Thuig Oankar amháin, an fuinneamh primal, trí ghrásta an phreceptor diaga
(Sadh=simplí. Sadhay=Sadhke. Sadhu=Mór agus tairbheach. Orai=Urai, i bhfoscadh, istigh.)
Is fíor-impire é an fíor-Ghúrú a bhunaigh áit chónaithe na fírinne i bhfoirm chomhthionóil na naomh.
Na Sikhs atá ina gcónaí ann á dteagasc ag an nGúrú, cailleann siad a ego agus ní thugann siad faoi deara iad féin.
Ní thugtar sadhus ar Sikhigh an Ghúrú ach amháin tar éis dóibh gach cineál smachta a bhaint amach.
Seanmóir siad do na ceithre vearnais go léir agus fanann siad féin neamhshuim i lár Maya.
Míníonn siad go soiléir go bhfuil gach rud faoi bhun na fírinne .i. tá an fhírinne is airde agus níor cheart ach an mantra seo a aithris le sláine dhomhain.
Tá gach rud comhchuimsithe san ord diaga agus cibé duine a chrom a cheann roimh a ordú, cumasc sé san fhírinne.
Mar gheall ar an bhfeasacht atá i gcomhréir leis an Bhriathar, tá an duine inniúil ar an Tiarna dofheicthe a fheiceáil.
Agus Siva agus S'akti (na cáilíochtaí rajas agus tamas) á n-ionú, tá smacht ag na gurmukhs ar an ngrian-ghealach (Ira, pingala) agus freisin ar an am ar a dtugtar laethanta agus oícheanta.
Ag suaitheadh pléisiúir agus pian, áthas agus fulaingt, chuaigh siad thar ifreann agus neamh, peaca agus bua.
Tá siad tar éis an saol, an bás, an tsaoirse sa saol, an ceart agus an mícheart, namhaid agus cara a mhaslú.
Mar bhuaiteoirí raj agus ióga (temporality agus spioradáltacht), tá smacht acu ar chomhghuaillíocht chomh maith le scaradh.
Conquered codlata, ocras, dóchas agus dúil, rinne siad a áit chónaithe ina nádúr fíor.
Ag dul thar moladh agus clúmhilleadh, tá grá acu do na Hindus chomh maith le Moslamaigh.
Bow siad roimh gach agus a mheas iad féin mar deannaigh.
Tá na gurmukhs imithe chun tosaigh ar na trí shaol, trí gunas (rajas, sattva agus tamas) agus Brahma Visnu Mahesa.
Tá a fhios acu rúndiamhair an tús, an lár, an deireadh, an ama atá caite, an lae inniu agus an todhchaí.
Coinníonn siad le chéile in aon líne amháin a n-intinn, a gcaint agus a ngníomh agus faigheann siad breith, beatha agus bás.
Agus na mallachtaí go léir á gcur faoi chois acu, rinne siad an domhan seo, neamh agus an domhan Íseal a ídiú.
Bhuaigh siad an barr, an lár agus na poist is ísle, bhuaigh siad an óige, an óige agus an tseanaois.
Trasnú trikuti, an gcomhar trí naris – ira, pingala, susumna i idir na malaí, tá siad bathed sa triveni, an t-ionad oilithreachta ag cumar Ganges, Yamuna agus Sarasvati.
Le meon comhchruinnithe, is breá le gurmukhs ach Tiarna amháin.
Ceannaíonn na gurmukhs na ceithre mhianaigh bheatha (uibheacha, féatas, allas, fásra) agus na ceithre óráidí (para, posyanti, madhyama, vaikhari~.
Is treo iad ceithre cinn, ceithre cinn de na yugas (aoiseanna), ceithre vearnais agus ceithre cinn de na Vedas.
Ag conqueradh dharma, artha, kama, moksa agus ag trasnú trí chéim de rajas, sattva agus tamas téann siad isteach sa cheathrú céim turiya, an chéim de aoibhneas uachtaracha.
Rialaíonn siad Sanak, Sanandan Sanatan, Sanatkumar, na ceithre ashramas agus na ceithre laochra (i réimse na carthanachta, an dharma, an chomhbhá agus na cogaíochta).
