ஒரு ஓங்கர், முதன்மை ஆற்றல், தெய்வீக ஆசான் என்றால் அருளால் உணர்ந்தார்
(பஹித=உட்கார்ந்துள்ளது. இத்த=விரும்பத்தக்க பொருள். அபிரிதா=பிரியமானவர். சரிதா=படைப்பு. பணிதா=விலகி இருப்பது.)
குருவின் தரிசனத்தைப் பெறச் செல்லும் குர்சிக்களுக்கு நான் தியாகம் செய்கிறேன்.
குருவின் சபையில் கால் தொட்டு அமர்ந்திருக்கும் குர்சிக்களுக்கு நான் தியாகம்.
இனிமையாகப் பேசும் குர்சிக்களுக்கு நான் தியாகம்.
தங்கள் மகன்கள் மற்றும் நண்பர்களை விட சக சீடர்களை விரும்பும் குர்சிக்குகளுக்கு நான் தியாகம் செய்கிறேன்.
குருவின் சேவையை விரும்பும் குர்சிக்களுக்கு நான் தியாகம் செய்கிறேன்.
குறுக்கே வந்து மற்ற உயிரினங்களையும் நீந்தச் செய்யும் குர்சிக்குகளுக்கு நான் தியாகம் செய்கிறேன்.
அத்தகைய குர்சிக்களைச் சந்திப்பதால், சகல பாவங்களும் நீங்கும்.
இரவின் கடைசி காலாண்டில் எழுந்திருக்கும் குர்சிக்களுக்கு நான் தியாகம் செய்கிறேன்.
அமுத நேரத்தில் எழுந்து புனித நீராடும் குர்சிக்களுக்கு நான் தியாகம் செய்கிறேன்.
இறைவனை ஏக பக்தியுடன் நினைவு கூறும் குர்சிக்களுக்கு நான் தியாகம் செய்கிறேன்.
புனித சபைக்குச் சென்று அங்கு அமர்ந்திருக்கும் குர்சிக்குகளுக்கும் நான் தியாகம் செய்கிறேன்.
தினமும் குர்பானி பாடும் மற்றும் கேட்கும் குர்சிக்குகளுக்கு நான் தியாகம் செய்கிறேன்.
மற்றவர்களை முழு மனதுடன் சந்திக்கும் குர்சிக்குகளுக்கு நான் தியாகம் செய்கிறேன்.
குருவின் ஆண்டு விழாவை முழு பக்தியுடன் கொண்டாடும் குர்சிக்களுக்கு நான் தியாகம் செய்கிறேன்.
அத்தகைய சீக்கியர்கள் குருவின் சேவையால் ஆசீர்வதிக்கப்பட்டு மேலும் வெற்றிகரமாக முன்னேறுகிறார்கள்.
வலிமையுடையவனாய் தன்னைச் சக்தியற்றவன் என்று எண்ணுபவனுக்கு நான் தியாகம்.
பெரியவனாகத் தன்னைத் தாழ்மையாகக் கருதுகிறவனுக்கு நான் தியாகம்.
எல்லா புத்திசாலித்தனத்தையும் நிராகரிப்பவருக்கு நான் தியாகம் செய்கிறேன்
குருவின் விருப்பத்தை விரும்புபவருக்கு நான் தியாகம்.
குருவின் வழியைப் பின்பற்ற விரும்புபவருக்கு நான் தியாகம் செய்கிறேன்.
இவ்வுலகில் தன்னை விருந்தாளியாகக் கருதி, இங்கிருந்து புறப்படத் தயாராக இருப்பவனுக்கு நான் தியாகம்.
அப்படிப்பட்டவர் இங்கும் மறுமையிலும் ஏற்றுக்கொள்ளத்தக்கவர்.
குருவின் ஞானமான குர்மத்தின் மூலம் பணிவை வளர்க்கும் அவரை நான் ஆழமாக நேசிக்கிறேன்.
அடுத்தவரின் மனைவிக்கு அருகில் செல்லாத அவரை நான் ஆழமாக நேசிக்கிறேன்.
மற்றவர்களின் செல்வத்தைத் தொடாதவனை நான் ஆழமாக நேசிக்கிறேன்.
