Eén Oankar, de oerenergie, gerealiseerd door de genade van een goddelijke leermeester
(Sadh=ongecompliceerd. Sadhay=Sadhke. Sadhu=Groot en welwillend. Orai=Urai, in schuilplaats, binnen.)
De ware Guru is de ware keizer die de woonplaats van de waarheid heeft gesticht in de vorm van de gemeente van de heiligen.
De Sikhs die daar wonen en onderwezen worden door de Guru, verliezen hun ego en laten zich nooit opmerken.
De Sikhs van de Guru worden pas sadhu's genoemd nadat ze allerlei vormen van discipline hebben volbracht.
Ze prediken tot alle vier de varna's en blijven zelf onverschillig te midden van maya.
Ze leggen duidelijk uit dat alles beneden de waarheid ligt, dat wil zeggen dat de waarheid het hoogst is en dat alleen deze mantra met diepe integriteit gereciteerd moet worden.
Alles is ondergebracht in de goddelijke orde en wie zijn hoofd buigt voor Zijn orde, gaat op in de waarheid.
Het op het Woord afgestemde bewustzijn maakt de mens bekwaam om de onzichtbare Heer te aanschouwen.
Door Siva en S'akti (de rajas- en tamas-kwaliteiten) te veroveren, hebben de gurmukhs de maanzon (ira, pingala) gedisciplineerd en ook de tijd die dag en nacht bekend is.
Door plezier en pijn, vreugde en lijden te onderwerpen, zijn ze voorbij hel en hemel, zonde en deugd gegaan.
Ze hebben het leven, de dood, de bevrijding in het leven, goed en kwaad, vijand en vriend vernederd.
Als overwinnaars van raj en yoga (tijdelijkheid en spiritualiteit) hebben zij zowel bondgenootschap als scheiding gedisciplineerd.
Door slaap, honger, hoop en verlangen te overwinnen, hebben ze hun verblijfplaats in hun eigen ware natuur gevonden.
Ze gaan verder dan lof en laster en zijn geliefd geworden bij zowel de hindoes als de moslims.
Ze buigen voor iedereen en beschouwen zichzelf als stof.
De gurmukhs zijn de drie werelden voorgegaan, drie guna's (rajas, sattva en tamas) en Brahma Visnu Mahesa.
Ze kennen het mysterie van het begin, het midden, het einde, van verleden, heden en toekomst.
Ze houden hun geest, spraak en actie op één lijn bij elkaar en overwinnen geboorte, leven en dood.
Door alle kwalen te onderwerpen, hebben ze deze wereld, de hemel en de onderwereld vernederd.
Door de top-, midden- en laagste posities te winnen, hebben ze de kindertijd, de jeugd en de ouderdom overwonnen.
Terwijl ze trikuti oversteken, de combinatie van drie naris – ira, pingala, susumna tussen de wenkbrauwen, hebben ze gebaad in de triveni, het pelgrimsoord aan de samenvloeiing van de Ganges, Yamuna en Sarasvati.
Met geconcentreerde geest aanbidden gurmukhs slechts één Heer.
De gurmukhs onderwerpen de vier levensmijnen (ei, foetus, zweet, vegetatie) en de vier toespraken (para, posyanti, madhyama, vaikhari).
Vier zijn richtingen, vier de yuga’s (tijdperken), vier varna’s en vier de Veda’s.
Door dharma, artha, kama, moksa te overwinnen en drie stadia van rajas, sattva en tamas te doorkruisen, gaan ze het vierde stadium turiya binnen, het stadium van opperste gelukzaligheid.
Zij controleren Sanak, Sanandan Sanatan, Sanatkumar, de vier ashrama's en de vier krijgers (op het gebied van liefdadigheid, dharma, mededogen en oorlogvoering).
Net als bij chaupar (een spel zoals blackgamman gespeeld met langwerpige dobbelstenen) wint men door alle vier de partijen te winnen, en wordt een tweetal niet gedood,
Tambol heeft verschillende kleuren, toen ze rasa (dwz liefde) werden, werd veelkleurig een teken van één kleur; (Gal ki kath, limoen, betelnoot en betelnoot kregen een rode kleur, vier kasten samen werden één goddelijke vorm).
Dus de gurmukh vormt ook een paar met de Ene Heer en wordt onverslaanbaar.
Gurmukh gaat verder dan lucht, water, vuur, aarde en lucht.
Door lust en woede te weerstaan, overschrijdt hij de hebzucht, verliefdheid en ego.
Hij omhelst waarheid, tevredenheid, mededogen, dharma en standvastigheid.
Door boven de khechar bhuchar chachar, unman en agochar (alle yogahoudingen) mudra's te komen, concentreert hij zich op de Ene Heer.
