਰਾ ।

dharam dhaul paragatt hoe dheeraj vahai sahai sir bhaaraa |

ڌرم ماٿيلي ٻلي جي روپ ۾ صبر سان زمين جو بار کڻندو آهي.

ਇਕੁ ਇਕੁ ਜਾਉ ਜਣੇਦਿਆਂ ਚਹੁ ਚਕਾ ਵਿਚਿ ਵਗ ਹਜਾਰਾ ।

eik ik jaau janediaan chahu chakaa vich vag hajaaraa |

هر گابي سڄي زمين ۾ هزارين گابي پيدا ڪري ٿي.

ਤ੍ਰਿਣ ਅੰਦਰਿ ਵਡਾ ਪਾਸਾਰਾ ।੮।

trin andar vaddaa paasaaraa |8|

گھاس جي ھڪڙي ٻلي ۾ لامحدود وسعت آھي يعني عاجزي سڄي دنيا جو بنياد بڻجي ٿي.

ਲਹੁੜਾ ਤਿਲੁ ਹੋਇ ਜੰਮਿਆ ਨੀਚਹੁ ਨੀਚੁ ਨ ਆਪੁ ਗਣਾਇਆ ।

lahurraa til hoe jamiaa neechahu neech na aap ganaaeaa |

ننڍي تل جو ٻج ڦٽي نڪرندو هو ۽ هيٺان ئي بيهي رهيو ۽ ان جو ڪٿي به ذڪر نه ڪيو ويو.

ਫੁਲਾ ਸੰਗਤਿ ਵਾਸਿਆ ਹੋਇ ਨਿਰਗੰਧੁ ਸੁਗੰਧੁ ਸੁਹਾਇਆ ।

fulaa sangat vaasiaa hoe niragandh sugandh suhaaeaa |

جڏهن گلن جي صحبت ۾ آئي ته اڳي خوشبوءِ کان خالي هئي هاڻي خوشبوءِ ٿي وئي آهي.

ਕੋਲੂ ਪਾਇ ਪੀੜਾਇਆ ਹੋਇ ਫੁਲੇਲੁ ਖੇਲੁ ਵਰਤਾਇਆ ।

koloo paae peerraaeaa hoe fulel khel varataaeaa |

جڏهن گلن سان گڏ ان کي کولہو ۾ پيسبو هو ته اهو خوشبوءِ جو تيل بڻجي ويندو هو.

ਪਤਿਤੁ ਪਵਿਤ੍ਰ ਚਲਿਤ੍ਰੁ ਕਰਿ ਪਤਿਸਾਹ ਸਿਰਿ ਧਰਿ ਸੁਖੁ ਪਾਇਆ ।

patit pavitr chalitru kar patisaah sir dhar sukh paaeaa |

خدا، ناپاڪ ماڻهن کي پاڪ ڪرڻ وارو، هڪ اهڙو عجيب ڪارنامو سرانجام ڏنو جو اهو خوشبودار تيل بادشاهه جي مٿي تي پيغام پهچائڻ وقت خوش ٿيو.

ਦੀਵੈ ਪਾਇ ਜਲਾਇਆ ਕੁਲ ਦੀਪਕੁ ਜਗਿ ਬਿਰਦੁ ਸਦਾਇਆ ।

deevai paae jalaaeaa kul deepak jag birad sadaaeaa |

جڏهن اهو چراغ ۾ جليو ته اهو ڪلديپڪ جي نالي سان مشهور ٿيو، خاندان جو چراغ عام طور تي انسان جي آخري رسمن کي پورو ڪرڻ لاء روشن ڪيو ويو.

ਕਜਲੁ ਹੋਆ ਦੀਵਿਅਹੁ ਅਖੀ ਅੰਦਰਿ ਜਾਇ ਸਮਾਇਆ ।

kajal hoaa deeviahu akhee andar jaae samaaeaa |

چراغ جي ڪلوريم ٿيڻ کان، اکين ۾ ملي ويو.

ਬਾਲਾ ਹੋਇ ਨ ਵਡਾ ਕਹਾਇਆ ।੯।

baalaa hoe na vaddaa kahaaeaa |9|

اهو عظيم ٿيو پر ڪڏهن به پاڻ کي ائين سڏڻ جي اجازت نه ڏني.

ਹੋਇ ਵੜੇਵਾਂ ਜਗ ਵਿਚਿ ਬੀਜੇ ਤਨੁ ਖੇਹ ਨਾਲਿ ਰਲਾਇਆ ।

hoe varrevaan jag vich beeje tan kheh naal ralaaeaa |

ڪپهه جو ٻج پاڻ ئي مٽيءَ سان ملي ويو.

