વારાં ભાઇ ગુર્દાસજી

પાન - 30


ੴ ਸਤਿਗੁਰ ਪ੍ਰਸਾਦਿ ॥
ik oankaar satigur prasaad |

એક ઓંકાર, આદિમ ઉર્જા, દૈવી ઉપદેશકની કૃપાથી સાક્ષાત્કાર થયો

ਪਉੜੀ ੧
paurree 1

ਸਤਿਗੁਰ ਸਚਾ ਪਾਤਿਸਾਹੁ ਗੁਰਮੁਖਿ ਸਚਾ ਪੰਥੁ ਸੁਹੇਲਾ ।
satigur sachaa paatisaahu guramukh sachaa panth suhelaa |

સાચા ગુરુ જ સાચા સમ્રાટ છે અને ગુરુમુખોનો માર્ગ સુખનો માર્ગ છે.

ਮਨਮੁਖ ਕਰਮ ਕਮਾਂਵਦੇ ਦੁਰਮਤਿ ਦੂਜਾ ਭਾਉ ਦੁਹੇਲਾ ।
manamukh karam kamaanvade duramat doojaa bhaau duhelaa |

મન લક્ષી, મનમુખ, અશુદ્ધ બુદ્ધિ દ્વારા નિયંત્રિત કાર્ય કરે છે અને દ્વૈતના દુઃખદાયક માર્ગ પર ચાલે છે.

ਗੁਰਮੁਖਿ ਸੁਖ ਫਲੁ ਸਾਧਸੰਗ ਭਾਇ ਭਗਤਿ ਕਰਿ ਗੁਰਮੁਖਿ ਮੇਲਾ ।
guramukh sukh fal saadhasang bhaae bhagat kar guramukh melaa |

ગુરુમુખો પવિત્ર મંડળમાં આનંદનું ફળ મેળવે છે અને પ્રેમાળ ભક્તિ સાથે ગુરુમુખોને મળે છે.

ਕੂੜੁ ਕੁਸਤੁ ਅਸਾਧ ਸੰਗੁ ਮਨਮੁਖ ਦੁਖ ਫਲੁ ਹੈ ਵਿਹੁ ਵੇਲਾ ।
koorr kusat asaadh sang manamukh dukh fal hai vihu velaa |

અસત્ય અને દુષ્ટોની સંગતમાં, મનઝુખના વેદનાનું ફળ ઝેરી લતાની જેમ ઊગે છે.

ਗੁਰਮੁਖਿ ਆਪੁ ਗਵਾਵਣਾ ਪੈਰੀ ਪਉਣਾ ਨੇਹੁ ਨਵੇਲਾ ।
guramukh aap gavaavanaa pairee paunaa nehu navelaa |

અહંકાર ગુમાવવો અને પગે પડવું એ પ્રેમનો નવો માર્ગ છે જેને ગુરુમુખો અનુસરે છે.

ਮਨਮੁਖ ਆਪੁ ਗਣਾਵਣਾ ਗੁਰਮਤਿ ਗੁਰ ਤੇ ਉਕੜੁ ਚੇਲਾ ।
manamukh aap ganaavanaa guramat gur te ukarr chelaa |

મનમુખ પોતાની જાતનું ધ્યાન રાખે છે અને ગુરુ અને ગુરુના જ્ઞાનથી દૂર જાય છે.

ਕੂੜੁ ਸਚੁ ਸੀਹ ਬਕਰ ਖੇਲਾ ।੧।
koorr sach seeh bakar khelaa |1|

સત્ય અને અસત્યની રમત સિંહ અને બકરીના મિલન (અશક્ય) સમાન છે.

ਪਉੜੀ ੨
paurree 2

ਗੁਰਮੁਖਿ ਸੁਖ ਫਲੁ ਸਚੁ ਹੈ ਮਨਮੁਖ ਦੁਖ ਫਲੁ ਕੂੜੁ ਕੂੜਾਵਾ ।
guramukh sukh fal sach hai manamukh dukh fal koorr koorraavaa |

ગુરુમુખને સત્યનું સુખદ ફળ મળે છે અને મનમુખને અસત્યનું કડવું ફળ મળે છે.

ਗੁਰਮੁਖਿ ਸਚੁ ਸੰਤੋਖੁ ਰੁਖੁ ਦੁਰਮਤਿ ਦੂਜਾ ਭਾਉ ਪਛਾਵਾ ।
guramukh sach santokh rukh duramat doojaa bhaau pachhaavaa |

ગુરુમુખ સત્ય અને સંતોષનું વૃક્ષ છે અને દુષ્ટ વ્યક્તિ દ્વૈતની અસ્થિર છાયા છે.

ਗੁਰਮੁਖਿ ਸਚੁ ਅਡੋਲੁ ਹੈ ਮਨਮੁਖ ਫੇਰਿ ਫਿਰੰਦੀ ਛਾਵਾਂ ।
guramukh sach addol hai manamukh fer firandee chhaavaan |

ગુરુમુખ સત્ય અને મનમુખની જેમ મક્કમ છે, મન લક્ષી એ હંમેશ બદલાતી છાયા જેવું છે.

ਗੁਰਮੁਖਿ ਕੋਇਲ ਅੰਬ ਵਣ ਮਨਮੁਖ ਵਣਿ ਵਣਿ ਹੰਢਨਿ ਕਾਵਾਂ ।
guramukh koeil anb van manamukh van van handtan kaavaan |

ગુરમુખ એ કેરીના ઝાડમાં રહેતો નાઇટિંગેલ જેવો છે પણ મનમુખ એ કાગડા જેવો છે જે જંગલોમાં સ્થળે સ્થળે ભટકે છે.

ਸਾਧਸੰਗਤਿ ਸਚੁ ਬਾਗ ਹੈ ਸਬਦ ਸੁਰਤਿ ਗੁਰ ਮੰਤੁ ਸਚਾਵਾਂ ।
saadhasangat sach baag hai sabad surat gur mant sachaavaan |

પવિત્ર મંડળ એ સાચો બગીચો છે જ્યાં ગુરુમંત્ર ચેતનાને શબ્દ, સાચી છાયામાં ભળી જવાની પ્રેરણા આપે છે.

ਵਿਹੁ ਵਣੁ ਵਲਿ ਅਸਾਧ ਸੰਗਿ ਬਹੁਤੁ ਸਿਆਣਪ ਨਿਗੋਸਾਵਾਂ ।
vihu van val asaadh sang bahut siaanap nigosaavaan |

દુષ્ટોનો સંગ જંગલી ઝેરી લતા જેવો છે અને મનમુખ તેને વિકસાવવા માટે અનેક યુક્તિઓ રમતા હોય છે.

ਜਿਉ ਕਰਿ ਵੇਸੁਆ ਵੰਸੁ ਨਿਨਾਵਾਂ ।੨।
jiau kar vesuaa vans ninaavaan |2|

તે એક વેશ્યાના પુત્ર જેવો છે જે કુટુંબના નામ વિના જાય છે.

ਪਉੜੀ ੩
paurree 3

ਗੁਰਮੁਖਿ ਹੋਇ ਵੀਆਹੀਐ ਦੁਹੀ ਵਲੀ ਮਿਲਿ ਮੰਗਲਚਾਰਾ ।
guramukh hoe veeaaheeai duhee valee mil mangalachaaraa |

ગુરુમુખ એ બે પરિવારોના લગ્ન જેવા છે જ્યાં બંને બાજુ મધુર ગીતો ગાવામાં આવે છે અને આનંદ પ્રાપ્ત થાય છે.

ਦੁਹੁ ਮਿਲਿ ਜੰਮੈ ਜਾਣੀਐ ਪਿਤਾ ਜਾਤਿ ਪਰਵਾਰ ਸਧਾਰਾ ।
duhu mil jamai jaaneeai pitaa jaat paravaar sadhaaraa |

તેઓ એવા છે જેમ કે માતા અને પિતાના મિલનથી જન્મેલો પુત્ર માતાપિતાને સુખ આપે છે કારણ કે પિતાનો વંશ અને પરિવાર વધે છે.

