ஒரு ஓங்கர், முதன்மையான ஆற்றல், தெய்வீக போதகரின் அருளால் உணர்ந்தார்
சுற்றிலும் (படைப்பின்) பிரம்மாண்டத்தை உருவாக்கிய சரியான உண்மையான குருவை ஒருவர் புரிந்து கொள்ள வேண்டும்.
முழுமையின் புனித சபை பூரணமானது மற்றும் அந்த பூரணமான மந்திரத்தை உச்சரித்துள்ளது.
பரிபூரணமானது இறைவனிடம் முழுமையான அன்பை உருவாக்கி, குர்முக் வாழ்க்கை முறையை வகுத்துள்ளது.
பரிபூரணமான பார்வை சரியானது, அதே சரியானது சரியான வார்த்தையைக் கேட்க காரணமாகிறது.
அவருடைய அமர்வும் சரியானது, அவருடைய சிம்மாசனமும் சரியானது.
புனித சபை என்பது சத்தியத்தின் இருப்பிடம் மற்றும் பக்தரிடம் கருணை காட்டுவது, அவர் பக்தர்களின் வசம் உள்ளது.
குரு, சீக்கியர்களின் மீதுள்ள அதீத அன்பினால், இறைவனின் உண்மையான இயல்பையும், உண்மைப் பெயரையும், அறிவை உண்டாக்கும் தியானத்தையும் அவர்களுக்குப் புரிய வைத்துள்ளார்.
குரு சிஷ்யனை வாழ்க்கை முறையில் ஆழ்த்தியுள்ளார்.
அனைத்து திறமையான கடவுள் தாமே அனைவருக்கும் திறமையான மற்றும் பொருள் காரணமாக இருக்கிறார், ஆனால் அவர் புனித சபையின் விருப்பத்தின்படி எல்லாவற்றையும் செய்கிறார்.
அந்த அருளாளரின் கடைகள் நிரம்பியுள்ளன, ஆனால் அவர் புனித சபையின் விருப்பப்படி கொடுக்கிறார்.
அந்த ஆழ்நிலை பிரம்மம், குருவாக இருப்பதன் மூலம், புனிதமான சபையை வார்த்தையாக, சபாத்தில் ஆட்கொள்கிறார்.
யாகம் செய்தல், இனிப்புகள் வழங்குதல், யோகம் செய்தல், கவனம் செலுத்துதல், சம்பிரதாய வழிபாடுகள் மற்றும் துறவறம் செய்தல் போன்றவற்றால் அவரது பார்வையைப் பெற முடியாது.
புனித சபையில் உள்ளவர்கள் குருவுடன் தந்தை-மகன் உறவைப் பேணுகிறார்கள்,
அவர் உண்பதற்கும் உடுப்பதற்கும் எதைக் கொடுக்கிறார்களோ, அவர்கள் சாப்பிட்டு உடுத்துகிறார்கள்.
கடவுள் மாயாவில் பிரிந்து நிற்கிறார்.
அதிகாலையில் எழுந்து சீக்கியர்கள் ஆற்றில் நீராடுகிறார்கள்.
ஆழமான செறிவு மூலம் அறிய முடியாத கடவுளில் தங்கள் மனதை வைப்பதன் மூலம், அவர்கள் ஜபு (ஜி) ஓதுவதன் மூலம் குரு, கடவுளை நினைவு செய்கிறார்கள்.
முழுமையாக செயல்படுத்தப்பட்டு பின்னர் அவர்கள் புனிதர்களின் புனித சபையில் சேர செல்கிறார்கள்.
அவர்கள் பாடும் சபாத்தை நினைவில் கொள்வதிலும் விரும்புவதிலும், குருவின் கீர்த்தனைகளைக் கேட்பதிலும் ஆழ்ந்து விடுகிறார்கள்.
அவர்கள் தியானம், சேவை மற்றும் கடவுள் பயம் ஆகியவற்றில் தங்கள் நேரத்தை செலவிட விரும்புகிறார்கள், மேலும் அவர்கள் அவரது ஆண்டு விழாக்களை அனுசரித்து கம் சேவை செய்கிறார்கள்.
