Ene Oankaar, die oerenergie, verwesenlik deur die genade van goddelike leermeester
Die Guru het voor die Here gebuig en die oer-Heer het die hele wêreld voor die Guru laat buig.
Die vormlose Brahm wat (menslike) vorm aanneem, het homself Guru (Har) Gobind genoem.
Deur vorm aan te neem en terselfdertyd vormloos te wees, het die transendentale volmaakte Brahm Sy ongemanifesteerde vorm gemanifesteer.
Die heilige gemeente het Hom aanbid; en om verlief te wees op die toegewydes, het Hy, die onbedrieglike, mislei (en gemanifesteer in die vorm van Guru).
Die Maar wat vorm aangeneem het, het die hele wêreld geskep deur Sy een gebiedende vibrasie.
In sy elke trichome het Hy miljoene heelalle bevat.
Die sadhoe's aanbid die Here in die vorm van die Guru se voete.
Die guru-georiënteerde wat die pad na die Ghoeroe bewandel, dwaal nie af in die paaie van die twaalf sektes van die yogi's nie.
Deur te konsentreer op die vorm van Guru, dws Woord van die Guru, neem hy dit aan in die lewe en kom van aangesig tot aangesig met die perfekte Brahm.
Konsentrasie van bewussyn op die woord van die Guru en kennis wat deur die Guru verleen word, verskaf die bewustheid oor die transendentale Brahm.
Slegs so 'n persen kwaff die nektar van voetewas van die Guru.
Dit is egter niks minder as die lek van die smaaklose klip nie. Hy stabiliseer sy verstand in die wysheid van die Guru en leun gemaklik in die kamer van sy innerlike self.
Deur die filosoof se klip in die vorm van die Guru aan te raak, bly hy wat die rykdom en fisiese liggaam van ander verwerp, los van alles.
Vir die genesing van sy chroniese siektes (van bose neigings) gaan hy na die heilige gemeente.
Soos die saad van banianboom ontwikkel word, brei dit uit in die vorm van 'n groot boom
en dan op daardie einste boom groei duisende vrugte wat talle sade bevat (so ook laat gurmukh ander soos sy eie self).
Daardie oer-Here, soos die tweede dag se maan in die lug, word homself deur een en almal aanbid.
Die heiliges is konstellasies wat die woonplek van waarheid in die vorm van godsdienstige plekke bewoon.
Hulle buig voor die voete en word stof van , die voete verloor daar ego en laat hulle nooit deur iemand raaksien nie.
Die gurmukh, wat die plesiervrug verkry, leef standvastig soos die poolster in die lug.
Al die sterre draai om hom.
Namdev, die calico-munter wat gurmukh geword het, het sy bewussyn in liefdevolle toewyding saamgevoeg.
Hoë kaste-kshatriyas en Brahmane wat na die tempel gegaan het om die Here te loof, het vasgegryp en Namdev verdryf.
Terwyl hy in die agterplaas van die tempel gesit het, het hy die lof van die Here begin sing.
Die Here, bekend as vriendelik teenoor toegewydes, het die gesig van die tempel na hom toe gedraai en sy eie reputasie behou.
In die skuiling van heilige gemeente, die ware Guru en die Here, kry die nederiges ook eer.
Hoog, rangorde sowel as die sogenaamde lae kaste, dws al die vier wat aan die voete van Namdev geval het
Net soos die water afloop na laag toe
Heilige Vibhisaa, 'n demoon, en Vidur seun van diensmeisie het in die skuiling van die Here gekom. Dhanni staan bekend as 'n jai
En Sadhana was 'n out kaste slagter. Saint Kabir was 'n wewer
En Namdev 'n kalikodrukker wat die lof van die Here besing het. Ravidas was 'n skoenmaker en heilige Sairt het aan (die sogenaamde ) lae kapperkaste behoort.
Kraaiwyfie sorg vir die jong nagtegaal, maar hulle ontmoet uiteindelik hul eie familie.
Alhoewel Yagoda vir Krsna gekoester het, het hy tog bekend geword as die lotus (seun) van die familie van Vasudev.
