ਪੰਜਾਬੀ 
English 
پنجابی 
Español 
Français 
Deutsch 
Português 
Bahasa Indonesia 
Türkçe 
Tiếng Việt 
Filipino 
Svenska हिंदी संस्कृत 
Nederlands 
Română 
Magyar 
Polski 
Čeština 
Afrikaans 
Italiano Català 
Shqip 
Gaeilge Cymraeg 
Slovenčina 
Slovenščina 
Dansk 
Eesti 
Latviešu 
Lietuvių 
Norsk 
Malti 
Íslenska Galego 
Kreyòl Ayisyen 
Latin 
Bahasa Melayu 
Kiswahili 
Hrvatski 
Suomi 
Русский मराठी ગુજરાતી తెలుగు ಕನ್ನಡ தமிழ் മലയാളം 
বাংলা 
Ελληνικά 
日本語 
中文 اردو سنڌي 
فارسی 
العربية 
עברית 
한국어 वारां भाई गुरदास जी
पान - 6
ੴ ਸਤਿਗੁਰ ਪ੍ਰਸਾਦਿ ॥
ੴ सतिगुर प्रसादि ॥एक ओंकार, आदिम ऊर्जा, दैवी गुरूच्या कृपेने साकार झाली
ਵਾਰ ੬ ।
वार ६ ।
ਪੂਰਾ ਸਤਿਗੁਰੁ ਜਾਣੀਐ ਪੂਰੇ ਪੂਰਾ ਥਾਟੁ ਬਣਾਇਆ ।
पूरा सतिगुरु जाणीऐ पूरे पूरा थाटु बणाइआ ।सभोवतालची भव्यता (सृष्टी) निर्माण करणारा परिपूर्ण खरा गुरु समजून घ्यावा.
ਪੂਰੇ ਪੂਰਾ ਸਾਧਸੰਗੁ ਪੂਰੇ ਪੂਰਾ ਮੰਤ੍ਰ ਦ੍ਰਿੜਾਇਆ ।
पूरे पूरा साधसंगु पूरे पूरा मंत्र द्रिड़ाइआ ।पूर्णाची पवित्र मंडळी परिपूर्ण आहे आणि त्या परिपूर्णाने परिपूर्ण मंत्राचा पाठ केला आहे.
ਪੂਰੇ ਪੂਰਾ ਪਿਰਮ ਰਸੁ ਪੂਰਾ ਗੁਰਮੁਖਿ ਪੰਥੁ ਚਲਾਇਆ ।
पूरे पूरा पिरम रसु पूरा गुरमुखि पंथु चलाइआ ।परफेक्टने परमेश्वरावर पूर्ण प्रेम निर्माण केले आहे आणि गुरुमुखी जीवनपद्धती निश्चित केली आहे.
ਪੂਰੇ ਪੂਰਾ ਦਰਸਣੋ ਪੂਰੇ ਪੂਰਾ ਸਬਦੁ ਸੁਣਾਇਆ ।
पूरे पूरा दरसणो पूरे पूरा सबदु सुणाइआ ।परिपूर्णाची दृष्टी परिपूर्ण आहे आणि त्याच परिपूर्णामुळे परिपूर्ण शब्द ऐकू आला आहे.
ਪੂਰੇ ਪੂਰਾ ਬੈਹਣਾ ਪੂਰੇ ਪੂਰਾ ਤਖਤੁ ਰਚਾਇਆ ।
पूरे पूरा बैहणा पूरे पूरा तखतु रचाइआ ।त्याचे बसणेही परिपूर्ण आहे आणि सिंहासनही परिपूर्ण आहे.
ਸਾਧ ਸੰਗਤਿ ਸਚੁ ਖੰਡੁ ਹੈ ਭਗਤਿ ਵਛਲੁ ਹੋਇ ਵਸਗਤਿ ਆਇਆ ।
साध संगति सचु खंडु है भगति वछलु होइ वसगति आइआ ।पवित्र मंडळी हे सत्याचे निवासस्थान आहे आणि भक्तावर दयाळू असल्याने तो भक्तांच्या ताब्यात असतो.
ਸਚੁ ਰੂਪੁ ਸਚੁ ਨਾਉ ਗੁਰ ਗਿਆਨੁ ਧਿਆਨੁ ਸਿਖਾ ਸਮਝਾਇਆ ।
सचु रूपु सचु नाउ गुर गिआनु धिआनु सिखा समझाइआ ।गुरूंनी शिखांवर असलेल्या निखळ प्रेमातून त्यांना परमेश्वराचे खरे स्वरूप, खरे नाम आणि ज्ञान निर्माण करणारे ध्यान समजायला लावले.
ਗੁਰ ਚੇਲੇ ਪਰਚਾ ਪਰਚਾਇਆ ।੧।
गुर चेले परचा परचाइआ ।१।गुरूंनी शिष्याला जीवनपद्धतीत बुडवले आहे.
ਕਰਣ ਕਾਰਣ ਸਮਰਥੁ ਹੈ ਸਾਧਸੰਗਤਿ ਦਾ ਕਰੈ ਕਰਾਇਆ ।
करण कारण समरथु है साधसंगति दा करै कराइआ ।सर्व सक्षम देव स्वतः सर्वांचे कार्यक्षम तसेच भौतिक कारण आहे परंतु तो पवित्र मंडळीच्या इच्छेनुसार सर्व काही करतो.
ਭਰੈ ਭੰਡਾਰ ਦਾਤਾਰੁ ਹੈ ਸਾਧਸੰਗਤਿ ਦਾ ਦੇਇ ਦਿਵਾਇਆ ।
भरै भंडार दातारु है साधसंगति दा देइ दिवाइआ ।त्या दाताचे भांडार भरले आहे पण तो पवित्र मंडळीच्या इच्छेनुसार देतो.
ਪਾਰਬ੍ਰਹਮ ਗੁਰ ਰੂਪੁ ਹੋਇ ਸਾਧਸੰਗਤਿ ਗੁਰ ਸਬਦਿ ਸਮਾਇਆ ।
पारब्रहम गुर रूपु होइ साधसंगति गुर सबदि समाइआ ।ते दिव्य ब्रह्म, गुरू बनून, पवित्र मंडळीला शब्द, शब्दात गुंतवतो.
ਜਗ ਭੋਗ ਜੋਗ ਧਿਆਨੁ ਕਰਿ ਪੂਜਾ ਪਰੇ ਨ ਦਰਸਨੁ ਪਾਇਆ ।
जग भोग जोग धिआनु करि पूजा परे न दरसनु पाइआ ।यज्ञ करून, मिठाई अर्पण करून, योगासने, एकाग्रता, कर्मकांडपूजा आणि विसर्जन करून त्याची झलक मिळू शकत नाही.
ਸਾਧਸੰਗਤਿ ਪਿਉ ਪੁਤੁ ਹੋਇ ਦਿਤਾ ਖਾਇ ਪੈਨ੍ਹੈ ਪੈਨ੍ਹਾਇਆ ।
साधसंगति पिउ पुतु होइ दिता खाइ पैन्है पैन्हाइआ ।पवित्र मंडळीतील सहकारी गुरूंसोबत पिता-पुत्राचे नाते टिकवून ठेवतात,
ਘਰਬਾਰੀ ਹੋਇ ਵਰਤਿਆ ਘਰਬਾਰੀ ਸਿਖ ਪੈਰੀ ਪਾਇਆ ।
घरबारी होइ वरतिआ घरबारी सिख पैरी पाइआ ।आणि तो जे काही खायला देतो आणि घालतो ते ते खातात आणि घालतात.
ਮਾਇਆ ਵਿਚਿ ਉਦਾਸੁ ਰਖਾਇਆ ।੨।
माइआ विचि उदासु रखाइआ ।२।देव मायेत अलिप्त राहतो.
ਅੰਮ੍ਰਿਤ ਵੇਲੇ ਉਠਿ ਕੈ ਜਾਇ ਅੰਦਰਿ ਦਰੀਆਉ ਨ੍ਹਵੰਦੇ ।
अंम्रित वेले उठि कै जाइ अंदरि दरीआउ न्हवंदे ।पहाटेच्या अमृतमय वेळी उठून शीख नदीत स्नान करतात.
ਸਹਜਿ ਸਮਾਧਿ ਅਗਾਧਿ ਵਿਚਿ ਇਕ ਮਨਿ ਹੋਇ ਗੁਰ ਜਾਪੁ ਜਪੰਦੇ ।
सहजि समाधि अगाधि विचि इक मनि होइ गुर जापु जपंदे ।खोल एकाग्रतेने अथांग भगवंतामध्ये आपले मन ठेऊन, ते जपू (जी) पाठ करून गुरूचे, भगवंताचे स्मरण करतात.
