Vaaran Bhai Gurdas Ji

ੴ ਸਤਿਗੁਰ ਪ੍ਰਸਾਦਿ ॥

Thuig Oankar amháin, an fuinneamh primal, trí ghrásta an phreceptor diaga

ਪਉੜੀ ੧

ਸਤਿਗੁਰ ਸਚਾ ਪਾਤਿਸਾਹੁ ਗੁਰਮੁਖਿ ਸਚਾ ਪੰਥੁ ਸੁਹੇਲਾ ।

Is é an Gúrú fíor an t-impire fíor agus is é bealach na gurmukhs bealach an tsonais.

ਮਨਮੁਖ ਕਰਮ ਕਮਾਂਵਦੇ ਦੁਰਮਤਿ ਦੂਜਾ ਭਾਉ ਦੁਹੇਲਾ ।

Gníomhartha meabhair-dhírithe, manmukhs, á rialú ag droch-intleacht agus cosán pianmhar na dúbailteachta.

ਗੁਰਮੁਖਿ ਸੁਖ ਫਲੁ ਸਾਧਸੰਗ ਭਾਇ ਭਗਤਿ ਕਰਿ ਗੁਰਮੁਖਿ ਮੇਲਾ ।

Baineann na Gurmukhs amach toradh aoibhnis an phobail naofa agus buaileann siad leis na gurmukhs le deabhóid ghrámhar.

ਕੂੜੁ ਕੁਸਤੁ ਅਸਾਧ ਸੰਗੁ ਮਨਮੁਖ ਦੁਖ ਫਲੁ ਹੈ ਵਿਹੁ ਵੇਲਾ ।

I gcuideachta na bréagach agus na n-olc, fásann torthaí fulaingtí na mannzukhs mar shreapán nimhiúil.

ਗੁਰਮੁਖਿ ਆਪੁ ਗਵਾਵਣਾ ਪੈਰੀ ਪਉਣਾ ਨੇਹੁ ਨਵੇਲਾ ।

Is cosán nua an ghrá é an ego a chailleadh agus titim ar na cosa agus na gurmukhs ina dhiaidh sin.

ਮਨਮੁਖ ਆਪੁ ਗਣਾਵਣਾ ਗੁਰਮਤਿ ਗੁਰ ਤੇ ਉਕੜੁ ਚੇਲਾ ।

Tugann an manmukh faoi deara é féin agus bogann sé ón nGúrú agus ó eagna an Ghúrú.

ਕੂੜੁ ਸਚੁ ਸੀਹ ਬਕਰ ਖੇਲਾ ।੧।

Tá cluiche na fírinne agus na bréagacha cosúil le cruinniú (dodhéanta) an leon agus an ghabhair.

ਪਉੜੀ ੨

ਗੁਰਮੁਖਿ ਸੁਖ ਫਲੁ ਸਚੁ ਹੈ ਮਨਮੁਖ ਦੁਖ ਫਲੁ ਕੂੜੁ ਕੂੜਾਵਾ ।

Faigheann an gurmukh torthaí pléisiúir na fírinne agus faigheann an manmukh toradh searbh na bréagachta.

ਗੁਰਮੁਖਿ ਸਚੁ ਸੰਤੋਖੁ ਰੁਖੁ ਦੁਰਮਤਿ ਦੂਜਾ ਭਾਉ ਪਛਾਵਾ ।

Is crann na fírinne agus an tsásaimh é Gurmukh agus is é an duine olc an scáth éagobhsaí den dualchas.

ਗੁਰਮੁਖਿ ਸਚੁ ਅਡੋਲੁ ਹੈ ਮਨਮੁਖ ਫੇਰਿ ਫਿਰੰਦੀ ਛਾਵਾਂ ।

Tá Gurmukh daingean cosúil le fírinne agus manmukh, tá an intinn atá dírithe ar scáth a bhíonn ag athrú i gcónaí.

ਗੁਰਮੁਖਿ ਕੋਇਲ ਅੰਬ ਵਣ ਮਨਮੁਖ ਵਣਿ ਵਣਿ ਹੰਢਨਿ ਕਾਵਾਂ ।

Tá Gurmukh cosúil le tromluí a chónaíonn i groves mango ach tá manmukh cosúil le préachán a théann i bhforaoisí ó áit go háit.

ਸਾਧਸੰਗਤਿ ਸਚੁ ਬਾਗ ਹੈ ਸਬਦ ਸੁਰਤਿ ਗੁਰ ਮੰਤੁ ਸਚਾਵਾਂ ।

Is é an pobal naofa an gairdín fíor ina spreagann gurmantr an Chonaic cumasc sa Word, an scáth fíor.

ਵਿਹੁ ਵਣੁ ਵਲਿ ਅਸਾਧ ਸੰਗਿ ਬਹੁਤੁ ਸਿਆਣਪ ਨਿਗੋਸਾਵਾਂ ।

Cuideachta an ghránna cosúil le creeper fiáin nimhiúil agus an manmukh d'fhonn a fhorbairt leanann sé ar ag imirt cleasanna go leor.

ਜਿਉ ਕਰਿ ਵੇਸੁਆ ਵੰਸੁ ਨਿਨਾਵਾਂ ।੨।

Tá sé cosúil le mac striapach a théann gan ainm teaghlaigh.

ਪਉੜੀ ੩

ਗੁਰਮੁਖਿ ਹੋਇ ਵੀਆਹੀਐ ਦੁਹੀ ਵਲੀ ਮਿਲਿ ਮੰਗਲਚਾਰਾ ।

Is ionann Gurmukhs agus pósadh dhá theaghlach ina gcantar amhráin mhilis ar an dá thaobh agus baintear taitneamh as.

ਦੁਹੁ ਮਿਲਿ ਜੰਮੈ ਜਾਣੀਐ ਪਿਤਾ ਜਾਤਿ ਪਰਵਾਰ ਸਧਾਰਾ ।

Tá siad cosúil le mac a rugadh ó aontas na máthar agus tugann an t-athair sonas do na tuismitheoirí toisc go n-ardaítear lineage agus teaghlaigh an athar.

