Thuig Oankaar amháin, an fuinneamh primal, trí ghrásta an phreceptor diaga
(Satiguru=Gúrú Nanak. Siranda=cruthaitheoir. Vasanda=socraíocht. Dohi=sucht.
Is fíor-impire é an Gúrú fíor agus is é Cruthaitheoir Impire na n-impire é.
Tá sé ina shuí ar ríchathaoir na fírinne agus ina chónaí i bpobal naofa, áit chónaithe na fírinne.
Is í an fhírinne a mharc agus a fhírinne a labhraíonn sé agus tá a ordú do-athruithe.
An té a bhfuil a Bhriathar fíor agus a bhfuil a stór fíor, tá sé insroichte i bhfoirm bhriathar an Ghúrú.
Is fíor a dhiadhacht, Is fíor a stór agus is maith leis grá agus moladh.
Tá bealach na gurmukhs fíor freisin, is í an fhírinne a mana agus is é a ríocht ríocht na fírinne freisin.
Téann an treader ar an gcosán seo, ag trasnú an domhain ar aghaidh chun bualadh leis an Tiarna.
Ba cheart an Tiarna Uachtarach a thabhairt ar an nGúrú mar is é an duine fíor sin amháin a ghlac leis an ainm fíor (an Tiarna).
Chuir an Tiarna neamhfhoirmiúil é féin in iúl i bhfoirm Ekaiikar, an t-Aon Duine gan teorainn.
Ó Ekanka a tháinig aníos Oankar, creathadh na bhFocal a dtugtaí an domhan air tuilleadh, lán ainmneacha agus foirmeacha.
Ón Tiarna amháin a tháinig amach trí dhia (Brahma-, Visnu agus Mahes'a) a rinneadh iad féin a chomhaireamh tuilleadh i measc na ndeich n-ionchorprú (den Ardcheannas).
Cuirim fáilte roimh an Duine tosaigh seo a fheiceann iad go léir ach atá dofheicthe é féin.
Déanann an nathair mhiotasach (Sesanag) aithris air agus cuimhníonn sé air trína iliomad ainmneacha ach fiú ansin níl aon eolas ar a mhéid deiridh.
Tá grá ag gurmukhs ar fhíorainm an Tiarna chéanna.
Rinne Dia an talamh agus an spéir a chobhsú ar leithligh agus ar a chumhacht seo tugtar an cruthaitheoir air.
Tá an talamh socraithe aige in uisce agus gan frapaí an spéir Chuir sé i riocht cobhsaí.
Ag cur tine sa bhreosla Chruthaigh sé an ghrian agus an ghealach ag taitneamh de lá is d’oíche.
Ag déanamh sé shéasúr agus dhá mhí dhéag Thug sé faoin spórt ceithre mhianaigh agus ceithre óráidí a chruthú.
Is annamh a bhíonn saol an duine agus cibé duine a fuair an Guma foirfe, tá a shaol beannaithe.
Bualadh le fear an phobail naofa tá sé gafa i bhfeisteas.
Tá an fíor Gúrú fíor-chairdiúil mar gheall sé dúinn ar an saol daonna.
Béil, súile, srón, cluasa Chruthaigh sé agus thug sé na cosa ionas go bhféadfadh an duine aonair bogadh thart.
Agus é ag seanmóireacht deabhóid ghrámhar, bhronn an fíor-Ghúrú seasmhacht ar na daoine agus iad ag cuimhneamh ar an Tiarna, ar ablution agus ar charthanacht.
In ambróis uaireanta geallann na gurmukhs iad féin agus daoine eile a spreagadh chun mantra an Ghúrú a fholcadh agus a aithris.
Sa tráthnóna, agus é ag teagasc ar aithriseoireacht Arati agus Sohild, spreag an fíor-Ghúrú daoine chun fanacht scoite fiú i measc maya.
Tá an Gúrú tar éis seanmóir a thabhairt do dhaoine labhairt go bog, iad féin a iompar go humhal agus gan a bheith faoi deara fiú tar éis rud éigin a thabhairt do dhaoine eile.
Ar an mbealach seo tá na ceithre idéalacha uile (dharma, áirse, Wm agus moks) déanta ag an bhfíor-Ghúrú chun é a leanúint.
Glaoitear mór ar an bhfíor-Ghúrú agus is mór an ghlóir don mhórchuid freisin.
Tá Oankar tar éis glacadh le foirm an domhain agus ní raibh na milliúin de shruthanna beatha ar an eolas faoina mhórgacht.
