Een Oankar, die oerenergie, verwesenlik deur die genade van goddelike leermeester
Mens moet die perfekte ware Guru verstaan wat die grootsheid (van die skepping) rondom geskep het.
Die heilige gemeente van die volmaakte is volmaak en daardie volmaakte het die volmaakte mantra opgesê.
Die volmaakte het die volkome liefde vir die Here geskep en het die gurmukh manier van lewe bepaal.
Die aanskoue van perfek is volmaak en dieselfde volmaakte het die perfekte woord laat hoor.
Sy sit is ook perfek en sy troon is ook perfek.
Die heilige gemeente is die woonplek van waarheid en om vriendelik teenoor die toegewyde te wees, is Hy in die besit van die toegewydes.
Die Guru, uit sy pure liefde vir die Sikhs, het hulle die ware aard van die Here, die ware naam en die kennisproduserende meditasie laat verstaan.
Die Guru het die dissipel in die lewenswyse gedompel.
Alle bekwame God self is die doeltreffende sowel as materiële oorsaak van almal maar Hy doen alles volgens die wil van die heilige gemeente.
Die voorrade van daardie skenker is vol maar hy gee volgens die wense van die heilige gemeente.
Daardie transendentale Brahm, deur die Guru te wees, betrek die heilige gemeente in die Woord, sabad.
Sy blik kan nie verkry word deur yajna uit te voer, lekkers, joga, konsentrasie, ritualistiese aanbidding en ablusies aan te bied nie.
Medemense in die heilige gemeente handhaaf vader-seun-verhouding met die Guru,
en alles wat hy gee om te eet en aan te trek, eet en dra hulle.
God bly losstaande in maya.
Wanneer die Sikhs in die ambrosiale oggend opstaan, bad hulle in die rivier.
Deur hul gedagtes in die onpeilbare God te plaas deur diep konsentrasie, onthou hulle Guru, die God deur Japu (Ji) op te sê.
As hulle ten volle geaktiveer word, gaan hulle by die heilige gemeente van die heiliges aansluit.
Om geabsorbeer te raak in die onthou en lief vir die sabad wat hulle sing en die Guru se gesange hoor.
Hulle hou daarvan om hul tyd te spandeer in meditasie, diens en vrees vir God en hulle dien die tandvleis deur sy herdenkings waar te neem.
Hulle sing die Sodar in die aand en assosieer hartlik met mekaar.
Nadat hulle die Sohila voorgedra het en snags gesmeek het, deel hulle heilige voedsel uit (prasad).
So proe gurmukhs graag die vrug van geluk.
Die Oankar Here het met een resonansie die vorms geskep.
Lug, water, vuur, lug en aarde het Hy (in sy opdrag) sonder enige ondersteuning onderhou.
Miljoene heelal bestaan in sy elke trichome.
Hy die transendentale Brahm is die volledige (binne en buite), ontoeganklike, onmerkbare onbegryplike en oneindige.
Hy bly in beheer van liefdevolle toewyding en deur vriendelik te wees teenoor die toegewydes, skep Hy.
Hy is die subtiele saad wat vorm aanneem van die groot boom van die skepping.
Die vrugte bevat sade en dan word uit een saad miljoene vrugte geskep.
Die soet vrugte van Gurmukhs is die liefde van die Here en die Sikhs van Guru is lief vir die ware Guru.
In die heilige gemeente, die woning van die waarheid, woon die hoogste vormlose Heer.
Die Gurmukhs word bevry deur liefdevolle toewyding.
Die Guru se woord is die lug, die Guru en wonderlike heer het Woord die Guru opgesê.
Die vader van die mens is water wat deur afwaarts te vloei nederigheid leer.
Die aarde wat verdraagsaam is soos moeder, is die moeder en is die verdere basis van al die wesens.
Die dag en nag is die verpleegsters wat die mense van kinderwysheid besig hou in die toneelstukke van die wêreld.
Die lewe van Gurmukh is betekenisvol omdat hy in die heilige gemeente sy egoïsme verloor het.
Hy wat in die lewe bevry word, gedra hom in die wêreld met die vaardigheid om uit die siklus van transnigrasie te kom.
Die moeder van die gurmukhs is die wysheid van die Guru en vader, die tevredenheid deur wie hulle bevryding bereik.
Verdraagsaamheid en pligsbesef is hulle broers, en meditasie, strenghede, kontinensie die seuns.
