Thuig Oankar amháin, an príomhfhuinnimh, trí The grace of divine preceptor.
Vaar a Trí
Bogaim os comhair an Tiarna príobháidigh a dúradh mar phríomhchúis gach duine.
Incarnate an fhírinne go bhfuil fíor Gúrú réadaithe tríd an Word.
Ach tá siad thuig Eisean a bhfuil a surati (Chonaic) chumasc isteach an fhírinne tar éis glacadh le horduithe an Word.
Is é an pobal naofa fíorbhonn agus áit chónaithe barántúil na fírinne.
Sa chás go mbaineann an duine aonair a spreag an deabhóid ghrámhar an taitneamh dúchasach.
A Thiarna, cineálta leis na tiomnaithe agus glóir na mbochtán, déan é féin a chomhshamhlú freisin sa chomhthionól naofa.
Ní fhéadfadh fiú Brahma, Visnu, Mahesa a fhios a chuid rúndiamhra.
Níorbh fhéidir le Sesanag ag cuimhneamh air lena mhíle cochaill é a thuiscint.
Is taitneamhach an fhírinne do na gurmukhs sin atá tar éis éirí dervish ag doras an phobail naofa.
Tá bealaí an Ghúrú agus na ndeisceabal mistéireach agus do-airithe.
Is beannaithe iad Gúrú (Nanak) agus deisceabal (Angad) araon (toisc go bhfuil an bheirt chomhcheangal lena chéile).
Is í eagna Ghúrú an áit chónaithe atá acu agus tá siad beirt éignithe i moladh an Tiarna.
Soilsithe leis an Bhriathar tá a gcomhfhiosacht éirithe gan teorainn agus do-luaithe.
Ag dul thar gach dóchas tá siad tar éis eagna subtle a chomhshamhlú ina bpearsa.
Conquering an lust agus fearg a shú siad féin i moladh (Dé).
Taobh amuigh de thithe cónaithe Siva agus Sakti tá áit chónaithe na fírinne, an tsásaimh agus an aoibhneas bainte amach acu.
Ós rud é go bhfuil siad neamhshuimiúil don teaghlach (pléisiúir) tá siad dírithe ar an bhfírinne.
Tá an cóimheas idir fiche agus a haon bainte amach ag an nGúrú agus ag an deisceabal anois, ie tá an deisceabal imithe chun tosaigh ar an nGúrú.
Tugtar gurmukh ar an deisceabal a chloíonn le horduithe an Ghúrú.
Is ábhar iontais iad gníomhartha na gurmukh agus ní féidir a ghlóir a chur síos.
Ag féachaint don chruthú mar fhoirm an Chruthaitheora mothaíonn sé a bheith ina íobairt dó.
Sa domhan mothaíonn sé é féin mar aoi agus an domhan mar theach aíochta.
Is í an fhírinne a Ghúrú fíor a labhraíonn sé agus a éisteann sé leis.
Cosúil le bard, ag doirse an phobail naofa, aithriseann sé iomann an Ghúrú (gurbani).
Dó is é an pobal naofa bunús a aithne ar an Tiarna uile-fhiosrach.
Tá a Chonaic súite i gcónaí sa Bhriathar fíor galánta.
Is é an pobal naofa fíor chúirt an cheartais dó agus is trí Fhocal a bhunaíonn sé ina chroí féin a fhíor-aitheantas.
Ón Gúrú faigheann an deisceabal an Briathar iontach
Agus mar dheisceabal, ag cumasc a Chonaic ann, tagann duine ar aghaidh le Tiarna do-airithe.
Ag bualadh leis an nGúrú, sroicheann an deisceabal turia, an ceathrú céim agus an chéim dheireanach den chiúnas spioradálta.
Tá an Tiarna do-chreidthe agus suaimhneach aige ina chroí.
Ag éirí míchúramach leis an bhfíordheisceabal sin a chumasc ar shlí na fírinne.
Agus trí bheith ina rí ar na ríthe cuireann sé daoine eile faoi réir dó.
Is breá leis amháin an toil Dhiaga an Tiarna.
Agus níl aige ach an neachtar a bhlaiseadh i bhfoirm mholtaí an Tiarna.
