وارن ڀائي گرداس جي

صفحو - 25


ੴ ਸਤਿਗੁਰ ਪ੍ਰਸਾਦਿ ॥
ik oankaar satigur prasaad |

هڪ اوانڪار، بنيادي توانائي، خدائي بزرگ جي فضل جي ذريعي محسوس ڪيو

ਪਉੜੀ ੧
paurree 1

ਆਦਿ ਪੁਰਖੁ ਆਦੇਸੁ ਕਰਿ ਆਦਿ ਪੁਰਖ ਆਦੇਸੁ ਕਰਾਇਆ ।
aad purakh aades kar aad purakh aades karaaeaa |

گرو رب جي اڳيان سجدو ڪيو ۽ پرديس رب سڄي دنيا کي گرو جي اڳيان سجدو ڪيو.

ਏਕੰਕਾਰ ਅਕਾਰੁ ਕਰਿ ਗੁਰੁ ਗੋਵਿੰਦੁ ਨਾਉ ਸਦਵਾਇਆ ।
ekankaar akaar kar gur govind naau sadavaaeaa |

بي شڪل برهم (انسان) جو روپ اختيار ڪري پاڻ کي گرو (هر) گوبند سڏيو آهي.

ਪਾਰਬ੍ਰਹਮੁ ਪੂਰਨ ਬ੍ਰਹਮੁ ਨਿਰਗੁਣ ਸਰਗੁਣ ਅਲਖੁ ਲਖਾਇਆ ।
paarabraham pooran braham niragun saragun alakh lakhaaeaa |

هڪ ئي وقت شڪل ۽ بي صورت هجڻ ڪري، ماورائي ڪامل برهم پنهنجي غير واضح روپ کي ظاهر ڪيو آهي.

ਸਾਧਸੰਗਤਿ ਆਰਾਧਿਆ ਭਗਤਿ ਵਛਲੁ ਹੋਇ ਅਛਲੁ ਛਲਾਇਆ ।
saadhasangat aaraadhiaa bhagat vachhal hoe achhal chhalaaeaa |

پاڪ جماعت کيس پيار ڪيو؛ ۽ عقيدتمندن جي محبت ۾ هو، ناقابل فراموش، گمراهه ٿي ويو (۽ گرو جي روپ ۾ ظاهر ٿيو).

ਓਅੰਕਾਰ ਅਕਾਰ ਕਰਿ ਇਕੁ ਕਵਾਉ ਪਸਾਉ ਪਸਾਇਆ ।
oankaar akaar kar ik kavaau pasaau pasaaeaa |

مار جي روپ ۾ هن سڄي دنيا کي پنهنجي هڪ حڪم واري کمپن ذريعي پيدا ڪيو.

ਰੋਮ ਰੋਮ ਵਿਚਿ ਰਖਿਓਨੁ ਕਰਿ ਬ੍ਰਹਮੰਡੁ ਕਰੋੜਿ ਸਮਾਇਆ ।
rom rom vich rakhion kar brahamandd karorr samaaeaa |

هن جي هر ٽرڪوم ۾ هن لکين ڪائنات شامل آهن.

ਸਾਧ ਜਨਾ ਗੁਰ ਚਰਨ ਧਿਆਇਆ ।੧।
saadh janaa gur charan dhiaaeaa |1|

ساڌو گرو جي پيرن جي روپ ۾ رب جي پوڄا ڪندا آهن.

ਪਉੜੀ ੨
paurree 2

ਗੁਰਮੁਖਿ ਮਾਰਗਿ ਪੈਰੁ ਧਰਿ ਦਹਿ ਦਿਸਿ ਬਾਰਹ ਵਾਟ ਨ ਧਾਇਆ ।
guramukh maarag pair dhar deh dis baarah vaatt na dhaaeaa |

گرو جي طرف وڃڻ واري راهه تي هلڻ وارو گروي، يوگين جي ٻارهن فرقن جي راهه ۾ نه ٿو وڃي.

ਗੁਰ ਮੂਰਤਿ ਗੁਰ ਧਿਆਨੁ ਧਰਿ ਘਟਿ ਘਟਿ ਪੂਰਨ ਬ੍ਰਹਮ ਦਿਖਾਇਆ ।
gur moorat gur dhiaan dhar ghatt ghatt pooran braham dikhaaeaa |

گرو جي روپ يعني گرو جي ڪلام تي ڌيان ڏئي، هو ان کي زندگيءَ ۾ اختيار ڪري ٿو ۽ مڪمل برهمڻ جي سامهون اچي ٿو.

ਸਬਦ ਸੁਰਤਿ ਉਪਦੇਸੁ ਲਿਵ ਪਾਰਬ੍ਰਹਮ ਗੁਰ ਗਿਆਨੁ ਜਣਾਇਆ ।
sabad surat upades liv paarabraham gur giaan janaaeaa |

گرو جي ڪلام تي شعور جو توجه ۽ گرو پاران عطا ڪيل علم ماورائي برهم جي باري ۾ آگاهي فراهم ڪري ٿو.

ਸਿਲਾ ਅਲੂਣੀ ਚਟਣੀ ਚਰਣ ਕਵਲ ਚਰਣੋਦਕੁ ਪਿਆਇਆ ।
silaa aloonee chattanee charan kaval charanodak piaaeaa |

اهڙو ماڻهو ئي گروءَ جي پيرن جي ڌوئي جو امرت ڀري ٿو.

ਗੁਰਮਤਿ ਨਿਹਚਲੁ ਚਿਤੁ ਕਰਿ ਸੁਖ ਸੰਪਟ ਵਿਚਿ ਨਿਜ ਘਰੁ ਛਾਇਆ ।
guramat nihachal chit kar sukh sanpatt vich nij ghar chhaaeaa |

اهو بهرحال بي ذائقو پٿر کي چاٽڻ کان گهٽ ناهي. هو پنهنجي ذهن کي گرو جي حڪمت ۾ مستحڪم ڪري ٿو ۽ آرام سان پنهنجي اندر جي چيمبر ۾ آرام ڪري ٿو.

ਪਰ ਤਨ ਪਰ ਧਨ ਪਰਹਰੇ ਪਾਰਸਿ ਪਰਸਿ ਅਪਰਸੁ ਰਹਾਇਆ ।
par tan par dhan parahare paaras paras aparas rahaaeaa |

گروءَ جي روپ ۾ فلسفي جي پٿر کي ڇهڻ سان، هو ٻين جي دولت ۽ جسماني جسم کي رد ڪري سڀني کان لاتعلق رهي ٿو.

ਸਾਧ ਅਸਾਧਿ ਸਾਧਸੰਗਿ ਆਇਆ ।੨।
saadh asaadh saadhasang aaeaa |2|

هن جي دائمي بيمارين (برائي رجحانن جي) جي علاج لاءِ هو مقدس جماعت ڏانهن وڃي ٿو.

ਪਉੜੀ ੩
paurree 3

ਜਿਉ ਵੜ ਬੀਉ ਸਜੀਉ ਹੋਇ ਕਰਿ ਵਿਸਥਾਰੁ ਬਿਰਖੁ ਉਪਜਾਇਆ ।
jiau varr beeo sajeeo hoe kar visathaar birakh upajaaeaa |

جيئن برگد جي وڻ جو ٻج ترقي ڪري پاڻ کي وڏي وڻ جي صورت ۾ وڌائي ٿو

ਬਿਰਖਹੁ ਹੋਇ ਸਹੰਸ ਫਲ ਫਲ ਫਲ ਵਿਚਿ ਬਹੁ ਬੀਅ ਸਮਾਇਆ ।
birakhahu hoe sahans fal fal fal vich bahu beea samaaeaa |

۽ پوءِ ان ئي وڻ تي هزارين ميوا ٿين ٿا، جن ۾ بيشمار ٻج ٿين ٿا (اهڙيءَ طرح گرو مُک ٻين کي به پنهنجو پاڻ جهڙو بڻائي ٿو).

ਦੁਤੀਆ ਚੰਦੁ ਅਗਾਸ ਜਿਉ ਆਦਿ ਪੁਰਖ ਆਦੇਸੁ ਕਰਾਇਆ ।
duteea chand agaas jiau aad purakh aades karaaeaa |

اهو پريم رب، آسمان ۾ ٻئي ڏينهن جي چنڊ وانگر، پاڻ کي سڀني کان پوڄي ٿو.

