وارن ڀائي گرداس جي

ੴ ਸਤਿਗੁਰ ਪ੍ਰਸਾਦਿ ॥

هڪ اونڪر، بنيادي توانائي، خدا جي فضل جي ذريعي محسوس ڪيو

ਪਉੜੀ ੧

ਗੁਰ ਮੂਰਤਿ ਪੂਰਨ ਬ੍ਰਹਮੁ ਅਬਿਗਤੁ ਅਬਿਨਾਸੀ ।

گرو مڪمل برهم جو نقل آهي، جيڪو غير واضح ۽ ناقابل تباهي آهي.

ਪਾਰਬ੍ਰਹਮੁ ਗੁਰ ਸਬਦੁ ਹੈ ਸਤਸੰਗਿ ਨਿਵਾਸੀ ।

گرو جو ڪلام (۽ نه سندس جسم) جو ماورا برهم جيڪو پاڪ جماعت ۾ رهي ٿو.

ਸਾਧਸੰਗਤਿ ਸਚੁ ਖੰਡੁ ਹੈ ਭਾਉ ਭਗਤਿ ਅਭਿਆਸੀ ।

ساڌن جي صحبت سچائي جي جاءِ آهي جتي محبت جي عقيدت جو موقعو پيدا ٿئي ٿو.

ਚਹੁ ਵਰਨਾ ਉਪਦੇਸੁ ਕਰਿ ਗੁਰਮਤਿ ਪਰਗਾਸੀ ।

هتي سڀني چئن ورهن جي تبليغ ڪئي وئي آهي ۽ گرو (گرمت) جي حڪمت ماڻهن جي سامهون آندو ويو آهي.

ਪੈਰੀ ਪੈ ਪਾ ਖਾਕ ਹੋਇ ਗੁਰਮੁਖਿ ਰਹਿਰਾਸੀ ।

هتي رڳو پيرن کي ڇهڻ ۽ پيرن جي مٽي ٿيڻ سان، گرومخ، نظم جي واٽ جا پيروڪار بڻجي وڃن ٿا.

ਮਾਇਆ ਵਿਚਿ ਉਦਾਸੁ ਗਤਿ ਹੋਇ ਆਸ ਨਿਰਾਸੀ ।੧।

اميدن جي وچ ۾ غير جانبدار ٿيڻ سان، ماڻهو مقدس جماعت ذريعي مايا کان اڳتي وڌندا آهن.

ਪਉੜੀ ੨

ਗੁਰ ਸਿਖੀ ਬਾਰੀਕ ਹੈ ਸਿਲ ਚਟਣੁ ਫਿਕੀ ।

گروءَ جو شاگرد ٿيڻ تمام ذهين عمل آهي ۽ اهو بي ذائقو پٿر کي چاٽڻ جهڙو آهي.

ਤ੍ਰਿਖੀ ਖੰਡੇ ਧਾਰ ਹੈ ਉਹੁ ਵਾਲਹੁ ਨਿਕੀ ।

اهو وار کان وڌيڪ پتلي ۽ تلوار جي ڪنڊ کان وڌيڪ تيز آهي.

ਭੂਹ ਭਵਿਖ ਨ ਵਰਤਮਾਨ ਸਰਿ ਮਿਕਣਿ ਮਿਕੀ ।

موجوده، ماضي ۽ مستقبل ۾ ڪا به شيء ان جي برابر ناهي.

ਦੁਤੀਆ ਨਾਸਤਿ ਏਤੁ ਘਰਿ ਹੋਇ ਇਕਾ ਇਕੀ ।

سکن جي گهر ۾، ديوتا ختم ٿي ويندو آهي ۽ هڪ ٿي ويندو آهي.

ਦੂਆ ਤੀਆ ਵੀਸਰੈ ਸਣੁ ਕਕਾ ਕਿਕੀ ।

انسان ٻئي، ٽئين، ڪڏهن ۽ ڇو جو خيال وساري ڇڏي ٿو.

ਸਭੈ ਸਿਕਾਂ ਪਰਹਰੈ ਸੁਖੁ ਇਕਤੁ ਸਿਕੀ ।੨।

سڀني خواهشن کي رد ڪري، فرد هڪ رب جي آسري ۾ لذت حاصل ڪري ٿو.

ਪਉੜੀ ੩

ਗੁਰਮੁਖਿ ਮਾਰਗੁ ਆਖੀਐ ਗੁਰਮਤਿ ਹਿਤਕਾਰੀ ।

گرو (گرمت) جي فائدي واري حڪمت کي اپنائڻ جو رستو، گرومک-رستو طور سڃاتو وڃي ٿو.

ਹੁਕਮਿ ਰਜਾਈ ਚਲਣਾ ਗੁਰ ਸਬਦ ਵੀਚਾਰੀ ।

ان ۾ هڪ کي سيکاريو ويو آهي ته رب جي رضا ۾ رهڻ ۽ گرو جي ڪلام تي غور ڪرڻ.

ਭਾਣਾ ਭਾਵੈ ਖਸਮ ਕਾ ਨਿਹਚਉ ਨਿਰੰਕਾਰੀ ।

ماسٽر جي مرضي سان پيار ڪيو وڃي ٿو ۽ سڀني خيالن ۾ بي ترتيب رب کي پکڙيل آهي.

ਇਸਕ ਮੁਸਕ ਮਹਕਾਰੁ ਹੈ ਹੁਇ ਪਰਉਪਕਾਰੀ ।

جيئن پيار ۽ خوشبوءِ لڪي نه رهي آهي، تيئن گرو مُخ به لڪيل نه رهي ٿو ۽ پاڻ کي پرهيزگاريءَ ۾ مصروف ڪري ٿو.

