ഒരു ഓങ്കാർ, ആദിമ ഊർജ്ജം, ദൈവിക ആചാര്യൻ്റെ കൃപയാൽ സാക്ഷാത്കരിക്കപ്പെട്ടു
മാരകമായ വിഷവും അമൃതും സമുദ്രത്തിൽ നിന്ന് പുറത്തെടുത്തു.
വിഷം കഴിച്ചാൽ ഒന്ന് മരിക്കുന്നു, മറ്റൊന്ന് കഴിക്കുമ്പോൾ (അമൃത്) മനുഷ്യൻ അനശ്വരനാകുന്നു.
പാമ്പിൻ്റെ വായിൽ വിഷം വസിക്കുന്നു, നീല ജയ് (പാമ്പുകളെ ഭക്ഷിക്കുന്നവൻ) പുറപ്പെടുവിച്ച രത്നം ജീവൻ നൽകുന്ന അമൃത് എന്ന് അറിയപ്പെടുന്നു.
കാക്ക കൂവുന്നത് ഇഷ്ടമല്ലെങ്കിലും രാപ്പാടിയുടെ ശബ്ദം എല്ലാവർക്കും ഇഷ്ടമാണ്.
ദുഷ്ടനായ സംസാരിക്കുന്നവൻ ഇഷ്ടപ്പെടുന്നില്ല, എന്നാൽ മധുരമുള്ള നാവ് ലോകമെമ്പാടും പ്രശംസിക്കപ്പെടുന്നു.
തിന്മയും നല്ല വ്യക്തികളും ഒരേ ലോകത്തിലാണ് ജീവിക്കുന്നത്, എന്നാൽ ദയാലുവും വികൃതവുമായ പ്രവർത്തനങ്ങളാൽ അവർ വ്യത്യസ്തരാണ്.
ഗുണദോഷങ്ങളുടെ സ്ഥാനം ഞങ്ങൾ ഇവിടെ തുറന്നുകാട്ടി.
സൂര്യപ്രകാശം കൊണ്ട് മൂന്ന് ലോകങ്ങളും ദൃശ്യമാണ്, പക്ഷേ അന്ധർക്കും മൂങ്ങയ്ക്കും സൂര്യനെ കാണാൻ കഴിയില്ല.
പെൺ റഡ്ഡി ഷെൽഡ്രേക്ക് സൂര്യനെ സ്നേഹിക്കുന്നു, പ്രിയപ്പെട്ടവരെ കണ്ടുമുട്ടുന്നു, അവർ പരസ്പരം പ്രണയകഥ പറയുകയും കേൾക്കുകയും ചെയ്യുന്നു.
മറ്റെല്ലാ പക്ഷികൾക്കും രാത്രി ഇരുട്ടാണ് (അവ ഉറങ്ങുന്നു) എന്നാൽ റഡ്ഡി ഷെൽഡ്രേക്കിൻ്റെ മനസ്സിന് ആ ഇരുട്ടിൽ വിശ്രമമില്ല (അതിൻ്റെ മനസ്സ് എപ്പോഴും സൂര്യനുമായി ബന്ധപ്പെട്ടിരിക്കുന്നു).
ബുദ്ധിയുള്ള ഒരു സ്ത്രീ തൻ്റെ ഭർത്താവിനെ വെള്ളത്തിൽ അവൻ്റെ നിഴൽ കണ്ടാൽ പോലും തിരിച്ചറിയുന്നു.
എന്നാൽ വിഡ്ഢിയായ സിംഹം കിണറ്റിൽ സ്വന്തം നിഴൽ കണ്ടിട്ട് അതിൽ ചാടി മരിക്കുകയും സ്വന്തം കണ്ണുകളെ കുറ്റപ്പെടുത്തുകയും ചെയ്യുന്നു.
മേൽപ്പറഞ്ഞ വിവരണത്തിൻ്റെ ഇറക്കുമതി ഗവേഷകൻ കണ്ടെത്തുന്നു, പക്ഷേ തർക്കക്കാരൻ വഴിതെറ്റിപ്പോകുന്നു
ഒരു പെൺ ആനയിൽ നിന്ന് പശുവിൻ പാൽ ലഭിക്കുമെന്ന് പ്രതീക്ഷിക്കുന്നു (വാസ്തവത്തിൽ ഇത് അസാധ്യമാണ്).
സയൻ മാസത്തിൽ കാടുകൾ പച്ചയായി മാറും, എന്നാൽ മണൽ പ്രദേശത്തെ ഒരു കാട്ടുചെടിയായ akk, ഒപ്പം ഒട്ടകമുള്ള് വാടിപ്പോകുന്നു.
