വാരൻ ഭായ് ഗുരുദാസ് ജി

ੴ ਸਤਿਗੁਰ ਪ੍ਰਸਾਦਿ ॥

ഒരു ഓങ്കാർ, ആദിമ ഊർജ്ജം, ദൈവിക ആചാര്യൻ്റെ കൃപയാൽ സാക്ഷാത്കരിക്കപ്പെട്ടു

ਪਉੜੀ ੧

ਗੁਰ ਮੂਰਤਿ ਪੂਰਨ ਬ੍ਰਹਮੁ ਅਬਿਗਤੁ ਅਬਿਨਾਸੀ ।

അവ്യക്തവും നാശമില്ലാത്തതുമായ പരിപൂർണ്ണമായ ബ്രഹ്മാവിൻ്റെ പ്രതിരൂപമാണ് ഗുരു.

ਪਾਰਬ੍ਰਹਮੁ ਗੁਰ ਸਬਦੁ ਹੈ ਸਤਸੰਗਿ ਨਿਵਾਸੀ ।

വിശുദ്ധ സഭയിൽ വസിക്കുന്ന ഗുരുവിൻ്റെ (അദ്ദേഹത്തിൻ്റെ ശരീരമല്ല) അതീന്ദ്രിയമായ ബ്രഹ്മത്തിൻ്റെ വചനം.

ਸਾਧਸੰਗਤਿ ਸਚੁ ਖੰਡੁ ਹੈ ਭਾਉ ਭਗਤਿ ਅਭਿਆਸੀ ।

സാധുക്കളുടെ കൂട്ടായ്മ സത്യത്തിൻ്റെ വാസസ്ഥലമാണ്, അവിടെ സ്നേഹനിർഭരമായ ഭക്തിയ്ക്കുള്ള അവസരം സൃഷ്ടിക്കപ്പെടുന്നു.

ਚਹੁ ਵਰਨਾ ਉਪਦੇਸੁ ਕਰਿ ਗੁਰਮਤਿ ਪਰਗਾਸੀ ।

ഇവിടെ നാല് വർണ്ണങ്ങളും പ്രസംഗിക്കുകയും ഗുരുവിൻ്റെ (ഗുർമത്ത്) ജ്ഞാനം ജനങ്ങളുടെ മുമ്പിൽ അവതരിപ്പിക്കുകയും ചെയ്യുന്നു.

ਪੈਰੀ ਪੈ ਪਾ ਖਾਕ ਹੋਇ ਗੁਰਮੁਖਿ ਰਹਿਰਾਸੀ ।

ഇവിടെ മാത്രം പാദങ്ങളിൽ സ്പർശിക്കുകയും കാലിലെ പൊടിയായി മാറുകയും ചെയ്യുന്നതിലൂടെ, ഗുരുമുഖന്മാർ അച്ചടക്കത്തിൻ്റെ അനുയായികളായി മാറുന്നു.

ਮਾਇਆ ਵਿਚਿ ਉਦਾਸੁ ਗਤਿ ਹੋਇ ਆਸ ਨਿਰਾਸੀ ।੧।

പ്രതീക്ഷകൾക്കിടയിൽ നിഷ്പക്ഷത പ്രാപിച്ചുകൊണ്ട്, വിശുദ്ധ സഭയിലൂടെയുള്ള വ്യക്തികൾ മായയ്ക്ക് അപ്പുറത്തേക്ക് പോകുന്നു.

ਪਉੜੀ ੨

ਗੁਰ ਸਿਖੀ ਬਾਰੀਕ ਹੈ ਸਿਲ ਚਟਣੁ ਫਿਕੀ ।

ഗുരുവിൻ്റെ ശിഷ്യനാകുക എന്നത് വളരെ സൂക്ഷ്മമായ പ്രവർത്തനമാണ്, അത് രുചിയില്ലാത്ത കല്ല് നക്കുക പോലെയാണ്.

ਤ੍ਰਿਖੀ ਖੰਡੇ ਧਾਰ ਹੈ ਉਹੁ ਵਾਲਹੁ ਨਿਕੀ ।

അത് മുടിയേക്കാൾ കനം കുറഞ്ഞതും വാളിൻ്റെ വായ്ത്തലയാൽ മൂർച്ചയുള്ളതുമാണ്.

ਭੂਹ ਭਵਿਖ ਨ ਵਰਤਮਾਨ ਸਰਿ ਮਿਕਣਿ ਮਿਕੀ ।

വർത്തമാനത്തിലും ഭൂതകാലത്തും ഭാവിയിലും അതിന് തുല്യമായി ഒന്നുമില്ല.

ਦੁਤੀਆ ਨਾਸਤਿ ਏਤੁ ਘਰਿ ਹੋਇ ਇਕਾ ਇਕੀ ।

സിഖ് മതത്തിൽ, ദ്വൈതത മായ്ച്ചുകളയുകയും ഒരാൾ ആ ഒന്നുമായി ഒന്നായിത്തീരുകയും ചെയ്യുന്നു.

ਦੂਆ ਤੀਆ ਵੀਸਰੈ ਸਣੁ ਕਕਾ ਕਿਕੀ ।

രണ്ടാമത്തേത്, മൂന്നാമത്തേത്, എപ്പോൾ, എന്തുകൊണ്ട് എന്ന ആശയം മനുഷ്യൻ മറക്കുന്നു.

ਸਭੈ ਸਿਕਾਂ ਪਰਹਰੈ ਸੁਖੁ ਇਕਤੁ ਸਿਕੀ ।੨।

എല്ലാ ആഗ്രഹങ്ങളെയും നിരാകരിച്ചുകൊണ്ട്, ഒരു കർത്താവിൻ്റെ പ്രത്യാശയിൽ വ്യക്തി ആനന്ദം നേടുന്നു.

ਪਉੜੀ ੩

ਗੁਰਮੁਖਿ ਮਾਰਗੁ ਆਖੀਐ ਗੁਰਮਤਿ ਹਿਤਕਾਰੀ ।

ഗുരുവിൻ്റെ (ഗുർമത്ത്) ഉപകാരപ്രദമായ ജ്ഞാനം സ്വീകരിക്കുന്നതിലേക്ക് നയിക്കുന്ന മാർഗ്ഗം ഗുരുമുഖ്-വഴി എന്നറിയപ്പെടുന്നു.

ਹੁਕਮਿ ਰਜਾਈ ਚਲਣਾ ਗੁਰ ਸਬਦ ਵੀਚਾਰੀ ।

ഭഗവാൻ്റെ ഇച്ഛയിൽ ജീവിക്കാനും ഗുരുവിൻ്റെ വചനത്തിൽ ധ്യാനിക്കാനും അതിൽ പഠിപ്പിക്കുന്നു.

ਭਾਣਾ ਭਾਵੈ ਖਸਮ ਕਾ ਨਿਹਚਉ ਨਿਰੰਕਾਰੀ ।

യജമാനൻ്റെ ഹിതം ഇഷ്ടപ്പെടുകയും എല്ലാ ചിന്തകളിലും അരൂപിയായ ഭഗവാൻ വ്യാപിക്കുകയും ചെയ്യുന്നു.