ਸਿਦਕ ਸਬੂਰੀ ਸਾਬਤੇ ਮਸਤੀ ਹੁਸੀਆਰੀ ।

هو هن ۾ ايمان، سڪون، جوش ۽ مهارت جون خوبيون سمائي ٿو.

ਗੁਰਮੁਖਿ ਆਪੁ ਗਵਾਇਆ ਜਿਣਿ ਹਉਮੈ ਮਾਰੀ ।੩।

گرومخ انا کي ختم ڪري ٿو ۽ ان کي فتح ڪري ٿو.

ਪਉੜੀ ੪

ਭਾਇ ਭਗਤਿ ਭੈ ਚਲਣਾ ਹੋਇ ਪਾਹੁਣਿਚਾਰੀ ।

پاڻ کي مهمان سمجھي، سک پنهنجي زندگي پيار محبت ۾ گذاري ٿو.

ਚਲਣੁ ਜਾਣਿ ਅਜਾਣੁ ਹੋਇ ਗਹੁ ਗਰਬੁ ਨਿਵਾਰੀ ।

اُهي (سِکھ) ٺڳيءَ کان اڻڄاڻ رهن ٿا ۽ پنهنجي ذهن مان انا ڪڍي ڇڏين ٿا.

ਗੁਰਸਿਖ ਨਿਤ ਪਰਾਹੁਣੇ ਏਹੁ ਕਰਣੀ ਸਾਰੀ ।

هنن جو حقيقي اخلاق اهو آهي ته پاڻ کي هن دنيا ۾ مهمان سمجهن.

ਗੁਰਮੁਖਿ ਸੇਵ ਕਮਾਵਣੀ ਸਤਿਗੁਰੂ ਪਿਆਰੀ ।

گرومخ جو مقصد خدمت آهي ۽ فقط اهڙو عمل رب کي پيارو آهي.

ਸਬਦਿ ਸੁਰਤਿ ਲਿਵ ਲੀਣ ਹੋਇ ਪਰਵਾਰ ਸੁਧਾਰੀ ।

هوش کي ڪلام ۾ ملائي سڄي خاندان کي (دنيا جي صورت ۾) سڌاريندا آهن.

ਸਾਧਸੰਗਤਿ ਜਾਇ ਸਹਜ ਘਰਿ ਨਿਰਮਲਿ ਨਿਰੰਕਾਰੀ ।੪।

مقدس جماعت جي ذريعي اهي خالص ۽ بي رنگ بڻجي ويندا آهن ۽ استحڪام جي آخري مرحلي ۾ قائم ٿي ويندا آهن.

ਪਉੜੀ ੫

ਪਰਮ ਜੋਤਿ ਪਰਗਾਸੁ ਕਰਿ ਉਨਮਨਿ ਲਿਵ ਲਾਈ ।

پنهنجي ذهن ۾ اعليٰ روشنيءَ کي روشن ڪرڻ سان، هڪ گرومخ، پرم رحجان جي حالت ۾ جذب ٿي ويندو آهي.

ਪਰਮ ਤਤੁ ਪਰਵਾਣੁ ਕਰਿ ਅਨਹਦਿ ਧੁਨਿ ਵਾਈ ।

جڏهن هو عظيم حقيقت (رب) کي پنهنجي ذهن ۾ اختيار ڪري ٿو ته اڻڄاتل راڳ گونجي ٿو.

ਪਰਮਾਰਥ ਪਰਬੋਧ ਕਰਿ ਪਰਮਾਤਮ ਹਾਈ ।

پرهيزگاريءَ لاءِ هوشيار ٿيڻ سان هاڻي هن جي دل ۾ خدا جي وحدانيت جو احساس رهجي ويو آهي.

ਗੁਰ ਉਪਦੇਸੁ ਅਵੇਸੁ ਕਰਿ ਅਨਭਉ ਪਦੁ ਪਾਈ ।

گرو جي تعليمات کان متاثر ٿي، گرومخ بي خوف جي حالت حاصل ڪري ٿو.

ਸਾਧਸੰਗਤਿ ਕਰਿ ਸਾਧਨਾ ਇਕ ਮਨਿ ਇਕੁ ਧਿਆਈ ।

پاڻ سڳورن جي صحبت ۾ نظم و ضبط يعني پنهنجي انا کي وڃائڻ سان، هو رب کي ياد ڪري ٿو اڪيلي سر.

ਵੀਹ ਇਕੀਹ ਚੜ੍ਹਾਉ ਚੜ੍ਹਿ ਇਉਂ ਨਿਜ ਘਰਿ ਜਾਈ ।੫।

اهڙيءَ طرح، هن دنيا مان روحاني دنيا ۾ داخل ٿي، آخرڪار پاڻ کي پنهنجي حقيقي فطرت ۾ قائم ڪري ٿو.

ਪਉੜੀ ੬

ਦਰਪਣਿ ਵਾਂਗ ਧਿਆਨੁ ਧਰਿ ਆਪੁ ਆਪ ਨਿਹਾਲੈ ।

جيئن آئيني ۾ عڪس آهي. هو دنيا ۾ پنهنجو پاڻ کي ڏسي ٿو.

ਘਟਿ ਘਟਿ ਪੂਰਨ ਬ੍ਰਹਮੁ ਹੈ ਚੰਦੁ ਜਲ ਵਿਚਿ ਭਾਲੈ ।

اهو مڪمل رب سڀني نفسن ۾ موجود آهي. جاهل ماڻهو ان کي ٻاهر ڳولي ٿو، جيئن چنڊ پاڻي ۾ پنهنجو عڪس ڏسي ٿو ۽ محسوس ڪري ٿو ته هو اتي آهي.