ਜੰਮਦਿਆਂ ਰੁਣਝੁੰਝਣਾ ਵੰਸਿ ਵਧਾਈ ਰੁਣ ਝੁਣਕਾਰਾ ।
jamadiaan runajhunjhanaa vans vadhaaee run jhunakaaraa |

બાળકના જન્મ પર ક્લેરિયોનેટ્સ વગાડવામાં આવે છે અને પરિવારના વધુ વિકાસ માટે ઉજવણીનું આયોજન કરવામાં આવે છે.

ਨਾਨਕ ਦਾਦਕ ਸੋਹਿਲੇ ਵਿਰਤੀਸਰ ਬਹੁ ਦਾਨ ਦਤਾਰਾ ।
naanak daadak sohile virateesar bahu daan dataaraa |

માતા અને પિતાના ઘરોમાં આનંદના ગીતો ગવાય છે અને નોકરોને ઘણી ભેટ આપવામાં આવે છે.

ਬਹੁ ਮਿਤੀ ਹੋਇ ਵੇਸੁਆ ਨਾ ਪਿਉ ਨਾਉਂ ਨਿਨਾਉਂ ਪੁਕਾਰਾ ।
bahu mitee hoe vesuaa naa piau naaun ninaaun pukaaraa |

વેશ્યાનો પુત્ર, દરેક સાથે મૈત્રીપૂર્ણ, તેના પિતાનું કોઈ નામ નથી અને તે નામહીન તરીકે ઓળખાય છે.

ਗੁਰਮੁਖਿ ਵੰਸੀ ਪਰਮ ਹੰਸ ਮਨਮੁਖਿ ਠਗ ਬਗ ਵੰਸ ਹਤਿਆਰਾ ।
guramukh vansee param hans manamukh tthag bag vans hatiaaraa |

ગુરમુખોનું કુટુંબ પરમહતીઓ જેવું છે (ઉચ્ચ વર્ગના હંસ જે પાણીમાંથી દૂધ એટલે કે અસત્યમાંથી સત્યને છીનવી શકે છે) અને મન લક્ષી લોકોનું કુટુંબ દંભી ક્રેન્સ જેવું છે જે અન્યને મારી નાખે છે.

ਸਚਿ ਸਚਿਆਰ ਕੂੜਹੁ ਕੂੜਿਆਰਾ ।੩।
sach sachiaar koorrahu koorriaaraa |3|

સત્યથી સત્યવાદી અને અસત્યમાંથી તેણીનો જન્મ થાય છે.

ਪਉੜੀ ੪
paurree 4

ਮਾਨਸਰੋਵਰੁ ਸਾਧਸੰਗੁ ਮਾਣਕ ਮੋਤੀ ਰਤਨ ਅਮੋਲਾ ।
maanasarovar saadhasang maanak motee ratan amolaa |

પવિત્ર મંડળના રૂપમાં માનસરોવર (તળાવ) તેમાં અનેક અમૂલ્ય માણેક, મોતી અને ઝવેરાત છે.

ਗੁਰਮੁਖਿ ਵੰਸੀ ਪਰਮ ਹੰਸ ਸਬਦ ਸੁਰਤਿ ਗੁਰਮਤਿ ਅਡੋਲਾ ।
guramukh vansee param hans sabad surat guramat addolaa |

ગુરુમુખો પણ સર્વોચ્ચ ક્રમના હંસના પરિવારના છે જેઓ તેમની ચેતનાને શબ્દમાં ભેળવીને સ્થિર રહે છે.

ਖੀਰਹੁਂ ਨੀਰ ਨਿਕਾਲਦੇ ਗੁਰਮੁਖਿ ਗਿਆਨੁ ਧਿਆਨੁ ਨਿਰੋਲਾ ।
kheerahun neer nikaalade guramukh giaan dhiaan nirolaa |

તેમના જ્ઞાન અને ધ્યાનની શક્તિને લીધે, ગુરુમુખો પાણીમાંથી દૂધ (એટલે કે અસત્યમાંથી સત્ય) ચાળી લે છે.

ਗੁਰਮੁਖਿ ਸਚੁ ਸਲਾਹੀਐ ਤੋਲੁ ਨ ਤੋਲਣਹਾਰੁ ਅਤੋਲਾ ।
guramukh sach salaaheeai tol na tolanahaar atolaa |

સત્યને વખાણવાથી ગુરુમુખો અનુપમ બની જાય છે અને તેમનો મહિમા કોઈ માપી શકતો નથી.

ਮਨਮੁਖ ਬਗੁਲ ਸਮਾਧਿ ਹੈ ਘੁਟਿ ਘੁਟਿ ਜੀਆਂ ਖਾਇ ਅਬੋਲਾ ।
manamukh bagul samaadh hai ghutt ghutt jeean khaae abolaa |

મનમુખી, મન લક્ષી, એક ક્રેઈન જેવો છે જે ચુપચાપ જીવોનું ગળું દબાવીને તેમને ખાઈ જાય છે.

ਹੋਇ ਲਖਾਉ ਟਿਕਾਇ ਜਾਇ ਛਪੜਿ ਊਹੁ ਪੜੈ ਮੁਹਚੋਲਾ ।
hoe lakhaau ttikaae jaae chhaparr aoohu parrai muhacholaa |

તેને તળાવ પાસે બેઠેલા જોઈને ત્યાંના જીવો હાહાકાર મચાવે છે અને વેદનાથી રડે છે.

ਸਚੁ ਸਾਉ ਕੂੜੁ ਗਹਿਲਾ ਗੋਲਾ ।੪।
sach saau koorr gahilaa golaa |4|

સત્ય ઉમદા છે જ્યારે અસત્ય નીચ ગુલામ છે.

ਪਉੜੀ ੫
paurree 5

ਗੁਰਮੁਖ ਸਚੁ ਸੁਲਖਣਾ ਸਭਿ ਸੁਲਖਣ ਸਚੁ ਸੁਹਾਵਾ ।
guramukh sach sulakhanaa sabh sulakhan sach suhaavaa |

સાચા ગુરૂમુખમાં શુભ લક્ષણો હોય છે અને તમામ સારા ગુણ તેને શોભે છે.

ਮਨਮੁਖ ਕੂੜੁ ਕੁਲਖਣਾ ਸਭ ਕੁਲਖਣ ਕੂੜੁ ਕੁਦਾਵਾ ।
manamukh koorr kulakhanaa sabh kulakhan koorr kudaavaa |

મનમુખ, સ્વ-ઇચ્છાથી, ખોટા ગુણ રાખે છે અને તેનામાં તમામ ખરાબ લક્ષણો ઉપરાંત, બધી ભ્રામક યુક્તિઓ ધરાવે છે.

ਸਚੁ ਸੁਇਨਾ ਕੂੜੁ ਕਚੁ ਹੈ ਕਚੁ ਨ ਕੰਚਨ ਮੁਲਿ ਮੁਲਾਵਾ ।
sach sueinaa koorr kach hai kach na kanchan mul mulaavaa |

સત્ય સોનું છે અને અસત્ય કાચ જેવું છે. કાચની કિંમત સોના તરીકે ન રાખી શકાય.

ਸਚੁ ਭਾਰਾ ਕੂੜੁ ਹਉਲੜਾ ਪਵੈ ਨ ਰਤਕ ਰਤਨੁ ਭੁਲਾਵਾ ।
sach bhaaraa koorr haularraa pavai na ratak ratan bhulaavaa |

સત્ય હંમેશા ભારે છે અને અસત્ય પ્રકાશ છે; આમાં ઓછામાં ઓછી શંકા નથી.

ਸਚੁ ਹੀਰਾ ਕੂੜੁ ਫਟਕੁ ਹੈ ਜੜੈ ਜੜਾਵ ਨ ਜੁੜੈ ਜੁੜਾਵਾ ।
sach heeraa koorr fattak hai jarrai jarraav na jurrai jurraavaa |

સત્ય એ હીરા છે અને અસત્ય એ પથ્થર છે જેને એક તાંતણે બાંધી શકાય તેમ નથી.

ਸਚ ਦਾਤਾ ਕੂੜੁ ਮੰਗਤਾ ਦਿਹੁ ਰਾਤੀ ਚੋਰ ਸਾਹ ਮਿਲਾਵਾ ।
sach daataa koorr mangataa dihu raatee chor saah milaavaa |

સત્ય દાનકર્તા છે જ્યારે અસત્ય ભિખારી છે; જેમ કે ચોર અને શ્રીમંત વ્યક્તિ અથવા દિવસ અને રાત તેઓ ક્યારેય મળતા નથી.