ਜੰਮਦਿਆਂ ਰੁਣਝੁੰਝਣਾ ਵੰਸਿ ਵਧਾਈ ਰੁਣ ਝੁਣਕਾਰਾ ।

Seinntear clarionets ar bhreith linbh agus socraítear ceiliúradh ar fhorbairt bhreise an teaghlaigh.

ਨਾਨਕ ਦਾਦਕ ਸੋਹਿਲੇ ਵਿਰਤੀਸਰ ਬਹੁ ਦਾਨ ਦਤਾਰਾ ।

I dtithe na máthar agus an athar cantar amhráin áthais agus tugtar bronntanas go leor do na seirbhísigh.

ਬਹੁ ਮਿਤੀ ਹੋਇ ਵੇਸੁਆ ਨਾ ਪਿਉ ਨਾਉਂ ਨਿਨਾਉਂ ਪੁਕਾਰਾ ।

Mac striapach, cairdiúil le cách, níl aon ainm ar a athair agus tugtar gan ainm air.

ਗੁਰਮੁਖਿ ਵੰਸੀ ਪਰਮ ਹੰਸ ਮਨਮੁਖਿ ਠਗ ਬਗ ਵੰਸ ਹਤਿਆਰਾ ।

Tá an teaghlach gurmukhs cosúil le paramhatis (na healaí ard-ord ar féidir leo bainne a scagadh ón uisce .i. an fhírinne ó bhréag) agus tá teaghlach na ndaoine atá dírithe ar an intinn cosúil le craenacha hypocrite a mharaíonn daoine eile.

ਸਚਿ ਸਚਿਆਰ ਕੂੜਹੁ ਕੂੜਿਆਰਾ ।੩।

Ó fhírinne na fírinne is ó bhréag a ghintear na Hers.

ਪਉੜੀ ੪

ਮਾਨਸਰੋਵਰੁ ਸਾਧਸੰਗੁ ਮਾਣਕ ਮੋਤੀ ਰਤਨ ਅਮੋਲਾ ।

Tá go leor rubies, péarlaí agus seoda luachmhara i Manasarovar (loch) i bhfoirm an phobail naofa.

ਗੁਰਮੁਖਿ ਵੰਸੀ ਪਰਮ ਹੰਸ ਸਬਦ ਸੁਰਤਿ ਗੁਰਮਤਿ ਅਡੋਲਾ ।

Baineann Gurmukhs freisin le teaghlach na n-ealaí den ord is airde a fhanann cobhsaithe ag cumasc a gcomhfhiosachta sa Bhriathar.

ਖੀਰਹੁਂ ਨੀਰ ਨਿਕਾਲਦੇ ਗੁਰਮੁਖਿ ਗਿਆਨੁ ਧਿਆਨੁ ਨਿਰੋਲਾ ।

Mar gheall ar a gcumhacht eolais agus idirghabhála, déanann na gurmukhs bainne a scagadh ón uisce (ie fírinne ó bhréag).

ਗੁਰਮੁਖਿ ਸਚੁ ਸਲਾਹੀਐ ਤੋਲੁ ਨ ਤੋਲਣਹਾਰੁ ਅਤੋਲਾ ।

Leis an bhfírinne a mholadh, éiríonn gurmukhs neamh-inchomparáide agus ní féidir a ghlóir a thomhas le haon duine.

ਮਨਮੁਖ ਬਗੁਲ ਸਮਾਧਿ ਹੈ ਘੁਟਿ ਘੁਟਿ ਜੀਆਂ ਖਾਇ ਅਬੋਲਾ ।

Tá Manmukh, atá dírithe ar an intinn, cosúil le craein a dhéanann na créatúir a thachtadh go ciúin agus a itheann suas iad.

ਹੋਇ ਲਖਾਉ ਟਿਕਾਇ ਜਾਇ ਛਪੜਿ ਊਹੁ ਪੜੈ ਮੁਹਚੋਲਾ ।

Nuair a fheiceann siad é ina shuí ag lochán, cruthaíonn na créatúir ann crógach agus caoineadh anacair.

ਸਚੁ ਸਾਉ ਕੂੜੁ ਗਹਿਲਾ ਗੋਲਾ ।੪।

Is uasal í an fhírinne ach is daor í an bhréag.

ਪਉੜੀ ੫

ਗੁਰਮੁਖ ਸਚੁ ਸੁਲਖਣਾ ਸਭਿ ਸੁਲਖਣ ਸਚੁ ਸੁਹਾਵਾ ।

Tá tréithe ionmholta ag an bhfíor-gurmukh agus maisíonn gach dea-mharc é.

ਮਨਮੁਖ ਕੂੜੁ ਕੁਲਖਣਾ ਸਭ ਕੁਲਖਣ ਕੂੜੁ ਕੁਦਾਵਾ ।

Coinníonn Manmukh, an duine féin-toilteanach, marcanna bréagacha agus sa bhreis ar gach droch-thréithe atá ann, beidh gach cleas mealltach aige.

ਸਚੁ ਸੁਇਨਾ ਕੂੜੁ ਕਚੁ ਹੈ ਕਚੁ ਨ ਕੰਚਨ ਮੁਲਿ ਮੁਲਾਵਾ ।

Is ór í an fhírinne agus tá an bhréag cosúil le gloine. Ní féidir praghas a chur ar ghloine mar ór.

ਸਚੁ ਭਾਰਾ ਕੂੜੁ ਹਉਲੜਾ ਪਵੈ ਨ ਰਤਕ ਰਤਨੁ ਭੁਲਾਵਾ ।

Is trom an fhírinne i gcónaí agus an bhréag éadrom; níl an t-amhras is lú faoi seo.

ਸਚੁ ਹੀਰਾ ਕੂੜੁ ਫਟਕੁ ਹੈ ਜੜੈ ਜੜਾਵ ਨ ਜੁੜੈ ਜੁੜਾਵਾ ।

Is í an fhírinne ná diamant agus an chloch bhréagach nach féidir a ghreamú i sreang.

ਸਚ ਦਾਤਾ ਕੂੜੁ ਮੰਗਤਾ ਦਿਹੁ ਰਾਤੀ ਚੋਰ ਸਾਹ ਮਿਲਾਵਾ ।

Is bronntóir an fhírinne, ach is beggar í an bhréag; cosúil le gadaí agus duine saibhir nó an lá agus an oíche nach dtagann siad le chéile.