ਗੋਰਸੁ ਗਾਈ ਵੇਖਦਾ ਘਿਉ ਦੁਧੁ ਵਿਚਾਲੈ ।

کير، ڳئون ۽ گيهه ۾ رب پاڻ آهي.

ਫੁਲਾਂ ਅੰਦਰਿ ਵਾਸੁ ਲੈ ਫਲੁ ਸਾਉ ਸਮ੍ਹਾਲੈ ।

گلن مان خوشبو وٺي پاڻ ئي انهن ۾ ذائقو آهي.

ਕਾਸਟਿ ਅਗਨਿ ਚਲਿਤੁ ਵੇਖਿ ਜਲ ਧਰਤਿ ਹਿਆਲੈ ।

ڪاٺ، باهه، پاڻي، زمين ۽ برف ۾ هن جو پنهنجو مظهر آهي.

ਘਟਿ ਘਟਿ ਪੂਰਨੁ ਬ੍ਰਹਮੁ ਹੈ ਗੁਰਮੁਖਿ ਵੇਖਾਲੈ ।੬।

مڪمل رب سڀني نفسن ۾ رهجي ٿو ۽ هڪ نادر گرومخ طرفان ڏسڻ ۾ اچي ٿو.

ਪਉੜੀ ੭

ਦਿਬ ਦਿਸਟਿ ਗੁਰ ਧਿਆਨੁ ਧਰਿ ਸਿਖ ਵਿਰਲਾ ਕੋਈ ।

ناياب آهي گرو مُخ جيڪو گرو تي توجه ڏئي ۽ ديوي نظر حاصل ڪري.

ਰਤਨ ਪਾਰਖੂ ਹੋਇ ਕੈ ਰਤਨਾ ਅਵਲੋਈ ।

هو اهو زيور آهي، جنهن کي پرکڻ جي صلاحيت به آهي ۽ زيورات کي فضيلت ۾ رکڻ جي صلاحيت آهي.

ਮਨੁ ਮਾਣਕੁ ਨਿਰਮੋਲਕਾ ਸਤਿਸੰਗਿ ਪਰੋਈ ।

هن جو ذهن ياقوت وانگر پاڪ ٿي وڃي ٿو ۽ هو مقدس جماعت ۾ مشغول رهي ٿو.

ਰਤਨ ਮਾਲ ਗੁਰਸਿਖ ਜਗਿ ਗੁਰਮਤਿ ਗੁਣ ਗੋਈ ।

هن جو ذهن ياقوت وانگر پاڪ ٿي وڃي ٿو ۽ هو مقدس جماعت ۾ مشغول رهي ٿو.

ਜੀਵਦਿਆਂ ਮਰਿ ਅਮਰੁ ਹੋਇ ਸੁਖ ਸਹਜਿ ਸਮੋਈ ।

هو جيئرو ئي مري ويو آهي يعني برائي جي عادتن کان منهن موڙي ٿو.

ਓਤਿ ਪੋਤਿ ਜੋਤੀ ਜੋਤਿ ਮਿਲਿ ਜਾਣੈ ਜਾਣੋਈ ।੭।

مڪمل طور تي پاڻ کي عظيم روشني ۾ ضم ڪري ٿو، هو پنهنجي پاڻ کي پڻ رب سمجهي ٿو.

ਪਉੜੀ ੮

ਰਾਗ ਨਾਦ ਵਿਸਮਾਦੁ ਹੋਇ ਗੁਣ ਗਹਿਰ ਗੰਭੀਰਾ ।

موسيقي ۽ آواز (لفظ جي) ۾ خوش ٿيو، گرو جو شاگرد پرامن خوبين سان ڀرپور ٿي ويندو آهي.

ਸਬਦ ਸੁਰਤਿ ਲਿਵ ਲੀਣ ਹੋਇ ਅਨਹਦਿ ਧੁਨਿ ਧੀਰਾ ।

هن جو شعور ڪلام ۾ ضم ٿي وڃي ٿو ۽ هن جو ذهن اڻڄاتل راڳ ۾ مستحڪم ٿي وڃي ٿو.

ਜੰਤ੍ਰੀ ਜੰਤ੍ਰ ਵਜਾਇਦਾ ਮਨਿ ਉਨਿਮਨਿ ਚੀਰਾ ।

گرو واعظ جي اوزار تي وڄائيندو آهي، جنهن کي ٻڌڻ سان ذهن تمام اعليٰ حالت جو لباس پائي ٿو (رب جي اڳيان ناچ ڪرڻ).

ਵਜਿ ਵਜਾਇ ਸਮਾਇ ਲੈ ਗੁਰ ਸਬਦ ਵਜੀਰਾ ।

گرو جو سک، تدريس جي اوزار سان مشغول ٿي آخرڪار پاڻ کي گرو جي ڪلام جو رانديگر بڻجي ٿو.

ਅੰਤਰਿਜਾਮੀ ਜਾਣੀਐ ਅੰਤਰਿ ਗਤਿ ਪੀਰਾ ।

هاڻي قادر مطلق رب پنهنجي جدائي جي درد کي سمجهي ٿو.

ਗੁਰ ਚੇਲਾ ਚੇਲਾ ਗੁਰੂ ਬੇਧਿ ਹੀਰੈ ਹੀਰਾ ।੮।

شاگرد گرو ۾ بدلجي ٿو ۽ گرو کي شاگرد ۾ اهڙيءَ طرح، جيئن هيرا ڪٽڻ وارو به اصل ۾ هيرو آهي.

ਪਉੜੀ ੯

ਪਾਰਸੁ ਹੋਇਆ ਪਾਰਸਹੁ ਗੁਰਮੁਖਿ ਵਡਿਆਈ ।

گرومخ جي عظمت اها آهي ته هو فلسفي جو پٿر هئڻ ڪري هر ڪنهن کي فلسفي جو پٿر بڻائي ٿو.