ਮਥੈ ਟਿਕੇ ਲਾਲ ਲਾਇ ਸਾਧਸੰਗਤਿ ਚਲਿ ਜਾਇ ਬਹੰਦੇ ।
मथै टिके लाल लाइ साधसंगति चलि जाइ बहंदे ।पूर्ण सक्रिय होऊन ते संतांच्या पवित्र मंडळीत सामील होतात.
ਸਬਦੁ ਸੁਰਤਿ ਲਿਵ ਲੀਣੁ ਹੋਇ ਸਤਿਗੁਰ ਬਾਣੀ ਗਾਇ ਸੁਣੰਦੇ ।
सबदु सुरति लिव लीणु होइ सतिगुर बाणी गाइ सुणंदे ।ते गुरूंचे स्तोत्र गातात आणि ऐकत असलेल्या शब्दाचे स्मरण आणि प्रेम करण्यात गढून जातात.
ਭਾਇ ਭਗਤਿ ਭੈ ਵਰਤਿਮਾਨਿ ਗੁਰ ਸੇਵਾ ਗੁਰਪੁਰਬ ਕਰੰਦੇ ।
भाइ भगति भै वरतिमानि गुर सेवा गुरपुरब करंदे ।त्यांना त्यांचा वेळ ध्यान, सेवा आणि देवाचे भय यात घालवायला आवडते आणि ते त्यांची जयंती साजरे करून गमची सेवा करतात.
ਸੰਝੈ ਸੋਦਰੁ ਗਾਵਣਾ ਮਨ ਮੇਲੀ ਕਰਿ ਮੇਲਿ ਮਿਲੰਦੇ ।
संझै सोदरु गावणा मन मेली करि मेलि मिलंदे ।ते संध्याकाळी सोडर गातात आणि मनापासून एकमेकांशी जोडतात.
ਰਾਤੀ ਕੀਰਤਿ ਸੋਹਿਲਾ ਕਰਿ ਆਰਤੀ ਪਰਸਾਦੁ ਵੰਡੰਦੇ ।
राती कीरति सोहिला करि आरती परसादु वंडंदे ।रात्री सोहिला पाठ करून प्रार्थना करून ते पवित्र अन्न (प्रसाद) वाटप करतात.
ਗੁਰਮੁਖਿ ਸੁਖ ਫਲੁ ਪਿਰਮ ਚਖੰਦੇ ।੩।
गुरमुखि सुख फलु पिरम चखंदे ।३।अशा प्रकारे गुरुमुख आनंदाने आनंदाचे फळ चाखतात.
ਇਕ ਕਵਾਉ ਪਸਾਉ ਕਰਿ ਓਅੰਕਾਰਿ ਅਕਾਰੁ ਪਸਾਰਾ ।
इक कवाउ पसाउ करि ओअंकारि अकारु पसारा ।ओंकार परमेश्वराने एका प्रतिध्वनीने रूपे निर्माण केली.
ਪਉਣ ਪਾਣੀ ਬੈਸੰਤਰੋ ਧਰਤਿ ਅਗਾਸੁ ਧਰੇ ਨਿਰਧਾਰਾ ।
पउण पाणी बैसंतरो धरति अगासु धरे निरधारा ।वायू, पाणी, अग्नी, आकाश आणि पृथ्वी त्यांनी कोणत्याही आधाराशिवाय (त्याच्या क्रमाने) टिकवून ठेवली.
ਰੋਮ ਰੋਮ ਵਿਚਿ ਰਖਿਓਨੁ ਕਰਿ ਵਰਭੰਡ ਕਰੋੜਿ ਅਕਾਰਾ ।
रोम रोम विचि रखिओनु करि वरभंड करोड़ि अकारा ।त्याच्या प्रत्येक ट्रायकोममध्ये लाखो विश्व अस्तित्वात आहे.
ਪਾਰਬ੍ਰਹਮੁ ਪੂਰਨ ਬ੍ਰਹਮੁ ਅਗਮ ਅਗੋਚਰੁ ਅਲਖ ਅਪਾਰਾ ।
पारब्रहमु पूरन ब्रहमु अगम अगोचरु अलख अपारा ।तो दिव्य ब्रह्म पूर्ण (आत आणि बाहेर), अगम्य, अगोचर अगम्य आणि अनंत आहे.
ਪਿਰਮ ਪਿਆਲੈ ਵਸਿ ਹੋਇ ਭਗਤਿ ਵਛਲ ਹੋਇ ਸਿਰਜਣਹਾਰਾ ।
पिरम पिआलै वसि होइ भगति वछल होइ सिरजणहारा ।तो प्रेमळ भक्तीच्या नियंत्रणात राहतो आणि भक्तांवर दयाळू होऊन तो निर्माण करतो.
ਬੀਉ ਬੀਜਿ ਅਤਿ ਸੂਖਮੋ ਤਿਦੂੰ ਹੋਇ ਵਡ ਬਿਰਖ ਵਿਥਾਰਾ ।
बीउ बीजि अति सूखमो तिदूं होइ वड बिरख विथारा ।ते सूक्ष्म बीज आहे जे सृष्टीच्या मोठ्या वृक्षाचे रूप धारण करते.
ਫਲ ਵਿਚਿ ਬੀਉ ਸਮਾਇ ਕੈ ਇਕ ਦੂੰ ਬੀਅਹੁ ਲਖ ਹਜਾਰਾ ।
फल विचि बीउ समाइ कै इक दूं बीअहु लख हजारा ।फळांमध्ये बिया असतात आणि मग एका बियांपासून लाखो फळे तयार होतात.
ਗੁਰਮੁਖਿ ਸੁਖ ਫਲ ਪਿਰਮ ਰਸੁ ਗੁਰਸਿਖਾਂ ਸਤਿਗੁਰੂ ਪਿਆਰਾ ।
गुरमुखि सुख फल पिरम रसु गुरसिखां सतिगुरू पिआरा ।गुरुमुखांचे गोड फळ म्हणजे परमेश्वराचे प्रेम आणि गुरूंचे शीख खरे गुरूवर प्रेम करतात.
ਸਾਧਸੰਗਤਿ ਸਚੁ ਖੰਡ ਵਿਚਿ ਸਤਿਗੁਰ ਪੁਰਖੁ ਵਸੈ ਨਿਰੰਕਾਰਾ ।
साधसंगति सचु खंड विचि सतिगुर पुरखु वसै निरंकारा ।पवित्र मंडळीत, सत्याचे निवासस्थान, परम निराकार परमेश्वर वास करतो.
ਭਾਇ ਭਗਤਿ ਗੁਰਮੁਖਿ ਨਿਸਤਾਰਾ ।੪।
भाइ भगति गुरमुखि निसतारा ।४।प्रेमळ भक्तीने गुरुमुख मुक्त होतात.
ਪਉਣੁ ਗੁਰੂ ਗੁਰ ਸਬਦੁ ਹੈ ਵਾਹਗੁਰੂ ਗੁਰ ਸਬਦੁ ਸੁਣਾਇਆ ।
पउणु गुरू गुर सबदु है वाहगुरू गुर सबदु सुणाइआ ।गुरूचा शब्द हा वायु आहे, गुरू आणि अद्‌भुत प्रभूने गुरूचा शब्द उच्चारला आहे.
ਪਾਣੀ ਪਿਤਾ ਪਵਿਤ੍ਰੁ ਕਰਿ ਗੁਰਮੁਖਿ ਪੰਥਿ ਨਿਵਾਣਿ ਚਲਾਇਆ ।
पाणी पिता पवित्रु करि गुरमुखि पंथि निवाणि चलाइआ ।माणसाचा पिता पाणी आहे जे खालच्या दिशेने वाहून नम्रता शिकवते.
ਧਰਤੀ ਮਾਤ ਮਹਤੁ ਕਰਿ ਓਤਿ ਪੋਤਿ ਸੰਜੋਗੁ ਬਣਾਇਆ ।
धरती मात महतु करि ओति पोति संजोगु बणाइआ ।मातेप्रमाणे सहनशील असणारी पृथ्वी ही माता आहे आणि तीच सर्व प्राण्यांचा पुढील आधार आहे.
ਦਾਈ ਦਾਇਆ ਰਾਤਿ ਦਿਹੁ ਬਾਲ ਸੁਭਾਇ ਜਗਤ੍ਰੁ ਖਿਲਾਇਆ ।
दाई दाइआ राति दिहु बाल सुभाइ जगत्रु खिलाइआ ।रात्रंदिवस बालबुद्धीच्या माणसांना संसाराच्या नाटकात गुंतवून ठेवणाऱ्या परिचारिका आहेत.
ਗੁਰਮੁਖਿ ਜਨਮੁ ਸਕਾਰਥਾ ਸਾਧਸੰਗਤਿ ਵਸਿ ਆਪੁ ਗਵਾਇਆ ।
गुरमुखि जनमु सकारथा साधसंगति वसि आपु गवाइआ ।गुरुमुखाचे जीवन सार्थक आहे कारण पवित्र मंडळीत त्याने अहंकार गमावला आहे.
