Thuig Oankaar amháin, an fuinneamh primal, trí ghrásta an phreceptor diaga
Chrom an Gúrú os comhair an Tiarna agus rinne an Tiarna primal an domhan ar fad bogha os comhair an Ghúrú.
Is Gúrú (Har) Gobind a thugtar air féin ar fhoirm neamhfhoirmeálta Brahm ag glacadh leis (daonna).
Ag glacadh leis go bhfuil foirm agus a bheith neamhfhoirmiúil ag an am céanna, tá a fhoirm tharchéimnitheach foirfe léirithe ag Brahm foirfe.
Bhí adhradh ag an bpobal naofa dó; agus a bheith i ngrá leis na devotees Bhí sé, an undeceivable, deluded (agus tháinig chun solais i bhfoirm Gúrú).
Ag glacadh leis gur chruthaigh foirm Maar an domhan ar fad leis an gcreathadh ceannasach aige.
Ina gach trichome bhí na milliúin cruinne aige.
Is breá leis an sadhus an Tiarna i bhfoirm chosa an Ghúrú.
Ní théann an gúrú-dhírithe ar an gcosán a théann i dtreo an Ghúrú ar strae isteach i gcosáin dhá sheic déag an ióga.
Ag díriú ar fhoirm an Ghúrú ie Focal an Ghúrú, glacann sé leis sa saol agus tagann sé aghaidh ar :aghaidh leis an Brahm foirfe.
Soláthraíonn díriú comhfhiosachta ar fhocal an Ghúrú agus eolas a bhronn an Gúrú ar an eolas faoin Brahm tarchéimnitheach.
Ní chuireann ach a leithéid de phinsean an neachtar ar nigh chos an Ghúrú.
Tá sé seo, áfach, rud ar bith níos lú ná licking na cloiche tasteless. Socraíonn sé a intinn in eagna an Ghúrú agus luíonn sé go compordach i seomra a chuid féin istigh.
Ag baint le cloch an fhealsaimh i bhfoirm an Ghúrú , séanann sé saibhreas agus corp fisiciúil daoine eile fós scoite ó chách.
Le leigheas a dhéanamh ar a ghorta ainsealacha (de dhroch-chlaonadh) téann sé chuig an bpobal naofa.
De réir mar a shíneann síol an chrainn banyan atá á fhorbairt i bhfoirm crann mór
agus ansin ar an gcrann sin fás na mílte torthaí ina bhfuil an iliomad síolta (mar an gcéanna déanann gurmukh daoine eile cosúil leis féin).
Go n-adhradh an Tiarna príomhúil sin, cosúil le gealach an dara lá sa spéir, é féin amháin agus go léir.
Is réaltbhuíon iad na naoimh a bhfuil cónaí orthu i gcóngar na fírinne i bhfoirm áiteanna reiligiúnacha.
Bowing siad ag na cosa agus a bheith deannaigh de , na cosa chailleann ann ego agus ní lig dóibh féin a bheith faoi deara ag aon duine.
Slánaitheoir na dtorthaí pléisiúir, maireann an gurmukh go seasta cosúil leis an réalta cuaille sa spéir.
Gach na réaltaí revolves timpeall air.
Rinne Namdev, an minteoir calico a bheith ina gurmukh, a chomhfhiosacht a chumasc le deabhóid ghrámhar.
Ghlac an t-ard-caste kshatriyas agus na Brahmins a chuaigh go dtí an teampall chun moladh a dhéanamh don Tiarna, agus ghlac siad Namdev amach.
Agus é ina shuí i gclós cúil an teampaill, thosaigh sé ag canadh moltaí an Tiarna.
D’iompaigh an Tiarna, ar a dtugtar cineálta do na deonaithe, aghaidh an teampaill chuige agus choinnigh sé a cháil féin.
I bhfoscadh an phobail naofa, an fíorGhúrú agus an Tiarna, faigheann na daoine humhal onóir freisin.
