ஒரு ஓங்கார், முதன்மையான ஆற்றல், தெய்வீக போதகரின் அருளால் உணரப்பட்டது
குரு பகவான் முன் பணிந்தார், ஆதிபகவான் உலகம் முழுவதையும் குருவின் முன் தலைவணங்கச் செய்தார்.
உருவமற்ற பிரம்மன் (மனித) வடிவத்தை எடுத்துக் கொண்டு, குரு (ஹர்) கோவிந்த் என்று அழைக்கப்படுகிறார்.
வடிவத்தை எடுத்துக்கொண்டு அதே நேரத்தில் உருவமற்றவராகவும் இருந்து, ஆழ்நிலை பரிபூரணமான பிரம்மம் தனது வெளிப்படாத வடிவத்தை வெளிப்படுத்தினார்.
பரிசுத்த சபை அவரை வணங்கியது; மேலும் பக்தர்களிடம் அன்பாக இருந்ததால், அவர், ஏமாற்ற முடியாதவர், மாயை அடைந்தார் (மற்றும் குரு வடிவில் வெளிப்பட்டார்).
மார் கருதும் வடிவம் தனது ஒரு கட்டளை அதிர்வினால் உலகம் முழுவதையும் உருவாக்கியது.
அவரது ஒவ்வொரு டிரிகோமிலும் அவர் மில்லியன் கணக்கான பிரபஞ்சங்களைக் கொண்டிருந்தார்.
சாதுக்கள் இறைவனை குருவின் பாத வடிவில் வழிபடுகின்றனர்.
குருவை நோக்கிச் செல்லும் பாதையில் குரு சார்ந்து நடப்பவர், யோகிகளின் பன்னிரண்டு பிரிவுகளின் பாதைகளுக்குள் செல்லமாட்டார்.
குருவின் வடிவத்தை அதாவது குருவின் வார்த்தையில் கவனம் செலுத்தி, அதை வாழ்க்கையில் ஏற்றுக்கொண்டு, பரிபூரண பிரம்மத்தை நேருக்கு நேர் சந்திக்கிறார்.
குருவின் வார்த்தையில் உணர்வின் செறிவு மற்றும் குருவால் அருளப்பட்ட அறிவு ஆகியவை ஆழ்நிலை பிரம்மத்தைப் பற்றிய விழிப்புணர்வை வழங்குகிறது.
அத்தகைய நபர் மட்டுமே குருவின் பாதம் கழுவும் அமிர்தத்தை அருந்துகிறார்.
இருப்பினும், இது சுவையற்ற கல்லை நக்குவதை விட குறைவானது அல்ல. அவர் தனது மனதை குருவின் ஞானத்தில் நிலைநிறுத்தி, தனது உள்ளத்தின் அறையில் வசதியாக சாய்ந்து கொள்கிறார்.
குருவின் வடிவில் தத்துவஞானியின் கல்லைத் தொட்டு, மற்றவர்களின் செல்வத்தையும் உடல் உடலையும் நிராகரித்து, எல்லாவற்றிலிருந்தும் விலகி இருக்கிறார்.
அவரது தீய நோய்களைக் குணப்படுத்துவதற்காக அவர் புனித சபைக்குச் செல்கிறார்.
ஆலமரத்தின் விதை வளர்ச்சியடைந்து, ஒரு பெரிய மரத்தின் வடிவில் விரிவடைகிறது
பின்னர் அந்த மரத்தில் எண்ணற்ற விதைகள் கொண்ட ஆயிரக்கணக்கான பழங்கள் வளரும் (அதேபோல் குர்முக் மற்றவர்களையும் தன்னைப் போல் ஆக்குகிறார்).
அந்த முதற்பெருமான், வானத்தில் இரண்டாம் நாள் சந்திரனைப் போல, எல்லாராலும் வணங்கப்படுகிறார்.
புனிதர்கள் மத ஸ்தலங்களின் வடிவத்தில் சத்தியத்தின் இருப்பிடத்தில் வசிக்கும் விண்மீன்கள்.
அவர்கள் காலில் பணிந்து தூசியாக மாறுகிறார்கள், பாதங்கள் தன் அகங்காரத்தை இழக்கின்றன, யாராலும் தங்களைக் கவனிக்க அனுமதிக்காது.