Aangesien daar nie gesê word dat die pot van enige soort wat ghee bevat sleg is nie,
Net so het die heiliges ook geen hoë of lae kaste hoegenaamd nie.
Hulle bly almal in die skuiling van die lotusvoete van die ware Guru.
Van horings se nes klontsuiker en deur heuningbye word die heuningkorf geproduseer.
Van wurms word sy vervaardig en deur die hennep te stamp word papier voorberei.
Muslin word van katoensaad berei en in die modder groei die lotus op die swart by verlief.
’n Edelsteen bly in die kap van swart slang oor en tussen die klippe word diamante en robyne gevind.
Die muskus word in die naeltjie van takbokke aangetref en uit gewone yster word die kragtige swaard gesaai.
Die breinmurg van muskuskat maak die hele samesyn geurig.
So gee en verkry die wesens en materiaal van laer spesies die hoogste vrugte.
Seun van Virochan en kleinseun van Prahalad, koning Bali, het 'n begeerte gehad om die woonplek van Indr.
Hy het honderd yajns (brandoffers) bewerkstellig en sy ander gehuld yajns was aan die gang.
Here in die vorm van 'n dwerg het sy ego kom verwyder en hom so bevry.
Hy het die troon van Indr verwerp en soos 'n gehoorsame dienskneg na die onderwêreld gegaan.
Die Here self het verlief geraak op Bali en moes as deurwagter van Bali bly.
Bali, die koning is soos daardie skulp wat in die svati naksatr ('n spesiale sterformasie) 'n druppel ontvang en dit 'n pêrel maak, diep op die bodem van die see duik.
Die diamanthart van die toegewyde Bali, gesny deur die diamant Here, is uiteindelik in Hom gedompel.
Miere laat hulle nooit raaksien nie en is die laagste bekend onder die geringes.
Hulle volg die pad van gurmukhs en as gevolg van hul breë ingesteldheid leef hulle in duisende, in 'n klein gaatjie.
Slegs deur ghee en suiker te ruik, bereik hulle die plek waar hierdie goed bewaar word (gurmukhs soek ook die heilige gemeentes uit).
Hulle tel die suikerstukke wat in sand gestrooi is op net soos 'n gurmukh die deugde koester.
Vrek van die vrees vir wurm bhringi word die mier self bhringi en laat ander ook van homself hou.
Soos die eiers van reier en skilpad, bly dit (mier) losstaande te midde van hoop.
Net so kry gurmukhs wat ook opgevoed word, die plesiervrugte.
Rishi Vyas het na die son gegaan en 'n klein insek het in sy oor ingekom, dws baie nederig het hy by hom gebly en deur die son opgevoed).
Valmiki het ook eers guru-georiënteerd geword en kennis verwerf en toe is hy terug huis toe.
Die eksponent van baie verhale van die Vedas, Shastras en die Puranas Valmili is bekend as die oerdigter.
Sage Narad het vir hom gepreek en eers nadat hy die Blia-gavat van toewyding gelees het, kon hy vrede bereik.
Hy het die veertien vaardighede nagevors, maar uiteindelik het hy geluk gekry as gevolg van sy welwillende optrede.
Assosiasie met sulke nederige sadhoe's is altruïsties en maak 'n mens gewoonlik bevry van die gevalles.
Gurmukhs verkry plesiervrugte daarin en kry waardige aanvaarding in die hof van die Here.
Nadat hy twaalf jaar in sy moeder se baarmoeder gebly het, het Sukadev afgesonderdheid aangeneem vanaf die tyd van sy geboorte.
Alhoewel hy nog verder as Maya gegaan het as gevolg van sy intellek wat deur koppigheid van verstand gedruk is, kon hy nie bevryding bereik nie.
Sy pa Vyas het hom laat verstaan dat hy koning Janak moet aanneem as sy ghoeroe wat goed gegrond is in die kuns om in ewewig te bly.
Deur dit te doen, en homself van die bose wysheid ontslae te raak, het hy sy wysheid van Guru verkry en soos deur sy guru beveel, het hy oorblyfsels op sy kop gedra en sodoende klappe van die guru verdien.
