وارن ڀائي گرداس جي

صفحو - 37


ੴ ਸਤਿਗੁਰ ਪ੍ਰਸਾਦਿ ॥
ik oankaar satigur prasaad |

هڪ اونڪر، بنيادي توانائي، خدا جي فضل جي ذريعي محسوس ڪيو

ਪਉੜੀ ੧
paurree 1

ਇਕੁ ਕਵਾਉ ਪਸਾਉ ਕਰਿ ਓਅੰਕਾਰਿ ਅਕਾਰੁ ਬਣਾਇਆ ।
eik kavaau pasaau kar oankaar akaar banaaeaa |

هن جي هڪ وائبريشن (واڪ، آواز) کي ڦهلائي، اوائيڪر (سڄي مخلوق جي) شڪلين ۾ ظاهر ٿيو آهي.

ਅੰਬਰਿ ਧਰਤਿ ਵਿਛੋੜਿ ਕੈ ਵਿਣੁ ਥੰਮਾਂ ਆਗਾਸੁ ਰਹਾਇਆ ।
anbar dharat vichhorr kai vin thamaan aagaas rahaaeaa |

زمين کي آسمان کان ڌار ڪندي، اونڪر آسمان کي ڪنهن به ستون جي سهاري کان سواءِ برقرار رکيو آهي.

ਜਲ ਵਿਚਿ ਧਰਤੀ ਰਖੀਅਨਿ ਧਰਤੀ ਅੰਦਰਿ ਨੀਰੁ ਧਰਾਇਆ ।
jal vich dharatee rakheean dharatee andar neer dharaaeaa |

هن زمين کي پاڻي ۾ ۽ پاڻي کي زمين ۾ رکيو.

ਕਾਠੈ ਅੰਦਰਿ ਅਗਿ ਧਰਿ ਅਗੀ ਹੋਂਦੀ ਸੁਫਲੁ ਫਲਾਇਆ ।
kaatthai andar ag dhar agee hondee sufal falaaeaa |

باھ کي ڪاٺ ۾ وجهي ڇڏيو ويو ۽ ان جي باوجود، خوبصورت ميون سان ڀريل وڻ پيدا ڪيا ويا.

ਪਉਣ ਪਾਣੀ ਬੈਸੰਤਰੋ ਤਿੰਨੇ ਵੈਰੀ ਮੇਲਿ ਮਿਲਾਇਆ ।
paun paanee baisantaro tine vairee mel milaaeaa |

هوا، پاڻي ۽ باهه هڪ ٻئي جا دشمن آهن پر هن انهن کي پاڻ ۾ ملائي (۽ دنيا پيدا ڪئي).

ਰਾਜਸ ਸਾਤਕ ਤਾਮਸੋ ਬ੍ਰਹਮਾ ਬਿਸਨੁ ਮਹੇਸੁ ਉਪਾਇਆ ।
raajas saatak taamaso brahamaa bisan mahes upaaeaa |

هن برهما، وشنو ۽ مهيشا پيدا ڪيو جيڪي عمل (راجس)، رزق (ست) ۽ تحليل (تمس) جي خوبين کي ساراهيو.

ਚੋਜ ਵਿਡਾਣੁ ਚਲਿਤੁ ਵਰਤਾਇਆ ।੧।
choj viddaan chalit varataaeaa |1|

حيرت انگيز ڪمن جو پورو ڪندڙ، اهو رب عجيب مخلوق پيدا ڪيو.

ਪਉੜੀ ੨
paurree 2

ਸਿਵ ਸਕਤੀ ਦਾ ਰੂਪ ਕਰਿ ਸੂਰਜੁ ਚੰਦੁ ਚਰਾਗੁ ਬਲਾਇਆ ।
siv sakatee daa roop kar sooraj chand charaag balaaeaa |

سيوا ۽ ساڪتي يعني شعور ۽ پراڪرت جي صورت ۾ سڀ کان وڏو عنصر، ان ۾ متحرڪ قوت رکندڙ مادو دنيا جي تخليق ڪرڻ لاءِ گڏ ٿي ويو ۽ سج ۽ چنڊ ان جا چراغ بڻيا.

ਰਾਤੀ ਤਾਰੇ ਚਮਕਦੇ ਘਰਿ ਘਰਿ ਦੀਪਕ ਜੋਤਿ ਜਗਾਇਆ ।
raatee taare chamakade ghar ghar deepak jot jagaaeaa |

رات جو چمڪندڙ تارا هر گهر ۾ روشنيءَ جو ڏيک ڏين ٿا.

ਸੂਰਜੁ ਏਕੰਕਾਰੁ ਦਿਹਿ ਤਾਰੇ ਦੀਪਕ ਰੂਪੁ ਲੁਕਾਇਆ ।
sooraj ekankaar dihi taare deepak roop lukaaeaa |

ڏينهن جي وقت هڪ عظيم سج جي اڀرڻ سان، تارا ڏيئا جي صورت ۾ لڪي ويندا آهن.

ਲਖ ਦਰੀਆਉ ਕਵਾਉ ਵਿਚਿ ਤੋਲਿ ਅਤੋਲੁ ਨ ਤੋਲਿ ਤੁਲਾਇਆ ।
lakh dareeaau kavaau vich tol atol na tol tulaaeaa |

سندس هڪ وائبريشن (واڪ) ۾ لکين درياهه (زندگيءَ جا) شامل آهن ۽ سندس بي مثال عظمت کي ماپي نٿو سگهجي.

ਓਅੰਕਾਰੁ ਅਕਾਰੁ ਜਿਸਿ ਪਰਵਦਗਾਰੁ ਅਪਾਰੁ ਅਲਾਇਆ ।
oankaar akaar jis paravadagaar apaar alaaeaa |

مهربان پالڻهار رب پنهنجو روپ به اونڪر جي صورت ۾ ظاهر ڪيو آهي.

ਅਬਗਤਿ ਗਤਿ ਅਤਿ ਅਗਮ ਹੈ ਅਕਥ ਕਥਾ ਨਹਿ ਅਲਖੁ ਲਖਾਇਆ ।
abagat gat at agam hai akath kathaa neh alakh lakhaaeaa |

هن جي تحرير اوچتو آهي، ناقابل قبول آهي ۽ هن جي ڪهاڻي ناقابل بيان آهي.

ਸੁਣਿ ਸੁਣਿ ਆਖਣੁ ਆਖਿ ਸੁਣਾਇਆ ।੨।
sun sun aakhan aakh sunaaeaa |2|

رب جي باري ۾ ڳالهائڻ جو بنياد صرف ٻڌو آهي (۽ نه ته پهريون هٿ تجربو).

ਪਉੜੀ ੩
paurree 3

ਖਾਣੀ ਬਾਣੀ ਚਾਰਿ ਜੁਗ ਜਲ ਥਲ ਤਰੁਵਰੁ ਪਰਬਤ ਸਾਜੇ ।
khaanee baanee chaar jug jal thal taruvar parabat saaje |

زندگيءَ جا چار کاڻ، چار تقريرون ۽ چار دور شامل آهن، رب پاڻي، زمين، وڻ ۽ جبل پيدا ڪيا.

ਤਿੰਨ ਲੋਅ ਚਉਦਹ ਭਵਣ ਕਰਿ ਇਕੀਹ ਬ੍ਰਹਮੰਡ ਨਿਵਾਜੇ ।
tin loa chaudah bhavan kar ikeeh brahamandd nivaaje |

هڪ رب ٽن جهانن، چوڏهن شعبن ۽ ڪيتريون ئي ڪائناتون پيدا ڪيون.

ਚਾਰੇ ਕੁੰਡਾ ਦੀਪ ਸਤ ਨਉ ਖੰਡ ਦਹ ਦਿਸਿ ਵਜਣਿ ਵਾਜੇ ।
chaare kunddaa deep sat nau khandd dah dis vajan vaaje |

هن لاءِ موسيقيءَ جا ساز وڄايا وڃن ٿا سڀني ڏهن طرفن، ست براعظمن ۽ ڪائنات جي نون حصن ۾.

ਇਕਸ ਇਕਸ ਖਾਣਿ ਵਿਚਿ ਇਕੀਹ ਇਕੀਹ ਲਖ ਉਪਾਜੇ ।
eikas ikas khaan vich ikeeh ikeeh lakh upaaje |

هر هڪ اصل ماخذ مان، ايڪويهه لک جاندار پيدا ڪيا ويا آهن.

ਇਕਤ ਇਕਤ ਜੂਨਿ ਵਿਚਿ ਜੀਅ ਜੰਤੁ ਅਣਗਣਤ ਬਿਰਾਜੇ ।
eikat ikat joon vich jeea jant anaganat biraaje |

پوءِ هر نسل ۾ بيشمار جاندار موجود آهن.

ਰੂਪ ਅਨੂਪ ਸਰੂਪ ਕਰਿ ਰੰਗ ਬਿਰੰਗ ਤਰੰਗ ਅਗਾਜੇ ।
roop anoop saroop kar rang birang tarang agaaje |

بي مثال شڪل ۽ رنگ وري مختلف موجن (زندگيءَ) ۾ ظاهر ٿيندا آهن.

ਪਉਣੁ ਪਾਣੀ ਘਰੁ ਨਉ ਦਰਵਾਜੇ ।੩।
paun paanee ghar nau daravaaje |3|

هوا ۽ پاڻي جي ميلاپ سان ٺهيل جسمن کي هر هڪ ۾ نو دروازا آهن.

ਪਉੜੀ ੪
paurree 4

ਕਾਲਾ ਧਉਲਾ ਰਤੜਾ ਨੀਲਾ ਪੀਲਾ ਹਰਿਆ ਸਾਜੇ ।
kaalaa dhaulaa ratarraa neelaa peelaa hariaa saaje |

ڪارو، اڇو، ڳاڙهي، نيرو، پيلو ۽ سائو رنگ (تخليق) سينگاريل آهن.

ਰਸੁ ਕਸੁ ਕਰਿ ਵਿਸਮਾਦੁ ਸਾਦੁ ਜੀਭਹੁੰ ਜਾਪ ਨ ਖਾਜ ਅਖਾਜੇ ।
ras kas kar visamaad saad jeebhahun jaap na khaaj akhaaje |

کاڌي پيتي ۽ غير خوردني شين جا عجيب ذوق ٺاهيا ويا آهن، جن کي زبان ذريعي سڃاڻي سگهجي ٿو.

ਮਿਠਾ ਕਉੜਾ ਖਟੁ ਤੁਰਸੁ ਫਿਕਾ ਸਾਉ ਸਲੂਣਾ ਛਾਜੇ ।
mitthaa kaurraa khatt turas fikaa saau saloonaa chhaaje |

اهي ذائقا مٺا، ڪٺا، ڳاڙها، لوڻ ۽ بيڪار آهن.

ਗੰਧ ਸੁਗੰਧਿ ਅਵੇਸੁ ਕਰਿ ਚੋਆ ਚੰਦਨੁ ਕੇਸਰੁ ਕਾਜੇ ।
gandh sugandh aves kar choaa chandan kesar kaaje |

ڪيترين ئي خوشبوئن کي ملائي، ڪيفور، صندل ۽ زعفران ٺاهيا ويا آهن.

ਮੇਦੁ ਕਥੂਰੀ ਪਾਨ ਫੁਲੁ ਅੰਬਰੁ ਚੂਰ ਕਪੂਰ ਅੰਦਾਜੇ ।
med kathooree paan ful anbar choor kapoor andaaje |

ٻيون شيون جهڙوڪ مشڪ ٻلي، مشڪ، پان، گل، بخور، ڪيفور وغيره پڻ ساڳيا آهن.

ਰਾਗ ਨਾਦ ਸੰਬਾਦ ਬਹੁ ਚਉਦਹ ਵਿਦਿਆ ਅਨਹਦ ਗਾਜੇ ।
raag naad sanbaad bahu chaudah vidiaa anahad gaaje |

ڪيتريون ئي موسيقي جي ماپ، وائبريشن ۽ ڊائلاگ آهن، ۽ چوڏهن صلاحيتن جي ذريعي اڻڄاتل راڳ ڳن ٿا.

ਲਖ ਦਰੀਆਉ ਕਰੋੜ ਜਹਾਜੇ ।੪।
lakh dareeaau karorr jahaaje |4|

لکين نديون آهن، جن تي ڪروڙين جهاز هلن ٿا.

ਪਉੜੀ ੫
paurree 5

ਸਤ ਸਮੁੰਦ ਅਥਾਹ ਕਰਿ ਰਤਨ ਪਦਾਰਥ ਭਰੇ ਭੰਡਾਰਾ ।
sat samund athaah kar ratan padaarath bhare bhanddaaraa |

زمين تي زرعي شين، دوائن، ڪپڙا ۽ کاڌي جون مختلف شيون پيدا ڪيون ويون آهن.