ਤਾਰੇ ਮੰਡਲੁ ਸੰਤ ਜਨ ਧਰਮਸਾਲ ਸਚ ਖੰਡ ਵਸਾਇਆ ।
taare manddal sant jan dharamasaal sach khandd vasaaeaa |

اولياءَ برج آهن، جيڪي مذهبي ماڳن جي صورت ۾ سچ جي گهر ۾ آباد آهن.

ਪੈਰੀ ਪੈ ਪਾਖਾਕ ਹੋਇ ਆਪੁ ਗਵਾਇ ਨ ਆਪੁ ਜਣਾਇਆ ।
pairee pai paakhaak hoe aap gavaae na aap janaaeaa |

اُهي پيرن تي جهڪي پون ٿا ۽ مٽي ٿي وڃن ٿا، پير اُتي انا وڃائي ويهندا آهن ۽ پاڻ کي ڪڏهن به ڪنهن جي نظر ٿيڻ نه ڏيندا آهن.

ਗੁਰਮੁਖਿ ਸੁਖ ਫਲੁ ਧ੍ਰੂ ਜਿਵੈ ਨਿਹਚਲ ਵਾਸੁ ਅਗਾਸੁ ਚੜ੍ਹਾਇਆ ।
guramukh sukh fal dhraoo jivai nihachal vaas agaas charrhaaeaa |

لذت جو ميوو حاصل ڪرڻ وارو، گرومخ آسمان ۾ قطب تاري وانگر ثابت قدمي سان زندگي گذاريندو آهي.

ਸਭ ਤਾਰੇ ਚਉਫੇਰਿ ਫਿਰਾਇਆ ।੩।
sabh taare chaufer firaaeaa |3|

سڀ تارا هن جي چوڌاري گردش ڪن ٿا.

ਪਉੜੀ ੪
paurree 4

ਨਾਮਾ ਛੀਂਬਾ ਆਖੀਐ ਗੁਰਮੁਖਿ ਭਾਇ ਭਗਤਿ ਲਿਵ ਲਾਈ ।
naamaa chheenbaa aakheeai guramukh bhaae bhagat liv laaee |

نام ديو، ڪيليڪو مينٽر، گرومخ بڻجي ويو، هن پنهنجي شعور کي محبت جي عقيدت ۾ ضم ڪيو.

ਖਤ੍ਰੀ ਬ੍ਰਾਹਮਣ ਦੇਹੁਰੈ ਉਤਮ ਜਾਤਿ ਕਰਨਿ ਵਡਿਆਈ ।
khatree braahaman dehurai utam jaat karan vaddiaaee |

اعليٰ ذات جا ڪشتري ۽ برهمڻ جيڪي مندر ۾ وڃي رب جي واکاڻ ڪندا هئا، تن نمديو کي پڪڙي ڪڍيو.

ਨਾਮਾ ਪਕੜਿ ਉਠਾਲਿਆ ਬਹਿ ਪਛਵਾੜੈ ਹਰਿ ਗੁਣ ਗਾਈ ।
naamaa pakarr utthaaliaa beh pachhavaarrai har gun gaaee |

جڏهن مندر جي پوئين صحن ۾ ويٺي، هن رب جي ساراهه ڳائڻ شروع ڪيو.

ਭਗਤ ਵਛਲੁ ਆਖਾਇਦਾ ਫੇਰਿ ਦੇਹੁਰਾ ਪੈਜਿ ਰਖਾਈ ।
bhagat vachhal aakhaaeidaa fer dehuraa paij rakhaaee |

ڀڳتيءَ جي مهربانيءَ سان سڃاتل رب، مندر جو مُنهن پنهنجي طرف موڙي ڇڏيو ۽ پنهنجي شان کي قائم رکيو.

ਦਰਗਹ ਮਾਣੁ ਨਿਮਾਣਿਆ ਸਾਧਸੰਗਤਿ ਸਤਿਗੁਰ ਸਰਣਾਈ ।
daragah maan nimaaniaa saadhasangat satigur saranaaee |

پاڪ جماعت، سچي گرو ۽ رب جي پناهه ۾، عاجز کي به عزت ملي ٿي.

ਉਤਮੁ ਪਦਵੀ ਨੀਚ ਜਾਤਿ ਚਾਰੇ ਵਰਣ ਪਏ ਪਗਿ ਆਈ ।
autam padavee neech jaat chaare varan pe pag aaee |

اعليٰ، مرتبو ۽ نچڻي ذات وارا، يعني چارئي ماڻهو نام ديو جي پيرن تي ڪري پيا.

ਜਿਉ ਨੀਵਾਨਿ ਨੀਰੁ ਚਲਿ ਜਾਈ ।੪।
jiau neevaan neer chal jaaee |4|

جيئن پاڻي هيٺ لهي وڃي ٿو

ਪਉੜੀ ੫
paurree 5

ਅਸੁਰ ਭਭੀਖਣੁ ਭਗਤੁ ਹੈ ਬਿਦਰੁ ਸੁ ਵਿਖਲੀ ਪਤਿ ਸਰਣਾਈ ।
asur bhabheekhan bhagat hai bidar su vikhalee pat saranaaee |

سنت Vibhisaa هڪ ڀوت، ۽ نوڪر جو پٽ Vidur، رب جي پناهه ۾ آيا. ڌني کي جيئي سڏيو ويندو آهي

ਧੰਨਾ ਜਟੁ ਵਖਾਣੀਐ ਸਧਨਾ ਜਾਤਿ ਅਜਾਤਿ ਕਸਾਈ ।
dhanaa jatt vakhaaneeai sadhanaa jaat ajaat kasaaee |

۽ ساڌنا هڪ ٻاهرئين ذات جو قصاب هو. سينٽ ڪبير هڪ ڄار هو

ਭਗਤੁ ਕਬੀਰੁ ਜੁਲਾਹੜਾ ਨਾਮਾ ਛੀਂਬਾ ਹਰਿ ਗੁਣ ਗਾਈ ।
bhagat kabeer julaaharraa naamaa chheenbaa har gun gaaee |

۽ نامديو هڪ ڪليڪوپرنٽر هو جيڪو رب جي ساراهه ڳائيندو هو. رويداس هڪ موچي هو ۽ سنت سيرت (نام نهاد) هيٺين حجام ذات سان تعلق رکي ٿو.

ਕੁਲਿ ਰਵਿਦਾਸੁ ਚਮਾਰੁ ਹੈ ਸੈਣੁ ਸਨਾਤੀ ਅੰਦਰਿ ਨਾਈ ।
kul ravidaas chamaar hai sain sanaatee andar naaee |

عورت ڪانو رات جو ٻچن جو خيال رکندي آهي پر آخرڪار اهي پنهنجي خاندان سان ملن ٿا.

ਕੋਇਲ ਪਾਲੈ ਕਾਵਣੀ ਅੰਤਿ ਮਿਲੈ ਅਪਣੇ ਕੁਲ ਜਾਈ ।
koeil paalai kaavanee ant milai apane kul jaaee |

جيتوڻيڪ يگوڊا ڪرشنا جي پرورش ڪئي، پر پوءِ به هو واسوديو جي خاندان جو لوٽس (پٽ) جي نالي سان مشهور ٿيو.

ਕਿਸਨੁ ਜਸੋਧਾ ਪਾਲਿਆ ਵਾਸਦੇਵ ਕੁਲ ਕਵਲ ਸਦਾਈ ।
kisan jasodhaa paaliaa vaasadev kul kaval sadaaee |

جيئن ڪنهن به قسم جي ٿانءَ کي خراب نه چئبو آهي جنهن ۾ گهي هوندو آهي.

ਘਿਅ ਭਾਂਡਾ ਨ ਵੀਚਾਰੀਐ ਭਗਤਾ ਜਾਤਿ ਸਨਾਤਿ ਨ ਕਾਈ ।
ghia bhaanddaa na veechaareeai bhagataa jaat sanaat na kaaee |

اهڙيءَ طرح بزرگن جي به ڪا به اونچي يا نيچ ذات نه هوندي آهي.

ਚਰਣ ਕਵਲ ਸਤਿਗੁਰ ਸਰਣਾਈ ।੫।
charan kaval satigur saranaaee |5|

اهي سڀ سچي گرو جي پيرن جي ڪمل جي پناهه ۾ رهن ٿا.