Toe hy deur die leringe van die ghoeroe geïnspireer is, het hy ego verwerp, en die hele wêreld het hom as ghoeroe aanvaar en sy dienaar geword.
Deur aan die voete te val, deur stof van die voete te word en deur die wysheid van die guru, het liefdevolle toewyding in hom opgekom.
As 'n gurmukh wat plesiervrugte behaal, het hy homself in ewewig laat verhuis.
Janak is 'n koning sowel as 'n jogi en die boeke van kennis beskryf hom as 'n groot toegewyde.
Sanaks en Narad was van hul kleintyd af van losstaande aard en het hulself met onverskilligheid teenoor almal versier.
Deur meer as miljoene losbandighede en genot te gaan, bly die Sikhs van Guru ook nederig in die heilige gemeente.
Hy wat homself laat tel of raakgesien, dwaal in illusies; maar hy wat sy ego verloor, identifiseer eintlik sy self.
Gurmukh se weg is die weg van waarheid waardeur al die konings en keisers op sy voete val.
Treader van hierdie pad, wat sy ego vergeet en trots koester nederigheid in sy hart deur die wysheid van die Guru.
So 'n nederige persoon kry respek en aansien in die ware hof.
Trotse kop bly regop en hoog, maar dit word gehul deur die swart hare.
Wenkbroue is vol swart en die wimpers is ook soos swart dorings.
Oë is swart (in Indië) en net soos wyse baarde en snorre is ook swart.
Baie trigome is daar in die neus en almal is swart.
Organe wat hoër geplaas is, word nie aanbid nie en die stof van die voete van gurmukhs is skatryk soos heilige plekke.
Voete en naels is geseënd omdat hulle die las van die hele liggaam dra.
Die kopwas word as vuil beskou, maar die voetewas van die gurmukhs is gesog deur die hele wêreld.
Om die genotvrugte te verkry, bly die gurmukhs in hul ewewig as die stoorhuis van alle lekkernye.
Die aarde, die woonplek vir die gedrag van dharma, word deur water ondersteun en binne-in die aarde is ook water.
Deur in die skuiling van die lotusvoete (van die Guru) te kom, word die aarde deurtrek deur die geur van ferm sterkte en dharma.
Daarop (aarde) groei bome, lyne blomme, kruie en gras wat nooit uitput nie.
Menige dam, see, berg, juweel en plesier gee materiaal is daar op.
Baie goddelike plekke, pelgrimstogsentrums, skakerings, vorms, eetbare en oneetbares kom daaruit voort.
As gevolg van die tradisie van die Guru-dissipel, is die heilige gemeente van die gurmukhs ook 'n soortgelyke oseaan van deugde.
Om losstaande te bly te midde van hoop en begeertes is die plesiervrug vir die gurmukhs.
Die Here het crores van heelalle in Sy elke trichome opgeneem.
Die ware Guru-vorm van daardie oer-perfekte en transendentale Brahm is die skenker van genot.
Al die vier vamas kom na die skuiling van die ware Guru in die vorm van heilige gemeente
En die gurmukhs daar smelt hulle bewussyn saam in die Woord deur leer, meditasie en gebed.
Vrees vir die Here, liefdevolle toewyding en die vreugde van liefde is vir hulle die afgod van die ware Guru wat hulle in hul hart koester.
Die voete van die ware Guru in die vorm van sadhu dra soveel las (geestelik sowel as geestelik) van hul dissipels dat,
0 my broers julle, behoort hulle te aanbid. Die waarde van die plesiervrug van die gunnukhs kan nie geskat word nie.
Wanneer dit katte en honde reën, kom die water wat deur waterspype vloei in die strate af.
Miljoene strome wat oorloop word miljoene strome.
Miljoene riviere sluit by die strome van riviere aan.
Negehonderd nege en negentig riviere vloei in die oostelike en die westelike rigtings.
Riviere gaan die see tegemoet.
Sewe sulke seë versmelt in die oseane maar steeds is die oseane nie versadig nie.
In die onderwêreld lyk sulke oseane ook soos 'n druppel water op 'n warm plaat.
Om hierdie plaat te verhit, word miljoene koppe van die keisers as brandstof gebruik.