ਮਹੀਅਲ ਖੇਤੀ ਅਉਖਧੀ ਛਾਦਨ ਭੋਜਨ ਬਹੁ ਬਿਸਥਾਰਾ ।
maheeal khetee aaukhadhee chhaadan bhojan bahu bisathaaraa |

زمين تي زرعي شين، دوائن، ڪپڙا ۽ کاڌي جون مختلف شيون پيدا ڪيون ويون آهن.

ਤਰੁਵਰ ਛਾਇਆ ਫੁਲ ਫਲ ਸਾਖਾ ਪਤ ਮੂਲ ਬਹੁ ਭਾਰਾ ।
taruvar chhaaeaa ful fal saakhaa pat mool bahu bhaaraa |

اُتي ٻرندڙ وڻ، گل، ميوا، شاخون، پن، جڙ موجود آهن.

ਪਰਬਤ ਅੰਦਰਿ ਅਸਟ ਧਾਤੁ ਲਾਲੁ ਜਵਾਹਰੁ ਪਾਰਸਿ ਪਾਰਾ ।
parabat andar asatt dhaat laal javaahar paaras paaraa |

جبلن ۾ اٺن ڌاتو، ياقوت، زيور، فلسفي جو پٿر ۽ پارو آهي.

ਚਉਰਾਸੀਹ ਲਖ ਜੋਨਿ ਵਿਚਿ ਮਿਲਿ ਮਿਲਿ ਵਿਛੁੜੇ ਵਡ ਪਰਵਾਰਾ ।
chauraaseeh lakh jon vich mil mil vichhurre vadd paravaaraa |

زندگيءَ جي 84 لک نسلن مان، وڏا خاندان صرف حصو وٺڻ لاءِ ملن ٿا، يعني اهي جنم وٺن ٿا ۽ مرن ٿا.

ਜੰਮਣੁ ਜੀਵਣੁ ਮਰਣ ਵਿਚਿ ਭਵਜਲ ਪੂਰ ਭਰਾਇ ਹਜਾਰਾ ।
jaman jeevan maran vich bhavajal poor bharaae hajaaraa |

لڏپلاڻ جي چڪر ۾ هن دنيا ۾ مخلوقات جا ڌڻ هزارن جي تعداد ۾ اچن ٿا ۽ وڃن ٿا.

ਮਾਣਸ ਦੇਹੀ ਪਾਰਿ ਉਤਾਰਾ ।੫।
maanas dehee paar utaaraa |5|

صرف انساني جسم جي ذريعي ئي حاصل ڪري سگهجي ٿو.

ਪਉੜੀ ੬
paurree 6

ਮਾਣਸ ਜਨਮ ਦੁਲੰਭੁ ਹੈ ਛਿਣ ਭੰਗਰੁ ਛਲ ਦੇਹੀ ਛਾਰਾ ।
maanas janam dulanbh hai chhin bhangar chhal dehee chhaaraa |

جيتوڻيڪ انسان جي پيدائش هڪ نادر تحفو آهي، پر اهو مٽيء جو ٺهيل جسم لمحاتي آهي.

ਪਾਣੀ ਦਾ ਕਰਿ ਪੁਤਲਾ ਉਡੈ ਨ ਪਉਣੁ ਖੁਲੇ ਨਉਂ ਦੁਆਰਾ ।
paanee daa kar putalaa uddai na paun khule naun duaaraa |

ovum ۽ مني مان ٺهيل، هن هوا بند جسم کي نو دروازا آهن.

ਅਗਨਿ ਕੁੰਡ ਵਿਚਿ ਰਖੀਅਨਿ ਨਰਕ ਘੋਰ ਮਹਿੰ ਉਦਰੁ ਮਝਾਰਾ ।
agan kundd vich rakheean narak ghor mahin udar majhaaraa |

اهو رب هن جسم کي ماءُ جي پيٽ جي دوزخ جي باهه ۾ به بچائيندو آهي.

ਕਰੈ ਉਰਧ ਤਪੁ ਗਰਭ ਵਿਚਿ ਚਸਾ ਨ ਵਿਸਰੈ ਸਿਰਜਣਹਾਰਾ ।
karai uradh tap garabh vich chasaa na visarai sirajanahaaraa |

حمل دوران، جاندار ماءُ جي پيٽ ۾ مٿي تي لٽڪندو آهي ۽ مسلسل غور ڪندو آهي.

ਦਸੀ ਮਹੀਨੀਂ ਜੰਮਿਆਂ ਸਿਮਰਣ ਕਰੀ ਕਰੇ ਨਿਸਤਾਰਾ ।
dasee maheeneen jamiaan simaran karee kare nisataaraa |

ڏهن مهينن کان پوءِ جڏهن فتنو جنم وٺي ٿو ته ان مراقبي جي ڪري اهو باهه جي تلاءَ کان آزاد ٿي وڃي ٿو.

ਜੰਮਦੋ ਮਾਇਆ ਮੋਹਿਆ ਨਦਰਿ ਨ ਆਵੈ ਰਖਣਹਾਰਾ ।
jamado maaeaa mohiaa nadar na aavai rakhanahaaraa |

جنم وقت کان ئي هو مايا ۾ مشغول رهي ٿو ۽ هاڻي اهو محافظ رب هن کي نظر نٿو اچي.

ਸਾਹੋਂ ਵਿਛੁੜਿਆ ਵਣਜਾਰਾ ।੬।
saahon vichhurriaa vanajaaraa |6|

جيو مسافر واپاري اهڙي طرح رب کان جدا ٿي وڃي ٿو، وڏي بينڪر.

ਪਉੜੀ ੭
paurree 7

ਰੋਵੈ ਰਤਨੁ ਗਵਾਇ ਕੈ ਮਾਇਆ ਮੋਹੁ ਅਨੇਰੁ ਗੁਬਾਰਾ ।
rovai ratan gavaae kai maaeaa mohu aner gubaaraa |

(خدا جي نالي جي صورت ۾) جواهر وڃائڻ سان، مخلوق (پنهنجي پيدائش تي) مايا ۽ موهت جي اونداهي ۾ روئي ۽ روئي ٿي.

ਓਹੁ ਰੋਵੈ ਦੁਖੁ ਆਪਣਾ ਹਸਿ ਹਸਿ ਗਾਵੈ ਸਭ ਪਰਵਾਰਾ ।
ohu rovai dukh aapanaa has has gaavai sabh paravaaraa |

هو پنهنجي ڏک جي ڪري روئي ٿو پر سڄو خاندان خوشيءَ سان ڳائي ٿو.

ਸਭਨਾਂ ਮਨਿ ਵਾਧਾਈਆਂ ਰੁਣ ਝੁੰਝਨੜਾ ਰੁਣ ਝੁਣਕਾਰਾ ।
sabhanaan man vaadhaaeean run jhunjhanarraa run jhunakaaraa |

سڀني جي دل خوشيءَ سان ڀرجي وئي آهي ۽ هر طرف موسيقيءَ جو آواز گونجي ٿو.

ਨਾਨਕੁ ਦਾਦਕੁ ਸੋਹਲੇ ਦੇਨਿ ਅਸੀਸਾਂ ਬਾਲੁ ਪਿਆਰਾ ।
naanak daadak sohale den aseesaan baal piaaraa |

ماءُ ۽ پيءُ جا خاندان خوشيءَ جا گيت ڳائي پياري ٻار کي برڪت ڏين ٿا.

ਚੁਖਹੁਂ ਬਿੰਦਕ ਬਿੰਦੁ ਕਰਿ ਬਿੰਦਹੁਂ ਕੀਤਾ ਪਰਬਤ ਭਾਰਾ ।
chukhahun bindak bind kar bindahun keetaa parabat bhaaraa |

هڪ ننڍڙي قطري مان اهو وڌي ويو ۽ هاڻي اهو قطرو جبل جهڙو نظر اچي ٿو.

ਸਤਿ ਸੰਤੋਖ ਦਇਆ ਧਰਮੁ ਅਰਥੁ ਸੁਗਰਥ ਵਿਸਾਰਿ ਵਿਸਾਰਾ ।
sat santokh deaa dharam arath sugarath visaar visaaraa |

وڏي ٿيڻ کان پوءِ، هن فخر سان سچ، سڪون، شفقت، ڌرم ۽ اعليٰ قدرن کي وساري ڇڏيو آهي.

ਕਾਮ ਕਰੋਧੁ ਵਿਰੋਧੁ ਵਿਚਿ ਲੋਭੁ ਮੋਹੁ ਧਰੋਹ ਅਹੰਕਾਰਾ ।
kaam karodh virodh vich lobh mohu dharoh ahankaaraa |

هو خواهشن، ڪاوڙ، مخالفت، لالچ، لالچ، خيانت ۽ غرور ۾ رهڻ لڳو.

ਮਹਾਂ ਜਾਲ ਫਾਥਾ ਵੇਚਾਰਾ ।੭।
mahaan jaal faathaa vechaaraa |7|

۽ اهڙيءَ طرح غريب مايا جي ڄار ۾ ڦاسي ويو.

ਪਉੜੀ ੮
paurree 8

ਹੋਇ ਸੁਚੇਤ ਅਚੇਤ ਇਵ ਅਖੀਂ ਹੋਂਦੀ ਅੰਨ੍ਹਾ ਹੋਆ ।
hoe suchet achet iv akheen hondee anhaa hoaa |

جيو جيتوڻيڪ شعور جو روپ اختيار ڪري ٿو ايترو بي خبر آهي (زندگيءَ ۾ پنهنجي مقصد کان) ڄڻ ته هو اکيون هئڻ جي باوجود انڌو آهي.

ਵੈਰੀ ਮਿਤੁ ਨ ਜਾਣਦਾ ਡਾਇਣੁ ਮਾਉ ਸੁਭਾਉ ਸਮੋਆ ।
vairee mit na jaanadaa ddaaein maau subhaau samoaa |

دوست ۽ دشمن جي وچ ۾ فرق نٿو ڪري؛ ۽ هن جي مطابق هڪ ماء ۽ هڪ جادوگر جي فطرت هڪجهڙائي آهي.

ਬੋਲਾ ਕੰਨੀਂ ਹੋਂਵਦੀ ਜਸੁ ਅਪਜਸੁ ਮੋਹੁ ਧੋਹੁ ਨ ਸੋਆ ।
bolaa kaneen honvadee jas apajas mohu dhohu na soaa |

هو ڪنن جي باوجود ٻوڙو آهي ۽ جلال ۽ بدنامي يا پيار ۽ غداري ۾ فرق نٿو ڪري.

ਗੁੰਗਾ ਜੀਭੈ ਹੁੰਦੀਐ ਦੁਧੁ ਵਿਚਿ ਵਿਸੁ ਘੋਲਿ ਮੁਹਿ ਚੋਆ ।
gungaa jeebhai hundeeai dudh vich vis ghol muhi choaa |

هو زبان جي باوجود گونگا آهي ۽ کير ۾ زهر ملائي پيئي ٿو.

ਵਿਹੁ ਅੰਮ੍ਰਿਤ ਸਮਸਰ ਪੀਐ ਮਰਨ ਜੀਵਨ ਆਸ ਤ੍ਰਾਸ ਨ ਢੋਆ ।
vihu amrit samasar peeai maran jeevan aas traas na dtoaa |

هو زهر ۽ امرت کي هڪجهڙو سمجهي انهن کي پيئي ٿو

ਸਰਪੁ ਅਗਨਿ ਵਲਿ ਹਥੁ ਪਾਇ ਕਰੈ ਮਨੋਰਥ ਪਕੜਿ ਖਲੋਆ ।
sarap agan val hath paae karai manorath pakarr khaloaa |

۽ زندگيءَ ۽ موت، اميدن ۽ تمنائن بابت سندس بي خبريءَ سبب، کيس ڪٿي به پناهه نه ملي ٿي.

ਸਮਝੈ ਨਾਹੀ ਟਿਬਾ ਟੋਆ ।੮।
samajhai naahee ttibaa ttoaa |8|

هو پنهنجي خواهشن کي نانگ ۽ باهه ڏانهن وڌائيندو آهي ۽ انهن کي پڪڙڻ سان هڪ کڏ ۽ دڙي ۾ فرق نٿو ڪري.