ചൈത്രമാസത്തിൽ, സസ്യജാലങ്ങൾ പൂക്കും, പക്ഷേ ഇലകളില്ലാത്ത കാർട്ട് (ഒരു കാട്ടുപന്നി) തീർത്തും പ്രചോദിതമായി തുടരുന്നു.
എല്ലാ മരങ്ങളും കായ്കൾ നിറഞ്ഞതായിത്തീരുന്നു, എന്നാൽ സിൽക്ക് പരുത്തി വൃക്ഷം ഫലമില്ലാതെ തുടരുന്നു.
മുഴുവൻ സസ്യജാലങ്ങളും ചന്ദനത്തടി കൊണ്ടാണ് സുഗന്ധമുള്ളതാക്കിയത്, പക്ഷേ മുളയ്ക്ക് അതിൻ്റെ സ്വാധീനം ലഭിക്കില്ല, കരയുകയും നെടുവീർപ്പിക്കുകയും ചെയ്യുന്നു.
സമുദ്രത്തിലാണെങ്കിലും ശംഖ് ശൂന്യമായി തുടരുകയും ഊതുമ്പോൾ കരയുകയും ചെയ്യുന്നു.
ഒരു യാചകൻ മത്സ്യത്തെ എടുത്ത് തിന്നുന്നതുപോലെ, ക്രെയിൻ ഗംഗയുടെ തീരത്ത് ധ്യാനിക്കാൻ പോലും നോക്കുന്നു.
നല്ല കൂട്ടുകെട്ടിൽ നിന്നുള്ള വേർപാട് വ്യക്തിക്ക് കുരുക്ക് ഉണ്ടാക്കുന്നു.
ഒരാളുടെ നല്ല മനസ്സ് ലോകത്തിലെ എല്ലാവരെയും നല്ലവരായി കണ്ടെത്തുന്നു. ഒരു മാന്യൻ എല്ലാവരേയും സൗമ്യരായി കാണുന്നു.
ഒരാൾ സ്വയം ചീത്തയാണെങ്കിൽ, അവനെ സംബന്ധിച്ചിടത്തോളം ലോകം മുഴുവൻ മോശമാണ്, അവൻ്റെ അക്കൗണ്ടിൽ എല്ലാം മോശമാണ്. ഭഗവാൻ കൃഷ്ണൻ സഹായിച്ചു
പിന്നേയ്കൾ കാരണം അവയിൽ സമൃദ്ധമായ ഭക്തിയും ധാർമ്മികതയും ഉണ്ടായിരുന്നു.
കൗരേകൾക്ക് അവരുടെ ഹൃദയത്തിൽ ശത്രുത ഉണ്ടായിരുന്നു, അവർ എല്ലായ്പ്പോഴും കാര്യങ്ങളുടെ ഇരുണ്ട വശം കണക്കാക്കി.
നല്ലവനും ദുഷ്ടനുമായ ഒരാളെ കണ്ടെത്താൻ രണ്ട് രാജകുമാരന്മാർ പുറപ്പെട്ടു, പക്ഷേ അവരുടെ കാഴ്ചപ്പാടുകൾ വ്യത്യസ്തമായിരുന്നു.
യുധിഷ്ഠർക്ക് ആരും മോശമായിരുന്നില്ല, ദുര്യോധനൻ നല്ല ആളെ കണ്ടെത്തിയില്ല.
പാത്രത്തിൽ എന്താണോ (മധുരമോ കയ്പ്പോ) ഉണ്ടോ അത് സ്പൗട്ടിലൂടെ പുറത്തുവരുമ്പോഴാണ് അറിയുന്നത്.
സൂര്യൻ്റെ കുടുംബത്തിൽ ജനിച്ച അദ്ദേഹം (ധർണരാജ്) നീതി വിതരണക്കാരൻ്റെ ഇരിപ്പിടം അലങ്കരിച്ചു.
അവൻ ഒന്നാണ്, എന്നാൽ സൃഷ്ടി അവനെ രണ്ട് പേരുകളിൽ അറിയുന്നു-ധർമ്മരാജ്, യമൻ.
ആളുകൾ അവനെ ധർമ്മരാജൻ്റെ രൂപത്തിൽ ഭക്തനും നീതിമാനും ആയി കാണുന്നു, എന്നാൽ ദുഷ്ടപാപിയെ യമനായി കാണുന്നു.
അവൻ ദുഷ്ടനെ തല്ലുകയും എന്നാൽ മതവിശ്വാസിയോട് മധുരമായി സംസാരിക്കുകയും ചെയ്യുന്നു.
ശത്രു അവനെ ശത്രുതയോടെ കാണുന്നു, സൗഹൃദമുള്ള ആളുകൾ അവനെ സ്നേഹമുള്ളവനായി അറിയുന്നു.