ਬੂਟੀ ਹੋਇ ਕਪਾਹ ਦੀ ਟੀਂਡੇ ਹਸਿ ਹਸਿ ਆਪੁ ਖਿੜਾਇਆ ।

boottee hoe kapaah dee tteendde has has aap khirraaeaa |

انهيءَ ٻج مان ڪپهه جو ٻوٽو نڪرندو هو، جنهن تي گوليون بيڪار مسڪرائينديون هيون.

ਦੁਹੁ ਮਿਲਿ ਵੇਲਣੁ ਵੇਲਿਆ ਲੂੰ ਲੂੰ ਕਰਿ ਤੁੰਬੁ ਤੁੰਬਾਇਆ ।

duhu mil velan veliaa loon loon kar tunb tunbaaeaa |

ڪپهه ginning مشين ذريعي ۽ carding کان پوء حاصل ڪيو.

ਪਿੰਞਣਿ ਪਿੰਞ ਉਡਾਇਆ ਕਰਿ ਕਰਿ ਗੋੜੀ ਸੂਤ ਕਤਾਇਆ ।

pinyan piny uddaaeaa kar kar gorree soot kataaeaa |

ان مان ڌاڳو ٺھيل ۽ گھمائيندو ھو.

ਤਣਿ ਵੁਣਿ ਖੁੰਬਿ ਚੜਾਇ ਕੈ ਦੇ ਦੇ ਦੁਖੁ ਧੁਆਇ ਰੰਗਾਇਆ ।

tan vun khunb charraae kai de de dukh dhuaae rangaaeaa |

ان کان پوءِ ان جي تاڙي ۽ وات جي ذريعي ان کي واڻيو ويندو هو ۽ ٽهڪندڙ ڪڪڙ ۾ رنگڻ جي تڪليف ڪئي ويندي هئي.

ਕੈਚੀ ਕਟਣਿ ਕਟਿਆ ਸੂਈ ਧਾਗੇ ਜੋੜਿ ਸੀਵਾਇਆ ।

kaichee kattan kattiaa sooee dhaage jorr seevaaeaa |

قينچي ان کي ڪٽي ڇڏيو ۽ ان کي سوئي ۽ ڌاڳي جي مدد سان ڳنڍيو ويو.

ਲੱਜਣੁ ਕੱਜਣੁ ਹੋਇ ਕਜਾਇਆ ।੧੦।

lajan kajan hoe kajaaeaa |10|

اهڙيءَ طرح اهو ڪپڙو بڻجي ويو، ٻين جي عريانيت کي ڍڪڻ جو وسيلو.

ਦਾਣਾ ਹੋਇ ਅਨਾਰ ਦਾ ਹੋਇ ਧੂੜਿ ਧੂੜੀ ਵਿਚਿ ਧੱਸੈ ।

daanaa hoe anaar daa hoe dhoorr dhoorree vich dhasai |

ڄمڻ جو ٻج مٽي ٿي مٽيءَ ۾ ملي وڃي ٿو.

ਹੋਇ ਬਿਰਖੁ ਹਰੀਆਵਲਾ ਲਾਲ ਗੁਲਾਲਾ ਫਲ ਵਿਗੱਸੈ ।

hoe birakh hareeaavalaa laal gulaalaa fal vigasai |

ساڳي سائي رنگ جي گلن سان سينگاريل آهي.

ਇਕਤੁ ਬਿਰਖ ਸਹਸ ਫੁਲ ਫੁਲ ਫਲ ਇਕ ਦੂ ਇਕ ਸਰੱਸੈ ।

eikat birakh sahas ful ful fal ik doo ik sarasai |

وڻ تي هزارين ميوا ٿين ٿا، هر هڪ ميوو ٻئي کان وڌيڪ لذيذ آهي.

ਇਕ ਦੂ ਦਾਣੇ ਲਖ ਹੋਇ ਫਲ ਫਲ ਦੇ ਮਨ ਅੰਦਰਿ ਵੱਸੈ ।

eik doo daane lakh hoe fal fal de man andar vasai |

هر ميوي ۾ هڪ ٻج مان پيدا ٿيندڙ هزارين ٻج رهن ٿا.

ਤਿਸੁ ਫਲ ਤੋਟਿ ਨ ਆਵਈ ਗੁਰਮੁਖਿ ਸੁਖੁ ਫਲੁ ਅੰਮ੍ਰਿਤੁ ਰੱਸੈ ।

tis fal tott na aavee guramukh sukh fal amrit rasai |

جيئن ته ان وڻ تي ميوي جي ڪا به گهٽتائي نه آهي، تنهنڪري گرومخ کي امرت جي ميوي جي لذت کي محسوس ڪرڻ ۾ ڪڏهن به نقصان نه ٿيندو آهي.

