وارن ڀائي گرداس جي

صفحو - 33


ੴ ਸਤਿਗੁਰ ਪ੍ਰਸਾਦਿ ॥
ik oankaar satigur prasaad |

هڪ اونڪر، بنيادي توانائي، خدا جي فضل جي ذريعي محسوس ڪيو

ਪਉੜੀ ੧
paurree 1

ਗੁਰਮੁਖਿ ਮਨਮੁਖਿ ਜਾਣੀਅਨਿ ਸਾਧ ਅਸਾਧ ਜਗਤ ਵਰਤਾਰਾ ।
guramukh manamukh jaaneean saadh asaadh jagat varataaraa |

دنيا ۾ انهن جي عملن مان، گرو-انداز، گرومک ۽ ذهن تي مبني منمخ، ترتيب سان سادو ۽ بدڪار سڃاتل آهن.

ਦੁਹ ਵਿਚਿ ਦੁਖੀ ਦੁਬਾਜਰੇ ਖਰਬੜ ਹੋਏ ਖੁਦੀ ਖੁਆਰਾ ।
duh vich dukhee dubaajare kharabarr hoe khudee khuaaraa |

انھن ٻنھي مان، منگريل- بظاھر ساڌو، پر اندروني طور چور- ھميشه لڪل حالت ۾ رھندا آھن ۽ پنھنجي انا لاءِ ڏک سھي، گمراھ ٿيندا آھن.

ਦੁਹੀਂ ਸਰਾਈਂ ਜਰਦ ਰੂ ਦਗੇ ਦੁਰਾਹੇ ਚੋਰ ਚੁਗਾਰਾ ।
duheen saraaeen jarad roo dage duraahe chor chugaaraa |

اهڙا ٻهراڙيءَ وارا چور، ٺڳي ڪندڙ ۽ ٺڳي، ٻنهي جهانن ۾ حيرانيءَ سبب ٿلها ٿي پيا آهن.

ਨਾ ਉਰਵਾਰੁ ਨ ਪਾਰੁ ਹੈ ਗੋਤੇ ਖਾਨਿ ਭਰਮੁ ਸਿਰਿ ਭਾਰਾ ।
naa uravaar na paar hai gote khaan bharam sir bhaaraa |

اُهي نه هِتي آهن نه اُتي ۽، وهمن جي بار سان، وچ ۾ ٻڏندا ويندا آهن ۽ گهٻرائجي ويندا آهن.

ਹਿੰਦੂ ਮੁਸਲਮਾਨ ਵਿਚਿ ਗੁਰਮੁਖਿ ਮਨਮੁਖਿ ਵਿਚ ਗੁਬਾਰਾ ।
hindoo musalamaan vich guramukh manamukh vich gubaaraa |

مسلمان ھجي يا ھندو، گرو مُخن ۾ من مُخ سراسر اونداھي آھي.

ਜੰਮਣੁ ਮਰਣੁ ਸਦਾ ਸਿਰਿ ਭਾਰਾ ।੧।
jaman maran sadaa sir bhaaraa |1|

هن جو مٿو هميشه اچڻ ۽ وڃڻ سان ڀريل هوندو آهي هن جي روح جي منتقلي ذريعي.

ਪਉੜੀ ੨
paurree 2

ਦੁਹੁ ਮਿਲਿ ਜੰਮੇ ਦੁਇ ਜਣੇ ਦੁਹੁ ਜਣਿਆਂ ਦੁਇ ਰਾਹ ਚਲਾਏ ।
duhu mil jame due jane duhu janiaan due raah chalaae |

نر ۽ مادي جي سنگم جي نتيجي ۾ ٻئي (هندو ۽ مسلمان) پيدا ٿيا؛ پر ٻنهي الڳ الڳ طريقا (فرقون) شروع ڪيا.

ਹਿੰਦੂ ਆਖਨਿ ਰਾਮ ਰਾਮੁ ਮੁਸਲਮਾਣਾਂ ਨਾਉ ਖੁਦਾਏ ।
hindoo aakhan raam raam musalamaanaan naau khudaae |

هندو کيس رام-رام ياد ڪندا آهن ۽ مسلمان کيس خدا جو نالو ڏيندا آهن.

ਹਿੰਦੂ ਪੂਰਬਿ ਸਉਹਿਆਂ ਪਛਮਿ ਮੁਸਲਮਾਣੁ ਨਿਵਾਏ ।
hindoo poorab sauhiaan pachham musalamaan nivaae |

هندو پنهنجي پوڄا اوڀر طرف ڪن ٿا ۽ مسلمان اولهه طرف ڪنڌ ڪن ٿا.

ਗੰਗ ਬਨਾਰਸਿ ਹਿੰਦੂਆਂ ਮਕਾ ਮੁਸਲਮਾਣੁ ਮਨਾਏ ।
gang banaaras hindooaan makaa musalamaan manaae |

هندو گنگا ۽ بنارس کي پوڄيندا آهن، جڏهن ته مسلمان مڪي ۾ جشن ڪندا آهن.

ਵੇਦ ਕਤੇਬਾਂ ਚਾਰਿ ਚਾਰਿ ਚਾਰ ਵਰਨ ਚਾਰਿ ਮਜਹਬ ਚਲਾਏ ।
ved katebaan chaar chaar chaar varan chaar majahab chalaae |

انهن وٽ چار صحيفا آهن - چار ويد ۽ چار ڪتب. هندن چار ورنا (ذات) ۽ مسلمانن چار فرقا (حنفي، صفي، مالڪي ۽ حنبلي) پيدا ڪيا.

ਪੰਜ ਤਤ ਦੋਵੈ ਜਣੇ ਪਉਣੁ ਪਾਣੀ ਬੈਸੰਤਰੁ ਛਾਏ ।
panj tat dovai jane paun paanee baisantar chhaae |

پر حقيقت ۾ انهن سڀني ۾ هڪ ئي هوا، پاڻي ۽ باهه موجود آهي.

ਇਕ ਥਾਉਂ ਦੁਇ ਨਾਉਂ ਧਰਾਏ ।੨।
eik thaaun due naaun dharaae |2|

ٻنهي لاءِ آخري پناهه هڪ ئي آهي؛ صرف ان کي مختلف نالا ڏنا ويا آهن.

ਪਉੜੀ ੩
paurree 3

ਦੇਖਿ ਦੁਭਿਤੀ ਆਰਸੀ ਮਜਲਸ ਹਥੋ ਹਥੀ ਨਚੈ ।
dekh dubhitee aarasee majalas hatho hathee nachai |

ٻيڻو منهن وارو يعني اڻ برابري نابالغ هٿ هٿ ۾ کڻي اسيمبليءَ ۾ هلن ٿا (ڇاڪاڻ ته ڪو به ان کي پسند نٿو ڪري).

ਦੁਖੋ ਦੁਖੁ ਦੁਬਾਜਰੀ ਘਰਿ ਘਰਿ ਫਿਰੈ ਪਰਾਈ ਖਚੈ ।
dukho dukh dubaajaree ghar ghar firai paraaee khachai |

ساڳيءَ طرح ٻهراڙيءَ جي ڳالهه ڪندڙ طوائف وانگر ٻين جي گهرن ۾ رڌل آهي، در در ڏانهن هلي ٿو.

ਅਗੋ ਹੋਇ ਸੁਹਾਵਣੀ ਮੁਹਿ ਡਿਠੈ ਮਾਣਸ ਚਹਮਚੈ ।
ago hoe suhaavanee muhi dditthai maanas chahamachai |

پهرين ته هوءَ خوبصورت لڳي ٿي ۽ مرد هن جو چهرو ڏسي خوش ٿين ٿا

ਪਿਛਹੁ ਦੇਖਿ ਡਰਾਵਣੀ ਇਕੋ ਮੁਹੁ ਦੁਹੁ ਜਿਨਸਿ ਵਿਰਚੈ ।
pichhahu dekh ddaraavanee iko muhu duhu jinas virachai |

پر بعد ۾ هوءَ خوفناڪ ثابت ٿي آهي ڇاڪاڻ ته هن جو اڪيلو چهرو ٻه تصويرون رکي ٿو.

ਖੇਹਿ ਪਾਇ ਮੁਹੁ ਮਾਂਜੀਐ ਫਿਰਿ ਫਿਰਿ ਮੈਲੁ ਭਰੈ ਰੰਗਿ ਕਚੈ ।
khehi paae muhu maanjeeai fir fir mail bharai rang kachai |

اھڙو ٻه منھن وارو آئينو به خاڪ سان صاف ڪرڻ سان وري گندو ٿي پوندو آھي.

ਧਰਮਰਾਇ ਜਮੁ ਇਕੁ ਹੈ ਧਰਮੁ ਅਧਰਮੁ ਨ ਭਰਮੁ ਪਰਚੈ ।
dharamaraae jam ik hai dharam adharam na bharam parachai |

ياما، ڌرم جو رب هڪ آهي. هو ڌرم کي قبول ڪري ٿو پر بدڪاريءَ جي فريب ۾ راضي نٿو ٿئي.