പാപവും പുണ്യവും, വരവും ശാപവും, സ്വർഗ്ഗവും നരകവും, സ്വന്തം വികാരങ്ങൾ (സ്നേഹത്തിൻ്റെയും ശത്രുതയുടെയും) അനുസരിച്ച് അറിയപ്പെടുകയും സാക്ഷാത്കരിക്കപ്പെടുകയും ചെയ്യുന്നു.
കണ്ണാടി അതിൻ്റെ മുമ്പിലുള്ള വസ്തുവിന് അനുസൃതമായി നിഴലിനെ പ്രതിഫലിപ്പിക്കുന്നു.
(വന്നു=നിറം. റോണ്ട=കരയുന്നു. സെരെഖൈ=അതിശയമായ)
വൃത്തിയുള്ള കണ്ണാടിയിൽ എല്ലാവരും അവൻ്റെ ശരിയായ രൂപം കാണുന്നു.
ഇളം നിറം അതിൽ കറുത്ത നിറവും കറുത്ത നിറവും പ്രതിഫലിക്കുന്നു.
ചിരിക്കുന്ന ഒരു വ്യക്തി തൻ്റെ മുഖം ചിരിക്കുന്നതും കരയുന്നതും അതിൽ കരയുന്നതായി കാണുന്നു.
വ്യത്യസ്ത വേഷങ്ങൾ ധരിച്ച ആറ് തത്വശാസ്ത്രങ്ങളുടെ അനുയായികൾ അതിൽ കാണുന്നു, പക്ഷേ കണ്ണാടി അവയിൽ നിന്നെല്ലാം വേർപെടുത്തിയിരിക്കുന്നു.
ശത്രുത, എതിർപ്പ്, ക്രോധം എന്നിവയുടെ മറ്റൊരു പേരായ ദുഷിച്ച ബുദ്ധിയാണ് ദ്വന്ദ്വബോധം.
ഗുരുവിൻ്റെ ജ്ഞാനത്തിൻ്റെ ഭക്തിയുള്ള അനുയായികൾ എപ്പോഴും ശുദ്ധരും സമത്വവാദികളുമാണ്.
അല്ലാതെ നല്ലവനും ചീത്തക്കാരനും എന്ന വേറെ വേർതിരിവില്ല.
മകൻ സായാഹ്നത്തിൽ അസ്തമിച്ചുകഴിഞ്ഞാൽ ഇരുണ്ട രാത്രിയിൽ നക്ഷത്രങ്ങൾ മിന്നിത്തിളങ്ങുന്നു.
സമ്പന്നർ അവരുടെ വീടുകളിൽ ഉറങ്ങുന്നു, എന്നാൽ മോഷ്ടാക്കൾ മോഷണം നടത്താൻ കറങ്ങുന്നു.
ഏതാനും കാവൽക്കാർ ഉണർന്നിരിക്കുകയും മറ്റുള്ളവരെ അറിയിക്കാൻ ആക്രോശിക്കുകയും ചെയ്യുന്നു.
ഉണർന്നിരിക്കുന്ന കാവൽക്കാർ ഉറങ്ങുന്നവരെ ഉണർത്തുന്നു, അങ്ങനെ അവർ കള്ളന്മാരെയും അലഞ്ഞുതിരിയുന്നവരെയും പിടിക്കുന്നു.
ഉണർന്നിരിക്കുന്നവർ അവരുടെ വീടുകൾ സംരക്ഷിക്കുന്നു, പക്ഷേ ഉറങ്ങുന്നവരുടെ വീട് കൊള്ളയടിക്കുന്നു.
പണക്കാർ മോഷ്ടാക്കളെ (അധികാരികൾക്ക്) കൈമാറുന്നു, സന്തോഷത്തോടെ വീട്ടിലേക്ക് മടങ്ങുന്നു, പക്ഷേ അവരുടെ കഴുത്തിൽ നിന്ന് മോഷ്ടാക്കളെ പിടികൂടി പൊള്ളയായ അടിക്കപ്പെടുന്നു.
ദുഷ്ടന്മാരും ഗുണഭോക്താക്കളും ഈ ലോകത്ത് സജീവമാണ്.
വസന്തകാലത്ത്, മാമ്പഴങ്ങൾ പൂക്കുകയും മണൽ പ്രദേശത്തെ കയ്പേറിയ കാട്ടുചെടിയും പൂക്കളാൽ നിറയുകയും ചെയ്യും.
ആക്കിൻ്റെ കായ്കൾക്ക് മാമ്പഴം ഉത്പാദിപ്പിക്കാൻ കഴിയില്ല, ഫലമില്ലാത്ത അക്കിന് മാങ്ങയിൽ വളരാൻ കഴിയില്ല.