ਸਚੁ ਸਾਬਤੁ ਕੂੜਿ ਫਿਰਦਾ ਫਾਵਾ ।੫।
sach saabat koorr firadaa faavaa |5|

સત્ય સંપૂર્ણ છે અને અસત્ય હારનાર જુગારી સ્તંભથી પોસ્ટ સુધી દોડે છે.

ਪਉੜੀ ੬
paurree 6

ਗੁਰਮੁਖਿ ਸਚੁ ਸੁਰੰਗੁ ਹੈ ਮੂਲੁ ਮਜੀਠ ਨ ਟਲੈ ਟਲੰਦਾ ।
guramukh sach surang hai mool majeetth na ttalai ttalandaa |

ગુરુમુખના રૂપમાં સત્ય એટલો સુંદર મસ્ત રંગ છે જે ક્યારેય ઝાંખો પડતો નથી.

ਮਨਮੁਖੁ ਕੂੜੁ ਕੁਰੰਗ ਹੈ ਫੁਲ ਕੁਸੁੰਭੈ ਥਿਰ ਨ ਰਹੰਦਾ ।
manamukh koorr kurang hai ful kusunbhai thir na rahandaa |

મન લક્ષી, મનમુખનો રંગ કુસુમના રંગ જેવો છે જે જલ્દી જ ઓસરી જાય છે.

ਥੋਮ ਕਥੂਰੀ ਵਾਸੁ ਲੈ ਨਕੁ ਮਰੋੜੈ ਮਨਿ ਭਾਵੰਦਾ ।
thom kathooree vaas lai nak marorrai man bhaavandaa |

અસત્ય, સત્યની સામે, કસ્તુરીથી વિપરીત લસણ જેવું છે. પહેલાની ગંધથી નાક ફરી વળે છે જ્યારે બાદની સુગંધ મનને ખુશ કરે છે.

ਕੂੜੁ ਸਚੁ ਅਕ ਅੰਬ ਫਲ ਕਉੜਾ ਮਿਠਾ ਸਾਉ ਲਹੰਦਾ ।
koorr sach ak anb fal kaurraa mitthaa saau lahandaa |

અસત્ય અને સત્ય અક્ક જેવા છે, રેતાળ પ્રદેશના જંગલી છોડ અને આંબાના ઝાડ જે અનુક્રમે કડવા અને મીઠા ફળ આપે છે.

ਸਾਹ ਸਚੁ ਚੋਰ ਕੂੜੁ ਹੈ ਸਾਹੁ ਸਵੈ ਚੋਰੁ ਫਿਰੈ ਭਵੰਦਾ ।
saah sach chor koorr hai saahu savai chor firai bhavandaa |

સત્ય અને અસત્ય બેંકર અને ચોર જેવા છે; બેંકર આરામથી સૂઈ જાય છે જ્યારે ચોર અત્રે-ત્યાં ફરે છે.

ਸਾਹ ਫੜੈ ਉਠਿ ਚੋਰ ਨੋ ਤਿਸੁ ਨੁਕਸਾਨੁ ਦੀਬਾਣੁ ਕਰੰਦਾ ।
saah farrai utth chor no tis nukasaan deebaan karandaa |

બેંકર ચોરને પકડે છે અને તેને કોર્ટમાં વધુ સજા કરે છે.

ਸਚੁ ਕੂੜੈ ਲੈ ਨਿਹਣਿ ਬਹੰਦਾ ।੬।
sach koorrai lai nihan bahandaa |6|

સત્ય આખરે અસત્યની આસપાસ બેડીઓ નાખે છે.

ਪਉੜੀ ੭
paurree 7

ਸਚੁ ਸੋਹੈ ਸਿਰ ਪਗ ਜਿਉ ਕੋਝਾ ਕੂੜੁ ਕੁਥਾਇ ਕਛੋਟਾ ।
sach sohai sir pag jiau kojhaa koorr kuthaae kachhottaa |

સત્ય માથાને પાઘડીની જેમ શોભે છે પણ અસત્ય એ કમર જેવુ છે જે અસ્વચ્છ જગ્યાએ રહે છે.

ਸਚੁ ਸਤਾਣਾ ਸਾਰਦੂਲੁ ਕੂੜੁ ਜਿਵੈ ਹੀਣਾ ਹਰਣੋਟਾ ।
sach sataanaa saaradool koorr jivai heenaa haranottaa |

સત્ય બળવાન સિંહ છે અને અસત્ય એ ક્ષીણ હરણ જેવું છે.

ਲਾਹਾ ਸਚੁ ਵਣੰਜੀਐ ਕੂੜੁ ਕਿ ਵਣਜਹੁ ਆਵੈ ਤੋਟਾ ।
laahaa sach vananjeeai koorr ki vanajahu aavai tottaa |

સત્યની લેવડદેવડથી ફાયદો થાય છે જ્યારે અસત્યનો વેપાર ખોટ સિવાય કશું જ લાવતું નથી.

ਸਚੁ ਖਰਾ ਸਾਬਾਸਿ ਹੈ ਕੂੜੁ ਨ ਚਲੈ ਦਮੜਾ ਖੋਟਾ ।
sach kharaa saabaas hai koorr na chalai damarraa khottaa |

સત્ય શુદ્ધ હોવાથી વાહવાહી મળે છે પણ કાઉન્ટર સિક્કા જેવું અસત્ય ફરતું નથી.

ਤਾਰੇ ਲਖ ਅਮਾਵਸੈ ਘੇਰਿ ਅਨੇਰਿ ਚਨਾਇਣੁ ਹੋਟਾ ।
taare lakh amaavasai gher aner chanaaein hottaa |

ચાંદની રાતમાં, લાખો તારાઓ ત્યાં રહે છે (આકાશમાં) પરંતુ પ્રકાશની અછત ચાલુ રહે છે અને અંધકાર પ્રવર્તે છે.

ਸੂਰਜ ਇਕੁ ਚੜ੍ਹੰਦਿਆ ਹੋਇ ਅਠ ਖੰਡ ਪਵੈ ਫਲਫੋਟਾ ।
sooraj ik charrhandiaa hoe atth khandd pavai falafottaa |

સૂર્યના ઉદય સાથે આઠ દિશાઓમાં અંધકાર દૂર થઈ જાય છે.

ਕੂੜੁ ਸਚੁ ਜਿਉਂ ਵਟੁ ਘੜੋਟਾ ।੭।
koorr sach jiaun vatt gharrottaa |7|

અસત્ય અને સત્ય વચ્ચેનો સંબંધ ઘડા અને પથ્થરના સંબંધ જેવો જ છે.

ਪਉੜੀ ੮
paurree 8

ਸੁਹਣੇ ਸਾਮਰਤਖ ਜਿਉ ਕੂੜੁ ਸਚੁ ਵਰਤੈ ਵਰਤਾਰਾ ।
suhane saamaratakh jiau koorr sach varatai varataaraa |

સત્યથી અસત્ય એ સ્વપ્નથી વાસ્તવિકતા સમાન છે.

ਹਰਿਚੰਦਉਰੀ ਨਗਰ ਵਾਂਗੁ ਕੂੜੁ ਸਚੁ ਪਰਗਟੁ ਪਾਹਾਰਾ ।
harichandauree nagar vaang koorr sach paragatt paahaaraa |

અસત્ય આકાશમાં કાલ્પનિક શહેર જેવું છે જ્યારે સત્ય પ્રગટ જગત જેવું છે.

ਨਦੀ ਪਛਾਵਾਂ ਮਾਣਸਾ ਸਿਰ ਤਲਵਾਇਆ ਅੰਬਰੁ ਤਾਰਾ ।
nadee pachhaavaan maanasaa sir talavaaeaa anbar taaraa |

અસત્ય એ નદીમાં માણસોના પડછાયા જેવું છે, જ્યાં વૃક્ષો, તારાઓની છબી ઊંધી છે.

