Vaaran Bhai Gurdas Ji

ੴ ਸਤਿਗੁਰ ਪ੍ਰਸਾਦਿ ॥

Isang Oankar, ang pangunahing enerhiya, na natanto sa pamamagitan ng biyaya ng banal na preceptor

ਪਉੜੀ ੧

ਗੁਰ ਮੂਰਤਿ ਪੂਰਨ ਬ੍ਰਹਮੁ ਅਬਿਗਤੁ ਅਬਿਨਾਸੀ ।

Ang Guru ay replika ng perpektong Braham na hindi maipakita at hindi masisira.

ਪਾਰਬ੍ਰਹਮੁ ਗੁਰ ਸਬਦੁ ਹੈ ਸਤਸੰਗਿ ਨਿਵਾਸੀ ।

Salita ni Guru (at hindi ang kanyang katawan) ng transendente Brahm na naninirahan sa banal na kongregasyon.

ਸਾਧਸੰਗਤਿ ਸਚੁ ਖੰਡੁ ਹੈ ਭਾਉ ਭਗਤਿ ਅਭਿਆਸੀ ।

Ang samahan ng mga sadhus ay ang tahanan ng katotohanan kung saan nalikha ang pagkakataon para sa mapagmahal na debosyon.

ਚਹੁ ਵਰਨਾ ਉਪਦੇਸੁ ਕਰਿ ਗੁਰਮਤਿ ਪਰਗਾਸੀ ।

Dito ipinangangaral ang lahat ng apat na varna at ang karunungan ng Guru (Gurmat) ay dinadala sa harap ng mga tao.

ਪੈਰੀ ਪੈ ਪਾ ਖਾਕ ਹੋਇ ਗੁਰਮੁਖਿ ਰਹਿਰਾਸੀ ।

Dito lamang sa paghawak sa mga paa at sa pagiging alabok ng mga paa, ang mga gurmukh ay nagiging tagasunod ng paraan ng disiplina.

ਮਾਇਆ ਵਿਚਿ ਉਦਾਸੁ ਗਤਿ ਹੋਇ ਆਸ ਨਿਰਾਸੀ ।੧।

Nagiging neutral sa gitna ng pag-asa, ang mga indibidwal sa pamamagitan ng banal na kongregasyon ay higit pa sa maya.

ਪਉੜੀ ੨

ਗੁਰ ਸਿਖੀ ਬਾਰੀਕ ਹੈ ਸਿਲ ਚਟਣੁ ਫਿਕੀ ।

Ang pagiging alagad ng Guru ay napaka banayad na aktibidad at ito ay parang pagdila sa walang lasa na bato.

ਤ੍ਰਿਖੀ ਖੰਡੇ ਧਾਰ ਹੈ ਉਹੁ ਵਾਲਹੁ ਨਿਕੀ ।

Ito ay mas manipis kaysa sa buhok at mas matalas kaysa sa talim ng tabak.

ਭੂਹ ਭਵਿਖ ਨ ਵਰਤਮਾਨ ਸਰਿ ਮਿਕਣਿ ਮਿਕੀ ।

Walang katumbas nito sa kasalukuyan, nakaraan at hinaharap.

ਦੁਤੀਆ ਨਾਸਤਿ ਏਤੁ ਘਰਿ ਹੋਇ ਇਕਾ ਇਕੀ ।

Sa bahay ng Sikhism, ang duality ay mabubura at ang isa ay nagiging isa sa Isang iyon.

ਦੂਆ ਤੀਆ ਵੀਸਰੈ ਸਣੁ ਕਕਾ ਕਿਕੀ ।

Nakakalimutan ng tao ang ideya ng pangalawa, pangatlo, kailan at bakit.

ਸਭੈ ਸਿਕਾਂ ਪਰਹਰੈ ਸੁਖੁ ਇਕਤੁ ਸਿਕੀ ।੨।

Ang pagtanggi sa lahat ng mga pagnanasa, ang indibidwal ay nalulugod sa pag-asa ng isang Panginoon.

ਪਉੜੀ ੩

ਗੁਰਮੁਖਿ ਮਾਰਗੁ ਆਖੀਐ ਗੁਰਮਤਿ ਹਿਤਕਾਰੀ ।

Ang daan patungo sa pag-aampon ng mapagbigay na karunungan ng Guru (Gurmat) ay kilala bilang Gurmukh-way.

ਹੁਕਮਿ ਰਜਾਈ ਚਲਣਾ ਗੁਰ ਸਬਦ ਵੀਚਾਰੀ ।

Dito ay tinuturuan ang isa na mamuhay sa kalooban ng Panginoon at magbulay-bulay sa Salita ng Guru.

ਭਾਣਾ ਭਾਵੈ ਖਸਮ ਕਾ ਨਿਹਚਉ ਨਿਰੰਕਾਰੀ ।

Ang kalooban ng Guro ay dumarating upang mahalin at sa lahat ng pag-iisip ay tumatagos sa walang anyo na Panginoon.

ਇਸਕ ਮੁਸਕ ਮਹਕਾਰੁ ਹੈ ਹੁਇ ਪਰਉਪਕਾਰੀ ।

Dahil ang pag-ibig at halimuyak ay hindi nananatiling nakatago, ang Gurmukh ay hindi rin nananatiling lihim at nagiging abala sa kanyang sarili sa mga gawaing mapagmahal.

