Eén Oankar, de oerenergie, gerealiseerd door de genade van een goddelijke leermeester.
Vaar Drie
Ik buig voor de oerheer, van wie is gezegd dat hij de oorspronkelijke oorzaak van alles is.
De incarnatie van de waarheid, de ware Guru, wordt gerealiseerd door het Woord.
Alleen zij hebben Hem gerealiseerd wiens surati (bewustzijn) is opgegaan in de waarheid nadat ze de geboden van het Woord hadden aanvaard.
De heilige gemeente is de echte basis en authentieke verblijfplaats van de waarheid.
Waarin het individu, geïnspireerd door liefdevolle toewijding, geniet van de aangeboren vreugde.
Heer, vriendelijk voor de toegewijden en de glorie van de armen, assimileert Zichzelf ook in de heilige gemeente.
Zelfs Brahma, Visnu en Mahesa konden Zijn mysteries niet kennen.
Sesanag die zich Hem met zijn duizend kappen herinnerde, kon Hem niet begrijpen.
De waarheid is aangenaam voor die gurmukhs die derwisj zijn geworden aan de deur van de heilige gemeente.
De wegen van de Guru en de discipel zijn mysterieus en onmerkbaar.
Guru (Nanak) en discipel (Angad) zijn beiden gezegend (omdat beide in elkaar zijn opgegaan).
Hun verblijfplaats is de wijsheid van Guru en ze zijn allebei verrukt van de lof van de Heer.
Verlicht door het Woord is hun bewustzijn oneindig en onveranderlijk geworden.
Alle hoop overstijgend hebben ze subtiele wijsheid in hun persoon geassimileerd.
Terwijl ze de lust en de woede overwinnen, hebben ze zich verdiept in de lofprijzingen (van God).
Voorbij de verblijfplaatsen van Siva en Sakti hebben ze de verblijfplaats van waarheid, tevredenheid en gelukzaligheid bereikt.
Omdat ze onverschillig staan tegenover huishoudelijke (pleziertjes) zijn ze op de waarheid gericht.
De Guru en de discipel hebben nu de verhouding van twintig en eenentwintig bereikt, dat wil zeggen dat de discipel de Guru voor is.
De discipel die de bevelen van de Guru gehoorzaamt, wordt gurmukh genoemd.
De acties van de gurmukh zijn ontzagwekkend en hun glorie is onbeschrijfelijk.
Als hij de schepping als de vorm van de Schepper beschouwt, voelt hij zich er een offer voor.
In de wereld voelt hij zich als gast en de wereld als pension.
De waarheid is zijn echte goeroe naar wie hij spreekt en luistert.
Als een bard reciteert hij aan de deuren van de heilige gemeente de hymnen van de Guru (gurbani).
Voor hem is de heilige gemeente de basis van zijn kennismaking met de alwetende Heer.
Zijn bewustzijn blijft verzonken in het sierlijke, ware Woord.
Het ware gerechtshof voor hem is de heilige gemeente en door het Woord vestigt hij de ware identiteit daarvan in zijn hart.
Van de Guru verkrijgt de discipel het wonderbaarlijke Woord
En als discipel, die zijn bewustzijn erin vermengt, komt hij oog in oog te staan met de onmerkbare Heer.
Door de Guru te ontmoeten, bereikt de discipel turia, het vierde en laatste stadium van spirituele rust.
Hij koestert de ondoorgrondelijke en serene Heer dierbaar in zijn hart.
Zorgeloos geworden gaat de ware discipel op in de waarheid.
En door de koning der koningen te worden, maakt hij anderen onderdanig aan hem.
Alleen hij houdt van de goddelijke wil van de Heer.
En alleen hij heeft de nectar geproefd in de vorm van lofprijzingen van de Heer.
Door het bewustzijn in de diepte van het Woord te brengen, heeft hij de onbewerkte geest gevormd.
De manier van leven van gurmukhs is van onschatbare waarde;
Het kan niet worden gekocht; op een weegschaal kan het niet worden gewogen.
Stabiliseren in zichzelf en niet lichtzinnig worden in zijn manier van leven.
Deze manier is duidelijk en wordt niet verontreinigd, zelfs niet als je met iemand anders samenwerkt.
Zijn verhaal is onbeschrijfelijk.
Deze weg overstijgt alle nalatigheden en alle angsten.
Geabsorbeerd in evenwicht geeft deze gurmukh-levenswijze balans aan het leven.
De gurmukh drinkt uit de tank met nectar.
Het eindresultaat van een gebrek aan ervaringen is dat de gurmukh nooit zijn ego vertoont.