ਪਉੜੀ ੬
paurree 6

ਡੇਮੂੰ ਖਖਰਿ ਮਿਸਰੀ ਮਖੀ ਮੇਲੁ ਮਖੀਰੁ ਉਪਾਇਆ ।
ddemoon khakhar misaree makhee mel makheer upaaeaa |

هارنٽس جي نسٽ لمپ کنڊ مان ۽ ماکيءَ جي ماکيءَ مان ماکيءَ جو ڇلو پيدا ٿيندو آهي.

ਪਾਟ ਪਟੰਬਰ ਕੀੜਿਅਹੁ ਕੁਟਿ ਕਟਿ ਸਣੁ ਕਿਰਤਾਸੁ ਬਣਾਇਆ ।
paatt pattanbar keerriahu kutt katt san kirataas banaaeaa |

ڪيڙن مان ريشم تيار ڪيو ويندو آهي ۽ ڀنگ کي ڇهڻ سان ڪاغذ تيار ڪيو ويندو آهي.

ਮਲਮਲ ਹੋਇ ਵੜੇਵਿਅਹੁ ਚਿਕੜਿ ਕਵਲੁ ਭਵਰੁ ਲੋਭਾਇਆ ।
malamal hoe varreviahu chikarr kaval bhavar lobhaaeaa |

ململ ڪپهه جي ٻج مان تيار ڪئي ويندي آهي ۽ دڙي ۾ اُڀري اڇي مکيءَ تي ڪمال مگن ٿي ويندو آهي.

ਜਿਉ ਮਣਿ ਕਾਲੇ ਸਪ ਸਿਰਿ ਪਥਰੁ ਹੀਰੇ ਮਾਣਕ ਛਾਇਆ ।
jiau man kaale sap sir pathar heere maanak chhaaeaa |

ڪاري نانگ جي ڪُنڊ ۾ هڪ جواهر رهي ٿو ۽ پٿرن مان هيرا ۽ ياقوت مليا آهن.

ਜਾਣੁ ਕਥੂਰੀ ਮਿਰਗ ਤਨਿ ਨਾਉ ਭਗਉਤੀ ਲੋਹੁ ਘੜਾਇਆ ।
jaan kathooree mirag tan naau bhgautee lohu gharraaeaa |

مشڪ هرڻ جي ناف ۾ ملي ٿي ۽ عام لوهه مان طاقتور تلوار تيز ٿئي ٿي.

ਮੁਸਕੁ ਬਿਲੀਅਹੁ ਮੇਦੁ ਕਰਿ ਮਜਲਸ ਅੰਦਰਿ ਮਹ ਮਹਕਾਇਆ ।
musak bileeahu med kar majalas andar mah mahakaaeaa |

مشڪ ٻلي جو دماغي ميرو سڄي گڏهه کي خوشبودار بڻائي ٿو.

ਨੀਚ ਜੋਨਿ ਉਤਮੁ ਫਲੁ ਪਾਇਆ ।੬।
neech jon utam fal paaeaa |6|

اهڙيءَ طرح هيٺاهين نسلن جا جاندار ۽ مواد اعليٰ ترين ميوو ڏين ٿا ۽ حاصل ڪن ٿا.

ਪਉੜੀ ੭
paurree 7

ਬਲਿ ਪੋਤਾ ਪ੍ਰਹਿਲਾਦ ਦਾ ਇੰਦਰਪੁਰੀ ਦੀ ਇਛ ਇਛੰਦਾ ।
bal potaa prahilaad daa indarapuree dee ichh ichhandaa |

ويروچن جو پٽ ۽ پرهلاد جو پوٽو، راجا بالي، اندر جي گهر تي حڪومت ڪرڻ جي خواهش رکندو هو.

ਕਰਿ ਸੰਪੂਰਣੁ ਜਗੁ ਸਉ ਇਕ ਇਕੋਤਰੁ ਜਗੁ ਕਰੰਦਾ ।
kar sanpooran jag sau ik ikotar jag karandaa |

هن سؤ يجن (جلائي نذرانو) پوريون ڪيون هيون ۽ هن جا ٻيا سوين يجن جاري هئا.

ਬਾਵਨ ਰੂਪੀ ਆਇ ਕੈ ਗਰਬੁ ਨਿਵਾਰਿ ਭਗਤ ਉਧਰੰਦਾ ।
baavan roopee aae kai garab nivaar bhagat udharandaa |

رب هڪ ٻوڙي جي روپ ۾ آيو ته هن جي انا کي ختم ڪري ۽ اهڙيء طرح هن کي آزاد ڪيو.

ਇੰਦ੍ਰਾਸਣ ਨੋ ਪਰਹਰੈ ਜਾਇ ਪਤਾਲਿ ਸੁ ਹੁਕਮੀ ਬੰਦਾ ।
eindraasan no paraharai jaae pataal su hukamee bandaa |

هن اندر جي تخت کي رد ڪيو ۽ هڪ فرمانبردار نوڪر وانگر پاتال ۾ هليو ويو.

ਬਲਿ ਛਲਿ ਆਪੁ ਛਲਾਇਓਨੁ ਦਰਵਾਜੇ ਦਰਵਾਨ ਹੋਵੰਦਾ ।
bal chhal aap chhalaaeion daravaaje daravaan hovandaa |

رب پاڻ بالي سان متاثر ٿيو ۽ بالي جي دروازي جي حيثيت ۾ رهڻو پيو.

ਸ੍ਵਾਤਿ ਬੂੰਦ ਲੈ ਸਿਪ ਜਿਉ ਮੋਤੀ ਚੁਭੀ ਮਾਰਿ ਸੁਹੰਦਾ ।
svaat boond lai sip jiau motee chubhee maar suhandaa |

بالي، راجا ان خول وانگر آهي، جيڪو سواتي نڪاتر (هڪ خاص تارو ٺهڻ) ۾ هڪ قطرو حاصل ڪري ٿو ۽ ان کي موتي بڻائي ٿو، سمنڊ جي تري ۾ اونهي ۾.

ਹੀਰੈ ਹੀਰਾ ਬੇਧਿ ਮਿਲੰਦਾ ।੭।
heerai heeraa bedh milandaa |7|

هيرن جي دل، ديوت بالي جي دل، هيرن جي رب طرفان ڪٽي وئي، آخرڪار هن ۾ شامل ٿي ويو.

ਪਉੜੀ ੮
paurree 8

ਨੀਚਹੁ ਨੀਚ ਸਦਾਵਣਾ ਕੀੜੀ ਹੋਇ ਨ ਆਪੁ ਗਣਾਏ ।
neechahu neech sadaavanaa keerree hoe na aap ganaae |

چيليون ڪڏهن به پنهنجو پاڻ کي ياد نه ڪنديون آهن ۽ گهٽين ۾ سڀ کان گهٽ سڃاتيون وينديون آهن.

ਗੁਰਮੁਖਿ ਮਾਰਗਿ ਚਲਣਾ ਇਕਤੁ ਖਡੁ ਸਹੰਸ ਸਮਾਏ ।
guramukh maarag chalanaa ikat khadd sahans samaae |

اهي گرومخن جي واٽ تي هلن ٿا ۽ انهن جي وسيع ذهنيت جي ڪري اهي هزارن جي تعداد ۾، هڪ ننڍڙي سوراخ ۾ رهن ٿا.

ਘਿਅ ਸਕਰ ਦੀ ਵਾਸੁ ਲੈ ਜਿਥੈ ਧਰੀ ਤਿਥੈ ਚਲਿ ਜਾਏ ।
ghia sakar dee vaas lai jithai dharee tithai chal jaae |

رڳو گھي ۽ کنڊ جي خوشبوءِ سان، اُتي پھچن ٿا، جتي اھي شيون رکيل آھن (گرمُخ به ھنن مقدس مجلسن کي ڳوليندا آھن).

ਡੁਲੈ ਖੰਡੁ ਜੁ ਰੇਤੁ ਵਿਚਿ ਖੰਡੂ ਦਾਣਾ ਚੁਣਿ ਚੁਣਿ ਖਾਏ ।
ddulai khandd ju ret vich khanddoo daanaa chun chun khaae |

اهي کنڊ ۾ پکڙيل کنڊ کي اهڙيءَ طرح کڻندا آهن جيئن ڪو گرو مُخ نيڪيءَ کي پاليندو آهي.