ਜੰਮਣ ਮਰਣਹੁ ਬਾਹਰੇ ਜੀਵਨ ਮੁਕਤਿ ਜੁਗਤਿ ਵਰਤਾਇਆ ।
जंमण मरणहु बाहरे जीवन मुकति जुगति वरताइआ ।जीवनात मुक्ती प्राप्त करून तो पराक्रमाच्या चक्रातून बाहेर पडण्याच्या कौशल्याने जगात वावरतो.
ਗੁਰਮਤਿ ਮਾਤਾ ਮਤਿ ਹੈ ਪਿਤਾ ਸੰਤੋਖ ਮੋਖ ਪਦੁ ਪਾਇਆ ।
गुरमति माता मति है पिता संतोख मोख पदु पाइआ ।गुरुमुखांची आई ही गुरु आणि वडिलांची बुद्धी असते, ज्यांच्याद्वारे त्यांना मुक्ती मिळते.
ਧੀਰਜੁ ਧਰਮੁ ਭਿਰਾਵ ਦੁਇ ਜਪੁ ਤਪੁ ਜਤੁ ਸਤੁ ਪੁਤ ਜਣਾਇਆ ।
धीरजु धरमु भिराव दुइ जपु तपु जतु सतु पुत जणाइआ ।सहनशीलता आणि कर्तव्याची भावना हे त्यांचे भाऊ आहेत आणि ध्यान, तपस्या, पुत्रांना संयम ठेवतात.
ਗੁਰ ਚੇਲਾ ਚੇਲਾ ਗੁਰੂ ਪੁਰਖਹੁ ਪੁਰਖ ਚਲਤੁ ਵਰਤਾਇਆ ।
गुर चेला चेला गुरू पुरखहु पुरख चलतु वरताइआ ।गुरू आणि शिष्य हे एकमेकांमध्ये समानतेने विखुरलेले असतात आणि ते दोघेही परिपूर्ण परम परमेश्वराचा विस्तार आहेत.
ਗੁਰਮੁਖਿ ਸੁਖ ਫਲੁ ਅਲਖੁ ਲਖਾਇਆ ।੫।
गुरमुखि सुख फलु अलखु लखाइआ ।५।रेविंगला परम आनंदाची जाणीव झाली ज्याची त्यांनी इतरांनाही जाणीव करून दिली.
ਪਰ ਘਰ ਜਾਇ ਪਰਾਹੁਣਾ ਆਸਾ ਵਿਚਿ ਨਿਰਾਸੁ ਵਲਾਏ ।
पर घर जाइ पराहुणा आसा विचि निरासु वलाए ।इतर व्यक्तीच्या घरातील पाहुणे अनेक अपेक्षांमध्ये बेफिकीर राहतो.
ਪਾਣੀ ਅੰਦਰਿ ਕਵਲ ਜਿਉ ਸੂਰਜ ਧਿਆਨੁ ਅਲਿਪਤੁ ਰਹਾਏ ।
पाणी अंदरि कवल जिउ सूरज धिआनु अलिपतु रहाए ।पाण्यातील कमळ देखील सूर्यावर केंद्रित होते आणि पाण्याने प्रभावित होत नाही.
ਸਬਦ ਸੁਰਤਿ ਸਤਿਸੰਗਿ ਮਿਲਿ ਗੁਰ ਚੇਲੇ ਦੀ ਸੰਧਿ ਮਿਲਾਏ ।
सबद सुरति सतिसंगि मिलि गुर चेले दी संधि मिलाए ।त्याचप्रमाणे पवित्र मंडळीत गुरू आणि शिष्य हे शब्द (सबद) आणि ध्यानशक्ती (सुरती) द्वारे भेटतात.
ਚਾਰਿ ਵਰਨ ਗੁਰਸਿਖ ਹੋਇ ਸਾਧਸੰਗਤਿ ਸਚ ਖੰਡ ਵਸਾਏ ।
चारि वरन गुरसिख होइ साधसंगति सच खंड वसाए ।चार वर्णांचे लोक गुरूंचे अनुयायी बनून पवित्र मंडळीद्वारे सत्याच्या निवासस्थानी राहतात.
ਆਪੁ ਗਵਾਇ ਤੰਬੋਲ ਰਸੁ ਖਾਇ ਚਬਾਇ ਸੁ ਰੰਗ ਚੜ੍ਹਾਏ ।
आपु गवाइ तंबोल रसु खाइ चबाइ सु रंग चढ़ाए ।सुपारीच्या पानाच्या एका रंगीत रसाप्रमाणे ते स्वतःचे स्वत्व काढून टाकतात आणि सर्व त्यांच्या एका वेगवान रंगात रंगतात.
ਛਿਅ ਦਰਸਨ ਤਰਸਨ ਖੜੇ ਬਾਰਹ ਪੰਥਿ ਗਿਰੰਥ ਸੁਣਾਏ ।
छिअ दरसन तरसन खड़े बारह पंथि गिरंथ सुणाए ।सहाही तत्त्वज्ञाने आणि योगींचे बारा पंथ दूर उभे राहून लोभ करतात (परंतु त्यांच्या अभिमानामुळे तो दर्जा मिळत नाही).
ਛਿਅ ਰੁਤਿ ਬਾਰਹ ਮਾਸ ਕਰਿ ਇਕੁ ਇਕੁ ਸੂਰਜੁ ਚੰਦੁ ਦਿਖਾਏ ।
छिअ रुति बारह मास करि इकु इकु सूरजु चंदु दिखाए ।सहा ऋतू, बारा महिने एक सूर्य आणि एक चंद्र दाखवला आहे.
ਬਾਰਹ ਸੋਲਹ ਮੇਲਿ ਕੈ ਸਸੀਅਰ ਅੰਦਰਿ ਸੂਰ ਸਮਾਏ ।
बारह सोलह मेलि कै ससीअर अंदरि सूर समाए ।पण गुरुमुखांनी सूर्य आणि चंद्र एकमेकांमध्ये मिसळले आहेत, म्हणजे त्यांनी सत्त्व आणि राजस गुणांच्या सीमा उद्ध्वस्त केल्या आहेत.
ਸਿਵ ਸਕਤੀ ਨੋ ਲੰਘਿ ਕੈ ਗੁਰਮੁਖਿ ਇਕੁ ਮਨੁ ਇਕੁ ਧਿਆਏ ।
सिव सकती नो लंघि कै गुरमुखि इकु मनु इकु धिआए ।शिवशक्तीच्या रणयाच्या पलीकडे जाऊन ते एका परमात्म्यावर औषधोपचार करतात.
ਪੈਰੀ ਪੈ ਜਗੁ ਪੈਰੀ ਪਾਏ ।੬।
पैरी पै जगु पैरी पाए ।६।त्यांच्या नम्रतेमुळे जग त्यांच्या पाया पडते.
ਗੁਰ ਉਪਦੇਸ ਅਦੇਸੁ ਕਰਿ ਪੈਰੀ ਪੈ ਰਹਰਾਸਿ ਕਰੰਦੇ ।
गुर उपदेस अदेसु करि पैरी पै रहरासि करंदे ।गुरूंचा उपदेश हा आदेश मानून ते कोडे पाळतात.
ਚਰਣ ਸਰਣਿ ਮਸਤਕੁ ਧਰਨਿ ਚਰਨ ਰੇਣੁ ਮੁਖਿ ਤਿਲਕ ਸੁਹੰਦੇ ।
चरण सरणि मसतकु धरनि चरन रेणु मुखि तिलक सुहंदे ।ते गुरूंच्या चरणी शरण जातात आणि त्यांच्या पायाची धूळ त्यांच्या मस्तकाला लावतात.
ਭਰਮ ਕਰਮ ਦਾ ਲੇਖੁ ਮੇਟਿ ਲੇਖੁ ਅਲੇਖ ਵਿਸੇਖ ਬਣੰਦੇ ।
भरम करम दा लेखु मेटि लेखु अलेख विसेख बणंदे ।नियतीच्या भ्रामक लिखाणांना खोडून काढत ते अगोचर देवाबद्दल विशेष प्रेम निर्माण करतात.
ਜਗਮਗ ਜੋਤਿ ਉਦੋਤੁ ਕਰਿ ਸੂਰਜ ਚੰਦ ਨ ਲਖ ਪੁਜੰਦੇ ।
जगमग जोति उदोतु करि सूरज चंद न लख पुजंदे ।असंख्य सूर्य आणि चंद्र त्यांच्या तेजापर्यंत पोहोचू शकत नाहीत.
