ஒரு உலகளாவிய படைப்பாளர் கடவுள். உண்மையான குருவின் அருளால்:
பாய் குருதாஸ் ஜியின் வார்ஸ்
வார் ஒன்று
சத்னாம் மந்திரத்தை (உலகிற்கு) ஓதிக் காட்டிய குரு (குரு நானக் தேவ்) முன் நான் தலைவணங்குகிறேன்.
உலகப் பெருங்கடலைக் கடந்து (உயிரினங்களை) அவர் பேராசையுடன் விடுதலையில் இணைத்தார்.
அவர் திருநாம பயத்தை அழித்து, சந்தேகம் மற்றும் பிரிதல் என்ற நோயை அழித்தார்.
உலகம் என்பது பிறப்பு, இறப்பு மற்றும் துன்பங்களை தன்னுடன் சுமந்து செல்லும் மாயை மட்டுமே.
யமனின் தடியின் பயம் நீங்கவில்லை, தேவியைப் பின்பற்றுபவர்களான சாக்தர்கள் தங்கள் வாழ்க்கையை வீணாக இழந்துள்ளனர்.
குருவின் பாதங்களைப் பிடித்தவர்கள் உண்மையான வார்த்தையின் மூலம் விடுதலை பெற்றுள்ளனர்.
இப்போது அன்பான பக்தி நிரம்பிய அவர்கள் குருப்பெருமான்கள் (குருக்களின் ஆண்டுவிழாக்கள்) மற்றும் கடவுளை நினைவுகூரும் அவர்களின் செயல்கள், தொண்டு மற்றும் புனிதமான துறவறம் போன்றவற்றைக் கொண்டாடுகிறார்கள்.
ஒருவன் விதைப்பது போல அறுப்பான்.
முதலாவதாக, சுவாசமும் உடலும் இல்லாத போது, இருட்டில் எதுவும் தெரியவில்லை.
உடல் (தாயின்) இரத்தம் மற்றும் விந்து (தந்தையின்) மூலம் படைக்கப்பட்டது மற்றும் ஐந்து கூறுகளும் நியாயமான முறையில் இணைக்கப்பட்டன.
காற்று, நீர், நெருப்பு மற்றும் பூமி ஆகியவை ஒன்றாக இணைக்கப்பட்டன.
ஐந்தாவது உறுப்பு ஆகாயம் (வெற்றிடம்) இடையில் வைக்கப்பட்டு, படைப்பாளி கடவுள், ஆறாவது, கண்ணுக்குத் தெரியாமல் அனைவரிடத்திலும் ஊடுருவினார்.
மனித உடலை உருவாக்க, ஐந்து தனிமங்களும், ஒன்றோடொன்று எதிரெதிர் இருபத்தைந்து குணங்களும் இணைக்கப்பட்டு கலக்கப்பட்டன.
நான்கு உயிர்கள் உருவான சுரங்கங்கள் (முட்டை கரு வியர்வை, தாவரங்கள்) மற்றும் நான்கு பேச்சுகள் (பரா, பஸ்யந்தி, மத்யமா, வைகரி) ஒன்றோடொன்று இணைக்கப்பட்டு, டிரான்ஸ்மிக்ரேஷன் நாடகம் இயற்றப்பட்டது.
இவ்வாறு எண்பத்து நான்கு இலட்சம் இனங்கள் உருவாக்கப்பட்டன.
எண்பத்து நான்கு லட்சம் வாழ்க்கை வர்க்கங்களில், மனிதனாகப் பிறப்பதே சிறந்தது.
கண்கள் இதோ, காதுகள் கேட்கின்றன, வாய் இனிய சொற்களைப் பேசுகிறது.
கைகள் வாழ்வாதாரத்தை சம்பாதிக்கின்றன மற்றும் கால்கள் புனித சபையை நோக்கி செல்கின்றன
மனித வாழ்வில் மட்டும், ஒருவரது சேமிப்பில் இருந்து, மற்ற தேவையுள்ளவர்களுக்கு உணவளிக்கப்படுகிறது.
மனிதன் குருமுகனாக மாறுவதன் மூலம், அவனுடைய வாழ்க்கையை அர்த்தமுள்ளதாக்குகிறான்; அவர் குர்பானி படித்து மற்றவர்களுக்கு (பானியின் முக்கியத்துவத்தை) புரிய வைக்கிறார்.
அவர் தனது தோழர்களைத் திருப்திப்படுத்துகிறார் மற்றும் அவர்களின் கால்களால் தொட்ட புனித நீரை எடுத்துக்கொள்கிறார், அதாவது அவர் முழு மனத்தாழ்மையை ஏற்படுத்துகிறார்.
தாழ்மையுடன் பாதங்களைத் தொடுவதை நிராகரிக்கக் கூடாது, ஏனென்றால் இருண்ட யுகத்தில் இந்தக் குணம் மட்டுமே (மனித ஆளுமையின்) ஒரே சொத்து.
இத்தகைய நடத்தை உடையவர்கள் உலகப் பெருங்கடலை நீந்துவார்கள், மேலும் குருவின் மற்ற சீடர்களுடன் பழகுவார்கள்.
அவரது ஒரே வார்த்தையின் மூலம் ஓங்கர் முழுவதும் பரவியிருக்கும் பிரபஞ்சத்தை உருவாக்கியது.
ஐந்து கூறுகளின் மூலம், அவர் மூன்று உலகங்களிலும் அவற்றின் பிரிவுகளிலும் ஐந்தெழுத்துகளாக ஊடுருவினார்.
தன்னை விரிவுபடுத்த எல்லையற்ற இயற்கையை (பிரகிருதியை) உருவாக்கிய எவராலும் அந்தப் படைப்பாளியைப் பார்க்க முடியவில்லை.
இயற்கையின் எண்ணற்ற வடிவங்களை உருவாக்கினார்.
அவரது ஒவ்வொரு முடியிலும் அவர் மில்லியன் கணக்கான உலகங்களை உருவாக்கினார்.
பின்னர் ஒரு பிரபஞ்சத்தில் அவர் பல்லாயிரக்கணக்கான வடிவங்களில் வருகிறார்.
அவர் முறையே வேதங்கள் மற்றும் கேட்பாஸுக்கு பிரியமான வேதவியாஸ் மற்றும் முகம்மது போன்ற பல அன்பான ஆளுமைகளை உருவாக்கியுள்ளார்.
ஒரே இயல்பு எத்தனை அற்புதமாக பலவாக விரிவடைந்துள்ளது.
நான்கு யுகங்கள் (யுகங்கள்) நிறுவப்பட்டன மற்றும் முதல் மூன்று சத்யுக், திரேதா, துவாபர் என்று பெயர்கள் வழங்கப்பட்டன. நான்காவது கலியுகம்.
மேலும் நான்கு சாதிகள் நான்கு யுக மன்னர்கள் என அறியப்பட்டது. பிராமணர், சத்திரியர், வைசியர் மற்றும் சூத்திரர்கள் ஒவ்வொரு யுகத்திலும் ஆதிக்கம் செலுத்தினர்.
சதியுகத்தில், விஷ்ணு ஹன்சவராக பூமிக்கு வந்து சம்பந்தப்பட்ட பிரச்சனைகளை விளக்கியதாக கூறப்படுகிறது
மெட்டாபிசிக்ஸ் (பகவத் புராணத்தின் பதினொன்றாவது காண்டத்தில் கதை உள்ளது), மேலும் ஒரு சோஹம்-பிரம்மை தவிர வேறு எதுவும் விவாதிக்கப்படவில்லை மற்றும் சிந்திக்கப்படவில்லை.
மாயாவைப் பற்றி அலட்சியமாகி, மக்கள் ஒரு இறைவனைப் போற்றுவார்கள்.
அவர்கள் காடுகளுக்குச் சென்று இயற்கையான தாவரங்களைச் சாப்பிட்டு வாழ்க்கையை இழுப்பார்கள்.
அவர்கள் பல லட்சம் ஆண்டுகள் வாழ்ந்தாலும் அரண்மனைகள், கோட்டைகள் மற்றும் பிரமாண்டமான மாளிகைகளைக் கட்டுவார்கள்.
ஒருபுறம் உலகம் அழிந்து கொண்டிருந்தது, மறுபுறம் வாழ்க்கை மின்னோட்டம் சீராக செல்லும்.
திரேதாவில் சூரிய வம்சத்தில் க்ஷத்ரிய (ராமர்) வடிவத்தில் ஒரு பெரிய அவதாரம் வந்தது.
இப்போது வயதின் ஒன்பது பகுதிகள் குறைந்து, மாயை, பற்றுதல் மற்றும் ஈகோ பெருகியது.
துவாபரில், யாதவர்-வம்சம் முன்னணிக்கு வந்தது, அதாவது கிருஷ்ணரின் அவதாரம் மக்களுக்குத் தெரிந்தது; ஆனால் நல்ல நடத்தை இல்லாததால், வயதுக்கு வயது, ஆயுட்காலம் (மனிதனின்) குறைந்து கொண்டே சென்றது.
