Thuig Oankar amháin, an fuinneamh primal, trí ghrásta an phreceptor diaga
Deirtear gur tugadh ceithre sheod déag amach as tar éis an tAigéan Neamhshaothraithe do mhaisteoireacht.
Is iad na seoda seo - gealach, bogha sarang, fíon, kaustub mani, Laksmi, an dochtúir;
Thairg sióg Rambha, Kanadhenu, Parijat, capall Uchchaisrava agus neachtar do dhéithe a ól.
Dáileadh eilifint Airavat, conch agus nimh i gcomhpháirt idir na déithe agus na deamhain.
Tugadh rubies, péarlaí agus diamaint luachmhara dóibh go léir.
As an aigéan, tháinig conch amach folamh, a insíonn (fiú inniu) ag caoineadh agus ag caoineadh a scéal féin nár cheart d'aon duine fanacht folamh agus folamh.
Mura nglacann siad le dioscúrsaí agus le teagasc an Ghúrú a chloistear sa chomhthionól naofa.
Cailleann siad a saol gan úsáid.
Is lochán é atá lán d'uisce glan mín ina mbíonn na lotus ag bláthú.
Tá foirm álainn ag na lóis agus cuireann siad cumhra ar an timpeallacht.
Cónaíonn beacha dubha i bhforaois bambú ach déanann siad cuardach agus faigheann siad an lóis ar bhealach éigin.
Le héirí na gréine, tagann siad meallta ó chian is ó chóngar agus buaileann siad leis an Lotus.
Le héirí na gréine, casann lotuses an locháin a n-aghaidh i dtreo na gréine freisin.
Tá Frond ina chónaí ar an bhfaiche in aice láimhe gar don Lotus ach ní thuigeann sé an fíor-aoibhneas nach féidir leis sult a bhaint as cosúil le Lotus.
Na daoine trua sin a éisteann le teagasc an Ghúrú sa chomhthionól naofa, ní ghlacann siad iad.
Tá siad an-trua sa saol cosúil leis na froganna.
Ar ionaid oilithreachta, mar gheall ar na féilte comóradh, tagann na milliúin daoine le chéile ó na ceithre threo.
Déanann lucht leanúna sé fhealsúnacht agus na ceithre vearnais aithrisí, carthanachtaí agus glacann siad ablutions ansin.
Ag déanamh aithrise, ag tairiscint ofrálacha dóite, ag troscadh agus ag tabhairt faoi dheisceabail dhian, éisteann siad le haithrisí na Vedas.
Ag machnamh, glacann siad teicníochtaí aithrise.
Déantar déithe agus bandéithe a adhradh ina n-áit chónaithe faoi seach - temples.
Fanann daoine cumhdaithe bána i mbun trance ach ar nós craein de réir mar a fhaigheann siad an deis, stoilleann siad láithreach le coir a dhéanamh.
Ag éisteacht le briathar an Ghúrú sa chomhthionól naofa, na leannáin bhréige nach n-uchtaíonn ina saol, ní fhaigheann siad aon toradh (ina saol).
mí na Savan, éiríonn an fhoraois iomlán glas ach akk, planda fiáin de réigiún gainimh ( Calatropis procera ) agus javah (planda deilgneach a úsáidtear i leigheas) tirim.
Ag fáil titeann báistí sa savanti nakstr (foirmiú speisialta de réaltaí sa spéir) éiríonn an t-éan báistí (Paphia) sásta agus má thiteann an titim céanna i mbéal an bhlaosc, é a chlaochlú ina Pearl.
Sna réimsí bananaí, déantar camfar den titim chéanna ach ní bhíonn tionchar ar bith ar an talamh alcaileach agus ar an titim ar hata Lotus.
An braon sin, má théann sé isteach i mbéal nathrach, éiríonn nimh marfach. Mar sin, bíonn éifeachtaí éagsúla ag rud a thugtar do dhuine fíor agus neamh-inmhianaithe.