ਹੀਰੈ ਹੀਰਾ ਬੇਧਿਆ ਜੋਤੀ ਜੋਤਿ ਮਿਲਾਈ ।

جيئن هيرن کي هيرن سان ڪٽيو ويندو آهي، تيئن گرومخ جي روشني سپريم نور ۾ ضم ٿي ويندي آهي.

ਸਬਦ ਸੁਰਤਿ ਲਿਵ ਲੀਣੁ ਹੋਇ ਜੰਤ੍ਰ ਜੰਤ੍ਰੀ ਵਾਈ ।

هن جو شعور لفظ سان اهڙو ئي جڙيل آهي جيئن رانديگر جو ذهن ساز ۾ جذب ٿئي ٿو.

ਗੁਰ ਚੇਲਾ ਚੇਲਾ ਗੁਰੂ ਪਰਚਾ ਪਰਚਾਈ ।

هاڻي شاگرد ۽ گرو هڪجهڙا ٿي ويا آهن. اهي هڪ ٿي ويندا آهن ۽ هڪ ٻئي ۾ ضم ٿي ويندا آهن.

ਪੁਰਖਹੁੰ ਪੁਰਖੁ ਉਪਾਇਆ ਪੁਰਖੋਤਮ ਹਾਈ ।

انسان مان انسان پيدا ٿيو (گرو نانڪ کان گرو انگد تائين) ۽ هو اعليٰ انسان ٿيو.

ਵੀਹ ਇਕੀਹ ਉਲੰਘਿ ਕੈ ਹੋਇ ਸਹਜਿ ਸਮਾਈ ।੯।

هڪ جمپ سان دنيا کي پار ڪري، هو فطري علم ۾ ضم ٿي ويو.

ਪਉੜੀ ੧੦

ਸਤਿਗੁਰੁ ਦਰਸਨੁ ਦੇਖਦੋ ਪਰਮਾਤਮੁ ਦੇਖੈ ।

جنهن سچي گرو کي ڏٺو، تنهن رب کي ڏٺو آهي.

ਸਬਦ ਸੁਰਤਿ ਲਿਵ ਲੀਣ ਹੋਇ ਅੰਤਰਿ ਗਤਿ ਲੇਖੈ ।

پنهنجي شعور کي لفظ ۾ وجهي هو پنهنجي نفس تي ڌيان ڏئي ٿو.

ਚਰਨ ਕਵਲ ਦੀ ਵਾਸਨਾ ਹੋਇ ਚੰਦਨ ਭੇਖੈ ।

گروءَ جي پيرن جي ڪمل جي خوشبوءِ مان لطف اندوز ٿي پاڻ کي چندن ۾ بدلائي ٿو.

ਚਰਣੋਦਕ ਮਕਰੰਦ ਰਸ ਵਿਸਮਾਦੁ ਵਿਸੇਖੈ ।

لوٽس جي پيرن جو امرت چکڻ سان هو هڪ خاص عجيب حالت ۾ وڃي ٿو (سپر شعور جي).

ਗੁਰਮਤਿ ਨਿਹਚਲੁ ਚਿਤੁ ਕਰਿ ਵਿਚਿ ਰੂਪ ਨ ਰੇਖੈ ।

هاڻي گرو جي حڪمت، گرومت جي مطابق، هو ذهن کي مستحڪم ڪري ٿو، شڪلن ۽ انگن اکرن جي حدن کان ٻاهر آهي.

ਸਾਧਸੰਗਤਿ ਸਚ ਖੰਡਿ ਜਾਇ ਹੋਇ ਅਲਖ ਅਲੇਖੈ ।੧੦।

پاڪ جماعت، سچائي جي جاءِ تي پهچي، هو پاڻ ان ناقابلِ فهم ۽ ناقابلِ فهم رب جهڙو ٿي وڃي ٿو.

ਪਉੜੀ ੧੧

ਅਖੀ ਅੰਦਰਿ ਦੇਖਦਾ ਦਰਸਨ ਵਿਚਿ ਦਿਸੈ ।

جيڪو اندران اکين سان ڏسندو آهي، سو درحقيقت ٻاهران به ڏسندو آهي.

ਸਬਦੈ ਵਿਚਿ ਵਖਾਣੀਐ ਸੁਰਤੀ ਵਿਚਿ ਰਿਸੈ ।

هو لفظن جي ذريعي بيان ڪيو ويو آهي ۽ هو شعور ۾ روشن آهي.

ਚਰਣ ਕਵਲ ਵਿਚਿ ਵਾਸਨਾ ਮਨੁ ਭਵਰੁ ਸਲਿਸੈ ।

گروءَ جي پيرن جي ڪمال جي خوشبوءِ لاءِ، ذهن، ڪاري ماکيءَ بڻجي، لطف اندوز ٿيندو آهي.

ਸਾਧਸੰਗਤਿ ਸੰਜੋਗੁ ਮਿਲਿ ਵਿਜੋਗਿ ਨ ਕਿਸੈ ।

پاڪ جماعت ۾ جيڪو به حاصل ٿئي ٿو، سو ان کان پري نه ٿو ٿئي.

ਗੁਰਮਤਿ ਅੰਦਰਿ ਚਿਤੁ ਹੈ ਚਿਤੁ ਗੁਰਮਤਿ ਜਿਸੈ ।

ذهن کي گرو جي تعليمات ۾ شامل ڪرڻ سان، ذهن پاڻ کي گرو جي حڪمت مطابق تبديل ڪري ٿو.