ਗੁਰਮੁਖਿ ਜਾਇ ਮਿਲੈ ਸਚੁ ਸਚੈ ।੩।
guramukh jaae milai sach sachai |3|

سچا گرومخ آخرڪار سچ کي حاصل ڪندا آهن.

ਪਉੜੀ ੪
paurree 4

ਵੁਣੈ ਜੁਲਾਹਾ ਤੰਦੁ ਗੰਢਿ ਇਕੁ ਸੂਤੁ ਕਰਿ ਤਾਣਾ ਵਾਣਾ ।
vunai julaahaa tand gandt ik soot kar taanaa vaanaa |

ڌاڙن کي ڳنڍڻ سان، وُوڻر هڪ ئي سوت سان وڏو تانگهه ۽ ڪپڙو ٺاهي ٿو.

ਦਰਜੀ ਪਾੜਿ ਵਿਗਾੜਦਾ ਪਾਟਾ ਮੁਲ ਨ ਲਹੈ ਵਿਕਾਣਾ ।
darajee paarr vigaarradaa paattaa mul na lahai vikaanaa |

درزي جا ڳوڙها ۽ خراب ٿيل ڪپڙو ۽ ڦاٽل ڪپڙو وڪڻي نٿو سگهجي.

ਕਤਰਣਿ ਕਤਰੈ ਕਤਰਣੀ ਹੋਇ ਦੁਮੂਹੀ ਚੜ੍ਹਦੀ ਸਾਣਾ ।
kataran katarai kataranee hoe dumoohee charrhadee saanaa |

هن جي ڊبل بليڊ مان ٺهيل اسڪيسر ڪپڙي کي ڪٽي ٿو.

ਸੂਈ ਸੀਵੈ ਜੋੜਿ ਕੈ ਵਿਛੁੜਿਆਂ ਕਰਿ ਮੇਲਿ ਮਿਲਾਣਾ ।
sooee seevai jorr kai vichhurriaan kar mel milaanaa |

ٻئي طرف، هن جي سُئيءَ جي سِچ ۽ جدا ٿيل ٽڪرا وري ملن ٿا.

ਸਾਹਿਬੁ ਇਕੋ ਰਾਹਿ ਦੁਇ ਜਗ ਵਿਚਿ ਹਿੰਦੂ ਮੁਸਲਮਾਣਾ ।
saahib iko raeh due jag vich hindoo musalamaanaa |

اهو رب هڪ آهي پر هندن ۽ مسلمانن جا مختلف طريقا پيدا ڪيا آهن.

ਗੁਰਸਿਖੀ ਪਰਧਾਨੁ ਹੈ ਪੀਰ ਮੁਰੀਦੀ ਹੈ ਪਰਵਾਣਾ ।
gurasikhee paradhaan hai peer mureedee hai paravaanaa |

سکهزم جو رستو ٻنهي کان مٿاهون آهي ڇاڪاڻ ته اهو گرو ۽ سکن جي وچ ۾ هڪ گهرو تعلق قبول ڪري ٿو.

ਦੁਖੀ ਦੁਬਾਜਰਿਆਂ ਹੈਰਾਣਾ ।੪।
dukhee dubaajariaan hairaanaa |4|

ٻهراڙيءَ وارا هميشه پريشان هوندا آهن ۽ اهڙيءَ طرح اهي ڏک برداشت ڪندا آهن.

ਪਉੜੀ ੫
paurree 5

ਜਿਉ ਚਰਖਾ ਅਠਖੰਭੀਆ ਦੁਹਿ ਲਠੀ ਦੇ ਮੰਝਿ ਮੰਝੇਰੂ ।
jiau charakhaa atthakhanbheea duhi latthee de manjh manjheroo |

اٺ بورڊ اسپننگ وھيل ٻن سڌريل پوسٽن جي وچ ۾ ھلندو آھي.

ਦੁਇ ਸਿਰਿ ਧਰਿ ਦੁਹੁ ਖੁੰਢ ਵਿਚਿ ਸਿਰ ਗਿਰਦਾਨ ਫਿਰੈ ਲਖ ਫੇਰੂ ।
due sir dhar duhu khundt vich sir giradaan firai lakh feroo |

ان جي محور جي ٻنهي پاسن کي ٻن پوسٽن جي وچ ۾ سوراخن ۾ ڌڪيو ويندو آهي ۽ ان جي ڳچيء جي زور تي اهو چڪر بيشمار ڀيرا ڦيرايو ويندو آهي.

ਬਾਇੜੁ ਪਾਇ ਪਲੇਟੀਐ ਮਾਲ੍ਹ ਵਟਾਇ ਪਾਇਆ ਘਟ ਘੇਰੂ ।
baaeirr paae paletteeai maalh vattaae paaeaa ghatt gheroo |

ٻنهي پاسن کي مضبوطي واري ڪنڊ سان محفوظ ڪيو ويو آهي ۽ هڪ تار وارو پٽو ڦيٿي ۽ اسپنڊل کي گهيرو ڪري ٿو.

ਦੁਹੁ ਚਰਮਖ ਵਿਚਿ ਤ੍ਰਕੁਲਾ ਕਤਨਿ ਕੁੜੀਆਂ ਚਿੜੀਆਂ ਹੇਰੂ ।
duhu charamakh vich trakulaa katan kurreean chirreean heroo |

چمڙيءَ جا ٻه ٽڪرا ٿلهي کي پڪڙيندا آهن، جنهن جي چوڌاري ڇوڪريون ٽوليون ٺاهي ويٺي گھمنديون آهن.

ਤ੍ਰਿੰਞਣਿ ਬਹਿ ਉਠ ਜਾਂਦੀਆਂ ਜਿਉ ਬਿਰਖਹੁ ਉਡਿ ਜਾਨਿ ਪੰਖੇਰੂ ।
trinyan beh utth jaandeean jiau birakhahu udd jaan pankheroo |

ڪڏهن ڪڏهن اهي اوچتو ڦرڻ بند ڪري ڇڏيندا آهن ۽ ائين ڇڏي ويندا آهن جيئن پکي وڻ تان اڏامندا آهن (ٻئي دماغ وارو ماڻهو به انهن ڇوڪرين يا پکين جهڙو هوندو آهي ۽ اوچتو پنهنجو ذهن تبديل ڪندو آهي).

ਓੜਿ ਨਿਬਾਹੂ ਨਾ ਥੀਐ ਕਚਾ ਰੰਗੁ ਰੰਗਾਇਆ ਗੇਰੂ ।
orr nibaahoo naa theeai kachaa rang rangaaeaa geroo |

اوچر جو رنگ جيڪو عارضي هوندو آهي، اهو آخري وقت تائين ساٿ نه ڏيندو آهي، يعني ڪجهه وقت کان پوءِ ختم ٿي ويندو آهي.

ਘੁੰਮਿ ਘੁਮੰਦੀ ਛਾਉ ਘਵੇਰੂ ।੫।
ghunm ghumandee chhaau ghaveroo |5|

ٻهراڙيءَ وارو ماڻهو (پڻ) هلندڙ پاڇي وانگر آهي، جيڪو هڪ جاءِ تي نه جڙي ٿو

ਪਉੜੀ ੬
paurree 6

ਸਾਹੁਰੁ ਪੀਹਰੁ ਪਲਰੈ ਹੋਇ ਨਿਲਜ ਨ ਲਜਾ ਧੋਵੈ ।
saahur peehar palarai hoe nilaj na lajaa dhovai |

پيءُ ۽ سُسر جي ٻنهي خاندانن کي ڇڏي، بي شرم عورت کي حيا جي پرواهه نه آهي ۽ نه وري پنهنجي غير اخلاقي شهرت کي ڌوئيندي آهي.

ਰਾਵੈ ਜਾਰੁ ਭਤਾਰੁ ਤਜਿ ਖਿੰਜੋਤਾਣਿ ਖੁਸੀ ਕਿਉ ਹੋਵੈ ।
raavai jaar bhataar taj khinjotaan khusee kiau hovai |

پنهنجي مڙس کي ڇڏي، جيڪڏهن هوءَ پنهنجي پياري جي صحبت مان لطف اندوز ٿي رهي آهي، ته هوءَ، مختلف لذتن جي طرفن ۾ هلندي، ڪيئن خوش ٿي سگهندي؟

ਸਮਝਾਈ ਨਾ ਸਮਝਈ ਮਰਣੇ ਪਰਣੇ ਲੋਕੁ ਵਿਗੋਵੈ ।
samajhaaee naa samajhee marane parane lok vigovai |

هن تي ڪابه صلاح غالب نه آهي ۽ هوء ماتم ۽ خوشي جي سڀني اجتماعي اجتماعن ۾ حقير آهي.