ਜਿਉ ਜਿਉ ਲੱਯਨਿ ਤੋੜਿ ਫਲਿ ਤਿਉ ਤਿਉ ਫਿਰਿ ਫਿਰ ਫਲੀਐ ਹੱਸੈ ।

jiau jiau layan torr fal tiau tiau fir fir faleeai hasai |

ميوو ٽوڙڻ سان وڻ وري بار بار، کلڻ ۾ ڦاٿل وڌيڪ ميوو ڏئي ٿو.

ਨਿਵ ਚਲਣੁ ਗੁਰ ਮਾਰਗੁ ਦੱਸੈ ।੧੧।

niv chalan gur maarag dasai |11|

اهڙيءَ طرح عظيم گرو عاجزي جو رستو سيکاري ٿو.

ਰੇਣਿ ਰਸਾਇਣ ਸਿਝੀਐ ਰੇਤੁ ਹੇਤੁ ਕਰਿ ਕੰਚਨੁ ਵਸੈ ।

ren rasaaein sijheeai ret het kar kanchan vasai |

مٽيءَ جي مٽيءَ کي جنهن ۾ سون ملايو وڃي ٿو، ان کي ڪيميڪل ۾ رکيو وڃي ٿو.

ਧੋਇ ਧੋਇ ਕਣੁ ਕਢੀਐ ਰਤੀ ਮਾਸਾ ਤੋਲਾ ਹਸੈ ।

dhoe dhoe kan kadteeai ratee maasaa tolaa hasai |

پوءِ ڌوئڻ کان پوءِ ان مان سون جا ذرڙا ڪڍيا ويندا آهن جن جو وزن ملي گرام کان گرام ۽ ان کان به وڌيڪ هوندو آهي.

ਪਾਇ ਕੁਠਾਲੀ ਗਾਲੀਐ ਰੈਣੀ ਕਰਿ ਸੁਨਿਆਰਿ ਵਿਗਸੈ ।

paae kutthaalee gaaleeai rainee kar suniaar vigasai |

پوءِ ان کي صليب ۾ وجھي، ڳري وڃي ٿو ۽ سوناريءَ جي خوشيءَ لاءِ، ڍڳي ۾ تبديل ٿي وڃي ٿو.

ਘੜਿ ਘੜਿ ਪਤ੍ਰ ਪਖਾਲੀਅਨਿ ਲੂਣੀ ਲਾਇ ਜਲਾਇ ਰਹਸੈ ।

gharr gharr patr pakhaaleean loonee laae jalaae rahasai |

هو ان مان پنون ٺاهي ٿو ۽ ڪيميڪل استعمال ڪري ان کي خوشيءَ سان ڌوئي ٿو.

ਬਾਰਹ ਵੰਨੀ ਹੋਇ ਕੈ ਲਗੈ ਲਵੈ ਕਸਉਟੀ ਕਸੈ ।

baarah vanee hoe kai lagai lavai ksauttee kasai |

پوءِ خالص سون ۾ بدلجي وڃي ٿو ۽ ٽچ اسٽون ذريعي امتحان جي لائق ٿي وڃي ٿو.

ਟਕਸਾਲੈ ਸਿਕਾ ਪਵੈ ਘਣ ਅਹਰਣਿ ਵਿਚਿ ਅਚਲੁ ਸਰਸੈ ।

ttakasaalai sikaa pavai ghan aharan vich achal sarasai |

ھاڻي مڱڻي ۾ سڪي ۾ ٺھيل آھي ۽ ھٿن جي ھٿن ھيٺان ھٿ تي به خوش رھي ٿو.

ਸਾਲੁ ਸੁਨਈਆ ਪੋਤੈ ਪਸੈ ।੧੨।

saal suneea potai pasai |12|

پوءِ خالص مُهر يعني سون جو سِڪو بڻجي خزاني ۾ جمع ٿي وڃي ٿو يعني اهو سون جيڪو مٽيءَ جي ذرڙن ۾ هو، ان جي عاجزي سبب، آخرڪار خزاني جو سڪو بڻجي وڃي ٿو.

ਖਸਖਸ ਦਾਣਾ ਹੋਇ ਕੈ ਖਾਕ ਅੰਦਰਿ ਹੋਇ ਖਾਕ ਸਮਾਵੈ ।

khasakhas daanaa hoe kai khaak andar hoe khaak samaavai |

مٽيءَ سان ملائي مٽيءَ سان ملي ٿي.

ਦੋਸਤੁ ਪੋਸਤੁ ਬੂਟੁ ਹੋਇ ਰੰਗ ਬਿਰੰਗੀ ਫੁੱਲ ਖਿੜਾਵੈ ।

dosat posat boott hoe rang birangee ful khirraavai |

پوپٽ جو خوبصورت ٻوٽو بڻجي وڃي ٿو، اهو مختلف گلن سان ڦٽي ٿو.