Die Guru en die dissipel is in gelykheid in mekaar versprei en hulle is albei die uitbreiding van die volmaakte opperheer.
Raving het die grootste plesier besef wat hulle ander ook dieselfde laat besef het.
Die gas in die huis van ander persoon bly onbesorg onder baie verwagtinge.
Lotus ook in die water konsentreer op son en bly onbeïnvloed deur water.
Net so ontmoet die Guru en dissipel in die heilige gemeente deur woord (sabad) en meditatiewe fakulteit (surati).
Mense van die vier varnas, deur volgelinge van die Guru te word, woon in die woonplek van waarheid deur die heilige gemeente.
Soos die eenkleurige sap van betelblaar gooi hulle hul eiewees weg, en almal is gekleur in hul een vinnige kleur.
Al die ses filosofieë en die twaalf sektes van jogi's begeer deur weg te staan (maar kry nie daardie status as gevolg van hul trots nie).
Daar word getoon dat ses seisoene, twaalf maande een son en een maan het,
Maar die gurmukhs het die son en die maan in mekaar saamgesmelt, dit wil sê hulle het die grense van die sattva en die rajas gunas afgebreek.
Nadat hulle verby die rnaya van Siva-sakti gegaan het, behandel hulle die een opperste.
Hulle nederigheid laat die wêreld voor hulle voete val.
Deur die preek van die Guru in ag te neem as die volgorde wat hulle waarneem dat die kode onduidelik is.
Hulle gee oor aan die voete van Guru en smeer stof van sy voete op hul koppe.
Deur die misleidende geskrifte van die lot uit te wis, skep hulle spesiale liefde vir onmerkbare God.
Magdom sonne en mane kan nie hul glans bereik nie.
Deur ego van hulleself uit te vee, duik hulle in die heilige tenk van die heilige gemeente.
Heilige gemeente is die woonplek van die volmaakte Brahm en hulle (gurmukhs) hou hul gedagtes deurdrenk met die lotusvoete (van Here).
Hulle word die swart by en woon in die plesierblare (van die heilige Here).
Geseënd is die Glimpse en die geselskap van die guru, want daar visualiseer net een God alleen in al die ses filosofieë.
Om verlig te word, identifiseer die leringe van Guru selfs in sekulêre sake
Om een vrou as vrou te hê, is hy (die Sikh) 'n feesviering en beskou enige ander se vrou as sy dogter of 'n suster.
Om 'n ander man se eiendom te begeer is verbode (vir 'n Sikh) soos die varke vir die Moslem en die koei vir 'n Hindoe.
Die sikh wat 'n huisbewoner is, ontken tonsuur, die heilige draad (Janeau), ens.
Die Sikh van die Guru aanvaar transendentale Here as die enigste gevind van hoër kennis en die meditasie.
In die gemeente van sulke mense kan enige liggaam outentiek sowel as respekvol word.
Alhoewel die koeie verskillende kleure het, is hul melk van dieselfde (wit) kleur.
Die plantegroei het 'n verskeidenheid bome, maar is die vuur daarin van verskillende kleure?
Baie aanskou die juwele, maar die juwelier is 'n seldsame persoon.
Soos die diamant wat met ander diamante verweef is, in die geselskap van juwele gaan, so gaan die verstand-diamant wat met die diamant verweef is, soos Guru Woord in die string van die heilige gemeente.
Kundige mense word geseën met die ambrosiale gesig van die Guru en het dan hoegenaamd geen begeerte nie.
Hulle liggaam en visie word goddelik en elke ledemaat weerspieël die goddelike lig van die perfekte Brahm.
Hulle verhoudings met die ware Guru word deur die heilige gemeente gevestig.
Die Gurmukh, terwyl hy sy meditasiefakulteit in die Woord dompel, luister na die Woord alleen, selfs deur die vyf tipes klanke (geskep deur baie instrumente).
Met inagneming van die ragas en nadas slegs as die medium, bespreek en resiteer die Gurmukh met liefde.
Slegs die Gurmukhs verstaan die melodie van die kennis van die hoogste werklikheid.
Die Sikhs dink na oor die woorde van die Onuitspreeklike, en weerhou hulle van lof en blaam.
Deur die Guru se opdrag toe te laat om hul harte binne te dring, praat hulle beleefd en troos mekaar sodoende.
Die Sikhs se deugde kan nie verswyg word nie. Soos 'n man dalk molasse wegsteek, maar miere sal dit ontdek.