മാമ്പഴത്തിൽ ഇരിക്കുന്ന നൈറ്റിംഗേൽ കറുപ്പും അക്കയുടെ ഗ്രോസ്ഷോപ്പറിന് ഒന്നോ പച്ചയോ ആണ്.
മനസ്സ് ഒരു പക്ഷിയാണ്, വ്യത്യസ്ത കമ്പനികളുടെ ഫലങ്ങളുടെ വ്യത്യാസം കാരണം, അത് ഇരിക്കാൻ തിരഞ്ഞെടുക്കുന്ന വൃക്ഷത്തിൻ്റെ ഫലം ലഭിക്കുന്നു.
മനസ്സ് വിശുദ്ധ സഭയെയും ഗുരുവിൻ്റെ ജ്ഞാനത്തെയും ഭയപ്പെടുന്നു, എന്നാൽ ദുഷിച്ച കൂട്ടുകെട്ടിനെയും ദുഷിച്ച ബുദ്ധിയെയും ഭയപ്പെടുന്നില്ല, അതായത് നല്ല കൂട്ടുകെട്ടിൽ പോകാൻ അത് ആഗ്രഹിക്കുന്നില്ല, ദുഷ്ട കമ്പനിയിൽ താൽപ്പര്യം കാണിക്കുന്നു.
ദൈവം വിശുദ്ധരോട് സ്നേഹമുള്ളവനും വീണുപോയവരുടെ വിമോചകനുമാണെന്ന് പറയപ്പെടുന്നു.
വീണുപോയ നിരവധി ആളുകളെ അവൻ രക്ഷിച്ചു, അവനാൽ അംഗീകരിക്കപ്പെട്ടവരെ അയാൾക്ക് മാത്രമേ മറികടക്കാൻ കഴിയൂ.
ഫിറ്റന (പെൺ രാക്ഷസൻ) പോലും മോചിപ്പിക്കപ്പെട്ടാൽ ആരെയെങ്കിലും വിഷലിപ്തമാക്കുന്നത് നല്ല പ്രവൃത്തിയാണെന്ന് അർത്ഥമാക്കുന്നില്ല.
ഗരിക്ക (ഒരു വേശ്യ) മോചിപ്പിക്കപ്പെട്ടു, എന്നാൽ ഒരാൾ മറ്റൊരാളുടെ വീട്ടിൽ പ്രവേശിച്ച് കുഴപ്പങ്ങൾ ക്ഷണിച്ചുവരുത്തരുത്.
വാൽമിലിക്ക് അനുഗ്രഹം ലഭിച്ചതിനാൽ, ഹൈവേ കൊള്ളയുടെ വഴി സ്വീകരിക്കരുത്.
ഒരു പക്ഷിയെ പിടിക്കുന്നവനും മോചിതനാണെന്ന് പറയപ്പെടുന്നു, പക്ഷേ കെണി ഉപയോഗിച്ച് മറ്റുള്ളവരുടെ കാലിൽ പിടിക്കരുത്.
കശാപ്പുകാരൻ സാധന (ലോകസമുദ്രം) കടന്നുപോയാൽ, മറ്റുള്ളവരെ കൊന്നുകൊണ്ട് നാം നമ്മെത്തന്നെ ഉപദ്രവിക്കരുത്.
കപ്പൽ ഇരുമ്പും സ്വർണ്ണവും കടന്നുപോകുന്നു, പക്ഷേ ഇപ്പോഴും അവയുടെ രൂപങ്ങളും നിറങ്ങളും ഒരുപോലെയല്ല.
വാസ്തവത്തിൽ, അത്തരം പ്രതീക്ഷകളിൽ ജീവിക്കുന്നത് ഒരു മോശം ജീവിതരീതിയാണ്.
ഈന്തപ്പനയിൽ നിന്നുള്ള വീഴ്ചയെ അതിജീവിക്കുക എന്നതിനർത്ഥം അതിൽ നിന്ന് വീഴാൻ ഒരാൾ മരത്തിൽ കയറണം എന്നല്ല.
വിജനമായ സ്ഥലങ്ങളിലും വഴികളിലും ഒരാളെ കൊന്നില്ലെങ്കിലും, വിജനമായ സ്ഥലങ്ങളിൽ സഞ്ചരിക്കുന്നത് സുരക്ഷിതമല്ല.
ഒരു സങ്കേ കടിച്ചാലും ഒരാൾക്ക് അതിജീവിക്കാം, പിന്നെ സങ്കേ പിടിക്കുന്നത് ആത്യന്തികമായി ദോഷകരമാണ്.
നദിയിൽ നിന്ന് ആരെങ്കിലും ഒറ്റയ്ക്ക് പുറത്തിറങ്ങിയാൽ ഒഴുക്കിൽപ്പെട്ട് ഒഴുകിപ്പോയാലും ചങ്ങാടമില്ലാതെ നദിയിൽ കയറിയാലും മുങ്ങിമരിക്കാനുള്ള സാധ്യത കൂടുതലാണ്.
