Een Oankar, die oerenergie, verwesenlik deur die genade van goddelike leermeester
Dodelike gif en nektar is albei uit die see gekarring.
Om gif te neem, sterf die een, terwyl die neem van die ander (nektar) die mens onsterflik word.
Gif woon in die bek van slang en die juweel wat deur die blougooi (die eter van slange) uitgebring word, is bekend as lewegewende nektar.
Kraai van die kraai word nie gehou nie, maar die geluid van nagtegaal word deur almal geliefd.
Bose spreker word nie gehou nie, maar die soet tong word oor die hele wêreld geprys.
Bose en goeie mense leef in dieselfde wêreld, maar hulle word onderskei deur hul eienskappe van welwillende en verdraaide optrede.
Ons het hier die posisie van meriete en nadele blootgelê.
Met sonlig is al die drie wêrelde sigbaar maar die blindes en die uil kan nie die son sien nie.
Die vroulike rooierige sheldrake is lief vir die son, en om die geliefde te ontmoet, vertel hulle en luister na die liefdesverhaal van mekaar.
Vir alle ander voëls is die nag donker (en hulle slaap), maar rooi sheldrake se gedagtes het geen rus in daardie duisternis nie (sy gedagtes is ooit ingestel op son).
'n Intelligente vrou herken haar man selfs deur sy skaduwee in water te sien,
maar die dwase leeu, wat sy eie skaduwee in die put sien, spring daarin en sterf en blameer dan sy eie oë.
Die navorser ontdek die belang van bogenoemde beskrywing, maar die disputant word om die bos gelei
En verwag om koeimelk van 'n olifantwyfie te kry (wat eintlik onmoontlik is).
In die maand van Sayan word woude groen, maar akk, 'n wilde plant van sanderige streek, en /avail, die kameeldoring, verdor.
In die maand van Chaitr blom die plantegroei maar blaarlose kart ('n wilde kappertjie) bly totaal ongeïnspireerd.
Al die bome word vol vrugte maar die sykatoenboom bly sonder vrugte.
Die hele plantegroei word geurig gemaak deur sandelhout maar bamboes kry geen impak daarvan nie en gaan aan snik en sug.
Selfs in die see bly die konka leeg en huil bitterlik wanneer dit geblaas word.
Die kraanvoël wil selfs op die oewer van Ganges mediteer, soos 'n bedelaar die visse optel en opvreet.
Skeiding van goeie geselskap bring strop vir die individu.
'n Mens se goeie verstand vind almal goed in die wêreld. ’n Meneer beskou almal as saggeaard.
As iemand self sleg is, is die hele wêreld vir hom sleg en alles is sleg op sy rekening. Here Krsna het gehelp
Pindays omdat hulle 'n oorvloedige gevoel van toewyding en moraliteit in hulle gehad het.
Kaurays het vyandskap in hul hart gehad en hulle het altyd die donker kant van dinge bereken.
Twee prinse het uitgegaan om 'n goeie en 'n goddelose persoon te vind, maar hulle sienings was anders.
Nie een was sleg vir Yudhisthar nie en Duryodhan het geen goeie persoon gevind nie.
Wat ook al (soet of bitter) daar in die pot is, is bekend wanneer dit deur die tuit uitkom.
Gebore in die familie van Sun, het hy (Dharrnaraj) die setel van die dispenser van geregtigheid versier.
Hy is een, maar die skepping ken hom onder twee name - Dharmaraj en Yama.
Mense sien hom vroom en regverdig in die vorm van Dharmaraj maar die bose sondaar as Yama.
Hy verslaan ook die kwaaddoener, maar praat lieflik met die godsdienstige persoon.
Vyand sien hom met vyandskap en die vriendelike mense ken hom as liefdevolle een.
Sonde en verdienste, seën en vloek, hemel en hel word geken en verwesenlik volgens jou eie gevoelens (van liefde en vyandskap).
Spieël weerspieël die skaduwee volgens die voorwerp voor dit.