Mar atá i gcaupar (cluiche ar nós an chamáin dhubh a imrítear le dísle rófhada) tá an bua ag duine trí na ceithre thaobh go léir a bhuachan, agus ní maraítear beirt,
Tá dathanna éagsúla ag Tambol, nuair a tháinig siad rasa (ie grá) ansin tháinig il-daite ina chomhartha d'aon dath; (Tháinig dath dearg Gal ki kath, aol, cnó betel agus cnó betel, tháinig ceithre castes le chéile ina bhfoirm dhiaga amháin).
Mar sin déanann an gurmukh péire freisin leis an Aon Tiarna agus éiríonn sé unfeatable.
Téann Gurmukh níos faide ná aer, uisce, tine, talamh agus spéir.
Agus é ag cur in aghaidh lust agus fearg téann sé trasna an saint, an infatuation agus ego.
Glacann sé le fírinne, sásamh, comhbhá, dharma agus daingne.
Ag dul os cionn an khechar bhuchar chachar, unman agus agochar (gach postures yogic) mudras díríonn sé ar an Aon Tiarna.
Feiceann sé Dia ina chúigear (daoine roghnaithe) agus déantar marcanna speisialta de chúig fhuaim na gcúig fhocal.
Antahkaran, tá bunús na gcúig eilimint sheachtracha uile á gcothú agus á saothrú ag gurmukh sa phobal naofa.
Ar an mbealach seo tumtha i trance gan cur isteach air beidh sé saor ó thimthriall an tras-imirce.
Agus smacht spioradálta á bhaint amach aige trí na sé shéasúr, comhshamhlaíonn gurmukh fiú na sé fhealsúnacht.
Géilleadh sé blas (géar, milis, astringent, searbh, toirtín agus saillte) na teanga agus mar aon le sé bearta ceoil agus a gcomhghleacaithe géilleadh go hiomlán deabhóid.
Tuigeann sé agus cuireann sé i gcrích bealaí maireachtála na sé cinn neamhbhásmhara, sé yatis (ascetics) agus sé chakras yogic.
Agus na sé chód iompraíochta agus na sé fhealsúnacht aige, cothaíonn sé cairdeas leis na seisear gurus (múinteoirí na fealsúnachta seo).
Casann sé a aghaidh ó na cúig orgán sheachtracha móide orgán inmheánach amháin, an aigne, agus a gcomhghafach tríocha sé cineál hypocrisies.
Nuair a shroichtear an pobal naofa sluítear comhfhios an gurmukh i Briathar Gúrú.
Ag dul os cionn na seacht n-aigéan agus na seacht Mór-Roinn, lasann an gurmukh lampa an eolais.
Ceanglaíonn sé na seacht snáithe (cúig orgán, aigne agus eagna) an choirp i snáithe amháin (de Chonaic ard) agus téann sé trasna na seacht (miotaseolaíochta) gnáthóg (puris).
Agus é ag tuiscint an bhrí intreach atá le seacht satis, seacht rishis agus seacht nóta ceoil, fanann sé seasta ina rún.
Ag trasnú na seacht gcéim eolais, faigheann gurmukh toradh an eolais ar Brahm, bunús na gcéimeanna go léir.
Téann sé tharstu chun na seacht ndomhan Ísle agus na seacht spéartha a rialú.
Ag dul trasna na seacht sruth, scriosann sé arm Bhairav agus cosantóirí eile an domhain.
Ní féidir leis na seacht rohinis seacht lá agus na seacht mná pósta agus a gcuid gníomhaíochtaí deasghnátha cur isteach air.
Fanann Gurmukh cobhsaithe i gcónaí sa phobal fíor.
Agus ocht siddhis (cumhachtaí) bainte amach ag an gurmukh tá toradh an trance AdeptGenericName (siddh samadhi).
Níorbh fhéidir cleachtais na n-ocht dteach teaghlaigh sinsear Sesanag a rúndiamhair a thuiscint.
Is éard atá i maund amháin (seanaonad meáite Indiach) ocht bpanséir (thart ar cúig chileagram), agus cúig cinn méadaithe faoi ocht cothrom le daichead.
Coinníonn an roth sníomh a bhfuil ocht spóca a Chonaic comhchruinnithe i snáithe amháin.
Ocht n-uaireadóir, ocht n-ióga géaga, chaval (rís), ratti, rais, masa (gach seanaonad tomhais Indiacha ama agus meáchain) a bhfuil gaol ocht acu .i. ocht ráis = chaval amháin, ocht gcaval = ratti amháin agus ocht rata. = aon mhása.