ਪਾਰਬ੍ਰਹਮ ਪੂਰਣ ਬ੍ਰਹਮੁ ਸਤਿਗੁਰ ਹੈ ਤਿਸੈ ।੧੧।

سچو گرو ان ماورائي برهم جو روپ آهي جيڪو سڀني خوبين کان پري آهي.

ਪਉੜੀ ੧੨

ਅਖੀ ਅੰਦਰਿ ਦਿਸਟਿ ਹੋਇ ਨਕਿ ਸਾਹੁ ਸੰਜੋਈ ।

هو اکين ۾ نظر ۽ نڙيءَ ۾ ساهه آهي.

ਕੰਨਾਂ ਅੰਦਰਿ ਸੁਰਤਿ ਹੋਇ ਜੀਭ ਸਾਦੁ ਸਮੋਈ ।

هو ڪنن ۾ شعور ۽ زبان ۾ ذائقو آهي.

ਹਥੀ ਕਿਰਤਿ ਕਮਾਵਣੀ ਪੈਰ ਪੰਥੁ ਸਥੋਈ ।

هٿن سان ڪم ڪري ٿو ۽ واٽ تي ساٿي مسافر بڻجي ٿو.

ਗੁਰਮੁਖਿ ਸੁਖ ਫਲੁ ਪਾਇਆ ਮਤਿ ਸਬਦਿ ਵਿਲੋਈ ।

گرو مُخ کي لذت جو ميوو حاصل ٿيو آهي شعور سان ڪلام کي منٿ ڪرڻ بعد.

ਪਰਕਿਰਤੀ ਹੂ ਬਾਹਰਾ ਗੁਰਮੁਖਿ ਵਿਰਲੋਈ ।

ڪو به نادر گرومخ مايا جي اثرن کان پري رهي ٿو.

ਸਾਧਸੰਗਤਿ ਚੰਨਣ ਬਿਰਖੁ ਮਿਲਿ ਚੰਨਣੁ ਹੋਈ ।੧੨।

مقدس جماعت صندل جو وڻ آهي جنهن ڏانهن جيڪو به چندن بڻجي ويندو آهي

ਪਉੜੀ ੧੩

ਅਬਿਗਤ ਗਤਿ ਅਬਿਗਤ ਦੀ ਕਿਉ ਅਲਖੁ ਲਖਾਏ ।

Unmanifest جي متحرڪ ڪيئن معلوم ٿئي ٿي؟

ਅਕਥ ਕਥਾ ਹੈ ਅਕਥ ਦੀ ਕਿਉ ਆਖਿ ਸੁਣਾਏ ।

ان لافاني رب جي ڪهاڻي ڪيئن ٻڌائي سگهندي؟

ਅਚਰਜ ਨੋ ਆਚਰਜੁ ਹੈ ਹੈਰਾਣ ਕਰਾਏ ।

هو عجب جي لاءِ ئي عجيب آهي.

ਵਿਸਮਾਦੇ ਵਿਸਮਾਦੁ ਹੈ ਵਿਸਮਾਦੁ ਸਮਾਏ ।

حيرت انگيز احساسن ۾ جذب ڪندڙ پاڻ کي خوش ڪن ٿا.

ਵੇਦੁ ਨ ਜਾਣੈ ਭੇਦੁ ਕਿਹੁ ਸੇਸਨਾਗੁ ਨ ਪਾਏ ।

ويد به هن اسرار کي نه ٿا سمجهن ۽ سيسناگ (هزارين ڇنڊن وارو افسانوي نانگ) به ان جي حدن کي نٿا ڄاڻي سگهن.

ਵਾਹਿਗੁਰੂ ਸਾਲਾਹਣਾ ਗੁਰੁ ਸਬਦੁ ਅਲਾਏ ।੧੩।

واهگورو، خدا، گرو جي ڪلام جي تلاوت ذريعي، گرباني جي واکاڻ ڪئي وئي آهي.

ਪਉੜੀ ੧੪

ਲੀਹਾ ਅੰਦਰਿ ਚਲੀਐ ਜਿਉ ਗਾਡੀ ਰਾਹੁ ।

جيئن ته، هاءِ وي تي هڪ ڪوچ کٽيل ٽريڪ تان گذري ٿي،

ਹੁਕਮਿ ਰਜਾਈ ਚਲਣਾ ਸਾਧਸੰਗਿ ਨਿਬਾਹੁ ।

مقدس جماعت ۾ خدا جي حڪم (حڪم) ۽ رب جي مرضي سان گڏ رهي ٿو.

ਜਿਉ ਧਨ ਸੋਘਾ ਰਖਦਾ ਘਰਿ ਅੰਦਰਿ ਸਾਹੁ ।

جيئن ته، عقلمند ماڻهو گهر ۾ پئسا رکي ٿو

ਜਿਉ ਮਿਰਜਾਦ ਨ ਛਡਈ ਸਾਇਰੁ ਅਸਗਾਹੁ ।

۽ اونهو سمنڊ پنهنجي عام فطرت کي نه ڇڏي.

ਲਤਾ ਹੇਠਿ ਲਤਾੜੀਐ ਅਜਰਾਵਰੁ ਘਾਹੁ ।

جيئن گھاس پيرن هيٺان لٽي وڃي ٿي،

ਧਰਮਸਾਲ ਹੈ ਮਾਨਸਰੁ ਹੰਸ ਗੁਰਸਿਖ ਵਾਹੁ ।

اهڙيءَ طرح هيءَ (ڌرتيءَ) سراءِ مانساروور آهي ۽ گروءَ جا شاگرد هُن آهن.