ர்க்வேதத்தில் பிராமணரின் நடத்தை மற்றும் கிழக்கு நோக்கிச் செய்யப்படும் செயல்கள் பற்றிய கருத்துக்கள் விவாதிக்கப்பட்டன.
க்ஷத்திரியர்கள் யஜுர்வேதத்துடன் தொடர்புடையவர்களாகி, தென்திசையை நோக்கியவாறு தர்மங்களைச் செலுத்தத் தொடங்கினர்.
வைசியர்கள் சாமவேதத்தைத் தழுவி மேற்கு நோக்கி வணங்கினர்.
ர்க்வேதத்திற்கு நீல உடை, யஜுர்வேதத்திற்கு மஞ்சள் மற்றும் வெள்ளை ஆடை அணிந்து சாமவேத கீர்த்தனைகளைப் பாடுவது ஒரு பாரம்பரியமாக மாறியது.
இவ்வாறு மூன்று யுகங்களின் மூன்று கடமைகள் கூறப்பட்டன.
தாழ்வு மனப்பான்மை உலகம் முழுவதையும் பற்றிக்கொண்ட நான்காவது யுகமாக கலிஜுக் பரவியது.
ரிக், யஜுர், சாமவேதம் ஆகியவற்றில் விதிக்கப்பட்ட கடமைகளைச் செய்வதன் மூலம் மக்கள் விளைந்தனர்.
முழு பூமியும் மாமன்னரால் வசீகரிக்கப்பட்டது மற்றும் காளிஜுகின் குறும்புகள் அனைவரையும் மாயைக்குள் தள்ளியது.
வெறுப்பு மற்றும் சீரழிவு மக்களை மூழ்கடித்தது மற்றும் ஈகோ அனைவரையும் எரித்தது.
இப்போது யாரும் யாரையும் வணங்குவதில்லை, இளையவர்கள் மற்றும் பெரியவர்கள் மீதான மரியாதை உணர்வு காற்றில் மறைந்துவிட்டது.
இந்த வெட்டு யுகத்தில் பேரரசர்கள் கொடுங்கோலர்கள் மற்றும் அவர்களின் சத்திரியர்கள் கசாப்புக் கடைக்காரர்கள்.
மூன்று யுகங்களின் நீதி அழிந்து விட்டது, இப்போது எவர் எதையாவது (லஞ்சமாக) கொடுப்பவருக்கு (நியாயம்?) கிடைக்கிறது.
மனிதகுலம் செயல் சாமர்த்தியத்தில் தேவையற்றதாகிவிட்டது.
நான்கு வேதங்களில் விதிக்கப்பட்ட கடமைகளைக் கடைப்பிடித்து, ஞானிகள் ஆறு சாஸ்திரங்களை வகுத்துள்ளனர்.
பிரம்மா மற்றும் சனக் ஆகியோரால் விவரிக்கப்பட்டதை, மக்கள் பாராயணம் செய்து பின்பற்றினர்.
பலர் படிக்கும்போதும் பாடும்போதும் சிந்திக்கிறார்கள், ஆனால் மில்லியன் கணக்கானவர்களில் ஒருவர் மட்டுமே வரிகளுக்கு இடையில் புரிந்துகொண்டு படிக்கிறார்.
பலர் படிக்கும்போதும் பாடும்போதும் சிந்திக்கிறார்கள், ஆனால் மில்லியன் கணக்கானவர்களில் ஒருவர் மட்டுமே வரிகளுக்கு இடையில் புரிந்துகொண்டு படிக்கிறார்.
ஒவ்வொரு காலகட்டத்திலும் ஒரு வண்ண (சாதி) ஆதிக்கம் இருந்தது ஆனால் கலியுகத்தில் எண்ணற்ற சாதிகள் எப்படி இருக்கின்றன என்பது ஆச்சரியமாக இருக்கிறது.
மூன்று யுகங்களின் கடமைகள் கைவிடப்பட்டன என்பது அனைவருக்கும் தெரியும், ஆனால் குழப்பம் நீடிக்கிறது.
நான்கு வேதங்கள் வரையறுக்கப்பட்டுள்ளதால், ஆறு தத்துவங்களின் (சாஸ்திரங்கள்) விளக்கமும் அவற்றை நிறைவு செய்கிறது.
அவர்கள் அனைவரும் தங்கள் சொந்த பார்வையை பாராட்டுகிறார்கள்.
தீவிரமாக ஊகித்து, சீர் கோதமர் ர்க்வேதத்தின் கதையை முன்வைத்தார்.
எண்ணங்களை மழுங்கடித்த பிறகு, நியாய பள்ளியில், கடவுள் எல்லா காரணங்களுக்கும் திறமையான காரணமாக வரையறுக்கப்பட்டுள்ளார்.
அனைத்தும் அவருடைய கட்டுப்பாட்டில் உள்ளது மற்றும் அவருடைய ஒழுங்குமுறையில், வேறு யாருடைய எந்த ஒழுங்கும் ஏற்றுக்கொள்ளப்படவில்லை.
இந்த சிருஷ்டியின் ஆரம்பத்திலும் முடிவிலும் இருந்தாலும் இந்த சாஸ்திரத்தில் அவர் இந்த படைப்பிலிருந்து தனித்தனியாக காட்டப்படுகிறார்.
இந்த படைப்பாளியை யாரும் பார்த்ததில்லை அல்லது அறிந்திருக்கவில்லை, மாறாக மக்கள் பிரகிருதியின் (இயற்கையின்) பரந்த மாயையில் ஈடுபட்டுள்ளனர்.
சோஹம் பர்ப்ரஹ்ம் என்பதை உணராமல், ஜிவ் அவரை ஒரு மனிதனாக (தவறுகள் நிறைந்த) புரிந்துகொள்வதில் தவறாக நினைக்கிறார்.
ருக்வேதம் அறிவுள்ள மக்களுக்கு எல்லாமே உயர்ந்த இறைவனே என்றும் அவருடன் வேறு யாரையும் ஒப்பிட முடியாது என்றும் அறிவுறுத்துகிறது.
உண்மையான குரு இல்லாமல் இந்த புரிதலை அடைய முடியாது.
யஜுர்வேதத்தைப் பற்றி ஆழ்ந்து சிந்தித்து, ரிஷி ஜைமினி தனது அனுமானங்களை முன்வைத்தார்.
உடலின் மூலம் செய்யப்படும் செயல்களுக்கு ஏற்ப இறுதி முடிவு எடுக்கப்படும், அது எதை விதைத்ததோ அதை அறுவடை செய்யும்.
அவர் கர்மாவின் கோட்பாட்டை நிறுவினார் மற்றும் கர்மாவால் கட்டுப்படுத்தப்படும் இடமாற்றத்தை விளக்கினார்.
அட்-இன்ஃபினிட்டம் என்ற தவறான தன்மையின் காரணமாக, சந்தேகங்கள் நிவர்த்தி செய்யப்பட்டு, ஜீவ் கர்மாக்களின் பிரமையில் அலைந்து கொண்டே செல்கிறது.
கர்மா என்பது உலகின் நடைமுறை அம்சமாகும், மாயாவும் பிரம்மமும் ஒரே மாதிரியானவை.
இந்த சிந்தனைப் பள்ளி (சாஸ்திரம்) யஜுர்வேதத்தின் பொருட்களைக் கிளறி, பிரம்மையை உச்ச யதார்த்தத்துடன் கலக்கிறது,
மேலும் கர்ம பந்தத்தின் விளைவாக உலகில் வருவதையும் போவதையும் ஏற்றுக்கொள்ளும் சடங்குகளை வலுவாக நிறுவுகிறது.
உண்மையான குரு இல்லாமல் சந்தேகங்களை போக்க முடியாது.
வியாஸ் (பாதராயன்) சாமவேதத்தின் சிந்தனைச் சட்டத்தை அலசி ஆராய்ந்து வேதாந்தத்தை (சூத்திரங்கள்) ஓதினார்.
அவர் சுயத்தை (ஆத்மா) விவரிக்க முடியாத பிரம்மத்திற்கு ஒத்ததாக முன் வைத்தார்.
அவர் கண்ணுக்குத் தெரியாத நிலையில் மற்றும் ஜீவ் சுய அகந்தையின் மாயையில் அங்கும் இங்கும் அலைந்து திரிகிறார்.
சுயத்தை பிரம்மமாக ஸ்தாபிப்பதன் மூலம் அவர் உண்மையில் ஒருவரின் சுயத்தை வணக்கத்திற்கு தகுதியானவர் என்று நிறுவினார், எனவே அன்பான பக்தியின் மர்மங்கள் அறியப்படவில்லை.
வேதங்களைக் கத்துவதால் அவருக்கு அமைதி கிடைக்கவில்லை, மேலும் அவர் தனது ஈகோவின் வெப்பத்தில் அனைத்தையும் எரிக்கத் தொடங்கினார்.
மாயாவின் தடி எப்போதும் அவரது தலையில் தொங்கிக் கொண்டிருந்தது, மரணத்தின் கடவுளான யமனின் நிலையான பயத்தின் காரணமாக அவர் மிகவும் துன்பப்பட்டார்.
நாரதரிடம் இருந்து அறிவைப் பெற்ற அவர், பகவத் பாராயணம் செய்து கடவுளைப் புகழ்ந்தார்.
