Een Oankar, die oerenergie, verwesenlik deur die genade van goddelike leermeester
Naam van die ware Guru is die waarheid, kenbaar word net gurmukh, die Guru georiënteerd.
Die heilige gemeente is die enigste plek waar sabad-brahm,
Die ware geregtigheid geskied en water word uit melk gesif.
Oorgawe voor die Guru is die veiligste skuiling, waar deur diens (die verdienste) verdien word.
Hier word met volle aandag na die Woord geluister, gesing en in die hart ingebed.
Ek is opoffering aan so 'n Guru wat eer aan die nederiges en die nederiges toeken.
In die gemeente van die Sikhs van die Guru kom die mense van al die varnas bymekaar.
Die weg van die gurmukhs is moeilik en die raaisel daarvan kan nie verstaan word nie.
Selfs die soet sap van suikerriet kan nie vergelyk word met die genot van kirtan nie, die melodieuse voordrag van gesange.
Hier kry die soeker al die vier ideale van die lewe nl, dharma, arth, kam en moks.
Diegene wat die Woord gekweek het, in die Here saamgesmelt het en hulleself van al die rekeninge bevry het.
Hulle sien deur al die eeue en stel hulself tog nie bo ander nie.
Ek buig voor die ewige Here wat deur sy eie genade sy onsigbare gestalte (in al die skepsels) wys.
Hy laat die ongestoorde melodie grasieus in die ongeselekteerde verstand ingaan en verfyn dit.
Hy, in die geselskap van die heiliges, laat 'n mens die nektar drink, wat andersins nie maklik is om te verteer nie.
Diegene wat die leringe van die volmaakte ontvang het, bly standvastig op die waarheid.
Trouens, die gurmukhs is die konings, maar hulle bly weg van maya.
Brahma, Visnu en Mahesa kan nie die Here sien nie (maar die gurmukhs het dieselfde)
Visnu het tien keer geïnkarneer en sy name gevestig.
Deur die demone te vernietig, het hy die konflikte vermeerder.
Brahma het nadenkend die vier Vedas opgesê;
Maar het die heelal uit sy ego geskep.
Siva wat in tamas verdiep was, het altyd ontsteld en kwaad gebly.
Slegs gurmukhs, die Guru-georiënteerde, wat hul ego sweer, bereik die deur van bevryding.
Selfs omdat hy 'n askeet was, het Narad bloot gepraat (van hier en daar).
Omdat hy 'n agterbaks was, het hy homself net as 'n vertelverhaal gewild gemaak.
Sanak et al. kwaad geword toe hulle na Visnu gegaan het, is nie deur die deurwagters toegelaat nie.
Hulle het Visnue gedwing om tien inkarnasies te ondergaan en sodoende het die vreedsame lewe van Visnue gepynig.
Die moeder wat aan Sukdev geboorte gegee het, is deur hom laat ly deurdat die moeder twaalf jaar lank nie afgelewer is nie.
Slegs gurmukhs wat die vrug van hoogste vreugde proe, het die ondraaglike (naam van die Here) verduur.
Die aarde wat nederig word, konsentreer op die voete (van die Here).
Om een te wees met die vreugde van die lotusvoete, het dit homself van die ego ontslae geraak.
Dit is daardie stof van die voete, wat deur die drie wêrelde verlang word.
Sterkte en pligsgetrouheid daarby gevoeg, die tevredenheid is die basis van alles.
Dit, met inagneming van die lewenswyse van elke skepsel, bied lewensonderhoud aan almal.
In ooreenstemming met die goddelike wil, gedra dit soos 'n gurmukh doen.
Die water is in die aarde en die aarde in die water.
Water huiwer nie om laag en laer te gaan nie; dit word eerder as meer suiwer beskou.
Om af te vloei, dra water die harsingskudding van die gravitasiekrag, maar hou steeds daarvan om laer te gaan.
Dit absorbeer in almal en geniet dit saam met almal.
Ontmoeting sodra dit nie uitmekaar gaan nie en daarom is dit aanvaarbaar in die hof van die Here.
Die toegewyde persone (bhagats) word geïdentifiseer deur hul diens (aan die mensdom)
Die boom op die aarde het hul koppe na onder.
Hulle verduur self lyding, maar stort geluk oor die wêreld.
Selfs as hulle gestenig word, bring hulle vrugte en stil ons honger.
Hulle skaduwee is so dik dat die gees (en liggaam) vrede geniet.
As iemand hulle sny, bied hulle aan om gesaag te word.
Skaars is die persone soos boom wat die wil van die Here aanvaar.
Van boom word huise en pilare gemaak.
'n Boom wat gesaag word, help om boot te maak.
As jy dan yster (spykers) daarby voeg, laat dit mense op water dryf.
Ten spyte van die magdom golwe van riviere, neem dit mense oor.
Net so beoefen die Sikhs van die Guru, in liefde en vrees vir die Here, die Woord.
Hulle laat mense die een Here volg en kry hulle bevry van die slawerny van transmigrasie.
Sesam word in die oliepers fyngedruk en gee olie.
Die olie brand in die lamp en die duisternis word verdryf.
Die roet van die lamp word ink en dieselfde olie bereik die inkpot met wie se hulp die Woord van die Guru geskryf is.
Deur na die woorde te luister, te skryf, te leer en geskryf te kry, word die onmerkbare Here toegejuig.
Die gurmukhs, wat hul sin vir ego verloor, beoefen die Woord.