ਭ੍ਰਿੰਗੀ ਦੇ ਭੈ ਜਾਇ ਮਰਿ ਹੋਵੈ ਭ੍ਰਿੰਗੀ ਮਾਰਿ ਜੀਵਾਏ ।
bhringee de bhai jaae mar hovai bhringee maar jeevaae |

ڀنگيءَ جي خوف کان مرڻ سان، چيلهه پاڻ به ڀرنگي ٿي وڃي ٿي ۽ ٻين کي به پاڻ جهڙو بڻائي ٿي.

ਅੰਡਾ ਕਛੂ ਕੂੰਜ ਦਾ ਆਸਾ ਵਿਚਿ ਨਿਰਾਸੁ ਵਲਾਏ ।
anddaa kachhoo koonj daa aasaa vich niraas valaae |

بگھڙ ۽ ڪڇي جي آنڊن وانگر، اُها (چيٽي) اميدن جي وچ ۾ الڳ رهي ٿي.

ਗੁਰਮੁਖਿ ਗੁਰਸਿਖੁ ਸੁਖ ਫਲੁ ਪਾਏ ।੮।
guramukh gurasikh sukh fal paae |8|

ساڳيءَ طرح گرومخ پڻ تعليم حاصل ڪري خوشيءَ جو ميوو حاصل ڪري ٿو.

ਪਉੜੀ ੯
paurree 9

ਸੂਰਜ ਪਾਸਿ ਬਿਆਸੁ ਜਾਇ ਹੋਇ ਭੁਣਹਣਾ ਕੰਨਿ ਸਮਾਣਾ ।
sooraj paas biaas jaae hoe bhunahanaa kan samaanaa |

رشي وياس سج ڏانهن ويو ۽ هڪ ننڍڙو حشر بڻجي هن جي ڪن ۾ داخل ٿيو، يعني ڏاڍي عاجزي سان هن سان گڏ رهيو ۽ سج جي تعليم حاصل ڪيائين).

ਪੜਿ ਵਿਦਿਆ ਘਰਿ ਆਇਆ ਗੁਰਮੁਖਿ ਬਾਲਮੀਕ ਮਨਿ ਭਾਣਾ ।
parr vidiaa ghar aaeaa guramukh baalameek man bhaanaa |

والميڪي پڻ صرف گروي ٿي علم حاصل ڪيو ۽ پوءِ هو گهر موٽي آيو.

ਆਦਿ ਬਿਆਸ ਵਖਾਣੀਐ ਕਥਿ ਕਥਿ ਸਾਸਤ੍ਰ ਵੇਦ ਪੁਰਾਣਾ ।
aad biaas vakhaaneeai kath kath saasatr ved puraanaa |

ويد، شاستر ۽ پراڻن جي ڪيترين ئي ڪهاڻين جو بيان ڪندڙ والملي کي بنيادي شاعر چيو وڃي ٿو.

ਨਾਰਦਿ ਮੁਨਿ ਉਪਦੇਸਿਆ ਭਗਤਿ ਭਾਗਵਤੁ ਪੜ੍ਹਿ ਪਤੀਆਣਾ ।
naarad mun upadesiaa bhagat bhaagavat parrh pateeaanaa |

ساج نارد هن کي تبليغ ڪئي ۽ صرف عقيدت جي بليا-گاوت پڙهڻ کان پوء هو امن حاصل ڪري سگهيو.

ਚਉਦਹ ਵਿਦਿਆ ਸੋਧਿ ਕੈ ਪਰਉਪਕਾਰੁ ਅਚਾਰੁ ਸੁਖਾਣਾ ।
chaudah vidiaa sodh kai praupakaar achaar sukhaanaa |

هن چوڏهن مهارتن تي تحقيق ڪئي پر آخر ۾ هن پنهنجي نيڪ اخلاق جي ڪري خوشي حاصل ڪئي.

ਪਰਉਪਕਾਰੀ ਸਾਧਸੰਗੁ ਪਤਿਤ ਉਧਾਰਣੁ ਬਿਰਦੁ ਵਖਾਣਾ ।
praupakaaree saadhasang patit udhaaran birad vakhaanaa |

اھڙن عاجز سادھن سان صحبت پرهيزگاري آھي ۽ ھڪڙي عادت بڻائي ٿي گرين کي آزاد ڪري.

ਗੁਰਮੁਖਿ ਸੁਖ ਫਲੁ ਪਤਿ ਪਰਵਾਣਾ ।੯।
guramukh sukh fal pat paravaanaa |9|

گرومخ ان ۾ لذت جا ميوا حاصل ڪري رب جي درٻار ۾ باوقار قبوليت حاصل ڪن ٿا.

ਪਉੜੀ ੧੦
paurree 10

ਬਾਰਹ ਵਰ੍ਹੇ ਗਰਭਾਸਿ ਵਸਿ ਜਮਦੇ ਹੀ ਸੁਕਿ ਲਈ ਉਦਾਸੀ ।
baarah varhe garabhaas vas jamade hee suk lee udaasee |

ٻارهن سالن تائين پنهنجي ماءُ جي پيٽ ۾ رهڻ بعد، سکديو پنهنجي پيدائش جي وقت کان ئي لاتعلقي اختيار ڪئي.

ਮਾਇਆ ਵਿਚਿ ਅਤੀਤ ਹੋਇ ਮਨਹਠ ਬੁਧਿ ਨ ਬੰਦਿ ਖਲਾਸੀ ।
maaeaa vich ateet hoe manahatth budh na band khalaasee |

جيتوڻيڪ هو مايا کان اڳتي نڪري ويو هو، تنهن هوندي به هن جي عقل دماغ جي ضد جي ڪري، هو آزاديء کي حاصل نه ڪري سگهيو.

ਪਿਉ ਬਿਆਸ ਪਰਬੋਧਿਆ ਗੁਰ ਕਰਿ ਜਨਕ ਸਹਜ ਅਭਿਆਸੀ ।
piau biaas parabodhiaa gur kar janak sahaj abhiaasee |

هن جي پيءُ وياس هن کي سمجهايو ته هو راجا جنڪ کي پنهنجو گروءَ جي حيثيت ۾ اختيار ڪري، جيڪو پاڻ وٽ رهڻ جي فن ۾ چڱيءَ ريت ماهر آهي.

ਤਜਿ ਦੁਰਮਤਿ ਗੁਰਮਤਿ ਲਈ ਸਿਰ ਧਰਿ ਜੂਠਿ ਮਿਲੀ ਸਾਬਾਸੀ ।
taj duramat guramat lee sir dhar jootth milee saabaasee |

ائين ڪرڻ سان، ۽ پاڻ کي بڇڙي حڪمت کان ڌار ڪري، هن گرو جي حڪمت حاصل ڪئي ۽ هن جي گرو جي حڪم تي هن پنهنجي سر تي کاٻي اوور کڻي ويا ۽ اهڙي طرح گرو کان پيٽ حاصل ڪيو.

ਗੁਰ ਉਪਦੇਸੁ ਅਵੇਸੁ ਕਰਿ ਗਰਬਿ ਨਿਵਾਰਿ ਜਗਤਿ ਗੁਰ ਦਾਸੀ ।
gur upades aves kar garab nivaar jagat gur daasee |

جڏهن گرو جي تعليمات کان متاثر ٿي هن انا کي رد ڪيو، سڄي دنيا کيس گرو طور قبول ڪيو ۽ سندس خادم بڻجي ويو.

ਪੈਰੀ ਪੈ ਪਾ ਖਾਕ ਹੋਇ ਗੁਰਮਤਿ ਭਾਉ ਭਗਤਿ ਪਰਗਾਸੀ ।
pairee pai paa khaak hoe guramat bhaau bhagat paragaasee |

پيرن تي ڪرڻ سان، پيرن جي مٽي ٿيڻ سان ۽ گروءَ جي ڏاهپ سان، هن جي اندر ۾ محبت جو جذبو پيدا ٿيو.

ਗੁਰਮੁਖਿ ਸੁਖ ਫਲੁ ਸਹਜ ਨਿਵਾਸੀ ।੧੦।
guramukh sukh fal sahaj nivaasee |10|

جيئن هڪ گرو مُخ لذت جو ميوو حاصل ڪري پاڻ کي سڪون ۾ رکيو.