குருவின் முன் சரணடையாமல் எவராலும் (உலகப் பெருங்கடலை) கடக்க முடியாது.
துவாபரரின் மறைவுடன், இப்போது கலியுகத்தின் தலைக்கு மேல் ராஜ்யத்தின் விதானம் வந்தது.
அதர்வவேதம் ஸ்தாபிக்கப்பட்டது மற்றும் மக்கள் இப்போது வடக்கு திசையை நோக்கி துதிக்கிறார்கள்.
அத்ர்வவேதத்தின் துதிகளின் ஒரு பொருளாக, சாங்கிய சூத்திரங்கள் கபில முனிவரால் ஓதப்பட்டன.
சிறந்த அறிவில் மூழ்கி, நிலையான மற்றும் நிலையற்ற தன்மையைப் பற்றி சிந்தித்துக் கொண்டே இருங்கள்.
லட்சக்கணக்கான முயற்சிகள் இருந்தும், அறிவு இல்லாமல் எதையும் அடைய முடியாது.
கர்மா மற்றும் யோகம் ஆகியவை உடலின் செயல்பாடுகள் மற்றும் இவை இரண்டும் கணம் மற்றும் அழியக்கூடியவை.
பகுப்பாய்வு ஞானம் உயர்ந்த மகிழ்ச்சியை உருவாக்குகிறது மற்றும் பிறப்பு மற்றும் இறப்பு மாயைகள் முடிவுக்கு வருகின்றன.
குரு-சார்ந்த (குர்முக்) உண்மையான சுயத்தில் இணைகிறார்கள்.
அத்வவேதத்தைக் கசக்கி, குரு-சார்ந்த (கனாட்) தனது வைசேசிகத்தில் குணங்கள், குணங்கள் (பொருளின்) பற்றி ஓதினார்.
அவர் விதைத்தல் மற்றும் அறுவடை (கொடுக்கல் மற்றும் வாங்குதல்) கோட்பாட்டை உருவாக்கினார் மற்றும் சரியான நேரத்தில் மட்டுமே, ஒருவன் பலனை அடைவான் என்று கூறினார்.
அனைத்தும் அவரது தெய்வீக சித்தத்தில் இயங்குகிறது, ஹுகம் (அதற்கு அவர் அபூர்வா என்று அழைக்கிறார்) மேலும் தெய்வீக சித்தத்தை ஏற்றுக்கொள்பவர் தனது சுயத்தை சமநிலையில் நிலைநிறுத்துகிறார்.
தன்னால் எதுவும் நடக்காது என்பதை ஜீவா புரிந்து கொள்ள வேண்டும் (நம் நல்ல அல்லது கெட்ட செயல்களுக்கு நாமே பொறுப்பு) எனவே நல்லவர்கள் அல்லது கெட்டவர்கள் என்று யாரும் மனதில் பதியக் கூடாது.
நீங்கள் விதைப்பதைப் போலவே அறுவடை செய்வீர்கள் என்று ரிஷி கானட் கூறியுள்ளார்.
சத்யுகத்தின் அநீதியைக் கேளுங்கள், ஒரே ஒரு அக்கிரமக்காரனால்தான் உலகம் முழுவதும் துன்பம் வரும்.
த்ரேதாவில், ஒரு தீமை செய்பவரால் முழு நகரமும் பாதிக்கப்பட்டது மற்றும் துவாபரில் இந்த துன்பம் ஒரு குடும்பத்திற்கு மட்டுமே இருந்தது மற்றும் குடும்பம் அயோக்கியத்தனத்திற்கு உட்பட்டது.
ஆனால் கலியுகத்தில் தீய செயலைச் செய்பவன் மட்டுமே துன்பப்படுகிறான்.
குர்முக் பதஞ்சலி சேஸ்நாகாவின் (கருத்துப்படும்) அவதாரம், மிகவும் சிந்தனையுடன் ஓதப்பட்டது, நாக-சாஸ்திரம், யோக சாஸ்திரம் (பதஞ்சல்-யோகசூத்திரங்கள்).
யோகம் இல்லாமல் மாயையை அழிக்க முடியாது என்று அதர்வவேதத்துடன் ஒத்துப் போனார்.
கண்ணாடியை சுத்தம் செய்யாமல், அதில் முகம் பார்க்க முடியாது என்று நாம் அறிந்ததைப் போன்றது.
யோகா என்பது சுத்தப்படுத்தும் பயிற்சியாகும், இதன் மூலம் சுருதி தாக்கப்படாத மெல்லிசையில் உறிஞ்சப்படுகிறது.
பதினெட்டு சித்திகளும் ஒன்பது பொக்கிஷங்களும் ஒரு குர்முக் யோகியின் காலடியில் விழுகின்றன.
கலியுகத்தில், பதஞ்சலி மூன்று யுகங்களில் நிறைவேறாமல் இருந்த ஆசைகளை நிறைவேற்றுவது பற்றி பேசினார்.
யோக பக்தியின் முழுமையான சாதனை என்னவென்றால், நீங்கள் ஒவ்வொரு விஷயத்தையும் கைகோர்த்து செயல்படுவதுதான்.
கடவுளை நினைவு கூர்தல், தொண்டு செய்தல் மற்றும் துறவு (உள் மற்றும் புறம்) போன்ற குணங்களை ஜிவ் வளர்க்க வேண்டும்.
பழங்காலத்திலிருந்தே, நிறைவேறாத ஆசைகளின் அடிமைத்தனத்தின் காரணமாக, ஜிவ் இடமாற்றத்தை அனுபவித்து வருகிறார்.
மீண்டும் மீண்டும், உடல் மாறுகிறது, ஆனால் இந்த மாற்றத்தின் மர்மம் அறிவாளியாக மாறுவதன் மூலம் புரிந்து கொள்ள முடியும்.
சத்யுகத்தில் இருமையில் ஆழ்ந்திருந்த ஜீவன் திரேதாவில் உடலுக்குள் நுழைந்தான்.
திரேதாவில் கர்ம பந்தத்தில் சிக்கிக் கொள்வது
அவர் துவாபரத்தில் பிறந்தார் மற்றும் நெளிந்து நெளிந்து கொண்டே இருந்தார்.
மூன்று யுகங்களின் கடமைகளைச் செய்தாலும் பிறப்பு இறப்பு பற்றிய அச்சம் நீங்காது.
ஜீவன் கலியுகத்தில் மறுபிறவி எடுத்து கர்மாக்களில் சிக்கிக் கொள்கிறான்.
இழந்த வாய்ப்பு மீண்டும் வராது.
இப்போது யாரும் சடங்குகளை கவனிக்காத கலியுகத்தின் ஒழுக்கத்தைக் கேளுங்கள்.
அன்பான பக்தி இல்லாமல் யாரும் எங்கும் இடம் பெற மாட்டார்கள்.
முந்தைய யுகங்களில் ஒழுக்கமான வாழ்க்கையின் காரணமாக, கலியுகத்தில் மனித வடிவம் பெறப்பட்டது.
இப்போது இந்த வாய்ப்பு நழுவினால், எந்த சந்தர்ப்பமும் இடமும் கிடைக்காது.
அதர்வவேதத்தில் கூறப்பட்டுள்ளபடி, கலியுகத்தின் மீட்பின் அம்சங்களைக் கேளுங்கள்.
இப்போது உணர்வுபூர்வமான பக்தி மட்டுமே ஏற்கத்தக்கது; யாகம், தகனபலி மற்றும் மனித குரு வழிபாடு ஆகியவை முந்தைய காலங்களின் ஒழுக்கமாக இருந்தன.
இப்போது எவரேனும் ஒரு செயலாளராக இருந்தும், இந்த உணர்வைத் துடைத்துவிட்டு, தாழ்ந்தவர் என்று அழைக்கப்பட விரும்பினால், அவர் இறைவனின் நல்ல புத்தகங்களில் நிலைத்திருக்க முடியும்.
கலியுகத்தில் இறைவனின் திருநாமத்தை உச்சரிப்பது மட்டுமே பெரியதாக கருதப்படுகிறது.
ஒரு யுகத்தின் வீழ்ச்சியின் போது, மக்கள் தங்கள் இயல்புக்கு மாறாக யுகத்தின் கடமைகளை ஒதுக்கித் தள்ளுகிறார்கள்.
உலகம் வருந்தத்தக்க செயல்களில் மூழ்கி, பாவமும் ஊழலும் மேலோங்கி நிற்கிறது.
சமூகத்தின் பல்வேறு பிரிவினர் (சாதிகள்) ஒருவர் மீது ஒருவர் வெறுப்பை வளர்த்துக்கொண்டு, மூங்கில்களாக சண்டையிட்டு தங்களை முடித்துக் கொள்கிறார்கள், பரஸ்பர உராய்வு காரணமாக, நெருப்பை உருவாக்கி, மற்றவர்களையும் எரித்துக்கொள்கிறார்கள்.
அறிவின் கண்டனம் தொடங்குகிறது மற்றும் அறியாமை இருளில் எதுவும் புலப்படாது.
