Thuig Oankar amháin, an fuinneamh primal, trí ghrásta an phreceptor diaga
Idirleata a chreathadh amháin (vak, fuaim), tá Oaiikar tar éis éirí follasach sna foirmeacha (an cruthú ar fad).
Ag scaradh an domhain ón spéir, tá an Oankar tar éis an spéir a chothú gan tacaíocht ó aon cholún.
Chuir sé talamh in uisce agus uisce sa talamh.
Cuireadh tine isteach in adhmad agus tine ainneoin, cruthaíodh na crainn atá ualaithe le torthaí álainn.
Is naimhde dá chéile iad aer, uisce agus tine ach chuir Sé le chéile iad go comhchuí (agus chruthaigh sé an domhan).
Chruthaigh sé Brahma, Visnu agus Mahes'a a bhfuil meas acu ar cháilíochtaí na gníomhaíochta (rajas), cothú (sattv) agus díscaoileadh (tamas).
Comhlánaitheoir na n-éacht iontach, is é an Tiarna sin a chruthaigh an cruthú iontach.
Siva agus Sakti ie an eilimint uachtaracha i bhfoirm comhfhiosachta agus prakrti, an t-ábhar ina bhfuil cumhacht dinimiciúil ceangailte ann a chruthú ar an domhan, agus rinneadh an ghrian agus an ghealach a lampaí.
Tugann réaltaí lonracha san oíche cuma na lampaí ar lasadh i ngach teach.
I rith an lae agus an t-ardú ar ghrian mór amháin , na réaltaí i bhfoirm lampaí dul i bhfolach.
Tá na milliúin aibhneacha (na beatha) ina aon chreathadh amháin (vak) agus ní féidir a mhórgacht gan mhacasamhail a thomhas.
Tá a fhoirm léirithe mar Oankar ag an gcothaitheoir carthanach Tiarna freisin.
Tá a dhinimiceas folaigh, do-ghlactha agus tá a scéal do-éifeachtach.
Is é bunús na cainte faoin Tiarna ach clostrácht (agus ní taithí phearsanta).
Ceithre mhianaigh na beatha, ceithre óráidí agus ceithre Aois san áireamh, chruthaigh an Tiarna uisce, talamh, crainn, agus sléibhte.
Is é an t-aon Tiarna a chruthaigh na trí shaol, na ceithre sféar déag agus go leor cruinne.
Dó tá na huirlisí ceoil á seinm sna deich dtreo go léir, seacht n-ilchríoch agus naoi n-roinn na cruinne.
Ó gach foinse tionscnaimh, táirgeadh aon lacs créatúir is fiche.
Ansin tá créatúir gan líon i ngach speiceas.
Tá foirmeacha agus dathanna neamh-inchomparáide le feiceáil ansin i dtonnta éagsúla (na beatha).
Tá naoi ndoras an ceann ag comhlachtaí a bhunaítear trí chomhlachas aeir agus uisce.
Tá dathanna dubh, bán, dearg, gorm, buí agus glas adorning (a chruthú).
Tá blasanna iontacha déanta ar rudaí inite agus do-ite atá ar eolas tríd an teanga.
Tá na blasanna seo milis, searbh, géar, saillte agus insipid.
Ag meascadh go leor cumhráin, cruthaíodh an camfar, sandal agus cróch.
Meastar go bhfuil daoine eile cosúil le musca cat, musca, betel, bláthanna, incense, camphors srl.
Is iad na bearta ceoil, an tonnchrith agus an comhráite go leor, agus trí scil déag na fáinní séise nach bhfuil bainte.
Tá lacanna aibhneacha ann ar a n-imíonn craenacha long.
Tá cineálacha éagsúla táirgí talmhaíochta, leigheasanna, éadaí agus bianna cruthaithe ar domhan.
Tá cineálacha éagsúla táirgí talmhaíochta, leigheasanna, éadaí agus bianna cruthaithe ar domhan.
Tá crainn shady, bláthanna, torthaí, brainsí, duilleoga, fréamhacha ann.
Sna sléibhte tá ocht miotail, rubies, seoda, cloch fealsamh agus mearcair.
I measc na n-ochtó ceathair Lacs de speiceas saoil, ní thagann teaghlaigh mhóra le chéile ach amháin i bpáirt ie beirtear agus faigheann siad bás.