ਸਿਦਕ ਸਬੂਰੀ ਸਾਬਤੇ ਮਸਤੀ ਹੁਸੀਆਰੀ ।

Imbibes sa kanya ang pananampalataya, kasiyahan, lubos na kaligayahan, at ang mga katangian ng pagiging dalubhasa.

ਗੁਰਮੁਖਿ ਆਪੁ ਗਵਾਇਆ ਜਿਣਿ ਹਉਮੈ ਮਾਰੀ ।੩।

Sinira ni Gurmukh ang kaakuhan at nasakop ito.

ਪਉੜੀ ੪

ਭਾਇ ਭਗਤਿ ਭੈ ਚਲਣਾ ਹੋਇ ਪਾਹੁਣਿਚਾਰੀ ।

Isinasaalang-alang ang kanyang sarili bilang isang panauhin, ginugugol ng sikh ang kanyang buhay sa mapagmahal na debosyon.

ਚਲਣੁ ਜਾਣਿ ਅਜਾਣੁ ਹੋਇ ਗਹੁ ਗਰਬੁ ਨਿਵਾਰੀ ।

Sila (mga Sikh) ay nananatiling hindi alam sa panlilinlang at pag-alis ng ego sa kanilang isipan.

ਗੁਰਸਿਖ ਨਿਤ ਪਰਾਹੁਣੇ ਏਹੁ ਕਰਣੀ ਸਾਰੀ ।

Ang kanilang tunay na pag-uugali ay ang tratuhin ang kanilang sarili bilang mga panauhin sa mundong ito.

ਗੁਰਮੁਖਿ ਸੇਵ ਕਮਾਵਣੀ ਸਤਿਗੁਰੂ ਪਿਆਰੀ ।

Ang layunin ng Gurmukh ay paglilingkod at ang gayong pagkilos lamang ang minamahal ng Panginoon.

ਸਬਦਿ ਸੁਰਤਿ ਲਿਵ ਲੀਣ ਹੋਇ ਪਰਵਾਰ ਸੁਧਾਰੀ ।

Ang pagsasama-sama ng kamalayan sa Salita ay nireporma nila ang buong pamilya (sa anyo ng mundo).

ਸਾਧਸੰਗਤਿ ਜਾਇ ਸਹਜ ਘਰਿ ਨਿਰਮਲਿ ਨਿਰੰਕਾਰੀ ।੪।

Sa pamamagitan ng banal na kongregasyon sila ay nagiging dalisay at walang anyo at nagiging matatag sa huling yugto ng equipoise.

ਪਉੜੀ ੫

ਪਰਮ ਜੋਤਿ ਪਰਗਾਸੁ ਕਰਿ ਉਨਮਨਿ ਲਿਵ ਲਾਈ ।

Ang pag-aapoy ng pinakamataas na liwanag sa kanyang isipan ay nananatiling natutulog ang isang gurmukh sa estado ng pinakamataas na kawalan ng ulirat.

ਪਰਮ ਤਤੁ ਪਰਵਾਣੁ ਕਰਿ ਅਨਹਦਿ ਧੁਨਿ ਵਾਈ ।

Kapag tinanggap niya ang pinakamataas na katotohanan (Panginoon) sa kanyang isipan, ang unstruck melody ay nagsisimulang tumunog.

ਪਰਮਾਰਥ ਪਰਬੋਧ ਕਰਿ ਪਰਮਾਤਮ ਹਾਈ ।

Ang pagiging malay sa altruismo ay namamalagi na ngayon sa kanyang puso ang kahulugan ng pagiging omnipresence ng Diyos.

ਗੁਰ ਉਪਦੇਸੁ ਅਵੇਸੁ ਕਰਿ ਅਨਭਉ ਪਦੁ ਪਾਈ ।

Dahil sa inspirasyon ng mga turo ng Guru, naabot ng gurmukh ang estado ng kawalang-takot.

ਸਾਧਸੰਗਤਿ ਕਰਿ ਸਾਧਨਾ ਇਕ ਮਨਿ ਇਕੁ ਧਿਆਈ ।

Dinidisiplina ang kanyang sarili sa kumpanya sa mga banal ie ang pagkawala ng kanyang kaakuhan, naaalala niya ang Panginoon na may isang pag-iisip na debosyon.

ਵੀਹ ਇਕੀਹ ਚੜ੍ਹਾਉ ਚੜ੍ਹਿ ਇਉਂ ਨਿਜ ਘਰਿ ਜਾਈ ।੫।

Sa ganitong paraan, pagpasok mula sa mundong ito tungo sa espirituwal na mundo, sa wakas ay naitatag niya ang kanyang sarili sa kanyang tunay na kalikasan.

ਪਉੜੀ ੬

ਦਰਪਣਿ ਵਾਂਗ ਧਿਆਨੁ ਧਰਿ ਆਪੁ ਆਪ ਨਿਹਾਲੈ ।

Gaya ng repleksyon sa salamin. Nakikita Niya sa mundo ang Kanyang sarili.

ਘਟਿ ਘਟਿ ਪੂਰਨ ਬ੍ਰਹਮੁ ਹੈ ਚੰਦੁ ਜਲ ਵਿਚਿ ਭਾਲੈ ।

Ang perpektong Panginoon ay nariyan sa lahat ng sarili; ang mangmang na indibidwal ay naghahanap sa Kanya sa labas habang nakikita ng buwan ang sarili nitong repleksyon sa tubig at nararamdaman na naroon ito.

