એક ઓંકાર, આદિમ ઉર્જા, દૈવી ઉપદેશકની કૃપાથી સાક્ષાત્કાર થયો
(Apatina=indolence. Lovei=bole. Odina=indifferent) મીના=દક્ષિણ પંજાબના જિલ્લાઓમાં એક ગુનાહિત સમુદાય રહે છે જેનું નામ મીના છે, આ લોકો વિચિત્ર યુક્તિઓ વડે મુસાફરો, ટોળકી અને કાફલાઓને લૂંટતા હતા. અહીં ખરાબ માણસને મીના કહેવામાં આવે છે, સામાન્ય અર્થ મિસાણા છે. તમે દંભી છો, દંભી છો
તીર્થધામમાં રહેતા હોવા છતાં ક્રેન શ્રદ્ધા વિના રહે છે.
વરસાદમાં પક્ષી રડતા જાય છે પણ સુકાઈ જાય છે પાણી કેવી રીતે પીવું તે ખબર નથી.
વાંસ ભલે ચંદનમાં મગ્ન હોય પણ તેની સુવાસ લઈ શકતો નથી.
ઘુવડ એટલું કમનસીબ છે કે તે ક્યારેય સૂર્યને જોતો નથી.
કસ્તુરી ભલે હરણના એલમાં રહે છે, તેમ છતાં તે તેની શોધમાં દોડતી રહે છે.
સાચા ગુરુ સાચા સમ્રાટ છે અને વિખેરી નાખનારાઓના મોઢા કાળા છે.
એકવાર એક શિયાળ ડાયરના વાટમાં પડ્યો અને રંગાઈ ગયો.
તેના બદલાયેલા રંગનો લાભ લઈને, તે જંગલમાં ગયો અને (ત્યાંના પ્રાણીઓ) છૂટા પાડવાનું શરૂ કર્યું.
તેના ખોળામાં ઘમંડી રીતે બેસીને, તે હરણને તેની સેવામાં ડરાવશે.
ખોટા અભિમાનના નશામાં તે ખૂબ જ ઠાઠમાઠથી (પ્રાણીઓ પર) શાસન કરવા લાગ્યો.
જેમ કે ઉત્સર્જન મૂળાના પાન ખાવાનો સંકેત આપે છે, ત્યારે તે (અન્ય શિયાળની બૂમો સાંભળીને) પણ રડવાનું શરૂ કર્યું ત્યારે તે ખુલ્લું પડી ગયું.
આમ, પોતાના દંભથી છૂટાછવાયાને પ્રભુના દરબારમાં પોલાણમાં મારવામાં આવે છે.
ચોર રોજ ચોરી કરે છે પણ અંતે ભારે ભોગ બનવું પડે છે.
જે માણસ બીજાની પત્નીને વહાલ કરે છે તેના કાન અને નાક કાપવામાં આવે છે.
હારેલા જુગારીની સ્થિતિ જાળમાં ફસાયેલા હરણ જેવી જ હોય છે.
લંગડી સ્ત્રી ભલે બરાબર હલનચલન ન કરી શકે, પરંતુ અન્યની પત્ની હોવાને કારણે તે પ્રેમાળ લાગે છે.
કૂતરીઓ ત્યાં ન હોવાને કારણે વિસર્જન કરનારાઓ કેરિયનને ખાય છે.
દુષ્ટ કાર્યો દ્વારા ક્યારેય મુક્તિ પ્રાપ્ત થઈ શકતી નથી અને અંતે વ્યક્તિ દુ:ખી બને છે.
ગ્લો-વોર્મ ગમે તેટલો ચમકતો હોય પણ તેની ચમક ચંદ્રના તેજ સુધી પહોંચી શકતી નથી.
તે કેવી રીતે કહી શકાય કે સમુદ્ર અને પાણીનું ટીપું સમાન છે.
કીડી ક્યારેય હાથીની બરાબરી કરી શકતી નથી; તેનું અભિમાન ખોટું છે.
બાળક તેના દાદાના ઘરનું તેની માતાને વર્ણન કરે તે નિરર્થક છે.
