Een Oankar, die oerenergie, verwesenlik deur die genade van goddelike leermeester
Begroeting aan daardie oer Heer wat bekend staan onder die ware naam van Satigura.
Deur al die vier varnas in die Sikhs van die Guru te omskep, het daardie ware Guru (Gum Nanak Dev) 'n ware manier vir die Gurmukhs begin.
Die ware Guru het so 'n onaangeraakte woord laat vibreer wat in die heilige gemeente deur een en almal gesing word.
Die Gurmukhs dra die leringe van die Guru voor; hulle gaan oor en maak die wêreld oor (die wêreld oseaan).
Soos in betelblaarvermenging van catechu, lemmetjie en betelneut maak 'n mooi kleur, net so is gurmukh-leefwyse wat uit al die vier varnas bestaan, pragtig.
Hy wat die perfekte Gum ontmoet het, het Gurmati bereik; die wysheid van die Guru, het in werklikheid die tegniek van kennis, konsentrasie en meditasie geïdentifiseer.
Die ware Guru het die woonplek van waarheid gevestig in die vorm van heilige gemeente.
Om (my) terug te hou van ander se liggaam, rykdom en laster, die ware Guru, het my vasbeslote gemaak vir die beoefening van meditasie oor die Here se naam, ablusie en liefdadigheid.
Mense wat ook hul gedagtes laat verstaan deur die leer van die tandvleis, het dit weerhou om te dwaal.
Soos die agt metale wat aan die filosoof se klip raak goud word, het die gurmukhs, nadat hulle hul verstand verower het, ook die hele wêreld verower.
So is die effek van die Guru se lering dat die Sikh dieselfde kwalifikasie verwerf asof 'n klip deur aan 'n filosoof se klip te raak self 'n ander filosoof se klip geword het.
Sistematies, nadat hulle joga sowel as plesier gewen het en in toewyding gedompel is, het hulle hul vrese verloor.
Toe die ego verdwyn het, is God nie net as verspreid besef nie, maar ook as gevolg van liefde vir Sy toegewydes
Hy het onder hulle beheer gekom.
In die heilige gemeente, om ingestel te word op die Woord, behandel die gurmukh pyne en vreugdes op dieselfde trant.
Hy verloën egoïstiese slegte gedagtes en die aanvaarding van die leringe van die ware Guru aanbid die Tydlose Here.
Gaan verder as die verskynsels van die Siva-Sakti (maya), die Gurnzukh smelt rustig saam in die vrugte van genot.
As hy Guru en God as een beskou, vernietig hy die euwels van die sin van dualiteit.
Gurmukhs gaan uit die siklus van transmigrasie en ontmoeting met daardie ongenaakbare en onpeilbare Here gaan weg van die impak van tyd (ouderdom).
Hoop en vrese martel hulle nie. Hulle woon in die huis terwyl hulle losgemaak is en vir hulle is nektar of gif, geluk en hartseer almal dieselfde.
In die heilige gemeente word die skrikwekkende chroniese kwale ook genees.
Lug, water, vuur en die drie eienskappe – rustigheid, aktiwiteit en traagheid is deur die Sikh oorwin.
Met die konsentrasie van verstand, spraak, aksie en mediteer op die Een, het hy die gevoel van dualiteit verloor.
Absorpsie in die kennis van die Guru is sy gedrag in die wêreld. In sy innerlike is hy Een (met die Here) terwyl hy uiteenlopende pligte in die wêreld verrig.
Deur die aarde en die onderwêreld te oorwin, vestig hy homself in die hemele.
Deur soet te praat, nederig op te tree en liefdadigheid met eie hande te skenk, het selfs die gevalle mense rein geword.
So, die gurmukh bereik onvergelyklike en onskatbare vrugte van genot.
As hy met die heilige gemeente assosieer, druk hy die ego (uit die verstand) uit.
Die vier ideale (dharma, arth, ktim, moks) staan met gevoude hande om die gehoorsame dienaar (van die Here).
Hierdie dienskneg het die vier rigtings voor hom laat buig deur te buig voor Een wat een en almal in een draad gespan het.
Die Vedas, die voorlesers van die Vedas en hul gehoor kan nie Sy misterie verstaan nie.
Sy immer stralende vlam gloei in al die vier yugso eeue.
Die Sikhs van al die vier vamas het een varna geword en hulle het die (groter) stam van Gurmukhs betree.
Hulle by die woonplekke van dharma (Gurdvaras) vier herdenkings van die Goeroes en saai dus die saad van deugsame optrede.
In die heilige gemeente is die kleinseun en die oupa (dws jonk en oud) gelyk aan mekaar.