I dtimthriall an trasimirce tagann na tréada créatúir sa domhan seo - an aigéan - agus téann siad ina mílte.
Is tríd an gcorp an duine amháin is féidir a fháil trasna.
Cé gur bronntanas annamh í breith an duine, ach is díol suntais é an corp seo a bheith déanta as cré.
Déanta as ubhagán agus seamhan, tá naoi ndoras ag an gcorp aerdhíonach seo.
Go sábhálann an Tiarna an corp seo fiú i dtine uafáis bhroinn na máthar.
Le linn toirchis crochadh an créatúr bun os cionn i mbroinn na máthar agus déanann sé machnamh go leanúnach.
Tar éis deich mí beireann an FTV nuair a scaoiltear as an linn tine sin é mar gheall ar an machnamh sin.
Ón am a bhreithe bíonn sé sáinnithe i maya agus anois níl an cosantóir sin a Thiarna feicthe aige.
Mar sin scartar Jiv an trádálaí taistil ón Tiarna, an baincéir mór.
Nuair a chailltear an tseoid (i bhfoirm ainm an Tiarna) bíonn an créatúr (ar a bhreith) ag caoineadh agus ag caoineadh faoi dhoircheacht maya agus infatuation.
Bíonn sé ag caoineadh mar gheall ar a fhulaingt féin ach bíonn áthas ar an teaghlach ar fad.
Tá croí an chách lán le sonas agus tá fuaim cheoil na ndrumaí le cloisteáil timpeall.
Ag canadh amhráin sonais beannaíonn teaghlaigh na máthar agus na hathar an leanbh ionúin.
Ó thitim bheag mhéadaigh sé agus anois is cosúil le sliabh an titim sin.
Tar éis dó fás aníos, rinne sé dearmad le bród ar an bhfírinne, ar an sásamh, ar an trua, ar an dharma agus ar luachanna níos airde.
Thosaigh sé ag maireachtáil i measc mianta, fearg, freasúra, saint, infatuation, feall agus mórtas,
Agus mar sin chuaigh an fear bocht i bhfostú i ngréasán mór Maya.
Cé go bhfuil an comhfhiosacht incarnate an oiread sin neamhfhiosach (ar a aidhm sa saol) mar má tá sé dall cé go bhfuil na súile;
Ní dhéanann sé idirdhealú idir cara agus namhaid; agus dá réir sin is ionann nádúr máthair agus cailleach.
Tá sé bodhar in ainneoin na gcluasa agus ní dhéanann sé idirdhealú idir ghlóir agus clú agus cáil ná idir grá agus feall.
Bíonn sé balbh ainneoin teanga agus ólann sé nimh measctha le bainne.
Ós rud é gurb ionann nimh agus neachtar, ólann sé iad
Agus mar gheall ar a aineolas faoin saol agus faoin mbás, faoi dhóchas agus faoi mhianta, ní fhaigheann sé dídean in áit ar bith.
Síneann sé a mhianta i dtreo nathair agus na tine agus ní dhéanann sé idirdhealú idir poll agus dumha nuair a fhaigheann sé greim orthu.
Cé go bhfuil na cosa aige, bíonn leanbh (fear) críon agus ní féidir leis seasamh ar a chosa.
Weamig garland na ndóchas agus na ndóchas bíonn sé ag damhsa in armas daoine eile.
Níl a fhios aige teicníc ná fiontraíocht, agus a bheith míchúramach i dtreo an chomhlachta, ní choimeádann sé aclaí agus sláintiúil.
Gan smacht ar bith aige ar a chuid orgáin eisfheartha um úineadh agus defecation, caoineadh galar agus fulaingt.
Ní ghlacann sé an chéad bhia (d’ainm an Tiarna) go sona sásta agus téann sé ar ghabháil nathracha (i bhfoirm paisin agus mianta) go stócach.
Ní smaoiníonn sé riamh ar thuillteanais ná ar easnaimh agus gan éirí cairdiúil, féachann sé i gcónaí ar chlaonadh olc.
I gcás duine (amaideach) den sórt sin, tá an arm agus an armúr comhionann.