இன்பப் பலனை அடைபவன், வானத்தில் உள்ள துருவ நட்சத்திரம் போல் நிலையாக வாழ்கிறான் குருமுகன்.
அனைத்து நட்சத்திரங்களும் அவரைச் சுற்றி வருகின்றன.
நாம்தேவ், காலிகோ ஆலை குர்முக் ஆன பிறகு, அன்பான பக்தியில் தனது உணர்வை இணைத்தார்.
இறைவனைத் துதிக்க கோவிலுக்குச் சென்ற உயர்சாதி சத்திரியர்களும் பிராமணர்களும் நம்தேவரைப் பிடித்து வெளியேற்றினர்.
கோவிலின் பின் புறத்தில் அமர்ந்து இறைவனின் திருநாமத்தைப் பாடத் தொடங்கினார்.
பக்தர்களிடம் கருணையுள்ளவராக அறியப்பட்ட இறைவன், கோயிலின் முகத்தைத் தன் பக்கம் திருப்பி, தன் புகழை நிலைநாட்டினார்.
உண்மையான குருவும் இறைவனுமான புனித சபையின் அடைக்கலத்தில், பணிவானவர்களும் மரியாதை பெறுகிறார்கள்.
உயர்ந்த, தரவரிசை மற்றும் தாழ்ந்த சாதிகள் என்று அழைக்கப்படுபவர்கள் அதாவது நான்கு பேரும் நாம்தேவின் காலில் விழுந்தனர்.
தண்ணீர் தாழ்வாகப் பாய்வது போல
துறவி விபீஷணன் ஒரு அரக்கனும், வேலைக்காரியின் மகன் விதுரனும் இறைவனின் தங்குமிடத்திற்கு வந்தனர். தன்னி ஜெய் என்று அழைக்கப்படுகிறார்
சாதனா ஒரு வெளி சாதி கசாப்புக் கடைக்காரர். புனித கபீர் ஒரு நெசவாளர்
மேலும் நாம்தேவ் ஒரு காலிகோப்ரிண்டர், இறைவனைப் புகழ்ந்து பாடினார். ரவிதாஸ் ஒரு செருப்புத் தொழிலாளி மற்றும் துறவி சேர்ட் (என்று அழைக்கப்படும்) குறைந்த முடிதிருத்தும் சாதியைச் சேர்ந்தவர்.
பெண் காகம் நைட்டிங்கேலின் குஞ்சுகளை கவனித்துக்கொள்கிறது, ஆனால் அவை இறுதியில் தங்கள் சொந்த குடும்பத்தை சந்திக்கின்றன.
யகோதா கிருஷ்ணரை வளர்த்தாலும், அவர் வாசுதேவரின் குடும்பத்தின் தாமரை (மகன்) என்று அறியப்பட்டார்.
நெய் உள்ள எந்த வகை பானையும் கெட்டது என்று கூறப்படுவதில்லை.
அதேபோல, துறவிகளுக்கும் உயர்ந்த அல்லது தாழ்ந்த ஜாதி கிடையாது.
அவர்கள் அனைவரும் உண்மையான குருவின் தாமரை பாதங்களில் தங்கியிருக்கிறார்கள்.
ஹார்னெட்டுகளின் கூட்டில் இருந்து சர்க்கரை மற்றும் தேனீக்கள் மூலம் தேன் கூடு உற்பத்தி செய்யப்படுகிறது.
புழுக்களில் இருந்து பட்டு உற்பத்தி செய்யப்படுகிறது மற்றும் சணல் அடித்து, காகிதம் தயாரிக்கப்படுகிறது.
பருத்தி விதையில் இருந்து மஸ்லின் தயாரிக்கப்படுகிறது மற்றும் சேற்றில் வளரும் தாமரை கறுப்பு தேனீயின் மீது ஈர்க்கப்படுகிறது.
கருப்பு பாம்பின் பேட்டையில் ஒரு ரத்தினம் உள்ளது மற்றும் கற்களுக்கு மத்தியில் வைரங்கள் மற்றும் மாணிக்கங்கள் காணப்படுகின்றன.
கஸ்தூரி மானின் தொப்புளில் காணப்படுகிறது மற்றும் சாதாரண இரும்பிலிருந்து சக்திவாய்ந்த வாள் முடுக்கப்படுகிறது.