ਰਤਨ ਪਦਾਰਥ ਗੁਰ ਸਬਦੁ ਕਰਿ ਕੀਰਤਨੁ ਖਾਹੁ ।੧੪।

جيڪو ڪرتن جي صورت ۾ پاڪ ڪلام ڳائي، گروءَ جي ڪلام جا موتي کائي.

ਪਉੜੀ ੧੫

ਚਨਣੁ ਜਿਉ ਵਣ ਖੰਡ ਵਿਚਿ ਓਹੁ ਆਪੁ ਲੁਕਾਏ ।

جيئن چندن جو وڻ پاڻ کي جهنگ ۾ لڪائڻ جي ڪوشش ڪري ٿو (پر لڪي نه ٿو سگهي)

ਪਾਰਸੁ ਅੰਦਰਿ ਪਰਬਤਾਂ ਹੋਇ ਗੁਪਤ ਵਲਾਏ ।

فلسفي جو پٿر جبلن ۾ عام پٿرن سان ملندڙ جلندڙ هجڻ ڪري پنهنجو وقت لڪائڻ ۾ گذاريندو آهي.

ਸਤ ਸਮੁੰਦੀ ਮਾਨਸਰੁ ਨਹਿ ਅਲਖੁ ਲਖਾਏ ।

ست سمنڊ پڌرا آهن پر مانسروور عام اکين کان پوشيده رهي ٿو.

ਜਿਉ ਪਰਛਿੰਨਾ ਪਾਰਜਾਤੁ ਨਹਿ ਪਰਗਟੀ ਆਏ ।

جيئن پارجات، خواهش پوري ڪرڻ وارو وڻ، پڻ پاڻ کي غافل رکي ٿو.

ਜਿਉ ਜਗਿ ਅੰਦਰਿ ਕਾਮਧੇਨੁ ਨਹਿ ਆਪੁ ਜਣਾਏ ।

ڪاماڌينو، ڳئون جي خواهش پوري ڪندي، هن دنيا ۾ به رهي ٿو پر پاڻ کي ڪڏهن به نظر نٿو اچي.

ਸਤਿਗੁਰ ਦਾ ਉਪਦੇਸੁ ਲੈ ਕਿਉ ਆਪੁ ਗਣਾਏ ।੧੫।

اهڙيءَ طرح جن سچي گروءَ جي تعليم کي اختيار ڪيو آهي، سي پاڻ کي ڪنهن به شمار ۾ ڇو شامل ڪن.

ਪਉੜੀ ੧੬

(ساليسائي = وٺو. سريسائي = خلاصو.)

ਦੁਇ ਦੁਇ ਅਖੀ ਆਖੀਅਨਿ ਇਕੁ ਦਰਸਨੁ ਦਿਸੈ ।

اکيون ٻه آهن پر اهي هڪ (رب) کي ڏسن ٿيون.

ਦੁਇ ਦੁਇ ਕੰਨਿ ਵਖਾਣੀਅਨਿ ਇਕ ਸੁਰਤਿ ਸਲਿਸੈ ।

ڪن ته ٻه آهن پر هوش هڪ ئي ڪڍن ٿا.

ਦੁਇ ਦੁਇ ਨਦੀ ਕਿਨਾਰਿਆਂ ਪਾਰਾਵਾਰੁ ਨ ਤਿਸੈ ।

درياهه جا ٻه ڪنارا آهن، پر اهي پاڻيءَ جي ڳنڍڻ جي ڪري هڪ آهن ۽ الڳ نه آهن.

ਇਕ ਜੋਤਿ ਦੁਇ ਮੂਰਤੀ ਇਕ ਸਬਦੁ ਸਰਿਸੈ ।

گرو ۽ شاگرد ٻه سُڃاڻپ آهن، پر هڪ ئي لفظ آهي، لفظ انهن ٻنهي جي وچ ۾ وهن ٿا.

ਗੁਰ ਚੇਲਾ ਚੇਲਾ ਗੁਰੂ ਸਮਝਾਏ ਕਿਸੈ ।੧੬।

جڏهن گرو شاگرد آهي ۽ شاگرد گرو آهي، جيڪو ٻين کي سمجهي سگهي ٿو.

ਪਉੜੀ ੧੭

ਪਹਿਲੇ ਗੁਰਿ ਉਪਦੇਸ ਦੇ ਸਿਖ ਪੈਰੀ ਪਾਏ ।

سڀ کان پهريان گرو چيلي کي پنهنجي پيرن جي ڀرسان ويهاري ٿو.

ਸਾਧਸੰਗਤਿ ਕਰਿ ਧਰਮਸਾਲ ਸਿਖ ਸੇਵਾ ਲਾਏ ।

کيس پاڪ جماعت جي فرق ۽ دھرم جي جاءِ بابت ٻڌائيندي، کيس (انسانن جي) خدمت ۾ لڳايو ويو آهي.

ਭਾਇ ਭਗਤਿ ਭੈ ਸੇਵਦੇ ਗੁਰਪੁਰਬ ਕਰਾਏ ।

پياري عقيدت سان خدمت ڪندي، رب جا ٻانهن سالگره ملهائيندا آهن.

ਸਬਦ ਸੁਰਤਿ ਲਿਵ ਕੀਰਤਨੁ ਸਚਿ ਮੇਲਿ ਮਿਲਾਏ ।

شعور کي ڪلام سان ڳنڍڻ سان، گيت ڳائڻ سان، انسان سچ سان ملندو آهي.

ਗੁਰਮੁਖਿ ਮਾਰਗੁ ਸਚ ਦਾ ਸਚੁ ਪਾਰਿ ਲੰਘਾਏ ।

گرو مُخ سچ جي واٽ تي ھلندو آھي. هو سچائيءَ تي عمل ڪندي دنيا جي سمنڊ مان پار ٿي ويندو آهي.

