ஒரு ஓங்கர், முதன்மையான ஆற்றல், தெய்வீக போதகரின் அருளால் உணர்ந்தார்
வார் ஐந்து
புனித சபையில் குர்முக் அந்தஸ்தை அடைந்தவர் எந்த கெட்ட சகவாசத்துடனும் கலந்து கொள்ள மாட்டார்.
குர்முக்கின் வழி (வாழ்க்கை) எளிமையானது மற்றும் சுவாரஸ்யமானது; அவர் பன்னிரண்டு பிரிவுகளின் (யோகிகளின்) கவலைகளில் தன்னை ஈடுபடுத்திக் கொள்ளவில்லை.
குர்முகர்கள் சாதி, நிறங்களைக் கடந்து வெற்றிலையின் சிவப்பு நிறத்தைப் போல சமமாகச் செல்கின்றனர்.
குர்முகர்கள் குருவின் பள்ளியைப் பார்க்கிறார்கள் மற்றும் ஆறு பள்ளிகளில் (இந்திய பாரம்பரியத்தின்) நம்பிக்கை இல்லை.
குர்முகர்கள் உறுதியான ஞானம் கொண்டவர்கள் மற்றும் இருமையின் நெருப்பில் தங்களை வீணாக்க மாட்டார்கள்.
குர்முகர்கள் (குரு) ஷபாத்தைப் பயிற்சி செய்கிறார்கள் மற்றும் பாதங்களைத் தொடும் பயிற்சியை ஒருபோதும் கைவிட மாட்டார்கள், அதாவது அவர்கள் ஒருபோதும் பணிவைக் கைவிட மாட்டார்கள்.
குர்முகிகள் அன்பான பக்தியில் நிறைந்திருக்கிறார்கள்.
குருமுகர்கள் இறைவனை ஏகமனதாக ஆராதிக்கின்றனர், மேலும் சந்தேகத்தில் நிலைத்திருக்க மாட்டார்கள்.
அகங்காரத்தை விட்டுவிடுவதன் மூலம் அவர்கள் விடுதலை அடைகிறார்கள் மற்றும் அவர்களின் இதயத்தில் இருளை (அறியாமை) குடியிருக்க அனுமதிக்க மாட்டார்கள்.
குருவின் போதனைகளில் பொதிந்து, ஐந்து தீமைகள் உட்பட (உடல்) கோட்டையை வெல்கின்றனர்.
அவர்கள் காலில் விழுந்து, மண்ணைப் போல (அதாவது) தங்களை உலக விருந்தினர்களாகக் கருதுகிறார்கள், உலகத்தால் மதிக்கப்படுகிறார்கள்.
சீக்கியர்களை அவர்களது பெற்றோர், சகோதரர்கள் மற்றும் நண்பர்களாகக் கருதி குர்முக்குகள் சேவை செய்கின்றனர்.
தவறான எண்ணத்தையும் சந்தேகத்தையும் விட்டுவிட்டு, அவர்கள் தங்கள் உணர்வை குருவின் வார்த்தையிலும் போதனைகளிலும் இணைக்கிறார்கள்.
அவர்கள் அற்பமான வாக்குவாதம், பொய் மற்றும் கெட்ட செயல்களை ஒதுக்கி வைக்கிறார்கள்.
தங்கள் சொந்த வர்ணங்களில் அனைத்து மக்களும் (நான்கு வர்ணங்களில்) தங்கள் சாதி மற்றும் பழங்குடி பாரம்பரியத்தை கடைபிடிக்கின்றனர்.
ஆறு பள்ளிகளின் புத்தகங்களில் உள்ள விசுவாசிகள் அந்தந்த ஆன்மீக வழிகாட்டிகளின் ஞானத்தின்படி ஆறு கடமைகளைச் செய்கிறார்கள்.
வேலைக்காரர்கள் சென்று தங்கள் எஜமானர்களுக்கு வணக்கம் செலுத்துகிறார்கள்.
வணிகர்கள் தங்கள் சொந்த விசேஷமான சரக்குகளில் அபரிமிதமாக வியாபாரம் செய்கிறார்கள்.