ਧਿਰਿ ਧਿਰਿ ਮਿਲਦੇ ਮੇਹਣੇ ਹੁਇ ਸਰਮਿੰਦੀ ਅੰਝੂ ਰੋਵੈ ।
dhir dhir milade mehane hue saramindee anjhoo rovai |

هوءَ ماتم ۾ روئي ٿي ڇاڪاڻ ته هن کي هر دروازي تي بي عزتي سان ملامت ڪئي وئي آهي.

ਪਾਪ ਕਮਾਣੇ ਪਕੜੀਐ ਹਾਣਿ ਕਾਣਿ ਦੀਬਾਣਿ ਖੜੋਵੈ ।
paap kamaane pakarreeai haan kaan deebaan kharrovai |

هن جي گناهن جي ڪري، هوء گرفتار ڪئي وئي آهي ۽ عدالت طرفان سزا ڏني وئي آهي جتي هوء عزت جي هر ذرو وڃائي ٿي جيڪا هن وٽ هئي.

ਮਰੈ ਨ ਜੀਵੈ ਦੁਖ ਸਹੈ ਰਹੈ ਨ ਘਰਿ ਵਿਚਿ ਪਰ ਘਰ ਜੋਵੈ ।
marai na jeevai dukh sahai rahai na ghar vich par ghar jovai |

هوءَ اداس آهي ڇو ته هاڻي هوءَ نه مئل آهي ۽ نه جيئري. هوءَ اڃا به برباد ٿيڻ لاءِ ڪو ٻيو گهر ڳولي ٿي ڇو ته هوءَ پنهنجي گهر ۾ رهڻ پسند نٿي ڪري.

ਦੁਬਿਧਾ ਅਉਗੁਣਹਾਰੁ ਪਰੋਵੈ ।੬।
dubidhaa aaugunahaar parovai |6|

ساڳيءَ طرح شڪ يا ٻٽي سوچ ان لاءِ بڇڙن جو مالا ڳنڍي ٿي.

ਪਉੜੀ ੭
paurree 7

ਜਿਉ ਬੇਸੀਵੈ ਥੇਹੁ ਕਰਿ ਪਛੋਤਾਵੈ ਸੁਖਿ ਨਾ ਵਸੈ ।
jiau beseevai thehu kar pachhotaavai sukh naa vasai |

ٻين جي زمينن ۾ رهڻ توبهه ڪري ٿو ۽ خوشيون کسي ٿو.

ਚੜਿ ਚੜਿ ਲੜਦੇ ਭੂਮੀਏ ਧਾੜਾ ਪੇੜਾ ਖਸਣ ਖਸੈ ।
charr charr larrade bhoomee dhaarraa perraa khasan khasai |

روز زميندار پاڻ ۾ جهڳڙو ڪندا آهن، ٽوٽ ۽ ڦر ڪندا آهن.

ਦੁਹ ਨਾਰੀ ਦਾ ਦੂਲਹਾ ਦੁਹੁ ਮੁਣਸਾ ਦੀ ਨਾਰਿ ਵਿਣਸੈ ।
duh naaree daa doolahaa duhu munasaa dee naar vinasai |

ٻن زالن جو مڙس ۽ ٻن مڙسن جي زال ناس ٿيڻ واري آھي.

ਹੁਇ ਉਜਾੜਾ ਖੇਤੀਐ ਦੁਹਿ ਹਾਕਮ ਦੁਇ ਹੁਕਮੁ ਖੁਣਸੈ ।
hue ujaarraa kheteeai duhi haakam due hukam khunasai |

ٻن باهمي مخالف مالڪن جي حڪم هيٺ پوکجي ويندي هئي.

ਦੁਖ ਦੁਇ ਚਿੰਤਾ ਰਾਤਿ ਦਿਹੁ ਘਰੁ ਛਿਜੈ ਵੈਰਾਇਣੁ ਹਸੈ ।
dukh due chintaa raat dihu ghar chhijai vairaaein hasai |

جتي رات ڏينهن ڏک ۽ پريشانيون رهنديون آهن، يعني هر وقت اهو گهر ڊهي پوندو آهي ۽ پاڙي جون عورتون طنز ڪري کلنديون آهن.

ਦੁਹੁ ਖੁੰਢਾਂ ਵਿਚਿ ਰਖਿ ਸਿਰੁ ਵਸਦੀ ਵਸੈ ਨ ਨਸਦੀ ਨਸੈ ।
duhu khundtaan vich rakh sir vasadee vasai na nasadee nasai |

جيڪڏهن ڪنهن جو مٿو ٻن دڙن ۾ ڦاسي پوي ته نه رهي سگهي ٿو ۽ نه ڀڄي سگهي ٿو.

ਦੂਜਾ ਭਾਉ ਭੁਇਅੰਗਮੁ ਡਸੈ ।੭।
doojaa bhaau bhueiangam ddasai |7|

ساڳيءَ طرح، دوئي جو احساس به هڪ مجازي سانپ آهي.

ਪਉੜੀ ੮
paurree 8

ਦੁਖੀਆ ਦੁਸਟੁ ਦੁਬਾਜਰਾ ਸਪੁ ਦੁਮੂਹਾ ਬੁਰਾ ਬੁਰਿਆਈ ।
dukheea dusatt dubaajaraa sap dumoohaa buraa buriaaee |

بدڪردار ۽ ناخوش اهو خيانت ڪندڙ آهي جيڪو ٻن مٿو نانگ وانگر آهي جيڪو ناپسنديده پڻ آهي.

ਸਭਦੂੰ ਮੰਦੀ ਸਪ ਜੋਨਿ ਸਪਾਂ ਵਿਚਿ ਕੁਜਾਤਿ ਕੁਭਾਈ ।
sabhadoon mandee sap jon sapaan vich kujaat kubhaaee |

نانگ سڀ کان خراب نسل آهي ۽ ان مان ٻه مٿا وارو نانگ به خراب ۽ خراب قسم آهي.

ਕੋੜੀ ਹੋਆ ਗੋਪਿ ਗੁਰ ਨਿਗੁਰੇ ਤੰਤੁ ਨ ਮੰਤੁ ਸੁਖਾਈ ।
korree hoaa gop gur nigure tant na mant sukhaaee |

ان جو مالڪ نامعلوم رهي ٿو ۽ هن غير اصولي مخلوق تي ڪوبه منتر ڪم نٿو ڪري.

ਕੋੜੀ ਹੋਵੈ ਲੜੈ ਜਿਸ ਵਿਗੜ ਰੂਪਿ ਹੋਇ ਮਰਿ ਸਹਮਾਈ ।
korree hovai larrai jis vigarr roop hoe mar sahamaaee |

جنهن کي کائي ٿو اهو ڪوڙهه جو مريض ٿي وڃي ٿو. هن جو منهن خراب ٿي ويو آهي ۽ هو ان جي خوف کان مري ويو آهي.

ਗੁਰਮੁਖਿ ਮਨਮੁਖਿ ਬਾਹਰਾ ਲਾਤੋ ਲਾਵਾ ਲਾਇ ਬੁਝਾਈ ।
guramukh manamukh baaharaa laato laavaa laae bujhaaee |

من مُخ، عقلمند، گرو مُک جي نصيحت قبول نه ڪندو آهي ۽ اُتي جهيڙو ڪندو آهي.

ਤਿਸੁ ਵਿਹੁ ਵਾਤਿ ਕੁਲਾਤਿ ਮਨਿ ਅੰਦਰਿ ਗਣਤੀ ਤਾਤਿ ਪਰਾਈ ।
tis vihu vaat kulaat man andar ganatee taat paraaee |

هن جي ڳالهه زهريلي آهي ۽ هن جي ذهن ۾ بيوقوف منصوبا ۽ حسد آهن.

ਸਿਰ ਚਿਥੈ ਵਿਹੁ ਬਾਣਿ ਨ ਜਾਈ ।੮।
sir chithai vihu baan na jaaee |8|

هن جي زهريلي عادت سندس مٿو ڦاٽي وڃڻ تي به نه ٿي.

ਪਉੜੀ ੯
paurree 9

ਜਿਉ ਬਹੁ ਮਿਤੀ ਵੇਸੁਆ ਛਡੈ ਖਸਮੁ ਨਿਖਸਮੀ ਹੋਈ ।
jiau bahu mitee vesuaa chhaddai khasam nikhasamee hoee |

هڪ طوائف، جنهن ۾ ڪيترائي عاشق آهن، پنهنجي مڙس کي ڇڏي ڏئي ٿي ۽ اهڙيءَ طرح بي اختيار ٿي وڃي ٿي.