மற்றவர்களின் பழிவாங்கலில் அலட்சியமாக இருந்து தன்னைத் துண்டித்துக் கொள்ளும் அவரை நான் ஆழமாக நேசிக்கிறேன்.
உண்மையான குருவின் போதனைகளைக் கேட்டு அதை உண்மையான வாழ்க்கையில் கடைப்பிடிப்பவரை நான் ஆழமாக நேசிக்கிறேன்.
கொஞ்சம் உறங்கி கொஞ்சம் சாப்பிடுபவனை நான் ஆழமாக நேசிக்கிறேன்.
அத்தகைய குர்முக் தன்னை சமநிலையில் உள்வாங்குகிறார்.
குருவையும் கடவுளையும் ஒன்றாக ஏற்றுக்கொள்பவருக்காக நான் நான்கு துண்டுகளாக வெட்ட தயாராக இருக்கிறேன்.
இருமை உணர்வு அவனுக்குள் நுழைய விடாத அவனுக்காக நான் நான்கு துண்டுகளாக வெட்ட தயாராக இருக்கிறேன்.
தனக்குச் செய்த தீமையை நல்லவனாகப் புரிந்துகொள்பவனுக்காக நான் நான்கு துண்டுகளாக வெட்டத் தயாராக இருக்கிறேன்.
யாரையும் தவறாக பேசாத அவருக்காக நான் நான்கு துண்டுகளாக வெட்ட தயாராக இருக்கிறேன்.
பிறருக்காக நஷ்டம் அடையத் தயாராக இருப்பவனுக்காக நான் நான்கு துண்டுகளாக வெட்டத் தயார்.
நற்பண்புகளைச் செய்து மகிழ்கிறவனுக்காக நான் நான்கு துண்டுகளாக வெட்டத் தயாராக இருக்கிறேன்.
(விசுவாசம்=) அக்கறையற்றவர்களின் சன்னதியில் (அகால் புரக்கின்) தாழ்மையானவர்கள் பெருமையடைகிறார்கள், பெருமையுடையவர்கள் பணிவானவர்கள் (சொல்லுங்கள்), ("பேகாரி தே ராஜு கரவை ராஜா தே பேகாரி" போல).
அத்தகைய பணிவானவர் குருவின் வார்த்தையைப் புரிந்து கொண்டால், தாமே சரியான குருவாக மாறுகிறார்.
குருவின் வார்த்தையைக் கற்பிக்கும் (=நம்புகிறார்) குரு புராணம் (அவர் பி புராணம். யதா:-"ஜின் ஜாதா சோ திஷி ஜெஹா"
உண்மையான குருவைச் சந்தித்ததன் மூலம் தங்கள் அகங்காரத்தை இழந்த குர்சிக்குகளுக்கு நான் தியாகமாக இருப்பேன்.
மாயாவின் மத்தியில் வாழும் போது, அதைப் பற்றி அலட்சியமாக இருக்கும் குர்சிக்குகளுக்கு நான் தியாகம் செய்வேனாக.
குர்மத்தின் படி, குருவின் பாதங்களில் மனதை ஒருமுகப்படுத்தும் குர்சிக்குகளுக்கு நான் தியாகம் செய்வேனாக.
குருவின் போதனைகளை சொல்லி, இன்னொரு சீடனை குருவை சந்திக்க வைக்கும் குர்சிக்களுக்கு நான் தியாகமாக இருப்பேன்.
வெளிச்செல்லும் மனதை எதிர்த்து, கட்டுப்படுத்திய அந்த குர்சிக்குகளுக்கு நான் தியாகமாக இருக்கட்டும்.
நம்பிக்கைகள் மற்றும் ஆசைகளுக்கு மத்தியில் வாழும் அந்த குர்சிக்குகளுக்கு நான் தியாகமாக இருப்பேன்.
அவர்களைப் பற்றி அலட்சியமாக இருந்து, உண்மையான குருவின் போதனையை உறுதியாகக் கற்றுக்கொள்ளுங்கள்.
தன்னைப் பெரியவர் என்று அழைத்துக் கொண்டு, பிரம்மா கடற்படைத் தாமரைக்குள் நுழைந்தார் (அதன் முடிவை அறிய விஷ்ணுவின்).