ਧੂਅਰੁ ਧੁੰਧੂਕਾਰੁ ਹੋਇ ਤੁਲਿ ਨ ਘਣਹਰਿ ਵਰਸਣਹਾਰਾ ।
dhooar dhundhookaar hoe tul na ghanahar varasanahaaraa |

ધુમાડો પણ ઝાકળનું સર્જન કરે છે પરંતુ આ અંધકાર વરસાદી વાદળોને લીધે થતા અંધકાર જેવો નથી.

ਸਾਉ ਨ ਸਿਮਰਣਿ ਸੰਕਰੈ ਦੀਪਕ ਬਾਝੁ ਨ ਮਿਟੈ ਅੰਧਾਰਾ ।
saau na simaran sankarai deepak baajh na mittai andhaaraa |

જેમ સાકરના સ્મરણથી મધુર સ્વાદ નથી આવતો, તેમ દીવા વિના અંધકાર દૂર થઈ શકતો નથી.

ਲੜੈ ਨ ਕਾਗਲਿ ਲਿਖਿਆ ਚਿਤੁ ਚਿਤੇਰੇ ਸੈ ਹਥੀਆਰਾ ।
larrai na kaagal likhiaa chit chitere sai hatheeaaraa |

યોદ્ધા ક્યારેય કાગળ પર છપાયેલા શસ્ત્રોને અપનાવીને લડી શકતા નથી.

ਸਚੁ ਕੂੜੁ ਕਰਤੂਤਿ ਵੀਚਾਰਾ ।੮।
sach koorr karatoot veechaaraa |8|

સત્ય અને અસત્યની ક્રિયાઓ આવી છે.

ਪਉੜੀ ੯
paurree 9

ਸਚੁ ਸਮਾਇਣੁ ਦੁਧ ਵਿਚਿ ਕੂੜ ਵਿਗਾੜੁ ਕਾਂਜੀ ਦੀ ਚੁਖੈ ।
sach samaaein dudh vich koorr vigaarr kaanjee dee chukhai |

સત્ય એ દૂધમાં રહેલું રેનેટ છે જ્યારે અસત્ય એ બગડતા સરકા જેવું છે.

ਸਚੁ ਭੋਜਨੁ ਮੁਹਿ ਖਾਵਣਾ ਇਕੁ ਦਾਣਾ ਨਕੈ ਵਲਿ ਦੁਖੈ ।
sach bhojan muhi khaavanaa ik daanaa nakai val dukhai |

સત્ય એ ખોરાકને મોં દ્વારા ખાવા જેવું છે, પરંતુ અસત્ય એ નાકમાં દાણાની જેમ પીડાદાયક છે.

ਫਲਹੁ ਰੁਖ ਰੁਖਹੁ ਸੁ ਫਲੁ ਅੰਤਿ ਕਾਲਿ ਖਉ ਲਾਖਹੁ ਰੁਖੈ ।
falahu rukh rukhahu su fal ant kaal khau laakhahu rukhai |

ફળમાંથી ઝાડ અને નોમ વૃક્ષમાંથી ફળ નીકળે છે; પરંતુ જો શેલક ઝાડ પર હુમલો કરે છે, તો પછીનો નાશ થાય છે (તેવી જ રીતે જૂઠાણું વ્યક્તિનો નાશ કરે છે).

ਸਉ ਵਰਿਆ ਅਗਿ ਰੁਖ ਵਿਚਿ ਭਸਮ ਕਰੈ ਅਗਿ ਬਿੰਦਕੁ ਧੁਖੈ ।
sau variaa ag rukh vich bhasam karai ag bindak dhukhai |

સેંકડો વર્ષો સુધી, અગ્નિ ઝાડમાં સુષુપ્ત રહે છે, પરંતુ એક નાનકડી તણખલાથી ક્રોધિત થઈને, તે રીનો નાશ કરે છે (તેવી જ રીતે મનમાં રહેલું અસત્ય, આખરે માણસનો નાશ કરે છે).

ਸਚੁ ਦਾਰੂ ਕੂੜੁ ਰੋਗੁ ਹੈ ਵਿਣੁ ਗੁਰ ਵੈਦ ਵੇਦਨਿ ਮਨਮੁਖੈ ।
sach daaroo koorr rog hai vin gur vaid vedan manamukhai |

સત્ય એ ઔષધ છે જ્યારે અસત્ય એ એવો રોગ છે જે ચિકિત્સક વિનાના મનમુખોને ગુરુના રૂપમાં લાવે છે.

ਸਚੁ ਸਥੋਈ ਕੂੜ ਠਗੁ ਲਗੈ ਦੁਖੁ ਨ ਗੁਰਮੁਖਿ ਸੁਖੈ ।
sach sathoee koorr tthag lagai dukh na guramukh sukhai |

સત્ય એ સાથી છે અને અસત્ય એ છેતરપિંડી છે જે ગુરુમુખને દુઃખી કરી શકતા નથી (કારણ કે તેઓ હંમેશા સત્યના આનંદમાં રહે છે).

ਕੂੜੁ ਪਚੈ ਸਚੈ ਦੀ ਭੁਖੈ ।੯।
koorr pachai sachai dee bhukhai |9|

અસત્યનો નાશ થાય છે અને સત્ય હંમેશા ઈચ્છે છે.

ਪਉੜੀ ੧੦
paurree 10

ਕੂੜੁ ਕਪਟ ਹਥਿਆਰ ਜਿਉ ਸਚੁ ਰਖਵਾਲਾ ਸਿਲਹ ਸੰਜੋਆ ।
koorr kapatt hathiaar jiau sach rakhavaalaa silah sanjoaa |

અસત્ય એ નકલી શસ્ત્ર છે જ્યારે સત્ય લોખંડના બખ્તર જેવું રક્ષક છે.

ਕੂੜੁ ਵੈਰੀ ਨਿਤ ਜੋਹਦਾ ਸਚੁ ਸੁਮਿਤੁ ਹਿਮਾਇਤਿ ਹੋਆ ।
koorr vairee nit johadaa sach sumit himaaeit hoaa |

શત્રુની જેમ અસત્ય હંમેશા ઓચિંતા ઓતપ્રોત રહે છે પણ સત્ય મિત્રની જેમ હંમેશા મદદ અને સાથ આપવા તૈયાર રહે છે.

ਸੂਰਵੀਰੁ ਵਰੀਆਮੁ ਸਚੁ ਕੂੜੁ ਕੁੜਾਵਾ ਕਰਦਾ ਢੋਆ ।
sooraveer vareeaam sach koorr kurraavaa karadaa dtoaa |

સત્ય ખરેખર એક બહાદુર યોદ્ધા છે જે સત્યવાદીઓને મળે છે જ્યારે તેણી તેણીને એકલા મળે છે.

ਨਿਹਚਲੁ ਸਚੁ ਸੁਥਾਇ ਹੈ ਲਰਜੈ ਕੂੜੁ ਕੁਥਾਇ ਖੜੋਆ ।
nihachal sach suthaae hai larajai koorr kuthaae kharroaa |

સારી જગ્યાઓ પર સત્ય મક્કમ રીતે ઉભું રહે છે પણ ખોટી જગ્યાએ હોવાને કારણે અસત્ય હમેશા હચમચી જાય છે અને ધ્રૂજે છે.

ਸਚਿ ਫੜਿ ਕੂੜੁ ਪਛਾੜਿਆ ਚਾਰਿ ਚਕ ਵੇਖਨ ਤ੍ਰੈ ਲੋਆ ।
sach farr koorr pachhaarriaa chaar chak vekhan trai loaa |

ચારે દિશાઓ અને ત્રણેય જગત સાક્ષી છે (હકીકતના) કે અસત્યને પકડનાર સત્યે તેને પછાડ્યો છે.

ਕੂੜੁ ਕਪਟੁ ਰੋਗੀ ਸਦਾ ਸਚੁ ਸਦਾ ਹੀ ਨਵਾਂ ਨਿਰੋਆ ।
koorr kapatt rogee sadaa sach sadaa hee navaan niroaa |

ભ્રામક જૂઠ્ઠાણું હંમેશા રોગગ્રસ્ત હોય છે અને સત્ય હંમેશા નમ્ર અને હૃદયસ્પર્શી હોય છે.