ਸਚੁ ਸਾਬਤੁ ਕੂੜਿ ਫਿਰਦਾ ਫਾਵਾ ।੫।

Is foirfe an fhírinne agus an bhréag ina cearrbhachas caillte ag rith ó cholún go post.

ਪਉੜੀ ੬

ਗੁਰਮੁਖਿ ਸਚੁ ਸੁਰੰਗੁ ਹੈ ਮੂਲੁ ਮਜੀਠ ਨ ਟਲੈ ਟਲੰਦਾ ।

Is é an fhírinne i bhfoirm gurmukhs a leithéid de dhath aoibhne álainn nach n-imíonn go deo.

ਮਨਮੁਖੁ ਕੂੜੁ ਕੁਰੰਗ ਹੈ ਫੁਲ ਕੁਸੁੰਭੈ ਥਿਰ ਨ ਰਹੰਦਾ ।

Tá an dath intinne-dhírithe, manmukh, cosúil leis an dath bréige a íslíonn go luath.

ਥੋਮ ਕਥੂਰੀ ਵਾਸੁ ਲੈ ਨਕੁ ਮਰੋੜੈ ਮਨਿ ਭਾਵੰਦਾ ।

Tá an bhréag, i gcoinne na fírinne, cosúil le gairleog i gcodarsnacht le musk. Ar bholadh an chéad shrón iompaítear an tsrón ar shiúl ach tá cumhráin an chéad cheann eile taitneamhach don intinn.

ਕੂੜੁ ਸਚੁ ਅਕ ਅੰਬ ਫਲ ਕਉੜਾ ਮਿਠਾ ਸਾਉ ਲਹੰਦਾ ।

Tá bréagacht agus fírinne cosúil le akk, planda fiáin an réigiúin ghainmheach agus crann mango a iompraíonn torthaí searbha agus milis faoi seach.

ਸਾਹ ਸਚੁ ਚੋਰ ਕੂੜੁ ਹੈ ਸਾਹੁ ਸਵੈ ਚੋਰੁ ਫਿਰੈ ਭਵੰਦਾ ।

Tá an fhírinne agus an bhréag ar nós an bhaincéir agus an gadaí; Codlaíonn an baincéir go compordach agus an gadaí ag fánaíocht thart anseo is ansiúd.

ਸਾਹ ਫੜੈ ਉਠਿ ਚੋਰ ਨੋ ਤਿਸੁ ਨੁਕਸਾਨੁ ਦੀਬਾਣੁ ਕਰੰਦਾ ।

Gabhann an baincéir greim ar an ngadaí agus gearrtar pionós breise air sna cúirteanna.

ਸਚੁ ਕੂੜੈ ਲੈ ਨਿਹਣਿ ਬਹੰਦਾ ।੬।

Cuireann an fhírinne geimhle ar deireadh leis an bhréag.

ਪਉੜੀ ੭

ਸਚੁ ਸੋਹੈ ਸਿਰ ਪਗ ਜਿਉ ਕੋਝਾ ਕੂੜੁ ਕੁਥਾਇ ਕਛੋਟਾ ।

Maisíonn an fhírinne an ceann cosúil le turban ach tá an bhréag cosúil le héadach mín a fhanann in áit mhíshlachtmhar.

ਸਚੁ ਸਤਾਣਾ ਸਾਰਦੂਲੁ ਕੂੜੁ ਜਿਵੈ ਹੀਣਾ ਹਰਣੋਟਾ ।

Is leon cumhachtach í an fhírinne agus tá an bhréag cosúil le fianna bunaithe.

ਲਾਹਾ ਸਚੁ ਵਣੰਜੀਐ ਕੂੜੁ ਕਿ ਵਣਜਹੁ ਆਵੈ ਤੋਟਾ ।

Bíonn gnóthachain ag baint le hidirbhearta na fírinne, ach ní thugann an trádáil bhréagach ach caillteanas.

ਸਚੁ ਖਰਾ ਸਾਬਾਸਿ ਹੈ ਕੂੜੁ ਨ ਚਲੈ ਦਮੜਾ ਖੋਟਾ ।

Tuilleann an fhírinne ghlan bualadh bos ach ní scaiptear an bhréag ar nós mona cuntair.

ਤਾਰੇ ਲਖ ਅਮਾਵਸੈ ਘੇਰਿ ਅਨੇਰਿ ਚਨਾਇਣੁ ਹੋਟਾ ।

San oíche gan ghealach, fanann na milliúin réalta ann (sa spéir) ach maireann ganntanas an tsolais agus bíonn an dorchadas i réim.

ਸੂਰਜ ਇਕੁ ਚੜ੍ਹੰਦਿਆ ਹੋਇ ਅਠ ਖੰਡ ਪਵੈ ਫਲਫੋਟਾ ।

Le héirí na gréine scaipeann an dorchadas sna hocht dtreo go léir.

ਕੂੜੁ ਸਚੁ ਜਿਉਂ ਵਟੁ ਘੜੋਟਾ ।੭।

Tá an gaol idir an cochall bréagach agus an fhírinne cosúil le gaol an pitcher agus na cloiche.

ਪਉੜੀ ੮

ਸੁਹਣੇ ਸਾਮਰਤਖ ਜਿਉ ਕੂੜੁ ਸਚੁ ਵਰਤੈ ਵਰਤਾਰਾ ।

Is ionann bréagacht don fhírinne agus aisling don réaltacht.

ਹਰਿਚੰਦਉਰੀ ਨਗਰ ਵਾਂਗੁ ਕੂੜੁ ਸਚੁ ਪਰਗਟੁ ਪਾਹਾਰਾ ।

Tá an bhréag cosúil le cathair shamhailteach sa spéir ach tá an fhírinne cosúil le domhan follasach.

ਨਦੀ ਪਛਾਵਾਂ ਮਾਣਸਾ ਸਿਰ ਤਲਵਾਇਆ ਅੰਬਰੁ ਤਾਰਾ ।

Is cosúil le bréagacht scáth na bhfear san abhainn, áit a bhfuil íomhá na gcrann, na réaltaí inbhéartaithe.