ਪਉੜੀ ੯
paurree 9

ਲੂਲਾ ਪੈਰੀ ਹੋਂਵਦੀ ਟੰਗਾਂ ਮਾਰਿ ਨ ਉਠਿ ਖਲੋਆ ।
loolaa pairee honvadee ttangaan maar na utth khaloaa |

جيتوڻيڪ پيرن سان، هڪ ٻار (ماڻهو) معذور آهي ۽ پنهنجي پيرن تي بيهي نٿو سگهي.

ਹਥੋ ਹਥੁ ਨਚਾਈਐ ਆਸਾ ਬੰਧੀ ਹਾਰੁ ਪਰੋਆ ।
hatho hath nachaaeeai aasaa bandhee haar paroaa |

اميدن ۽ ديس جي مالا کي ويڙهي هو ٻين جي ٻانهن ۾ رقص ڪري ٿو.

ਉਦਮ ਉਕਤਿ ਨ ਆਵਈ ਦੇਹਿ ਬਿਦੇਹਿ ਨ ਨਵਾਂ ਨਿਰੋਆ ।
audam ukat na aavee dehi bidehi na navaan niroaa |

هو نه ئي ٽيڪنڪ ڄاڻي ٿو ۽ نه ئي ڪاروبار، ۽ جسم کان بي پرواهه هجڻ ڪري، هو تندرست ۽ تندرست نه ٿو رهي.

ਹਗਣ ਮੂਤਣ ਛਡਣਾ ਰੋਗੁ ਸੋਗੁ ਵਿਚਿ ਦੁਖੀਆ ਰੋਆ ।
hagan mootan chhaddanaa rog sog vich dukheea roaa |

هن جي خارجي عضون جي پيشاب ۽ شوچ تي ڪنٽرول نه هجڻ ڪري هو بيمارين ۽ مصيبتن جو روئي ٿو.

ਘੁਟੀ ਪੀਐ ਨ ਖੁਸੀ ਹੋਇ ਸਪਹੁੰ ਰਖਿਆੜਾ ਅਣਖੋਆ ।
ghuttee peeai na khusee hoe sapahun rakhiaarraa anakhoaa |

هو (رب جي نالي جو) پهريون کاڌو خوشيءَ سان نه ٿو کائي ۽ (جذبات ۽ خواهشن جي صورت ۾) ضد ڪري نانگن کي پڪڙي ٿو.

ਗੁਣੁ ਅਵਗੁਣ ਨ ਵਿਚਾਰਦਾ ਨ ਉਪਕਾਰੁ ਵਿਕਾਰੁ ਅਲੋਆ ।
gun avagun na vichaaradaa na upakaar vikaar aloaa |

فضيلت ۽ خامين تي ڪڏهن به غور نه ڪندو آهي ۽ احسانمند نه ٿيندو آهي، هو هميشه بڇڙن رجحانن ڏانهن ڏسندو آهي.

ਸਮਸਰਿ ਤਿਸੁ ਹਥੀਆਰੁ ਸੰਜੋਆ ।੯।
samasar tis hatheeaar sanjoaa |9|

اهڙي (بيوقوف) ماڻهوءَ لاءِ هٿيار ۽ هٿيار هڪجهڙا آهن.

ਪਉੜੀ ੧੦
paurree 10

ਮਾਤ ਪਿਤਾ ਮਿਲਿ ਨਿੰਮਿਆ ਆਸਾਵੰਤੀ ਉਦਰੁ ਮਝਾਰੇ ।
maat pitaa mil ninmiaa aasaavantee udar majhaare |

ماءُ ۽ پيءُ جو ميلاپ ۽ ميلاپ ماءُ کي حامله بڻائي ٿو، جيڪا اميد ٿي ٻار کي پنهنجي پيٽ ۾ رکي ٿي.

ਰਸ ਕਸ ਖਾਇ ਨਿਲਜ ਹੋਇ ਛੁਹ ਛੁਹ ਧਰਣਿ ਧਰੈ ਪਗ ਧਾਰੇ ।
ras kas khaae nilaj hoe chhuh chhuh dharan dharai pag dhaare |

هوءَ بغير ڪنهن پابنديءَ جي کائڻ ۽ نه کائڻ واري شين مان لطف اندوز ٿي ۽ زمين تي ماپيل قدمن سان احتياط سان هلڻ لڳي.

ਪੇਟ ਵਿਚਿ ਦਸ ਮਾਹ ਰਖਿ ਪੀੜਾ ਖਾਇ ਜਣੈ ਪੁਤੁ ਪਿਆਰੇ ।
pett vich das maah rakh peerraa khaae janai put piaare |

هوءَ ڏهن مهينن تائين پنهنجي پيٽ ۾ کڻڻ جي تڪليف برداشت ڪرڻ کان پوءِ پنهنجي پياري پٽ کي جنم ڏيندي آهي.

ਜਣ ਕੈ ਪਾਲੈ ਕਸਟ ਕਰਿ ਖਾਨ ਪਾਨ ਵਿਚਿ ਸੰਜਮ ਸਾਰੇ ।
jan kai paalai kasatt kar khaan paan vich sanjam saare |

ڄمڻ کان پوءِ، ماءُ ٻار کي پالي ٿي ۽ پاڻ کائڻ پيئڻ ۾ اعتدال رکي ٿي.

ਗੁੜ੍ਹਤੀ ਦੇਇ ਪਿਆਲਿ ਦੁਧੁ ਘੁਟੀ ਵਟੀ ਦੇਇ ਨਿਹਾਰੇ ।
gurrhatee dee piaal dudh ghuttee vattee dee nihaare |

رواجي پهرين کاڌي ۽ کير جي وزير ڪري، هوءَ کيس ڏاڍي پيار سان ڏسندي رهي.

ਛਾਦਨੁ ਭੋਜਨੁ ਪੋਖਿਆ ਭਦਣਿ ਮੰਗਣਿ ਪੜ੍ਹਨਿ ਚਿਤਾਰੇ ।
chhaadan bhojan pokhiaa bhadan mangan parrhan chitaare |

هوءَ پنهنجي کاڌي پيتي، ڪپڙا، ڍڳي، شادي، تعليم وغيره بابت سوچي ٿي.

ਪਾਂਧੇ ਪਾਸਿ ਪੜ੍ਹਾਇਆ ਖਟਿ ਲੁਟਾਇ ਹੋਇ ਸੁਚਿਆਰੇ ।
paandhe paas parrhaaeaa khatt luttaae hoe suchiaare |

مٿس سڪا هن جي مٿي تي اڇلائي هن کي چڱيءَ طرح غسل ڏيئي، کيس تعليم لاءِ پنڊت وٽ موڪلي ٿي.

ਉਰਿਣਤ ਹੋਇ ਭਾਰੁ ਉਤਾਰੇ ।੧੦।
aurinat hoe bhaar utaare |10|

هن طريقي سان هوء قرض (پنهنجي ماء جي) کي صاف ڪري ٿي.

ਪਉੜੀ ੧੧
paurree 11

ਮਾਤਾ ਪਿਤਾ ਅਨੰਦ ਵਿਚਿ ਪੁਤੈ ਦੀ ਕੁੜਮਾਈ ਹੋਈ ।
maataa pitaa anand vich putai dee kurramaaee hoee |

والدين خوش آهن ته سندن پٽ جي شادي جي تقريب ٿي چڪي آهي.

ਰਹਸੀ ਅੰਗ ਨ ਮਾਵਈ ਗਾਵੈ ਸੋਹਿਲੜੇ ਸੁਖ ਸੋਈ ।
rahasee ang na maavee gaavai sohilarre sukh soee |

ماءُ ڏاڍي خوشي ٿي ۽ خوشين جا گيت ڳائي ٿي.

ਵਿਗਸੀ ਪੁਤ ਵਿਆਹਿਐ ਘੋੜੀ ਲਾਵਾਂ ਗਾਵ ਭਲੋਈ ।
vigasee put viaahiaai ghorree laavaan gaav bhaloee |

ڪنوار جا گيت ڳائي، ٻڍڙي جي ڀلائي لاءِ دعا گهري، هوءَ ڏاڍي خوشي محسوس ڪندي ته سندس پٽ جي شادي ٿي وئي.

ਸੁਖਾਂ ਸੁਖੈ ਮਾਵੜੀ ਪੁਤੁ ਨੂੰਹ ਦਾ ਮੇਲ ਅਲੋਈ ।
sukhaan sukhai maavarree put nooh daa mel aloee |

ڪنوار ۽ ڪنوار جي ڀلائي ۽ هم آهنگيءَ لاءِ ماءُ (ديوتائن جي اڳيان) نذرانو ڏيندي آهي.

ਨੁਹੁ ਨਿਤ ਕੰਤ ਕੁਮੰਤੁ ਦੇਇ ਵਿਹਰੇ ਹੋਵਹੁ ਸਸੁ ਵਿਗੋਈ ।
nuhu nit kant kumant dee vihare hovahu sas vigoee |

هاڻي ڪنوار پٽ کي نصيحتون ڪرڻ لڳندي آهي، کيس ماءُ پيءُ کان ڌار ٿيڻ لاءِ آماده ڪندي آهي، جنهن جي نتيجي ۾ ساس به غمگين ٿيندي آهي.

ਲਖ ਉਪਕਾਰੁ ਵਿਸਾਰਿ ਕੈ ਪੁਤ ਕੁਪੁਤਿ ਚਕੀ ਉਠਿ ਝੋਈ ।
lakh upakaar visaar kai put kuput chakee utth jhoee |

(ماءُ جي) لکين نعمتن کي وساري پٽ بي وفائي ڪري ٿو ۽ پاڻ کي ماءُ پيءُ سان ڀيٽي ٿو.

ਹੋਵੈ ਸਰਵਣ ਵਿਰਲਾ ਕੋਈ ।੧੧।
hovai saravan viralaa koee |11|

تصوف جي شراوان جهڙو فرمانبردار پٽ نادر آهي جيڪو پنهنجي نابين ماءُ پيءُ جو تمام گهڻو فرمانبردار هو.

ਪਉੜੀ ੧੨
paurree 12

ਕਾਮਣਿ ਕਾਮਣਿਆਰੀਐ ਕੀਤੋ ਕਾਮਣੁ ਕੰਤ ਪਿਆਰੇ ।
kaaman kaamaniaareeai keeto kaaman kant piaare |

جادوگر زال پنهنجي دلداريءَ سان مڙس کي مٿس دانهون ڪيو.

ਜੰਮੇ ਸਾਈਂ ਵਿਸਾਰਿਆ ਵੀਵਾਹਿਆਂ ਮਾਂ ਪਿਓ ਵਿਸਾਰੇ ।
jame saaeen visaariaa veevaahiaan maan pio visaare |

هن انهن والدين کي وساري ڇڏيو جن هن کي جنم ڏنو هو ۽ هن جي شادي ڪئي هئي.

ਸੁਖਾਂ ਸੁਖਿ ਵਿਵਾਹਿਆ ਸਉਣੁ ਸੰਜੋਗੁ ਵਿਚਾਰਿ ਵਿਚਾਰੇ ।
sukhaan sukh vivaahiaa saun sanjog vichaar vichaare |

نذرون واعدو ڪري ۽ ڪيتريون ئي نيڪي ۽ بد شگون ۽ سُٺا ميلا سمجهي، سندن شاديءَ جو بندوبست ڪيو ويو.

ਪੁਤ ਨੂਹੈਂ ਦਾ ਮੇਲੁ ਵੇਖਿ ਅੰਗ ਨਾ ਮਾਵਨਿ ਮਾਂ ਪਿਉ ਵਾਰੇ ।
put noohain daa mel vekh ang naa maavan maan piau vaare |

پٽ ۽ نياڻيءَ جي ملاقات ڏسي ماءُ پيءُ کي ڏاڍي خوشي ٿي.

ਨੂੰਹ ਨਿਤ ਮੰਤ ਕੁਮੰਤ ਦੇਇ ਮਾਂ ਪਿਉ ਛਡਿ ਵਡੇ ਹਤਿਆਰੇ ।
nooh nit mant kumant dee maan piau chhadd vadde hatiaare |

ان کان پوءِ ڪنوار مسلسل مڙس کي صلاح ڏيڻ شروع ڪئي ته هو پنهنجي ماءُ پيءُ کي ڇڏي ڏي ۽ اِها ڳالهه ڪري ته هو ظالم آهن.

ਵਖ ਹੋਵੈ ਪੁਤੁ ਰੰਨਿ ਲੈ ਮਾਂ ਪਿਉ ਦੇ ਉਪਕਾਰੁ ਵਿਸਾਰੇ ।
vakh hovai put ran lai maan piau de upakaar visaare |

ماءُ پيءُ جي احسانن کي وساري پٽ پنهنجي زال سميت انهن کان جدا ٿي ويو.

