Eén Oankaar, de oerenergie, gerealiseerd door de genade van een goddelijke leermeester
De Guru boog voor de Heer en de oerheer liet de hele wereld buigen voor de Guru.
De vormloze Brahm die een (menselijke) vorm aanneemt, heeft zichzelf Guru (Har) Gobind genoemd.
Door vorm aan te nemen en tegelijkertijd vormloos te zijn, heeft de transcendentale perfecte Brahm Zijn ongemanifesteerde vorm manifest gemaakt.
De heilige gemeente aanbad Hem; en omdat hij verliefd was op de toegewijden raakte Hij, de onmiskenbare, misleid (en manifesteerde zich in de vorm van Guru).
De Maar die vorm aannam, schiep de hele wereld door Zijn ene bevelende vibratie.
In elke trichoom bevatte Hij miljoenen universums.
De sadhu's aanbidden de Heer in de vorm van de voeten van de goeroe.
De goeroe-georiënteerde die het pad betreedt dat naar de Guru leidt, dwaalt niet af in de paden van de twaalf sekten van de yogi's.
Door zich te concentreren op de vorm van de Guru, dat wil zeggen het Woord van de Guru, neemt hij deze in het leven over en komt hij oog in oog te staan met de perfecte Brahm.
Concentratie van het bewustzijn op het woord van de Guru en de door de Guru geschonken kennis zorgt voor het bewustzijn over de transcendentale Brahm.
Alleen zo iemand drinkt de nectar van de voetwassing van de Guru.
Dit is echter niets minder dan het likken van de smakeloze steen. Hij stabiliseert zijn geest in de wijsheid van de Guru en leunt comfortabel achterover in de kamer van zijn innerlijke zelf.
Door de steen der wijzen in de vorm van de Guru aan te raken, blijft hij, terwijl hij de rijkdom en het fysieke lichaam van anderen verwerpt, onthecht van iedereen.
Voor het genezen van zijn chronische kwalen (van kwade neigingen) gaat hij naar de heilige gemeente.
Naarmate het zaad van de banyanboom zich ontwikkelt, breidt het zich uit in de vorm van een grote boom
en dan groeien aan diezelfde boom duizenden vruchten die ontelbare zaden bevatten (op dezelfde manier zorgt gurmukh ervoor dat anderen net als hijzelf worden).
Die oerheer wordt, net als de maan van de tweede dag aan de hemel, door iedereen aanbeden.
De heiligen zijn een sterrenbeeld dat de verblijfplaats van de waarheid bewoont in de vorm van religieuze plaatsen.
Ze buigen voor de voeten en worden stof, de voeten verliezen hun ego en laten zich nooit door iemand opgemerkt worden.
De gurmukh, die de genotsvrucht verkrijgt, leeft standvastig als de poolster aan de hemel.
Alle sterren draaien om hem heen.
Namdev, de calico-minter die gurmukh was geworden, liet zijn bewustzijn samensmelten in liefdevolle toewijding.
Kshatriya's en brahmanen van hoge kaste die naar de tempel gingen om de Heer te loven, hielden zich vast en verdreven Namdev.
Terwijl hij in de achtertuin van de tempel zat, begon hij de lof van de Heer te zingen.
De Heer die bekend stond als vriendelijk voor de toegewijden, draaide het gezicht van de tempel naar Hem toe en handhaafde Zijn eigen reputatie.
In de bescherming van de heilige gemeente, de ware Guru en de Heer, krijgen ook de nederigen eer.
Zowel de hoge kasten als de zogenaamde lage kasten vielen alle vier aan de voeten van Namdev
Net zoals het water naar beneden stroomt
Saint Vibhisaa, een demon, en Vidur, de zoon van een dienstmaagd, kwamen in de schuilplaats van de Heer. Dhanni staat bekend als een jai
En Sadhana was een slager uit de kaste. Saint Kabir was een wever
En Namdev, een calicodrukker die de lof van de Heer zong. Ravidas was schoenmaker en Sint Sairt behoorde tot de (zogenaamde) lage kapperskaste.
Vrouwelijke kraai zorgt voor de jongen van de nachtegaal, maar uiteindelijk ontmoeten ze hun eigen familie.
Hoewel Yagoda Krsna koesterde, werd hij toch bekend als de lotus (zoon) van de familie van Vasudev.