Tá an tAon Tiarna gan bhriseadh ar fud na cruinne ar fad agus cuireann sé slí bheatha ar fáil do gach créatúr.
Tá crores cruinne comhchuimsithe ag an Tiarna sin ina gach tríthón.
Mar is féidir a Fairsinge a mhíniú agus cé air a fhiafródh cá bhfuil sé ina chónaí.
Ní féidir le haon cheann Eisean a bhaint amach; tá gach caint faoi Eisean ar bhonn clostráchta.
Tá an Tiarna sin tar éis éirí follasach i bhfoirm an Ghúrú fíor.
Is é léargas an Ghúrú bunús an mhachnaimh toisc gur Brahm é Gúrú agus is annamh a bhíonn eolas ar an bhfíric seo.
Ba cheart cosa Gúrú fíor, bunchloch gach aoibhnis, a adhradh agus is ansin a bhainfí an lúcháir amach.
Is é treoracha an Ghúrú fíor an fhoirmle bhunúsach (mantra) a bhfuil a adhradh le deabhóid intinne aonair a dhéanamh ag duine annamh.
Is é bunús na saoirse ná grásta an Ghúrú agus faigheann duine saoirse sa saol sa phobal naofa amháin.
Ní féidir le duine ar bith an Tiarna a bhaint amach agus fiú an ego a chaillfidh aon duine annamh a bhuaileann Eisean.
An té a scriosann a ego, go deimhin, is é an Tiarna é féin; is eol dó gach duine mar a fhoirm agus glacann gach duine leis mar a fhoirm.
Ar an mbealach seo déantar deisceabal don duine aonair i bhfoirm Gúrú agus déantar Gúrú ar an deisceabal.
I satyug, d'fhulaing an tír ar fad mar gheall ar na gníomhais olc fiú amháin duine aonair.
In tretayug, an t-olc a rinne duine amháin, chuir sé isteach ar an gcathair ar fad agus i dvapar chuaigh an teaghlach ar fad faoi phianta.
Is simplí an ceartas de kaliyug; anseo amháin a shroicheann sé a chuireann.
I dtrí yugs eile, bhí torthaí an ghnímh tuillte agus carntha ach i kaliyug, faigheann duine torthaí dharma láithreach.
Ní tharlaíonn rud éigin* ach amháin tar éis rud éigin a dhéanamh sa kaliyug ach tugann fiú smaoineamh an dharma an toradh sona atá ann.
Cuireann na gurmukhs, ag smaoineamh ar eagna Ghúrú agus ar an deabhóid ghrámhar, an síol ar domhan, áit chónaithe na fírinne.
Éiríonn leo ina gcleachtas agus ina gcuspóir.
In satyug an fhírinne, i treta agus dvapar bhí adhartha agus smacht ascetice i vogue.
Téann na gurmukhs, i kaliyug trasna an aigéin dhomhanda trí ainm an Tiarna a athrá.
Bhí ceithre chos ag Dharma sa satyug ach i treta, rinneadh an ceathrú troigh den dharma cripple.
I dvapar níor mhair ach dhá chos dharma agus i kaliyug ní sheasann an dharma ach ar chos amháin chun dul faoi na fulaingtí.
Ag cur san áireamh an Tiarna mar neart na ndaoine gan chumhacht, thosaigh sé (dharma) ag guí ar son na saoirse trí ghrásta an Tiarna.
Chruthaigh an Tiarna, á léiriú i bhfoirm an Ghuma foirfe, áit chónaithe dhílis na daingne agus an dharma.
Is é féin an réimse (an cruthú) agus é féin a cosantóir.
Ní bhíonn faitíos orthu roimh aon duine a bhfuil grá an Tiarna air nó uirthi agus fanann eagla an Tiarna orthu siúd atá gan eagla i gcúirt an Tiarna.
Ós rud é go gcoinníonn sé a cheann ard, bíonn an tine te agus toisc go sreabhann an t-uisce síos, bíonn sé fuar.
Báthann an piseog líonta agus ní dhéanann sé aon fhuaim agus ní hamháin go dtéann an ceann folamh ar snámh, déanann sé an torann freisin (mar an gcéanna an egotist agus an ceann egoless, faigheann an dara ceann ag ionsú i deabhóid ghrámhar agus téann an chéad cheann ar tossing.
Agus é lán de thorthaí, lúbann an crann mango síos go humhal ach ní bhíonn an crann castor lán de thorthaí searbha ag dul i laige.
Coinníonn an aigne-éan ag eitilt agus de réir a nádúir picks suas na torthaí.