Agus an t-intinn ina bhfuil ocht gclaonadh á rialú aige, tá an gurmukh aonchineálach mar mhiotal amháin tar éis meascadh a dhéanamh ar na hocht miotal.
Is mór an glóir don chomhthionól naofa.
Mar sin féin, ceannaíonn an gurmukh na naoi nath (yogis ascetic) ach measann sé é féin mar dhuine gan athair .i. is humhal, agus Dia mar athair na ndaoine gan athair.
Naoi dtaisce atá faoina cheannas agus cuan mór an eolais ag dul leis mar a dheartháir.
Cleachtann Neo devotees naoi gcineál deasghnátha deabhóid ach tá gurmukh fós tumtha sa deabhóid ghrámhar.
Le beannacht an Ghúrú agus saol an teaghlaigh á chaitheamh aige, rialaíonn sé na naoi bpláinéad go léir.
Fiú amháin agus é ag gabháil do na naoi ranna talún, ní bhristear suas é choíche agus, ag dul ós cionn seachmaill naoi ndoras coirp, tagann sé chun cónaithe ina chuid féin.
Ó naoi uimhir a chomhaireamh uimhreacha gan teorainn, agus a rialú na naoi pléisiúir (ras) sa chorp, fanann gurmukh sa equipoise.
Ní fhaigheann ach gurmukhs torthaí dosháraithe an aoibhnis uachtaracha.
Sannyasis, ag tabhairt deich n-ainmníocht ar a sects, ach i ndáiríre a bheith gan an Ainm fíor (egotistically) fuair a n-ainmneacha féin a chomhaireamh.
Ní raibh an Oankar dofheicthe sin feicthe ag na deich gcuir nuair a tháinig siad i bhfoirm (daonna).
Níorbh fhéidir go mbeadh a fhios ag ceiliúrtha na ndeich lá ionmholta (gan ghealach, laethanta lánghealaí srl.) ag ionaid oilithreachta ar fhíorthábhacht Gurpurb, comóradh an Ghúrú.
Níor smaoinigh an duine ar an Tiarna lena aigne chomhchruinnithe agus gan an pobal naofa atá á rith aige sna deich dtreo go léir.
Tá cosc ar dheich lá de Mhuslamach Muharram agus deich n-íobairtí capall (asvamedh) i nGurmat (Sikhism).
Gurmukh, cuireann rialú na ndeich n-orgán stop leis an intinn ag rásaíocht i ndeich dtreo.
Buaileann sé go humhal ar chosa an Ghúrú agus titeann an domhan ar fad ar a chosa.
Cosúil le bean chéile dílis, is maith le gurmukh troscadh ekadasi i bhfoirm tiúchan intinne (go ginearálta breathnaíonn Hindus go tapa ar an aonú lá déag de mhí gealaí).
Ní fhéadfadh aon cheann déag Rudras (foirmeacha éagsúla Siva) rúndiamhra an tsaoil seo a thuiscint - aigéan.
Tá gach ceann déag (deich n-orgán agus an intinn) rialaithe ag an gurmukh. A n-aon cheann déag d'ábhar freisin a rialaíonn sé agus íonaigh sé an aigne-ór trína chuimil sé ar chloch tadhaill na diagachta.
Ag saothrú aon bhua déag tá sé tar éis chiseal agus cobhsú an intinn tardy.
Ag glacadh leis aon bhua déag (fhírinne, sásamh, trua, dharma, rialú, deabhóid etc.) tá sé scriosta dúbailteacht agus amhras.
Ag éisteacht leis an mantra aon uair déag, an gurmukh ag glacadh le teagasc an Ghúrú, ar a dtugtar Gursikh.
Sa chomhthionól naofa amháin a chónaíonn an Gúrú Briathar i duine chroí.
Bhuaigh siad thar an dá sheic déag de yogis, thosaigh na gurmukhs ar bhealach simplí agus díreach (le haghaidh saoirse).
Tá an chuma ar an scéal go ndéanann an ghrian timpeall na cruinne i dhá mhí dhéag agus an ghealach i mí amháin ach is é fírinne an scéil go ndéanann an duine a bhfuil cáilíochtaí tamas agus rajas aige laistigh de dhá mhí dhéag an duine a bhfuil cáilíocht sattva aige i mí amháin.