Ard, rangú chomh maith leis na castes ísle mar a thugtar orthu ie na ceithre cinn mar a thit ag cosa Namdev
Díreach mar a shreabhann an t-uisce síos i dtreo íseal
Tháinig Naomh Vibhsaa deamhan, agus Vidur mac searbhónta i bhfoscadh an Tiarna. Tugtar jai ar Dhanni
Agus bhí Sadhana ina búistéir caisleáin. Fíodóir ab ea Saint Kabir
Agus Namdev calicoprinter a chanadh moladh an Tiarna. Gréasaí ab ea Ravidas agus ba le Naomh Sairt an caste ísle Bearbóir mar a thugtar air.
Bíonn préachán baineann ag tabhairt aire do mhionlaigh na tromluí ach buaileann siad lena muintir féin ar deireadh thiar.
Cé gur chothaigh Yagoda Krsna, fós tugadh Lotus (mac) de theaghlach Vasudev air.
Mar ní deirtear go bhfuil an pota d'aon tsaghas ina bhfuil ghee go holc,
Mar an gcéanna, níl aon caste ard nó íseal ar bith ag na naoimh freisin.
Fanann siad go léir i bhfoscadh chosa Lotus an fhíorGhúrú.
Ó chnapshuim siúcra nead adharcach agus ó bheacha meala déantar an coirceog meala.
Ó phéisteanna déantar síoda agus trí chnáib a phunt, ullmhaítear páipéar.
Ullmhaítear Muslin ó shíol cadáis agus sa láich a fhásann an lotus ar an mbeach dhubh éadmhar.
Fanann GEM i gcochall na nathrach dubh agus i measc na gcloch faightear diamaint agus rubies.
Tá an musca le fáil i n-navel fianna agus ó ghnáth-iarann tá an claíomh cumhachtach aced.
Déanann smior inchinn an chait musca an t-éirí go léir cumhra.
Mar sin tugann créatúir agus ábhair speiceas níos ísle na torthaí is airde agus baineann siad amach iad.
Ba mhian le mac Virochan agus garmhac Prahalad, rí Bali, áit chónaithe Indr a rialú.
Bhí céad íobairt dhóite bainte amach aige agus bhí a chuid yajn eile ar siúl.
Tháinig Tiarna i bhfoirm dwarf chun a ego a bhaint agus mar sin é a shaoradh.
Shéan sé ríchathaoir Indr agus chuaigh sé go dtí an domhan Íseal mar sheirbhíseach géilliúil.
Fuair an Tiarna é féin grá do Bhailí agus bhí air fanacht mar choimeádaí dorais ar Bhailí.
Bali, tá an rí cosúil leis an blaosc sin a fhaigheann braon sa svati naksatr (foirmiú réalta speisialta) agus é ag tumadh péarla go domhain ag bun na farraige.
Ar deireadh, comhchuimsíodh croí diamanta Bali tiomnaithe, gearrtha ag an Tiarna diamanta i Eisean.
Ní thugann seangáin faoi deara riamh agus is i measc na ndaoine is ísle a aithnítear iad.
Leanann siad cosán na gurmukhs agus mar gheall ar a n-intinn leathan maireann siad ina mílte, i bpoll beag.
Is trí bholadh ghee agus siúcra amháin a shroicheann siad an áit ina gcoimeádtar na rudaí seo (cuardaíonn na gurmukhs na pobail naofa freisin).
Piocann siad suas na giotaí siúcra scaipthe sa ghaineamh ar an mbealach céanna mar a chothaíonn gurmukh na tréithe.
Nuair a fhaigheann sé bás agus eagla roimh bhringi péisteanna éiríonn an seangán féin ina bhringi agus cuireann sé daoine eile cosúil leis féin freisin.
Cosúil le huibheacha na corónach agus an turtar, fanann sé scoite i measc dóchais.
Mar an gcéanna faigheann gurmukhs a fhaigheann oideachas na torthaí pléisiúir.