கஸ்தூரி பூனையின் மூளை மஜ்ஜை மொத்த கூட்டத்தையும் நறுமணமாக்குகிறது.
இவ்வாறு கீழ் இனங்களின் உயிரினங்களும் பொருட்களும் உயர்ந்த பலன்களைக் கொடுத்து அடைகின்றன.
விரோசனின் மகனும், பிரஹலாதனின் பேரனுமான பாலி மன்னன், இந்திரனின் வசிப்பிடத்தை ஆள வேண்டும் என்ற ஆசை கொண்டிருந்தான்.
அவர் நூறு யாகங்கள் (தகன பலிகள்) நிறைவேற்றினார் மற்றும் அவரது மற்ற திரளான யாகங்கள் நடந்து கொண்டிருந்தன.
இறைவன் வாமன வடிவில் வந்து அவனது அகந்தையை நீக்கி விடுவித்தான்.
அவர் இந்திரனின் சிம்மாசனத்தை நிராகரித்தார் மற்றும் கீழ்ப்படிதலுள்ள வேலைக்காரனைப் போல நிகர் உலகத்திற்குச் சென்றார்.
பகவான் தாமே பாலியிடம் மயங்கி, பாலியின் கதவுக் காவலராக இருக்க வேண்டியதாயிற்று.
பாலி, ராஜா அந்த ஓடு போன்றது, இது ஸ்வாதி நட்சத்திரத்தில் (ஒரு சிறப்பு நட்சத்திர உருவாக்கம்) ஒரு துளியைப் பெற்று அதை ஒரு முத்துவாக ஆக்குகிறது, அது கடலின் அடிப்பகுதியில் ஆழமாக மூழ்குகிறது.
வைரப் பெருமானால் வெட்டப்பட்ட பக்தரான பாலியின் வைர இதயம் இறுதியாக அவரிடம் அடக்கம் செய்யப்பட்டது.
எறும்புகள் தங்களை ஒருபோதும் கவனிக்காது மற்றும் தாழ்ந்தவர்களிடையே மிகவும் குறைவாகவே அறியப்படுகின்றன.
அவர்கள் குர்முக்களின் வழியைப் பின்பற்றுகிறார்கள் மற்றும் அவர்களின் பரந்த மனப்பான்மை காரணமாக அவர்கள் ஒரு சிறிய துளைக்குள் ஆயிரக்கணக்கானோர் வாழ்கின்றனர்.
நெய் மற்றும் சர்க்கரை வாசனையால் மட்டுமே, அவை வைக்கப்படும் இடத்தை அடைகின்றன (குர்முகர்களும் அவர் புனித சபைகளைத் தேடுகிறார்கள்).
ஒரு குர்முக் நல்லொழுக்கங்களைப் போற்றுவதைப் போலவே மணலில் சிதறிய சர்க்கரைத் துண்டுகளை அவர்கள் எடுக்கிறார்கள்.
புழுப் பிருங்கிக்குப் பயந்து இறந்து எறும்பு தானே பிருங்கியாகி, பிறரையும் விரும்பச் செய்கிறது.
ஹெரான் மற்றும் ஆமையின் முட்டைகளைப் போலவே, அது (எறும்பு) நம்பிக்கைகளுக்கு மத்தியில் பிரிக்கப்பட்டுள்ளது.
அதேபோன்று குருமுகர்களும் கல்வி கற்று இன்ப பலனை அடைகிறார்கள்.
ரிஷி வியாஸ் சூரியனுக்குச் சென்று சிறு பூச்சியாகி அவனது காதில் நுழைந்தார், அதாவது மிகவும் அடக்கமாக அவருடன் தங்கி சூரியனிடம் கல்வி கற்றார்).
வால்மீகியும் குருவாகி மட்டுமே அறிவை அடைந்து பின்னர் வீடு திரும்பினார்.
வேதங்கள், சாஸ்திரங்கள் மற்றும் புராணங்களின் பல கதைகளின் விரிவுரையாளர் வால்மிலி முதன்மைக் கவிஞர் என்று அறியப்படுகிறார்.
நாரத முனிவர் அவருக்கு உபதேசித்தார், பக்தியின் பிலியா-கவத்தை படித்த பிறகுதான் அவர் அமைதி அடைய முடியும்.