ਲੋਕਾਚਾਰਿ ਹੋਇ ਵਡੇ ਕੁਚਾਰੇ ।੧੨।
lokaachaar hoe vadde kuchaare |12|

هاڻي دنيا جو رويو بيحد غير اخلاقي ٿي ويو آهي.

ਪਉੜੀ ੧੩
paurree 13

ਮਾਂ ਪਿਉ ਪਰਹਰਿ ਸੁਣੈ ਵੇਦੁ ਭੇਦੁ ਨ ਜਾਣੈ ਕਥਾ ਕਹਾਣੀ ।
maan piau parahar sunai ved bhed na jaanai kathaa kahaanee |

ماءُ پيءُ کي ڇڏي، ويد ٻڌندڙ سندن اسرار کي سمجهي نٿا سگهن.

ਮਾਂ ਪਿਉ ਪਰਹਰਿ ਕਰੈ ਤਪੁ ਵਣਖੰਡਿ ਭੁਲਾ ਫਿਰੈ ਬਿਬਾਣੀ ।
maan piau parahar karai tap vanakhandd bhulaa firai bibaanee |

ماءُ پيءُ کي رد ڪرڻ، جهنگ ۾ مراقبو ڪرڻ ائين آهي جيئن ويران هنڌن تي ويهڻ.

ਮਾਂ ਪਿਉ ਪਰਹਰਿ ਕਰੈ ਪੂਜੁ ਦੇਵੀ ਦੇਵ ਨ ਸੇਵ ਕਮਾਣੀ ।
maan piau parahar karai pooj devee dev na sev kamaanee |

ديوتائن جي خدمت ۽ پوڄا بيڪار آهي، جيڪڏهن ڪو ماڻهو پنهنجي ماءُ پيءُ کي ڇڏي ڏئي.

ਮਾਂ ਪਿਉ ਪਰਹਰਿ ਨ੍ਹਾਵਣਾ ਅਠਸਠਿ ਤੀਰਥ ਘੁੰਮਣਵਾਣੀ ।
maan piau parahar nhaavanaa atthasatth teerath ghunmanavaanee |

ماءُ پيءُ جي خدمت کان سواءِ، اٺيتاليھ زيارتن تي غسل ڪرڻ، ڀوتار ۾ گھڙڻ کان سواءِ ٻيو ڪجھ به نه آھي.

ਮਾਂ ਪਿਉ ਪਰਹਰਿ ਕਰੈ ਦਾਨ ਬੇਈਮਾਨ ਅਗਿਆਨ ਪਰਾਣੀ ।
maan piau parahar karai daan beeemaan agiaan paraanee |

جيڪو شخص پنهنجي ماءُ پيءُ کي ڇڏي خيرات ڪري ٿو، اهو فاسق ۽ جاهل آهي.

ਮਾਂ ਪਿਉ ਪਰਹਰਿ ਵਰਤ ਕਰਿ ਮਰਿ ਮਰਿ ਜੰਮੈ ਭਰਮਿ ਭੁਲਾਣੀ ।
maan piau parahar varat kar mar mar jamai bharam bhulaanee |

جيڪو ماءُ پيءُ جي نافرماني ڪري روزو رکي ٿو، سو جنم ۽ مرڻ جي چڪر ۾ ڀوڳي ٿو.

ਗੁਰੁ ਪਰਮੇਸਰੁ ਸਾਰੁ ਨ ਜਾਣੀ ।੧੩।
gur paramesar saar na jaanee |13|

ان ماڻهوءَ (حقيقت ۾) گرو ۽ خدا جي ذات کي نه سمجهيو آهي.

ਪਉੜੀ ੧੪
paurree 14

ਕਾਦਰੁ ਮਨਹੁਂ ਵਿਸਾਰਿਆ ਕੁਦਰਤਿ ਅੰਦਰਿ ਕਾਦਰੁ ਦਿਸੈ ।
kaadar manahun visaariaa kudarat andar kaadar disai |

فطرت ۾ اهو خالق ته نظر اچي ٿو پر جيو هن کي وساري ڇڏيو آهي.

ਜੀਉ ਪਿੰਡ ਦੇ ਸਾਜਿਆ ਸਾਸ ਮਾਸ ਦੇ ਜਿਸੈ ਕਿਸੈ ।
jeeo pindd de saajiaa saas maas de jisai kisai |

هر هڪ کي جسم، اهم هوا، گوشت ۽ سانس عطا ڪري، هن سڀني کي پيدا ڪيو آهي.

ਅਖੀ ਮੁਹੁਂ ਨਕੁ ਕੰਨੁ ਦੇਇ ਹਥੁ ਪੈਰੁ ਸਭਿ ਦਾਤ ਸੁ ਤਿਸੈ ।
akhee muhun nak kan dee hath pair sabh daat su tisai |

جيئن ته، اکيون، وات، نڪ، ڪن، هٿ ۽ پير هن تحفا ڏنا آهن.

ਅਖੀਂ ਦੇਖੈ ਰੂਪ ਰੰਗੁ ਸਬਦ ਸੁਰਤਿ ਮੁਹਿ ਕੰਨ ਸਰਿਸੈ ।
akheen dekhai roop rang sabad surat muhi kan sarisai |

انسان شڪل ۽ رنگ کي اکين سان ڏسندو آهي ۽ وات ۽ ڪنن سان ڪلام ٻڌائيندو ۽ ٻڌندو آهي.

ਨਕਿ ਵਾਸੁ ਹਥੀਂ ਕਿਰਤਿ ਪੈਰੀ ਚਲਣ ਪਲ ਪਲ ਖਿਸੈ ।
nak vaas hatheen kirat pairee chalan pal pal khisai |

نڙيءَ مان بوءِ ۽ هٿن سان ڪم ڪندي، هو آهستي آهستي پنهنجي پيرن تي لهي ٿو.

ਵਾਲ ਦੰਦ ਨਹੁਂ ਰੋਮ ਰੋਮ ਸਾਸਿ ਗਿਰਾਸਿ ਸਮਾਲਿ ਸਲਿਸੈ ।
vaal dand nahun rom rom saas giraas samaal salisai |

هو احتياط سان پنهنجا وار، ڏند، ناخن، ٽريچومس، سانس ۽ کاڌو رکي ٿو. جيو، تون ذوق ۽ لالچ ۾ قابو ٿي دنياوي مالڪن کي هميشه ياد ڪر.

ਸਾਦੀ ਲਬੈ ਸਾਹਿਬੋ ਤਿਸ ਤੂੰ ਸੰਮਲ ਸੌਵੈਂ ਹਿਸੈ ।
saadee labai saahibo tis toon samal sauavain hisai |

ياد رکو ته رب به ان جو فقط سؤ حصو.

ਲੂਣੁ ਪਾਇ ਕਰਿ ਆਟੈ ਮਿਸੈ ।੧੪।
loon paae kar aattai misai |14|

زندگيءَ جي اٽي ۾ عقيدت جو لوڻ وجهي ان کي ذائقو ڏيو.

ਪਉੜੀ ੧੫
paurree 15

ਦੇਹੀ ਵਿਚਿ ਨ ਜਾਪਈ ਨੀਂਦ ਭੁਖੁ ਤੇਹ ਕਿਥੈ ਵਸੈ ।
dehee vich na jaapee neend bhukh teh kithai vasai |

ننڊ ۽ بک جي جسم ۾ رهڻ جي جاءِ ڪير به نٿو ڄاڻي.

ਹਸਣੁ ਰੋਵਣੁ ਗਾਵਣਾ ਛਿਕ ਡਿਕਾਰੁ ਖੰਗੂਰਣੁ ਦਸੈ ।
hasan rovan gaavanaa chhik ddikaar khangooran dasai |

ڪو ٻڌاءِ ته جسم ۾ کلڻ، روئڻ، ڳائڻ، ڇڻڻ، ڦٽڻ ۽ کنگهه ڪٿي رهن ٿا.

ਆਲਕ ਤੇ ਅੰਗਵਾੜੀਆਂ ਹਿਡਕੀ ਖੁਰਕਣੁ ਪਰਸ ਪਰਸੈ ।
aalak te angavaarreean hiddakee khurakan paras parasai |

سستي، جمائي، ٿلهو، خارش، ٿلهو، سُڪون، ٽهڪ ڏيڻ ۽ تاڙيون وڄائڻ ڪٿان آيو؟

ਉਭੇ ਸਾਹ ਉਬਾਸੀਆਂ ਚੁਟਕਾਰੀ ਤਾੜੀ ਸੁਣਿ ਕਿਸੈ ।
aubhe saah ubaaseean chuttakaaree taarree sun kisai |

اُميد، تمنا، خوشي، غم، تصرف، لطف، ڏک، خوشي، وغيره ناقابلِ تباهي جا جذبا آهن.

ਆਸਾ ਮਨਸਾ ਹਰਖੁ ਸੋਗੁ ਜੋਗੁ ਭੋਗੁ ਦੁਖੁ ਸੁਖੁ ਨ ਵਿਣਸੈ ।
aasaa manasaa harakh sog jog bhog dukh sukh na vinasai |

جاڳڻ جي ڪلاڪن دوران لکين سوچون ۽ پريشانيون موجود آهن

ਜਾਗਦਿਆਂ ਲਖੁ ਚਿਤਵਣੀ ਸੁਤਾ ਸੁਹਣੇ ਅੰਦਰਿ ਧਸੈ ।
jaagadiaan lakh chitavanee sutaa suhane andar dhasai |

۽ ساڳئي وقت ذهن ۾ تمام گهڻي جڙيل آهي جڏهن هڪ ننڊ ۽ خواب ڏسي رهيو آهي.

ਸੁਤਾ ਹੀ ਬਰੜਾਂਵਦਾ ਕਿਰਤਿ ਵਿਰਤਿ ਵਿਚਿ ਜਸ ਅਪਜਸੈ ।
sutaa hee bararraanvadaa kirat virat vich jas apajasai |

جيڪا به شهرت ۽ بدنامي انسان پنهنجي شعوري حالت ۾ حاصل ڪئي آهي، سو ننڊ ۾ به گوڙ ڪري ٿو.

ਤਿਸਨਾ ਅੰਦਰਿ ਘਣਾ ਤਰਸੈ ।੧੫।
tisanaa andar ghanaa tarasai |15|

انسان خواهشن جي زور تي، شدت سان آرزو ۽ تمنا ۾ هلي ٿو.

ਪਉੜੀ ੧੬
paurree 16

ਗੁਰਮਤਿ ਦੁਰਮਤਿ ਵਰਤਣਾ ਸਾਧੁ ਅਸਾਧੁ ਸੰਗਤਿ ਵਿਚਿ ਵਸੈ ।
guramat duramat varatanaa saadh asaadh sangat vich vasai |

ساڌن ۽ بدڪارن جي صحبت رکڻ وارا ماڻهو بالترتيب گرو جي حڪمت، گرومت ۽ بيدل جي مطابق ڪم ڪن ٿا.

ਤਿੰਨ ਵੇਸ ਜਮਵਾਰ ਵਿਚਿ ਹੋਇ ਸੰਜੋਗੁ ਵਿਜੋਗੁ ਮੁਣਸੈ ।
tin ves jamavaar vich hoe sanjog vijog munasai |

انسان زندگيءَ جي ٽن حالتن (ننڍپڻ، جوانيءَ، ٻڍاپي) تي عمل ڪري ٿو، صفائيءَ، ملاقات ۽ وجوگ، جدائي.

ਸਹਸ ਕੁਬਾਣ ਨ ਵਿਸਰੈ ਸਿਰਜਣਹਾਰੁ ਵਿਸਾਰਿ ਵਿਗਸੈ ।
sahas kubaan na visarai sirajanahaar visaar vigasai |

ھزارين خراب عادتون نه وسارجن پر مخلوق، آر وي رب کي وساري خوشي محسوس ڪري ٿي.

ਪਰ ਨਾਰੀ ਪਰ ਦਰਬੁ ਹੇਤੁ ਪਰ ਨਿੰਦਾ ਪਰਪੰਚ ਰਹਸੈ ।
par naaree par darab het par nindaa parapanch rahasai |

هو ٻئي جي زال سان گڏ رهڻ ۾، ٻئي جي مال ۾ ۽ ٻين جي بدمعاشيءَ ۾ مزو وٺندو آهي.

ਨਾਮ ਦਾਨ ਇਸਨਾਨੁ ਤਜਿ ਕੀਰਤਨ ਕਥਾ ਨ ਸਾਧੁ ਪਰਸੈ ।
naam daan isanaan taj keeratan kathaa na saadh parasai |

هن رب جي نالي جي ياد، خيرات ۽ وضو کي ڇڏي ڏنو آهي ۽ رب جي حمد و ثنا ۽ ڪلام ٻڌڻ لاءِ مقدس جماعت ۾ نه ٿو وڃي.