ਪੁਤੁ ਜਣੇ ਜੇ ਵੇਸੁਆ ਨਾਨਕਿ ਦਾਦਕਿ ਨਾਉਂ ਨ ਕੋਈ ।
put jane je vesuaa naanak daadak naaun na koee |

جيڪڏهن هوء هڪ پٽ کي جنم ڏئي، هن کي اشارو سان ماء يا پيء جو نالو نه رکندو آهي

ਨਰਕਿ ਸਵਾਰਿ ਸੀਗਾਰਿਆ ਰਾਗ ਰੰਗ ਛਲਿ ਛਲੈ ਛਲੋਈ ।
narak savaar seegaariaa raag rang chhal chhalai chhaloee |

هوءَ هڪ سينگاريل ۽ آرائشي جهنم آهي، جيڪا ظاهري دلڪش ۽ فضل سان ماڻهن کي ٺڳي ٿي.

ਘੰਡਾਹੇੜੁ ਅਹੇੜੀਆਂ ਮਾਣਸ ਮਿਰਗ ਵਿਣਾਹੁ ਸਥੋਈ ।
ghanddaaherr aherreean maanas mirag vinaahu sathoee |

جيئن شڪاري جو نلڪو هرڻ کي پنهنجي طرف متوجه ڪري ٿو، تيئن ڪنهن طوائف جا گيت به انسانن کي پنهنجي تباهيءَ ڏانهن مائل ڪن ٿا.

ਏਥੈ ਮਰੈ ਹਰਾਮ ਹੋਇ ਅਗੈ ਦਰਗਹ ਮਿਲੈ ਨ ਢੋਈ ।
ethai marai haraam hoe agai daragah milai na dtoee |

هن دنيا ۾ هوءَ بڇڙي موت مرندي آهي ۽ آخرت ۾ خدا جي درٻار ۾ داخل نه ٿيندي آهي.

ਦੁਖੀਆ ਦੁਸਟੁ ਦੁਬਾਜਰਾ ਜਾਣ ਰੁਪਈਆ ਮੇਖੀ ਸੋਈ ।
dukheea dusatt dubaajaraa jaan rupeea mekhee soee |

هن وانگر، جيڪو هڪ ماڻهوءَ کي نه مڃيندو آهي، اهو ٻهراڙيءَ جي چالبازيءَ سان ٻن مذهبي آقان جي پٺيان لڳندو آهي، سو هميشه ناخوش هوندو آهي ۽ ڪوڙي رپئي وانگر کاؤنٽر تي پڌرو ٿيندو آهي.

ਵਿਗੜੈ ਆਪਿ ਵਿਗਾੜੈ ਲੋਈ ।੯।
vigarrai aap vigaarrai loee |9|

پاڻ برباد ڪري ٻين کي برباد ڪري.

ਪਉੜੀ ੧੦
paurree 10

ਵਣਿ ਵਣਿ ਕਾਉਂ ਨ ਸੋਹਈ ਖਰਾ ਸਿਆਣਾ ਹੋਇ ਵਿਗੁਤਾ ।
van van kaaun na sohee kharaa siaanaa hoe vigutaa |

ڪانءَ لاءِ ٻيلي کان ٻيلي ڏانهن ڀڄڻ ڪو به فائدو نه آهي، جيتوڻيڪ هو پاڻ کي تمام هوشيار سمجهي ٿو.

ਚੁਤੜਿ ਮਿਟੀ ਜਿਸੁ ਲਗੈ ਜਾਣੈ ਖਸਮ ਕੁਮ੍ਹਾਰਾਂ ਕੁਤਾ ।
chutarr mittee jis lagai jaanai khasam kumhaaraan kutaa |

ڪتي جي پٺيءَ تي مٽيءَ جا داغ لڳل آهن، ان کي هڪ ئي وقت ڪُمور جو پالتو سمجهيو ويندو آهي.

ਬਾਬਾਣੀਆਂ ਕਹਾਣੀਆਂ ਘਰਿ ਘਰਿ ਬਹਿ ਬਹਿ ਕਰਨਿ ਕੁਪੁਤਾ ।
baabaaneean kahaaneean ghar ghar beh beh karan kuputaa |

نالائق پٽ هر هنڌ ابن ڏاڏن جي ڪارنامي جو ذڪر ڪندا آهن (پر پاڻ ڪجهه نه ڪندا آهن).

ਆਗੂ ਹੋਇ ਮੁਹਾਇਦਾ ਸਾਥੁ ਛਡਿ ਚਉਰਾਹੇ ਸੁਤਾ ।
aagoo hoe muhaaeidaa saath chhadd chauraahe sutaa |

جيڪو اڳواڻ چوراهن تي سمهي پوي ٿو، ان جي ساٿين (پنهنجي مال) کي ڦريو وڃي ٿو.

ਜੰਮੀ ਸਾਖ ਉਜਾੜਦਾ ਗਲਿਆਂ ਸੇਤੀ ਮੇਂਹੁ ਕੁਰੁਤਾ ।
jamee saakh ujaarradaa galiaan setee menhu kurutaa |

غير موسمي برسات ۽ گُلها سڙيل فصل کي تباهه ڪن ٿا.

ਦੁਖੀਆ ਦੁਸਟੁ ਦੁਬਾਜਰਾ ਖਟਰੁ ਬਲਦੁ ਜਿਵੈ ਹਲਿ ਜੁਤਾ ।
dukheea dusatt dubaajaraa khattar balad jivai hal jutaa |

تڪليف ڏيندڙ ٻٽي ڳالهائيندڙ هڪ ضدي ٻوٽي جي ٻڪري وانگر آهي (جنهن کي هميشه چابڪ لڳندو آهي).

ਡਮਿ ਡਮਿ ਸਾਨੁ ਉਜਾੜੀ ਮੁਤਾ ।੧੦।
ddam ddam saan ujaarree mutaa |10|

آخرڪار اهڙي ٻڪري کي نشانو بڻايو ويندو آهي ۽ ويران هنڌن تي ڇڏي ويندو آهي.

ਪਉੜੀ ੧੧
paurree 11

ਦੁਖੀਆ ਦੁਸਟੁ ਦੁਬਾਜਰਾ ਤਾਮੇ ਰੰਗਹੁ ਕੈਹਾਂ ਹੋਵੈ ।
dukheea dusatt dubaajaraa taame rangahu kaihaan hovai |

برائي ڊبل ڳالهائيندڙ ٽامي جو آهي جيڪو برنز وانگر ڏسڻ ۾ اچي ٿو.

ਬਾਹਰੁ ਦਿਸੈ ਉਜਲਾ ਅੰਦਰਿ ਮਸੁ ਨ ਧੋਪੈ ਧੋਵੈ ।
baahar disai ujalaa andar mas na dhopai dhovai |

بظاهر، برونز چمڪندڙ نظر اچي ٿو پر مسلسل ڌوئڻ ان جي اندرين ڪاروائي کي صاف نٿو ڪري سگهي.

ਸੰਨੀ ਜਾਣੁ ਲੁਹਾਰ ਦੀ ਹੋਇ ਦੁਮੂਹੀਂ ਕੁਸੰਗ ਵਿਗੋਵੈ ।
sanee jaan luhaar dee hoe dumooheen kusang vigovai |

لوهار جو چمڙو ٻٽي وات وارو هوندو آهي پر (لوهار جي) بڇڙي صحبت ۾ رهڻ پنهنجو پاڻ کي تباهه ڪري ڇڏيندو آهي.

ਖਿਣੁ ਤਤੀ ਆਰਣਿ ਵੜੈ ਖਿਣੁ ਠੰਢੀ ਜਲੁ ਅੰਦਰਿ ਟੋਵੈ ।
khin tatee aaran varrai khin tthandtee jal andar ttovai |

اهو گرم فرنس ۾ وڃي ٿو ۽ ٻئي پل ان کي ٿڌو پاڻي ۾ وجهي ٿو.

ਤੁਮਾ ਦਿਸੇ ਸੋਹਣਾ ਚਿਤ੍ਰਮਿਤਾਲਾ ਵਿਸੁ ਵਿਲੋਵੈ ।
tumaa dise sohanaa chitramitaalaa vis vilovai |

ڪولوسينٿ هڪ خوبصورت، پائبلڊ نظر ڏئي ٿو پر ان جي اندر زهر رهي ٿو.

ਸਾਉ ਨ ਕਉੜਾ ਸਹਿ ਸਕੈ ਜੀਭੈ ਛਾਲੈ ਅੰਝੂ ਰੋਵੈ ।
saau na kaurraa seh sakai jeebhai chhaalai anjhoo rovai |

ان جو تلخ ذائقو برداشت نه ٿو ڪري سگهجي؛ اهو زبان کي ڦاٽي ٿو ۽ ڳوڙها ڳوڙها ڪري ٿو.

ਕਲੀ ਕਨੇਰ ਨ ਹਾਰਿ ਪਰੋਵੈ ।੧੧।
kalee kaner na haar parovai |11|

ڪو به مالا اوليندر جي ڪڪرن مان تيار نه ڪيو ويو آهي (انهن جي خوشبوء کان خالي هجڻ لاء).