ਗੋਰਸੁ ਗਾਈ ਵੇਖਦਾ ਘਿਉ ਦੁਧੁ ਵਿਚਾਲੈ ।

Ang Panginoon mismo ay naroon sa gatas, baka at ghee.

ਫੁਲਾਂ ਅੰਦਰਿ ਵਾਸੁ ਲੈ ਫਲੁ ਸਾਉ ਸਮ੍ਹਾਲੈ ।

Ang pagkuha ng halimuyak mula sa mga bulaklak na Siya mismo ang lasa sa kanila.

ਕਾਸਟਿ ਅਗਨਿ ਚਲਿਤੁ ਵੇਖਿ ਜਲ ਧਰਤਿ ਹਿਆਲੈ ।

Ang kanyang sariling kababalaghan ay naroroon sa kahoy, apoy, tubig, lupa at niyebe.

ਘਟਿ ਘਟਿ ਪੂਰਨੁ ਬ੍ਰਹਮੁ ਹੈ ਗੁਰਮੁਖਿ ਵੇਖਾਲੈ ।੬।

Ang perpektong Panginoon ay namamalagi sa lahat ng mga sarili at nakikita ng isang bihirang gurmukh.

ਪਉੜੀ ੭

ਦਿਬ ਦਿਸਟਿ ਗੁਰ ਧਿਆਨੁ ਧਰਿ ਸਿਖ ਵਿਰਲਾ ਕੋਈ ।

Bihira ang gurmukh na nakatuon sa Guru at nakakamit ang banal na paningin.

ਰਤਨ ਪਾਰਖੂ ਹੋਇ ਕੈ ਰਤਨਾ ਅਵਲੋਈ ।

Siya ang mag-aalahas na may kakayahan sa pagsubok pati na rin ang pagpapanatili ng mga hiyas sa mula sa mga birtud.

ਮਨੁ ਮਾਣਕੁ ਨਿਰਮੋਲਕਾ ਸਤਿਸੰਗਿ ਪਰੋਈ ।

Ang kanyang isip ay nagiging dalisay tulad ng ruby at siya ay nananatili sa banal na kongregasyon.

ਰਤਨ ਮਾਲ ਗੁਰਸਿਖ ਜਗਿ ਗੁਰਮਤਿ ਗੁਣ ਗੋਈ ।

Ang kanyang isip ay nagiging dalisay tulad ng ruby at siya ay nananatili sa banal na kongregasyon.

ਜੀਵਦਿਆਂ ਮਰਿ ਅਮਰੁ ਹੋਇ ਸੁਖ ਸਹਜਿ ਸਮੋਈ ।

Siya ay patay habang buhay ie ibinaling niya ang kanyang mukha mula sa masasamang hilig.

ਓਤਿ ਪੋਤਿ ਜੋਤੀ ਜੋਤਿ ਮਿਲਿ ਜਾਣੈ ਜਾਣੋਈ ।੭।

Ganap na pinagsama ang kanyang sarili sa pinakamataas na liwanag na naiintindihan niya ang kanyang sarili pati na rin ang Panginoon.

ਪਉੜੀ ੮

ਰਾਗ ਨਾਦ ਵਿਸਮਾਦੁ ਹੋਇ ਗੁਣ ਗਹਿਰ ਗੰਭੀਰਾ ।

Tuwang-tuwa sa musika at tunog (ng salita), ang disipulo ng Guru ay nagiging puno ng matahimik na katangian.

ਸਬਦ ਸੁਰਤਿ ਲਿਵ ਲੀਣ ਹੋਇ ਅਨਹਦਿ ਧੁਨਿ ਧੀਰਾ ।

Ang kanyang kamalayan ay nagsasama-sama sa Salita at ang kanyang isip ay nagpapatatag sa hindi tinamaan na himig.

ਜੰਤ੍ਰੀ ਜੰਤ੍ਰ ਵਜਾਇਦਾ ਮਨਿ ਉਨਿਮਨਿ ਚੀਰਾ ।

Ang Guru ay tumutugtog sa instrumento ng sermon, na nakikinig kung saan ang isip ay gumagawa ng mga damit ng pinakamataas na estado ng equipoise (upang sumayaw sa harap ng Panginoon).

ਵਜਿ ਵਜਾਇ ਸਮਾਇ ਲੈ ਗੁਰ ਸਬਦ ਵਜੀਰਾ ।

Ang Sikh ng Guru, na nakaayon sa instrumento ng pagtuturo sa huli ay lumalabas na ang kanyang sarili ay isang manlalaro ng Guru Word.

ਅੰਤਰਿਜਾਮੀ ਜਾਣੀਐ ਅੰਤਰਿ ਗਤਿ ਪੀਰਾ ।

Ngayon ay nauunawaan na ng Panginoon ang lahat ng bagay sa kanyang paghihiwalay.

ਗੁਰ ਚੇਲਾ ਚੇਲਾ ਗੁਰੂ ਬੇਧਿ ਹੀਰੈ ਹੀਰਾ ।੮।

Ang disipulo ay nagiging Guru at ang guru ay naging disipulo sa parehong paraan, dahil ang pamutol ng brilyante sa katunayan ay isa ring brilyante.

