वारां भाई गुरदास जी

पान - 26


ੴ ਸਤਿਗੁਰ ਪ੍ਰਸਾਦਿ ॥
ੴ सतिगुर प्रसादि ॥

एक ओंकार, आदिम ऊर्जा, दैवी गुरूच्या कृपेने साकार झाली

ਪਉੜੀ ੧
पउड़ी १

(सतीगुरु=गुरु नानक. सिरांडा=निर्माता. वसंदा=वस्ती. दोही=विनंती.

ਸਤਿਗੁਰ ਸਚਾ ਪਾਤਿਸਾਹੁ ਪਾਤਿਸਾਹਾ ਪਾਤਿਸਾਹੁ ਸਿਰੰਦਾ ।
सतिगुर सचा पातिसाहु पातिसाहा पातिसाहु सिरंदा ।

खरा गुरु हाच खरा सम्राट आहे आणि तो सम्राटांच्या सम्राटाचा निर्माता आहे.

ਸਚੈ ਤਖਤਿ ਨਿਵਾਸੁ ਹੈ ਸਾਧਸੰਗਤਿ ਸਚ ਖੰਡਿ ਵਸੰਦਾ ।
सचै तखति निवासु है साधसंगति सच खंडि वसंदा ।

तो सत्याच्या सिंहासनावर बसतो आणि पवित्र मंडळीत राहतो, सत्याचे निवासस्थान.

ਸਚੁ ਫੁਰਮਾਣੁ ਨੀਸਾਣੁ ਸਚੁ ਸਚਾ ਹੁਕਮੁ ਨ ਮੂਲਿ ਫਿਰੰਦਾ ।
सचु फुरमाणु नीसाणु सचु सचा हुकमु न मूलि फिरंदा ।

सत्य हे त्याचे चिन्ह आहे आणि सत्य तो उच्चारतो आणि त्याची आज्ञा अकाट्य आहे.

ਸਚੁ ਸਬਦੁ ਟਕਸਾਲ ਸਚੁ ਗੁਰ ਤੇ ਗੁਰ ਹੁਇ ਸਬਦ ਮਿਲੰਦਾ ।
सचु सबदु टकसाल सचु गुर ते गुर हुइ सबद मिलंदा ।

ज्याचे वचन सत्य आहे आणि ज्याचा खजिना खरा आहे, तो गुरूंच्या वचनाच्या रूपाने प्राप्त होतो.

ਸਚੀ ਭਗਤਿ ਭੰਡਾਰ ਸਚੁ ਰਾਗ ਰਤਨ ਕੀਰਤਨੁ ਭਾਵੰਦਾ ।
सची भगति भंडार सचु राग रतन कीरतनु भावंदा ।

त्याची भक्ती सत्य आहे, त्याचे कोठार खरे आहे आणि त्याला प्रेम आणि स्तुती आवडते.

ਗੁਰਮੁਖਿ ਸਚਾ ਪੰਥੁ ਹੈ ਸਚੁ ਦੋਹੀ ਸਚੁ ਰਾਜੁ ਕਰੰਦਾ ।
गुरमुखि सचा पंथु है सचु दोही सचु राजु करंदा ।

गुरुमुखांचा मार्गही सत्य आहे, त्यांचा नाराही सत्य आहे आणि त्यांचे राज्यही सत्याचे राज्य आहे.

ਵੀਹ ਇਕੀਹ ਚੜ੍ਹਾਉ ਚੜ੍ਹੰਦਾ ।੧।
वीह इकीह चढ़ाउ चढ़ंदा ।१।

या मार्गावर चालणारा, संसार ओलांडून परमेश्वराला भेटायला जातो.

ਪਉੜੀ ੨
पउड़ी २

ਗੁਰ ਪਰਮੇਸਰੁ ਜਾਣੀਐ ਸਚੇ ਸਚਾ ਨਾਉ ਧਰਾਇਆ ।
गुर परमेसरु जाणीऐ सचे सचा नाउ धराइआ ।

गुरूला परमभगवान म्हणून ओळखले पाहिजे कारण केवळ त्या खऱ्या माणसानेच (परमेश्वराचे) खरे नाम धारण केले आहे.

ਨਿਰੰਕਾਰੁ ਆਕਾਰੁ ਹੋਇ ਏਕੰਕਾਰੁ ਅਪਾਰੁ ਸਦਾਇਆ ।
निरंकारु आकारु होइ एकंकारु अपारु सदाइआ ।

निराकार परमेश्वराने स्वत:ची ओळख एकैकर या अमर्याद अस्तित्वाच्या रूपाने केली आहे.

ਏਕੰਕਾਰਹੁ ਸਬਦ ਧੁਨਿ ਓਅੰਕਾਰਿ ਅਕਾਰੁ ਬਣਾਇਆ ।
एकंकारहु सबद धुनि ओअंकारि अकारु बणाइआ ।

एकांकापासून ओंकार हा शब्द स्पंदन निर्माण झाला जो पुढे नाव आणि रूपांनी भरलेला जग म्हणून ओळखला जाऊ लागला.

ਇਕਦੂ ਹੋਇ ਤਿਨਿ ਦੇਵ ਤਿਹੁਂ ਮਿਲਿ ਦਸ ਅਵਤਾਰ ਗਣਾਇਆ ।
इकदू होइ तिनि देव तिहुं मिलि दस अवतार गणाइआ ।

एका प्रभूपासून तीन देव (ब्रह्मा-, विष्णू आणि महेष) निघाले ज्यांनी स्वतःला दहा अवतारांमध्ये (सर्वोच्च अस्तित्वाच्या) गणले.

ਆਦਿ ਪੁਰਖੁ ਆਦੇਸੁ ਹੈ ਓਹੁ ਵੇਖੈ ਓਨ੍ਹਾ ਨਦਰਿ ਨ ਆਇਆ ।
आदि पुरखु आदेसु है ओहु वेखै ओन्हा नदरि न आइआ ।

हे सर्व पाहणाऱ्या पण स्वतः अदृश्य असलेल्या या आदिमाला मी नमस्कार करतो.

ਸੇਖ ਨਾਗ ਸਿਮਰਣੁ ਕਰੈ ਨਾਵਾ ਅੰਤੁ ਬਿਅੰਤੁ ਨ ਪਾਇਆ ।
सेख नाग सिमरणु करै नावा अंतु बिअंतु न पाइआ ।

पौराणिक साप (सेसनग) त्याच्या असंख्य नावांद्वारे त्याचे पाठ करतो आणि त्याचे स्मरण करतो परंतु तरीही त्याच्या अंतिम मर्यादेबद्दल काहीही माहिती नसते.

ਗੁਰਮੁਖਿ ਸਚੁ ਨਾਉ ਮਨਿ ਭਾਇਆ ।੨।
गुरमुखि सचु नाउ मनि भाइआ ।२।

त्याच परमेश्वराचे खरे नाम गुरुमुखांना प्रिय असते.

ਪਉੜੀ ੩
पउड़ी ३

ਅੰਬਰੁ ਧਰਤਿ ਵਿਛੋੜਿਅਨੁ ਕੁਦਰਤਿ ਕਰਿ ਕਰਤਾਰ ਕਹਾਇਆ ।
अंबरु धरति विछोड़िअनु कुदरति करि करतार कहाइआ ।

देवाने पृथ्वी आणि आकाश स्वतंत्रपणे स्थिर केले आहे आणि त्याच्या या शक्तीसाठी तो निर्माता म्हणून ओळखला जातो.

ਧਰਤੀ ਅੰਦਰਿ ਪਾਣੀਐ ਵਿਣੁ ਥੰਮਾਂ ਆਗਾਸੁ ਰਹਾਇਆ ।
धरती अंदरि पाणीऐ विणु थंमां आगासु रहाइआ ।

त्याने पृथ्वीला पाण्यामध्ये स्थिर केले आहे आणि आभाळाशिवाय आकाशाला स्थिर स्थितीत ठेवले आहे.

ਇੰਨ੍ਹਣ ਅੰਦਰਿ ਅਗਿ ਧਰਿ ਅਹਿਨਿਸਿ ਸੂਰਜੁ ਚੰਦੁ ਉਪਾਇਆ ।
इंन्हण अंदरि अगि धरि अहिनिसि सूरजु चंदु उपाइआ ।

इंधनात अग्नी टाकून त्याने रात्रंदिवस चमकणारे सूर्य आणि चंद्र निर्माण केले आहेत.

ਛਿਅ ਰੁਤਿ ਬਾਰਹ ਮਾਹ ਕਰਿ ਖਾਣੀ ਬਾਣੀ ਚਲਤੁ ਰਚਾਇਆ ।
छिअ रुति बारह माह करि खाणी बाणी चलतु रचाइआ ।

सहा ऋतू आणि बारा महिने करून त्यांनी चार खाणी आणि चार भाषणे तयार करण्याचा खेळ हाती घेतला आहे.

ਮਾਣਸ ਜਨਮੁ ਦੁਲੰਭੁ ਹੈ ਸਫਲੁ ਜਨਮੁ ਗੁਰੁ ਪੂਰਾ ਪਾਇਆ ।
माणस जनमु दुलंभु है सफलु जनमु गुरु पूरा पाइआ ।

मानवी जीवन दुर्मिळ आहे आणि ज्याला परिपूर्ण गम सापडला आहे, त्याचे जीवन धन्य झाले आहे.

ਸਾਧਸੰਗਤਿ ਮਿਲਿ ਸਹਜਿ ਸਮਾਇਆ ।੩।
साधसंगति मिलि सहजि समाइआ ।३।

पवित्र मंडळीला भेटल्याने मनुष्य समंजसपणात लीन होतो.

ਪਉੜੀ ੪
पउड़ी ४

ਸਤਿਗੁਰੁ ਸਚੁ ਦਾਤਾਰੁ ਹੈ ਮਾਣਸ ਜਨਮੁ ਅਮੋਲੁ ਦਿਵਾਇਆ ।
सतिगुरु सचु दातारु है माणस जनमु अमोलु दिवाइआ ।

खरे गुरू खरेच परोपकारी आहेत कारण त्यांनी आपल्याला मानवी जीवन दिले आहे.

ਮੂਹੁ ਅਖੀ ਨਕੁ ਕੰਨੁ ਕਰਿ ਹਥ ਪੈਰ ਦੇ ਚਲੈ ਚਲਾਇਆ ।
मूहु अखी नकु कंनु करि हथ पैर दे चलै चलाइआ ।

तोंड, डोळे, नाक, कान त्यांनी निर्माण केले आणि पाय दिले जेणेकरून व्यक्ती फिरू शकेल.

ਭਾਉ ਭਗਤਿ ਉਪਦੇਸੁ ਕਰਿ ਨਾਮੁ ਦਾਨੁ ਇਸਨਾਨੁ ਦਿੜਾਇਆ ।
भाउ भगति उपदेसु करि नामु दानु इसनानु दिड़ाइआ ।

प्रेमळ भक्तीचा उपदेश करून, खऱ्या गुरूंनी लोकांना परमेश्वराचे स्मरण, अभ्यंगस्नान आणि दान करण्याची दृढता दिली आहे.

ਅੰਮ੍ਰਿਤ ਵੇਲੈ ਨਾਵਣਾ ਗੁਰਮੁਖਿ ਜਪੁ ਗੁਰ ਮੰਤੁ ਜਪਾਇਆ ।
अंम्रित वेलै नावणा गुरमुखि जपु गुर मंतु जपाइआ ।

अमृतमय वेळेत गुरुमुख स्वतःला आणि इतरांना स्नान करण्यासाठी आणि गुरूंच्या मंत्राचे पठण करण्यास प्रेरित करतात.

ਰਾਤਿ ਆਰਤੀ ਸੋਹਿਲਾ ਮਾਇਆ ਵਿਚਿ ਉਦਾਸੁ ਰਹਾਇਆ ।
राति आरती सोहिला माइआ विचि उदासु रहाइआ ।

संध्याकाळच्या वेळी आरती आणि सोहिल्ड पठणाची शिकवण देऊन खऱ्या गुरूंनी लोकांना मायेतही अलिप्त राहण्याची प्रेरणा दिली आहे.

ਮਿਠਾ ਬੋਲਣੁ ਨਿਵਿ ਚਲਣੁ ਹਥਹੁ ਦੇਇ ਨ ਆਪੁ ਗਣਾਇਆ ।
मिठा बोलणु निवि चलणु हथहु देइ न आपु गणाइआ ।

गुरूंनी लोकांना सौम्यपणे बोलण्याचा, नम्रपणे वागण्याचा आणि इतरांना काही देऊनही त्यांची दखल न घेण्याचा उपदेश केला आहे.

ਚਾਰਿ ਪਦਾਰਥ ਪਿਛੈ ਲਾਇਆ ।੪।
चारि पदारथ पिछै लाइआ ।४।

अशा प्रकारे खऱ्या गुरूंनी जीवनातील चारही आदर्श (धर्म, कमान, वाङ्मय आणि मोक्ष) आपल्या आचरणात आणले आहेत.

ਪਉੜੀ ੫
पउड़ी ५

ਸਤਿਗੁਰੁ ਵਡਾ ਆਖੀਐ ਵਡੇ ਦੀ ਵਡੀ ਵਡਿਆਈ ।
सतिगुरु वडा आखीऐ वडे दी वडी वडिआई ।

खरा गुरू महान म्हणतात आणि थोराचा महिमाही मोठा असतो.

ਓਅੰਕਾਰਿ ਅਕਾਰੁ ਕਰਿ ਲਖ ਦਰੀਆਉ ਨ ਕੀਮਤਿ ਪਾਈ ।
ओअंकारि अकारु करि लख दरीआउ न कीमति पाई ।

ओंकाराने जगाचे रूप धारण केले आहे आणि लाखो जीवनप्रवाहांना त्याची भव्यता कळू शकली नाही.

ਇਕ ਵਰਭੰਡੁ ਅਖੰਡੁ ਹੈ ਜੀਅ ਜੰਤ ਕਰਿ ਰਿਜਕੁ ਦਿਵਾਈ ।
इक वरभंडु अखंडु है जीअ जंत करि रिजकु दिवाई ।

एकच परमेश्वर अखंडपणे संपूर्ण विश्वात व्याप्त आहे आणि सर्व प्राण्यांना उपजीविका प्रदान करतो.