Nuair a bhíonn an mháthair agus an t-athair ag cúpláil agus ag cúpláil, cuireann sí an mháthair ag iompar clainne agus nuair a éiríonn sí dóchasach coinníonn sí an leanbh ina broinn.
Baineann sí sult as earraí inite agus inite gan aon chosc agus bogann sí go cúramach le céimeanna tomhaiste ar an domhan.
Tugann sí breith dá mac daor tar éis dó an pian a iompar ina bhroinn ar feadh deich mí.
Tar éis di breith a thabhairt, cothaíonn an mháthair an leanbh agus fanann sí measartha ag ithe agus ag ól.
Tar éis di an gnáthbhia agus an bainne a riar, féachann sí air le grá domhain.
Smaoiníonn sí faoina chuid bia, éadaí, tonsure, gealltanais, oideachas srl.
Ag caitheamh dornán de bhoinn thar a cheann agus ag tabhairt folcadh ceart dó cuireann sí chuig an pundit le haghaidh oideachais é.
Ar an mbealach seo glanann sí fiacha (a máithreachais).
Tá tuismitheoirí sásta go bhfuil searmanas gealltanais dá mac sollúnta.
Éiríonn Máthair thar a bheith sásta agus canann sí amhráin sonais.
Ag canadh molaidh an fhir le chéile, agus ag guí ar son leas na lánúine mothaíonn sí an-sásta gur phós a mac.
Ar mhaithe le dea-bhail agus le chéile an bhrídeog agus an bridegroom déanann an mháthair tairiscintí a thairiscint (roimh na deities).
Anois, tosaíonn an Bride ag droch-chomhairle a thabhairt don mhac, ag iarraidh air scaradh ó na tuismitheoirí, agus dá bhrí sin bíonn brón ar an máthair chéile.
Ag déanamh dearmad ar lacs na ndearbhuithe (an mháthair) éiríonn an mac mídhílseach agus cuireann sé é féin i gceannas logger lena thuismitheoirí.
Is annamh a bhíonn mac géilliúil ar bith cosúil le Sravan na miotaseolaíochta a bhí níos géilliúil dá thuismitheoirí dalla.
Rinne bean chéile an draíodóireachta agus a cuid draíochta an fear céile salach uirthi.
Rinne sé dearmad ar na tuismitheoirí a rugadh dó agus a phós sé.
Ar ndul do gheallta na n-ofráil, agus iomad dearcthaí maithe agus uilc, agus comhcheangail ionmholta, do shocraigh a phósadh dhóibh.
Bhí na tuismitheoirí thar a bheith sásta ag cruinnithe an mhic agus an iníon chéile.
Thosaigh an bhrídeog ansin ar bhonn leanúnach ag tabhairt comhairle don fhear céile a thuismitheoirí a thréigean ag rá go raibh siad ina tyrants.
Ag déanamh dearmad ar thairbhí na dtuismitheoirí, scar an mac agus a bhean chéile uathu.
Anois tá bealach an domhain éirithe go mór mímhorálta.
Ag tréigean na dtuismitheoirí, ní féidir leis an éisteoir Vedas a rúndiamhair a thuiscint.
Ag diúltú do na tuismitheoirí, tá machnamh san fhoraois cosúil leis na fánaí in áiteanna tréigthe.
Tá an tseirbhís agus an adhartha do na déithe agus na bandéithe gan úsáid má thréigeann duine a thuismitheoirí.
Gan seirbhís do na tuismitheoirí, ní rud ar bith atá i folcadh ag na hocht n-ionad oilithreachta is seasca ach rothlú i nguairneáin.
An duine a thréig a thuismitheoirí déanann sé carthanacht, tá sé truaillithe agus aineolach.
An té a shéanann na tuismitheoirí, déanann sé troscadh, téann sé ar seachrán i dtimthriall na mbreitheanna agus na mbásanna.
Níor thuig an fear sin (go deimhin) croílár Gúrú agus Dé.
Sa nádúr feictear an cruthaitheoir sin ach tá dearmad déanta ag an jiv air.
Ag bronnadh corp, aeir, feoil agus anáil do chách, is é a chruthaigh ceann amháin.
Mar bhronntanais, súile, béal, srón, cluasa, lámha, agus na cosa a bheith tugtha aige.
Feiceann fear foirm agus dath trí shúile agus trí bhéal agus cluasa labhraíonn sé agus éisteann sé leis an Briathar faoi seach.