பல யுகங்களாக அவர் திருநாமத்தின் சுழற்சியில் அலைந்து இறுதியில் ஊமையாக மாறினார்.
அவர் எந்தக் கல்லையும் விட்டுவிடவில்லை, ஆனால் அவரது சொந்த மகத்துவத்தில் தவறாக வழிநடத்தப்பட்டார்.
அவர் நான்கு தலையும் ஞானமும் கொண்டவராக நான்கு வேதங்களை ஓதுவார்.
அவர் மக்களுக்கு பல விஷயங்களைப் புரிய வைப்பார், ஆனால் தனது சொந்த மகள் சரஸ்வதியின் அழகைக் கண்டு மயங்கினார்.
நான்கு வேதங்களைப் பற்றிய தனது அறிவை வீணாக்கினான். பெருமிதம் அடைந்த அவர் இறுதியில் வருந்த வேண்டியிருந்தது.
உண்மையில் இறைவன் விவரிக்க முடியாதவன்; வேதங்களிலும் அவர் நெட்டி நேதி என்றும் விவரிக்கப்படுகிறார், (இது அல்ல, இது அல்ல).
விஷ்ணு பத்து முறை அவதாரம் எடுத்து தன்னை எதிர்த்த வீரர்களை அழித்தார்.
மீன், ஆமை, பன்றி, மனிதன்-சிங்கம், குள்ளன் மற்றும் புத்தர் போன்ற வடிவங்களில் அவதாரங்கள் நடந்துள்ளன.
பர்சு ராம், ராம், கிசான் மற்றும் கல்கியின் மிகவும் பெருமை வாய்ந்த அவதாரம் தழைத்தோங்கியது.
ராமாயணத்தின் நாயகனாக ராமர் இருந்தார், மகாபாரதத்தில் கிசான் இருந்தது.
ஆனால் காமமும் கோபமும் அடங்கிப் போகவில்லை, பேராசை, மோகம் மற்றும் அகங்காரத்தை விட்டுவிடவில்லை.
உண்மையான குருவை (கடவுளை) யாரும் நினைவு செய்யவில்லை, புனித சபையில் யாரும் தனக்கு நன்மை செய்யவில்லை.
எல்லாருமே தீய நாட்டம் நிறைந்தவர்களாக ஆணவத்துடன் செயல்பட்டனர்.
மகாதேவ் உயர்நிலையில் துறவியாக இருந்தாலும், அறியாமை நிறைந்தவராக இருந்தபோதிலும், அவரால் யோகாவை அடையாளம் காண முடியவில்லை.
அவர் பைரவர், பேய்கள், க்ஷேத்ரபாலர்கள் மற்றும் பைடல்கள் (அனைத்து வீரியம் மிக்க ஆவிகள்) ஆகியோருக்கு அடிபணிந்தார்.
அவர் அக் (மணல் பகுதியின் ஒரு காட்டு செடி - கலோட்ரோபிஸ் ப்ரோசெரா) மற்றும் டதுராவை சாப்பிட்டு இரவில் கல்லறையில் வாழ்ந்தார்.
அவர் சிங்கம் அல்லது யானையின் தோலை அணிவார் மற்றும் டமருவில் (தபோர்) விளையாடி மக்களை அமைதியடையச் செய்வார்.
அவர் நாதர்களின் நாத் (யோகி) என்று அறியப்பட்டார், ஆனால் அவர் ஒருபோதும் தலைசிறந்த (அனாத்) அல்லது தாழ்மையானவராக மாறவில்லை, அவர் கடவுளை நினைவில் கொள்ளவில்லை.
உலகத்தை கொடூரமாக அழிப்பதே அவரது முக்கிய பணியாக இருந்தது. இன்பம் மற்றும் நிராகரிப்பு (யோகா) நுட்பத்தை அவர் புரிந்து கொள்ள மாட்டார்.
குர்முக் ஆகவும், புனிதமான சபையில் இருப்பவராகவும் இன்பத்தின் பலன்களை ஒருவர் அடைகிறார்.
இந்திருக்கு நீண்ட வயது உள்ளது; அவர் இந்திரபுரியை ஆண்டார்.
