Thuig Oankar amháin, an fuinneamh primal, trí ghrásta an phreceptor diaga
Cuireadh nimh marfach agus neachtar araon amach as an aigéan.
Ag tógáil nimhe, faigheann duine amháin bás ach ag tógáil an chinn eile, (neachtar) éiríonn fear bás a fháil.
Tá an nimh ina chónaí i mbéal na nathrach agus tuigtear gur neachtar a thugann beatha an tseoid a scriosann an smál gorm (itheann na nathracha).
Ní thaitin le préachán na préachán ach bíonn grá ag cách ar fhuaim na tromluí.
Ní thaitin leis an olc cainteoir ach moltar an teanga mhilis ar fud an domhain.
Maireann daoine olc agus maithe sa saol céanna ach déantar idirdhealú eatarthu mar gheall ar a gcáilíochtaí de ghníomhartha carthanacha agus shaobhtha.
Táimid tar éis seasamh na dtuillteanas agus na n-easnamhaí a nochtadh anseo.
Le solas na gréine tá na trí shaol le feiceáil ach ní féidir leis an dall ná leis an ulchabhán an ghrian a fheiceáil.
Is breá leis an gcarn rucach baineann an ghrian, agus bualadh leis an ngráin insíonn siad agus éisteann siad le scéal grá a chéile.
Do gach éan eile bíonn an oíche dorcha (agus codlaíonn siad) ach ní bhíonn aon scíth ag aigne an tsrutháin rua sa dorchadas sin (tá a intinn i gcónaí faoin ngrian).
Aithníonn bean cliste a fear céile fiú trína scáth a fheiceáil san uisce,
ach an leon amaideach, ar fheiceáil a scáth féin sa tobar léim sé ann agus bás agus ansin milleán ar a shúile féin.
Faigheann an taighdeoir amach iompórtáil na tuairisce thuas ach cuirtear an t-aighneas ar seachrán
Agus ag súil a fháil bó-bainne ó eilifint baineann (rud atá i ndáiríre dodhéanta).
I mí na Sayan foraoisí dul glas ach akk, planda fiáin de réigiún gainimh, agus / leas a bhaint as, an dealg camel, wither.
I mí Chaitr, bíonn an fásra faoi bhláth ach tá cairt gan duilliúr (caper fiáin) fós gan spreagadh.
Éiríonn na crainn go léir lán de thorthaí ach tá an crann cadáis síoda gan torthaí.
Déantar an fásra ar fad cumhra le hadhmad gainimh ach ní bhíonn aon tionchar ag bambú air agus leanann sé ag gol agus ag osna.
Fiú agus é san aigéan, fanann an conch folamh agus caoineadh go goirt nuair a séidtear é.
An chraein fiú féachaint le bheith ag déanamh machnaimh ar bhruach na Ganges, mar a dhéanfadh beggar piocann sé na héisc agus itheann sé suas iad.
Nuair a scartar le dea-chomhluadar ní féidir an duine aonair a bhaint amach.
Faigheann gach duine go maith ar domhan de bharr dea-intinn an duine. Feiceann duine uasal gach duine mín.
Má tá duine olc é féin, dó tá an domhan go léir olc agus tá gach rud go dona ar a chuntas. Chuidigh an Tiarna Krsna
Geallta mar go raibh braistint mhór na diadhachta agus na moráltachta iontu.
Bhí naimhdeas ina gcroí ag Kaurays agus rinne siad an taobh dorcha de rudaí a ríomh i gcónaí.
Chuaigh beirt phrionsa amach ag lorg duine maith agus olc ach bhí a dtuairimí difriúil.
Ní raibh aon duine go holc do Yudhistar agus ní bhfuair Duryodhan aon duine maith.
Cibé (milis nó searbh) atá sa phota tá a fhios nuair a thagann sé amach tríd an gob.
Rugadh é i dteaghlach Sun, agus mhaisigh sé (Dharrnaraj) suíomh dáileora an cheartais.
Tá sé ar cheann ach tá aithne ag an greadadh air le dhá ainm - Dharmaraj agus Yama.
Feiceann daoine é paiseanta agus righteous i bhfoirm Dharmaraj ach an peacach olc mar Yama.
Trashes sé freisin ar an droch-déantóir ach labhairt go binn leis an duine reiligiúnach.
Feiceann Namhaid le naimhde é agus tá aithne ag na daoine cáirdiúla air mar dhuine grámhar.
Aithnítear an peaca agus an fiúntas, an chabhair agus an mallacht, neamh agus ifreann agus tuigtear iad de réir mothúcháin an duine féin (an ghrá agus na naimhde).
Léiríonn scáthán an scáth de réir an ruda atá os a chomhair.