Ag boladh tríd an tsrón agus ag obair leis na lámha, sleamhnaíonn sé ar a chosa go mall.
Coinníonn sé go cúramach a chuid gruaige, fiacla, tairní, trichomes, anáil agus bia. Mar sin,, tú ag fáil rialú ag an blas agus saint cuimhneamh i gcónaí ar na máistrí worldly.
Ná cuimhnigh go bhfuil an Tiarna ach an chéad cuid de.
Cuir salann na diadhachta i bplúr na beatha agus cuir blas air.
Níl a fhios ag aon duine an áit chónaithe codlata agus ocras sa chorp.
Abair le duine éigin cá bhfuil an gáire, an caoineadh, an amhránaíocht, an sraothartach, an brúchtadh agus an casacht sa chorp.
Cad as a bhfuil díomhaointeas, méanfach, hiccough, itch, gaping, sighing, snapping and bualadh bos?
Is mothúcháin dhoscriosta iad dóchas, dúil, sonas, brón, tréigean, taitneamh, fulaingt, pléisiúir, etc.
Tá na milliúin smaointe agus imní ann le linn uaireanta dúiseacht
Agus an rud céanna a bheith fréamhaithe go domhain i gcuimhne agus duine ina chodladh agus aisling.
Cibé clú agus cáil atá tuillte ag fear ina staid chomhfhiosach, leanann sé ag muttering ina chodladh freisin.
Fear á rialú ag mianta, leanann sé ar longing intensely agus yearning.
Gníomhaíonn daoine a choinníonn sadhus agus drochdhaoine de réir eagna Ghúrú, gurmat, agus drochthoil faoi seach.
Feidhmíonn fear de réir trí staid saoil (óige, óige, seanaois) faoi réir safijog, cruinniú, agus vijog, scaradh.
Ní dhéantar dearmad ar na mílte droch-nósanna ach an créatúr, mothaíonn RV sásta dearmad a dhéanamh ar an Tiarna.
Is maith leis a bheith le bean daoine eile, le saibhreas daoine eile, agus le clúmhilleadh daoine eile.
Tá sé tar éis éirí as cuimhneamh ar ainm an Tiarna, ar charthanacht agus ar ghleacaíocht agus ní théann sé go dtí an comhthionól naofa chun éisteacht le dioscúrsaí agus cirtan, moladh an Tiarna.
Tá sé cosúil leis an madra sin cé go gcuirtear i riocht ard é, ach ritheann sé chun na muilte plúir a lí.
Ní bhíonn meas ag an duine olc riamh ar luachanna na beatha.
Coinníonn fásra amháin fréamhacha, duilleoga, bláthanna agus torthaí go cruinne.
Cónaíonn an tine chéanna i rudaí variegated.
Tá an cumhráin mar an gcéanna atá fós ann in ábhair dathanna agus foirmeacha éagsúla.
Tagann tine chun solais laistigh de na bambú agus toirmisctear an fásra iomlán chun é a laghdú go luaithreach.
Tugtar ainmneacha éagsúla ar bhó de dhathanna éagsúla. Bíonn an fear bainne ag innilt iad go léir ach bogann gach bó a éisteann lena hainm i dtreo an ghlaoiteora.
Tá dath bainne gach bó mar an gcéanna (bán).
Ní fheictear lochtanna i ghee ná i síoda .i. níor chóir go rachfaí chuig castes agus cineálacha ranganna; níor cheart ach fíor-dhaonnacht a aithint.
0 a dhuine, cuimhnigh ar ealaíontóir an chruthaithe ealaíonta seo!
Cónaíonn an Domhan in uisce agus bíonn bláthanna i cumhráin.
Déantar an síol sesame díghrádaithe a mheascadh le croílár na bláthanna a naomhú mar bholadh cumhra.
Iompraíonn an aigne dall fiú tar éis di féachaint trí na súile fisiceacha, cosúil le créatúr a chónaíonn sa dorchadas, i.e. Tá an fear dall go spioradálta cé go bhfeiceann sé go fisiciúil.
Sna sé séasúir agus dhá mhí dhéag ar fad, oibríonn an ghrian amháin chéanna ach ní fheiceann an t-ulchabhán é.