Agus é ag tabhairt comhfhiosachta isteach i doimhneacht Word, mhúnlaigh sé an aigne neamhchoiscthe.
Tá slí beatha na gurmukhs fíorluachmhar;
Ní féidir é a cheannach; ar scála meáite ní féidir é a mheá.
Ag cobhsú i do dhuine féin agus gan a bheith suaibhreosach ina shlí bheatha.
Tá an bealach seo éagsúil agus ní dhéantar é a thruailliú fiú nuair a nasctar é le duine éigin eile.
Tá a scéal do-thuairiscithe.
Sáraítear ar an mbealach seo gach easnamh agus imní.
Ionsúite i equipoise tugann an gurmukh-slí beatha seo cothromaíocht don saol.
Caitheann an gurmukh as an umar neachtair.
Is é an toradh deiridh ar lacs eispéiris ná nach dtaispeánann an gurmukh a ego riamh.
Ó shiopa an phobail naofa, tríd an bhFocal, faightear marsantas ainm Dé.
Conas a mholadh dó? Tá critéir tomhais an Tiarna foirfe foirfe.
Ní bhíonn stóras an Fhíor-Rí choíche easnamhach.
Agus an Fíor-Ghúrú á shaothrú aige, déantar iad siúd a thuilleann trí E a chumasc isteach ina Bheith dosheachanta.
Is léir go bhfuil cuideachta na naomh iontach; ba chóir go mbeadh duine i gcónaí agus leis.
Ba chóir Husk i bhfoirm maya a scaradh ó rís na beatha
le strócanna smachta le linn an tsaoil seo.
Gach na cúig claonadh olc, ba chóir a dhíbirt.
Toisc go gcoinníonn uisce an tobair na páirceanna glasa, ba cheart réimse an chonaic a choinneáil verdant (le cabhair ó shabad).
Is é an Tiarna Féin an Gúrú fíor atá do-airithe.
As a thoil féin a bhunaíonn sé nó a dhíspreagann sé.
Ní bhaineann peaca agus buadh an chruthaithe agus an scriosta leis in aon chor.
Ní thugann sé aon duine faoi deara Eisean riamh agus ní chabhair agus mallachtaí cloí leis.
Déanann an fíor-Ghúrú an Briathar a aithris agus nochtann sé mórgacht an Tiarna do-thuairiscithe sin.
Eulogosong an ineffable (Tiarna) nach bhfuil sé indulge i hypocrisy agus guile.
Críochnaíonn éifeachtúlacht an Ghúrú foirfe ego lucht iarrtha an eolais.
Laghdaíonn an Gúrú imní na ndaoine nuair a bhíonn na trí fhulaingt aige (seolta Dé, fisiceach agus spioradálta).
Agus é lán de theagasc Gúrú dá leithéid, fanann an duine ina dhúchas.
Is é an Gúrú foirfe ná fírinne incarnate a bhaintear amach trí bheith ina gurmukh.
Is é mian an Ghúrú fíréanta go gcoinneofaí an Briathar;
Má dhóitear an ego gheobhaidh tú onóir i gcúirt an Tiarna.
Ba cheart go bhfoghlaimeodh duine teicníc an chumaisc sa Tiarna trí smaoineamh ar do theach mar an áit chun dharma a chothú.
Is cinnte go gcloíonn saoirse dóibh siúd a chloíonn le teagasc an Ghúrú.
Tá deabhóid ghrámhar ina gcroí i gcónaí acu.
Tá daoine den sórt sin impires lán de gliondar.
Nuair a éiríonn siad gan tóin, déanann siad freastal ar an tseangán, ar an bpobal, trí uisce a thabhairt leo, trí arbhar a mheilt srl. ar a shon.
I humair agus áthas tá saol iomlán ar leith mar thoradh orthu.
Seanmóir an Gúrú don Sikh le bheith glan ina iompar.
Tá sé (gurmukh) ag dul isteach sa phobal fós gafa sa Bhriathar.
I gcuideachta na bláthanna éiríonn an ola sesame boladh freisin.