ਹਉਮੈ ਗਰਬੁ ਨਿਵਾਰਿ ਕੈ ਸਾਧਸੰਗਤਿ ਸਚ ਮੇਲਿ ਮਿਲੰਦੇ ।
हउमै गरबु निवारि कै साधसंगति सच मेलि मिलंदे ।स्वतःमधील अहंकार काढून टाकून ते पवित्र मंडळीच्या पवित्र कुंडात डुबकी घेतात.
ਸਾਧਸੰਗਤਿ ਪੂਰਨ ਬ੍ਰਹਮੁ ਚਰਣ ਕਵਲ ਪੂਜਾ ਪਰਚੰਦੇ ।
साधसंगति पूरन ब्रहमु चरण कवल पूजा परचंदे ।पवित्र मंडळी हे परिपूर्ण ब्रह्माचे निवासस्थान आहे आणि ते (गुरुमुख) त्यांचे चित्त कमळाच्या चरणांनी ओतप्रोत ठेवतात.
ਸੁਖ ਸੰਪਟਿ ਹੋਇ ਭਵਰ ਵਸੰਦੇ ।੭।
सुख संपटि होइ भवर वसंदे ।७।ते काळी मधमाशी बनून आनंद-पाकळ्यांमध्ये (पवित्र परमेश्वराच्या) वास करतात.
ਗੁਰ ਦਰਸਨੁ ਪਰਸਣੁ ਸਫਲੁ ਛਿਅ ਦਰਸਨੁ ਇਕ ਦਰਸਨੁ ਜਾਣੈ ।
गुर दरसनु परसणु सफलु छिअ दरसनु इक दरसनु जाणै ।गुरूची झलक आणि सहवास धन्य आहे कारण सहाही तत्वज्ञानात फक्त एकच देवाचे दर्शन घडते.
ਦਿਬ ਦਿਸਟਿ ਪਰਗਾਸੁ ਕਰਿ ਲੋਕ ਵੇਦ ਗੁਰ ਗਿਆਨੁ ਪਛਾਣੈ ।
दिब दिसटि परगासु करि लोक वेद गुर गिआनु पछाणै ।ज्ञानप्राप्ती म्हणजे धर्मनिरपेक्ष बाबींमध्येही गुरूंच्या शिकवणुकीची ओळख होते
ਏਕਾ ਨਾਰੀ ਜਤੀ ਹੋਇ ਪਰ ਨਾਰੀ ਧੀ ਭੈਣ ਵਖਾਣੈ ।
एका नारी जती होइ पर नारी धी भैण वखाणै ।एका स्त्रीला पत्नी म्हणून ठेवल्यास तो (शीख) उत्सवी असतो आणि दुसऱ्याच्या पत्नीला आपली मुलगी किंवा बहीण मानतो.
ਪਰ ਧਨੁ ਸੂਅਰ ਗਾਇ ਜਿਉ ਮਕਰੂਹ ਹਿੰਦੂ ਮੁਸਲਮਾਣੈ ।
पर धनु सूअर गाइ जिउ मकरूह हिंदू मुसलमाणै ।दुस-या माणसाच्या मालमत्तेचा लोभ करणे (शीखांना) निषिद्ध आहे कारण डुक्कर मुस्लिमासाठी आणि गाय हिंदूसाठी आहे.
ਘਰਬਾਰੀ ਗੁਰਸਿਖੁ ਹੋਇ ਸਿਖਾ ਸੂਤ੍ਰ ਮਲ ਮੂਤ੍ਰ ਵਿਡਾਣੈ ।
घरबारी गुरसिखु होइ सिखा सूत्र मल मूत्र विडाणै ।शीख हा गृहस्थ असल्याने टनसुर, पवित्र धागा (जनेऊ) इत्यादींचा त्याग करतो आणि पोटातील विष्ठेप्रमाणे त्यांचा त्याग करतो.
ਪਾਰਬ੍ਰਹਮੁ ਪੂਰਨ ਬ੍ਰਹਮੁ ਗਿਆਨੁ ਧਿਆਨੁ ਗੁਰਸਿਖ ਸਿਞਾਣੈ ।
पारब्रहमु पूरन ब्रहमु गिआनु धिआनु गुरसिख सिञाणै ।गुरूचे शीख दिव्य परमेश्वराला उच्च ज्ञान आणि ध्यानाचा एकमेव शोध मानतात.
ਸਾਧਸੰਗਤਿ ਮਿਲਿ ਪਤਿ ਪਰਵਾਣੈ ।੮।
साधसंगति मिलि पति परवाणै ।८।अशा लोकांच्या मंडळीत कोणतेही शरीर प्रामाणिक आणि आदरणीय बनू शकते.
ਗਾਈ ਬਾਹਲੇ ਰੰਗ ਜਿਉ ਖੜੁ ਚਰਿ ਦੁਧੁ ਦੇਨਿ ਇਕ ਰੰਗੀ ।
गाई बाहले रंग जिउ खड़ु चरि दुधु देनि इक रंगी ।गायी वेगवेगळ्या रंगाच्या असल्या तरी त्यांच्या दुधाचा रंग सारखाच असतो.
ਬਾਹਲੇ ਬਿਰਖ ਵਣਾਸਪਤਿ ਅਗਨੀ ਅੰਦਰਿ ਹੈ ਬਹੁ ਰੰਗੀ ।
बाहले बिरख वणासपति अगनी अंदरि है बहु रंगी ।वनस्पतींमध्ये विविध प्रकारची झाडे आहेत पण त्यातील आग वेगवेगळ्या रंगांची आहे का?
ਰਤਨਾ ਵੇਖੈ ਸਭੁ ਕੋ ਰਤਨ ਪਾਰਖੂ ਵਿਰਲਾ ਸੰਗੀ ।
रतना वेखै सभु को रतन पारखू विरला संगी ।अनेकांना दागिने दिसतात पण ज्वेलर हा दुर्मिळ व्यक्ती आहे.
ਹੀਰੇ ਹੀਰਾ ਬੇਧਿਆ ਰਤਨ ਮਾਲ ਸਤਿਸੰਗਤਿ ਚੰਗੀ ।
हीरे हीरा बेधिआ रतन माल सतिसंगति चंगी ।जसा इतर हिऱ्यांशी जोडलेला हिरा दागिन्यांच्या सहवासात जातो, त्याचप्रमाणे गुरू वचनाप्रमाणे हिऱ्यात गुंफलेला मन-हीरा पवित्र मंडळीच्या नात्यात जातो.
ਅੰਮ੍ਰਿਤੁ ਨਦਰਿ ਨਿਹਾਲਿਓਨੁ ਹੋਇ ਨਿਹਾਲੁ ਨ ਹੋਰਸੁ ਮੰਗੀ ।
अंम्रितु नदरि निहालिओनु होइ निहालु न होरसु मंगी ।ज्ञानी लोक गुरूंच्या अमृतमय दर्शनाने धन्य होतात आणि नंतर त्यांना कशाचीही इच्छा नसते.
ਦਿਬ ਦੇਹ ਦਿਬ ਦਿਸਟਿ ਹੋਇ ਪੂਰਨ ਬ੍ਰਹਮ ਜੋਤਿ ਅੰਗ ਅੰਗੀ ।
दिब देह दिब दिसटि होइ पूरन ब्रहम जोति अंग अंगी ।त्यांचे शरीर आणि दृष्टी दिव्य बनते आणि त्यांचे प्रत्येक अंग परिपूर्ण ब्रह्माचा दिव्य प्रकाश प्रतिबिंबित करते.
ਸਾਧਸੰਗਤਿ ਸਤਿਗੁਰ ਸਹਲੰਗੀ ।੯।
साधसंगति सतिगुर सहलंगी ।९।खऱ्या गुरूंशी त्यांचे संबंध पवित्र मंडळीच्या माध्यमातून प्रस्थापित होतात.
ਸਬਦ ਸੁਰਤਿ ਲਿਵ ਸਾਧਸੰਗਿ ਪੰਚ ਸਬਦ ਇਕ ਸਬਦ ਮਿਲਾਏ ।
सबद सुरति लिव साधसंगि पंच सबद इक सबद मिलाए ।गुरुमुख त्याच्या ध्यानशक्तीला शब्दात बुडवून घेत असताना पाच प्रकारच्या ध्वनींद्वारे (अनेक साधनांद्वारे तयार केलेले) शब्द एकटे ऐकतो.
ਰਾਗ ਨਾਦ ਲਖ ਸਬਦ ਲਖਿ ਭਾਖਿਆ ਭਾਉ ਸੁਭਾਉ ਅਲਾਏ ।
राग नाद लख सबद लखि भाखिआ भाउ सुभाउ अलाए ।राग आणि नाद हेच माध्यम मानून गुरुमुख प्रेमाने चर्चा आणि पठण करतात.
ਗੁਰਮੁਖਿ ਬ੍ਰਹਮ ਧਿਆਨੁ ਧੁਨਿ ਜਾਣੈ ਜੰਤ੍ਰੀ ਜੰਤ੍ਰ ਵਜਾਏ ।
गुरमुखि ब्रहम धिआनु धुनि जाणै जंत्री जंत्र वजाए ।परम वास्तवाच्या ज्ञानाची माधुर्य फक्त गुरुमुखांनाच समजते.
