Dia amháin Cruthaitheoir Uilíoch. Le Grásta an Fhíor-Ghúrú:
Vaars de Bhai Gurdaas Ji
Vaar a hAon
Bogaim os comhair an Ghúrú (Gúrú Nanak Dev) a d’aithris Mantra Satnaam (don domhan).
Ag gabháil thar chuan an domhain rinne sé iad a chumasc go h-éiginn chun saoirse.
Scrios sé eagla an tras-imirce agus mhill sé maol an amhrais agus an scaradh.
Níl sa domhan ach seachmall a d'iompair mórán breithe, báis agus fulaingthe leis.
Ní chuirtear deireadh le eagla slat Yama agus tá na sakts, lucht leanúna na bandia, tar éis a mbeatha a chailleadh go neamhbhalbh.
Saoradh iad siúd a ghabh greim ar chosa an Ghúrú tríd an bhFíorfhocal.
Anois agus iad lán de dhiabhlaíocht ghrámhar ceiliúrann siad na gurprubs (comóradh comóradh an Ghúraigh) agus spreagann a ngníomhartha cuimhneacháin Dé, carthanacht agus ablutions naofa daoine eile freisin.
De réir mar a chuireann duine éigin, sroicheann sé.
Ar an gcéad dul síos, nuair nach raibh aon anáil agus corp ann ní raibh aon rud le feiceáil sa dorchadas páirce.
Cruthaíodh an corp trí fhuil (na máthar) agus seamhan (an athar) agus ceanglaíodh na cúig eilimint go tuisceanach.
Cuireadh aer, uisce, tine agus talamh le chéile.
Coinníodh an cúigiú eilimint spéir (folamh) idir eatarthu agus Dia cruthaitheoir, an séú ceann, scaipthe go dofheicthe i measc gach.
Chun an corp daonna a chruthú, ceanglaíodh agus meascadh cúig eilimint agus cúig cháilíocht is fiche os coinne a chéile.
Comhshamhlaíodh ceithre mhianach de bhunús an tsaoil (uibhe fhéatas sweatborn , fásra) agus ceithre óráidí (para, pasyanti, madhyama, vaikhari) lena chéile agus achtaíodh dráma an tras-imirce.
Mar sin cruthaíodh ochtó ceathair lacs speiceas.
As na hochtó ceathair rang saoil lacs, is é breith an duine is fearr.
Súile, éisteann cluasa agus labhraíonn an béal focail mhilis.
Tuilleann lámha slí bheatha agus tógann na cosa i dtreo an phobail naofa.Los ojos miran, los oídos escuchan agus la boca habla palabras dulces.
I saol an duine amháin trí thuilleamh ceart, as coigilteas duine, cothaítear daoine eile atá i ngátar.
Toisc gur gurmukh-dhírithe a bhíonn ag fear, cuireann sé brí lena shaol; léann sé Gurbani agus cuireann sé ar dhaoine eile (an tábhacht a bhaineann le) bani a thuiscint.
Sásaíonn sé a chompánaigh agus tógann sé an t-uisce naofa a bhfuil a gcosa i dteagmháil léi .i. geallann sé uaigneas iomlán.
Níor cheart suaitheadh na gcos a shéanadh mar is é an t-aon tsócmhainn (de phearsantacht an duine) an cháilíocht seo san aois dhorcha.
Snámhfaidh daoine den sórt sin an t-aigéan domhanda agus rachaidh siad i dteannta dheisceabail eile den Ghúrú.
Chruthaigh gach ceann de Oankar trí His One Word an cosmos fairsing iomlán.
Trí na gcúig eilimint, mar an cúigeadh a shín sé sna trí shaol agus a n-ainmníochtaí.
Níorbh fhéidir an cruthaitheoir sin a fheiceáil ag aon duine a chruthaigh é féin an nádúr gan teorainn (prakrti).
Rinne sé foirmeacha iomadúla den dúlra.
Ina chuid gruaige amháin, tháinig sé suas na milliúin domhan.
Agus ansin i Cruinne amháin Tagann sé i na mílte foirmeacha.
Chruthaigh sé go leor pearsantachtaí daor ar nós Vedavyas agus Muhammad a bhfuil meas ag na Vedas agus na Katebas orthu faoi seach.
Cé chomh iontach is atá an nádúr amháin leathnaithe isteach go leor.
Bunaíodh na ceithre Aois (yugs) agus tugadh ainmneacha Satyug, Treta, Dvapar ar na chéad trí cinn. Ba é an ceathrú ceann Kaliyug.
Agus táinig ceithre chaisleán ar a dtabharfar ríghthe na gceithre aois. Tháinig Brahmin, kshatriya, vaishya agus sudhra chun tosaigh i ngach aois.
I Satiyug, deirtear gur tháinig Vishnu ar an talamh mar Hansavaar agus mhínigh sé na fadhbanna a bhaineann le
Metaphysics (Tá an scéal ann san aonú canto déag den Bhagvat Purana), agus níor pléadh agus níor pléadh ach aon ní amháin soham-Brahm.
Ag éirí indifferent maya, mholfadh daoine Tiarna amháin.
Bheadh siad ag dul go dtí foraoisí agus ag tarraingt ar an saol trí fhásra nádúrtha a ithe.
Cé gur mhair siad ar feadh na mblianta ach dhéanfaidís na palaces, na dúnta agus na tithe móra.
Ar thaobh amháin bhí an domhan ag imeacht agus ar an taobh eile thiocfadh leis an sruth beatha dul go seasta.
I Treta sa Ghrianshliocht shliocht i bhfoirm an kshatriya (Ram) incarnation mór.
Anois laghdaigh na naoi gcuid d'aois agus tá seachmaill, ceangaltán agus ego teannta.
nDvapar, tháinig ríshliocht Yadav chun tosaigh .i. cuireadh incarnation Krsna aithne ar na daoine; ach mar gheall ar an easpa dea-iompair, Age by Age, tháinig laghdú ar shaolré an duine.
Sa Rgveda pléadh iompar an brahmin agus na smaointe faoi na gníomhartha a rinneadh os comhair an Oirthir.