Sikhs in sadh sangat (heilige geselskap) wat die kam (lus) krodh (woede), ahatilair ego beheer), vernietig hul hebsug en verliefdheid.
In die heilige gemeente is waarheidstevredenheid, deernis, dharma, rykdom, mag alles ondergedompel.
Deur die vyf elemente oor te steek, is die gelukwensing van die vyf woorde (instrumente). daar gespeel.
Nadat hy vyf jogiese houdings beheer het, word die gerespekteerde lid van die gemeente oral bekend.
Waar die vyf persone saam sit, Here God, is daar; hierdie misterie van onbeskryflike Here kan nie geken word nie.
Maar net daardie vyf ontmoet (om saam te sit) wat huigelary verwerp, het hul bewussyn saamgevoeg in die ongestoorde melodie van die Woord.
Sulke mede-dissipels huisves die heilige gemeente.
Volgelinge van ses (Indiese filosofieë) smag intens, maar net gurmukh kry die blik op die Here.
Die ses Shastras laat 'n mens op 'n ronde manier verstaan, maar gurmukhs maak die leringe van die Guru stewig in die hart gevestig.
Al die musikale mate en melodieë is verwonderd om dit te voel
Die ware Guru is soos die een son in al die ses seisoene gestabiliseer bly.
So 'n plesiervrug is deur Gurmukhs verkry, waarvan die smaak nie deur ses plesiertjies geken kon word nie.
Anchoriete, volgelinge van waarheid, langlewendes en universeel bekroonde mense is almal deur waanbeelde gedompel.
Slegs om by die heilige gemeente aan te sluit, kon 'n mens opgeneem word in jou ingebore natuur.
Gurmukhs wat in die heilige gemeente beweeg en die sewe seë beheer het, bly losstaande in hierdie wêreldoseaan.
Al die sewe kontinente is in duisternis; gurmukh verlig hulle deur die lamp van Woord.
Die gurmukh het al die sewe purls (wonings van gode) hervorm en het gevind dat slegs die toestand van ewewig die werklike woonplek van waarheid is.
Al die groot nakstrs soos Sva-ti ens, en die sewe dae, het hy beheer deur hulle van hul koppe af te hou dws hy het verby hul misleidings gegaan.
Een-en-twintig stede en hul pronks het hy deurgesteek en hy leef gelukkig (in sy self).
Hy het die omvattendheid van die sewe melodieë (van musiek) geken en hy het die sewe strome van die berge oorgesteek.
Dit kan moontlik wees omdat hy die Woord van die Guru in die heilige gemeente onderhou en volbring het.
Die persoon wat in ooreenstemming met die wysheid van die Guru optree, gaan verder as die huigelary van agt verdeling (van vier varnas en vier ashrams) en aanbid die Here met eendagte toewyding.
Agt metale in die vorm van vier vamas en vier godsdienste wat die filosoof se klip in die vorm van Guru ontmoet het, het hulself in goud, die gurmukh, die verligte een verander.
Die siddhs en ander wonderbaarlike praktisyns het aan daardie oer-Here alleen gegroet.
Daardie Here behoort aanbid te word al die agt horlosies van tyd; deur samesmelting van die bewussyn in die Woord word die onmerkbare waargeneem.
Deur die raad van die ware Gum aan te neem, word die gif (stigma) van die agt geslagte uitgewis en nou word die intellek nie mislei as gevolg van maya nie.
Die gurmukhs het deur hul liefdevolle toewyding die onverbeterlike verstand verfyn.
Die verstand word slegs beheer deur die heilige gemeente te ontmoet.
Mense neem negevoudige toewyding aan, maar die gurmukh, terwyl hulle die wysheid van Guru aanneem, bereik die nege deure.
Proe die vreugde van liefde, die Gurmukh met volle gehegtheid, sê die lof van die Here op.
Deur Rajyoga het die gurmukh beide die waarheid en die valsheid oorwin en daarom is hy bekend oor die nege streke van die aarde.
Deur nederig te word, het hy die nege deure gedissiplineer en boonop het hy homself versprei in skepping en ontbinding.
Die nege skatte volg hom ernstig en die gurmukh ontvou tot in die nege naths, die tegniek om bevry te word.
Onder die nege voetstukke (in die menslike liggaam), die tong wat bitter, soet, warm en koel was, nou
As gevolg van die assosiasie met die heilige gemeente en die wysheid van Guru, het geseënd en vol genot geword.
Die Sikh behoort pragtige vroue van ander as sy moeders, susters en dogters te behandel.