அனைத்து விவசாயிகளும் வெவ்வேறு நிலங்களில் வெவ்வேறு விதைகளை விதைக்கின்றனர்.
மெக்கானிக்கள் தங்கள் சக இயக்குனரை பட்டறையில் சந்திக்கிறார்கள்.
இதேபோல், குருவின் சீக்கியர்கள், புனித நபர்களின் நிறுவனத்துடன் தங்களை இணைத்துக் கொள்கிறார்கள்.
அடிமையானவர்கள் போதைக்கு அடிமையானவர்களுடன் கலக்கிறார்கள் மற்றும் விலகியிருப்பவர்களுடன் மதுவிலக்கு.
சூதாடிகள் சூதாடிகளோடும், துரோகிகளோடும் சூதாடிகளோடும் கலந்து கொள்கிறார்கள்.
நாட்டை ஏமாற்றும் திருடர்கள் மற்றும் ஏமாற்றுக்காரர்கள் மத்தியில் அன்பு நிறைந்துள்ளது.
கேலி செய்பவர்கள் கேலி செய்பவர்களை உற்சாகமாக சந்திக்கிறார்கள், அதே போல் முதுகலை செய்பவர்களும் செய்கிறார்கள்.
நீச்சல் தெரியாதவர்கள், நீச்சல் வீரர்களை சந்திப்பதன் மூலம் ஒரே மாதிரியான நபர்களையும், நீச்சல் வீரர்களையும் சந்திக்கின்றனர்.
பாதிக்கப்பட்டவர்கள் பாதிக்கப்பட்டவர்களை சந்தித்து தங்கள் துன்பங்களைப் பகிர்ந்து கொள்கிறார்கள்.
அதேபோல், குருவின் சீக்கியர்கள் புனித சபையில் மகிழ்ச்சியை உணர்கிறார்கள்.
ஒருவரை பண்டிதர் என்றும், யாரோ ஜோதிடர் என்றும், யாரோ பூசாரி என்றும், சில மருத்துவர் என்றும் அழைக்கப்படுகிறார்கள்.
யாரோ ஒருவர் ராஜா, சட்ராப், தலைவர் மற்றும் சௌதரி என்று அழைக்கப்படுகிறார்.
யாரோ ஒரு ஆடை அணிபவர், ஒருவர் பொற்கொல்லர் என்று அழைக்கப்படுகிறார், ஒருவர் நகைக்கடைக்காரர்.
போதைப்பொருள் விற்பனையாளர், சில்லறை விற்பனையாளர் மற்றும் முகவர் மூலம் ஒருவர் சம்பாதிக்கிறார்.
(என்று அழைக்கப்படும்) தாழ்வாகப் பிறந்தவர்கள் மில்லியன் கணக்கானவர்கள், அவர்களின் பெயர்கள் தங்கள் தொழில்களை விளக்குகின்றன.
குருவின் சீக்கியர், புனிதமான சபையில் இருப்பதால், மகிழ்ச்சியில் வாழும் போது, ஆசைகளில் அலட்சியமாக இருக்கிறார்.
அவர் தனது உணர்வை வார்த்தையில் (சாபாத்) இணைப்பதன் மூலம் பரம இறைவனைக் காண்கிறார்.
பல பேர் கொண்டாட்டக்காரர்கள், சத்தியத்தை கடைபிடிப்பவர்கள், அழியாதவர்கள், சித்தர்கள், நாதர்கள் மற்றும் ஆசிரியர்கள் மற்றும் கற்பித்தவர்கள்.
பல நல்லவர்கள், கடவுள்கள், ராசிகள், பைரவர்கள் மற்றும் பிராந்தியங்களின் பாதுகாவலர்கள்.
பல கன்னங்கள் (பேய்கள்), கந்தர்வர்கள் (வானைப் பாடுபவர்கள்), நிம்ஃப்கள் மற்றும் கின்னரர்கள் வித்தியாசமாக செயல்படுகிறார்கள்.
இருமையால் நிரம்பியவர்கள், ராட்சசர்கள், அசுரர்கள் மற்றும் பூதங்கள் பலர்.