Tháinig Kshatriyas gaolmhar leis an Yajurveda agus thosaigh sé ag stealladh carthanachta agus iad ag tabhairt aghaidh ar an Deisceart.
Ghlac na vaishyas an Samaveda agus chrom siad ar an Iarthar.
Ba thraidisiún é gúna gorm do Rgveda, buí do Yajurveda agus d’iomainn Samaveda a bheith ag caitheamh an ghúna bán.
Mar sin cuireadh trí dhualgais na dtrí Aois in iúl.
Tháinig Kalijug chun cinn mar an ceathrú aois inar ghlac na hintleachta ísle greim ar an domhan ar fad.
D'eascair daoine as na dualgais a bhí ar an Rig, Yajur agus Samaveda a chomhlíonadh.
Mheall mamaí an domhan ar fad agus chuir antics an Kalijug gach duine i léig.
Chuir fuath agus meathlú na daoine isteach ar na daoine agus dóite duine agus cách.
Ní thugann aon duine adhradh do dhuine ar bith anois agus tá an meas ar dhaoine óga agus ar dhaoine scothaosta imithe i léig.
San aois ghearrthóra seo is tyrants agus búistéirí satraps iad na heimpire.
Éiríonn an breitheamh trí aois imithe as feidhm agus anois cibé duine a thugann rud (mar bhreab) faigheann (ceartas?).
Tá an cine daonna tar éis éirí gan staonadh ó thaobh oirfidigh na gníomhaíochta.
Tar éis dóibh na dualgais a bhaineann leis na ceithre Vedas a chur chun cinn, tá na sé Shastra leagtha amach ag na feicithe.
An rud ar chuir Brahma agus Sanak síos air riamh, bhíodh daoine ag aithris agus ag leanúint.
Smaoiníonn go leor agus iad ag léamh agus ag canadh, ach ní thuigeann agus a léann ach duine amháin as na milliúin idir na línte.
Smaoiníonn go leor agus iad ag léamh agus ag canadh, ach ní thuigeann agus a léann ach duine amháin as na milliúin idir na línte.
Is ionadh go raibh ceannas d'aon dath (caste) ag gach aois ach mar atá i gCaliyug an iliomad castes ann.
Is eol do chách go bhfuil dualgais na dtrí Yugas ar fad tréigthe ach maireann an mearbhall.
De réir mar a shainmhínítear na ceithre Vedas, comhlánaíonn an cur síos ar na sé fealsúnacht (Shastras) iad freisin.
Molann siad go léir a ndearcadh féin.
Ag tuairimíocht dáiríre, chuir an seer Gotama scéal an Rgveda amach.
Tar éis maistreadh na smaointe, i scoil Nyaya, tá Dia sainmhínithe mar chúis éifeachtach na gcúiseanna go léir.
Tá gach rud faoina smacht agus ina ord, ní ghlactar le haon ordú d'aon duine eile.
Tá sé i dtosach agus i ndeireadh an chruthaithe seo fós sa Shastra seo taispeántar é ar leithligh ón chruthú seo.
Níl an cruthaitheoir seo feicthe nó ar eolas ag éinne, agus ina áit sin tá daoine tar éis a bheith sáite i míthuiscintí fairsinge prakriti (nádúr).
Gan a thuiscint go soham parbrahm, tá dul amú ar an Jiv é a thuiscint mar fhear (lán fallacies).
Molann an Rgveda na daoine eolacha gurb é an Tiarna uachtarach gach rud agus nach féidir aon duine eile a chur i gcomparáid leis.
Gan Gúrú fíor ní féidir an tuiscint seo a bhaint amach.
Ag breathnú go domhain ar an Yajurveda, chuir rishi Jaimini a chuid postulates amach.
Déanfar cinneadh deiridh de réir na ngníomhartha a dhéanfar tríd an gcorp a bhainfidh pé rud a chuir sé.
Bhunaigh sé teoiric na karma agus mhínigh sé trasimirce mar a rialaítear le karma.
Mar gheall ar a fallacht ad-infinitum, tá an amhras glanta agus téann an jiv ar wandering i labyrinth na karmas.
Is gné phraiticiúil den domhan é Karma agus tá an maya agus an Brahm comhionann.
Déanann an scoil smaointeoireachta seo (Shastra) agus comhábhair Yajurveda á múscailt, míthuiscintí a mheascadh leis an réaltacht uachtarach an Brahm,
Agus bunaíonn sé go láidir an deasghnátha a ghlacann tuilleadh le teacht isteach agus imeacht ón domhan mar thoradh ar an ngéibheann karma.
Gan an Gúrú fíor, ní féidir deireadh a chur leis an amhras.
Rinne Vyas (Badarayan) aithris ar Vedanta (sutras) tar éis dó a bheith ag maistreadh agus ag déanamh taighde ar fhráma smaoinimh an Samaveda.
Chuir sé suas roimh an duine féin (atman) mar a bhí comhionann le Brahm doscribable.
Tá sé dofheicthe agus an Jiv ag fánaíocht anseo agus ansiúd ina chuid mealltaí féiniúlachta.
Tríd an duine féin a bhunú mar an Brahm tá sé bunaithe go deimhin féin mar dhuine fiúntach chun adhartha agus mar sin níorbh eol dó rúndiamhra na diadhachta grámhara.
Níorbh fhéidir le marú na Vedas síocháin a fháil dó agus thosaigh sé ag scoráil duine agus gach rud i dteas an ego.
Bhí slat na maya i gcónaí ag crochadh thar a cheann agus d'fhulaing sé go mór mar gheall ar eagla leanúnach an Yama, dia an bháis.
Tar éis dó eolas a fháil ó Narad, rinne sé aithris ar Bhagvat agus mar sin mhol sé Dia.
Gan géilleadh roimh an nGúrú ní fhéadfadh aon duine dul trasna (aigéan an domhain).
Le bás Dvapar, tháinig ceannbhrat na ríochta thar ceann Kaliyuga anois.
Bunaíodh Atharvaveda agus bheadh daoine ag dul ar aghaidh ag moladh an tuaiscirt.
Mar shubstaint de iomann Athrvaveda, bhí na Sankhya-sutras á aithris ag an saoi Kapil.