ਪਉੜੀ ੯

ਪਾਰਸੁ ਹੋਇਆ ਪਾਰਸਹੁ ਗੁਰਮੁਖਿ ਵਡਿਆਈ ।

Ang kadakilaan ng gurmukh ay ang pagiging bato ng pilosopo ay ginagawang bato ng pilosopo ang bawat isa.

ਹੀਰੈ ਹੀਰਾ ਬੇਧਿਆ ਜੋਤੀ ਜੋਤਿ ਮਿਲਾਈ ।

Habang ang brilyante ay pinutol ng brilyante, ang liwanag ng gurmukh ay sumasanib sa Kataas-taasang Liwanag.

ਸਬਦ ਸੁਰਤਿ ਲਿਵ ਲੀਣੁ ਹੋਇ ਜੰਤ੍ਰ ਜੰਤ੍ਰੀ ਵਾਈ ।

Ang kanyang kamalayan ay nakaayon sa Salita habang ang isip ng manlalaro ay sumisipsip sa instrumento.

ਗੁਰ ਚੇਲਾ ਚੇਲਾ ਗੁਰੂ ਪਰਚਾ ਪਰਚਾਈ ।

Ngayon ang disipulo at ang Guru ay naging magkapareho. Nagiging isa sila at nagsasama sa isa't isa.

ਪੁਰਖਹੁੰ ਪੁਰਖੁ ਉਪਾਇਆ ਪੁਰਖੋਤਮ ਹਾਈ ।

Mula sa tao ay ipinanganak ang tao (mula kay Guru Nanak hanggang kay Guru Angad) at siya ang naging nakatataas na tao.

ਵੀਹ ਇਕੀਹ ਉਲੰਘਿ ਕੈ ਹੋਇ ਸਹਜਿ ਸਮਾਈ ।੯।

Pagtawid sa mundo sa isang pagtalon ay sumanib siya sa likas na kaalaman.

ਪਉੜੀ ੧੦

ਸਤਿਗੁਰੁ ਦਰਸਨੁ ਦੇਖਦੋ ਪਰਮਾਤਮੁ ਦੇਖੈ ।

Siya na tumitingin sa tunay na Guru ay nakakita sa Panginoon.

ਸਬਦ ਸੁਰਤਿ ਲਿਵ ਲੀਣ ਹੋਇ ਅੰਤਰਿ ਗਤਿ ਲੇਖੈ ।

Ang paglalagay ng kanyang kamalayan sa Salita ay nakatuon siya sa kanyang sarili.

ਚਰਨ ਕਵਲ ਦੀ ਵਾਸਨਾ ਹੋਇ ਚੰਦਨ ਭੇਖੈ ।

Tinatangkilik ang halimuyak ng lotus feet ng Guru, binago niya ang kanyang sarili sa sandal.

ਚਰਣੋਦਕ ਮਕਰੰਦ ਰਸ ਵਿਸਮਾਦੁ ਵਿਸੇਖੈ ।

Ang pagtikim ng nektar ng lotus feet ay napupunta siya sa isang espesyal na nakakamangha na estado (ng sobrang kamalayan).

ਗੁਰਮਤਿ ਨਿਹਚਲੁ ਚਿਤੁ ਕਰਿ ਵਿਚਿ ਰੂਪ ਨ ਰੇਖੈ ।

Ngayon kaayon ng Gurmat, ang karunungan ng Guru, pinatatag niya ang isip ay lumampas sa mga hangganan ng mga anyo at mga pigura.

ਸਾਧਸੰਗਤਿ ਸਚ ਖੰਡਿ ਜਾਇ ਹੋਇ ਅਲਖ ਅਲੇਖੈ ।੧੦।

Naabot ang banal na kongregasyon, ang tahanan ng katotohanan, siya mismo ay naging katulad ng hindi mahahalata at hindi maipaliwanag na Panginoon.

ਪਉੜੀ ੧੧

ਅਖੀ ਅੰਦਰਿ ਦੇਖਦਾ ਦਰਸਨ ਵਿਚਿ ਦਿਸੈ ।

Siya na nakakakita mula sa loob ng mga mata, sa katunayan ay nakikita rin sa labas.

ਸਬਦੈ ਵਿਚਿ ਵਖਾਣੀਐ ਸੁਰਤੀ ਵਿਚਿ ਰਿਸੈ ।

Siya ay inilarawan sa pamamagitan ng mga salita at Siya ay iniilaw sa kamalayan.

ਚਰਣ ਕਵਲ ਵਿਚਿ ਵਾਸਨਾ ਮਨੁ ਭਵਰੁ ਸਲਿਸੈ ।

Para sa halimuyak ng lotus feet ng Guru, ang isip, na nagiging itim na bubuyog, ay tinatamasa ang kasiyahan.

ਸਾਧਸੰਗਤਿ ਸੰਜੋਗੁ ਮਿਲਿ ਵਿਜੋਗਿ ਨ ਕਿਸੈ ।

Anuman ang natatamo sa banal na kongregasyon, hindi siya nalalayo rito.

ਗੁਰਮਤਿ ਅੰਦਰਿ ਚਿਤੁ ਹੈ ਚਿਤੁ ਗੁਰਮਤਿ ਜਿਸੈ ।

Sa pamamagitan ng paglalagay ng isip sa mga turo ng Guru, ang isip mismo ay nagbabago ayon sa karunungan ng Guru.