0 ડિસેમ્બલર! જો તમે તે ભગવાનને સંપૂર્ણપણે ભૂલી ગયા છો જેણે શરીર આપ્યું છે
અને તમારા પર આત્મા, તમે સીધા યમના ધામમાં જશો
કાંસ્ય તેજસ્વી દેખાય છે પણ તેની અંદર કાળોપણું રહે છે.
બાલ: તલના ખેતરમાં નીંદણનો છોડ લીલોછમ હોઈ શકે પણ તે. ફળ નકામું છે.
ઓલિન્ડર કળી બે પાસાઓ ધરાવે છે; બાહ્ય રીતે તે સુંદર છે પરંતુ આંતરિક રીતે તે ઝેરી છે.
પેલીઝા, જંગલી કેપરનું પાકેલું ફળ રંગીન લાગે છે પણ તેને ખાવાથી માણસ તરત જ મરી જાય છે.
વેશ્યા ખૂબ સુંદર દેખાય છે પણ તે મનને જકડી લે છે (અને આખરે માણસ ખતમ થઈ જાય છે).
એ જ રીતે, ડિસેમ્બલરની કંપની તેમના મિત્રો માટે દુઃખનું કારણ બને છે
જેમ કે શિકારી સંગીત વડે હરણને પકડે છે અને તેને ફસાવે છે;
જેમ માછીમાર હૂક પર માંસ મૂકે છે તેમ માછલી પકડે છે;
જેમ કમળ તેનો ખીલેલું ચહેરો બતાવે છે તેમ કાળી મધમાખીને ભ્રમિત કરે છે;
જેમ દીવાની જ્યોત શત્રુની જેમ જીવાતને બાળે છે;
જેમ કે માદા હાથીનું પેપર-મોડલ નર સમકક્ષને એરોટોમેનિયાક બનાવે છે;
એ જ રીતે બેશરમ ચહેરાવાળા વિખરાયેલાઓનો માર્ગ નરક તરફ લઈ જાય છે.
રણમાં મૃગજળ કેવી રીતે તરસ છીપાવે?
લોકો, સપનામાં રાજાઓ બનીને આનંદ માણે છે (પરંતુ સવારે તેમની પાસે કંઈ નથી).
વૃક્ષનો છાંયો સ્થિર રહે એવી આશા કેવી રીતે રાખી શકાય?
આ બધુ એક બજાણિયાની જેમ નકલી શો છે.
જે વિસર્જન કરનારાઓ સાથે સંગત રાખે છે,
આખરે (આ જગતમાંથી) નિરાશ થઈ જાય છે.
કાગડા અને કોયલ ભલે મિશ્રિત હોય, એક ન હોઈ શકે.
તેવી જ રીતે નિંદા કરનારાઓ તેમની સસ્તી અને નીચી વાતોથી દુનિયામાં અલગ પડે છે.
ક્રેન અને હંસને સમાન માપથી કેવી રીતે સરખાવી શકાય?
એ જ રીતે ધર્મત્યાગીઓને ઉપાડવામાં આવે છે, અલગ કરવામાં આવે છે અને કલંકિત કરવામાં આવે છે.
ડિસેમ્બલર્સનું હોલ માર્ક શું છે? તેઓ નકલી ટંકશાળના નકલી સિક્કા જેવા છે.
તેમના માથા પર જૂતા મારવામાં આવે છે અને તેઓને ઉપદેશક દ્વારા શ્રાપ આપવામાં આવે છે.
બાળકો સાંજે ભેગા થઈને રમે છે.
કોઈ રાજાના વેશમાં અને બાકીના લોકો વિષય તરીકે, તેઓ હાસ્યાસ્પદ દ્રશ્યો બનાવે છે.
તેમાંના કેટલાક સૈન્યનું નેતૃત્વ કરી રહ્યા છે તે સ્થળે સ્થળે દોડી જાય છે અને કેટલાક હારીને આડે-ધડક ભાગી જાય છે.