அவர் பதினான்கு திறன்களை ஆராய்ந்தார், ஆனால் இறுதியில் அவர் தனது நல்ல நடத்தையால் மகிழ்ச்சியைப் பெற்றார்.
அத்தகைய தாழ்மையான சாதுக்களுடன் தொடர்புகொள்வது பரோபகாரமானது மற்றும் ஒருவரை விழுந்துபோனவர்களை விடுவிப்பதை வழக்கமாக்குகிறது.
குர்முகிகள் அதில் இன்பப் பலன்களை அடைந்து இறைவனின் அவையில் கண்ணியமான அங்கீகாரத்தைப் பெறுகிறார்கள்.
பன்னிரெண்டு வருடங்கள் தாயின் வயிற்றில் இருந்த சுகதேவ், தான் பிறந்த நேரத்திலேயே தனிமையைக் கடைப்பிடித்தார்.
மனதின் பிடிவாதத்தால் தள்ளப்பட்ட புத்தியின் காரணமாக அவர் மாயாவைத் தாண்டிச் சென்றாலும், அவரால் விடுதலை அடைய முடியவில்லை.
அவனது தந்தை வியாசர், சமநிலையில் இருக்கும் கலையில் நன்கு நிலைபெற்ற ஜனக் மன்னனைத் தன் குருவாகத் தத்தெடுக்க வேண்டும் என்று அவனுக்குப் புரிய வைத்தார்.
அப்படிச் செய்து, தீய ஞானத்திலிருந்து விலகி, குருவின் ஞானத்தைப் பெற்று, தன் குருவின் கட்டளைப்படி, எஞ்சியவற்றைத் தலையில் சுமந்து, குருவிடம் இருந்து பாட்டுகளைப் பெற்றார்.
குருவின் போதனைகளால் ஈர்க்கப்பட்ட அவர் அகங்காரத்தை நிராகரித்தபோது, உலகம் அவரை குருவாக ஏற்றுக்கொண்டது மற்றும் அவருடைய ஊழியரானது.
காலில் விழுந்து, காலில் மண்ணாகி, குருவின் ஞானத்தால் அன்பான பக்தி அவனுக்குள் உதித்தது.
இன்பப் பலனை அடையும் ஒரு குர்முகியாக அவர் தன்னைச் சமநிலையில் அடைத்துக் கொண்டார்.
ஜனக் ஒரு ராஜா மற்றும் யோகி மற்றும் அறிவின் புத்தகங்கள் அவரை சிறந்த பக்தன் என்று விவரிக்கின்றன.
சனகர்களும் நாரதர்களும் சிறுவயதிலிருந்தே விலகிய இயல்புடையவர்கள் மற்றும் அனைவரையும் அலட்சியமாக அலங்கரித்துக் கொண்டனர்.
லட்சக்கணக்கான பற்றின்மைகள் மற்றும் இன்பங்களுக்கு அப்பால், குருவின் சீக்கியர்களும் புனித சபையில் தாழ்மையுடன் இருக்கிறார்கள்.
தன்னை எண்ணி அல்லது கவனிக்கப்படுகிறவன் மாயைகளில் வழிதவறுகிறான்; ஆனால் தன் அகங்காரத்தை இழந்தவன் தன் சுயத்தை அடையாளப்படுத்துகிறான்.
குர்முகின் வழி அனைத்து மன்னர்களும் பேரரசர்களும் அவரது காலில் விழும் சத்தியத்தின் வழி.
இந்தப் பாதையில் பயணிப்பவன், தன் அகங்காரத்தையும் பெருமையையும் மறந்து, குருவின் ஞானத்தால் மனத்தாழ்மையைப் போற்றுகிறான்.
அத்தகைய தாழ்மையான நபருக்கு உண்மையான நீதிமன்றத்தில் மரியாதையும் மரியாதையும் கிடைக்கும்.
பெருமையுடைய தலை நிமிர்ந்து உயரமாக இருந்தாலும், முடியின் கருமையால் மூடப்படும்.
புருவங்களில் கருமை நிறைந்திருக்கும், கண் இமைகளும் கருப்பு முட்களைப் போல இருக்கும்.
கண்கள் கருப்பு (இந்தியாவில்) மற்றும் புத்திசாலித்தனமான தாடி மற்றும் மீசைகளும் கருப்பு.