ਹੋਡਾ ਹੋਡੀ ਡੋਡੀਆ ਇਕ ਦੂੰ ਇਕ ਚੜ੍ਹਾਉ ਚੜ੍ਹਾਵੈ ।

hoddaa hoddee ddoddeea ik doon ik charrhaau charrhaavai |

ان جي گلن جون ٻوٽيون خوبصورت ڏسڻ لاءِ هڪ ٻئي سان ملن ٿيون.

ਸੂਲੀ ਉਪਰਿ ਖੇਲਣਾ ਪਿਛੋਂ ਦੇ ਸਿਰਿ ਛਤ੍ਰੁ ਧਰਾਵੈ ।

soolee upar khelanaa pichhon de sir chhatru dharaavai |

پهرين ته پوپٽ ڊگھي ڪنڊ تي لڳندي آهي پر پوءِ گول ٿيڻ ڪري ڇت جي شڪل اختيار ڪري ويندي آهي.

ਚੁਖੁ ਚੁਖੁ ਹੋਇ ਮਲਾਇ ਕੈ ਲੋਹੂ ਪਾਣੀ ਰੰਗਿ ਰੰਗਾਵੈ ।

chukh chukh hoe malaae kai lohoo paanee rang rangaavai |

ان کي ڪٽڻ سان رت جي رنگ جو ان جو رس نڪري ٿو.

ਪਿਰਮ ਪਿਆਲਾ ਮਜਲਸੀ ਜੋਗ ਭੋਗ ਸੰਜੋਗ ਬਣਾਵੈ ।

piram piaalaa majalasee jog bhog sanjog banaavai |

پوءِ پارٽين ۾، پيار جو پيالو بڻجي، ڀوڳ، لطف، يوگا سان شامل ٿيڻ جو سبب بڻجي ٿو.

ਅਮਲੀ ਹੋਇ ਸੁ ਮਜਲਸ ਆਵੈ ।੧੩।

amalee hoe su majalas aavai |13|

ان جا عادي پارٽين ۾ اچن ٿا ته ان کي نچڻ.

ਰਸ ਭਰਿਆ ਰਸੁ ਰਖਦਾ ਬੋਲਣ ਅਣੁਬੋਲਣ ਅਭਿਰਿਠਾ ।

ras bhariaa ras rakhadaa bolan anubolan abhiritthaa |

رس (ڪنڊ) جو پورو لذيذ ٿئي ٿو ۽ ڳالهائي يا نه، ٻنهي حالتن ۾ مٺو آهي.

ਸੁਣਿਆ ਅਣਸੁਣਿਆ ਕਰੈ ਕਰੇ ਵੀਚਾਰਿ ਡਿਠਾ ਅਣਡਿਠਾ ।

suniaa anasuniaa karai kare veechaar dditthaa anadditthaa |

اهو نه ٻڌندو آهي جيڪو چئبو آهي ۽ نه ڏسندو آهي جيڪو ڏسڻ ۾ اچي ٿو، يعني ڪمند جي پوک ۾ نه ڪو ٻڌي سگهي ٿو ۽ نه ئي ان ۾ ڪو ماڻهو نظر اچي ٿو.

ਅਖੀ ਧੂੜਿ ਅਟਾਈਆ ਅਖੀ ਵਿਚਿ ਅੰਗੂਰੁ ਬਹਿਠਾ ।

akhee dhoorr attaaeea akhee vich angoor bahitthaa |

جڏهن ٻج جي صورت ۾ ڪمند جا ڳوڙها زمين ۾ وجھن ٿا ته اُڀرن ٿا.

ਇਕ ਦੂ ਬਾਹਲੇ ਬੂਟ ਹੋਇ ਸਿਰ ਤਲਵਾਇਆ ਇਠਹੁ ਇਠਾ ।

eik doo baahale boott hoe sir talavaaeaa itthahu itthaa |

هڪ ڪمند مان ڪيترائي ٻوٽا پوکين ٿا، جن مان هر هڪ مٿي کان هيٺ تائين خوبصورت آهي.

ਦੁਹੁ ਖੁੰਢਾ ਵਿਚਿ ਪੀੜੀਐ ਟੋਟੇ ਲਾਹੇ ਇਤੁ ਗੁਣਿ ਮਿਠਾ ।

duhu khundtaa vich peerreeai ttotte laahe it gun mitthaa |

ان جي مٺي رس جي ڪري اهو ٻن سلنڈر رولر جي وچ ۾ ڪٽجي ويو آهي.

