Thuig Oankar amháin, an fuinneamh primal, trí ghrásta an phreceptor diaga
Ba chóir go dtuigfeadh duine an fíor-Ghúrú foirfe a chruthaigh mórgacht (an chruthaithe) timpeall.
Tá comhthionól naofa na n-iomlán foirfe agus tá an mantra foirfe d’aithris ag an bhfíoraí sin.
Chruthaigh an foirfe an grá iomlán don Tiarna agus d'ordaigh sé an bealach maireachtála gurmukh.
Tá radharc na foirfeachta foirfe agus is é an foirfe céanna ba chúis leis an bhfocal foirfe a chloisteáil.
Tá a shuí foirfe freisin agus tá a ríchathaoir foirfe freisin.
Is é an pobal naofa áit chónaithe na fírinne agus a bheith cineálta leis an tiomnaithe, Tá sé i seilbh na devotees.
Chuir an Gúrú, as a ghrá do na Sikhs, orthu fíor-nádúr an Tiarna, an t-ainm fíor agus an machnamh a dhéanann eolas a thuiscint.
Tá an deisceabal tumtha ag an Gúrú sa mhodh maireachtála.
Is é an Dia inniúil go léir é féin an chúis éifeachtúil chomh maith le hábhar gach duine ach déanann sé gach rud de réir toil an phobail naofa.
Tá stórais an bhronntóra sin lán ach tugann sé de réir mhianta an phobail naofa.
Cuireann an Brahm tarchéimnitheach sin, trína bheith ina Ghúrú, an pobal naofa isteach sa Bhriathar, sabad.
Ní féidir a léargas a fháil trí yajna a dhéanamh, ag tairiscint milseáin, ióga, tiúchan, adhradh deasghnátha agus ablutions.
Coinníonn comhaltaí sa phobal naofa caidreamh athair-mac leis an nGúrú,
agus pé rud a thugann sé le n-ithe agus le cur air, itheann siad agus caitheann siad.
Fanann Dia scoite i Maya.
Éiríonn na Sicigh ag folcadh san abhainn ag uair ambrosial na maidine.
Trína n-intinn a chur sa Dia neamhfhaitíosach trí chomhchruinniú domhain, cuimhníonn siad ar Ghúrú, an Dia trí Japu (Ji) a aithris.
Agus iad lánghníomhach ansin téann siad chun dul isteach i bpobal naofa na naomh.
Agus iad gafa ag cuimhneamh agus ag grá don tsabóid canann siad agus cloiseann siad iomann an Ghúrú.
Is breá leo a gcuid ama a chaitheamh i mbun machnaimh, seirbhís agus eagla Dé agus freastalaíonn siad ar an guma trí bhreathnú ar a chomóradh.
Canann siad an Sodar um thráthnóna agus déanann siad caidreamh croíúil lena chéile.
Tar éis dóibh an Sohila a aithris agus guí a dhéanamh san oíche dáileann siad bia naofa (prasad).
Dá bhrí sin blaiseadh gurmukhs toradh an tsonais go sásta.
An Tiarna Oankar, le hathshondas amháin a chruthaigh na foirmeacha.
Aer, uisce, tine, spéir agus talamh Mhair sé (ina ord) gan aon tacaíocht.
Tá na milliúin cruinne ina chuid tríchomó.
Is é an Brahm tarchéimnitheach é an t-iomlán (laistigh agus lasmuigh), dorochtana, do-airithe, dothuigthe agus gan teorainn.
Fanann sé i gceannas ar an deabhóid ghrámhar agus trí bheith cineálta leis na devotees, cruthaíonn Sé.
Is é an síol subtle atá i bhfoirm crann mór na cruthaitheachta.
Tá síolta sna torthaí agus ansin ó shíol amháin cruthaítear na milliúin torthaí.
Is é torthaí milis na nGurmukhs grá an Tiarna agus is breá le Sikhs Gúrú an fíorghúrú.
Sa chomhthionól naofa, áit chónaithe na fírinne, tá an Tiarna ard neamhfhoirmeálta ina chónaí.
Saortar na Gurmukhs trí dhiabhlaíocht ghrámhar.