Cothaíonn cuimhneacháin agus machnaimh sliocht an bhlóra agus an turtair agus soláthraíonn an Tiarna sin slí bheatha do phéisteanna na gcloch freisin.
Fiú ansin ní cuimhin leis an créatúr (fear) an Cruthaitheoir sin.
Ní féidir aon rud a fheiceáil ag ialtóg agus owl i solas an lae.
Ní fheiceann siad ach san oíche dorcha. Coinníonn siad ina dtost ach de réir mar a labhraíonn siad is olc an fhuaim atá acu.
Fanann Manmukhs dall freisin de ló is d’oíche agus toisc gan comhfhios a bheith acu leanann siad ar aghaidh ag oibriú braoin an easaontais.
Piocann siad demerits agus fágann siad amach tuillteanais; diúltaíonn siad don diamant agus ullmhaíonn siad sreang na gcloch.
Tugtar sujOns ar na dalla seo, na cinn léannta agus cliste. Ar a n-éagmais le bród a saibhris bíonn siad ag caoineadh agus ag caoineadh.
Agus iad gafa le lúcháir, fearg agus freasnamh nigh siad ceithre choirnéal a mbileog dhaite.
Ní bhíonn siad saor ó ualach a bpeacaí clochach a iompar.
Fásann planda Akk i réigiúin ghainmheacha agus le linn báistí titeann sé ar a aghaidh.
Éiríonn bainne as nuair a spíontar a dhuilleog ach tarlaíonn sé gur nimh é nuair a bhíonn sé ar meisce.
Is toradh gan úsáid akk é an pod nach dtaitníonn ach le dreoilín teaspaigh.
Caolaítear an nimh le ak-bainne agus (uaireanta) leigheastar a nimh do dhuine a ghreamaítear go sanc.
Nuair a bhíonn gabhar ag innilt mar an gcéanna, cuireann sé bainne inólta cosúil le neachtar.
Baintear amach bainne a thugtar do nathair ar an toirt i bhfoirm nimhe.
Filleann an drochdhuine an t-olc ar mhaithe leis.
Maraíonn an búistéir gabhar agus sailltetear a chuid feola agus cuirtear ar skewer é.
Ag gáire, deir an gabhar agus é á mharú gur tháinig mé ar an gcoinníoll seo ach amháin le haghaidh féaraigh duilleoga plandaí akk.
Ach cad a bheidh ar an staid dóibh siúd a ghearradh ar an scornach le scian itheann feoil (ainmhithe).
Déanann blas suaite na teanga dochar do na fiacla agus déanann sé dochar don bhéal.
Is amphisbaena nimhiúil an taitneamh a bhaintear as saibhreas, coirp agus clúmhilleadh daoine eile.
Tá an nathair seo á rialú ag mantra an Ghúrú ach ní éisteann manmukh, gan Gúrú, le glóir an mantra sin.
Agus é ag bogadh ar aghaidh, ní fheiceann sé an poll a bhí roimhe.
Ní théann an cailín olc í féin go teach a hathar céile ach múineann sí do dhaoine eile conas iad féin a iompar i dteach na gcéilí.
Is féidir le lampa an teach a shaibhriú ach ní féidir leis an dorchadas thíos a scriosadh.
An fear ag siúl le lampa ina láimh tuislithe toisc go bhfuil sé dalladh ag a lasair.
An té a dhéanann iarracht ar fhrithchaitheamh a bhráisléid a fheiceáil in avast;
Is ar éigean gur féidir le scáthán a chaitear ar ordóg na láimhe céanna é a fheiceáil nó a thaispeáint do dhaoine eile.
Anois má rug sé greim ar scáthán i lámh amháin agus lampa sa lámh eile fiú ansin thitfeadh sé isteach i gclais.
Is geall olc é an meon dúbailte is cúis le bua ar deireadh thiar.
Báthadh duine nach snámhóir láidir é agus gheobhadh sé bás fiú in umar an neachtair.
Ag baint le cloch an fhealsaimh ní chlaochlaíonn cloch eile go hór ná ní féidir í a chiseoladh ina ornáid.
Ní chaillfidh nathair a nimh cé go bhfanfaidh sé fite fuaite le sandalwood na hocht n-uaireadóir ar fad (lá agus oíche).