വീണുപോയവരുടെ വിമോചകനാണ് ദൈവം എന്ന് എല്ലാ ചായ്വുകളിലുമുള്ള ആളുകൾക്ക് നന്നായി അറിയാം.
ഗുരുവിൻ്റെ (ഗുർമത്) അനുശാസനം സ്നേഹനിർഭരമായ ഭക്തിയാണ്, ദുഷ്ടബുദ്ധിയുള്ള ആളുകൾക്ക് ഭഗവാൻ്റെ കോടതിയിൽ അഭയം ലഭിക്കില്ല.
ജീവിതത്തിൽ ചെയ്യുന്ന കർമ്മങ്ങൾ മാത്രമാണ് അവസാനം കൂട്ടുകാർ.
വെളുത്തുള്ളിയുടെയും കസ്തൂരിയുടെയും മണം വ്യത്യസ്തമായതിനാൽ സ്വർണ്ണവും ഇരുമ്പും ഒരുപോലെയല്ല.
ഗ്ലാസ് ക്രിസ്റ്റൽ വജ്രത്തിന് തുല്യമല്ല, അതുപോലെ കരിമ്പും പൊള്ളയായ ഞാങ്ങണയും ഒരുപോലെയല്ല.
ചുവപ്പ്, കറുപ്പ് വിത്ത് (റാറ്റ) ആഭരണത്തിന് തുല്യമല്ല, ഗ്ലാസ് മരതകത്തിൻ്റെ വിലയ്ക്ക് വിൽക്കാൻ കഴിയില്ല.
ദുഷ്ടബുദ്ധി ഒരു ചുഴലിക്കാറ്റാണ്, എന്നാൽ ഗുരുവിൻ്റെ (ഗുർമത്ത്) ജ്ഞാനം കടന്നുപോകുന്ന സത്കർമങ്ങളുടെ കപ്പലാണ്.
ദുഷ്ടൻ എപ്പോഴും അപലപിക്കപ്പെടുന്നു, നല്ലവനെ എല്ലാവരും അഭിനന്ദിക്കുന്നു.
ഗുരുമുഖങ്ങളിലൂടെ, സത്യം പ്രകടമാവുകയും അങ്ങനെ എല്ലാവരും അറിയുകയും ചെയ്യുന്നു, എന്നാൽ മൻമുഖങ്ങളിൽ അതേ സത്യം അമർത്തി മറയ്ക്കപ്പെടുന്നു.
പൊട്ടിയ പാത്രം പോലെ, ഒരു പ്രയോജനവുമില്ല.
പലരും ആയുധങ്ങൾ തയ്യാറാക്കുകയും വിൽക്കുകയും ചെയ്യുന്നു, പലരും കവചങ്ങൾ വൃത്തിയാക്കുന്നു.
യുദ്ധത്തിൽ ആയുധങ്ങൾ മുറിവുകളുണ്ടാക്കുകയും കവചങ്ങൾ സംരക്ഷിക്കുകയും ചെയ്യുന്നു, ഇരു സൈന്യങ്ങളുടെയും യോദ്ധാക്കൾ വീണ്ടും വീണ്ടും ഏറ്റുമുട്ടുന്നു.
മൂടുപടമില്ലാത്തവർക്ക് പരിക്കേറ്റു, എന്നാൽ കവചം ധരിച്ചവർ സുഖമായി നിലകൊള്ളുന്നു.
വില്ലു നിർമ്മാതാക്കൾക്കും അവരുടെ പ്രത്യേക വില്ലുകളിൽ അഭിമാനം തോന്നുന്നു.
രണ്ട് തരത്തിലുള്ള കൂട്ടുകെട്ടുകൾ, ഒന്ന് സാധുക്കൾ, മറ്റൊന്ന് ദുഷ്ടന്മാർ ഈ ലോകത്ത് ഉണ്ട്, അവരെ കണ്ടുമുട്ടുന്നത് വ്യത്യസ്ത ഫലങ്ങൾ ഉണ്ടാക്കുന്നു.
അതുകൊണ്ടാണ്, വ്യക്തി തൻ്റെ നല്ലതും ചീത്തയുമായ പെരുമാറ്റം കാരണം അവൻ്റെ സുഖങ്ങളിലോ കഷ്ടതകളിലോ ലയിച്ചുനിൽക്കുന്നത്.
നല്ലതും ചീത്തയും യഥാക്രമം പ്രശസ്തിയും അപകീർത്തിയും നേടുന്നു.
സത്യം, സംതൃപ്തി, അനുകമ്പ, ധർമ്മം, സമ്പത്ത്, മറ്റ് മികച്ച കാര്യങ്ങൾ എന്നിവ വിശുദ്ധ സഭയിൽ കൈവരിക്കുന്നു.