Is é an focal Gúrú an aer, tá an Gúrú agus tiarna iontach aithris Word an Gúrú.
Is uisce é athair an duine a mhúineann uirísle trí shileadh anuas.
Is é an talamh a bheith fulangach cosúil le máthair an mháthair agus is é an bonn breise de na créatúir go léir.
Is iad na haltraí lá agus oíche a choinníonn na daoine eagna leanaí gnóthach i ndrámaí an domhain.
Tá brí le saol Gurmukh toisc go bhfuil a chuid féiniúlacht caillte aige sa phobal naofa.
Nuair a bhíonn sé saortha sa saol, iompraíonn sé ar fud an domhain agus an scil aige teacht amach as timthriall an tras-réignithe.
Is í máthair na gurmukhs eagna an Ghúrú agus an athar, an sásamh trína bhfaigheann siad slánú.
Is bráithre iad forbearance agus tuiscint ar dualgas, agus machnamh, déine, leanúnachas na mac.
Tá an Gúrú agus an deisceabal scaipthe ina chéile i gcothromaíocht agus is leathnú iad araon ar an Ard-Tiarna foirfe.
Raving thuig an sásamh uachtaracha a rinne siad daoine eile a bhaint amach freisin mar an gcéanna.
Tá an t-aoi i dteach duine eile fós gan imní i measc go leor ionchais.
Díríonn Lotus san uisce freisin ar an ngrian agus ar iarsmaí - gan tionchar ag uisce.
Mar an gcéanna sa phobal naofa tagann an Gúrú agus an deisceabal le chéile trí fhocal (sabad) agus trí dhámh machnamhach (surati).
Tá daoine de na ceithre vearnais, trí bheith ina leantóirí ar an nGúrú, ina gcónaí i gcónaithe na fírinne tríd an bpobal naofa.
Cosúil leis an aon holc daite de dhuilleog betel cailleann siad a bhféiniúlacht, agus tá siad go léir daite ina n-aon dath gasta.
Fanann na sé fhealsúnacht agus an dá sheic déag de yogis amach (ach ná faigh an stádas sin mar gheall ar a mbród).
Taispeántar go bhfuil grian amháin agus gealach amháin ag sé séasúir, dhá mhí dhéag,
Ach tá an ghrian agus an ghealach comhleádh ag na gurmukhs lena chéile, .i. tá teorainneacha an sattva agus na rajas gunas scriosta acu.
Tar éis dóibh dul thar rnaya Siva-sakti déanann siad leigheas ar an gceann uachtarach.
Fágann a n-uailliúlacht an domhan titim faoina gcosa.
Ag cur san áireamh seanmóir an Ghúrú mar an t-ord a bhreathnaíonn siad ar an gcód a bheith ina bhréag.
Géilleadh siad ag cosa Ghúrú agus cuireann siad deannach a chosa ar a gceann.
Trí scríbhinní mealltacha na cinniúint a dhíbirt, cruthaíonn siad grá ar leith do Dhia do-airithe.
Ní féidir leis an iliomad gréine agus gealach a n-éifeachtúlacht a bhaint amach.
Agus iad ag scriosadh ego uathu féin, téann siad isteach in umar naofa an phobail naofa.
Is é an pobal Naofa áit chónaithe an Brahm foirfe agus coinníonn siad (gurmukhs) a n-aigne tumtha le cosa Lotus (an Tiarna).
Éiríonn siad mar bheach dhubh agus cónaíonn siad i peitil áthais (an Tiarna naofa).
Is beannaithe an Glimpse agus cuideachta an ghúrú mar níl ach duine amháin a shamhnaíonn Dia amháin sna sé fhealsúnacht.
Aithnítear teagasc Ghúrú fiú amháin i ngnóthaí tuata nuair a chuirtear in iúl é
Agus bean amháin aige mar bhean chéile is ceiliúrtha é (an Sikh) agus measann sé gur iníon nó deirfiúr é bean chéile ar bith eile.
Toirmisctear maoin fir eile a shannadh (go Sikh) mar go mbaineann an mhuc leis an Moslamach agus an bhó chuig Hiondúch.