ਸਚੁ ਸਚਾ ਕੂੜੁ ਕੂੜੁ ਵਿਖੋਆ ।੧੦।
sach sachaa koorr koorr vikhoaa |10|

સત્યને અપનાવનારને ક્યારેય સત્યવાદી તરીકે ઓળખવામાં આવે છે અને અસત્યને અનુસરનારને ક્યારેય ટાયર ગણવામાં આવે છે.

ਪਉੜੀ ੧੧
paurree 11

ਸਚੁ ਸੂਰਜੁ ਪਰਗਾਸੁ ਹੈ ਕੂੜਹੁ ਘੁਘੂ ਕੁਝੁ ਨ ਸੁਝੈ ।
sach sooraj paragaas hai koorrahu ghughoo kujh na sujhai |

સત્ય એ સૂર્ય-પ્રકાશ છે અને અસત્ય એ ઘુવડ છે જે કંઈ જોઈ શકતું નથી.

ਸਚ ਵਣਸਪਤਿ ਬੋਹੀਐ ਕੂੜਹੁ ਵਾਸ ਨ ਚੰਦਨ ਬੁਝੈ ।
sach vanasapat boheeai koorrahu vaas na chandan bujhai |

સત્યની સુગંધ આખી વનસ્પતિમાં પ્રસરે છે પણ વાંસના રૂપમાં અસત્ય ચંદનને ઓળખી શકતું નથી.

ਸਚਹੁ ਸਫਲ ਤਰੋਵਰਾ ਸਿੰਮਲੁ ਅਫਲੁ ਵਡਾਈ ਲੁਝੈ ।
sachahu safal tarovaraa sinmal afal vaddaaee lujhai |

સત્ય ફળદાયી વૃક્ષ બનાવે છે જ્યાં ગૌરવપૂર્ણ રેશમ કપાસનું વૃક્ષ નિષ્ફળ હોવાને કારણે હંમેશા દુઃખી રહે છે.

ਸਾਵਣਿ ਵਣ ਹਰੀਆਵਲੇ ਸੁਕੈ ਅਕੁ ਜਵਾਹਾਂ ਰੁਝੈ ।
saavan van hareeaavale sukai ak javaahaan rujhai |

સિલ્વન મહિનામાં બધાં જંગલો લીલાં થઈ જાય છે પણ અક્ક, રેતાળ પ્રદેશનો જંગલી છોડ અને જાવડ, ઊંટ-કાંટો, સૂકા રહે છે.

ਮਾਣਕ ਮੋਤੀ ਮਾਨਸਰਿ ਸੰਖਿ ਨਿਸਖਣ ਹਸਤਨ ਦੁਝੈ ।
maanak motee maanasar sankh nisakhan hasatan dujhai |

માનસરોવરમાં માણેક અને મોતી છે પણ અંદર ખાલી શંખ હાથ વડે દબાવવામાં આવે છે.

ਸਚੁ ਗੰਗੋਦਕੁ ਨਿਰਮਲਾ ਕੂੜਿ ਰਲੈ ਮਦ ਪਰਗਟੁ ਗੁਝੈ ।
sach gangodak niramalaa koorr ralai mad paragatt gujhai |

સત્ય ગંગાના પાણી જેવું શુદ્ધ છે પણ અસત્યનો શરાબ ભલે છુપાયેલો હોય તો પણ તેની દુર્ગંધ પ્રગટ કરે છે.

ਸਚੁ ਸਚਾ ਕੂੜੁ ਕੂੜਹੁ ਖੁਜੈ ।੧੧।
sach sachaa koorr koorrahu khujai |11|

સત્ય સત્ય છે અને અસત્ય અસત્ય જ રહે છે.

ਪਉੜੀ ੧੨
paurree 12

ਸਚੁ ਕੂੜ ਦੁਇ ਝਾਗੜੂ ਝਗੜਾ ਕਰਦਾ ਚਉਤੈ ਆਇਆ ।
sach koorr due jhaagarroo jhagarraa karadaa chautai aaeaa |

સત્ય અને અસત્ય વચ્ચે ઝઘડો અને ઝઘડો થતાં તેઓ ન્યાયની બેઠકમાં આવ્યા.

ਅਗੇ ਸਚਾ ਸਚਿ ਨਿਆਇ ਆਪ ਹਜੂਰਿ ਦੋਵੈ ਝਗੜਾਇਆ ।
age sachaa sach niaae aap hajoor dovai jhagarraaeaa |

સાચા ન્યાયના ડિસ્પેન્સરે તેમને ત્યાં તેમના મુદ્દાઓની ચર્ચા કરવા માટે બનાવ્યા.

ਸਚੁ ਸਚਾ ਕੂੜਿ ਕੂੜਿਆਰੁ ਪੰਚਾ ਵਿਚਿਦੋ ਕਰਿ ਸਮਝਾਇਆ ।
sach sachaa koorr koorriaar panchaa vichido kar samajhaaeaa |

શાણા મધ્યસ્થીઓએ તારણ કાઢ્યું કે સત્ય સાચું છે અને અસત્ય હર છે.

ਸਚਿ ਜਿਤਾ ਕੂੜਿ ਹਾਰਿਆ ਕੂੜੁ ਕੂੜਾ ਕਰਿ ਸਹਰਿ ਫਿਰਾਇਆ ।
sach jitaa koorr haariaa koorr koorraa kar sahar firaaeaa |

સત્યનો વિજય થયો અને અસત્યનો પરાજય થયો અને અસત્યનું લેબલ લગાવવામાં આવ્યું, આખા શહેરમાં પરેડ કરવામાં આવી હતી.

ਸਚਿਆਰੈ ਸਾਬਾਸਿ ਹੈ ਕੂੜਿਆਰੈ ਫਿਟੁ ਫਿਟੁ ਕਰਾਇਆ ।
sachiaarai saabaas hai koorriaarai fitt fitt karaaeaa |

સત્યવાદીને બિરદાવવામાં આવ્યો હતો પરંતુ અસત્યને બદનામ કરવામાં આવ્યો હતો.

ਸਚ ਲਹਣਾ ਕੂੜਿ ਦੇਵਣਾ ਖਤੁ ਸਤਾਗਲੁ ਲਿਖਿ ਦੇਵਾਇਆ ।
sach lahanaa koorr devanaa khat sataagal likh devaaeaa |

આ એક કાગળ પર લખેલું હતું કે સત્ય લેણદાર છે અને અસત્ય દેવાદાર છે.

ਆਪ ਠਗਾਇ ਨ ਠਗੀਐ ਠਗਣਹਾਰੈ ਆਪੁ ਠਗਾਇਆ ।
aap tthagaae na tthageeai tthaganahaarai aap tthagaaeaa |

જે પોતાને છેતરવા દે છે તે ક્યારેય છેતરતો નથી અને જે બીજાને છેતરે છે તે પોતે જ છેતરાય છે.

ਵਿਰਲਾ ਸਚੁ ਵਿਹਾਝਣ ਆਇਆ ।੧੨।
viralaa sach vihaajhan aaeaa |12|

કોઈપણ દુર્લભ સત્યનો ખરીદનાર છે.

ਪਉੜੀ ੧੩
paurree 13

ਕੂੜੁ ਸੁਤਾ ਸਚੁ ਜਾਗਦਾ ਸਚੁ ਸਾਹਿਬ ਦੇ ਮਨਿ ਭਾਇਆ ।
koorr sutaa sach jaagadaa sach saahib de man bhaaeaa |

અસત્ય ઊંઘે છે જ્યારે સત્ય જાગતું રહે છે, સત્ય એ ભગવાન ભગવાનને પ્રિય છે.

ਸਚੁ ਸਚੈ ਕਰਿ ਪਾਹਰੂ ਸਚ ਭੰਡਾਰ ਉਤੇ ਬਹਿਲਾਇਆ ।
sach sachai kar paaharoo sach bhanddaar ute bahilaaeaa |

સાચા પ્રભુએ સત્યને ચોકીદાર તરીકે નિયુક્ત કર્યો છે અને તેને સત્યના ભંડાર પર બેસાડ્યો છે.