ਪਉੜੀ ੧੧
paurree 11

ਰਾਜ ਜੋਗੁ ਹੈ ਜਨਕ ਦੇ ਵਡਾ ਭਗਤੁ ਕਰਿ ਵੇਦੁ ਵਖਾਣੈ ।
raaj jog hai janak de vaddaa bhagat kar ved vakhaanai |

جنڪ هڪ راجا هئڻ سان گڏ يوگي به آهي ۽ علم جا ڪتاب هن کي عظيم ديني طور بيان ڪن ٿا.

ਸਨਕਾਦਿਕ ਨਾਰਦ ਉਦਾਸ ਬਾਲ ਸੁਭਾਇ ਅਤੀਤੁ ਸੁਹਾਣੈ ।
sanakaadik naarad udaas baal subhaae ateet suhaanai |

سنڪ ۽ نارد ننڍي هوندي کان ئي لاتعلق طبيعت جا هئا ۽ پاڻ کي سڀني کان بيزاريءَ سان سينگاريو.

ਜੋਗ ਭੋਗ ਲਖ ਲੰਘਿ ਕੈ ਗੁਰਸਿਖ ਸਾਧਸੰਗਤਿ ਨਿਰਬਾਣੈ ।
jog bhog lakh langh kai gurasikh saadhasangat nirabaanai |

لکين لاڳاپن ۽ لطفن کان اڳتي وڌندي، گرو جا سک پڻ مقدس جماعت لاءِ عاجز رهن ٿا.

ਆਪੁ ਗਣਾਇ ਵਿਗੁਚਣਾ ਆਪੁ ਗਵਾਏ ਆਪੁ ਸਿਞਾਣੈ ।
aap ganaae viguchanaa aap gavaae aap siyaanai |

جيڪو پاڻ کي ڳڻيو وڃي ٿو يا نظر اچي ٿو، سو وهم ۾ گم ٿي وڃي ٿو. پر جيڪو پنهنجي انا وڃائي ٿو، حقيقت ۾ پنهنجي ذات کي سڃاڻي ٿو.

ਗੁਰਮੁਖਿ ਮਾਰਗੁ ਸਚ ਦਾ ਪੈਰੀ ਪਵਣਾ ਰਾਜੇ ਰਾਣੈ ।
guramukh maarag sach daa pairee pavanaa raaje raanai |

گرومک جو رستو سچ جو رستو آهي، جنهن ۾ سڀئي بادشاه ۽ شهنشاهه سندس پيرن تي بيهن ٿا.

ਗਰਬੁ ਗੁਮਾਨੁ ਵਿਸਾਰਿ ਕੈ ਗੁਰਮਤਿ ਰਿਦੈ ਗਰੀਬੀ ਆਣੈ ।
garab gumaan visaar kai guramat ridai gareebee aanai |

هن رستي تي هلڻ وارو، پنهنجي انا ۽ غرور کي وساري پنهنجي دل ۾ گروءَ جي حڪمت سان عاجزي پيدا ڪري ٿو.

ਸਚੀ ਦਰਗਹ ਮਾਣੁ ਨਿਮਾਣੈ ।੧੧।
sachee daragah maan nimaanai |11|

سچي درٻار ۾ اهڙي عاجز انسان کي عزت ۽ احترام ملندو آهي.

ਪਉੜੀ ੧੨
paurree 12

ਸਿਰੁ ਉਚਾ ਅਭਿਮਾਨੁ ਵਿਚਿ ਕਾਲਖ ਭਰਿਆ ਕਾਲੇ ਵਾਲਾ ।
sir uchaa abhimaan vich kaalakh bhariaa kaale vaalaa |

مغرور مٿو بيٺو ۽ مٿاهون رهي ٿو، تنهن هوندي به وار جي ڪاري سان ڍڪيل آهي.

ਭਰਵਟੇ ਕਾਲਖ ਭਰੇ ਪਿਪਣੀਆ ਕਾਲਖ ਸੂਰਾਲਾ ।
bharavatte kaalakh bhare pipaneea kaalakh sooraalaa |

اکيون ڪاريون هونديون آهن ۽ اکين جا لڙڪ به ڪاري ڪانڊي وانگر هوندا آهن.

ਲੋਇਣ ਕਾਲੇ ਜਾਣੀਅਨਿ ਦਾੜੀ ਮੁਛਾ ਕਰਿ ਮੁਹ ਕਾਲਾ ।
loein kaale jaaneean daarree muchhaa kar muh kaalaa |

اکيون ڪارا آهن (هندستان ۾) ۽ عقلمند وانگر ڏاڙهيون ۽ مُچون به ڪارا آهن.

ਨਕ ਅੰਦਰਿ ਨਕ ਵਾਲ ਬਹੁ ਲੂੰਇ ਲੂੰਇ ਕਾਲਖ ਬੇਤਾਲਾ ।
nak andar nak vaal bahu loone loone kaalakh betaalaa |

نڙيءَ ۾ ڪيتريون ئي ٽريڪومس آهن ۽ اهي سڀ ڪارا آهن.

ਉਚੈ ਅੰਗ ਨ ਪੂਜੀਅਨਿ ਚਰਣ ਧੂੜਿ ਗੁਰਮੁਖਿ ਧਰਮਸਾਲਾ ।
auchai ang na poojeean charan dhoorr guramukh dharamasaalaa |

مٿي رکيل عضون جي پوڄا نه ڪئي ويندي آهي ۽ گرومخن جي پيرن جي مٽي مقدس هنڌن وانگر پيارو آهي.

ਪੈਰਾ ਨਖ ਮੁਖ ਉਜਲੇ ਭਾਰੁ ਉਚਾਇਨਿ ਦੇਹੁ ਦੁਰਾਲਾ ।
pairaa nakh mukh ujale bhaar uchaaein dehu duraalaa |

پير ۽ ناخن برڪت وارا آهن ڇو ته اهي سڄي جسم جو بار کڻندا آهن.

ਸਿਰ ਧੋਵਣੁ ਅਪਵਿੱਤ੍ਰ ਹੈ ਗੁਰਮੁਖਿ ਚਰਣੋਦਕ ਜਗਿ ਭਾਲਾ ।
sir dhovan apavitr hai guramukh charanodak jag bhaalaa |

مٿو ڌوئڻ کي گندو سمجهيو وڃي ٿو، پر گورمڪن جي پيرن جي ڌوئڻ کي سڄي دنيا گهرائي ٿي.

ਗੁਰਮੁਖਿ ਸੁਖ ਫਲੁ ਸਹਜੁ ਸੁਖਾਲਾ ।੧੨।
guramukh sukh fal sahaj sukhaalaa |12|

خوشيءَ جي ميوي کي حاصل ڪري، گرومخ پنهنجي ساز و سامان ۾، سڀني نعمتن جو گودام بڻجي رهو.

ਪਉੜੀ ੧੩
paurree 13

ਜਲ ਵਿਚਿ ਧਰਤੀ ਧਰਮਸਾਲ ਧਰਤੀ ਅੰਦਰਿ ਨੀਰ ਨਿਵਾਸਾ ।
jal vich dharatee dharamasaal dharatee andar neer nivaasaa |

ڌرتي، ڌرم جي عمل لاءِ جاءِ پاڻي جي مدد سان آهي ۽ زمين جي اندر پڻ، پاڻي رهي ٿو.

ਚਰਨ ਕਵਲ ਸਰਣਾਗਤੀ ਨਿਹਚਲ ਧੀਰਜੁ ਧਰਮੁ ਸੁਵਾਸਾ ।
charan kaval saranaagatee nihachal dheeraj dharam suvaasaa |

ڪمل جي پيرن (گرو جي) جي پناهه ۾ اچڻ سان، زمين مضبوط پختگي ۽ ڌرم جي خوشبوء سان ڀريل آهي.

ਕਿਰਖ ਬਿਰਖ ਕੁਸਮਾਵਲੀ ਬੂਟੀ ਜੜੀ ਘਾਹ ਅਬਿਨਾਸਾ ।
kirakh birakh kusamaavalee boottee jarree ghaah abinaasaa |

ان (زمين) تي وڻ، گلن جون قطارون، ٻوٽا ۽ گاهه پوکين ٿا، جيڪي ڪڏهن به ختم نه ٿيندا آهن.