ਪਉੜੀ ੧੨
paurree 12

ਦੁਖੀ ਦੁਸਟੁ ਦੁਬਾਜਰਾ ਸੁਤਰ ਮੁਰਗੁ ਹੋਇ ਕੰਮ ਨ ਆਵੈ ।
dukhee dusatt dubaajaraa sutar murag hoe kam na aavai |

بڇڙو ماڻهو جيڪو ٻهراڙيءَ ۾ ڳالهائيندو آهي اهو هميشه ناخوش هوندو آهي ۽ شتر مرغ وانگر بيڪار هوندو آهي.

ਉਡਣਿ ਉਡੈ ਨ ਲਦੀਐ ਪੁਰਸੁਸ ਹੋਈ ਆਪੁ ਲਖਾਵੈ ।
auddan uddai na ladeeai purasus hoee aap lakhaavai |

شتر مرغ نه ته اُڏي سگهي ٿو ۽ نه ئي لڏي سگهجي ٿو، پر هو ظاهري طرح ٿڙڪندو آهي.

ਹਸਤੀ ਦੰਦ ਵਖਾਣੀਅਨਿ ਹੋਰੁ ਦਿਖਾਲੈ ਹੋਰਤੁ ਖਾਵੈ ।
hasatee dand vakhaaneean hor dikhaalai horat khaavai |

هاٿيءَ وٽ ڏندن جو هڪ سيٽ هوندو آهي ڏيکارڻ لاءِ ۽ ٻيو کائڻ لاءِ.

ਬਕਰੀਆਂ ਨੋ ਚਾਰ ਥਣੁ ਦੁਇ ਗਲ ਵਿਚਿ ਦੁਇ ਲੇਵੈ ਲਾਵੈ ।
bakareean no chaar than due gal vich due levai laavai |

ٻڪرين کي چار ٿلها هوندا آهن، ٻه ڳلن تي ۽ ٻه ڳلن سان لڳل هوندا آهن.

ਇਕਨੀ ਦੁਧੁ ਸਮਾਵਦਾ ਇਕ ਠਗਾਊ ਠਗਿ ਠਗਾਵੈ ।
eikanee dudh samaavadaa ik tthagaaoo tthag tthagaavai |

پوئين کير تي مشتمل آهي، اڳيون انهن کي ٺڳين ٿيون جيڪي انهن کان کير جي اميد رکندا آهن.

ਮੋਰਾਂ ਅਖੀ ਚਾਰਿ ਚਾਰਿ ਉਇ ਦੇਖਨਿ ਓਨੀ ਦਿਸਿ ਨ ਆਵੈ ।
moraan akhee chaar chaar ue dekhan onee dis na aavai |

مور کي چار اکيون هونديون آهن جن جي ذريعي هو ڏسندا آهن پر ٻيا انهن جي باري ۾ ڪجهه به نٿا ڄاڻن.

ਦੂਜਾ ਭਾਉ ਕੁਦਾਉ ਹਰਾਵੈ ।੧੨।
doojaa bhaau kudaau haraavai |12|

تنهن ڪري ٻن آقان (مذهبن) ڏانهن ڌيان ڏيڻ تباهيءَ ڏانهن وٺي وڃي ٿو.

ਪਉੜੀ ੧੩
paurree 13

ਦੰਮਲੁ ਵਜੈ ਦੁਹੁ ਧਿਰੀ ਖਾਇ ਤਮਾਚੇ ਬੰਧਨਿ ਜੜਿਆ ।
damal vajai duhu dhiree khaae tamaache bandhan jarriaa |

ٻن طرفن کان ڍڳن جي چوڌاري ڦرلٽ ڪئي ويندي آهي.

ਵਜਨਿ ਰਾਗ ਰਬਾਬ ਵਿਚਿ ਕੰਨ ਮਰੋੜੀ ਫਿਰਿ ਫਿਰਿ ਫੜਿਆ ।
vajan raag rabaab vich kan marorree fir fir farriaa |

ريبڪ تي موسيقيءَ جا اهڃاڻ هلايا وڃن ٿا پر بار بار ان جا پير مروڙي وڃن ٿا.

ਖਾਨ ਮਜੀਰੇ ਟਕਰਾਂ ਸਿਰਿ ਤਨ ਭੰਨਿ ਮਰਦੇ ਕਰਿ ਧੜਿਆ ।
khaan majeere ttakaraan sir tan bhan marade kar dharriaa |

جھاز جوڙو ٺاهي ھڪ ٻئي کي ھڙتال ڪندا آھن ۽ سندن مٿو ۽ جسم ٽوڙيندا آھن.

ਖਾਲੀ ਵਜੈ ਵੰਝੁਲੀ ਦੇ ਸੂਲਾਕ ਨ ਅੰਦਰਿ ਵੜਿਆ ।
khaalee vajai vanjhulee de soolaak na andar varriaa |

بانسري جڏهن اندران خالي ٿئي ٿي ته ضرور وڄي ٿي، پر جڏهن ڪا ٻي شئي ان ۾ داخل ٿئي ٿي (يعني جڏهن ٻهراڙيءَ ۾ داخل ٿئي ٿي) ته ان کي صاف ڪرڻ لاءِ ان ۾ لوهه جي راڊ کي ڌڪيو وڃي ٿو.

ਸੁਇਨੇ ਕਲਸੁ ਸਵਾਰੀਐ ਭੰਨਾ ਘੜਾ ਨ ਜਾਈ ਘੜਿਆ ।
sueine kalas savaareeai bhanaa gharraa na jaaee gharriaa |

سون جي ڍڳي جي مرمت ته ٿي آهي پر مٽيءَ جو ٽٽل ٽٽل وري نه ٺهيو آهي.

ਦੂਜਾ ਭਾਉ ਸੜਾਣੈ ਸੜਿਆ ।੧੩।
doojaa bhaau sarraanai sarriaa |13|

ٻُوٽيءَ ۾ مگن ٿي فرد کي سُڃائي ٿو ۽ هميشه لاءِ سڙي ٿو.

ਪਉੜੀ ੧੪
paurree 14

ਦੁਖੀਆ ਦੁਸਟੁ ਦੁਬਾਜਰਾ ਬਗੁਲ ਸਮਾਧਿ ਰਹੈ ਇਕ ਟੰਗਾ ।
dukheea dusatt dubaajaraa bagul samaadh rahai ik ttangaa |

هڪ بڇڙو ۽ ٻهراڙيءَ وارو ماڻهو هڪ ٽنگ تي بيٺو ڪرين وانگر تڪليف ۾ اچي ٿو.

ਬਜਰ ਪਾਪ ਨ ਉਤਰਨਿ ਘੁਟਿ ਘੁਟਿ ਜੀਆਂ ਖਾਇ ਵਿਚਿ ਗੰਗਾ ।
bajar paap na utaran ghutt ghutt jeean khaae vich gangaa |

گنگا ۾ بيٺو، اهو مخلوقات کي گلا ڪري ٿو انهن کي کائڻ لاء ۽ ان جا گناهه ڪڏهن به ڌوئي نه ويندا آهن.

ਤੀਰਥ ਨਾਵੈ ਤੂੰਬੜੀ ਤਰਿ ਤਰਿ ਤਨੁ ਧੋਵੈ ਕਰਿ ਨੰਗਾ ।
teerath naavai toonbarree tar tar tan dhovai kar nangaa |

ڪولوسنٿ ننگا ترڻ ۽ غسل ڪري سگھي ٿو ھڪڙي زيارتي مرڪز تي ٻئي پٺيان،

ਮਨ ਵਿਚਿ ਵਸੈ ਕਾਲਕੂਟੁ ਭਰਮੁ ਨ ਉਤਰੈ ਕਰਮੁ ਕੁਢੰਗਾ ।
man vich vasai kaalakoott bharam na utarai karam kudtangaa |

پر ان جو عمل ايترو ته ڪڙو هوندو آهي جو ان جي دل ۾ زهر ڪڏهن به نه ويندو آهي.

ਵਰਮੀ ਮਾਰੀ ਨਾ ਮਰੈ ਬੈਠਾ ਜਾਇ ਪਤਾਲਿ ਭੁਇਅੰਗਾ ।
varamee maaree naa marai baitthaa jaae pataal bhueiangaa |

نانگ جي سوراخ کي مارڻ سان ان کي نه ماريندو آهي، ڇاڪاڻ ته اهو پاتال ۾ (محفوظ) رهي ٿو.

ਹਸਤੀ ਨੀਰਿ ਨਵਾਲੀਐ ਨਿਕਲਿ ਖੇਹ ਉਡਾਏ ਅੰਗਾ ।
hasatee neer navaaleeai nikal kheh uddaae angaa |

هاٿي غسل ڪرڻ کان پوءِ پاڻيءَ مان نڪرندو آهي، وري پنهنجي پيرن جي چوڌاري مٽي اُڇليندو آهي.