அனைவரும் ஈகோவால் கட்டுப்படுத்தப்படுகிறார்கள் மற்றும் குர்முகர்கள் புனித சபையில் மகிழ்ச்சி அடைகிறார்கள்.
அங்கே அவர்கள், குருவின் ஞானத்தை ஏற்று, தங்கள் சுயத்தை துறந்தனர்.
(இந்தியாவில், திருமணம் செய்து கொள்ளப் போகும் போது, பெண் தன் தலைமுடியில் எண்ணெய் தடவி, இப்போது அவள் தன் பெற்றோர் வீட்டை விட்டு வெளியேறப் போகிறாள் என்பதை நன்கு புரிந்துகொள்கிறாள்) அதே போல், எப்போதும் தலையில் எண்ணெய் தடவிக்கொண்டிருக்கும் குர்முகிகள் இந்த உலகத்தை விட்டுப் பிரிந்து செல்ல தயாராக இருக்கிறார்கள்.
பாசாங்குத்தனம் கண்டம், தகன பலிகள், விருந்துகள், தவம் மற்றும் பரிசுகள் ஆகியவற்றின் நடைமுறையில் நுழைகிறது.
மந்திரங்களும் மந்திரங்களும் இறுதியில் பாசாங்குத்தனமான நாடகங்களாக மாறிவிடும்.
ஐம்பத்திரண்டு மாவீரர்களின் வழிபாடு, எட்டு யோகினிகளின் மயானங்கள் மற்றும் தகனம் செய்யப்பட்ட இடங்களுக்கு வழிபடுவது பெரும் அவலத்திற்கு வழிவகுக்கிறது.
உள்ளிழுத்தல், சுவாசத்தை இடைநிறுத்துதல், வெளிவிடுதல், நியோலர் சாதனை மற்றும் பாம்பு சக்தியான குண்டலினியை நேராக்குதல் ஆகிய பிராணயாம் பயிற்சிகளில் மக்கள் ஆர்வமாக உள்ளனர்.
பலர் சித்தாசனங்களில் அமர்ந்திருப்பதில் தங்களை ஈடுபடுத்திக் கொள்கிறார்கள், இதனால் அவர்கள் எண்ணற்ற அற்புதங்களைத் தேடுவதை நாம் பார்த்திருக்கிறோம்.
தத்துவஞானியின் கல் மீதான நம்பிக்கை, பாம்பின் தலையில் உள்ள நகை மற்றும் அமுதத்தை அழியாத வாழ்க்கையின் அதிசயம் ஆகியவை அறியாமையின் இருளைத் தவிர வேறில்லை.
மக்கள் கடவுள் மற்றும் தெய்வங்களின் சிலைகளை வணங்குவதில் ஈடுபட்டுள்ளனர், விரதம், உச்சரித்தல் மற்றும் ஆசீர்வாதம் மற்றும் சாபங்களை வழங்குகிறார்கள்.
ஆனால் துறவிகளின் புனித சபை மற்றும் குருசபத்தை பாராயணம் செய்யாமல், மிகவும் நல்லவர் கூட ஏற்றுக்கொள்ள முடியாது.
மூடநம்பிக்கைகள் பொய்யின் நூறு முடிச்சுகளுடன் தங்களைப் பிணைத்துக் கொள்கின்றன.
சகுனங்கள், ஒன்பது கிரகங்கள், ராசியின் பன்னிரண்டு அறிகுறிகளின் வெளிச்சத்தில் வாழ்க்கை வழிநடத்தியது;
மந்திரங்கள், வரிகள் மற்றும் குரல் மூலம் மந்திரம் ஜோசியம் அனைத்தும் வீண்.
கழுதைகள், நாய்கள், பூனைகள், காத்தாடிகள், கரும்புலிகள் மற்றும் நரிகளின் அழுகைகள் நம் வாழ்க்கையை கட்டுப்படுத்த முடியாது.