ਸਰ ਸਾਇਰ ਗਿਰਿ ਮੇਰੁ ਬਹੁ ਰਤਨ ਪਦਾਰਥ ਭੋਗ ਬਿਲਾਸਾ ।
sar saaeir gir mer bahu ratan padaarath bhog bilaasaa |

ان تي ڪيترائي تلاءُ، سمنڊ، جبل، زيور ۽ لذت جو سامان موجود آهي.

ਦੇਵ ਸਥਲ ਤੀਰਥ ਘਣੇ ਰੰਗ ਰੂਪ ਰਸ ਕਸ ਪਰਗਾਸਾ ।
dev sathal teerath ghane rang roop ras kas paragaasaa |

ان مان ڪيتريون ئي ديوي جايون، زيارت جا مرڪز، رنگ، شڪليون، کائڻ جون شيون ۽ غير ضروري شيون نڪرنديون آهن.

ਗੁਰ ਚੇਲੇ ਰਹਰਾਸਿ ਕਰਿ ਗੁਰਮੁਖਿ ਸਾਧਸੰਗਤਿ ਗੁਣਤਾਸਾ ।
gur chele raharaas kar guramukh saadhasangat gunataasaa |

گرو-شاگرد جي روايت جي ڪري، گرومڪن جي مقدس جماعت پڻ هڪ اهڙي ئي خوبين جو سمنڊ آهي.

ਗੁਰਮੁਖਿ ਸੁਖ ਫਲੁ ਆਸ ਨਿਰਾਸਾ ।੧੩।
guramukh sukh fal aas niraasaa |13|

اُميدن ۽ تمنائن جي وچ ۾ لاتعلق رهڻ ئي گرومُخن لاءِ خوشي جو ميوو آهي.

ਪਉੜੀ ੧੪
paurree 14

ਰੋਮ ਰੋਮ ਵਿਚਿ ਰਖਿਓਨੁ ਕਰਿ ਬ੍ਰਹਮੰਡ ਕਰੋੜਿ ਸਮਾਈ ।
rom rom vich rakhion kar brahamandd karorr samaaee |

رب پنهنجي هر هڪ ٽرڪوم ۾ ڪروڙين ڪائنات سمائي ڇڏي آهي.

ਪਾਰਬ੍ਰਹਮੁ ਪੂਰਨ ਬ੍ਰਹਮੁ ਸਤਿ ਪੁਰਖ ਸਤਿਗੁਰੁ ਸੁਖਦਾਈ ।
paarabraham pooran braham sat purakh satigur sukhadaaee |

انهيءَ ابتدائي ڪامل ۽ ماورائي برهم جو سچو گرو روپ نعمتن جو مالڪ آهي.

ਚਾਰਿ ਵਰਨ ਗੁਰਸਿਖ ਹੋਇ ਸਾਧਸੰਗਤਿ ਸਤਿਗੁਰ ਸਰਣਾਈ ।
chaar varan gurasikh hoe saadhasangat satigur saranaaee |

سڀئي چار واما مقدس جماعت جي صورت ۾ سچي گرو جي پناهه ۾ ايندا آهن

ਗਿਆਨ ਧਿਆਨ ਸਿਮਰਣਿ ਸਦਾ ਗੁਰਮੁਖਿ ਸਬਦਿ ਸੁਰਤਿ ਲਿਵ ਲਾਈ ।
giaan dhiaan simaran sadaa guramukh sabad surat liv laaee |

۽ اُتي گرومخ پنهنجي شعور کي سکيا، مراقبي ۽ دعا ذريعي ڪلام ۾ ملائي ڇڏيندا آهن.

ਭਾਇ ਭਗਤਿ ਭਉ ਪਿਰਮ ਰਸ ਸਤਿਗੁਰੁ ਮੂਰਤਿ ਰਿਦੇ ਵਸਾਈ ।
bhaae bhagat bhau piram ras satigur moorat ride vasaaee |

انهن لاءِ رب جو خوف، محبت جي عقيدت ۽ محبت جي لذت، انهن لاءِ سچي گرو جو بت آهي، جنهن کي هو پنهنجي دل ۾ پاليندا آهن.

ਏਵਡੁ ਭਾਰੁ ਉਚਾਇਂਦੇ ਸਾਧ ਚਰਣ ਪੂਜਾ ਗੁਰ ਭਾਈ ।
evadd bhaar uchaaeinde saadh charan poojaa gur bhaaee |

سچي گروءَ جا پير ساڌوءَ جي روپ ۾ سندن شاگردن جو ايترو بوجھ (ذهني توڙي روحاني) کڻن ٿا،

ਗੁਰਮੁਖਿ ਸੁਖ ਫਲੁ ਕੀਮ ਨ ਪਾਈ ।੧੪।
guramukh sukh fal keem na paaee |14|

0 منهنجا ڀائرو، توهان کي انهن جي عبادت ڪرڻ گهرجي. گنهگارن جي لذت جي ميوي جو اندازو نٿو لڳائي سگهجي.

ਪਉੜੀ ੧੫
paurree 15

ਵਸੈ ਛਹਬਰ ਲਾਇ ਕੈ ਪਰਨਾਲੀਂ ਹੁਇ ਵੀਹੀਂ ਆਵੈ ।
vasai chhahabar laae kai paranaaleen hue veeheen aavai |

جڏهن ٻليون ۽ ڪتن کي برسات پوي ٿي ته گجگوڙن مان وهندڙ پاڻي گهٽين ۾ اچي وڃي ٿو.

ਲਖ ਨਾਲੇ ਉਛਲ ਚਲਨਿ ਲਖ ਪਰਵਾਹੀ ਵਾਹ ਵਹਾਵੈ ।
lakh naale uchhal chalan lakh paravaahee vaah vahaavai |

ڪروڙين وهڪرا، لکين واهه بڻجي وڃن ٿا.

ਲਖ ਨਾਲੇ ਲਖ ਵਾਹਿ ਵਹਿ ਨਦੀਆ ਅੰਦਰਿ ਰਲੇ ਰਲਾਵੈ ।
lakh naale lakh vaeh veh nadeea andar rale ralaavai |

لکين وهڪرا دريائن جي وهڪرن ۾ ملن ٿا.

ਨਉ ਸੈ ਨਦੀ ਨੜਿੰਨਵੈ ਪੂਰਬਿ ਪਛਮਿ ਹੋਇ ਚਲਾਵੈ ।
nau sai nadee narrinavai poorab pachham hoe chalaavai |

اُڀرندي ۽ اولهندي طرفن ۾ نون سؤ نون نديون وهن ٿيون.

ਨਦੀਆ ਜਾਇ ਸਮੁੰਦ ਵਿਚਿ ਸਾਗਰ ਸੰਗਮੁ ਹੋਇ ਮਿਲਾਵੈ ।
nadeea jaae samund vich saagar sangam hoe milaavai |

درياءَ وڃي سمنڊ سان ملن ٿا.

ਸਤਿ ਸਮੁੰਦ ਗੜਾੜ ਮਹਿ ਜਾਇ ਸਮਾਹਿ ਨ ਪੇਟੁ ਭਰਾਵੈ ।
sat samund garraarr meh jaae samaeh na pett bharaavai |

اهڙا ست سمنڊ سمنڊن ۾ ملن ٿا پر پوءِ به ساگر نه ٿا ٿِجن.

ਜਾਇ ਗੜਾੜੁ ਪਤਾਲ ਹੇਠਿ ਹੋਇ ਤਵੇ ਦੀ ਬੂੰਦ ਸਮਾਵੈ ।
jaae garraarr pataal hetth hoe tave dee boond samaavai |

پاڙي واري دنيا ۾، اهڙا سمنڊ گرم پليٽ تي پاڻيءَ جي قطرن وانگر نظر اچن ٿا.

ਸਿਰ ਪਤਿਸਾਹਾਂ ਲਖ ਲਖ ਇੰਨਣੁ ਜਾਲਿ ਤਵੇ ਨੋ ਤਾਵੈ ।
sir patisaahaan lakh lakh inan jaal tave no taavai |

هن پليٽ کي گرم ڪرڻ لاءِ شهنشاهه جا لکين سر ٻارڻ طور استعمال ڪيا ويندا آهن.