Faigh imbued leis an eolas iontach agus dul ar aghaidh ag smaoineamh ar an cobhsaí agus sealadach.
In ainneoin na milliúin iarrachtaí, gan eolas ní féidir aon rud a bhaint amach.
Is gníomhaíochtaí de chuid an chomhlachta iad Karma agus Yoga agus tá an dá cheann seo momentry agus meatacha.
Cruthaíonn eagna anailíse an taitneamh uachtaracha agus tagann deireadh le seachmaill na breithe agus an bháis.
An Gúrú-dhírithe (gurmukh) a chumasc sa féin fíor.
Agus an tAthatvaveda á maistreadh, d'aithris an Gúrú-dhírithe (Kanad) ina Vaisesik faoi gunnaí, cáilíochtaí an ábhair.
Tháirg sé teoiric an tsíleáil agus an bhuaite (tabhairt agus tógáil) agus dúirt sé go mbainfeadh duine an toradh amach ag an am cuí amháin.
Feidhmíonn gach rud ina thoil Dhiaga, hukam (dá nglaonn sé apurva) agus cibé duine a ghlacann leis an toil dhiaga socraíonn sé é féin i gcomhionannas.
Caithfidh an jiva a thuiscint nach dtarlaíonn aon rud dá chuid féin (agus sinne féin atá freagrach as ár ngníomhartha maithe nó olca) agus mar sin níor cheart aon duine chomh maith nó chomh dona a thaisceadh i gcuimhne.
Tá sé ráite ag Rishi Kanad gur mar sin a bhainfidh tú, agus tú ag cur.
Éist le héagóir an satyug nach mbeadh an domhan ar fad thíos leis ach de bharr aon uilc amháin.
Sa treta, d’fhulaing an chathair ar fad mar gheall ar uilc amháin agus i ndvapar bhí an fhulaingt seo teoranta don teaghlach amháin agus chuaigh an teaghlach i ngleic leis an igominy.
Ach sa kaliyug amháin a fhulaingíonn a dhéanann gníomhas olc.
Gurmukh Patanjali an incarnation (ceaptha) an Sesnaga, an-tuisceanach aithris, an Naga-Shastra, Yoga Shastra (Patanjal-Yogasutras).
Dúirt sé i gcomhréim le Atharvaveda nach féidir seachmall a scriosadh gan ióga.
Tá sé cosúil leis an bhfíric go bhfuil a fhios againn nach féidir an aghaidh a fheiceáil ann gan an scáthán a ghlanadh.
Is cleachtaí glanta é Yoga trína n-ionsúitear an surati isteach san tséis nach bhfuil bainte amach.
Titeann ocht siddhis déag agus naoi dtaisce ag cosa gurmukh yogi.
I kaliyug, labhair Patanjali faoi chomhlíonadh mianta nár comhlíonadh sna trí aois.
Is é an éacht iomlán atá ag yogic bhakti ná go mbíonn gach rud lámh ar láimh agat.
Ba chóir don jiv nádúr cuimhneacháin Dé, carthanachta agus ablution (inmheánach agus seachtrach) a chothú.
Ó shin i leith, mar gheall ar ghéibheann na mianta nár comhlíonadh, tá an jiv ag fulaingt trasimirce.
Arís agus arís eile, athraítear an corp, ach is féidir rúndiamhair an athraithe seo a thuiscint trí bheith eolach.
Agus é gafa le duality satyug, chuaigh an Jiv isteach sa chorp i treta.
A bheith gafa i ngéibheann karma i treta
Rugadh i dvapar é agus d'fhan sé ag sracadh agus ag sracadh.
Ní scriosann fiú comhlíonadh dualgas trí aois an eagla roimh bhreith agus bás.
Reincarnates an jiv i kaliyug agus dul i bhfostú sna karmas.
Ní thagann deis caillte arís.
Anois éist le disciplín kaliyug áit nach dtugann aon duine aire do na deasghnátha.
Gan deabhóid ghrámhar ní bhfaighidh aon duine áit ar bith.
Mar gheall ar an saol disciplínithe sna haoiseanna roimhe seo, tá an fhoirm dhaonna faighte i kaliyug.
Anois dá laghdódh an deis seo, ní chuirfí aon ócáid ná áit ar fáil.
Mar atá ráite san Atharvaveda, éist le gnéithe fuascailte kaliyug.
Anois ní ghlactar ach le deabhóid fheallmhar; yajna, an ofráil dóite agus adhradh an ghúrú daonna a bhí mar smacht ag na haoiseanna roimhe seo.
Má scriosann duine éigin anois, d'ainneoin é a bheith ina dhearthóir, an chiall seo uaidh féin agus gur fearr leis a bheith ar a dtugtar go híseal, ach ansin is féidir leis fanacht i leabhair mhaithe an Tiarna.
I Kaliyug, ní mheastar go bhfuil ach ainm an Tiarna athrá.
Le linn titim aoise, bíonn daoine a chuireann dualgais na haoise ar leataobh contrártha lena nádúr.
Bíonn an domhan gafa i ngníomhaíochtaí aiféalacha agus bíonn an peaca agus an chaimiléireacht i réim.
Forbraíonn rannóga (casta) éagsúla den tsochaí fuath dá chéile agus críochnaíonn siad iad féin trí squabbles mar na bambú, mar gheall ar a frithchuimilte, a tháirgeadh tine iad féin a dhó chomh maith le daoine eile.
Tosaíonn cáineadh an eolais agus i ndorchadas an aineolais níl aon rud le feiceáil.
Ón eolas sin ar na Vedas a chuireann an duine trasna aigéan an domhain, éiríonn fiú na daoine eolacha amach.
Fad is nach dtagann Dia síos ar an talamh i bhfoirm fíorghúrú, ní féidir rúndiamhair ar bith a thuiscint.
Is é an Gúrú agus Dia amháin; Tá sé an máistir fíor agus tá an domhan ar fad ag iarraidh Eisean.
Éiríonn sé mar ghrian agus tá an dorchadas scriosta.
I kalijug aimsíonn duine intleachtúlacht ionchollaithe, ach ní dhéantar idirdhealú idir eolas agus aineolas.