ਵੀਹ ਇਕੀਹ ਵਰਤਦਾ ਅਵਗੁਣਿਆਰੇ ਪਾਪ ਪਣਿਠਾ ।

veeh ikeeh varatadaa avaguniaare paap panitthaa |

نيڪ ماڻهو ان کي ڀلارن ڏينهن تي استعمال ڪندا آهن جڏهن ته بدڪار به ان کي استعمال ڪندا آهن (ان مان شراب وغيره تيار ڪري) ۽ برباد ٿي ويندا آهن.

ਮੰਨੈ ਗੰਨੈ ਵਾਂਗ ਸੁਧਿਠਾ ।੧੪।

manai ganai vaang sudhitthaa |14|

جن ڪمند جي فطرت کي پوکيو يعني خطري جي باوجود مٺو نه ڇڏيو، اهي حقيقت ۾ ثابت قدم آهن.

ਘਣਹਰ ਬੂੰਦ ਸੁਹਾਵਣੀ ਨੀਵੀ ਹੋਇ ਅਗਾਸਹੁ ਆਵੈ ।

ghanahar boond suhaavanee neevee hoe agaasahu aavai |

ڪڪر جو هڪ پيارو قطرو آسمان مان پوي ٿو ۽ پنهنجي انا کي گھٽائي سمنڊ جي هڪ خول جي وات ۾ وڃي ٿو.

ਆਪੁ ਗਵਾਇ ਸਮੁੰਦੁ ਵੇਖਿ ਸਿਪੈ ਦੇ ਮੁਹਿ ਵਿਚਿ ਸਮਾਵੈ ।

aap gavaae samund vekh sipai de muhi vich samaavai |

خول، هڪدم، پنهنجو وات بند ڪري هيٺ لهي ٿو ۽ پاڻ کي هيٺاهينءَ ۾ لڪائي ٿو.

ਲੈਦੋ ਹੀ ਮੁਹਿ ਬੂੰਦ ਸਿਪੁ ਚੁੰਭੀ ਮਾਰਿ ਪਤਾਲਿ ਲੁਕਾਵੈ ।

laido hee muhi boond sip chunbhee maar pataal lukaavai |

جيئن ئي ٻوٽي پنهنجي وات ۾ ڦوٽو کڻندو آهي، اهو وڃي ٿو ۽ ان کي سوراخ (پٿر وغيره جي مدد سان) ۾ لڪائيندو آهي.

ਫੜਿ ਕਢੈ ਮਰੁਜੀਵੜਾ ਪਰ ਕਾਰਜ ਨੋ ਆਪੁ ਫੜਾਵੈ ।

farr kadtai marujeevarraa par kaaraj no aap farraavai |

غوطه خور ان کي پڪڙي ٿو ۽ اهو پڻ پاڻ کي اجازت ڏئي ٿو ته هو پرهيزگار احساس جي وڪرو لاءِ پڪڙي وڃي.

ਪਰਵਸਿ ਪਰਉਪਕਾਰ ਨੋ ਪਰ ਹਥਿ ਪਥਰ ਦੰਦ ਭਨਾਵੈ ।

paravas praupakaar no par hath pathar dand bhanaavai |

سخاوت جي جذبي تي ضابطو رکي پاڻ ئي پٿر تي ٽٽي پوي ٿو.

ਭੁਲਿ ਅਭੁਲਿ ਅਮੁਲੁ ਦੇ ਮੋਤੀ ਦਾਨ ਨ ਪਛੋਤਾਵੈ ।

bhul abhul amul de motee daan na pachhotaavai |

چڱيءَ طرح ڄاڻڻ يا اڻڄاڻائيءَ سان اهو هڪ مفت تحفو ڏئي ٿو ۽ ڪڏهن به توبه نه ڪندو آهي.

ਸਫਲ ਜਨਮੁ ਕੋਈ ਵਰੁਸਾਵੈ ।੧੫।

safal janam koee varusaavai |15|

ڪنهن به نادر کي اهڙي شاندار زندگي ملي ٿي.

ਹੀਰੇ ਹੀਰਾ ਬੇਧੀਐ ਬਰਮੇ ਕਣੀ ਅਣੀ ਹੋਇ ਹੀਰੈ ।

heere heeraa bedheeai barame kanee anee hoe heerai |

هيرن جي ٽڪريءَ سان هيرن جو ٽڪرو آهستي آهستي ڪٽيو ويندو آهي يعني گروءَ جي ڪلام جي هيرن جي ٽڪريءَ سان دماغي هيرن کي ڇهيو ويندو آهي.

ਧਾਗਾ ਹੋਇ ਪਰੋਈਐ ਹੀਰੈ ਮਾਲ ਰਸਾਲ ਗਹੀਰੈ ।

dhaagaa hoe paroeeai heerai maal rasaal gaheerai |

ڌاڳي سان (محبت جي) هيرن جو خوبصورت تار تيار ڪيو ويو آهي.