ਧੂਅਰੁ ਧੁੰਧੂਕਾਰੁ ਹੋਇ ਤੁਲਿ ਨ ਘਣਹਰਿ ਵਰਸਣਹਾਰਾ ।

Cruthaíonn deatach ceo freisin ach níl an dorchadas seo cosúil leis an dorchadas de bharr scamaill báistí.

ਸਾਉ ਨ ਸਿਮਰਣਿ ਸੰਕਰੈ ਦੀਪਕ ਬਾਝੁ ਨ ਮਿਟੈ ਅੰਧਾਰਾ ।

Toisc nach dtugann cuimhne an tsiúcra an blas milis, ní féidir an dorchadas a dhíbirt gan lampa.

ਲੜੈ ਨ ਕਾਗਲਿ ਲਿਖਿਆ ਚਿਤੁ ਚਿਤੇਰੇ ਸੈ ਹਥੀਆਰਾ ।

Ní féidir leis an laoch dul i ngleic le glacadh na n-arm priontáilte ar pháipéar.

ਸਚੁ ਕੂੜੁ ਕਰਤੂਤਿ ਵੀਚਾਰਾ ।੮।

Is iad sin gníomhartha na fírinne agus na bréagacha.

ਪਉੜੀ ੯

ਸਚੁ ਸਮਾਇਣੁ ਦੁਧ ਵਿਚਿ ਕੂੜ ਵਿਗਾੜੁ ਕਾਂਜੀ ਦੀ ਚੁਖੈ ।

Is í an fhírinne an rennet sa bhainne ach tá an bhréag mar an fínéagar millteach.

ਸਚੁ ਭੋਜਨੁ ਮੁਹਿ ਖਾਵਣਾ ਇਕੁ ਦਾਣਾ ਨਕੈ ਵਲਿ ਦੁਖੈ ।

Tá an fhírinne cosúil le bia a ithe tríd an mbéal ach tá an bhréag pianmhar amhail is dá mbeadh grán imithe isteach sa tsrón.

ਫਲਹੁ ਰੁਖ ਰੁਖਹੁ ਸੁ ਫਲੁ ਅੰਤਿ ਕਾਲਿ ਖਉ ਲਾਖਹੁ ਰੁਖੈ ।

Ó thorthaí tagann crann agus crann ainmneach na torthaí; ach má ionsaíonn seileaic an crann, scriostar an dara ceann (mar an gcéanna, díothaíonn an bhréag an duine aonair).

ਸਉ ਵਰਿਆ ਅਗਿ ਰੁਖ ਵਿਚਿ ਭਸਮ ਕਰੈ ਅਗਿ ਬਿੰਦਕੁ ਧੁਖੈ ।

Ar feadh na gcéadta bliain, fanann an tine folaigh sa chrann, ach í feargach le spréach bheag, scriosann sé an rí (mar an gcéanna, an bhréag a fhanann san intinn, scriosann sé an fear i ndeireadh na dála).

ਸਚੁ ਦਾਰੂ ਕੂੜੁ ਰੋਗੁ ਹੈ ਵਿਣੁ ਗੁਰ ਵੈਦ ਵੇਦਨਿ ਮਨਮੁਖੈ ।

Is leigheas í an fhírinne ach is galar í an bhréag a chuireann isteach ar na manmukhs atá gan dochtúir i bhfoirm Gúrú.

ਸਚੁ ਸਥੋਈ ਕੂੜ ਠਗੁ ਲਗੈ ਦੁਖੁ ਨ ਗੁਰਮੁਖਿ ਸੁਖੈ ।

Is compánach í an fhírinne agus is caimiléireacht an bhréag nach féidir leis an gurmukh a fhulaingt (toisc go gcloíonn siad go deo i sásamh na fírinne).

ਕੂੜੁ ਪਚੈ ਸਚੈ ਦੀ ਭੁਖੈ ।੯।

Imíonn an bhréagacht agus bíonn an fhírinne de shíor ag teastáil.

ਪਉੜੀ ੧੦

ਕੂੜੁ ਕਪਟ ਹਥਿਆਰ ਜਿਉ ਸਚੁ ਰਖਵਾਲਾ ਸਿਲਹ ਸੰਜੋਆ ।

Is arm bréige í an bhréagacht ach is cosantóir í an fhírinne mar armúr iarainn.

ਕੂੜੁ ਵੈਰੀ ਨਿਤ ਜੋਹਦਾ ਸਚੁ ਸੁਮਿਤੁ ਹਿਮਾਇਤਿ ਹੋਆ ।

Cosúil leis an namhaid, luíonn bréag i gcónaí faoi luíochán ach bíonn an fhírinne, cosúil le cara, i gcónaí réidh le cuidiú agus le tacaíocht a thabhairt.

ਸੂਰਵੀਰੁ ਵਰੀਆਮੁ ਸਚੁ ਕੂੜੁ ਕੁੜਾਵਾ ਕਰਦਾ ਢੋਆ ।

Is laoch cróga í an fhírinne a bhuaileann leis na daoine fírinneacha ach buaileann an A Her leis féin.

ਨਿਹਚਲੁ ਸਚੁ ਸੁਥਾਇ ਹੈ ਲਰਜੈ ਕੂੜੁ ਕੁਥਾਇ ਖੜੋਆ ।

In áiteanna maithe, seasann an fhírinne go daingean ach nuair a bhíonn sí sna háiteanna míchearta, bíonn an bhréag ar crith agus ar crith.

ਸਚਿ ਫੜਿ ਕੂੜੁ ਪਛਾੜਿਆ ਚਾਰਿ ਚਕ ਵੇਖਨ ਤ੍ਰੈ ਲੋਆ ।

Is fianaise iad na ceithre threo agus na trí shaol (ar an bhfírinne) gur chuir an fhírinne a ghlac an bhréag isteach air.

ਕੂੜੁ ਕਪਟੁ ਰੋਗੀ ਸਦਾ ਸਚੁ ਸਦਾ ਹੀ ਨਵਾਂ ਨਿਰੋਆ ।

Bíonn bréige mealltach gafa riamh agus bíonn an fhírinne i gcónaí gránna agus croíúil.