Soos die suikerriet sap gee wanneer dit in 'n meul gepers word, so moet 'n Sikh ly terwyl hy gunste aan ander verleen.
Soos die swart by gee hulle oor aan die lotusvoete van Guru en geniet die sap en bly gelukkig.
Hulle gaan verder as die triveni van ira, pingala en susumna en stabiliseer in hul eie self.
Hulle dra deur die vlam van asem, verstand en die lewenskrag op en laat ander die soham- en hans-resitasies (jap) opsê.
Die vorm van surati is wonderlik geurig en bekoorlik.
Die gurmukhs absorbeer rustig in die plesier-oseaan van die Guru-voete.
Wanneer hulle in die vorm van plesiervrugte die hoogste vreugde verkry, gaan hulle verder as die bindinge van liggaam en liggaamloosheid en bereik die hoogste stand.
Sulke gurmukhs het die blik op daardie onsigbare Here in die heilige gemeente.
Waardig is die hande van die Sikh wat in die heilige gemeente die Guru se werk doen.
Wat water trek, die sangat waai, die meel maal, die voete van Guru was en die water daaruit drink;
Wat die Guru se gesange naskryf en die simbale, die mirdang, 'n klein trom, en die rebeck speel in die geselskap van heilige.
Waardig is die hande wat buig, help om neer te buig en 'n broer Sikh omhels;
Wie bestaan eem eerlik en vrymoedig guns aan ander verleen.
Lofwaardig is die hande van so 'n Sikh wat deur in aanraking te kom met Guru onverskillig raak teenoor wêreldse materiaal en nie sy oë op 'n ander se vrou of eiendom lê nie;
Wie 'n ander Sikh liefhet en die liefde, toewyding en vrees van God omhels;
Hy wis sy ego uit en laat homself nie geld nie.
Geseënd is die voete van die Sikhs wat in Guru se weg wandel;
Wie gaan na die Gurudwara en sit hulle in die heilige gemeente;
Wat die Guru se Sikhs opsoek en hulle haas om hulle gunste te bewys.
Waardig is die voete van die Silk's wat nie op die pad van dualiteit gaan nie en rykdom besit, bly onverskillig daaroor.
Min is die mense wat by die bevele van die Opperbevelhebber gehoorsaam, Hom hulde bring en so uit hulle boeie ontsnap;
Wat die gebruik aanneem om die Guru se Sikhs te omseil en voor hul voete te val.
Die Guru se Sikhs verlustig hulle in sulke genot.
Die verligte verstand van die Sikhs drink en verteer die ondraaglike beker van die liefde van die Here.
Gewapen met die kennis van die Brahm, mediteer hulle op die transendentale Brahm.
Om hul bewussyn in die Woord-sabad saam te voeg, sê hulle die onbeskryflike verhaal van die Woord-die Guru op.
Hulle is bevoeg om onverstaanbare tempo van die verlede, hede en toekoms te sien.
Nooit mislei vrugte van vreugde nie, word die gurmukhs, en met genade van die God, vriendelik teenoor toegewydes, mislei hulle eerder die bose neigings.
Hulle werk as 'n boot in die wêreld-oseaan en vaar oor die miljoene wat een gurmukh volg, die Guru-georiënteerde persoon.
Die altruïstiese Sikhs kom altyd glimlaggend op.
Daar word gesê dat die slange om die sandaalboom gedraai word (maar die boom word nie deur hul gif beïnvloed nie).
Die filosoof se klip bestaan tussen klippe maar blyk nie 'n gewone klip te wees nie.
Die juweelhou-slang loop ook tussen die gewone slange rond.
Uit die golwe van die dam tel die swane net pêrels en edelstene op om te eet.
Aangesien die lotus onbesmeer in water bly, is dieselfde die posisie van die huisbewoner Sikh.
Hy woon tussen al die hoop en drange rondom, en neem die vaardigheid van bevryding aan in die lewe en lewens (gelukkig).
Hoe kon mens die heilige gemeente loof.
Die vormlose Here het die vorm van ware Guru aangeneem, die geseënde.
Gelukkig is die Sikh van die Guru wat luister na die lering van die Guru het die skuiling van die Guru-voete gesoek.
Die weg van die gurmukhs is geseënd waarop 'n mens deur die heilige gemeente trap.
Geseënd is die voete van die ware Guru en daardie kop is ook gelukkig wat op die voete van Guru rus.
Die blik op die ware Guru is gunstig en die Sikh van die Guru is ook geseënde een wat gekom het om die Guru te sien.