மூக்கில் பல ட்ரைக்கோம்கள் உள்ளன, அவை அனைத்தும் கருப்பு.
உயரமாக வைக்கப்படும் உறுப்புகள் வணங்கப்படுவதில்லை, மேலும் குர்முகிகளின் பாத தூசி புனித ஸ்தலங்களைப் போல அபிமானமானது.
கால்களும் நகங்களும் ஆசீர்வதிக்கப்பட்டவை, ஏனென்றால் அவை முழு உடலின் சுமையையும் சுமக்கின்றன.
தலை கழுவுவது அழுக்காக கருதப்படுகிறது, ஆனால் குர்முகர்களின் கால்களை கழுவுவது உலகம் முழுவதும் தேடுகிறது.
குர்முகிகள் இன்பப் பலனை அடைவதன் மூலம், அனைத்து இன்பங்களின் களஞ்சியமாக இருக்கும்.
பூமி, தர்மத்தை நடத்துவதற்கான உறைவிடம் நீரால் ஆதரிக்கப்படுகிறது மற்றும் பூமியின் உள்ளேயும், நீர் வாழ்கிறது.
தாமரை பாதங்களின் (குருவின்) தங்குமிடத்திற்குள் வருவதால், பூமி உறுதியான வலிமை மற்றும் தர்மத்தின் நறுமணத்தால் வியாபித்துள்ளது.
அதன் மீது (பூமியில்) மரங்கள், பூக்களின் கோடுகள், மூலிகைகள் மற்றும் ஒருபோதும் தீர்ந்துவிடாத புல் வளரும்.
அதில் ஏராளமான குளம், கடல், மலை, நகை மற்றும் இன்பம் தரும் பொருள்கள் உள்ளன.
பல தெய்வீக ஸ்தலங்கள், யாத்திரை மையங்கள், சாயல்கள், வடிவங்கள், உண்ணக்கூடியவை மற்றும் சாப்பிட முடியாதவைகள் அதிலிருந்து வெளிவருகின்றன.
குரு-சிஷ்யர்களின் பாரம்பரியத்தின் காரணமாக, குர்முகர்களின் புனித சபையும் இதேபோன்ற நற்பண்புகளின் கடலாகும்.
நம்பிக்கைகள் மற்றும் ஆசைகளுக்கு மத்தியில் பிரிந்து நிற்பது குர்முகிகளுக்கு இன்பப் பலனாகும்.
இறைவன் தனது ஒவ்வொரு திரிகோலத்திலும் கோடிக்கணக்கான பிரபஞ்சங்களை அடக்கி வைத்துள்ளார்.
அந்த முதன்மையான பூரண மற்றும் ஆழ்நிலை பிரம்மத்தின் உண்மையான குரு வடிவம் மகிழ்ச்சியை அளிப்பவர்.
நான்கு வாமாக்களும் புனித சபையின் வடிவில் உண்மையான குருவின் தங்குமிடத்திற்கு வருகிறார்கள்
மேலும் அங்குள்ள குர்முக்குகள் கற்றல், தியானம் மற்றும் பிரார்த்தனை மூலம் தங்கள் உணர்வை வார்த்தையில் இணைக்கின்றனர்.
இறைவனின் மீதுள்ள பயமும், அன்பான பக்தியும், அன்பின் பேரின்பமும் அவர்களுக்கு, அவர்கள் இதயத்தில் போற்றுகின்ற உண்மையான குருவின் சிலை.
சாது வடிவில் உள்ள உண்மையான குருவின் பாதங்கள் அவர்களின் சீடர்களின் (மன ரீதியாகவும் ஆன்மீக ரீதியாகவும்) மிகுந்த சுமைகளைத் தாங்குகின்றன,
0 என் சகோதரர்களே, நீங்கள் அவர்களை வணங்க வேண்டும். குன்னுக்களின் இன்பப் பலனின் மதிப்பை மதிப்பிட முடியாது.
மழை பெய்தால், தெருக்களில் தண்ணீர் தேங்குகிறது.
நிரம்பி வழியும் லட்சக்கணக்கான ஓடைகள் லட்சக்கணக்கான நீரோடைகளாக மாறுகின்றன.
லட்சக்கணக்கான ஆறுகள் ஆறுகளின் நீரோட்டத்தில் இணைகின்றன.