ਸਚੁ ਸਚਾ ਕੂੜੁ ਕੂੜੁ ਵਿਖੋਆ ।੧੦।

Tugtar uchtóir na fírinne riamh ar uchtóir na fírinne agus breathnaítear riamh ar leantóir na bréige mar Shraith.

ਪਉੜੀ ੧੧

ਸਚੁ ਸੂਰਜੁ ਪਰਗਾਸੁ ਹੈ ਕੂੜਹੁ ਘੁਘੂ ਕੁਝੁ ਨ ਸੁਝੈ ।

Is í an fhírinne solas na gréine agus is ulchabhán í an bhréag nach féidir faic a fheiceáil.

ਸਚ ਵਣਸਪਤਿ ਬੋਹੀਐ ਕੂੜਹੁ ਵਾਸ ਨ ਚੰਦਨ ਬੁਝੈ ।

Scaipeann cumhrán na fírinne sa fhásra iomlán ach ní shainaithníonn bréagacht i bhfoirm bambú sandal.

ਸਚਹੁ ਸਫਲ ਤਰੋਵਰਾ ਸਿੰਮਲੁ ਅਫਲੁ ਵਡਾਈ ਲੁਝੈ ।

Déanann an fhírinne crann torthúil mar a bhfuil an crann cadáis síoda bródúil as a bheith gan toradh a bheith i gcónaí ang.

ਸਾਵਣਿ ਵਣ ਹਰੀਆਵਲੇ ਸੁਕੈ ਅਕੁ ਜਵਾਹਾਂ ਰੁਝੈ ।

I mí silvan téann na foraoisí go léir glas ach fanann akk, planda fiáin an réigiúin ghainmheach, agus javds, an camel-thorn, tirim.

ਮਾਣਕ ਮੋਤੀ ਮਾਨਸਰਿ ਸੰਖਿ ਨਿਸਖਣ ਹਸਤਨ ਦੁਝੈ ।

Tá rubies agus péarlaí sa Manasarovar ach tá an conch atá folamh laistigh brúite ag lámha.

ਸਚੁ ਗੰਗੋਦਕੁ ਨਿਰਮਲਾ ਕੂੜਿ ਰਲੈ ਮਦ ਪਰਗਟੁ ਗੁਝੈ ।

Tá an fhírinne glan cosúil le huisce na Ganges ach cuireann fíon na bréige, fiú má chuirtear i bhfolach é, a boladh salach.

ਸਚੁ ਸਚਾ ਕੂੜੁ ਕੂੜਹੁ ਖੁਜੈ ।੧੧।

Is fíor an fhírinne agus fanann an bhréag bréagach.

ਪਉੜੀ ੧੨

ਸਚੁ ਕੂੜ ਦੁਇ ਝਾਗੜੂ ਝਗੜਾ ਕਰਦਾ ਚਉਤੈ ਆਇਆ ।

Do bhí fír agus bréug ag imtheacht agus ag congnamh tháinig siad go dias an chirt.

ਅਗੇ ਸਚਾ ਸਚਿ ਨਿਆਇ ਆਪ ਹਜੂਰਿ ਦੋਵੈ ਝਗੜਾਇਆ ।

Chuir dáileoir an chirt fíor orthu a gcuid pointí a phlé ansin.

ਸਚੁ ਸਚਾ ਕੂੜਿ ਕੂੜਿਆਰੁ ਪੰਚਾ ਵਿਚਿਦੋ ਕਰਿ ਸਮਝਾਇਆ ।

Tháinig na hidirghabhálaithe ciallmhar ar an gconclúid go bhfuil an fhírinne fíor agus an bréagach Her.

ਸਚਿ ਜਿਤਾ ਕੂੜਿ ਹਾਰਿਆ ਕੂੜੁ ਕੂੜਾ ਕਰਿ ਸਹਰਿ ਫਿਰਾਇਆ ।

Tháinig bua ar an bhfírinne agus cailleadh an bhréag agus á lipéadú bréagach, rinneadh paráid sa chathair ar fad.

ਸਚਿਆਰੈ ਸਾਬਾਸਿ ਹੈ ਕੂੜਿਆਰੈ ਫਿਟੁ ਫਿਟੁ ਕਰਾਇਆ ।

Moladh an fhírinneach ach thabhaigh an mícheart opprobrium.

ਸਚ ਲਹਣਾ ਕੂੜਿ ਦੇਵਣਾ ਖਤੁ ਸਤਾਗਲੁ ਲਿਖਿ ਦੇਵਾਇਆ ।

Scríobhadh é seo ar phíosa páipéir go bhfuil an fhírinne creidiúnaithe agus an féichiúnaí bréagach.

ਆਪ ਠਗਾਇ ਨ ਠਗੀਐ ਠਗਣਹਾਰੈ ਆਪੁ ਠਗਾਇਆ ।

An té a cheadaíonn é féin a bheith meallta, ní mheabhraítear é choíche agus an té a mheallann daoine eile, déantar é a chealú.

ਵਿਰਲਾ ਸਚੁ ਵਿਹਾਝਣ ਆਇਆ ।੧੨।

Is ceannaitheoir na fírinne é aon cheann annamh.

ਪਉੜੀ ੧੩

ਕੂੜੁ ਸੁਤਾ ਸਚੁ ਜਾਗਦਾ ਸਚੁ ਸਾਹਿਬ ਦੇ ਮਨਿ ਭਾਇਆ ।

Ós rud é go gcodlaíonn an bhréag agus an fhírinne ina dhúiseacht, is é an Tiarna Dia sin a thugann grá don fhírinne.

ਸਚੁ ਸਚੈ ਕਰਿ ਪਾਹਰੂ ਸਚ ਭੰਡਾਰ ਉਤੇ ਬਹਿਲਾਇਆ ।

Cheap an Tiarna fíor an fhírinne mar fhear faire agus chuir sé ina shuí i stór na bhfírinne.

ਸਚੁ ਆਗੂ ਆਨ੍ਹੇਰ ਕੂੜ ਉਝੜਿ ਦੂਜਾ ਭਾਉ ਚਲਾਇਆ ।

Is í an fhírinne an treoir agus is í an bhréag an dorchadas a chuireann ar dhaoine dul ar seachrán i ndufair na déachta.