ਲੂੰਅ ਲੂੰਅ ਵਿਚਿ ਰਖਿਓਨੁ ਕਰਿ ਵਰਭੰਡ ਕਰੋੜਿ ਸਮਾਈ ।
लूंअ लूंअ विचि रखिओनु करि वरभंड करोड़ि समाई ।

त्या प्रभूने कोट्यावधी ब्रह्मांडांना आपल्या प्रत्येक त्रिभुजात सामावून घेतले आहे.

ਕੇਵਡੁ ਵਡਾ ਆਖੀਐ ਕਵਣ ਥਾਉ ਕਿਸੁ ਪੁਛਾਂ ਜਾਈ ।
केवडु वडा आखीऐ कवण थाउ किसु पुछां जाई ।

त्याचा विस्तार कसा समजावा आणि तो कोठे राहतो हे कोणाला विचारावे.

ਅਪੜਿ ਕੋਇ ਨ ਹੰਘਈ ਸੁਣਿ ਸੁਣਿ ਆਖਣ ਆਖਿ ਸੁਣਾਈ ।
अपड़ि कोइ न हंघई सुणि सुणि आखण आखि सुणाई ।

त्याच्यापर्यंत कोणीही पोहोचू शकत नाही; त्याच्याबद्दलची सर्व चर्चा ऐकण्याच्या आधारावर आहे.

ਸਤਿਗੁਰੁ ਮੂਰਤਿ ਪਰਗਟੀ ਆਈ ।੫।
सतिगुरु मूरति परगटी आई ।५।

तो परमेश्वर खऱ्या गुरूच्या रूपाने प्रकट झाला आहे.

ਪਉੜੀ ੬
पउड़ी ६

ਧਿਆਨੁ ਮੂਲੁ ਗੁਰ ਦਰਸਨੋ ਪੂਰਨ ਬ੍ਰਹਮੁ ਜਾਣਿ ਜਾਣੋਈ ।
धिआनु मूलु गुर दरसनो पूरन ब्रहमु जाणि जाणोई ।

गुरुचे दर्शन हा ध्यानाचा आधार आहे कारण गुरू हे ब्रह्म आहेत आणि ही वस्तुस्थिती दुर्मिळ व्यक्तीला माहीत असते.

ਪੂਜ ਮੂਲ ਸਤਿਗੁਰੁ ਚਰਣ ਕਰਿ ਗੁਰਦੇਵ ਸੇਵ ਸੁਖ ਹੋਈ ।
पूज मूल सतिगुरु चरण करि गुरदेव सेव सुख होई ।

सर्व सुखांचे मूळ असलेल्या खऱ्या गुरूंच्या चरणांची आराधना केली पाहिजे, तरच आनंद प्राप्त होईल.

ਮੰਤ੍ਰ ਮੂਲੁ ਸਤਿਗੁਰੁ ਬਚਨ ਇਕ ਮਨਿ ਹੋਇ ਅਰਾਧੈ ਕੋਈ ।
मंत्र मूलु सतिगुरु बचन इक मनि होइ अराधै कोई ।

खऱ्या गुरूंचे निर्देश हे मूळ सूत्र (मंत्र) आहे ज्याची उपासना दुर्मिळ व्यक्तीने एकचित्त भक्तीने केली आहे.

ਮੋਖ ਮੂਲੁ ਕਿਰਪਾ ਗੁਰੂ ਜੀਵਨੁ ਮੁਕਤਿ ਸਾਧਸੰਗਿ ਸੋਈ ।
मोख मूलु किरपा गुरू जीवनु मुकति साधसंगि सोई ।

मुक्तीचा आधार गुरूंची कृपा आहे आणि केवळ पवित्र मंडळीतच जीवनात मुक्ती मिळते.

ਆਪੁ ਗਣਾਇ ਨ ਪਾਈਐ ਆਪੁ ਗਵਾਇ ਮਿਲੈ ਵਿਰਲੋਈ ।
आपु गणाइ न पाईऐ आपु गवाइ मिलै विरलोई ।

स्वत:ची जाणीव करून दिल्याने कोणीही परमेश्वराला प्राप्त करू शकत नाही आणि अहंकार टाकूनही कोणीही दुर्लभ त्याला भेटतो.

ਆਪੁ ਗਵਾਏ ਆਪ ਹੈ ਸਭ ਕੋ ਆਪਿ ਆਪੇ ਸਭੁ ਕੋਈ ।
आपु गवाए आप है सभ को आपि आपे सभु कोई ।

जो आपल्या अहंकाराचा नायनाट करतो, तोच खरे तर परमेश्वरच असतो; तो प्रत्येकाला त्याचे रूप म्हणून ओळखतो आणि सर्व त्याला आपले रूप म्हणून स्वीकारतात.

ਗੁਰੁ ਚੇਲਾ ਚੇਲਾ ਗੁਰੁ ਹੋਈ ।੬।
गुरु चेला चेला गुरु होई ।६।

अशा प्रकारे गुरूच्या रूपातील व्यक्ती शिष्य बनते आणि शिष्य गुरु बनतो.

ਪਉੜੀ ੭
पउड़ी ७

ਸਤਿਜੁਗ ਪਾਪ ਕਮਾਣਿਆ ਇਕਸ ਪਿਛੈ ਦੇਸੁ ਦੁਖਾਲਾ ।
सतिजुग पाप कमाणिआ इकस पिछै देसु दुखाला ।

सतयुगात एका व्यक्तीच्या वाईट कृत्यामुळे संपूर्ण देशाला त्रास सहन करावा लागला.

ਤ੍ਰੇਤੈ ਨਗਰੀ ਪੀੜੀਐ ਦੁਆਪੁਰਿ ਪਾਪੁ ਵੰਸੁ ਕੋ ਦਾਲਾ ।
त्रेतै नगरी पीड़ीऐ दुआपुरि पापु वंसु को दाला ।

त्रेतायुगात एकाने केलेल्या दुष्कृत्याने संपूर्ण शहराला त्रास दिला आणि द्वापरमध्ये संपूर्ण कुटुंबाला वेदना सहन कराव्या लागल्या.

ਕਲਿਜੁਗਿ ਬੀਜੈ ਸੋ ਲੁਣੈ ਵਰਤੈ ਧਰਮ ਨਿਆਉ ਸੁਖਾਲਾ ।
कलिजुगि बीजै सो लुणै वरतै धरम निआउ सुखाला ।

कलियुगाचा न्याय साधा आहे; येथे फक्त तो कापतो जो पेरतो.

ਫਲੈ ਕਮਾਣਾ ਤਿਹੁ ਜੁਗੀਂ ਕਲਿਜੁਗਿ ਸਫਲੁ ਧਰਮੁ ਤਤਕਾਲਾ ।
फलै कमाणा तिहु जुगीं कलिजुगि सफलु धरमु ततकाला ।

इतर तीन युगात कर्माचे फळ कमावले आणि जमा झाले पण कलियुगात धर्माचे फळ लगेच मिळते.

ਪਾਪ ਕਮਾਣੈ ਲੇਪੁ ਹੈ ਚਿਤਵੈ ਧਰਮ ਸੁਫਲੁ ਫਲ ਵਾਲਾ ।
पाप कमाणै लेपु है चितवै धरम सुफलु फल वाला ।

कलियुगात काही केल्यावरच काही* घडते पण धर्माचा विचारही त्यात आनंदी फळ देतो.

ਭਾਇ ਭਗਤਿ ਗੁਰਪੁਰਬ ਕਰਿ ਬੀਜਨਿ ਬੀਜੁ ਸਚੀ ਧਰਮਸਾਲਾ ।
भाइ भगति गुरपुरब करि बीजनि बीजु सची धरमसाला ।

गुरुचे ज्ञान आणि प्रेमळ भक्ती यावर चिंतन करणारे गुरुमुख, सत्याचे खरे निवासस्थान, पृथ्वीमध्ये बीज पेरतात.

ਸਫਲ ਮਨੋਰਥ ਪੂਰਣ ਘਾਲਾ ।੭।
सफल मनोरथ पूरण घाला ।७।

ते त्यांच्या सराव आणि उद्दिष्टात यशस्वी होतात.

ਪਉੜੀ ੮
पउड़ी ८

ਸਤਿਜੁਗਿ ਸਤਿ ਤ੍ਰੇਤੈ ਜੁਗਾ ਦੁਆਪਰਿ ਪੂਜਾ ਬਹਲੀ ਘਾਲਾ ।
सतिजुगि सति त्रेतै जुगा दुआपरि पूजा बहली घाला ।

सत्ययुगात, त्रेता आणि द्वापरमध्ये उपासना आणि तपस्वी अनुशासन प्रचलित होते.

ਕਲਿਜੁਗਿ ਗੁਰਮੁਖਿ ਨਾਉਂ ਲੈ ਪਾਰਿ ਪਵੈ ਭਵਜਲ ਭਰਨਾਲਾ ।
कलिजुगि गुरमुखि नाउं लै पारि पवै भवजल भरनाला ।

गुरुमुख, कलियुगात भगवंताचे नामस्मरण करून संसारसागर पार करतात.

ਚਾਰਿ ਚਰਣ ਸਤਿਜੁਗੈ ਵਿਚਿ ਤ੍ਰੇਤੈ ਚਉਥੈ ਚਰਣ ਉਕਾਲਾ ।
चारि चरण सतिजुगै विचि त्रेतै चउथै चरण उकाला ।

सत्ययुगात धर्माला चार पाय होते पण त्रेतामध्ये धर्माचा चौथा पाय पांगळा झाला.

ਦੁਆਪੁਰਿ ਹੋਏ ਪੈਰ ਦੁਇ ਇਕਤੈ ਪੈਰ ਧਰੰਮੁ ਦੁਖਾਲਾ ।
दुआपुरि होए पैर दुइ इकतै पैर धरंमु दुखाला ।

द्वापरमध्ये फक्त दोन पायांचा धर्म टिकला आणि कलियुगात धर्म फक्त एका पायावर दु:ख सहन करण्यासाठी उभा राहतो.

ਮਾਣੁ ਨਿਮਾਣੈ ਜਾਣਿ ਕੈ ਬਿਨਉ ਕਰੈ ਕਰਿ ਨਦਰਿ ਨਿਹਾਲਾ ।
माणु निमाणै जाणि कै बिनउ करै करि नदरि निहाला ।

परमेश्वराला शक्तीहीनांचे सामर्थ्य मानून, तो (धर्म) परमेश्वराच्या कृपेने मुक्तीसाठी प्रार्थना करू लागला.

ਗੁਰ ਪੂਰੈ ਪਰਗਾਸੁ ਕਰਿ ਧੀਰਜੁ ਧਰਮ ਸਚੀ ਧਰਮਸਾਲਾ ।
गुर पूरै परगासु करि धीरजु धरम सची धरमसाला ।

परिपूर्ण गमच्या रूपात प्रकट झालेल्या परमेश्वराने खऱ्या अर्थाने धैर्य आणि धर्माची निर्मिती केली.

ਆਪੇ ਖੇਤੁ ਆਪੇ ਰਖਵਾਲਾ ।੮।
आपे खेतु आपे रखवाला ।८।

स्वतःच (सृष्टीचे) क्षेत्र आहे आणि स्वतःच त्याचा रक्षक आहे.

ਪਉੜੀ ੯
पउड़ी ९

ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਭਾਉ ਤਿਨ ਨਾਹਿ ਭਉ ਮੁਚੁ ਭਉ ਅਗੈ ਨਿਭਵਿਆਹਾ ।
जिन्हां भाउ तिन नाहि भउ मुचु भउ अगै निभविआहा ।

ज्यांनी परमेश्वराचे प्रेम जपले आहे त्यांना ते कोणाला घाबरत नाहीत आणि जे परमेश्वराचे भय नाहीसे आहेत ते परमेश्वराच्या दरबारात घाबरतात.

ਅਗਿ ਤਤੀ ਜਲ ਸੀਅਲਾ ਨਿਵ ਚਲੈ ਸਿਰੁ ਕਰੈ ਉਤਾਹਾ ।
अगि तती जल सीअला निव चलै सिरु करै उताहा ।

ते डोके उंच ठेवत असल्याने आग गरम असते आणि पाणी खालच्या दिशेने वाहत असल्याने ते थंड असते.

ਭਰਿ ਡੁਬੈ ਖਾਲੀ ਤਰੈ ਵਜਿ ਨ ਵਜੈ ਘੜੈ ਜਿਵਾਹਾ ।
भरि डुबै खाली तरै वजि न वजै घड़ै जिवाहा ।

भरलेला घागर बुडतो आणि आवाज काढत नाही आणि रिकामा फक्त पोहतच नाही तर आवाजही करतो (तसेच अहंकारी आणि अहंकारहीन, प्रेमळ भक्तीमध्ये लीन होणारा नंतरचा मुक्त होतो आणि पूर्वीचा फेसाळत जातो.

ਅੰਬ ਸੁਫਲ ਫਲਿ ਝੁਕਿ ਲਹੈ ਦੁਖ ਫਲੁ ਅਰੰਡੁ ਨ ਨਿਵੈ ਤਲਾਹਾ ।
अंब सुफल फलि झुकि लहै दुख फलु अरंडु न निवै तलाहा ।

फळांनी भरलेले आंब्याचे झाड नम्रतेने झुकते पण कडू फळांनी भरलेले एरंडाचे झाड कधीही नम्रतेने झुकत नाही.

ਮਨੁ ਪੰਖੇਰੂ ਧਾਵਦਾ ਸੰਗਿ ਸੁਭਾਇ ਜਾਇ ਫਲ ਖਾਹਾ ।
मनु पंखेरू धावदा संगि सुभाइ जाइ फल खाहा ।

मन-पक्षी उडत राहतात आणि स्वभावानुसार फळे घेतात.

ਧਰਿ ਤਾਰਾਜੂ ਤੋਲੀਐ ਹਉਲਾ ਭਾਰਾ ਤੋਲੁ ਤੁਲਾਹਾ ।
धरि ताराजू तोलीऐ हउला भारा तोलु तुलाहा ।

न्यायाच्या प्रमाणात, हलके आणि जड यांचे वजन केले जाते (आणि चांगले आणि वाईट वेगळे केले जाते).

ਜਿਣਿ ਹਾਰੈ ਹਾਰੈ ਜਿਣੈ ਪੈਰਾ ਉਤੇ ਸੀਸੁ ਧਰਾਹਾ ।
जिणि हारै हारै जिणै पैरा उते सीसु धराहा ।

इथे जिंकलेला दिसतो तो परमेश्वराच्या दरबारात हरतो आणि इथे हरणारा तिथे जिंकतो.