ਪਾਰਬ੍ਰਹਮ ਪੂਰਣ ਬ੍ਰਹਮੁ ਸਤਿਗੁਰ ਹੈ ਤਿਸੈ ।੧੧।

Ang tunay na Guru ay ang anyo ng transendental na Brahm na iyon na higit sa lahat ng mga katangian.

ਪਉੜੀ ੧੨

ਅਖੀ ਅੰਦਰਿ ਦਿਸਟਿ ਹੋਇ ਨਕਿ ਸਾਹੁ ਸੰਜੋਈ ।

Siya ay paningin sa mata at hininga sa butas ng ilong.

ਕੰਨਾਂ ਅੰਦਰਿ ਸੁਰਤਿ ਹੋਇ ਜੀਭ ਸਾਦੁ ਸਮੋਈ ।

Siya ay kamalayan sa tainga at panlasa sa dila.

ਹਥੀ ਕਿਰਤਿ ਕਮਾਵਣੀ ਪੈਰ ਪੰਥੁ ਸਥੋਈ ।

Sa pamamagitan ng mga kamay Siya ay gumagawa at naging kapwa manlalakbay sa landas.

ਗੁਰਮੁਖਿ ਸੁਖ ਫਲੁ ਪਾਇਆ ਮਤਿ ਸਬਦਿ ਵਿਲੋਈ ।

Ang gurmukh ay natamo ang bunga ng kasiyahan matapos ang paghahalo ng Salita nang may kamalayan.

ਪਰਕਿਰਤੀ ਹੂ ਬਾਹਰਾ ਗੁਰਮੁਖਿ ਵਿਰਲੋਈ ।

Anumang bihirang gurmukh ay nananatiling malayo sa mga epekto ng maya.

ਸਾਧਸੰਗਤਿ ਚੰਨਣ ਬਿਰਖੁ ਮਿਲਿ ਚੰਨਣੁ ਹੋਈ ।੧੨।

Ang banal na kongregasyon ay isang puno ng sandal kung saan sinuman ang maging sandal

ਪਉੜੀ ੧੩

ਅਬਿਗਤ ਗਤਿ ਅਬਿਗਤ ਦੀ ਕਿਉ ਅਲਖੁ ਲਖਾਏ ।

Paano nalalaman ang dynamism ng Unmanifest?

ਅਕਥ ਕਥਾ ਹੈ ਅਕਥ ਦੀ ਕਿਉ ਆਖਿ ਸੁਣਾਏ ।

Paano masasabi ang kuwento ng hindi maipaliwanag na Panginoon?

ਅਚਰਜ ਨੋ ਆਚਰਜੁ ਹੈ ਹੈਰਾਣ ਕਰਾਏ ।

Siya ay kahanga-hanga para sa kababalaghan mismo.

ਵਿਸਮਾਦੇ ਵਿਸਮਾਦੁ ਹੈ ਵਿਸਮਾਦੁ ਸਮਾਏ ।

Ang mga sumisipsip sa kamangha-manghang pagsasakatuparan ay nasasabik sa kanilang sarili.

ਵੇਦੁ ਨ ਜਾਣੈ ਭੇਦੁ ਕਿਹੁ ਸੇਸਨਾਗੁ ਨ ਪਾਏ ।

Hindi rin nauunawaan ng Vedas ang misteryong ito at maging ang Sesanag (mitolohiyang ahas na may libong talukbong) ay hindi alam ang mga limitasyon nito.

ਵਾਹਿਗੁਰੂ ਸਾਲਾਹਣਾ ਗੁਰੁ ਸਬਦੁ ਅਲਾਏ ।੧੩।

Si Vahiguru, ang Diyos, ay pinupuri sa pamamagitan ng pagbigkas ng Salita ng Guru, Gurbani.

ਪਉੜੀ ੧੪

ਲੀਹਾ ਅੰਦਰਿ ਚਲੀਐ ਜਿਉ ਗਾਡੀ ਰਾਹੁ ।

Tulad ng, ang isang coach sa highway ay dumaan sa mabagal na landas,

ਹੁਕਮਿ ਰਜਾਈ ਚਲਣਾ ਸਾਧਸੰਗਿ ਨਿਬਾਹੁ ।

Sa banal na kongregasyon ang isa ay nagpapatuloy sa pagsunod sa banal na ordenansa (hukam) at kalooban ng Panginoon.

ਜਿਉ ਧਨ ਸੋਘਾ ਰਖਦਾ ਘਰਿ ਅੰਦਰਿ ਸਾਹੁ ।

Bilang, ang matalinong tao ay nagpapanatili ng pera na buo sa bahay

ਜਿਉ ਮਿਰਜਾਦ ਨ ਛਡਈ ਸਾਇਰੁ ਅਸਗਾਹੁ ।

At hindi iniiwan ng malalim na karagatan ang pangkalahatang kalikasan nito;

ਲਤਾ ਹੇਠਿ ਲਤਾੜੀਐ ਅਜਰਾਵਰੁ ਘਾਹੁ ।

Tulad ng damo ay tinatapakan sa ilalim ng mga paa,

ਧਰਮਸਾਲ ਹੈ ਮਾਨਸਰੁ ਹੰਸ ਗੁਰਸਿਖ ਵਾਹੁ ।

Tulad nitong (lupa) inn ay ang Manasarovar at ang mga disipulo ng Guru ay mga swans

ਰਤਨ ਪਦਾਰਥ ਗੁਰ ਸਬਦੁ ਕਰਿ ਕੀਰਤਨੁ ਖਾਹੁ ।੧੪।

Sino sa anyo ng kirtan, pag-awit ng mga banal na himno, kumain ng mga perlas ng Salita ng Guru.