Chuaigh Rishi Vyas chun na gréine agus tháinig feithid bheag isteach ina chluas .i. go humhal d'fhan sé leis agus fuair sé oideachas faoin ngrian).
Níor tháinig Valmiki ach le gúrú-dhírithe ar eolas agus ansin d'fhill sé abhaile.
Tugtar an príomhfhile ar easpórtálaí go leor scéalta na Vedas, Shastras agus na Puranas Valmili.
Do sheanmóir Sage Narad dó agus go rabhadar tar éis Blia-gavat na diadhachta do léigheadh d'fhéadfadh sé suaimhneas do bhaint amach.
Rinne sé taighde ar na ceithre scil déag ach i ndeireadh na dála fuair sé sonas mar gheall ar a iompar carúil.
Tá caidreamh le sadhus humble den sórt sin altruistic agus saorann gnáthamh amháin de na cinn tite.
Baineann na Gurmukhs amach torthaí pléisiúir inti agus glacann siad le dínit i gcúirt an Tiarna.
Tar éis dó fanacht i mbroinn a mháthar ar feadh dhá bhliain déag, ghlac Sukadev scoite amach ó cheart an tráth a rugadh é.
Cé gur chuaigh sé níos faide ná Maya fós mar gheall ar a intleacht a bhí á bhrú ag docht aigne, ní raibh sé in ann saoirse a bhaint amach.
Thug a athair Vyas le tuiscint dó gur cheart dó an rí Janak a ghlacadh mar a ghúrú a bhfuil bunús maith aige le fanacht i bhfeighil.
Agus é á dhéanamh sin, agus é féin á dhífheistiú ón droch-eagna, fuair sé eagna Gúrú agus mar a d'ordaigh a ghúrú d'iompair sé malaí a bhí fágtha ar a cheann agus mar sin ghnóthaigh sé paistí ón ngúrú.
Nuair a spreag teagasc an Ghúrú é, dhiúltaigh sé don ego, ghlac an domhan ar fad leis mar Ghúrú agus rinneadh seirbhíseach dó.
Trí thitim ag na cosa, trí bheith ina dheannach de na cosa agus ag eagna an ghúrú, tháinig deabhóid ghrámhar aníos ann.
Mar gurmukh a ghnóthaigh torthaí pléisiúir fuair sé é féin a lóisteáil in equipoise.
Is rí é Janak chomh maith le yogi agus cuireann na leabhair eolais síos air mar thiomantas iontach.
Bhí Sanaks agus Narad óna n-óige de nádúr scoite agus iad féin maisithe le neamhshuim ar chách.
Ag dul níos faide ná na milliúin díorma agus taitneamhachtaí, tá Sikhs Gúrú fós humhal sa phobal naofa.
An té a fhaigheann é féin a chomhaireamh nó a thabhairt faoi deara téann sé ar seachrán i seachmaill; ach an té a chailleann a ego aithníonn sé a chuid féin.
Is é bealach Gurmukh bealach na fírinne trína dtiteann na ríthe agus na himpirí go léir ar a chosa.
Treoraí an chosáin seo, ag déanamh dearmad ar a ego agus ar a bhród is mór an uafás ina chroí trí eagna an Ghúrú.
Bíonn meas agus meas ag duine den sórt sin ar an bhfíorchúirt.
Fanann an ceann bródúil in airde agus ard ach tá sé faoi cheilt ag dubhacht na gruaige.
Tá na malaí lán de dhubh agus tá na lasracha súl cosúil le dealga dubha freisin.
Tá súile dubh (san India) agus cosúil le féasóga ciallmhar agus mustaches tá dubh freisin.
Tá go leor trichomes sa srón agus iad go léir dubh.
Ní dhéantar adhradh ar orgáin a chuirtear níos airde agus tá deannach chosa na gurmukhs iontach cosúil le háiteanna naofa.
