One Oankar, thuig an fuinneamh primal trí ghrásta an preceptor diaga
Is é an fíor-Ghúrú (Dia) an t-impire fíor; is cinn bhréige iad gach saghas saolta eile.
Is é an Gúrú fíor Tiarna na dtiarnaí; tá na naoi naths (baill agus ceannairí na n-orduithe yogi ascetic) gan dídean agus gan aon mháistir.
Is é an Gúrú fíor an fíor-bleachtóir; deontóirí eile bogadh díreach tar éis Eisean.
Is é an fíor-Ghúrú an cruthaitheoir agus déanann sé an anaithnid cáiliúil tríd an ainm (naam) a thabhairt dóibh.
Is é Fíor Gúrú an baincéir fíor; ní féidir daoine saibhre eile a chreidiúint.
Is é an Gúrú fíor an dochtúir fíor; cuirtear daoine eile iad féin i bpríosún i ngéibheann bréagach an trasimirce.
Gan an fíorGhúrú tá siad go léir gan an fórsa treorach.
Is é an fíor-Ghúrú an t-ionad oilithreachta sin a bhfuil seasca ocht n-ionad oilithreachta na Hindus ina fhoscadh.
Ós rud é go bhfuil sé níos faide ná dualchtaí, is é an fíor-Ghúrú an Dia uachtarach agus ní théann déithe eile trasna aigéan an domhain ach trí sheirbhís a thabhairt dó.
Is é an Gúrú fíor go bhfuil cloch fealsamh a bhfuil deannaigh a chosa adorn na milliúin de chlocha fealsamh.
Is é an fíor-Ghúrú an crann foirfe mian-chomhlíonta sin a ndéanann na milliúin crann mian-chomhlíonta machnamh air.
Dáileann an fíor-Ghúrú, atá ina aigéan aoibhnis, péarlaí i bhfoirm seanmóirí éagsúla.
Is iad cosa an Ghúrú fíor an dúil sin a chomhlíonann GEM iontach (chintamani) a fhágann go bhfuil an iliomad GEMS saor ó imní.
Ach amháin an fíor-Ghúrú (Dia) is dualtacht é gach ceann eile (rud a fhágann gur timthriall an tras-imirce amháin é).
As an ochtó is ceithre speiceas lakh, is é an saol daonna an ceann is fearr.
Feiceann duine trína shúile agus lena theanga molann sé Dia.
Éisteann sé go cúramach agus boladh grámhar faoina shrón.
De láimh a thuilleann sé slí bheatha agus bogann sé le cumhacht na gcos.
Sa speiceas seo, éiríonn le saol gurmukh ach conas atá smaoineamh an manmukh, an ceann atá dírithe ar an intinn? Is olc an smaoineamh ar an manmukh.
Manmukh, ag déanamh dearmad ar an Tiarna leanann sé ar aghaidh ag cur a dhóchas ar na fir.
Tá a chorp níos measa ná mar a bhí ainmhithe agus na taibhsí.
Manmukh, an aigne-dhírithe, ag fágáil an Tiarna Gúrú fíor a bheith ina sclábhaí fear.
Agus é ina bhuachaill fear, téann sé gach lá chun beannú a dhéanamh air.
Na ceithre huaire is fiche ar fad (ocht bpahar) agus lámha fillte ina sheasamh os comhair a mháistir.
Codladh, ocras agus pléisiúir nach bhfuil aige agus tá an oiread sin faitíos air amhail is gur íobairt é.
Le linn bháisteach, fuar, solas na gréine, scáth, téann sé faoi fhulaingt iomadúla.
I réimse an chatha (an tsaoil) tá an duine céanna seo, ag smaoineamh ar spréacha iarainn agus tinte ealaíne a bheith gortaithe go marfach.
Gan an (foscadh) Gúrú foirfe, fánaíonn sé tríd an speiceas.
Gan freastal ar an Tiarna (Dia) na dTiarnaí, go leor tiarnaí (naths) a bheith gurus tús le daoine mar dheisceabail.
Scarann siad na cluasa agus cuireann siad luaithreach ar a gcorp, iompraíonn siad babhlaí déirce agus baill foirne.