Die Guru is gelukkig lief vir die toegewyde gevoelens van die Sikh.
Die wysheid van die Guru vernietig dualiteit.
Geseënd is die oomblik, die knipperende tyd, die uur, die datum, die dag (waartydens jy aan die Here dink).
Dag, nag, twee weke, maande, seisoen en die jaar is gunstig waarin verstand probeer opstaan (na goddelikheid).
Geseënd is die abhijit nakstra wat inspireer om die wellus, die woede en die ego te verwerp.
Daardie tyd is gelukkig waarin 'n mens (deur meditasie oor God) die vrugte van die heilige dip by die agt-en-sestig pelgrimsentrums en die Prayagraj kry.
Om die deur van Guru (die Gurudwara) te bereik, word geabsorbeer in die genot van die lotusvoete (van Guru).
Deur die leerstellings van Guru aan te neem, word die toestand van vreesloosheid en totale opname in die liefde (van die Here) bereik.
Deur die bewussyn in die sabad (woord) deur en in die heilige gemeente te dompel, weerklink elke ledemaat (van die toegewyde) die glans van die (standvastige) kleur van die Here.
Die Sikhs van die Guru het juweelkrans gemaak van die brose draad van asem (en hulle maak ten volle gebruik daarvan).
Die beleefde taal van 'n Sikh bring wat hy dink in sy verstand en hart na vore.
'n Sikh sien God oral met sy eie oë aan, en dit is gelyk aan 'n yogi se meditasie.
Wanneer 'n Sikh aandagtig luister na, of self sing, die woord van God, is dit gelyk aan die vyf ekstatiese klanke in die brein van 'n yogi.
Om lewensonderhoud met sy hande deur 'n Sikh te verdien, is gelyk aan die eerbetoon en prostrasie (van Hindoes).
Wanneer, die gurmukh, loop om die Guru te aanskou, is dit gelyk aan 'n uiters heilige omweg.
Wanneer die Guru-georiënteerde persoon homself eet en aantrek, is dit gelyk aan die uitvoering van Hindoe-opoffering en -offer.
Wanneer gurmukh slaap, is dit gelyk aan 'n yogi se beswyming en die gunnukh onttrek nie sy gedagtes van die voorwerp (God die Guru) van sy konsentrasie nie.
Die huisbewoner is bevry in die lewe; hy is nie bang vir die golwe van die wêreld se oseaan nie en vrees kom nie in sy hart in nie.
Hy gaan verder as die gebied van seëninge en vloeke en spreek dit nie uit nie.
Dat die ware Guru die waarheid geïnkarneer is en die basis van meditasie is, is welbekend (aan gurmukh).
Satnam, Karta Purakh word aanvaar as die basiese formule, die muli mantr, deur gurmukh.
Hy wat die soet sap van die lotusvoete as fundamenteel aanvaar, kwyt die vreugde van liefde vir die Allerhoogste.
Hy betree die onderdompeling van woordbewustheid deur die Guru en die heilige gemeente.
Die weg van die gurmukh is buite die verstand van verstand en spraak en hy trap dit in ooreenstemming met die wysheid van die Guru en sy eie standvastige wil.
Wie kan die belangrikheid van die gelykenis (van gurmukh) beskryf, want dit is buite die Vedas en die Katebas, (die vier heilige boeke van semitiese godsdiens).
Hierdie manier kan slegs geïdentifiseer word deur die grense en bekommernisse oor die hoë en laagte van die wêreld oor te steek.
Om water uit 'n stroom of dam te kry, word die dhingali ('n paal met 'n emmer aan die een kant en 'n steunpunt in die middel wat gebruik word om water te trek) laat sak deur sy nek vas te gryp, dit wil sê dit word met geweld verneder en gaan nie af nie. sy eie.
Die uil is nie bly om die son of chakavi te aanskou nie; rooibruin sheldrake, die maan.
Die sykatoenboom (simbal) lewer geen vrugte nie en die bamboes groei naby die sandaal, maar word nie daardeur geparfumeer nie.
Gegewe melk om te drink, skei 'n slang nie met sy gif nie en die bitterheid van die kolosinte gaan ook nie weg nie.
Die bosluis klou aan die koei se uier maar drink bloed in plaas van melk.
Al hierdie nadele het ek en as iemand my 'n guns bewys, gee ek dit terug met 'n ongewenste eienskap.
Garlick kan nooit die parfuum van muskus hê nie.