ਸਚੁ ਸਚੇ ਕਰਿ ਫਉਜਦਾਰੁ ਰਾਹੁ ਚਲਾਵਣੁ ਜੋਗੁ ਪਠਾਇਆ ।

Agus an fhírinne á cheapadh mar cheannasaí, tá sé inniúil ag an Tiarna fíor daoine a ghlacadh ar chonair na bhfíréantacld.

ਜਗ ਭਵਜਲੁ ਮਿਲਿ ਸਾਧਸੰਗਿ ਗੁਰ ਬੋਹਿਥੈ ਚਾੜ੍ਹਿ ਤਰਾਇਆ ।

Chun daoine a fháil trasna aigéan an domhain, tá an fhírinne mar Ghúrú tar éis na daoine a ghlacadh trasna san árthach mar an bpobal naofa.

ਕਾਮੁ ਕ੍ਰੋਧੁ ਲੋਭੁ ਮੋਹੁ ਫੜਿ ਅਹੰਕਾਰੁ ਗਰਦਨਿ ਮਰਵਾਇਆ ।

Maraíodh lust, fearg, saint, infatuation agus ego trí iad a choinneáil óna muineál.

ਪਾਰਿ ਪਏ ਗੁਰੁ ਪੂਰਾ ਪਾਇਆ ।੧੩।

Iad siúd a fuair an Gúrú foirfe, tá siad imithe trasna (aigéan an domhain).

ਪਉੜੀ ੧੪

ਲੂਣੁ ਸਾਹਿਬ ਦਾ ਖਾਇ ਕੈ ਰਣ ਅੰਦਰਿ ਲੜਿ ਮਰੈ ਸੁ ਜਾਪੈ ।

Is fíor an té atá dílis do shalann a mháighistir agus a gheobhas bás ag troid ar a shon i bpáirc an chatha.

ਸਿਰ ਵਢੈ ਹਥੀਆਰੁ ਕਰਿ ਵਰੀਆਮਾ ਵਰਿਆਮੁ ਸਿਞਾਪੈ ।

Tugtar cróga i measc na laochra ar an té a dhéanann an namhaid a dhícheannadh lena arm.

ਤਿਸੁ ਪਿਛੈ ਜੋ ਇਸਤਰੀ ਥਪਿ ਥੇਈ ਦੇ ਵਰੈ ਸਰਾਪੈ ।

Tá a bhean méala bunaithe mar dhuine sati atá in ann bólaí agus mallachtaí a thabhairt.

ਪੋਤੈ ਪੁਤ ਵਡੀਰੀਅਨਿ ਪਰਵਾਰੈ ਸਾਧਾਰੁ ਪਰਾਪੈ ।

Moltar clann mhac agus gharmhac agus éiríonn an teaghlach ar fad ardaithe.

ਵਖਤੈ ਉਪਰਿ ਲੜਿ ਮਰੈ ਅੰਮ੍ਰਿਤ ਵੇਲੈ ਸਬਦੁ ਅਲਾਪੈ ।

Is é an fíorlaoch a thugtar ar dhuine a fhaigheann bás ag troid in uair an ghátair agus a dhéanann an Briathar a aithris san uair ambrosial.

ਸਾਧਸੰਗਤਿ ਵਿਚਿ ਜਾਇ ਕੈ ਹਉਮੈ ਮਾਰਿ ਮਰੈ ਆਪੁ ਆਪੈ ।

Ag dul go dtí an comhthionól naofa agus ag déanamh a mhianta, caitheann sé a ego.

ਲੜਿ ਮਰਣਾ ਤੈ ਸਤੀ ਹੋਣੁ ਗੁਰਮੁਖਿ ਪੰਤੁ ਪੂਰਣ ਪਰਤਾਪੈ ।

Ag fáil bháis agus tú ag troid i gcath agus an smacht a choinneáil ar na céadfaí is ea cosán mór na gurmukhs.

ਸਚਿ ਸਿਦਕ ਸਚ ਪੀਰੁ ਪਛਾਪੈ ।੧੪।

An fíor-Ghúrú a thugtar ar do chreideamh iomlán a chuireann tú ar ceal.

ਪਉੜੀ ੧੫

ਨਿਹਚਲੁ ਸਚਾ ਥੇਹੁ ਹੈ ਸਾਧਸੰਗੁ ਪੰਜੇ ਪਰਧਾਨਾ ।

Tá an chathair i bhfoirm an phobail naofa fíor agus dochorraithe mar go bhfuil cónaí ar na cúig cinnirí go léir inti.

ਸਤਿ ਸੰਤੋਖੁ ਦਇਆ ਧਰਮੁ ਅਰਥੁ ਸਮਰਥੁ ਸਭੋ ਬੰਧਾਨਾ ।

Tá an fhírinne, sásamh, comhbhá, dharma agus lucre in ann gach smacht a fháil.

ਗੁਰ ਉਪਦੇਸੁ ਕਮਾਵਣਾ ਗੁਰਮੁਖਿ ਨਾਮੁ ਦਾਨੁ ਇਸਨਾਨਾ ।

Anseo, cleachtann na gurmukhs teagasc an Ghúrú agus breathnaíonn siad ar mhachnamh ar reithe, ar charthanacht agus ar ablution.

ਮਿਠਾ ਬੋਲਣੁ ਨਿਵਿ ਚਲਣੁ ਹਥਹੁ ਦੇਣ ਭਗਤਿ ਗੁਰ ਗਿਆਨਾ ।

Labhraíonn daoine go binn anseo, siúlann siad go humhal, tugann siad carthanachtaí ar shiúl agus faigheann siad eolas trí dhílseacht don Ghúrú.

ਦੁਹੀ ਸਰਾਈ ਸੁਰਖ ਰੂ ਸਚੁ ਸਬਦੁ ਵਜੈ ਨੀਸਾਨਾ ।

Fanann siad saor ó aon imní sa saol seo agus sa saol ina dhiaidh seo, agus dóibh, drumaí na fírinne

ਚਲਣੁ ਜਿੰਨ੍ਹੀ ਜਾਣਿਆ ਜਗ ਅੰਦਰਿ ਵਿਰਲੇ ਮਿਹਮਾਨਾ ।

Buaitear focal. Is annamh a bhíonn na haíonna a ghlac leis an imeacht ón saol seo, mar atá fíor.