ਇਸਕ ਮੁਸਕ ਮਹਕਾਰੁ ਹੈ ਹੁਇ ਪਰਉਪਕਾਰੀ ।

സ്നേഹവും സുഗന്ധവും മറഞ്ഞിരിക്കാത്തതിനാൽ, ഗുർമുഖും മറഞ്ഞിരിക്കാതെ പരോപകാര പ്രവർത്തനങ്ങളിൽ മുഴുകുന്നു.

ਸਿਦਕ ਸਬੂਰੀ ਸਾਬਤੇ ਮਸਤੀ ਹੁਸੀਆਰੀ ।

അവൻ അവനിൽ വിശ്വാസം, സംതൃപ്തി, ആനന്ദം, നൈപുണ്യത്തിൻ്റെ ഗുണങ്ങൾ എന്നിവ ഉൾക്കൊള്ളുന്നു.

ਗੁਰਮੁਖਿ ਆਪੁ ਗਵਾਇਆ ਜਿਣਿ ਹਉਮੈ ਮਾਰੀ ।੩।

ഗുർമുഖ് അഹന്തയെ നശിപ്പിക്കുകയും അതിനെ കീഴടക്കുകയും ചെയ്യുന്നു.

ਪਉੜੀ ੪

ਭਾਇ ਭਗਤਿ ਭੈ ਚਲਣਾ ਹੋਇ ਪਾਹੁਣਿਚਾਰੀ ।

ഒരു അതിഥിയായി കരുതി, സിഖ് തൻ്റെ ജീവിതം സ്നേഹപൂർവ്വം ഭക്തിയിൽ ചെലവഴിക്കുന്നു.

ਚਲਣੁ ਜਾਣਿ ਅਜਾਣੁ ਹੋਇ ਗਹੁ ਗਰਬੁ ਨਿਵਾਰੀ ।

അവർ (സിഖുകാർ) കബളിപ്പിക്കാനും അവരുടെ മനസ്സിൽ നിന്ന് അഹംഭാവം പുറത്തെടുക്കാനും അജ്ഞാതരായി തുടരുന്നു.

ਗੁਰਸਿਖ ਨਿਤ ਪਰਾਹੁਣੇ ਏਹੁ ਕਰਣੀ ਸਾਰੀ ।

ഈ ലോകത്തിൽ തങ്ങളെത്തന്നെ അതിഥികളായി പരിഗണിക്കുന്നതാണ് അവരുടെ യഥാർത്ഥ പെരുമാറ്റം.

ਗੁਰਮੁਖਿ ਸੇਵ ਕਮਾਵਣੀ ਸਤਿਗੁਰੂ ਪਿਆਰੀ ।

ഗുർമുഖിൻ്റെ ലക്ഷ്യം സേവനമാണ്, അത്തരം പ്രവൃത്തി മാത്രമേ ഭഗവാൻ ഇഷ്ടപ്പെടുന്നുള്ളൂ.

ਸਬਦਿ ਸੁਰਤਿ ਲਿਵ ਲੀਣ ਹੋਇ ਪਰਵਾਰ ਸੁਧਾਰੀ ।

വചനത്തിൽ അവബോധം ലയിപ്പിച്ചുകൊണ്ട് അവർ മുഴുവൻ കുടുംബത്തെയും (ലോകത്തിൻ്റെ രൂപത്തിൽ) നവീകരിക്കുന്നു.

ਸਾਧਸੰਗਤਿ ਜਾਇ ਸਹਜ ਘਰਿ ਨਿਰਮਲਿ ਨਿਰੰਕਾਰੀ ।੪।

വിശുദ്ധ സഭയിലൂടെ അവർ ശുദ്ധരും രൂപരഹിതരുമായിത്തീരുകയും സമനിലയുടെ അവസാന ഘട്ടത്തിൽ സ്ഥിരത കൈവരിക്കുകയും ചെയ്യുന്നു.

ਪਉੜੀ ੫

ਪਰਮ ਜੋਤਿ ਪਰਗਾਸੁ ਕਰਿ ਉਨਮਨਿ ਲਿਵ ਲਾਈ ।

അവൻ്റെ മനസ്സിൽ പരമമായ പ്രകാശം ജ്വലിപ്പിച്ചുകൊണ്ട് ഒരു ഗുരുമുഖൻ പരമോന്നത മയക്കാവസ്ഥയിൽ ലയിച്ചുനിൽക്കുന്നു.

ਪਰਮ ਤਤੁ ਪਰਵਾਣੁ ਕਰਿ ਅਨਹਦਿ ਧੁਨਿ ਵਾਈ ।

അവൻ തൻ്റെ മനസ്സിൽ പരമമായ യാഥാർത്ഥ്യം (കർത്താവ്) സ്വീകരിക്കുമ്പോൾ, അടങ്ങാത്ത ഈണം മുഴങ്ങാൻ തുടങ്ങുന്നു.

ਪਰਮਾਰਥ ਪਰਬੋਧ ਕਰਿ ਪਰਮਾਤਮ ਹਾਈ ।

പരോപകാര ബോധമുള്ളവനാകുന്നത് ഇപ്പോൾ അവൻ്റെ ഹൃദയത്തിൽ ദൈവത്തിൻ്റെ സർവ്വവ്യാപി എന്ന ബോധം കുടികൊള്ളുന്നു.

ਗੁਰ ਉਪਦੇਸੁ ਅਵੇਸੁ ਕਰਿ ਅਨਭਉ ਪਦੁ ਪਾਈ ।

ഗുരുവിൻ്റെ ഉപദേശങ്ങളാൽ പ്രചോദിതനായി, ഗുർമുഖ് നിർഭയാവസ്ഥ കൈവരിക്കുന്നു.

ਸਾਧਸੰਗਤਿ ਕਰਿ ਸਾਧਨਾ ਇਕ ਮਨਿ ਇਕੁ ਧਿਆਈ ।

വിശുദ്ധരുടെ കൂട്ടത്തിൽ അച്ചടക്കം പാലിക്കുന്നു, അതായത് തൻ്റെ അഹംഭാവം നഷ്ടപ്പെട്ട്, അവൻ ഏകമനസ്സോടെ ഭഗവാനെ സ്മരിക്കുന്നു.

ਵੀਹ ਇਕੀਹ ਚੜ੍ਹਾਉ ਚੜ੍ਹਿ ਇਉਂ ਨਿਜ ਘਰਿ ਜਾਈ ।੫।

ഈ വിധത്തിൽ, ഈ ലോകത്തിൽ നിന്ന് ആത്മീയ ലോകത്തേക്ക് പ്രവേശിക്കുന്നു, ഒടുവിൽ അവൻ തൻ്റെ യഥാർത്ഥ സ്വഭാവത്തിൽ സ്വയം സ്ഥാപിക്കുന്നു.

ਪਉੜੀ ੬

ਦਰਪਣਿ ਵਾਂਗ ਧਿਆਨੁ ਧਰਿ ਆਪੁ ਆਪ ਨਿਹਾਲੈ ।

കണ്ണാടിയിലെ പ്രതിഫലനം പോലെ. അവൻ ലോകത്തിൽ അവനെത്തന്നെ കാണുന്നു.