ਸਚਿ ਮਿਲੈ ਸਚਿਆਰ ਨੋ ਮਿਲਿ ਆਪੁ ਗਵਾਏ ।੧੭।

اهڙيءَ طرح سچو ماڻهو سچ کي حاصل ڪري ٿو ۽ ان کي حاصل ڪرڻ سان، انا ختم ٿي وڃي ٿي.

ਪਉੜੀ ੧੮

ਸਿਰ ਉਚਾ ਨੀਵੇਂ ਚਰਣ ਸਿਰਿ ਪੈਰੀ ਪਾਂਦੇ ।

مٿو مٿاهون آهي ۽ پير هيٺاهين سطح تي آهن پر پوءِ به مٿو پيرن تي جهڪي ٿو.

ਮੁਹੁ ਅਖੀ ਨਕੁ ਕੰਨ ਹਥ ਦੇਹ ਭਾਰ ਉਚਾਂਦੇ ।

پير وات، اکيون، نڪ، ڪن، هٿ ۽ سڄي جسم جو بار کڻن ٿا.

ਸਭ ਚਿਹਨ ਛਡਿ ਪੂਜੀਅਨਿ ਕਉਣੁ ਕਰਮ ਕਮਾਂਦੇ ।

پوءِ جسم جا سڀ عضوا ڇڏي فقط پيرن جي پوڄا ڪئي وڃي ٿي.

ਗੁਰ ਸਰਣੀ ਸਾਧਸੰਗਤੀ ਨਿਤ ਚਲਿ ਚਲਿ ਜਾਂਦੇ ।

اهي روزانو گرو جي پناهه ۾ مقدس جماعت ڏانهن ويندا آهن.

ਵਤਨਿ ਪਰਉਪਕਾਰ ਨੋ ਕਰਿ ਪਾਰਿ ਵਸਾਂਦੇ ।

پوءِ اھي فلاحي ڪمن لاءِ ڊوڙندا آھن ۽ ڪم کي وڌ کان وڌ ممڪن حد تائين پورو ڪندا آھن.

ਮੇਰੀ ਖਲਹੁ ਮੌਜੜੇ ਗੁਰਸਿਖ ਹੰਢਾਂਦੇ ।

افسوس! ڇا ائين آهي ته منهنجي چمڙيءَ جا ٺهيل جوتا گروءَ جا سک استعمال ڪن ها.

ਮਸਤਕ ਲਗੇ ਸਾਧ ਰੇਣੁ ਵਡਭਾਗਿ ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ।੧੮।

جنهن کي اهڙن ماڻهن جي پيرن جي مٽي ملي ٿي (مٿين صفتن سان) اهو ئي خوش نصيب ۽ برڪت وارو آهي.

ਪਉੜੀ ੧੯

ਜਿਉ ਧਰਤੀ ਧੀਰਜ ਧਰਮੁ ਮਸਕੀਨੀ ਮੂੜੀ ।

جيئن ڌرتي تسلسل، ڌرم ۽ عاجزي جو مجسمو آهي،

ਸਭ ਦੂੰ ਨੀਵੀਂ ਹੋਇ ਰਹੀ ਤਿਸ ਮਣੀ ਨ ਕੂੜੀ ।

پيرن هيٺان رهي ٿو ۽ اها عاجزي سچي آهي ڪوڙ ناهي.

ਕੋਈ ਹਰਿ ਮੰਦਰੁ ਕਰੈ ਕੋ ਕਰੈ ਅਰੂੜੀ ।

ڪو ان تي ديوتا جو مندر ٺاهي ٿو ته ڪو ان تي گندگي جا ڍير گڏ ڪري ٿو.

ਜੇਹਾ ਬੀਜੈ ਸੋ ਲੁਣੈ ਫਲ ਅੰਬ ਲਸੂੜੀ ।

جيڪو به پوکيو وڃي ٿو سو ان مطابق ئي ملي ٿو، پوءِ اُهو ميوو هجي يا لسوري.

ਜੀਵਦਿਆਂ ਮਰਿ ਜੀਵਣਾ ਜੁੜਿ ਗੁਰਮੁਖਿ ਜੂੜੀ ।

زندگيءَ ۾ مري وڃڻ يعني نفس مان انا کي ختم ڪري، گرومخ، گرومخن سان گڏ مقدس جماعت ۾ شامل ٿين ٿا.

ਲਤਾਂ ਹੇਠਿ ਲਤਾੜੀਐ ਗਤਿ ਸਾਧਾਂ ਧੂੜੀ ।੧੯।

اهي پاڪ انسانن جي پيرن جي مٽي بڻجي وڃن ٿا، جيڪا پيرن هيٺان لٿل آهي.

ਪਉੜੀ ੨੦

ਜਿਉ ਪਾਣੀ ਨਿਵਿ ਚਲਦਾ ਨੀਵਾਣਿ ਚਲਾਇਆ ।

جيئن پاڻي هيٺ لهي وڃي ٿو ۽ جيڪو به ان سان ملندو آهي سو پاڻ سان وٺي وڃي ٿو (۽ ان کي به عاجز ڪري ٿو)

ਸਭਨਾ ਰੰਗਾਂ ਨੋ ਮਿਲੈ ਰਲਿ ਜਾਇ ਰਲਾਇਆ ।

سڀ رنگ پاڻيءَ ۾ ملن ٿا ۽ هر رنگ سان هڪ ٿي وڃن ٿا.

ਪਰਉਪਕਾਰ ਕਮਾਂਵਦਾ ਉਨਿ ਆਪੁ ਗਵਾਇਆ ।

انا کي ختم ڪري، پرهيزگار ڪم ڪري ٿو.