அவர்கள் மாலையில் சோடரைப் பாடி, ஒருவரோடு ஒருவர் மனதாரப் பழகுவார்கள்.
சோஹிலாவை ஓதி, இரவில் பிரார்த்தனை செய்து, அவர்கள் புனித உணவை (பிரசாதம்) விநியோகிக்கிறார்கள்.
இவ்வாறு குர்முகிகள் மகிழ்ச்சியின் கனியை மகிழ்ச்சியுடன் சுவைக்கின்றனர்.
ஓங்கர் இறைவன், ஒரே அதிர்வுடன் வடிவங்களை உருவாக்கினார்.
காற்று, நீர், நெருப்பு, ஆகாயம் மற்றும் பூமியை அவர் (அவரது வரிசையில்) எந்த ஆதரவின்றியும் தாங்கினார்.
அவரது ஒவ்வொரு டிரிகோமிலும் மில்லியன் கணக்கான பிரபஞ்சங்கள் உள்ளன.
அவர் ஆழ்நிலை பிரம்மம் முழுமையானது (உள்ளும் வெளியேயும்), அணுக முடியாதது, புரிந்துகொள்ள முடியாதது, புரிந்துகொள்ள முடியாதது மற்றும் எல்லையற்றது.
அவர் அன்பான பக்தியின் கட்டுப்பாட்டில் இருக்கிறார் மற்றும் பக்தர்களிடம் கருணை காட்டுவதன் மூலம், அவர் உருவாக்குகிறார்.
படைப்பின் பெரிய மரத்தின் வடிவம் எடுக்கும் நுட்பமான விதை அவர்.
பழங்களில் விதைகள் உள்ளன, பின்னர் ஒரு விதையிலிருந்து மில்லியன் கணக்கான பழங்கள் உருவாகின்றன.
குர்முக்ஸின் இனிமையான கனி இறைவனின் அன்பு மற்றும் குருவின் சீக்கியர்கள் உண்மையான குருவை நேசிக்கிறார்கள்.
சத்தியத்தின் உறைவிடமான புனித சபையில், உயர்ந்த உருவமற்ற இறைவன் வசிக்கிறார்.
குருமுகர்கள் அன்பான பக்தியின் மூலம் விடுதலை பெறுகிறார்கள்.
குருவின் வார்த்தையே காற்று, குரு மற்றும் அதிசயமான இறைவன் குரு என்ற வார்த்தையை உச்சரித்துள்ளார்.
மனிதனின் தந்தை நீர், கீழ் நோக்கிப் பாய்வதன் மூலம் அடக்கத்தைக் கற்பிக்கிறார்.
பூமி தாயைப் போல சகிப்புத்தன்மையுடன் இருப்பது அனைத்து உயிரினங்களுக்கும் மேலும் அடித்தளமாகும்.
இரவும் பகலும் குழந்தை ஞானம் கொண்டவர்களை உலக நாடகங்களில் மும்முரமாக வைத்திருக்கும் செவிலியர்கள்.
குர்முக்கின் வாழ்க்கை அர்த்தமுள்ளதாக இருக்கிறது, ஏனென்றால் அவர் புனித சபையில் தனது அகங்காரத்தை இழந்தார்.
அவர் வாழ்வில் விடுதலை அடைந்து 'உலகில் மாறுதல் சுழற்சியிலிருந்து வெளிவரும் திறமையுடன் நடந்து கொள்கிறார்.
குருமுகர்களின் தாய் குரு மற்றும் தந்தையின் ஞானம், அவர்கள் மூலம் அவர்கள் விடுதலை அடையும் மனநிறைவு.
சகிப்புத்தன்மையும் கடமை உணர்வும் அவர்களின் சகோதரர்கள், மற்றும் தியானம், துறவு, கண்டனம் ஆகியவை மகன்கள்.
குருவும் சீடனும் ஒருவரோடொருவர் சமநிலையில் விரவிக் கிடக்கிறார்கள், அவர்கள் இருவரும் பரிபூரண உயர்ந்த இறைவனின் விரிவாக்கம்.