ਘਟਿ ਘਟਿ ਪੂਰਨ ਬ੍ਰਹਮੁ ਹੈ ਚੰਦੁ ਜਲ ਵਿਚਿ ਭਾਲੈ ।

ആ പരിപൂർണ്ണനായ കർത്താവ് എല്ലാവരിലും ഉണ്ട്; ചന്ദ്രൻ വെള്ളത്തിൽ സ്വന്തം പ്രതിബിംബം കാണുകയും അത് അവിടെ ഉണ്ടെന്ന് അനുഭവപ്പെടുകയും ചെയ്യുന്നതുപോലെ അറിവില്ലാത്ത വ്യക്തി അവനെ പുറത്തേക്ക് തിരയുന്നു.

ਗੋਰਸੁ ਗਾਈ ਵੇਖਦਾ ਘਿਉ ਦੁਧੁ ਵਿਚਾਲੈ ।

പാലിലും പശുവിലും നെയ്യിലും ഭഗവാൻ തന്നെയുണ്ട്.

ਫੁਲਾਂ ਅੰਦਰਿ ਵਾਸੁ ਲੈ ਫਲੁ ਸਾਉ ਸਮ੍ਹਾਲੈ ।

പൂക്കളിൽ നിന്ന് സുഗന്ധം സ്വീകരിക്കുന്നത് അവൻ തന്നെയാണ് അവയിലെ രസം.

ਕਾਸਟਿ ਅਗਨਿ ਚਲਿਤੁ ਵੇਖਿ ਜਲ ਧਰਤਿ ਹਿਆਲੈ ।

മരം, തീ, വെള്ളം, ഭൂമി, മഞ്ഞ് എന്നിവയിൽ അവൻ്റെ സ്വന്തം പ്രതിഭാസമുണ്ട്.

ਘਟਿ ਘਟਿ ਪੂਰਨੁ ਬ੍ਰਹਮੁ ਹੈ ਗੁਰਮੁਖਿ ਵੇਖਾਲੈ ।੬।

പരിപൂർണ്ണനായ ഭഗവാൻ എല്ലാ ദേഹങ്ങളിലും വസിക്കുകയും അപൂർവമായ ഒരു ഗുരുമുഖത്താൽ ദൃശ്യമാകുകയും ചെയ്യുന്നു.

ਪਉੜੀ ੭

ਦਿਬ ਦਿਸਟਿ ਗੁਰ ਧਿਆਨੁ ਧਰਿ ਸਿਖ ਵਿਰਲਾ ਕੋਈ ।

ഗുരുവിൽ ശ്രദ്ധ കേന്ദ്രീകരിച്ച് ദൈവിക ദർശനം നേടുന്ന ഗുരുമുഖൻ വിരളമാണ്.

ਰਤਨ ਪਾਰਖੂ ਹੋਇ ਕੈ ਰਤਨਾ ਅਵਲੋਈ ।

ആഭരണങ്ങളെ സദ്ഗുണങ്ങളിൽ നിന്ന് സംരക്ഷിക്കുന്നതിനൊപ്പം പരീക്ഷിക്കാനുള്ള കഴിവും ഉള്ള ജ്വല്ലറിയാണ് അദ്ദേഹം.

ਮਨੁ ਮਾਣਕੁ ਨਿਰਮੋਲਕਾ ਸਤਿਸੰਗਿ ਪਰੋਈ ।

അവൻ്റെ മനസ്സ് മാണിക്യം പോലെ ശുദ്ധമായിത്തീരുകയും അവൻ വിശുദ്ധ സഭയിൽ ലയിച്ചുനിൽക്കുകയും ചെയ്യുന്നു.

ਰਤਨ ਮਾਲ ਗੁਰਸਿਖ ਜਗਿ ਗੁਰਮਤਿ ਗੁਣ ਗੋਈ ।

അവൻ്റെ മനസ്സ് മാണിക്യം പോലെ ശുദ്ധമായിത്തീരുകയും അവൻ വിശുദ്ധ സഭയിൽ ലയിച്ചുനിൽക്കുകയും ചെയ്യുന്നു.

ਜੀਵਦਿਆਂ ਮਰਿ ਅਮਰੁ ਹੋਇ ਸੁਖ ਸਹਜਿ ਸਮੋਈ ।

ജീവിച്ചിരിക്കുമ്പോൾ അവൻ മരിച്ചു, അതായത് അവൻ ദുഷിച്ച പ്രവണതകളിൽ നിന്ന് മുഖം തിരിക്കുന്നു.

ਓਤਿ ਪੋਤਿ ਜੋਤੀ ਜੋਤਿ ਮਿਲਿ ਜਾਣੈ ਜਾਣੋਈ ।੭।

പരമോന്നത വെളിച്ചത്തിൽ സ്വയം ലയിച്ചുകൊണ്ട് അവൻ തൻറെയും കർത്താവിനെയും മനസ്സിലാക്കുന്നു.

ਪਉੜੀ ੮

ਰਾਗ ਨਾਦ ਵਿਸਮਾਦੁ ਹੋਇ ਗੁਣ ਗਹਿਰ ਗੰਭੀਰਾ ।

സംഗീതത്തിലും ശബ്ദത്തിലും (വാക്കിൻ്റെ) ഉന്മത്തനായ ഗുരുവിൻ്റെ ശിഷ്യൻ ശാന്തമായ ഗുണങ്ങളാൽ നിറഞ്ഞവനാകുന്നു.

ਸਬਦ ਸੁਰਤਿ ਲਿਵ ਲੀਣ ਹੋਇ ਅਨਹਦਿ ਧੁਨਿ ਧੀਰਾ ।

അവൻ്റെ ബോധം വചനത്തിൽ ലയിക്കുകയും അവൻ്റെ മനസ്സ് അടങ്ങാത്ത ഈണത്തിൽ സ്ഥിരത കൈവരിക്കുകയും ചെയ്യുന്നു.

ਜੰਤ੍ਰੀ ਜੰਤ੍ਰ ਵਜਾਇਦਾ ਮਨਿ ਉਨਿਮਨਿ ਚੀਰਾ ।

ഗുരു പ്രഭാഷണം എന്ന ഉപകരണത്തിൽ കളിക്കുന്നു, അത് ശ്രദ്ധിച്ചുകൊണ്ട് മനസ്സ് ഏറ്റവും ഉയർന്ന നിലവാരത്തിലുള്ള വസ്ത്രങ്ങൾ ചെയ്യുന്നു (ഭഗവാൻ്റെ മുമ്പാകെ നൃത്തം ചെയ്യാൻ).

ਵਜਿ ਵਜਾਇ ਸਮਾਇ ਲੈ ਗੁਰ ਸਬਦ ਵਜੀਰਾ ।

ഗുരുവിൻ്റെ സിഖ്, അദ്ധ്യാപന ഉപകരണവുമായി ഇണങ്ങിച്ചേരുന്നത് ആത്യന്തികമായി സ്വയം ഗുരുവാക്കിൻ്റെ കളിക്കാരനായി മാറുന്നു.

ਅੰਤਰਿਜਾਮੀ ਜਾਣੀਐ ਅੰਤਰਿ ਗਤਿ ਪੀਰਾ ।

ഇപ്പോൾ സർവ്വജ്ഞനായ ഭഗവാൻ അവൻ്റെ വേർപാടിൻ്റെ വേദന മനസ്സിലാക്കുന്നു.