ਕਾਠੁ ਨ ਡੋਬੈ ਪਾਲਿ ਕੈ ਸੰਗਿ ਲੋਹੁ ਤਰਾਇਆ ।

اهو ڪاٺ کي نه ٿو ٻوڙي، بلڪه ان سان لوهه کي تري ٿو.

ਵੁਠੇ ਮੀਹ ਸੁਕਾਲੁ ਹੋਇ ਰਸ ਕਸ ਉਪਜਾਇਆ ।

اهو خوشحالي لاءِ ٺاهيندو آهي جڏهن برسات جي موسم ۾ برسات پوي ٿي.

ਜੀਵਦਿਆ ਮਰਿ ਸਾਧ ਹੋਇ ਸਫਲਿਓ ਜਗਿ ਆਇਆ ।੨੦।

اهڙيءَ طرح اولياءَ به زندگيءَ ۾ مري ويندا آهن يعني پنهنجي انا کي ختم ڪري، دنيا ۾ اچڻ کي ثمردار بڻائيندا آهن.

ਪਉੜੀ ੨੧

ਸਿਰ ਤਲਵਾਇਆ ਜੰਮਿਆ ਹੋਇ ਅਚਲੁ ਨ ਚਲਿਆ ।

پيرن کي مٿي ۽ مٿو هيٺ ڪرڻ سان، وڻ جڙي وڃي ٿو ۽ بيٺو بيٺو آهي.

ਪਾਣੀ ਪਾਲਾ ਧੁਪ ਸਹਿ ਉਹ ਤਪਹੁ ਨ ਟਲਿਆ ।

اهو پاڻي، ٿڌي ۽ سج جي روشني برداشت ڪري ٿو، پر خودڪشي کان منهن نه موڙيندو آهي.

ਸਫਲਿਓ ਬਿਰਖ ਸੁਹਾਵੜਾ ਫਲ ਸੁਫਲੁ ਸੁ ਫਲਿਆ ।

اهڙو وڻ برڪت وارو هوندو آهي ۽ ميوو سان ڀريل هوندو آهي.

ਫਲੁ ਦੇਇ ਵਟ ਵਗਾਇਐ ਕਰਵਤਿ ਨ ਹਲਿਆ ।

سنگسار ڪرڻ تي ميوو ڏئي ٿو ۽ ڪراٽي مشين جي هيٺان به نه ٿو سڙي.

ਬੁਰੇ ਕਰਨਿ ਬੁਰਿਆਈਆਂ ਭਲਿਆਈ ਭਲਿਆ ।

بدڪار بڇڙا ڪم ڪندا رهن ٿا، جڏهن ته شريف ماڻهو چڱن ڪمن ۾ مصروف رهن ٿا.

ਅਵਗੁਣ ਕੀਤੇ ਗੁਣ ਕਰਨਿ ਜਗਿ ਸਾਧ ਵਿਰਲਿਆ ।

دنيا ۾ اھڙا ماڻھو ناياب آھن جيڪي پنھنجي پاڪ دل سان برائي کي چڱائي ڪن.

ਅਉਸਰਿ ਆਪ ਛਲਾਇਂਦੇ ਤਿਨ੍ਹਾ ਅਉਸਰੁ ਛਲਿਆ ।੨੧।

عام ماڻهو وقت سان ٺڳي ٿو، يعني وقت جي حساب سان بدلجندا رهن ٿا، پر مقدس ماڻهو وقت کي دوکو ڏيڻ ۾ ڪامياب ٿي وڃن ٿا يعني وقت جي اثر کان آزاد رهن ٿا.

ਪਉੜੀ ੨੨

ਮੁਰਦਾ ਹੋਇ ਮੁਰੀਦੁ ਸੋ ਗੁਰ ਗੋਰਿ ਸਮਾਵੈ ।

جيڪو شاگرد مري ويندو (اميدن ۽ خواهشن جي وچ ۾) آخرڪار گرو جي قبر ۾ داخل ٿيندو يعني هو پاڻ کي گرو ۾ تبديل ڪندو.

ਸਬਦ ਸੁਰਤਿ ਲਿਵ ਲੀਣੁ ਹੋਇ ਓਹੁ ਆਪੁ ਗਵਾਵੈ ।

هو پنهنجي شعور کي ڪلام ۾ ضم ڪري ٿو ۽ پنهنجي انا کي وڃائي ٿو.

ਤਨੁ ਧਰਤੀ ਕਰਿ ਧਰਮਸਾਲ ਮਨੁ ਦਭੁ ਵਿਛਾਵੈ ।

ڌرتيءَ جي صورت ۾ جسم کي آرام جي جاءِ طور قبول ڪري، هو ذهن جي چِٽيءَ کي اُن تي ويڙهي ٿو.

ਲਤਾਂ ਹੇਠਿ ਲਤਾੜੀਐ ਗੁਰ ਸਬਦੁ ਕਮਾਵੈ ।

پيرن هيٺان لٿل هئڻ جي باوجود به هو پاڻ کي گرو جي تعليمات مطابق هلائي ٿو.

ਭਾਇ ਭਗਤਿ ਨੀਵਾਣੁ ਹੋਇ ਗੁਰਮਤਿ ਠਹਰਾਵੈ ।

محبت واري عقيدت سان متاثر ٿي، هو عاجز ٿئي ٿو ۽ پنهنجي ذهن کي مستحڪم ڪري ٿو.

ਵਰਸੈ ਨਿਝਰ ਧਾਰ ਹੋਇ ਸੰਗਤਿ ਚਲਿ ਆਵੈ ।੨੨।੯।

هو پاڻ پاڪ جماعت ڏانهن وڌي ٿو ۽ رب جو فضل مٿس نازل ٿئي ٿو.