Ní chuireann éinne bac ar éinne agus tá gach duine ag iompar de réir a whims.
Tugann duine éigin treoir d’adhradh na gcarraigeacha támha agus treoraíonn duine daoine chun reiligí a adhradh.
Mar gheall ar an mantra tantra agus hipirghníomhaíochtaí den sórt sin, tá an teannas, fearg agus quarrels méadaithe.
Sa rás francach chun críocha uathacha, tá reiligiúin éagsúla fógartha.
Tá duine éigin ag adhradh gealaí, duine ag grian agus ag adhradh an domhain agus an spéir.
Tá duine éigin ag propitiating aer, uisce, tine agus yama dia an bháis.
Is hypocrites reiligiúnacha iad seo go léir agus tá siad ag dul in olcas.
Mar gheall ar an uaigneas atá i réim ar fud an domhain, bunaíodh ceithre varna agus ceithre Ashram.
Ansin tháinig deich n-ord ascetics agus dhá cheann déag d'ord yogis i réim.
Thosaigh na jangams eile, na wanderers, na sramans agus Digambrs, ascetics jain naked freisin a gcuid díospóidí.
Tháinig go leor Catagóirí brahmins ar an saol a mhol Shastras, Vedas agus Purans ag teacht salach ar a chéile.
Chuir an doréititheacht fhrithpháirteach a bhí ag na sé fhealsúnacht Indiacha go leor hypocrisies leis.
Tháinig Ailceimic, tantra, mantra agus míorúiltí gach rud do dhaoine.
Tar éis iad a roinnt ina iliomad sects(agus castes) chuir siad cuma uafásach ar fáil.
Bhí siad go léir deluded ag kaliyug.
Nuair a tháinig sects ilghnéitheacha i réim, ansin rugadh Muhammad, an beloved Dé.
Roinneadh an náisiún i seachtó a dó rannán agus go leor cineálacha naimhde agus freasúra brúchtadh.
Bhí an domhan faoi cheangal roza, id, namaz, etc.
Tháinig pirs, paigambars aulias, gaus agus qutabs i réim i go leor tíortha.
Cuireadh mosques in ionad na temples.
Maraíodh níos lú cumhachtaí agus dá bhrí sin tháinig an domhan replete le peaca.
Fógraíodh Armenians agus Rumis apostates (Kafirs) agus díothaíodh iad i réimsí Cath.
Tháinig an peaca uileláithreach timpeall.
Tá ceithre castes de Hindus agus ceithre sects de Muslims ar fud an domhain.
Tá baill an dá reiligiúin santach, éad bródúil, mórshiúil agus foréigneach.
Déanann na Hiondúigh oilithreacht go Hardvar agus Banaras, an Moslamach go Kaba Mecca.
Is mór ag na Moslamaigh circumcision, marc sandal (tilak) agus snáithe naofa do na Hindus.
Déanann na Hiondúigh agairt ar Ram, na Moslamaigh, Rahim, ach i ndáiríre níl ann ach aon Dia amháin.
Ós rud é go bhfuil dearmad déanta acu ar na Vedas agus ar na Katebas, tá saint saolta agus diabhal tar éis iad a chur ar seachrán.
Fhírinne i bhfolach ón dá; maraíonn na brahmins agus maulvis a chéile trína n-aimhleas.
Ní bhfaighidh ceachtar den dá ghrúpa saoirse ón trasimirce.
Is é Dia é féin an ceartas do na díospóidí faoi dhualgais na gCeithre Aois.
D’aithin sé féin an páipéar, an peann agus an scríobhaí.
Gan Gúrú tá gach dorchadas agus tá daoine ag marú a chéile.
Téann an peaca ar fud an domhain agus tá an damh (miotaseolaíoch) a thacaíonn leis an domhan ag gol agus ag caoineadh lá agus oíche.
Gan trua, dul amú, tá sé íslitheach i dtreo an domhain Ísiltír a bheith caillte.
Ag seasamh ar chos amháin, tá sé ag mothú ualach na bpeacaí.
Ní féidir an domhan seo a sheasamh anois gan na naoimh agus níl aon naomh ar fáil ar domhan.
Tá creideamh i bhfoirm daimh ag caoineadh faoi bhun.
D'éist an Tiarna bronntach le caoineadh an chine dhaonna agus chuir sé Gúrú Nanak chuig an saol seo.
Nigh sé a chosa, mhol sé Dia agus fuair a dheisceabail ambrosia a chosa a ól.
Seanmóir sé sa dorchadas (kaliyug) go bhfuil, saragun (Brahm) agus nirgun (Parbrahm) mar an gcéanna agus comhionann.
Bhí Dharma bunaithe anois ar a cheithre chos agus aistríodh na ceithre castes go léir (trí mhothúchán fraternal) go caste amháin (de chuid an chine daonna).
Ag cur na mbochtán ar aon dul leis an bprionsa, leathnaigh sé an béasaíocht a bhaineann le teagmháil humhal leis na cosa.
Inbhéartach is cluiche an beloved; fuair sé na cinnirí arda egotist bowed a chosa.
Shaor Baba Nanak an aois dhorcha seo (kaljug) agus d’aithris sí mantra an tsabóid do dhuine ar bith.
Tháinig Gúrú Nanak chun an kaliyug a fhuascailt.
Ar an gcéad dul síos, fuair Baba Nanak geata an ghrásta (an Tiarna) agus ansin chuaigh sé faoi smacht agus thuill sé diansmacht (croí agus intinn).
Chothaigh sé é féin le gaineamh agus le swallow-wort agus rinne sé clocha ina leaba .i. bhain sé taitneamh as bochtaineacht freisin.
Thairg sé lán deabhóid i bhfolach agus ansin bhí an t-ádh air a bheith cóngarach do Dhia.
Shroich Baba réigiún na fírinne óna bhfuair sé Nam, an stór de naonúr seoda agus umhlaíocht.
Ina mhachnamh, fuair Baba an domhan ar fad ar lasadh (le tine an lust agus na feirge).
Gan Gúrú tá dorchadas iomlán agus chuala sé gol na bhfear coitianta.