ਪੈਰੀ ਪੈ ਜਗ ਪੈਰੀ ਪਾਹਾ ।੯।
पैरी पै जग पैरी पाहा ।९।

सर्व त्याच्या चरणी नतमस्तक. व्यक्ती प्रथम (गुरूंच्या) पाया पडतो आणि मग तो सर्वांना त्याच्या पाया पडायला लावतो.

ਪਉੜੀ ੧੦
पउड़ी १०

ਸਚੁ ਹੁਕਮੁ ਸਚੁ ਲੇਖੁ ਹੈ ਸਚੁ ਕਾਰਣੁ ਕਰਿ ਖੇਲੁ ਰਚਾਇਆ ।
सचु हुकमु सचु लेखु है सचु कारणु करि खेलु रचाइआ ।

परमेश्वराचा आदेश खरा आहे, त्याची लेखणी खरी आहे आणि खऱ्या कारणातून त्याने सृष्टीला आपला खेळ म्हणून निर्माण केले आहे.

ਕਾਰਣੁ ਕਰਤੇ ਵਸਿ ਹੈ ਵਿਰਲੈ ਦਾ ਓਹੁ ਕਰੈ ਕਰਾਇਆ ।
कारणु करते वसि है विरलै दा ओहु करै कराइआ ।

सर्व कारणे निर्मात्याच्या नियंत्रणाखाली आहेत परंतु तो कोणत्याही दुर्मिळ भक्ताचे कर्म स्वीकारतो.

ਸੋ ਕਿਹੁ ਹੋਰੁ ਨ ਮੰਗਈ ਖਸਮੈ ਦਾ ਭਾਣਾ ਤਿਸੁ ਭਾਇਆ ।
सो किहु होरु न मंगई खसमै दा भाणा तिसु भाइआ ।

ज्या भक्ताला भगवंताच्या इच्छेवर प्रेम आहे, तो इतर कोणाकडे कशाची भीक मागत नाही.

ਖਸਮੈ ਏਵੈ ਭਾਵਦਾ ਭਗਤਿ ਵਛਲੁ ਹੁਇ ਬਿਰਦੁ ਸਦਾਇਆ ।
खसमै एवै भावदा भगति वछलु हुइ बिरदु सदाइआ ।

आता भगवंतालाही भक्ताची प्रार्थना स्वीकारायला आवडते कारण भक्ताचे रक्षण हा त्याचा स्वभाव आहे.

ਸਾਧਸੰਗਤਿ ਗੁਰ ਸਬਦੁ ਲਿਵ ਕਾਰਣੁ ਕਰਤਾ ਕਰਦਾ ਆਇਆ ।
साधसंगति गुर सबदु लिव कारणु करता करदा आइआ ।

जे भक्त पवित्र मंडळीतील वचनामध्ये आपले चैतन्य लीन ठेवतात, त्यांना हे चांगले माहीत असते की सर्व कारणांचा सृष्टिकर्ता परमेश्वर हाच सदैव आहे.

ਬਾਲ ਸੁਭਾਇ ਅਤੀਤ ਜਗਿ ਵਰ ਸਰਾਪ ਦਾ ਭਰਮੁ ਚੁਕਾਇਆ ।
बाल सुभाइ अतीत जगि वर सराप दा भरमु चुकाइआ ।

निष्पाप बालकासारखा भक्त जगापासून अलिप्त राहतो आणि वरदान आणि शापांच्या भ्रमापासून मुक्त राहतो.

ਜੇਹਾ ਭਾਉ ਤੇਹੋ ਫਲੁ ਪਾਇਆ ।੧੦।
जेहा भाउ तेहो फलु पाइआ ।१०।

त्याला त्याच्या वाळवंटानुसार फळ मिळते.'

ਪਉੜੀ ੧੧
पउड़ी ११

ਅਉਗੁਣ ਕੀਤੇ ਗੁਣ ਕਰੈ ਸਹਜਿ ਸੁਭਾਉ ਤਰੋਵਰ ਹੰਦਾ ।
अउगुण कीते गुण करै सहजि सुभाउ तरोवर हंदा ।

वृक्ष सुस्थितीत असल्याने वाईट करणाऱ्याचेही चांगलेच होते.

ਵਢਣ ਵਾਲਾ ਛਾਉ ਬਹਿ ਚੰਗੇ ਦਾ ਮੰਦਾ ਚਿਤਵੰਦਾ ।
वढण वाला छाउ बहि चंगे दा मंदा चितवंदा ।

झाड तोडणारा त्याच्या सावलीत बसतो आणि त्या परोपकारी माणसाचा वाईट विचार करतो.

ਫਲ ਦੇ ਵਟ ਵਗਾਇਆਂ ਵਢਣ ਵਾਲੇ ਤਾਰਿ ਤਰੰਦਾ ।
फल दे वट वगाइआं वढण वाले तारि तरंदा ।

दगडफेक करणाऱ्यांना फळे देतात आणि कापणाऱ्यांना बोट ओलांडून जाते.

ਬੇਮੁਖ ਫਲ ਨਾ ਪਾਇਦੇ ਸੇਵਕ ਫਲ ਅਣਗਣਤ ਫਲੰਦਾ ।
बेमुख फल ना पाइदे सेवक फल अणगणत फलंदा ।

गमला विरोध करणाऱ्या व्यक्तींना फळ मिळत नाही आणि सेवकांना अनंत फळ मिळते.

ਗੁਰਮੁਖਿ ਵਿਰਲਾ ਜਾਣੀਐ ਸੇਵਕੁ ਸੇਵਕ ਸੇਵਕ ਸੰਦਾ ।
गुरमुखि विरला जाणीऐ सेवकु सेवक सेवक संदा ।

भगवंताच्या सेवकांची सेवा करणारा कोणीही दुर्लभ गुरुमुख या जगात ओळखला जातो.

ਜਗੁ ਜੋਹਾਰੇ ਚੰਦ ਨੋ ਸਾਇਰ ਲਹਰਿ ਅਨੰਦੁ ਵਧੰਦਾ ।
जगु जोहारे चंद नो साइर लहरि अनंदु वधंदा ।

दुस-या दिवशी चंद्राला सर्वांनी नमस्कार केला आणि समुद्रही प्रसन्न होऊन आपल्या लाटा तिच्याकडे फेकतो.

ਜੋ ਤੇਰਾ ਜਗੁ ਤਿਸ ਦਾ ਬੰਦਾ ।੧੧।
जो तेरा जगु तिस दा बंदा ।११।

0 प्रभु! संपूर्ण जग त्याचे बनते जो आपला आहे.

ਪਉੜੀ ੧੨
पउड़ी १२

ਜਿਉ ਵਿਸਮਾਦੁ ਕਮਾਦੁ ਹੈ ਸਿਰ ਤਲਵਾਇਆ ਹੋਇ ਉਪੰਨਾ ।
जिउ विसमादु कमादु है सिर तलवाइआ होइ उपंना ।

उसाचे स्वरूप विलक्षण आहे: तो जन्म डोके खाली घेतो.

ਪਹਿਲੇ ਖਲ ਉਖਲਿ ਕੈ ਟੋਟੇ ਕਰਿ ਕਰਿ ਭੰਨਣਿ ਭੰਨਾ ।
पहिले खल उखलि कै टोटे करि करि भंनणि भंना ।

प्रथम त्याची कातडी काढली जाते आणि त्याचे तुकडे केले जातात.

ਕੋਲੂ ਪਾਇ ਪੀੜਾਇਆ ਰਸ ਟਟਰਿ ਕਸ ਇੰਨਣ ਵੰਨਾ ।
कोलू पाइ पीड़ाइआ रस टटरि कस इंनण वंना ।

नंतर ऊसाच्या क्रशरमध्ये ते गाळले जाते; त्याची छान कढईत उकळली जाते आणि बगॅस इंधन म्हणून जाळली जाते.

ਦੁਖ ਸੁਖ ਅੰਦਰਿ ਸਬਰੁ ਕਰਿ ਖਾਏ ਅਵਟਣੁ ਜਗ ਧੰਨ ਧੰਨਾ ।
दुख सुख अंदरि सबरु करि खाए अवटणु जग धंन धंना ।

तो सुख-दुःखात सारखाच राहतो आणि उकळल्यानंतर त्याला जगात इस्ट म्हणतात.

ਗੁੜੁ ਸਕਰੁ ਖੰਡੁ ਮਿਸਰੀ ਗੁਰਮੁਖ ਸੁਖ ਫਲੁ ਸਭ ਰਸ ਬੰਨਾ ।
गुड़ु सकरु खंडु मिसरी गुरमुख सुख फलु सभ रस बंना ।

गुरूमुखाप्रमाणे आनंदाचे फळ प्राप्त करून तो गूळ, साखर आणि स्फटिक साखर यांचा आधार बनतो.

ਪਿਰਮ ਪਿਆਲਾ ਪੀਵਣਾ ਮਰਿ ਮਰਿ ਜੀਵਣੁ ਥੀਵਣੁ ਗੰਨਾ ।
पिरम पिआला पीवणा मरि मरि जीवणु थीवणु गंना ।

कप फटफटल्यानंतर मरण च प्रेम हे उसाच्या जीवनासारखे आहे जे गाळल्यानंतर जिवंत होते.

ਗੁਰਮੁਖਿ ਬੋਲ ਅਮੋਲ ਰਤੰਨਾ ।੧੨।
गुरमुखि बोल अमोल रतंना ।१२।

गुरुमुखांचे म्हणणे दागिन्यांसारखे अनमोल असते.

ਪਉੜੀ ੧੩
पउड़ी १३

ਗੁਰ ਦਰੀਆਉ ਅਮਾਉ ਹੈ ਲਖ ਦਰੀਆਉ ਸਮਾਉ ਕਰੰਦਾ ।
गुर दरीआउ अमाउ है लख दरीआउ समाउ करंदा ।

गुरु हा असा अथांग सागर आहे की त्यात लाखो नद्या लीन होतात.

ਇਕਸ ਇਕਸ ਦਰੀਆਉ ਵਿਚਿ ਲਖ ਤੀਰਥ ਦਰੀਆਉ ਵਹੰਦਾ ।
इकस इकस दरीआउ विचि लख तीरथ दरीआउ वहंदा ।

प्रत्येक नदीवर लाखो तीर्थक्षेत्रे आहेत आणि प्रत्येक प्रवाहात निसर्गाने लाखो लाटा उसळल्या आहेत.

ਇਕਤੁ ਇਕਤੁ ਵਾਹੜੈ ਕੁਦਰਤਿ ਲਖ ਤਰੰਗ ਉਠੰਦਾ ।
इकतु इकतु वाहड़ै कुदरति लख तरंग उठंदा ।

त्या गुरु-सागरात असंख्य दागिने आणि चारही आदर्श (धर्म, अर्थ, काम आणि मोक्ष) माशांच्या रूपात फिरतात.

ਸਾਇਰ ਸਣੁ ਰਤਨਾਵਲੀ ਚਾਰਿ ਪਦਾਰਥੁ ਮੀਨ ਤਰੰਦਾ ।
साइर सणु रतनावली चारि पदारथु मीन तरंदा ।

या सर्व गोष्टी गुरु-सागराच्या एका लाटेच्या (एक वाक्याच्या) बरोबरीच्या नाहीत.

ਇਕਤੁ ਲਹਿਰ ਨ ਪੁਜਨੀ ਕੁਦਰਤਿ ਅੰਤੁ ਨ ਅੰਤ ਲਹੰਦਾ ।
इकतु लहिर न पुजनी कुदरति अंतु न अंत लहंदा ।

त्याच्या शक्तीच्या व्याप्तीचे रहस्य अज्ञात आहे.

ਪਿਰਮ ਪਿਆਲੇ ਇਕ ਬੂੰਦ ਗੁਰਮੁਖ ਵਿਰਲਾ ਅਜਰੁ ਜਰੰਦਾ ।
पिरम पिआले इक बूंद गुरमुख विरला अजरु जरंदा ।

प्रेमाच्या प्याल्याचा असह्य थेंब कोणत्याही दुर्मिळ गुरुमुखाने जपला जाऊ शकतो.

ਅਲਖ ਲਖਾਇ ਨ ਅਲਖੁ ਲਖੰਦਾ ।੧੩।
अलख लखाइ न अलखु लखंदा ।१३।

गुरु स्वतः त्या अगोचर परमेश्वराला पाहतात, जो इतरांना दिसत नाही.

ਪਉੜੀ ੧੪
पउड़ी १४

ਬ੍ਰਹਮੇ ਥਕੇ ਬੇਦ ਪੜਿ ਇੰਦ੍ਰ ਇੰਦਾਸਣ ਰਾਜੁ ਕਰੰਦੇ ।
ब्रहमे थके बेद पड़ि इंद्र इंदासण राजु करंदे ।

वेदांचे पठण करणारे अनेक ब्राह्मणे आणि राज्यांवर राज्य करणारे अनेक इंद्र थकले.

ਮਹਾਂਦੇਵ ਅਵਧੂਤ ਹੋਇ ਦਸ ਅਵਤਾਰੀ ਬਿਸਨੁ ਭਵੰਦੇ ।
महांदेव अवधूत होइ दस अवतारी बिसनु भवंदे ।

महादेव एकांती होऊन दहा अवतार धारण करून विष्णू इकडे तिकडे फिरत होते.

ਸਿਧ ਨਾਥ ਜੋਗੀਸਰਾਂ ਦੇਵੀ ਦੇਵ ਨ ਭੇਵ ਲਹੰਦੇ ।
सिध नाथ जोगीसरां देवी देव न भेव लहंदे ।

सिद्ध, नाथ, योगींचे प्रमुख, देवदेवतांना त्या परमेश्वराचे रहस्य कळू शकले नाही.

ਤਪੇ ਤਪੀਸੁਰ ਤੀਰਥਾਂ ਜਤੀ ਸਤੀ ਦੇਹ ਦੁਖ ਸਹੰਦੇ ।
तपे तपीसुर तीरथां जती सती देह दुख सहंदे ।

तपस्वी, तीर्थक्षेत्री जाणारे लोक, उत्सव साजरे करतात आणि त्याला जाणून घेण्यासाठी असंख्य सती आपल्या देहातून भोगतात.