(Vannu=kleur. Ronda=huil. Serekhai=uitstekend)
In die skoon spieël sien almal sy regte vorm.
Ligte gelaatskleur word lig weerspieël en swart een spesifiek swart daarin.
'n Laggende mens vind sy gesig laggend en huilend soos 'n mens daarin huil.
Die volgelinge van ses filosofieë wat verskillende gedaantes dra, sien daarin, maar die spieël bly los van almal.
Gevoel van dualiteit is die bose intellek wat die ander naam is van vyandskap, opposisie en woede.
Vrome volgelinge van die wysheid van Guru bly altyd suiwer en egalitêr.
Andersins is daar geen ander onderskeid tussen die goeie en die slegte persoon nie.
Sodra die seun in die aand ondergaan, skitter sterre in die donker nag.
Ryk mense slaap in hul huise maar die diewe beweeg rond om diefstalle te pleeg.
'n Paar wagte bly wakker en skree voort om ander te waarsku.
Daardie wakker wagters maak slapende mense wakker en so kry hulle diewe en swerwers vas.
Diegene wat wakker bly, beskerm hul huise, maar die huis word geplunder van diegene wat aanhou slaap.
Die ryk mans wat die diewe (aan die owerheid) oorhandig, keer gelukkig terug huis toe, maar uit hul nekke gevang word die diewe hol geslaan.
Die bose en die verdienstelikes is albei aktief in hierdie wêreld.
In die lenteseisoen blom die mango's en akk die bitter wilde plant van sanderige streek word ook vol blomme.
Die peul akk kan nie mango produseer nie en vrugtelose akk kan nie op mangoboom groei nie.
Nagtegaal wat op mangoboom sit, is swart en die grosshopper van akk is gespikkelde een of groen.
Verstand is 'n voël en as gevolg van verskille in die resultate van verskillende maatskappye, kry dit die vrugte van die boom waarop hy kies om op te sit.
Mind is bang vir heilige gemeente en die wysheid van die Guru, maar is nie bang vir bose geselskap en bose intellek nie maw dit wil nie in goeie geselskap gaan nie en stel belang in die bose geselskap.
Daar word gesê dat God liefdevol is teenoor heiliges en die bevryder van die gevalle mense.
Hy het baie gevalle mense gered en net hy kom oor wie deur Hom aanvaar word.
As selfs Pfitana (vroulike demoon) bevry is, beteken dit nie dat dit 'n goeie daad is om iemand te vergiftig nie.
Gariika ('n prostituut) is bevry, maar 'n mens moenie ander se huis binnegaan en moeilikheid nooi nie.
Aangesien Valmlici seën gekry het, moet 'n mens nie die manier van snelwegroof aanneem nie.
Daar word ook gesê dat een voëlvanger bevry is, maar ons moenie ander se been vasvat deur strikke te gebruik nie.
As Sadhana, die slagter oorgekom het (die wêreldoseaan), moet ons onsself nie benadeel deur ander dood te maak nie.
Skip neem beide yster en goud oor, maar steeds is hul vorms en kleure nie dieselfde nie.
Trouens, om op sulke hoop te leef, is 'n slegte lewenstyl.
Om die val van die palmboom te oorleef beteken nie dat 'n mens die boom moet klim om daarvan te val nie.
Selfs al word 'n mens nie op verlate plekke en maniere doodgemaak nie, is dit nie veilig om op verlate plekke te beweeg nie.
'n Mens kan oorleef selfs as jy deur 'n sanke gebyt word, selfs dan sal die vang van die sanke uiteindelik skadelik wees.
Om weggespoel te word deur die stroom van die rivier as iemand alleen daaruit kom, selfs dan is daar meer moontlikheid om te verdrink as jy die rivier binnegaan sonder 'n vlot.
Mense van alle neigings weet baie goed dat God die bevryder van die gevalle mense is.
Voorskrif van die Guru (Gurmat) is die liefdevolle toewyding en die mense met bose intellek kry nie skuiling in die hof van die Here nie.