ദുഷ്ടന്മാരുമായുള്ള സഹവാസം കാമം, കോപം, അത്യാഗ്രഹം, അഭിനിവേശം, അഹംഭാവം എന്നിവ വർദ്ധിപ്പിക്കുന്നു.
യഥാക്രമം നല്ലതോ ചീത്തയോ ആയ പ്രവൃത്തികളുടെ പേരിലാണ് നല്ല അല്ലെങ്കിൽ ചീത്ത പേര് സമ്പാദിക്കുന്നത്.
പുല്ലും ഓയിൽ പിണ്ണാക്കും തിന്ന് പശു പാൽ തരുന്നു, പശുക്കുട്ടികൾക്ക് ജന്മം നൽകുമ്പോൾ കൂട്ടം കൂടുന്നു.
പാൽ കുടിക്കുമ്പോൾ പാമ്പ് വിഷം ഛർദ്ദിക്കുകയും സ്വന്തം സന്തതിയെ തിന്നുകയും ചെയ്യുന്നു.
സാധുക്കളുമായും ദുഷ്ടന്മാരുമായും ഉള്ള സഹവാസം പലവിധത്തിൽ പാപവും പുണ്യവും ദുഃഖങ്ങളും സുഖങ്ങളും ഉണ്ടാക്കുന്നു.
പൂരിപ്പിക്കൽ, പരോപകാരം അല്ലെങ്കിൽ ദുഷ്പ്രവണതകൾ വളർത്തുന്നു.
എല്ലാ വൃക്ഷങ്ങൾക്കും സുഗന്ധം നൽകി, ചന്ദനമരം അവയെ സുഗന്ധമാക്കുന്നു.
മുളകളുടെ ഘർഷണത്താൽ (മറുവശത്ത്) മുള തന്നെ കരിഞ്ഞുപോകുകയും മുഴുവൻ കുടുംബത്തെയും (മുളകളുടെ) ദഹിപ്പിക്കുകയും ചെയ്യുന്നു.
ഇഴയുന്ന കാടകൾ പിടിക്കപ്പെടുക മാത്രമല്ല, കുടുംബത്തെ മുഴുവൻ കെണിയിലാക്കുകയും ചെയ്യുന്നു.
പർവതങ്ങളിൽ കാണപ്പെടുന്ന എട്ട് ലോഹങ്ങൾ തത്ത്വചിന്തകൻ്റെ കല്ല് സ്വർണ്ണമാക്കി മാറ്റുന്നു.
വേശ്യകളുടെ അടുത്തേക്ക് പോകുന്ന ആളുകൾ പകർച്ചവ്യാധികൾ കൂടാതെ പാപങ്ങളും സമ്പാദിക്കുന്നു.
രോഗബാധിതർ വൈദ്യനെ സമീപിക്കുകയും അദ്ദേഹം മരുന്ന് നൽകി അവരെ സുഖപ്പെടുത്തുകയും ചെയ്യുന്നു.
സൂക്ഷിക്കുന്ന കമ്പനിയുടെ സ്വഭാവം കാരണം ഒരാൾ നല്ലവനോ ചീത്തയോ ആയിത്തീരുന്നു.
ഭ്രാന്തൻ്റെ സ്വഭാവം സൗമ്യമാണ്; അത് ചൂട് സഹിക്കുമെങ്കിലും മറ്റുള്ളവയ്ക്ക് പെട്ടെന്ന് നിറം കൊടുക്കുന്നു.
കരിമ്പ് ആദ്യം ക്രഷറിൽ ചതച്ച ശേഷം ഒരു കോൾഡ്രണിൽ തീയിടുന്നു, അവിടെ ബേക്കിംഗ് സോഡ ഇടുമ്പോൾ അതിൻ്റെ മധുരം വർദ്ധിക്കുന്നു.
അമൃത് നനച്ചാലും കയ്പ്പ് ഒഴിക്കില്ല.
കുലീനനായ ഒരു വ്യക്തി തൻ്റെ ഹൃദയത്തിൽ ദോഷങ്ങൾ സ്വീകരിക്കുന്നില്ല, തിന്മ ചെയ്യുന്നവന് നന്മ ചെയ്യുന്നു.
എന്നാൽ ദുഷ്ടൻ തൻ്റെ ഹൃദയത്തിൽ സദ്ഗുണങ്ങൾ സ്വീകരിക്കുന്നില്ല, പരോപകാരിക്ക് തിന്മ ചെയ്യുന്നു.
ഒരാൾ വിതച്ചത് കൊയ്യുന്നു.
