Een Oankar, die oerenergie, verwesenlik deur die genade van goddelike leermeester
Met een knal het die Oankar 'n magdom vorms geskep en versprei.
Hy het Sy self uitgebrei in die vorm van lug, water, vuur, aarde en lug ens.
Hy het water, grond, bome, berge en baie biotiese gemeenskappe geskep.
Daardie opperste skepper self is ondeelbaar en kan in een oogwink miljoene heelalle skep.
Wanneer grense van Sy skepping onkenbaar is, hoe kan die uitgestrektheid van daardie Skepper geken word?
Geen einde is daar aan Sy uiterstes nie; hulle is oneindig.
Hoe groot kon Hy gesê word? Die grootsheid van die Grote is groot.
Ek vertel wat ek gehoor het dat daar gesê word dat Hy die grootste van die grotes is.
Crores van heelalle woon in Sy trichome.
Niemand kon vergelyk word met Hom wat alles met een knal geskep en versprei het nie.
Hy is verby al die stellings van die Vedas en die Katebas. Sy onuitspreeklike verhaal gaan alle beskrywings te bowe.
Hoe kon Sy ongemanifesteerde dinamika gesien en verstaan word?
Die skep van die jiva (self) Hy het sy liggaam gemaak en goeie vorm aan sy mond, neus, oë en ore gegee.
Met genade het Hy hande en voete, ore en bewussyn geskenk om na die Woord te luister en oog om goedheid te aanskou.
Om die lewensonderhoud en ander werke te verdien, het hy lewe in die liggaam ingevul.
Hy het verskeie tegnieke van assimilasie van musiek, kleure, reuke en geure gegee.
Vir klere en eet het Hy wysheid, krag, toewyding en diskriminerende wysheid en denkproses gegee.
Die geheimenisse van daardie Bestower kan nie verstaan word nie; daardie liefdevolle Skenker hou talle deugde by Hom.
Bo alle rekeninge is Hy oneindig en onpeilbaar.
Deur die vyf elemente van vier (lewens)myne (eier, fetus, sweet, plantegroei) te meng, is die hele wêreld geskep.
Die skepping van die vier-en-tagtig lakhs spesies van die lewe, die prestasie van transmigrasie is in hulle bereik.
In elkeen van die spesies is menige dier voortgebring.
Almal is verantwoordelik (vir hul dade) en dra 'n noodlotbrief op hul voorkop.
Elke asemteug en stukkie word getel. Misterie van geskrifte en daardie skrywer kon deur niemand geken word nie.
Self onmerkbaar, Hy is bo alle geskrifte.
Aarde en lug is in vrees, maar word nie vasgehou deur enige ondersteuning nie, en, die Here onderhou hulle onder die gewig van vrese.
Hou lug, water en vuur in vrees (dissipline). Hy het hulle almal gemeng (en die wêreld geskep).
Deur die aarde in water te sit Hy het lug gevestig sonder die ondersteuning van enige stutte.
Hy het vuur in hout gehou en die bome met blomme en vrugte gelaai het hulle sinvol gemaak.
Deur lug (lewe) in al die nege deure te hou, het Hy die son en die maan laat beweeg in vrees (dissipline).
Daardie vlekkelose Here self is bo alle vrese.
Selfs as ons die lakhs van die hemel bestyg, kan niemand daardie hoogste Here bereik nie.
Hy is hoër as die hoogste; Hy het geen (besondere) plek, woonplek, naam en enige moegheid nie.
As iemand laag is, gelykstaande aan miljoene onderwêreld, kan hy Hom nie aanskou nie.
Selfs die deksels van al die vier rigtings – noord, oos, suid, wes, kan nie oor Hom heen nie.
Sy uitspansel kan nie bereik word nie; Hy kan met een oogwink skep en ontbind (die hele kosmos).
Soos die geur die blom versier, is die Here ook oral teenwoordig.
Oor die dag en maand van die skepping het die Skepper niks aan enigiemand vertel nie.
Die Vormlose Een wat in Sy eie self gewoon het, het niemand Sy onmerkbare gestalte laat sien nie.