ਅਕਥ ਕਥਾ ਵੀਚਾਰਿ ਕੈ ਉਸਤਤਿ ਨਿੰਦਾ ਵਰਜਿ ਰਹਾਏ ।
अकथ कथा वीचारि कै उसतति निंदा वरजि रहाए ।शिख अपरिहार्य शब्दांवर चिंतन करतात आणि प्रशंसा आणि दोष टाळतात.
ਗੁਰ ਉਪਦੇਸੁ ਅਵੇਸੁ ਕਰਿ ਮਿਠਾ ਬੋਲਣੁ ਮਨ ਪਰਚਾਏ ।
गुर उपदेसु अवेसु करि मिठा बोलणु मन परचाए ।गुरूची सूचना त्यांच्या अंतःकरणात येऊ देऊन ते नम्रपणे बोलतात आणि त्यामुळे एकमेकांना सांत्वन देतात.
ਜਾਇ ਮਿਲਨਿ ਗੁੜ ਕੀੜਿਆਂ ਰਖੈ ਰਖਣਹਾਰੁ ਲੁਕਾਏ ।
जाइ मिलनि गुड़ कीड़िआं रखै रखणहारु लुकाए ।शिखांचे गुण लपून राहू शकत नाहीत. जसा माणूस मोलॅसेस लपवेल, पण मुंग्या ते शोधून काढतील.
ਗੰਨਾ ਹੋਇ ਕੋਲੂ ਪੀੜਾਏ ।੧੦।
गंना होइ कोलू पीड़ाए ।१०।ऊस जसा गिरणीत दाबल्यावर रस देतो, त्याचप्रमाणे इतरांवर उपकार करताना शिखांना त्रास सहन करावा लागतो.
ਚਰਣ ਕਮਲ ਮਕਰੰਦੁ ਰਸਿ ਹੋਇ ਭਵਰੁ ਲੈ ਵਾਸੁ ਲੁਭਾਵੈ ।
चरण कमल मकरंदु रसि होइ भवरु लै वासु लुभावै ।काळ्या मधमाशीप्रमाणे ते गुरूंच्या कमळाच्या चरणी शरण जातात आणि रसाचा आनंद घेतात आणि आनंदी राहतात.
ਇੜਾ ਪਿੰਗੁਲਾ ਸੁਖਮਨਾ ਲੰਘਿ ਤ੍ਰਿਬੇਣੀ ਨਿਜ ਘਰਿ ਆਵੈ ।
इड़ा पिंगुला सुखमना लंघि त्रिबेणी निज घरि आवै ।ते इरा, पिंगळा आणि सुसुम्ना या त्रिवेणीच्या पलीकडे जाऊन स्वतःमध्ये स्थिर होतात.
ਸਾਹਿ ਸਾਹਿ ਮਨੁ ਪਵਣ ਲਿਵ ਸੋਹੰ ਹੰਸਾ ਜਪੈ ਜਪਾਵੈ ।
साहि साहि मनु पवण लिव सोहं हंसा जपै जपावै ।ते श्वास, मन आणि प्राणशक्तीच्या ज्योतीद्वारे, सोहम आणि हंस पठण (जप) पठण करतात आणि इतरांना पाठ करतात.
ਅਚਰਜ ਰੂਪ ਅਨੂਪ ਲਿਵ ਗੰਧ ਸੁਗੰਧਿ ਅਵੇਸੁ ਮਚਾਵੈ ।
अचरज रूप अनूप लिव गंध सुगंधि अवेसु मचावै ।सुरतीचे रूप कमालीचे सुवासिक आणि मन मोहवणारे आहे.
ਸੁਖਸਾਗਰ ਚਰਣਾਰਬਿੰਦ ਸੁਖ ਸੰਪਟ ਵਿਚਿ ਸਹਜਿ ਸਮਾਵੈ ।
सुखसागर चरणारबिंद सुख संपट विचि सहजि समावै ।गुरुमुख शांतपणे गुरु चरणांच्या सुखसागरात लीन होतात.
ਗੁਰਮੁਖਿ ਸੁਖ ਫਲ ਪਿਰਮ ਰਸੁ ਦੇਹ ਬਿਦੇਹ ਪਰਮ ਪਦੁ ਪਾਵੈ ।
गुरमुखि सुख फल पिरम रसु देह बिदेह परम पदु पावै ।जेव्हा त्यांना सुख-फळाच्या रूपाने परम आनंद प्राप्त होतो, तेव्हा ते शरीर आणि देहहीनतेच्या बंधनांच्या पलीकडे जाऊन सर्वोच्च स्थान प्राप्त करतात.
ਸਾਧਸੰਗਤਿ ਮਿਲਿ ਅਲਖੁ ਲਖਾਵੈ ।੧੧।
साधसंगति मिलि अलखु लखावै ।११।अशा गुरुमुखांना पवित्र मंडळीत त्या अदृश्य परमेश्वराचे दर्शन होते.
ਗੁਰਮੁਖਿ ਹਥਿ ਸਕਥ ਹਨਿ ਸਾਧਸੰਗਤਿ ਗੁਰ ਕਾਰ ਕਮਾਵੈ ।
गुरमुखि हथि सकथ हनि साधसंगति गुर कार कमावै ।शिखांचे हात योग्य आहेत जे पवित्र मंडळीत गुरूचे कार्य करतात.
ਪਾਣੀ ਪਖਾ ਪੀਹਣਾ ਪੈਰ ਧੋਇ ਚਰਣਾਮਤੁ ਪਾਵੈ ।
पाणी पखा पीहणा पैर धोइ चरणामतु पावै ।जे पाणी काढतात, सांगताला पंखा लावतात, पीठ दळतात, गुरूचे पाय धुतात आणि ते पाणी पितात;
ਗੁਰਬਾਣੀ ਲਿਖਿ ਪੋਥੀਆ ਤਾਲ ਮ੍ਰਿਦੰਗ ਰਬਾਬ ਵਜਾਵੈ ।
गुरबाणी लिखि पोथीआ ताल म्रिदंग रबाब वजावै ।जे गुरूंच्या स्तोत्रांची नक्कल करतात आणि झांज, मिरदंग, एक लहान ढोलकी आणि पवित्र सहवासात रिबेक वाजवतात.
ਨਮਸਕਾਰ ਡੰਡਉਤ ਕਰਿ ਗੁਰਭਾਈ ਗਲਿ ਮਿਲਿ ਗਲਿ ਲਾਵੈ ।
नमसकार डंडउत करि गुरभाई गलि मिलि गलि लावै ।नतमस्तक, प्रणाम करण्यात मदत करणारे आणि शीख बंधूला मिठी मारणारे हात योग्य आहेत;
ਕਿਰਤਿ ਵਿਰਤਿ ਕਰਿ ਧਰਮ ਦੀ ਹਥਹੁ ਦੇ ਕੈ ਭਲਾ ਮਨਾਵੈ ।
किरति विरति करि धरम दी हथहु दे कै भला मनावै ।जे प्रामाणिकपणे उदरनिर्वाह करतात आणि इतरांवर उपकार करतात.
ਪਾਰਸੁ ਪਰਸਿ ਅਪਰਸਿ ਹੋਇ ਪਰ ਤਨ ਪਰ ਧਨ ਹਥੁ ਨ ਲਾਵੈ ।
पारसु परसि अपरसि होइ पर तन पर धन हथु न लावै ।अशा शिखांचे हात कौतुकास पात्र आहेत जे गुरूच्या सान्निध्यात येऊन सांसारिक वस्तूंबद्दल उदासीन होतात आणि दुसऱ्याच्या पत्नीवर किंवा मालमत्तेकडे डोळे लावत नाहीत;
ਗੁਰਸਿਖ ਗੁਰਸਿਖ ਪੂਜ ਕੈ ਭਾਇ ਭਗਤਿ ਭੈ ਭਾਣਾ ਭਾਵੈ ।
गुरसिख गुरसिख पूज कै भाइ भगति भै भाणा भावै ।जो दुसऱ्या शीखांवर प्रेम करतो आणि प्रेम, भक्ती आणि देवाचे भय स्वीकारतो;
ਆਪੁ ਗਵਾਇ ਨ ਆਪੁ ਗਣਾਵੈ ।੧੨।
आपु गवाइ न आपु गणावै ।१२।तो त्याचा अहंकार दूर करतो आणि स्वतःला ठामपणे सांगत नाही.