ரேவிங் அவர்கள் அடைந்த உயர்ந்த இன்பத்தை மற்றவர்களுக்கும் உணரச் செய்தார்.
மற்றவரின் வீட்டில் விருந்தினர் பல எதிர்பார்ப்புகளுக்கு மத்தியில் கவலையில்லாமல் இருக்கிறார்.
நீரிலுள்ள தாமரையும் சூரியனைக் குவித்து நீரால் தாக்கப்படாமல் இருக்கும்.
அதேபோல் புனித சபையில் குருவும் சீடரும் வார்த்தை (சபாத்) மற்றும் தியான ஆசிரியர் (சுரதி) மூலம் சந்திக்கின்றனர்.
நான்கு வர்ணங்களைச் சேர்ந்தவர்கள், குருவைப் பின்பற்றி, புனித சபையின் மூலம் சத்தியத்தின் இருப்பிடத்தில் வசிக்கின்றனர்.
வெற்றிலையின் ஒரு நிற சாற்றைப் போல, அவர்கள் தங்கள் சுயநலத்தை விட்டுவிடுகிறார்கள், மேலும் அவை அனைத்தும் ஒரே நிறத்தில் வண்ணமயமானவை.
அனைத்து ஆறு தத்துவங்களும், யோகிகளின் பன்னிரண்டு பிரிவுகளும் விலகி நிற்பதன் மூலம் ஆசைப்படுகின்றன (ஆனால் அவர்களின் பெருமையால் அந்த நிலையைப் பெற முடியாது).
ஆறு பருவங்கள், பன்னிரண்டு மாதங்கள் ஒரு சூரியனும் ஒரு சந்திரனும் இருப்பதாகக் காட்டப்படுகிறது.
ஆனால் குருமுகர்கள் சூரியனையும் சந்திரனையும் ஒன்றோடொன்று இணைத்துள்ளனர், அதாவது அவர்கள் சத்வ மற்றும் ராஜ குணங்களின் எல்லைகளை இடித்துவிட்டனர்.
சிவசக்தியின் ருணயத்தைத் தாண்டிய பிறகு, அவர்கள் ஒரு உயர்ந்தவருக்கு மருந்தளிக்கிறார்கள்.
அவர்களின் பணிவு உலகையே அவர்களின் காலடியில் விழ வைக்கிறது.
குருவின் உபதேசத்தை ஒரு பொருட்டாகக் கருதி, குறியீடானது பம்பலாக இருப்பதைக் கவனிக்கிறார்கள்.
அவர்கள் குருவின் பாதங்களில் சரணடைந்து, அவருடைய பாதத் தூசியைத் தங்கள் தலையில் பூசுகிறார்கள்.
விதியின் ஏமாற்று எழுத்துகளை அழிப்பதன் மூலம், அவர்கள் கண்ணுக்கு தெரியாத கடவுள் மீது சிறப்பு அன்பை உருவாக்குகிறார்கள்.
எண்ணற்ற சூரியன்களும் சந்திரனும் அவற்றின் பிரகாசத்தை அடைய முடியாது.
தங்களிடமிருந்து அகந்தையை நீக்கிக்கொண்டு புனித சபையின் புனிதத் தொட்டியில் நீராடுகிறார்கள்.
புனித சபை என்பது பரிபூரண பிரம்மனின் இருப்பிடம் மற்றும் அவர்கள் (குர்முக்குகள்) தங்கள் மனதை (இறைவனுடைய) தாமரை பாதங்களால் பதிக்கிறார்கள்.
அவர்கள் கறுப்புத் தேனீயாக மாறி, (புனித இறைவனின்) இன்ப இதழ்களில் வசிக்கிறார்கள்.
குருவின் தரிசனமும், சகவாசமும் ஆசீர்வதிக்கப்பட்டது, ஏனென்றால் ஆறு தத்துவங்களிலும் ஒரே ஒரு கடவுள் மட்டுமே காட்சியளிக்கிறார்.