Srón – fanann teaghrán Uacht Dé i srón Sikh an Ghúrú .i. coinníonn sé é féin réidh i gcónaí le bheith faoi réir an Tiarna.
Agus é ag folcadh sna huaireanta ambróis fanann sé gafa i réigiún an Tiarna.
Nuair a chuimhníonn sé ar Ghúrú ina chroí bíonn sé ar cheann leis.
Ar a bhfuil eagla an Tiarna agus deabhóid ghrámhar, tugtar sadhu ard-airde air.
Téann dath tapa an Tiarna ar aghaidh ag cumaisc ar gurmukh.
Ní fhanann an gurmukh ach leis an Ard-Tiarna a thugann an t-uafás aoibhnis agus an eagla.
Dírigh ar an bhfocal Gúrú agus é ag smaoineamh air mar fhíor an Ghúrú a bhíonn in éineacht leat i gcónaí.
Mar gheall ar eolas ar an Bhriathar, faigheann an gurmukh an Tiarna i gcónaí in aice leis agus ní fada uaidh.
Ach síol na n-aprouts karmas de réir na karmas roimhe seo.
Éiríonn an seirbhíseach cróga ina cheannaire ar sheirbhís a dhéanamh don Ghúrú.
A Dhia, tá an teach stórais uachtaracha i gcónaí lán agus uileláithreach.
Soilsítear a ghlóir i gcomhthionól na naomh.
Tá gile na n-iliomad gealaí agus gréine á bhfostú roimh sholas an phobail naofa.
Tá na milliúin Vedas agus Purán neamhshuntasach roimh mholtaí an Tiarna.
Is breá leis na gurmukh deannaigh chosa mhuintir an Tiarna.
Ós rud é go bhfuil an Gúrú agus an Sikh ar a chéile tá an Tiarna inbhraite (i bhfoirm Gúrú).
Nuair a thionscnaíonn an Gúrú é is Sikh an deisceabal.
Ba é mian an Tiarna go mbeadh an Gúrú agus an deisceabal ina n-aon duine.
Is cosúil gur thug an diamant a ghearr an diamant an ceann eile in aon sreang amháin;
Nó tá an tonn uisce cumaiscthe in uisce, nó tá solas lampa amháin tagtha chun cónaí i lampa eile.
Is cosúil go ndearnadh parabal gníomhas iontach (an Tiarna).
Tá sé mar a bheadh an ghee naofa déanta tar éis an gruth a maistreadh.
Tá The One Light scaipthe sna trí shaol ar fad.
Tá sé mar a bheadh an ghee naofa déanta tar éis an gruth a maistreadh. Tá an
Gúrú Gúrú ab ea an Fíor-Ghúrú Nanak Dev.
Shuiteáil sé Guru Angad Dev ar an ríchathaoir dofheicthe agus mistéireach an equipoise.
Trí Amar Das a chumasc isteach sa Tiarna seachtrach thug sé air an dofheicthe a fheiceáil.
Rinneadh Gúrú Ram Das chun gliondar an neachtair uachtaracha a mhealladh.
Fuair Gúrú Arjan Dev an tseirbhís is mó (ó Gúrú Ram Das).
Chuir Gúrú Hargobind an fharraige (de Word) freisin
Agus mar gheall ar ghrásta na bpearsan fírinneach seo go léir, tá fírinne an Tiarna tagtha chun cónaí i gcroí na ndaoine coitianta, a chaith a gcuid féin go hiomlán don Bhriathar.
Fiú croíthe folamh na ndaoine a bheith líonta ag sabad, an Briathar
Agus tá na Gurmukhs tar éis a n-eagla agus a n-imní a dhíothú.
Eagla (Dé) agus grá (don chine daonna) a bheith scaipthe sa chomhthionól naofa is é an tuiscint ar neamhcheangail i gcónaí i réim.
De réir nádúir, tá foláireamh iarsmaí na nGurmukhs .i. tá a bhfeasacht fós i gcomhréir le Sabad, an Briathar.
Labhraíonn siad focail mhilis agus tá ego díbirt acu cheana féin.
Iad féin a iompar de réir eagna an Ghúrú fanann siad i gcónaí i ngrá (an Tiarna).