ਸੇਖਨਾਗ ਸਭ ਰਾਗ ਮਿਲਿ ਸਿਮਰਣੁ ਕਰਿ ਨਿਤਿ ਗੁਣ ਗਾਵੰਦੇ ।
सेखनाग सभ राग मिलि सिमरणु करि निति गुण गावंदे ।

सेसनग देखील सर्व संगीत उपायांसह त्यांचे स्मरण आणि स्तुती करतात.

ਵਡਭਾਗੀ ਗੁਰਸਿਖ ਜਗਿ ਸਬਦੁ ਸੁਰਤਿ ਸਤਸੰਗਿ ਮਿਲੰਦੇ ।
वडभागी गुरसिख जगि सबदु सुरति सतसंगि मिलंदे ।

या जगात केवळ गुरुमुखच भाग्यवान आहेत जे आपले चैतन्य वचनात विलीन करून पवित्र मंडळीत एकत्र येतात.

ਗੁਰਮੁਖਿ ਸੁਖ ਫਲੁ ਅਲਖੁ ਲਖੰਦੇ ।੧੪।
गुरमुखि सुख फलु अलखु लखंदे ।१४।

केवळ गुरुमुखांनीच त्या अगोचर परमेश्वराला सामोरे जा आणि आनंदाचे फळ प्राप्त करा.

ਪਉੜੀ ੧੫
पउड़ी १५

ਸਿਰ ਤਲਵਾਇਆ ਬਿਰਖੁ ਹੈ ਹੋਇ ਸਹਸ ਫਲ ਸੁਫਲ ਫਲੰਦਾ ।
सिर तलवाइआ बिरखु है होइ सहस फल सुफल फलंदा ।

झाडाचे डोके (मूळ) खाली राहते आणि तेथे ते फुलांनी आणि फळांनी भरलेले असते.

ਨਿਰਮਲੁ ਨੀਰੁ ਵਖਾਣੀਐ ਸਿਰੁ ਨੀਵਾਂ ਨੀਵਾਣਿ ਚਲੰਦਾ ।
निरमलु नीरु वखाणीऐ सिरु नीवां नीवाणि चलंदा ।

पाणी खालच्या दिशेने वाहते म्हणून ते शुद्ध म्हणून ओळखले जाते.

ਸਿਰੁ ਉਚਾ ਨੀਵੇਂ ਚਰਣ ਗੁਰਮੁਖਿ ਪੈਰੀ ਸੀਸੁ ਪਵੰਦਾ ।
सिरु उचा नीवें चरण गुरमुखि पैरी सीसु पवंदा ।

डोकं उंच आणि पाय कमी पण तरीही मस्तक गुरुमुखाच्या पायावर झुकतं.

ਸਭ ਦੂ ਨੀਵੀ ਧਰਤਿ ਹੋਇ ਅਨੁ ਧਨੁ ਸਭੁ ਸੈ ਸਾਰੁ ਸਹੰਦਾ ।
सभ दू नीवी धरति होइ अनु धनु सभु सै सारु सहंदा ।

सर्वात खालची पृथ्वी आहे जी संपूर्ण जगाचा आणि तिच्यातील संपत्तीचा भार वाहते.

ਧੰਨੁ ਧਰਤੀ ਓਹੁ ਥਾਉ ਧੰਨੁ ਗੁਰੁ ਸਿਖ ਸਾਧੂ ਪੈਰੁ ਧਰੰਦਾ ।
धंनु धरती ओहु थाउ धंनु गुरु सिख साधू पैरु धरंदा ।

ती भूमी आणि ती जागा धन्य आहे जिथे गुरू, शीख आणि .. ते पवित्र लोक पाय ठेवतात.

ਚਰਣ ਧੂੜਿ ਪਰਧਾਨ ਕਰਿ ਸੰਤ ਵੇਦ ਜਸੁ ਗਾਵਿ ਸੁਣੰਦਾ ।
चरण धूड़ि परधान करि संत वेद जसु गावि सुणंदा ।

संतांच्या पायाची धूळ ही सर्वोच्च असते हे वेदांनीही सांगितले आहे.

ਵਡਭਾਗੀ ਪਾ ਖਾਕ ਲਹੰਦਾ ।੧੫।
वडभागी पा खाक लहंदा ।१५।

कोणत्याही भाग्यवानाला पायाची धूळ प्राप्त होते.

ਪਉੜੀ ੧੬
पउड़ी १६

ਪੂਰਾ ਸਤਿਗੁਰੁ ਜਾਣੀਐ ਪੂਰੇ ਪੂਰਾ ਠਾਟੁ ਬਣਾਇਆ ।
पूरा सतिगुरु जाणीऐ पूरे पूरा ठाटु बणाइआ ।

परिपूर्ण खरा गुरू त्यांच्या भव्य रूपाने ओळखला जातो.

ਪੂਰੇ ਪੂਰਾ ਤੋਲੁ ਹੈ ਘਟੈ ਨ ਵਧੈ ਘਟਾਇ ਵਧਾਇਆ ।
पूरे पूरा तोलु है घटै न वधै घटाइ वधाइआ ।

परिपूर्ण म्हणजे परिपूर्ण गुरूचा न्याय ज्यामध्ये काहीही जोडले किंवा कमी केले जाऊ शकत नाही.

ਪੂਰੇ ਪੂਰੀ ਮਤਿ ਹੈ ਹੋਰਸੁ ਪੁਛਿ ਨ ਮਤਾ ਪਕਾਇਆ ।
पूरे पूरी मति है होरसु पुछि न मता पकाइआ ।

परिपूर्ण गुरूची बुद्धी परिपूर्ण असते आणि तो इतरांचा सल्ला न विचारता आपले मन बनवतो.

ਪੂਰੇ ਪੂਰਾ ਮੰਤੁ ਹੈ ਪੂਰਾ ਬਚਨੁ ਨ ਟਲੈ ਟਲਾਇਆ ।
पूरे पूरा मंतु है पूरा बचनु न टलै टलाइआ ।

सिद्धाचा मंत्र परिपूर्ण आहे आणि त्याची आज्ञा टाळता येत नाही.

ਸਭੇ ਇਛਾ ਪੂਰੀਆ ਸਾਧਸੰਗਤਿ ਮਿਲਿ ਪੂਰਾ ਪਾਇਆ ।
सभे इछा पूरीआ साधसंगति मिलि पूरा पाइआ ।

पवित्र मंडळीत सामील झाल्यावर सर्व इच्छा पूर्ण होतात, परिपूर्ण गुरू भेटतात.

ਵੀਹ ਇਕੀਹ ਉਲੰਘਿ ਕੈ ਪਤਿ ਪਉੜੀ ਚੜ੍ਹਿ ਨਿਜ ਘਰਿ ਆਇਆ ।
वीह इकीह उलंघि कै पति पउड़ी चढ़ि निज घरि आइआ ।

सर्व आकडेमोड पार करून गुरू सन्मानाची शिडी चढून स्वत:च्या माचापर्यंत पोहोचले आहेत.

ਪੂਰੇ ਪੂਰਾ ਹੋਇ ਸਮਾਇਆ ।੧੬।
पूरे पूरा होइ समाइआ ।१६।

परिपूर्ण होऊन तो त्या परिपूर्ण परमेश्वरात विलीन झाला आहे.

ਪਉੜੀ ੧੭
पउड़ी १७

ਸਿਧ ਸਾਧਿਕ ਮਿਲਿ ਜਾਗਦੇ ਕਰਿ ਸਿਵਰਾਤੀ ਜਾਤੀ ਮੇਲਾ ।
सिध साधिक मिलि जागदे करि सिवराती जाती मेला ।

सिद्ध आणि इतर तपस्या करणारे जागृत राहून शिवरात्रीचा उत्सव साजरा करतात.

ਮਹਾਦੇਉ ਅਉਧੂਤੁ ਹੈ ਕਵਲਾਸਣਿ ਆਸਣਿ ਰਸ ਕੇਲਾ ।
महादेउ अउधूतु है कवलासणि आसणि रस केला ।

महादेव एकांती असून ब्रह्मदेव कमळाच्या आसनाच्या आनंदात लीन झाले आहेत.

ਗੋਰਖੁ ਜੋਗੀ ਜਾਗਦਾ ਗੁਰਿ ਮਾਛਿੰਦ੍ਰ ਧਰੀ ਸੁ ਧਰੇਲਾ ।
गोरखु जोगी जागदा गुरि माछिंद्र धरी सु धरेला ।

तो गोरख योगीही जागृत आहे ज्याच्या गुरू मच्छेंद्रने एक सुंदर उपपत्नी ठेवली होती.

ਸਤਿਗੁਰੁ ਜਾਗਿ ਜਗਾਇਦਾ ਸਾਧਸੰਗਤਿ ਮਿਲਿ ਅੰਮ੍ਰਿਤ ਵੇਲਾ ।
सतिगुरु जागि जगाइदा साधसंगति मिलि अंम्रित वेला ।

खरा गुरू जागृत असतो आणि तो पवित्र मंडळीत अमृतमय अवस्थेत इतरांनाही (मोहाच्या झोपेतून) जागृत करतो.

ਨਿਜ ਘਰਿ ਤਾੜੀ ਲਾਈਅਨੁ ਅਨਹਦ ਸਬਦ ਪਿਰਮ ਰਸ ਖੇਲਾ ।
निज घरि ताड़ी लाईअनु अनहद सबद पिरम रस खेला ।

पवित्र मंडळीत, तेजी-वि त्यांच्या स्वतःवर लक्ष केंद्रित करतात आणि अप्रचलित शब्दाच्या प्रेमळ आनंदात गढून जातात.

ਆਦਿ ਪੁਰਖ ਆਦੇਸੁ ਹੈ ਅਲਖ ਨਿਰੰਜਨ ਨੇਹੁ ਨਵੇਲਾ ।
आदि पुरख आदेसु है अलख निरंजन नेहु नवेला ।

ज्यांचे अगोचर परमेश्वराबद्दलचे प्रेम आणि आपुलकी सदैव ताजी असते अशा गुरूंना मी नमस्कार करतो.

ਚੇਲੇ ਤੇ ਗੁਰੁ ਗੁਰੁ ਤੇ ਚੇਲਾ ।੧੭।
चेले ते गुरु गुरु ते चेला ।१७।

शिष्यातून भक्त गुरु बनतो आणि गुरु शिष्य बनतो.

ਪਉੜੀ ੧੮
पउड़ी १८

ਬ੍ਰਹਮਾ ਬਿਸਨੁ ਮਹੇਸੁ ਤ੍ਰੈ ਸੈਸਾਰੀ ਭੰਡਾਰੀ ਰਾਜੇ ।
ब्रहमा बिसनु महेसु त्रै सैसारी भंडारी राजे ।

ब्रह्मा विष्णू आणि महेशरा हे तिघेही अनुक्रमे निर्माते, पालनकर्ते आणि न्याय देणारे आहेत.

ਚਾਰਿ ਵਰਨ ਘਰਬਾਰੀਆ ਜਾਤਿ ਪਾਤਿ ਮਾਇਆ ਮੁਹਤਾਜੇ ।
चारि वरन घरबारीआ जाति पाति माइआ मुहताजे ।

चारही वर्णांचे गृहस्थ जात-गोत्र, वंश आणि माया यावर अवलंबून असतात.

ਛਿਅ ਦਰਸਨ ਛਿਅ ਸਾਸਤ੍ਰਾ ਪਾਖੰਡਿ ਕਰਮ ਕਰਨਿ ਦੇਵਾਜੇ ।
छिअ दरसन छिअ सासत्रा पाखंडि करम करनि देवाजे ।

लोक सहा शास्त्रांच्या सहा तत्वज्ञानाचे पालन करण्याचे ढोंग करून दांभिक विधी करतात.

ਸੰਨਿਆਸੀ ਦਸ ਨਾਮ ਧਰਿ ਜੋਗੀ ਬਾਰਹ ਪੰਥ ਨਿਵਾਜੇ ।
संनिआसी दस नाम धरि जोगी बारह पंथ निवाजे ।

त्याचप्रमाणे दहा नावे धारण करणारे संन्यासी आणि त्यांचे बारा पंथ निर्माण करणारे योगी फिरत आहेत.

ਦਹਦਿਸਿ ਬਾਰਹ ਵਾਟ ਹੋਇ ਪਰ ਘਰ ਮੰਗਨਿ ਖਾਜ ਅਖਾਜੇ ।
दहदिसि बारह वाट होइ पर घर मंगनि खाज अखाजे ।

ते सर्व दहा दिशांनी भटकत आहेत आणि बारा पंथ खाण्यायोग्य आणि अखाद्याची भीक मागत आहेत.

ਚਾਰਿ ਵਰਨ ਗੁਰੁ ਸਿਖ ਮਿਲਿ ਸਾਧਸੰਗਤਿ ਵਿਚਿ ਅਨਹਦ ਵਾਜੇ ।
चारि वरन गुरु सिख मिलि साधसंगति विचि अनहद वाजे ।

चारही वर्णातील गुरूसिख पवित्र सभामंडपात एकत्रितपणे अखंड रागाचे पठण करतात आणि ऐकतात.

ਗੁਰਮੁਖਿ ਵਰਨ ਅਵਰਨ ਹੋਇ ਦਰਸਨੁ ਨਾਉਂ ਪੰਥ ਸੁਖ ਸਾਜੇ ।
गुरमुखि वरन अवरन होइ दरसनु नाउं पंथ सुख साजे ।

सर्व वर्णांच्या पलीकडे जाऊन गुरुमुख ncim चे तत्वज्ञान आणि त्याच्यासाठी बनवलेल्या आध्यात्मिक आनंदाच्या मार्गाचे अनुसरण करतो.

ਸਚੁ ਸਚਾ ਕੂੜਿ ਕੂੜੇ ਪਾਜੇ ।੧੮।
सचु सचा कूड़ि कूड़े पाजे ।१८।

सत्य हे नेहमीच सत्य असते आणि असत्य हे सर्वस्वी खोटे असते.

ਪਉੜੀ ੧੯
पउड़ी १९

ਸਤਿਗੁਰ ਗੁਣੀ ਨਿਧਾਨੁ ਹੈ ਗੁਣ ਕਰਿ ਬਖਸੈ ਅਵਗੁਣਿਆਰੇ ।
सतिगुर गुणी निधानु है गुण करि बखसै अवगुणिआरे ।

खरा गुरू हा सद्गुणांचे भांडार आहे जो आपल्या परोपकाराने दुर्जनांनाही आशीर्वाद देतो.