ਗੁਰ ਚੇਲਾ ਚੇਲਾ ਗੁਰੂ ਬੇਧਿ ਹੀਰੈ ਹੀਰਾ ।੮।

വജ്രം വെട്ടുന്നയാളും ഒരു വജ്രമായതിനാൽ ശിഷ്യൻ ഗുരുവും ഗുരു ശിഷ്യനും ആയി മാറുന്നു.

ਪਉੜੀ ੯

ਪਾਰਸੁ ਹੋਇਆ ਪਾਰਸਹੁ ਗੁਰਮੁਖਿ ਵਡਿਆਈ ।

തത്ത്വചിന്തകൻ്റെ കല്ലായതിനാൽ എല്ലാവരെയും തത്ത്വചിന്തകൻ്റെ കല്ലാക്കുന്നു എന്നതാണ് ഗുരുമുഖിൻ്റെ മഹത്വം.

ਹੀਰੈ ਹੀਰਾ ਬੇਧਿਆ ਜੋਤੀ ਜੋਤਿ ਮਿਲਾਈ ।

വജ്രം വജ്രം മുറിക്കുമ്പോൾ, ഗുരുമുഖത്തിൻ്റെ പ്രകാശം പരമോന്നത പ്രകാശത്തിൽ ലയിക്കുന്നു.

ਸਬਦ ਸੁਰਤਿ ਲਿਵ ਲੀਣੁ ਹੋਇ ਜੰਤ੍ਰ ਜੰਤ੍ਰੀ ਵਾਈ ।

കളിക്കാരൻ്റെ മനസ്സ് ഉപകരണത്തിൽ ആഗിരണം ചെയ്യുമ്പോൾ അവൻ്റെ ബോധം വാക്കുമായി പൊരുത്തപ്പെടുന്നു.

ਗੁਰ ਚੇਲਾ ਚੇਲਾ ਗੁਰੂ ਪਰਚਾ ਪਰਚਾਈ ।

ഇപ്പോൾ ശിഷ്യനും ഗുരുവും ഒരുപോലെയാകുന്നു. അവ ഒന്നായിത്തീരുകയും പരസ്പരം ലയിക്കുകയും ചെയ്യുന്നു.

ਪੁਰਖਹੁੰ ਪੁਰਖੁ ਉਪਾਇਆ ਪੁਰਖੋਤਮ ਹਾਈ ।

മനുഷ്യനിൽ നിന്ന് മനുഷ്യൻ ജനിച്ചു (ഗുരു നാനാക്ക് മുതൽ ഗുരു അംഗദ് വരെ) അവൻ ഉന്നതനായ മനുഷ്യനായി.

ਵੀਹ ਇਕੀਹ ਉਲੰਘਿ ਕੈ ਹੋਇ ਸਹਜਿ ਸਮਾਈ ।੯।

ഒരു കുതിച്ചുചാട്ടത്തിൽ ലോകം കടന്ന അയാൾ ജന്മസിദ്ധമായ അറിവിൽ ലയിച്ചു.

ਪਉੜੀ ੧੦

ਸਤਿਗੁਰੁ ਦਰਸਨੁ ਦੇਖਦੋ ਪਰਮਾਤਮੁ ਦੇਖੈ ।

യഥാർത്ഥ ഗുരുവിനെ കാണുന്നവൻ ഭഗവാനെ ദർശിച്ചു.

ਸਬਦ ਸੁਰਤਿ ਲਿਵ ਲੀਣ ਹੋਇ ਅੰਤਰਿ ਗਤਿ ਲੇਖੈ ।

തൻ്റെ ബോധത്തെ വചനത്തിൽ ഉൾപ്പെടുത്തിക്കൊണ്ട് അവൻ സ്വയം ശ്രദ്ധ കേന്ദ്രീകരിക്കുന്നു.

ਚਰਨ ਕਵਲ ਦੀ ਵਾਸਨਾ ਹੋਇ ਚੰਦਨ ਭੇਖੈ ।

ഗുരുവിൻ്റെ താമരയുടെ സുഗന്ധം ആസ്വദിച്ച് അവൻ സ്വയം ചന്ദനമായി മാറുന്നു.

ਚਰਣੋਦਕ ਮਕਰੰਦ ਰਸ ਵਿਸਮਾਦੁ ਵਿਸੇਖੈ ।

താമരയുടെ പാദങ്ങളിലെ അമൃത് ആസ്വദിച്ച് അവൻ ഒരു പ്രത്യേക അത്ഭുതാവസ്ഥയിലേക്ക് (അതിബോധത്തിൻ്റെ) പോകുന്നു.

ਗੁਰਮਤਿ ਨਿਹਚਲੁ ਚਿਤੁ ਕਰਿ ਵਿਚਿ ਰੂਪ ਨ ਰੇਖੈ ।

ഇപ്പോൾ ഗുരുവിൻ്റെ ജ്ഞാനമായ ഗുർമത്തിനോട് യോജിച്ച്, അവൻ മനസ്സിനെ സ്ഥിരപ്പെടുത്തുന്നത് രൂപങ്ങളുടെയും രൂപങ്ങളുടെയും അതിരുകൾക്കപ്പുറത്തേക്ക് പോകുന്നു.

ਸਾਧਸੰਗਤਿ ਸਚ ਖੰਡਿ ਜਾਇ ਹੋਇ ਅਲਖ ਅਲੇਖੈ ।੧੦।

സത്യത്തിൻ്റെ വാസസ്ഥലമായ വിശുദ്ധ സഭയിലെത്തുമ്പോൾ, അവൻ തന്നെ ആ അദൃശ്യനും വിവരണാതീതനുമായ കർത്താവിനെപ്പോലെയായിത്തീരുന്നു.

ਪਉੜੀ ੧੧

ਅਖੀ ਅੰਦਰਿ ਦੇਖਦਾ ਦਰਸਨ ਵਿਚਿ ਦਿਸੈ ।

കണ്ണിനുള്ളിൽ നിന്ന് കാണുന്നവൻ പുറത്തും കാണുന്നു.

ਸਬਦੈ ਵਿਚਿ ਵਖਾਣੀਐ ਸੁਰਤੀ ਵਿਚਿ ਰਿਸੈ ।

അവൻ വാക്കുകളിലൂടെ വിവരിക്കുകയും ബോധത്തിൽ പ്രകാശിക്കുകയും ചെയ്യുന്നു.

ਚਰਣ ਕਵਲ ਵਿਚਿ ਵਾਸਨਾ ਮਨੁ ਭਵਰੁ ਸਲਿਸੈ ।

ഗുരുവിൻ്റെ പാദകമലങ്ങളുടെ പരിമളത്തിനുവേണ്ടി, മനസ്സ്, കറുത്ത തേനീച്ചയായി, ആനന്ദം ആസ്വദിക്കുന്നു.

ਸਾਧਸੰਗਤਿ ਸੰਜੋਗੁ ਮਿਲਿ ਵਿਜੋਗਿ ਨ ਕਿਸੈ ।

വിശുദ്ധ സഭയിൽ എന്ത് നേടിയാലും അവൻ അതിൽ നിന്ന് അകന്നു പോകുന്നില്ല.