ਪਉੜੀ ੧੫

ਚਨਣੁ ਜਿਉ ਵਣ ਖੰਡ ਵਿਚਿ ਓਹੁ ਆਪੁ ਲੁਕਾਏ ।

Habang sinusubukang itago ng puno ng sandal ang sarili sa kagubatan (ngunit hindi mananatiling nakatago),

ਪਾਰਸੁ ਅੰਦਰਿ ਪਰਬਤਾਂ ਹੋਇ ਗੁਪਤ ਵਲਾਏ ।

Ang bato ng pilosopo na kapareho ng mga ordinaryong bato sa kabundukan ay gumugugol ng oras sa pagtatago.

ਸਤ ਸਮੁੰਦੀ ਮਾਨਸਰੁ ਨਹਿ ਅਲਖੁ ਲਖਾਏ ।

Ang pitong dagat ay hayag ngunit ang Manasarovar ay nananatiling hindi nakikita ng mga karaniwang mata.

ਜਿਉ ਪਰਛਿੰਨਾ ਪਾਰਜਾਤੁ ਨਹਿ ਪਰਗਟੀ ਆਏ ।

Bilang parijat, wish fulfilling tree, din mapigil ang sarili hindi nakikita;

ਜਿਉ ਜਗਿ ਅੰਦਰਿ ਕਾਮਧੇਨੁ ਨਹਿ ਆਪੁ ਜਣਾਏ ।

Si Kamaddhenu, na gustong matupad ang baka, ay nabubuhay din sa mundong ito ngunit hindi napapansin.

ਸਤਿਗੁਰ ਦਾ ਉਪਦੇਸੁ ਲੈ ਕਿਉ ਆਪੁ ਗਣਾਏ ।੧੫।

Gayundin kung bakit sila na nagpatibay ng mga turo ng tunay na Guru, ay isama ang kanilang sarili sa anumang bilang.

ਪਉੜੀ ੧੬

(Salisai = kunin. Sarisai = buod.)

ਦੁਇ ਦੁਇ ਅਖੀ ਆਖੀਅਨਿ ਇਕੁ ਦਰਸਨੁ ਦਿਸੈ ।

Ang mga mata ay dalawa ngunit nakikita nila ang isa (Panginoon).

ਦੁਇ ਦੁਇ ਕੰਨਿ ਵਖਾਣੀਅਨਿ ਇਕ ਸੁਰਤਿ ਸਲਿਸੈ ।

Dalawa ang tainga ngunit inilalabas nila ang iisang kamalayan.

ਦੁਇ ਦੁਇ ਨਦੀ ਕਿਨਾਰਿਆਂ ਪਾਰਾਵਾਰੁ ਨ ਤਿਸੈ ।

Ang ilog ay may dalawang pampang ngunit isa sila sa pamamagitan ng koneksyon ng tubig at hindi magkahiwalay.

ਇਕ ਜੋਤਿ ਦੁਇ ਮੂਰਤੀ ਇਕ ਸਬਦੁ ਸਰਿਸੈ ।

Ang Guru at ang disipulo ay dalawang pagkakakilanlan ngunit isang shabad, Salita ay tumatagos sa kanilang dalawa.

ਗੁਰ ਚੇਲਾ ਚੇਲਾ ਗੁਰੂ ਸਮਝਾਏ ਕਿਸੈ ।੧੬।

Kapag ang Guru ay disipulo at ang disipulong si Guru, sino ang makakaintindi sa iba.

ਪਉੜੀ ੧੭

ਪਹਿਲੇ ਗੁਰਿ ਉਪਦੇਸ ਦੇ ਸਿਖ ਪੈਰੀ ਪਾਏ ।

Una ang Guro na pinapaupo ang disipulo malapit sa kanyang mga paa ay nangangaral sa kanya.

ਸਾਧਸੰਗਤਿ ਕਰਿ ਧਰਮਸਾਲ ਸਿਖ ਸੇਵਾ ਲਾਏ ।

Ang pagsasabi sa kanya tungkol sa pagkakaiba ng banal na kongregasyon at ang tirahan ng dharma, siya ay inilagay sa paglilingkod (ng sangkatauhan).

ਭਾਇ ਭਗਤਿ ਭੈ ਸੇਵਦੇ ਗੁਰਪੁਰਬ ਕਰਾਏ ।

Sa paglilingkod sa pamamagitan ng mapagmahal na debosyon, ipinagdiriwang ng mga lingkod ng Panginoon ang mga anibersaryo.

ਸਬਦ ਸੁਰਤਿ ਲਿਵ ਕੀਰਤਨੁ ਸਚਿ ਮੇਲਿ ਮਿਲਾਏ ।

Ang pagsasanib ng kamalayan sa Salita, sa pamamagitan ng pag-awit ng mga himno, natutugunan ng isa ang katotohanan.