மனிதனை உலகப் பெருங்கடலைக் கடக்கும் அந்த வேத அறிவிலிருந்து, அறிவாளிகளும் விலகிச் செல்கிறார்கள்.
இவ்வளவு காலம் கடவுள் உண்மையான குருவின் வடிவில் பூமியில் இறங்கவில்லை, எந்த மர்மத்தையும் புரிந்து கொள்ள முடியாது.
குருவும் கடவுளும் ஒன்றே; அவர் உண்மையான எஜமானர், முழு உலகமும் அவருக்காக ஏங்குகிறது.
அவர் சூரியனைப் போல உதிக்கிறார், இருள் விலகுகிறது.
கலிஜுக்கில் ஒருவர் அறிவாற்றலை அவதாரமாகக் காண்கிறார், ஆனால் அறிவுக்கும் அறியாமைக்கும் இடையில் பாகுபாடு எங்கும் இல்லை.
யாரும் யாரையும் தடுக்க மாட்டார்கள், ஒவ்வொருவரும் அவரவர் விருப்பப்படி நடந்து கொள்கிறார்கள்.
யாரோ மந்தமான பாறைகளை வழிபட அறிவுறுத்துகிறார்கள் மற்றும் யாரோ கல்லறைகளை வணங்க மக்களை வழிநடத்துகிறார்கள்.
தந்திர மந்திரம் மற்றும் இதுபோன்ற போலித்தனங்களால், பதட்டங்கள் கோபம் மற்றும் சண்டைகள் அதிகரித்துள்ளன.
சுயநலத்துக்கான எலிப் பந்தயத்தில், பல்வேறு மதங்கள் பிரகடனப்படுத்தப்பட்டுள்ளன.
யாரோ சந்திரனை வணங்குகிறார்கள், யாரோ சூரியனை வணங்குகிறார்கள், யாரோ பூமியையும் வானத்தையும் வணங்குகிறார்கள்.
யாரோ ஒருவர் காற்று, நீர், நெருப்பு மற்றும் யமனை மரணத்தின் கடவுளாக ஆக்குகிறார்.
இவை அனைத்தும் மத பாசாங்குகள் மற்றும் மாயைகளில் தள்ளாடுகின்றன.
உலகில் நிலவும் லாயக்கத்தைக் கருத்தில் கொண்டு, நான்கு வர்ணங்களும் நான்கு ஆசிரமங்களும் நிறுவப்பட்டன.
பின்னர் பத்து துறவிகள் மற்றும் பன்னிரண்டு யோகிகளின் வரிசைகள் தோன்றின.
மேலும் ஜங்கர்கள், அலைந்து திரிபவர்கள், ஸ்ரமணர்கள் மற்றும் திகம்பர்கள், நிர்வாண சமண துறவிகள் ஆகியோரும் தங்கள் வாக்குவாதத்தைத் தொடங்கினர்.
சாஸ்திரங்கள், வேதங்கள் மற்றும் புராணங்களை ஒன்றுக்கொன்று முரணாகக் கூறும் பிராமணர்களின் பல பிரிவுகள் தோன்றின.
ஆறு இந்திய தத்துவங்களின் பரஸ்பர பொருத்தமற்ற தன்மை மேலும் பல போலித்தனங்களை சேர்த்தது.
ரசவாதம், தந்திரம், மந்திரம் மற்றும் அற்புதங்கள் எல்லாம் மக்களுக்கு ஆனது.
எண்ணற்ற பிரிவுகளாக (மற்றும் சாதிகளாக) பிரிந்து அவர்கள் ஒரு பயங்கரமான தோற்றத்தை உருவாக்கினர்.
அவர்கள் அனைவரும் கலியுகத்தால் ஏமாற்றப்பட்டனர்.
பல்வேறு பிரிவுகள் பரவியபோது, கடவுளின் பிரியமான முகமது பிறந்தார்.
தேசம் எழுபத்திரண்டு பிரிவுகளாகப் பிரிந்து பல வகையான பகைமையும் எதிர்ப்பும் வெடித்தது.
உலகம் ரோஜா, ஐடி, நமாஸ் போன்றவற்றுக்குக் கட்டுப்பட்டது.
பிர்ஸ், பைகம்பர் அவுலியாக்கள், கௌஸ் மற்றும் குதாபுகள் பல நாடுகளில் தோன்றின.
கோவில்கள் மசூதிகளால் மாற்றப்பட்டன.
குறைந்த சக்தி வாய்ந்தவர்கள் கொல்லப்பட்டனர், இதனால் பூமி பாவத்தால் நிரம்பியது.
ஆர்மேனியர்களும் ரூமிகளும் விசுவாச துரோகிகளாக (காஃபிர்கள்) அறிவிக்கப்பட்டனர் மற்றும் அவர்கள் போர்க்களங்களில் அழிக்கப்பட்டனர்.
பாவம் எங்கும் பரவியது.
உலகில் இந்துக்களில் நான்கு சாதிகளும் முஸ்லிம்களில் நான்கு பிரிவுகளும் உள்ளன.
இரு மதத்தினரும் சுயநலவாதிகள், பொறாமை கொண்டவர்கள், பெருமிதம் கொண்டவர்கள் மற்றும் வன்முறையாளர்கள்.
இந்துக்கள் ஹர்த்வார் மற்றும் பனாரஸ், முஸ்லீம்கள் மெக்காவின் கபாவிற்கு புனித யாத்திரை மேற்கொள்கின்றனர்.
முஸ்லீம்களுக்கு விருத்தசேதனமும், இந்துக்களுக்கு சந்தன முத்திரையும் (திலகம்) புனித நூலும் மிகவும் பிடித்தமானது.
இந்துக்கள் ராமர், முஸ்லிம்கள், ரஹீம் என்று அழைக்கிறார்கள், ஆனால் உண்மையில் கடவுள் ஒருவரே.
அவர்கள் வேதங்களையும் கேட்பாவையும் மறந்துவிட்டதால், உலக பேராசையும் பிசாசும் அவர்களை வழிதவறச் செய்துவிட்டன.
இருவரிடமிருந்தும் மறைக்கப்பட்ட உண்மை; பிராமணர்களும் மௌல்விகளும் தங்கள் பகையால் ஒருவரையொருவர் கொன்றுவிடுகிறார்கள்.
எந்தப் பிரிவினரும் இடமாற்றத்திலிருந்து விடுதலை பெற மாட்டார்கள்.
நான்கு யுகங்களின் கடமைகள் பற்றிய சர்ச்சைகளுக்கு கடவுளே நியாயம்.
அவரே காகிதம், பேனா மற்றும் எழுத்தாளரை ஐடி செய்தார்.
குரு இல்லாமல் இருள்தான் மக்கள் ஒருவரையொருவர் கொன்றுகொண்டிருக்கிறார்கள்.
பாவம் முழுவதும் பரவி பூமியை ஆதரிக்கும் (புராண) எருது இரவும் பகலும் அழுது புலம்புகிறது.
இரக்கம் இல்லாமல், பதற்றமடைந்து, தொலைந்து போவதற்காக நிகர் உலகத்தை நோக்கி இறங்குகிறது.
ஒற்றைக் காலில் நின்றால் பாவச் சுமையை உணர்கிறான்.
இப்போது மகான்கள் இல்லாமல் இந்த பூமியை நிலைநிறுத்த முடியாது, உலகில் எந்த துறவியும் கிடைக்கவில்லை.
எருது வடிவில் மதம் கீழே அழுகிறது.
அருளாளர் இறைவன் (மனிதகுலத்தின்) அழுகையைக் கேட்டு, குருநானக்கை இவ்வுலகிற்கு அனுப்பினார்.
அவர் தனது கால்களைக் கழுவினார், கடவுளைப் புகழ்ந்தார், மேலும் தனது சீடர்களை தனது கால்களின் அமுதத்தைக் குடிக்க வைத்தார்.
இந்த இருளில் (கலியுகத்தில்) சரகுனும் (பிரம்மம்) நிர்குணமும் (பரப்ரஹ்ம்) ஒன்றே, ஒரே மாதிரியானவை என்று உபதேசித்தார்.
தர்மம் இப்போது அதன் நான்கு கால்களில் நிறுவப்பட்டது மற்றும் நான்கு சாதிகளும் (சகோதர உணர்வின் மூலம்) ஒரே சாதியாக (மனிதகுலம்) மாற்றப்பட்டன.
ஏழைகளை இளவரசனுடன் சமன் செய்து, பணிவுடன் பாதங்களைத் தொடும் ஆசாரத்தைப் பரப்பினார்.
தலைகீழ் என்பது காதலியின் விளையாட்டு; அவர் அகங்காரவாதியின் உயர்ந்த தலைகளை காலில் வணங்கினார்.
பாபா நானக் இந்த இருண்ட யுகத்தை (கல்ஜுக்) விடுவித்து, அனைவருக்கும் சத்நாம் மந்திரத்தை ஓதினார்.
குருநானக் கலியுகத்தை மீட்க வந்தார்.
முதலில் பாபா நானக் (இறைவன்) அருளின் வாயிலைப் பெற்றார், பின்னர் அவர் கடுமையான ஒழுக்கத்தை (இதயம் மற்றும் மனது) பெற்றார்.