ஒரு விதவை, வெறுங்கைத் தலையுடையவர், தண்ணீர், நெருப்பு, தும்மல், காற்று, விக்கல் போன்றவற்றைச் சந்திப்பதில் இருந்து நல்ல அல்லது கெட்ட சகுனம் வரைவது மூடநம்பிக்கை.
சந்திர மற்றும் வார நாட்கள், அதிர்ஷ்ட-துரதிர்ஷ்டமான தருணங்கள் மற்றும் ஒரு குறிப்பிட்ட திசையில் செல்வது அல்லது செல்லாமல் இருப்பது
ஒரு பெண் விபச்சாரி போல் நடந்துகொண்டு, எல்லாரையும் மகிழ்விப்பதற்காக எல்லாவற்றையும் செய்தால், அவள் கணவனால் எப்படி நேசிக்கப்பட முடியும்.
எல்லா மூடநம்பிக்கைகளையும் நிராகரிக்கும் குருமுகர்கள் தங்கள் இறைவனுடன் மகிழ்ச்சியை அனுபவித்து, உலகப் பெருங்கடலைக் கடந்து செல்கிறார்கள்.
கங்கையில் சேரும் ஆறுகளும் சிறு நீரோடைகளும் புனித நதியாக (கங்கை) மாறுகின்றன.
தத்துவஞானியின் கல்லின் (பராஸ்) தொடுதலால் அனைத்து கலப்பு ஒளி உலோகங்களும் தங்கமாக மாற்றப்படுகின்றன.
பழம் விளைந்தாலும், பலன் தராத தாவரமானாலும், செருப்பின் நறுமணத்தை அதில் கலந்து செருப்பாக மாறுகிறது.
ஆறு பருவங்களிலும் பன்னிரெண்டு மாதங்களிலும் சூரியனைத் தவிர வேறு எதுவும் இல்லை.
நான்கு வர்ணங்கள், ஆறு தத்துவப் பள்ளிகள் மற்றும் யோகிகளின் பன்னிரண்டு பிரிவுகள் இந்த உலகில் உள்ளன.
ஆனால் குர்முகிகளின் பாதையில் செல்வதன் மூலம் மேற்கண்ட பிரிவுகளின் அனைத்து சந்தேகங்களும் மறைந்துவிடும்.
அவர்கள் (குர்முகர்கள்) இப்போது நிலையான மனதுடன் ஒருவரை (இறைவனை) வணங்குகிறார்கள்.
தாய்வழி தாத்தா, மாமனார் மற்றும் தாத்தா வீட்டில், பல பூசாரிகள் மற்றும் வேலைக்காரர்கள் உள்ளனர்.
பிறப்புகள், முண்டன் (தலை மொட்டை அடித்தல்) சடங்குகள், நிச்சயதார்த்தம், திருமணம் மற்றும் இறப்பு பற்றிய செய்திகளை அவர்கள் எடுத்துச் செல்கிறார்கள்.
அவர்கள் குடும்ப கடமைகள் மற்றும் பழக்கவழக்கங்களுக்காக வேலை பார்க்கிறார்கள்.
புனித நூல் விழாக்கள் போன்ற சந்தர்ப்பங்களில், அவர்கள் பல தந்திரங்களின் மூலம் எஜமானரை ஆடம்பரமாக செலவழிக்கச் செய்கிறார்கள் மற்றும் அவரது புகழ் விண்ணை எட்டுவதைப் பற்றி அவரிடம் கூறுகிறார்கள்.
அவர்களால் ஏமாற்றப்பட்ட மக்கள், மறைந்த மாவீரர்கள், மூதாதையர்கள், சாதிகள், இறந்த சக மனைவிகள், தொட்டிகள் மற்றும் குழிகளை வணங்குகிறார்கள், ஆனால் இவை அனைத்தும் பயனற்றவை.
புனிதமான சபையையும் குருவின் வார்த்தையையும் அனுபவிக்காதவர்கள் இறந்து மீண்டும் பிறந்து கடவுளால் நிராகரிக்கப்படுகிறார்கள்.
இது குருவைப் பின்பற்றுபவர், அதாவது குர்முக் (கடவுளின் பெயர் அவருடையது) வைர நெக்லஸ் அணிந்துள்ளார்.