ਸਤਿਗੁਰੁ ਪੂਰਾ ਵੈਦੁ ਹੈ ਪੰਜੇ ਰੋਗ ਅਸਾਧ ਨਿਵਾਰੇ ।
सतिगुरु पूरा वैदु है पंजे रोग असाध निवारे ।

खरा गुरु हा एक परिपूर्ण वैद्य आहे जो पाचही जुनाट आजार बरा करतो.

ਸੁਖ ਸਾਗਰੁ ਗੁਰੁਦੇਉ ਹੈ ਸੁਖ ਦੇ ਮੇਲਿ ਲਏ ਦੁਖਿਆਰੇ ।
सुख सागरु गुरुदेउ है सुख दे मेलि लए दुखिआरे ।

गुरू हा सुखांचा सागर आहे जो दुःखींना त्याच्यात आनंदाने सामावून घेतो.

ਗੁਰ ਪੂਰਾ ਨਿਰਵੈਰੁ ਹੈ ਨਿੰਦਕ ਦੋਖੀ ਬੇਮੁਖ ਤਾਰੇ ।
गुर पूरा निरवैरु है निंदक दोखी बेमुख तारे ।

परिपूर्ण गुरू शत्रुत्वापासून दूर असतात आणि ते निंदक, मत्सर आणि धर्मत्यागी यांनाही मुक्त करतात.

ਗੁਰੁ ਪੂਰਾ ਨਿਰਭਉ ਸਦਾ ਜਨਮ ਮਰਣ ਜਮ ਡਰੈ ਉਤਾਰੇ ।
गुरु पूरा निरभउ सदा जनम मरण जम डरै उतारे ।

परिपूर्ण गुरू हा निर्भय असतो जो स्थलांतराचे भय आणि मृत्यूचा देव यम हे नेहमी दूर करतो.

ਸਤਿਗੁਰੁ ਪੁਰਖੁ ਸੁਜਾਣੁ ਹੈ ਵਡੇ ਅਜਾਣ ਮੁਗਧ ਨਿਸਤਾਰੇ ।
सतिगुरु पुरखु सुजाणु है वडे अजाण मुगध निसतारे ।

खरा गुरू तोच ज्ञानी आहे जो अज्ञानी मुर्ख आणि अज्ञातांनाही वाचवतो.

ਸਤਿਗੁਰੁ ਆਗੂ ਜਾਣੀਐ ਬਾਹ ਪਕੜਿ ਅੰਧਲੇ ਉਧਾਰੇ ।
सतिगुरु आगू जाणीऐ बाह पकड़ि अंधले उधारे ।

खरा गुरू असा नेता म्हणून ओळखला जातो जो हातातून पकडून आंधळ्यालाही (संसार सागर) पार करतो.

ਮਾਣੁ ਨਿਮਾਣੇ ਸਦ ਬਲਿਹਾਰੇ ।੧੯।
माणु निमाणे सद बलिहारे ।१९।

मी त्या खऱ्या गुरूला अर्पण करतो जो दीनांचा अभिमान आहे

ਪਉੜੀ ੨੦
पउड़ी २०

ਸਤਿਗੁਰੁ ਪਾਰਸਿ ਪਰਸਿਐ ਕੰਚਨੁ ਕਰੈ ਮਨੂਰ ਮਲੀਣਾ ।
सतिगुरु पारसि परसिऐ कंचनु करै मनूर मलीणा ।

खरा गुरु हा असा तत्वज्ञानी पाषाण आहे ज्याच्या स्पर्शाने कांद्याचे रूपांतर सोन्यात होते.

ਸਤਿਗੁਰੁ ਬਾਵਨੁ ਚੰਦਨੋ ਵਾਸੁ ਸੁਵਾਸੁ ਕਰੈ ਲਾਖੀਣਾ ।
सतिगुरु बावनु चंदनो वासु सुवासु करै लाखीणा ।

खरा गुरु म्हणजे ते चंदन जे प्रत्येक वस्तूला सुवासिक आणि लाखपट अधिक मौल्यवान बनवते.

ਸਤਿਗੁਰੁ ਪੂਰਾ ਪਾਰਿਜਾਤੁ ਸਿੰਮਲੁ ਸਫਲੁ ਕਰੈ ਸੰਗਿ ਲੀਣਾ ।
सतिगुरु पूरा पारिजातु सिंमलु सफलु करै संगि लीणा ।

खरा गुरु म्हणजे इच्छा पूर्ण करणारे झाड जे कापसाचे रेशमी झाड फळांनी भरलेले असते.

ਮਾਨ ਸਰੋਵਰੁ ਸਤਿਗੁਰੂ ਕਾਗਹੁ ਹੰਸੁ ਜਲਹੁ ਦੁਧੁ ਪੀਣਾ ।
मान सरोवरु सतिगुरू कागहु हंसु जलहु दुधु पीणा ।

खरा गुरु म्हणजे हिंदू पौराणिक कथांमधील पवित्र तलाव मानसरोवर, जे कावळ्यांचे हंसात रूपांतर करते, जे पाणी आणि दुधाचे मिश्रण करून दूध पितात.

ਗੁਰ ਤੀਰਥੁ ਦਰੀਆਉ ਹੈ ਪਸੂ ਪਰੇਤ ਕਰੈ ਪਰਬੀਣਾ ।
गुर तीरथु दरीआउ है पसू परेत करै परबीणा ।

गुरु ही पवित्र नदी आहे जी प्राणी आणि भूत यांना ज्ञानी आणि कुशल बनवते.

ਸਤਿਗੁਰ ਬੰਦੀਛੋੜੁ ਹੈ ਜੀਵਣ ਮੁਕਤਿ ਕਰੈ ਓਡੀਣਾ ।
सतिगुर बंदीछोड़ु है जीवण मुकति करै ओडीणा ।

खरा गुरु हा बंधनातून मुक्ती देणारा असतो आणि अलिप्तांना जीवनात मुक्त करतो.

ਗੁਰਮੁਖਿ ਮਨ ਅਪਤੀਜੁ ਪਤੀਣਾ ।੨੦।
गुरमुखि मन अपतीजु पतीणा ।२०।

गुरुभिमुख व्यक्तीचे डगमगणारे मन स्थिर आणि आत्मविश्वासाने परिपूर्ण होते.

ਪਉੜੀ ੨੧
पउड़ी २१

ਸਿਧ ਨਾਥ ਅਵਤਾਰ ਸਭ ਗੋਸਟਿ ਕਰਿ ਕਰਿ ਕੰਨ ਫੜਾਇਆ ।
सिध नाथ अवतार सभ गोसटि करि करि कंन फड़ाइआ ।

चर्चेत त्यांनी (गुरु नानक देव) सिद्धांचे गणित आणि देवांचे अवतार बिघडवले.

ਬਾਬਰ ਕੇ ਬਾਬੇ ਮਿਲੇ ਨਿਵਿ ਨਿਵਿ ਸਭ ਨਬਾਬੁ ਨਿਵਾਇਆ ।
बाबर के बाबे मिले निवि निवि सभ नबाबु निवाइआ ।

बाबरचे लोक बाबा नानक यांच्याकडे आले आणि नंतरच्या लोकांनी त्यांना नम्रतेने नमन केले.

ਪਤਿਸਾਹਾ ਮਿਲਿ ਵਿਛੁੜੇ ਜੋਗ ਭੋਗ ਛਡਿ ਚਲਿਤੁ ਰਚਾਇਆ ।
पतिसाहा मिलि विछुड़े जोग भोग छडि चलितु रचाइआ ।

गुरु नानक सम्राटांनाही भेटले आणि भोग आणि त्यागापासून अलिप्त राहून त्यांनी एक अद्भुत पराक्रम केला.

ਦੀਨ ਦੁਨੀਆ ਦਾ ਪਾਤਿਸਾਹੁ ਬੇਮੁਹਤਾਜੁ ਰਾਜੁ ਘਰਿ ਆਇਆ ।
दीन दुनीआ दा पातिसाहु बेमुहताजु राजु घरि आइआ ।

अध्यात्मिक आणि ऐहिक जगाचा स्वावलंबी राजा (गुरु नानक) जगात फिरला.

ਕਾਦਰ ਹੋਇ ਕੁਦਰਤਿ ਕਰੇ ਏਹ ਭਿ ਕੁਦਰਤਿ ਸਾਂਗੁ ਬਣਾਇਆ ।
कादर होइ कुदरति करे एह भि कुदरति सांगु बणाइआ ।

निसर्गाने एक मुखवटा तयार केला जो त्याने निर्माता बनला (एक नवीन मार्ग - शीख धर्म).

ਇਕਨਾ ਜੋੜਿ ਵਿਛੋੜਿਦਾ ਚਿਰੀ ਵਿਛੁੰਨੇ ਆਣਿ ਮਿਲਾਇਆ ।
इकना जोड़ि विछोड़िदा चिरी विछुंने आणि मिलाइआ ।

तो अनेकांना भेटतो, इतरांना वेगळे करतो आणि खूप पूर्वीपासून विभक्त झालेल्यांना पुन्हा एकत्र करतो.

ਸਾਧਸੰਗਤਿ ਵਿਚਿ ਅਲਖੁ ਲਖਾਇਆ ।੨੧।
साधसंगति विचि अलखु लखाइआ ।२१।

पवित्र मंडळीत, तो अदृश्य परमेश्वराच्या दर्शनाची व्यवस्था करतो.

ਪਉੜੀ ੨੨
पउड़ी २२

ਸਤਿਗੁਰੁ ਪੂਰਾ ਸਾਹੁ ਹੈ ਤ੍ਰਿਭਵਣ ਜਗੁ ਤਿਸ ਦਾ ਵਣਜਾਰਾ ।
सतिगुरु पूरा साहु है त्रिभवण जगु तिस दा वणजारा ।

खरा गुरु हा एक परिपूर्ण बँकर आहे आणि तिन्ही जग हे त्याचे प्रवासी सेल्समन आहेत.

ਰਤਨ ਪਦਾਰਥ ਬੇਸੁਮਾਰ ਭਾਉ ਭਗਤਿ ਲਖ ਭਰੇ ਭੰਡਾਰਾ ।
रतन पदारथ बेसुमार भाउ भगति लख भरे भंडारा ।

प्रेमळ भक्तीच्या रूपात त्याच्याकडे अनंत रत्नांचा खजिना आहे.

ਪਾਰਿਜਾਤ ਲਖ ਬਾਗ ਵਿਚਿ ਕਾਮਧੇਣੁ ਦੇ ਵਗ ਹਜਾਰਾ ।
पारिजात लख बाग विचि कामधेणु दे वग हजारा ।

त्याच्या बागेत तो लाखो इच्छापूर्ती करणारी झाडे आणि इच्छापूर्ती करणाऱ्या गायींचे हजारो कळप ठेवतो.

ਲਖਮੀਆਂ ਲਖ ਗੋਲੀਆਂ ਪਾਰਸ ਦੇ ਪਰਬਤੁ ਅਪਾਰਾ ।
लखमीआं लख गोलीआं पारस दे परबतु अपारा ।

त्याच्याकडे सेवक म्हणून लाखो लक्षसंत आहेत आणि तत्वज्ञानी दगडांचे अनेक पर्वत आहेत.

ਲਖ ਅੰਮ੍ਰਿਤ ਲਖ ਇੰਦ੍ਰ ਲੈ ਹੁਇ ਸਕੈ ਛਿੜਕਨਿ ਦਰਬਾਰਾ ।
लख अंम्रित लख इंद्र लै हुइ सकै छिड़कनि दरबारा ।

त्याच्या दरबारात लाखो प्रकारचे अमृत असलेले लाखो इंद्र शिंपडतात.

ਸੂਰਜ ਚੰਦ ਚਰਾਗ ਲਖ ਰਿਧਿ ਸਿਧਿ ਨਿਧਿ ਬੋਹਲ ਅੰਬਾਰਾ ।
सूरज चंद चराग लख रिधि सिधि निधि बोहल अंबारा ।

सूर्य-चंद्रांसारखे कोट्यवधी दिवे आहेत आणि चमत्कारिक शक्तींचे ढीगही त्याच्यासोबत आहेत.

ਸਭੇ ਵੰਡ ਵੰਡਿ ਦਿਤੀਓਨੁ ਭਾਉ ਭਗਤਿ ਕਰਿ ਸਚੁ ਪਿਆਰਾ ।
सभे वंड वंडि दितीओनु भाउ भगति करि सचु पिआरा ।

खऱ्या गुरूंनी हे सर्व भांडार सत्यावर प्रेम करणाऱ्या आणि प्रेमळ भक्तीत लीन झालेल्यांमध्ये वाटून दिले आहे.

ਭਗਤਿ ਵਛਲੁ ਸਤਿਗੁਰੁ ਨਿਰੰਕਾਰਾ ।੨੨।
भगति वछलु सतिगुरु निरंकारा ।२२।

खरा गुरू, जो स्वतः परमेश्वर आहे, त्याच्या भक्तांवर (अत्यंत) प्रेम करतो.

ਪਉੜੀ ੨੩
पउड़ी २३

ਖੀਰ ਸਮੁੰਦੁ ਵਿਰੋਲਿ ਕੈ ਕਢਿ ਰਤਨ ਚਉਦਹ ਵੰਡਿ ਲੀਤੇ ।
खीर समुंदु विरोलि कै कढि रतन चउदह वंडि लीते ।

समुद्रमंथन करून चौदा दागिने बाहेर काढले गेले आणि (देव आणि दानवांमध्ये) वाटले गेले.

ਮਣਿ ਲਖਮੀ ਪਾਰਿਜਾਤ ਸੰਖੁ ਸਾਰੰਗ ਧਣਖੁ ਬਿਸਨੁ ਵਸਿ ਕੀਤੇ ।
मणि लखमी पारिजात संखु सारंग धणखु बिसनु वसि कीते ।

विष्णूने धरले रत्न, लक्ष्मी; इच्छा पूर्ण करणारी वृक्ष- पारिजात, शंख, धनुष्य सारंग नावाचे. .

ਕਾਮਧੇਣੁ ਤੇ ਅਪਛਰਾਂ ਐਰਾਪਤਿ ਇੰਦ੍ਰਾਸਣਿ ਸੀਤੇ ।
कामधेणु ते अपछरां ऐरापति इंद्रासणि सीते ।

इच्छा पूर्ण करणारी गाईची अप्सरा, Air5vat हत्ती lndr च्या सिंहासनाशी जोडले गेले होते म्हणजेच ते त्यांना देण्यात आले होते.