En hierdie keisers wat hul aansprake op hierdie aarde plaas, gaan aan om te veg en te sterf.
In een skede kan twee swaarde en twee keisers in een land nie geakkommodeer word nie;
Maar twintig faquirs in een moskee onder een gelapte kombers kan (gemaklik) bly.
Keisers is soos twee leeus in 'n oerwoud, terwyl die faquirs soos die opiumsade in een peul is.
Hierdie sade speel op die 'doringbed' voordat hulle die eer kry om in die mark te verkoop.
Hulle word in die pers met water gejaag voordat hulle in die beker gespan word.
In die hof van die onverskrokke Here word die hoogmoediges sondaars genoem en die nederiges kry respek en groet.
Dit is hoekom die gurmukhs, alhoewel hulle magtig is, soos die sagmoediges optree.
'n Bok is deur 'n leeu gevang en terwyl hy op die punt was om te vrek, het dit 'n perdelag gegee.
Die verbaasde leeu het gevra hoekom hy so gelukkig was op so 'n oomblik (van sy dood).
Nederig het die bok geantwoord dat die testikels van ons manlike nageslag vergruis word om dit te kastreer.
Ons eet net wilde plante van droë streke, maar ons vel is geskil en gestamp.
Ek dink aan die lot van diegene (soos jy) wat ander se keel afsny en hul vlees eet.
Die liggaam van beide die trotse en die nederiges sal uiteindelik stof word, maar selfs dan is die liggaam van die arrogante (leeu) oneetbaar en dié van die nederige (bok) bereik die status van eetbaar.
Almal wat na hierdie wêreld gekom het, moet uiteindelik sterf.
Deur in en om die lotusvoete te bly, ontvang die gurmukh die lig van die heilige gemeente.
Deur die voete te aanbid en die stof van die voete te word, raak mens los, onsterflik en onvernietigbaar.
Deur die as van die voete van gurmukhs te drink, word vryheid van alle fisiese geestelike en geestelike kwale verkry.
Deur die wysheid van die Guru verloor hulle, hul ego en word nie geabsorbeer in maya nie.
Deur hulle bewussyn in die woord te absorbeer, woon hulle in die ware woning (heilige gemeente) van die vormlose.
Die verhaal van die dienaars van die Here is onpeilbaar onuitspreeklik en Manifest.
Om onverskillig te bly teenoor hoop is die plesiervrug van die Gurmukhs.
Hennep en katoen groei in dieselfde veld maar die gebruik van een is welwillend, terwyl die ander een sleg gebruik word.
Nadat die hennepplant afgedop is, word tou gemaak waarvan die strop gebruik word om mense in slawerny vas te bind.
Aan die ander kant, van katoen word growwe lap moeselien en sirisaf gemaak.
Katoen in die vorm van lap bedek die beskeidenheid van ander en beskerm die dharma van sadhus sowel as goddelose persone.
Die sadhu's, selfs wanneer hulle met die bose assosieer, verwerp nooit hul heilige natuur nie.
Wanneer die hennep wat in growwe lap omskep is, na die heilige plekke gebring word vir verspreiding in die heilige gemeente, word dit ook geseënd nadat dit in aanraking gekom het met die stof van die voete van die sadhus.
Ook wanneer 'n deeglike kloppapier daarvan gemaak word, skryf die heilige manne lofprysinge van die Here daarop en sê dieselfde vir ander op.
Die heilige gemeente maak die gevalle ook heilig.
Wanneer die klip met harde hart verbrand word, verander dit in kalksteen. besprinkeling van water blus vuur
Maar in die geval van kalk produseer water groot hitte.
Sy gif gaan nie weg nie al word water daarop gegooi en sy vuil vuur bly daarin.
As dit op die tong gesit word, skep dit pynlike blase.
Maar om geselskap te raak van betelblaar, betelneut en katejoe word sy kleur helder, mooi en heeltemal verfyn.
Deur net so by die heilige gemeente aan te sluit wat heilige manne word, raak die gurmukhs van selfs die chroniese kwale ontslae.
Wanneer die ego verlore is, word God selfs binne 'n halwe oomblik gevisualiseer.