Ar scála an cheartais, déantar an solas agus an trom a mheá (agus déantar idir mhaith agus olc a dhifreáil).
An té a fhéachann le bheith ag buachan anseo, cailleann sé i gcúirt an Tiarna agus mar an gcéanna is é an fear caillte na himeartha a bhuaigh anseo.
Gach bogha ag a chosa. Titeann an duine aonair ar na cosa ar dtús (Gúrú) agus ansin déanann sé go léir titim ar a chosa.
Is fíor ordú an Tiarna, is fíor a scríbhinn agus ón bhfíorchúis a chruthaigh Sé an cruthú mar a spórt.
Tá na cúiseanna go léir faoi smacht an chruthaitheora ach glacann Sé le gníomhais aon tiomnóra annamh.
An té a bhfuil grá aige do thoil an Tiarna, ní impigh sé ar aon duine eile.
Anois is breá leis an Tiarna glacadh le paidir an tiomnaithe toisc gurb é a nádúr cosaint an tiomnaithe.
Na tiomnachtaí a choinníonn a gcomhfhios súite sa Bhriathar sa phobal naofa, tá a fhios acu go maith gurb é an Tiarna cruthaitheoir cúis ilbhliantúil gach cúise.
Fanann an tiomna, cosúil leis an leanbh neamhchiontach, scoite ón domhan agus coinníonn sé é féin saor ó mheathchainteoirí agus mallachtaí.
Faigheann sé na torthaí de réir a fhásaigh.'
Déanann an crann atá i bhfeisteas an mhaith fiú don drochdhéantóir.
Suíonn an gearrthóir crann faoi scáth an chéanna agus smaoiníonn olc ar an gceann maith sin.
Tugann sé torthaí do na caiteoirí cloiche agus bád do na gearrthóirí chun iad a chur trasna.
Ní fhaigheann na daoine aonair atá i gcoinne an Ghuma torthaí agus faigheann na seirbhísigh luach saothair gan teorainn.
Tá aithne ag aon gurmukh annamh ar an saol seo a fhreastalaíonn ar sheirbhísigh sheirbhísigh an Tiarna.
Bíonn beannú ag cách ar ghealach an dara lá agus éiríonn an t-aigéan aoibhinn freisin ag caitheamh a thonnta chuige.
0 A Thiarna! is leatsa an domhan ar fad.
Is é an cineál sugarcane iontach: a thógann sé ceann síos breithe.
Ar dtús díbrítear a chraiceann agus gearrtar ina phíosaí é.
Ansin tá sé brúite i crusher cána; tá a deas bruite i gcoire agus dóitear an bagasse mar bhreosla.
Fanann sé faoi shólás agus faoi fhulaingt araon agus tar éis dó a bheith bruite tugtar est in the world air.
Agus na torthaí pléisiúir á mbaint amach, cosúil le gurmukh, bíonn sé mar bhonn jaggery, siúcra agus siúcra criostail.
Tá an bás tar éis an cupán a quaffing f grá cosúil leis an saol de sugarcane a thiocfaidh chun bheith beo tar éis brúite.
Tá na rá gurmukhs fíor-luachmhar cosúil le seoda.
Aigéan do-tomhaiste is ea Gúrú go bhfuil na milliúin aibhneacha súite ann.
Tá na milliúin ionad oilithreachta ar gach abhainn agus i ngach sruth ardaítear na milliúin tonnta ag nádúr.
Sa mhéid sin gluaiseann an iliomad seoda Gúrú-aigéan agus na ceithre idéalach (dharma, airt, kam agus moks) timpeall i bhfoirm éisc.
Níl na rudaí seo go léir comhionann fiú le tonn amháin (abairt amháin) den Aigéan Gúrú.
Ní fios rúndiamhair mhéid a chumhachta.
Is féidir le haon gurmukh neamhchoitianta an titim dhofhulaingthe de chupán an ghrá a chothú.
Feiceann an Gúrú féin an Tiarna do-airithe sin, nach bhfuil le feiceáil ag daoine eile.
Go leor Brahmas ag aithris Vedas agus go leor Indrs rialú na ríochtaí bhí tuirseach.
Mahadev ag éirí recluse agus Visnu ag glacadh leis go raibh deich n-ionchorprú ag fánaíocht anseo agus ansiúd.
Ní raibh a fhios ag Siddhs, naths, taoisigh na n-ióg, déithe agus bandéithe rúndiamhair an Tiarna sin.