Mar an gcéanna, iad siúd atá gafa i míthuiscintí saolta, ní fhaigheann siad síocháin cé go n-éisteann siad le briathar an Ghúrú sa chomhthionól naofa.
Sroicheann an gurmukh torthaí pléisiúir ghrá an Tiarna, ach leanann manmukh, an ceann atá dírithe ar an intinn, ar an gcosán olc.
Cailltear Manmukh i gcónaí ach tuilleann an Gurmukh brabús.
Sna foraoisí go léir tá fásra ann agus sna háiteanna ar fad tá an talamh céanna agus an t-uisce céanna.
D'ainneoin an chéannachta seo, tá cumhráin, blas agus dath torthaí agus bláthanna iontach difriúil.
Tá fairsinge mór ag an gcrann ard síoda - cadáis agus baineann an crann cille gan toradh leis an spéir (tá an dá cheann seo cosúil le duine egotist bródúil as a méid).
Coinníonn bambú scorching ag smaoineamh ar a greatness.
Déanann Sandal an fásra iomlán cumhra ach tá bambú fós gan cumhráin.
Is trua iad siúd a éisteann fiú le focal Gúrú sa phobal naofa nach nglacann leis sa chroí é.
Chuaigh siad i mbun ego agus téann seachráin ar strae.
Scaipeann an ghrian lena gathanna geala dorchadas agus scaipeann sí solas timpeall.
Nuair a fheiceann sé é téann an domhan ar fad i mbun gnó. Saorann an ghrian ina haonar gach duine as ngéibheann (an dorchadais).
Labhraíonn ainmhithe, éin agus tréada fia ina dteanga ghrámhar.
Tugann Qazis glaoch (azan) chun urnaí, séideann yogis a trumpa (sringi) agus ag doirse na ríthe buailtear drumaí.
Ní éisteann Owl le ceachtar díobh seo agus caitheann sé a lá in áit uaigneach.
Iad siúd a éisteann fiú le focal an Ghúrú sa phobal naofa nach gcothaíonn deabhóid ghrámhar ina gcroí, is manmukh iad.
Caitheann siad a saol go neamhbhalbh.
Déanann an ghealach, grámhara an partridge rua, a solas ag taitneamh.
Doirteann sé neachtar na síochána trína mbaintear an barr, na crainn etc.
Buaileann fear céile lena bhean chéile agus ullmhaíonn sé í le haghaidh tuilleadh lúcháir.
Buaileann siad go léir le chéile san oíche ach imíonn an fear agus an ruaille buacach baineann óna chéile.
Ar an mbealach seo, fiú ag éisteacht le teagasc an Ghúrú sa phobal naofa níl a fhios ag an leannán bréige doimhneacht an ghrá.
De réir mar a leathnaíonn an duine a d'ith gairleog boladh mí-áitneamhach.
Is iad torthaí na dúbailteachta na cinn is dona agus is measa.
Trí shúnna éagsúla milis agus géar a mheascadh sa chistin déantar bia de thríocha is sé chineál a chócaráil.
Freastalaíonn an cócaire ar mhuintir na gceithre vearnais ar fad agus ar lucht leanúna na sé fealsúnacht.
An té a d'ith é féin, tuigeann sé a bhlas,
Gluaiseann an liach isteach sna miasa míne go léir de chineál tríocha sé gan fios a bhlaiseadh.
Ní féidir leis an bhfuíbín dearg meascadh i measc rubies agus seoda mar go n-úsáidtear an dara ceann sna teaghráin, ach ní féidir an bóín dearg a úsáid ar an mbealach seo.
Tar éis éisteacht fiú le teagasc Ghúrú sa phobal naofa an cheat nach bhfuil a fháil spreagtha.
Ní fhaigheann siad áit i gcúirt an Tiarna.
Déantar Ganges ar aibhneacha agus sruthanna tar éis dóibh an dara ceann a bhaint amach.