ਦੂਜਾ ਭਾਉ ਸੁਆਓ ਨ ਚੰਗਾ ।੧੪।
doojaa bhaau suaao na changaa |14|

دوئي جو احساس تمام سٺو احساس ناهي.

ਪਉੜੀ ੧੫
paurree 15

ਦੂਜਾ ਭਾਉ ਦੁਬਾਜਰਾ ਮਨ ਪਾਟੈ ਖਰਬਾੜੂ ਖੀਰਾ ।
doojaa bhaau dubaajaraa man paattai kharabaarroo kheeraa |

ٻهراڙيءَ جو ذهن بيڪار ڍڳي کير جهڙو آهي.

ਅਗਹੁ ਮਿਠਾ ਹੋਇ ਮਿਲੈ ਪਿਛਹੁ ਕਉੜਾ ਦੋਖੁ ਸਰੀਰਾ ।
agahu mitthaa hoe milai pichhahu kaurraa dokh sareeraa |

ان کي پيئڻ سان شروع ۾ ذائقو مٺو ٿيندو آهي پر پوءِ ان جو ذائقو تلخ ٿيندو آهي ۽ بدن کي بيمار ڪندو آهي.

ਜਿਉ ਬਹੁ ਮਿਤਾ ਕਵਲ ਫੁਲੁ ਬਹੁ ਰੰਗੀ ਬੰਨ੍ਹਿ ਪਿੰਡੁ ਅਹੀਰਾ ।
jiau bahu mitaa kaval ful bahu rangee banh pindd aheeraa |

ٻٽي ڳالھائيندڙ اھا ڪارا ماک آھي جيڪا گلن جي دوست آھي پر بيوقوفن وانگر انھن گلن کي پنھنجو مستقل گھر سمجھي ٿو.

ਹਰਿਆ ਤਿਲੁ ਬੂਆੜ ਜਿਉ ਕਲੀ ਕਨੇਰ ਦੁਰੰਗ ਨ ਧੀਰਾ ।
hariaa til booaarr jiau kalee kaner durang na dheeraa |

سائو، پر اندروني طور تي هالو تل جي ٻج ۽ اوليندر بڊ ۾ نه ته اصل خوبصورتي ۽ رنگ آهي ۽ نه ئي ڪو هوشيار ماڻهو انهن کي ڪنهن ڪم جو سمجهي ٿو.

ਜੇ ਸਉ ਹਥਾ ਨੜੁ ਵਧੈ ਅੰਦਰੁ ਖਾਲੀ ਵਾਜੁ ਨਫੀਰਾ ।
je sau hathaa narr vadhai andar khaalee vaaj nafeeraa |

جيڪڏهن ريڊ سؤ هٿن جي ڊگھائي تائين وڌي وڃي ته پوءِ به اندران اندر ئي اندران اندران اندريون آواز پيدا ڪري ٿو.

ਚੰਨਣ ਵਾਸ ਨ ਬੋਹੀਅਨਿ ਖਹਿ ਖਹਿ ਵਾਂਸ ਜਲਨਿ ਬੇਪੀਰਾ ।
chanan vaas na boheean kheh kheh vaans jalan bepeeraa |

چندن جي ڪاٺيءَ جي وڻ سان بانس جي ميلاپ جي باوجود، خوشبودار نه ٿيندا آهن، ۽ انهن جي پاڻ ۾ ڇڪتاڻ جي ڪري پاڻ کي تباهه ڪندا آهن.

ਜਮ ਦਰ ਚੋਟਾ ਸਹਾ ਵਹੀਰਾ ।੧੫।
jam dar chottaa sahaa vaheeraa |15|

موت جي ديوتا يما جي دروازي تي اهڙو شخص پنهنجي لٺ جا ڪيترائي وار کڻندو آهي.

ਪਉੜੀ ੧੬
paurree 16

ਦੂਜਾ ਭਾਉ ਦੁਬਾਜਰਾ ਬਧਾ ਕਰੈ ਸਲਾਮੁ ਨ ਭਾਵੈ ।
doojaa bhaau dubaajaraa badhaa karai salaam na bhaavai |

ٻهراڙيءَ جي ڳالهه ڪندڙ پنهنجي مجبوريءَ ۾ جڪڙيل سلام ڪري ٿو، پر پوءِ به سندس انداز ناپسند آهي.

ਢੀਂਗ ਜੁਹਾਰੀ ਢੀਂਗੁਲੀ ਗਲਿ ਬਧੇ ਓਹੁ ਸੀਸੁ ਨਿਵਾਵੈ ।
dteeng juhaaree dteengulee gal badhe ohu sees nivaavai |

Dhitighalt، کڏ مان پاڻي ڪڍڻ لاءِ ٺھيل يا ڪاٺيءَ جي کوھ تي مشتمل کوھ، رڳو ان وقت جھڪي ٿو جڏھن ڪو پٿر (ڪاؤنٽر ويٽ) ان سان ڳنڍجي.

ਗਲਿ ਬਧੈ ਜਿਉ ਨਿਕਲੈ ਖੂਹਹੁ ਪਾਣੀ ਉਪਰਿ ਆਵੈ ।
gal badhai jiau nikalai khoohahu paanee upar aavai |

ٻئي طرف چمڙي جو ٿلهو جڏهن صرف ڳنڍجي ته کوهه مان پاڻي ڪڍندو آهي.

ਬਧਾ ਚਟੀ ਜੋ ਭਰੈ ਨਾ ਗੁਣ ਨਾ ਉਪਕਾਰੁ ਚੜ੍ਹਾਵੈ ।
badhaa chattee jo bharai naa gun naa upakaar charrhaavai |

ڪنهن مجبوريءَ هيٺ ڪم ڪرڻ نه ته ڪا خوبي آهي ۽ نه ئي احسان.

ਨਿਵੈ ਕਮਾਣ ਦੁਬਾਜਰੀ ਜਿਹ ਫੜਿਦੇ ਇਕ ਸੀਸ ਸਹਾਵੈ ।
nivai kamaan dubaajaree jih farride ik sees sahaavai |

ان تي تير سان ٻه پاسا ختم ٿين ٿا، جڏهن ڇڪي ٿو ته جھڪي ٿو، پر فوري طور تي ڇڏڻ تي، هڪ تير ڪنهن جي مٿي تي لڳندو آهي.

ਨਿਵੈ ਅਹੇੜੀ ਮਿਰਗੁ ਦੇਖਿ ਕਰੈ ਵਿਸਾਹ ਧ੍ਰੋਹੁ ਸਰੁ ਲਾਵੈ ।
nivai aherree mirag dekh karai visaah dhrohu sar laavai |

اهڙيءَ طرح شڪاري به هرڻ کي ڏسي ڪنڌ جهڪائي ٿو ۽ ان کي پنهنجي تير سان ماري ٿو.

ਅਪਰਾਧੀ ਅਪਰਾਧੁ ਕਮਾਵੈ ।੧੬।
aparaadhee aparaadh kamaavai |16|

اهڙيءَ طرح مجرم، ڏوھ ڪندو رھي ٿو.

ਪਉੜੀ ੧੭
paurree 17

ਨਿਵੈ ਨ ਤੀਰ ਦੁਬਾਜਰਾ ਗਾਡੀ ਖੰਭ ਮੁਖੀ ਮੁਹਿ ਲਾਏ ।
nivai na teer dubaajaraa gaaddee khanbh mukhee muhi laae |

ٻٽي مٿو تير جنهن جي مٿي تي ٿلهي هوندي آهي ۽ دم تي پنن وارا نه هوندا آهن.

ਨਿਵੈ ਨ ਨੇਜਾ ਦੁਮੁਹਾ ਰਣ ਵਿਚਿ ਉਚਾ ਆਪੁ ਗਣਾਏ ।
nivai na nejaa dumuhaa ran vich uchaa aap ganaae |

ٻِن مُنهن وارو ڀِلو به ڪڏھن نه جھڪندو آھي ۽ جنگ ۾ پاڻ کي وڏائيءَ سان ڏٺو ويندو آھي.

ਅਸਟ ਧਾਤੁ ਦਾ ਜਬਰ ਜੰਗੁ ਨਿਵੈ ਨ ਫੁਟੈ ਕੋਟ ਢਹਾਏ ।
asatt dhaat daa jabar jang nivai na futtai kott dtahaae |

اٺن ڌاتن مان ٺهيل توپ نه ته ڦاٽي ٿي ۽ نه ئي ڦاٽي ٿي پر قلعي کي ڊاهي پٽ ڪري ٿي.