Ascetics, na daoine ag dul go dtí ionaid oilithreachta, ceiliúrtha agus satis iomadúla d'fhonn aithne a Eisean ag fulaingt trína gcorp.
Cuimhníonn agus molann Sesanag agus gach beart ceoil é.
Sa saol seo níl ach gurmukhs ádh a chruinníonn a gcomhfhiosacht sa Bhriathar i bpobal naofa.
Gurmukhs amháin, bígí duine le duine leis an Tiarna do-airithe sin agus bain amach toradh an aoibhnis.
Fanann ceann (fréamh) an chrainn síos agus ansin tá sé ualaithe le bláthanna agus torthaí.
Tugtar uisce íon ar an uisce toisc go sreabhann sé síos.
Tá an ceann níos airde agus na cosa níos ísle ach fiú ansin bows an ceann ar chosa an gurmukh.
Is é an talamh is ísle a iompraíonn ualach an domhain uile agus an tsaibhris atá ann.
Tá an talamh sin agus an áit sin beannaithe mar a chuir an Gúrú, na Sikh agus ..naofa a gcosa.
Go bhfuil an deannach de chosa na naomh is airde a deir fiú ag an Vedas.
Faigheann aon duine ádh deannaigh na gcos.
Tá aithne ar an bhfíor-Ghúrú foirfe ina fhoirm maorga.
Is foirfe é ceartais an Ghúrú foirfe nach féidir aon rud a chur leis ná a laghdú uaidh.
Tá eagna an Ghúrú foirfe foirfe agus déanann sé a intinn suas gan comhairle a iarraidh ar dhaoine eile .
Tá mantra na foirfeachta foirfe agus ní féidir a ordú a sheachaint.
Comhlíontar gach mian nuair a cheanglaíonn tú leis an bpobal naofa, buaileann duine leis an Gúrú foirfe .
Ag trasnú gach áirimh tá an Gúrú tar éis an dréimire onóra a dhreapadh chun a lochta féin a bhaint amach.
Ag éirí foirfe tá sé cumasc sa Tiarna foirfe sin.
Ceiliúrann na siddhs agus taibheoirí eile austerities ag fanacht awake an Sivaratri aonach.
Is recluse é Mahadev agus tá Brahma súite i n-aoibhneas suíomh Lotus.
Go bhfuil Gorakh an yogi ina dhúiseacht freisin a raibh a múinteoir Machendr coinnithe go hálainn.
Tá an fíor-Ghúrú ina dhúiseacht agus cuireann sé sa chomhthionól naofa in uaireanta ambrosial daoine eile dúiseacht freisin (ó chodladh an infatuation).
Sa phobal naofa, díríonn na Ji-vs orthu féin agus fanann siad gafa le taitneamh grámhar an fhocail nár baineadh amach.
Molaim an duine primal, an Gúrú a bhfuil a ngrá agus a gean don Tiarna do-airithe riamh úr.
Ón deisceabal, déantar Gúrú den tiomnaithe agus déantar deisceabal den Ghúrú.
Brahma Visnu agus Mahesra is cruthaitheoir, marthanóir agus dáileoir an cheartais iad na trí cinn faoi seach.
Braitheann sealbhóirí tí na gceithre vearnais ar caste-gotra an lineage agus maya.
Déanann daoine deasghnátha hypocritical ag ligean orthu go leanann siad na sé fealsúnachtaí de shé shastras.
Mar an gcéanna tá an sannyasis ag glacadh leis go bhfuil deich n-ainm agus yogis ag cruthú a dhá sheic déag ag bogadh thart.
Tá siad go léir ag dul ar seachrán i ndeich dtreo agus téann dhá sheic déag ar aghaidh ag lorg earraí inite agus neamh-inite.
Déanann gursikhs na gceithre vearnais go léir aithris le chéile agus éisteann siad leis an tséis nach bhfuil bainte amach sa canbhail naofa.
Leanann Gurmukh, ag dul thar gach vearnais, fealsúnacht ncim agus cosán an aoibhnis spioradálta a rinneadh dó.
Tá an fhírinne i gcónaí fíor agus bréagach ar fad bréagach.
Is é an Gúrú fíor an teach stór de virtues a bheannaigh as a chuid cairdeas fiú na cinn olc.
Is dochtúir foirfe é an fíor-Ghúrú a leigheasann na cúig ghalar ainsealacha go léir.
Aigéan pléisiúir is ea Gúrú a ghlacann na daoine atá thíos leis go sona sásta ann.