ਕੁਤਾ ਚਉਕ ਚੜ੍ਹਾਈਐ ਚਕੀ ਚਟਣਿ ਕਾਰਣ ਨਸੈ ।
kutaa chauk charrhaaeeai chakee chattan kaaran nasai |

هو اُن ڪتي جهڙو آهي، جيڪو جيتوڻيڪ اعليٰ عهدي تي هجي، تڏهن به اٽو چاهڻ لاءِ ڊوڙندو آهي.

ਅਵਗੁਣਿਆਰਾ ਗੁਣ ਨ ਸਰਸੈ ।੧੬।
avaguniaaraa gun na sarasai |16|

بڇڙو ماڻهو ڪڏهن به زندگيءَ جي قدرن جو قدر نٿو ڪري.

ਪਉੜੀ ੧੭
paurree 17

ਜਿਉ ਬਹੁ ਵਰਨ ਵਣਾਸਪਤਿ ਮੂਲ ਪਤ੍ਰ ਫੁਲ ਫਲੁ ਘਨੇਰੇ ।
jiau bahu varan vanaasapat mool patr ful fal ghanere |

هڪ ٻوٽي ڪائنات ۾ جڙ، پنن، گلن ۽ ميون کي برقرار رکي ٿي.

ਇਕ ਵਰਨੁ ਬੈਸੰਤਰੈ ਸਭਨਾ ਅੰਦਰਿ ਕਰਦਾ ਡੇਰੇ ।
eik varan baisantarai sabhanaa andar karadaa ddere |

ساڳي باهه مختلف شين ۾ رهي ٿي.

ਰੂਪੁ ਅਨੂਪੁ ਅਨੇਕ ਹੋਇ ਰੰਗੁ ਸੁਰੰਗੁ ਸੁ ਵਾਸੁ ਚੰਗੇਰੇ ।
roop anoop anek hoe rang surang su vaas changere |

خوشبو اها ئي آهي جيڪا مختلف رنگن ۽ شڪلين جي مواد ۾ رهي ٿي.

ਵਾਂਸਹੁ ਉਠਿ ਉਪੰਨਿ ਕਰਿ ਜਾਲਿ ਕਰੰਦਾ ਭਸਮੈ ਢੇਰੇ ।
vaansahu utth upan kar jaal karandaa bhasamai dtere |

بانس جي اندر مان باهه نڪرندي آهي ۽ سڄي ٻوٽي کي باهه ڏئي ساڙي ڇڏيندي آهي.

ਰੰਗ ਬਿਰੰਗੀ ਗਊ ਵੰਸ ਅੰਗੁ ਅੰਗੁ ਧਰਿ ਨਾਉ ਲਵੇਰੇ ।
rang birangee gaoo vans ang ang dhar naau lavere |

مختلف رنگن جي ڳئون کي مختلف نالا ڏنا ويا آهن. کير ڏيندڙ انهن سڀني کي چري ٿو، پر هر ڳئون جو نالو ٻڌي سڏيندڙ ڏانهن وڌي ٿي.

ਸੱਦੀ ਆਵੈ ਨਾਉ ਸੁਣਿ ਪਾਲੀ ਚਾਰੈ ਮੇਰੇ ਤੇਰੇ ।
sadee aavai naau sun paalee chaarai mere tere |

هر ڳئون جي کير جو رنگ ساڳيو (اڇو) هوندو آهي.

ਸਭਨਾ ਦਾ ਇਕੁ ਰੰਗੁ ਦੁਧੁ ਘਿਅ ਪਟ ਭਾਂਡੈ ਦੋਖ ਨ ਹੇਰੇ ।
sabhanaa daa ik rang dudh ghia patt bhaanddai dokh na here |

گهي ۽ ريشم ۾ عيب نظر نه ايندا آهن، يعني ذات پات ۽ جنس ۾ نه وڃڻ گهرجي. صرف سچي انسانيت کي سڃاڻڻ گهرجي.

ਚਿਤੈ ਅੰਦਰਿ ਚੇਤੁ ਚਿਤੇਰੇ ।੧੭।
chitai andar chet chitere |17|

0 ماڻهو، هن فنڪار جي تخليق کي ياد رکو!

ਪਉੜੀ ੧੮
paurree 18

ਧਰਤੀ ਪਾਣੀ ਵਾਸੁ ਹੈ ਫੁਲੀ ਵਾਸੁ ਨਿਵਾਸੁ ਚੰਗੇਰੀ ।
dharatee paanee vaas hai fulee vaas nivaas changeree |

ڌرتي پاڻيءَ ۾ رهي ٿي ۽ گلن ۾ خوشبوءِ رهي ٿي.

ਤਿਲ ਫੁਲਾਂ ਦੇ ਸੰਗਿ ਮਿਲਿ ਪਤਿਤੁ ਪੁਨੀਤੁ ਫੁਲੇਲੁ ਘਵੇਰੀ ।
til fulaan de sang mil patit puneet fulel ghaveree |

گلن جي جوهر سان ملندڙ تلوار کي خوشبوءِ جي خوشبوءِ جيان مقدس ٿي ويندي آهي.

ਅਖੀ ਦੇਖਿ ਅਨ੍ਹੇਰੁ ਕਰਿ ਮਨਿ ਅੰਧੇ ਤਨਿ ਅੰਧੁ ਅੰਧੇਰੀ ।
akhee dekh anher kar man andhe tan andh andheree |

انڌو دماغ جسماني اکين سان ڏسڻ کان پوءِ به اوندهه ۾ رهندڙ مخلوق وانگر عمل ڪري ٿو. انسان روحاني طور انڌو آهي جيتوڻيڪ هو جسماني طور ڏسي ٿو.

ਛਿਅ ਰੁਤ ਬਾਰਹ ਮਾਹ ਵਿਚਿ ਸੂਰਜੁ ਇਕੁ ਨ ਘੁਘੂ ਹੇਰੀ ।
chhia rut baarah maah vich sooraj ik na ghughoo heree |

ڇھن موسمن ۽ ٻارھن مھينن ۾ ھڪڙو ئي سج اڀري ٿو پر اُلو ان کي نٿو ڏسي.

ਸਿਮਰਣਿ ਕੂੰਜ ਧਿਆਨੁ ਕਛੁ ਪਥਰ ਕੀੜੇ ਰਿਜਕੁ ਸਵੇਰੀ ।
simaran koonj dhiaan kachh pathar keerre rijak saveree |

ياد ۽ مراقبت فلوريڪن ۽ ڪڇي جي اولاد کي پالي ٿو ۽ اهو رب پٿر جي ڪيڙن کي به روزي فراهم ڪري ٿو.

ਕਰਤੇ ਨੋ ਕੀਤਾ ਨ ਚਿਤੇਰੀ ।੧੮।
karate no keetaa na chiteree |18|

تڏهن به مخلوق (انسان) ان خالق کي ياد نه ڪندي آهي.

ਪਉੜੀ ੧੯
paurree 19

ਘੁਘੂ ਚਾਮਚਿੜਕ ਨੋ ਦੇਹੁਂ ਨ ਸੁਝੈ ਚਾਨਣ ਹੋਂਦੇ ।
ghughoo chaamachirrak no dehun na sujhai chaanan honde |

ڏينهن جي روشنيءَ ۾ چمگادڙ ۽ الوءَ کي ڪجهه به نظر نٿو اچي.

ਰਾਤਿ ਅਨ੍ਹੇਰੀ ਦੇਖਦੇ ਬੋਲੁ ਕੁਬੋਲ ਅਬੋਲ ਖਲੋਂਦੇ ।
raat anheree dekhade bol kubol abol khalonde |

اهي رڳو اونداهي رات ۾ ڏسندا آهن. هو خاموش رهن ٿا پر جڏهن به ڳالهائين ٿا ته سندن آواز خراب آهي.

ਮਨਮੁਖ ਅੰਨ੍ਹੇ ਰਾਤਿ ਦਿਹੁਂ ਸੁਰਤਿ ਵਿਹੂਣੇ ਚਕੀ ਝੋਂਦੇ ।
manamukh anhe raat dihun surat vihoone chakee jhonde |

من موهيندڙ به ڏينهن رات انڌا رهن ٿا ۽ هوش کان غافل ٿي جهڳڙي جو راڳ هلن ٿا.

ਅਉਗੁਣ ਚੁਣਿ ਚੁਣਿ ਛਡਿ ਗੁਣ ਪਰਹਰਿ ਹੀਰੇ ਫਟਕ ਪਰੋਂਦੇ ।
aaugun chun chun chhadd gun parahar heere fattak paronde |

اُهي نقص کڻن ٿا ۽ خوبيون ڇڏي ڏين ٿا. اهي هيرن کي رد ڪن ٿا ۽ پٿر جي تار تيار ڪن ٿا.

ਨਾਉ ਸੁਜਾਖੇ ਅੰਨ੍ਹਿਆਂ ਮਾਇਆ ਮਦ ਮਤਵਾਲੇ ਰੋਂਦੇ ।
naau sujaakhe anhiaan maaeaa mad matavaale ronde |

انهن انڌن کي سُجُون چئبو آهي، سيٺ ۽ هوشيار. پنهنجي دولت جي غرور ۾ غرق ٿي روئي ۽ روئي.

ਕਾਮ ਕਰੋਧ ਵਿਰੋਧ ਵਿਚਿ ਚਾਰੇ ਪਲੇ ਭਰਿ ਭਰਿ ਧੋਂਦੇ ।
kaam karodh virodh vich chaare pale bhar bhar dhonde |

هوس، ڪاوڙ ۽ دشمنيءَ ۾ غرق ٿي پنهنجي داغ ٿيل چادر جي چئن ڪنڊن کي ڌوئي ٿو.

ਪਥਰ ਪਾਪ ਨ ਛੁਟਹਿ ਢੋਂਦੇ ।੧੯।
pathar paap na chhutteh dtonde |19|

اهي ڪڏهن به پنهنجي سنگين گناهن جي بار کڻڻ کان آزاد نه ٿيندا آهن.

ਪਉੜੀ ੨੦
paurree 20

ਥਲਾਂ ਅੰਦਰਿ ਅਕੁ ਉਗਵਨਿ ਵੁਠੇ ਮੀਂਹ ਪਵੈ ਮੁਹਿ ਮੋਆ ।
thalaan andar ak ugavan vutthe meenh pavai muhi moaa |

اک جو ٻوٽو سٽي وارن علائقن ۾ وڌندو آهي ۽ مينهن دوران پنهنجي منهن تي ڪري پوندو آهي.

ਪਤਿ ਟੁਟੈ ਦੁਧੁ ਵਹਿ ਚਲੈ ਪੀਤੈ ਕਾਲਕੂਟੁ ਓਹੁ ਹੋਆ ।
pat ttuttai dudh veh chalai peetai kaalakoott ohu hoaa |

ان مان کير ڦٽي نڪرندو آهي جڏهن ان جي پنن کي ڪٽيو ويندو آهي، پر پيئڻ سان زهر بڻجي ويندو آهي.

ਅਕਹੁਂ ਫਲ ਹੋਇ ਖਖੜੀ ਨਿਹਫਲੁ ਸੋ ਫਲੁ ਅਕਤਿਡੁ ਭੋਆ ।
akahun fal hoe khakharree nihafal so fal akatidd bhoaa |

ٻوٽو اک جو بيڪار ميوو آهي، جيڪو رڳو گھاٽن کي پسند ڪندو آهي.

ਵਿਹੁਂ ਨਸੈ ਅਕ ਦੁਧ ਤੇ ਸਪੁ ਖਾਧਾ ਖਾਇ ਅਕ ਨਰੋਆ ।
vihun nasai ak dudh te sap khaadhaa khaae ak naroaa |

زهر اڪ جي کير سان ملائي ٿو ۽ (ڪڏهن) جيڪو ماڻهو سَنڪي کائي ٿو، تنهن کي ان جي زهر مان شفا ملي ٿي.

ਸੋ ਅਕ ਚਰਿ ਕੈ ਬਕਰੀ ਦੇਇ ਦੁਧੁ ਅੰਮ੍ਰਿਤ ਮੋਹਿ ਚੋਆ ।
so ak char kai bakaree dee dudh amrit mohi choaa |

جڏهن هڪ ٻڪري ساڳئي اک کي چري ٿي، ته ان کي امرت جهڙو کير پيدا ٿئي ٿو.