Hy het alles self geskep en Hy het (vir die rykdom van skepsels) Sy naam in hulle harte gevestig.
Ek buig voor daardie oer-Here, wat daar is in die hede, wat in die toekoms sal bly en wat ook in die begin was.
Hy is verby begin, verby einde en is oneindig; maar Hy laat Hom nooit raaksien nie.
Hy het die wêreld geskape en self plaas dit in Sy self.
In Sy een trichoom het Hy crores van heelalle opgeneem.
Wat kan gesê word oor Sy uitspansel, Sy woonplek en die omvang van Sy plek?
Selfs Sy een sin is buite alle perke en die evaluering daarvan kan nie deur miljoene riviere van kennis gedoen word nie.
Daardie onderhouer van die wêreld is ontoeganklik; sy begin en einde is onmerkbaar.
Om soveel groot te wees, waar het Hy Homself weggesteek?
Om dit te weet, konsentreer die gode, mense en vele nate altyd op Hom.
In Sy wil gaan lakhs van diep en onpeilbare riviere (van die lewe) voort vloei.
Begin en einde van daardie lewensstrome kan nie verstaan word nie.
Hulle is oneindig, ontoeganklik en onmerkbaar maar steeds beweeg almal in die Here, die grote. Hulle kan nie die omvang van daardie onmerkbare en grenslose Here weet nie.
Riviere met talle golwe wat die see ontmoet, word daarmee een.
In daardie oseaan is lakhs van onskatbare juweelmateriaal, wat in werklikheid bo alle koste is.
Ek is 'n offer aan daardie Skepper Here.
Daardie onderhouer Here behoort geprys te word wat die veelkleurige skepping geskep het.
Hy is skenker van bestaan aan almal en skenker van liefdadigheid ongevraagd.
Niemand lyk soos iemand nie en die jiva (kreatief) is goed of sleg volgens die verhouding van verwarring in hom.
Omdat Hy transendent is, is Hy los van elke ding en is Hy volmaak Brahm. Hy is altyd by almal.
Hy is verby kaste en simbole ens. maar langs mekaar deurdring Hy een en almal.
Hy is in lug, water en vuur dws Hy is die krag van hierdie elemente.
Die Oankar wat die vorms geskep het, het 'n vlieg met die naam maya geskep.
Dit het al die drie wêrelde, veertien woonplekke, water, oppervlak en die onderwêreld grootliks bedrieg.
Al die tien inkarnasies, behalwe Brahma, Visnu, Mahesa, het dit gemaak om in die basaar in die vorm van wêreld te dans.
Die selibate, die kuises, die tevrede mense, siddhas en naths is almal op die paaie van verskeie sektes laat dwaal.
Maya het lus, woede, teenstand, gierigheid, verliefdheid en bedrog in almal ingeskerp en hulle tot binnegevegte gemaak.
Vol ego is hulle hol van binne, maar niemand aanvaar homself onvolmaak nie (almal voel hulle is die volle maat en niks minder as dit nie).
Die Skepper Here het self die rede vir dit alles verberg.
Hy (die Here) is keiser van keisers wie se heerskappy stabiel is en die koninkryk baie groot.
Hoe groot is Sy troon, paleis en die hof.
Hoe moet Hy toegejuig word en hoe kan die uitgestrektheid van Sy skat en grondgebied geken word?
Hoe groot is Sy grootsheid en prag en hoeveel soldate en leërs is daar in Sy diens?
Alles is onder Sy orde is soveel georganiseerd en kragtig dat geen sorgeloosheid daar is nie.
Hy vra niemand om dit alles te reël nie.
Selfs nadat hy lakhs van Vedas gelees het, het Brahma nie lettergreep (paramatama) verstaan nie
Siva mediteer deur baie metodes (houdings) maar kon steeds nie die vorm, kleur en gedaante (van die Here) herken nie.
Visnue het homself geïnkarneer deur baie wesens, maar hy kon nie eers 'n bietjie van daardie Here herken nie.
Sesanag (die mitiese slang) het menige nuwe naam van die Here opgesê en onthou, maar kon steeds nie veel van Hom weet nie.
Baie langlewende persone het die lewe op verskillende maniere ervaar, maar almal en menige filosoof kon Sabda, die Brahma, nie verstaan nie.