ਨਿਵੈ ਨ ਖੰਡਾ ਸਾਰ ਦਾ ਹੋਇ ਦੁਧਾਰਾ ਖੂਨ ਕਰਾਏ ।
nivai na khanddaa saar daa hoe dudhaaraa khoon karaae |

فولاد جي ٻِن دھاري تلوار ٽٽي نه ٿي ۽ ٻنھي ڪنڊن سان ماري ٿي.

ਨਿਵੈ ਨ ਸੂਲੀ ਘੇਰਣੀ ਕਰਿ ਅਸਵਾਰ ਫਾਹੇ ਦਿਵਾਏ ।
nivai na soolee gheranee kar asavaar faahe divaae |

گھيرو نه جھڪندو آھي پر گھڻن گھوڙي سوارن کي ڦاسائيندو آھي.

ਨਿਵਣਿ ਨ ਸੀਖਾਂ ਸਖਤ ਹੋਇ ਮਾਸੁ ਪਰੋਇ ਕਬਾਬੁ ਭੁਨਾਏ ।
nivan na seekhaan sakhat hoe maas paroe kabaab bhunaae |

لوھ جي سڙي سخت ھجڻ ڪري جھڪي نه ٿي، پر ان تي لڳل گوشت جا ٽڪرا سڙي وڃن ٿا.

ਜਿਉਂ ਕਰਿ ਆਰਾ ਰੁਖੁ ਤਛਾਏ ।੧੭।
jiaun kar aaraa rukh tachhaae |17|

ساڳيءَ طرح ’سڌو آرو‘ وڻن کي ڪٽي ٿو.

ਪਉੜੀ ੧੮
paurree 18

ਅਕੁ ਧਤੂਰਾ ਝਟੁਲਾ ਨੀਵਾ ਹੋਇ ਨ ਦੁਬਿਧਾ ਖੋਈ ।
ak dhatooraa jhattulaa neevaa hoe na dubidhaa khoee |

اَکَ، سٽي واري علائقي جو هڪ زهريلو ٻوٽو ۽ ڪانڊيرو، جيتوڻيڪ شاخون هيٺيون هونديون آهن، پر پوءِ به انهن جي شڪتي رد نه ٿيندي آهي.

ਫੁਲਿ ਫੁਲਿ ਫੁਲੇ ਦੁਬਾਜਰੇ ਬਿਖੁ ਫਲ ਫਲਿ ਫਲਿ ਮੰਦੀ ਸੋਈ ।
ful ful fule dubaajare bikh fal fal fal mandee soee |

هائيبرڊ ٻوٽا بظاهر ته ڦاٿل نظر اچن ٿا پر انهن ۾ زهريلا گل ۽ ميوا آهن جيڪي انهن کي بدنام ڪن ٿا.

ਪੀਐ ਨ ਕੋਈ ਅਕੁ ਦੁਧੁ ਪੀਤੇ ਮਰੀਐ ਦੁਧੁ ਨ ਹੋਈ ।
peeai na koee ak dudh peete mareeai dudh na hoee |

کير پيئڻ سان ماڻهو مري وڃي ٿو. اهڙي رطوبت کي کير ڪيئن چئجي؟

ਖਖੜੀਆਂ ਵਿਚਿ ਬੁਢੀਆਂ ਫਟਿ ਫਟਿ ਛੁਟਿ ਛੁਟਿ ਉਡਨਿ ਓਈ ।
khakharreean vich budteean fatt fatt chhutt chhutt uddan oee |

انهن جي حصن مان ڪپهه جهڙا ٽڪرا نڪرندا آهن ۽ چوڌاري اڏامندا آهن.

ਚਿਤਮਿਤਾਲਾ ਅਕਤਿਡੁ ਮਿਲੈ ਦੁਬਾਜਰਿਆਂ ਕਿਉ ਢੋਈ ।
chitamitaalaa akatidd milai dubaajariaan kiau dtoee |

اکهوپر به پائبلڊ آهن. اهي به ٻهراڙيءَ وارن وانگر، ڪٿي به پناهه نه آهن.

ਖਾਇ ਧਤੂਰਾ ਬਰਲੀਐ ਕਖ ਚੁਣਿੰਦਾ ਵਤੈ ਲੋਈ ।
khaae dhatooraa baraleeai kakh chunindaa vatai loee |

ٿلهو کائي ماڻهو چريو ٿي وڃي ٿو ۽ ماڻهو کيس دنيا ۾ ٿلهو گڏ ڪندي ڏسن ٿا.

ਕਉੜੀ ਰਤਕ ਜੇਲ ਪਰੋਈ ।੧੮।
kaurree ratak jel paroee |18|

رتڪ، ننڍڙا ڳاڙها ۽ ڪارا داڻا، پڻ گارڊن ٺاهڻ لاءِ سوراخ ڪيا ويندا آهن.

ਪਉੜੀ ੧੯
paurree 19

ਵਧੈ ਚੀਲ ਉਜਾੜ ਵਿਚਿ ਉਚੈ ਉਪਰਿ ਉਚੀ ਹੋਈ ।
vadhai cheel ujaarr vich uchai upar uchee hoee |

صنوبر جو وڻ ٻيلي ۾ وڌندو آهي ۽ اونڌو ٿي ويندو آهي.

ਗੰਢੀ ਜਲਨਿ ਮੁਸਾਹਰੇ ਪੱਤ ਅਪੱਤ ਨ ਛੁਹੁਦਾ ਕੋਈ ।
gandtee jalan musaahare pat apat na chhuhudaa koee |

ان جا ڳوڙها مشعلن ۾ جلندا آهن ۽ ڪو به ان جي مسخيل پنن کي نه ڇڪيندو آهي.

ਛਾਉਂ ਨ ਬਹਨਿ ਪੰਧਾਣੂਆਂ ਪਵੈ ਪਛਾਵਾਂ ਟਿਬੀਂ ਟੋਈ ।
chhaaun na bahan pandhaanooaan pavai pachhaavaan ttibeen ttoee |

ان جي ڇانو هيٺ ڪوبه گذرندڙ نه ٿو ويهي ڇو ته ان جو ڊگھو پاڇو ٿلهي زمين تي پوي ٿو.

ਫਿੰਡ ਜਿਵੈ ਫਲੁ ਫਾਟੀਅਨਿ ਘੁੰਘਰਿਆਲੇ ਰੁਲਨਿ ਪਲੋਈ ।
findd jivai fal faatteean ghunghariaale rulan paloee |

ان جو ميوو به ڳاڙهي ٽڪرن ۾ ڦٽي نڪرندو آهي جيئن رڳن مان ٺهيل گولي ۽ چوڌاري ڦرندو آهي.

ਕਾਠੁ ਕੁਕਾਠੁ ਨ ਸਹਿ ਸਕੈ ਪਾਣੀ ਪਵਨੁ ਨ ਧੁਪ ਨ ਲੋਈ ।
kaatth kukaatth na seh sakai paanee pavan na dhup na loee |

ان جي ڪاٺ به سٺي نه آهي، ڇاڪاڻ ته اها پاڻي، هوا، سج ۽ گرمي برداشت نه ڪري سگهي ٿي.

ਲਗੀ ਮੂਲਿ ਨ ਵਿਝਵੈ ਜਲਦੀ ਹਉਮੈਂ ਅਗਿ ਖੜੋਈ ।
lagee mool na vijhavai jaladee haumain ag kharroee |

صنوبر جي ٻيلي ۾ جيڪڏهن باهه لڳندي آهي ته اها جلدي نه ٻرندي آهي ۽ اڳتي وڌندي پاڻ کي انا جي باهه ۾ سڙي ويندي آهي.

ਵਡਿਆਈ ਕਰਿ ਦਈ ਵਿਗੋਈ ।੧੯।
vaddiaaee kar dee vigoee |19|

ان کي وڏي سائيز ڏئي، خدا ان کي بيڪار ۽ تباهيء جو ذميوار بڻائي ڇڏيو آهي.

ਪਉੜੀ ੨੦
paurree 20

ਤਿਲੁ ਕਾਲਾ ਫੁਲੁ ਉਜਲਾ ਹਰਿਆ ਬੂਟਾ ਕਿਆ ਨੀਸਾਣੀ ।
til kaalaa ful ujalaa hariaa boottaa kiaa neesaanee |

ڪيڏي نه عجيب ڳالهه آهي ته تل جو ٻج ڪارو آهي ان جو گل اڇو ۽ ٻوٽو سائو آهي.

ਮੁਢਹੁ ਵਢਿ ਬਣਾਈਐ ਸਿਰ ਤਲਵਾਇਆ ਮਝਿ ਬਿਬਾਣੀ ।
mudtahu vadt banaaeeai sir talavaaeaa majh bibaanee |

ان کي پاڙ جي ويجھو کان ڪٽي، ان کي ڍير ۾ مٿي ڪري ميدان ۾ ڪڍيو ويندو آهي.