ਸਚੁ ਆਗੂ ਆਨ੍ਹੇਰ ਕੂੜ ਉਝੜਿ ਦੂਜਾ ਭਾਉ ਚਲਾਇਆ ।
sach aagoo aanher koorr ujharr doojaa bhaau chalaaeaa |

સત્ય એ માર્ગદર્શક છે અને અસત્ય એ અંધકાર છે જેના કારણે લોકો દ્વૈતના જંગલમાં ભટકે છે.

ਸਚੁ ਸਚੇ ਕਰਿ ਫਉਜਦਾਰੁ ਰਾਹੁ ਚਲਾਵਣੁ ਜੋਗੁ ਪਠਾਇਆ ।
sach sache kar faujadaar raahu chalaavan jog patthaaeaa |

સત્યને સેનાપતિ તરીકે નિયુક્ત કરીને, સાચા પ્રભુએ લોકોને સદાચારના માર્ગે લઈ જવા સક્ષમ બનાવ્યા છે.

ਜਗ ਭਵਜਲੁ ਮਿਲਿ ਸਾਧਸੰਗਿ ਗੁਰ ਬੋਹਿਥੈ ਚਾੜ੍ਹਿ ਤਰਾਇਆ ।
jag bhavajal mil saadhasang gur bohithai chaarrh taraaeaa |

વિશ્વ મહાસાગરને પાર પાડવા માટે, ગુરુ તરીકે સત્ય, લોકોને પવિત્ર મંડળ તરીકે વહાણમાં લઈ ગયા છે.

ਕਾਮੁ ਕ੍ਰੋਧੁ ਲੋਭੁ ਮੋਹੁ ਫੜਿ ਅਹੰਕਾਰੁ ਗਰਦਨਿ ਮਰਵਾਇਆ ।
kaam krodh lobh mohu farr ahankaar garadan maravaaeaa |

વાસના, ક્રોધ, લોભ, મોહ અને અહંકારને ગળામાંથી પકડીને મારી નાખ્યા છે.

ਪਾਰਿ ਪਏ ਗੁਰੁ ਪੂਰਾ ਪਾਇਆ ।੧੩।
paar pe gur pooraa paaeaa |13|

જેમને સંપૂર્ણ ગુરુ મળ્યા છે, તેઓ (સંસાર સાગર) પાર થઈ ગયા છે.

ਪਉੜੀ ੧੪
paurree 14

ਲੂਣੁ ਸਾਹਿਬ ਦਾ ਖਾਇ ਕੈ ਰਣ ਅੰਦਰਿ ਲੜਿ ਮਰੈ ਸੁ ਜਾਪੈ ।
loon saahib daa khaae kai ran andar larr marai su jaapai |

સાચો તે છે જે તેના માસ્ટરના મીઠા માટે સાચો છે અને યુદ્ધના મેદાનમાં તેના માટે લડતા મૃત્યુ પામે છે.

ਸਿਰ ਵਢੈ ਹਥੀਆਰੁ ਕਰਿ ਵਰੀਆਮਾ ਵਰਿਆਮੁ ਸਿਞਾਪੈ ।
sir vadtai hatheeaar kar vareeaamaa variaam siyaapai |

જે પોતાના શસ્ત્ર વડે શત્રુનો શિરચ્છેદ કરે છે તે યોદ્ધાઓમાં બહાદુર તરીકે ઓળખાય છે.

ਤਿਸੁ ਪਿਛੈ ਜੋ ਇਸਤਰੀ ਥਪਿ ਥੇਈ ਦੇ ਵਰੈ ਸਰਾਪੈ ।
tis pichhai jo isataree thap theee de varai saraapai |

તેની શોકગ્રસ્ત સ્ત્રી વરદાન અને શ્રાપ આપવા સક્ષમ સતી તરીકે સ્થાપિત થાય છે.

ਪੋਤੈ ਪੁਤ ਵਡੀਰੀਅਨਿ ਪਰਵਾਰੈ ਸਾਧਾਰੁ ਪਰਾਪੈ ।
potai put vaddeereean paravaarai saadhaar paraapai |

પુત્રો અને પૌત્રોના વખાણ થાય છે અને સમગ્ર પરિવાર ઉત્કૃષ્ટ બને છે.

ਵਖਤੈ ਉਪਰਿ ਲੜਿ ਮਰੈ ਅੰਮ੍ਰਿਤ ਵੇਲੈ ਸਬਦੁ ਅਲਾਪੈ ।
vakhatai upar larr marai amrit velai sabad alaapai |

જે સંકટની ઘડીમાં લડીને મૃત્યુ પામે છે અને અમૃતમય ઘડીએ શબ્દનો પાઠ કરે છે તે સાચા યોદ્ધા તરીકે ઓળખાય છે.

ਸਾਧਸੰਗਤਿ ਵਿਚਿ ਜਾਇ ਕੈ ਹਉਮੈ ਮਾਰਿ ਮਰੈ ਆਪੁ ਆਪੈ ।
saadhasangat vich jaae kai haumai maar marai aap aapai |

પવિત્ર મંડળમાં જઈને અને પોતાની ઈચ્છાઓને દૂર કરીને, તે પોતાના અહંકારને મિટાવી દે છે.

ਲੜਿ ਮਰਣਾ ਤੈ ਸਤੀ ਹੋਣੁ ਗੁਰਮੁਖਿ ਪੰਤੁ ਪੂਰਣ ਪਰਤਾਪੈ ।
larr maranaa tai satee hon guramukh pant pooran parataapai |

યુદ્ધમાં લડતી વખતે મૃત્યુ પામવું અને ઇન્દ્રિયો પર નિયંત્રણ જાળવી રાખવું એ ગુરુમુખોનો ભવ્ય માર્ગ છે.

ਸਚਿ ਸਿਦਕ ਸਚ ਪੀਰੁ ਪਛਾਪੈ ।੧੪।
sach sidak sach peer pachhaapai |14|

જેનામાં તમે તમારી સંપૂર્ણ શ્રદ્ધા રાખો છો તે સાચા ગુરુ તરીકે ઓળખાય છે.

ਪਉੜੀ ੧੫
paurree 15

ਨਿਹਚਲੁ ਸਚਾ ਥੇਹੁ ਹੈ ਸਾਧਸੰਗੁ ਪੰਜੇ ਪਰਧਾਨਾ ।
nihachal sachaa thehu hai saadhasang panje paradhaanaa |

પવિત્ર મંડળના રૂપમાં શહેર સાચું અને સ્થાવર છે કારણ કે તેમાં પાંચેય પ્રમુખો (ગુણો) વસે છે.

ਸਤਿ ਸੰਤੋਖੁ ਦਇਆ ਧਰਮੁ ਅਰਥੁ ਸਮਰਥੁ ਸਭੋ ਬੰਧਾਨਾ ।
sat santokh deaa dharam arath samarath sabho bandhaanaa |

સત્ય, સંતોષ, કરુણા, ધર્મ અને લૌકિક તમામ નિયંત્રણમાં સક્ષમ છે.

ਗੁਰ ਉਪਦੇਸੁ ਕਮਾਵਣਾ ਗੁਰਮੁਖਿ ਨਾਮੁ ਦਾਨੁ ਇਸਨਾਨਾ ।
gur upades kamaavanaa guramukh naam daan isanaanaa |

અહીં, ગુરમુખો ગુરુના ઉપદેશોનું પાલન કરે છે અને રામ, દાન અને અશુદ્ધિનું ધ્યાન રાખે છે.

ਮਿਠਾ ਬੋਲਣੁ ਨਿਵਿ ਚਲਣੁ ਹਥਹੁ ਦੇਣ ਭਗਤਿ ਗੁਰ ਗਿਆਨਾ ।
mitthaa bolan niv chalan hathahu den bhagat gur giaanaa |

અહીં લોકો મીઠી બોલે છે, નમ્રતાથી ચાલે છે, દાન આપે છે અને ગુરુની ભક્તિ દ્વારા જ્ઞાન પ્રાપ્ત કરે છે.