Hij aanschouwt God in vijf (geselecteerde personen) en de vijf klanken van vijf woorden worden zijn speciale kenmerken.
Antahkaran, de basis van alle vijf externe elementen, wordt gecultiveerd en gecultiveerd door gurmukh in de heilige gemeente.
Op deze manier wordt hij, ondergedompeld in een ongestoorde trance, bevrijd uit de cyclus van transmigratie.
Door spirituele discipline te verwerven gedurende de zes seizoenen, assimileert Gurmukh zelfs de zes filosofieën.
Hij overwint de zes smaken (zuur, zoet, wrang, bitter, scherp en zout) van de tong en geeft zich samen met zes muzikale maten en hun consorten met volle toewijding over.
Hij begrijpt en verwezenlijkt de levenswijzen van zes onsterfelijken, zes yatis (asceten) en zes yogachakra's.
Door de zes gedragscodes en de zes filosofieën te overwinnen, cultiveert hij vriendschap met de zes goeroes (leraren van deze filosofieën).
Hij wendt zijn gezicht af van de vijf externe organen plus één intern orgaan, de geest en de daarmee gepaard gaande zesendertig soorten hypocrisie.
Bij het bereiken van de heilige gemeente wordt het bewustzijn van een gurmukh opgenomen in het Woord van de Guru.
Terwijl hij boven de zeven oceanen en zeven continenten komt, steekt de gurmukh de lamp van kennis aan.
Hij bindt de zeven draden (vijf organen, geest en wijsheid) van het lichaam tot één draad (van hoog bewustzijn) en doorkruist de zeven (mythologische) leefgebieden (puris).
Omdat hij de intrinsieke betekenis van zeven satis, zeven rishi’s en zeven muzieknoten begrijpt, blijft hij standvastig in zijn besluit.
Door de zeven stadia van kennis te overschrijden, krijgt Gurmukh de vrucht van de kennis van Brahma, de basis van alle stadia.
Hij beheerst de zeven lagere werelden en de zeven luchten en gaat daar voorbij.
Terwijl hij de zeven stromen oversteekt, decimeert hij de legers van Bhairav en andere beschermers van de werelden.
De zeven rohini's van zeven dagen en de zeven getrouwde vrouwen en hun rituele activiteiten kunnen hem niet van streek maken.
Gurmukh blijft altijd gestabiliseerd in de ware gemeente.
Door acht siddhi's (krachten) te verwezenlijken, heeft de gurmukh de vrucht van adept-trance (siddh samadhi) bereikt.
De praktijken van de acht voorouderlijke familiehuizen van Sesanag konden Zijn mysterie niet begrijpen.
Eén maund (oude Indiase weegeenheid) bestaat uit acht panseris (ongeveer vijf kilogram), en vijf vermenigvuldigd met acht is gelijk aan veertig.
Het spinnewiel met acht spaken houdt zijn bewustzijn geconcentreerd in één enkele draad.
Acht horloges, yoga met acht ledematen, chaval (rijst), ratti, rais, masa (alle oude Indiase meeteenheden van tijd en gewicht) hebben onderling de relatie van acht, dwz acht rais = één chaval, acht chavals = één ratti en acht rattis = één masa.
Door de geest te beheersen die acht neigingen omvat, heeft de gurmukh deze homogeen gemaakt, aangezien de acht metalen na het mengen één metaal worden.
Groot is de glorie van de heilige gemeente.
Hoewel de gurmukh de negen naths (ascetische yogi's) onderwerpt, beschouwt hij zichzelf toch als iemand zonder vader, dat wil zeggen zeer nederig, en God als de vader van de vaderlozen.
Hij beschikt over negen schatten en de grote oceaan van kennis gaat met hem mee, net als zijn broer.
Neo-toegewijden beoefenen negen soorten rituele toewijding, maar gurmukh blijft ondergedompeld in de liefdevolle toewijding.
Met de zegeningen van de Guru en een gezinsleven leidt hij alle negen planeten.
Zelfs als hij de negen delen van de aarde overwint, raakt hij nooit uit elkaar en, boven de illusies van de negen deuren van het lichaam uitstijgend, gaat hij in zichzelf wonen.
Van negen getallen zijn oneindige getallen geteld, en door de negen geneugten (ras) in het lichaam te beheersen, blijft gurmukh in het evenwicht.
Alleen gurmukhs ontvangen de onbereikbare vrucht van het allerhoogste genot.
Sannyasi's, die tien nomenclaturen aan hun sekten gaven, maar in feite verstoken waren van de ware Naam, hebben (egoïstisch) hun eigen namen laten tellen.
Zelfs de tien incarnaties zagen die onzichtbare Oankar niet toen ze in (menselijke) vorm kwamen.
Bij de viering van de tien gunstige dagen (dagen zonder maan, volle maan enz.) in pelgrimsoorden kon het werkelijke belang van Gurpurb, de verjaardagen van de goeroes, niet worden onderkend.