ਕਰਿ ਕਟਿ ਪਾਈ ਝੰਬੀਐ ਤੇਲੁ ਤਿਲੀਹੂੰ ਪੀੜੇ ਘਾਣੀ ।
kar katt paaee jhanbeeai tel tileehoon peerre ghaanee |

پهرين ان کي پٿر تي اڇلايو ويندو آهي ۽ پوءِ تيل جي دٻن ذريعي ان کي ڪٽيو ويندو آهي. ڀنگ ۽ ڪپهه جا ٻه طريقا آهن.

ਸਣ ਕਪਾਹ ਦੁਇ ਰਾਹ ਕਰਿ ਪਰਉਪਕਾਰ ਵਿਕਾਰ ਵਿਡਾਣੀ ।
san kapaah due raah kar praupakaar vikaar viddaanee |

هڪ ماڻهو نيڪيءَ جو ڪم ڪري ٿو ۽ ٻيو بڇڙا رويا اختيار ڪرڻ ۾ عظمت محسوس ڪري ٿو.

ਵੇਲਿ ਕਤਾਇ ਵੁਣਾਈਐ ਪੜਦਾ ਕਜਣ ਕਪੜੁ ਪ੍ਰਾਣੀ ।
vel kataae vunaaeeai parradaa kajan kaparr praanee |

ڪپهه مان جنن ۽ ڪٽڻ کان پوءِ ڪپڙو تيار ڪيو ويندو آهي، جيڪو ماڻهن جي ننڊ کي ڍڪي ڇڏيندو آهي.

ਖਲ ਕਢਾਇ ਵਟਾਇ ਸਣ ਰਸੇ ਬੰਨ੍ਹਨਿ ਮਨਿ ਸਰਮਾਣੀ ।
khal kadtaae vattaae san rase banhan man saramaanee |

ڀنگ جي چمڙيءَ کي ڇيڙي پوءِ ان مان رسا ٺاهيا وڃن ٿا، جن کي ماڻهن کي پابند ڪرڻ ۾ ڪو شرم محسوس نٿو ٿئي.

ਦੁਸਟਾਂ ਦੁਸਟਾਈ ਮਿਹਮਾਣੀ ।੨੦।
dusattaan dusattaaee mihamaanee |20|

چاقوءَ جو ڍير به مهمانن وانگر هوندو آهي. اهو جلدي وڃڻو آهي.

ਪਉੜੀ ੨੧
paurree 21

ਕਿਕਰ ਕੰਡੇ ਧਰੇਕ ਫਲ ਫਲੀਂ ਨ ਫਲਿਆ ਨਿਹਫਲ ਦੇਹੀ ।
kikar kandde dharek fal faleen na faliaa nihafal dehee |

ببول تي ڪنارا ٿين ٿا ۽ چائنا بيري تي گل ۽ ميوا ٿين ٿا پر اهي سڀ بيڪار آهن.

ਰੰਗ ਬਿਰੰਗੀ ਦੁਹਾਂ ਫੁਲ ਦਾਖ ਨਾ ਗੁਛਾ ਕਪਟ ਸਨੇਹੀ ।
rang birangee duhaan ful daakh naa guchhaa kapatt sanehee |

ٻنهي وٽ رنگين ميوا آهن پر انهن کي انگور جو گُچو سمجهي نه ٿو سگهجي.

ਚਿਤਮਿਤਾਲਾ ਅਰਿੰਡ ਫਲੁ ਥੋਥੀ ਥੋਹਰਿ ਆਸ ਕਿਨੇਹੀ ।
chitamitaalaa arindd fal thothee thohar aas kinehee |

ارڙيءَ جو ميوو به سهڻو ۽ پائبلڊ هوندو آهي پر ويڪيوس ڪيڪٽس مان ڪهڙي اميد رکي سگهجي ٿي؟

ਰਤਾ ਫਲੁ ਨ ਮੁਲੁ ਅਢੁ ਨਿਹਫਲ ਸਿਮਲ ਛਾਂਵ ਜਿਵੇਹੀ ।
rataa fal na mul adt nihafal simal chhaanv jivehee |

ان جو ڳاڙھو ميوو، ريشمي ڪپهه جي وڻ جي بيڪار ڇانو وانگر بيڪار آھي.

ਜਿਉ ਨਲੀਏਰ ਕਠੋਰ ਫਲੁ ਮੁਹੁ ਭੰਨੇ ਦੇ ਗਰੀ ਤਿਵੇਹੀ ।
jiau naleer katthor fal muhu bhane de garee tivehee |

سخت ناريل پنهنجي وات کي ٽوڙڻ کان پوءِ ئي پنهنجي دانا پيدا ڪري ٿو. ڀاڄيون اڇي ۽ ڪاري قسم جون هونديون آهن ۽ انهن جو ذائقو به مختلف هوندو آهي.

ਸੂਤੁ ਕਪੂਤੁ ਸੁਪੂਤੁ ਦੂਤ ਕਾਲੇ ਧਉਲੇ ਤੂਤ ਇਵੇਹੀ ।
soot kapoot supoot doot kaale dhaule toot ivehee |

ساڳيءَ طرح لائق ۽ نالائق پٽ به فرمانبردار ۽ باغي هوندا آهن، يعني هڪ کي خوشي ۽ ٻيو ڏک ڏيندو آهي.

ਦੂਜਾ ਭਾਉ ਕੁਦਾਉ ਧਰੇਹੀ ।੨੧।
doojaa bhaau kudaau dharehee |21|

Duality هميشه زندگي جي هڪ خراب پاليسي آهي.

ਪਉੜੀ ੨੨
paurree 22

ਜਿਉ ਮਣਿ ਕਾਲੇ ਸਪ ਸਿਰਿ ਹਸਿ ਹਸਿ ਰਸਿ ਰਸਿ ਦੇਇ ਨ ਜਾਣੈ ।
jiau man kaale sap sir has has ras ras dee na jaanai |

نانگ جي مٿي ۾ زيور هوندو آهي پر اهو ڄاڻي ٿو ته پنهنجي مرضيءَ سان حاصل نه ڪري، يعني حاصل ڪرڻ لاءِ ان کي مارڻو پوندو.

ਜਾਣੁ ਕਥੂਰੀ ਮਿਰਗ ਤਨਿ ਜੀਵਦਿਆਂ ਕਿਉਂ ਕੋਈ ਆਣੈ ।
jaan kathooree mirag tan jeevadiaan kiaun koee aanai |

اهڙيءَ طرح هرڻ جي مشڪ جيئري هوندي به ڪيئن حاصل ٿيندي.

ਆਰਣਿ ਲੋਹਾ ਤਾਈਐ ਘੜੀਐ ਜਿਉ ਵਗਦੇ ਵਾਦਾਣੈ ।
aaran lohaa taaeeai gharreeai jiau vagade vaadaanai |

فرنس، رڳو لوھ کي گرم ڪري ٿو، پر لوھ کي ھڪڙي مطلوب ۽ ٺھيل شڪل ڏني وئي آھي رڳو ان کي ھٿ سان.

ਸੂਰਣੁ ਮਾਰਣਿ ਸਾਧੀਐ ਖਾਹਿ ਸਲਾਹਿ ਪੁਰਖ ਪਰਵਾਣੈ ।
sooran maaran saadheeai khaeh salaeh purakh paravaanai |

نلڪي جي جڙ جو يام کائڻ وارن لاءِ قابل قبول ٿئي ٿو ۽ ان کي مصالحن سان صاف ڪرڻ کان پوءِ ئي ساراهيو وڃي ٿو.

ਪਾਨ ਸੁਪਾਰੀ ਕਥੁ ਮਿਲਿ ਚੂਨੇ ਰੰਗੁ ਸੁਰੰਗੁ ਸਿਞਾਣੈ ।
paan supaaree kath mil choone rang surang siyaanai |

بيٽل ليف، بيٽل نٽ، ڪيچو ۽ ليم، جڏهن پاڻ ۾ ملايا ويندا آهن ته ان جي خوبصورت رنگ جي سڃاڻپ ٿيندي آهي.

ਅਉਖਧੁ ਹੋਵੈ ਕਾਲਕੂਟੁ ਮਾਰਿ ਜੀਵਾਲਨਿ ਵੈਦ ਸੁਜਾਣੈ ।
aaukhadh hovai kaalakoott maar jeevaalan vaid sujaanai |

طبيب جي هٿ ۾ زهر دوا بڻجي مئلن کي متحرڪ ڪري ٿو.

ਮਨੁ ਪਾਰਾ ਗੁਰਮੁਖਿ ਵਸਿ ਆਣੈ ।੨੨।੩੩। ਤੇਤੀ ।
man paaraa guramukh vas aanai |22|33| tetee |

غير مستحڪم دلگير ذهن کي اڪيلو گرومخ جي ذريعي ڪنٽرول ڪري سگهجي ٿو.