Toisc gur sealbhóir tí é an Sikh, fágann sé an tonnachas, an snáithe naofa (Janeau), etc agus tréigeann sé iad mar fhaecas bhoilg.
Glacann Sikh an Ghúrú le Tiarna tarchéimnitheach mar an t-aon duine a aimsítear ar eolas níos airde agus ar an machnamh.
gcomhthionól na ndaoine sin d'fhéadfadh aon chorp a bheith barántúil agus measúil.
Cé go bhfuil dathanna éagsúla ag na ba, is den dath (bán) céanna a gcuid bainne.
Tá éagsúlacht crann ar an bhfásra ach an bhfuil dathanna éagsúla ar an tine ann?
Feiceann go leor na seoda ach is duine annamh an seodóir.
De réir mar a théann an diamant fite fuaite le diamaint eile i gcuideachta seoda, mar an gcéanna téann an diamaint intinne atá fite fuaite leis an diamant cosúil le Gúrú Word i sreangán an phobail naofa.
Faigheann daoine eolacha beannaithe le radharc ambrosial an Ghúrú agus ansin níl aon dúil acu ann.
Athraíonn a gcorp agus a bhfís diaga agus léiríonn gach géag solas diaga an Brahm foirfe.
Bunaítear a gcaidreamh leis an bhfíor-Ghúrú tríd an bpobal naofa.
Éisteann an Gurmukh agus é ag tumadh a dhámh machnaimh sa Word leis an bhFocal amháin fiú trí na cúig chineál fuaimeanna (a chruthaítear trí go leor ionstraimí).
Ag cur san áireamh na ragas agus nadas mar mheán amháin, déanann an Gurmukh plé agus aithris le grá.
Is iad na Gurmukhs amháin a thuigeann séis an eolais ar an réaltacht uachtarach.
Déanann na Sikhs machnamh ar fhocail an Ineffable, agus staonann siad ó mholadh agus milleán.
Ag ligean do threoir an Ghúrú dul isteach ina gcroí labhraíonn siad go béasach agus cuireann siad compord dá chéile.
Ní féidir buanna na Sikhs a cheilt. Mar is féidir le fear molás a cheilt, ach gheobhaidh seangáin amach é.
Toisc go dtugann an siúcra cána sú nuair a bhrúitear sa mhuileann é, caithfidh Sikh a bheith thíos leis agus fabhair á thabhairt do dhaoine eile.
Cosúil leis an bheach dhubh géilleann siad ag cosa Lotus Gúrú agus taitneamh a bhaint as an holc agus fanann siad sásta.
Téann siad níos faide ná triveni an Ira, pingala agus susumna agus socraíonn siad ina gcuid féin.
Trí lasair na hanála, na haigne agus an fórsa saoil, déanann siad aithris agus aithris ar dhaoine eile na haithrisí soham agus hans (jap).
Tá an fhoirm surati iontach cumhra agus enrapturing.
Súnn na gurmukhs go socair san aigéan pléisiúir de chosa an Ghúrú.
Nuair a fhaigheann siad i bhfoirm torthaí pléisiúir an t-áthas uachtaracha, téann siad thar cheangail na coirp agus na heaspa coirp agus sroicheann siad an stáisiún is airde.
Tá radharc ag na gurmukhs sin ar an Tiarna dofheicthe sin sa chomhthionól naofa.
Is fiú lámha na Sikh a dhéanann obair an Ghúrú sa chomhthionól naofa.
A tharraingíonn uisce, fan an sangat, meileann an plúr, nigh na cosa Gúrú agus ól an t-uisce uaidh;
A chóipeáil iomann an Ghúrú agus a sheinm na cymbals, an mirdang, druma beag, agus an rebeck i gcuideachta naofa.
Is fiú na lámha a chromadh, a chuidíonn le striapachas a dhéanamh ar dheartháir Sikh agus é a ghlacadh;
A thugann slí bheatha go hionraic agus go neamhbhalbh fabhar do dhaoine eile.
Is fiú moladh a thabhairt do lámha Sikh den sórt sin a éiríonn, trí theacht i dteagmháil le Gúrú, a bheith neamhshuimiúil d'ábhair shaolta agus nach gcuireann a shúile ar bhean chéile nó ar mhaoin duine eile;
bhfuil grá aige do Sikh eile agus a chuimsíonn grá, deabhóid agus eagla Dé;
Tugann sé aghaidh ar a ego agus ní dhearbhaíonn sé é féin.
