Ene Oankaar, die oerenergie, verwesenlik deur die genade van goddelike leermeester
Die verliefdes Lana en Majanu is welbekend in al die kwartiere van die wêreld.
Die uitstekende lied van Sorath en Bija word in elke rigting gesing.
Die liefde van Sassi en Punnü, hoewel van verskillende kaste, word oral van gepraat.
Die roem van Sohni wat die Chenab-rivier in die ht geswem het om Mahival te ontmoet, is welbekend.
Ranjha en Hir is bekend vir die liefde wat hulle vir mekaar gedra het.
Maar verhewe bo almal is die liefde wat die dissipels hul Guru dra. Hulle sing dit op die ambrosiale uur van die oggend.
Opium-eters vermy nie opium nie en gaan sit saam om dit te eet.
Dobbelaars geniet spel en verloor hul insette.
Diewe laat vaar nie diefstal nie en word gestraf wanneer hulle gevang word.
Die kwaaddoeners bly nie weg van die huis van die vroue wat sleg aansien nie, al verkoop hulle selfs hul klere om vir hulle te voorsien.
Sondaars pleeg sonde anu ontvlug om straf te vermy.
Maar, in teenstelling met al hierdie, is die Sikhs van die Guru, (wie se kameraadskap ver van skadelik is) lief vir hul Guru, en hy onthef hulle van al hul sondes.
Die swart by vergaan terwyl hy die geur in die tuin geniet.
Mot brand homself vreesloos op die vlam, maar hou aan om in die aangesig van die vlam te kyk tot op die laaste.
Oorweldig deur melodie dwaal die takbokke voort in die woude.
Oorweldig deur die smaak van tong, vang die vis self die hoek.
Uit lus vir sy wyfie word die olifantmannetjie gevang en ly hy vir die res van die lewe.
Net so is die Sikhs van die Guru lief vir hul Guru en stabiliseer hulself in hul ware self.
Rooipootpatrys (chakor) is lief vir maan en staar daarom daarna sonder om eers sy blik te verloor.
Ruddy sheldrake (chakavi) is lief vir son, en in sonlig voel dit verheug om sy geliefde te ontmoet.
Lotus is lief vir water en wys die water sy geblomde gesig.
Reënvoëls en poue skree ook wanneer hulle die wolke sien.
Vrou is lief vir haar man en ma sorg vir die seun.
Net so is die Sikh lief vir Guru en hierdie liefde vergesel hom tot die einde toe.
Vriendskap van skoonheid en wellus is oor die hele wêreld bekend.
En dit is baie prakties dat honger en smaak komplementêr is.
Gierigheid en rykdom meng ook met mekaar en bly mislei.
Vir 'n sluimerende persoon is selfs 'n klein bedjie 'n plesier om die nag deur te bring.
In die droom geniet mens elke kleur van gebeure.
Net so is die verhaal van die liefde van die Sikh en die Guru onbeskryflik
Die swaan van Mansarovar tel net pêrels en juwele op.
Die nagtegaal en mangoboom dra liefde vir mekaar, en daarom sing dit daarop.
Die sandaal is lief vir hele plantegroei, en elkeen wat naby hom is, word geurig.
Deur die filosoof se klip aan te raak, verhelder die yster soos goud.
Selfs die besoedelde strome wat die Ganges ontmoet, word heilig.
So is ook die liefde tussen die Sikh en die Guru, en vir 'n Sikh is dit die kosbaarste kommoditeit.
Daar is drie tipes verhoudings – eerstens dié van pa, ma, suster, broer en hul nageslag en alliansies;
Tweedens, ma se pa, ma se ma, ma se susters, ma se broers;
Derdens, skoonpa, skoonma, swaer en skoonsuster.
Vir hulle word goud, silwer, diamante en korale versamel.
Maar dierbaarder as alles is die liefde van die Guru se Sikhs vir die Guru,
En dit is die verhouding wat geluk bring.
Die handelaar handel en hy verdien winste sowel as verlies.
Die boer bewerk en vermeerder of verminder dus.
Die bediende dien en kry houe in die slagveld.
Die resultate van regeer, lewe as 'n yogi, woon in die wêreld, bos
En forte is sodanig dat die mens uiteindelik vasgevang word in die web van yama, dws hy gaan voort om te transmigreer.
Maar so is liefde tussen die Sikh en sy Guru dat verlies nooit gely word nie.