Ander se rykdom vir hom is soos beesvleis vir Hindoe en varkvleis vir 'n Moslem.
Uit verliefdheid vir sy seun, vrou of familie, moet hy niemand verraai en bedrieg nie.
Terwyl hy na die lof en laster van ander luister, moet hy nie kwaad van iemand praat nie.
Nie hy moet homself as groot en glorieryk beskou nie en ook nie uit sy ego, enigiemand afsny nie.
Gurmukh van so 'n aard beoefen Raj joga (die hoogste joga), leef rustig a
En gaan om homself aan die heilige gemeente te offer.
Die gurmukh wat die vreugde van liefde geproe het, voel geen begeerte vir kos en ink nie.
As gevolg van die samesmelting van sy bewussyn in die Woord, kry hy geen eep nie en deur wakker te word, bring hy sy nag heerlik deur.
Wat 'n paar dae voor die huwelik betref, lyk die bruid en die bruidegom pragtig selfs in gs, die gurmukhs bly ook versier.
Aangesien hulle die misterie verstaan om van die wêreld af te gaan, leef hulle soos gaste in die wêreld (wat vroeër moet gaan).
Omdat hulle vertroud is met die snelweg van die wysheid van die Guru, beweeg Gurmukhs daarop met volle vrag van die ware handelsware.
Die Sikhs oor die leringe van die Guru en hul gesigte bly helder in hierdie en in die wêreld hierna.
Altyd in die heilige gemeente word die onuitspreeklike verhaal van die grootsheid van) die Here vertel.
Om trots en ego te verwerp, moet 'n gurmukh nederig wees.
Met die lig van kennis in sy gedagtes moet hy die duisternis van onkunde en dwalings verdryf.
Hy moet in nederigheid op die voete (van Here) val, want net die nederiges word in die hof van die Here geëer.
Meester het ook daardie man lief wat die wil van die meester liefhet.
Iemand wat die wil van God aanvaar, word deur 'n mens aanvaar, verstaan dat hy 'n gas in hierdie wêreld is;
Daarom lewe hy sonder om enige eis vir homself te maak, as hy alle eise versaak.
Omdat hy in die heilige gemeente is, tree hy op in ooreenstemming met die bevele van die Here.
Deur Guru en God as een te aanvaar, het die gurmukh die gevoel van dualiteit uitgevee.
Deur die muur van ego af te slaan, het die gurmukh die dam (self) met die rivier (Brahm) verenig.
Ongetwyfeld bly die rivier binne sy twee walle vervat, wat nie die een die ander ken nie.
Uit boom word die vrugte en uit vrugte die e gebore en in werklikheid is albei een al het hulle verskillende name.
Die son is een in al die ses seisoene; as jy dit weet, dink mens nie aan verskillende sonne nie.
Snags glinster die sterre maar met die aanbreek van die dag onder wie se bevel hulle hulself verberg? (hulle gaan outomaties en eweneens word met lig van kennis die duisternis van onkunde uit sy eie verdryf).
Die heilige gemeente, die gurmukhs aanbid die Here met doelgerigte toewyding.
Yogi Sikhs van die Guru is altyd wakker en bly losstaande te midde van maya.
Gurumantr vir hulle is die oorring en die stof van die voete van heiliges is as vir hulle.
Vergifnis is hul gelapte kombers, lief vir hul bedelbak en toewyding is hul trompet (sitig),
Kennis is hul personeel, en gehoorsaamheid aan die Guru is hul meditasie.
Hulle sit in die grot in die vorm van heilige gemeente en woon in onpeilbare ewewig.
Om genees te word van die kwaal van ego, word hulle bevry van die bande van kom en gaan (geboorte en dood).
Heilige gemeente word toegejuig vanweë die wysheid van die Guru wat daarin woon.
Miljoene Brahmas, wat miljoene Vedas opsê, het moeg geword om nett nett te sê (dit is nie, dit is nie).
Mahadev en miljoene kluisenaars is ook keelvol vir slapeloosheid van jogiese oefening.
Deur miljoene inkarnasies te word, kon Visnu selfs die tweesnydende swaard van kennis in die hande kry, Hom nie bereik nie.
Miljoene langlewende rishi's soos Lomas, ten spyte van hul standvastigheid, word uiteindelik in die wiele gery.
Daardie Here het met Sy 'self, al die drie wêrelde, vier eeue, miljoene heelalle en hulle verdelings bedek, dws
Hy is groter as hierdie almal. Miljoene skeppings en ontbindings gaan voort soos die ketting van potte op 'n persiese wiel en dit alles word uitgevoer binne die tyd van die val van 'n ooglid.