பதினான்கு இந்திரன்கள் முடிந்தவுடன், பிரம்மாவின் ஒரு நாள் அதாவது பிரம்மாவின் பதினான்கு இந்திரர்களின் ஆட்சியின் ஒரு நாளில் கடந்து செல்கிறது.
லோமஸ் ரிஷியின் ஒரு முடி உதிர்வதன் மூலம், ஒரு பிரம்மா தனது வாழ்க்கையை முடித்துக்கொள்வதாக அறியப்படுகிறார் (எண்ணற்ற முடியைப் போலவே பிரம்மாக்களும் பலர் இருப்பதாக ஒருவர் நன்றாக யூகிக்க முடியும்).
சேசனாக் மற்றும் மகேசாவும் நித்தியமாக வாழ வேண்டும் ஆனால் யாரும் அமைதி அடையவில்லை.
யோகாவின் பாசாங்குத்தனம், ஹேடோனிசம், பாராயணம், சந்நியாசம், பொதுவான பழக்கவழக்கங்கள் போன்றவற்றை கடவுள் விரும்புவதில்லை.
தன் ஈகோவை தன்னுடன் வைத்திருப்பவர் சமநிலையில் இணைய முடியாது.
வேதங்களிலும் சாஸ்திரங்களிலும் வல்லவராக இருந்தும் நாரத முனிவருக்கு பொறுமை இல்லை.
அவர் ஒரு சபையின் உரையாடலைக் கேட்டு மற்றொன்றில் அதைப் பற்றி பேசுவார்.
சனாக்ஸ் மற்றும் பலர். குழந்தை ஞானத்தை எப்பொழுதும் நினைவுபடுத்துவார்கள் மற்றும் அவர்களின் அமைதியான இயல்பு காரணமாக அவர்கள் ஒருபோதும் மனநிறைவை அடைய முடியாது மற்றும் எப்போதும் இழப்பை சந்தித்தனர்.
அவர்கள் சொர்க்கத்திற்குச் சென்று, கதவு காவலர்களான ஜெய் மற்றும் விஜய்யை சபிக்க நேர்ந்தது. இறுதியில் அவர்கள் மனந்திரும்ப வேண்டியதாயிற்று.
தன் அகங்காரத்தால் சுகதேவனும் தன் தாயின் வயிற்றில் நீண்ட காலம் (பன்னிரண்டு ஆண்டுகள்) அவதிப்பட்டான்.
சூரியனும் சந்திரனும் கறைகள் நிறைந்தவை, உதயம் மற்றும் மறைதல் சுழற்சியில் ஈடுபடுகின்றன.
மாயாவில் மூழ்கிய அவர்கள் அனைவரும் ஈகோவால் பாதிக்கப்பட்டுள்ளனர்.
பிரம்மச்சாரிகள் என்று அழைக்கப்படுபவர்கள், நல்லொழுக்கமுள்ளவர்கள் மற்றும் மனநிறைவு கொண்டவர்கள் கூட திருப்தி, பிரம்மச்சரியத்தின் உண்மையான நுட்பம் மற்றும் பிற நற்பண்புகளைப் புரிந்து கொள்ளவில்லை.
சித்தர்களும் நாதர்களும் அகங்காரத்தால் கட்டுப்படுத்தப்பட்டு பல பிரிவுகளாகப் பிரிந்து அங்கும் இங்கும் சுற்றித் திரிந்து அதிசயமான சாதனைகளை நிகழ்த்திக் காட்டுகிறார்கள்.
உலகில் உள்ள நான்கு வர்ணங்களும் மாயையில் வழிதவறி ஒன்றுடன் ஒன்று மோதுகின்றன.
ஆறு சாஸ்திரங்களின் கீழ், யோகிகள் பன்னிரண்டு வழிகளைக் கடைப்பிடித்து, உலகத்தைப் பற்றி அலட்சியமாகி அதன் பொறுப்புகளிலிருந்து விலகிவிட்டனர்.
வர்ணங்கள் மற்றும் அதன் பிற பிரிவுகளுக்கு அப்பாற்பட்ட குர்முக், வெற்றிலை போன்றது, இது பல்வேறு நிறங்களில் இருந்து அனைத்து நற்குணங்களின் ஒரு உறுதியான நிறத்தை (சிவப்பு) ஏற்றுக்கொள்கிறது.