En die gebruik van die kolirium van kennis en konsentrasie dompel in gelykmoedigheid.
As hulle in 'n put staan, lewer hulle melk en poseer hulle nie om getel te word nie, maw die diere het nie die ego nie.
Melk word in wrongel omgeskakel en die botter kom daarvan.
Met hul mis en urine word die aarde gepleister om aanbidding te bied;
Maar terwyl die mens verskillende goed eet, verander dit in afskuwelike ontlasting, nutteloos vir enige doel.
Diegene wat Here aanbid het in die heilige gemeente, hulle lewe is geseënd en suksesvol.
Net hulle kry die vrug van lewe op aarde.
Deur die wil van die Here te aanvaar, ly katoen baie.
Nadat dit deur die roller gekaar is, word dit gekaar.
Nadat dit gekaard is, word sy gare gespin.
Dan maak die wewer dit met behulp van sy riet lap.
Die wasser sit daardie lap in sy kokende ketel en was dit dan op 'n stroompie.
Deur dieselfde klere aan te trek, versier die rykes en die konings die gemeentes.
Madder (Rubia munjista) wat baie goed weet, kry homself gemaal.
Sy karakter is sodanig dat dit nooit die klere in die steek laat nie.
Net so word die suikerriet ook vrylik verpletter.
Sonder om weg te laat, bied sy soetheid die smaak van nektar.
Dit produseer jaggery, suiker, treacle melasse baie lekker items.
Net so onthou die heiliges ook nie van die diens van die mensdom nie, en gee geluk aan almal.
Deur yster in die oond te sit, word die yster verhit.
Dan word dit op die aambeeld gesit waar dit die hamerslae dra.
Om dit soos glas helder te maak, word die waarde daarvan vasgestel.
Slyp teen slypstene word sy dele gesnoei, dws baie artikels word daarvan gemaak.
As jy dit (of daardie artikels) nou in die saagsels ens hou, word dit gelos om skoon te word.
Net so kom die gurmukhs deur hul ego te verloor van aangesig tot aangesig met hul eie basiese aard.
'n Aantreklike boom is self gesny en in 'n rebeck vervaardig.
'n Jong bok het die doodmaak ondergaan om self doodgemaak te word; dit het sy vleis onder die vleiseters uitgedeel.
Sy ingewande is in derm gemaak en die vel is gemonteer (op drom) en gestik.
Nou word dit in die heilige gemeente gebring waar melodie op hierdie instrument geproduseer word.
Dit skep die melodie van Raag soos die Shabad gehoor word.
Enigiemand wat ware Guru, die God, aanbid, word opgeneem in die kalmte.
God het die sandaalboom geskep en dit in die bos gehou.
Die windjie beweeg om die sandaal, maar verstaan nie die onmerkbare (aard van die boom) nie.
Die waarheid oor die sandaal kom na vore wanneer dit almal met sy geur parfuum.
Die gurmukh gaan verder as al die kaste en die onderskeidings van eet-taboes.
Hy drink die nektar van vrees en liefde van die Here in die heilige gemeente.
Die Gurmukh kom van aangesig tot aangesig met sy eie intrinsieke aard (sahaj subhai).
Binne die leer van die Guru dien die Sikhs van die Guru (ander).
Hulle gee uit liefdadigheid die vier rykdomme (char padarathi) aan die bedelaars.
Hulle sing smekinge van die onsigbare Here wat buite alle rekeninge is.
Hulle drink die sap van die suikerriet van liefdevolle toewyding, en laat ander ook dieselfde geniet.
Niks in die verlede sowel as die toekoms kan gelyk wees aan hul liefde nie.
Niemand kan selfs met die een tree van die pad van gurmukhs meeding nie.
Om water vir die heilige gemeente te gaan haal is gelyk aan die koninkryk van lacs van Indrapuris.
Maal van koring (vir die heilige gemeente) is meer as die plesier van duisende hemele.
Om vir die gemeente hout te reël en in te sit in die kaggel van langar (gratis kombuis) is gelyk aan die rdhis, siddhis en die nege skatte.
Die heilige persone is die versorgers van die armes en in hulle geselskap setel die nederigheid in die hart (van mense).
Sing van gesange van die Guru is die verpersoonliking van die ongestampte melodie.
Om 'n Sikh met uitgedroogde gram te voed is beter as honderdduisende brandoffers en feeste.
Om syne te laat was, is beter as besoeke aan gemeentes by die plekke van pelgrimstogte.
Om aan 'n Sikh van die Goeroes gesange te herhaal is gelyk aan honderdduisende ander godsdiensoefeninge.
Selfs die blik op die Guru verdryf alle twyfel en spyt.
So 'n man bly ongedeerd in die verskriklike wêreldsee en vrees nie sy golwe nie.
Hy wat die Gurus-godsdiens (Gurmati) omhels het verby die grense van vreugde of hartseer vir wins of verlies.
Soos die saad in die aarde sit, gee dit duisend maal meer vrugte.
Die kos wat in die mond van 'n gurmukh gesit word, vermeerder oneindig en die telling daarvan word onmoontlik.
Die aarde gee die vrugte van die saad wat daarin gesaai is;
Maar die saad wat dit aan Guru-georiënteerdes gebied het, gee allerhande vrugte.
Sonder saai kon niemand iets eet nie en die aarde kan niks voortbring nie;
Om die begeerte te hê om die Gurmukh te dien, vervul alle begeertes.