ਆਪ ਗਵਾਏ ਤਿਸੁ ਕੁਰਬਾਨਾ ।੧੫।

Tá mé íobairt dóibh siúd a sheachain a ego.

ਪਉੜੀ ੧੬

ਕੂੜ ਅਹੀਰਾਂ ਪਿੰਡੁ ਹੈ ਪੰਜ ਦੂਤ ਵਸਨਿ ਬੁਰਿਆਰਾ ।

Bréagach is ea an sráidbhaile robálaithe ina bhfuil cónaí ar na cúig leagáidí olc.

ਕਾਮ ਕਰੋਧੁ ਵਿਰੋਧੁ ਨਿਤ ਲੋਭ ਮੋਹ ਧ੍ਰੋਹੁ ਅਹੰਕਾਰਾ ।

Is iad na teachtairí seo ná lust, fearg, conspóid, saint, infatuation, feall agus ego.

ਖਿੰਜੋਤਾਣੁ ਅਸਾਧੁ ਸੰਗੁ ਵਰਤੈ ਪਾਪੈ ਦਾ ਵਰਤਾਰਾ ।

Sa sráidbhaile seo ina bhfuil cuideachta olc ag tarraingt, ag brú agus ag iompar peacach ag feidhmiú i gcónaí.

ਪਰ ਧਨ ਪਰ ਨਿੰਦਾ ਪਿਆਰੁ ਪਰ ਨਾਰੀ ਸਿਉ ਵਡੇ ਵਿਕਾਰਾ ।

Fanann ceangal le saibhreas daoine eile, clúmhilleadh agus bean anseo i gcónaí

ਖਲੁਹਲੁ ਮੂਲਿ ਨ ਚੁਕਈ ਰਾਜ ਡੰਡੁ ਜਮ ਡੰਡੁ ਕਰਾਰਾ ।

Bíonn mearbhall agus suaitheadh ann i gcónaí agus cuirtear pionóis stáit agus báis ar dhaoine i gcónaí.

ਦੁਹੀ ਸਰਾਈ ਜਰਦ ਰੂ ਜੰਮਣ ਮਰਣ ਨਰਕਿ ਅਵਤਾਰਾ ।

Bíonn muintir an tsráidbhaile seo náireach i gcónaí sa dá shaol agus leanann siad ar imirce go hifreann.

ਅਗੀ ਫਲ ਹੋਵਨਿ ਅੰਗਿਆਰਾ ।੧੬।

Is iad na torthaí tine amháin na Sparks.

ਪਉੜੀ ੧੭

ਸਚੁ ਸਪੂਰਣ ਨਿਰਮਲਾ ਤਿਸੁ ਵਿਚਿ ਕੂੜੁ ਨ ਰਲਦਾ ਰਾਈ ।

Ós rud é go bhfuil an fhírinne foirfe, ní féidir leis an bréag a mheascadh inti mar ní féidir píosa tuí a chuaigh isteach sa tsúil a choinneáil ann

ਅਖੀ ਕਤੁ ਨ ਸੰਜਰੈ ਤਿਣੁ ਅਉਖਾ ਦੁਖਿ ਰੈਣਿ ਵਿਹਾਈ ।

Agus caitear an oíche ar fad i bhfulaingt.

ਭੋਜਣ ਅੰਦਰਿ ਮਖਿ ਜਿਉ ਹੋਇ ਦੁਕੁਧਾ ਫੇਰਿ ਕਢਾਈ ।

Déantar eitilt sa bhéile a urlacan freisin (de réir an chomhlachta).

ਰੂਈ ਅੰਦਰਿ ਚਿਣਗ ਵਾਂਗ ਦਾਹਿ ਭਸਮੰਤੁ ਕਰੇ ਦੁਖਦਾਈ ।

Cruthaíonn spréach amháin in ualach cadáis trioblóid dó, agus nuair a dhéantar an méid iomlán a dhó, is luaithreach é.

ਕਾਂਜੀ ਦੁਧੁ ਕੁਸੁਧ ਹੋਇ ਫਿਟੈ ਸਾਦਹੁ ਵੰਨਹੁ ਜਾਈ ।

Milleann fínéagar i mbainne a bhlas agus cuireann sé mílí air.

ਮਹੁਰਾ ਚੁਖਕੁ ਚਖਿਆ ਪਾਤਿਸਾਹਾ ਮਾਰੈ ਸਹਮਾਈ ।

Fiú le beagán de nimhe tasted mharaíonn emperors láithreach.

ਸਚਿ ਅੰਦਰਿ ਕਿਉ ਕੂੜੁ ਸਮਾਈ ।੧੭।

Ansin, conas is féidir an fhírinne a mheascadh suas i bréagach?

ਪਉੜੀ ੧੮

ਗੁਰਮੁਖਿ ਸਚੁ ਅਲਿਪਤੁ ਹੈ ਕੂੜਹੁ ਲੇਪੁ ਨ ਲਗੈ ਭਾਈ ।

Fanann an fhírinne i bhfoirm gurmukh scoite riamh agus níl aon tionchar ag an bhfírinne uirthi.

ਚੰਦਨ ਸਪੀਂ ਵੇੜਿਆ ਚੜ੍ਹੈ ਨ ਵਿਸੁ ਨ ਵਾਸੁ ਘਟਾਈ ।

Tá crann adhmaid sandal timpeallaithe ag nathracha ach ní chuireann an nimh isteach air ná ní laghdaítear a chuid cumhráin.

ਪਾਰਸੁ ਅੰਦਰਿ ਪਥਰਾਂ ਅਸਟ ਧਾਤੁ ਮਿਲਿ ਵਿਗੜਿ ਨ ਜਾਈ ।

I measc na gcloch tá cloch an fhealsaimh ach fiú nuair a bhuaileann sé leis na hocht miotal ní bhíonn sé millte.