ஞானம் பெறுவது உலக விஷயங்களில் கூட குருவின் போதனைகளை அடையாளம் காட்டுகிறது
ஒரு பெண்ணை மனைவியாகக் கொண்ட அவர் (சீக்கியர்) ஒரு செலிபேட் மற்றும் வேறு எவருடைய மனைவியையும் தனது மகளாகவோ அல்லது சகோதரியாகவோ கருதுகிறார்.
முஸ்லிமுக்கு பன்றியும், இந்துவுக்கு பசுவும் இருப்பது போல் (சீக்கியருக்கு) மற்றொரு மனிதனின் சொத்துக்கு ஆசைப்படுவது தடைசெய்யப்பட்டுள்ளது.
சீக்கியர் வீட்டுக்காரராக இருப்பதால், தொல்லை, புனித நூல் (ஜானியோ) போன்றவற்றைத் துறந்து, வயிற்றில் உள்ள மலம் போன்றவற்றைக் கைவிடுகிறார்.
குருவின் சீக்கியர் ஆழ்நிலை இறைவனை உயர்ந்த அறிவு மற்றும் தியானத்தின் ஒரே ஒருவராக ஏற்றுக்கொள்கிறார்.
அத்தகையவர்களின் சபையில் எந்த உடலும் உண்மையானதாகவும் மரியாதைக்குரியதாகவும் ஆகலாம்.
பசுக்கள் வெவ்வேறு நிறத்தில் இருந்தாலும் அவற்றின் பால் ஒரே (வெள்ளை) நிறத்தில் இருக்கும்.
தாவரங்களில் பலவிதமான மரங்கள் உள்ளன ஆனால் அதில் உள்ள நெருப்பு வெவ்வேறு வண்ணங்களில் உள்ளதா?
பலர் நகைகளைப் பார்க்கிறார்கள், ஆனால் நகைக்கடைக்காரர் ஒரு அபூர்வ மனிதர்.
மற்ற வைரங்களுடன் பிணைக்கப்பட்ட வைரம் நகைகளின் அணிவகுப்பில் செல்வது போல, வைரத்துடன் பின்னிப் பிணைந்த மன-வைரமும் புனித சபையின் சரத்தில் குரு வார்த்தை செல்கிறது.
அறிவாளிகள் குருவின் அமுத பார்வையால் பாக்கியம் பெறுகிறார்கள், பிறகு எந்த ஆசையும் இல்லாமல் இருப்பார்கள்.
அவர்களின் உடலும் பார்வையும் தெய்வீகமாக மாறும், மேலும் அவர்களின் ஒவ்வொரு அங்கமும் பரிபூரண பிரம்மத்தின் தெய்வீக ஒளியைப் பிரதிபலிக்கிறது.
உண்மையான குருவுடனான அவர்களின் உறவு புனித சபையின் மூலம் நிறுவப்பட்டது.
குர்முக் தனது தியானப் பீடத்தை வார்த்தையில் மூழ்கடிக்கும் போது, ஐந்து வகையான ஒலிகள் (பல கருவிகள் மூலம் உருவாக்கப்பட்ட) மூலமாகவும் தனியாக வார்த்தையைக் கேட்கிறார்.
ராகங்கள் மற்றும் நாதங்களை மட்டுமே ஊடகமாகக் கருதி, குர்முக் அன்புடன் விவாதித்து ஓதுகிறார்.
குர்முகர்கள் மட்டுமே உயர்ந்த யதார்த்தத்தின் அறிவின் மெல்லிசையைப் புரிந்துகொள்கிறார்கள்.
சீக்கியர்கள் சொல்லமுடியாத வார்த்தைகளைப் பற்றி சிந்திக்கிறார்கள், மேலும் புகழ்ச்சி மற்றும் பழியிலிருந்து விலகி இருக்கிறார்கள்.
குருவின் அறிவுரை அவர்களின் இதயத்தில் நுழைய அனுமதித்து அவர்கள் பணிவாகப் பேசுகிறார்கள், இதனால் ஒருவருக்கொருவர் ஆறுதல் கூறுகிறார்கள்.