ਸਾਧਸੰਗਤਿ ਗੁਰੁ ਸਬਦ ਲਿਵ ਹਉਮੈ ਮਾਰਿ ਮਰੈ ਮਨੁ ਧੀਰੈ ।

saadhasangat gur sabad liv haumai maar marai man dheerai |

مقدس جماعت ۾، شعور کي ڪلام ۾ ضم ڪرڻ ۽ انا کان بچڻ، ذهن کي سڪون ملي ٿو.

ਮਨ ਜਿਣਿ ਮਨੁ ਦੇ ਲਏ ਮਨ ਗੁਣਿ ਵਿਚਿ ਗੁਣ ਗੁਰਮੁਖਿ ਸਰੀਰੈ ।

man jin man de le man gun vich gun guramukh sareerai |

ذهن کي فتح ڪري، انسان کي ان کي (گرو جي اڳيان) سپرد ڪرڻ گهرجي ۽ گرومخن جي خوبين کي اپنائڻ گهرجي، گرو جي طرف متوجه آهن.

ਪੈਰੀ ਪੈ ਪਾ ਖਾਕੁ ਹੋਇ ਕਾਮਧੇਨੁ ਸੰਤ ਰੇਣੁ ਨ ਨੀਰੈ ।

pairee pai paa khaak hoe kaamadhen sant ren na neerai |

هن کي اوليائن جي پيرن تي ڪرڻ گهرجي، ڇاڪاڻ ته خواهش ڪرڻ واري ڳئون (کامڌينو) به سنتن جي پيرن جي مٽي جي برابر ناهي.

ਸਿਲਾ ਅਲੂਣੀ ਚਟਣੀ ਲਖ ਅੰਮ੍ਰਿਤ ਰਸ ਤਰਸਨ ਸੀਰੈ ।

silaa aloonee chattanee lakh amrit ras tarasan seerai |

اهو عمل بي ذائقو پٿر کي چاٽڻ کان سواءِ ٻيو ڪجهه به نه آهي، جيتوڻيڪ مٺي رس جا بيشمار ذائقو حاصل ڪرڻ جي ڪوشش ڪئي وڃي ٿي.

ਵਿਰਲਾ ਸਿਖ ਸੁਣੈ ਗੁਰ ਪੀਰੈ ।੧੬।

viralaa sikh sunai gur peerai |16|

ناياب سک آهي جيڪو ٻڌي ٿو (۽ قبول ڪري ٿو) گرو جي تعليمات.

ਗੁਰ ਸਿਖੀ ਗੁਰਸਿਖ ਸੁਣਿ ਅੰਦਰਿ ਸਿਆਣਾ ਬਾਹਰਿ ਭੋਲਾ ।

gur sikhee gurasikh sun andar siaanaa baahar bholaa |

گرو جي تعليمات ٻڌي، سک اندروني طور تي هوشيار ٿي وڃي ٿو، جيتوڻيڪ ظاهري طور تي هو هڪ سادو نظر اچي ٿو.

ਸਬਦਿ ਸੁਰਤਿ ਸਾਵਧਾਨ ਹੋਇ ਵਿਣੁ ਗੁਰ ਸਬਦਿ ਨ ਸੁਣਈ ਬੋਲਾ ।

sabad surat saavadhaan hoe vin gur sabad na sunee bolaa |

هو پوري احتياط سان پنهنجي شعور کي ڪلام سان ڳنڍيندو رهي ٿو ۽ گرو جي ڪلام کان سواءِ ٻيو ڪجهه به نه ٿو ٻڌي.

ਸਤਿਗੁਰ ਦਰਸਨੁ ਦੇਖਣਾ ਸਾਧਸੰਗਤਿ ਵਿਣੁ ਅੰਨ੍ਹਾ ਖੋਲਾ ।

satigur darasan dekhanaa saadhasangat vin anhaa kholaa |

هو سچي گرو کي ڏسندو آهي ۽ سنتن جي صحبت کان سواءِ پاڻ کي انڌو ۽ ٻوڙو محسوس ڪندو آهي.

ਵਾਹਗੁਰੂ ਗੁਰੁ ਸਬਦੁ ਲੈ ਪਿਰਮ ਪਿਆਲਾ ਚੁਪਿ ਚਬੋਲਾ ।

vaahaguroo gur sabad lai piram piaalaa chup chabolaa |

گرو جو ڪلام جيڪو هن کي ملي ٿو اهو واهگورو آهي، عجيب رب، ۽ خاموشيء سان خوشيءَ ۾ غرق رهي ٿو.