Almal het verdiep geraak in die gawes van daardie Here en daardie skenker is vergete.
Die vormlose Here het gestalte aangeneem en gevestig in die vorm van Guru het alles gemaak om op Here te mediteer (hier is die wenk na Guru Nanak).
Hy het dissipels van al die vier varnas aangeneem en die woonplek van die waarheid in die vorm van heilige gemeente gestig.
Hy het die grootsheid van daardie woord van die Guru verder as die Vedas en die Katebas verduidelik.
Diegene wat hulle aan talle euwels oorgegee het, is nou gesit om oor die Here te mediteer.
Hulle is afgesonder gehou te midde van maya en is gemaak om die belangrikheid van daardie heilige naam, liefdadigheid en ablusie te verstaan.
Hy het die twaalf sektes bymekaargemaak en 'n hoë pad van gurmukhs voorberei.
Deur daardie pad (of orde) te volg en die eretrappe te bestyg, het hulle almal in hul ware self gestabiliseer.
Om die pad te volg om gurmukh-mens te wees, lees nie op die verkeerde manier van onsekerheid nie.
Nadat jy die ware Guru aanskou het, sien jy nie lewe, dood, kom en gaan nie.
As hy na die wêreld van ware Guru luister, raak hy ingestel op die ongestoorde melodie.
Deur na die skuiling van die ware Guru te kom, absorbeer die mens nou in die stabiliserende heilige gemeente.
Hy ondergaan homself in die genot van die lotusvoete.
Gurmukhs bly opgewonde nadat hulle die moeilike beker van liefde gedrink het.
Deur die tug in die heilige gemeente aan te neem, word die ondraaglike beker van liefde gedrink en verduur.
Dan sterf die individu wat aan die voete val en ego vermy in verhouding tot al die wêreldse bekommernisse.
Bevry in die lewe is hy wat aan maya sterf en leef in die liefde van God.
Deur sy bewussyn in Woord saam te smelt en die nektar te verpes, eet hy sy ego op.
Geïnspireer deur die ongeskonde melodie gaan hy altyd voort om die woord-nektar te skink.
Nou is hy reeds oorsaak van al die oorsake maar doen steeds niks skadelik aan ander nie.
So iemand red die sondaars en bied skuiling aan die beskutteloses.
Die gurmukhs neem geboorte in die goddelike wil, hulle bly in die goddelike wil en beweeg in die goddelike wil.
In die tug en liefde van die heilige gemeente fassineer hulle ook die Here God.
Omdat hulle losgemaak is soos lotus in die water, bly hulle weg van die kringloop van hoop en teleurstellings.
Hulle bly standvastig soos 'n diamant tussen die hamer en die aambeeld en leef hul lewe diep gewortel in die wysheid van die Guru (gurmati).
Hulle trek altyd altruïsme in hul hart en in die sfeer van deernis smelt hulle soos was.
Aangesien vier items in betel vermeng en een word, word die gurmukhs eweneens met elkeen aangepas.
Hulle, in die vorm van lamp wat pit en olie word, verbrand hulself (om ander aan te steek).
Crores van eienskappe soos waarheid, tevredenheid, jammerte, dharma, lucre is daar, maar niemand kon die uiterste daarvan weet nie (plesiervrug).
Daar word gesê dat vier ideale is en kan wees dat hulle met lakhs vermenigvuldig word, selfs dan is hulle nie gelyk aan die een oomblik van plesiervrug nie.
Riddhis, Siddhis en lakhs van skatte is nie gelyk aan sy een klein fraksie nie.
As ons die intimiteit van Woord en die bewussyn sien, word baie kombinasies van filosofieë en meditasies verras.
Baie metodes van kennis, meditasie en herinnering word na vore gebring;
Maar om die rustige stadium te bereik, is die plesiervrug van die beker van liefde van die Here wat deur gurmukhs verkry word, wonderlik.
Op hierdie stadium word intellek, wysheid en miljoene suiwerhede gekombineer.
Miljoene rituele van voordrag, boetedoening, kontinensie, brandoffers en miljoene offergawes is daar.