அவர் தனக்குத் தானே மணல் மற்றும் விழுங்கும் உணவாகக் கொடுத்தார், மேலும் கற்களை படுக்கையாகக் கொண்டார், அதாவது வறுமையையும் அனுபவித்தார்.
அவர் முழு பக்தியை அளித்தார், பின்னர் அவர் கடவுளுடன் அருகாமையில் இருக்கும் அதிர்ஷ்டம் பெற்றார்.
ஒன்பது பொக்கிஷங்கள் மற்றும் பணிவுகளின் களஞ்சியமான நாமத்தைப் பெற்ற பாபா சத்திய மண்டலத்தை அடைந்தார்.
பாபா தனது தியானத்தில், பூமி முழுவதும் (காமம் மற்றும் கோபத்தின் நெருப்பால்) எரிவதைக் கண்டார்.
குரு இல்லாமல் இருள் சூழ்ந்துள்ளது, சாமானியர்களின் அழுகையை அவர் கேட்டார்.
மக்களை மேலும் புரிந்து கொள்ள, குருநானக் அவர்கள் முறையில் ஆடைகளை அணிவித்து, அவர்களை (இன்பத்திலிருந்தும் துன்பத்திலிருந்தும்) பிரிக்கும்படி உபதேசித்தார்.
இவ்வாறு அவர் பூமியில் மனிதகுலத்தை இழிவுபடுத்த புறப்பட்டார்.
பாபா (நானக்) யாத்திரை மையங்களுக்கு வந்து அங்குள்ள விழாக்களில் கலந்து கொண்டு அவற்றை நுணுக்கமாகக் கவனித்தார்.
சடங்குகளின் சடங்குகளைச் செய்வதில் மக்கள் மும்முரமாக இருந்தனர், ஆனால் அன்பான பக்தி இல்லாததால், அவர்களால் எந்தப் பயனும் இல்லை.
வேதங்கள் மற்றும் சிமிருதிகளை ஆராய்ந்து பார்த்த ஒருவர், பிரம்மாவும் காதல் உணர்வைப் பற்றி எங்கும் எழுதவில்லை என்பதைக் காணலாம்.
இதையே கண்டுபிடிக்க, சத்யுகம், த்ரேதா துவாபர் போன்றவை திரையிடப்பட்டுள்ளன.
கலியுகத்தில் இருள் சூழ்ந்திருக்கிறது, அதில் பல வேடங்களும் கபட வழிகளும் தொடங்கப்பட்டுள்ளன.
ஆடைகள் மற்றும் வேஷங்கள் மூலம் இறைவனை அடைய முடியாது; சுயநினைவின் மூலம் அவரை அடைய முடியும்.
குருவின் சீக்கியரின் சிறப்பு அம்சம் என்னவென்றால், அவர் சாதி-வகைப்படுத்தல் கட்டமைப்பிற்கு அப்பால் சென்று பணிவுடன் நகர்ந்தார்.
அப்போது அவனது உழைப்பு (இறைவன்) வாசலில் ஏற்கத்தக்கதாகிறது.
செலிபேட்ஸ், துறவிகள், அழியாத ஆங்காரர்கள், சித்தர்கள், நாதர்கள் மற்றும் ஆசிரியர்- போதகர்கள் ஏராளமாக இருந்தனர்.
பல வகையான கடவுள்கள், தெய்வங்கள், முனிகள், பைரவர்கள் மற்றும் பிற பாதுகாவலர்கள் இருந்தனர்.
கணர்கள், கந்தர்வர்கள், தேவதைகள், கின்னரர்கள் மற்றும் யக்ஷர்கள் என்ற பெயரில் பல நாகங்களும் நாடகங்களும் இயற்றப்பட்டன.
கற்பனையில் ராட்சசர்கள், பேய்கள், தெய்வங்கள் போன்றவற்றைப் பார்த்து, மக்கள் முற்றிலும் இருமையின் பிடியில் இருந்தனர்.
அனைவரும் ஈகோவில் மூழ்கியிருந்தனர், கற்பித்தவர்கள் தங்கள் ஆசிரியர்களுடன் சேர்ந்து மூழ்கினர்.
நிமிட ஆராய்ச்சிக்குப் பிறகும், குரு சார்ந்தவர்கள் எங்கும் காணப்படவில்லை.
இந்துக்கள் மற்றும் முஸ்லீம்களின் அனைத்து பிரிவுகள், பீர்கள், பைகம்பர்கள் (பாபா நானக்கால்) காணப்பட்டனர்.
குருடர்கள் குருடர்களை கிணற்றுக்குள் தள்ளினார்கள்.
உண்மையான குருநானக் தோன்றியவுடன், மூடுபனி மறைந்து, சுற்றிலும் வெளிச்சம் பரவியது.
சூரியன் உதித்து நட்சத்திரங்கள் மறைந்தது போல. இருள் விலகியது.
காட்டில் சிங்கத்தின் கர்ஜனையால் தப்பியோடிய மான் கூட்டங்களுக்கு இப்போது சகிப்புத்தன்மை இருக்காது.
பாபா எங்கு கால் வைத்தாரோ, அங்கெல்லாம் ஒரு சமய ஸ்தானம் எழுப்பப்பட்டு நிறுவப்பட்டது.
தற்போது அனைத்து சித்த ஸ்தலங்களும் நானக் பெயரில் பெயர் மாற்றம் செய்யப்பட்டுள்ளன.
எல்லா வீடுகளும் பாடும் தர்ம ஸ்தலமாகிவிட்டது.
பாபா பூமியின் நான்கு திசைகளையும் ஒன்பது பிரிவுகளையும் விடுவித்தார்.
இருண்ட யுகமான இந்தக் கலியுகத்தில் குர்முக் (குரு நானக்) தோன்றியுள்ளார்.
பாபா நானக் பூமியின் பரந்த ஒன்பது பிரிவுகளையும் காட்சிப்படுத்தினார்.
பின்னர் அவர் சுமர் மலையில் ஏறினார், அங்கு அவர் ஒரு சித்தர்களைக் கண்டார்.
எண்பத்து நான்கு சித்தர்கள் மற்றும் கோரக்கின் மனதில் ஆச்சரியமும் சந்தேகமும் நிறைந்தது.
சித்தர்கள் கேட்டார்கள் (குரு நானக்), (ஓ சிறுவரே! எந்த சக்தி உன்னை இங்கு கொண்டு வந்தது?)
குருநானக் இந்த இடத்திற்கு வந்ததற்காக (நான் அன்பான பக்தியுடன் இறைவனை நினைத்து ஆழ்ந்து தியானித்தேன்) என்று பதிலளித்தார்.
சித்தர்கள் சொன்னார்கள், (ஓ இளைஞனே, உன் பெயரைச் சொல்).
பாபா பதிலளித்தார், (ஓ மரியாதைக்குரிய நாதரே! இந்த நானக் இறைவனின் பெயரை நினைவு செய்வதன் மூலம் இந்த நிலையை அடைந்துள்ளார்).
தன்னைத் தாழ்ந்தவன் என்று சொல்லிக் கொள்வதன் மூலம் உயர்ந்த நிலையை அடைகிறான்.
சித்தர்கள் மீண்டும் கேட்டார்கள், (ஓ நானக்! தாய் பூமியில் எப்படி இருக்கிறது?).
இதற்குள் அனைத்து சித்தர்களும் கலியுகத்தில் இருந்து விடுவிப்பதற்காக நானக் பூமிக்கு வந்துள்ளார் என்பதை புரிந்து கொண்டனர்.
பாபா பதிலளித்தார், (மரியாதைக்குரிய நாதா, உண்மை சந்திரனைப் போல மங்கலானது மற்றும் பொய்யானது ஆழமான இருள் போன்றது).
பொய்யின் நிலவில்லாத இரவின் இருள் சுற்றி பரவி, (உண்மையான) உலகத்தைத் தேடுவதற்காக, இந்தப் பயணத்தை மேற்கொண்டேன்.
பூமி பாவம் மற்றும் அதன் ஆதரவால் மூழ்கியுள்ளது, எருது வடிவில் உள்ள தர்மம் அழுகிறது மற்றும் அழுகிறது (மீட்பதற்காக).
இத்தகைய சூழ்நிலைகளில், சித்தர்கள், திறமைசாலிகள், (நிராகரிப்பவர்களாக) மலைகளில் தஞ்சம் புகுந்தால், உலகம் எப்படி மீட்கப்படும்.
யோகிகளும் அறிவு இல்லாது சாம்பலைத் தங்கள் உடலில் பூசிக் கொண்டு கவலையில்லாமல் கிடக்கிறார்கள்.
குரு இல்லாமல் உலகம் மூழ்கிக் கொண்டிருக்கிறது.
கடவுளே! கலியுகத்தில், ஜீவனின் மனநிலை எப்போதும் இறந்தவர்களை உண்ணத் தேடும் நாயின் வாயைப் போல் மாறிவிட்டது.
பாதுகாப்பு வேலியே வயலில் உள்ள பயிரை விழுங்குவது போல் மன்னர்கள் பாவம் செய்கிறார்கள்.
அறிவு இல்லாத குருடர்கள் பொய் பேசுகிறார்கள்.