பேரரசர்களின் படைகளில் அன்பான இளவரசர்களும் நகர்கிறார்கள்.
பேரரசர் வழிநடத்துகிறார், சட்ராப்களும் காலாட்படையும் பின்தொடர்கின்றன.
இளவரசர்களைத் தவிர மற்ற அனைவருக்கும் முன்பாக வேசிகள் நன்றாக உடையணிந்து எளிமையாகவும் நேராகவும் இருக்கிறார்கள்.
அரசர்களின் (உண்மையான) வேலைக்காரர்கள் கைதட்டல்களைப் பெறுகிறார்கள், ஆனால் எதிர்ப்பவர்கள் நீதிமன்றத்தில் அவமானப்படுத்தப்படுகிறார்கள்.
(இறைவனுடைய) நீதிமன்றத்தில் (இறைவனுடைய) தங்குமிடம் கிடைக்கும், அவர்கள் (சேவையில்) தங்கியிருப்பார்கள்.
இறைவனின் அருளால், அத்தகைய குர்முகர்கள் அரசர்களின் அரசர் ஆகின்றனர்.
அத்தகையவர்கள் மட்டுமே எப்போதும் மகிழ்ச்சியாகவும் திருப்தியாகவும் இருப்பார்கள்.
மைராய்டு நட்சத்திரங்கள் இருளில் உள்ளன, ஆனால் சூரியன் உதயமாகும்போது யாரும் தெரியவில்லை.
சிங்கத்தின் கர்ஜனைக்கு முன், மான் கூட்டங்கள் தங்கள் குதிகால் எடுக்கின்றன.
பெரிய கழுகு (கரூர்) பார்க்க பாம்புகள் தங்கள் துளைகளில் ஊர்ந்து செல்கின்றன.
பருந்தைப் பார்த்ததும், பறவைகள் தலைமறைவாகப் பறந்து ஒளிந்துகொள்ள இடம் கிடைக்காது.
இந்த நடத்தை மற்றும் சிந்தனை உலகில், புனிதமான சபையில் ஒருவர் தீய எண்ணத்தை விட்டுவிடுகிறார்.
இக்கட்டான சூழ்நிலையை அழித்து, தீய மனப்பான்மை மறைந்து அல்லது மறையும் உண்மையான அரசன் உண்மையான குரு.
குர்முகர்கள் தங்கள் அறிவை மற்றவர்களிடையே பரப்புகிறார்கள் (அவர்கள் சுயநலவாதிகள் அல்ல).
உண்மையான குரு, உண்மையான சக்கரவர்த்தி, குரு-சார்ந்த (குர்முக்) உயர் பாதையில் (விடுதலை) வைத்துள்ளார்.
அவர் கொடிய பாவங்களையும், ஐந்து தீய விருப்பங்களையும், இருமை உணர்வையும் கட்டுப்படுத்துகிறார்.
குர்முகர்கள் தங்கள் இதயத்தையும் மனதையும் சப்தா (வார்த்தை) உடன் இணைத்துக் கொண்டே தங்கள் வாழ்க்கையைக் கழிக்கின்றனர், எனவே மரணம், வரி வசூலிப்பவர் அவர்களை அணுகுவதில்லை.
குரு துரோகிகளை பன்னிரண்டு பிரிவுகளாக (யோகிகளின்) சிதறடித்து, புனிதர்களின் புனித சபையை சத்தியத்தின் (சச்கண்ட்) களத்தில் அமர வைத்தார்.
நாமத்தின் மந்திரத்தால், குருமுகர்கள் அன்பு, பக்தி, பயம், தானம் மற்றும் துறவறம் ஆகியவற்றைப் புகுத்தியுள்ளனர்.
தாமரை தண்ணீரில் நனையாமல் இருப்பதால், குர்முகிகள் உலகின் தீமைகளால் பாதிக்கப்படாமல் இருக்கிறார்கள்.
குர்முகர்கள் தங்கள் தனித்துவத்தை அழிக்கிறார்கள் மற்றும் தங்களை உறுதிப்படுத்திக் கொள்ள மாட்டார்கள்.