ਗੁਰਮਤਿ ਅੰਦਰਿ ਚਿਤੁ ਹੈ ਚਿਤੁ ਗੁਰਮਤਿ ਜਿਸੈ ।

ഗുരുവിൻ്റെ ഉപദേശങ്ങളിൽ മനസ്സിനെ ഉൾപ്പെടുത്തുന്നതിലൂടെ, ഗുരുവിൻ്റെ ജ്ഞാനത്തിനനുസരിച്ച് മനസ്സ് തന്നെ മാറുന്നു.

ਪਾਰਬ੍ਰਹਮ ਪੂਰਣ ਬ੍ਰਹਮੁ ਸਤਿਗੁਰ ਹੈ ਤਿਸੈ ।੧੧।

എല്ലാ ഗുണങ്ങൾക്കും അതീതമായ ആ അതീന്ദ്രിയമായ ബ്രഹ്മത്തിൻ്റെ രൂപമാണ് യഥാർത്ഥ ഗുരു.

ਪਉੜੀ ੧੨

ਅਖੀ ਅੰਦਰਿ ਦਿਸਟਿ ਹੋਇ ਨਕਿ ਸਾਹੁ ਸੰਜੋਈ ।

അവൻ കണ്ണുകളിൽ കാഴ്ചയും നാസാരന്ധ്രത്തിൽ ശ്വാസവുമാണ്.

ਕੰਨਾਂ ਅੰਦਰਿ ਸੁਰਤਿ ਹੋਇ ਜੀਭ ਸਾਦੁ ਸਮੋਈ ।

അവൻ ചെവിയിൽ ബോധവും നാവിൽ രുചിയുമാണ്.

ਹਥੀ ਕਿਰਤਿ ਕਮਾਵਣੀ ਪੈਰ ਪੰਥੁ ਸਥੋਈ ।

കൈകൊണ്ട് അവൻ ജോലി ചെയ്യുകയും പാതയിൽ സഹയാത്രികനാകുകയും ചെയ്യുന്നു.

ਗੁਰਮੁਖਿ ਸੁਖ ਫਲੁ ਪਾਇਆ ਮਤਿ ਸਬਦਿ ਵਿਲੋਈ ।

ബോധത്തോടെ വചനം ചിട്ടപ്പെടുത്തിയതിന് ശേഷം ഗുർമുഖ് ആനന്ദത്തിൻ്റെ ഫലം കൈവരിച്ചു.

ਪਰਕਿਰਤੀ ਹੂ ਬਾਹਰਾ ਗੁਰਮੁਖਿ ਵਿਰਲੋਈ ।

അപൂർവമായ ഏതൊരു ഗുർമുഖും മായയുടെ ഫലങ്ങളിൽ നിന്ന് അകന്നു നിൽക്കുന്നു.

ਸਾਧਸੰਗਤਿ ਚੰਨਣ ਬਿਰਖੁ ਮਿਲਿ ਚੰਨਣੁ ਹੋਈ ।੧੨।

പരിശുദ്ധ സഭ ഒരു ചന്ദനവൃക്ഷമാണ്, അതിന് ആരായാലും ചെരിപ്പാണ്

ਪਉੜੀ ੧੩

ਅਬਿਗਤ ਗਤਿ ਅਬਿਗਤ ਦੀ ਕਿਉ ਅਲਖੁ ਲਖਾਏ ।

അൺമാനിഫെസ്റ്റിൻ്റെ ചലനാത്മകത എങ്ങനെയാണ് അറിയപ്പെടുന്നത്?

ਅਕਥ ਕਥਾ ਹੈ ਅਕਥ ਦੀ ਕਿਉ ਆਖਿ ਸੁਣਾਏ ।

ആ വിവരണാതീതനായ ഭഗവാൻ്റെ കഥ എങ്ങനെ പറയാനാകും?

ਅਚਰਜ ਨੋ ਆਚਰਜੁ ਹੈ ਹੈਰਾਣ ਕਰਾਏ ।

അവൻ അത്ഭുതത്തിന് തന്നെ അത്ഭുതകരമാണ്.

ਵਿਸਮਾਦੇ ਵਿਸਮਾਦੁ ਹੈ ਵਿਸਮਾਦੁ ਸਮਾਏ ।

അത്ഭുതകരമായ തിരിച്ചറിവിലെ ആഗിരണം ചെയ്യുന്നവർ സ്വയം ഉന്മേഷഭരിതരാകുന്നു.

ਵੇਦੁ ਨ ਜਾਣੈ ਭੇਦੁ ਕਿਹੁ ਸੇਸਨਾਗੁ ਨ ਪਾਏ ।

വേദങ്ങൾക്കും ഈ നിഗൂഢത മനസ്സിലാകുന്നില്ല, ശേഷനാഗിന് (ആയിരം തൊപ്പികളുള്ള പുരാണ പാമ്പിന്) പോലും അതിൻ്റെ പരിധി അറിയാൻ കഴിയില്ല.

ਵਾਹਿਗੁਰੂ ਸਾਲਾਹਣਾ ਗੁਰੁ ਸਬਦੁ ਅਲਾਏ ।੧੩।

ഗുരുവിൻ്റെ വചനമായ ഗുർബാനിയുടെ പാരായണത്തിലൂടെ വഹിഗുരു, ദൈവത്തെ സ്തുതിക്കുന്നു.

ਪਉੜੀ ੧੪

ਲੀਹਾ ਅੰਦਰਿ ਚਲੀਐ ਜਿਉ ਗਾਡੀ ਰਾਹੁ ।

ഹൈവേയിലെ ഒരു കോച്ച് അടിച്ച ട്രാക്കുകളിലൂടെ കടന്നുപോകുന്നതുപോലെ,

ਹੁਕਮਿ ਰਜਾਈ ਚਲਣਾ ਸਾਧਸੰਗਿ ਨਿਬਾਹੁ ।

വിശുദ്ധ സഭയിൽ ഒരാൾ ദൈവിക കൽപ്പനയും (ഹുകം) കർത്താവിൻ്റെ ഹിതവും അനുസരിക്കുന്നു.

ਜਿਉ ਧਨ ਸੋਘਾ ਰਖਦਾ ਘਰਿ ਅੰਦਰਿ ਸਾਹੁ ।

അതുപോലെ, ജ്ഞാനിയായ വ്യക്തി പണം വീട്ടിൽ സൂക്ഷിക്കുന്നു

ਜਿਉ ਮਿਰਜਾਦ ਨ ਛਡਈ ਸਾਇਰੁ ਅਸਗਾਹੁ ।

ആഴക്കടൽ അതിൻ്റെ പൊതുസ്വഭാവം ഉപേക്ഷിക്കുന്നില്ല;

ਲਤਾ ਹੇਠਿ ਲਤਾੜੀਐ ਅਜਰਾਵਰੁ ਘਾਹੁ ।

പുല്ല് കാലിനടിയിൽ ചവിട്ടിയരച്ചതുപോലെ,

ਧਰਮਸਾਲ ਹੈ ਮਾਨਸਰੁ ਹੰਸ ਗੁਰਸਿਖ ਵਾਹੁ ।

ഈ (ഭൂമി) സത്രം മാനസസരോവരവും ഗുരുവിൻ്റെ ശിഷ്യന്മാർ ഹംസവുമാണ്

ਰਤਨ ਪਦਾਰਥ ਗੁਰ ਸਬਦੁ ਕਰਿ ਕੀਰਤਨੁ ਖਾਹੁ ।੧੪।

കീർത്തനത്തിൻ്റെ രൂപത്തിൽ, വിശുദ്ധ കീർത്തനങ്ങൾ ആലപിച്ച്, ഗുരുവിൻ്റെ വചനത്തിലെ മുത്തുകൾ ഭക്ഷിക്കുന്നവൻ.