In ainneoin a bheith ina gcónaí,san fharraige, fanann an conch folamh agus log agus ag caoineadh go goirt (nuair a séideadh).
Ní fheiceann Owl faic agus níl aon rud i bhfolach sa ghrian.
Tá Manmukh, an duine atá dírithe ar an intinn, an-mhí-mheasúil agus is maith leis i gcónaí taitneamh a bhaint as an mothú eile.
Ní thaitníonn sé riamh leis an Tiarna cruthaitheoir sin ina chroí.
Mothaíonn máthair atá ag iompar clainne go rugadh mac fiúntach a thugann compord di.
Is fearr iníon ná mac neamhfhiúntach, ar a laghad, bhunódh sí teach duine eile agus ní thiocfadh ar ais (chun a máthair a chur i dtrioblóid).
Ná iníon ghránna, is fearr nathair baineann a itheann a sliocht nuair a rugadh é (ionas nach mbeidh níos mó nathracha ann chun dochar a dhéanamh do dhaoine eile).
Ná an nathair baineann is fearr cailleach a mothaíonn satiated tar éis ithe a mac fealltach.
Fiú nathair, an biter de brahmins agus bó, ag éisteacht le mantra an Ghúrú shuigh go ciúin i bascaed.
Ach níl aon cheann inchomparáide (i wickedness) le fear Guruless sa Cruinne ar fad cruthaithe ag an Cruthaitheoir.
Ní thagann sé go dtí foscadh a thuismitheoirí nó an Ghúrú.
An té nach dtagann faoi dhídean an Tiarna Dia, tá sé dochomparáide fiú leis na milliúin daoine gan Gúrú.
Braitheann fiú na daoine Guruless cúthail an fear a labhraíonn tinn ar a Ghúrú a fheiceáil.
Is fearr aghaidh a thabhairt ar leon ná bualadh leis an bhfear renegade sin.
Chun déileáil le duine a iompaíonn ar shiúl ó na Gúrú fíor é cuireadh tubaiste.
Is gníomh righteous é duine den sórt sin a mharú. Mura féidir é sin a dhéanamh ba chóir duit féin bogadh ar shiúl.
Feallaíonn duine mí-bháúil a mháistir agus maraíonn sé go fealltach brahmins agus ba.
Ní renegade den sórt sin. comhionann ó thaobh luach le trichome amháin.
Tar éis go leor aois a thagann an cas de glacadh leis an gcorp an duine.
Is annamh an chabhair é a rugadh i dteaghlach daoine atá fíor agus cliste.
Beagnach annamh a bheith sláintiúil agus tuismitheoirí tairbheacha agus ádhmhara a bheith agat ar féidir leo aire a thabhairt do leas an linbh.
Is annamh freisin an pobal naofa agus an deabhóid ghrámhar, torthaí pléisiúir gurrnukhs.
Ach tá an pionós trom ar Yama, dia an bháis, ar an Jiv, atá gafa i ngréasán de chúig chlaonadh olc.
Éiríonn staid jiv mar an gcéanna le staid giorria atá gafa i slua. Nuair a bhíonn na dísle i lámh daoine eile téann an cluiche ar fad thar a bheith rathúil.
Titeann mace Yama ar cheann jiv a dhéanann cearrbhachas thart ar dhóigh.
Tá a leithéid de chréatúr i bhfostú i dtimthriall an trasimirce fós ag fulaingt náire san aigéan domhanda.
Cosúil le gambler cailleann sé agus cuireann sé amú a shaol luachmhar.
Is cluiche dísle fada é an domhan seo agus téann na créatúir ar aghaidh ag bogadh isteach agus amach as an aigéan domhanda.
Téann Gurmukhs isteach i gcomhlachas na bhfear naofa agus as sin tugann an Gúrú foirfe (Dia) trasna orthu.
An té a thugann é féin don Ghúrú, éiríonn sé inghlactha agus cuireann an Gúrú amach a chúig chlaonadh olc.
Fanann an gurmukh i riocht socair spioradálta agus ní smaoiníonn sé tinn ar aon duine.
Ag teannadh le comhfhios leis an bhFocal, bogann na gurmukhs go airdeall agus a gcosa daingean ar chonair an Ghúrú.