તેઓ વાસણ ચઢાવીને કર ચૂકવે છે અને આમ સમજદાર બને છે.
થોડી જ ક્ષણોમાં તેઓ તેમની રમત બગાડે છે અને તેમના ઘર તરફ દોડી જાય છે.
જેઓ યોગ્યતા વિના પોતાને ગુરુ કહે છે, તેઓ આળસુ છે.
ઉંચુ, ઉંચુ અને વૈભવી, રેશમી કપાસનું વૃક્ષ બગીચામાં જોવા મળે છે.
તેને તેના મજબૂત થડ અને ઊંડા મૂળ પર ગર્વ છે.
તેના સુંદર લીલા પાંદડા તેના ફેલાવાને વધારે છે.
પરંતુ તેના લાલ ફૂલો અને અસ્પષ્ટ ફળને કારણે તે નિરર્થક ફળ આપે છે.
તેને જોઈને કિલકિલાટ કરતો લીલો પોપટ ભ્રમિત થઈ જાય છે
પણ પછી પસ્તાવો કરે છે કારણ કે તે ઝાડ પર ફળ નથી આવતું.
પાંચ વસ્ત્રો પહેરીને કોઈ પુરુષ વ્યક્તિનો વેશ ધારણ કરી શકે છે.
તેની પાસે સુંદર દાઢી અને મૂછો અને પાતળું શરીર હોઈ શકે છે.
સો શસ્ત્રો ધરાવનાર તેની ગણના અગ્રણી નાઈટ્સમાં થઈ શકે છે.
તે એક કુશળ દરબારી હોઈ શકે છે અને સમગ્ર દેશમાં વ્યાપકપણે જાણીતો છે.
પરંતુ પુરૂષાર્થ વિના, તે સ્ત્રી માટે શું કામ છે?
જેઓ લાયકાત વગરના લોકો સમક્ષ નમન કરશે અને પોતાને ગુરુ કહેશે
જો માત્ર બકબક વહાલાને મળવામાં મદદ કરી શકે, તો પોપટ કેમ બંધાયેલો રહે?
તે અતિશય ચતુરાઈથી પ્રાપ્ત થતો નથી અને ચતુર કાગડો આખરે મળ ખાય છે.
શક્તિ પણ જીતી શકતી નથી (બુદ્ધિ જીતે છે) કારણ કે સસલું સિંહને મારી નાખે છે (તેનું પ્રતિબિંબ બતાવીને અને કૂવામાં કૂદી પડે છે).
પ્રિયતમા ગીતો અને કવિતાઓથી લલચાય નહીં, નહીંતર સન્યાસીનો વેશ શા માટે અપનાવે.
તે યુવાની અને સુંદરતાથી આકર્ષિત નથી કારણ કે કુસુમનો રંગ કાયમી નથી.
સેવા વિના (ભગવાન અને તેની રચનાની) આ આત્મા નિર્જન સ્ત્રી છે અને પ્રિય માત્ર હસવાથી (મૂર્ખતાપૂર્વક) પ્રાપ્ત થતો નથી. તે સેવા દ્વારા પ્રાપ્ત થાય છે.
જો નમન કરવાથી જ મુક્તિ મળી શકે તો જંગલોમાં ચામાચીડિયા ઝાડ પર ઊંધા લટકે છે.
જો સ્મશાનની એકલતામાં મુક્તિ પ્રાપ્ત થઈ હોય તો ઉંદરોએ તેને તેમના છિદ્રોમાં મેળવવી જોઈએ.
દીર્ધાયુષ્ય પણ તે લાવતું નથી કારણ કે સાપ તેના સમગ્ર જીવન દરમિયાન તેના પોતાના ઝેરમાં ધૂંધવાતો રહે છે.
જો ગંદકી તેને પ્રાપ્ય બનાવી શકે, તો ગધેડા અને ડુક્કર હંમેશા ગંદા અને કીચડવાળા રહે છે.
જો કંદ અને મૂળનો સ્વાદ લેવાથી તે (મુક્તિ) મળી શકે છે, તો પ્રાણીઓનું ટોળું તેમને લઈ જઈને ખાય છે (તેમને પણ મુક્તિ મળી હોવી જોઈએ).