Mothaíonn siad go bhfuil an t-ádh orthu cupán an ghrá (an Tiarna).
Agus solas an Uachtaráin á réadú ina n-aigne éiríonn siad inniúil ar lampa an eolais diaga a lasadh.
Mar gheall ar an eagna a fhaightear ó Ghúrú tá díograis gan teorainn acu agus fanann maya agus salachar na ndrochchlaontaí gan teagmháil leo.
I gcomhthéacs na cruinne, iompraíonn siad iad féin i riocht níos fearr i gcónaí .i. má tá an domhan fiche, tá siad fiche haon.
Ba chóir focail gurmukh a chothú i gcónaí i gcroí an duine.
De réir sracfhéachaint carthanach an gurmukh éiríonn duine is beannaithe agus sona.
Is annamh a bhaineann siad amach mothú smachta agus seirbhíse.
Tá Gurmukhs atá lán de ghrá cineálta leis na boicht.
Bíonn Gurmukh seasmhach i gcónaí agus cloíonn sé i gcónaí le teagasc an Ghúrú.
Ba cheart seoda agus rubies a lorg ó na gurmukhs.
Tá na Gurmukhs gan mheabhlaireacht; téann siad, gan a bheith thíos le hAma, ar aghaidh ag baint suilt as aoibhnis na diabhála.
Tá eagna idirdhealaitheach ag na Gurmukhs ar ealaí (ar féidir leo bainne a scaradh ón uisce), agus tugann siad lena n-intinn agus lena gcorp grá dá dTiarna.
Ag scríobh 1 (A hAon) ar dtús, tá sé léirithe go bhfuil Ekankar, Dia, a chomhchuimsíonn gach foirm ann Eisean amháin (agus ní dhá nó trí).
Léiríonn Ura, an chéad litir Gurmukhi, i bhfoirm Oankar, cumhacht rialaithe an domhain atá ag an Tiarna amháin sin.
Tuigtear gurb é an Tiarna sin an Fíor-Ainm, an Cruthaitheoir agus an Duine Gan Eagla.
Tá sé gan fuíoll, thar am agus saor ó thimthriall an tras-imirce.
Beannaigh an Tiarna! Is í an fhírinne a mharc agus Scairteann sé i lasair íslitheach geal.
Altruists is ea cúig litir (1 Oankar); tá cumhacht phearsa an Tiarna acu iontu.
Éiríonn an duine aonair, agus é ag tuiscint a n-iompórtála, beannaithe le sracfhéachaint ghrásta ar Dhia arb é croílár an aoibhnis é.
De réir mar a shroicheann na huimhreacha ó a haon go dtí a naoi agus iad ag cur nialas leo go dtí an comhaireamh gan teorainn
Na daoine a screadaíl cupán an ghrá óna n-óg le bheith ina máistir ar chumhachtaí gan teorainn.
Suíonn muintir na gceithre vearnais go léir le chéile i gcuideachta gurmukhs.
Éiríonn gurmukh na deisceabail go léir mar dhuilleog betel, aol agus chatehu nuair a dhéantar iad a mheascadh d’aon dath dearg.
Coinníonn na cúig fhuaim go léir (arna dtáirgeadh ag ionstraimí éagsúla) na gurmukhs lán-áthas.
I dtonnta Bhriathar an Fhíor-Ghúrú, fanann gurmukhs i gcónaí faoi áthas.
Nuair a cheanglaíonn siad a gcomhfhios le teagasc an Ghúrú, éiríonn siad eolach.
Coinníonn siad iad féin gafa de ló is d’oíche in athshondas mór Gurbani, na himneacha naofa.
Báite isteach sa Bhriathar gan teorainn agus a dhath seasta ach an tAon (Dia).
As an dá bhealach déag (de yogis) is é bealach na gurmukhs an bealach ceart.
Sna hamanna primordial d'ordaigh an Tiarna.
Bhuail Briathar an Ghúrú le Focal Dé Sabda-brahm agus scriosadh ego na gcréatúr.
Is é an focal iontach seo ná collyrium na gurmukhs.
Ag glacadh le Gurmat, eagna an Ghúrú, le grásta an Ghúrú, seachnaítear na míthuiscintí.