Omdat niet wordt gezegd dat de pot die ghee bevat slecht is,
Op dezelfde manier hebben de heiligen ook geen enkele hoge of lage kaste.
Ze verblijven allemaal in de beschutting van de lotusvoeten van de ware Guru.
Uit horzelnestklontjes en door honingbijen wordt de honingbijenkorf geproduceerd.
Van wormen wordt zijde geproduceerd en door de hennep te verpletteren wordt papier vervaardigd.
Mousseline wordt gemaakt van katoenzaad en in het slijk groeit de lotus op de zwarte bij en raakt verliefd.
Er blijft een edelsteen achter in de kap van de zwarte slang en tussen de stenen worden diamanten en robijnen gevonden.
De muskus wordt gevonden in de navel van herten en van gewoon ijzer wordt het krachtige zwaard gemaakt.
Het hersenmerg van de muskuskat maakt het geheel geurig.
Zo geven en verkrijgen de schepselen en materialen van lagere soorten de hoogste vruchten.
Zoon van Virochan en kleinzoon van Prahalad, koning Bali, had de wens om de woonplaats van Indr.
Hij had honderd yajns (brandoffers) volbracht en zijn andere honderden yajns waren aan de gang.
Heer in de vorm van een dwerg kwam zijn ego verwijderen en bevrijdde hem zo.
Hij verwierp de troon van Indr en ging als een gehoorzame dienaar naar de onderwereld.
De Heer Zelf raakte verliefd op Bali en moest als deurwachter van Bali blijven.
Bali, de koning is als die schelp die in de svati naksatr (een bijzondere sterformatie) een druppel ontvangt en er een parel van maakt, diep in de zeebodem duikt.
Het diamanten hart van toegewijde Bali, geslepen door de diamanten Heer, werd uiteindelijk in Hem ondergebracht.
Mieren vallen nooit op en staan het laagst bekend onder de nederigen.
Ze volgen het pad van de gurmukhs en vanwege hun ruimdenkendheid leven ze met duizenden, in een klein gat.
Alleen door het ruiken van ghee en suiker bereiken ze de plaats waar deze dingen worden bewaard (gurmukhs zoeken ook de heilige gemeenten op).
Ze pakken de stukjes suiker op die in het zand liggen, net zoals een gurmukh de deugden koestert.
Stervend door de angst voor de worm bhringi wordt de mier zelf bhringi en zorgt ervoor dat anderen ook van zichzelf gaan houden.
Net als de eieren van reigers en schildpadden blijft zij (mier) te midden van hoop onthecht.
Op dezelfde manier bereiken gurmukhs die ook onderwijs krijgen, de pleziervruchten.
Rishi Vyas ging naar de zon en werd een klein insect en kwam in zijn oor terecht (dwz heel nederig bleef hij bij hem en werd opgeleid door de zon).
Valmiki werd ook alleen maar goeroe-georiënteerd en verwierf kennis en keerde daarna terug naar huis.
De exponent van vele verhalen uit de Veda's, Shastra's en de Purana's Valmili staat bekend als de oerdichter.
De wijze Narad predikte tot hem en pas na het lezen van de Blia-gavat van toewijding kon hij vrede bereiken.
Hij onderzocht de veertien vaardigheden, maar uiteindelijk werd hij gelukkig dankzij zijn welwillende gedrag.
De omgang met zulke nederige sadhu's is altruïstisch en zorgt ervoor dat je gewoontegetrouw bevrijdt van de gevallenen.
Gurmukhs verwerven er pleziervruchten uit en krijgen waardige acceptatie aan het hof van de Heer.
Na twaalf jaar in de baarmoeder van zijn moeder te hebben gezeten, nam Sukadev al vanaf zijn geboorte afstandelijkheid aan.
Hoewel hij verder ging dan maya, kon hij vanwege zijn intellect, gedreven door de koppigheid van de geest, geen bevrijding bereiken.
Zijn vader Vyas liet hem begrijpen dat hij koning Janak moest adopteren als zijn goeroe, die goed gegrondvest is in de kunst om in evenwicht te blijven.
Door dit te doen, en zich te ontdoen van de kwade wijsheid, verwierf hij de wijsheid van de Guru en op bevel van zijn goeroe droeg hij restjes op zijn hoofd en verdiende zo aaitjes van de goeroe.
Geïnspireerd door de leringen van de goeroe verwierp hij het ego, de hele wereld accepteerde hem als goeroe en werd zijn dienaar.