Geallann na seiceálaithe dul go seasca a hocht ionad oilithreachta agus freastal ar dhéithe agus bandéithe.
Éisteann siad, ó dhaoine le linn a bplé ar mhaithe agus eolas, le hainm an Tiarna, slánaitheoir na ndaoine a thit;
Ach, tá sé cosúil leis an eilifint a folcadh in uisce ach ag teacht amach as a scaipeann deannaigh an t-am ar fad.
Éisteann na seiceálaithe le teagasc an Ghúrú sa phobal naofa ach ní ghlacann siad san intinn iad.
Fiú má uiscítear neachtar é, ní éiríonn síolta colocynth milis,
Ní leanann na dílseoirí caimiléireachta an cosán díreach ie ní leanann siad bealach na fírinne.
Coinníonn an rí na céadta banríonacha agus cuairt a thabhairt ar a leapacha ar a seal.
Don rí, is banríonacha príomhúla iad go léir agus is breá leis iad go léir i bhfad níos mó.
Agus an seomra agus an leaba á maisiú acu, baineann siad go léir taitneamh as coition leis an rí.
Gabhann na banríonacha go léir agus tagann duine nó beirt amach go mbeidís gann.
Ar a shon sin, ní mór an milleán a chur ar aon rí nó banríon; tá sé seo go léir mar gheall ar an eascaire breitheanna roimhe seo,
Iad siúd, tar éis éisteacht le focal an Ghúrú agus le teagasc an Ghúrú, ní ghlacann siad ina n-aigne é.
Is droch-intleacht agus trua iad.
Le lámh cloiche an fhealsaimh déantar miotal amháin sna hocht miotal agus tugann daoine ór air.
Déantar óir don mhiotal álainn sin agus cruthaíonn na seodóirí gur ór é freisin.
Ní éiríonn cloch mar chloch an fhealsaimh fiú tar éis di dul i dteagmháil léi toisc go bhfuil bród an teaghlaigh agus an chruas fós i láthair inti (go deimhin is cloch í cloch an fhealsaimh freisin).
Caitheadh in uisce í, téann an chloch atá lán le bród as a meáchain go tobann.
Ní fhliuchtar cloch chrua-chroí riamh agus fanann an taobh istigh chomh tirim agus a bhí sé roimhe seo. Ní fhoghlaimíonn sé ach conas pitchers a bhriseadh.
Scoilteanna sé nuair a chuirtear trí thine é agus éiríonn brittle nuair casúr ar inneoin.
Fiú amháin tar éis éisteacht le teagasc an Ghúrú sa phobal naofa, ní choinníonn duine den sórt sin tábhacht na dteagasc ina gcroí.
Ag léiriú gean bréige, ní féidir le haon cheann a chruthú go bhfuil siad fíor.
Uisce íon, rubies agus péarlaí adorn isteach sa Manasarovar (loch).
Tá eagna seasta ag teaghlach na n-ealaí agus maireann siad go léir i ngrúpaí agus i línte.
Feabhsaíonn siad a ndúthracht agus a n-áthas trí rubies agus péarlaí a phiocadh suas.
Tá an préachán ann fós gan ainm, gan foscadh agus faoi ghruaim,
An neamh-ite a mheasann sé a bheith inite agus go dtí an inite ite, agus téann sé ar fánaíocht ó fhoraois go foraois.
An fhaid is atá duine ag éisteacht le focal Ghúrú sa chomhthionól naofa, ní chobhsaíonn sé a chorp agus a intinn.
Níl a gheata cloiche (na eagna) díghlasáilte.
Ag fulaingt galair téann fear faoi chóireáil a iarraidh ó go leor dochtúir.
Ós rud é nach bhfuil a fhios ag an dochtúir gan taithí fadhb an othair chomh maith leis an leigheas le haghaidh an gcéanna.