Die oë is nie tevrede om besienswaardighede en uitstallings te aanskou nie;
Die ore is nie tevrede met die aanhoor van lof of verwyte, rou of jubel nie;
Die tong is nie tevrede om te eet wat plesier en genot verskaf nie;
Die neus is nie tevrede met goeie of slegte reuk nie;
Niemand is tevrede met sy lewensduur nie, en almal koester valse hoop.
Maar die Sikhs is tevrede met die Guru en hulle s'n is die ware liefde en genot.
Vervloek is die hoof wat nie voor die Guru buig nie en nie aan sy voete raak nie.
Vervloek is die oë wat in plaas daarvan om die Guru te aanskou 'n ander se vrou aanskou.
Daardie ore is (ook) vervloek wat nie na die preek van die Guru luister nie en nie daarop konsentreer nie'
Vervloek is daardie tong wat ander mantras opsê as die woord van die Guru
Sonder diens, vervloek is die koppe en voete, en nutteloos is ander dade.
Die (ware) liefde is daar tussen die Sikh en die Guru en die ware genot is daar in die skuiling van die Guru.
Wees lief vir niemand behalwe die Guru nie; alle ander liefde is vals.
Geniet geen ander smaak as syne nie, want dit sou giftig wees.
Moenie tevrede wees met iemand anders se sang nie, want om daarna te luister sal geen geluk bring nie.
Alle handelinge wat nie in ooreenstemming met die Guru se leer is nie, is boos en dra bose vrugte.
Loop net in die pad van ware Guru, want op alle ander maniere is daar diewe wat bedrieg en roof.
Die liefde van die Guru se Sikhs vir die Guru veroorsaak dat hul siel hul waarheid met die Waarheid meng.
Ander hoop (behalwe die Here s'n) is ondergang; hoe kon hulle bereik word.
Ander verliefdes is dwaling wat (die mens) uiteindelik op ’n dwaalspoor lei.
Ander handelinge is bedrog waardeur die mens tekortkominge kweek en ly.
Die geselskap van die gevoel van andersheid is 'n perfide manier van lewe; en hoe dit die sondige lewe kon wegwas.
Die otemness is 'n verkeerde spel wat 'n mens uiteindelik die (stryd van) lewe laat verloor.
Die liefde tussen die Sikhs en die Guru, bring die verdienstelike mense nader en maak hulle een (sangat).
Soos die sametrekking van ledemate die skilpad red, red die ambrosiale visie van die Guru die Sikh van die wêreldsee.
Soos 'n swaan wat diskriminerende kennis het (van die sif van water uit melk), verskaf hierdie visie van Guru wysheid oor die eetbare en die oneetbare.
Soos 'n Siberiese kraanvoël wat sy nageslag in gedagte hou, sorg die Guru ook altyd vir die dissipels, en voorsien (deur sy geestelike kragte) die onsigbare.
Aangesien die ma nie die plesier van haar seun deel nie, het die Guru ook geen eis van die Sikh nie.
Die ware Guru is vriendelik en toets (soms) ook die Sikhs.
Die liefde tussen die Guru en die Sikh maak laasgenoemde waardevol soos 'n grashalm wat miljoene (muntstukke) werd gemaak.
Aanskou die vlam (van die lamp), soos die mot met die vlam meng en
Hert absorbeer sy bewussyn in die melodieuse Woord, net so in die rivier van heilige gemeente,
Die Sikh wat vis word en die manier van die wysheid van die Guru aanneem, geniet die lewe.
Deur swart by van die lotusvoete (van die Here) te word, bring die Sikh sy nag ekstaties deur.
Hy vergeet nooit die lering van die Guru nie en herhaal dit soos die reënvoël in die reënseisoen doen.
Die liefde tussen die Guru en die dissipel is so dat hulle nie van die gevoel van dualiteit hou nie.
Vra nie vir 'n gewer van wie jy 'n beroep op 'n ander moet doen nie
Neem nie 'n brutale bankier in diens wat jou daarna sal laat berou nie.
Dien nie so 'n meester wat jou aanspreeklik sal maak vir die doodstraf nie.
Betrek nie 'n geneesheer wat nie die siekte van trots kan genees nie.
Wat is die nut daarvan om die liggaam by die plekke van pelgrimstogte te bad as die vuilheid van bose neigings nie gereinig word nie.
Die liefde tussen die Guru en die dissipels bring geluk en kalmte.