Door aan de voeten te vallen, door stof van de voeten te worden en door de wijsheid van de goeroe, kwam er liefdevolle toewijding in hem naar boven.
Als een gurmukh die genotsvruchten bereikte, raakte hij in evenwicht.
Janak is zowel een koning als een yogi en de kennisboeken beschrijven hem als een groot toegewijde.
Sanaks en Narad waren vanaf hun kindertijd afstandelijk van aard en versierden zichzelf met onverschilligheid jegens iedereen.
Naast miljoenen onthechtingen en genietingen blijven de Sikhs van Guru ook nederig in de heilige gemeente.
Hij die zich laat tellen of opmerken, dwaalt af in illusies; maar hij die zijn ego verliest, identificeert in feite zijn zelf.
De weg van Gurmukh is de weg van de waarheid waarbij alle koningen en keizers op zijn voeten vallen.
De betreder van dit pad, die zijn ego en trots vergeet, koestert nederigheid in zijn hart door de wijsheid van de Guru.
Zo’n nederig persoon krijgt respect en achting in de ware rechtbank.
Het trotse hoofd blijft rechtop en hoog, maar wordt omgeven door de zwartheid van het haar.
Wenkbrauwen zijn vol zwartheid en de wimpers lijken ook op zwarte doornen.
Ogen zijn zwart (in India) en net als wijze zijn baarden en snorren ook zwart.
Er zitten veel trichomen in de neus en ze zijn allemaal zwart.
Hoger geplaatste organen worden niet aanbeden en het stof van de voeten van gurmukhs is aanbiddelijk als heilige plaatsen.
Voeten en nagels zijn gezegend omdat ze de last van het hele lichaam dragen.
De hoofdwassing wordt als vies beschouwd, maar de voetwassing van de gurmukhs is door de hele wereld gewild.
Terwijl ze de genotsvrucht verwerven, blijven de gurmukhs in hun evenwicht de opslagplaats van alle geneugten.
De aarde, de verblijfplaats voor het uitvoeren van dharma, wordt ondersteund door water en ook in de aarde bevindt zich water.
Als ze de beschutting van de lotusvoeten (van de Guru) bereikt, wordt de aarde doordrongen van de geur van stevige standvastigheid en dharma.
Daarop (aarde) groeien bomen, bloemenlijnen, kruiden en gras die nooit uitputten.
Menig vijver, oceaan, berg, juweel en genotgevend materiaal bevinden zich erop.
Er komen vele goddelijke plaatsen, pelgrimsoorden, tinten, vormen, eetbare en oneetbare dingen uit voort.
Dankzij de traditie van de goeroe-discipel is de heilige gemeente van de gurmukhs ook een soortgelijke oceaan van deugden.
Onthecht blijven te midden van hoop en verlangens is de vrucht van plezier voor de gurmukhs.
De Heer heeft miljoenen universums in elke trichoom ondergebracht.
De ware goeroevorm van die oer-perfecte en transcendentale Brahma schenkt vreugden.
Alle vier de vama's komen in de vorm van een heilige gemeente naar de toevlucht van de ware Guru
En de gurmukhs daar laten hun bewustzijn opgaan in het Woord door middel van leren, meditatie en gebed.
Vrees voor de Heer, liefdevolle toewijding en de vreugde van liefde zijn voor hen het idool van de ware Guru die ze in hun hart koesteren.
De voeten van de ware Guru in de vorm van sadhu dragen zoveel last (zowel mentaal als spiritueel) van hun discipelen dat,
O mijn broeders, jullie zouden ze moeten aanbidden. De waarde van de genotsvrucht van de gunnukhs kan niet worden geschat.
Als het keihard regent, komt het water dat door de waterspuwers stroomt naar beneden in de straten.
Miljoenen stromen die overstromen, worden miljoenen stromingen.
Miljoenen beekjes sluiten zich aan bij de stromingen van rivieren.
Negenhonderdnegenennegentig rivieren stromen in de oostelijke en westelijke richting.
Rivieren gaan de zee tegemoet.
Zeven van zulke zeeën monden uit in de oceanen, maar nog steeds zijn de oceanen niet verzadigd.
In de onderwereld zien zulke oceanen er ook uit als een druppel water op een hete plaat.
Om deze plaat te verwarmen worden miljoenen hoofden van de keizers als brandstof gebruikt.