ஆறு பருவங்களிலும், பன்னிரெண்டு மாதங்களிலும் குருமுகன் காட்சியளிக்கும் போது, அவர் அறிவின் சூரியனைப் போல அனைவரையும் ஒளிரச் செய்கிறார்.
குர்முகிகளுக்கு இன்பமான பலன் இறைவனின் மீது அவர் கொண்ட அன்புதான்.
ஐந்து கூறுகளின் பகுத்தறிவு கலவையின் விளைவாக, பூமியின் வடிவத்தில் தர்மத்தின் இந்த அழகான உறைவிடம் உருவாக்கப்பட்டது.
பூமி தண்ணீரில் வைக்கப்பட்டு மீண்டும் பூமியில் தண்ணீர் வைக்கப்படுகிறது.
அவற்றின் தலைகள் கீழ்நோக்கி இருப்பது, அதாவது பூமியில் வேரூன்றிய மரங்கள் அதன் மீது வளர்ந்து ஆழமான தனிமையான காடுகளில் வசிக்கின்றன.
இந்த மரங்கள் கல்லெறியும் போது பூமியில் உள்ள உயிரினங்களுக்குப் பழங்களைப் பொழியும் நற்பண்புகளும் கூட.
செருப்பின் நறுமணம் முழு தாவரத்தையும் மணம் மிக்கதாக மாற்றுகிறது.
குர்முக்ஸின் புனித நிறுவனத்தில் உணர்வு வார்த்தையாக இணைக்கப்பட்டு, அமுத உரையின் மூலம் மனிதன் மகிழ்ச்சியின் பலனை அடைகிறான்.
விவரிக்க முடியாதது வெளிப்படாத இறைவனின் கதை; அவரது சுறுசுறுப்பு அறிய முடியாதது.
துரு, பிரஹலாத், விபீஷன், அம்பிரிஸ், பாலி, ஜனக் ஆகியோர் நன்கு அறியப்பட்ட ஆளுமைகள்.
அவர்கள் அனைவரும் இளவரசர்கள், எனவே நம்பிக்கை மற்றும் ஆசை என்ற ராஜஸ் விளையாட்டு அவர்கள் மீது எப்போதும் இருந்தது.
துருவை அவனது மாற்றாந்தாய் அடித்தார், பிரஹலாதன் தன் தந்தையால் துன்பத்திற்கு ஆளானான்.
விபீஷணன் வீட்டின் இரகசியங்களை வெளிப்படுத்தி லங்காவைப் பெற்றான், அம்பிரிஸ் தனது பாதுகாவலராக சுதர்சன் சக்கரத்தைப் பார்த்து மகிழ்ச்சியடைந்தார் (துர்வாசனின் சாபத்திலிருந்து அம்பிரிஸைக் காப்பாற்ற, விஷ்ணு தனது சக்கரத்தை அனுப்பினார்).
ஜனக் ஒரு காலை மென்மையான படுக்கையிலும், மற்றொரு காலை கொதிக்கும் கொப்பரையிலும் வைத்து, தனது ஹதயோக சக்தியைக் காட்டி, உண்மையான தர்மத்தைக் கீழே இறக்கினார்.
தன் அகங்காரத்தைத் தவிர்த்து, இறைவனுக்கு அடிபணிந்த மனிதன் இறைவனின் நீதிமன்றத்தில் மதிக்கப்படுகிறான்.
குர்முகர்கள் மட்டுமே மகிழ்ச்சியின் பலன்களை அடைந்துள்ளனர், அவர்கள் மட்டுமே (இங்கும் மறுமையும்) ஏற்றுக்கொள்ளப்படுகிறார்கள்.
கலியுகத்தில், நாம்தேவ் என்ற பக்தர், கோவிலை சுழலச் செய்து, இறந்த பசுவை வாழ வைத்தார்.
கபீர் எப்போது வேண்டுமானாலும் சிறையிலிருந்து வெளியே செல்வார் என்று கூறப்படுகிறது.
தன்னா, ஜாட் (விவசாயி) மற்றும் சாதனா ஆகியோர் அறியப்பட்ட தாழ்வான கசாப்புக் கடையில் பிறந்தவர்கள் உலகப் பெருங்கடலைக் கடந்தனர்.