Tá an Gúrú foirfe ar shiúl ó naimhdeas agus saorann sé fiú na daoine clúmhilleadh, na cinn éad agus na apostates.
Tá an Gúrú foirfe gan eagla a scarann i gcónaí eagla an tras-imirce agus Yama, dia an bháis.
Is é an Gúrú fíor an té sin solas a shábhálann amaidí aineolach agus fiú na cinn anaithnid.
Tugtar ceannaire den sórt sin ar an bhfíor-Ghúrú a thógann an dall trasna freisin (aigéan an domhain) greim a fháil ón lámh.
Táim ag íobairt don fhíorGhúrú sin atá bródúil as na daoine uaisle
Is é an Gúrú fíor cloch fealsaimh den sórt sin a n-aistrítear thars dteagmháil isteach i ór.
Is é an Gúrú fíor go sandalwood a dhéanann gach rud cumhra agus milliún uair níos luachmhaire.
Is é an Gúrú fíor an crann comhlíonta mian sin a fhágann go bhfuil an crann síoda cadáis lán le torthaí.
Is é an fíor Gúrú ná Manasarovar, an loch naofa i miotaseolaíocht Hindu, a athraíonn préacháin ina ealaí, a ólann bainne gearrtha de mheascán fíor uisce agus bainne.
Is é an Gúrú an abhainn naofa sin a fhágann go bhfuil na hainmhithe agus na taibhsí eolach agus oilte.
Tugann an fíor-Ghúrú saoirse ó ghéibheann agus cuireann sé na cinn scoite amach sa saol.
Éiríonn meon uaigneach an duine aonair atá dírithe ar Ghúrú seasmhach agus lán le muinín.
I bpléití rinne sé (Gúrú Nanak Dev) siddhs matamaitice agus ionchorprú na ndéithe a mheas.
Tháinig fir Babur go Baba Nanak agus rinne an dara ceann iad a bhogadh go humhal.
Bhuail Gúrú Nanak leis na himpirí chomh maith agus bhí sé scoite amach ón taitneamh agus ón tréigean a rinne sé éacht iontach.
Ghluais rí féinspleách ar an domhan spioradálta agus ama (Gúrú Nanak) timpeall an domhain.
D'achtaigh an nádúr masquerade a chruthaigh sé mar chruthaitheoir (bealach nua saoil - Sikhism).
Casann sé go leor, scarann sé daoine eile agus tugann sé le chéile arís na cinn atá scartha fada siar.
Sa chomhthionól naofa, socraíonn sé radharc an Tiarna dofheicthe.
Is baincéir foirfe é an fíor-Ghúrú agus is iad na trí shaol a dhíoltóirí taistil.
Tá stór seoda gan teorainn aige i bhfoirm deabhóid ghrámhar.
Ina ghairdín, coinníonn sé na milliúin crann mian-chomhlíonta agus na mílte tréada bó a dhéanann mian.
Tá na milliúin Laksamts aige mar sheirbhísigh agus go leor sléibhte de chlocha fealsúna.
Spréálann na milliúin Indrs na milliúin neachtar ina chúirt.
Tá na milliúin lampa ar nós na gréine agus na gealaí ann agus tá neart cumhachtaí míorúiltí in éineacht leis freisin.
Tá na stórais seo go léir scaipthe ag an bhfíor-Ghúrú ina measc siúd a bhfuil grá acu don fhírinne agus atá gafa le deabhóid ghrámhar.
Is breá leis an Gúrú fíor, arb é an Tiarna é féin, a chuid díograiseoirí (go domhain).
Tar éis dóibh an t-aigéan a mhúchadh, tógadh na ceithre sheod déag amach agus dáileadh iad (i measc na ndéithe agus na deamhain).
Fuair Visnu greim ar gheam, Laksami; mian leo crann-parijat, conch, bogha ainmnithe sarang a chomhlíonadh. .
Ar mian leo nimfeacha bó a chomhlíonadh, ceanglaíodh eilifint Air5vat le ríchathaoir lndr .i. tugadh dó iad.
D’ól Mahadev an nimh marfach agus gealach corráin adorn ar a mhullach.
Fuair Grian an capall agus d'fholmhaigh na déithe agus na deamhain an fíon agus an t-amrit le chéile.
Bhíodh Dhanvantrt ag cleachtadh na míochaine ach shocraigh Taksak, an nathair é, a eagna inverted.
San aigéan de theagasc an Ghúrú, tá seod fíorluachmhara gan líon.
Is don Ghúrú amháin atá fíorghrá na Sikh.