ஒரு மன்னனுக்கு அடிமையாகி, மக்கள் பணியாட்களாக நாடுகளைச் சுற்றிக் கட்டளைகளைக் கடைப்பிடிக்கிறார்கள்.
தாய்வழி மற்றும் தந்தைவழி தாத்தாக்களின் வீடுகளில் குழந்தை பிறந்தவுடன் பாராட்டு பாடல்கள் பாடப்படுகின்றன.
திருமண சந்தர்ப்பங்களில், பெண்களால் மோசமான மொழியில் பாடல்கள் பாடப்படுகின்றன மற்றும் மணமகனும், மணமகளும் (ஆனால் குர்முகர்களிடையே அவ்வாறு இல்லை) எக்காளங்கள் வாசிக்கப்படுகின்றன.
இறந்தவர்களுக்காக அழுகையும் புலம்பலும் உண்டு;
ஆனால் குர்முகர்கள் (குரு சார்ந்தவர்கள்) அத்தகைய சந்தர்ப்பங்களில் துறவிகளுடன் சேர்ந்து சோஹிலாவை ஓதுவார்கள்.
சீக்கியர் (குர்முக்) இந்துக்கள் மற்றும் முஸ்லீம்களின் புனித நூல்களான வேதங்கள் மற்றும் கேட்பாக்களுக்கு அப்பால் செல்கிறார், மேலும் ஒரு பிறப்பில் மகிழ்ச்சியடைவதில்லை அல்லது மரணத்தில் துக்கப்படுவதில்லை.
ஆசைகளுக்கு மத்தியில் அவர் அவற்றிலிருந்து விடுபட்டவராகவே இருக்கிறார்.
குருவை நோக்கியவர்கள் எளிய மற்றும் நேரான வழியில் செல்கிறார்கள் மற்றும் மனம் சார்ந்தவர்கள் (மன்முக்) பன்னிரண்டு வழிகளில் (யோகிகளின் பன்னிரண்டு பிரிவுகள்) வழிதவறிச் செல்கிறார்கள்.
குர்முக்குகள் கடக்கிறார்கள், அதேசமயம் மன்முக்குகள் உலகப் பெருங்கடலில் மூழ்கிவிடுகிறார்கள்.
குர்முக்கின் வாழ்க்கை விடுதலையின் புனிதமான தொட்டியாகும், மேலும் மன்முக்கியர்கள் வாழ்க்கை மற்றும் மரணத்தின் வேதனைகளை கடந்து செல்கிறார்கள்.
குர்முக் இறைவனின் நீதிமன்றத்தில் நிம்மதியாக இருக்கிறார், ஆனால் மன்முக் மரணத்தின் கடவுளான யமனின் தடியை (வலி) சுமக்க வேண்டும்.
குர்முக் இறைவனின் நீதிமன்றத்தில் நிம்மதியாக இருக்கிறார், ஆனால் மன்முக் மரணத்தின் கடவுளான யமனின் தடியை (வலி) சுமக்க வேண்டும்.
குர்முக் அகங்காரத்தை கைவிடுகிறார், அதேசமயம் மன்முக் அகங்காரத்தின் நெருப்பில் தன்னைத் தொடர்ந்து எரித்துக் கொள்கிறார்.
(மாயாவின்) எல்லையில் இருந்தும் அவரது தியானத்தில் மூழ்கி இருப்பவர்கள் அரிது.
அவளது தாய் வீட்டில் பெண் பெற்றோரால் அன்பாகவும் அன்பாகவும் பார்க்கப்படுகிறாள்.
சகோதரர்களில் அவர் ஒரு சகோதரி மற்றும் தாய் மற்றும் தந்தைவழி தாத்தாக்களின் முழு அளவிலான குடும்பங்களில் மகிழ்ச்சியுடன் வாழ்கிறார்.
பின்னர் ஆபரணங்கள், வரதட்சணை போன்றவற்றை வழங்கி லட்சக்கணக்கான ரூபாய் செலவு செய்து திருமணம் செய்து வைத்துள்ளார்.