Chun na daoine a thuiscint a thuilleadh, chaith Gúrú Nanak róbaí ar a mbealach agus seanmóir orthu a bheith scoite amach (ón bpian agus pléisiúir).
Mar sin chuaigh sé amach chun an daonnacht a dhíbirt ar domhan.
Tháinig Baba (Nanak) go dtí na hionaid oilithreachta agus trí pháirt a ghlacadh sna searmanais ansin thug sé faoi deara iad gach nóiméad.
Bhí daoine an-ghnóthach ag déanamh deasghnátha na searmanas ach ós rud é go raibh siad gan deabhóid ghrámhar, níor bhain siad leas ar bith as.
Tar éis dó dul tríd an Vedas agus simritis faigheann duine amach nach bhfuil aon áit scríofa ag Brhama faoi Mheint an ghrá.
Chun an rud céanna a fháil amach, rinneadh scagadh ar an satyug, treta dvapar etc.
I kaliyug, tá an dorchadas páirce i réim ina bhfuil go leor guises agus bealaí hypocritical tosaithe.
Ní féidir le duine teacht ar an Tiarna trí bhrat agus trí ghruaim; Is féidir é a bhaint amach trí féin-efacement.
Is í an ghné speisialta de Sikh an Ghúrú ná go dtéann sé thar chreat an aicmiú caste agus go n-aistríonn sé le huaisleacht.
Ansin éiríonn a shaothar suarach inghlactha ag doras (an Tiarna).
Bhí go leor ceiliúrthaí, ascetics, ancairítí neamhbhásmhara, siddhs, nathanna agus múinteoirí-mhúinte ar fáil.
Bhí go leor cineálacha déithe, bandéithe, munis, bhairavs agus cosantóirí eile ann.
In ainm ganas, gandharvs, sióga, cinedheighilte agus yaksas, achtaíodh go leor dragnets agus drámaí.
Nuair a chonaic siad raksasas, deamhain, daitys ina samhlaíocht, bhí daoine go hiomlán i clutches na duality.
Bhí gach duine gafa le ego agus bhí na múinteóirí ag dul i báite in éineacht lena gcuid múinteoirí.
Fiú amháin tar éis miontaighde, ní raibh an Gúrú-dhírithe le fáil áit ar bith.
Chonacthas sects, pirs, paigambars na Hindus agus na Moslamach (ag Baba Nanak).
Bhí dallóga ag brú na dallóga isteach go maith.
Le teacht chun cinn an fhíor-Ghúrú Nanak, ghlan an ceo agus scaip an solas timpeall.
Amhail is dá mbeadh an ghrian ag éirí agus na réaltaí imithe. Cuireadh deireadh leis an dorchadas.
Le ruagadh an leon san fhoraois ní féidir le heachtraí fia a éalaíonn a bheith seasmhach anois.
Cibé áit a chuir Baba a chosa, tógadh agus bunaíodh áit reiligiúnach.
Tá na háiteanna siddh go léir anois athainmnithe ar an ainm Nanak.
Tar éis éirí Everyhome áit dharma ina amhránaíocht.
Saoradh Baba na ceithre treoracha agus naoi rannáin an domhain.
Tháinig Gurmukh (Gúrú Nanak) chun cinn sa kaliyug seo, an aois dhorcha.
Rinne Baba Nanak léirshamhlú ar naoi rannán fairsinge an domhain.
Ansin dhreap sé suas go sliabh Sumer áit ar tháinig sé trasna ar ghrúpa siddhs.
Líon aigne na n-ochtó ceathair siddhs agus Gorakh le iontas agus amhras.
D'fhiafraigh Siddhas (Gúrú Nanak), (O bhuachaill óg! Cén chumhacht a thug anseo thú?)
D'fhreagair Guru Nanak gur tháinig mé go dtí an áit seo (chuimhnigh mé ar an Tiarna le deabhóid ghrámhar agus rinne mé machnamh domhain air.)
Dúirt Siddhs, (A fhir óig, inis dúinn d'ainm).
D'fhreagair Baba, (Ó bhí meas ar Nath! Tá an post seo bainte amach ag Nanac seo trí ainm an Tiarna a mheabhrú).
Trí ghlaoch air féin go híseal, sroicheann duine an seasamh ard.
D'fhiafraigh Siddhs arís, (O Nanak! Cad é mar atá cúrsaí ar an talamh mháthair?).
Faoin am seo thuig na siddh go léir go raibh Nanak tagtha go talamh chun é a sheachadadh ó (peacaí) kaliyug.
D'fhreagair Baba, (O meas Nath, tá an fhírinne caol cosúil leis an ghealach agus an bhréag cosúil le dorchadas domhain).
Tá dorchadas oíche gealaí na bréige tar éis scaipeadh thart agus mise, chun an domhan (fírinneach) a chuardach, thug mé faoin turas seo.
Tá an domhan gafa le peaca agus lena thacaíocht, tá an dharma i bhfoirm daimh ag caoineadh agus ag caoineadh (le haghaidh tarrthála).
I gcúinsí den sórt sin, nuair a bhíonn siddhs, na daoine cumasacha, trí (bheith ina shéanaithe) tar éis tearmann a ghlacadh sna sléibhte, conas a d'fhéadfaí an domhan a fhuascailt.
Níl mórán eolais ag Yogis freisin agus go simplí ag cur luaithreach ar a gcorp, tá sé ina luí gan imní.
Gan Gúrú tá an domhan ag dul i báite.
A Dhia! i kaliyug , tá dearcadh an Jiv éirithe cosúil le béal an mhadra a lorgaíonn na mairbh le hithe i gcónaí.
Tá na ríthe ag peacach amhail is dá mbeadh an fál cosanta féin ag ithe an ghort (barr sa pháirc).
Ar eagla na heagla, tá na daill ag labhairt bréag.
Anois tá na gurus ag damhsa go héagsúil leis na foinn a sheinn na deisceabail.
Suíonn na múinteoirí sa bhaile anois agus téann na múinteoirí ina n-áit chónaithe.
Baineann Qazis sult as breabanna agus ag fáil an rud céanna tá ardmheas agus seasamh caillte acu.