ਗੁਰਮੁਖਿ ਪੈਰ ਸਕਾਰਥੇ ਗੁਰਮੁਖਿ ਮਾਰਗਿ ਚਾਲ ਚਲੰਦੇ ।
गुरमुखि पैर सकारथे गुरमुखि मारगि चाल चलंदे ।गुरूच्या मार्गाने चालणाऱ्या शिखांचे चरण धन्य आहेत;
ਗੁਰੂ ਦੁਆਰੈ ਜਾਨਿ ਚਲਿ ਸਾਧਸੰਗਤਿ ਚਲਿ ਜਾਇ ਬਹੰਦੇ ।
गुरू दुआरै जानि चलि साधसंगति चलि जाइ बहंदे ।जे गुरुद्वारात जातात आणि पवित्र मंडळीत बसतात;
ਧਾਵਨ ਪਰਉਪਕਾਰ ਨੋ ਗੁਰਸਿਖਾ ਨੋ ਖੋਜਿ ਲਹੰਦੇ ।
धावन परउपकार नो गुरसिखा नो खोजि लहंदे ।जे गुरूंच्या शिखांचा शोध घेतात आणि त्यांच्यावर उपकार करण्यास घाई करतात.
ਦੁਬਿਧਾ ਪੰਥਿ ਨ ਧਾਵਨੀ ਮਾਇਆ ਵਿਚਿ ਉਦਾਸੁ ਰਹੰਦੇ ।
दुबिधा पंथि न धावनी माइआ विचि उदासु रहंदे ।रेशमाचे पाय योग्य आहेत जे द्वैताच्या मार्गावर जात नाहीत आणि संपत्ती बाळगतात त्याबद्दल उदासीन राहतात.
ਬੰਦਿ ਖਲਾਸੀ ਬੰਦਗੀ ਵਿਰਲੇ ਕੇਈ ਹੁਕਮੀ ਬੰਦੇ ।
बंदि खलासी बंदगी विरले केई हुकमी बंदे ।फार कमी लोक आहेत जे सर्वोच्च सेनापतीच्या आदेशाचे पालन करतात, त्याला नमन करतात आणि अशा प्रकारे त्यांच्या बंधनातून सुटतात;
ਗੁਰਸਿਖਾ ਪਰਦਖਣਾਂ ਪੈਰੀ ਪੈ ਰਹਰਾਸਿ ਕਰੰਦੇ ।
गुरसिखा परदखणां पैरी पै रहरासि करंदे ।ज्यांनी गुरूंच्या शिखांची प्रदक्षिणा करून त्यांच्या पाया पडण्याची प्रथा अंगीकारली.
ਗੁਰ ਚੇਲੇ ਪਰਚੈ ਪਰਚੰਦੇ ।੧੩।
गुर चेले परचै परचंदे ।१३।गुरूचे शीख अशा आनंदात आनंदित होतात.
ਗੁਰਸਿਖ ਮਨਿ ਪਰਗਾਸੁ ਹੈ ਪਿਰਮ ਪਿਆਲਾ ਅਜਰੁ ਜਰੰਦੇ ।
गुरसिख मनि परगासु है पिरम पिआला अजरु जरंदे ।शिखांचे ज्ञानी मन परमेश्वराच्या प्रेमाचा असह्य प्याला पितात आणि पचवतात.
ਪਾਰਬ੍ਰਹਮੁ ਪੂਰਨ ਬ੍ਰਹਮੁ ਬ੍ਰਹਮੁ ਬਿਬੇਕੀ ਧਿਆਨੁ ਧਰੰਦੇ ।
पारब्रहमु पूरन ब्रहमु ब्रहमु बिबेकी धिआनु धरंदे ।ब्रह्माच्या ज्ञानाने सज्ज होऊन ते दिव्य ब्रह्माचे ध्यान करतात.
ਸਬਦ ਸੁਰਤਿ ਲਿਵ ਲੀਣ ਹੋਇ ਅਕਥ ਕਥਾ ਗੁਰ ਸਬਦੁ ਸੁਣੰਦੇ ।
सबद सुरति लिव लीण होइ अकथ कथा गुर सबदु सुणंदे ।आपले चैतन्य शब्द-शब्दात विलीन करून, ते शब्द-गुरूची अवर्णनीय कथा पाठ करतात.
ਭੂਤ ਭਵਿਖਹੁਂ ਵਰਤਮਾਨ ਅਬਿਗਤਿ ਗਤਿ ਅਤਿ ਅਲਖ ਲਖੰਦੇ ।
भूत भविखहुं वरतमान अबिगति गति अति अलख लखंदे ।ते भूतकाळ, वर्तमान आणि भविष्यातील अनाकलनीय गती पाहण्यास सक्षम आहेत.
ਗੁਰਮੁਖਿ ਸੁਖ ਫਲੁ ਅਛਲੁ ਛਲੁ ਭਗਤਿ ਵਛਲੁ ਕਰਿ ਅਛਲੁ ਛਲੰਦੇ ।
गुरमुखि सुख फलु अछलु छलु भगति वछलु करि अछलु छलंदे ।आनंदाचे फळ कधीही फसवत नाही, गुरुमुखांना मिळते आणि भगवंताच्या कृपेने भक्तांवर कृपा करून ते दुष्ट प्रवृत्तींना भुलवतात.
ਭਵਜਲ ਅੰਦਰਿ ਬੋਹਿਥੈ ਇਕਸ ਪਿਛੇ ਲਖ ਤਰੰਦੇ ।
भवजल अंदरि बोहिथै इकस पिछे लख तरंदे ।ते जग-सागरात होडी म्हणून काम करतात आणि लाखो लोकांस फेरी मारतात जे एका गुरूमुखाचे, गुरुभिमुख व्यक्तीचे अनुसरण करतात.
ਪਰਉਪਕਾਰੀ ਮਿਲਨਿ ਹਸੰਦੇ ।੧੪।
परउपकारी मिलनि हसंदे ।१४।परमार्थी शीख नेहमी हसत हसत वर येतात.
ਬਾਵਨ ਚੰਦਨ ਆਖੀਐ ਬਹਲੇ ਬਿਸੀਅਰੁ ਤਿਸੁ ਲਪਟਾਹੀ ।
बावन चंदन आखीऐ बहले बिसीअरु तिसु लपटाही ।साप चंदनाच्या झाडाभोवती गुंडाळलेले असतात असे म्हणतात (परंतु झाडावर त्यांच्या विषाचा प्रभाव पडत नाही).
ਪਾਰਸੁ ਅੰਦਰਿ ਪਥਰਾ ਪਥਰ ਪਾਰਸੁ ਹੋਇ ਨ ਜਾਹੀ ।
पारसु अंदरि पथरा पथर पारसु होइ न जाही ।तत्वज्ञानी दगड दगडांमध्ये अस्तित्त्वात आहे परंतु तो सामान्य दगड बनत नाही.
ਮਣੀ ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਸਪਾਂ ਸਿਰੀਂ ਓਇ ਭਿ ਸਪਾਂ ਵਿਚਿ ਫਿਰਾਹੀ ।
मणी जिन्हां सपां सिरीं ओइ भि सपां विचि फिराही ।रत्नधारी सापही सामान्य सापांमध्ये फिरतो.
ਲਹਰੀ ਅੰਦਰਿ ਹੰਸੁਲੇ ਮਾਣਕ ਮੋਤੀ ਚੁਗਿ ਚੁਗਿ ਖਾਹੀ ।
लहरी अंदरि हंसुले माणक मोती चुगि चुगि खाही ।तलावाच्या लाटांमधून हंस खाण्यासाठी फक्त मोती आणि रत्ने उचलतात.
ਜਿਉਂ ਜਲਿ ਕਵਲ ਅਲਿਪਤੁ ਹੈ ਘਰਿਬਾਰੀ ਗੁਰਸਿਖਿ ਤਿਵਾਹੀ ।
जिउं जलि कवल अलिपतु है घरिबारी गुरसिखि तिवाही ।कमळ जसे पाण्यात अस्पष्ट राहते, तशीच स्थिती गृहस्थ शिखांची असते.
ਆਸਾ ਵਿਚਿ ਨਿਰਾਸੁ ਹੋਇ ਜੀਵਨੁ ਮੁਕਤਿ ਜੁਗਤਿ ਜੀਵਾਹੀ ।
आसा विचि निरासु होइ जीवनु मुकति जुगति जीवाही ।तो आजूबाजूच्या सर्व आशा आणि लालसेमध्ये राहतो, जीवनात मुक्तीचे कौशल्य स्वीकारतो आणि (आनंदाने) जगतो.
ਸਾਧਸੰਗਤਿ ਕਿਤੁ ਮੁਹਿ ਸਾਲਾਹੀ ।੧੫।
साधसंगति कितु मुहि सालाही ।१५।पवित्र मंडळीची प्रशंसा कशी करता येईल.