Ag dul ó dhoras go doras, impíonn siad bia agus séideann siad a gcuid amhránaíochta, uirlis speisialta déanta as adharc.
Ag teacht le chéile ar an aonach Sivaratri roinneann siad lena chéile an bia agus an cupán deochanna.
Leanann siad ceann den dá sheic déag (de yogis) agus bogann siad ar aghaidh ar an dá bhealach déag seo .i. téann siad ar aghaidh ag aistriú.
Gan focal an Ghúrú, ní scaoiltear aon cheann díobh agus ritheann siad go léir anseo agus ansiúd ar nós acrobats.
Ar an mbealach seo téann an dall ar aghaidh ag brú an dall isteach sa tobar.
Ag déanamh dearmad ar an mbronntóir fíor, leathnaíonn daoine a lámha roimh na beggars.
Canann na baird na saothair chróga a bhaineann leis na daoine cróga agus molann siad duels agus naimhde na laochra.
Canann na barbóirí freisin moladh na ndaoine a fuair bás ag lorg cosán olc agus ag déanamh drochghníomhartha.
Aithrisíonn na moltóirí filíocht do ríthe bréagacha agus leanann siad ag insint bréaga.
Lorgaíonn na sagairt foscadh ar dtús ach ina dhiaidh sin leagann siad a n-éileamh ar arán agus ar im .i. cuireann siad eagla ar dhaoine roimh ghlan na deasghnátha.
Na daoine a bhaineann leis na sects de dhaoine ag caitheamh cleití ar a gceann pollta a gcorp le sceana agus dul ar impigh ó siopa go siopa.
Ach gan an Gúrú foirfe, bíonn siad go léir ag caoineadh agus ag caoineadh go géar.
A dhuine, níor chuimhnigh tú ar an cruthaitheoir agus gur ghlac tú leis an chruthaithe mar do chruthaitheoir.
Agus tú gafa le bean chéile nó fear céile tá tuilleadh caidrimh cruthaithe agat idir mac, ua, athair agus seanathair.
Éiríonn iníonacha agus deirfiúracha go bródúil as a bheith sásta nó as a riocht agus is amhlaidh a bhíonn gach gaol.
Tá gach gaol eile ar nós teach an athar céile, teach na máthar, teach uncailí na máthar agus caidreamh eile an teaghlaigh dímheasúil.
Má bhíonn iompar agus smaointe sibhialta, gheobhaidh duine onóir roimh arduithe an chumainn.
Mar sin féin, ag an deireadh, nuair a bhíonn sé gafa i ngréasán an bháis, ní thugann aon chompánach aird ar an duine.
Faoi ghrásta an Ghúrú foirfe, bíonn faitíos ar gach duine roimh an mbás.
Ach amháin an fíor Gúrú gan teorainn, tá gach baincéirí agus trádálaí eile bréagach.
Déanann na ceannaithe trádáil mhór i gcapaill.
Déanann na seodóirí tástáil ar na seoda agus leathnaíonn siad a ngnó trí dhiamaint agus rubies.
Déileálann ceannaithe óir in ór agus déileálann airgead tirim agus drapers éadaí.
Tugann feirmeoirí faoi fheirmeoireacht agus ag cur síolta gearrann siad ina dhiaidh sin é agus déanann sé carnáin mhóra de.
Sa ghnó seo ar fad, téann brabús, caillteanas, chabhair, leigheas, cruinniú, scaradh lámh ar láimh.
Gan an Gúrú foirfe níl aon rud sa saol seo ach amháin fulaingt.
Riamh an dochtúir fíor i bhfoirm Gúrú fíor (Dia); ansin conas a d'fhéadfadh dochtúir a bhfuil galar air féin fáil réidh le galair daoine eile?
Na lianna saolta seo atá faoi ghruaim, fearg, saint, infatuation, daoine a mhealladh agus a gcuid galair a fheabhsú.
Ar an mbealach seo téann an fear a bhfuil baint aige leis na tinnis seo ar aghaidh ag aistriú agus fanann sé lán le fulaingt.
Téann sé ar strae ag teacht agus ag imeacht agus ní bhíonn sé in ann dul trasna an aigéin dhomhanda.
Meallann dóchas agus mianta a intinn i gcónaí agus á threorú ag droch-chlaontaí ní fhaigheann sé síocháin choíche.