Die dade wat in die lewe gedoen word, is uiteindelik die enigste metgeselle.
Aangesien die reuk van die knoffel en muskus anders is, is die goud en yster ook nie dieselfde nie.
Glaskristal is nie gelyk aan diamant nie en net so is die suikerriet en 'n hol riet nie dieselfde nie.
Rooi en swart saad (rata) is nie gelyk aan juweel nie en glas kan nie teen die prys van smarag verkoop word nie.
Bose intellek is 'n maalkolk, maar die wysheid van Guru (gurmat) is die skip van goeie dade wat oorneem.
Bose persoon word altyd veroordeel en die goeie persoon word deur almal toegejuig.
Deur die gurmukhs word die waarheid manifest en word dus deur een en almal geken, maar in die manmukhs word dieselfde waarheid gedruk en versteek.
Soos 'n stukkende pot is dit van geen nut nie.
Menige man berei wapens voor en verkoop dit uit en baie reinig wapens.
In die geveg doen die wapens wonde en wapenrusting beskerm terwyl die krygers van beide die leërs keer op keer bots.
Diegene wat ontbloot is, is gewond, maar diegene wat die wapenrusting gedra het, bly goed en ongeskonde.
Buigmakers voel ook trots op hul spesiale strikke.
Twee tipes assosiasies, een van die sadhus en die ander van die goddeloses is daar in hierdie wêreld en om hulle te ontmoet, word verskillende resultate gelewer.
Daarom bly die individu as gevolg van sy goeie en slegte gedrag opgeneem in sy plesier of lyding.
Die goeies en slegtes ontvang onderskeidelik roem en skande.
Waarheid, tevredenheid, deernis, dharma, rykdom en ander beste dinge word in die heilige gemeente verkry.
Assosiasie met die goddelose verhoog wellus, woede, hebsug, verliefdheid en ego.
'n Goeie of 'n slegte naam word verdien as gevolg van onderskeidelik goeie of slegte dade.
As die koei gras en oliekoeke eet, gee die koei melk en die geboorte van kalwers verhoog die kudde.
As hy melk drink, braak die slang gif en eet sy eie nageslag op.
Die assosiasie met die sadhus en goddeloses bring op verskillende maniere sonde en meirit, smarte en genot voort.
Die vulling skep welwillendheid of bose neigings in.
Die sandelhoutboom gee geur aan alle bome en maak hulle geurig.
Deur die wrywing van die bamboes (aan die ander kant) word die bamboes self verbrand en verbrand die hele familie (van bamboes).
Kwelende kwartels word nie net gevang nie, maar maak ook die hele gesin verstrik.
Die agt metale wat in die berge gevind word, word deur die filosoof se klip in goud omgeskakel.
Die mense wat na die prostitute gaan, verdien sondes behalwe aansteeklike siektes.
Die lyers aan 'n siekte kom na die dokter en hy wat medisyne gee genees hulle.
As gevolg van die aard van die maatskappy wat gehou word, word 'n mens goed of sleg.
Die aard van madder is sag; dit verdra die hitte maar kleur ander vinnig in kleur.
Suikerriet word eers in breker fyngedruk en dan in 'n ketel aan die brand gesteek waar dit sy soetheid verder verhoog wanneer koeksoda daarin gegooi word.
Colocinth, selfs al word dit met nektar besproei, verloor nie sy bitterheid nie.
'n Edele mens neem nie nadele in sy hart aan nie en doen goed aan die kwaaddoener.
Maar die kwaaddoener neem nie deugde in sy hart aan nie, en doen kwaad aan die welwillendes.
Mens maai wat mens saai.
Soos die geval is met water en klip, is dinge goed of sleg volgens hul aard.
'n Edele hart dra geen vyandskap nie, en liefde bly nie in 'n bose hart nie.
Die edele een vergeet nooit goed wat aan hom gedoen is nie, terwyl die kwaaddoener nie vyandskap vergeet nie.