ਪਉੜੀ ੧੫

ਚਨਣੁ ਜਿਉ ਵਣ ਖੰਡ ਵਿਚਿ ਓਹੁ ਆਪੁ ਲੁਕਾਏ ।

ചന്ദനം കാട്ടിൽ ഒളിക്കാൻ ശ്രമിക്കുന്നതുപോലെ (പക്ഷേ മറഞ്ഞിരിക്കാൻ കഴിയില്ല),

ਪਾਰਸੁ ਅੰਦਰਿ ਪਰਬਤਾਂ ਹੋਇ ਗੁਪਤ ਵਲਾਏ ।

തത്ത്വചിന്തകൻ്റെ കല്ല് പർവതങ്ങളിലെ സാധാരണ കല്ലുകളുമായി സാമ്യമുള്ളതിനാൽ ഒളിവിൽ സമയം ചെലവഴിക്കുന്നു.

ਸਤ ਸਮੁੰਦੀ ਮਾਨਸਰੁ ਨਹਿ ਅਲਖੁ ਲਖਾਏ ।

ഏഴ് കടലുകൾ പ്രകടമാണ്, പക്ഷേ മാനസസരോവർ സാധാരണ കണ്ണുകൾക്ക് അദൃശ്യമാണ്.

ਜਿਉ ਪਰਛਿੰਨਾ ਪਾਰਜਾਤੁ ਨਹਿ ਪਰਗਟੀ ਆਏ ।

പാരിജാതം എന്ന നിലയിൽ, ആഗ്രഹം നിറവേറ്റുന്ന വൃക്ഷം, സ്വയം കാണാതെ സൂക്ഷിക്കുന്നു;

ਜਿਉ ਜਗਿ ਅੰਦਰਿ ਕਾਮਧੇਨੁ ਨਹਿ ਆਪੁ ਜਣਾਏ ।

കാമധേനു, ആഗ്രഹം നിറവേറ്റുന്ന പശുവും ഈ ലോകത്ത് ജീവിക്കുന്നു, പക്ഷേ ഒരിക്കലും ശ്രദ്ധിക്കപ്പെടുന്നില്ല.

ਸਤਿਗੁਰ ਦਾ ਉਪਦੇਸੁ ਲੈ ਕਿਉ ਆਪੁ ਗਣਾਏ ।੧੫।

അതുപോലെ യഥാർത്ഥ ഗുരുവിൻ്റെ ഉപദേശങ്ങൾ സ്വീകരിച്ചവർ എന്തിന് തങ്ങളെത്തന്നെ ഏതെങ്കിലും ഗണത്തിൽ ഉൾപ്പെടുത്തണം.

ਪਉੜੀ ੧੬

(സാലിസൈ = എടുക്കുക. സരിസൈ = ഒരു സംഗ്രഹം.)

ਦੁਇ ਦੁਇ ਅਖੀ ਆਖੀਅਨਿ ਇਕੁ ਦਰਸਨੁ ਦਿਸੈ ।

കണ്ണുകൾ രണ്ടാണ്, എന്നാൽ അവർ ഒന്നിനെ (കർത്താവിനെ) കാണുന്നു.

ਦੁਇ ਦੁਇ ਕੰਨਿ ਵਖਾਣੀਅਨਿ ਇਕ ਸੁਰਤਿ ਸਲਿਸੈ ।

ചെവികൾ രണ്ടാണ്, പക്ഷേ അവ ഒരു ബോധം പുറപ്പെടുവിക്കുന്നു.

ਦੁਇ ਦੁਇ ਨਦੀ ਕਿਨਾਰਿਆਂ ਪਾਰਾਵਾਰੁ ਨ ਤਿਸੈ ।

നദിക്ക് രണ്ട് തീരങ്ങളുണ്ട്, പക്ഷേ അവ ജലത്തിൻ്റെ കണക്ഷനിലൂടെ ഒന്നാണ്, അവ വേറിട്ടുനിൽക്കുന്നില്ല.

ਇਕ ਜੋਤਿ ਦੁਇ ਮੂਰਤੀ ਇਕ ਸਬਦੁ ਸਰਿਸੈ ।

ഗുരുവും ശിഷ്യനും രണ്ട് സ്വത്വങ്ങളാണെങ്കിലും ഒരു ശബ്ദമാണ്, രണ്ടിലൂടെയും വചനം വ്യാപിക്കുന്നു.

ਗੁਰ ਚੇਲਾ ਚੇਲਾ ਗੁਰੂ ਸਮਝਾਏ ਕਿਸੈ ।੧੬।

ഗുരു ശിഷ്യനും ശിഷ്യൻ ഗുരുവുമാകുമ്പോൾ അപരനെ മനസ്സിലാക്കാൻ ആർക്കാണ് കഴിയുക.

ਪਉੜੀ ੧੭

ਪਹਿਲੇ ਗੁਰਿ ਉਪਦੇਸ ਦੇ ਸਿਖ ਪੈਰੀ ਪਾਏ ।

ആദ്യം ശിഷ്യനെ തൻ്റെ കാൽക്കൽ ഇരുത്തി ഗുരു അയാളോട് പ്രസംഗിക്കുന്നു.

ਸਾਧਸੰਗਤਿ ਕਰਿ ਧਰਮਸਾਲ ਸਿਖ ਸੇਵਾ ਲਾਏ ।

വിശുദ്ധ സഭയുടെ വ്യതിരിക്തതയെക്കുറിച്ചും ധർമ്മത്തിൻ്റെ വാസസ്ഥലത്തെക്കുറിച്ചും അവനോട് പറഞ്ഞുകൊണ്ട് അവൻ (മനുഷ്യരാശിയുടെ) സേവനത്തിൽ ഏർപ്പെടുന്നു.

ਭਾਇ ਭਗਤਿ ਭੈ ਸੇਵਦੇ ਗੁਰਪੁਰਬ ਕਰਾਏ ।

സ്‌നേഹനിർഭരമായ ഭക്തിയിലൂടെ സേവിച്ച്, ഭഗവാൻ്റെ ദാസന്മാർ വാർഷികം ആഘോഷിക്കുന്നു.

ਸਬਦ ਸੁਰਤਿ ਲਿਵ ਕੀਰਤਨੁ ਸਚਿ ਮੇਲਿ ਮਿਲਾਏ ।

വചനവുമായി ബോധത്തെ യോജിപ്പിച്ച്, സ്തുതിഗീതങ്ങളുടെ ആലാപനത്തിലൂടെ, ഒരാൾ സത്യത്തെ കണ്ടുമുട്ടുന്നു.