ரவிதாஸை இறைவனின் பக்தனாகக் கருதி, நான்கு வர்ணங்களும் அவரைப் போற்றுகின்றன.
பெனி, துறவி ஒரு ஆன்மீகவாதி, மற்றும் தாழ்த்தப்பட்ட முடிதிருத்தும் சாதி என்று அழைக்கப்படும் சைன் ஒரு பக்தர் (இறைவன்).
குருவின் சீக்கியர்களுக்கு (அவர்களது சாதியைக் கருத்தில் கொள்ளக் கூடாது) மீது விழுந்து காலில் மண்ணாக மாறுவது பெரும் மயக்கம்.
பக்தர்கள், கண்ணுக்குத் தெரியாத இறைவனை தரிசித்தாலும், இதை யாருக்கும் தெரிவிக்க வேண்டாம்.
சத்யுகம் சிறந்தது என்று கூறப்படுகிறது, ஆனால் அதில் ஒருவர் பாவம் செய்தார், முழு நாடும் துன்பப்பட்டது.
ட்ரேட்டாவில், ஒருவர் தவறான செயலைச் செய்தார், முழு நகரமும் பாதிக்கப்படும். துவாபரில், ஒருவரின் பாவச் செயல் ஒட்டுமொத்த குடும்பத்தையும் துன்புறுத்தியது.
கலியுகத்தின் நீதி உண்மையானது, ஏனென்றால் தீய விதைகளை விதைப்பவன் மட்டுமே அதில் அறுவடை செய்கிறான்.
பிரம்மம் சரியான சப்தபிரம்மம் மற்றும் சப்தபிரம்மத்தில் தனது உணர்வை இணைக்கும் அந்த சீடன் உண்மையில் குரு மற்றும் உண்மையான குரு (கடவுள்) ஆவார்.
சப்தபிரம்மம், அமுத வேளைகளில் இறைவனின் திருநாமத்தை நினைவு செய்வதன் மூலம் புனித சபையில் குருவை அடைகிறார்.
ஒரு சாந்தமாகப் பேசும், அடக்கமான மற்றும் கைகளால் கொடுப்பவர் சமநிலையில் நகர்ந்து மகிழ்ச்சியாக இருக்கிறார்.
இறைவனின் மீதான பக்தியின் புதிய காதல் குருமுகர்களை மகிழ்ச்சியாக வைத்திருக்கிறது.
உருவமற்ற இறைவன் ஒளி வடிவில் (குருநானக் மற்றும் பிற குருக்களில்) காணப்பட்டுள்ளார்.
வேதங்கள் மற்றும் கேட்பாஸ் (செம்டிக் வேதங்கள்) ஆகியவற்றிற்கு அப்பாற்பட்ட வஹிகுருவாக குருக்கள் வார்த்தை-குருவை ஓதினார்கள்.
எனவே நான்கு வர்ணங்களும், நான்கு செமிட்டிக் மதங்களும் குருவின் பாத தாமரைகளில் அடைக்கலம் தேடின.
தத்துவஞானியின் கல் வடிவில் இருந்த குருக்கள் அவர்களைத் தொட்டபோது, எட்டு உலோகத்தின் கலவை ஒரு உலோகமாக மாறியது (சீக்கிய வடிவில் தங்கம்).
அவர்களின் காலடியில் இடம் கொடுத்த குருக்கள் அவர்களின் தீராத அகந்தையை நீக்கினர்.
குர்முக்குகளுக்கு அவர்கள் கடவுளின் விருப்பத்தின் நெடுஞ்சாலையை அகற்றினர்.
சரியான (குரு) சரியான ஏற்பாடுகளைச் செய்தார்.
மாறுதலுக்கு அப்பாற்பட்டவர்களாக இந்த உலகத்தில் பரோபகாரர்கள் வந்தனர்.
அன்பான பக்தியைப் பிரசங்கித்து, அவர்கள், பரிசுத்த சபையின் மூலம் சத்தியத்தின் உறைவிடத்தில் வசிக்கிறார்கள்.