As iemand liefhebber van die ,heilige gemeente word, kan hy eers hierdie verborgenheid verstaan
Transendentale Brahm is die perfekte Brahm; Hy is die oer-kosmiese gees (purakh) en die ware Guru.
Yogi's het verstom geraak in meditasie, want Hy gee nie om vir kennis van die Vedas nie.
Mense aanbid die gode en godinne en swerf (in verskillende lewens) in water op aarde en in die lug.
Hulle voer baie brandoffers, offergawes en asketiese dissiplines uit en huil steeds terwyl hulle die sogenaamde ritualistiese aktiwiteite uitvoer (omdat hulle lyding nie verwyder word nie).
Altyd lopende verstand kom nie onder beheer nie en die verstand het al die agt afdelings van die lewe (vier varnas en vier ashrams) bederf.
Die gurmukhs nadat hulle die verstand verower het, het die hele wêreld gewen en hul ego verloor, hulle het hulself in een en almal gesien.
Die gurmukhs het die krans van deugde in die heilige gemeente voorberei.
Daar word gesê dat die onmerkbare en smetlose Here verby al die vorms en geskrifte is.
Die aard van daardie ongemanifesteerde Here is ook diep ongemanifesteerd, en ten spyte van voortdurende voordragte deur Sesanffg kon Sy misterie nie verstaan word nie.
Hoe kan Sy onuitspreeklike storie geken word, want niemand is daar om dit te vertel nie.
As mens aan Hom dink, voel die verwondering homself ook vol verwondering en die ontsag word ook verwonderd.
Om die Sikh van die Guru te word, word die mense van al die vier varnas wat die huishoudelike lewe lei,
Het onderneem om verskeie tipes besigheid en handel uit te voer.
In die heilige gemeentes aanbid hulle die Guru-God, liefdevol teenoor die toegewydes, en die Guru kry hulle oor die wêreld-oseaan.
Die vormlose Here wat die vorm van ekarikcir aanneem, het talle name en vorms uit Oankar geskep.
In Sy elke trichome het Hy die uitgestrektheid van crores van heelalle bewaar.
Niemand weet vir hoeveel yugs, eeue, daar was onmerkbare en ondeurdringbare mis.
Vir baie eeue het die aktiwiteite van menige inkarnasie (van God) voortgesit.
Dieselfde God het ter wille van sy liefde vir die toegewydes in Kalijug (in die vorm van Guru) verskyn.
Om soos skering en inslag en die minnaar en die geliefde te wees, woon Hy, beheer deur die heilige gemeente, daar in.
Slegs gurmukh besit die kennis van daardie skepper Here.
Met die opkoms van die ware Guru, het die gurmukhs die plesiervrug van die peinsing oor die Woord gekry.
Uit daardie een Oankar het duisende vrugte na vore gekom in die vorm van Gum, Sikh en heilige gemeente.
Skaars is die Gurmukhs wat van aangesig tot aangesig met die Guru hom gesien het, na hom geluister het en sy bevele gehoorsaam het.
Eerstens word hulle die stof van die voete van die Guru en later begeer die hele wêreld die stof van hul voete.
Deur die pad van Gurmukhs te bewandel en in waarheid handel te dryf, gaan mens oor (die wêreldoseaan).
Niemand ken die heerlikheid van sulke persone nie en kan ook nie daaroor geskryf, geluister en daaroor gepraat word nie.
In die heilige gemeente word slegs die woord van die Guru liefgehad.
Nadat hulle hul bewussyn in die woord van die Guru en die heilige gemeente saamgevoeg het, het die gutmukhs die plesiervrug geproe in die vorm van kontemplasie van die Sabad.
Vir hierdie vrug het hulle al die skatte geoffer en ander vrugte is ook daarvoor geoffer.
Hierdie vrug het alle begeertes en vure geblus en het die gevoel van vrede, ewewigtigheid en tevredenheid verder versterk.
Al die hoop is vervul en nou het die gevoel van afsydigheid teenoor hulle opgekom.
Die golwe van die gees is ondergedompel in die verstand self en die verstand wat nou vry geword het van begeertes, loop nie in enige rigting nie.
Deur die rituele en die strop van die dood uitmekaar te sny, het die verstand, terwyl dit aktief word, vry geword van begeertes vir beloning.
Om geïnspireer te word deur die leringe van die Guru, het die gurmukh eers op die voete van die Guru geval en toe het hy die hele wêreld op sy voete laat val.
Op hierdie manier, saam met die Guru, het die dissipel Liefde geïdentifiseer.