அவளுடைய மாமனார் வீட்டில் அவள் திருமணமான மனைவியாக ஏற்றுக்கொள்ளப்படுகிறாள்.
அவள் கணவனுடன் மகிழ்ந்து, விதவிதமான உணவுகளை உண்கிறாள், எப்போதும் படுக்கையுடன் இருப்பாள்.
ஒரு தற்காலிக மற்றும் ஆன்மீகக் கண்ணோட்டத்தில், பெண்கள் பாதி ஆணின் உடல் மற்றும் விடுதலையின் வாசலுக்கு உதவுகிறார்கள்.
அவள் நிச்சயமாக நல்லொழுக்கமுள்ளவர்களுக்கு மகிழ்ச்சியைத் தருகிறாள்.
பல காதலர்களைக் கொண்ட ஒரு விபச்சாரி ஒவ்வொரு வகையான பாவத்தைச் செய்கிறாள்.
தன் மக்களிடமிருந்தும் தன் நாட்டிலிருந்தும் ஒதுக்கப்பட்டவள், அவள் மூன்று தரப்பிலும், அதாவது தன் தந்தையின் தாய் மற்றும் மாமனார் குடும்பத்திற்கு அவமானத்தை ஏற்படுத்துகிறாள்.
தன்னை அழித்துக்கொண்டு, மற்றவர்களை அழித்துவிட்டு, இன்னும் விஷத்தை உறிஞ்சி ஜீரணிக்கிறாள்.
அவள் மானை ஈர்க்கும் இசைக் குழாய் அல்லது அந்துப்பூச்சியை எரிக்கும் விளக்கு போன்றவள்.
பாவச் செயல்கள் காரணமாக இரு உலகங்களிலும் அவள் முகம் வெளிறிப்போய் இருக்கிறது, ஏனென்றால் அவள் பயணிகளை மூழ்கடிக்கும் ஒரு கல் படகு போல நடந்து கொள்கிறாள்.
துரோகிகளின் (மன்முக்) மனமும் இதேபோன்றது, தீய செயல்களின் கூட்டுறவில் மூடநம்பிக்கைகளால் சிதறடிக்கப்பட்டு வழிதவறுகிறது.
மற்றும் அவரது தந்தையின் பெயர் இல்லாத வேசியின் மகனைப் போலவே, விசுவாச துரோகியும் யாருக்கும் சொந்தமானவர் அல்ல.
குழந்தையின் ஞானம் எதற்கும் அக்கறை காட்டாது, மகிழ்ச்சியான செயல்களில் நேரத்தை கடத்துகிறது.
இளமைப் பருவத்தில் பிறர் உடல், செல்வம், முதுகலை இவைகளால் கவரப்படுவான்.
வயதான காலத்தில் குடும்ப விவகாரங்கள் என்ற பெரிய வலையில் சிக்கிக் கொள்கிறார்.
எழுபத்திரண்டு என்று அறியப்பட்ட அவர் பலவீனமாகவும், ஞானமற்றவராகவும், தூக்கத்தில் முணுமுணுக்கிறார்.
இறுதியில் அவர் பார்வையற்றவராகவும், செவிடாகவும், முடமாகவும் மாறுகிறார், உடல் சோர்வடைந்தாலும், அவரது மனம் பத்து திசைகளில் ஓடுகிறது.
புனிதமான கூட்டம் இல்லாமலும், குரு-வார்த்தையை இழக்காமலும் அவன் எல்லையற்ற உயிரினங்களாக மாறுகிறான்.
இழந்த நேரத்தை திரும்பப் பெற முடியாது.
மானசரோவரை, புனிதமான தொட்டியை விட்டு அன்னம் வெளியேறாது, ஆனால் கொக்கு எப்போதும் 4 அறுபது குளத்திற்கு வரும்.
இரவிங்கேல் மாம்பழங்களில் பாடுகிறது ஆனால் காகம் காட்டில் ஒரு அருவருப்பான இடத்தில் ஆறுதல் அடைகிறது.