ਦੁਹੀ ਸਰਾਈ ਸੁਰਖ ਰੂ ਸਚੁ ਸਬਦੁ ਵਜੈ ਨੀਸਾਨਾ ।
duhee saraaee surakh roo sach sabad vajai neesaanaa |

તેઓ આ જગત અને પરલોકની કોઈપણ ચિંતાથી મુક્ત રહે છે અને તેમના માટે સાચા

ਚਲਣੁ ਜਿੰਨ੍ਹੀ ਜਾਣਿਆ ਜਗ ਅੰਦਰਿ ਵਿਰਲੇ ਮਿਹਮਾਨਾ ।
chalan jinhee jaaniaa jag andar virale mihamaanaa |

શબ્દ પર પ્રહાર થાય છે. દુર્લભ એવા મહેમાનો છે જેમણે આ દુનિયામાંથી જવાનું સ્વીકાર્યું છે, તે સાચું છે.

ਆਪ ਗਵਾਏ ਤਿਸੁ ਕੁਰਬਾਨਾ ।੧੫।
aap gavaae tis kurabaanaa |15|

જેમણે પોતાના અહંકારનો ત્યાગ કર્યો છે તેમના માટે હું બલિદાન છું.

ਪਉੜੀ ੧੬
paurree 16

ਕੂੜ ਅਹੀਰਾਂ ਪਿੰਡੁ ਹੈ ਪੰਜ ਦੂਤ ਵਸਨਿ ਬੁਰਿਆਰਾ ।
koorr aheeraan pindd hai panj doot vasan buriaaraa |

જૂઠાણું એ લૂંટારુઓનું ગામ છે જ્યાં પાંચ દુષ્ટ વંશજો રહે છે.

ਕਾਮ ਕਰੋਧੁ ਵਿਰੋਧੁ ਨਿਤ ਲੋਭ ਮੋਹ ਧ੍ਰੋਹੁ ਅਹੰਕਾਰਾ ।
kaam karodh virodh nit lobh moh dhrohu ahankaaraa |

આ કુરિયર્સ છે વાસના, ક્રોધ, વિવાદ, લોભ, મોહ, વિશ્વાસઘાત અને અહંકાર.

ਖਿੰਜੋਤਾਣੁ ਅਸਾਧੁ ਸੰਗੁ ਵਰਤੈ ਪਾਪੈ ਦਾ ਵਰਤਾਰਾ ।
khinjotaan asaadh sang varatai paapai daa varataaraa |

દુષ્ટ કંપનીના આ ગામમાં હંમેશા ખેંચતાણ, ધક્કા અને પાપી આચરણ ચાલે છે.

ਪਰ ਧਨ ਪਰ ਨਿੰਦਾ ਪਿਆਰੁ ਪਰ ਨਾਰੀ ਸਿਉ ਵਡੇ ਵਿਕਾਰਾ ।
par dhan par nindaa piaar par naaree siau vadde vikaaraa |

બીજાના ધન, નિંદા અને સ્ત્રી પ્રત્યેની આસક્તિ હંમેશા અહીં રહે છે

ਖਲੁਹਲੁ ਮੂਲਿ ਨ ਚੁਕਈ ਰਾਜ ਡੰਡੁ ਜਮ ਡੰਡੁ ਕਰਾਰਾ ।
khaluhal mool na chukee raaj ddandd jam ddandd karaaraa |

મૂંઝવણો અને હંગામો હંમેશા ત્યાં છે અને લોકો હંમેશા રાજ્ય તેમજ મૃત્યુની સજામાંથી પસાર થાય છે.

ਦੁਹੀ ਸਰਾਈ ਜਰਦ ਰੂ ਜੰਮਣ ਮਰਣ ਨਰਕਿ ਅਵਤਾਰਾ ।
duhee saraaee jarad roo jaman maran narak avataaraa |

આ ગામના રહેવાસીઓ હંમેશા બંને જગતમાં શરમાવે છે અને નરકમાં સ્થળાંતર કરે છે.

ਅਗੀ ਫਲ ਹੋਵਨਿ ਅੰਗਿਆਰਾ ।੧੬।
agee fal hovan angiaaraa |16|

અગ્નિનું ફળ માત્ર તણખા છે.

ਪਉੜੀ ੧੭
paurree 17

ਸਚੁ ਸਪੂਰਣ ਨਿਰਮਲਾ ਤਿਸੁ ਵਿਚਿ ਕੂੜੁ ਨ ਰਲਦਾ ਰਾਈ ।
sach sapooran niramalaa tis vich koorr na raladaa raaee |

સત્ય સંપૂર્ણ ચોખ્ખું હોવા છતાં તેમાં અસત્ય ભળી શકતું નથી કારણ કે આંખમાં પડેલા ભૂસાનો ટુકડો ત્યાં પકડી શકાતો નથી.

ਅਖੀ ਕਤੁ ਨ ਸੰਜਰੈ ਤਿਣੁ ਅਉਖਾ ਦੁਖਿ ਰੈਣਿ ਵਿਹਾਈ ।
akhee kat na sanjarai tin aaukhaa dukh rain vihaaee |

અને આખી રાત વેદનામાં પસાર થાય છે.

ਭੋਜਣ ਅੰਦਰਿ ਮਖਿ ਜਿਉ ਹੋਇ ਦੁਕੁਧਾ ਫੇਰਿ ਕਢਾਈ ।
bhojan andar makh jiau hoe dukudhaa fer kadtaaee |

ભોજનમાં ફ્લાય પણ ઉલટી બહાર (શરીર દ્વારા) છે.

ਰੂਈ ਅੰਦਰਿ ਚਿਣਗ ਵਾਂਗ ਦਾਹਿ ਭਸਮੰਤੁ ਕਰੇ ਦੁਖਦਾਈ ।
rooee andar chinag vaang daeh bhasamant kare dukhadaaee |

કપાસના ભારમાં એક ચિનગારી તેના માટે મુશ્કેલી ઊભી કરે છે, અને સમગ્ર લોટને બાળીને રાખમાં ફેરવે છે.

ਕਾਂਜੀ ਦੁਧੁ ਕੁਸੁਧ ਹੋਇ ਫਿਟੈ ਸਾਦਹੁ ਵੰਨਹੁ ਜਾਈ ।
kaanjee dudh kusudh hoe fittai saadahu vanahu jaaee |

દૂધમાં વિનેગર તેનો સ્વાદ બગાડે છે અને તેને રંગીન બનાવે છે.

ਮਹੁਰਾ ਚੁਖਕੁ ਚਖਿਆ ਪਾਤਿਸਾਹਾ ਮਾਰੈ ਸਹਮਾਈ ।
mahuraa chukhak chakhiaa paatisaahaa maarai sahamaaee |

થોડું ઝેર પણ ચાખવાથી સમ્રાટો તરત જ મારી નાખે છે.

ਸਚਿ ਅੰਦਰਿ ਕਿਉ ਕੂੜੁ ਸਮਾਈ ।੧੭।
sach andar kiau koorr samaaee |17|

તો પછી અસત્યમાં સત્ય કેવી રીતે ભળી શકે?

ਪਉੜੀ ੧੮
paurree 18

ਗੁਰਮੁਖਿ ਸਚੁ ਅਲਿਪਤੁ ਹੈ ਕੂੜਹੁ ਲੇਪੁ ਨ ਲਗੈ ਭਾਈ ।
guramukh sach alipat hai koorrahu lep na lagai bhaaee |

ગુરુમુખના રૂપમાં સત્ય હંમેશા અલિપ્ત રહે છે અને અસત્યની તેના પર કોઈ અસર થતી નથી.

ਚੰਦਨ ਸਪੀਂ ਵੇੜਿਆ ਚੜ੍ਹੈ ਨ ਵਿਸੁ ਨ ਵਾਸੁ ਘਟਾਈ ।
chandan sapeen verriaa charrhai na vis na vaas ghattaaee |

ચંદનનું ઝાડ સાપથી ઘેરાયેલું હોય છે પણ તેના પર ન તો ઝેર અસર કરે છે કે તેની સુગંધ ઓછી થતી નથી.

ਪਾਰਸੁ ਅੰਦਰਿ ਪਥਰਾਂ ਅਸਟ ਧਾਤੁ ਮਿਲਿ ਵਿਗੜਿ ਨ ਜਾਈ ।
paaras andar patharaan asatt dhaat mil vigarr na jaaee |

પથ્થરોની વચ્ચે ફિલોસોફરનો પથ્થર રહે છે પણ આઠ ધાતુઓને મળવાથી પણ તે બગડતો નથી.