ਗੁਰਮੁਖਿ ਮਾਰਗੁ ਸਚ ਦਾ ਸਚੁ ਪਾਰਿ ਲੰਘਾਏ ।

Ang Gurmukh ay lumalakad sa landas ng Katotohanan; pagsasagawa ng Katotohanan tinatawid niya ang Makamundong karagatan.

ਸਚਿ ਮਿਲੈ ਸਚਿਆਰ ਨੋ ਮਿਲਿ ਆਪੁ ਗਵਾਏ ।੧੭।

Sa gayon ang matapat ay nakakakuha ng katotohanan at nakuha ito, ang ego ay nabubura.

ਪਉੜੀ ੧੮

ਸਿਰ ਉਚਾ ਨੀਵੇਂ ਚਰਣ ਸਿਰਿ ਪੈਰੀ ਪਾਂਦੇ ।

Ang ulo ay mataas at ang mga paa ay nasa mababang antas ngunit ang ulo ay nakayuko pa rin sa mga paa.

ਮੁਹੁ ਅਖੀ ਨਕੁ ਕੰਨ ਹਥ ਦੇਹ ਭਾਰ ਉਚਾਂਦੇ ।

Ang mga paa ay nagdadala ng pasanin ng bibig, mata, ilong, tainga, kamay at buong katawan.

ਸਭ ਚਿਹਨ ਛਡਿ ਪੂਜੀਅਨਿ ਕਉਣੁ ਕਰਮ ਕਮਾਂਦੇ ।

Pagkatapos, iniiwan ang lahat ng mga organo ng katawan, sila lamang (mga paa) ang sinasamba.

ਗੁਰ ਸਰਣੀ ਸਾਧਸੰਗਤੀ ਨਿਤ ਚਲਿ ਚਲਿ ਜਾਂਦੇ ।

Araw-araw silang pumupunta sa banal na kongregasyon sa kanlungan ng Guru.

ਵਤਨਿ ਪਰਉਪਕਾਰ ਨੋ ਕਰਿ ਪਾਰਿ ਵਸਾਂਦੇ ।

Pagkatapos ay tumakbo sila para sa mga altruistikong gawa at tuparin ang gawain sa pinakamataas na posible.

ਮੇਰੀ ਖਲਹੁ ਮੌਜੜੇ ਗੁਰਸਿਖ ਹੰਢਾਂਦੇ ।

aba! Ang mga sapatos na gawa sa aking balat ay ginamit ng mga Sikh ng Guru.

ਮਸਤਕ ਲਗੇ ਸਾਧ ਰੇਣੁ ਵਡਭਾਗਿ ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ।੧੮।

Sinuman ang nakakuha ng alabok ng mga paa ng gayong mga tao (na may higit sa mga kabutihan) siya ay mapalad at isang pinagpala.

ਪਉੜੀ ੧੯

ਜਿਉ ਧਰਤੀ ਧੀਰਜ ਧਰਮੁ ਮਸਕੀਨੀ ਮੂੜੀ ।

Dahil ang lupa ay sagisag ng pagpipigil, dharma at kababaang-loob,

ਸਭ ਦੂੰ ਨੀਵੀਂ ਹੋਇ ਰਹੀ ਤਿਸ ਮਣੀ ਨ ਕੂੜੀ ।

Ito ay nananatili sa ilalim ng mga paa at ang kababaang-loob na ito ay totoo at hindi mali.

ਕੋਈ ਹਰਿ ਮੰਦਰੁ ਕਰੈ ਕੋ ਕਰੈ ਅਰੂੜੀ ।

May nagtatayo ng templo ng diyos dito at ang iba ay nagtitipon ng mga basura dito.

ਜੇਹਾ ਬੀਜੈ ਸੋ ਲੁਣੈ ਫਲ ਅੰਬ ਲਸੂੜੀ ।

Anuman ang itinanim ay nakukuha nang naaayon maging mangga man o lasuri, isang malagkit na prutas.

ਜੀਵਦਿਆਂ ਮਰਿ ਜੀਵਣਾ ਜੁੜਿ ਗੁਰਮੁਖਿ ਜੂੜੀ ।

Habang ang mga gurmukh ay patay na sa buhay ie ang pagtatanggal ng ego sa sarili, ang mga gurmukh ay sumasama sa mga gurmukh sa banal na kongregasyon.

ਲਤਾਂ ਹੇਠਿ ਲਤਾੜੀਐ ਗਤਿ ਸਾਧਾਂ ਧੂੜੀ ।੧੯।

Nagiging alabok sila ng mga paa ng mga banal na tao, na tinatapakan ng mga paa.

ਪਉੜੀ ੨੦

ਜਿਉ ਪਾਣੀ ਨਿਵਿ ਚਲਦਾ ਨੀਵਾਣਿ ਚਲਾਇਆ ।

Habang ang tubig ay umaagos pababa at dinadala nito ang sinumang makatagpo nito (at ginagawa rin itong mapagpakumbaba),

ਸਭਨਾ ਰੰਗਾਂ ਨੋ ਮਿਲੈ ਰਲਿ ਜਾਇ ਰਲਾਇਆ ।

Ang lahat ng mga tina ay naghahalo sa tubig at ito ay nagiging isa sa bawat kulay;

ਪਰਉਪਕਾਰ ਕਮਾਂਵਦਾ ਉਨਿ ਆਪੁ ਗਵਾਇਆ ।

Ang pagbubura ng kaakuhan ay gumagawa ito ng mga altruistikong gawa;

ਕਾਠੁ ਨ ਡੋਬੈ ਪਾਲਿ ਕੈ ਸੰਗਿ ਲੋਹੁ ਤਰਾਇਆ ।

Hindi nito nilulubog ang kahoy, sa halip ay pinapalangoy nito ang bakal;

ਵੁਠੇ ਮੀਹ ਸੁਕਾਲੁ ਹੋਇ ਰਸ ਕਸ ਉਪਜਾਇਆ ।

Nagdudulot ito ng kaunlaran kapag umuulan sa tag-ulan.