சீக்கியர்களின் நற்பண்புகளை மறைக்க முடியாது. ஒரு மனிதன் மொல்லஸை மறைப்பது போல, ஆனால் எறும்புகள் அதைக் கண்டுபிடிக்கும்.
கரும்பு ஆலையில் அழுத்தும் போது சாறு தருவது போல, சீக்கியன் மற்றவர்களுக்கு உபகாரம் செய்யும்போது துன்பப்பட வேண்டும்.
கறுப்புத் தேனீயைப் போல அவர்கள் குருவின் தாமரை பாதத்தில் சரணடைந்து அந்தச் சாற்றை அனுபவித்து மகிழ்ச்சியாக இருக்கிறார்கள்.
இர, பிங்கலா, சுசும்னா என்ற திரிவேணியைத் தாண்டிச் சென்று தங்களுடைய சுயத்தில் நிலைபெறுகிறார்கள்.
அவர்கள் மூச்சு, மனம் மற்றும் உயிர் சக்தியின் மூலம், சோஹம் மற்றும் ஹான்ஸ் பாராயணங்களை (ஜாப்) ஓதவும், மற்றவர்களை ஓதவும் செய்கிறார்கள்.
சுரதியின் வடிவம் அற்புதமான நறுமணமும் பரவசமும் கொண்டது.
குரு பாதங்களின் இன்பக் கடலில் குர்முகிகள் அமைதியாக உள்வாங்குகிறார்கள்.
அவர்கள் இன்ப-பழ வடிவில் உயர்ந்த மகிழ்ச்சியைப் பெறும்போது, அவர்கள் உடல் மற்றும் உடலற்ற தன்மையின் பிணைப்புகளைத் தாண்டி உயர்ந்த நிலையை அடைகிறார்கள்.
அத்தகைய குருமுகர்கள் புனித சபையில் அந்த கண்ணுக்கு தெரியாத இறைவனின் பார்வையை பெற்றுள்ளனர்.
புனித சபையில் குருவின் பணியைச் செய்யும் சீக்கியரின் கைகள் தகுதியானவை.
தண்ணீர் எடுப்பவர்கள், சங்கதியை விசிறி, மாவு அரைத்து, குருவின் பாதங்களைக் கழுவி, அதிலிருந்து வரும் தண்ணீரைக் குடிப்பவர்கள்;
குருவின் கீர்த்தனைகளை நகலெடுத்து, சங்குகள், மிருதங்கம், ஒரு சிறிய டிரம், மற்றும் புனிதரின் நிறுவனத்தில் ரீபிக் ஆகியவற்றை வாசிப்பவர்கள்.
ஒரு சகோதரன் சீக்கியரை வணங்கி, வணங்கி, அரவணைத்துக்கொள்ளும் கைகள் தகுதியானவை;
வாழ்வாதாரத்தை நேர்மையாகவும் தாராளமாகவும் பிறருக்கு வழங்குபவர்கள்.
குருவுடன் தொடர்பு கொண்டு உலகப் பொருட்களைப் பற்றி அலட்சியமாகி, மற்றவரின் மனைவி அல்லது சொத்து மீது தனது பார்வையை வைக்காத சீக்கியரின் கைகள் பாராட்டுக்குரியவை;
வேறொரு சீக்கியரை நேசிப்பவர் மற்றும் கடவுளின் அன்பு, பக்தி மற்றும் பயத்தை ஏற்றுக்கொள்பவர்;
அவர் தனது ஈகோவை நீக்குகிறார் மற்றும் தன்னை உறுதிப்படுத்திக் கொள்ளவில்லை.
குருவின் வழியில் நடக்கும் சைவர்களின் பாதங்கள் பாக்கியம்;
குருத்வாராவுக்குச் சென்று புனித சபையில் அமர்பவர்கள்;
குருவின் சீக்கியர்களைத் தேடி, அவர்களுக்கு உதவி செய்ய விரைந்தவர்கள்.