Is beannaithe cosa na Sikhs a shiúlann ar bhealach Gúrú;
A théann go dtí an Gurudwara agus a shuí sa chomhthionól naofa;
A chuardaíonn Sikhigh an Ghúrú agus a dhéanann deifir lena bhfataí a dhéanamh.
Is fiú iad cosa na Síoda nach dtéann ar shlí na dúbailteachta agus a bhfuil saibhreas acu fós neamhshuim léi.
Is beag iad na daoine a chloíonn le horduithe an Ard-Cheannasaí, a dhéanann hómós dó agus mar sin éalaíonn óna gceangal;
Cé a ghlacann leis an nós timpeall ar Sikhigh an Ghúrú agus titim faoina gcosa.
Baineann Sikhigh an Ghúrú sult as a leithéid de thaitneamhachtaí.
Ólann agus díolann meon soléite na Sikhs cupán dofhulaingthe ghrá an Tiarna.
Agus eolas ar an Brahm acu, déanann siad machnamh ar an Brahm tarchéimnitheach.
Agus a bhfeasacht á chumasc acu sa Word-sabad, déanann siad aithris ar scéal do-thuairiscithe an Fhocail-an Gúrú.
Tá siad inniúil ar luas dothuigthe an ama atá thart, an lae inniu agus an todhchaí a fheiceáil.
Ní mheallann na gurmukhs go deo torthaí an áthais, agus le grásta Dé, cineálta le díograiseoirí, is é an rud is fearr a mheallann siad na droch-chlaontaí.
Oibríonn siad mar bhád san aigéan domhanda agus bád farantóireachta ar fud na milliúin a leanann gurmukh amháin, an duine Gúrú-dhírithe.
Bíonn na Sikhs altrúacha i gcónaí ag miongháire.
Deirtear go bhfuil na nathracha coiled timpeall an chrainn sandal (ach níl an crann faoi thionchar a nimh).
Tá cloch an fhealsaimh i measc na gcloch ach ní gnáthchloch í.
Téann an nathair sheod i measc na ngnáthnathracha freisin.
Ó thonnta an locháin, ní thógann na healaí ach péarlaí agus GEMS le hithe.
Toisc go bhfanann an lóis gan smeartha in uisce, mar an gcéanna is amhlaidh atá suíomh Siceach an tí.
Cónaíonn sé i measc na ndóchas agus na cravings go léir timpeall, glacann sé scil na saoirse sa saol agus sa saol (go sona sásta).
Conas a d’fhéadfadh duine moladh a thabhairt don phobal naofa.
Tá an Tiarna neamhfhoirmiúil tar éis glacadh leis an bhfoirm Gúrú fíor, an ceann beannaithe.
Is é an t-ádh le Sikh an Ghúrú a d'éist le teagasc an Ghúrú a d'iarr foscadh na gcos Gúrú.
Tá bealach na gurmukh beannaithe ar a dtéann duine tríd an bpobal naofa.
Beannacht is ea cosa an fhíorGhúrú agus tá an t-ádh ar an gceann sin freisin a sheasann ar chosa Ghúrú.
Is iontach an radharc a thugtar ar an bhfíor-Ghúrú agus tá Sikh an Ghúrú beannaithe freisin do dhuine a tháinig chun an Gúrú a fheiceáil.
Is breá leis an Gúrú mothúcháin dhiabhálacha na Sikh go sona sásta.
Laghdaíonn eagna an Ghúrú dúbailteacht.
Is beannaithe an tráth, an t-am caoch, an uair, an dáta, an lá (lena gcuimhníonn tú ar an Tiarna).
Is dóchasach lá, oíche, coicís, míonna, séasúr agus bliain ina ndéanann an intinn iarracht ardú (chun divinity).
Is beannaithe an abhijit nakstra a spreagann an lust, an fhearg agus an ego a shéanadh.
Tá an t-ádh ar an am sin nuair a fhaigheann duine (trí mhachnamh ar Dhia) torthaí an tumtha naofa ag na hocht n-ionad oilithrigh is seasca agus an Prayagraj.