நாய்க்குட்டிகளுக்கு குழுக்கள் இல்லை. (மாடுகளைப் போல) மற்றும் பசுக்கள் பால் மட்டுமே கொடுத்து பரம்பரையை அதிகரிக்கின்றன.
பழங்கள் நிறைந்த மரம் ஒரு இடத்தில் நிலையாக இருக்கும் அதே சமயம் ஒரு வீணான மனிதன் எப்போதும் அங்கும் இங்கும் ஓடிக்கொண்டே இருப்பான்.
நெருப்பு வெப்பம் (ஈகோ) நிறைந்தது மற்றும் அதன் தலையை உயரமாக வைத்திருக்கிறது, ஆனால் குளிர்ந்த நீர் எப்போதும் கீழ்நோக்கி செல்கிறது.
குர்முக் தன் ஆன்மாவை தன்முனைப்பிலிருந்து விலக்குகிறார், ஆனால் மன்முக், முட்டாள் எப்போதும் தன்னை எண்ணிக் கொள்கிறான் (எல்லாவற்றிற்கும் மேலாக).
இருமை உணர்வைக் கொண்டிருப்பது ஒரு நல்ல நடத்தை அல்ல, ஒருவர் எப்போதும் தோற்கடிக்கப்படுகிறார்.
யானை, மான், மீன், அந்துப்பூச்சி மற்றும் கருந் தேனீ ஆகியவை முறையே காமம், ஒலி, இன்பம், அழகான தோற்றம் மற்றும் நறுமணம் என ஒவ்வொன்றும் ஒரு நோயைக் கொண்டுள்ளன, மேலும் அவை அவைகளால் நுகரப்படுகின்றன.
ஆனால் மனிதனுக்கு ஐந்து நோய்களும் உள்ளன, இந்த ஐந்தும் அவனது வாழ்க்கையில் எப்போதும் கொந்தளிப்பை உருவாக்குகின்றன.
நம்பிக்கை மற்றும் ஆசைகள் மற்றும் மகிழ்ச்சி மற்றும் துக்கங்களின் வடிவத்தில் உள்ள மந்திரவாதிகள் நோய்களை மேலும் மோசமாக்குகிறார்கள்.
இருமையால் கட்டுப்படுத்தப்பட்டு, ஏமாற்றப்பட்ட மன்முகன் அங்கும் இங்கும் ஓடுகிறான்.
உண்மையான குரு உண்மையான அரசர் அவர் சுட்டிக்காட்டிய நெடுஞ்சாலையில் குர்முகிகள் நடமாடுகிறார்கள்.
பரிசுத்த சபையோடும் கூடிச் செல்வதும்,
பொருள் ஆசையின் வடிவில் திருடர்கள் மற்றும் ஏமாற்றுக்காரர்கள் ஓடிவிடுகிறார்கள்.
ஒரு நபர் மட்டுமே பல மனிதர்களைக் கடக்கிறார்.
ஏகாதிபத்திய இராணுவத்தின் ஒரு தளபதி முழு பணியையும் நிறைவேற்றுகிறார்.
அந்த ஊரில் ஒரே ஒரு காவலாளி இருப்பதால், எல்லா பணக்காரர்களும் கவலையின்றி தூங்குகிறார்கள்.
திருமண விருந்தில் விருந்தினர்கள் பலர் உள்ளனர், ஆனால் திருமணம் ஒருவரால் நிச்சயிக்கப்படுகிறது.
நாட்டில் பேரரசர் ஒருவராகவும், மீதமுள்ளவர்கள் இந்துக்கள் மற்றும் முஸ்லீம்கள் வடிவில் உள்ள பொதுமக்களாகவும் இருக்கிறார்கள்.
அதேபோல உண்மையான குரு சக்கரவர்த்தி ஒருவரே, புனித சபை மற்றும் குரு வார்த்தை-சபாத் ஆகியவை அவரது அடையாளக் குறிகளாகும்.
உண்மையான குருவின் அடைக்கலம் தேடுபவர்களுக்கு நான் என்னையே தியாகம் செய்கிறேன்.