ਧੰਨੁ ਧੰਨੁ ਸਤਿਗੁਰ ਪੁਰਖੁ ਨਿਰੰਕਾਰਿ ਆਕਾਰੁ ਬਣਾਇਆ ।
धंनु धंनु सतिगुर पुरखु निरंकारि आकारु बणाइआ ।निराकार परमेश्वराने खऱ्या गुरूचे, धन्याचे रूप धारण केले आहे.
ਧੰਨੁ ਧੰਨੁ ਸਤਿਗੁਰ ਸਿਖ ਸੁਣਿ ਚਰਣਿ ਸਰਣਿ ਗੁਰਸਿਖ ਜੁ ਆਇਆ ।
धंनु धंनु सतिगुर सिख सुणि चरणि सरणि गुरसिख जु आइआ ।भाग्यवान तो गुरूचा शिख ज्याने गुरूंची शिकवण ऐकून गुरू चरणांचा आश्रय घेतला.
ਗੁਰਮੁਖਿ ਮਾਰਗੁ ਧੰਨੁ ਹੈ ਸਾਧਸੰਗਤਿ ਮਿਲਿ ਸੰਗੁ ਚਲਾਇਆ ।
गुरमुखि मारगु धंनु है साधसंगति मिलि संगु चलाइआ ।गुरुमुखांचा मार्ग आशीर्वादित आहे ज्यावर कोणी पवित्र मंडळीतून मार्गक्रमण करतो.
ਧੰਨੁ ਧੰਨੁ ਸਤਿਗੁਰ ਚਰਣ ਧੰਨੁ ਮਸਤਕੁ ਗੁਰ ਚਰਣੀ ਲਾਇਆ ।
धंनु धंनु सतिगुर चरण धंनु मसतकु गुर चरणी लाइआ ।धन्य हे खऱ्या गुरूचे पाय आणि ते मस्तकही भाग्यवान आहे जे गुरूंच्या चरणी विसावते.
ਸਤਿਗੁਰ ਦਰਸਨੁ ਧੰਨੁ ਹੈ ਧੰਨੁ ਧੰਨੁ ਗੁਰਸਿਖ ਪਰਸਣਿ ਆਇਆ ।
सतिगुर दरसनु धंनु है धंनु धंनु गुरसिख परसणि आइआ ।खऱ्या गुरूंचे दर्शन शुभ असते आणि गुरूचे दर्शन घडणाऱ्याला गुरूचा शीखही धन्य असतो.
ਭਾਉ ਭਗਤਿ ਗੁਰਸਿਖ ਵਿਚਿ ਹੋਇ ਦਇਆਲੁ ਗੁਰੁ ਮੁਹਿ ਲਾਇਆ ।
भाउ भगति गुरसिख विचि होइ दइआलु गुरु मुहि लाइआ ।गुरूंना शीखांची भक्तीभावना आनंदाने आवडते.
ਦੁਰਮਤਿ ਦੂਜਾ ਭਾਉ ਮਿਟਾਇਆ ।੧੬।
दुरमति दूजा भाउ मिटाइआ ।१६।गुरुचे ज्ञान द्वैताचा नाश करते.
ਧੰਨੁ ਪਲੁ ਚਸਾ ਘੜੀ ਪਹਰੁ ਧੰਨੁ ਧੰਨੁ ਥਿਤਿ ਸੁ ਵਾਰ ਸਭਾਗੇ ।
धंनु पलु चसा घड़ी पहरु धंनु धंनु थिति सु वार सभागे ।धन्य तो क्षण, डोळे मिचकावणारी वेळ, तास, तारीख, दिवस (ज्यादरम्यान तुम्ही परमेश्वराचे स्मरण करता).
ਧੰਨੁ ਧੰਨੁ ਦਿਹੁ ਰਾਤਿ ਹੈ ਪਖੁ ਮਾਹ ਰੁਤਿ ਸੰਮਤਿ ਜਾਗੇ ।
धंनु धंनु दिहु राति है पखु माह रुति संमति जागे ।दिवस, रात्र, पंधरवडा, महिने, ऋतू आणि वर्ष हे शुभ आहेत ज्यात मन (देवत्वाकडे) जाण्याचा प्रयत्न करते.
ਧੰਨੁ ਅਭੀਚੁ ਨਿਛਤ੍ਰੁ ਹੈ ਕਾਮੁ ਕ੍ਰੋਧ ਅਹੰਕਾਰੁ ਤਿਆਗੇ ।
धंनु अभीचु निछत्रु है कामु क्रोध अहंकारु तिआगे ।धन्य ते अभिजित नक्षत्र जे वासना, क्रोध आणि अहंकार यांचा त्याग करण्यास प्रेरित करते.
ਧੰਨੁ ਧੰਨੁ ਸੰਜੋਗੁ ਹੈ ਅਠਸਠਿ ਤੀਰਥ ਰਾਜ ਪਿਰਾਗੇ ।
धंनु धंनु संजोगु है अठसठि तीरथ राज पिरागे ।तो काळ भाग्याचा असतो ज्यामध्ये (ईश्वराच्या ध्यानाद्वारे) अठ्ठावन्न तीर्थक्षेत्रे आणि प्रयागराज येथे पवित्र स्नानाचे फळ मिळते.
ਗੁਰੂ ਦੁਆਰੈ ਆਇ ਕੈ ਚਰਣ ਕਵਲ ਰਸ ਅੰਮ੍ਰਿਤੁ ਪਾਗੇ ।
गुरू दुआरै आइ कै चरण कवल रस अंम्रितु पागे ।गुरूच्या (गुरुद्वाराच्या) दारात पोहोचून मन कमळाच्या (गुरुंच्या) चरणांच्या आनंदात लीन होते.
ਗੁਰ ਉਪਦੇਸੁ ਅਵੇਸੁ ਕਰਿ ਅਨਭੈ ਪਿਰਮ ਪਿਰੀ ਅਨੁਰਾਗੇ ।
गुर उपदेसु अवेसु करि अनभै पिरम पिरी अनुरागे ।गुरूंची शिकवण अंगीकारल्यास निर्भयपणाची स्थिती आणि (परमेश्वराच्या) प्रेमात संपूर्ण लीन होण्याची स्थिती प्राप्त होते.
ਸਬਦਿ ਸੁਰਤਿ ਲਿਵ ਸਾਧਸੰਗਿ ਅੰਗਿ ਅੰਗਿ ਇਕ ਰੰਗਿ ਸਮਾਗੇ ।
सबदि सुरति लिव साधसंगि अंगि अंगि इक रंगि समागे ।पवित्र मंडळीच्या माध्यमातून आणि शब्दामध्ये चेतनेचे विसर्जन केल्याने (भक्ताचे) प्रत्येक अंग परमेश्वराच्या (अचल) रंगाचे तेज झळकते.
ਰਤਨੁ ਮਾਲੁ ਕਰਿ ਕਚੇ ਧਾਗੇ ।੧੭।
रतनु मालु करि कचे धागे ।१७।गुरूच्या शिखांनी श्वासाच्या नाजूक धाग्याची दागिन्यांची माला बनवली आहे (आणि ते त्याचा पुरेपूर वापर करतात).
ਗੁਰਮੁਖਿ ਮਿਠਾ ਬੋਲਣਾ ਜੋ ਬੋਲੈ ਸੋਈ ਜਪੁ ਜਾਪੈ ।
गुरमुखि मिठा बोलणा जो बोलै सोई जपु जापै ।शिखांची सभ्य भाषा त्याच्या मनात आणि अंतःकरणात काय विचार करते ते बाहेर आणते.
ਗੁਰਮੁਖਿ ਅਖੀ ਦੇਖਣਾ ਬ੍ਰਹਮ ਧਿਆਨੁ ਧਰੈ ਆਪੁ ਆਪੈ ।
गुरमुखि अखी देखणा ब्रहम धिआनु धरै आपु आपै ।शीख सर्वत्र स्वतःच्या डोळ्यांनी देव पाहतो आणि ते योगीच्या ध्यानासारखे आहे.
ਗੁਰਮੁਖਿ ਸੁਨਣਾ ਸੁਰਤਿ ਕਰਿ ਪੰਚ ਸਬਦੁ ਗੁਰ ਸਬਦਿ ਅਲਾਪੈ ।
गुरमुखि सुनणा सुरति करि पंच सबदु गुर सबदि अलापै ।जेव्हा एखादा शीख देवाचे वचन लक्षपूर्वक ऐकतो किंवा स्वतः गातो तेव्हा ते योगीच्या मेंदूतील पाच आनंदी नादांच्या बरोबरीचे असते.
ਗੁਰਮੁਖਿ ਕਿਰਤਿ ਕਮਾਵਣੀ ਨਮਸਕਾਰੁ ਡੰਡਉਤਿ ਸਿਞਾਪੈ ।
गुरमुखि किरति कमावणी नमसकारु डंडउति सिञापै ।शिखांनी हाताने उपजीविका करणे हे (हिंदूंच्या) नमन व साष्टांग दंडवत सारखेच आहे.