Trí dhá mhí dhéag agus sé mhí dhéag (céimeanna gealaí) a chomhcheanglaíonn an ghrian leis an ngealach .i. ionsaithrítear rajas agus tamas isteach sa sattva.
Ní choinníonn Gurmukh ach marc ghrá an Tiarna ar a cheann agus é ag séanadh an dá chineál marc déag ar a mhullach.
Agus an dá chomhartha déag stoidiaca á ngearradh aige, tá gurmukh fós gafa i bpríomhchathair an iompair fhírinneach.
Agus iad ina n-ór íon de dhá mhása dhéag (ceithre cairéad is fiche) tagann siad ar a bhfiúntas i margadh an domhain.
Ag baint le cloch an fhealsaimh i bhfoirm Gúrú, déantar cloch an fhealsaimh freisin de na gunnukhs.
Tá trí bhuille déag ceoil neamhiomlán ach is aoibhinn le gurmukh nuair a éiríonn leis an rithim (saol an tí) a bhaint amach.
Is futile freisin trí sheod déag don Gurmukh a fhaigheann seoda teagaisc an Ghúrú.
Tá na daoine deasghnátha tar éis na daoine a shárú ina dtrí chineál deasghnátha déag.
Ní féidir an iliomad tairiscintí dóite (yajna) a chur ar cóimhéid le neachtar de chosa gurmukh.
Tá fiú grán amháin de gurmukh;s comhionann leis na milliúin yajnas, ofrálacha agus earraí inite.
Agus trína gcomhdheisceabail a dhéanamh den ábhar Gúrú, fanann na Gurmukhs sásta.
Tá Dia undeceivable ach tá sé dodged ag na devotees.
Agus na ceithre scil déag á gcomhlíonadh acu, glacann gurmukhs scil do-thuairiscithe eagna Gúrú (Gurmat).
Ag dul trasna na gceithre shaol déag, maireann siad ina gcuid féin agus fanann siad tumtha i stát nirvana.
Cúig lá dhéag atá i gceann coicíse; is é ceann amháin an choicís dorcha (krsna) agus an dara ceann coicís solas gealaí (sukla).
Cosúil le cluiche na ndísle, trí na cuntar déag a ligean amach agus an péire a dhéanamh amháin, éiríonn duine gan eagla.
Nuair a théann an ghealach, máistir sé chéim déag (lán de chaighdeán sattvic) isteach sa ghrian (lán rajas agus tamas), faigheann sé faded.
Bean freisin a úsáideann sé chineál déag de mhaisiúcháin téann sí go dtí an leaba a fir chéile agus taitneamh a bhaint as an-áthas.
Coinníonn cumhacht (sakti) Siva ie maya lena seacht n-óráidí déag nó athruithe ar a cuid cumhachtaí.
Tuiscint críochnúil ar na hocht gotras déag, fo-castes, na gurmukhs dul tríd an ocht puranaí déag.
Léim thar naoi déag, fiche agus fiche a haon.
Déanann siad an líon fiche a trí, fiche a ceathair agus fiche a cúig brí.
In ainm sé fiche a sé, fiche a seacht, fiche a hocht buaileann siad leis an Tiarna.
Trasna siad fiche naoi, tríochad agus sroicheann siad tríocha a haon, mothaíonn siad beannacht agus áthas ina gcroí.
Ag comhlíonadh na dtréithe naomha is tríocha, cosúil le Dhru déanann siad trí dhia is tríocha crore agus bandéithe a chroitheadh agus a rothlú timpeall orthu.
Tar éis dóibh teagmháil a dhéanamh le ceithre cinn is tríocha tuigeann siad an Tiarna Dofheicthe .i. na gurmukhs ag dul thar na huimhreacha go léir, éiríonn siad as a stuaim féin i ngrá an Tiarna atá thar gach rud.
Tá Dia thar Vedas agus katebas (leabhair naofa de reiligiúin Semitic) agus ní féidir é a shamhlú.
Tá a fhoirm mhór agus uafásach. Tá sé níos faide ná teacht ar orgáin choirp.
Chruthaigh sé an cosmos seo ag a bhrag mór amháin nach féidir a mheá ar scála ar bith.