(Vannu=dath. Ronda=ag caoineadh. Serekhai=ar fheabhas)
Sa scáthán glan feiceann gach duine a chruth ceart.
Léirítear casta cothrom agus ceann dubh go sonrach dubh ann.
Faigheann duine gáireach a aghaidh ag gáire agus ag gol agus é ag gol ann.
Feiceann lucht leanúna seisear fealsúnachta a bhfuil cruthanna éagsúla orthu, ach fanann an scáthán scoite amach dóibh go léir.
Is éard is brí le déachas ná an droch-intleacht arb é an t-ainm eile é ar an bhfreasúra, ar an bhfreasúra agus ar an bhfearg.
Fanann lucht leanúna cráifeach eagna Ghúrú i gcónaí íon agus cothrom.
Seachas sin, níl aon idirdhealú eile idir an duine maith agus an duine olc.
Chomh luath agus a leagann an mac sa tráthnóna twinkle réaltaí san oíche dorcha.
Codlaíonn daoine saibhre ina dtithe ach bogann na gadaithe timpeall chun gadaíocht a dhéanamh.
Fanann cúpla garda ina ndúiseacht agus leanann siad ag béicíl chun foláireamh a thabhairt do dhaoine eile.
Cuireann na faireoirí múscailte sin daoine codlata ina ndúiseacht agus ar an mbealach seo glacann siad greim ar ghhadaí agus vagabonds.
Cosnaíonn na daoine a fhanann ina ndúiseacht a dtithe ach tá an teach looted acu siúd a théann a chodladh.
Na fir shaibhre a thugann na gadaithe ar láimh (do na húdaráis), filleann siad abhaile go sona sásta ach gafa óna muineál buaileann na gadaithe log.
Tá an t-olc agus an fiúntais araon gníomhach sa saol seo.
I séasúr an earraigh, an mangoes blossom agus akk an planda fiáin searbh de réigiún ghainmheach freisin éiríonn iomlán na bláthanna.
Ní féidir le pod aic mango a tháirgeadh agus ní féidir le ak gan toradh fás ar chrann mango.
Tá an Nightingale ina suí ar an gcrann mango dubh agus tá an ollsiopadóir akk breac amháin nó glas.
Is éan é aigne agus mar gheall ar dhifríocht thorthaí na cuideachta éagsúla, faigheann sé torthaí an chrainn a roghnaíonn sé suí air.
Bíonn faitíos ar aigne roimh an bpobal naofa agus eagna an Ghúrú ach níl eagla ar an drochchomhluadar agus ar an droch-intleacht .i. níl sé ag iarraidh dul i gcuideachta mhaith agus cuireann sé suim sa chuideachta olc.
Deirtear go bhfuil Dia grámhar i leith na naomh agus ina shaoránach ar na daoine tite.
Tá sé tar éis go leor piollaí tite a shábháil agus is é an té a nglacann Sé leis amháin a thagann trasna air.
Má saortar fiú Pfitana (deamhain baineann) ní chiallaíonn sé sin gur gníomh maith é duine éigin a nimhiú.
Saoradh Gariika (striapach) ach níor cheart do dhuine dul isteach i dteach duine eile agus cuireadh a thabhairt do thrioblóid.
Ós rud é go bhfuair Valmlici beannú, níor cheart go nglacfadh duine leis an mbealach chun robáil mhórbhealaigh.
Deirtear freisin go bhfuil gabhálaí éan amháin saor, ach níor cheart dúinn greim a fháil ar chos daoine eile trí ribeadáin a úsáid.
Má fuair Sadhana, an búistéir trasna (aigéan an domhain), níor cheart dúinn dochar a dhéanamh dúinn féin trí dhaoine eile a mharú.
Gabhann long trasna idir iarann agus ór ach fós ní hionann a bhfoirmeacha agus a dathanna.
Go deimhin, is droch-stíl saoil é maireachtáil ar dhóchas den sórt sin.
Ní chiallaíonn go mairfidh an titim ón gcrann pailme gur chóir do dhuine an crann a dhreapadh chun titim uaidh.
Fiú mura maraítear duine in áiteanna agus ar bhealaí as a riocht, níl sé sábháilte bogadh ar áiteanna tréigthe.
Féadfaidh duine maireachtáil fiú nuair a bheidh sé bite ag dorn fiú ansin beidh sé díobhálach ar deireadh thiar breith ar an dorn.
Go n-éireoidh sruth na habhann le sruth má thagann duine amach as leis féin, fiú amháin ansin agus tú ag dul isteach san abhainn gan rafta is mó seans go mbáfaí é.
Is maith is eol do dhaoine de gach claonadh gurb é Dia saorfaidh na daoine tite.