Mheas an Gúrú níos luaithe go gcaithfidh duine suí in áit amháin ar a dtugtar dharamshala chun treoracha a thabhairt agus seanmóir a thabhairt do na daoine, ach go gcloíonn an Gúrú seo (Hargobind) círéib in aon áit amháin.
Thabharfadh empires níos luaithe cuairt ar theach an Ghúrú, ach tá an Gúrú seo imtheorannaithe ag an rí i ndúnfort.
Ní féidir leis an sarigat teacht chun a spléachadh a fháil air sa phálás (mar go ginearálta nach bhfuil sé ar fáil). Ní bhíonn faitíos air roimh aon duine ná ní chuireann sé faitíos ar aon duine ach bíonn sé i gcónaí ag gluaiseacht.
Níos luaithe thug Gúrú a bhí ina shuí ar an suíochán treoir do dhaoine a bheith sásta ach tógann an Gúrú seo madraí agus téann sé amach chun fiaigh.
Ba ghnách leis na Gúrú a bheith ag éisteacht le Gurbani ach ní dhéanann an Gúrú seo aithris ná (go rialta) éisteacht le iomann.
Ní choinníonn sé a sheirbhísigh leanúna leis agus coinníonn sé cóngaracht leis na drochdhaoine agus na daoine éad (bhí Gúrú tar éis Painde Khan a choinneáil in aice láimhe).
Ach ní bhíonn an fhírinne faoi cheilt choíche agus is é sin an fáth ar chosa Lotus an Ghúrú, aigne 'Sikhs foluain mar bheach dubh ramhar.
Tá an rud dofhulaingthe ag Gúrú Hargobding agus níor léirigh sé é féin.
Timpeall an réimse talmhaíochta coimeádtar na toir mar fhál agus timpeall acacia an ghairdín. cuirtear crainn (ar mhaithe lena sábháilteacht).
Tá an crann sandalwood fite fuaite le nathracha agus ar mhaithe le sábháilteacht an taisce baintear úsáid as an glas agus fanann an madra ina dhúiseacht freisin.
Is eol go bhfuil dealga ina gcónaí in aice le bláthanna agus le linn na ho/frevelty i measc an tslua suaite fanann duine nó beirt fhear ciallmhar fós.
De réir mar a fhanann an tseoid i gceann cobra dubh tá cloch an fhealsaimh fós timpeallaithe ag clocha.
Sa gharland seoda coinnítear an dá thaobh de ghloine sheod chun é a chosaint agus fanann an eilifint ceangailte leis an snáithe cf love.
Téann an Tiarna Krsna go teach Vidur nuair a bhíonn ocras air as an ngrá a thugann sé do na tiomnaithe agus tairgeann an dara ceann pónairí dó, glasra duilleach glas.
Ba chóir go n-éireodh Sikh an Ghúrú mar bheach dhubh de chosa lotus an Ghúrú, dea-ádh a bhaint amach sa phobal naofa.
Ba chóir go mbeadh a fhios aige freisin go n-éireoidh go han-chrua le cupán grá an Tiarna
Níos doimhne ná seacht bhfarraigí an domhain tá an t-aigéan domhanda meabhrach ar a dtugtar Manasarovar
A bhfuil aon caladh aon bádóir agus aon deireadh nó faoi cheangal.
Chun dul trasna air níl soitheach ná raft; ná cuaille báirse ná aon duine le consól.
Ní féidir le haon duine eile teacht ann ach na healaí a phiocann péarlaí as sin.
Achtaíonn an fíor-Ghúrú a shúgradh agus cuireann sé áiteanna uaigneach i láthair.
Uaireanta seithí sé é féin mar an ghealach in amavas (gan oíche ghealach) nó iasc san uisce.
Iad siúd a fuair bás dá ego, ní ionsú siad ach sa trance síoraí sa ón Gúrú.
Tá Gursikh cosúil le teaghlach na n-iasc nach ndéanann dearmad ar uisce, bídís marbh nó beo.
Mar an gcéanna le muintir na leamhan níl aon rud le feiceáil ach an lasair lampa.
Mar is breá leis an uisce agus an lotus a chéile agus insítear na scéalta faoin ngrá atá idir an bheach dhubh agus an Lotus;
Mar an t-éan báistí le titim báistí svati nakstr, tá fia le ceol agus an tromluí le torthaí mango ceangailte;
Maidir leis na healaí is mianach na seod Manasarova;
Is breá leis an ghrian an slogtán rua baineann; Moltar an grá atá ag páirtí cos dearg Indiach leis an ngealach;
Ar an gcaoi chéanna, glacann Sikh an Ghúrú mar shliocht na hEala ard-ord (paramhans) leis an bhfíor-Ghúrú mar umar na hequipoise
Agus téann cosúil le éan uisce chun aghaidh a thabhairt ar aigéan an domhain (agus téann sé trasna neamhfhliuch).