இப்போது குருக்கள் சீடர்கள் இசைக்கும் இசைக்கு பலவிதமாக ஆடுகிறார்கள்.
கற்பித்தவர்கள் இப்போது வீட்டில் அமர்ந்திருக்கிறார்கள், ஆசிரியர்கள் தங்கள் இருப்பிடங்களுக்குச் செல்கிறார்கள்.
காஜிகள் லஞ்சத்தை அனுபவிக்கிறார்கள் மற்றும் அதைப் பெறுகிறார்கள், அவர்கள் தங்கள் உயர்ந்த மரியாதையையும் பதவியையும் இழந்துள்ளனர்.
ஆணும் பெண்ணும் செல்வத்திற்காக ஒருவரையொருவர் நேசிக்கிறார்கள், அவர்கள் எங்கிருந்தும் வரட்டும்.
பாவம் உலகம் முழுக்க எங்கும் பரவி விட்டது.
இந்த உடல் எந்தச் சூழ்நிலையிலும் யோக தத்துவத்தை ஏற்க வேண்டும் என்று சித்தர்கள் மனதில் நினைத்தார்கள்.
கலியுகத்தில் அப்படிப்பட்ட யோகி, நம் பிரிவின் பெயரைப் பிரகாசமாக்குவார்.
நாதர்களில் ஒருவர், தண்ணீர் எடுக்க ஒரு பிச்சை பாத்திரத்தை கொடுத்தார்.
பாபா தண்ணீருக்காக ஓடைக்கு வந்தபோது, அதில் மாணிக்கங்களும் நகைகளும் இருப்பதைக் கண்டார்.
இந்த உண்மையான குரு (நானக்) புரிந்துகொள்ள முடியாத உயர்ந்த புருஷன் மற்றும் அவரது பிரகாசத்தை தாங்கக்கூடியவர்.
அவர் (பாதிப்பு இல்லாமல்) குழுவிடம் திரும்பி, ஓ நாத், அந்த ஓடையில் தண்ணீர் இல்லை.
(சொல்லின் சக்தி) ஷபாத்தின் மூலம் அவர் சித்தர்களை வென்றார் மற்றும் அவரது முற்றிலும் புதிய வாழ்க்கை முறையை முன்வைத்தார்.
கலியுகத்தில், யோகப் பயிற்சிகளுக்குப் பதிலாக, எல்லா துன்பங்களுக்கும் அப்பாற்பட்ட (நானக்) இறைவனின் நாமம் மட்டுமே மகிழ்ச்சியின் ஆதாரமாக இருக்கிறது.
பாபா நானக் நீல நிற உடையை அணிந்து கொண்டு மக்காவிற்கு சென்றார்.
அவர் கையில் தடியைப் பிடித்தார், அவரது அக்குள் ஒரு புத்தகத்தை அழுத்தினார், ஒரு உலோகப் பானை மற்றும் மெத்தையைப் பிடித்தார்.
இப்போது அவர் யாத்ரீகர்கள் (ஹாஜிகள்) கூடியிருந்த ஒரு மசூதியில் அமர்ந்தார்.
பாபா (நானக்) இரவில் தூங்கும் போது, கபாவில் உள்ள மசூதியின் அல்கோவை நோக்கி கால்களை விரித்தபடி,
ஜீவன் என்ற காஜி அவரை உதைத்து, இந்த காஃபிர் யார் என்று கேட்டார்.
ஏன் இந்தப் பாவி கடவுளை நோக்கி கால்களை விரித்து தூங்குகிறான், குதா.
அவர் அடித்த (பாபா நானக்) கால்களைப் பிடித்து, இதோ, அந்த அதிசயத்தைப் பார்க்க, மக்கா முழுவதும் சுழன்று கொண்டிருப்பது போல் தோன்றியது.
அனைவரும் ஆச்சரியமடைந்தனர், அனைவரும் வணங்கினர்.
காஜியும் மௌல்விகளும் ஒன்று கூடி மதம் பற்றி விவாதிக்கத் தொடங்கினர்.
ஒரு பெரிய கற்பனை உருவாக்கப்பட்டுள்ளது, அதன் மர்மத்தை யாராலும் புரிந்து கொள்ள முடியவில்லை.
பாபா நானக்கின் புத்தகத்தில் இந்து பெரியவனா அல்லது முஸ்லிமா என்பதைத் திறந்து தேடச் சொன்னார்கள்.
பாபா யாத்ரீகர் ஹாஜிகளுக்கு பதிலளித்தார், நற்செயல்கள் இல்லாமல் இருவரும் அழுது புலம்ப வேண்டியிருக்கும்.
இந்துவாகவோ அல்லது முஸ்லிமாகவோ இருந்தால் மட்டுமே இறைவனின் நீதிமன்றத்தில் ஏற்றுக்கொள்ள முடியாது.
குங்குமப்பூவின் நிறம் நிலையற்றது மற்றும் தண்ணீரில் கழுவப்படுவது போல, மதத்தின் நிறங்களும் தற்காலிகமானவை.
(இரு மதங்களையும் பின்பற்றுபவர்கள்) அவர்களின் விளக்கவுரைகளில், ராம் மற்றும் ரஹீமை கண்டிக்கிறார்கள்.
உலகம் முழுவதும் சாத்தானின் வழிகளைப் பின்பற்றுகிறது.
மரச் செருப்பு (பாபா நானக்கின்) நினைவாக வைக்கப்பட்டு, அவர் மக்காவில் வணங்கப்பட்டார்.
உலகில் எங்கு சென்றாலும் பாபா நானக்கின் பெயர் இல்லாத இடத்தை நீங்கள் காண முடியாது.
இந்து, முஸ்லீம் என்ற பாகுபாடு இன்றி, ஒவ்வொரு வீட்டிலும், பாபா வணங்கப்படுகிறார்.
சூரியன் உதிக்கும்போது அதை மறைக்க முடியாது, அது முழு உலகத்தையும் ஒளிரச் செய்கிறது.
காட்டில் சிங்கம் கர்ஜித்ததும் மான் கூட்டங்கள் ஓடின.
யாரேனும் ஒரு தட்டை வைத்து சந்திரனை மறைக்க விரும்பினால், அதை மறைக்க முடியாது.
எழுச்சியிலிருந்து அமைவது வரை, அதாவது கிழக்கிலிருந்து மேற்கு வரை, பூமியின் ஒன்பது பிரிவுகளும் பாபா நானக்கின் முன் தலைவணங்கின.
அவர் தனது சக்தியை உலகம் முழுவதும் பரப்பினார்.
மக்காவிலிருந்து பாபா பாக்தாத் சென்று நகருக்கு வெளியே தங்கினார்.
முதலாவதாக, பாபாவே டைம்லெஸ் வடிவத்தில் இருந்தார், இரண்டாவதாக, அவருக்கு துணையாக இருந்த மர்தானா, ரெபெக் பிளேயர்.
தொழுகைக்காக (தனது பாணியில்), பாபா அழைப்பு விடுத்தார், அதைக் கேட்டு உலகம் முழுவதுமாக அமைதியானது.
நகரம் முழுவதும் அமைதியாகி இதோ! அதைப் பார்க்க, (ஊரின்) பைரும் ஆச்சரியப்பட்டார்.
நுணுக்கமாகக் கவனித்த அவர் (பாபா நானக்கின் வடிவத்தில்) ஒரு உற்சாகமான முகவரைக் கண்டார்.
பிர் தஸ்தேகிர் அவரிடம், நீங்கள் எந்த வகையைச் சேர்ந்தவர், உங்கள் பெற்றோர் என்ன என்று கேட்டார்.
(மர்தானா கூறினார்) அவர் கலியுகத்தில் வந்த நானக் ஆவார், மேலும், அவர் கடவுளையும் அவருடைய சித்தர்களையும் ஒன்றாக அங்கீகரிக்கிறார்.
அவர் பூமி மற்றும் வானம் தவிர அனைத்து திசைகளிலும் அறியப்படுகிறார்.
பைர் விவாதம் செய்து, இந்த ஃபேக்விர் மிகவும் சக்தி வாய்ந்தது என்பதை அறிந்து கொண்டார்.
இங்கே பாக்தாத்தில் அவர் ஒரு பெரிய அதிசயத்தை காட்டியுள்ளார்.
இதற்கிடையில், அவர் (பாபா நானக்) எண்ணற்ற நெதர்வுல்ட்ஸ் மற்றும் வானங்களைப் பற்றி பேசினார்.
பிர் தஸ்தேகிர் (பாபாவிடம்) தான் பார்த்ததைக் காட்டும்படி கேட்டார்.
குருநானக் தேவ், பைரின் மகனைத் தன்னுடன் அழைத்துக் கொண்டு, காற்றில் உருகினார்.
கண் சிமிட்டலில் அவருக்கு மேல் மற்றும் கீழ் உலகங்கள் தோன்றின.
நிகர் உலகத்திலிருந்து அவர் ஒரு கிண்ணம் முழுவதும் புனிதமான உணவைக் கொண்டு வந்து பைரிடம் ஒப்படைத்தார்.