Beide fmd op die ou end hul begeertes onvervuld omdat die bose nog steeds kwaad wil pleeg en die edele wil voortgaan om welwillendheid te versprei.
Die edele kan nie kwaad pleeg nie, maar die edele moet nie adellikheid in 'n bose persoon verwag nie.
Dit is die kern van die wysheid van honderde mense en dienooreenkomstig het ek die gedagtes in die mode rondom verduidelik.
Welwillendheid kan (soms) in die vorm van boosheid vergeld word.
Op grond van die verhale waarna geluister is, het ek die huidige stand van sake beskryf.
'n Slegte en 'n edele man het op reis gegaan. Die edele een het brood gehad en die bose het water by hom gehad.
Omdat hy edel van aard was, het die goeie mens brood uitgelê om te eet.
Die kwaadwillige het sy boosheid gedoen (en sy brood opgeëet) tut het nie water aan hom aangebied nie.
Die adellike het die vrug van sy adellikheid gekry (en is bevry), maar die bose persoon moes hierdie nag van die lewe deurbring, huil en huil.
Daardie alwetende Here is waar en Sy geregtigheid is ook waar.
Ek is 'n offer aan die Skepper en Sy skepping (want verskillend is die aard van die twee kinders van dieselfde Here).
Die bose en edele bestaan in hierdie wêreld en wie ook al hierheen gekom het, moet eendag sterf.
Die dapper persone soos Ravan en Ram het ook die oorsaak en doeners van oorloë geword.
Deur die magtige eeu te beheer, dws om die tyd te verower, het Ravan die kwaad in sy hart aangeneem (en Sita gesteel).
Ram was 'n vlekkelose mens en weens sy sin vir dharma (verantwoordelikheid) het selfs die klippe in die see gedryf.
Weens goddeloosheid het Ravan weggegaan (is vermoor) met die stigma om 'n ander se vrou te steel.
Ramayan (die verhaal van Ram) is altyd ferm (in die gedagtes van mense) en wie ook al skuiling soek (daarin) gaan oor (die wêreldoseaan).
Dharma-gehoorsame mense verdien glorie in die wêreld en diegene wat bose avonture onderneem, word beledig.
Golden Lanka was 'n groot fort en die see rondom dit was soos 'n groot grag.
Ravan het een lac seuns gehad, een en 'n kwart lac kleinseuns en broers soos Kumbhkaran en Mahiravari.
Lug sou sy paleise besem terwyl Indr deur reën vir hom water gedra het.
Vuur was sy kok en die son en die maan sy lampbranders.
Sy groot leër van perde, olifante, strydwaens en voetsoldate wat uit baie khuhants bestaan het (akeauhauts, een aksauhani staan bekend as 'n gemengde mag van 21870 olifante, 21870 strydwaens, 65610 perde en 109350 voetsoldate nie) was so wie se mag nie kan wees nie.
Hy (Ravan) het Mahadev (Siva) gedien en as gevolg hiervan was al die gode en demone onder sy skuiling.
Maar bose intellek en optrede het hom skande besorg.
Om een of ander rede, Here, het die oorsaak van al die oorsake die vorm van Ramchandr aangeneem.
Deur die bevele van sy stiefmoeder te aanvaar, het hy in ballingskap gegaan en grootsheid verdien.
Deernisvol vir die armes en die hoogmoediges wat verniet word, het Ram die mag en trots van Pars'u Ram uitgewis.
Deur Warn te dien, het Laksaman yati geword, die onderwerper van alle hartstogte en Sit ook met al die deugde van 'n sati, het heeltemal toegewy aan Ram gebly en hom gedien.
Ramayan het wyd en syd versprei namate die verhaal Ram-Rajy, 'n deugsame koninkryk, gevestig het.
Ram het die hele wêreld bevry. Die dood is vir hulle 'n waarheid wat, nadat hulle na die heilige gemeente gekom het, hul lewensverbintenis nagekom het.
Welwillendheid is die perfekte lering van die Guru.