જેમ દરવાજા વિના ઘર (હકીકતમાં) નકામું છે, તેમ ગુરુ વિના મુક્તિ પ્રાપ્ત કરી શકાતી નથી.
જો કોઈ તીર્થસ્થાનોમાં સ્નાન કરીને મુક્તિ મેળવી શકે તો (આપણે જાણીએ છીએ કે) દેડકા હંમેશા પાણીમાં રહે છે.
જો લાંબા વાળ ઉગાડવાથી તે ઉપલબ્ધ થઈ શકે તો વડના લાંબા મૂળ તેના પર લટકતા હોય છે.
જો નગ્ન થવાથી તે મળે છે, તો જંગલમાંના તમામ હરણોને અળગા કહી શકાય.
જો તે શરીર પર રાખ લગાવવાથી પ્રાપ્ત થાય છે, તો ગધેડો હંમેશા ધૂળમાં વળે છે.
જો મૌનતા તેને લાવી શકે, તો પ્રાણીઓ અને જડ પદાર્થો ચોક્કસપણે અવાચક છે.
ગુરુ વિના મુક્તિ મળતી નથી અને ગુરુને મળ્યા પછી જ બંધનો તૂટી જાય છે.
જો હર્બલ દવાઓ કોઈને જીવતી રાખી શકતી હોય, તો ધનવંતરી (ભારતીય દવા પદ્ધતિના પિતા) શા માટે મૃત્યુ પામ્યા?
જાદુગરોને ઘણા તંત્રો અને મંત્રો ખબર છે છતાં તેઓ દેશમાં અધવચ્ચે ફરે છે.
જો વૃક્ષોની પૂજા કરવાથી તે ઉપલબ્ધ થઈ શકે છે, તો શા માટે વૃક્ષો પોતે જ (પોતાની આગથી) બળી જાય છે?
દુષ્ટ અને વિકરાળ આત્માઓની આરાધના પણ મુક્તિ લાવતી નથી કારણ કે ચોર અને ઠગ વચ્ચે કોઈ મૂળભૂત તફાવત નથી.
નિંદ્રાધીન રાત્રિઓ દ્વારા મુક્તિ પ્રાપ્ત કરી શકાતી નથી કારણ કે ગુનેગારો પણ રાત્રે જાગતા રહે છે અને અહીં-તહીં ભટકતા રહે છે.
ગુરુ વિના મુક્તિ પ્રાપ્ત થતી નથી અને ગુરુ લક્ષી, ગટમલચ અમર બની જાય છે અને બીજાને પણ બનાવે છે.
ઉંદરોને ઘંટ બનાવવામાં આવી જેથી તેને બિલાડીના ગળામાંથી લટકાવી શકાય (પરંતુ તે સાકાર થઈ શક્યું નહીં).
માખીઓએ ઘીમાં સ્નાન કરવાનું વિચાર્યું (પણ બધા માર્યા ગયા).
કીડા અને જીવાતની અશુદ્ધિ ક્યારેય સમાપ્ત થતી નથી, પછી તેઓએ તેમનો સમય કેવી રીતે પસાર કરવો જોઈએ!
સિલ્વાન (વરસાદનો મહિનો)માં જંતુઓ પાણીની સપાટી પર ફરતા રહે છે, ગમે તેટલો કોઈ તેમને ભગાડવાનો પ્રયત્ન કરે.
જેમ કે વૈશાખ મહિનામાં યાયાવર બગલા પક્ષીઓ વિદેશની ધરતી પર ઉડે છે.
ગુરુ વિનાનો માણસ મુક્ત થતો નથી અને સ્થળાંતરનો ભોગ બને છે.
કપડાના ઢગલા પર બેઠેલું ક્રિકેટ ડ્રેપર બની જતું નથી.
જો કૂતરાના ગળામાં પૈસાનો પટ્ટો બાંધવામાં આવે તો તે સોનાનો વેપારી બની શકતો નથી.