இருமைப் பாதையில் செல்லாமல், செல்வத்தை உடைமையாகக் கடைப்பிடிக்காத பட்டுப் பாதங்கள் அதற்குத் தகுதியானவை.
உச்ச தளபதியின் கட்டளைகளைக் கடைப்பிடித்து, அவருக்கு மரியாதை செய்து, தங்கள் பிணைப்பிலிருந்து தப்பித்துக்கொள்பவர்கள் சிலரே;
குருவின் சித்தர்களை வலம் வந்து அவர்களின் காலில் விழும் வழக்கத்தைக் கடைப்பிடிப்பவர்கள்.
குருவின் சீக்கியர்கள் இத்தகைய இன்பங்களில் மகிழ்ச்சி அடைகிறார்கள்.
சீக்கியர்களின் ஞானம் பெற்ற மனம் இறைவனின் அன்பின் தாங்க முடியாத கோப்பையை குடித்து ஜீரணிக்கின்றது.
பிரம்மத்தைப் பற்றிய அறிவால் ஆயுதம் ஏந்திய அவர்கள், ஆழ்நிலை பிரம்மத்தையே தியானிக்கிறார்கள்.
வார்த்தை-சபாத்தில் தங்கள் உணர்வை இணைத்து, அவர்கள் வார்த்தை-குருவின் விவரிக்க முடியாத கதையை ஓதுகிறார்கள்.
கடந்த காலம், நிகழ்காலம் மற்றும் எதிர்காலத்தின் புரிந்துகொள்ள முடியாத வேகத்தைக் காண அவர்கள் திறமையானவர்கள்.
மகிழ்ச்சியின் பலனை ஒருபோதும் ஏமாற்றாமல், குர்முகிகள் கடவுளின் அருளால் பக்தர்களிடம் கருணை காட்டுகிறார்கள், மாறாக அவர்கள் தீய எண்ணங்களை ஏமாற்றுகிறார்கள்.
அவர்கள் உலகப் பெருங்கடலில் ஒரு படகாக வேலை செய்கிறார்கள் மற்றும் ஒரு குருமுகனைப் பின்தொடரும் மில்லியன் கணக்கானவர்களைக் கடக்கிறார்கள்.
தன்னலமற்ற சீக்கியர்கள் எப்போதும் சிரித்துக் கொண்டே வருவார்கள்.
பாம்புகள் சந்தன மரத்தைச் சுற்றிச் சுருண்டு கிடப்பதாகக் கூறப்படுகிறது (ஆனால் மரம் அவற்றின் விஷத்தால் பாதிக்கப்படவில்லை).
தத்துவஞானியின் கல் கற்களுக்கு இடையில் உள்ளது, ஆனால் அது சாதாரண கல்லாக மாறாது.
சாதாரண பாம்புகளுக்கு மத்தியில் நகையை ஏந்திய பாம்பும் சுற்றித் திரியும்.
குளத்தின் அலைகளிலிருந்து, அன்னங்கள் சாப்பிடுவதற்கு முத்து மற்றும் ரத்தினங்களை மட்டுமே எடுக்கின்றன.
தாமரை தண்ணீரில் பூசப்படாமல் இருப்பது போல, வீட்டுக்காரர் சீக்கியரின் நிலையும் அதுதான்.
சுற்றியிருக்கும் அனைத்து நம்பிக்கைகள் மற்றும் ஏக்கங்களுக்கிடையில் வசிக்கும் அவர், விடுதலையின் திறமையை வாழ்க்கையில் ஏற்றுக்கொண்டு (மகிழ்ச்சியாக) வாழ்கிறார்.
புனித சபையை ஒருவர் எவ்வாறு புகழ்ந்து பேச முடியும்.
உருவமற்ற இறைவன் உண்மையான குருவாக, அருள்புரிந்தவனாகத் திகழ்ந்தான்.
குருவின் போதனையைக் கேட்டு குரு-பாதங்களின் அடைக்கலம் தேடிய குருவின் சீக்கியன் அதிர்ஷ்டசாலி.