ਗੁਰਮੁਖਿ ਮਾਰਗੁ ਸਚ ਦਾ ਸਚੁ ਪਾਰਿ ਲੰਘਾਏ ।

ഗുരുമുഖൻ സത്യത്തിൻ്റെ പാതയിലൂടെ സഞ്ചരിക്കുന്നു; സത്യം അഭ്യസിച്ചുകൊണ്ട് അവൻ ലോക സമുദ്രം കടക്കുന്നു.

ਸਚਿ ਮਿਲੈ ਸਚਿਆਰ ਨੋ ਮਿਲਿ ਆਪੁ ਗਵਾਏ ।੧੭।

അങ്ങനെ സത്യസന്ധനായ ഒരാൾ സത്യം നേടുകയും അത് നേടുകയും ചെയ്യുന്നു, അഹംഭാവം ഇല്ലാതാകുന്നു.

ਪਉੜੀ ੧੮

ਸਿਰ ਉਚਾ ਨੀਵੇਂ ਚਰਣ ਸਿਰਿ ਪੈਰੀ ਪਾਂਦੇ ।

തല ഉയർന്നതും പാദങ്ങൾ താഴ്ന്ന നിലയിലുമാണ്, പക്ഷേ ഇപ്പോഴും തല പാദങ്ങളിൽ കുമ്പിടുന്നു.

ਮੁਹੁ ਅਖੀ ਨਕੁ ਕੰਨ ਹਥ ਦੇਹ ਭਾਰ ਉਚਾਂਦੇ ।

പാദങ്ങൾ വായ്, കണ്ണുകൾ, മൂക്ക്, ചെവി, കൈകൾ, ശരീരം മുഴുവനും ഭാരം വഹിക്കുന്നു.

ਸਭ ਚਿਹਨ ਛਡਿ ਪੂਜੀਅਨਿ ਕਉਣੁ ਕਰਮ ਕਮਾਂਦੇ ।

പിന്നെ, എല്ലാ ശരീരാവയവങ്ങളും മാറ്റിവെച്ച്, അവയെ (പാദങ്ങൾ) മാത്രം ആരാധിക്കുന്നു.

ਗੁਰ ਸਰਣੀ ਸਾਧਸੰਗਤੀ ਨਿਤ ਚਲਿ ਚਲਿ ਜਾਂਦੇ ।

അവർ ദിവസവും ഗുരുവിൻ്റെ അഭയകേന്ദ്രത്തിൽ വിശുദ്ധ സഭയിലേക്ക് പോകുന്നു.

ਵਤਨਿ ਪਰਉਪਕਾਰ ਨੋ ਕਰਿ ਪਾਰਿ ਵਸਾਂਦੇ ।

തുടർന്ന് അവർ പരോപകാര പ്രവർത്തനങ്ങൾക്കായി ഓടുകയും സാധ്യമായ പരമാവധി ജോലി പൂർത്തിയാക്കുകയും ചെയ്യുന്നു.

ਮੇਰੀ ਖਲਹੁ ਮੌਜੜੇ ਗੁਰਸਿਖ ਹੰਢਾਂਦੇ ।

കഷ്ടം! ഗുരുവിൻ്റെ സിഖുകാർ ഉപയോഗിച്ചിരുന്നത് എൻ്റെ തൊലി കൊണ്ടുണ്ടാക്കിയ ഷൂസ് ആണോ.

ਮਸਤਕ ਲਗੇ ਸਾਧ ਰੇਣੁ ਵਡਭਾਗਿ ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ।੧੮।

അത്തരക്കാരുടെ (മേൽപ്പറഞ്ഞ ഗുണങ്ങളുള്ള) പാദങ്ങളിലെ പൊടി ആർക്കെങ്കിലും ലഭിക്കുന്നുവോ അവൻ ഭാഗ്യവാനും അനുഗ്രഹീതനുമാണ്.

ਪਉੜੀ ੧੯

ਜਿਉ ਧਰਤੀ ਧੀਰਜ ਧਰਮੁ ਮਸਕੀਨੀ ਮੂੜੀ ।

ഭൂമി നിർഭയത്വത്തിൻ്റെയും ധർമ്മത്തിൻ്റെയും വിനയത്തിൻ്റെയും മൂർത്തീഭാവമായതിനാൽ,

ਸਭ ਦੂੰ ਨੀਵੀਂ ਹੋਇ ਰਹੀ ਤਿਸ ਮਣੀ ਨ ਕੂੜੀ ।

അത് കാലിനടിയിൽ അവശേഷിക്കുന്നു, ഈ വിനയം സത്യമാണ്, വ്യാജമല്ല.

ਕੋਈ ਹਰਿ ਮੰਦਰੁ ਕਰੈ ਕੋ ਕਰੈ ਅਰੂੜੀ ।

ആരോ അതിന്മേൽ ദൈവാലയം പണിയുന്നു, ചിലർ അതിൽ മാലിന്യക്കൂമ്പാരം കൂട്ടുന്നു.

ਜੇਹਾ ਬੀਜੈ ਸੋ ਲੁਣੈ ਫਲ ਅੰਬ ਲਸੂੜੀ ।

എന്ത് വിതച്ചാലും അതനുസരിച്ച് ലഭിക്കും, മാമ്പഴമോ ലസൂരിയോ, പശയുള്ള പഴമോ.

ਜੀਵਦਿਆਂ ਮਰਿ ਜੀਵਣਾ ਜੁੜਿ ਗੁਰਮੁਖਿ ਜੂੜੀ ।

ജീവിതത്തിൽ മരിച്ചവരായിരിക്കുമ്പോൾ, അതായത് സ്വയത്തിൽ നിന്ന് അഹംഭാവം ഇല്ലാതാക്കുമ്പോൾ, ഗുരുമുഖന്മാർ വിശുദ്ധ സഭയിൽ ഗുരുമുഖങ്ങളുമായി ചേരുന്നു.

ਲਤਾਂ ਹੇਠਿ ਲਤਾੜੀਐ ਗਤਿ ਸਾਧਾਂ ਧੂੜੀ ।੧੯।

കാല് ക്കീഴില് ചവിട്ടിമെതിക്കപ്പെട്ട വിശുദ്ധരുടെ കാലിലെ പൊടിയായി അവ മാറുന്നു.

ਪਉੜੀ ੨੦

ਜਿਉ ਪਾਣੀ ਨਿਵਿ ਚਲਦਾ ਨੀਵਾਣਿ ਚਲਾਇਆ ।

വെള്ളം താഴേക്ക് ഒഴുകുകയും അതിനെ കണ്ടുമുട്ടുന്നവരെ കൂടെ കൊണ്ടുപോകുകയും ചെയ്യുന്നതുപോലെ (അതിനെയും വിനയാന്വിതമാക്കുന്നു),

ਸਭਨਾ ਰੰਗਾਂ ਨੋ ਮਿਲੈ ਰਲਿ ਜਾਇ ਰਲਾਇਆ ।

എല്ലാ ചായങ്ങളും വെള്ളത്തിൽ കലരുകയും അത് ഓരോ നിറത്തിലും ഒന്നായിത്തീരുകയും ചെയ്യുന്നു;

ਪਰਉਪਕਾਰ ਕਮਾਂਵਦਾ ਉਨਿ ਆਪੁ ਗਵਾਇਆ ।

അഹന്തയെ ഇല്ലാതാക്കി അത് പരോപകാര കർമ്മങ്ങൾ ചെയ്യുന്നു;

ਕਾਠੁ ਨ ਡੋਬੈ ਪਾਲਿ ਕੈ ਸੰਗਿ ਲੋਹੁ ਤਰਾਇਆ ।

അത് മരം മുങ്ങുന്നില്ല, പകരം ഇരുമ്പിനെ അതിനോടൊപ്പം നീന്തുന്നു;

ਵੁਠੇ ਮੀਹ ਸੁਕਾਲੁ ਹੋਇ ਰਸ ਕਸ ਉਪਜਾਇਆ ।

മഴക്കാലത്ത് മഴ പെയ്യുമ്പോൾ ഇത് സമൃദ്ധി ഉണ്ടാക്കുന്നു.