Het individu dacht niet met zijn geconcentreerde geest over de Heer na en beroofd van de heilige gemeente die hij in alle tien richtingen leidt.
Tien dagen moslim Muharram en tien paardenoffers (asvamedh) zijn verboden in Gurmat (Sikhisme).
Gurmukh, die de tien organen bestuurt, zorgt ervoor dat de geest niet in tien richtingen racet.
Hij buigt nederig aan de voeten van de Guru en de hele wereld valt aan zijn voeten.
Net als een trouwe echtgenote houdt Gurmukh van het vasten van Ekadasi in de vorm van concentratie van de geest (hindoes vasten doorgaans op de elfde dag van de maanmaand).
Elf Rudra's (verschillende vormen van Siva) konden het mysterie van deze wereld - de oceaan - niet begrijpen.
De gurmukh heeft alle elf (tien organen en de geest) gecontroleerd. Ook hun elf objecten heeft hij onder controle gehouden en hij heeft het geestgoud gezuiverd door het over de toetssteen van toewijding te wrijven.
Door elf deugden te cultiveren heeft hij de trage geest gebeiteld en gestabiliseerd.
Uitgaande van elf deugden (waarheid, tevredenheid, mededogen, dharma, controle, toewijding enz.) heeft hij de dualiteit en twijfel uitgewist.
Door elf keer naar de mantra te luisteren, wordt de Gurmukh de leer van de Guru overgenomen en wordt Gursikh genoemd.
In de heilige gemeente verblijft alleen de Woord-Guru in iemands hart.
De gurmukhs wonnen de twaalf sekten van yogi's en begonnen een eenvoudige en directe weg (naar bevrijding).
Het lijkt alsof de zon in twaalf maanden rond de aarde loopt en in één maand de maan, maar het feit is dat het werk dat wordt voltooid door de persoon met tamas- en rajas-kwaliteiten in twaalf maanden, in één maand wordt gedaan door de persoon met sattva-kwaliteit.
Door twaalf (maanden) en zestien (maanfasen) te combineren, gaat de zon op in de maan, dwz rajas en tamas worden opgenomen in de sattva.
Gurmukh die de twaalf soorten tekens op het voorhoofd verwerpt, houdt alleen het teken van de liefde van Heer op zijn hoofd.
Terwijl hij de twaalf sterrenbeelden overwint, blijft Gurmukh verzonken in de hoofdstad van waarheidsgetrouw gedrag.
Door het pure goud van twaalf masa's (vierentwintig wortelen) te worden, komen ze tot hun recht op de wereldmarkt.
Door de steen der wijzen in de vorm van Guru aan te raken, worden de gunnukhs ook de steen der wijzen.
Dertien muziekbeats zijn onvolledig, maar Gurmukh bereikt vreugde met zijn vervulling van het ritme (van het huishoudelijk leven).
Dertien juwelen zijn ook nutteloos voor de Gurmukh die het juweel van de leer van de Guru krijgt.
De rituele mensen hebben de mensen overweldigd met hun dertien soorten rituelen.
Ontelbare brandoffers (yajna) kunnen niet gelijkgesteld worden met de nectar van de voeten van gurmukh.
Zelfs één korreltje gurmukh staat gelijk aan miljoenen yajna's, offergaven en eetwaren.
En door hun medediscipelen van de Guru tevreden te stellen, blijven de Gurmukhs gelukkig.
God is niet te bevatten, maar Hij wordt ontweken door de toegewijden.
Door de veertien vaardigheden te verwezenlijken, nemen Gurmukhs de onbeschrijfelijke vaardigheid van de wijsheid van Guru (Gurmat) over.
Terwijl ze de veertien werelden doorkruisen, verblijven ze in hun eigen zelf en blijven ze ondergedompeld in de staat van nirvana.
Eén veertien dagen bestaat uit vijftien dagen; de ene is de donkere (krsna) twee weken en de tweede is de maanverlichte lichte (sukla) twee weken.
Net als bij het dobbelspel, waarbij je de zestien fiches verdrijft en alleen maar een paar maakt, bereik je onbevreesdheid.
Wanneer de maan, de meester van zestien fasen (vol sattvische kwaliteit) de zon binnengaat (vol rajas en tamas), vervaagt deze.
Een vrouw die ook zestien soorten versieringen gebruikt, gaat naar het bed van haar man en geniet van de extreme verrukking.
De kracht (sakti) van Siva, dwz maya, bestaat uit zeventien toespraken of variaties op zijn krachten.
Door de achttien gotra's, subkasten, grondig te begrijpen, doorlopen de gurmukhs de achttien purana's.
Springen over negentien, twintig en eenentwintig.