Is é precept of the Gúrú (Gurmat) an deabhóid ghrámhar agus ní fhaigheann na daoine a bhfuil droch-intleacht acu foscadh i gcúirt an Tiarna.
Is iad na gníomhais a dhéantar sa saol na compánaigh amháin sa deireadh.
Toisc go bhfuil boladh na gairleog agus an musk difriúil, níl an t-ór agus an iarann mar an gcéanna freisin.
Níl criostail ghloine comhionann le Diamond agus mar an gcéanna, níl an siúcra agus an giolcach log mar an gcéanna.
Níl síol dearg agus dubh (rata) comhionann le seoda agus ní féidir le gloine a dhíol ar phraghas emerald.
Is guairneán é intleacht olc ach is é eagna Gúrú (gurmat) long na ndea-ghníomhartha a théann trasna.
Cáintear an t-olc i gcónaí agus bíonn moladh ag cách ar an duine maith.
Trí na gurmukhs, éiríonn an fhírinne follasach agus dá bhrí sin tá a fhios ag duine agus ag gach duine, ach sna manmukhs, tá an fhírinne chéanna brúite agus folaithe.
Cosúil le pota briste, níl aon úsáid aige.
Is iomaí duine a ullmhaíonn airm agus a dhíolann iad agus is iomaí arm a ghlanann.
Sa chath déanann na hairm créachta agus cosnaíonn armúr agus laochra an dá arm ag troid arís agus arís eile.
Tá lucht créachtaithe na ndaoine nach bhfuil clúdaithe ach fanann na daoine a bhfuil an armúr caite acu slán agus slán.
Mothaíonn déantóirí bogha bródúil as a gcuid bows speisialta freisin.
Tá dhá chineál cumainn, ceann amháin de na sadhus agus an ceann eile de na cinn ghránna ann sa saol seo agus déantar torthaí éagsúla a chomhlíonadh.
Sin é an fáth go bhfuil an duine aonair mar gheall ar a iompar maith agus olc fós gafa ina pléisiúir nó fulaingtí.
Faigheann na maithe agus na n-olc clú agus clú faoi seach.
Tá fírinne, sásamh, comhbhá, draoidheacht, saidhbhreas, agus nithe is fearr eile sroichte sa choimhthionól naofa.
Méadaíonn caidreamh leis na droch-mhéin lust, fearg, saint, infatuation agus ego.
Tuilltear ainm maith nó drochainm mar gheall ar ghníomhartha maithe nó olca faoi seach.
Ag ithe féir agus cácaí ola, tugann an bhó bainne agus má rugadh laonna méadaítear an tréad.
Ag ól bainne, vomits an nathair nimhe agus itheann suas a sliocht féin.
Táirgeann an baint leis na sadhus agus na haingidh peacaí agus meirit, brón agus pléisiúir.
An líonadh, inculcates benevolence nó claonadh olc.
Ag tabhairt cumhráin do gach crann, déanann an crann sandalwood cumhra iad.
Trí fhrithchuimilt na bambú (ar an láimh eile) dóitear an bambú féin agus dónn sé an teaghlach ar fad (de bambú).
Ní hamháin go n-éiríonn an gearga gearga gafa ach cuireann sé an teaghlach ar fad i bhfolach freisin.
Tiontaítear na hocht miotal a fhaightear sna sléibhte ina n-ór ag cloch an fhealsaimh.
Tuilleann na daoine a théann chuig na striapaigh peacaí seachas galair thógálacha.
Tagann daoine a bhfuil galar orthu go dtí an dochtúir agus leigheasann sé iad.
Mar gheall ar nádúr na cuideachta a choimeádtar, éiríonn duine maith nó olc.
Tá nádúr na madder milis; iompraíonn sé an teas ach dathaíonn sé daoine eile i ndath tapa.
Brúitear cána siúcra i mbrúite ar dtús agus ansin cuirtear trí thine é i gcoire áit a méadaíonn sé a mhilis nuair a chuirtear sóid aráin ann.
Colocynth fiú má uiscithe le neachtar, ní chaillfidh a searbhas.
Ní ghlacann duine uasal demerits ina chroí agus déanann sé maith don droch-déantóir.
Ach ní ghlacann an droch-dhéantóir buanna ina chroí, agus déanann sé an t-olc don mhacánta.
Sroicheann duine acu an rud a chuireann duine.
Mar is amhlaidh le huisce agus le cloch, tá rudaí maith nó olc do réir a nádúir.
Ní iompraíonn croí uasal naimhdeas, agus ní fhanann grá i gcroí olc.
Ní dheineann an t-uasal dearmad ar an maith a deineadh dó ach ní dheineann an t-olc dearmad ar an naimhdeas.