ਗੁਰਮੁਖਿ ਮਾਰਗਿ ਚਲਣਾ ਪਰਦਖਣਾ ਪੂਰਨ ਪਰਤਾਪੈ ।
गुरमुखि मारगि चलणा परदखणा पूरन परतापै ।जेव्हा, गुरुमुख, गुरूंना पाहण्यासाठी चालतो, तेव्हा ते अत्यंत पवित्र परिक्रमासारखे असते.
ਗੁਰਮੁਖਿ ਖਾਣਾ ਪੈਨਣਾ ਜੋਗ ਭੋਗ ਸੰਜੋਗ ਪਛਾਪੈ ।
गुरमुखि खाणा पैनणा जोग भोग संजोग पछापै ।जेव्हा गुरुभिमुख व्यक्ती स्वत: खातो आणि कपडे घालतो तेव्हा ते हिंदू यज्ञ आणि प्रसादाच्या कार्यासारखे असते.
ਗੁਰਮੁਖਿ ਸਵਣੁ ਸਮਾਧਿ ਹੈ ਆਪੇ ਆਪਿ ਨ ਥਾਪਿ ਉਥਾਪੈ ।
गुरमुखि सवणु समाधि है आपे आपि न थापि उथापै ।जेव्हा गुरुमुख झोपतो, तेव्हा ते योगींच्या समाधीच्या बरोबरीचे असते आणि गुनुख त्याच्या एकाग्रतेच्या वस्तू (देव गुरु) पासून आपले विचार मागे घेत नाही.
ਘਰਬਾਰੀ ਜੀਵਨ ਮੁਕਤਿ ਲਹਰਿ ਨ ਭਵਜਲ ਭਉ ਨ ਬਿਆਪੈ ।
घरबारी जीवन मुकति लहरि न भवजल भउ न बिआपै ।गृहस्थ जीवनात मुक्त होतो; तो जगाच्या समुद्राच्या लाटांना घाबरत नाही आणि भीती त्याच्या हृदयात जात नाही.
ਪਾਰਿ ਪਏ ਲੰਘਿ ਵਰੈ ਸਰਾਪੈ ।੧੮।
पारि पए लंघि वरै सरापै ।१८।तो आशीर्वाद आणि शापांच्या क्षेत्राच्या पलीकडे जातो आणि ते उच्चारत नाही.
ਸਤਿਗੁਰੁ ਸਤਿ ਸਰੂਪੁ ਹੈ ਧਿਆਨ ਮੂਲੁ ਗੁਰ ਮੂਰਤਿ ਜਾਣੈ ।
सतिगुरु सति सरूपु है धिआन मूलु गुर मूरति जाणै ।खरा गुरु हा सत्य अवतार आहे आणि ध्यानाचा आधार आहे हे सर्वज्ञात आहे (गुरुमुखाला).
ਸਤਿ ਨਾਮੁ ਕਰਤਾ ਪੁਰਖੁ ਮੂਲ ਮੰਤ੍ਰ ਸਿਮਰਣੁ ਪਰਵਾਣੈ ।
सति नामु करता पुरखु मूल मंत्र सिमरणु परवाणै ।सतनाम, कर्ता पुरख हे मूळ सूत्र, मूली मंत्र म्हणून गुरुमुखाने स्वीकारले आहे.
ਚਰਣ ਕਵਲ ਮਕਰੰਦ ਰਸੁ ਪੂਜਾ ਮੂਲੁ ਪਿਰਮ ਰਸੁ ਮਾਣੈ ।
चरण कवल मकरंद रसु पूजा मूलु पिरम रसु माणै ।तो कमळाच्या पायाचा गोड रस मूलभूत मानून, परमात्म्यावरील प्रेमाचा आनंद लुटतो.
ਸਬਦ ਸੁਰਤਿ ਲਿਵ ਸਾਧਸੰਗਿ ਗੁਰ ਕਿਰਪਾ ਤੇ ਅੰਦਰਿ ਆਣੈ ।
सबद सुरति लिव साधसंगि गुर किरपा ते अंदरि आणै ।तो गुरू आणि पवित्र मंडळींद्वारे शब्द-चैतन्याच्या तल्लीनतेमध्ये प्रवेश करतो.
ਗੁਰਮੁਖਿ ਪੰਥੁ ਅਗੰਮੁ ਹੈ ਗੁਰਮਤਿ ਨਿਹਚਲੁ ਚਲਣੁ ਭਾਣੈ ।
गुरमुखि पंथु अगंमु है गुरमति निहचलु चलणु भाणै ।गुरुमुखाचा मार्ग हा मनाच्या आणि वाणीच्या पलीकडे असतो आणि तो गुरूंच्या बुद्धीनुसार आणि स्वतःच्या दृढ इच्छाशक्तीनुसार त्यावर मार्गक्रमण करतो.
ਵੇਦ ਕਤੇਬਹੁਂ ਬਾਹਰੀ ਅਕਥ ਕਥਾ ਕਉਣੁ ਆਖਿ ਵਖਾਣੈ ।
वेद कतेबहुं बाहरी अकथ कथा कउणु आखि वखाणै ।बोधकथेचे (गुरुमुखाचे) महत्त्व कोण वर्णन करू शकेल कारण ते वेद आणि काटेबांच्या पलीकडे आहे, (सेमेटिक धर्माचे चार पवित्र ग्रंथ).
ਵੀਹ ਇਕੀਹ ਉਲੰਘਿ ਸਿਞਾਣੈ ।੧੯।
वीह इकीह उलंघि सिञाणै ।१९।हा मार्ग केवळ मर्यादा ओलांडून आणि जगातील उच्च आणि नीच बद्दल चिंता करून ओळखला जाऊ शकतो.
ਸੀਸੁ ਨਿਵਾਏ ਢੀਂਗੁਲੀ ਗਲਿ ਬੰਧੇ ਜਲੁ ਉਚਾ ਆਵੈ ।
सीसु निवाए ढींगुली गलि बंधे जलु उचा आवै ।नाल्यातून किंवा तलावातून पाणी आणण्यासाठी धिंगाळी (पाणी काढण्यासाठी बादलीच्या एका टोकाला आणि मध्यभागी फुलक्रम असलेला खांब) मानेला धरून खाली आणले जाते, म्हणजे बळजबरीने खाली पाडले जाते आणि खाली जात नाही. स्वतःचे
ਘੁਘੂ ਸੁਝੁ ਨ ਸੁਝਈ ਚਕਈ ਚੰਦੁ ਨ ਡਿਠਾ ਭਾਵੈ ।
घुघू सुझु न सुझई चकई चंदु न डिठा भावै ।सूर्य किंवा चकवी पाहून घुबड प्रसन्न होत नाही; रडी शेल्ड्रेक, चंद्र.
ਸਿੰਮਲ ਬਿਰਖੁ ਨ ਸਫਲੁ ਹੋਇ ਚੰਦਨ ਵਾਸੁ ਨ ਵਾਂਸਿ ਸਮਾਵੈ ।
सिंमल बिरखु न सफलु होइ चंदन वासु न वांसि समावै ।रेशीम कापूस (सिंबल) झाडाला फळ येत नाही आणि बांबू चंदनाच्या जवळ वाढतो परंतु त्यामुळे सुगंधित होत नाही.
ਸਪੈ ਦੁਧੁ ਪੀਆਲੀਐ ਤੁਮੇ ਦਾ ਕਉੜਤੁ ਨ ਜਾਵੈ ।
सपै दुधु पीआलीऐ तुमे दा कउड़तु न जावै ।नागाला दूध प्यायला दिल्याने त्याचे विष निघत नाही आणि कोलोसिंथचा कडूपणाही निघत नाही.
ਜਿਉ ਥਣਿ ਚੰਬੜਿ ਚਿਚੁੜੀ ਲੋਹੂ ਪੀਐ ਦੁਧੁ ਨ ਖਾਵੈ ।
जिउ थणि चंबड़ि चिचुड़ी लोहू पीऐ दुधु न खावै ।टिक गाईच्या कासेला चिकटून राहते पण दुधाऐवजी रक्त पितात.
ਸਭ ਅਵਗੁਣ ਮੈ ਤਨਿ ਵਸਨਿ ਗੁਣ ਕੀਤੇ ਅਵਗੁਣ ਨੋ ਧਾਵੈ ।
सभ अवगुण मै तनि वसनि गुण कीते अवगुण नो धावै ।हे सर्व दोष माझ्याकडे आहेत आणि जर कोणी माझ्यावर उपकार केले तर मी ते अनिष्ट गुणांसह परत करतो.
ਥੋਮ ਨ ਵਾਸੁ ਕਥੂਰੀ ਆਵੈ ।੨੦।੬।
थोम न वासु कथूरी आवै ।२०।६।लसणात कस्तुरीचा अत्तर कधीच असू शकत नाही.