குர்முக்குகளின் வழி ஆசீர்வதிக்கப்பட்டது, அதில் ஒருவர் புனித சபையின் வழியாக நடந்து செல்கிறார்.
ஆசீர்வாதம் என்பது உண்மையான குருவின் பாதங்கள் மற்றும் குருவின் பாதங்களில் தங்கியிருக்கும் அந்த தலையும் அதிர்ஷ்டசாலி.
உண்மையான குருவின் தரிசனம் மங்களகரமானது, மேலும் குருவின் பார்வையைப் பெற வந்த குருவின் சீக்கியரும் ஆசீர்வதிக்கப்பட்டவர்.
சீக்கியர்களின் பக்தி உணர்வுகளை குரு மகிழ்ச்சியுடன் நேசிக்கிறார்.
குருவின் ஞானம் இருமையை அழிக்கிறது.
கணம், கண் சிமிட்டும் நேரம், நாழிகை, தேதி, நாள் (இறைவனை நினைக்கும் போது) பாக்கியம்.
பகல், இரவு, பதினைந்து, மாதங்கள், பருவம் மற்றும் ஆண்டு ஆகியவை மங்களகரமானவை, அதில் மனம் (தெய்வீகத்திற்கு) உயர முயற்சிக்கும்.
காமம், கோபம் மற்றும் அகங்காரத்தை நிராகரிக்கத் தூண்டும் அபிஜித் நக்ஷ்ட்ரா பாக்கியமானது.
அறுபத்தெட்டு யாத்ரீக மையங்களிலும், பிரயாக்ராஜிலும் (கடவுளை தியானம் செய்வதன் மூலம்) புனித நீராடுவதன் பலன்களைப் பெறுவது அதிர்ஷ்டம்.
குருவின் (குருத்வாரா) வாசலை அடைந்ததும் மனம் தாமரை பாதங்களின் (குருவின்) மகிழ்ச்சியில் லயிக்கிறது.
குருவின் போதனைகளை ஏற்றுக்கொள்வதன் மூலம், அச்சமற்ற நிலை மற்றும் (இறைவனுடைய) அன்பில் முழுமையாக உள்வாங்கும் நிலை அடையப்படுகிறது.
ஞானத்தை சபாத்தில் (வார்த்தையில்) மூழ்கடித்து, புனித சபையின் மூலமாகவும், ஒவ்வொரு அங்கமும் (பக்தரின்) இறைவனின் (உறுதியான) நிறத்தின் பிரகாசத்தை எதிரொலிக்கிறது.
குருவின் சீக்கியர்கள் பலவீனமான சுவாச நூலின் நகை மாலையை உருவாக்கியுள்ளனர் (அவர்கள் அதையே முழுமையாகப் பயன்படுத்துகிறார்கள்).
ஒரு சீக்கியரின் கண்ணியமான மொழி அவர் மனதிலும் இதயத்திலும் என்ன நினைக்கிறார் என்பதை வெளிப்படுத்துகிறது.
ஒரு சீக்கியர் கடவுளை எங்கும் தன் கண்களால் பார்க்கிறார், அது ஒரு யோகியின் தியானத்திற்கு சமம்.
ஒரு சீக்கியர் கடவுளின் வார்த்தையைக் கவனமாகக் கேட்கும்போது அல்லது பாடும்போது, அது ஒரு யோகியின் மூளையில் உள்ள ஐந்து பரவச ஒலிகளுக்குச் சமம்.
ஒரு சீக்கியர் தனது கைகளால் வாழ்வாதாரம் சம்பாதிப்பது (இந்துக்களின்) வணக்கம் மற்றும் சிரம் பணிவுக்கு சமம்.
குருமுகன், குருவைக் காண நடக்கும்போது, அது மிகவும் புனிதமான ஒரு வலம் வருவதற்குச் சமம்.
குருவை நோக்கியவர் உண்பதும், ஆடை அணிவதும் இந்துக்களின் தியாகம் மற்றும் காணிக்கைக்கு சமம்.