ਗੰਗ ਸੰਗਿ ਅਪਵਿਤ੍ਰ ਜਲੁ ਕਰਿ ਨ ਸਕੈ ਅਪਵਿਤ੍ਰ ਮਿਲਾਈ ।

Ní féidir le huisce truaillithe a mheascadh isteach sa Ganges é a thruailliú.

ਸਾਇਰ ਅਗਿ ਨ ਲਗਈ ਮੇਰੁ ਸੁਮੇਰੁ ਨ ਵਾਉ ਡੁਲਾਈ ।

Ní dhóitear farraigí trí thine riamh agus ní féidir leis an aer sléibhte a chroitheadh.

ਬਾਣੁ ਨ ਧੁਰਿ ਅਸਮਾਣਿ ਜਾਇ ਵਾਹੇਂਦੜੁ ਪਿਛੈ ਪਛੁਤਾਈ ।

Ní féidir leis an tsaighead teagmháil leis an spéir choíche agus aithríonn an shooter ina dhiaidh sin.

ਓੜਕਿ ਕੂੜੁ ਕੂੜੋ ਹੁਇ ਜਾਈ ।੧੮।

Is bréagach é an bhréag ar deireadh thiar.

ਪਉੜੀ ੧੯

ਸਚੁ ਸਚਾਵਾ ਮਾਣੁ ਹੈ ਕੂੜ ਕੂੜਾਵੀ ਮਣੀ ਮਨੂਰੀ ।

Maidir leis an bhfírinne is fíor i gcónaí agus aithnítear bréagach i gcónaí mar bhréag.

ਕੂੜੇ ਕੂੜੀ ਪਾਇ ਹੈ ਸਚੁ ਸਚਾਵੀ ਗੁਰਮਤਿ ਪੂਰੀ ।

Tá meas ar an mbréag saorga freisin ach is eagna an Ghúrú a thugtar don fhírinne foirfe.

ਕੂੜੈ ਕੂੜਾ ਜੋਰਿ ਹੈ ਸਚਿ ਸਤਾਣੀ ਗਰਬ ਗਰੂਰੀ ।

Tá cumhacht Sraithe góchumtha freisin agus tá fiú ego cráifeach na fírinne domhain agus lán de dhomhantarraingt.

ਕੂੜੁ ਨ ਦਰਗਹ ਮੰਨੀਐ ਸਚੁ ਸੁਹਾਵਾ ਸਦਾ ਹਜੂਰੀ ।

Ní aithnítear bréagacht i gcúirt an Tiarna ach is í an fhírinne a mhaisiú i gcónaí a chúirt.

ਸੁਕਰਾਨਾ ਹੈ ਸਚੁ ਘਰਿ ਕੂੜੁ ਕੁਫਰ ਘਰਿ ਨਾ ਸਾਬੂਰੀ ।

I dteach na fírinne, mothaítear buíochais i gcónaí ach ní mothaíonn an bhréag sásta riamh.

ਹਸਤਿ ਚਾਲ ਹੈ ਸਚ ਦੀ ਕੂੜਿ ਕੁਢੰਗੀ ਚਾਲ ਭੇਡੂਰੀ ।

Tá gait na fírinne cosúil le heilifint ach gluaiseann an bhréag go clumsically mar chaoirigh.

ਮੂਲੀ ਪਾਨ ਡਿਕਾਰ ਜਿਉ ਮੂਲਿ ਨ ਤੁਲਿ ਲਸਣੁ ਕਸਤੂਰੀ ।

Ní féidir luach musca agus gairleog a choinneáil ar par agus mar an gcéanna i gcás brúchtadh raidis agus betel.

ਬੀਜੈ ਵਿਸੁ ਨ ਖਾਵੈ ਚੂਰੀ ।੧੯।

An té a chuireann nimh, ní féidir leis min bhlasta a ithe arna dhéanamh d’arán brúite measctha le him agus le siúcra (cairt).

ਪਉੜੀ ੨੦

ਸਚੁ ਸੁਭਾਉ ਮਜੀਠ ਦਾ ਸਹੈ ਅਵਟਣ ਰੰਗੁ ਚੜ੍ਹਾਏ ।

Tá nádúr na fírinne cosúil le madder a iompraíonn teas na fiuchta féin ach a ghlanann an dath go tapa.

ਸਣ ਜਿਉ ਕੂੜੁ ਸੁਭਾਉ ਹੈ ਖਲ ਕਢਾਇ ਵਟਾਇ ਬਨਾਏ ।

Tá nádúr na bréagachta cosúil le siúit a bhfuil a chraiceann scafa agus ansin é a chasadh, ullmhaítear a rópaí.

ਚੰਨਣ ਪਰਉਪਕਾਰੁ ਕਰਿ ਅਫਲ ਸਫਲ ਵਿਚਿ ਵਾਸੁ ਵਸਾਏ ।

Toisc go bhfuil sandal maith, cuireann sé cumhra ar na crainn go léir, bíodh torthaí nó gan torthaí orthu.

ਵਡਾ ਵਿਕਾਰੀ ਵਾਂਸੁ ਹੈ ਹਉਮੈ ਜਲੈ ਗਵਾਂਢੁ ਜਲਾਏ ।

Toisc go bhfuil bambú lán le h-olc, tomaíonn sé ina ego féin agus nuair a thagann deireadh leis an tine, tornaíonn sé a chrainn chomharsanachta freisin.

ਜਾਣ ਅਮਿਓ ਰਸੁ ਕਾਲਕੂਟੁ ਖਾਧੈ ਮਰੈ ਮੁਏ ਜੀਵਾਏ ।

Déanann an neachtar na mairbh beo agus maraíonn nimh marfach na beo.

ਦਰਗਹ ਸਚੁ ਕਬੂਲੁ ਹੈ ਕੂੜਹੁ ਦਰਗਹ ਮਿਲੈ ਸਜਾਏ ।

Glactar leis an bhfírinne i gcúirt an Tiarna, ach, sa chúirt chéanna gearrtar pionós ar an bhfíorú.

ਜੋ ਬੀਜੈ ਸੋਈ ਫਲੁ ਖਾਏ ।੨੦।੩੦। ਤੀਹ ।

Sroicheann duine acu an rud a chuireann duine.