ਸਪੈ ਦੁਧੁ ਪੀਆਲੀਐ ਵਿਸੁ ਉਗਾਲੈ ਪਾਸਿ ਖੜੋਆ ।
sapai dudh peeaaleeai vis ugaalai paas kharroaa |

نانگ کي جيڪو کير ڏنو وڃي ٿو، اهو ان سان هڪدم زهر جي صورت ۾ ٻاهر نڪري وڃي ٿو.

ਗੁਣ ਕੀਤੇ ਅਵਗੁਣੁ ਕਰਿ ਢੋਆ ।੨੦।
gun keete avagun kar dtoaa |20|

بڇڙو ماڻهو بدڪاريءَ جو بدلو ڏئي ٿو چڱائي ڪري.

ਪਉੜੀ ੨੧
paurree 21

ਕੁਹੈ ਕਸਾਈ ਬਕਰੀ ਲਾਇ ਲੂਣ ਸੀਖ ਮਾਸੁ ਪਰੋਆ ।
kuhai kasaaee bakaree laae loon seekh maas paroaa |

قصاب بکري کي ذبح ڪري ٿو ۽ ان جو گوشت لوڻ سان ڍڪيو وڃي ٿو.

ਹਸਿ ਹਸਿ ਬੋਲੇ ਕੁਹੀਂਦੀ ਖਾਧੇ ਅਕਿ ਹਾਲੁ ਇਹੁ ਹੋਆ ।
has has bole kuheendee khaadhe ak haal ihu hoaa |

ٻڪري مارڻ وقت کلندي چوي ٿي ته مون کي هيءَ حالت رڳو اڪ جي ٻوٽي جا پن چرڻ لاءِ آئي آهي.

ਮਾਸ ਖਾਨਿ ਗਲਿ ਛੁਰੀ ਦੇ ਹਾਲੁ ਤਿਨਾੜਾ ਕਉਣੁ ਅਲੋਆ ।
maas khaan gal chhuree de haal tinaarraa kaun aloaa |

پر انهن جو ڪهڙو حال هوندو جيڪي چاقو سان گلا ڪٽي (جانور جو) گوشت کائيندا آهن.

ਜੀਭੈ ਹੰਦਾ ਫੇੜਿਆ ਖਉ ਦੰਦਾਂ ਮੁਹੁ ਭੰਨਿ ਵਿਗੋਆ ।
jeebhai handaa ferriaa khau dandaan muhu bhan vigoaa |

زبان جو خراب ذائقو ڏندن لاءِ نقصانڪار آهي ۽ وات کي به نقصان پهچائي ٿو.

ਪਰ ਤਨ ਪਰ ਧਨ ਨਿੰਦ ਕਰਿ ਹੋਇ ਦੁਜੀਭਾ ਬਿਸੀਅਰੁ ਭੋਆ ।
par tan par dhan nind kar hoe dujeebhaa biseear bhoaa |

ٻين جي مال، جسم ۽ بدمعاشي جو مزو وٺندڙ زهر بڻجي وڃي ٿو.

ਵਸਿ ਆਵੈ ਗੁਰੁਮੰਤ ਸਪੁ ਨਿਗੁਰਾ ਮਨਮੁਖੁ ਸੁਣੈ ਨ ਸੋਆ ।
vas aavai gurumant sap niguraa manamukh sunai na soaa |

هي نانگ گرو جي منتر سان قابو ۾ آهي، پر گروءَ کان بيزار انسان، اهڙي منتر جي شان ۾ ڪڏهن به نه ٻڌندو آهي.

ਵੇਖਿ ਨ ਚਲੈ ਅਗੈ ਟੋਆ ।੨੧।
vekh na chalai agai ttoaa |21|

اڳتي وڌڻ دوران، هن ڪڏهن به پنهنجي اڳيان کڏ نه ڏٺو.

ਪਉੜੀ ੨੨
paurree 22

ਆਪਿ ਨ ਵੰਞੈ ਸਾਹੁਰੈ ਲੋਕਾ ਮਤੀ ਦੇ ਸਮਝਾਏ ।
aap na vanyai saahurai lokaa matee de samajhaae |

بڇڙي ڇوڪري پاڻ سسر جي گهر نه ويندي آهي پر ٻين کي سيکاريندي آهي ته سسر جي گهر ۾ ڪهڙو سلوڪ ڪجي.

ਚਾਨਣੁ ਘਰਿ ਵਿਚਿ ਦੀਵਿਅਹੁ ਹੇਠ ਅੰਨੇਰੁ ਨ ਸਕੈ ਮਿਟਾਏ ।
chaanan ghar vich deeviahu hetth aner na sakai mittaae |

چراغ گھر کي روشن ڪري سگهي ٿو پر پنهنجي هيٺان اوندهه کي ختم نٿو ڪري سگهي.

ਹਥੁ ਦੀਵਾ ਫੜਿ ਆਖੁੜੈ ਹੁਇ ਚਕਚਉਧੀ ਪੈਰੁ ਥਿੜਾਏ ।
hath deevaa farr aakhurrai hue chakchaudhee pair thirraae |

ھٿ ۾ ڏيئا کڻي ھلندڙ ماڻھو ان ڪري ٿڦي ٿو، جو ھو ان جي شعلن کان حيران ٿي ويو آھي.

ਹਥ ਕੰਙਣੁ ਲੈ ਆਰਸੀ ਅਉਖਾ ਹੋਵੈ ਦੇਖਿ ਦਿਖਾਏ ।
hath kangan lai aarasee aaukhaa hovai dekh dikhaae |

اھو جيڪو پنھنجي ڪنگڻ جي عڪاسي کي ڏسڻ جي ڪوشش ڪري ٿو avast ۾؛

ਦੀਵਾ ਇਕਤੁ ਹਥੁ ਲੈ ਆਰਸੀ ਦੂਜੈ ਹਥਿ ਫੜਾਏ ।
deevaa ikat hath lai aarasee doojai hath farraae |

ساڳئي هٿ جي آڱر تي لڳل آئيني کي مشڪل سان ڏسي يا ٻئي کي ڏيکاري سگهي ٿو.

ਹੁੰਦੇ ਦੀਵੇ ਆਰਸੀ ਆਖੁੜਿ ਟੋਏ ਪਾਉਂਦਾ ਜਾਏ ।
hunde deeve aarasee aakhurr ttoe paaundaa jaae |

ھاڻي جيڪڏھن ھو ھڪ ھٿ ۾ آئينو ۽ ٻئي ھٿ ۾ چراغ پڪڙندو ته به ھوءَ کڏ ۾ پئجي ويندي.

ਦੂਜਾ ਭਾਉ ਕੁਦਾਉ ਹਰਾਏ ।੨੨।
doojaa bhaau kudaau haraae |22|

ٻٽي ذهانت هڪ بڇڙو داغ آهي جيڪو آخرڪار شڪست جو سبب بڻجي ٿو.

ਪਉੜੀ ੨੩
paurree 23

ਅਮਿਅ ਸਰੋਵਰਿ ਮਰੈ ਡੁਬਿ ਤਰੈ ਨ ਮਨਤਾਰੂ ਸੁ ਅਵਾਈ ।
amia sarovar marai ddub tarai na manataaroo su avaaee |

هڪ مضبوط غير ترڻ وارو به امرت جي ٽانڪي ۾ ٻڏي مري ويندو.

ਪਾਰਸੁ ਪਰਸਿ ਨ ਪਥਰਹੁ ਕੰਚਨੁ ਹੋਇ ਨ ਅਘੜੁ ਘੜਾਈ ।
paaras paras na patharahu kanchan hoe na agharr gharraaee |

فلسفي جي پٿر کي ڇهڻ سان ٻيو پٿر نه سون ۾ تبديل ٿيندو آهي ۽ نه ئي ان کي زيور بڻائي سگهجي ٿو.

ਬਿਸੀਅਰੁ ਵਿਸੁ ਨ ਪਰਹਰੈ ਅਠ ਪਹਰ ਚੰਨਣਿ ਲਪਟਾਈ ।
biseear vis na paraharai atth pahar chanan lapattaaee |

نانگ پنهنجو زهر نه ٿو ٻوڙي، جيتوڻيڪ اهو اٺن واچن (ڏينهن ۽ رات) ۾ چندن سان جڙيل رهي ٿو.

ਸੰਖ ਸਮੁੰਦਹੁਂ ਸਖਣਾ ਰੋਵੈ ਧਾਹਾਂ ਮਾਰਿ ਸੁਣਾਇ ।
sankh samundahun sakhanaa rovai dhaahaan maar sunaae |

رهڻ جي باوجود، سمنڊ ۾، شنک خالي ۽ خالي رهي ٿو ۽ (جڏهن ڦوڪيو وڃي ٿو).

ਘੁਘੂ ਸੁਝੁ ਨ ਸੁਝਈ ਸੂਰਜੁ ਜੋਤਿ ਨ ਲੁਕੈ ਲੁਕਾਈ ।
ghughoo sujh na sujhee sooraj jot na lukai lukaaee |

اُلو ڪجهه به نه ڏسندو آهي جڏهن ته سج جي روشنيءَ ۾ ڪا به شيءِ لڪيل نه هوندي آهي.

ਮਨਮੁਖ ਵਡਾ ਅਕ੍ਰਿਤਘਣੁ ਦੂਜੇ ਭਾਇ ਸੁਆਇ ਲੁਭਾਈ ।
manamukh vaddaa akritaghan dooje bhaae suaae lubhaaee |

منمک، ذهن تي مبني، تمام بي شڪر آهي ۽ هميشه ٻين جي احساس مان لطف اندوز ڪرڻ پسند ڪندو آهي.

ਸਿਰਜਨਹਾਰ ਨ ਚਿਤਿ ਵਸਾਈ ।੨੩।
sirajanahaar na chit vasaaee |23|

هو ڪڏهن به ان خالق رب کي پنهنجي دل ۾ نه وساريندو آهي.

ਪਉੜੀ ੨੪
paurree 24

ਮਾਂ ਗਭਣਿ ਜੀਅ ਜਾਣਦੀ ਪੁਤੁ ਸਪੁਤੁ ਹੋਵੈ ਸੁਖਦਾਈ ।
maan gabhan jeea jaanadee put saput hovai sukhadaaee |

هڪ حامله ماءُ محسوس ڪندي آهي ته هن جي هٿان هڪ آرام ڏيندڙ لائق پٽ پيدا ٿيندو.

ਕੁਪੁਤਹੁਂ ਧੀ ਚੰਗੇਰੜੀ ਪਰ ਘਰ ਜਾਇ ਵਸਾਇ ਨ ਆਈ ।
kuputahun dhee changerarree par ghar jaae vasaae na aaee |

هڪ نااهل پٽ کان ڌيءَ بهتر آهي ته هوءَ گهٽ ۾ گهٽ ڪنهن ٻئي جو گهر ٺاهي ۽ واپس نه اچي (ماءُ کي تڪليف ۾ وجهي).

ਧੀਅਹੁਂ ਸਪ ਸਕਾਰਥਾ ਜਾਉ ਜਣੇਂਦੀ ਜਣਿ ਜਣਿ ਖਾਈ ।
dheeahun sap sakaarathaa jaau janendee jan jan khaaee |

بڇڙي ڌيءَ جي ڀيٽ ۾ نانگ نانگ ڀلو آهي، جيڪا ڄمڻ تي پنهنجي اولاد کي کائي (ته جيئن ٻيا نانگ اتي نه هجن ته ٻين کي نقصان پهچائين).

ਮਾਂ ਡਾਇਣ ਧੰਨੁ ਧੰਨੁ ਹੈ ਕਪਟੀ ਪੁਤੈ ਖਾਇ ਅਘਾਈ ।
maan ddaaein dhan dhan hai kapattee putai khaae aghaaee |

نانگ جي نانگ کان اها جادوگري بهتر آهي جيڪا پنهنجي غدار پٽ کي کائڻ کان پوءِ سڪون محسوس ڪري.

ਬਾਮ੍ਹਣ ਗਾਈ ਖਾਇ ਸਪੁ ਫੜਿ ਗੁਰ ਮੰਤ੍ਰ ਪਵਾਇ ਪਿੜਾਈ ।
baamhan gaaee khaae sap farr gur mantr pavaae pirraaee |

هڪ نانگ به، برهمڻن ۽ ڳئون جو ڪنگڻ، گروءَ جو منتر ٻڌي خاموشيءَ سان ٽوڪريءَ ۾ ويهندو هو.