குர்முக் தூங்கும் போது, அது ஒரு யோகியின் மயக்கத்திற்கு சமம் மற்றும் குன்னுக் தனது கவனத்தின் பொருளிலிருந்து (குருவாகிய கடவுள்) தனது எண்ணங்களைத் திரும்பப் பெறுவதில்லை.
இல்லறத்தார் வாழ்வில் விடுதலை; உலகப் பெருங்கடலின் அலைகளுக்கு அவர் பயப்படுவதில்லை, பயம் அவரது இதயத்தில் நுழையாது.
அவர் ஆசீர்வாதங்கள் மற்றும் சாபங்களின் பிராந்தியத்திற்கு அப்பால் செல்கிறார், அவற்றை உச்சரிக்கவில்லை.
உண்மையான குரு, உண்மை அவதாரம் என்பதும், தியானத்தின் அடிப்படையும் (குர்முகுக்கு) நன்கு தெரியும்.
சத்னாம், கர்தா புரக் என்பது குர்முகால் அடிப்படை சூத்திரமான முலி மந்திரமாக ஏற்றுக்கொள்ளப்படுகிறது.
அவர் தாமரை பாதங்களின் இனிப்புச் சாற்றை அடிப்படையாக ஏற்றுக்கொண்டு, மேலானவர் மீதான அன்பின் மகிழ்ச்சியைக் குலைக்கிறார்.
அவர் குரு மற்றும் புனித சபையின் மூலம் வார்த்தை உணர்வின் மூழ்கிக்குள் நுழைகிறார்.
குர்முகின் வழி மனம் மற்றும் பேச்சுக்கு அப்பாற்பட்டது, மேலும் அவர் குருவின் ஞானம் மற்றும் தனது சொந்த உறுதியான விருப்பத்திற்கு ஏற்ப அதை மிதிக்கிறார்.
(குர்முகின்) உவமையின் முக்கியத்துவத்தை யார் விவரிக்க முடியும், ஏனெனில் அது வேதங்கள் மற்றும் கேட்பாஸ் (செமிடிக் மதத்தின் நான்கு புனித நூல்கள்) அப்பாற்பட்டது.
இவ்வுலகின் உயர்வும் தாழ்வும் பற்றிய வரம்புகளையும் கவலைகளையும் கடந்துதான் இந்த வழியை அடையாளம் காண முடியும்.
ஓடை அல்லது குளத்தில் இருந்து தண்ணீரைப் பெற, திங்காலி (ஒரு முனையில் ஒரு வாளி மற்றும் நடுவில் ஒரு ஃபுல்க்ரம் தண்ணீர் எடுக்கப் பயன்படுகிறது) கழுத்தைப் பிடித்துக் கொண்டு கீழே இறக்கப்படுகிறது, அதாவது வலுக்கட்டாயமாகத் தாழ்த்தப்பட்டு கீழே இறங்காது. அதன் சொந்த.
சூரியனையோ சாகாவியையோ பார்ப்பதில் ஆந்தை மகிழ்ச்சியடையவில்லை; ruddy sheldrake, நிலவு.
பட்டு பருத்தி (சிம்பல்) மரம் எந்தப் பழத்தையும் தருவதில்லை மற்றும் மூங்கில் செருப்புக்கு அருகில் வளரும், ஆனால் அதன் மூலம் வாசனை திரவியம் இல்லை.
பாம்புக்குக் குடிக்கக் கொடுக்கப்பட்ட பால் அதன் விஷத்தைப் பிரியாது, கோலாச்சியின் கசப்பும் விலகாது.
உண்ணி பசுவின் மடியில் ஒட்டிக்கொண்டாலும் பாலுக்குப் பதிலாக இரத்தத்தைக் குடிக்கும்.
என்னிடம் உள்ள இந்த குறைபாடுகள் அனைத்தும் எனக்கு யாரேனும் உதவி செய்தால், நான் விரும்பத்தகாத பண்புடன் திருப்பித் தருகிறேன்.
கஸ்தூரியின் வாசனை பூண்டில் இருக்கவே முடியாது.