Gortaíonn turtar a chuid uibheacha amach ón taobhuisce agus coinnítear súil orthu sin a thógann suas iad.
De bhua cuimhneacháin na máthar tosaíonn ógánach an chorr-éin ag eitilt sa spéir.
Tógann cearc an leanbh d’éan uisce ach sa deireadh téann sé chun bualadh lena mháthair (éin uisce).
Cothaíonn préachán baineann sliocht na nightingale ach sa deireadh téann an fhuil chun freastal ar an fhuil.
Ag bogadh thart i seachmaill Siva agus Sakti (maya) buaileann an ruán ruán baineann agus partridge cos-dhearg Indiach lena ngaolta ar deireadh.
I measc na réalta, tá an ghrian agus an ghealach inbhraite ar feadh na sé séasúir agus an dá mhí dhéag.
Toisc go bhfuil an bheach dubh sásta i measc lilies agus lotuses,
Bíonn áthas ar na gurmukhs an fhírinne a bhrath agus torthaí pléisiúir a bhaint amach.
Toisc gur teaghlach uasal é, buaileann cloch an fhealsaimh na miotail go léir (agus déanann sé ór iad).
Tá nádúr an sandal cumhra agus cuireann sé cumhra ar gach crann gan toradh chomh maith le crainn torthúla.
Tá na Ganges comhdhéanta de go leor fo-aibhneacha ach ag bualadh leis na Ganges déantar Ganges díobh go léir.
Taitníonn éileamh Koka gur thug sé bainne don rí leis an rí
Agus tar éis do Choca an salann a ithe ón teaghlach ríoga, tagann sé timpeall an rí chun freastal air.
Is de shliocht na n-ealaí ard-ord é an fíorghúrú agus cloíonn Sikhigh an Ghúrú le traidisiún chlann na n-ealaí freisin.
Leanann an bheirt an cosán a léirigh a sinsir.
In ainneoin go bhfuil na milliúin réalta ag lonrú sa spéir i ndorchadas na hoíche ach níl rudaí le feiceáil fiú má choinnítear in aice leo iad.
Ar an láimh eile, fiú ag teacht na gréine faoi na scamaill, ní féidir a scáth a athrú ó lá go hoíche.
Fiú má achtaíonn an Gúrú aon sham, ní chruthaítear an t-amhras in aigne na Sikhs.
Sna sé séasúir ar fad fanann an ghrian chéanna sa spéir ach ní fheiceann an t-ulchabhán é.
Ach blossoms Lotus i solas na gréine chomh maith leis an oíche moonlit agus tosaíonn an bheach dubh hovering timpeall air (mar is breá leo Lotus agus ní an ghrian nó an ghealach ).
In ainneoin na bhfeiniméin mheabhlacha a chruthaigh Maya (.i. Siva agus Sakti) Sikhs an Ghúrú, teacht isteach sa phobal naofa sna huaireanta ambróis.
Nuair a shroicheann siad ansin déanann siad teagmháil le cosa duine amháin go maith agus an ceann is fearr.
Faigheann an rí ama bás tar éis an ríocht a thabhairt dá mhac.
Socraíonn sé a smacht ar an domhan agus géilleann a shaighdiúirí go léir dó.
Sa mosc ordaíonn sé paidreacha a rá ina ainm agus gaffs agus na mullahs (daoine spioradálta in oird reiligiúnacha an Ioslam) fianaise a thabhairt dó.
Ón miontas a thagann an bonn amach ina ainm agus déantar gach ceart agus mícheart ar a ordú.
Rialaíonn sé maoin agus saibhreas na tíre agus suíonn sé ar an ríchathaoir ag tabhairt aire do dhuine ar bith. (Mar sin féin) Is é traidisiún Theach an Ghúrú go leantar an bealach ard a léirigh Gúrú níos luaithe .
Sa traidisiún seo ní thugtar ach an t-aon Tiarna primal amháin; tá an miontas (comhthionól naofa) ar cheann anseo;
Is é an seanmóir (Mion) amháin agus tá an ríchathaoir fíor (an suíochán spioradálta) ar cheann anseo freisin.