Téann an duine atá ag fulaingt ag fulaingt níos mó agus níos mó.
Má aimsítear dochtúir aibí, forordaíonn sé an leigheas ceart, a chuireann deireadh leis an malady.
Anois, mura leanann an t-othar an smacht forordaithe agus go n-itheann sé gach rud milis agus searbh, ní gá an milleán a chur ar an dochtúir.
Mar gheall ar easpa meonachta téann malaise an othair ar aghaidh de lá agus d’oíche.
Má thagann cheat fiú chuig an bpobal naofa agus suíonn ann.
Agus é á rialú ag aingne, cailltear é ina dháiríreacht.
Meascadh an ola sandal, cumhráin an musk-cat, camfar, musk etc.
Ullmhaíonn an cumhrán an boladh.
Agus é á úsáid, tagann duine éigin chuig tionól na saineolaithe, éiríonn siad go léir lán le cumhráin.
Má chuirtear an cumhráin chéanna i bhfeidhm ar asal, ní thuigeann sé a thábhachtaí agus téann sé ar fánaíocht in áiteanna salach.
Ag éisteacht le focail an Ghúrú, duine nach nglacann deabhóid ghrámhar ina chroí.
Tá siad dall agus bodhar cé go bhfuil súile agus cluasa acu.
Go deimhin, téann sé chuig an bpobal naofa faoi éigeantas éigin.
Tagann na héadaí luachmhara atá déanta as síoda amach geal nuair a nitear iad.
Dathaigh iad in aon dath agus bíonn siad go hálainn i ndathanna éagsúla.
Ceannaíonn agus caitheann lucht leanúna na háilleachta, na datha agus na n-áthas iad.
Ansin déantar na héadaí sin atá lán de mhóráltacht chun a n-mhaisithe i searmanais phósta.
Ach ní éiríonn blaincéad dubh geal nuair a nitear í agus ní féidir é a dhathú in aon dath.
Cosúil le ciallmhar fiú tar éis dul chuig an bpobal naofa agus éisteacht le teagasc an Ghúrú, má théann duine ar aghaidh ag cuardach an Aigéin Dhomhanda .i.
Tá a leithéid de cheat cosúil le háit thréigthe agus uaigneach.
Is cosúil go bhfuil plandaí sesame atá ag fás sa pháirc níos airde ná go léir.
Tar éis dó a bheith ag fás níos faide, leathnaíonn sé ar fud an domhain agus cothaíonn sé é féin.
Ar éirí níos aibí nuair a thosaíonn an sábhadh, fágtar na plandaí sesame gan síol amach go soiléir.
Ní miste leo úsáid a bhaint astu mar go n-aithnítear go bhfuil fás tiubh an fhéir eilifint gan luach i réimsí an tsiúcra.
Fiú ag éisteacht le focal an Ghúrú sa phobal naofa iad siúd nach gcoimeádann smacht ar bith, bogann siad timpeall mar thaibhsí.
Éiríonn a saol gan bhrí agus dubhaítear a n-aghaidh anseo agus ina dhiaidh seo.
I áit chónaithe Yama (dia an bháis) tugtar teachtairí Yama ar láimh dóibh.
Is cosúil go bhfuil an cré-umha ag lonrú agus geal. Tar éis an bia a ithe ón gcré-umha, éiríonn sé eisíontas.
Déantar a neamhíonacht a ghlanadh le luaithreach agus ansin nitear é in uisce Ganges.
Glanann an níochán go seachtrach ach fanann an dubhacht laistigh den chroílár teasa istigh.
Tá an conch eisíon go seachtrach agus go hinmheánach araon mar nuair a séidte, téann an spit isteach ann. Nuair a chloiseann sé, i ndáiríre gol sé mar gheall ar na neamhíonachtaí ann.
Ag éisteacht leis an Briathar sa phobal naofa labhraíonn an cheat nonsensically.