Beannaítear cosa agus tairní mar iompraíonn siad ualach an choirp ar fad.
Meastar go bhfuil an nigh cinn salach ach tá nigh chos na gurmukhs á lorg ag an domhan ar fad.
Agus na torthaí pléisiúir á mbaint amach acu fanann na gurmukhs ina n-equipoise mar theach stórais gach aoibhnis.
Domhan, tá an áit chónaithe do sheoladh dharma tacaithe ag uisce agus taobh istigh den domhan, freisin, cónaí uisce.
Ag teacht isteach i bhfoscadh na gcosa Lotus (an Ghúrú), tá cumhráin na daingne daingean, agus an dharma ar fud an domhain.
Ar an talamh (talamh) fásann crainn, línte bláthanna, luibheanna agus féar nach n-ídíonn riamh.
Tá go leor lochán, aigéan, sliabh, seoda agus ábhar pléisiúir ann air.
Tagann go leor áiteanna diaga, ionaid oilithreachta, dathanna, foirmeacha, earraí inite agus bia ite amach as.
Mar gheall ar thraidisiún na nGúrú-deisceabal, is aigéan comhchosúil de bhuanna é comhthionól naofa na gurmukhs.
Is é atá fágtha scoite i measc dóchais agus mianta na torthaí pléisiúir do na gurmukhs.
Tá crores cruinne comhchuimsithe ag an Tiarna ina gach tríchóm.
Is é an fíorfhoirm Ghúrú den Brahm primal foirfe agus tarchéimnitheach sin bronntóir áthais.
Tagann na ceithre vamas go léir chuig foscadh an fhíorGhúrú i bhfoirm phobail naofa
Agus cumascann na gurmukhs ansin a bhfeasacht sa Bhriathar trí fhoghlaim, trí mhachnamh agus, trí urnaí.
Eagla an Tiarna, deabhóid ghrámhar agus aoibhnis an ghrá, dóibh, is íol an Ghúrú fíréanta a bhfuil meas acu ina chroí.
Bíonn an oiread sin ualach (meabhrach chomh maith le spioradálta) ar chosa an Ghúrú fíor i bhfoirm sadhu ar a dheisceabail go,
0 mo bhráithre, is cóir daoibh iad a adhradh. Ní féidir luach thorthaí pléisiúir na ngunnukhs a mheas.
Nuair a bhíonn sé ag cur báistí ar chait agus ar mhadraí, tagann an t-uisce a shreabhann trí gargoyles anuas ar na sráideanna.
Déantar na milliúin sruthanna a théann thar maoil.
Téann na milliúin rivulets isteach i sruthanna na n-aibhneacha.
Sníonn naoi gcéad nócha naoi n-aibhneacha san oirthear agus san iarthar.
Téann aibhneacha chun freastal ar an bhfarraige.
Nascann seacht bhfarraig den sórt sin isteach sna haigéin ach fós níl na haigéin sáinnithe.
San Ísiltír, is cosúil le braon uisce ar phláta te na haigéin sin freisin.
Chun an pláta seo a théamh, úsáidtear na milliúin ceannairí na n-impire mar bhreosla.
Agus téann na himpirí seo ag cur a n-éilimh ar an talamh seo ar aghaidh ag troid agus ag fáil bháis.
In aon truaill ní féidir dhá chlaíomh ná dhá impire i dtír amháin a chur ar fáil;
Ach is féidir le fiche cothrom i mosc amháin faoi aon bhrat paiste amháin fanacht (go compordach).
Tá emperors cosúil le dhá leon i dufair ach tá na faquirs cosúil leis na síolta codlaidín i pod amháin.
Imríonn na síolta seo ar leaba na dealga sula bhfaigheann siad an onóir a dhíol ar an margadh.
Déantar iad a rushed sa phreas le huisce sula brúitear isteach sa chupán iad.
I gcúirt an Tiarna gan eagla, tugtar peacaigh ar na daoine bródúla agus faigheann na daoine uafacha ómós agus ómós.