ਮਰਦੇ ਖਹਿ ਖਹਿ ਦੁਨੀਆ ਦਾਵੈ ।੧੫।
marade kheh kheh duneea daavai |15|

۽ اهي شهنشاهه هن ڌرتيءَ تي پنهنجا دعوا هڻندا وڙهندا ۽ مرندا رهيا.

ਪਉੜੀ ੧੬
paurree 16

ਇਕਤੁ ਥੇਕੈ ਦੁਇ ਖੜਗੁ ਦੁਇ ਪਤਿਸਾਹ ਨ ਮੁਲਕਿ ਸਮਾਣੈ ।
eikat thekai due kharrag due patisaah na mulak samaanai |

هڪ ميان ۾ ٻه تلوارون ۽ ٻه شهنشاهه هڪ ملڪ ۾ رهي نٿا سگهن.

ਵੀਹ ਫਕੀਰ ਮਸੀਤਿ ਵਿਚਿ ਖਿੰਥ ਖਿੰਧੋਲੀ ਹੇਠਿ ਲੁਕਾਣੈ ।
veeh fakeer maseet vich khinth khindholee hetth lukaanai |

پر هڪ مسجد ۾ ويهه فقير هڪ ڍڪيل چادر هيٺ (آرام سان) رهي سگهن ٿا.

ਜੰਗਲ ਅੰਦਰਿ ਸੀਹ ਦੁਇ ਪੋਸਤ ਡੋਡੇ ਖਸਖਸ ਦਾਣੈ ।
jangal andar seeh due posat ddodde khasakhas daanai |

شهنشاهه هڪ جهنگ ۾ ٻن شينهن وانگر هوندا آهن جڏهن ته فقير هڪ ٻج ۾ آفيم جي داڻي وانگر هوندا آهن.

ਸੂਲੀ ਉਪਰਿ ਖੇਲਣਾ ਸਿਰਿ ਧਰਿ ਛਤ੍ਰ ਬਜਾਰ ਵਿਕਾਣੈ ।
soolee upar khelanaa sir dhar chhatr bajaar vikaanai |

اهي ٻج مارڪيٽ ۾ وڪڻڻ جو اعزاز حاصل ڪرڻ کان اڳ ئي ڪنڊن جي بستري تي راند ڪندا آهن.

ਕੋਲੂ ਅੰਦਰਿ ਪੀੜੀਅਨਿ ਪੋਸਤਿ ਪੀਹਿ ਪਿਆਲੇ ਛਾਣੈ ।
koloo andar peerreean posat peehi piaale chhaanai |

انهن کي پيالي ۾ دٻائڻ کان اڳ پاڻي سان پريس ۾ اڇلايو ويندو آهي.

ਲਉਬਾਲੀ ਦਰਗਾਹ ਵਿਚਿ ਗਰਬੁ ਗੁਨਾਹੀ ਮਾਣੁ ਨਿਮਾਣੈ ।
laubaalee daragaah vich garab gunaahee maan nimaanai |

بي خوف رب جي درٻار ۾ وڏائي ڪندڙ گنهگار سڏجن ٿا ۽ عاجز کي عزت ۽ احترام ملي ٿو.

ਗੁਰਮੁਖਿ ਹੋਂਦੇ ਤਾਣਿ ਨਿਤਾਣੈ ।੧੬।
guramukh honde taan nitaanai |16|

اهو ئي سبب آهي جو گرومخ طاقتور هجڻ جي باوجود نرم مزاجن وانگر هلن ٿا.

ਪਉੜੀ ੧੭
paurree 17

ਸੀਹ ਪਜੂਤੀ ਬਕਰੀ ਮਰਦੀ ਹੋਈ ਹੜ ਹੜ ਹਸੀ ।
seeh pajootee bakaree maradee hoee harr harr hasee |

هڪ ٻڪري کي شينهن پڪڙيو ۽ مرڻ مهل هن گهوڙي کي کلائي ڇڏيو.

ਸੀਹੁ ਪੁਛੈ ਵਿਸਮਾਦੁ ਹੋਇ ਇਤੁ ਅਉਸਰਿ ਕਿਤੁ ਰਹਸਿ ਰਹਸੀ ।
seehu puchhai visamaad hoe it aausar kit rahas rahasee |

شينهن حيران ٿي پڇيو ته اهڙي موقعي تي (پنهنجي موت تي) ايترو خوش ڇو ٿيو؟

ਬਿਨਉ ਕਰੇਂਦੀ ਬਕਰੀ ਪੁਤ੍ਰ ਅਸਾਡੇ ਕੀਚਨਿ ਖਸੀ ।
binau karendee bakaree putr asaadde keechan khasee |

ٻڪريءَ عاجزي سان جواب ڏنو ته اسان جي نر اولاد جا عضوا ڪٽجي ويا آهن ته جيئن انهن کي ڦاسائڻ لاءِ.

ਅਕ ਧਤੂਰਾ ਖਾਧਿਆਂ ਕੁਹਿ ਕੁਹਿ ਖਲ ਉਖਲਿ ਵਿਣਸੀ ।
ak dhatooraa khaadhiaan kuhi kuhi khal ukhal vinasee |

اسان رڳو سڪل علائقن جا جهنگلي ٻوٽا کائيندا آهيون پر اسان جي چمڙي ٿلهي ۽ ڳاڙهي ٿيندي آهي.

ਮਾਸੁ ਖਾਨਿ ਗਲ ਵਢਿ ਕੈ ਹਾਲੁ ਤਿਨਾੜਾ ਕਉਣੁ ਹੋਵਸੀ ।
maas khaan gal vadt kai haal tinaarraa kaun hovasee |

مان انهن (توهان جهڙن) جي حال تي سوچيندو آهيان، جيڪي ٻين جو گلا ڪٽيندا آهن ۽ انهن جو گوشت کائيندا آهن.

ਗਰਬੁ ਗਰੀਬੀ ਦੇਹ ਖੇਹ ਖਾਜੁ ਅਖਾਜੁ ਅਕਾਜੁ ਕਰਸੀ ।
garab gareebee deh kheh khaaj akhaaj akaaj karasee |

مغرور ۽ عاجز ٻنهي جو جسم آخر مٽي ٿي ويندو آهي، پر پوءِ به مغرور (شينهن) جو جسم ناگزير هوندو آهي ۽ عاجز (بکري) جو جسم کائڻ لائق هوندو آهي.

ਜਗਿ ਆਇਆ ਸਭ ਕੋਇ ਮਰਸੀ ।੧੭।
jag aaeaa sabh koe marasee |17|

جيڪي به هن دنيا ۾ آيا آهن انهن کي آخر مرڻو آهي.

ਪਉੜੀ ੧੮
paurree 18

ਚਰਣ ਕਵਲ ਰਹਰਾਸਿ ਕਰਿ ਗੁਰਮੁਖਿ ਸਾਧਸੰਗਤਿ ਪਰਗਾਸੀ ।
charan kaval raharaas kar guramukh saadhasangat paragaasee |

لوٽس پيرن جي اندر ۽ چوڌاري رهڻ سان، گرومخ کي مقدس جماعت جي روشني ملي ٿي.

ਪੈਰੀ ਪੈ ਪਾ ਖਾਕ ਹੋਇ ਲੇਖ ਅਲੇਖ ਅਮਰ ਅਬਿਨਾਸੀ ।
pairee pai paa khaak hoe lekh alekh amar abinaasee |

پيرن جي پوڄا ڪرڻ ۽ پيرن جي مٽي ٿيڻ سان انسان لازوال، لافاني ۽ غير فاني ٿي وڃي ٿو.

ਕਰਿ ਚਰਣੋਦਕੁ ਆਚਮਾਨ ਆਧਿ ਬਿਆਧਿ ਉਪਾਧਿ ਖਲਾਸੀ ।
kar charanodak aachamaan aadh biaadh upaadh khalaasee |

گرومخن جي پيرن جي راھ پيئڻ سان، سڀني جسماني ذهني ۽ روحاني بيمارين کان آزادي حاصل ٿئي ٿي.

ਗੁਰਮਤਿ ਆਪੁ ਗਵਾਇਆ ਮਾਇਆ ਅੰਦਰਿ ਕਰਨਿ ਉਦਾਸੀ ।
guramat aap gavaaeaa maaeaa andar karan udaasee |

گروءَ جي ڏاهپ جي ڪري اهي پنهنجي انا وڃائي ويهندا آهن ۽ مايا ۾ جذب نه ٿيندا آهن.