Conas a d’fhéadfadh manmukh tine a mhúchadh trí ola a chur air?
Cé seachas an Gúrú foirfe is féidir le fear a shaoradh ó na ngéibheann seo?
Ag fágáil leataobh ionad oilithreachta i bhfoirm an Gúrú fíor (Dia) daoine dul chun folcadh ag na seasca is a hocht n-áit naofa.
Cosúil le craein, coinníonn siad a súile dúnta sa trance ach glacann siad greim ar chréatúir bheaga, brúnn siad go dian iad agus itheann siad iad.
Tugtar folcadh in uisce don eilifint, ach ag teacht amach as an uisce scaipeann sé deannach arís ar a corp.
Ní báthann Colocynth in uisce agus ní fiú folcthaí ag ionaid oilithreachta go leor a ligean ar a nimh.
Tá cloch a chuirtear agus a ní san uisce fós crua mar a bhí roimhe agus ní thagann uisce isteach ann.
Ní thagann seachmaill agus amhrais an aigne dírithe, manmukh, chun deiridh agus bíonn sé i gcónaí ag fánaíocht faoin dubiety.
Gan an Gúrú foirfe ní féidir le haon duine dul trasna an aigéin dhomhanda.
Ag fágáil cloch na bhfealsúna ar leataobh i bhfoirm an Ghúrú fíor, téann daoine ar aghaidh ag cuardach cloch an fhealsaimh ábhartha.
Coinníonn an fíor-Ghúrú é féin faoi cheilt agus ní thugtar faoi deara é.
Cuardaíonn duine atá dírithe ar mhamáin é i bhforaoisí agus bíonn díomá air ina lán seachmaill.
Dubhaíonn baint an tsaibhris taobh amuigh agus bíonn an intinn smeartha aige freisin.
Má ghlactar seilbh ar shaibhreas, beidh duine faoi dhliteanas pionós poiblí anseo agus faoi phionós an tiarna báis ann ina áit chónaithe.
Is futile an bhreith aigne dírithe; imríonn sé an dísle mícheart agus cailleann sé cluiche na beatha.
Ní féidir seachmall a bhaint gan an Gúrú foirfe.
Ag fágáil an chrainn chomhlíonta mian i bhfoirm Gúrú, is mian le daoine torthaí amh an chrainn thraidisiúnta um chomhlíonadh mian (kalptaru/parijat) a bheith acu.
Tá na milliúin parijat chomh maith leis na Spéartha ag fáil bháis i dtimthriall an tras-imirce.
Faoi rialú mianta tá daoine ag dul i léig agus bíonn siad gnóthach ag baint taitnimh as cibé rud a bhronn an Tiarna.
Fear na ngníomhartha maith a bhunú sa spéir i bhfoirm réaltaí agus tar éis ídithe torthaí na virtues arís a bheith ina réaltaí ag titim.
Arís de bharr tras-imirce déantar máithreacha agus aithreacha iad agus gineann go leor leanaí.
Fanann olc agus buanna curadóireachta breise tumtha i bpléisiúrthaí agus i bhfulaingt.
Gan an Gúrú foirfe, ní féidir le Dia a bheith sásta.
Ag fágáil an Ghúrú, an tAigéan Pléisiúir, caitheann duine suas agus síos ar fud an domhain-aigéan delusions agus deceptions.
Caitheann stróc thonnta an aigéin dhomhanda agus dónn tine an ego an féin istigh i gcónaí.
Ceangailte agus buailte ag doras an bháis, faigheann duine ciceanna teachtairí an bháis.
B'fhéidir gur ainmnigh duine éigin é féin i ndiaidh Críost nó Maois, ach sa saol seo tá siad go léir le fanacht ar feadh cúpla lá.
Ní mheasann duine ar bith anseo gur duine níos lú é féin agus tá gach duine sáinnithe sa rás francach chun críocha uathacha a chur faoi deara iad féin a bheith scanraithe sa deireadh.
Iad siúd a bhfuil tumadóirí na farraige pléisiúir ann cheana féin i bhfoirm Gúrú, ach fanann siad sásta i saothair (de smacht spioradálta).