Is breá le fear agus bean a chéile le saibhreas, go dtiocfadh siad ó áit ar bith.
Tá an peaca tar éis éirí uileláithreach sa domhan ar fad.
Shíl na siddhs ina n-aigne gur cheart don chomhlacht seo i ngach cás glacadh le fealsúnacht ióga.
Beidh a leithéid de yogi i kaliyug, brighten ainm ár sect.
Thug duine de na Nats babhla begging dó chun uisce a fháil.
Nuair a tháinig Baba go dtí an sruthán le haghaidh uisce, chonaic sé rubies agus seoda ann.
Bhí an fíor-Ghúrú (Nanak) seo ina íonghlan uachtarach neamh-mhaith agus a d'fhéadfadh a bheith ag fulaingt lena éifeacht.
D'fhill sé (gan tionchar gan tionchar) ar an ngrúpa agus dúirt sé, A Nat, níl aon uisce sa sruthán sin.
Trí (cumhacht an fhocail) Shabad fuair sé na siddhs agus mhol sé a shlí bheatha iomlán nua.
I Kaliyug, in ionad cleachtaí yogic is é ainm an Tiarna atá thar gach fulaingt (Nanak) an t-aon fhoinse aoibhnis.
Ag caitheamh feisteas gorm ansin chuaigh Baba Nanak go Mecca.
Bhí foireann ina láimh aige, bhrúigh sé leabhar faoina armpit, ghlac sé greim ar phota miotail agus tocht.
Anois shuigh sé i mosc ina raibh na hoilithrigh (hajis) bailithe.
Nuair a chodail Baba (Nanak) san oíche ag scaipeadh a chosa i dtreo an alcove de mosc ag Kaba,
Chiceáil an qazi darbh ainm Jivan é agus d'fhiafraigh sé cérbh é an diamhaslach seo a bhí ag achtú.
Cén fáth go bhfuil an peacach seo ina chodladh a chosa scaipthe i dtreo Dé, Khuda.
Ghlac sé greim ar na cosa (Baba Nanak) agus féach ar an míorúilt, ba chosúil go raibh Mecca ar fad ag rothlú.
Bhí ionadh orthu go léir agus chrom siad go léir.
Tháinig Qazi agus Maulvis le chéile agus thosaigh siad ag plé reiligiún.
Tá fantaisíocht iontach cruthaithe agus ní fhéadfadh aon duine a rúndiamhra a thuiscint.
D'iarr siad ar Baba Nanak a leabhar a oscailt agus a chuardach cibé an bhfuil an Hindu iontach nó an Moslamach.
D'fhreagair Baba leis an oilithrigh hajis, gan gníomhais maithe go mbeidh an bheirt acu ag gol agus ag caoineadh.
Ní féidir glacadh i gcúirt an Tiarna ach amháin trí bheith ina Hiondúch nó ina Mhoslamach.
Toisc go bhfuil dath an bhréige neamhbhuan agus go nitear amach in uisce é, is dathanna sealadacha iad dathanna na reiligiúin freisin.
(Leanúna an dá reiligiúin) Ina gcuid léirithe, a shéanadh Ram agus Rahim.
Tá an domhan ar fad ag leanúint bealaí Satan.
Coinníodh sandal adhmaid (de Baba Nanak) mar chuimhne agus cuireadh i Mecca é.
Téigh áit ar bith ar domhan, ní bhfaighfeá áit gan ainm Baba Nanak.
Gan idirdhealú Hindu nó Moslamach, i ngach teach, tá an Baba urramú.
Nuair a éiríonn an ghrian ní féidir é a chlúdach agus solasann sé an domhan ar fad.
Nuair a roar an leon sa dufair rith na géanna fianna ar shiúl.
Más mian le duine an ghealach a cheilt trí phlait a chur os a comhair, ní féidir é a cheilt.
Ó ardú go dtí treoracha a leagan síos .i. ón oirthear go dtí an iarthar, chrom na naoi rannán talún ar fad os comhair Baba Nanak.
Scaip sé a chumhacht ar fud an domhain ar fad.
Ó Mecca chuaigh Baba go Bagdad agus d'fhan sé lasmuigh den chathair.
Ar an gcéad dul síos, bhí Baba féin i bhfoirm Timeless agus sa dara háit, bhí a chompánach aige Mardana, an t-imreoir rebeck.
Do namaz (ina stíl féin), thug Baba glaoch, ag éisteacht leis agus chuaigh an domhan ar fad i dtost iomlán.
Bhí an chathair ar fad ciúin agus lo! chun é a fheiceáil, fuair an pir (den bhaile) iontas freisin.
Ag breathnú go mion air fuair sé (i bhfoirm Baba Nanak) fabhar exhilerated.
D'fhiafraigh Pir Dastegir de, cén catagóir faqui lena mbaineann tú agus cad é do thuismíocht.
(Dúirt Mardana) Is é Nanak é, a tháinig isteach i kaliyug, agus, aithníonn sé Dia agus a chuid fabhar mar aon ní amháin.
Tá aithne air i ngach treo seachas an talamh agus an spéir.
Phléigh an pir agus tháinig sé ar an eolas go bhfuil an facas seo i bhfad níos cumhachtaí.
Anseo i Bagdad tá míorúilt mhór léirithe aige.
Idir an dá linn labhair sé (Baba Nanak) ar an iliomad domhan Ísiltír agus spéartha.
D'iarr Pir Dastegir (an Babaí) cibé rud a chonaic sé a thaispeáint dó.
Guru Nanak Dev ag tabhairt leis mac an pir, leáigh isteach san aer tanaí.
Agus i wink súl visualized dó an saol uachtair agus íochtair.
Ón domhan Ísiltír thug sé babhla lán de bhia naofa agus thug sé don phire é.
Ní féidir an chumhacht fhollasach seo (an Ghúrú) a chur i bhfolach.
Tar éis Bagdad a dhéanamh, báthadh na citadels (de pirs), Mecca Medina agus iad go léir.