ਨਿਗੁਰੇ ਤੁਲਿ ਨ ਹੋਰੁ ਕੋ ਸਿਰਜਣਹਾਰੈ ਸਿਰਠਿ ਉਪਾਈ ।
nigure tul na hor ko sirajanahaarai siratth upaaee |

پر خالق جي ٺاهيل سڄي ڪائنات ۾ ڪو به (بدڪاريءَ ۾) بي گروه انسان جي برابر ناهي.

ਮਾਤਾ ਪਿਤਾ ਨ ਗੁਰੁ ਸਰਣਾਈ ।੨੪।
maataa pitaa na gur saranaaee |24|

هو ڪڏهن به پنهنجي ماءُ پيءُ يا گرو جي پناهه ۾ نٿو اچي.

ਪਉੜੀ ੨੫
paurree 25

ਨਿਗੁਰੇ ਲਖ ਨ ਤੁਲ ਤਿਸ ਨਿਗੁਰੇ ਸਤਿਗੁਰ ਸਰਿਣ ਨ ਆਏ ।
nigure lakh na tul tis nigure satigur sarin na aae |

جيڪو رب جي پناهه ۾ نٿو اچي، سو ڪروڙين انسانن ۾ به گروءَ کان سواءِ بي مثال آهي.

ਜੋ ਗੁਰ ਗੋਪੈ ਆਪਣਾ ਤਿਸੁ ਡਿਠੇ ਨਿਗੁਰੇ ਸਰਮਾਏ ।
jo gur gopai aapanaa tis dditthe nigure saramaae |

بي گروه ماڻهو به ان شخص کي ڏسي شرم محسوس ڪن ٿا جيڪو پنهنجي گروءَ جي باري ۾ بڇڙو ڳالهائي ٿو.

ਸੀਂਹ ਸਉਹਾਂ ਜਾਣਾ ਭਲਾ ਨਾ ਤਿਸੁ ਬੇਮੁਖ ਸਉਹਾਂ ਜਾਏ ।
seenh sauhaan jaanaa bhalaa naa tis bemukh sauhaan jaae |

شينهن کي منهن ڏيڻ کان بهتر آهي ته ان بدمعاش انسان سان ملڻ کان.

ਸਤਿਗੁਰੁ ਤੇ ਜੋ ਮੁਹੁ ਫਿਰੈ ਤਿਸੁ ਮੁਹਿ ਲਗਣੁ ਵਡੀ ਬੁਲਾਏ ।
satigur te jo muhu firai tis muhi lagan vaddee bulaae |

سچي گرو کان منهن موڙيندڙ شخص سان معاملو ڪرڻ آفت کي دعوت ڏيڻ آهي.

ਜੇ ਤਿਸੁ ਮਾਰੈ ਧਰਮ ਹੈ ਮਾਰਿ ਨ ਹੰਘੈ ਆਪੁ ਹਟਾਏ ।
je tis maarai dharam hai maar na hanghai aap hattaae |

اهڙي ماڻهوءَ کي مارڻ هڪ نيڪ عمل آهي. جيڪڏهن ائين نه ٿي سگهي ته پوءِ پاڻ کي پري وڃڻ گهرجي.

ਸੁਆਮਿ ਧ੍ਰੋਹੀ ਅਕਿਰਤਘਣੁ ਬਾਮਣ ਗਊ ਵਿਸਾਹਿ ਮਰਾਏ ।
suaam dhrohee akirataghan baaman gaoo visaeh maraae |

بي شڪر پنهنجي مالڪ سان خيانت ڪري ٿو ۽ خيانت سان برهمڻن ۽ ڳئون کي ماري ٿو.

ਬੇਮੁਖ ਲੂੰਅ ਨ ਤੁਲਿ ਤੁਲਾਇ ।੨੫।
bemukh loona na tul tulaae |25|

اھڙو بدمعاش نه آھي. قيمت ۾ هڪ trichome جي برابر.

ਪਉੜੀ ੨੬
paurree 26

ਮਾਣਸ ਦੇਹਿ ਦੁਲੰਭੁ ਹੈ ਜੁਗਹ ਜੁਗੰਤਰਿ ਆਵੈ ਵਾਰੀ ।
maanas dehi dulanbh hai jugah jugantar aavai vaaree |

ڪيترن ئي دورن کان پوءِ انسان جي جسم کي فرض ڪرڻ جو موڙ اچي ٿو.

ਉਤਮੁ ਜਨਮੁ ਦੁਲੰਭੁ ਹੈ ਇਕਵਾਕੀ ਕੋੜਮਾ ਵੀਚਾਰੀ ।
autam janam dulanbh hai ikavaakee korramaa veechaaree |

سچن ۽ ذهين ماڻهن جي خاندان ۾ پيدا ٿيڻ هڪ نادر نعمت آهي.

ਦੇਹਿ ਅਰੋਗ ਦੁਲੰਭੁ ਹੈ ਭਾਗਠੁ ਮਾਤ ਪਿਤਾ ਹਿਤਕਾਰੀ ।
dehi arog dulanbh hai bhaagatth maat pitaa hitakaaree |

لڳ ڀڳ ناياب صحتمند ٿيڻ ۽ فائديمند ۽ خوش قسمت ماءُ پيءُ جو جيڪو ٻار جي ڀلائي جو خيال رکي سگهي.

ਸਾਧੁ ਸੰਗਿ ਦੁਲੰਭੁ ਹੈ ਗੁਰਮੁਖਿ ਸੁਖ ਫਲੁ ਭਗਤਿ ਪਿਆਰੀ ।
saadh sang dulanbh hai guramukh sukh fal bhagat piaaree |

پاڪ جماعت ۽ محبت واري عقيدت به نادر آهي، گرونخن جي خوشي جو ميوو.

ਫਾਥਾ ਮਾਇਆ ਮਹਾਂ ਜਾਲਿ ਪੰਜਿ ਦੂਤ ਜਮਕਾਲੁ ਸੁ ਭਾਰੀ ।
faathaa maaeaa mahaan jaal panj doot jamakaal su bhaaree |

پر جيو، پنجن بڇڙن جذبن جي ڄار ۾ ڦاٿل، موت جي ديوتا يما جي سخت سزا ڀوڳي ٿو.

ਜਿਉ ਕਰਿ ਸਹਾ ਵਹੀਰ ਵਿਚਿ ਪਰ ਹਥਿ ਪਾਸਾ ਪਉਛਕਿ ਸਾਰੀ ।
jiau kar sahaa vaheer vich par hath paasaa pauchhak saaree |

جيو جي حالت اها ٿي وڃي ٿي جيڪا ميڙ ۾ پڪڙيل هاري جي. ٻيءَ جي هٿ ۾ ٿلهو هئڻ ڪري سڄي راند بي حسي جي ڪري ٿي.

ਦੂਜੇ ਭਾਇ ਕੁਦਾਇਅੜਿ ਜਮ ਜੰਦਾਰੁ ਸਾਰ ਸਿਰਿ ਮਾਰੀ ।
dooje bhaae kudaaeiarr jam jandaar saar sir maaree |

يما جي گدڙ هڪ جيو جي مٿي تي پوي ٿي، جيڪو ٻهراڙيءَ ۾ جوا کولي ٿو.

ਆਵੈ ਜਾਇ ਭਵਾਈਐ ਭਵਜਲੁ ਅੰਦਰਿ ਹੋਇ ਖੁਆਰੀ ।
aavai jaae bhavaaeeai bhavajal andar hoe khuaaree |

لڏ پلاڻ جي چڪر ۾ ڦاٿل اهڙي مخلوق دنيا جي سمنڊ ۾ خوار ٿيندي رهي ٿي.

ਹਾਰੈ ਜਨਮੁ ਅਮੋਲੁ ਜੁਆਰੀ ।੨੬।
haarai janam amol juaaree |26|

جواري وانگر هو وڃائي ٿو ۽ پنهنجي قيمتي زندگي برباد ڪري ٿو.

ਪਉੜੀ ੨੭
paurree 27

ਇਹੁ ਜਗੁ ਚਉਪੜਿ ਖੇਲੁ ਹੈ ਆਵਾ ਗਉਣ ਭਉਜਲ ਸੈਂਸਾਰੇ ।
eihu jag chauparr khel hai aavaa gaun bhaujal sainsaare |

هيءَ دنيا طويل داڻا جي راند آهي ۽ مخلوقات دنيا جي سمنڊ مان اندر ۽ ٻاهر هلندي رهي ٿي.

ਗੁਰਮੁਖਿ ਜੋੜਾ ਸਾਧਸੰਗਿ ਪੂਰਾ ਸਤਿਗੁਰ ਪਾਰਿ ਉਤਾਰੇ ।
guramukh jorraa saadhasang pooraa satigur paar utaare |

گرومخ مقدس انسانن جي انجمن ۾ شامل ٿين ٿا ۽ اتان کان مڪمل گرو (خدا) انهن کي پار ڪري ٿو.

ਲਗਿ ਜਾਇ ਸੋ ਪੁਗਿ ਜਾਇ ਗੁਰ ਪਰਸਾਦੀ ਪੰਜਿ ਨਿਵਾਰੇ ।
lag jaae so pug jaae gur parasaadee panj nivaare |

جيڪو پنهنجو پاڻ کي گرو ڏانهن وقف ڪري ٿو، اهو قبول ٿئي ٿو ۽ گرو هن جي پنجن بڇڙن جذبن کي ختم ڪري ٿو.

ਗੁਰਮੁਖਿ ਸਹਜਿ ਸੁਭਾਉ ਹੈ ਆਪਹੁਂ ਬੁਰਾ ਨ ਕਿਸੈ ਵਿਚਾਰੇ ।
guramukh sahaj subhaau hai aapahun buraa na kisai vichaare |

گرومخ روحاني سڪون جي حالت ۾ رهي ٿو ۽ هو ڪڏهن به ڪنهن کي خراب نٿو سمجهي.

ਸਬਦ ਸੁਰਤਿ ਲਿਵ ਸਾਵਧਾਨ ਗੁਰਮੁਖਿ ਪੰਥ ਚਲੈ ਪਗੁ ਧਾਰੇ ।
sabad surat liv saavadhaan guramukh panth chalai pag dhaare |

لفظ سان شعور پيدا ڪري، گرومخس خبرداريءَ سان گرو جي رستي تي مضبوط پيرن سان هلن ٿا.

ਲੋਕ ਵੇਦ ਗੁਰੁ ਗਿਆਨ ਮਤਿ ਭਾਇ ਭਗਤਿ ਗੁਰੁ ਸਿਖ ਪਿਆਰੇ ।
lok ved gur giaan mat bhaae bhagat gur sikh piaare |

اهي سک، لارڊ گرو کي پيارا، اخلاقيات، مذهبي صحيفن ۽ گرو جي حڪمت جي مطابق هلندا آهن.

ਨਿਜ ਘਰਿ ਜਾਇ ਵਸੈ ਗੁਰੁ ਦੁਆਰੇ ।੨੭।
nij ghar jaae vasai gur duaare |27|

گرو جي ذريعي، اهي پنهنجي ذات ۾ مستحڪم ٿين ٿا.

ਪਉੜੀ ੨੮
paurree 28

ਵਾਸ ਸੁਗੰਧਿ ਨ ਹੋਵਈ ਚਰਣੋਦਕ ਬਾਵਨ ਬੋਹਾਏ ।
vaas sugandh na hovee charanodak baavan bohaae |

بانس خوشبودار نه ٿيندو آهي، پر گم جي پيرن جي ڌوئڻ سان، اهو پڻ ممڪن آهي.

ਕਚਹੁ ਕੰਚਨ ਨ ਥੀਐ ਕਚਹੁਂ ਕੰਚਨ ਪਾਰਸ ਲਾਏ ।
kachahu kanchan na theeai kachahun kanchan paaras laae |

شيشو سون نه ٿو ٿئي پر فلسفي جي پٿر جي اثر سان گرو جي روپ ۾ شيشي به سون ۾ تبديل ٿي وڃي ٿو.

ਨਿਹਫਲੁ ਸਿੰਮਲੁ ਜਾਣੀਐ ਅਫਲੁ ਸਫਲੁ ਕਰਿ ਸਭ ਫਲੁ ਪਾਏ ।
nihafal sinmal jaaneeai afal safal kar sabh fal paae |

ريشم ڪپهه جو وڻ بي ميوو ٿيڻو آهي پر اهو به (گرو جي مهربانيءَ سان) ميوو ٿئي ٿو ۽ هر قسم جا ميوا ڏئي ٿو.