Gan an Gúrú fíor, tá gach duine i gcónaí ag loggerheads.
Ní féidir leis an mian traidisiúnta a chomhlíonann GEM iontach (chintamani) imní a bhaint mura bhféadfadh duine an Gúrú, chintamani a chothú.
Is iomaí dóchas agus díomá a chuireann eagla ar an duine ó lá go lá agus níor mhúch tine na mianta riamh.
Tá go leor óir, saibhreas, rubies agus péarlaí caite ag an duine.
Ag caitheamh éadaí síoda scaipthe timpeall an cumhráin sandal etc.
Coinníonn fear elephants, capaill, palaces, agus torthaí gairdíní ualaithe.
Agus é ag baint sult as an leaba a thugann pléisiúir in éineacht le mná áille, tá sé fós gafa i go leor deceptions agus infatuations.
Is breoslaí iad go léir don tine agus caitheann an duine a shaol i bhfulaingt dóchais agus mianta
Caithfidh sé áit chónaithe Yama (dia an bháis) a bhaint amach má fhanann sé gan an Gúrú foirfe.
Is ionaid oilithreachta iad na milliúin agus mar sin tá na déithe, clocha an fhealsaimh agus ceimiceáin.
Is chintamanis iad na milliúin, is mian leo crainn agus ba a shásaíonn, agus tá neachtair ann freisin agus na milliúin.
Tá go leor aigéin le péarlaí, cumhachtaí miraculous agus na cineálacha adorable freisin.
Tá na milliúin i líon na n-ábhar, na dtorthaí agus na stórais atá le cur in ord.
Is iomaí líon baincéirí, emperors, naths agus incarnations móra.
Nuair nach féidir carthanais bronnta a mheas, conas is féidir cur síos a dhéanamh ar mhéid an bhronntóra.
Is íobairt é an cruthú seo don chruthaitheoir sin, a Thiarna.
Tá na seoda le feiceáil ag gach duine ach is é an seodóir aon duine annamh a sheiceálann na seoda.
Éisteann siad go léir leis an tséis agus leis an rithim ach is annamh a thuigeann rúndiamhair Chonaic Focal,
Is péarlaí iad Sikhigh an Ghúrú a chuirtear sa gharland i bhfoirm comhthionóil.
Ní fhanann ach a Chonaic cumasc sa Bhriathar a bhfuil a aigne fós gearrtha ag diamant Word, an Gúrú.
Ós rud é gurb é an Brahm tarchéimnitheach an reachtaire Brahm agus gur Dia é an Gúrú, ní shainaithnítear é ach ag gurmukh, an Gúrú-dhírithe.
Ní théann ach gurmukhs isteach i n-áit chónaithe an eolais inmheánaigh chun torthaí aoibhnis a bhaint amach agus is eol dóibh amháin taitneamh a bhaint as cupán an ghrá agus cuireann siad ar dhaoine eile é freisin.
Ansin éiríonn an Gúrú agus an deisceabal comhionann.
Tá saol an duine fíorluachmhar agus nuair a rugadh é faigheann an duine cuideachta an phobail naofa.
Tá an dá shúil thar a bheith luachmhar a fheiceann an Gúrú fíor agus a dhíríonn ar an Gúrú fós tumtha i Eisean.
Tá an forehead thar a bheith luachmhar freisin a fhanann i bhfoscadh chosa an Ghúrú a adorn féin le deannach an Ghúrú.
Tá teanga agus cluasa fíor-luachmhar freisin a chuireann ar dhaoine eile an Briathar a thuiscint agus a éisteacht go cúramach agus iad ag éisteacht leis.
Tá na lámha agus na cosa thar a bheith luachmhar freisin a théann ar aghaidh chun bheith ina gurmukh agus a dhéanann seirbhís.
Is fíor-luachmhar croí gurmukh ina bhfuil teagasc an Ghúrú i réim.
Cibé duine a thagann chun bheith comhionann le gurmukhs den sórt sin, tá meas i gcúirt an Tiarna.
Ó fhuil na máthar agus seamhan an athar a cruthaíodh an corp daonna agus chuir an Tiarna an éacht iontach seo i gcrích.
Coinníodh an corp daonna seo i dtobar na broinne. Ansin cuireadh an saol isteach ann agus cuireadh tuilleadh lena mhórgacht.