Uit de winkel van de heilige gemeente wordt door het Woord de koopwaar van Gods naam verkregen.
Hoe Hem prijzen? De maatstaf van de volmaakte Heer is volmaakt.
Het magazijn van de Ware Koning ontbreekt nooit.
Door de Ware Guru te cultiveren, worden degenen die via Hem verdienen opgegaan in Zijn onuitputtelijke Wezen.
Het gezelschap van de heiligen is duidelijk groot; men moet er altijd in en bij zijn.
Schil in de vorm van maya moet worden gescheiden van de rijst des levens
met een vleugje discipline tijdens dit leven.
Alle vijf kwade neigingen moeten worden gedecimeerd.
Zoals het water van de put de velden groen houdt, moet het veld van het bewustzijn groen gehouden worden (met behulp van shabad).
Heer Zelf is de ware Guru die onmerkbaar is.
Uit eigen wil vestigt Hij of ontwortelt Hij.
De zonde en de deugd van schepping en vernietiging raken Hem helemaal niet.
Hij zorgt er nooit voor dat iemand Hem opmerkt en zegeningen en vloeken blijven niet aan Hem plakken.
De ware Guru reciteert het Woord en ontvouwt de grootsheid van die onbeschrijfelijke Heer.
Eulogosong de onuitsprekelijke (Heer), hij geeft zich niet over aan hypocrisie en bedrog.
De uitstraling van de perfecte Guru maakt een einde aan het ego van de zoekers naar kennis.
De Guru die de drie lijden uitwist (door God gezonden, fysiek en spiritueel) vermindert de zorgen van de mensen.
Wanneer het individu verzadigd raakt door de leringen van zo’n Guru, blijft hij in zijn aangeboren natuur.
De perfecte goeroe is de vleesgeworden waarheid die wordt gerealiseerd door gurmukh te worden.
Het verlangen van de ware Guru is dat het Woord in stand wordt gehouden;
Als je het ego verbrandt, zul je eer krijgen aan het hof van de Heer.
Men zou de techniek van het opgaan in de Heer moeten leren door zijn huis te beschouwen als de plaats voor het cultiveren van dharma.
Bevrijding is zeker voor hen die zich aan de leer van de Guru houden.
Zij die liefdevolle toewijding in hun hart hebben, blijven juichend.
Zulke mensen zijn keizers vol vreugde.
Omdat ze egoloos worden, dienen ze de sangat, de gemeente, door er water voor te brengen, maïs te malen enz.
In nederigheid en vreugde leiden zij een geheel eigen leven.
De Guru predikt tot de Sikh dat hij zuiver moet zijn in zijn gedrag.
Hij (gurmukh) die zich bij de gemeente aansluit, blijft verzonken in het Woord.
In het gezelschap van bloemen wordt de sesamolie ook geurig.
Neus – het touwtje van Gods Wil blijft in de neus van de Sikh van de Goeroe, dwz hij houdt zichzelf altijd gereed om dienstbaar te zijn aan de Heer.
Terwijl hij een bad neemt in de ambrosiale uren, blijft hij verrukt in het gebied van de Heer.
Door de Guru in zijn hart te herinneren, wordt hij één met Hem.
Hij die de vreze des Heren heeft en een liefdevolle toewijding heeft, staat bekend als de sadhu van hoge gestalte.
De snelle kleur van de Heer gaat door met het samenstellen van een gurmukh.
De gurmukh blijft alleen bij de allerhoogste Heer die de schenker is van opperste vreugde en onbevreesdheid.
Concentreer je op het Guru-woord en beschouw het als de figuur van de Guru die altijd bij je is.
Dankzij de kennis van het Woord vindt de gurmukh de Heer altijd dichtbij en niet ver weg.
Maar het zaad van karma’s ontspruit overeenkomstig het voorgaande karma.
De dappere dienaar wordt leider in het dienen van de Guru.
God, de allerhoogste voorraadschuur is altijd vol en alomtegenwoordig.
Zijn heerlijkheid straalt in de heilige gemeente van de heiligen.
De helderheid van ontelbare manen en zonnen wordt getemperd door het licht van de heilige gemeente.
Miljoenen Veda's en Purana's zijn onbeduidend tegenover de lofprijzingen van de Heer.
Het stof van de voeten van de geliefde van de Heer is de gurmukh dierbaar.
Omdat ze één met elkaar zijn, hebben de Guru en de Sikh de Heer waarneembaar gemaakt (in de vorm van Guru).
Door de inwijding door de Guru is de discipel een Sikh geworden.