Sa deireadh níor comhlíonadh a mianta mar go bhfuil an t-olc fós ag iarraidh an t-olc a dhéanamh agus tá an t-uasal ag iarraidh leanúint ar aghaidh ag scaipeadh na cairdeas.
Ní féidir leis an uasal an t-olc a dhéanamh ach ní ceart don uasal a bheith ag súil le huaisle i drochdhuine.
Is é seo an croílár an eagna na céadta daoine agus dá réir a mhínigh mé na smaointe i vogue timpeall.
Is féidir (uaireanta) cairdeas a aisíoc i bhfoirm olc.
Ar bhonn na scéalta ar éisteadh leo, tá cur síos déanta agam ar an staid reatha.
Chuaigh fear olc agus uasal ar thuras. Bhí arán ag an té uasal agus bhí uisce ag an olc leis.
Agus é uasal, leag an duine maith amach arán lena ithe.
Rinne an droch-intinn a olc (agus d'ith suas a arán) níor ofráil tut uisce dó.
Fuair an t-uasal toradh a uaisle (agus fuair sé saoradh) ach b'éigean don drochdhuine oíche an tsaoil seo a chaitheamh, ag gol agus ag caoineadh.
Is fíor an Tiarna uilechumhachtach sin agus is fíor freisin a cheartas.
Tá mé íobairt don cruthaitheoir agus a chruthú (toisc go bhfuil na cineálacha éagsúla de na beirt leanaí an Tiarna céanna).
Tá an t-olc agus an t-uasal sa saol seo agus cibé duine a tháinig anseo, caithfidh sé bás a fháil lá amháin.
Ba iad na daoine cróga ar nós Ravan agus Ram a bhí ina gcúiseanna agus ina lucht déanta cogaí.
Ag rialú na haoise cumhachtach, ie an t-am a shárú, ghlac Ravan leis an olc ina chroí (agus ghoid sé Sita).
Ba dhuine gan spot é Ram agus mar gheall ar a mhothú dharma (freagracht), shnámh fiú na clocha san aigéan.
Mar gheall ar aingiúlacht d'imigh (maraíodh) Ravan leis an stiogma a bhain le bean chéile duine eile a ghoid.
Bíonn Ramayan (scéal Ram) i gcónaí daingean (in aigne na ndaoine) agus cibé duine a lorgaíonn foscadh (ann) téann sé trasna (aigéan an domhain).
Tuilleann daoine atá géilliúil don Dharma glóir ar fud an domhain agus éiríonn clú agus cáil orthu siúd a thugann faoi eachtraí olc.
Dún mór a bhí in Golden Lanka agus bhí an t-aigéan timpeall air mar mhóta mór.
Bhí mac lac amháin ag Ravan, clann mhóra amháin agus ceathrú lac agus deartháireacha mar Kumbhkaran agus Mahiravari.
Chuirfeadh an t-aer scuab ar a pháláis ach d'iompair Indr uisce dó trí bháisteach.
Ba é tine a chócaire agus an ghrian agus an ghealach a dóirí lampa.
Bhí a arm ollmhór capall, elephants, carbaid agus coisithe comhdhéanta de go leor khuhants (akeauhauts, aksauhani amháin ar a dtugtar fórsa measctha de 21870 elephants, 21870 chariots, 65610 capall agus 109350 saighdiúirí coise) a bhí chomh mór sin a chumhacht agus a grandeur nach féidir a bheith e.
Bhí sé (Ravan) tar éis seirbhís a thabhairt do Mahadev (Siva) agus mar gheall air seo bhí na déithe agus na deamhain go léir faoina dhídean.
Ach thuill intleacht agus gníomhartha olc drochcháil air.
Mar gheall ar chúis éigin, a Thiarna, ghlac an chúis leis na cúiseanna go léir foirm Ramchandr.
Ag glacadh le horduithe a leasmháthair chuaigh sé ar deoraíocht agus thuill sé mórshaibhreas.
Trócaireach do na boicht agus do dhíbirt na ndaoine bródúil, chuir Ram aghaidh ar chumhacht agus ar bhród Pars'u Ram.
Ag freastal ar Warn, tháinig Laksaman chun bheith yati, an subduer de gach paisin agus Suíonn freisin le gach virtues de sati, d'fhan tiomanta go hiomlán do Ram agus sheirbheáil air.
Scaip Ramayan i bhfad agus i gcéin mar a bhí an scéal ag bunú Ram-Rajy, ríocht cháiliúil.
Bhí Ram tar éis an domhan ar fad a shaoradh. Is fíréan é an bás dóibh, tar éis teacht chun an phobail naofa, a dtiomantas don bheatha a chomhlíonadh.
Is é cairdeas teagasc foirfe an Ghúrú.