Ze maken het getal drieëntwintig, vierentwintig en vijfentwintig betekenisvol.
In de naam van zesentwintig, zevenentwintig, achtentwintig ontmoeten zij de Heer.
Als ze de negenentwintig, dertig passeren en eenendertig bereiken, voelen ze zich in hun hart gezegend en verrukt.
Door de tweeëndertig heilige kenmerken te verwezenlijken, laten ze, net als Dhru, drieëndertig crore goden en godinnen schudden en om hen heen draaien.
Als ze vierendertig zijn, realiseren ze zich de Onzichtbare Heer, dat wil zeggen dat de gurmukhs die boven alle getallen uitstijgen, opgetogen worden in de liefde van de Heer die alle grenzen te boven gaat.
God staat verder dan de Veda’s en Kateba’s (heilige boeken van Semitische religies) en Hij kan niet worden gevisualiseerd.
Zijn vorm is groots en ontzagwekkend. Hij bevindt zich buiten het bereik van lichaamsorganen.
Hij schiep deze kosmos door Zijn ene oerknal, die op geen enkele schaal gewogen kan worden.
Hij is onbeschrijfelijk en menig mens is, om Hem te bereiken, moe geworden door zijn bewustzijn in het Woord te leggen.
Omdat de wijsheid, het intellect en alle praktijken buiten het bereik van het verstand, de spraak en de actie liggen, hebben ook de hoop verlaten om Hem te pakken te krijgen.
Onbegrijpelijk, buiten tijd en niet-duaal, is de Heer vriendelijk voor toegewijden en dringt door in de heilige gemeente.
Hij is groot en Zijn grootsheid is ook groot
De vegetatie op de verlaten plekken in het bos blijft onbekend.
De tuinmannen kiezen een aantal planten, halen ze op en planten ze in de tuin van de koningen.
Ze worden gekweekt door irrigatie en de attente mensen zorgen voor hen.
In het seizoen bevruchten ze en bieden ze sappig fruit.
Er zit geen smaak in de boom, maar in fruit zit zowel smaak als smaak.
In de wereld verblijft de perfecte Brahm in de heilige gemeente van de gurmukhs.
In feite zijn de gurmukhs zelf de oneindige genotgevende vrucht ter wereld.
De lucht wordt gezien, maar niemand kent de omvang ervan.
Hoeveel hoog het is in de vorm van vacuüm is bij niemand bekend.
Vogels vliegen erin en zelfs de anale vogel die altijd blijft vliegen kent het mysterie van de lucht niet.
Het mysterie van zijn oorsprong is bij niemand bekend en iedereen is verbaasd.
Ik ben een offer aan Zijn Natuur; zelfs miljoenen hemelen kunnen Zijn grootsheid niet uitdrukken.
Die ware Heer woont in de heilige gemeente.
Alleen een toegewijde die vanuit ego-oogpunt dood wordt, kan hem identificeren.
Guru is de replica van de perfecte Brahm, die net als de zon alle harten verlicht.
Zoals de lotus van de zon houdt, zo is de gurmukh die door liefdevolle toewijding de Heer kent.
Het woord van de Guru is de perfecte Brahm die als één stroom van alle kwaliteiten eeuwig door iedereen stroomt.
Door die stroming groeien planten en bomen en geven bloemen en vruchten, en de sandaal gaat ook geurig worden.
Of sommigen nu vruchteloos zijn of vol vruchten, ze worden allemaal even onbevooroordeeld. Verliefdheid en twijfel brengen hen niet in de problemen.
Bevrijding in het leven en opperste vreugde, gurmukh bereikt toewijding.
In de heilige gemeente wordt de staat van evenwicht feitelijk geïdentificeerd en bekend.
Men moet het woord van de Guru aanvaarden als de Guru, en door Guru te worden, maakt men zijn bewustzijn tot discipel van het Woord.
Wanneer iemand gehecht raakt aan het verblijf van de waarheid in de vorm van een heilige gemeente, ontmoet hij door liefdevolle toewijding de Heer.
In de kunst van kennis, meditatie en herinnering zijn respectievelijk de Siberische kraanvogel, schildpad en zwaan bedreven (in gurmukh worden al deze drie kwaliteiten aangetroffen).
Zoals uit de boom de vrucht en uit de vrucht (zaad) weer de boom wordt gekweekt, dwz (boom en vrucht zijn hetzelfde), zo is de eenvoudige filosofie dat de Guru en de Sikh hetzelfde zijn.
Het Woord van de Guru is aanwezig in de wereld, maar daarbuiten is de ekankar (ikis) bezig met Zijn onzichtbare spel (van creatie en vernietiging).
Buigend voor die oerheer gaat de kracht van het Woord in Zijn hukam in Hem op.
Ambrosiale uren zijn de juiste tijd voor Zijn lof.