Bronnadh béal, súile, srón, cluasa, lámha, fiacla, gruaig etc. air.
Tugadh radharc, cainte, cumhacht éisteachta agus comhfhios don chumasc sa Bhriathar don duine. Le haghaidh a chluasa, súile, teanga agus craiceann, cruthaíodh an fhoirm, áthas, boladh etc.
Tríd an teaghlach is fearr (an duine) a thabhairt agus breith a thabhairt ann, thug an Tiarna Dia cruth do orgán amháin.
Le linn na hóige, doirteann máthair bainne isteach sa bhéal agus déanann (an leanbh) defecate.
Nuair a bheidh sé fásta suas, fágann sé (fear) an cruthaitheoir i leataobh an Tiarna éiríonn sé gafa lena chruthú.
Gan an Gúrú foirfe, téann an fear isteach i ngréasán na maya.
Is fearr ainmhithe agus taibhsí a deirtear a bheith gan eagna ná manmukh don intinn.
Fiú má bhíonn sé ciallmhar bíonn an fear ina amadán agus leanann sé ar aghaidh ag féachaint i dtreo na bhfear (chun a chríoch féin a chomhlíonadh).
Ní iarrann ainmhí ó ainmhithe agus éan ó éin aon rud.
I measc ochtó is ceithre speiceas lakh den saol, is é an saol daonna an ceann is fearr.
Agus fiú an intinn, an chaint agus na gníomhartha is fearr aige, téann an duine ar aghaidh ag trasimirce go cuan na beatha agus an bháis.
Pé acu rí nó na daoine é, fiú na daoine maithe bíonn eagla (dul ar shiúl) ó phléisiúr.
Madra, fiú má enthroed, de réir a nádúr bunúsach ar aghaidh ag lick an muileann plúir ag an titim an dorchadais.
Gan an Gúrú foirfe caithfidh duine fanacht sa bhroinn ie ní thagann deireadh leis an trasimirce.
Tá na foraoisí lán le fásra ach gan sandalwood, ní thagann cumhráin sandal ann.
Tá mianraí ann ar an sliabh ar fad ach gan cloch an fhealsaimh ní chlaochlaíonn siad go hór.
Ní féidir le haon duine i measc na gceithre vearnais ná scoláirí na sé fealsúnacht éirí (fíor) sadhu gan comhluadar na naomh.
Arna chúiseamh ag teagasc an Ghúrú, tuigeann gurmukhs an tábhacht a bhaineann le cuideachta na naomh.
Ansin, agus iad ag dul i dtaithí ar an bhFriotal, cuireann siad cupán neachtar na diadhachta grámhara orthu.
Cobhsaíonn an intinn a shroicheann an chéim is airde den réadú spioradálta (turiya) anois agus a bheith caolchúiseach i ngrá an Tiarna.
Faigheann Gurmukhs ag féachaint ar an Tiarna dofheicthe torthaí an phléisiúir sin.
Faigheann Gumukhs sásamh i gcuideachta na naomh. Fanann siad indifferent le Maya cé go bhfuil cónaí orthu ann.
Mar lotus, a fhanann san uisce agus fós ag coinneáil súil ghéar ar an ngrian, coinníonn na gurmukhs a gcomhfhios i gcónaí in oiriúint don Tiarna.
Tá an ghaineamhlach fite fuaite le nathracha ach fós féin scaipeann sé cumhráin fhionnuar a tháirgeann síocháin timpeall.
Gluaiseann Gurmukhs a bhfuil cónaí orthu ar fud an domhain, trí chomhluadar na naomh a choinníonn an chonaic in oiriúint don Bhriathar, timpeall in equipoise.
Siad conquering theicníc an ióga agus bhog (taitneamh) a bheith saor sa saol, doghlactha agus doscriosta.
Toisc gurb é an Brahm tarchéimnitheach an Brahm foirfe , ar an mbealach céanna níl ann ach Dia ach an Gúrú nach bhfuil suaithinseach aige ar mhianta agus ar mhianta.
(Tríd an Gúrú) go n-aithnítear (don domhan) an scéal do-aireach sin agus an solas mímhaiseach sin faoin Tiarna.