Tá an duine primordial sin thar am agus scrios.
Bronnann sé grásta ar a sheirbhísigh mar Siva agus Sanaks et al.
Sna haoiseanna go léir amháin a chuimhnítear air agus is é Sé amháin is cuspóir do na Sikhs a chomhchruinniú.
Trí bhlas cupán an ghrá a thugtar ar an nGrá Uachtarach.
Ós rud é an t-am primordial Tá sé delighting go léir.
Is trí bheith marbh sa saol amháin, .i. go hiomlán scoite, agus ní trí bhéarlagair briathartha amháin is féidir a bheith ina dheisceabal fíor.
D'fhéadfadh duine a bheith ina dhuine den sórt sin ach amháin tar éis dó a bheith íobairt ar son na fírinne agus an tsásaimh agus trí seachráin agus eagla a sheachaint.
Is sclábhaí ceannaithe é an fíor-dheisceabal a bhíonn riamh gnóthach i seirbhís an Mháistir.
Déanann sé dearmad ar ocras, codladh, bia agus scíthe.
Meileann sé plúr úr (do chistin saor in aisce) agus freastalaíonn sé trí uisce a fháil.
Fanann sé (an pobal) agus nigheann sé cosa an Ghúrú go deas.
Fanann an seirbhíseach smachtaithe i gcónaí agus níl baint ar bith aige le caoineadh agus gáire.
Ar an mbealach seo éiríonn sé dervish ag doras an Tiarna agus a bheith báite i aoibhnis bháisteach an ghrá.
Beidh sé le feiceáil mar an chéad ghealach lá Id (a bhfuil na Moslamaigh ag fanacht go fonnmhar chun a gcuid troscadh fada a bhriseadh), agus gan ach beidh sé ag teacht amach mar fhear foirfe.
Ní mór don deisceabal a bheith gar do chosa an Ghúrú má dhéantar deannach na gcos de.
Agus é ina shaineolaí díograiseach d'fhoirm (focal) an Ghúrú agus é marbh don saint, don infatuation agus do chlaontacht choibhneasta eile, ba chóir dó fanacht beo ar domhan.
Ní foláir dó fanacht daite i ndath an Tiarna le gach ceangal saolta a shéanadh.
Gan foscadh ar bith a lorg in aon áit eile ba chóir dó a intinn a choinneáil faoi chuimsiú foscadh Dé, an Gúrú.
Is naofa cupán an ghrá an ghrá; ba chóir dó quaff sin amháin.
Ag déanamh uirísle dá áit chónaithe ba cheart dó a bheith suite inti.
Agus na deich n-orgán (blasanna) á gcolscaradh aige ie gan a bheith gafa ina n-tarraingt, ba chóir dó equipose a bhaint amach.
Caithfidh sé a bheith feasach go hiomlán ar fhocal Gúrú agus níor cheart go ligfeadh sé don intinn a bheith gafa i seachráin.
Cuireann ionsú comhfhiosachta sa Bhriathar ar an airdeall é agus ar an mbealach seo téann duine trasna an Fhocail – aigéan.
Is fíor-Sikh é a ghéilleann os comhair an Ghúrú agus a chrom a cheann;
A chuireann a intinn agus a mhullach ar chosa Ghúrú;
An té a bhfuil teagasc an Ghúrú ina chroí aige agus é ag díbirt as a stuaim féin;
A bhfuil grá aige do thoil an Tiarna agus a bhfuil equipoise bainte amach aige trí bheith dírithe ar Ghúrú, gurmukh;
Cé trína chomhfhiosacht a chumasc sa Bhriathar a ghníomhaigh de réir an Uacht Dhiaga (hukam).
Sroicheann sé (an fíor-Sikh) mar thoradh ar a ghrá agus a eagla roimh an bpobal naofa a chuid féin (atma).
Fanann sé greamaithe de chosa lotus an Ghúrú mar an bheach dhubh.
Nuair a bhíonn an cumhdach seo á chur air téann sé ar aghaidh ag screadaíl an neachtair.
Is beannaithe máthair an duine sin. Níl ach a theacht chun an tsaoil seo torthúil.