ਗੰਗ ਸੰਗਿ ਅਪਵਿਤ੍ਰ ਜਲੁ ਕਰਿ ਨ ਸਕੈ ਅਪਵਿਤ੍ਰ ਮਿਲਾਈ ।
gang sang apavitr jal kar na sakai apavitr milaaee |

ગંગામાં ભળતું પ્રદૂષિત પાણી તેને પ્રદૂષિત કરી શકતું નથી.

ਸਾਇਰ ਅਗਿ ਨ ਲਗਈ ਮੇਰੁ ਸੁਮੇਰੁ ਨ ਵਾਉ ਡੁਲਾਈ ।
saaeir ag na lagee mer sumer na vaau ddulaaee |

સમુદ્ર ક્યારેય અગ્નિથી બળી શકતો નથી અને હવા પર્વતોને હલાવી શકતી નથી.

ਬਾਣੁ ਨ ਧੁਰਿ ਅਸਮਾਣਿ ਜਾਇ ਵਾਹੇਂਦੜੁ ਪਿਛੈ ਪਛੁਤਾਈ ।
baan na dhur asamaan jaae vaahendarr pichhai pachhutaaee |

તીર ક્યારેય આકાશને સ્પર્શી શકતું નથી અને શૂટર પછી પસ્તાવો કરે છે.

ਓੜਕਿ ਕੂੜੁ ਕੂੜੋ ਹੁਇ ਜਾਈ ।੧੮।
orrak koorr koorro hue jaaee |18|

અસત્ય આખરે ખોટું છે.

ਪਉੜੀ ੧੯
paurree 19

ਸਚੁ ਸਚਾਵਾ ਮਾਣੁ ਹੈ ਕੂੜ ਕੂੜਾਵੀ ਮਣੀ ਮਨੂਰੀ ।
sach sachaavaa maan hai koorr koorraavee manee manooree |

સત્ય માટેના સાદર હંમેશા અસલી હોય છે અને અસત્યને હંમેશા નકલી તરીકે ઓળખવામાં આવે છે.

ਕੂੜੇ ਕੂੜੀ ਪਾਇ ਹੈ ਸਚੁ ਸਚਾਵੀ ਗੁਰਮਤਿ ਪੂਰੀ ।
koorre koorree paae hai sach sachaavee guramat pooree |

અસત્યનો આદર પણ કૃત્રિમ છે પણ સત્યને આપેલું ગુરુનું જ્ઞાન સંપૂર્ણ છે.

ਕੂੜੈ ਕੂੜਾ ਜੋਰਿ ਹੈ ਸਚਿ ਸਤਾਣੀ ਗਰਬ ਗਰੂਰੀ ।
koorrai koorraa jor hai sach sataanee garab garooree |

ટાયરની શક્તિ પણ નકલી છે અને સત્યનો પવિત્ર અહંકાર પણ ઊંડો અને ગુરુત્વાકર્ષણથી ભરેલો છે.

ਕੂੜੁ ਨ ਦਰਗਹ ਮੰਨੀਐ ਸਚੁ ਸੁਹਾਵਾ ਸਦਾ ਹਜੂਰੀ ।
koorr na daragah maneeai sach suhaavaa sadaa hajooree |

ભગવાનના દરબારમાં અસત્યની ઓળખ થતી નથી જ્યારે સત્ય હંમેશા તેમના દરબારમાં શોભે છે.

ਸੁਕਰਾਨਾ ਹੈ ਸਚੁ ਘਰਿ ਕੂੜੁ ਕੁਫਰ ਘਰਿ ਨਾ ਸਾਬੂਰੀ ।
sukaraanaa hai sach ghar koorr kufar ghar naa saabooree |

સત્યના ઘરમાં હંમેશા કૃતજ્ઞતાની ભાવના હોય છે પણ અસત્ય ક્યારેય સંતોષ અનુભવતો નથી.

ਹਸਤਿ ਚਾਲ ਹੈ ਸਚ ਦੀ ਕੂੜਿ ਕੁਢੰਗੀ ਚਾਲ ਭੇਡੂਰੀ ।
hasat chaal hai sach dee koorr kudtangee chaal bheddooree |

સત્યની ચાલ હાથી જેવી છે જ્યારે અસત્ય ઘેટાંની જેમ અણઘડ રીતે ફરે છે.

ਮੂਲੀ ਪਾਨ ਡਿਕਾਰ ਜਿਉ ਮੂਲਿ ਨ ਤੁਲਿ ਲਸਣੁ ਕਸਤੂਰੀ ।
moolee paan ddikaar jiau mool na tul lasan kasatooree |

કસ્તુરી અને લસણની કિંમત સમાન રાખી શકાતી નથી અને તે જ મૂળા અને સોપારીના ઉત્સર્જનનો કેસ છે.

ਬੀਜੈ ਵਿਸੁ ਨ ਖਾਵੈ ਚੂਰੀ ।੧੯।
beejai vis na khaavai chooree |19|

જે ઝેર વાવે છે તે માખણ અને ખાંડ (ચાર્ટ) સાથે મિશ્રિત રોટલીનો ભૂકો સાથે બનાવેલ સ્વાદિષ્ટ ભોજન ખાઈ શકતો નથી.

ਪਉੜੀ ੨੦
paurree 20

ਸਚੁ ਸੁਭਾਉ ਮਜੀਠ ਦਾ ਸਹੈ ਅਵਟਣ ਰੰਗੁ ਚੜ੍ਹਾਏ ।
sach subhaau majeetth daa sahai avattan rang charrhaae |

સત્યનો સ્વભાવ મેડડર જેવો છે જે પોતે ઉકળવાની ગરમી સહન કરે છે પણ રંગને ઝડપી બનાવે છે.

ਸਣ ਜਿਉ ਕੂੜੁ ਸੁਭਾਉ ਹੈ ਖਲ ਕਢਾਇ ਵਟਾਇ ਬਨਾਏ ।
san jiau koorr subhaau hai khal kadtaae vattaae banaae |

જૂઠાણાનો સ્વભાવ શણ જેવો છે જેની ચામડી છાલ ઉતારીને પછી તેને વળીને તેના દોરડા તૈયાર કરવામાં આવે છે.

ਚੰਨਣ ਪਰਉਪਕਾਰੁ ਕਰਿ ਅਫਲ ਸਫਲ ਵਿਚਿ ਵਾਸੁ ਵਸਾਏ ।
chanan praupakaar kar afal safal vich vaas vasaae |

ચંદન પરોપકારી હોવાને કારણે તમામ વૃક્ષો, પછી તે ફળવાળા હોય કે વગરના હોય, સુગંધિત બનાવે છે.

ਵਡਾ ਵਿਕਾਰੀ ਵਾਂਸੁ ਹੈ ਹਉਮੈ ਜਲੈ ਗਵਾਂਢੁ ਜਲਾਏ ।
vaddaa vikaaree vaans hai haumai jalai gavaandt jalaae |

વાંસ દુષ્ટતાથી ભરેલો હોવાને કારણે, પોતાના અહંકારમાં અને આગ ફાટી નીકળતાં, તેના અન્ય પડોશી વૃક્ષોને પણ ડૂબી જાય છે.

ਜਾਣ ਅਮਿਓ ਰਸੁ ਕਾਲਕੂਟੁ ਖਾਧੈ ਮਰੈ ਮੁਏ ਜੀਵਾਏ ।
jaan amio ras kaalakoott khaadhai marai mue jeevaae |

અમૃત મૃતને જીવંત બનાવે છે અને ઘાતક ઝેર જીવતાઓને મારી નાખે છે.

ਦਰਗਹ ਸਚੁ ਕਬੂਲੁ ਹੈ ਕੂੜਹੁ ਦਰਗਹ ਮਿਲੈ ਸਜਾਏ ।
daragah sach kabool hai koorrahu daragah milai sajaae |

પ્રભુના દરબારમાં સત્યનો સ્વીકાર થાય છે, પણ અસત્યની સજા એ જ દરબારમાં થાય છે.

ਜੋ ਬੀਜੈ ਸੋਈ ਫਲੁ ਖਾਏ ।੨੦।੩੦। ਤੀਹ ।
jo beejai soee fal khaae |20|30| teeh |

જે વાવે છે તે લણશે.