ਸਬਦ ਸੁਰਤਿ ਲਿਵ ਲੀਣੁ ਹੋਇ ਨਿਰੰਕਾਰ ਸਚ ਖੰਡਿ ਨਿਵਾਸੀ ।
sabad surat liv leen hoe nirankaar sach khandd nivaasee |

انهن جي شعور کي لفظ ۾ جذب ڪري، اهي بي مثال جي حقيقي گهر (پاڪ جماعت) ۾ رهجي ويا آهن.

ਅਬਿਗਤਿ ਗਤਿ ਅਗਾਧਿ ਬੋਧਿ ਅਕਥ ਕਥਾ ਅਚਰਜ ਗੁਰਦਾਸੀ ।
abigat gat agaadh bodh akath kathaa acharaj guradaasee |

رب جي ٻانهن جو قصو ناقابل فهم ۽ پڌرو آهي.

ਗੁਰਮੁਖਿ ਸੁਖ ਫਲੁ ਆਸ ਨਿਰਾਸੀ ।੧੮।
guramukh sukh fal aas niraasee |18|

اميدن کان لاتعلق رهڻ ئي گرومخن جي خوشي جو ميوو آهي.

ਪਉੜੀ ੧੯
paurree 19

ਸਣ ਵਣ ਵਾੜੀ ਖੇਤੁ ਇਕੁ ਪਰਉਪਕਾਰੁ ਵਿਕਾਰੁ ਜਣਾਵੈ ।
san van vaarree khet ik praupakaar vikaar janaavai |

ڀنگ ۽ ڪپهه هڪ ئي زمين ۾ پوکين ٿا پر هڪ جو استعمال فائديمند آهي ۽ ٻئي جو استعمال بڇڙو آهي.

ਖਲ ਕਢਾਹਿ ਵਟਾਇ ਸਣ ਰਸਾ ਬੰਧਨੁ ਹੋਇ ਬਨ੍ਹਾਵੈ ।
khal kadtaeh vattaae san rasaa bandhan hoe banhaavai |

ڀنگ جي ٻوٽي کي ڇهڻ کان پوءِ رسي ٺاهي ويندي آهي، جنهن جا ڦڙا ماڻهن کي غلاميءَ ۾ جڪڙڻ لاءِ استعمال ٿيندا آهن.

ਖਾਸਾ ਮਲਮਲ ਸਿਰੀਸਾਫੁ ਸੂਤੁ ਕਤਾਇ ਕਪਾਹ ਵੁਣਾਵੈ ।
khaasaa malamal sireesaaf soot kataae kapaah vunaavai |

ٻئي طرف ڪپهه مان ململ ۽ سرساف ٺهيل آهن.

ਲਜਣੁ ਕਜਣੁ ਹੋਇ ਕੈ ਸਾਧੁ ਅਸਾਧੁ ਬਿਰਦੁ ਬਿਰਦਾਵੈ ।
lajan kajan hoe kai saadh asaadh birad biradaavai |

ڪپڙي جي صورت ۾ ڪپهه ٻين جي حياءَ کي ڍڪي ٿي ۽ ساڌن ۽ بدڪار ماڻهن جي ڌرم جي حفاظت ڪري ٿي.

ਸੰਗ ਦੋਖ ਨਿਰਦੋਖ ਮੋਖ ਸੰਗ ਸੁਭਾਉ ਨ ਸਾਧੁ ਮਿਟਾਵੈ ।
sang dokh niradokh mokh sang subhaau na saadh mittaavai |

سادھو جيتوڻيڪ برائي سان ملن ٿا، ڪڏهن به پنهنجي مقدس طبيعت کي رد نه ڪندا آهن.

ਤ੍ਰਪੜੁ ਹੋਵੈ ਧਰਮਸਾਲ ਸਾਧਸੰਗਤਿ ਪਗ ਧੂੜਿ ਧੁਮਾਵੈ ।
traparr hovai dharamasaal saadhasangat pag dhoorr dhumaavai |

ڀنگ کي جڏهن ٿلهي ڪپڙي ۾ تبديل ڪري مقدس ماڳن ۾ گڏ ڪرڻ لاءِ آندو ويندو آهي ته اهو به ساڌون جي پيرن جي مٽيءَ سان لڳندو آهي.

ਕਟਿ ਕੁਟਿ ਸਣ ਕਿਰਤਾਸੁ ਕਰਿ ਹਰਿ ਜਸੁ ਲਿਖਿ ਪੁਰਾਣ ਸੁਣਾਵੈ ।
katt kutt san kirataas kar har jas likh puraan sunaavai |

ان سان گڏ، جڏهن هڪ چڱيء طرح ڇڪڻ وارو ڪاغذ حاصل ڪرڻ کان پوء ان کي ٺاهيو ويندو آهي، مقدس ماڻهو ان تي رب جي حمد لکندا آهن ۽ ٻين لاء پڻ پڙهندا آهن.

ਪਤਿਤ ਪੁਨੀਤ ਕਰੈ ਜਨ ਭਾਵੈ ।੧੯।
patit puneet karai jan bhaavai |19|

پاڪ جماعت گرين کي به مقدس بڻائي ٿي.

ਪਉੜੀ ੨੦
paurree 20

ਪਥਰ ਚਿਤੁ ਕਠੋਰੁ ਹੈ ਚੂਨਾ ਹੋਵੈ ਅਗੀਂ ਦਧਾ ।
pathar chit katthor hai choonaa hovai ageen dadhaa |

جڏهن سخت دل پٿر کي ساڙيو ويندو آهي، اهو چونا پٿر ۾ تبديل ٿي ويندو آهي. پاڻيءَ جي ڇنڊ ڇاڻ ڪري باهه وسائي ٿي

ਅਗ ਬੁਝੈ ਜਲੁ ਛਿੜਕਿਐ ਚੂਨਾ ਅਗਿ ਉਠੇ ਅਤਿ ਵਧਾ ।
ag bujhai jal chhirrakiaai choonaa ag utthe at vadhaa |

پر ليمن جي صورت ۾ پاڻي وڏي گرمي پيدا ڪري ٿو.

ਪਾਣੀ ਪਾਏ ਵਿਹੁ ਨ ਜਾਇ ਅਗਨਿ ਨ ਛੁਟੈ ਅਵਗੁਣ ਬਧਾ ।
paanee paae vihu na jaae agan na chhuttai avagun badhaa |

ان جو زهر نه ٿو وڃي ته ان تي پاڻي اڇلايو وڃي ۽ ان جي بدبودار باهه ان ۾ رهي ٿي.

ਜੀਭੈ ਉਤੈ ਰਖਿਆ ਛਾਲੇ ਪਵਨਿ ਸੰਗਿ ਦੁਖ ਲਧਾ ।
jeebhai utai rakhiaa chhaale pavan sang dukh ladhaa |

جيڪڏهن زبان تي رکيو وڃي ته اهو دردناڪ ڦڙا پيدا ڪري ٿو.

ਪਾਨ ਸੁਪਾਰੀ ਕਥੁ ਮਿਲਿ ਰੰਗੁ ਸੁਰੰਗੁ ਸੰਪੂਰਣੁ ਸਧਾ ।
paan supaaree kath mil rang surang sanpooran sadhaa |

پر چانور جي پتي، چانور ۽ ڪيچو جي صحبت حاصل ڪرڻ سان ان جو رنگ روشن، سهڻو ۽ بلڪل صاف ٿي ويندو آهي.

ਸਾਧਸੰਗਤਿ ਮਿਲਿ ਸਾਧੁ ਹੋਇ ਗੁਰਮੁਖਿ ਮਹਾ ਅਸਾਧ ਸਮਧਾ ।
saadhasangat mil saadh hoe guramukh mahaa asaadh samadhaa |

اهڙيءَ طرح مقدس جماعت ۾ شامل ٿيڻ سان پاڪ مرد بڻجي ويندا آهن، گرومخن کي به دائمي بيمارين کان نجات ملندي آهي.

ਆਪੁ ਗਵਾਇ ਮਿਲੈ ਪਲੁ ਅਧਾ ।੨੦।੨੫। ਪੰਝੀਹ ।
aap gavaae milai pal adhaa |20|25| panjheeh |

جڏهن انا وڃائي ويهندي آهي، تڏهن اڌ لمحي ۾ به خدا نظر ايندو آهي.