Chuir sé (Baba Nanak) na hochtó ceathair siddh agus hypocrises de shé scoil na Fealsúnachta Indiach faoi chois
Chonacthas lags na underworlds, na spéartha, na créanna agus an domhan ar fad.
Agus na naoi rannán talún ar fad á bhfostú aige bhunaigh sé timthriall Satinaam, an t-ainm fíor
Chrom na Déithe go léir, na deamhain, raksasas, daity's, Chitragupt ar a chosa.
Chan Indra agus a chuid nymphs amhráin ionmholta.
Tháinig lúcháir ar an domhan mar tháinig Gúrú Nanak chun slánú a thabhairt don kaliyug.
Rinne sé Hiondúch Muslim humhal agus suppliant
Ansin d'fhill Baba (Nanak) go Kartarpur áit ar chuir sé a fheisteas Recluse ar leataobh.
Agus é ag cur culaith úinéara air anois, shuigh sé go breágh ar chliabhán (agus chuir sé a mhisean i gcrích).
Rinne sé sreabhadh na Ganges ar mhalairt treo mar roghnaigh sé Angad mar cheannaire ar na daoine (de rogha ar a chlann mhac).
Níor ghéill na mic do na horduithe agus d'iompaigh a n-intinn naimhdeach agus neamhsheasmhach.
Nuair a chanadh Baba iomann, leathfadh an solas agus scaipfeadh an dorchadas.
Bhí cainteanna ar mhaithe le heolas agus séiseanna na fuaime gan bua le cloisteáil ann riamh.
Canadh Sodar agus Arati agus sna huaireanta ambrosial rinneadh aithris ar Japu.
Shábháil an Gurmukh (Nanak) na daoine ó clutches an tantra, mantra agus Atharvaveda.
Ag éisteacht faoi aonach Sivratri, tháinig Baba (Nanak) go dtí Achal Batala.
Chun a léargas a fháil ar an daonnacht ar fad swarmed an áit.
Níos mó ná riddhis agus siddhis, thosaigh an t-airgead ag stealladh isteach mar bháisteach.
Nuair a chonaic siad an mhíorúilt seo, dúisíodh fearg na n-ióg.
Nuair a d'íoc cuid de na díograiseoirí géillsine (roimh Gúrú Nanak), mhéadaigh an t-iógais níos doimhne agus chuir siad a bpota miotail i bhfolach.
Tar éis dóibh a bpota a chailleadh rinne na tiomnaithe dearmad ar a ndíograis mar go raibh a n-aird sa phota anois.
D'aimsigh an Baba omniscient (agus tugadh ar láimh) an pota (do devotees).
Ag finné seo bhí na yogis níos mó feargach
Bhí na yogis go léir ag éirí irritated le chéile agus tháinig siad ar aghaidh le díospóireacht a bheith acu.
D'fhiafraigh Yogi Bhangar Nath, (Cén fáth ar chuir tú fínéagar i mbainne?)
Ní féidir an bainne millte a chur isteach in im.
Conas a chuir tú culaith yogach díot agus tú féin a fheisteas ar bhealach tí.
arsa Nanak, (O Bhangar Nath, tá do mháthair-mhúinteoir gan mhodh)
Níor ghlan sí an taobh istigh de do chorp-phota agus tá do chuid smaointe clumpsy tar éis do bhláth a dhó (an t-eolas a tháinig chun bheith ina thorthaí).
Agus tú ag dul i gcéin agus ag diúltú do shaol an tí, téann tú arís chuig na sealbhóirí tí sin le haghaidh déirce.
Ach amháin a gcuid tairiscintí ní fhaigheann tú rud ar bith.
Ag éisteacht leis seo, snarled na yogis os ard agus agairt biotáillí go leor.
Dúirt siad, (I kaliyug, tá Bedi Nanak tar éis na sé scoil d'fhealsúnacht Indiach a shatailt agus a thiomáint ar shiúl).
Ag rá mar sin, chomhaireamh na Siddhs gach cineál cógas agus thosaigh siad ag déanamh fuaimeanna tantric de na mantras.
D'athraigh Yogis iad féin i bhfoirmeacha na leoin agus na dtíogair agus rinne siad go leor gníomhartha.
Tháinig sciatháin ar chuid acu agus d’eitil siad mar éin.
Thosaigh cuid acu ag sciobadh ar nós cobra agus chuir cuid acu tine amach.
Tharraing Bhangar nath na réaltaí agus thosaigh go leor acu ar chraiceann fianna ag snámh ar uisce.
Bhí tine (de mhian) na siddhs gan múchadh.
Labhair Siddhs, Éist O Nanak! Tá míorúiltí léirithe agat don domhan.
Cén fáth a bhfuil tú déanach ag taispeáint roinnt dúinn.
D'fhreagair Baba, O meas Nath! Níl aon rud fiúntach agam a thaispeáint duit.
Níl aon tacaíocht agam ach amháin an Gúrú (Dia), an pobal naofa, agus an Briathar (bani).
Tá an Paramatman sin atá lán de bheannachtaí (sivam) do chách seasmhach agus tá an talamh (agus an t-ábhar os a chionn) neamhbhuan.
D'ídigh na siddhs iad féin leis na tantra-mantras ach níor cheadaigh saol an Tiarna a gcumhachtaí teacht suas.
Is é an Gúrú an bronntóir agus ní féidir le duine ar bith a dheolchairí a thomhas.
Sa deireadh thiar, chuir na ióga humbled isteach roimh an fíor-Ghúrú Nanak.
Dúirt Baba (tuilleadh), O bhí meas ar Nath! Éist le do thoil leis an fhírinne a rá liom.
Gan an tAinm fíor níl aon mhíorúilt eile agam.
Is féidir liom na héadaí tine a chaitheamh agus mo theach a thógáil sna Himalayas.
B’fhéidir go n-íosfainn an t-iarann agus go n-imeoidh mé an talamh de réir m’orduithe.
B’fhéidir go bhféadfainn mé féin a leathnú chomh mór sin go bhféadfainn an domhan a bhrú.
Is féidir liom an domhan agus an spéir a mheá i gcoinne cúpla gram meáchain.
B’fhéidir go bhfuil an oiread sin cumhachta agam go mbrúim aon duine ar leataobh trína rá.