குர்முக்குகள் மிக உயர்ந்த வரிசையின் (பரம்ஹைன்கள்) ஸ்வான்ஸ்களாக இருப்பதால், அவர்களின் உணர்வை வார்த்தையான பிரம்மத்தில் இணைக்கிறார்கள்.
அவை செருப்பைப் போன்றது, அது காய்க்கும் மற்றும் பலனற்ற தாவரங்களை நறுமணமாக்குகிறது.
உலகப் பெருங்கடலுக்குள் அவர்கள் முழு குடும்பத்தையும் வசதியாகக் கடக்கும் அந்தக் கப்பலைப் போன்றவர்கள்.
உலக நிகழ்வுகளின் அலைகளுக்கு மத்தியில் அவை விநியோகிக்கப்படாமலும் பிரிக்கப்படாமலும் இருக்கின்றன.
குர்முகிகள் என்றால் சமபந்தியில் எஞ்சியிருப்பது மகிழ்ச்சிகரமான பழம்.
ஆசீர்வதிக்கப்பட்டவர் சீடரும் அதே போல் ஆதிகால இறைவனுக்கு முன்பாக சிஷ்யனை ஜெபிக்க வைத்த குரு.
உண்மையான குருவின் தரிசனம் ஆசீர்வதிக்கப்பட்டது, மேலும் அந்த பார்வையும் ஆசீர்வதிக்கப்பட்டது, இது குருவின் மீது ஒருமுகப்பட்ட மனதை எட்டிப்பார்க்கிறது.
உண்மையான குருவின் வார்த்தையும் அந்த தியானப் பீடமும் ஆசீர்வதிக்கப்பட்டவை, இது குருவால் அருளப்பட்ட உண்மையான அறிவை மனதை நிலைநிறுத்தியது.
குருவின் பாதங்களில் தங்கியிருக்கும் அந்த நெற்றியுடன் குருவின் தாமரை பாதங்களும் பாக்கியவான்கள்.
குருவின் போதனை மங்களகரமானது, அந்த இதயம் குரு மண்டத்தில் வசிக்கும் ஒரு பாக்கியம்.
குருவின் பாதங்களைக் கழுவுவது மங்களகரமானது, அதன் முக்கியத்துவத்தைப் புரிந்துகொண்டு அந்த அபூர்வ அமிர்தத்தைச் சுவைத்தவருக்கு அந்த ஞானமும் அருளப்படுகிறது.
இந்த வழியில், குருவின் பார்வையின் பலனின் நிலையற்ற மகிழ்ச்சியை குர்முகிகள் தாங்கியுள்ளனர்.
புனித சபை என்பது மகிழ்ச்சியின் பெருங்கடலாகும், அதில் இறைவனின் புகழின் அலைகள் அதை அலங்கரிக்கின்றன.
குருவின் போதனைகளின் வடிவில் எண்ணற்ற மாணிக்கங்கள் வைரங்களும் முத்துகளும் இந்தக் கடலில் உள்ளன.
இங்கே இசையறிவு என்பது ஒரு நகையைப் போன்றது மற்றும் அடிபடாத வார்த்தையின் தாளத்தில் தங்கள் நனவை ஒன்றிணைக்கிறது, கேட்பவர்கள் அதை மிகுந்த கவனத்துடன் கேட்கிறார்கள்.
இங்கே அற்புத சக்திகள் அடிபணிந்து, வாழ்க்கையின் நான்கு இலட்சியங்கள் (தர்மம், அர்த், கம் மற்றும் மோக்ஸ்) வேலைக்காரர்கள் மற்றும் நிலையற்றவர்களாக இருப்பது இந்த நிலையை அடைந்த மக்களின் கவனத்தை ஈர்க்கவில்லை.
எண்ணற்ற மனிதர்கள் இங்கு விளக்குகளாக வேலை செய்கிறார்கள் மற்றும் எண்ணற்ற மனிதர்கள் அமிர்தத்தைப் பெறுகிறார்கள்.
ஆசைகளை நிறைவேற்றும் எண்ணற்ற பசுக்கள் ஆசைகளை நிறைவேற்றும் மரங்கள் நிறைந்த காட்டில் மகிழ்ச்சியுடன் பார்க்கின்றன.
உண்மையில் குர்முகிகளின் இன்பப் பலன் விவரிக்க முடியாதது.