Is ionann Ceartas an Tiarna agus go dtugann an Tiarna uachtarach toradh an phléisiúir do na gurmukhs.
Má sheasann duine ina mhórtas i gcoinne an rí, maraítear é
Agus ag cur san áireamh dó bastard pyre, níl cónra ná uaigh ar fáil dó.
Taobh amuigh den mhionta tá an té atá ag monarú boinn bhréige ag cailleadh a shaoil go neamhbhalbh , (mar nuair a ghabhtar é gearrfar pionós air).
Bíonn bronntóir na n-orduithe bréagacha ag caoineadh go deoir freisin nuair a ghabhtar é.
D’fhéadfadh seacál a ligeann air gur leon é a bheith ina cheannasaí ach ní féidir leis a chaoineadh a cheilt (agus tá sé gafa).
Mar an gcéanna , tá an tsraith nuair a ghabhtar a dhéanamh chun mount an asal agus deannaigh thrown ar a cheann . Níonn sé é féin ina dheora.
Sa tslí seo, sroicheann an fear absorbed sa duality an áit mícheart.
Tá Sirichand (an mac is sine le Gúrú Nanak) ag ceiliúradh ó óige a bhfuil séadchomhartha (i gcuimhne) Gúrú Nanak tógtha aige.
Léirigh Dharam chand mac Laksami Das (dara mac Ghúrú Nanak) a chuid féiniúlachta freisin.
Rinneadh Dasu mac amháin Ghúrú Angad chun suí ar shuíochán Gúrú agus an dara mac Data foghlaim freisin chun suí sa staidiúir siddh .i. an bheirt mhac Gúrú Angad Dev ligean orthu féin Gúrú agus i rith an ama an tríú Gúrú Amar Das rinne siad a gcuid is fearr chun
Chuaigh Mohan (mac Ghúrú Amar Das) i gcruachás agus chónaigh Mohart (an dara mac) i dteach ard agus thosaigh sé ag freastal ar na daoine.
Tháinig Prithichind (mac Ghúrú Ram Das) amach mar scoundrel dissembling agus ag baint úsáide as a nádúr oblique scaipeadh a tinneas meabhrach ar fud an domhain.
Ba egotist é Mahidev (mac eile le Gúrú Ram Das) a bhí i gceannas ar strae freisin.
Bhí siad go léir cosúil le bambú cé go raibh cónaí orthu in aice le sandal - Gúrú, ach ní fhéadfadh a bheith cumhra.
Mhéadaigh líne Baia Nanak agus tháinig tuilleadh forbartha ar an ngrá idir Gúrú agus na deisceabail.
Tháinig Gúrú Angad ó ghéag Ghúrú Nanak agus d'éirigh an deisceabal i ngrá le Gúrú agus Gúrú an deisceabail.
Ó Ghúrú tháinig Ahgad amach Amar Das ar glacadh leis Gúrú i ndiaidh Gúrú Angad Dev.
Ó Ghúrú Amar Das tháinig Gúrú Ram Das a d’ionsú an Gúrú féin tríd a sheirbhís don Ghúrú.
Ón Gúrú Ram Das tháinig Gúrú Arjan Dev amhail is dá mba as an gcrann ambrosial a tháirgtear ambrosia.
Rugadh Gúrú Hargobind ó Ghúrú Arjan Dev ansin agus rinne sé seanmóir agus scaipeadh ar theachtaireacht an Tiarna primal.
Tá an ghrian inbhraite riamh; ní féidir le haon duine é a cheilt.
Ó fhuaim amháin, chruthaigh an Oankar an cruthú ar fad.
Tá a spórt cruthaitheachta do-tomhaiste. Níl aon duine ann a fhéadfaidh a bheart a dhéanamh.
Tá an scríbhinn inscríofa ar mhullach gach créatúr; is de bharr a ghrásta atá an solas, an mhórgacht agus an gníomh.
Tá a scríbhinn do-airithe; tá an scríbhneoir agus a Inl dofheicthe freisin.
D’ith ceol, toin agus rythms éagsúla riamh ach fiú ansin ní féidir an Onkaar a shéanadh i gceart.
Tá mianaigh, óráidí, créatúir ainmneacha agus áiteanna gan teorainn agus uncountable.
Tá a fhuaim amháin thar gach teorainn; ní féidir a mhíniú cé chomh fairsing is atá an cruthaitheoir sin.
Tá an fíor-Ghúrú sin , Tiarna gan fhoirm ann agus ar fáil sa chomhthionól naofa (ina aonar)