ਜੀਵਦਿਆ ਮਰਿ ਸਾਧ ਹੋਇ ਸਫਲਿਓ ਜਗਿ ਆਇਆ ।੨੦।

അതുപോലെ, വിശുദ്ധരായ സന്യാസിമാർ ജീവിതത്തിൽ മരിക്കുന്നു, അതായത് അവരുടെ അഹംഭാവം നീക്കി, അവരുടെ ലോകത്തേക്കുള്ള വരവ് ഫലവത്തായി.

ਪਉੜੀ ੨੧

ਸਿਰ ਤਲਵਾਇਆ ਜੰਮਿਆ ਹੋਇ ਅਚਲੁ ਨ ਚਲਿਆ ।

കാലുകൾ മുകളിലേക്ക് തല താഴ്ത്തി, മരം വേരുപിടിച്ച് അനങ്ങാതെ നിൽക്കുന്നു.

ਪਾਣੀ ਪਾਲਾ ਧੁਪ ਸਹਿ ਉਹ ਤਪਹੁ ਨ ਟਲਿਆ ।

വെള്ളവും തണുപ്പും സൂര്യപ്രകാശവും സഹിക്കുന്നുവെങ്കിലും സ്വയം മരണത്തിൽ നിന്ന് മുഖം തിരിക്കുന്നില്ല.

ਸਫਲਿਓ ਬਿਰਖ ਸੁਹਾਵੜਾ ਫਲ ਸੁਫਲੁ ਸੁ ਫਲਿਆ ।

അത്തരമൊരു വൃക്ഷം അനുഗ്രഹീതമാണ്, ഫലങ്ങളാൽ നിറയും.

ਫਲੁ ਦੇਇ ਵਟ ਵਗਾਇਐ ਕਰਵਤਿ ਨ ਹਲਿਆ ।

കല്ലെറിയുമ്പോൾ, അത് ഫലം തരും, വെട്ടുന്ന യന്ത്രത്തിന് കീഴിൽ പോലും ഇളക്കില്ല.

ਬੁਰੇ ਕਰਨਿ ਬੁਰਿਆਈਆਂ ਭਲਿਆਈ ਭਲਿਆ ।

ദുഷ്ടന്മാർ ദുഷ്പ്രവൃത്തികൾ ചെയ്തുകൊണ്ടേയിരിക്കുന്നു, എന്നാൽ സൗമ്യതയുള്ളവർ നല്ല പ്രവർത്തനങ്ങളിൽ വ്യാപൃതരാണ്.

ਅਵਗੁਣ ਕੀਤੇ ਗੁਣ ਕਰਨਿ ਜਗਿ ਸਾਧ ਵਿਰਲਿਆ ।

ശുദ്ധഹൃദയത്തോടെ തിന്മയോട് നന്മ ചെയ്യുന്നവർ ലോകത്ത് വിരളമാണ്.

ਅਉਸਰਿ ਆਪ ਛਲਾਇਂਦੇ ਤਿਨ੍ਹਾ ਅਉਸਰੁ ਛਲਿਆ ।੨੧।

സാധാരണക്കാർ കാലത്താൽ വഞ്ചിക്കപ്പെടുന്നു, അതായത് അവർ കാലത്തിനനുസരിച്ച് മാറുന്നു, എന്നാൽ വിശുദ്ധ മനുഷ്യർ സമയത്തെ വഞ്ചിക്കുന്നതിൽ വിജയിക്കുന്നു, അതായത് അവർ സമയത്തിൻ്റെ സ്വാധീനത്തിൽ നിന്ന് സ്വതന്ത്രരായി തുടരുന്നു.

ਪਉੜੀ ੨੨

ਮੁਰਦਾ ਹੋਇ ਮੁਰੀਦੁ ਸੋ ਗੁਰ ਗੋਰਿ ਸਮਾਵੈ ।

(പ്രതീക്ഷകൾക്കും ആഗ്രഹങ്ങൾക്കും ഇടയിൽ) മരിച്ച നിലയിൽ തുടരുന്ന ശിഷ്യൻ ആത്യന്തികമായി ഗുരുവിൻ്റെ കുഴിമാടത്തിൽ പ്രവേശിക്കും, അതായത് അവൻ സ്വയം ഗുരുവായി മാറും.

ਸਬਦ ਸੁਰਤਿ ਲਿਵ ਲੀਣੁ ਹੋਇ ਓਹੁ ਆਪੁ ਗਵਾਵੈ ।

അവൻ തൻ്റെ ബോധത്തെ വചനത്തിൽ ലയിപ്പിക്കുകയും അഹംഭാവം നഷ്ടപ്പെടുകയും ചെയ്യുന്നു.

ਤਨੁ ਧਰਤੀ ਕਰਿ ਧਰਮਸਾਲ ਮਨੁ ਦਭੁ ਵਿਛਾਵੈ ।

ഭൂമിയുടെ രൂപത്തിലുള്ള ശരീരത്തെ വിശ്രമസ്ഥലമായി സ്വീകരിച്ച് അവൻ അതിന്മേൽ മനസ്സിൻ്റെ പായ വിരിച്ചു.

ਲਤਾਂ ਹੇਠਿ ਲਤਾੜੀਐ ਗੁਰ ਸਬਦੁ ਕਮਾਵੈ ।

കാൽക്കീഴിൽ ചവിട്ടിയാലും ഗുരുവിൻ്റെ ഉപദേശമനുസരിച്ചാണ് അവൻ പെരുമാറുന്നത്.

ਭਾਇ ਭਗਤਿ ਨੀਵਾਣੁ ਹੋਇ ਗੁਰਮਤਿ ਠਹਰਾਵੈ ।

സ്നേഹനിർഭരമായ ഭക്തിയിൽ മുഴുകി, അവൻ വിനീതനാകുകയും മനസ്സിനെ സ്ഥിരപ്പെടുത്തുകയും ചെയ്യുന്നു.

ਵਰਸੈ ਨਿਝਰ ਧਾਰ ਹੋਇ ਸੰਗਤਿ ਚਲਿ ਆਵੈ ।੨੨।੯।

അവൻ തന്നെ വിശുദ്ധ സഭയിലേക്ക് നീങ്ങുന്നു, കർത്താവിൻ്റെ കൃപ അവൻ്റെമേൽ വർഷിക്കുന്നു.