Nuair a shroichtear doras Ghúrú (an Gurudwara) glactar leis an áthas ar chosa Lotus (Gúrú).
Ag glacadh le teagasc Ghúrú, sroichtear staid na heagna agus an ionsú iomlán i ngrá (an Tiarna).
Agus an Chonaic a thumadh sa sabad (focal) tríd agus sa phobal naofa, reverberates gach géag (de chuid an tiomnaithe) an luster de dhath (seasmhach) an Tiarna.
Tá Sicigh an Ghúrú tar éis garland seoda a dhéanamh den snáithe sobhriste anála (agus baineann siad lánúsáid astu).
Tugann teanga bhéasach Sikh amach cad a cheapann sé ina intinn agus ina chroí.
Feiceann Sikh Dia i ngach áit lena shúile féin, agus is ionann é sin agus machnamh an ióga.
Nuair a éisteann Sikh go haireach le briathar Dé, nó nuair a chanann sé féin é, is ionann é sin agus na cúig fhuaim eicstatacha in inchinn ióga.
Is ionann slí bheatha a thuilleamh lena lámha ag Sikh agus géillsine agus striapachas (Hindus).
Nuair a shiúlann an gurmukh chun an Gúrú a fheiceáil, atá comhionann le timpeallghearradh thar a bheith naofa.
Nuair a itheann an duine atá dírithe ar Ghúrú agus a éadaí féin, tá sé sin comhionann le feidhmíocht íobairt agus tairiscint Hindu.
Nuair a chodlaíonn gurmukh, is ionann é sin agus trance an yogi agus ní tharraingíonn an gunnukh a chuid smaointe siar ón réad (Dia an Gúrú) dá chomhchruinniú.
Tá an sealbhóir tí saor sa saol; níl eagla air roimh thonnta aigéin an domhain agus ní théann eagla isteach ina chroí.
Téann sé thar réigiún na beannachtaí agus na mallachtaí, agus ní labhraíonn sé iad.
Go bhfuil an fíor Gúrú an fhírinne incarnate agus is é an bonn de meditation is eol go maith (go gurmukh).
Glactar le Satnam, Karta Purakh mar an fhoirmle bhunúsach, an muli mantr, ag gurmukh.
Agus é ag glacadh le holc mhilis na gcosa Lotus mar rud bunúsach, cuireann sé áthas an ghrá ar an duine uachtarach.
Téann sé isteach sa tumoideachas focal-chomhfhiosach tríd an nGúrú agus an pobal naofa.
Tá bealach an gurmukh thar aigne na haigne agus na cainte agus de réir eagna an Ghúrú agus a thoil sheasmhach féin, cosnaíonn sé air.
Cé atá in ann cur síos a dhéanamh ar thábhacht an pharabail (de gurmukh) toisc go bhfuil sé lasmuigh den Vedas agus an Katebas, (ceithre leabhar naofa an reiligiúin sheimintigh).
Ní féidir an bealach seo a aithint ach trí na teorainneacha agus na himní faoi ard agus íseal an domhain a thrasnú.
Chun uisce a fháil ó shruth nó ó lochán, íslítear an dhingali (cuaille le buicéad foirceann amháin agus fulcrum sa lár a úsáidtear chun uisce a tharraingt) trí ghabháil a mhuineál, .i. déantar é a humhal go héigeantach agus ní théann sé síos de. a chuid féin.
Níl an owl sásta an ghrian nó an chakavi a fheiceáil; sceallóg ruddy, an ghealach.
Ní thugann an crann cadáis síoda (simbal) aon toradh agus fásann an bambú in aice leis an sandal ach ní cumhránaítear é dá bharr.
Má thugtar bainne le n-ól do nathair ní scarann sé lena nimh agus ní imíonn searbhas an choloinit freisin.
Cloíonn an tic le úth na bó ach ólann sé fuil in ionad an bhainne.
Na demerits seo go léir atá agam agus má dhéanann aon duine bhfabhar dom, mé ar ais é le tréithe neamh-inmhianaithe.
Ní féidir cumhrán musca a bheith ag Garlick riamh.