Het was de wens van de Heer dat de Guru en de discipel één zouden worden.
Het lijkt alsof de diamant die de diamant slijpt, de andere in één snaar heeft gebracht;
Of de watergolf is opgegaan in water, of het licht van de ene lamp is in een andere lamp gaan wonen.
De wonderbaarlijke daad (van de Heer) lijkt in een gelijkenis te zijn omgezet.
Het is alsof de heilige ghee wordt geproduceerd na het karnen van de wrongel.
Het Ene Licht heeft zich in alle drie de werelden verspreid.
Het is alsof de heilige ghee wordt geproduceerd na het karnen van de wrongel. De
De ware goeroe Nanak Dev was de goeroe van de goeroes.
Hij installeerde Guru Angad Dev op de onzichtbare en mysterieuze troon van Equoise.
Door Amar Das op te laten gaan in de uiterlijke Heer, liet hij hem het onzichtbare zien.
Guru Ram Das werd gemaakt om de verrukking van de allerhoogste nectar te drinken.
Guru Arjan Dev kreeg de vrijgevige dienst (van Guru Ram Das).
Guru Hargobind karnde ook de zee (van Woord)
En dankzij de genade van al deze waarheidsgetrouwe persoonlijkheden is de waarheid van de Heer in de harten van gewone mensen gaan wonen, die zich volledig aan het Woord hebben toegewijd.
Zelfs lege harten van de mensen zijn gevuld door sabad, het Woord
En de Gurmukhs hebben hun angsten en waanvoorstellingen uitgeroeid.
Omdat angst (voor God) en liefde (voor de mensheid) in de heilige gemeente verspreid zijn, overheerst altijd het gevoel van onthechting.
Van nature blijven de Gurmukhs alert, dwz hun bewustzijn blijft afgestemd op Sabad, het Woord.
Ze spreken lieve woorden en ze hebben het ego al uit zichzelf verdreven.
Door zichzelf te gedragen volgens de wijsheid van de Guru blijven ze altijd doordrenkt van liefde (van de Heer).
Zij voelen zich gelukkig en drinken de beker van liefde (van de Heer).
Omdat ze het licht van de Allerhoogste in hun geest beseffen, worden ze bekwaam om de lamp van goddelijke kennis aan te steken.
Dankzij de wijsheid verkregen van Guru hebben ze een onbeperkt enthousiasme en blijven ze onaangetast door maya en het vuil van de kwade neigingen.
In de context van wereldsgezindheid gedragen zij zich altijd in een superieure positie, dwz als de wereld twintig is, zijn zij eenentwintig.
De woorden van gurmukh moeten altijd in iemands hart worden gekoesterd.
Door de welwillende blik van de gurmukh wordt men gezegend en gelukkig.
Zeldzaam zijn degenen die het gevoel van discipline en dienstbaarheid verwerven.
Gurmukhs zijn vol liefde en zijn aardig voor de armen.
Gurmukh is altijd standvastig en houdt zich altijd aan de leringen van de Guru.
Men moet juwelen en robijnen zoeken bij de gurmukhs.
Gurmukhs kennen geen bedrog; zij blijven, zonder het slachtoffer van de Tijd te worden, genieten van de vreugde van toewijding.
Gurmukhs hebben de discriminerende wijsheid van zwanen (die melk van water kunnen scheiden), en zij houden met hun lichaam en geest van hun Heer.
Door in het begin 1 (Eén) te schrijven, is aangetoond dat Ekankar, God, die alle vormen in Hem onderbrengt, slechts één is (en niet twee of drie).
Ura, de eerste Gurmukhi-brief, in de vorm van Oankar, toont de wereldcontrolerende macht van die ene Heer.
Die Heer werd begrepen als de Ware Naam, Schepper en de Onbevreesde.
Hij kent geen wrok, staat buiten de tijd en is vrij van de cyclus van transmigratie.
Heil de Heer! Zijn doel is de waarheid en Hij schijnt in een heldere, stralende vlam.
Vijf letters (1 Oankar) zijn altruïsten; zij hebben de kracht van de persoon van de Heer in zich.
Het individu dat de betekenis ervan begrijpt, wordt gezegend met een gracieuze blik op God, die de essentie van geneugten is.
Terwijl de cijfers van één tot negen de nul optellen, reiken ze tot het oneindige aantal
De personen die de beker van liefde van hun geliefde drinken, worden meesters van oneindige krachten.
De mensen van alle vier de varna's zitten samen in het gezelschap van gurmukhs.
Alle discipelen worden gurmukh zoals betelblad, limoen en chatehu bij het mengen één rode kleur krijgen.