വെള്ളത്തിൻ്റെയും കല്ലിൻ്റെയും കാര്യത്തിലെന്നപോലെ, കാര്യങ്ങൾ അവയുടെ സ്വഭാവമനുസരിച്ച് നല്ലതോ ചീത്തയോ ആണ്.
കുലീനമായ ഹൃദയം ശത്രുത വഹിക്കുന്നില്ല, ദുഷ്ടഹൃദയത്തിൽ സ്നേഹം വസിക്കുന്നില്ല.
കുലീനൻ തനിക്കു ചെയ്ത നന്മ മറക്കില്ല, എന്നാൽ തിന്മ ചെയ്യുന്നവൻ ശത്രുത മറക്കുന്നില്ല.
തിന്മ ഇപ്പോഴും തിന്മ ചെയ്യാൻ ആഗ്രഹിക്കുന്നു, മാന്യൻ പരോപകാരം പ്രചരിപ്പിക്കാൻ ആഗ്രഹിക്കുന്നു എന്നതിനാൽ ഇരുവരും അവസാനം അവരുടെ ആഗ്രഹങ്ങൾ പൂർത്തീകരിക്കുന്നില്ല.
കുലീനന് തിന്മ ചെയ്യാൻ കഴിയില്ല, എന്നാൽ കുലീനൻ ഒരു ദുഷ്ടനിൽ കുലീനത പ്രതീക്ഷിക്കരുത്.
നൂറുകണക്കിന് ആളുകളുടെ ജ്ഞാനത്തിൻ്റെ സാരാംശം ഇതാണ്, അതനുസരിച്ച് ഞാൻ ചുറ്റുമുള്ള പ്രചാരത്തിലുള്ള ചിന്തകൾ വിശദീകരിച്ചു.
പരോപകാരം (ചിലപ്പോൾ) തിന്മയുടെ രൂപത്തിൽ പ്രതിഫലം നൽകിയേക്കാം.
കേട്ട കഥകളുടെ അടിസ്ഥാനത്തിൽ ഇന്നത്തെ അവസ്ഥ ഞാൻ വിവരിച്ചു.
ഒരു ദുഷ്ടനും മാന്യനുമായ ഒരു മനുഷ്യൻ ഒരു യാത്ര പോയി. കുലീനനു അപ്പവും ദുഷ്ടനു വെള്ളവും ഉണ്ടായിരുന്നു.
കുലീനനായ ആ നല്ല മനുഷ്യൻ ഭക്ഷണം കഴിക്കാൻ അപ്പം വെച്ചു.
ദുഷ്ടബുദ്ധിയുള്ളവൻ അവൻ്റെ ദുഷ്ടത പ്രവർത്തിച്ചു (അവൻ്റെ അപ്പം തിന്നു) തുട്ട് അവനു വെള്ളം നൽകിയില്ല.
കുലീനന് തൻ്റെ കുലീനതയുടെ ഫലം ലഭിച്ചു (മുക്തി നേടി) എന്നാൽ ദുഷ്ടന് ഈ ജീവിത രാത്രി കരഞ്ഞും വിലപിച്ചും ചെലവഴിക്കേണ്ടിവന്നു.
ആ സർവ്വജ്ഞനായ ഭഗവാൻ സത്യമാണ്, അവൻ്റെ നീതിയും സത്യമാണ്.
ഞാൻ സ്രഷ്ടാവിനും അവൻ്റെ സൃഷ്ടികൾക്കുമുള്ള ബലിയാണ് (കാരണം ഒരേ കർത്താവിൻ്റെ രണ്ട് മക്കളുടെ സ്വഭാവം വ്യത്യസ്തമാണ്).
ദുഷ്ടന്മാരും കുലീനരും ഈ ലോകത്ത് ഉണ്ട്, ഇവിടെ വന്നവരെല്ലാം ഒരു ദിവസം മരിക്കണം.
രാവണനെയും രാമനെയും പോലുള്ള ധീരരായ വ്യക്തികളും യുദ്ധങ്ങൾക്ക് കാരണക്കാരും ചെയ്യുന്നവരും ആയിത്തീർന്നു.
മഹായുഗത്തെ നിയന്ത്രിച്ചുകൊണ്ട്, അതായത് കാലത്തെ കീഴടക്കി, രാവണൻ തൻ്റെ ഹൃദയത്തിൽ തിന്മ സ്വീകരിച്ചു (സീതയെ മോഷ്ടിച്ചു).
രാമൻ കളങ്കരഹിതനായിരുന്നു, ധർമ്മബോധം (ഉത്തരവാദിത്തം) കാരണം കല്ലുകൾ പോലും സമുദ്രത്തിൽ പൊങ്ങിക്കിടന്നു.
ദുഷ്ടത നിമിത്തം രാവണൻ അന്യൻ്റെ ഭാര്യയെ മോഷ്ടിച്ചതിൻ്റെ കളങ്കത്തോടെ (കൊല്ലപ്പെട്ടു) പോയി.