Iompraíonn na Sikhigh sin, a bhfuil grá acu don Tiarna Gúrú, iad féin de réir na moráltachta, na scrioptúr reiligiúnach agus eagna an Ghúrú.
Trí mheán an Ghúrú, cobhsaíonn siad ina gcuid féin.
Ní éiríonn bambú cumhra ach trí chosa Guma a ní, éiríonn sé seo indéanta freisin.
Ní dhéantar óir as gloine ach le tionchar na cloiche fealsúnaí i bhfoirm Gúrú, athraíonn gloine go hór freisin.
Ceaptar go bhfuil crann síoda-cadáis gan toradh ach éiríonn sé sin freisin (trí ghrásta an Ghúrú) agus go dtugann sé gach cineál torthaí.
Mar sin féin, ní athraíonn manmukhs cosúil le préacháin go bán ó dhubh fiú má éiríonn a gcuid gruaige dubh bán ie ní fhágann siad a nádúr fiú sa tseanaois.
Ach (le grásta an Ghuma) athraíonn an préachán ina eala agus tógann sí péarlaí luachmhara le hithe.
Déanann an pobal naofa beithigh agus taibhsí a athrú ina déithe, is cúis leo briathar an Ghúrú a bhaint amach.
Ní raibh glóir an Ghúrú ar eolas ag na drochdhaoine sin atá gafa i gciall na dúbailteachta.
Má tá an ceannaire dall, beidh a chompánaigh faoi cheangal a gcuid giuirléidí a robáil.
Ní bheidh, ná ní bheidh duine mí-ámharach cosúil liomsa.
Níl aon duine ar marthain ar mhodhanna uilc agus duine olc cosúil liomsa.
Níl aon fhear-céille ann mar mise ag iompar cloch throm bhréagach an Ghúrú ar a cheann.
Níl aon duine ina apostate fíochmhar cosúil liomsa ag casadh ar shiúl ó na Gúrú.
Is duine olc é aon duine eile cosúil liomsa a bhfuil naimhdeas aige le daoine gan naimhdeas.
Ní hionann aon duine fealltach liomsa a bhfuil a thras cosúil le craein a phiocann iasc le haghaidh bia.
Itheann mo chorp, aineolach ar ainm an Tiarna, earraí do-ite agus ní féidir ciseal na bpeacaí clochach air a bhaint den talamh.
Níl bastard ar bith cosúil liomsa a dhiúltaíonn eagna an Ghúrú a bhfuil ceangal domhain aige le haingidheacht.
Cé gur deisceabal é m'ainm, níor smaoinigh mé riamh ar Fhocal (an Ghúrú).
Seeing an aghaidh apostate cosúil liomsa, na apostates bheith níos doimhne-fréamhaithe apostates.
Na peacaí is measa a bheith i mo idéalacha beloved.
Ag cur san áireamh iad apostates taunted mé iad (cé go bhfuil mé níos measa ná iad).
Ní féidir scéal mo pheacaí a scríobh fiú ag scríobhaithe Yama mar go líonfadh taifead mo pheacaí na seacht bhfarraigí.
Dhéanfaí mo scéalta a iolrú níos faide isteach i lacs gach ceann acu faoi dhó náireach ná a chéile.
Mheas mé daoine eile chomh minic sin go mbíonn náire ar gach maolán romham.
Níl aon cheann níos measa ná mise sa chruthú iomlán.
Ag féachaint ar mhadra tí Laild, bhí Majana faoi dhraíocht.
Thit sé ar chosa an mhadra agus chonaic sé na daoine ag gáire go ró-mhór.
As baird (Muslamach) rinneadh deisceabal de chuid Baia (Nanak) de bhard amháin.
Thug a chompánaigh bard madraí air, fiú i measc madraí duine íseal.
Chuir Sikhs an Ghúrú a bhí ina n-agróirí ar an bhFocal (an Brhm) cuma ar an madra madraí sin ar a dtugtar.
Is é atá i gceist le biteáil agus lí ná madraí ach níl aon infatuation, feall nó mallacht orthu.
Is íobairtí iad na gurmukhs don phobal naofa toisc go bhfuil sé carthanach fiú do na daoine olc agus olc.
Tá clú agus cáil ar an bpobal Naofa mar ardaitheoir na ndaoine a thit.