ਕਾਉਂ ਨ ਹੋਵਨਿ ਉਜਲੇ ਕਾਲੀ ਹੂੰ ਧਉਲੇ ਸਿਰਿ ਆਏ ।
kaaun na hovan ujale kaalee hoon dhaule sir aae |

پر ڪانءَ جهڙا منٺار ڪڏھن به اڇي مان اڇي ۾ تبديل نه ٿيندا آھن جيتوڻيڪ سندن ڪارا وار اڇا ٿي ويندا آھن يعني پوڙھائپ ۾ به پنھنجي طبيعت کي ڪڏھن نه ڇڏيندا آھن.

ਕਾਗਹੁ ਹੰਸ ਹੁਇ ਪਰਮ ਹੰਸੁ ਨਿਰਮੋਲਕੁ ਮੋਤੀ ਚੁਣਿ ਖਾਏ ।
kaagahu hans hue param hans niramolak motee chun khaae |

پر (گم جي مهربانيءَ سان) ڪانو سوان ۾ بدلجي ٿو ۽ کائڻ لاءِ انمول موتي کڻي ٿو.

ਪਸੂ ਪਰੇਤਹੁਂ ਦੇਵ ਕਰਿ ਸਾਧਸੰਗਤਿ ਗੁਰੁ ਸਬਦਿ ਕਮਾਏ ।
pasoo paretahun dev kar saadhasangat gur sabad kamaae |

مقدس جماعت جانورن ۽ ڀوتن کي ديوتائن ۾ تبديل ڪري، انهن کي گرو جي ڪلام جو احساس ڏياري ٿو.

ਤਿਸ ਗੁਰੁ ਸਾਰ ਨ ਜਾਤੀਆ ਦੁਰਮਤਿ ਦੂਜਾ ਭਾਇ ਸੁਭਾਏ ।
tis gur saar na jaateea duramat doojaa bhaae subhaae |

اهي بدڪردار جيڪي ديوتا جي احساس ۾ مشغول آهن، انهن کي گرو جي جلال جي خبر ناهي.

ਅੰਨਾ ਆਗੂ ਸਾਥੁ ਮੁਹਾਏ ।੨੮।
anaa aagoo saath muhaae |28|

جيڪڏهن ليڊر انڌو آهي ته ان جا ساٿي ان جو مال لٽڻ جو پابند هوندو آهي.

ਪਉੜੀ ੨੯
paurree 29

ਮੈ ਜੇਹਾ ਨ ਅਕਿਰਤਿਘਣੁ ਹੈ ਭਿ ਨ ਹੋਆ ਹੋਵਣਿਹਾਰਾ ।
mai jehaa na akiratighan hai bhi na hoaa hovanihaaraa |

نه ته آهي ۽ نه ئي مون جهڙو بي شڪر ماڻهو هوندو.

ਮੈ ਜੇਹਾ ਨ ਹਰਾਮਖੋਰੁ ਹੋਰੁ ਨ ਕੋਈ ਅਵਗੁਣਿਆਰਾ ।
mai jehaa na haraamakhor hor na koee avaguniaaraa |

مون جھڙو بڇڙو ۽ بڇڙو ماڻھو ڪو به نه آھي.

ਮੈ ਜੇਹਾ ਨਿੰਦਕੁ ਨ ਕੋਇ ਗੁਰੁ ਨਿੰਦਾ ਸਿਰਿ ਬਜਰੁ ਭਾਰਾ ।
mai jehaa nindak na koe gur nindaa sir bajar bhaaraa |

مون جهڙو ڪو به بدمعاش ڪو نه آهي، جيڪو پنهنجي سر تي گروءَ جي بدمعاشيءَ جو ڳرو پٿر کڻي.

ਮੈ ਜੇਹਾ ਬੇਮੁਖੁ ਨ ਕੋਇ ਸਤਿਗੁਰੁ ਤੇ ਬੇਮੁਖ ਹਤਿਆਰਾ ।
mai jehaa bemukh na koe satigur te bemukh hatiaaraa |

مون جهڙو ڪو به وحشي مرتد ناهي جيڪو گرو کان منهن موڙي.

ਮੈ ਜੇਹਾ ਕੋ ਦੁਸਟ ਨਾਹਿ ਨਿਰਵੈਰੈ ਸਿਉ ਵੈਰ ਵਿਕਾਰਾ ।
mai jehaa ko dusatt naeh niravairai siau vair vikaaraa |

مون جھڙو بدڪردار ٻيو ڪو به نه آھي، جنھن سان دشمني ھجي، ڪنھن سان دشمني نه ھجي.

ਮੈ ਜੇਹਾ ਨ ਵਿਸਾਹੁ ਧ੍ਰੋਹੁ ਬਗਲ ਸਮਾਧੀ ਮੀਨ ਅਹਾਰਾ ।
mai jehaa na visaahu dhrohu bagal samaadhee meen ahaaraa |

ڪو به غدار منهنجي برابر نٿو ڪري، جنهن جو جذبو ان ڪرين وانگر آهي، جيڪو کائڻ لاءِ مڇي کڻي ٿو.

ਬਜਰੁ ਲੇਪੁ ਨ ਉਤਰੈ ਪਿੰਡੁ ਅਪਰਚੇ ਅਉਚਰਿ ਚਾਰਾ ।
bajar lep na utarai pindd aparache aauchar chaaraa |

منهنجو جسم، رب جي نالي کان بي خبر، بيڪار کاڌو کائي ٿو ۽ ان جي مٿان پٿر جي گناهن جي پرت کي هٽائي نٿو سگهجي.

ਮੈ ਜੇਹਾ ਨ ਦੁਬਾਜਰਾ ਤਜਿ ਗੁਰਮਤਿ ਦੁਰਮਤਿ ਹਿਤਕਾਰਾ ।
mai jehaa na dubaajaraa taj guramat duramat hitakaaraa |

مون جهڙو ڪو به هاري ناهي، جيڪو گرو جي حڪمت کي رد ڪري، بڇڙائي سان گهرو لاڳاپو رکي.

ਨਾਉ ਮੁਰੀਦ ਨ ਸਬਦਿ ਵੀਚਾਰਾ ।੨੯।
naau mureed na sabad veechaaraa |29|

جيتوڻيڪ منهنجو نالو شاگرد آهي، مون ڪڏهن به (گرو جي) ڪلام تي غور نه ڪيو آهي.

ਪਉੜੀ ੩੦
paurree 30

ਬੇਮੁਖ ਹੋਵਨਿ ਬੇਮੁਖਾਂ ਮੈ ਜੇਹੇ ਬੇਮੁਖਿ ਮੁਖਿ ਡਿਠੇ ।
bemukh hovan bemukhaan mai jehe bemukh mukh dditthe |

مون جھڙي مرتد جو چهرو ڏسي مرتد وڌيڪ عميق مرتد ٿي پوندا آھن.

ਬਜਰ ਪਾਪਾਂ ਬਜਰ ਪਾਪ ਮੈ ਜੇਹੇ ਕਰਿ ਵੈਰੀ ਇਠੇ ।
bajar paapaan bajar paap mai jehe kar vairee itthe |

بڇڙا گناهه منهنجا محبوب آدرش بڻجي ويا آهن.

ਕਰਿ ਕਰਿ ਸਿਠਾਂ ਬੇਮੁਖਾਂ ਆਪਹੁਂ ਬੁਰੇ ਜਾਨਿ ਕੈ ਸਿਠੇ ।
kar kar sitthaan bemukhaan aapahun bure jaan kai sitthe |

انهن کي مرتد سمجهي مون انهن کي طعنو ڏنو (جيتوڻيڪ مان انهن کان بدتر آهيان).

ਲਿਖ ਨ ਸਕਨਿ ਚਿਤ੍ਰ ਗੁਪਤਿ ਸਤ ਸਮੁੰਦ ਸਮਾਵਨਿ ਚਿਠੇ ।
likh na sakan chitr gupat sat samund samaavan chitthe |

منهنجي گناهن جي ڪهاڻي ياما جي لکندڙ به نه ٿا لکي سگهن ڇاڪاڻ ته منهنجي گناهن جو رڪارڊ ست سمنڊ پار ڪري ڇڏيندو.

ਚਿਠੀ ਹੂੰ ਤੁਮਾਰ ਲਿਖਿ ਲਖ ਲਖ ਇਕ ਦੂੰ ਇਕ ਦੁਧਿਠੇ ।
chitthee hoon tumaar likh lakh lakh ik doon ik dudhitthe |

منهنجون ڪهاڻيون لکن ۾ وڌي وينديون هر هڪ ٻئي کان ٻيڻو شرمناڪ.

ਕਰਿ ਕਰਿ ਸਾਂਗ ਹੁਰੇਹਿਆਂ ਹੁਇ ਮਸਕਰਾ ਸਭਾ ਸਭਿ ਠਿਠੇ ।
kar kar saang hurehiaan hue masakaraa sabhaa sabh tthitthe |

مون ٻين کي ايترو ته گهڻو ياد ڪيو آهي جو مون کان اڳ سڀ ڀوتار شرمسار ٿين ٿا.

ਮੈਥਹੁ ਬੁਰਾ ਨ ਕੋਈ ਸਰਿਠੇ ।੩੦।
maithahu buraa na koee saritthe |30|

سڄي مخلوق ۾ مون کان وڌيڪ خراب ڪو به ناهي.

ਪਉੜੀ ੩੧
paurree 31

ਲੈਲੇ ਦੀ ਦਰਗਾਹ ਦਾ ਕੁਤਾ ਮਜਨੂੰ ਦੇਖਿ ਲੁਭਾਣਾ ।
laile dee daragaah daa kutaa majanoo dekh lubhaanaa |

ليليءَ جي گهر جي ڪتي کي ڏسي، مجنون حيران ٿي ويو.

ਕੁਤੇ ਦੀ ਪੈਰੀ ਪਵੈ ਹੜਿ ਹੜਿ ਹਸੈ ਲੋਕ ਵਿਡਾਣਾ ।
kute dee pairee pavai harr harr hasai lok viddaanaa |

ڪتي جي پيرن تي ڪري پيو، جنهن کي ڏسي ماڻهو کلڻ لڳا.

ਮੀਰਾਸੀ ਮੀਰਾਸੀਆਂ ਨਾਮ ਧਰੀਕੁ ਮੁਰੀਦੁ ਬਿਬਾਣਾ ।
meeraasee meeraaseean naam dhareek mureed bibaanaa |

(مسلمان) ٻڪرين مان ھڪڙو ٻڍو بيءَ (نانڪ) جو شاگرد ٿيو.

ਕੁਤਾ ਡੂਮ ਵਖਾਣੀਐ ਕੁਤਾ ਵਿਚਿ ਕੁਤਿਆਂ ਨਿਮਾਣਾ ।
kutaa ddoom vakhaaneeai kutaa vich kutiaan nimaanaa |

هن جا ساٿي هن کي ڪتن جو ٻڪر سڏيندا هئا، جيتوڻيڪ ڪتن ۾ به هڪ گهٽ.

ਗੁਰਸਿਖ ਆਸਕੁ ਸਬਦ ਦੇ ਕੁਤੇ ਦਾ ਪੜਕੁਤਾ ਭਾਣਾ ।
gurasikh aasak sabad de kute daa parrakutaa bhaanaa |

گروءَ جا سک جيڪي ڪلام (برهم) جا پيروڪار هئا، تن کي ڪتن جي انهيءَ نام نهاد ڪتي جو شوق ٿيو.

ਕਟਣੁ ਚਟਣੁ ਕੁਤਿਆਂ ਮੋਹੁ ਨ ਧੋਹੁ ਧ੍ਰਿਗਸਟੁ ਕਮਾਣਾ ।
kattan chattan kutiaan mohu na dhohu dhrigasatt kamaanaa |

ڪُتن جي چِٽڻ ۽ چَٽڻ ڪُتن جي فطرت آهي پر اُن ۾ ڪا به لالچ، خيانت يا لعنت نه آهي.

ਅਵਗੁਣਿਆਰੇ ਗੁਣੁ ਕਰਨਿ ਗੁਰਮੁਖਿ ਸਾਧਸੰਗਤਿ ਕੁਰਬਾਣਾ ।
avaguniaare gun karan guramukh saadhasangat kurabaanaa |

گرومخ مقدس جماعت لاءِ قربان ٿين ٿا ڇاڪاڻ ته اها برائي ۽ بڇڙن ماڻهن لاءِ به ڀلائي آهي.

ਪਤਿਤ ਉਧਾਰਣੁ ਬਿਰਦੁ ਵਖਾਣਾ ।੩੧।੩੭। ਸੈਂਤੀ ।
patit udhaaran birad vakhaanaa |31|37| saintee |

پاڪ جماعت پنهنجي شهرت جي ڪري زوال وارن جي بلندي لاءِ مشهور آهي.