ਪੈਰੀ ਪੈ ਪਾ ਖਾਕ ਹੋਇ ਚਰਣਿ ਧੋਇ ਚਰਣੋਦਕ ਝੋਲਾ ।

pairee pai paa khaak hoe charan dhoe charanodak jholaa |

هو پيرن تي ڪنڌ جهڪائي ٿو ۽ (خدا جي) مٽيءَ وانگر پيرن جي امرت کي کوٽي ٿو.

ਚਰਣ ਕਵਲ ਚਿਤੁ ਭਵਰੁ ਕਰਿ ਭਵਜਲ ਅੰਦਰਿ ਰਹੈ ਨਿਰੋਲਾ ।

charan kaval chit bhavar kar bhavajal andar rahai nirolaa |

هُو (گروءَ جي) پيرن ۾ ڪاري ماکيءَ وانگر جڙيل رهي ٿو ۽ اهڙيءَ طرح هن دنيا جي سمنڊ ۾ رهي (پاڻيءَ ۽ مٽيءَ کان) بي نياز رهي ٿو.

ਜੀਵਣਿ ਮੁਕਤਿ ਸਚਾਵਾ ਚੋਲਾ ।੧੭।

jeevan mukat sachaavaa cholaa |17|

هن جي زمين تي زندگي جي دوران هڪ آزاد ٿيل جي زندگي آهي، يعني هو هڪ جيون مکت آهي.

ਸਿਰਿ ਵਿਚਿ ਨਿਕੈ ਵਾਲ ਹੋਇ ਸਾਧੂ ਚਰਣ ਚਵਰ ਕਰਿ ਢਾਲੈ ।

sir vich nikai vaal hoe saadhoo charan chavar kar dtaalai |

مٿي جي وارن (گرمُخ) جي به سَنڌ تيار ڪري، ان کي سنتن جي پيرن تي ويهڻ گهرجي، يعني کيس انتهائي عاجزي ڪرڻ گهرجي.

ਗੁਰ ਸਰ ਤੀਰਥ ਨਾਇ ਕੈ ਅੰਝੂ ਭਰਿ ਭਰਿ ਪੈਰਿ ਪਖਾਲੈ ।

gur sar teerath naae kai anjhoo bhar bhar pair pakhaalai |

زيارت جي جاءِ تي غسل ڪري، هن کي پيار جي ڳوڙهن سان گرو جي پيرن کي ڌوئڻ گهرجي.

ਕਾਲੀ ਹੂੰ ਧਉਲੇ ਕਰੇ ਚਲਾ ਜਾਣਿ ਨੀਸਾਣੁ ਸਮ੍ਹਾਲੈ ।

kaalee hoon dhaule kare chalaa jaan neesaan samhaalai |

ڪاري کان وٺي، سندس وار سُري ٿي وڃن، پر پوءِ (هن دنيا مان) وڃڻ جي وقت کي سمجهي، هن کي پنهنجي دل ۾ رب جي علامت (عشق) کي پالڻ گهرجي.

ਪੈਰੀ ਪੈ ਪਾ ਖਾਕ ਹੋਇ ਪੂਰਾ ਸਤਿਗੁਰੁ ਨਦਰਿ ਨਿਹਾਲੈ ।

pairee pai paa khaak hoe pooraa satigur nadar nihaalai |

جڏهن ڪو، گرو جي پيرن تي ڪري، پاڻ مٽي ٿي وڃي ٿو، يعني مڪمل طور تي هن جي ذهن مان انا کي ختم ڪري ٿو، سچو گرو پڻ ان کي احسان ۽ فرض ڪري ٿو.

ਕਾਗ ਕੁਮੰਤਹੁੰ ਪਰਮ ਹੰਸੁ ਉਜਲ ਮੋਤੀ ਖਾਇ ਖਵਾਲੈ ।

kaag kumantahun param hans ujal motee khaae khavaalai |

هُن کي گهرجي ته هُنَ بڻجي وڃي ۽ ڪانگ جي ڪاري ڏاهپ کي ڇڏي پاڻ به ڪري ۽ ٻين کان به موتي جهڙو انمول ڪم ڪري.

ਵਾਲਹੁ ਨਿਕੀ ਆਖੀਐ ਗੁਰ ਸਿਖੀ ਸੁਣਿ ਗੁਰਸਿਖ ਪਾਲੈ ।

vaalahu nikee aakheeai gur sikhee sun gurasikh paalai |

گروءَ جي تعليم بال کان به وڌيڪ ذهين آهي. سکن کي هميشه انهن جي پيروي ڪرڻ گهرجي.

ਗੁਰਸਿਖੁ ਲੰਘੈ ਪਿਰਮ ਪਿਆਲੈ ।੧੮।

gurasikh langhai piram piaalai |18|

گروءَ جا سک، پنهنجي پيار سان ڀريل پيالي جي ڪري دنيا جي سمنڊ پار ڪري ويندا آهن.