Vas, reëls, kontroles, aktiwiteite is baie, maar hulle is almal soos 'n swak draad.
Baie is pelgrimstogsentrums, herdenkings, en miljoene deugsame dade, liefdadigheidsorganisasies en altruïsme.
Miljoene soorte aanbidding van gode en godinne, kombinasies, afwykings, seëninge, vloeke is daar.
Baie filosofieë, varnas, nie-varnas en baie is die persone wat hulle nie steur aan die (onnodige) handelsmerke van lakhs van aanbidding en offergawes nie.
Baie is die middele van openbare gedrag, deugde, verloëning, toegeeflikheid en ander dekmiddels;
Maar al hierdie is vakmanskap se bly weg van die waarheid; hulle kan nie daaraan raak nie.
Hoër as die waarheid is 'n eerlike lewe.
Die ware Guru (God) is die ware keiser en die heilige gemeente is ware troon wat die heerlikste is.
Die ware Woord is so 'n ware kruisement waar verskillende giete in die van metale die Guru, die filosoof se klip, ontmoet en goud (gurmukhs) word.
Daar werk slegs die ware goddelike Wil, want die orde van waarheid alleen skenk vreugde en genot.
Daar werk slegs die ware goddelike Wil, want die orde van waarheid alleen skenk vreugde en genot.
Daar, in die vroeë oggend, is lofprysing waar en is van die waarheid alleen.
Die geloofsbelydenis van Gurmukhs is waar, die lering is waar, (soos ander priesters) is hulle nie geteister met gierigheid nie.
Gurmukhs bly los van baie hoop en hulle speel altyd die spel van waarheid.
Sulke gurmukhs word Guru en die Guru word hul dissipel.
Gurmukh verwerp ego en hy hou van die wil van God.
Deur nederig te word en voor die voete te val, word hy stof en verdien eer in die voorhof van die Here.
Hy beweeg altyd in die hede, dws ignoreer nooit die hedendaagse situasies nie en aanvaar sy aan sy wat ook al kan gebeur.
Wat ook al deur die skepper van al die oorsake gedoen word, word met dankbaarheid deur hom aanvaar.
Hy bly gelukkig in die wil van die Here en beskou homself as 'n gas in die wêreld.
Hy bly verheug in die liefde van die Here en gaan offer aan die prestasies van die skepper.
Leef in die wêreld bly hy los en bevry.
'n Mens moet in die wil van die Here bly deur 'n gehoorsame dienaar te word.
Almal is in Sy wil en almal moet die hitte van die goddelike orde dra.
Die mens moet sy hart 'n rivier maak en die water van nederigheid daarin laat vloei.
As jy die wêreldse aktiwiteite verlaat, moet jy op die troon van heilige gemeente sit.
Om bewussyn in die Woord saam te voeg, moet 'n mens die sieraad van vreesloosheid voorberei.
'n Mens moet getrou bly in geloof en tevredenheid; die transaksie van dankbaarheid moet gehou word om voort te gaan en mens moet wegbly van wêreldse gee en neem.
So 'n persoon verdrink nie in water (van maya) of word in die vuur (van begeerte) verbrand nie.
Vriendelikheid, toegeneentheid, passievolle liefde en reuk bly nie verborge nie, selfs al is dit weggesteek en van hul eie gemanifesteer.
Sandal maak die hele plantegroei geurig en laat dit nooit vanself raak nie (maar steeds kom mense dit te wete).
Riviere en strome ontmoet die Ganges en word stilweg suiwer sonder enige aankondiging.
Die diamant word deur die diamant geslyp en die snyerdiamant lyk asof dit die ander diamant in sy hart aangeneem het (net so gee die Guru wat ook die verstand van dissipel sny, plek aan hom in sy eie hart).
Die dissipel van die Guru word so 'n sadhu in die heilige gemeente asof iemand 'n filosoof se klip word nadat hy aan die filosoof se klip geraak het.
Met die standvastige lering van die Guru, word die verstand van die Sikh vreedsaam en word God ook liefdevol teenoor die toegewyde, word mislei.
Om die onmerkbare Here te sien is die plesiervrug vir die gurmukhs.