Ach trí bheith ag caint, ní shásaítear aon duine, mar ní féidir le duine a bhéal a bheith milis trí shiúcra focal a rá.
Má tá duine chun im a ithe, níor cheart go n-imeodh duine uisce, ie ní féidir leis na cainteanna ach na torthaí cearta a bhaint amach.
Níos measa i measc na gcrann, feictear plandaí castor agus oleander timpeall orthu.
Fásann bláthanna ar castor agus fanann síolta piebald iontu.
Níl aon fréamhacha doimhne aige agus déanann gaotha tapa é a fhréamhú.
Fásann plandaí olaindreacha bachlóga ar nós an drochchiall a scaipeann boladh salach ar fud an domhain.
Go seachtrach tá siad cosúil le rós dearg ach go hinmheánach cosúil le duine aincheist tá siad bán (mar gheall ar eagla go leor cineálacha).
Fiú tar éis éisteacht le focal an Ghúrú i bpobal naofa má tá corp éigin fós caillte sna ríomh, téann sé ar strae ar domhan.
Caitear luaithreach ar aghaidh leannán bréige agus dubhaítear a ghnúis.
San fhoraois adorns an fásra de dathanna éagsúla.
Meastar gur torthaí deasa é mango i gcónaí agus mar sin tá an phéitseog, an t-úll, an pomegranáit srl. a fhásann ar chrainn.
Is breá le fíonchaora líomóide, plumaí, mimosaceous, mulberry, dátaí etc. torthaí a thabhairt.
Fásann pilu, pejhu, ber, gallchnó, bananaí, (torthaí Indiach beag agus mór) ar chrainn (Indiach) freisin.
Ach ní maith leis an dreoilín iad go léir agus léimeann sé chun suí ar akk, planda fiáin an réigiúin ghainmheach.
Má chuirtear an léan ar chulaith bó nó buabhall, tarraingfidh sé fuil eisíon agus ní bainne.
Fiú amháin tar éis éisteacht le Briathar an Ghúrú sa phobal naofa iad siúd a toss idir mothúcháin an chaillteanais agus brabúis.
Ní féidir a ngrá bréagach teacht ar aon áit.
Na milliúin froganna, craenacha, conches, plandaí de réigiúin ghainmheach (akk), camel, dealga (javas) nathracha dubha;
Crainn chadáis shíoda, ulchabháin, sceallóga rua, liacha, elephants, mná gann;
Clocha, préacháin, othair, asail, pluideanna dubha;
Plandaí sesame gan síolta, castor, colocynths;
Tá bachlóga, oleanders (kaner) ann (ar fud an domhain). Na bpeacaí marfacha seo go léir atá agam ionam.
An té a éisteann fiú le focal Ghúrú sa phobal naofa, ní ghlacann sé teagasc Ghúrú ina chroí.
Tá sé i gcoinne Gúrú agus tá saol an duine éagothroime sin doiléir.
Tá na milliúin daoine clúmhilleadh, tá na milliúin apostates agus na milliúin daoine a bhfuil droch-fíor i leith a gcuid salann.
Tá mídhlisteanach, míshásúil, gadaithe, vagabonds agus na milliúin daoine míchlúiteach eile ann.
Tá na mílte ann ina maraithe Brahmin, bó, agus a muintir féin.
Tá na milliúin liars, prevaricators an Ghúrú, ciontach agus droch-cháil ann.
Is iomaí duine coirpeach, tite, lán le demerits agus daoine fóinéimeach ann.
Tá na milliúin guise éagsúil, de chealganna agus cairdiúil le Sátan, ag malartú beannachtaí leo.
A Dhia, tá a fhios agat go léir conas atá mé ag séanadh (tar éis do bhronntanais a bheith agat). Is fear caimiléireachta mé agus a Thiarna, tá tú uile-fhiosrach.
A Mháistir, tá tú ardaithe leis na cinn a thit agus coimeádann tú do chlú i gcónaí.