En deze keizers die hun aanspraken op deze aarde opeisen, gaan door met vechten en sterven.
In één schede kunnen twee zwaarden en twee keizers in één land niet worden ondergebracht;
Maar twintig faquirs in één moskee onder één opgelakte deken kunnen (comfortabel) blijven.
Keizers zijn als twee leeuwen in een jungle, terwijl de faquirs als de opiumzaden in één peul zijn.
Deze zaden spelen op het doornenbed voordat ze de eer krijgen om op de markt te worden verkocht.
Ze worden met water in de pers geperst voordat ze in de beker worden geperst.
Aan het hof van de onbevreesde Heer worden de hoogmoedigen zondaars genoemd en krijgen de nederigen respect en groeten.
Dat is de reden waarom de gurmukhs, hoewel krachtig, zich gedragen als de zachtmoedigen.
Een geit werd gevangen door een leeuw en terwijl hij op het punt stond te sterven, liet hij een paardenlach horen.
De verbaasde leeuw vroeg waarom hij op zo’n moment (van zijn dood) zo blij was.
Nederig antwoordde de geit dat de testikels van ons mannelijke nageslacht verpletterd worden om ze te castreren.
We eten alleen wilde planten uit droge gebieden, maar toch wordt onze huid gepeld en geplet.
Ik denk aan het lot van degenen (zoals jij) die de keel van anderen doorsnijden en hun vlees opeten.
Het lichaam van zowel de trotse als de nederige zal uiteindelijk tot stof vergaan, maar zelfs dan is het lichaam van de arrogante (leeuw) oneetbaar en dat van de nederige (geit) bereikt de status van eetbaar.
Iedereen die naar deze wereld kwam, moet uiteindelijk sterven.
Door in en rond de lotusvoeten te blijven, ontvangt de gurmukh het licht van de heilige gemeente.
Door de voeten te aanbidden en het stof van de voeten te worden, wordt men onthecht, onsterfelijk en onverwoestbaar.
Door de as van de voeten van gurmukhs te drinken, wordt vrijheid van alle fysieke, mentale en spirituele kwalen bereikt.
Door de wijsheid van de Guru verliezen ze hun ego en raken ze niet meer verzonken in maya.
Terwijl ze hun bewustzijn in het woord absorberen, verblijven ze in de ware verblijfplaats (heilige gemeente) van het vormloze.
Het verhaal van de dienaren van de Heer is ondoorgrondelijk, onuitsprekelijk en duidelijk.
Onverschillig blijven tegenover hoop is de genotsvrucht van de Gurmukhs.
Hennep en katoen groeien op hetzelfde veld, maar het gebruik van het ene is welwillend, terwijl het andere slecht wordt gebruikt.
Na het afpellen van de hennepplant wordt touw gemaakt waarvan de stroppen worden gebruikt om mensen in slavernij vast te binden.
Aan de andere kant worden van katoen grove stoffen mousseline en sirisaf gemaakt.
Katoen in de vorm van stof bedekt de bescheidenheid van anderen en beschermt de dharma van zowel sadhu's als slechte mensen.
De sadhu's verloochenen nooit hun heilige aard, zelfs als ze met het kwaad omgaan.
Wanneer de tot ruwe stof omgevormde hennep naar de heilige plaatsen wordt gebracht om in de heilige gemeente te worden verspreid, wordt deze ook gezegend nadat hij in contact is gekomen met het stof van de voeten van de sadhoes.
Ook als er een grondig pakpapier van wordt gemaakt, schrijven de heilige mannen er lofprijzingen van de Heer op en reciteren hetzelfde voor anderen.
De heilige gemeente maakt de gevallenen ook heilig.
Wanneer de hardhartige steen wordt verbrand, verandert deze in kalksteen. het sprenkelen van water dooft het vuur
Maar in het geval van kalk produceert water grote hitte.
Zijn gif gaat niet weg, zelfs niet als er water op wordt gegooid en het vuile vuur erin blijft.
Als het op de tong wordt aangebracht, ontstaan er pijnlijke blaren.
Maar in het gezelschap van betelblad, betelnoot en catechu wordt de kleur helder, mooi en volkomen verfijnd.
Op dezelfde manier sluiten de gurmukhs zich aan bij de heilige gemeente en worden ze heilige mannen, zodat ze zelfs van de chronische kwalen afkomen.
Wanneer het ego verloren is, wordt God zelfs in een halve seconde gevisualiseerd.