ਕਾਲਕੂਟ ਤੇ ਅਰਧ ਚੰਦ ਮਹਾਂਦੇਵ ਮਸਤਕਿ ਧਰਿ ਪੀਤੇ ।
कालकूट ते अरध चंद महांदेव मसतकि धरि पीते ।

महादेवाने प्राणघातक विष प्याले आणि त्यांच्या कपाळावर अर्धचंद्र सुशोभित केले.

ਘੋੜਾ ਮਿਲਿਆ ਸੂਰਜੈ ਮਦੁ ਅੰਮ੍ਰਿਤੁ ਦੇਵ ਦਾਨਵ ਰੀਤੇ ।
घोड़ा मिलिआ सूरजै मदु अंम्रितु देव दानव रीते ।

सूर्याला घोडा मिळाला आणि मद्य आणि अमृत देव आणि दानवांनी मिळून रिकामे केले.

ਕਰੇ ਧਨੰਤਰੁ ਵੈਦਗੀ ਡਸਿਆ ਤੱਛਕਿ ਮਤਿ ਬਿਪਰੀਤੇ ।
करे धनंतरु वैदगी डसिआ तच्छकि मति बिपरीते ।

धन्वंतर औषधोपचार करत असत पण तक्षक या सापाने दंश केल्याने त्यांची बुद्धी उलटली.

ਗੁਰ ਉਪਦੇਸੁ ਅਮੋਲਕਾ ਰਤਨ ਪਦਾਰਥ ਨਿਧਿ ਅਗਣੀਤੇ ।
गुर उपदेसु अमोलका रतन पदारथ निधि अगणीते ।

गुरूंच्या उपदेशाच्या महासागरात असंख्य अमूल्य दागिने आहेत.

ਸਤਿਗੁਰ ਸਿਖਾਂ ਸਚੁ ਪਰੀਤੇ ।੨੩।
सतिगुर सिखां सचु परीते ।२३।

शिखांचे खरे प्रेम फक्त गुरुवर असते.

ਪਉੜੀ ੨੪
पउड़ी २४

ਧਰਮਸਾਲ ਕਰਿ ਬਹੀਦਾ ਇਕਤ ਥਾਉਂ ਨ ਟਿਕੈ ਟਿਕਾਇਆ ।
धरमसाल करि बहीदा इकत थाउं न टिकै टिकाइआ ।

पूर्वीच्या गुरूंचा असा समज होता की लोकांना सूचना देण्यासाठी आणि उपदेश करण्यासाठी धर्मशाळा म्हणून ओळखल्या जाणाऱ्या एका ठिकाणी बसावे लागते, परंतु हे गुरु (हरगोविंद) दंगल एकाच ठिकाणी करतात.

ਪਾਤਿਸਾਹ ਘਰਿ ਆਵਦੇ ਗੜਿ ਚੜਿਆ ਪਾਤਿਸਾਹ ਚੜਾਇਆ ।
पातिसाह घरि आवदे गड़ि चड़िआ पातिसाह चड़ाइआ ।

पूर्वीचे सम्राट गुरूंच्या घरी जात असत, परंतु या गुरूला राजाने एका किल्ल्यात कैद केले आहे.

ਉਮਤਿ ਮਹਲੁ ਨ ਪਾਵਦੀ ਨਠਾ ਫਿਰੈ ਨ ਡਰੈ ਡਰਾਇਆ ।
उमति महलु न पावदी नठा फिरै न डरै डराइआ ।

त्याचे दर्शन घेण्यासाठी येणारा सारीगत त्याला राजवाड्यात शोधू शकत नाही (कारण तो सहसा उपलब्ध नसतो). तो कोणाला घाबरत नाही किंवा तो कोणाला घाबरत नाही तरीही तो सतत फिरत असतो.

ਮੰਜੀ ਬਹਿ ਸੰਤੋਖਦਾ ਕੁਤੇ ਰਖਿ ਸਿਕਾਰੁ ਖਿਲਾਇਆ ।
मंजी बहि संतोखदा कुते रखि सिकारु खिलाइआ ।

पूर्वी आसनावर बसलेल्या गुरूंनी लोकांना समाधानी राहण्याची सूचना केली परंतु हे गुरु कुत्रे पाळतात आणि शिकारीसाठी बाहेर पडतात.

ਬਾਣੀ ਕਰਿ ਸੁਣਿ ਗਾਂਵਦਾ ਕਥੈ ਨ ਸੁਣੈ ਨ ਗਾਵਿ ਸੁਣਾਇਆ ।
बाणी करि सुणि गांवदा कथै न सुणै न गावि सुणाइआ ।

गुरु गुरबानी ऐकत असत पण हा गुरू ना पाठ करतो ना (नियमितपणे) भजन-गायन ऐकतो.

ਸੇਵਕ ਪਾਸ ਨ ਰਖੀਅਨਿ ਦੋਖੀ ਦੁਸਟ ਆਗੂ ਮੁਹਿ ਲਾਇਆ ।
सेवक पास न रखीअनि दोखी दुसट आगू मुहि लाइआ ।

तो आपल्या अनुयायी सेवकांना सोबत ठेवत नाही आणि दुष्ट आणि मत्सरी लोकांशी जवळीक ठेवतो (गुरूंनी पायंडे खान जवळ ठेवले होते).

ਸਚੁ ਨ ਲੁਕੈ ਲੁਕਾਇਆ ਚਰਣ ਕਵਲ ਸਿਖ ਭਵਰ ਲੁਭਾਇਆ ।
सचु न लुकै लुकाइआ चरण कवल सिख भवर लुभाइआ ।

पण सत्य कधीच लपत नाही आणि म्हणूनच गुरूंच्या चरणी कमळावर शिखांचे मन लोभस काळ्या मधमाश्यासारखे फिरते.

ਅਜਰੁ ਜਰੈ ਨ ਆਪੁ ਜਣਾਇਆ ।੨੪।
अजरु जरै न आपु जणाइआ ।२४।

गुरु हरगोबडिंग यांनी असह्य सहन केले आहे आणि त्यांनी स्वतःला प्रकट केले नाही.

ਪਉੜੀ ੨੫
पउड़ी २५

ਖੇਤੀ ਵਾੜਿ ਸੁ ਢਿੰਗਰੀ ਕਿਕਰ ਆਸ ਪਾਸ ਜਿਉ ਬਾਗੈ ।
खेती वाड़ि सु ढिंगरी किकर आस पास जिउ बागै ।

शेतीच्या शेताभोवती झुडपे कुंपण म्हणून आणि बागेच्या बाभळीभोवती ठेवली आहेत. झाडे (त्याच्या सुरक्षिततेसाठी) लावली जातात.

ਸਪ ਪਲੇਟੇ ਚੰਨਣੈ ਬੂਹੇ ਜੰਦਾ ਕੁਤਾ ਜਾਗੈ ।
सप पलेटे चंनणै बूहे जंदा कुता जागै ।

चंदनाच्या झाडाला साप अडकून ठेवतात आणि खजिन्याच्या सुरक्षिततेसाठी कुलूप वापरतात आणि कुत्राही जागतो.

ਕਵਲੈ ਕੰਡੇ ਜਾਣੀਅਨਿ ਸਿਆਣਾ ਇਕੁ ਕੋਈ ਵਿਚਿ ਫਾਗੈ ।
कवलै कंडे जाणीअनि सिआणा इकु कोई विचि फागै ।

काटे फुलांच्या जवळ राहतात म्हणून ओळखले जातात आणि अशांत गर्दीमध्ये एक किंवा दोन ज्ञानी पुरुष देखील चिकाटी राहतात.

ਜਿਉ ਪਾਰਸੁ ਵਿਚਿ ਪਥਰਾਂ ਮਣਿ ਮਸਤਕਿ ਜਿਉ ਕਾਲੈ ਨਾਗੈ ।
जिउ पारसु विचि पथरां मणि मसतकि जिउ कालै नागै ।

काळ्या नागाच्या डोक्यात दागिना राहतो म्हणून तत्वज्ञानी दगड दगडांनी वेढलेला राहतो.

ਰਤਨੁ ਸੋਹੈ ਗਲਿ ਪੋਤ ਵਿਚਿ ਮੈਗਲੁ ਬਧਾ ਕਚੈ ਧਾਗੈ ।
रतनु सोहै गलि पोत विचि मैगलु बधा कचै धागै ।

दागिन्यांच्या माळात दोन्ही बाजूला रत्नजडित काच ठेवलेला असतो आणि हत्ती प्रेमाच्या धाग्याने बांधलेला असतो.

ਭਾਵ ਭਗਤਿ ਭੁਖ ਜਾਇ ਘਰਿ ਬਿਦਰੁ ਖਵਾਲੈ ਪਿੰਨੀ ਸਾਗੈ ।
भाव भगति भुख जाइ घरि बिदरु खवालै पिंनी सागै ।

भक्तांवरील प्रेमापोटी भगवान कृष्ण भुकेले असताना विदुरच्या घरी जातात आणि नंतर विदुर त्याला हिरवी पालेभाजी, सागाची बीन्स देतात.

ਚਰਣ ਕਵਲ ਗੁਰੁ ਸਿਖ ਭਉਰ ਸਾਧਸੰਗਤਿ ਸਹਲੰਗੁ ਸਭਾਗੈ ।
चरण कवल गुरु सिख भउर साधसंगति सहलंगु सभागै ।

गुरूंच्या चरणकमळाची काळी मधमाशी बनून गुरूच्या शिखांनी पवित्र मंडळीत सौभाग्य प्राप्त केले पाहिजे.

ਪਰਮ ਪਿਆਲੇ ਦੁਤਰੁ ਝਾਗੈ ।੨੫।
परम पिआले दुतरु झागै ।२५।

परमेश्वराच्या प्रेमाचा प्याला खूप कष्टानंतर मिळतो हे त्याने पुढे जाणले पाहिजे

ਪਉੜੀ ੨੬
पउड़ी २६

ਭਵਜਲ ਅੰਦਰਿ ਮਾਨਸਰੁ ਸਤ ਸਮੁੰਦੀ ਗਹਿਰ ਗੰਭੀਰਾ ।
भवजल अंदरि मानसरु सत समुंदी गहिर गंभीरा ।

जगाच्या सात समुद्रांपेक्षा खोल मानसरोवर म्हणून ओळखला जाणारा मानसिक जागतिक महासागर आहे

ਨਾ ਪਤਣੁ ਨਾ ਪਾਤਣੀ ਪਾਰਾਵਾਰੁ ਨ ਅੰਤੁ ਨ ਚੀਰਾ ।
ना पतणु ना पातणी पारावारु न अंतु न चीरा ।

ज्याला घाट नाही ना नाविक आणि ना अंत किंवा बंधन नाही.

ਨਾ ਬੇੜੀ ਨਾ ਤੁਲਹੜਾ ਵੰਝੀ ਹਾਥਿ ਨ ਧੀਰਕ ਧੀਰਾ ।
ना बेड़ी ना तुलहड़ा वंझी हाथि न धीरक धीरा ।

याच्या पलीकडे जाण्यासाठी ना जहाज आहे ना तराफा; ना बार्ज पोल ना कोणाला सांत्वन.

ਹੋਰੁ ਨ ਕੋਈ ਅਪੜੈ ਹੰਸ ਚੁਗੰਦੇ ਮੋਤੀ ਹੀਰਾ ।
होरु न कोई अपड़ै हंस चुगंदे मोती हीरा ।

तिथून मोती उचलणाऱ्या हंसांशिवाय इतर कोणीही तेथे पोहोचू शकत नाही.

ਸਤਿਗੁਰੁ ਸਾਂਗਿ ਵਰਤਦਾ ਪਿੰਡੁ ਵਸਾਇਆ ਫੇਰਿ ਅਹੀਰਾ ।
सतिगुरु सांगि वरतदा पिंडु वसाइआ फेरि अहीरा ।

खरा गुरू त्याचे नाटक करतो आणि उजाड ठिकाणे वसवतो.

ਚੰਦੁ ਅਮਾਵਸ ਰਾਤਿ ਜਿਉ ਅਲਖੁ ਨ ਲਖੀਐ ਮਛੁਲੀ ਨੀਰਾ ।
चंदु अमावस राति जिउ अलखु न लखीऐ मछुली नीरा ।

कधी कधी तो अमावसातल्या चंद्रासारखा (चंद्राची रात्र नाही) किंवा पाण्यात माशांसारखा लपतो.

ਮੁਏ ਮੁਰੀਦ ਗੋਰਿ ਗੁਰ ਪੀਰਾ ।੨੬।
मुए मुरीद गोरि गुर पीरा ।२६।

जे आपल्या अहंकाराने मृत झाले आहेत, ते केवळ गुरूंच्या सान्निध्यातच लीन होतात.

ਪਉੜੀ ੨੭
पउड़ी २७

ਮਛੀ ਦੇ ਪਰਵਾਰ ਵਾਂਗਿ ਜੀਵਣਿ ਮਰਣਿ ਨ ਵਿਸਰੈ ਪਾਣੀ ।
मछी दे परवार वांगि जीवणि मरणि न विसरै पाणी ।

गुरसिख हा माशांच्या कुटुंबासारखा आहे जो मेलेला असो वा जिवंत, पाणी कधीही विसरत नाही.

ਜਿਉ ਪਰਵਾਰੁ ਪਤੰਗ ਦਾ ਦੀਪਕ ਬਾਝੁ ਨ ਹੋਰ ਸੁ ਜਾਣੀ ।
जिउ परवारु पतंग दा दीपक बाझु न होर सु जाणी ।

त्याचप्रमाणे पतंग कुटुंबाला दिव्याच्या ज्योतीशिवाय दुसरे काहीही दिसत नाही.