Tá sé do-scríofa agus tá go leor fear chun é a bhaint amach tar éis éirí tuirseach trína Chonaic a chur isteach sa Bhriathar.
Ós rud é go bhfuil sé níos faide ná aigne na haigne, na cainte agus na gníomhaíochta, d'fhág an eagna, an intleacht agus gach cleachtas dóchas go bhfaighidh sé greim air.
Doghlactha, thar am agus neamhdhual, tá an Tiarna cineálta le díograiseoirí agus téann sé tríd an bpobal naofa.
Tá sé go hiontach agus tá a mhórúlacht iontach freisin
Tá an fásra sna háiteanna iargúlta san fhoraois anaithnid.
Roghnaíonn agus tógann na garraíodóirí roinnt plandaí suas agus cuireann siad iad i ngairdín na ríthe.
Fástar iad trí uisciúcháin, agus tugann na daoine tuisceanach aire dóibh.
Sa séasúr fructify siad agus cuireann siad torthaí juicy.
Níl blas ar bith sa chrann ach i dtorthaí tá blas chomh maith le blas.
Ar fud an domhain, tá an Brahm foirfe ina chónaí i bpobal naofa na gurmukhs.
Go deimhin, is iad na gurmukhs féin na torthaí gan teorainn a thugann pléisiúir ar fud an domhain.
Tá an spéir le feiceáil ach níl a fhios ag aon duine a mhéid.
Ní fios do dhuine ar bith cé mhéad atá ann i bhfoirm folúis.
Bíonn éin ag eitilt ann agus ní fios rúndiamhair na spéire fiú an t-éan anal a fhanann i gcónaí ag eitilt.
Ní heol d’aon chorp rúndiamhra a bhunaidh agus is ionadh go léir iad.
Tá mé íobairt ris a Nádúr; ní féidir leis na milliúin spéartha fiú a mhórgacht a chur in iúl.
Tá an fíor-Thiarna sin ina chónaí sa chomhthionól naofa.
Ní féidir ach le tiomnóir a éiríonn marbh ó thaobh an ego de, é a aithint.
Is é Gúrú an macasamhail den Brahm foirfe, atá cosúil leis an ghrian ag soilsiú gach croí.
Mar is breá leis an Lotus an ghrian is amhlaidh atá an gurmukh a bhfuil aithne aige ar an Tiarna trí dhiabhlaíocht ghrámhar.
Is é Briathar an Ghúrú an Brahm foirfe a shreabhann mar aon sruth amháin de na tréithe go léir go síoraí trí cheann amháin agus go léir.
Mar gheall ar an sruth sin, fásann plandaí agus crainn agus tugann siad bláthanna agus torthaí, agus éiríonn an sandal cumhra freisin.
Cibé an bhfuil cuid acu gan toradh nó lán de thorthaí, éiríonn siad go léir chomh neamhchlaonta céanna. Ní chuireann infatuation agus dubiety trioblóid orthu.
Saoirse sa saol agus an-taitneamh as, faigheann gurmukh tríd an deabhóid.
Sa phobal naofa aithnítear agus aithnítear staid na feisteas.
Ba chóir go nglacfadh duine le focal an Ghúrú mar Ghúrú, agus trí bheith ina gurmukh déanann duine a Chonaic an deisceabal an Briathar.
Nuair a éiríonn duine ceangailte le háit chónaithe na fírinne i bhfoirm an phobail naofa, buaileann sé leis an Tiarna trí dheabhóid ghrámhar.
In ealaín an eolais, an mhachnaimh agus na cuimhneacháin, is cinn éirimiúla iad an chraein Sibéire, an turtar agus an eala faoi seach (i gurmukh tá na trí cháilíocht seo le fáil).
Amhail ón gcrann na torthaí agus ó thorthaí (síol) arís déantar an crann a fhás .i. (tá an crann agus na torthaí mar a chéile), is amhlaidh atá an fhealsúnacht shimplí gurb ionann an Gúrú agus na Sikh.
Tá Focal an Ghúrú i láthair ar fud an domhain ach thairis sin tá an ekankar (ikis) áitithe ina chluiche dofheicthe (de chruthú agus scrios).
Ag cromadh os comhair an Tiarna ardchumhachtaigh sin cumascann cumhacht an Bhriathar ina hukam isteach Eisean.
Is iad uaireanta ambrosial an t-am ceart lena mholadh.