தொள்ளாயிரத்து தொண்ணூற்று ஒன்பது ஆறுகள் கிழக்கு மற்றும் மேற்கு திசைகளில் பாய்கின்றன.
நதிகள் கடலைச் சந்திக்கச் செல்கின்றன.
அத்தகைய ஏழு கடல்கள் பெருங்கடலில் இணைகின்றன, ஆனால் இன்னும் பெருங்கடல்கள் திருப்தியடையவில்லை.
நிகர் உலகில், அத்தகைய பெருங்கடல்கள் ஒரு சூடான தட்டில் ஒரு துளி நீர் போலவும் இருக்கும்.
இந்த தட்டு சூடாக்க, பேரரசர்களின் மில்லியன் கணக்கான தலைகள் எரிபொருளாக பயன்படுத்தப்படுகின்றன.
மேலும் இந்த பேரரசர்கள் இந்த பூமியில் தங்கள் உரிமைகளை நிலைநிறுத்தி சண்டையிட்டு இறந்து கொண்டிருக்கிறார்கள்.
ஒரு உறையில் இரண்டு வாள்கள் மற்றும் ஒரு நாட்டில் இரண்டு பேரரசர்களுக்கு இடமளிக்க முடியாது;
ஆனால் ஒரு மசூதியில் இருபது ஃபாக்விகள் ஒரே ஒரு போர்வையின் கீழ் (வசதியாக) இருக்க முடியும்.
பேரரசர்கள் ஒரு காட்டில் இரண்டு சிங்கங்களைப் போன்றவர்கள், அதே சமயம் ஃபாக்விர்கள் ஒரு காய்க்குள் இருக்கும் அபின் விதைகளைப் போன்றவர்கள்.
இந்த விதைகள் சந்தையில் விற்கும் மரியாதையைப் பெறுவதற்கு முன்பு முட்கள் படுக்கையில் விளையாடுகின்றன.
அவை கோப்பையில் வடிகட்டப்படுவதற்கு முன்பு தண்ணீருடன் அச்சகத்தில் விரைகின்றன.
அஞ்சாத இறைவனின் அரசவையில் பெருமையடித்தவர்கள் பாவி என்றும், பணிவானவர்கள் மரியாதையும் மரியாதையும் பெறுவார்கள்.
அதனால்தான் குருமுகர்கள் சக்தி வாய்ந்தவர்களாக இருந்தாலும் சாந்தகுணமுள்ளவர்களாகவே நடந்து கொள்கிறார்கள்.
ஒரு ஆடு சிங்கத்தால் பிடிபட்டது, இறக்கும் தருவாயில், அது குதிரைச் சிரிப்பை உண்டாக்கியது.
ஆச்சரியமடைந்த சிங்கம், இப்படிப்பட்ட தருணத்தில் (அதன் மரணத்தில்) ஏன் இவ்வளவு மகிழ்ச்சியாக இருக்கிறது என்று கேட்டது.
ஆடு அடக்கமாக பதிலளித்தது, எங்கள் ஆண் சந்ததியினரின் விந்தணுக்கள் அவற்றை சிதைப்பதற்காக நசுக்கப்படுகின்றன.
நாம் வறண்ட பகுதிகளில் உள்ள காட்டு தாவரங்களை மட்டுமே சாப்பிடுகிறோம், ஆனால் நமது தோல் உரிக்கப்பட்டு உரிக்கப்படுகிறது.
மற்றவர்களின் கழுத்தை அறுத்து அவர்களின் சதையை உண்பவர்களின் (உங்களைப் போன்ற) அவலநிலையை நான் நினைத்துப் பார்க்கிறேன்.
பெருமை மற்றும் அடக்கமான இருவரின் உடலும் இறுதியில் மண்ணாகிவிடும், ஆனால், ஆணவத்தின் (சிங்கம்) உடல் சாப்பிட முடியாதது மற்றும் தாழ்மையான (ஆடு) உண்ணக்கூடிய நிலையை அடைகிறது.
இவ்வுலகிற்கு வந்த அனைவரும் இறுதியில் இறக்க வேண்டும்.
தாமரை பாதங்களுக்குள்ளும் அதைச் சுற்றியும் இருப்பதன் மூலம், குர்முக் புனித சபையின் ஒளியைப் பெறுகிறார்.