രാമായണം (രാമൻ്റെ കഥ) എന്നും ദൃഢമാണ് (ആളുകളുടെ മനസ്സിൽ) ഒപ്പം (അതിൽ) അഭയം തേടുന്നവൻ (ലോക സമുദ്രം) കടന്നുപോകുന്നു.
ധർമ്മാചാരികളായ ആളുകൾ ലോകത്തിൽ മഹത്വം സമ്പാദിക്കുന്നു, ദുഷിച്ച സാഹസങ്ങൾ ചെയ്യുന്നവർ അപകീർത്തി നേടുന്നു.
സുവർണ്ണ ലങ്ക ഒരു വലിയ കോട്ടയായിരുന്നു, അതിനു ചുറ്റുമുള്ള സമുദ്രം ഒരു വലിയ കിടങ്ങ് പോലെയായിരുന്നു.
രാവണന് ഒരു ലക്ഷം പുത്രന്മാരും ഒന്നേകാല് ലക്ഷം പേരക്കുട്ടികളും കുംഭകരൻ, മഹിരാവാരി തുടങ്ങിയ സഹോദരന്മാരും ഉണ്ടായിരുന്നു.
വായു അവൻ്റെ കൊട്ടാരങ്ങളെ ചൂലെടുക്കും, എന്നാൽ ഇന്ദ്രൻ മഴയിലൂടെ അവനുവേണ്ടി വെള്ളം കൊണ്ടുപോയി.
തീ അവൻ്റെ പാചകക്കാരനായിരുന്നു, സൂര്യനും ചന്ദ്രനും അവൻ്റെ വിളക്ക് കത്തിച്ചു.
കുതിരകൾ, ആനകൾ, രഥങ്ങൾ, കാലാൾപ്പട എന്നിവ അടങ്ങുന്ന അദ്ദേഹത്തിൻ്റെ ഭീമാകാരമായ സൈന്യം (21870 ആനകൾ, 21870 രഥങ്ങൾ, 65610 കുതിരകൾ, 109350 കാലാൾ സൈനികർ എന്നിവരടങ്ങിയ സമ്മിശ്ര സേനയാണ് അകെഹോട്ടുകൾ, ഒരു അക്ഷൗഹാനി)
അവൻ (രാവണൻ) മഹാദേവനെ (ശിവനെ) സേവിച്ചിരുന്നു, ഇതുമൂലം എല്ലാ ദേവന്മാരും അസുരന്മാരും അവൻ്റെ സങ്കേതത്തിലായിരുന്നു.
എന്നാൽ ദുഷിച്ച ബുദ്ധിയും പ്രവൃത്തികളും അദ്ദേഹത്തിന് കുപ്രസിദ്ധി നേടിക്കൊടുത്തു.
ചില കാരണങ്ങളാൽ, ഭഗവാൻ, എല്ലാ കാരണങ്ങളുടെയും കാരണം രാമചന്ദ്രൻ്റെ രൂപം സ്വീകരിച്ചു.
രണ്ടാനമ്മയുടെ കൽപ്പനകൾ സ്വീകരിച്ച് അദ്ദേഹം വനവാസത്തിന് പോയി മഹത്വം നേടി.
ദരിദ്രരോട് അനുകമ്പയുള്ളവനും അഹങ്കാരികളെ നശിപ്പിക്കുന്നവനുമായ രാമൻ പാർസു റാമിൻ്റെ ശക്തിയും അഭിമാനവും ഇല്ലാതാക്കി.
താക്കീതിനെ സേവിച്ചുകൊണ്ട്, ലക്ഷ്മണൻ യതിയായിത്തീർന്നു, സതിയുടെ എല്ലാ സദ്ഗുണങ്ങളോടും കൂടി എല്ലാ അഭിനിവേശങ്ങളെയും ഇരിക്കുന്നവനെയും കീഴടക്കി, രാമനിൽ പൂർണ്ണമായും അർപ്പിക്കുകയും അവനെ സേവിക്കുകയും ചെയ്തു.
സദ്ഗുണമുള്ള ഒരു രാജ്യം രാമരാജ്യം സ്ഥാപിക്കുന്ന കഥയായി രാമായണം പരന്നു.
രാമൻ ലോകത്തെ മുഴുവൻ മോചിപ്പിച്ചു. വിശുദ്ധ സഭയിൽ വന്ന് ജീവിതത്തോടുള്ള പ്രതിബദ്ധത നിറവേറ്റിയ അവർക്ക് മരണം ഒരു സത്യമാണ്.
പരോപകാരമാണ് ഗുരുവിൻ്റെ ഉത്തമമായ ഉപദേശം.