ਜਿਉ ਜਲ ਕਵਲੁ ਪਿਆਰੁ ਹੈ ਭਵਰ ਕਵਲ ਕੁਲ ਪ੍ਰੀਤਿ ਵਖਾਣੀ ।
जिउ जल कवलु पिआरु है भवर कवल कुल प्रीति वखाणी ।

जसे पाणी आणि कमळ एकमेकांवर प्रेम करतात आणि काळी मधमाशी आणि कमळ यांच्यातील प्रेमाच्या कथा सांगितल्या जातात;

ਬੂੰਦ ਬਬੀਹੇ ਮਿਰਗ ਨਾਦ ਕੋਇਲ ਜਿਉ ਫਲ ਅੰਬਿ ਲੁਭਾਣੀ ।
बूंद बबीहे मिरग नाद कोइल जिउ फल अंबि लुभाणी ।

जसा पावसाच्या थेंबाबरोबर स्वाती नक्षत्र, संगीताने हरीण आणि आंब्याच्या फळासह कोकिळा जोडलेला असतो;

ਮਾਨ ਸਰੋਵਰੁ ਹੰਸੁਲਾ ਓਹੁ ਅਮੋਲਕ ਰਤਨਾ ਖਾਣੀ ।
मान सरोवरु हंसुला ओहु अमोलक रतना खाणी ।

हंसांसाठी मानसरोवर ही रत्नांची खाण आहे;

ਚਕਵੀ ਸੂਰਜ ਹੇਤੁ ਹੈ ਚੰਦ ਚਕੋਰੈ ਚੋਜ ਵਿਡਾਣੀ ।
चकवी सूरज हेतु है चंद चकोरै चोज विडाणी ।

मादी रेड्डी शेल्ड्रेकला सूर्य आवडतो; भारतीय रेड लेग्ड पार्टिजच्या चंद्रासोबतच्या प्रेमाची प्रशंसा केली जाते;

ਗੁਰਸਿਖ ਵੰਸੀ ਪਰਮ ਹੰਸ ਸਤਿਗੁਰ ਸਹਜਿ ਸਰੋਵਰੁ ਜਾਣੀ ।
गुरसिख वंसी परम हंस सतिगुर सहजि सरोवरु जाणी ।

शहाण्याप्रमाणेच, गुरूचा शीख हा उच्च दर्जाच्या (परमहंस) राजहंसाचा संतान असल्याने खऱ्या गुरूंना समंजसपणाचे कुंड म्हणून स्वीकारतो.

ਮੁਰਗਾਈ ਨੀਸਾਣੁ ਨੀਸਾਣੀ ।੨੭।
मुरगाई नीसाणु नीसाणी ।२७।

आणि जसा पाणपक्षी जगाच्या महासागराला तोंड देण्यासाठी जातो (आणि ओलांडून जातो).

ਪਉੜੀ ੨੮
पउड़ी २८

ਕਛੂ ਅੰਡਾ ਸੇਂਵਦਾ ਜਲ ਬਾਹਰਿ ਧਰਿ ਧਿਆਨੁ ਧਰੰਦਾ ।
कछू अंडा सेंवदा जल बाहरि धरि धिआनु धरंदा ।

कासव आपली अंडी बाजूच्या पाण्याबाहेर उबवतात आणि त्या मागच्या बाजूला ठेवतात.

ਕੂੰਜ ਕਰੇਂਦੀ ਸਿਮਰਣੋ ਪੂਰਣ ਬਚਾ ਹੋਇ ਉਡੰਦਾ ।
कूंज करेंदी सिमरणो पूरण बचा होइ उडंदा ।

आईच्या स्मरणाने बगळ्याचे पिल्लू आकाशात उडू लागते.

ਕੁਕੜੀ ਬਚਾ ਪਾਲਦੀ ਮੁਰਗਾਈ ਨੋ ਜਾਇ ਮਿਲੰਦਾ ।
कुकड़ी बचा पालदी मुरगाई नो जाइ मिलंदा ।

पाणपक्ष्याचे पिल्लू कोंबड्या पाळतात पण शेवटी ते आपल्या आईला भेटायला जाते (पाणपक्षी).

ਕੋਇਲ ਪਾਲੈ ਕਾਵਣੀ ਲੋਹੂ ਲੋਹੂ ਰਲੈ ਰਲੰਦਾ ।
कोइल पालै कावणी लोहू लोहू रलै रलंदा ।

नाइटिंगेलच्या अपत्यांचे पालनपोषण मादी कावळे करतात पण शेवटी रक्त भेटायला जाते.

ਚਕਵੀ ਅਤੇ ਚਕੋਰ ਕੁਲ ਸਿਵ ਸਕਤੀ ਮਿਲਿ ਮੇਲੁ ਕਰੰਦਾ ।
चकवी अते चकोर कुल सिव सकती मिलि मेलु करंदा ।

शिव आणि शक्ती (माया) या मादी रडी शेल्ड्रेक आणि भारतीय लाल पायांची तीतर देखील शेवटी त्यांच्या प्रियजनांना भेटतात.

ਚੰਦ ਸੂਰਜੁ ਸੇ ਜਾਣੀਅਨਿ ਛਿਅ ਰੁਤਿ ਬਾਰਹ ਮਾਹ ਦਿਸੰਦਾ ।
चंद सूरजु से जाणीअनि छिअ रुति बारह माह दिसंदा ।

ताऱ्यांमध्ये, सूर्य आणि चंद्र हे सहा ऋतू आणि बारा महिने लक्षात घेता येतात.

ਗੁਰਮੁਖਿ ਮੇਲਾ ਸਚ ਦਾ ਕਵੀਆਂ ਕਵਲ ਭਵਰੁ ਵਿਗਸੰਦਾ ।
गुरमुखि मेला सच दा कवीआं कवल भवरु विगसंदा ।

जसे काळी मधमाशी लिली आणि कमळांमध्ये आनंदी असते,

ਗੁਰਮੁਖਿ ਸੁਖ ਫਲੁ ਅਲਖੁ ਲਖੰਦਾ ।੨੮।
गुरमुखि सुख फलु अलखु लखंदा ।२८।

गुरुमुखांना सत्याचा साक्षात्कार होऊन आनंदाचे फळ प्राप्त होते.

ਪਉੜੀ ੨੯
पउड़ी २९

ਪਾਰਸਵੰਸੀ ਹੋਇ ਕੈ ਸਭਨਾ ਧਾਤੂ ਮੇਲਿ ਮਿਲੰਦਾ ।
पारसवंसी होइ कै सभना धातू मेलि मिलंदा ।

एक थोर कुटुंबातील असल्याने, तत्वज्ञानी दगड सर्व धातूंना भेटतो (आणि त्यांना सोने बनवतो).

ਚੰਦਨ ਵਾਸੁ ਸੁਭਾਉ ਹੈ ਅਫਲ ਸਫਲ ਵਿਚਿ ਵਾਸੁ ਧਰੰਦਾ ।
चंदन वासु सुभाउ है अफल सफल विचि वासु धरंदा ।

चंदनाचे स्वरूप सुगंधी आहे आणि ते सर्व निष्फळ तसेच फलदायी वृक्षांना सुगंधित करते.

ਲਖ ਤਰੰਗੀ ਗੰਗ ਹੋਇ ਨਦੀਆ ਨਾਲੇ ਗੰਗ ਹੋਵੰਦਾ ।
लख तरंगी गंग होइ नदीआ नाले गंग होवंदा ।

गंगा ही अनेक उपनद्यांनी बनलेली आहे पण गंगेला मिळून त्या सर्व गंगा बनतात.

ਦਾਵਾ ਦੁਧੁ ਪੀਆਲਿਆ ਪਾਤਿਸਾਹਾ ਕੋਕਾ ਭਾਵੰਦਾ ।
दावा दुधु पीआलिआ पातिसाहा कोका भावंदा ।

राजाला दूध देणारा म्हणून काम केल्याचा कोकाचा दावा राजाला आवडतो

ਲੂਣ ਖਾਇ ਪਾਤਿਸਾਹ ਦਾ ਕੋਕਾ ਚਾਕਰ ਹੋਇ ਵਲੰਦਾ ।
लूण खाइ पातिसाह दा कोका चाकर होइ वलंदा ।

आणि कोकानेही राजघराण्यातील मीठ खाल्ल्यानंतर त्याची सेवा करण्यासाठी राजाभोवती घिरट्या घालतो.

ਸਤਿਗੁਰ ਵੰਸੀ ਪਰਮ ਹੰਸੁ ਗੁਰੁ ਸਿਖ ਹੰਸ ਵੰਸੁ ਨਿਬਹੰਦਾ ।
सतिगुर वंसी परम हंसु गुरु सिख हंस वंसु निबहंदा ।

खरा गुरू हा उच्च दर्जाच्या हंसांच्या वंशाचा असतो आणि गुरूचे शीख देखील हंस कुटुंबाच्या परंपरेचे पालन करतात.

ਪਿਅ ਦਾਦੇ ਦੇ ਰਾਹਿ ਚਲੰਦਾ ।੨੯।
पिअ दादे दे राहि चलंदा ।२९।

दोघेही आपल्या पूर्वजांनी दाखवलेल्या मार्गावर चालतात.

ਪਉੜੀ ੩੦
पउड़ी ३०

ਜਿਉ ਲਖ ਤਾਰੇ ਚਮਕਦੇ ਨੇੜਿ ਨ ਦਿਸੈ ਰਾਤਿ ਅਨੇਰੇ ।
जिउ लख तारे चमकदे नेड़ि न दिसै राति अनेरे ।

रात्रीच्या अंधारात आकाशात लाखो तारे चमकत असूनही वस्तू जवळ ठेवल्या तरी दिसत नाहीत.

ਸੂਰਜੁ ਬਦਲ ਛਾਇਆ ਰਾਤਿ ਨ ਪੁਜੈ ਦਿਹਸੈ ਫੇਰੇ ।
सूरजु बदल छाइआ राति न पुजै दिहसै फेरे ।

दुसरीकडे सूर्य ढगाखाली येऊनही त्यांची सावली दिवसात बदलू शकत नाही.

ਜੇ ਗੁਰ ਸਾਂਗਿ ਵਰਤਦਾ ਦੁਬਿਧਾ ਚਿਤਿ ਨ ਸਿਖਾਂ ਕੇਰੇ ।
जे गुर सांगि वरतदा दुबिधा चिति न सिखां केरे ।

गुरूंनी कितीही ढोंग केला तरी शिखांच्या मनात शंका निर्माण होत नाहीत.

ਛਿਅ ਰੁਤੀ ਇਕੁ ਸੁਝੁ ਹੈ ਘੁਘੂ ਸੁਝ ਨ ਸੁਝੈ ਹੇਰੇ ।
छिअ रुती इकु सुझु है घुघू सुझ न सुझै हेरे ।

सर्व सहा ऋतूंमध्ये तोच सूर्य आकाशात राहतो पण घुबड ते पाहू शकत नाही.

ਚੰਦਰਮੁਖੀ ਸੂਰਜਮੁਖੀ ਕਵਲੈ ਭਵਰ ਮਿਲਨਿ ਚਉਫੇਰੇ ।
चंदरमुखी सूरजमुखी कवलै भवर मिलनि चउफेरे ।

पण सूर्यप्रकाशात तसेच चंद्रप्रकाशात कमळ फुलते आणि काळी मधमाशी त्याच्याभोवती घिरट्या घालू लागते (कारण त्यांना कमळ आवडतात, सूर्य किंवा चंद्र नव्हे).

ਸਿਵ ਸਕਤੀ ਨੋ ਲੰਘਿ ਕੈ ਸਾਧਸੰਗਤਿ ਜਾਇ ਮਿਲਨਿ ਸਵੇਰੇ ।
सिव सकती नो लंघि कै साधसंगति जाइ मिलनि सवेरे ।

माया (म्हणजे शिव आणि शक्ती) गुरूंच्या शिखांनी निर्माण केलेल्या भ्रामक घटना असूनही, अमृतमय वेळेत पवित्र मंडळीत सामील होण्यासाठी येतात.

ਪੈਰੀ ਪਵਣਾ ਭਲੇ ਭਲੇਰੇ ।੩੦।
पैरी पवणा भले भलेरे ।३०।

तेथे पोहोचून ते सर्व चांगल्या आणि चांगल्याच्या चरणांना स्पर्श करतात.

ਪਉੜੀ ੩੧
पउड़ी ३१

ਦੁਨੀਆਵਾ ਪਾਤਿਸਾਹੁ ਹੋਇ ਦੇਇ ਮਰੈ ਪੁਤੈ ਪਾਤਿਸਾਹੀ ।
दुनीआवा पातिसाहु होइ देइ मरै पुतै पातिसाही ।

तात्कालिक राजा आपल्या मुलाकडे राज्य सोपवल्यानंतर मरण पावतो.

ਦੋਹੀ ਫੇਰੈ ਆਪਣੀ ਹੁਕਮੀ ਬੰਦੇ ਸਭ ਸਿਪਾਹੀ ।
दोही फेरै आपणी हुकमी बंदे सभ सिपाही ।

तो जगावर आपला अधिकार प्रस्थापित करतो आणि त्याचे सर्व सैनिक त्याचे पालन करतात.

ਕੁਤਬਾ ਜਾਇ ਪੜਾਇਦਾ ਕਾਜੀ ਮੁਲਾਂ ਕਰੈ ਉਗਾਹੀ ।
कुतबा जाइ पड़ाइदा काजी मुलां करै उगाही ।

मशिदीत तो त्याच्या नावाने नमाज पढण्याचा आदेश देतो आणि गफ आणि मुल्ला (इस्लामच्या धार्मिक आदेशांमधील आध्यात्मिक व्यक्ती) त्याच्यासाठी साक्ष देतात.

ਟਕਸਾਲੈ ਸਿਕਾ ਪਵੈ ਹੁਕਮੈ ਵਿਚਿ ਸੁਪੇਦੀ ਸਿਆਹੀ ।
टकसालै सिका पवै हुकमै विचि सुपेदी सिआही ।

टांकसाळीतून त्याच्या नावाचे नाणे निघते आणि प्रत्येक बरोबर-अयोग्य त्याच्या आदेशानुसार केले जाते.

ਮਾਲੁ ਮੁਲਕੁ ਅਪਣਾਇਦਾ ਤਖਤ ਬਖਤ ਚੜ੍ਹਿ ਬੇਪਰਵਾਹੀ ।
मालु मुलकु अपणाइदा तखत बखत चढ़ि बेपरवाही ।

तो देशाची संपत्ती आणि संपत्ती नियंत्रित करतो आणि कोणाचीही काळजी न करता सिंहासनावर बसतो. (तथापि) गुरुगृहाची परंपरा अशी आहे की पूर्वीच्या गुरूंनी दाखवलेला उच्च मार्ग पाळला जातो.