As leërmeester is met vier afdelings (olifant, strydwa, perd en voetsoldate), land en die rykdom;
As jy aantrekkingskrag vir ander het as gevolg van die besit van wonderwerke deur ridhis en siddhis;
As jy 'n lang lewe vol eienskappe en kennis lei
En as om genoeg kragtig te wees om vir niemand om te gee, nog steeds in dilemma gedompel is nie,
Hy kan nie skuiling in die hof van die Here hê nie.
As gevolg van liefde vir sy Guru, word selfs 'n gewone grassnyer Sikh aanvaarbaar.
Die konsentrasie behalwe op Guru is alles dualiteit.
Die kennis behalwe die kennis van die Guru-woord is 'n vergeefse kreet.
Aanbidding behalwe die Guru-voete is alles vals en selfsug.
Behalwe die aanvaarding van die leer van die Guru, is alle ander middele onvolledig.
Behalwe die byeenkoms in die heilige gemeente, is alle ander gemeentes broos.
Die Sikhs wat hul Guru liefhet, weet goed om die spel (van die lewe) te wen.
Mens kan miljoene wyshede, bewussyn, kwaliteite, meditasies, eerbewyse, japs hê,
Boetedoening, kontinensies, baddens op pelgrimstogsentrums, karmas, dharmas-joga's,
Genote dra resitasies van heilige geskrifte tot sy krediet.
Maar tog, as so 'n persoon wat deur ego beheer word deur ander opgemerk wil word,
Hy het gedwaal en kan nie die Here (en sy skepping) peil nie.
As die liefde tussen die Guru en die dissipel heers, verdwyn die gevoel van ego (in die dun lug).
Die Sikh van die Guru, wat aan die voete (van Guru) val, sweer sy ego en begeertes van verstand.
Hy haal water, waai die gemeente aan, maal meel (vir latigar) en doen alle handwerk.
Hy maak skoon en sprei die lakens uit en raak nie moedeloos terwyl hy vuur in die vuurherd steek nie.
Hy neem die tevredenheid aan soos 'n dooie doen.
Hy kry so 'n vrug om naby die Guru te woon, soos die sy-katoenboom kry deur naby die sandaalboom te wees maw dit word ook geurig.
Die Sikhs wat die Guru liefhet, maak hul wysheid volledig.
Enorm is die vrug van die diens aan die Guru; wat die waarde daarvan kan verstaan.
Vanuit die wonderlike skakerings (van die lewe) laat dit 'n mens die wonderlikste een sien.
Die smaak van die diens is so wonderlik soos die soet vir die stomme persoon.
Dit is 'n groot prestasie (van God) dat die geur daar in die bome is.
Die diens is van onskatbare waarde en onvergelykbaar; enige skaars verduur hierdie ondraaglike vermoë.
Net God, die alwetende, ken die misterie van die diens.
Niemand ken die raaisel hoe in die assosiasie van sandale ander bome in sandale verander nie.
Van lamp is die lamp verlig en lyk identies.
Niemand kan daardie water identifiseer wat in water meng nie.
Die klein tannie verander in bhringi-insek; niemand kan daarvan vertel nie.
Die slang verlaat sy sleur en dit is weer 'n wonderlike prestasie.
Net so is die liefde tussen die Guru en dissipel wonderlik.
Die geur setel in die blomme maar niemand weet hoe dit daar plaasvind nie.
Smaak van die vrugte is uiteenlopend, alhoewel dieselfde water hulle besproei.
Botter bly in die melk, maar niemand verstaan hierdie raaisel nie.
In die gurmukhs vind die verwesenliking van outentieke self as gevolg van hul dissipline plaas.
Vir dit alles pas die gurmukh die metode van liefde vir Guru toe,
Sangati en die gesange van die Guru, Gurbani
Wanneer die motte die brandende vlam van die lamp sien, kan hulle hulself nie weerhou nie.
Die vis word uit die water gehaal maar steeds gee hy nie sy liefde vir water op nie.
Terwyl hulle na die tromslag van die jagter luister, draai die takbokke na die geluid,
En die swart by deur die blom binne te gaan vergaan self omdat hy die geur geniet.
Net so geniet die gurmukhs die genot van liefde en bevry hulle van al die slawerny.
Die familielyn van die Guru en die Sikhs is geseën wat die wysheid van Guru volg, die self besef.