Ach gan an t-Ainm fíor, tá na (cumhachtaí) seo go léir momentary cosúil le Scáth na scamaill.
Bíonn cainteanna ag Baba leis na siddhs agus mar gheall ar fhuinneamh an tsabóid fuair na siddh sin síocháin.
Nuair a bhain Babaí an t-aonach Sivratri amach, rinne lucht leanúna seisear fealsúnachta bogha.
Anois, ag labhairt focail neamhurchóideacha, dúirt an siddhs, Nanak, tá do ghnóthachtáil iontach.
Tá tú, ag teacht chun cinn mar fhear mór i kaliyug, tar éis solas (an eolais) a scaipeadh timpeall ort.
Ag éirí as an aonach sin, chuaigh Baba go dtí oilithreacht Mhultan.
I Multan, thug an pir babhla bainne líonta suas go brims (rud a chiallaíonn go bhfuil go leor faquirs anseo cheana féin).
Thóg Baba bláth jasmine as a mhála agus shnámh sé ar an mbainne é (rud a chiallaigh nach raibh sé chun trioblóid a chur ar éinne).
Bhí sé ina radharc den sórt sin amhail is dá mbeadh na Ganges chumasc isteach san fharraige.
Tar éis turas Multan, d'iompaigh Baba Nanak arís i dtreo Kartarpur.
Tháinig méadú mór ar a thionchar agus thug sé ar mhuintir kaliyug cuimhneamh ar Nam.
Más mian le haon ní seachas Nam an Tiarna, cuireadh chun fulaingtí a iolrú.
Ar fud an domhain, bhunaigh sé an t-údarás (a chuid doctrines) agus thosaigh reiligiún, gan aon eisíontas (niramal panth).
Le linn a shaoil chaith sé ceannbhrat na suíochán Gúrú ar cheann Lahina (Gúrú Angad) agus chumasc a solas féin isteach ann.
Gúrú Nanak a chlaochlú anois é féin.
Tá an rúndiamhra seo dothuigthe d’aon duine a chuir tasc iontach iontach (Nanak) i gcrích.
Thiontaigh sé (a chorp) go foirm nua.
Leis an marc céanna (ar an forehead), an ceannbhrat céanna radaigh sé ar an Throne.
Tá an chumhacht a bhí ag Gúrú Nanak anois le Gúrú Angad fógraíodh go poiblí timpeall air.
D’fhág Gúrú Angad Kartarpur agus scaip sé a sholas agus é ina shuí ag Khadur.
sprout síolta gníomhaíochta de na breitheanna roimhe seo; tá gach ingenuinities eile bréagach.
Cibé rud a fuair Lahina ó Ghúrú Nanak tháinig anois go teach (Gúrú) Amar Das.
Tar éis dó an bronntanas neamhaí a fháil ó Ghúrú Angad, tá an Gúrú, i bhfoirm Amar Das ina shuí.
Bhunaigh Gúrú Amar Das Goindval. D’fhéadfadh an imirt iontach a bhí thar radharc.
Chuir bronntanas a fuarthas ó Ghúrú níos luaithe feabhas breise ar mhórgacht an tSolais.
Ní mór dliteanais na mbreitheanna roimhe seo a shocrú agus téann an rud chuig an teach lena mbaineann sé.
Anois tugtar an fíorGhúrú ar Ghúrú Ram Das, impire Sodhi, atá ina shuí ar an suíochán Gúrú.
Fuair sé an umar iomlán naofa a thochailt agus ag socrú síos anseo ag Amritsar, scaip sé a sholas.
Is iontach an cluiche an Tiarna. Is féidir leis a bheith ina chúis le Ganges ag rith sa treo eile chumasadh san aigéan.
Faigheann tú do chuid féin; má thugtar ní féidir aon rud a thabhairt duit.
Anois chuaigh an Gúrúship isteach i dteach Arjan (Dev) a bhí, a rá an mac, ach, chruthaigh sé trína ghníomhartha maith go raibh sé fiú an suíochán Gúrú.
Ní rachadh an Gúrúchas seo níos faide ná Sodhis mar ní féidir le haon duine eile cur leis an dofhulaingt seo.
Ba cheart go bhfanfadh rud an Tí sa Teach.
(Ó Ghúrú Nanak go Gúrú Arjan Dev) Bhí cúig phire ann a d'ól as na cúig chupán (fírinne, sásamh, trua, dharama, eagna tuisceanach), agus anois tá an Gúrú ag an séú pir mór.
D'athraigh Arjan (Dev) é féin isteach i Harigobind agus shuigh sé go maorga.
Anois tá an lineage Sodhi tosaithe agus beidh siad go léir a thaispeáint a gcuid féin a seal ar a seal.
Tá an Gúrú seo, ceannaire na n-arm, an-cróga agus cineálta.
Rinne na Sikhs guí agus d'iarr siad go bhfaca siad na sé Gúrú (cé mhéad eile atá le teacht).
Dúirt an fíor-Ghúrú, a raibh aithne aige ar na daoine dofheicthe agus dofheicthe, leis na Sikhs éisteacht leis.
Tá lineage na Sodhis bunaithe ar an mbonn fuaime.
Tiocfaidh ceithre Ghúrú eile ar domhan (yuga 2, yuga 2 .i. 2+2=4)
I Satyug, deirtear gur incarnate Visnu i bhfoirm Vasudev agus cuireann 'V' Of Vahiguru Visnu i gcuimhne.
Deirtear gurb é Harikrsna fíor-Ghúrú dvapar agus cuireann ‘H’ de Vahiguru Hari i gcuimhne.
Sa treta bhí Ram agus insíonn 'R' de Vahiguru go mbeidh áthas agus sonas le déanamh ag cuimhneamh ar Ram.
I kalijug, tá Gobind i bhfoirm Nanak agus 'G' de Vahiguru faigheann Govind aithris.
Tagann aithrisí na gceithre aois go léir i bPanchayan .i. in anam an fhir choitinn.
Nuair a chuirtear ceithre litir le chéile cuimhnítear ar Vahiguru,
Cumasc an jiv arís ina bhunadh.