(குருவின்) இந்த வெளிப்படையான சக்தியை மறைக்க முடியாது.
பாக்தாத்தை உருவாக்கிய பிறகு, சிட்டாடல்கள் (பிர்ஸ்) வில், மக்கா மதீனா மற்றும் அனைத்தும் தாழ்த்தப்பட்டன.
அவர் (பாபா நானக்) இந்திய தத்துவத்தின் ஆறு பள்ளிகளின் எண்பத்து நான்கு சித்துக்களையும் பாசாங்குகளையும் அடிபணியச் செய்தார்.
லட்சக்கணக்கான பாதாள உலகங்கள், வானங்கள், பூமிகள் மற்றும் முழு உலகமும் கைப்பற்றப்பட்டன.
பூமியின் ஒன்பது பிரிவுகளையும் அடிபணியச் செய்து, சத்தியப் பெயரான சதீனம் என்ற சுழற்சியை நிறுவினார்
அனைத்து தேவர்கள், அசுரர்கள், ராட்சசர்கள், தெய்வங்கள், சித்ரகுப்தன் ஆகியோரின் பாதங்களில் பணிந்தனர்.
இந்திரன் மற்றும் அவனது நங்கைகள் அருளிய பாடல்களைப் பாடினர்.
கலியுகத்திற்கு விமோசனம் அளிக்க குருநானக் வந்ததால் உலகம் மகிழ்ச்சியில் மூழ்கியது.
அவர் இந்து முஸ்லீம்களை தாழ்மையுள்ளவராகவும், அன்பானவராகவும் ஆக்கினார்
பின்னர் பாபா (நானக்) கர்தார்பூருக்குத் திரும்பினார், அங்கு அவர் ஒரு தனிமனிதனின் உடையை ஒதுக்கி வைத்தார்.
இப்போது ஒரு வீட்டுக்காரரின் ஆடையை அணிந்துகொண்டு, அவர் ஒரு கட்டிலில் பிரமாதமாக அமர்ந்து (தன் பணியை நிறைவேற்றினார்).
அவர் கங்கையை எதிர் திசையில் பாயச் செய்தார், ஏனென்றால் அவர் அங்கத்தை மக்களுக்குத் தலைமை தாங்குவதற்காகத் தேர்ந்தெடுத்தார் (தன் மகன்களுக்கு முன்னுரிமை).
மகன்கள் கட்டளைகளுக்குக் கீழ்ப்படியவில்லை, அவர்களின் மனம் விரோதமாகவும் நிலையற்றதாகவும் மாறியது.
பாபா கீர்த்தனைகளை உச்சரிக்கும் போது ஒளி பரவி இருள் விலகும்.
அறிவுக்காக விவாதங்களும், அடிபடாத ஓசையின் மெல்லிசைகளும் அங்கே எப்பொழுதும் கேட்டன.
சோதரும் ஆரத்தியும் பாடி அமுத மணிகளில் ஜபு ஓதப்பட்டது.
குர்முக் (நானக்) தந்திரம், மந்திரம் மற்றும் அதர்வவேதம் ஆகியவற்றின் பிடியிலிருந்து மக்களைக் காப்பாற்றினார்.
சிவராத்திரி விழாவைப் பற்றி கேள்விப்பட்ட பாபா (நானக்) அச்சல் படலாவுக்கு வந்தார்.
அவரது பார்வைக்கு முழு மனித குலமும் அந்த இடத்தில் திரண்டது.
ரித்திகள் மற்றும் சித்திகளை விட, பணம் மழை போல் கொட்ட ஆரம்பித்தது.
இந்த அதிசயத்தைக் கண்ட யோகிகளின் கோபம் மூண்டது.
சில பக்தர்கள் (குருநானக்கிற்கு முன்) தரிசனம் செய்தபோது, யோகிகளின் கோபம் ஆழமடைந்து, அவர்கள் தங்கள் உலோகப் பானையை மறைத்து வைத்தனர்.
பானையை இழந்த பக்தர்கள், இப்போது பானையின் மீது கவனம் செலுத்தியதால் பக்தியை மறந்தனர்.
எல்லாம் அறிந்த பாபா பானையைக் கண்டுபிடித்து (பக்தர்களிடம்) ஒப்படைத்தார்.
இதைக் கண்ட யோகிகள் மேலும் கோபமடைந்தனர்
அனைத்து யோகிகளும் எரிச்சல் அடைந்து ஒன்றாக குழுவாகி விவாதம் செய்ய முன் வந்தனர்.
யோகி பங்கர் நாத் கேட்டார், (ஏன் பாலில் வினிகரை வைத்தீர்கள்?)
கெட்டுப்போன பாலை வெண்ணெயாக மாற்ற முடியாது.
நீங்கள் எப்படி யோக வேஷத்தைத் துறந்து, இல்லற முறையில் உங்களை அலங்கரித்துக் கொண்டீர்கள்.
நானக் கூறினார், (ஓ பங்கர் நாத், உங்கள் தாய்-ஆசிரியர் ஒழுக்கமற்றவர்)
அவள் உங்கள் உடல் பானையின் உள்ளத்தை சுத்தப்படுத்தவில்லை, மேலும் உங்கள் கொந்தளிப்பான எண்ணங்கள் உங்கள் பூவை (பழமாக மாறவிருந்த அறிவின்) எரித்துவிட்டன.
நீங்கள், வீட்டை விட்டு விலகி, வாழ்க்கையை நிராகரித்துக்கொண்டே, மீண்டும் அந்த வீட்டுக்காரர்களிடம் பிச்சை எடுக்கச் செல்லுங்கள்.
அவர்களின் காணிக்கைகளைத் தவிர உங்களுக்கு எதுவும் கிடைக்காது.
இதைக் கேட்ட யோகிகள் உரத்த குரலில் பல ஆவிகளை அழைத்தனர்.
அவர்கள் சொன்னார்கள், (கலியுகத்தில் பேடி நானக் இந்திய தத்துவத்தின் ஆறு பள்ளிகளை மிதித்து விரட்டிவிட்டார்).
இவ்வாறு கூறி, சித்தர்கள் அனைத்து வகையான மருந்துகளையும் எண்ணி, மந்திரங்களின் தாந்த்ரீக ஒலிகளை உருவாக்கத் தொடங்கினர்.
யோகிகள் தங்களை சிங்கம் மற்றும் புலிகளின் வடிவங்களாக மாற்றி பல செயல்களைச் செய்தனர்.
அவர்களில் சிலர் சிறகடித்து பறவைகள் போல் பறந்தனர்.
சிலர் நாகப்பாம்பு போல சீற ஆரம்பித்தனர், சிலர் நெருப்பை கொட்டினர்.
பங்கர் நாத் நட்சத்திரங்களைப் பறித்தார் மற்றும் பல மான் தோல்கள் தண்ணீரில் மிதக்க ஆரம்பித்தன.
சித்தர்களின் (ஆசைகளின்) நெருப்பு அணையாதது.
சித்தர்கள் பேசினார்கள், கேள் ஓ நானக்! நீங்கள் உலகிற்கு அற்புதங்களை காட்டியுள்ளீர்கள்.
சிலவற்றை எங்களிடம் காட்ட ஏன் தாமதம் செய்கிறீர்கள்.
அதற்கு பாபா, மரியாதைக்குரிய நாதாவே! உங்களிடம் காட்டுவதற்கு என்னிடம் எதுவும் இல்லை.
எனக்கு குரு (கடவுள்), புனித சபை மற்றும் வார்த்தை (பானி) தவிர வேறு ஆதரவு இல்லை.
அனைவருக்கும் ஆசீர்வாதங்கள் (சிவம்) நிறைந்த அந்த பரமாத்மா நிலையானது மற்றும் பூமி (மற்றும் அதன் மேல் உள்ள பொருள்) நிலையற்றது.
சித்தர்கள் தந்திர-மந்திரங்களால் தங்களைத் தீர்ந்து கொண்டார்கள், ஆனால் இறைவனின் உலகம் அவர்களின் சக்திகளை வர அனுமதிக்கவில்லை.
குரு கொடுப்பவர், அவருடைய வரங்களை யாராலும் அளவிட முடியாது.
இறுதியில், பணிவான யோகிகள் உண்மையான குருநானக்கின் முன் சமர்ப்பிக்கப்பட்டனர்.
பாபா (மேலும்) கூறினார், மதிப்பிற்குரிய நாதே! நான் சொல்லும் உண்மையைக் கேளுங்கள்.
உண்மையான பெயர் இல்லாமல் எனக்கு வேறு எந்த அதிசயமும் இல்லை.
நான் நெருப்பு ஆடைகளை அணிந்து இமயமலையில் என் வீட்டைக் கட்டலாம்.
நான் இரும்பை தின்று பூமியை என் கட்டளைப்படி நகர்த்தலாம்.
நான் பூமியைத் தள்ளும் அளவுக்கு என்னை விரிவுபடுத்திக் கொள்ளலாம்.
நான் பூமியையும் வானத்தையும் சில கிராம் எடையுடன் எடைபோடலாம்.
சொல்லி யாரையும் ஒதுக்கித் தள்ளும் அளவுக்கு எனக்கு அதிகாரம் இருக்கலாம்.