ਗੁਲਰ ਅੰਦਰਿ ਭੁਣਹਣਾ ਗੁਲਰ ਨੋਂ ਬ੍ਰਹਮੰਡੁ ਵਖਾਣੈ ।

gular andar bhunahanaa gular non brahamandd vakhaanai |

انجير ان ۾ رهندڙ حشرات لاءِ ڪائنات آهي.

ਗੁਲਰ ਲਗਣਿ ਲਖ ਫਲ ਇਕ ਦੂ ਲਖ ਅਲਖ ਨ ਜਾਣੈ ।

gular lagan lakh fal ik doo lakh alakh na jaanai |

پر وڻن تي لکين ميوا ٿين ٿا، جيڪي بي شمار تعداد ۾ اڳتي وڌن ٿا.

ਲਖ ਲਖ ਬਿਰਖ ਬਗੀਚਿਅਹੁ ਲਖ ਬਗੀਚੇ ਬਾਗ ਬਬਾਣੈ ।

lakh lakh birakh bageechiahu lakh bageeche baag babaanai |

باغن ۾ بيشمار وڻ آهن ۽ اهڙي طرح دنيا ۾ ڪروڙين باغ آهن.

ਲਖ ਬਾਗ ਬ੍ਰਹਮੰਡ ਵਿਚਿ ਲਖ ਬ੍ਰਹਮੰਡ ਲੂਅ ਵਿਚਿ ਆਣੈ ।

lakh baag brahamandd vich lakh brahamandd looa vich aanai |

خدا جي هڪ ننڍڙي بال ۾ ڪروڙين ڪائنات آهن.

ਮਿਹਰਿ ਕਰੇ ਜੇ ਮਿਹਰਿਵਾਨੁ ਗੁਰਮੁਖਿ ਸਾਧਸੰਗਤਿ ਰੰਗੁ ਮਾਣੈ ।

mihar kare je miharivaan guramukh saadhasangat rang maanai |

جيڪڏهن اهو مهربان خدا پنهنجي فضل جي بارش ڪري، تڏهن ئي هڪ گرومک مقدس جماعت جي لذت حاصل ڪري سگهي ٿو.

ਪੈਰੀ ਪੈ ਪਾ ਖਾਕੁ ਹੋਇ ਸਾਹਿਬੁ ਦੇ ਚਲੈ ਓਹੁ ਭਾਣੈ ।

pairee pai paa khaak hoe saahib de chalai ohu bhaanai |

تڏهن ئي پيرن تي بيهي مٽي ٿي وڃي، عاجز پنهنجو پاڻ کي رب جي رضا (حڪم) مطابق ٺاهي سگهي ٿو.

ਹਉਮੈ ਜਾਇ ਤ ਜਾਇ ਸਿਞਾਣੈ ।੧੯।

haumai jaae ta jaae siyaanai |19|

صرف جڏهن انا کي ختم ڪيو ويندو آهي، اها حقيقت محسوس ڪئي ويندي آهي ۽ سڃاڻي ويندي آهي.

ਦੁਇ ਦਿਹਿ ਚੰਦੁ ਅਲੋਪੁ ਹੋਇ ਤਿਐ ਦਿਹ ਚੜ੍ਹਦਾ ਹੋਇ ਨਿਕਾ ।

due dihi chand alop hoe tiaai dih charrhadaa hoe nikaa |

باقي ٻه ڏينهن پوشيده رهي، ٽئين ڏينهن چنڊ نظر اچي ٿو ننڍي سائيز ۾.

ਉਠਿ ਉਠਿ ਜਗਤੁ ਜੁਹਾਰਦਾ ਗਗਨ ਮਹੇਸੁਰ ਮਸਤਕਿ ਟਿਕਾ ।

autth utth jagat juhaaradaa gagan mahesur masatak ttikaa |

مهيسا جي پيشاني کي سينگاريو، ماڻهو ان کي بار بار سجدو ڪن ٿا.

ਸੋਲਹ ਕਲਾ ਸੰਘਾਰੀਐ ਸਫਲੁ ਜਨਮੁ ਸੋਹੈ ਕਲਿ ਇਕਾ ।

solah kalaa sanghaareeai safal janam sohai kal ikaa |

جڏھن اھو سڀ سورھين مرحلن کي پورو ڪري ٿو يعني پوري چنڊ جي رات تي اھو گھٽجڻ شروع ٿئي ٿو ۽ وري پھرين ڏينھن جي پوزيشن تي پھچي ٿو. ماڻهو هاڻي ان جي اڳيان جهڪي رهيا آهن.