ਜੀਵਦਿਆ ਮਰਿ ਸਾਧ ਹੋਇ ਸਫਲਿਓ ਜਗਿ ਆਇਆ ।੨੦।

Gayundin, ang mga banal na banal na namatay sa buhay ie ang pag-alis ng kanilang kaakuhan, na ginagawang mabunga ang kanilang pagdating sa mundo.

ਪਉੜੀ ੨੧

ਸਿਰ ਤਲਵਾਇਆ ਜੰਮਿਆ ਹੋਇ ਅਚਲੁ ਨ ਚਲਿਆ ।

Sa paa pataas at ulo pababa, ang puno ay nauugat at hindi natitinag.

ਪਾਣੀ ਪਾਲਾ ਧੁਪ ਸਹਿ ਉਹ ਤਪਹੁ ਨ ਟਲਿਆ ।

Nagtitiis ito sa tubig, lamig at sikat ng araw ngunit hindi iniiwas ang mukha mula sa pagpapahirap sa sarili.

ਸਫਲਿਓ ਬਿਰਖ ਸੁਹਾਵੜਾ ਫਲ ਸੁਫਲੁ ਸੁ ਫਲਿਆ ।

Ang gayong puno ay pinagpala at nagiging puno ng bunga.

ਫਲੁ ਦੇਇ ਵਟ ਵਗਾਇਐ ਕਰਵਤਿ ਨ ਹਲਿਆ ।

Sa pagbato, nagbibigay ito ng prutas at hindi gumalaw kahit sa ilalim ng sawing machine.

ਬੁਰੇ ਕਰਨਿ ਬੁਰਿਆਈਆਂ ਭਲਿਆਈ ਭਲਿਆ ।

Ang masasama ay patuloy na gumagawa ng masasamang gawa samantalang ang maamo ay nananatiling abala sa mabubuting gawain.

ਅਵਗੁਣ ਕੀਤੇ ਗੁਣ ਕਰਨਿ ਜਗਿ ਸਾਧ ਵਿਰਲਿਆ ।

Bihira ang mga tao sa mundo na sa kanilang banal na puso ay gumagawa ng mabuti sa kasamaan.

ਅਉਸਰਿ ਆਪ ਛਲਾਇਂਦੇ ਤਿਨ੍ਹਾ ਅਉਸਰੁ ਛਲਿਆ ।੨੧।

Ang mga karaniwang tao ay nalinlang ng panahon ie sila ay nagbabago ayon sa panahon, ngunit ang mga banal na tao ay nagtagumpay sa panlilinlang sa oras ie sila ay nananatiling malaya mula sa impluwensya ng panahon.

ਪਉੜੀ ੨੨

ਮੁਰਦਾ ਹੋਇ ਮੁਰੀਦੁ ਸੋ ਗੁਰ ਗੋਰਿ ਸਮਾਵੈ ।

Ang disipulo na nananatiling patay (kabilang sa mga pag-asa at pagnanasa) ay sa huli ay papasok sa libingan ng Guru ibig sabihin, siya ay magbabago sa kanyang sarili bilang Guru.

ਸਬਦ ਸੁਰਤਿ ਲਿਵ ਲੀਣੁ ਹੋਇ ਓਹੁ ਆਪੁ ਗਵਾਵੈ ।

Pinagsasama niya ang kanyang kamalayan sa Salita at nawawala ang kanyang kaakuhan.

ਤਨੁ ਧਰਤੀ ਕਰਿ ਧਰਮਸਾਲ ਮਨੁ ਦਭੁ ਵਿਛਾਵੈ ।

Ang pagtanggap ng katawan sa anyo ng lupa bilang pahingahang lugar, ikinakalat niya ang banig ng isip sa ibabaw nito.

ਲਤਾਂ ਹੇਠਿ ਲਤਾੜੀਐ ਗੁਰ ਸਬਦੁ ਕਮਾਵੈ ।

Kahit na siya ay matapakan sa ilalim ng mga paa, siya ay nagsasagawa ng kanyang sarili ayon sa mga turo ng Guru.

ਭਾਇ ਭਗਤਿ ਨੀਵਾਣੁ ਹੋਇ ਗੁਰਮਤਿ ਠਹਰਾਵੈ ।

Dahil napuno siya ng mapagmahal na debosyon, siya ay naging mapagpakumbaba at nagpapatatag ng kanyang isip.

ਵਰਸੈ ਨਿਝਰ ਧਾਰ ਹੋਇ ਸੰਗਤਿ ਚਲਿ ਆਵੈ ।੨੨।੯।

Siya mismo ay gumagalaw patungo sa banal na kongregasyon at ang biyaya ng Panginoon ay bumubuhos sa kanya.