ਬਾਬਾਣੈ ਘਰਿ ਚਾਲ ਹੈ ਗੁਰਮੁਖਿ ਗਾਡੀ ਰਾਹੁ ਨਿਬਾਹੀ ।
बाबाणै घरि चाल है गुरमुखि गाडी राहु निबाही ।

या परंपरेत केवळ एकच आदिम परमेश्वराची स्तुती केली जाते; मिंट (पवित्र मंडळी) येथे एक आहे;

ਇਕ ਦੋਹੀ ਟਕਸਾਲ ਇਕ ਕੁਤਬਾ ਤਖਤੁ ਸਚਾ ਦਰਗਾਹੀ ।
इक दोही टकसाल इक कुतबा तखतु सचा दरगाही ।

उपदेश (मिनचा) एक आहे आणि खरे सिंहासन (आध्यात्मिक आसन) देखील येथे एक आहे.

ਗੁਰਮੁਖਿ ਸੁਖ ਫਲੁ ਦਾਦਿ ਇਲਾਹੀ ।੩੧।
गुरमुखि सुख फलु दादि इलाही ।३१।

परमेश्वराचा न्याय असा आहे की हे सुखाचे फळ परात्पर भगवंत गुरुमुखांना देतात.

ਪਉੜੀ ੩੨
पउड़ी ३२

ਜੇ ਕੋ ਆਪੁ ਗਣਾਇ ਕੈ ਪਾਤਿਸਾਹਾਂ ਤੇ ਆਕੀ ਹੋਵੈ ।
जे को आपु गणाइ कै पातिसाहां ते आकी होवै ।

जर त्याच्या गर्वाने कोणी राजाला विरोध केला तर त्याला मारले जाते

ਹੁਇ ਕਤਲਾਮੁ ਹਰਮਾਖੋਰੁ ਕਾਠੁ ਨ ਖਫਣੁ ਚਿਤਾ ਨ ਟੋਵੈ ।
हुइ कतलामु हरमाखोरु काठु न खफणु चिता न टोवै ।

आणि त्याला हरामी चिता मानून त्याला ताबूत किंवा कबर उपलब्ध नाही.

ਟਕਸਾਲਹੁ ਬਾਹਰਿ ਘੜੈ ਖੋਟੈਹਾਰਾ ਜਨਮੁ ਵਿਗੋਵੈ ।
टकसालहु बाहरि घड़ै खोटैहारा जनमु विगोवै ।

खोटी नाणी काढणाऱ्या टांकसाळीला व्यर्थ जीव गमवावा लागतो, (कारण पकडल्यावर त्याला शिक्षा होईल).

ਲਿਬਾਸੀ ਫੁਰਮਾਣੁ ਲਿਖਿ ਹੋਇ ਨੁਕਸਾਨੀ ਅੰਝੂ ਰੋਵੈ ।
लिबासी फुरमाणु लिखि होइ नुकसानी अंझू रोवै ।

खोट्या आज्ञा देणाराही पकडल्यावर रडतो.

ਗਿਦੜ ਦੀ ਕਰਿ ਸਾਹਿਬੀ ਬੋਲਿ ਕੁਬੋਲੁ ਨ ਅਬਿਚਲੁ ਹੋਵੈ ।
गिदड़ दी करि साहिबी बोलि कुबोलु न अबिचलु होवै ।

सिंह असल्याची बतावणी करणारा कोल्हा, सेनापती असल्याचे भासवू शकतो परंतु त्याचे खरे रडगाणे लपवू शकत नाही (आणि पकडला जातो).

ਮੁਹਿ ਕਾਲੈ ਗਦਹਿ ਚੜ੍ਹੈ ਰਾਉ ਪੜੇ ਵੀ ਭਰਿਆ ਧੋਵੈ ।
मुहि कालै गदहि चढ़ै राउ पड़े वी भरिआ धोवै ।

त्याचप्रमाणे, जेव्हा पकडले जाते तेव्हा गाढवावर चढवून त्याच्या डोक्यावर धूळ टाकली जाते. तो त्याच्या अश्रूंनी स्वतःला धुतो.

ਦੂਜੈ ਭਾਇ ਕੁਥਾਇ ਖਲੋਵੈ ।੩੨।
दूजै भाइ कुथाइ खलोवै ।३२।

अशा प्रकारे द्वैतामध्ये लीन झालेला माणूस चुकीच्या ठिकाणी पोहोचतो.

ਪਉੜੀ ੩੩
पउड़ी ३३

ਬਾਲ ਜਤੀ ਹੈ ਸਿਰੀਚੰਦੁ ਬਾਬਾਣਾ ਦੇਹੁਰਾ ਬਣਾਇਆ ।
बाल जती है सिरीचंदु बाबाणा देहुरा बणाइआ ।

सिरिचंद (गुरू नानकांचा मोठा मुलगा) लहानपणापासूनच ख्यातनाम आहे ज्याने गुरु नानकांचे स्मारक (स्मरणार्थ) बांधले आहे.

ਲਖਮੀਦਾਸਹੁ ਧਰਮਚੰਦ ਪੋਤਾ ਹੁਇ ਕੈ ਆਪੁ ਗਣਾਇਆ ।
लखमीदासहु धरमचंद पोता हुइ कै आपु गणाइआ ।

लक्ष्मी दासचा मुलगा धरमचंद (गुरू नानकचा दुसरा मुलगा) यानेही आपल्या अहंकाराचे प्रदर्शन केले.

ਮੰਜੀ ਦਾਸੁ ਬਹਾਲਿਆ ਦਾਤਾ ਸਿਧਾਸਣ ਸਿਖਿ ਆਇਆ ।
मंजी दासु बहालिआ दाता सिधासण सिखि आइआ ।

गुरू अंगदांचा एक मुलगा दासू याला गुरुपदावर बसवले गेले आणि दुसरा मुलगा दाताही सिद्ध मुद्रेत बसायला शिकला म्हणजेच गुरू अंगद देव यांचे दोन्ही पुत्र हे ढोंगी गुरू होते आणि तिसरे गुरू अमरदास यांच्या काळात त्यांनी गुरुपदाचा प्रयत्न केला. सर्वोत्तम करण्यासाठी

ਮੋਹਣੁ ਕਮਲਾ ਹੋਇਆ ਚਉਬਾਰਾ ਮੋਹਰੀ ਮਨਾਇਆ ।
मोहणु कमला होइआ चउबारा मोहरी मनाइआ ।

मोहन (गुरू अमर दास यांचा मुलगा) याला त्रास झाला आणि मोहर्ट (दुसरा मुलगा) एका उंच घरात राहून लोकांची सेवा करू लागला.

ਮੀਣਾ ਹੋਆ ਪਿਰਥੀਆ ਕਰਿ ਕਰਿ ਤੋਢਕ ਬਰਲੁ ਚਲਾਇਆ ।
मीणा होआ पिरथीआ करि करि तोढक बरलु चलाइआ ।

पृथ्वीचंद (गुरु राम दास यांचा मुलगा) निंदक म्हणून बाहेर आला आणि त्याच्या तिरकस स्वभावाचा वापर करून त्याचे मानसिक आजार सर्वत्र पसरले.

ਮਹਾਦੇਉ ਅਹੰਮੇਉ ਕਰਿ ਕਰਿ ਬੇਮੁਖੁ ਪੁਤਾਂ ਭਉਕਾਇਆ ।
महादेउ अहंमेउ करि करि बेमुखु पुतां भउकाइआ ।

महिदेव (गुरु राम दास यांचा दुसरा मुलगा) हा अहंकारी होता, त्यालाही भलतीकडे नेले गेले.

ਚੰਦਨ ਵਾਸੁ ਨ ਵਾਸ ਬੋਹਾਇਆ ।੩੩।
चंदन वासु न वास बोहाइआ ।३३।

ते सर्व बांबूसारखे होते जे चंदन-गुरुंच्या जवळ राहत असले तरी सुगंधित होऊ शकले नाहीत.

ਪਉੜੀ ੩੪
पउड़ी ३४

ਬਾਬਾਣੀ ਪੀੜੀ ਚਲੀ ਗੁਰ ਚੇਲੇ ਪਰਚਾ ਪਰਚਾਇਆ ।
बाबाणी पीड़ी चली गुर चेले परचा परचाइआ ।

बैया नानकांची ओढ वाढली आणि गुरू आणि शिष्यांमधील प्रेम आणखी वाढले.

ਗੁਰੁ ਅੰਗਦੁ ਗੁਰੁ ਅੰਗੁ ਤੇ ਗੁਰੁ ਚੇਲਾ ਚੇਲਾ ਗੁਰੁ ਭਾਇਆ ।
गुरु अंगदु गुरु अंगु ते गुरु चेला चेला गुरु भाइआ ।

गुरू अंगद हे गुरू नानकांच्या अंगातून आले आणि शिष्याला गुरु आणि शिष्याचे गुरु प्रिय झाले.

ਅਮਰਦਾਸੁ ਗੁਰ ਅੰਗਦਹੁ ਸਤਿਗੁਰੁ ਤੇ ਸਤਿਗੁਰੂ ਸਦਾਇਆ ।
अमरदासु गुर अंगदहु सतिगुरु ते सतिगुरू सदाइआ ।

गुरु अहगडमधून अमर दास बाहेर आले ज्यांना गुरू अंगद देव नंतर गुरू मानले गेले.

ਗੁਰੁ ਅਮਰਹੁ ਗੁਰੁ ਰਾਮਦਾਸੁ ਗੁਰ ਸੇਵਾ ਗੁਰੁ ਹੋਇ ਸਮਾਇਆ ।
गुरु अमरहु गुरु रामदासु गुर सेवा गुरु होइ समाइआ ।

गुरू अमर दास यांच्यापासून गुरु रामदास आले ज्यांनी गुरूंच्या सेवेद्वारे स्वतः गुरूमध्ये लीन झाले.

ਰਾਮਦਾਸਹੁ ਅਰਜਣੁ ਗੁਰੂ ਅੰਮ੍ਰਿਤ ਬ੍ਰਿਖਿ ਅੰਮ੍ਰਿਤ ਫਲੁ ਲਾਇਆ ।
रामदासहु अरजणु गुरू अंम्रित ब्रिखि अंम्रित फलु लाइआ ।

गुरू रामदासांपासून गुरू अर्जन देवांचा उदय झाला जणू अमृतवृक्षातून अमृत उत्पन्न झाला.

ਹਰਿਗੋਵਿੰਦੁ ਗੁਰੁ ਅਰਜਨਹੁ ਆਦਿ ਪੁਰਖ ਆਦੇਸੁ ਕਰਾਇਆ ।
हरिगोविंदु गुरु अरजनहु आदि पुरख आदेसु कराइआ ।

त्यानंतर गुरू अर्जन देव यांच्यापासून गुरू हरगोविंदांचा जन्म झाला ज्यांनी आद्य परमेश्वराचा संदेश उपदेश आणि प्रसार केला.

ਸੁਝੈ ਸੁਝ ਨ ਲੁਕੈ ਲੁਕਾਇਆ ।੩੪।
सुझै सुझ न लुकै लुकाइआ ।३४।

सूर्य नित्य ग्रहणक्षम आहे; ते कुणालाही लपवता येत नाही.

ਪਉੜੀ ੩੫
पउड़ी ३५

ਇਕ ਕਵਾਉ ਪਸਾਉ ਕਰਿ ਓਅੰਕਾਰਿ ਕੀਆ ਪਾਸਾਰਾ ।
इक कवाउ पसाउ करि ओअंकारि कीआ पासारा ।

एका ध्वनीतून ओंकाराने संपूर्ण सृष्टी निर्माण केली.

ਕੁਦਰਤਿ ਅਤੁਲ ਨ ਤੋਲੀਐ ਤੁਲਿ ਨ ਤੋਲ ਨ ਤੋਲਣਹਾਰਾ ।
कुदरति अतुल न तोलीऐ तुलि न तोल न तोलणहारा ।

त्याचा सृजनाचा खेळ अफाट आहे. त्याचे मोजमाप करणारा कोणीही नाही.

ਸਿਰਿ ਸਿਰਿ ਲੇਖੁ ਅਲੇਖ ਦਾ ਦਾਤਿ ਜੋਤਿ ਵਡਿਆਈ ਕਾਰਾ ।
सिरि सिरि लेखु अलेख दा दाति जोति वडिआई कारा ।

प्रत्येक प्राण्याच्या कपाळावर रिट कोरले गेले आहे; प्रकाश, भव्यता आणि कृती हे सर्व त्याच्या कृपेमुळे आहे.

ਲੇਖੁ ਅਲੇਖੁ ਨ ਲਖੀਐ ਮਸੁ ਨ ਲੇਖਣਿ ਲਿਖਣਿਹਾਰਾ ।
लेखु अलेखु न लखीऐ मसु न लेखणि लिखणिहारा ।

त्याचे लेखन अगोचर आहे; लेखक आणि त्याचा अंतर्भाव देखील अदृश्य आहेत.

ਰਾਗ ਨਾਦ ਅਨਹਦੁ ਧੁਨੀ ਓਅੰਕਾਰੁ ਨ ਗਾਵਣਹਾਰਾ ।
राग नाद अनहदु धुनी ओअंकारु न गावणहारा ।

निरनिराळे संगीत, स्वर आणि लय सतत खाल्लेले आहेत, परंतु तरीही ओंकारला नीट सेरेनेड करता येत नाही.

ਖਾਣੀ ਬਾਣੀ ਜੀਅ ਜੰਤੁ ਨਾਵ ਥਾਵ ਅਣਗਣਤ ਅਪਾਰਾ ।
खाणी बाणी जीअ जंतु नाव थाव अणगणत अपारा ।

खाणी, भाषणे, जीवांची नावे आणि ठिकाणे अनंत आणि अगणित आहेत.

ਇਕੁ ਕਵਾਉ ਅਮਾਉ ਹੈ ਕੇਵਡੁ ਵਡਾ ਸਿਰਜਣਹਾਰਾ ।
इकु कवाउ अमाउ है केवडु वडा सिरजणहारा ।

त्याचा एक आवाज सर्व मर्यादेपलीकडे आहे; तो निर्माता किती विस्तृत आहे हे सांगता येणार नाही.

ਸਾਧਸੰਗਤਿ ਸਤਿਗੁਰ ਨਿਰੰਕਾਰਾ ।੩੫।੨੬। ਛਵੀਹ ।
साधसंगति सतिगुर निरंकारा ।३५।२६। छवीह ।

तो खरा गुरू, निराकार परमेश्वर आहे आणि पवित्र मंडळीत (एकटा) उपलब्ध आहे.