பாதங்களை வணங்கி பாதத்தின் தூசி ஆவதால் பற்றற்றவனாகவும் , அழியாதவனாகவும் , அழியாதவனாகவும் மாறுகிறான் .
குர்முகிகளின் பாத சாம்பலைக் குடிப்பதால், அனைத்து உடல் மன மற்றும் ஆன்மீக நோய்களிலிருந்தும் விடுதலை அடையப்படுகிறது.
குருவின் ஞானத்தால் அவர்கள் தங்கள் அகங்காரத்தை இழக்கிறார்கள், மாயாவில் மூழ்க மாட்டார்கள்.
வார்த்தையில் தங்கள் உணர்வை உறிஞ்சி, அவர்கள் உருவமற்ற ஒன்றின் உண்மையான வசிப்பிடத்தில் (புனித சபை) வசிக்கிறார்கள்.
இறைவனின் அடியார்களின் கதை விவரிக்க முடியாதது மற்றும் வெளிப்படையானது.
நம்பிக்கையில் அலட்சியமாக இருப்பது குர்முகிகளின் இன்பப் பலன்.
சணலும் பருத்தியும் ஒரே வயலில் விளைகின்றன, ஆனால் ஒன்றைப் பயன்படுத்துவது நன்மை பயக்கும், மற்றொன்று தீய பயன்பாட்டில் வைக்கப்படுகிறது.
சணல் செடியின் கயிறு உரிக்கப்பட்ட பிறகு, அதன் கயிறுகள் மக்களைக் கொத்தடிமைகளாகக் கட்டுவதற்குப் பயன்படுத்தப்படுகின்றன.
மறுபுறம், பருத்தியில் இருந்து கரடுமுரடான மஸ்லின் மற்றும் சிரிசாஃப் ஆகியவை தயாரிக்கப்படுகின்றன.
துணி வடிவில் உள்ள பருத்தி மற்றவர்களின் அடக்கத்தை மறைக்கிறது மற்றும் சாதுக்கள் மற்றும் தீய நபர்களின் தர்மத்தை பாதுகாக்கிறது.
சாதுக்கள் தீயவர்களுடன் பழகும்போதும் அவர்களின் புனிதத் தன்மையை மறுப்பதில்லை.
கரடுமுரடான துணியாக மாற்றப்பட்ட சணல் புனிதமான சபையில் பரவுவதற்காக புனித ஸ்தலங்களுக்கு கொண்டு வரப்படும் போது, அது சாதுக்களின் பாத தூசியால் தொட்ட பிறகு புண்ணியமாகிறது.
மேலும், ஒரு முழுமையான பீடிங் பேப்பரைப் பெற்ற பிறகு, புனித மனிதர்கள் அதில் இறைவனின் துதிகளை எழுதி, மற்றவர்களுக்கு அதையே ஓதுவார்கள்.
பரிசுத்த சபை விழுந்தவர்களையும் பரிசுத்தமாக்குகிறது.
கடின உள்ளம் கொண்ட கல்லை எரித்தால் அது சுண்ணாம்புக் கல்லாக மாறும். தண்ணீர் தெளிப்பது நெருப்பை அணைக்கும்
ஆனால் சுண்ணாம்பு நீர் விஷயத்தில் அதிக வெப்பத்தை உருவாக்குகிறது.
அதன் மீது தண்ணீர் வீசினாலும் அதன் விஷம் போகாது , அதன் கெட்ட நெருப்பு அதில் தங்கியிருக்கிறது .
நாக்கில் வைத்தால், அது வலிமிகுந்த கொப்புளங்களை உருவாக்குகிறது.
ஆனால் வெற்றிலை, வெண்டைக்காய் மற்றும் கேட்சு ஆகியவற்றைப் பெறுவதால் அதன் நிறம் பிரகாசமாகவும் அழகாகவும் முற்றிலும் செம்மையாகவும் மாறும்.
இதேபோல் புனித சபையில் சேர்ந்து புனித மனிதர்களாக மாறுவதால், குர்முகிகள் நாள்பட்ட நோய்களிலிருந்தும் விடுபடுகிறார்கள்.
அகங்காரம் தொலைந்தால், பாதி நொடியில் கடவுள் காட்சியளிக்கிறார்.