Sin é an fáth go n-iompraíonn na gurmukhs cumhachtach mar na cinn mhacánta.
Bhí gabhar gafa ag leon agus agus é ar tí bás a fháil, rinne sé gáire capall.
D'fhiafraigh an leon ionadh cén fáth go raibh sé chomh sásta ag a leithéid de nóiméad (dá bhás).
Go humhal d'fhreagair an gabhar go mbristear magairlí ár sliocht fireanna chun iad a choilleadh.
Ní itheann muid ach plandaí fiáine na réigiún arid ach tá ár craiceann scafa agus pounded.
Smaoiním ar chruachás na ndaoine sin (cosúil leatsa) a ghearrann scornach daoine eile agus a itheann a gcuid feola.
Déanfaidh corp na ndaoine bródúil agus na humble araon deannaigh sa deireadh, ach, fiú amháin ansin beidh corp an leon sotalach ite ite agus tá an stádas inite ag corp an duine uaigneach (gabhar).
Caithfidh gach duine a tháinig go dtí an saol seo bás a fháil sa deireadh.
Trí fanacht i gcosa Lotus agus timpeall orthu, faigheann an gurmukh solas an phobail naofa.
Ag adhradh na gcos agus ag éirí mar dheannach na gcos éiríonn duine scoite, bás a fháil agus doscriosta.
Óil an luaith de chosa na gurmukhs, tá saoirse ó gach tinneas coirp, meabhrach agus spioradálta.
Trí eagna an Ghúrú cailleann siad, a ego agus ní shúitear maya.
Ag ionsú a gcomhfhios sa bhfocal, tá cónaí orthu i bhfíorchónaí (comhthionól naofa) an duine gan fhoirm.
Tá scéal sheirbhísigh an Tiarna do-chreidte agus follasach.
Tá torthaí pléisiúir na nGurmukhs neamhshuimiúil maidir le dóchas.
Fásann cnáib agus cadás sa réimse céanna ach is maith an úsáid a bhaintear as ceann amháin agus baintear leas as an gceann eile.
Tar éis an téad planda cnáib a scamhadh, baintear úsáid as a nooses chun daoine a cheangal i ngéibheann.
Ar an láimh eile, as cadás a dhéantar éadach garbh muslin agus sirisaf.
Clúdaíonn cadás i bhfoirm éadach measarthacht daoine eile agus cosnaíonn sé dharma sadhus chomh maith le daoine olc.
Ní dhéanfaidh an sadhus fiú nuair a bhíonn baint acu leis an olc a shéanadh ar a nádúr naomh.
Nuair a thugtar an cnáib a chlaochlú ina éadach garbh go dtí na háiteanna naofa lena scaipeadh sa chomhthionól naofa, éiríonn sé beannaithe freisin tar éis dó teacht i dteagmháil le deannach chosa an sadhus.
Chomh maith leis sin, nuair a fhaightear páipéar buailte críochnúil de, scríobhann na fir naofa moladh an Tiarna air agus aithrisíonn siad an rud céanna do dhaoine eile.
Déanann an pobal naofa na daoine tite a naofa freisin.
Nuair a dhóitear an chloch chrua, iompaíonn sé ina cloch aoil. múchann spriongaí uisce tine
Ach i gcás uisce aoil Táirgeann teas mór.
Ní imíonn a nimh fiú má chaitear uisce air agus fanann a tine bhréan ann.
Má chuirtear ar an teanga, cruthaíonn sé blisters painful.
Ach cuideachta duille betel, cnó betel agus catechu éiríonn a dath geal, álainn agus go hiomlán scagtha.
Mar an gcéanna nuair a cheanglaíonn siad an pobal naofa agus iad ina bhfir naofa, faigheann na gurmukhs réidh fiú na tinnis ainsealacha.
Nuair a chailltear an ego, déantar Dia a shamhlú fiú i leath nóiméad.