ஆனால் உண்மையான பெயர் இல்லாமல், இவை அனைத்தும் (சக்திகள்) மேகங்களின் நிழலைப் போல தற்காலிகமானவை.
பாபா சித்தர்களுடன் கலந்துரையாடுகிறார், மேலும் சபாத்தின் ஆற்றலின் காரணமாக அந்த சித்தர்கள் அமைதி அடைந்தனர்.
சிவராத்திரி விழாவை வெற்றிகொண்ட பாபா ஆறு தத்துவங்களைப் பின்பற்றுபவர்களை வணங்கினார்.
இப்போது, நல்ல வார்த்தைகளைப் பேசி, சித்தர்கள் சொன்னார்கள், நானக், உங்கள் சாதனை பெரியது.
நீங்கள், கலியுகத்தில் ஒரு பெரியவரைப் போல் தோன்றி, சுற்றிலும் (அறிவின்) ஒளியைப் பரப்பினீர்கள்.
அந்தக் காட்சியிலிருந்து எழுந்து பாபா முல்தான் யாத்திரைக்குச் சென்றார்.
முல்தானில், பைர் பால் ஒரு கிண்ணத்தை விளிம்புகள் வரை நிரப்பினார் (அதாவது இங்கு ஏற்கனவே ஏராளமான பொருட்கள் உள்ளன).
பாபா தனது பையில் இருந்து ஒரு மல்லிகைப் பூவை எடுத்து பாலில் மிதக்க வைத்தார் (அவர் யாரையும் கஷ்டப்படுத்தப் போவதில்லை என்று அர்த்தம்).
கங்கை கடலில் கலப்பது போல் காட்சியளித்தது.
முல்தான் பயணத்திற்குப் பிறகு, பாபா நானக் மீண்டும் கர்தார்பூரை நோக்கித் திரும்பினார்.
அவரது தாக்கம் பாய்ச்சல் மற்றும் வரம்பில் அதிகரித்தது மற்றும் அவர் கலியுகத்தின் மக்களை நாம் நினைவில் கொள்ள வைத்தார்.
இறைவனின் திருநாமத்தைத் தவிர வேறு எதையும் விரும்புவது துன்பங்களைப் பெருக்குவதற்கான அழைப்பாகும்.
உலகில், அவர் (தனது கோட்பாடுகளின்) அதிகாரத்தை நிறுவினார் மற்றும் எந்தவிதமான தூய்மையற்ற (நிறமல் பந்த்) ஒரு மதத்தைத் தொடங்கினார்.
அவர் தனது வாழ்நாளில் லஹினாவின் (குரு அங்கத்) தலையில் குரு இருக்கையின் விதானத்தை அசைத்து, தனது சொந்த ஒளியை அவருடன் இணைத்தார்.
குருநானக் இப்போது தன்னை மாற்றிக்கொண்டார்.
பிரமிக்க வைக்கும் (நானக்) ஒரு அற்புதமான பணியை நிறைவேற்றிய எவருக்கும் இந்த மர்மம் புரியாது.
அவர் (அவரது உடலை) ஒரு புதிய வடிவமாக மாற்றினார்.
அதே குறியுடன் (நெற்றியில்), அதே விதானத்துடன் அவர் சிம்மாசனத்தில் ஒளிர்ந்தார்.
குரு நானக்கிடம் இருந்த சக்தி இப்போது குரு அங்கத்திடம் உள்ளது என்று எல்லா இடங்களிலும் பகிரங்கமாக அறிவிக்கப்பட்டது.
குரு அங்கத் கர்தார்பூரை விட்டு வெளியேறி, கதூரில் அமர்ந்திருந்தபோது தனது ஒளியை சிதறடித்தார்.
முந்தைய பிறவிகளின் செயல் விதைகள் முளைக்கும்; மற்ற புத்திசாலித்தனங்கள் அனைத்தும் பொய்யானவை.
குருநானக்கிடம் இருந்து லஹினா என்ன பெற்றாரோ அது இப்போது (குரு) அமர் தாஸின் வீட்டிற்கு வந்தது.
குரு அங்கத்திடம் இருந்து பரலோக வரத்தைப் பெற்ற குரு, அமர்தாஸ் வடிவில் அமர்ந்திருக்கிறார்.
குரு அமர்தாஸ் கோயிண்ட்வாலை நிறுவினார். அற்புதமான நாடகம் பார்வைக்கு அப்பாற்பட்டது.
முந்தைய குருக்களிடமிருந்து பெற்ற பரிசு ஒளியின் மகத்துவத்தை மேலும் மேம்படுத்தியது.
முந்தைய பிறவிகளின் பொறுப்புகள் தீர்க்கப்பட வேண்டும் மற்றும் விஷயம் அது சொந்தமான வீட்டிற்கு செல்கிறது.
இப்போது குரு ஆசனத்தில் அமர்ந்திருக்கும் சோதிப் பேரரசரான குரு ராம் தாஸ் உண்மையான குரு என்று அழைக்கப்படுகிறார்.
அவர் முழு புனித குளத்தை தோண்டி, இங்கே அமிர்தசரஸில் குடியேறினார், அவர் தனது ஒளியைப் பரப்பினார்.
அதிசயமானது இறைவனின் நாடகம். அவர் எதிர் திசையில் ஓடும் கங்கையை கடலில் கலக்கச் செய்வார்.
நீங்கள் உங்கள் சொந்தத்தைப் பெறுவீர்கள்; கொடுக்கப்பட்ட எதுவும் உங்களுக்கு எதையும் கொண்டு வர முடியாது.
இப்போது குருஷிப் அர்ஜனின் (தேவ்) வீட்டிற்குள் நுழைந்தார், அவர் மகன் என்று சொல்லலாம், ஆனால், அவர் தனது நற்செயல்கள் மூலம் குரு-ஆசனத்திற்கு தகுதியானவர் என்பதை நிரூபித்தார்.
இந்த குருத்துவம் சோதிகளுக்கு அப்பால் செல்லாது, ஏனென்றால் இந்த தாங்க முடியாததை வேறு யாராலும் தாங்க முடியாது.
சபையின் காரியம் சபையிலேயே இருக்க வேண்டும்.
(குரு நானக்கிலிருந்து குரு அர்ஜன் தேவ் வரை) ஐந்து கோப்பைகளில் (உண்மை, மனநிறைவு, இரக்கம், தர்மம், விவேகமான ஞானம்) அருந்திய ஐந்து பையர்கள் இருந்தனர், இப்போது ஆறாவது பெரிய பைரவர் குருத்துவத்தைப் பெற்றுள்ளார்.
அர்ஜன் (தேவ்) தன்னை ஹரிகோவிந்தனாக மாற்றிக்கொண்டு கம்பீரமாக அமர்ந்தான்.
இப்போது சோதி பரம்பரை ஆரம்பமாகிவிட்டது, அவர்கள் அனைவரும் தங்கள் சுயத்தை மாறி மாறிக் காட்டுவார்கள்.
இந்த குரு, படைகளை வென்றவர், மிகவும் தைரியமானவர் மற்றும் கருணையுள்ளவர்.
சீக்கியர்கள் பிரார்த்தனை செய்து ஆறு குருக்களைப் பார்த்தோம் (இன்னும் எத்தனை பேர் வருவார்கள்) என்று கேட்டார்கள்.
உண்மையான குரு, அறிய முடியாததை அறிந்தவர் மற்றும் கண்ணுக்கு தெரியாததைக் காண்பவர் சீக்கியர்களைக் கேட்கச் சொன்னார்.
சோதிகளின் பரம்பரை ஒலி அடித்தளத்தில் நிறுவப்பட்டுள்ளது.
இன்னும் நான்கு குருக்கள் பூமிக்கு வருவார்கள் (யுகம் 2, யுகம் 2 அதாவது 2+2=4)
சத்யுகத்தில், வாசுதேவ் வடிவத்தில் விஷ்ணு அவதாரம் எடுத்ததாகக் கூறப்படுகிறது, மேலும் வஹிகுருவின் 'வி' விஷ்ணுவை நினைவூட்டுகிறது.
த்வாபரின் உண்மையான குரு ஹரிகிருஷ்ணா என்றும், வஹிகுருவின் 'ஹ' ஹரியை நினைவுபடுத்துவதாகவும் கூறப்படுகிறது.
திரேதாவில் ராமர் இருந்தார், மேலும் ராமரை நினைவு கூர்வது மகிழ்ச்சியையும் மகிழ்ச்சியையும் தரும் என்று வஹிகுருவின் 'ஆர்' கூறுகிறார்.
கலிஜக்கில், கோபிந்த் நானக் வடிவில் இருக்கிறார், மேலும் வஹிகுருவின் 'ஜி' கோவிந்த் ஓதப்படுகிறார்.
நான்கு யுகங்களின் பாராயணங்களும் பஞ்சாயனில் அதாவது சாதாரண மனிதனின் உள்ளத்தில் அடங்கியுள்ளன.
நான்கெழுத்து சேரும்போது வஹிகுரு நினைவுக்கு வருகிறார்.
ஜிவ் அதன் தோற்றத்தில் மீண்டும் இணைகிறது.