વાંદરાના ગળામાં માણેક અને ઝવેરાત બાંધવાથી તે ઝવેરીની જેમ વર્તતો નથી.
ચંદનથી લદાયેલા ગધેડાને અત્તર ન કહી શકાય.
જો તક મુજબ માખી કરોળિયાના મોંમાં જાય છે, તો પછી તે બાજ બની શકતો નથી.
સત્ય હંમેશા સાચું હોય છે અને અસત્ય હંમેશા નકલી હોય છે
તમારા આંગણે આવેલા પાડોશીના પુત્રને લીધે અભિમાન કરવું ખોટું અને નિરર્થક છે.
ગોવાળ ચરતા પ્રાણીઓ તેને પોતાની મિલકત માની શકતા નથી.
એક બંધુઆ મજૂર તેના માથા પર પૈસા ભરેલી થેલી લઈ જાય છે,
હજુ પણ ગરીબ અને આશ્ચર્યચકિત રહેશે.
જેમ પાકની સંભાળ રાખનાર તેનો માલિક નથી, તેવી જ રીતે જે મહેમાન બીજાના ઘરને પોતાનું માને છે તે મૂર્ખ છે.
તે સૌથી મોટો અજ્ઞાની મૂર્ખ છે જેની પાસે પોતાનું કંઈ નથી અને તે દરેક વસ્તુમાં માસ્ટર હોવાનો ઢોંગ કરે છે.
કીડી હાથીનું વજન સહન કરી શકતી નથી.
માખી તેના અંગોને વળાંક આપતી અને વળાંક આપતી તે સિંહોનો હત્યારો કેવી રીતે હોઈ શકે?
મચ્છરનો ડંખ ક્યારેય સર્પના ઝેર સાથે સરખાવી શકતો નથી.
લાખો મોટી કાળી કીડીઓ પણ કેવી રીતે ચિત્તાનો શિકાર કરી શકે?
લાખો જૂઓથી સંક્રમિત રજાઇના માલિકને તેમનો રાજા કે માસ્ટર કહી શકાય નહીં.
જે દરેક વસ્તુથી વંચિત છે તે હજી પણ બધું હોવાનો ડોળ કરે છે તે સૌથી મોટો મૂર્ખ છે.
બંધ રૂમમાં પુત્રને જન્મ આપવામાં આવે છે પરંતુ બહારના તમામ લોકોને તેની ખબર પડી જાય છે.
ધરતીમાં દટાયેલી સંપત્તિ પણ માલિકના ચહેરાના હાવભાવ દ્વારા પ્રગટ થાય છે.
એક સામાન્ય વટેમાર્ગુ પણ કહી શકે છે કે વરસાદ થઈ ચૂક્યો છે.
અમાવસ્યાનો ઉદય થતાં જ બધા તેની તરફ પ્રણામ કરે છે.
ગોરખના ગળામાં ધાબળો છે, પરંતુ વિશ્વ તેમને નાથ, મહાન ગુરુ તરીકે ઓળખે છે.
ગુરુનું જ્ઞાન ગુરુ કહેવાય; માત્ર સત્ય જ સત્યને ઓળખે છે.
હું ગુનેગાર, પાપી, દુષ્ટ અને ધર્મત્યાગી છું.
હું ચોર છું, વ્યભિચારી છું; જુગારી જે હંમેશા બીજાના ઘર પર નજર રાખે છે.
હું આખી દુનિયાને છેતરનાર નિંદા કરનાર, લુચ્ચો, લુચ્ચો અને છેતરનાર છું.
હું મારી જાતીય ઇચ્છાઓ, ક્રોધ, લોભ, મોહ અને અન્ય નશો માટે ગર્વ અનુભવું છું.
હું વિશ્વાસઘાત અને કૃતઘ્ન છું; મને તેની સાથે રાખવાનું કોઈને પસંદ નથી. યાદ રાખો,
0 ગાતો શિષ્ય! કે સાચા ગુરુ, એકલા જ (તમારા પાપો માટે) માફી આપવા માટે સક્ષમ છે.