Alle vijf de geluiden (geproduceerd door verschillende instrumenten) houden de gurmukhs vol vreugde.
In de golven van het Woord van de ware Guru blijven gurmukhs altijd in verrukking.
Door hun bewustzijn te verbinden met de leringen van de Guru, krijgen ze kennis.
Ze houden zich dag en nacht bezig met de grote weerklank van Gurbani, de heilige hymnen.
Verzonken in het oneindige Woord en zijn standvastige kleur wordt alleen de Ene (God) gerealiseerd.
Van de twaalf wegen (van yogi’s) is de weg van de gurmukhs de juiste weg.
In de oertijd heeft de Heer dit verordineerd.
Het Woord van de Goeroe ontmoette de Sabda-Brahm Woord-God en het ego van de schepselen werd uitgewist.
Dit zeer ontzagwekkende woord is het collyrium van gurmukhs.
Door Gurmat, de wijsheid van de Guru, met de gratie van de Guru over te nemen, worden de waanideeën vermeden.
Dat oorspronkelijke wezen staat boven tijd en vernietiging.
Hij schenkt genade aan Zijn dienaren zoals Siva en Sanaks et al.
Door alle eeuwen heen wordt alleen Hij herinnerd en alleen Hij is het voorwerp van concentratie van de Sikhs.
Door de smaak van de beker liefde wordt de Opperste Liefde gekend.
Sinds de oertijd heeft Hij iedereen in verrukking gebracht.
Alleen door tijdens het leven dood te worden, dat wil zeggen totaal onthecht, en niet door louter verbaal jargon, kan men een ware discipel worden.
Je kunt pas zo iemand zijn nadat je bent opgeofferd voor waarheid en tevredenheid en door waanvoorstellingen en angsten te mijden.
De ware discipel is een gekochte slaaf die altijd bezig is in de dienst van de Meester.
Hij vergeet honger, slaap, eten en rust.
Hij maalt vers meel (voor gratis keuken) en serveert door water te halen.
Hij waaiert (de gemeente) uit en wast mooi de voeten van de Guru.
De bediende blijft altijd gedisciplineerd en heeft niets met jammeren en lachen te maken.
Op deze manier wordt hij derwisj aan de deur van de Heer en wordt hij doordrenkt van de geneugten van de regen van liefde.
Hij zal gezien worden als de eerste maan van Id-dag (waar de moslims reikhalzend naar uitkijken om hun lange vasten te verbreken), en alleen hij zal naar voren komen als een perfecte man.
Door het stof van de voeten te worden, wordt van de discipel vereist dat hij zich dichtbij de voeten van de Guru bevindt.
Omdat hij een fervent aanhanger van de vorm (het woord) van de Guru wordt en dood is voor hebzucht, verliefdheid en andere relationele neigingen, moet hij in de wereld blijven leven.
Terwijl hij alle wereldse connecties verwerpt, moet hij geverfd blijven in de kleur van de Heer.
Omdat hij nergens anders beschutting zoekt, moet hij zijn geest verzonken houden in de beschutting van God, de Guru.
Heilig is de beker van de liefde van de geliefde; hij zou dat alleen moeten drinken.
Door van nederigheid zijn verblijfplaats te maken, moet hij daarin evenwichtig worden.
Door de (smaken van) tien organen te scheiden, dwz niet gevangen te zitten in hun sleepnet, zou hij tot evenwicht moeten komen.
Hij moet zich volledig bewust zijn van het woord van de Guru en mag niet toestaan dat de geest verstrikt raakt in waanvoorstellingen.
De opname van bewustzijn in het Woord maakt hem alert en zo komt men over het Woord – de oceaan.
Hij is een echte Sikh die zich overgeeft aan de Guru en zijn hoofd buigt;
Die zijn geest en voorhoofd op de voeten van Guru legt;
Wie de leringen van de Guru dierbaar is, verdrijft zijn ego uit zichzelf;
Die de wil van de Heer liefheeft en gelijkwaardigheid heeft bereikt door goeroe-georiënteerd te worden, gurmukh;
Die door zijn bewustzijn in het Woord te laten opgaan, heeft gehandeld volgens de goddelijke Wil (hukam).
Hij (de ware Sikh) bereikt als gevolg van zijn liefde en angst voor de heilige gemeente zijn eigen zelf (atma).
Hij blijft vastzitten aan de lotusvoeten van de Guru als de zwarte bij.
Gehuld in deze verrukking gaat hij door met het drinken van de nectar.
Gezegend is de moeder van zo iemand. Alleen zijn komst naar deze wereld is vruchtbaar.